Your search found 16194 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 301-400:

subsequenti, scilicet solemnissimi Christi athletę Laurentii, dum hostes parauerant se ad aliam pugnam, sponte defensores illius castri S. Michaelis nullo patiente agone, numo obcecati hostibus tradiderunt castrum incolumesque promissas seruando, quod ipsi gratanter acceptarunt ac eundem fidelem capitaneum cum paucis huic exhibitioni et proditioni tenerrime contradicentibus in compedibus nodarunt et aliquos ex his fidelibus gladio occiderunt. 15. Quomodo diuinitus sticatum

ningentis constitutione prima sabbati Idus Sextilis obducto ceruleo aere tenebrosa caligo repente, fumus non credo humana industria conflatus, nimia atra condensatio, extitit in hostium sticato vaporatus et tantum auctus, quod flamme incendium terribili sagacitate ex se euomuit et per diuersa loca bastidę spaciari cernebatur, quod plusquam ipsius medietas sticati exusta affirmatur et, nisi tunc tranquilum temporis ether extitisset, nil mirum, quin totum in cinerem fuisset redactum. Vltra centum aureorum milia habitatores eiusdem perpessi sunt. Et

vobis, sed non presummo, verumtamen mittimus vobis fratrem Gregorium, monachum nostrum, qui fuit captiuatus Venetis et, quia data fuit illi licentia a rectoris Iadrę, per menses iam duos egrotauit et nihilominus congrue posset recedere. Sed intelleximus de aduentu vestro, idcirco fecimus eum prestolari, donec venissetis. Quapropter dictum monachum informauimus, qui vobis seriem enarabit per totum. Valeat Magnificencia vestra cum augmento prosperitatis nunc et semper! Data Iadrę, die nono intrante Septembris. Nullusque iurisdictionis

ad defensandam suam classem accelerant, et ibi grauiter remigatores gallearum ex inimicorum sagittis fusticantur. Conatur etiam vna illarum classium accedere ad paronem, ut uiolenter ipsum eripiat et ad portum deducat vel saltem rogum in eum coniectet. Pro aduersariis, qui citabant supra puppi ipsius, qui erant fere pugiles duodecim, crebribus illorum percussionibus telorum ac lapidum necnon spiculorum, quod coactos repellunt, similiter etiam galleas reliquas, quippe nullus remigatorum compertus foret, qui in aliquo artu cicatricis

Probitatis titulus, morum et honoris
Vt flos vernans defuit vir tanti valoris
Croatorum clipeus fortis et ipse erat
Inter omnes fortior; volens scire querat:
Eius mortem impiam cerno pro peccatis
Slavonie gentium evenisse gratis.
Flete, Slavi, nobilem nepotem banorum,
Largam vestram copiam pacis et honorum.
Sic preces altissimo date creatori
Quod ipse misericors parcat peccatori.
Hic annorum domini sub cursu milleni

reginarum senioris et iunioris Ungariae, videlicet dominae Elizabeth et Mariae, in consilio generali, in quo fuerunt consiliarii septuaginta quinque, receperunt a singulis nostrum in dicto consilio existentium, iuramentum homagii et fidelitatis antedictis dominis reginis, super sancta quattuor evangelia tacto missale. Die prima mensis augusti, applicuit Iadram novus banus, videlicet dominus Stephanus Lazchovich. Die 24. mensis octobris

domino (Stephano) bano pracdicto, ut acciperet unam clavem arcae argenteae super arcam Sancti Simeonis. Die 4. mensis novembris recesserunt a Iadra antedictae reginae cum praelatis et baronibus suprascriptis, euntes Vranam. Die 16. mensis novembris dominus Vladislavus, castellanus et vicarius Iadrae, praesentavit nobis pro parte dominarum reginarum antedictarum clavem arcae praedicti Sancti Simeonis, ut per regimen servaretur, et

novellam. Die martis 11. mensis aprilis ante prandium, desponsavi uxorem meam Grubulam. Die dominico 19. mensis novembris recessi a Iadra de sero, causa eundi Tragurium pro traducendo praedictam uxorem meam et die martis de sero 21. dicti mensis applicui Tragurium et cras die sequenti recessi a Tragurio ante prandium; quod est 23. praedicti mensis novembris, applicui Iadram cum ipsa

ac ser Petrum dicti quondam ser Stephani, (qui) armaverunt in Spaleto unum brigentinum et effugerunt. In codem brigentino ivit personaliter Donatus diaconus, alter filius quondam ser Augustini, cum certis amicis eorum; et inde die duodecima, hoc est 8. mensis ianuarii sequentis, eundem casum notificavi illustrissimis principibus dominis nostris regi et reginae per litteras transmissas cum ambasciatoribus nostris communis Iadrae, euntibus ad eosdem dominos nostros, per certis negotiis nostrae communitatis Iadrae, scilicet cum domino Lodovico de Georgiis, ser Damiano de

Donatus diaconus, alter filius quondam ser Augustini, cum certis amicis eorum; et inde die duodecima, hoc est 8. mensis ianuarii sequentis, eundem casum notificavi illustrissimis principibus dominis nostris regi et reginae per litteras transmissas cum ambasciatoribus nostris communis Iadrae, euntibus ad eosdem dominos nostros, per certis negotiis nostrae communitatis Iadrae, scilicet cum domino Lodovico de Georgiis, ser Damiano de Ciprianis, ser Andrea Nicolai de Grisogonis, quorum ambasciatorum unus secessit a Iadra die 8. mensis ianuarii hora

reversus sum Iadram et die iovis 21. saepedicti mensis pro eadem causa rursum ivi ad comitem praedictum, et die iovis 4. mensis novembris proximi reversus sum Iadram una cum domino Iacobo de Raduchis, qui eadem causa missus fuerat ad eundem comitem Anz. Die martis 16. mensis novembris prima hora noctis, applicuit Iadram exercitus praedicti comitis Anz, cuius capitaneus generalis fuit dominus Marcus de Schinellis de Vegla et fuerunt inter omnes equites

de Ginanis, in quo consilio fuerunt nobiles centum et undecim, iuravimus pacem inter nos super insertis punctis, videlicet remittere unus alteri et alter alteri omnes iniurias et offensas hactenus illatas, tendere omnes ad bonum commune et manutenere alter alterum ab omnibus volentibus offendere eum et illis, ad honorem domini nostri Sigismundi Ungariae regis et dominae Mariae consortis eius. Oratores autem istius pacis fuerunt: dominus Iacobus de Raduchis, ser Damianus de Ciprianis, ser Crescius de Nassis, ser Andreas de Grisogonis et ego Paulus de Paulo, et iuravimus omnes

corpus beati Simeonis, comes Draghissa, frater praedicti domini bani, cum uxore sua et quibusdam aliis. Die iovis 6. mensis martii, ivi ambasciator ad comitem Sibenici una cum ser Mazolo de Fanfogna et idem ambasciator (eundo) solus ad magnificum dominum Vulch banum Clissiam, recessit a Iadra. Die martis 6. mensis madii, ego una cum Crescio Raynerii ambasciatores communitatis Iadrae, ad componendam pacem inter Tragurinos, qui sunt in

mensis madii applicuit Iadram reverendissimus pater dominus Ioannes episcopus sagrabiensis, una cum domino Ioanne de Gara, fratre domini bani et comite Corbaviae. Die martis penultimo mensis madii secesserunt a Iadra euntes Nonam, causa ibi faciendi synodum, et cras die mercurii dominus Paulus de Georgiis, ser Marinus de Ginanis et ego Paulus, ambasciatores et syndici communitatis nostrae ivimus Nonam post dominum episcopum et comitem Ioannem de Gara, pro defendendis iuribus nostrae insulae Pagi, cum multis

auctoritate et bailia, concessa nobis per generale consilium cuncta, scilicet in omnibus quam idem consilium habet. Die 20. mensis iulii proxime sequenti, iam in primo crepusculo noctis, recessit galea nostra a portu, causa eundi ad partes orientales ad servitium domini nostri regis, in qua ivit dominus admiratus regius ser Philippus de Georgiis, dominus Raphael de Sorba pro ambasciatore nostro ad dictum dominum regem et ser Ioannes pro patrono dictae galeae cum commissione per nos supradictos sex eis

cum commissione per nos supradictos sex eis data: quae galea fuit soluta pro tribus mensibus. Die sabbati 29. mensis iulii recessimus a civitate Iadrae una cum domino Iacobo de Raduchis, causa eundi Spaletum pro videndis metis inter Spalatenses et Clissienses, constituti super hoc una cum dominis Paulo vicebano et episcopo traguriensi et Thomasio Thomasii et Saraceno Radovani de Sibenico, die lunae proxime venimus in Spaletum et cras

Thomam Dobruli invenientes, mox interfecerunt ipsum, nec suum scelus confiteri permittentes, quem Marinus vocatus Casciota ense proprio primus sauciavit, postmodum quidam familiares domini archiepiscopi et similiter omnes qui ibi venerant; quo interfecto, sustulerunt pecuniam quae erat apud eum, ut fertur ducatorum duo milia trecentum, et suum cadaver ad maius dedecus suum et suorum ad forum trahentes, quodam linteamini involutum, per totam noctem iacere dimiserunt, quod iam facta die sabbati per terram vehentes in quemdam puteum, quem ipse pro communi utilitate construxerat et

de Saxis, Bernardus et Stephanus Barcich, Blasius Radoscevich, Antonius Stanich, Marinus Radosunich, Nicolaus et Georgius Derchevich, Franciscus et Nicolaus Pocoavancich, Georgius Prodassich, Nicolaus Gavranich et Nicolaus Supernich: Duymus Zaneri, qui huius sceleris primus auctor erat, poenitens eum tot malorum fuisset causa, fugit Sibenicum et ibi mortuus est. Principales ergo huius facinoris ut dicitur hi fuere et esse: Marcolus Slovides, quattuor nati Gardelcichi et quintus autem non impedivit se in istis duo marcuadis, Franciscus Siburni et Dessa Jacobi.

satis spatiosae, habebat etiam furnos pro coquendo pane 3. 1399 Die lunae, hora quasi tertiarum, 21. mensis aprilis, filia mea Michlina recessit a Iadra causa eundi Tragurium ad virum eius Ioseph, qui venerat cum septem barchis pro ipsa, et eodem die fecit instrumentum dotale 300 ducatorum auri ser Artivitius de Rivignano, cancellarius Iadrae, et etiam instrumentum obligationis centum ducatorum, quos restavi ad dandum viro suo pro residuo

exigi per ipsos coniectatores, videlicet per ser Andream de Cesanis, ser Georgium de Rosa, ser Simeonem Detrici et per ser Thomasium de Petrizo, praesentibus nobis rectoribus. Die veneris 6. eiusdem mensis iunii expedivimus eundem cursorem nostrum ad dominum nostrum regem, ac ad dominum Zoilum, notificantes quomodo dicta pecunia erat parata et quod transmittere volebamus eam Segniam, rogantes dominum (nostrum regem) Ungariae, ut ibidem ipsam accipere dignaretur, vel providere de secura transportatione eius

tuli meam sententiam in scriptis. Die ultimo mensis septembris intromisi in comitatu ser Dessa Duperi pro eo, quia brigentinos Spalatensium captivaverat, scilicet Vitchum nepotem ser Thomasii de Petrachis in itinere per mare euntis cum ipso Thomaso Iadram. Die 4. mensis octobris liberavimus ipsum ser Dessam quia eodem die brigentinos spalatenses conduxit, et liberavit nobis ipsum ser Vitchum.

dicti mei salarii. Die 20. mensis augusti intervenit casus Ioannis nepotis mei, scilicet filii ser Andreae de Grisogonis, videlicet quia nocte praeterita inventus in domo ser Zanini Barbae de Sibenico, et eodem die expedivi eum Iadram, ne deterius contigeret dicta occasione, cui dedi de pecunia mea, quando recessit, libras solidos octo. Die lunae 23. mensis augusti recessi a Sibenico et ivi Tragurium et venit in societate mea ser Daniel

ipsum solemniter cum tubis et cetera, et sic fecimus. Quo ingrediente per portam Sancti Grisogoni, primo et ante omnia ingressus est ecclesiam Sancti Grisogoni de Iadra in medio reverendissimorum patrum dominorum archiepiscopi iadrensis et domini abbatis Sancti Grisogoni petivit plateam et euntibus secum usque ad domum ser Michae de Soppe praedictis dominis, rectore et examinatoribus cum magna comitiva nobilium et ignobilium et tunc immediate elevata fuerunt vexilla regis et regni antedictorum una simul cum vexillo Sancti Grisogoni cum magna solemnitate et vociferatione laudis; et

de Nosdrogna, in consilio generali de Iadra, in quo fuerunt nobiles ultra septuaginta, praesentibus dominis archiepiscopo iadrensi, abbatibus Sancti Grisogoni et Rogove, episcopo tininiensi, archidiacono et archipresbytero, iuravimus domino Aloysio capitaneo superius descripto, ad Sancta Dei evangelia super missale in manu dicti domini archiepiscopi et domini capitanei fidelitatem et homagium praenominati domini regis Ladislavi. Die lunae 4. mensis septembris, in consilio sapientum Iadrae, in quo fuerunt nobiles

equis et tres galeae eius, iverunt sub castrum Lyube et cras die iovis habuit illud castrum et die veneris iam in crepusculo rediit Iadram. Die sabbati 21. mensis octobris Marculus et Ioannes Garbiza secesserunt de Spaleto, euntes versus Ungariam, ut dicitur. Die mercurii sequentis, scilicet 25 mensis octobris, dominus capitaneus praedictus cum tribus galeis, in quibus fuerunt circa 40 homines, scilicet Pagensium, iam de sero profectus est versus

suam in Apuliam. Die dominico 28. mensis ianuarii idem dominus capitaneus intromisit bona ser Damiani de Nassis, praecipiens ipsa describi per scribam eius, praecipiens etiam uxori suae et filio Petro, ut usque tertiam diem evacuaret domum. Die lunae 5. mensis februarii dominus Antonutius et dominus Franciscus de Contarenis cum gentibus eorum armigeris, una cum vice-bano Harvoy et ser Aloysio de Matafaris, transiverunt versus

intrantibus reddidit se et die veneris de sero galeotta nostra, quae fuit Pagensium, sub patronatu domini Francisci domini Pauli de Georgiis, qui etiam ambasciator pro parte nostri comitis ad ipsos intrantes ivit in favorem ipsorum Arbensium, qui aufugerunt una cum domino Lodovico de Matafaris eunte cum brigentino in quo eodem die redierat a Cherso, recessit a portu Iadrae et die iovis eiusdem mensis februarii 21, ipsa galeotta nostra, ipso domino Lodovico adhuc remanente, reversa est Iadram et eodem die iam de sero, ipse dominus Lodovicus similiter

et capitis dolore, febricitantes, ita ut eodem die similiter circa 15 nobiles de potioribus et populares plusquam 20 iacuerunt infirmati, et in cursu scilicet dierum ultro centum numero, posuerunt se in lecto et demum subsequenter ultra mille infirmati sunt in civitate nostra, ita quod non evasit domus aliqua, quae careret aegritudinibus, imo quasi omnes de singula domo iacuerunt in lecto; pauci enim de ipsa infirmitate mortui sunt, et illi qui decesserunt pro maiori parte, fuerunt valde senes. 1405.

quibusdam pactis et conditionibus liberatus fuit. Die sabbati 14. mensis iulii, existentibus rectoribus ser Simeone Detrici, ser Simeone de Fanfogna et Simeone de Zadulinis, electus fui comes Pagi. Die mercurii 25. eiusdem mensis iulii, recessi a Iadra, causa eundi Pagum et die iovis ante vesperas applicui Pagum et cras die veneris in mane elegi vice comitem et iudices.

ex partibus septentrionis et sclavonicis peior priore, nullo indicto bello, de repente adorta est Dalmatiam, quae erat inermis, quia malum hoc non suspicabatur, et inter caeteras civitates invasit ferro, igne et destructione Epetium et magnam perpulcram Salonam. Illi miseri cives, qui potuerunt evadere eorum atrocitatem cum naviculis, receperunt se in proximas insulas, et magna pars in hac Braciensi, in qua iam animalia , et ad vitam substentandam plerique in patria divites debuerunt pascere ea, fodere terram et exercere alia opera laboriosa. Multi de illis post paucis annis se

Disertissimo viro Vitali Lando meis verbis salutem dic. III martii, ex Civitate. Idem ad eumdem. Maxima laetitia affectus fui, Maphee suavissime, ex iocundissimis tuis litteris, quas hisce diebus veluti quoddam excellens munus deorum suscepi, quibus scribis Patavinam urbem adhuc pestifero

Ex Tragurio Pridie kal. septembris. Zorzi Vallaresso trogirski je knez 1438. Idem ad eumdem. Superiori die cuidam de Campolongo commisi, ut meis verbis te exoraret, disertissimus iuris consultus Johannes de Prato ut aliquid ipso dignum adderet ad subtile consilium Francisci de

excellens munus deorum ipsam suscipiam. Vale. Nakon siječnja 1443 Idem ad eumdem. Singularis ac prope divina tua in me humanitas, vir ornatissime, tantum de te mihi pollicetur quantum de me mihi polliceri soleo meque hortatur ut tibi magis imperem quam te exorem. Qua ex re, si temeritati

illius consilii tuo nomine et caute accipies latorique praesentium dabis, Darii sane regis opes me superasse putabo. Vale. Tragurii Idem ad eumdem. Satis certo scio, humanissime Maphee, Jacopum fratrem tuum ad te scripsisse quo pacto puerum tuum profugum Venetiis comperi, quem continue senatorio viro domino Zachariae patruo tuo tradidi. Cogitans sane

lachrimis exprobrare iniuria sit. Dum tamen naturam bellorum, in quibus a prima ferme aetate versatus sum, mecum ipse agens reputo, facile invenio fateor communem hanc fuisse semper bellantium rotam, ut iuxta superni Spectatoris nutum, modo prosperis interdum contrariis revolvatur eventibus; indicet autem, oro, Deus ipse eorum partem, e quibus tanta christianum populum circumvenit illusio. Multi etenim circumvicini Principes, puta, utriusque Valachiae, item de Bulgaria nonnuli, caeterum de Albania quam plures, ac de Constantinopoli, plurima unde quaque armorum pollicebantur

vidimus insperatam rerum faciem, vidimus quoque supratactorum Principum in hac re optima pessimam nobis plecti amicitiam, vidimus denique pollicita nobis subsidia, e regione in insidias convolasse: quo pacto dum propriam domi negleximus, male militia armati fuimus aliena. Verum paulo ante multis evectis spoliis, multis illatis caedibus ac damnis irrogatis, poteramus illaesi fere hostium declinare congressum, sed puduit incepti, pro Christo propositi, quominus illud prosequeremur negocium, in quo et vinci et vincere aeque credidimus non inglorium. Itaque occupat mox opportunitatem pia

vestram feliciter. Data in Pesth die XI. Mensis Maii Anno Domini MCCCCXLV. Joan. de Zredna. Script. Rer. Hung. Tom. II. epistola I. – Dedit has ad Eugenium IV. PP. litteras e Comitiis Pestini celebratis, in quibus Ladislaus Posthumus, technis Laurentii de Hederwara, Palatini, haud obstantibus, communi voto Rex agnitus, postulatusque fuit; legatis ad Fridericum Imperatorem destinatis. Aeneas Sylvius epistola LXXXI. – Ex iisdem scripserat

10  Quodsi quis Divūm summo descendis Olympo, 10
11  Non ego coelicolis optem contendere pugna.
12  Nam nec magnanimi proles violenta Dryantis,
13  Evaluit superesse diu, dum Numina contra
14  Bella gerit; madidi nutrices ille Lyaei,
15  Egit praecipiti juga per Nysseïa cursu. 15
16  Illae in humum thyrsos passim fudere virentes,

praecipiti juga per Nysseïa cursu. 15
16  Illae in humum thyrsos passim fudere virentes,
17  Verbera sangvinei fugiunt dum saeva Lycurgi.
18  Ipse etiam in fluctus saliit conterritus Evan.
19  Quem Thetis humenti gremio miserata recepit,
20  Quippe Deum, turbante viro, metus acer habebat. 20
21  Inde dolor, facilem ducentia Numina vitam

hoc si nequeam, Stilichoni quod fuit olim,
1.2.8  Qui cecinit raptus, Persephonea, tuos.
1.2.9  Si sit et hoc nimium, saltem tamen hoc tibi fiam,
1.2.10  Quod fieri, hoc aevo vix duo tresve, queunt. 3. DE ARTE
1.3.1  Ars iuvit nervos; tunc perfectissima rebus
1.3.2  Summa venit, cum vis nititur

1.26.2  Qui calles linguas, docte Guarine, duas,
1.26.3  Quo iam tot fuimus sub praeceptore per annos;
1.26.4  Hospes ut in cena nunc meus esse
1.26.5   velis. Quam dedit Evandro laudem Tirynthius hospes,
1.26.6  Hanc dabis ipse mihi, si meus hospes eris. 27. REFELLIT GUARINICAM EXCUSATIONEM

1.37.3  Qui scripta abscondas. Vel, Iuli, plus sapis unus,
1.37.4  Vel nihil omnino, quod mage credo, sapis. 38. AD EUNDEM
1.38.1  Quid tua tantum in te peccarunt carmina, Iuli?
1.38.2  Tristibus in tenebris semper ut illa premas.
1.38.3  Nec levius serves, quam carcere quaestor in imo

1.42.11  Iam, licet, usurpes, quae dixit Tullus et Ancus,
1.42.12  Quae fratri et tenero tradidit, Acca, Remo.
1.42.13  Vel potius Fauno Picus, Faunusve Latino,
1.42.14  Evandri quibus est vaticinata parens;
1.42.15  Exul quae Latiis, didicit Saturnus, in oris,
1.42.16  Qualia non uno Ianus ab ore dabat.
1.42.17  Scilicet istud agis, solum miremur

1.74.11  Nil ago; cunctaris pretium taxare poetae;
1.74.12  Haec summa est; vel da, Troïle, vel taceo. 75. AD EUNDEM
1.75.1  Troïle, non tantum nostrae mea carmina prosunt,
1.75.2  Sed famae prosunt amplius illa tuae.
1.75.3   Fac tamen amborum ponantur commoda in aequo;

ferox.
1.78.3   Pannonis ursa dedit lac nobis, Grylle, fatemur,
1.78.4  At non ursa tibi, sed lupa, Grylle, dedit. 79. AD EUNDEM
1.79.1  Merdas, Grylle, tuas, meo libello
1.79.2   Te detergere velle comminaris.
1.79.3   Tergas, Grylle, licet; modo cruentas.

Grylle, tuas, meo libello
1.79.2   Te detergere velle comminaris.
1.79.3   Tergas, Grylle, licet; modo cruentas. 80. IN EUNDEM
1.80.1  Grylle, caca in nostrum, non deprecor improbe, librum,
1.80.2  Dum tantum mixto sanguine, Grylle, caces. 81. DE DIVITE

1.88.1  Quod te Conradam Germania terra vocavit,
1.88.2  A conradendo nominis istud habes. 89. DE PHRYNE
1.89.1  Eversas reparat dum Thebas aurea Phryne,
1.89.2  Femina tam multis, una petita, viris,
1.89.3  Sacra Amphioniae fidis olim plectra secuti,
1.89.4  Nudatis montes erubuere iugis.

1.120.1  Fortunae non hac tantum ratione videris
1.120.2  Filius, assidue quod favet illa tibi;
1.120.3  Sed quod proposito nec tu persistis in uno,
1.120.4  Evehis et pravos, pellis ad ima probos.
1.120.5  Quid precor ergo tibi? nisi quod tua, pessime, mater,
1.120.6  In te etiam solitis moribus esse velit.

168. DE EODEM
1.168.1  Ite procul supera lapsi de sede maligni;
1.168.2  Formosus nostro est Troilus in gremio. 169. IN EUNDEM
1.169.1  Interpres, Line, codicum sacrorum,
1.169.2  Francisci rigidam secute sectum;
1.169.3  Audires mea forte confitentem
1.169.4  Dum me

170. DE THESPI
1.170.1  Coepit sordidus ore faeculento
1.170.2  Plaustris carmina vectitare Thespis. 171. DERIDET EUNTES ROMAM AD IUBILAEUM
1.171.1  Mille quadringentis Hyperion aureus annis
1.171.2  Adiicit haec decimae tempora Olympiadis,
1.171.3  Natus ut aeterni, qui condidit omnia, patris,

1.177.6  Hoc larvas solitum timere vulgus,
1.177.7  Hoc turbae faciant hypocritarum.
1.177.8  Tu senti mihi, quod putavit olim
1.177.9   Vafri callidus Euathli magister,
1.177.10  Aut Divum Theodorus abnegator,
1.177.11  Vel sectae pater ille delicatae,
1.177.12  Summum qui statuit malum dolorem.

quidem gressu profugo mea castra petivit,
1.180.16  Sic tamen, ut redeat, cum revocabit herus. 181. EIUSDEM AD EUNDEM
1.181.1  Desine, quaeso, meas, Aenea, poscere Musas
1.181.2  Auribus et dignas esse putare tuis.
1.181.3  Non radios Phoebus Lunari sumit ab umbra,

latet.
1.207.5  Mentiris, numos poscis, dicteria dicis.
1.207.6  Qui facit haec, non est morio, sed nebulo. 208. IN EUNDEM
1.208.1  Fingis te, miser, esse morionem,
1.208.2  Vivas scilicet ut labore nullo.
1.208.3  Nobis morio non tamen videris;
1.208.4  Nunquam

idem geminum miserae sibi praestitit omen,
1.223.6  Funestum nunc est, quod fuit ante bonum. 224. DE ARQUADA
1.224.1  Arquada Euganeos inter celeberrima pagos,
1.224.2  Quondam Antenorei quos tenuere Phryges;
1.224.3   Quamvis pulchra situ, quamvis sis ubere felix,
1.224.4  Nec tua morbiferum noverit aura

231. DE IACTURA VITAE HUMANAE
1.231.1  Nocte cadente orimur, nihil anterioris habentes
1.231.2  Temporis, excepit nos simul alma dies.
1.231.3   Semper et hesterni vitam deperdimus aevi,
1.231.4  Principium reliquae lux modo nata facit.
1.231.5  Esse tibi multos senior se dixeris annos,
1.231.6  Nam de praeteritis nil hodie retines.

1.259.4  Numina, longa illuc et praeceps semita ducit,
1.259.5  Aspera et inprimis, sed cum stetit arce suprema,
1.259.6  Quae modo dura fuit, facilem se praestat eunti. 260. FRAGMENTUM
1.260.1  Tum subiti sonitus et clamor et horrida matrum
1.260.2  

1.270.3  Ille sed Inachidas missurus sub iuga, venit;
1.270.4  Hic tibi demturus, Graecia, triste iugum. 271. DE TROIA EVERSA ET ROMA IMPERANTE
1.271.1  Cum gravis Herceas Priamus procumbit ad aras,
1.271.2  Summus sit Lachesis, sit cruor iste Phrygum,
1.271.3  Nam procul Ausonios portus Aeneia classis

Quod fuit astuto pugnax Aetolus Ulixi,
1.329.2  Quod duro Telamon Amphitryoniadi;
1.329.3  Quod fuit inflexo mitis Patroclus Achilli,
1.329.4  Formoso Nisus quod celer Euryalo;
1.329.5  Quod fuit e Thebis profugo Calydonius exul,
1.329.6  Pirithoo casti quod pater Hippolyti,
1.329.7  Quod fuit Emathius domitori Hephaestio rerum,

sub alta,
1.332.4  Inter oves, Siculum prospiciens pelagus. 333. DE MARCELLO VENETO
1.333.1  Hoc mihi Marcellus, sacri quod vatibus aevi,
1.333.2  Pollio, Maecenas, et Proculeius erant.
1.333.3  Hoc ego Marcello, quod Xerxi Choerilus olim,
1.333.4  Quod tibi nescio quis, perfide Sulla, fuit.

1.337.2  Currenti caput abscidit volucri,
1.337.3  Desit currere non tamen volucris,
1.337.4  Dum deesset caput. Unde vis peremtae
1.337.5  Cum sic curreret, unde iners eunti?
1.337.6  An pars mortua, pars erat superstes?
1.337.7  Nec, quamvis posito procul cerebro,
1.337.8  Cor disperdiderat suum vigorem?

1.358.7  Pergite Pierides, vestris me inducere lucis,
1.358.8  Nunc mihi molle iugum, nunc mihi plana via est. 359. AD EUNDEM EPISCOPUM
1.359.1  Unde mihi hoc, quod me sic diligis optime praesul?
1.359.2  Nempe tua id solum de pietate venit.
1.359.3   Nil ego promerui, tibi quippe alienus, et ante

cui Galeotte tuos:
2.8.5  Collatae levius mordent praecordia curae,
2.8.6  Gaudia plus multo participata iuvant. 370. AD EUNDEM
2.9.1  Tu nunc in patria laetum me vivere credis,
2.9.2  Cum tamen in dubio, sit mihi vita, loco.
2.9.3  Nunc fluidus laxa, procumbit sanguis ab alvo,

venit. 375. CONQUERITUR DE MORA REGIS MATTHIAE IN MOLDAVIA
2.14.1  Sarmatici montes, et vos septemplicis Istri
2.14.2  Caerulea Euxino cornua mixta mari,
2.14.3  Ac tu Romanis olim possessa colonis,
2.14.4  Sed iam corrupto, barbara terra, sono;
2.14.5  Quid dominum lentis longe retinetis in armis?

OBIIT IN EXPEDITIONE CONTRA TURCOS
2.24.1  Cum Pius in Turcos pia tollit signa Secundus,
2.24.2  Dum culpant segnes, strenua bella, patres,
2.24.3   Dum simul Occasus sequitur, simul Arctos euntem,
2.24.4  Solvere dum classem, dum dare vela parat;
2.24.5  Hadriaci extinctus Piceno in litore ponti,
2.24.6  Famosum subito funere rupit iter.

392. DE EODEM
2.31.1  Sanctum non possum, patrem te dicere possum,
2.31.2  Cum video natam, Paule Secunde, tuam. 393. AD EUNDEM
2.32.1  Cum sit filia, Paule, sit tibi aurum,
2.32.2  Quantum pontifices habere raros
2.32.3  Vidit Roma prius; pater vocari
2.32.4  Sanctus non

2.36.2  Hoc unum facitis bonum: siletur. 398. DE EISDEM
2.37.1  Tanta est malorum copia otacustarum,
2.37.2  Ut ipse taceat Eustachi Ladislaus. 399. DE EISDEM
2.38.1  Plus iam, Lazare, quam tacere oportet,
2.38.2  Nil dicas, licet: audit otacustes.

2.45.2  Antoni, media, rupta fuere, via.
2.45.3  Nos tamen haud alias agimus, carissime, grates,
2.45.4  Integra quam nobis si tua dona forent.
2.45.5  Peccat, ab eventu mentem qui pensat amici,
2.45.6  Semper in officiis, est voluisse, satis. 407. AD EUNDEM
2.46.1  Perfusam rutilo, pateram tibi

dona forent.
2.45.5  Peccat, ab eventu mentem qui pensat amici,
2.45.6  Semper in officiis, est voluisse, satis. 407. AD EUNDEM
2.46.1  Perfusam rutilo, pateram tibi mittimus, auro,
2.46.2  Aspice quam praestent munera nostra, tuis!
2.46.3   Ex hac materia, vellem tua vasa fuissent,

multa donat,
2.49.4  Non est, ut puto, Crispe, liberalis,
2.49.5  Quidnam est ergo? rogas? furens et excors. 411. IN EUNDEM
2.50.1  Das mihi, Crispe, nihil; vis dem tibi multa petenti,
2.50.2  Os tibi deest; deerit cor mihi, si faciam. 412. IN

IN EUNDEM
2.50.1  Das mihi, Crispe, nihil; vis dem tibi multa petenti,
2.50.2  Os tibi deest; deerit cor mihi, si faciam. 412. IN EUNDEM
2.51.1  Vina rogas; dabimus, si tu des, Crispe, caballum
2.51.2  Nam tua belligerum, vix capit herba, pecus.
2.51.3   Da gratis, inquis; nescis, puto, lege caveri,

AD GALEOTTUM
2.56.1  Qui pueros elementa doces, rutilare capillum
2.56.2  Si doceas, facias plus, Galeotte, lucri. 418. AD EUNDEM
2.57.1  Unde tibi, ut, nuper quod erat pice nigrius atra,
2.57.2  Tam subito rutilum sit, Galeotte, caput?
2.57.3  Non magis intonsi, radiat coma torta, Sicambri,

2.83.9  Quid, quod idem ducibus, clarum est insigne, Boemis?
2.83.10  Grande novi sceptri scilicet omen habes. 445. DE IISDEM LEONIBUS AD EUNDEM REGEM
2.84.1  Iunge, licet, sacros, iunge ad tua frena, leones,
2.84.2  Hoc tibi, Matthia, dat Cybele ipsa, decus.
2.84.3  Seu te per terras vectari forte iuvabit,

2.84.7  Tu tamen in coelum potius, sed serus, abito,
2.84.8  Novere has etiam, talia monstra, vias. 446. DE IISDEM AD EUNDEM
2.85.1  Nil est, magnorum, Matthia maxime, regum,
2.85.2  Quod iam dite, petas amplius, e Latio.
2.85.3  Tota tibi in varios Oenotria certat honores,

2.85.9   Dignum te, nostro, vectigal et illa pependit
2.85.10  Iudicio, fortem, fortia dona, decent. 447. DE IISDEM AD EUNDEM
2.86.1  Haud leviter quondam laetatum Eurysthea dicunt,
2.86.2  Nec decus id titulis, vile putasse, suis,
2.86.3  Alcides cum prima viri mandata secutus,

et illa pependit
2.85.10  Iudicio, fortem, fortia dona, decent. 447. DE IISDEM AD EUNDEM
2.86.1  Haud leviter quondam laetatum Eurysthea dicunt,
2.86.2  Nec decus id titulis, vile putasse, suis,
2.86.3  Alcides cum prima viri mandata secutus,
2.86.4  Torva Cleonaeae, protulit ora, ferae.

quod vix es decus;
2.91.33  Tot pictus astris nec tibi invideat polus
2.91.34  Sidus (quod semper) unicum! 453. AD EUNDEM ODE
2.92.1  Turbidi me sors miseranda regni
2.92.2  Tristibus curis tenet involutum
2.92.3  Nec sinit dulces meminisse rhythmos

continuo profert oracula Calchas:
2.95.24  "Quis stupor attonitas mentes turbavit Achivi?
2.95.25  Nobis hoc magnum portendit Iuppiter omen,
2.95.26  Fama, sed eventus seros, aeterna sequetur.
2.95.27  Quippe ut hic octonos consumpsit in arbore pullos,
2.95.28  Nona fuit genetrix, quae pignora parva crearat:
2.95.29  Sic

3.2.43  Cum nequeam dignas verbis persolvere grates,
3.2.44  Est saltem meritis, mens mea grata, tuis.
3.2.45  Est, et semper erit, donec mea vita sub auras
3.2.46  Evolet, et flamma totus edace cremer.
3.2.47   Plus ego Tithono quamvis et Nestore vivam,
3.2.48  Et mea praetereat saecula terna colus.
3.2.49  Ante Padus gelidas cursum reflectet

servili subdere colla iugo?
3.3.141  At Deus est, referes, et habet sua tela Cupido,
3.3.142  Non valeo tantum vincere Numen homo,
3.3.143  Vulnificos arcus, celeres, quibus evolat, alas,
3.3.144  Nec non ignitas fertur habere faces.
3.3.145  Esse Deum, genitumque Dea, confinxit amorem,
3.3.146  Servitio obsceno caeca libido favens;

ut hortandi nomine dicta rear.
3.4.17  Hoc sancti mores, probitas hoc insita linguae,
3.4.18  Hoc mens invidiae clausa putare iubet.
3.4.19  Qui cum sit nostri longe doctissimus aevi.
3.4.20  Exoptat plures surgere posse Titos.
3.4.21  Hinc me commendat, titulis ut concita virtus,
3.4.22  Castaliam prono largius ore bibat.

et quantas, exigit usus, opes.
3.11.27  Quae cum corda fero producat idonea Marti,
3.11.28  Bella quibus semper sanguinolenta placent;
3.11.29  Tu potius Phoebi voluisti evadere miles,
3.11.30  Haud veritus citharam praeposuisse tubae.
3.11.31  Nam simul ac teneri permisit flosculus aevi,
3.11.32  Coepisti Musis invigilare sacris.

semper sanguinolenta placent;
3.11.29  Tu potius Phoebi voluisti evadere miles,
3.11.30  Haud veritus citharam praeposuisse tubae.
3.11.31  Nam simul ac teneri permisit flosculus aevi,
3.11.32  Coepisti Musis invigilare sacris.
3.11.33  Donasti viridem castris tamen inde iuventam,
3.11.34  Et satis hac etiam parte peritus eras.

Maximus in terris, sit licet ille timor.
3.11.107  Qui cum virtutum tanto sis agmine septus,
3.11.108  Audeo te cuivis aequiparare Deo.
3.11.109   Quin etiam spes est, aevo te posse futuro,
3.11.110  Has animi dotes accumulare tui.
3.11.111  Nunc tibi bis denis, successit septimus, annis.
3.11.112  Cum sis doctus, adhuc doctior esse potes.

Pauca December ad haec certe festiva profatur:
3.13.22  Horreo, sed genio frigora nostra calent.
3.13.23  Post hunc ambiguo proclamat gutture Ianus,
3.13.24  Continuas aevi se renovare vices.
3.13.25  Ultimus antiquis certo a purgamine dictus,
3.13.26  Haec et tot, memini si bene, verba dedit:
3.13.27  Qui Ladislai regis natalibus ornor,

Nescio, quae graviora iocis concepimus istis,
3.18.10  Advocat et nostros area maior equos.
3.18.11  Grande patet pelagus, quod littora nulla coercent
3.18.12  Saevius Euxino.............
3.18.13  Hac libet, hac rapidis intendere carbasa ventis,
3.18.14  Qua penitus fundo nigrior unda caret.
3.18.15  Nec me ulla immensi terrebunt

3.19.24  Nec duo per Samium pectora docta senem;
3.19.25  Nec cum Patroclo plus laudis habebit Achilles,
3.19.26  Nec Diomedeus cum Polynice parens.
3.19.27  Euryalum veniens extollere desinet aetas,
3.19.28  Et tuus in tenebris, Nyse, iacebit honos.
3.19.29  Vilis et Aeneas, et vilis fiet Achates,
3.19.30  Nec feret his ullam Musa

3.19.50  Et geminas idem nidus habebit aves.
3.19.51  Ecce parat patrias remeare Guarinus ad arces:
3.19.52  Non potero tanto non comes esse viro.
3.19.53  Evolet algentes Scythiae glacialis ad oras,
3.19.54  In Scythiam nobis ille sequendus erit;
3.19.55  Vadat ad aestiferas Libyae ferventis arenas,

3.20.40  Musarum et nobis Numinis instar eris.
3.20.41  Sed tamen in fessas unde haec medicina, medullas,
3.20.42  Omnia quae nostis, dicite, quaeso, Deae.
3.20.43  Evander ternis Herilum spoliaverat armis,
3.20.44  Crudeles genetrix invocat orba Deos.
3.20.45  Iuppiter est flentem coelo miseratus ab alto,
3.20.46  Corpus et in tenues iussit

vinea laeta, comas;
4.4.29  Postquam hunc solliciti longe mirantur agrestes,
4.4.30  Ducere cornigerum, per nemora alta, pecus.
4.4.31  Taedia nam longi quoties persenserat aevi,
4.4.32  Noverat anguineo, se renovare, cibo.
4.4.33  Nec modo veloces captum stravere molossi,
4.4.34  Aut tenuere suam, linea texta, fugam,

4.6.92  Aut serpentinis torva Megaera comis?
4.6.93  Verum cum semper noceas, plus omnia laedis,
4.6.94  Quando lates, nam tunc quod iuvat, alter habet.
4.6.95  Tunc magis Euripi fervent refluentibus undis,
4.6.96  Tunc tempestates turbida flabra cient.
4.6.97  Nec caput est cerebro, nec plenae sanguine venae,
4.6.98  Fluctibus et mediis ostrea sema

4.7.28  Turbatum visu rettulit ille pedem.
4.7.29  Magna cadit campo pars, maxima mergitur amni,
4.7.30  Pars fert captiva, tristia vincla, manu.
4.7.31  Ipse per adversas evadit saucius undas,
4.7.32  Mittitur ad proprios praeda recepta Lares.
4.7.33  Non tamen accepta vesanus clade quiescit,
4.7.34  Sed stimulat victum bella novare pudor.

in fluvios pluvialia toxica misit
4.12.78  Iam refugis Phoebi Scorpius ustus equis.
4.12.79  Quanquam non solis illos reor imbribus auctos,
4.12.80  Nec tantum guttas evaluisse leves;
4.12.81  Sed penitus gravidas terrae patuisse cavernas,
4.12.82  Cuspide percussas Ennosigaee tua.
4.12.83   Quicquid et in venis cava celat abyssus opertis

4.13.2  Arbor, humum pronis verro cacuminibus.
4.13.3   Nec me externa gravant alienae pondera molis,
4.13.4  Sed premor infelix, foetibus ipsa meis.
4.13.5   Evertere alias cum saevis fulmina flabris,
4.13.6  Fertilitas nobis exitiosa venit.
4.13.7  Mansissem incolumis, si non foecunda fuissem,
4.13.8  Nunc iaceo propriis

cuncta per ora, tuum?
4.15.153   Nemo aderit qui vota ferat, qui Numen adoret,
4.15.154  Quin nullum in terris iam tibi Numen erit.
4.15.155   Otia ages coelo, duces inglorius aevum,
4.15.156  Et tua te facient munera nulla Deum.
4.15.157  Cui veniam dabis? admisso quem crimine plectes?
4.15.158  Ostendes cui te, per tua iura, Deum?

eius viri eloquio adiectum fuerit, id licet totum superabundare non dubitem, utpote ubi non solum intentionis cognitae, sed verae etiam executionis relator accedet; tamen exequenti mihi, quae ad eam rem instituta sunt, non ab re visum est in hoc procinctu cum ipso oratore nostro miscere sermonem, eum videlicet, qui plus animum solicitat, urgetque, et quo magis urget, eo minus taceri, minusque in animo meo oblitterari potuit, nihil novi vel ignoti addens, sed ut refricatus dolor malorum publicorum sensum, tot malis duratum reficiat, magisque notum fiat, belli huius causam maiorem esse quam

urget, eo minus taceri, minusque in animo meo oblitterari potuit, nihil novi vel ignoti addens, sed ut refricatus dolor malorum publicorum sensum, tot malis duratum reficiat, magisque notum fiat, belli huius causam maiorem esse quam bellum. Lustrum prope vicesimum, si apte memini circumagitur, quo Europae oras infesta Teucrorum arma, Deum, hominesque violatura pervolarunt, eaque post subactam plusquam brevi Graeciam, Macedoniae deinde ac Hungariae regna, praeterea Albaniae, item alias, ut dictu, ita et memoratu miserandas, plurimas terras, aliis super alias cladibus completas, superbo

Nihil incolumis inter sacra, profanaque, nihil inquam, cui ferro, terrore, cui flamma et iugo noceri potuit, inviolati relinquendo, ut una quaeque gradu proxima erant, ita ignominiae obiecta. Hinc omnes circum vicinos passim vis, atque tempestas illa adorta est. – Novissime ad ipsius ferme Europae umbilicum pervagata, tandem huius regni et patriae nostrae adhaesit lateribus. Miretur pater beatissime, qui novit, quo pacto ad tanta, tamque dura patienda potius, quam propulsanda haec, patria nostra sufficiens fuerit, quae nisi stetisset fide, opibus, reor, non fuisset

servitutis propulsandae, in perseverantia est. Aut enim non persuaderi bellum debuit, nec suscipi, aut si persuasum susceptumque exstitit, gerere pro dignitate tantae rei et perficere oportet. Perficietur autem, si urgebimus concussos, et si non abscendimus prius, quam spei nostrae finem pulsus Europa hostis imponeret. Non levis causa est belli, quae ad perseverantiam stimulat: toties instultantes hostes, nunquam nisi victi desinent. Nulla cum eis fida conditio esse potest, utile est igitur instare perseveranter, defungique cura. Instabimus autem, si beatitudo vestra perseverantiae

non fecerimus. Habet iam beatitudo vestra aequalem his stipendiis exercitum, habet milites domesticorum funerum avidissimos vindices, quibus non precaria, sed perpetua arma exstant, adversum illos nostros semper hostes, christiano nomini nunquam amicos. Placeat modo provisionem non postponere, et eum finem, ut liberata Europa et fidei consors et sedis illius gloria fiat, atque decus. Haec dicens, simulque hinc proficiscens recommitto me pedibus Sanctitatis vestrae, quam Altissimus conservet, iuxta vota regimini Ecclesiae suae sanctae.

beatitudo vestra aequalem his stipendiis exercitum, habet milites domesticorum funerum avidissimos vindices, quibus non precaria, sed perpetua arma exstant, adversum illos nostros semper hostes, christiano nomini nunquam amicos. Placeat modo provisionem non postponere, et eum finem, ut liberata Europa et fidei consors et sedis illius gloria fiat, atque decus. Haec dicens, simulque hinc proficiscens recommitto me pedibus Sanctitatis vestrae, quam Altissimus conservet, iuxta vota regimini Ecclesiae suae sanctae. Datum in

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (floruit 1020) [1348], Inscriptio sepulcri comitis Mladini, versio electronica (, Trogir), 126 verborum, 22 versus, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - inscriptio; poesis - epitaphium] [word count] [nnmladini].

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Hranković, Dujam (m. 1422) [1405], Braciae Insulae Descriptio, versio electronica (, Nerezi Braciae), Verborum 899, Ed. Vedran Gligo ; Hrvoje Morović ; Karlo Kadlec [genre: prosa oratio - descriptio] [word count] [hrankdbracia].

Sobota, Ivan (m. 1467) [1438], Epistulae V ad Mapheum Vallaressum, versio electronica. (, Trogir), Verborum 672, Ed. Arnaldo Segarizzi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sobotaiepistvallar5].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445], Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica (, Pesth), Verborum 977, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1445].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1448], Epistolae duo a. 1448, versio electronica (, Servia; Segedinum), Verborum 1682, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1448].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report