Your search found 272 occurrences

Click here for a KWIC Report

This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.

70. Et alium medium fuit de sancto Petro, dedit illum mihi presbiter et omnes serui sancti Petri ut illum laborarem ut fieret medietas mihi et alia medietas illis; coram duo filii Cacaumti et duo filii Riuelli. 70a Omnia ista quę hic prelibata sunt uolumus in sempiternum ęcclesiam habere. Nostris autem filiis ad regendum hęc

102. Isti fuerunt bani in Croatia de genere Croatorum a tempor regis Suetopelegi usque ad tempus Suenimiri regis Croatorum: Stephanus Cucar, Saruba (... Mog... Cacig... car... can), Slauaz... Cucar fuit..... esimir, Cucar tempore Suenimiri Suenimiri fuit Petrus Snacig banus. Omnes isti fuerunt... in Croatia.

resistere, mihe videtur, in bello nullatenus valemus. Faciamus ergo sic: remaneant duo ex vobis, Goyslavus, et Radoslavus, caeteri vere tres, accipite unusquisque X strenuos cum tubis, et buccinis, et montana conscendite, et per cacumina montium vos distendite sic ut Graeci videantur quasi in medio. Ego autem cum his, qui mecum sunt nocte media irruam in eorum castra cumque audieritis sonitum tubae, et buccinae vos similiter per circuitum de montibus, tubis, et

iret ad montem Massarum, ut exquireret quedam predia ecclesie, que a Sclauis occupata detinebantur. Et cum faceret circuitum cum his, qui terrarum illarum habebant notitiam, ambiendo et limitando eas per suas extremitates, ecce Nicolaus quidam cum fratribus et parentela sua, qui erant ex genere Cacitorum, de facto archiepiscopi ualde dolere cepit. Et conuocata populari multitudine in magno furoris impetu Raynerium circumdantes exclamauerunt: Quid tu, pessime presul et inique, contra nos agere conaris? Numquid putas posse nos eicere de possessionibus territorii patrum et antecessorum

intrusisse, ad ultimum hoc piaculum publice commiserunt. 2Erat autem quidam sacerdos pauper et simplex. Hunc cum quidam Sclauus forensis super debitis impeteret, curiam laycalem intrauit, querelam deposuit. Vocatus sacerdos uenit, priuilegium allegauit, sed quidam nobilis, Caceta nomine, surgens de consessu curie dedit alapam in faciem presbyteri et alligans eum in conspectu omnium, tradidit ad manus impetitoris sui. 3Et ecce, die tertio in festo omnium sanctorum rumor uenit ad ciuitatem, quod aliqui predones in campum intrassent. Subito autem tota

in campum intrassent. Subito autem tota ciuitas ad arma cucurrit. Et uenerunt trans pontem Salone. Descenderunt autem pauci admodum equites Domaldi de Clissa. Et statim multitudo illa in fugam uersa huc illucque dispersa est. Et tunc capti sunt plures de nobilibus et diuitibus ciuitatis, uidelicet Caceta, Duimus Formini, Leonardus Caualis, Jacobus Dusciza, Crisogonus et alii plusquam LX et non sine ignominia in castrum ad Domaldum delati sunt. 4Eadem nocte misit Domaldus ad caulas Spalatensium, et abstulit fere triginta millia ouium, homines uero compedibus astrictos

Omnibus hoc Leo dico ne se dent inimico,
Nam sic viventes facit et miseros et egentes.
Cordis in aure repone me moriente Leone
Abiectoque foris ceno carnalis amoris. Dominus Leo Cacete istum elegit locum sue quietis pro se et suo filio Stephano ac suis omnibus heredibus, in quo loco et quiescit sepultus. Anno Domini MCCXCVI, mense Decembri, die XX.

sanctum prouideat diadema a tanto eruere discrimine, “ut ammissa, id quod predecessores reges perditum putarunt, per vestram benignam maiestatem recuperata existant.” Cuius nuntii legationem idem attente intelligens in multa cordis alacritate extitit usque ad cacumen repletus ibidemque spopondit affirmans ex certa scientia petitioni illorum, quorum erat legatus, velle infallibiliter, quantocius erit facultas, hilariter adimplere. Munus illud, quod Iadertini tam deuote sibi exeniauerant, gratanter suscepit. Adhuc etiam Iadertini non

octo, quam Italici burgum seu plathum vocant Mantuanum, pręfixa versus cathenam ad infringendam ipsam se direxit. Quę quidem turris in ipso platho fabricata huius compositionis extitit confecta, nam ipsa turris a planta eiusdem usque ad cacumen commensurando erat longitudo passuum plurium quatuor et quatuor propugnaculorum cum pauimento, vbi remitores remos protrahebant. Nam in inferiori pauimento, vbi considebant remitores remigando vltra viri XV, super quo erat propugnaculum circumquaque contextum ligneis tabulis distans a

in infimitate pubbi roboratus per superficiem prorę extrimsecus vltra viginti quatuor passuum egrediebatur ipseque pons ad eius tutelam cum pluribus funibus ad malum nauis erat connexus. In quo etiam ponte eminentia erant propugnacula confecta, in qua homines viriliter excertabant. Et in cacumine seu fastigio ipsorum malorum classium erant laborata quedam bellula capacia hominum pugnatorum circa quatuor, qui saxorum et emissione telorum Iadertinos acriter imprimebant. Atque ex illis quinquaginta plathis Mantuanis viginti commodiores

percutiunt, quod multi intereunt, ac ipsum cattum in infinitas partes diruperunt et hos, qui intro se clauserant, mortaliter occiderunt. Ibique Veneti innumerabilem sui populi delinquerunt partem. Sed ipsa excelsa turris Venetorum in ipsis binis fabricata plathis cupiens et putans excedere cacumen turris Iadre hedificate in angulo ad Babbas, que Saulare transiens formidans iuxta eam accedere inde recessit. Ex eo, quod ipsa turris Iadre circa cubitos sex altitudine illam inimicorum excedebat, cepit per equor huc et illuc discurrere inimicos molestando nec ubi sibi aptum locum

1.79.2   Te detergere velle comminaris.
1.79.3   Tergas, Grylle, licet; modo cruentas. 80. IN EUNDEM
1.80.1  Grylle, caca in nostrum, non deprecor improbe, librum,
1.80.2  Dum tantum mixto sanguine, Grylle, caces. 81. DE DIVITE LAUDANTE PAUPERIEM

cruentas. 80. IN EUNDEM
1.80.1  Grylle, caca in nostrum, non deprecor improbe, librum,
1.80.2  Dum tantum mixto sanguine, Grylle, caces. 81. DE DIVITE LAUDANTE PAUPERIEM
1.81.1  Candida restituit versi clementia fati,
1.81.2  Tristior abstulerat quas tibi casus

tantum penem, sed testes, ilia, lumbos,
1.247.10  Devorat, ac pariter brachia, crura, caput.
1.247.11  Pridem me trepidi, planta eduxere, ministri,
1.247.12  Tractus ab Alcida Cacus ut ante fuit.
1.247.13  Desine iam miseros, Erebo deducere manes,
1.247.14  Amplius hic barathrum, Pliade nate, patet.

Ilia tellus,
1.273.6  Maiorem cinis hic reddidit, ille parem. 274. DE SUPERBIA XERXIS
1.274.1  Per freta dum pedibus, per summa cacumina remis
1.274.2  Eoum Xerxes improbus agmen agit;
1.274.3   Confusas rerum leges natura gemebat.
1.274.4  Cum dedit hos sacro Iuppiter ore sonos:

hac rapidis intendere carbasa ventis,
3.18.14  Qua penitus fundo nigrior unda caret.
3.18.15  Nec me ulla immensi terrebunt monstra profundi,
3.18.16  Sint licet Ossaeis aequa cacuminibus,
3.18.17  Non scopuli, non si currentem forte carinam
3.18.18  In media teneat parva echeneis aqua;
3.18.19  Vel meus optatas uncus mordebit arenas,

victis flumina litoribus.
4.12.31  Ac primum valles, et plana iacentia complent,
4.12.32  Mox etiam campis editiore premunt.
4.12.33  Nec iam de totis, nisi summa cacumina, silvis,
4.12.34  Extant, et rapido gurgite pulsa tremunt.
4.12.35  In tumulos fugere ferae, fugere volucres,
4.12.36  Pellit et e tumulis has tamen unda sequax.

33. DE ARBORE NIMIUM FOECUNDA
4.13.1  Illa ego, quae recto coelum modo vertice adibam
4.13.2  Arbor, humum pronis verro cacuminibus.
4.13.3   Nec me externa gravant alienae pondera molis,
4.13.4  Sed premor infelix, foetibus ipsa meis.
4.13.5   Evertere alias cum saevis fulmina

4.14.37  Picenus nec tanta dedit spectacula rhombus
4.14.38  Quem cepit subito testa rotata luto.
4.14.39  Curritur Acronis spolia ut referente Quirino,
4.14.40  Ut Caco flammis immoriente suis.
4.14.41  Dicite, Romani septena cacumina montes,
4.14.42  Tot tulerint fortes cum iuga vestra viros,
4.14.43  Quis potuit simili Capitolia adire

cepit subito testa rotata luto.
4.14.39  Curritur Acronis spolia ut referente Quirino,
4.14.40  Ut Caco flammis immoriente suis.
4.14.41  Dicite, Romani septena cacumina montes,
4.14.42  Tot tulerint fortes cum iuga vestra viros,
4.14.43  Quis potuit simili Capitolia adire triumpho?
4.14.44  Quis pede, quis dextra tale peregit opus?

primis in terram exilire contigit: tute iam nos videntes, cum aliorum senum pedibus et aetate laborantibus opitulare sibi rogantibus misereri debuerimus, fere omisimus, nanque fratrum ac monachorum iurgia de cappis eorum et habitibus ac quibusdam lagoenis vino Bononiensi plenis audientes cachinno paene dissolvebamur. Tandem alleviata restaurataque navi amplius trium miliariorum spatio pedibus viam conficere quidam nobiscum deliberavere sicque casum, cui vicini fuimus, nobis evadere licuit, quem tibi recensere gestiebam, uti

multa,
hic micat et sacra Pallade pinguis ager,
parte sed a leva Cerers iacet insula diues,
cuius arant totidem jugera mile boues.
Te igitur mediam diuino munere nutrit
hac seges hac Bacchus fertilitate sua.
Tu procul excelsum templum templique cacumen
erectasqua aperis candida terra domos,
tu tribus ostendens ornatam turribus arcem
inuitas ciues ad sua uota tuos.
Hospitium dignare tuum prebere fugatis
iam satis est nobis te sine longa dies.
Aduuentu et nostro nimium letaris amica
presertim

Centaurorum uis ardens quadrupedantum
30  Concidit Herculeę uerbere fracta manus.
Victus Achelous propriis caput intulit undis
Illum dum Alcydę succubuisse pudet.
Fortis Erix cestu, flammę munimine Cacus,
Antheus terrę dum cadit usus ope,
35  Oechalię regno fidens Euritus – ab illo
Victi omnes dirę damna tulere necis.
Neptunno natos saxis prostrauit, ut aiunt,
Saxa hęc e

Aonię quanuis nouus incola siluę,
Iudice me potis es dicier esse uetus:
Nam tua iam redolent Phoebeam carmina laurum
Et serta ex hedera iam tibi texta petunt.
5  Eia igitur biiugi cape celsa cacumina montis,
Quo uerę laudis semita pandit iter,
Et tecum comitem fratrem trahe, nanque duorum
Vis una ingenii est unus et artis amor.
Parcite sed tandem me tollere ad ęthera pennis,

Menandri.
1.3.13   Et sales Plauti memoro iocosi,
1.3.14   Qui Iouem priscum faceretque Musas
1.3.15   Concuti magno penitus cachinno
1.3.16   Arte faceta.
1.3.17   Barbyton Flacci potuit domare
1.3.18   Tantali mores Venerisque luxum

Bibliographia locorum inventorum

Pop Dukljanin (c. 1149) [1149], Regnum Slavorum, versio electronica (), Verborum 12004, Ed. Vladmir Mošin [genre: prosa oratio - historia] [word count] [presbdoclregnumsl].

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Anonymus (fl. 1296) [1296], Epitaphium Leonis Spalatensis, versio electronica (, Split), 9 versus, verborum 97, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - epitaphium; poesis - inscriptio; poesis - epigramma] [word count] [nnleonisspalatensisepit].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Augustin Zagrepčanin, Juraj (fl. 1454) [1454], Epistola ad Nicolaum Ostphi, versio electronica (), Verborum 1885, Ed. Ladislaus Juhász [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [augustgepist].

Lipavić, Ivan (floruit 1465) [1465], Joannes Lipauich post pestem Tragurium rediens composuit, versio electronica (), 70 versus, verborum 465, Ed. Šime Jurić [genre: poesis - elegia] [word count] [lipaviceleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report