Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none Searching Entire Database for Rom.*. Your search found 4725 occurrences
This page contains the first 25 occurrences. Please follow the link(s) at the bottom of the page to see the rest of the occurrences your search found.
1. Anffredus presbiter. Sauinae donatio, versio electronica [Paragraph | Section] Prva verzija. Latinski spellcheck.
Ergo simulatque locum sibi divinitus ostensum pervenit, nihil prius sibi faciendum censuit, quam ut templum exstrueret, quod Deiparae in coelum assumptae titulo exornavit. Hoc templum deinde saeculo quarto jam inito Alexander quidam Episcopus veteri solemnique ritu consecravit, cum S. Sylvester Romanum Pontificatum gereret, imperium vero Constantinus Magnus administraret. Joannes autem asperrimae vitae institutum aggressus brevi apud incolas magnam virtutis et sanctimoniae laudem sibi conciliavit. Quocirca celebritatem hominum, famamque sanctitatis ut vitaret, in patriam redeundi
Prva verzija. Latinski spellcheck.
Prva verzija. Latinski spellcheck.
Mesagalina et Stephano Curano,
Boledrugo de Tugari.
qui regnabant et iustificabant
populum, quoniam multus erat nimis. Igitur impugnantes Sylloduxiam,
expugnaverunt eam. Inde debellando caeperunt totam Macaedoniam. Post haec
totam provinciam Latinorum qui illo tempore Romani vocabantur, modo vero
Morovlachi, hoc est Nigri Latini vocantur. Imperator etiam plurima cum eis
faciens bella, sedens in solio suo, nec valens in aliquo superare, misit, et
facit pacem cum eis, et sic dimisit eos.
de graeca littera in
sclavonicam nec non, et missam eis ordinans more Graecorum confirmavit eos
in fide Christi, et valedicens omnibus, quos ad fidem Christi converterat,
secundum apostolicum dictum Romam pergere festinabat. Dum autem pergeret
transiens per regnum regis Sphetopelek honorifice ab eo susceptus est. Tunc
vir Dei Constantinus, cui nomen postea Kyrillus a papa Stephano impositum
est, quando consecravit eum
regno suo, et effectus est
orthodoxus, et verus Sanctae Trinitatis cultor. Aliquantis post haec diebus
immoratus cum rege vir beatissimus confirmavit eum in fide atque doctrina
Christi, et valefaciens omnibus christicolis, Romam profectus est. Tempore
isto facta est laetitia magna, et christiani descendentes de montanis, et
locis abditis, quo dispersi erant, coeperunt nomen Domini laudare et
benedicere, qui salvos facit sperantes in se.
petens, quatenus antiqua
privilegia, quibus termini et fines provinciarum, ac regionum, seu terrarum
scripti continebantur, mittere cum viris sapientissimis dignarentur, dum
autem legati regis Romam venissent, et verba regis papae Stephano
intimassent, gaudio magno gavisus est papa venerabilis et maxime quod
occasione accepta mitteret sapientissimos viros, qui novellum, ac tenerum
regem adhuc in fide, et populum eius
quod
occasione accepta mitteret sapientissimos viros, qui novellum, ac tenerum
regem adhuc in fide, et populum eius pascerent, ac satiarent pane coelesti,
ac verbo vitae. Misit itaque vicarium suum Honorium nomine sanctae Romanae
ecclesiae presbiterum cardinalem, cui et tradidit potestatem ligandi, atque
solvendi, evellenti et dissipandi, aedificandi, atque plantandi, sicuti
moris est, quando per mundi partes legati, seu vicarii a sede Romana
sanctae Romanae
ecclesiae presbiterum cardinalem, cui et tradidit potestatem ligandi, atque
solvendi, evellenti et dissipandi, aedificandi, atque plantandi, sicuti
moris est, quando per mundi partes legati, seu vicarii a sede Romana
mittuntur, et cum eo alios duos cardinales episcopos quoque iussit eum secum
assumere, qui adhuc populo in fide episcopos, sive ecclesias consecrarent,
et verbum vitae in eorum cordibus quotidie seminarent. Advenientes
ab antiquis imperatoribus scripta, et ordinata fuerunt, et placuit regi, et
cuncto populo finita synodo XIIa die per manus Honorii vicarii, et
cardinalium, atque episcoporum coronatus est rex atque coronatus more
Romanorum regum, et facta est laetitia magna in populo, et in universo regno
eius. Post haec iussit rex, ut consecrarentur archiepiscopi, unus in Salona,
et alius in Dioclia; similiter, et episcopi plurimi consecrati sunt, et
qui cum eo
erant, coeperunt clamare, et vocare nautas, et nautae navigantes venerunt, ut
viderent, quid nam esset. Ut autem cognoverunt causam cum honore susceperunt
regem, et omnes eius, et duxerunt ad civitatem Sypontinam. Inde perexit Romam ad
limina apostolorum Petri, et Pauli, ab illa autem die petra illa vocata est
ideo, quoniam praeerat caeteris iupanis Rassae. Sicque dominaverunt terram
multis temporibus.
XXV
Praeterea parentes regis Radaslavi, et milites, qui cum ipso erant Romae,
audientes quod accidit, rogaverunt regem, ut uxorem acciperet, qui coactus eorum praecibus accepit uxorem Romanam, valde
nobilibus ortam natalibus, de' qua genuit filium, quem Petrislavum
XXV
Praeterea parentes regis Radaslavi, et milites, qui cum ipso erant Romae,
audientes quod accidit, rogaverunt regem, ut uxorem acciperet, qui coactus eorum praecibus accepit uxorem Romanam, valde
nobilibus ortam natalibus, de' qua genuit filium, quem Petrislavum vocavit. Post
haec in senectute bona mortuus est, et sepultus in ecclesia Sancti Ioannis
Lateranensis cum magna honorificentia.
haec in senectute bona mortuus est, et sepultus in ecclesia Sancti Ioannis
Lateranensis cum magna honorificentia.
XXVI
Accepit post haec Petrislavus uxorem puellam nobilem Romanam, de qua genuit
filium, quem Pavlomirum vocavit. Post haec vivens annis plurimis cum parentibus
suis Romanis, et ipse mortuus est. Post mortem vero eius, parentes eius
caeperunt habere inimicitias cum caeteris Romanis, et caeperunt
XXVI
Accepit post haec Petrislavus uxorem puellam nobilem Romanam, de qua genuit
filium, quem Pavlomirum vocavit. Post haec vivens annis plurimis cum parentibus
suis Romanis, et ipse mortuus est. Post mortem vero eius, parentes eius
caeperunt habere inimicitias cum caeteris Romanis, et caeperunt dura bella
facere in civitate, sicuti saepe solent facere. Pavlimirus iam iuvenis effectus
caepit esse valde
puellam nobilem Romanam, de qua genuit
filium, quem Pavlomirum vocavit. Post haec vivens annis plurimis cum parentibus
suis Romanis, et ipse mortuus est. Post mortem vero eius, parentes eius
caeperunt habere inimicitias cum caeteris Romanis, et caeperunt dura bella
facere in civitate, sicuti saepe solent facere. Pavlimirus iam iuvenis effectus
caepit esse valde robustus et fortis bellator, ita ut in civitate Romana nullus
ei esset similis; unde parentes eius, nec non
parentes eius
caeperunt habere inimicitias cum caeteris Romanis, et caeperunt dura bella
facere in civitate, sicuti saepe solent facere. Pavlimirus iam iuvenis effectus
caepit esse valde robustus et fortis bellator, ita ut in civitate Romana nullus
ei esset similis; unde parentes eius, nec non alii Romani caeperunt illum valde
diligere, immutaveruntque nomen eius, et composuerunt ei nomen Bello eo quod
bellum facere valde delectabatur. Eo tempore exivit stolum a
et caeperunt dura bella
facere in civitate, sicuti saepe solent facere. Pavlimirus iam iuvenis effectus
caepit esse valde robustus et fortis bellator, ita ut in civitate Romana nullus
ei esset similis; unde parentes eius, nec non alii Romani caeperunt illum valde
diligere, immutaveruntque nomen eius, et composuerunt ei nomen Bello eo quod
bellum facere valde delectabatur. Eo tempore exivit stolum a Sicilia, multitudo
copiosa navium Saracenorum, quod stolum vocatur miria
illos pro servis tenuerunt. Post haec plurimi Latini
dimiserunt tali pacto, ut omni tempore tributa eis redderent, et servitia
exercerent, sicque coeperunt reaedificare civitates maritimas a Saracenis
destructas. Per idem tempus Romani parentes Belli, qui et Bellimirus, quod non
possent sustinere magnatum Romanorum insidias, atque inimicitias eo quod nolent
se humiliare ac pacem cum inimicis facere, exeuntes omnes de civitate una cum
Bello, uxoribus et filiis, ac
pacto, ut omni tempore tributa eis redderent, et servitia
exercerent, sicque coeperunt reaedificare civitates maritimas a Saracenis
destructas. Per idem tempus Romani parentes Belli, qui et Bellimirus, quod non
possent sustinere magnatum Romanorum insidias, atque inimicitias eo quod nolent
se humiliare ac pacem cum inimicis facere, exeuntes omnes de civitate una cum
Bello, uxoribus et filiis, ac filiabus, milites numero quingenti acceptis
parvulis, et mulieribus venerunt
patrum suorum, et hac de causa secuti sunt
illum parentes eius, igitur descendentes de navibus construxerunt castellum, et
habitaverunt ibi. Audientes homines Epidauriae civitatis qui per silvas, et
montana manebant, quod Bellus cum Romanis venissent, et castellum fecissent,
congregantes se venerunt, et una cum ipsis aedificaverunt civitatem supra mare
in ripis marinis, quas Epidaurii lingua sua laus dicunt, unde ea civitas Lausium
vocata est, quae postea /
habere benevolentiam regis,
percutientes eum gladio per pontem iactaverunt
eum in flumen, et mortuus est. Rex autem accepit regnum patrum suorum, et siluit
terra in conspectu eius. Igitur causa victoriae Romani, qui cum rege erant,
aedificaverunt ecclesiam in Rassia ad honorem beati Petri apostoli in loco
propinquo Cafdanae, et non multum longe ab eadem ecclesia in uno monticulo
construxit rex castellum, vocavitque illud suo nomine Bello.
Adam Parižanin (floruit 1059) [1059], Tres hymni perantiqui de Laudibus S. Domnii, versio electronica (, Split), 394 versus, verborum 4195, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - hymnus] [word count] [adamushymnidomnii].
Adam, redovnik (floruit 1070) [1070], Donatio Radauani, versio electronica (, Nin), 134 verborum, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa - donatio; prosa - diploma; prosa - acta] [word count] [adamradauanustraditio].
Anastazije, hrvatski biskup i kraljev kancelar (floruit 1070) [1070], Confirmatio Radovani, versio electronica (, Nin), 428 verborum, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa - donatio; prosa - diploma; prosa - acta] [word count] [anastasiusconfirmatioradovani].
Auctores varii (1080-1105) [1080], Jura sancti Petri de Gomai, versio electronica (, Split), 6348 verborum, Ed. Petar Skok Viktor Novak [genre: prosa - charta] [word count] [aavvsupetarski].
Pop Dukljanin (c. 1149) [1149], Regnum Slavorum, versio electronica (), Verborum 12004, Ed. Vladmir Mošin [genre: prosa oratio - historia] [word count] [presbdoclregnumsl].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.