Your search found 1065 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1001-1065:

5.1197.5  "Haec Cinnae Flaccus derisor". Vera putavit,
5.1197.6   Et laeto excepit pectore dicta senex. 1198. [1192.]"Et par redde pari: questus non erit ullus". In Cinnam stulte Aeglen amantem. Krša
5.1198.1  Non toties fugeret, toties ni, Cinna, sequare

amantem. Krša
5.1198.1  Non toties fugeret, toties ni, Cinna, sequare
5.1198.2   Aeglen. Despectus tu quoque despicito.
5.1198.3  Et par redde pari: questus jam non erit ullus;
5.1198.4   Sera quies nostris venerit auriculis,
5.1198.5  Queis iterum atque iterum narras tua fata, nec unquam
5.1198.6   Perdere nos

1270. [1264.] Ad Aulum. In idem argumentum.
5.1270.1  Foemina cur coetu secluditur, Aule, virorum,
5.1270.2   Ingenio quae par noscitur esse viris?
5.1270.3  Virtutem, quod inest formoso in corpore, quanta est
5.1270.4   (Pace tua dicam) spernere barbaries!
5.1270.5  "Occultos" tanto dignos, o, crimine

quidquam assiduus monitor fecisse potis sum,
5.1314.4   Ni male me ut vites, oderis et fugias.
5.1314.5  Mercedem hanc reddis curae, longique laboris;
5.1314.6   Hostis habes, quem par patris habere loco est. 1315. [1309.] In Glauciam, de quo multi mala dicebant. In Glauciam, malae famae hominem. Krša

6.20.9  Virtutes almae circumstent: prima sepulcri
6.20.10   Frons gerat haec udis verba legenda genis:
6.20.11  ''Carolus ingenio, doctrina, moribus aureis,
6.20.12   Par, quos prisca olim saecla tulere, viris''. 21. [ = Var. 93] De tabula exhibente mortem Priami.
6.21.1  Heic versam Argolico Trojam cum cerneret igni,

Ad Quintum, ut aliquid novi in scribendo moliatur. Krša
7.154.1  Jam vires animus sumpsit cum corpore, jam te
7.154.2  Ingenio par est fidere, Quinte, tuo.
7.154.3  Jam par est veterum vestigia linquere vatum,
7.154.4   Et ferri audaci, qua via nulla, pede;
7.154.5  Nec timide Flacci venari, aut verba

Krša
7.154.1  Jam vires animus sumpsit cum corpore, jam te
7.154.2  Ingenio par est fidere, Quinte, tuo.
7.154.3  Jam par est veterum vestigia linquere vatum,
7.154.4   Et ferri audaci, qua via nulla, pede;
7.154.5  Nec timide Flacci venari, aut verba Catulli,
7.154.6   Fortiter at, quidquid res

8.108.2   Quod crebro gaudes visere, Lyda, tuum.
8.108.3  Multum itidem, quod me te propter saepe sodales
8.108.4   Certatim gaudent visere, Lyda, tui.
8.108.5  Par tibi debetur prope gratia, sive ego tecum,
8.108.6   Sive ego te propter tempora laetus ago. 109. Ad Lydam.
8.109.1  Musam saepe

Et trahis ingratas, dulcis amice, moras?
8.110.3  Digna tuo Lyda est celebrari carmine, dignus
8.110.4   Tu, Stay, es, Lydam carmine qui celebres.
8.110.5  Ambobus veniet par gloria, desinet ambo
8.110.6   Nulla et felices dicere posteritas:
8.110.7  Illa, tuo ingenio dotes quod praebuit aequas,
8.110.8   aequum tu illius dotibus ingenium.

extra,
8.142.8   Ad se omnes mira duceret illecebra. 143. De Lyda, omnibus Romanis foeminis antelata.
8.143.1  "Nulla est Romulea par Lydae foemina in urbe",
8.143.2   Non magnum est, suevit dicere quod Lycidas.
8.143.3  Hoc magnum est, quotquot Lydam novere, fatentur,
8.143.4   Omnes id vere dicere quod

Qualis et est, talem seris ostendere saeclis,
8.390.4   Illius ignoret ne decus ulla dies.
8.390.5  Hoc mihi opus, haec cura, labat sub pondere sed mens,
8.390.6   Nec par heu magnis ausibus ingenium.
8.390.7  Tu fer opem, tu junge meis tua carmina, vates
8.390.8   Olim cantata clarus ab Euridice,
8.390.9  Te mihi, Sebethi linquentem flumina,

Quod similem dixi tibi prima aetate puellam,
8.451.2   Non est cur possit pulchra puella queri.
8.451.3  Parce queri tu, Lyda; tuae, o pulcherrima, formae
8.451.4   Non par illa mihi, dicta sed est similis,
8.451.5  Sic Helenae, credo, multo cum grandior esset,
8.451.6   Tros aliquis juvenem contulit Andromacham.

faceret! Non tam mea damna viderem,
8.508.4   Angerer et maesto pectore, spretus ego. 509. [508.] Ad Flaccum. Commendat Lydam vel facientem pluris viros, quam par est. Ad Flaccum. De Lyda laudum potius prodiga quam parca. Krša
8.509.1  Lyda facit pluris, quam par; tu, Flacce, minoris,

Commendat Lydam vel facientem pluris viros, quam par est. Ad Flaccum. De Lyda laudum potius prodiga quam parca. Krša
8.509.1  Lyda facit pluris, quam par; tu, Flacce, minoris,
8.509.2   Queis praestare aliqua contigit arte, viros.
8.509.3  Illa ultra meritum laudat; laudator avarus
8.509.4   Tu nunquam exaequas laude pari

8.531.3  Sic tibi ego misi carmen pol futile; reddis
8.531.4   Tu contra carmen, Jane, mihi eximium.
8.531.5  Hoc pudet: at pretio dispar sit carmen utrumque,
8.531.6   Opto par fidae pignus amicitiae. 532. Ad Mariam Pizzelliam. De Violanta et Petro Pizzelliis.
8.532.1  Natos, Lyda, tuos quum tollo ad sydera, dignos

facile est dictu, quinam locus, an domus, anne
8.552.10   Hoc magis hospitium laude tua resonet.
8.552.11  O rara! O nullis non mire dotibus aucta!
8.552.12   O prope jam matri par, Violanta, tuae. 553. Ad Lydam a librorum lectione abstinente post Violantae discessum.
8.553.1  Aureolos veterum nulla non luce libellos

9.24.5  Consilio nuptae praestat parere maritum,
9.24.6   Omnia quam nullo perdere consilio.
9.24.7  Vir caput uxori est, sed, multum cum sapit uxor,
9.24.8   Virque nihil, par est, sit caput illa viro. 25. Ad Quintum, satis laudabilem ob dotes, quas habet.
9.25.1  Si, quod abest, laedat, nemo laudabitur unquam,

facto vulnere, amice, doles? 261. [258.] Aliud.
9.261.1  Quae fiunt, doleo; quae fient, Aule, dolebo;
9.261.2   Cum fient, sint par ut dolor, atque malum. 262. [259.] Non amat, a caro qui fert linqui aequus amico.
9.262.1  Non amat, a dulci quisquis neglectus amico

nam stolide immeritis.
9.332.3  Fac dones meritis; serventur et omnia fructus
9.332.4   Aucta ferant longo foenore multiplices;
9.332.5  Qui si forte tamen desint, non fructibus hoc par
9.332.6   Omnibus est, frugi demeruisse virum? 333. [330.] Est ludus vitae requies.
9.333.1  Est ludus

9.336.3  Ipse quid, a strepitu longe, turbaque remoto
9.336.4   Cui moeror curis anxia corda premit?
9.336.5  Vulgus laeta agitat, tristis me insania, ludit
9.336.6   Par ambos error forsan et absimilis. 337. [334.] Est modus in rebus.
9.337.1  Propter amicitiam si quando negligis aequum,

3.33  Rimari naso, quid distent aera lupinis.
3.34  Haec eadem, ut nosti, tentarunt carmina multi
3.35  Gallorumque, Italumque, sed horum cura labori
3.36  Nec par respondit, nec idem deterruit ausum.
3.37  Et merito: hexametris cunctos superasse videtur
3.38  Grandibus: ast elegos prudens vitavit, et extant
3.39  Quicumque, intactos liquit.

tam cari capitis, quocum omnia nobis
3.63  Gaudia rapta, omnes una periere lepores.
3.64  Nil proprium usque adeo, nil est durabile! Quare
3.65  Si sapimus, quodcumque aevi hoc sic degere par est,
3.66  Semper ut hinc debere putemus abire, nec ullum
3.67  Esse decus tantum, quod nos immitibus Orci
3.68  Eripiat vinclis. Subeunda est omnibus una

4.64  Si ceres aut corrupta, aut terrea prostet in urbe
4.65  Venalis, si desit olus, si opsonia, pisces,
4.66  Si et carnes, si sal, vinumque, oleum graveolens et
4.67  Majori quam par pretio fortassis ematur,
4.68  Quin tu provideas, cum debes, cumque teneris;
4.69  Haec indignatur, furit his plebecula; sese
4.70  Neglectam et credit. Negat hinc se ad munia sueta,

6.65  Mirata est olim formosas Graecia nymphas,
6.66  Taygeti cum forte jugis bona turba Dianae,
6.67  Peneum aut propter muscoso in margine ludit.
6.68  Utraque par Helenae matri est; quam, cur mea quod sit
6.69  Ipsa soror; dubitem foecundo dicere partu
6.70  Mnemosynen, quando una novem laetissima natas
6.71  Edidit et numero Musarum et Apolline

Fracastorio, et Mureto, aliisque sequutis
15.54  Sexcentis. Eadem nigro velut excita ab Orco
15.55  Splendida duravit nostri hanc ad temporis usque
15.56  Aetatem, quam nulli aevo par cedere, tantum
15.57  In te praesidium cum nacta est, cumque tueri
15.58  Vindice se tanto, jactari et gaudet alumno.
15.59  Quorsum haec tam longo repetita a tempore, dices?

Gljubcia tellus.
Ut verò haec illi, propria quam voce vocamus
Morlacham, durae loca sunt contermina genti,
Multum illi et noster par incola, moribus asper,
Incultusque nimis. Quoties sale navis onusta
Ingreditur portum, pagis accedere plures
Agricolae ex illis, suus ordo ut cuique, jubentur
Ad loca vecturi,

et in scrobibus scissas de corpore matrum
Aut vites serere, aut teneras immittere plantas:
Haec illis ratio vitae est, haec inter aguntur
Tempora, ut ex illis liceat tibi discere, quantum
Una luce boum par exaret, area olivas
Quot capere haec, aut illa queat, quo incidere vites
Sidere conveniat coeli, quo vertere glebam.
O vani studiorum, haud has Deus exigit artes
A vobis, alios jubet effodiatis ut

Fercla vorare diem? nascentes mutùa in agro
Furantur fructus, manibus sed caetera puris.
Sic tonsas agitare habiles, ut concita bino
Remige par Scythicae cymba sagittae:
Docti adeo et clavum regere, atque intendere vela,
Naufragium hos nullo fecisse ut tempore quisquam
Vel summè annosus valeat meminisse, tametsi
Saepe Altum teneant, Melitaeque

E sospirando intorno
Chiama la sua fedel.

Ella, che il sente appena,
Già vien di fronda in fronda,
E par che gli risponda:
Non piangere: son qui.

Che dolci affetti, o Irene,
Che gemiti son questi!
Ah! mai tu non sapesti

Questa in tenera età forte Donzella,
C' oggi del Mondo trionfar si vede
E d' umil Chiostro a solitaria cella,
Mover con presti passi ardito il piede,
Di Betulia mi par la Vedovella,
O del suo nome, e di sua gloria erede,
Quando, compiuta l' opra illustre, e bella,
Tornava lieta a la paterna sede.
Ma quella per dar morte al suo Nemico

Lucrina di se stessa ognor favella,
E vanta i pregi suoi più, che non lice,
Con dir che sola tra le Ninfe è bella,
Qual sola tra gli augelli è la Fenice;
Che splende al par de l' amorosa stella,
E de la chioma in Ciel di Berenice;
Che strali avvegrta in questa parte, e in quella;
Ma ciò, tranne lei sola, altri nol dice:
Che al sol girar di sue pupille

merito gestiunt. Non enim praeclaro illustrique dumtaxat nomine, quod quidem libris etiam ineptissimis non raro contingit, ornatum iri se sentiunt, sed gloriantur potissimum, se Virum judicio acri, et doctrina eximia nancisci, a quo eo in pretio atque honore, quo par est, habeantur: quam sortem opera praestantiora sibi semper gratulari non posunt. Cum praeterea apud exteras gentes tamdiu sis commoratus, generisque nobilitas, ingenii vis, splendor doctrinae, morumque elegantia cum viris eruditissimis te ubique familiaritate

rerum cognitiones, tum ad ingenii maturitatem. Quidquid enim viatoris studio, et attentione dignum offerebatur in singulis urbibus, id omne diligentissime notavit Junius. Romae familialiter usus est concive suo Benedicto Stayo summo illo viro, qui Lucretio fere par Cartesii et Newtoni philosophiam Latinis versibus nobilitavit. Neapoli vero quamdiu fuit, adibat Stavinum Zamagna, ipsum etiam Ragusinum, Latinae poeseos Graecarumque literarum scientissimum. Domum reversus geometriae et physicae operam navavit doctore Eugenio

sors. Etenim ingruente bellorum impetu, tot tantaeque statim et publicae et privatae calamitates consequutae sunt, ut non solum nova consilia capere, sed ne capta quidem perficere possemus. Junius ut antea in prospera fortuna mitis, sic nunc in adversa sibi semper par, privata conditione contentus, et novis se rebus immiscere detrectans Canosam secessit in praediolum suum, ibique magnam anni partem insumsit legens, scriptitans, et multa eorum, quae in tantis totius Europae motibus inopinato acciderant, futura praedicens.

Musa, Themis, Sophie. -------------------------------------------- PATRIAE QUERELA
Proh quanta Aonidum pollebat Restius arte,
Par, Albi, numeris par tibi, Flacce, suis!
Quam catus historia, doctrina imbutus et omni:
Hac Chrysippo, illa proximus Herodoto!
Quid quod erat rerum spes, et tutela mearum?
Et foret…! ante diem Restius heu

Sophie. -------------------------------------------- PATRIAE QUERELA
Proh quanta Aonidum pollebat Restius arte,
Par, Albi, numeris par tibi, Flacce, suis!
Quam catus historia, doctrina imbutus et omni:
Hac Chrysippo, illa proximus Herodoto!
Quid quod erat rerum spes, et tutela mearum?
Et foret…! ante diem Restius heu periit.

Hac quoque amicitia persaepe puella puellam
1.2.159  Dignatur, meliorque pari concordia sexu est.
1.2.160  Dicam: nec Pholoes exemplum Aeglesque tacebo.
1.2.161  Nobile amicarum par Aegle erat, et Pholoe: illis
1.2.162  Flebile dissidium instabat, quia protinus Aegle
1.2.163  A patriis longe abscessura penatibus oras
1.2.164  Debuerat late populorum adiisse

1.3.151  Nam postquam a docta aufugit Mamurra taberna,
1.3.152  Sermones idem de Gallis, deque Britannis,
1.3.153  Vesanae lites, et vociferatio multa,
1.3.154  Cum par consensus nulla altercantibus in re,
1.3.155  Sed capitum qui esset numerus, foret et studiorum.
1.3.156   Forte tacens obscura in sede latebat Ofellus
1.3.157  Hiscere nil

1.5.113  Felices saxo, vicisse ut Olympia credas.
1.5.114   Aucupium alter vicinis exercet in hortis,
1.5.115  Succintus tenerae in morem cultumque Dianae,
1.5.116  Par levibus ventis it, currit, semper et uno
1.5.117  Fixus in obtutu diverberat aera palmis.
1.5.118  Obterit et caules pedibus, betasque sequaces.
1.5.119  Magna viri merces, si

secta lepidi misere incincta papyro.
1.8.21  Praeterea discincto ubi jam nil restat agendum
1.8.22  Rure (licet media saepe hoc contingat in urbe),
1.8.23  Aedificare casas jubeas, par ludere et impar,
1.8.24  Ut puerum, aut decimo cantare et psallere lustro?
1.8.25  Hercule dispeream, nisi versus scribere detur.
1.8.26  Quale malum

inimicitias, rixas, et jurgia nondum
1.13.3  Audivit, nostra discat narrante Camena.
1.13.4  Insignes ambo forma, atque aetate puellae
1.13.5  Nobile amicarum fuerant par, atque gemellum
1.13.6  Urbanae formae et cultus nugacis amore
1.13.7  Gratidia, et Glycere. Melius componere mitram
1.13.8  Quae posset capiti, aut strophio zonaque

Non ego divitias numina vestra rogem,
2.2.15  Nympharumve choros duxisse, aut orgia Bacchi,
2.2.16   Arcana aut summi condidicisse Jovis:
2.2.17  Sed geminos mihi, praeclarum par, reddite Amicos,
2.2.18   Reddite nostrae animas candidulas animae.
2.2.19  Haec ubi secreta Divos sum mente precatus,
2.2.20  Nil mihi propterea est laetius, aut melius;

3.1.32  Quae potis et socco scenam et calcare cothurno.
3.1.33  Post hunc nonnulli, quorum haud ignobile nomen,
3.1.34  Ad Tamesin Gaeus, Tuscum Pignottus ad Arnum
3.1.35  Par opus aggressi miseram fecere ruinam;
3.1.36  Nec pulcrum ingenium, numerorum aut mira venustas
3.1.37  Profuerunt quidquam, rerum nec lucidus ordo.
3.1.38  Nam semota nimis vulgi

mentem
3.1.116  Per mare, quo voluit, per sylvas, ruraque, et urbes
3.1.117  Gnarus ovem, et saevum proprie induxisse leonem,
3.1.118  Et sublime hominum genus, alituumque, novos par
3.1.119  Sufficere affectus semper praedivite vena
3.1.120  Optimaque a quovis educere gramine mella.

3.2.123  Saepe solent dulcis frater, Cosintius acer,
3.2.124  Naris et emunctae, Lucaeque a moenibus ille
3.2.125  Seu doctor, seu tu mavis, Etruscus Aruspex?
3.2.126  At tibi par cantare, et respondere paratus
3.2.127  Non hercle imbellis vulgares intulit ictus,
3.2.128  Vulnera neu fecit levia. Hosne tibi ulla potestas
3.2.129  Exorare datur, sociasque

tamen ille boni famam mercatur amici,
3.4.303  Qui sola tantum vitute involvere sese
3.4.304  Contentus, male sprevit cetera: sit licet ille
3.4.305  Fabricio, prisco sit par probitate Catoni,
3.4.306  Punctum in amicitia nequeat tamen omne tulisse.
3.4.307  Illius est virtus etenim quasi gemma: sed auro
3.4.308  Includas gemmam, cupias si vertere in

283. Le barbier de village. Cette piece est de M. l'abbé Georges Ferrich, actuellement grand-vicaire du diocese de Raguse. Il la composa dans sa jeunesse, à la maison de campagne d'un de ses amis. La maladresse d'un paysan par qui il était contraint de s'y faire raser, lui inspira ces vers qui n'ont pas encore vu le jour, quoique l'auteur ait déjà publié quelques poésies latines fort estimées.

plectitur. 7. Maximinianus Herculius Imperator et Augustus creatus ann. 287 a Diocletiano, cui erat similis. Ita enim Lactantius c. 8 "in utroque mens una, eadem cogitatio, par voluntas, aequa sententia... non ad bene faciendum sed ad male.“ Dici voluit Herculius quasi Herculis filius. Romae Christianos vexavit, antequam se imperio abdicaret. Ad illud postea a filio Maxentio revocatus, iterum postea cessit imperio, et tandem tertio purpuram sumpsit.

166  Victor ovans mundi confinia lata subegit.
167  Ille meus proavus SOLIMANUS fortis, et acer
168  Par aetate mihi legiones duxit in hostem.
169  Haec exempla meis oculis praetenta manebunt,
170  Et sequar haec, dabitur donec toto orbe potiri. 170

162  Tristis Sarmaticus, Moscorum, Persidis heros,
163  Atque omnes clari proceres, magnique Dynastae
164  Par genus inquirunt clarum, sibi nempe daturum
165  Dignam progeniem mansuram tempus in omne. 165
166  Et tu, Rex regum, tu, Princeps maxime, quotquot

248  Ast ubi Maurusios linquo? densa agmina quove
249  Se posuere loco? numeret quis sidera caeli? 250
250  Par erat Oceano Turcarum exercitus ingens,
251  Litora qui nescit, submersum ut devoret orbem,
252  Undique verte oculos circum, quos prospicis, agri

Ignitasque vomunt percusso ex aere favillas: 205
206   Hinc inde impediunt luctantes orbibus orbes,
207   Vim dextrae et parilem monstrat par robur in armis.
208   Scuta et loricae sunt ictu impervia texta,
209   Saucius est nemo, nullum bibit hasta cruorem.

adsertor mare Thracum sanguine tinxit. 160
161  Illos dum pelago fudit sic laude perenni,
162   VLADISLAVE, tibi par risit adorea terris.
163  At tua fama volat parto mage clara triumpho,
164  Caesaris ille ducum, victor tu Caesaris ipse.

136  Obtinet alter ubi, quod mutua poscit, et optat
137  Lumina quodque ferit, non longe a pectore distat!
138  Par desiderium geminos quum iungit amantes,
139  Alter in alterius ducit sua tempora vitâ.
140  His dictis siluit Radimirus: turba

83  E viridi galeam praecingit fronde comantem,
84  Thoraci viridem pallam et supponit ahaeno,
85  Par color alipedis, flammas qui naribus efflat. 85
86  Hic Radovilskus, agens qui per loca dissita longe
87  Huc ternas acies Alemano a litore

170  Reddit legatus, stupui miratus et ipsam. 170
171  At quaenam effigies, hosti quae spirat amorem,
172  Par tibi visa nitet roseis in vertice cristis,
173  Et vestem induitur roseam, fulgetque sub armis?
174  Subridens retulit ductor, quam

36  Adpellat dulci Lubizzae nomine natam,
37  Nepti at Calinkae nomen tribuere parentes.
38  Illis par aetas, iucunda atque otia vitae,
39  Nocte, dieque simul communia gaudia carpunt.
40  Alternis studiis sic se iunxere puellae, 40

144  Quin mortem temnens prostrarem morte scelestum,
145  Nam qui servitio natalem vindicat urbem, 145
146  Caedentem, aut caesum manet hunc par gloria facti.
147  Si iuga nos cohibent, nostri quae habuere parentes,
148  Non est libertas quaerenda incognita nobis.

148  Corpora deiiciens, caedens, et caesa relinquens,
149  Sub dio pugnans nullo munimine tectus,
150  Par telo ignifero pluviali grandine mixto 150
151  Mortem non metuit, quae volvitur undique circum.
152  Armis explosis glomerantur stragis acervi,

213  Languet purpureo perfusus sanguine, et illum
214  Pristina mox linquit species, et mira venustas.
215  Post hunc procumbunt, comitum par nobile, digni 215
216   Sinas, atque Imbrus fatis melioribus uti.
217  Caede hi perspectâ, saevit

218  Acri illum invadunt minitantes impete facto,
219  Diripiuntque ambo simul uno tempore ferrum.
220  Ipsos par ardens animus rapit, atque cupido, 220
221  Ast eadem virtus si pectora iunxit amica,
222  Diverso aeternûm fato mors separat illa,

408  Hîc ingens elephas, cui genua carentia flexu,
409  Contrahit immanem rictum, et protendit in horas.
410  Hic sese ostentat maculoso tergore pardus, 410
411  Par capite ut lynci, sic viribus ipse leaenae.
412   Hircana hîc tigris caveâ iactatur ahaenâ,
413  Versicolor, vultuque oblongo, et lumine glauco,

sede potitus
100  Argivos victor, dein Bosnica regna subegit. 100
101  Epirum hoc alter Baizetus cuspide vicit,
102  Par mihi Sarmaticos hinc agmina duxit in agros.
103  Selimus huius ope austrinas penetravit in oras.
104  Subiecit Memphim, et Mamalucos marte secundo.

115  Hunc mihi ceu natu maiori liquit habendum, 115
116  Sarmatica Odrysias duxi hoc in bella phalanges,
117  Militis atque animus mihi si par, victor adessem.
118  Belligera hoc iussi pubes cogatur, Emirum
119  Plecterem ut audacem Sidonis vindice dextrâ,
120  Vestra ope et

superni
Particulam panis, sacram escam; cuique superni
Dat vini iuveni guttam quoque, pocula sacra.
Prodigium magnum rutilans sol lustrat ab alto:
Debilis annosus restaurat debilitatos 370
Mortales, ut par Divo vis fiat eorum.
Sicque refecti inter se basia fida dederunt.
Immotum summo stetit agmen Numine plenum,
Nequamquam velut ensis inunctus sanguine, vulnus
Quo letale datur: sed ut aurea sanctaque penna, 375

Bibliographia locorum inventorum

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1817], Elegia de tonsore, versio electronica (, Dubrovnik), 56 versus, 437 verborum, Ed. Joseph Nicolas Barbier-Vemars [genre: poesis - elegia] [word count] [fericdelt].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report