Your search found 983 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 601-700:

5.402  Non sua praeclaris admiscens crimina factis.
16  16. En tibi Mars Libycus. Per plura pericula nomen
5.404  Quis petijt, meruitque? Inimicam vt vinceret armis
5.405  Italiam, vincenda fuit Natura. Niuosum
5.406  Hospita condentes caput inter Nubila non tam
5.407  Ignique, ferroque, et vi mordacis aceti,
5.408  Ipse suis quàm perfregit sudoribus Alpes.
5.409  Post tamen

veluti nunquam tot desaeuire coruscis
5.699  Fulminibus nimbos, quot tempestate videmus
5.700  Autumnâ et vernâ, quae pars clementior anni:
5.701  Quo fit, vt autumno propius, vernoque tepori
5.702  Italiae caelum vrgeri quoque saepiùs illis,
5.703  Quàm Scythiae gelidum latus, et Pelusia regna,
5.704  Prodiderit vasti rimator Plinius Orbis; [a] Vide lib. 2. Histor. nat.

neque ipsam famam, leuissimum caeteroqui, et inane praemium, synceram, atque plenam obtineant. Testantur id duo cum primis famosa Ambitionis mancipia, Annibal nimirum Italiae terror. Et Macedo plusquàm vnius Orbis prensator: integram neuter quantocunque conatu famam adeptus. Quis igitur manifestò non videt, quàm solicitus, aeger, ac quietis ignarus huiusmodi hominum animus sit: dum

majestas aemula, Clemens, 205
206  Lucaque non propria[e] tantum, sed quicquid ubique,
207  Libertatis amans, Venetique, potentia corda
208   Consiliis, decus Italiae tutelaque, Patres.
209  Sed supremum operi nimirum accedere culmen
210  Te sine fata vetant. Velut oppugnata perire 210
211  Pergama non poterant, vincenda in moenia donec

Vasallus Eques Paulus Ritter MONITIO AD PRODROMUM.
Vade per immensas circum, mi Prodrome, Terras:
Illyricum vasto qua patet Orbe solum.
Hinc iuxta, Italiam claudentes, iveris Alpes:
Noricum utrumque, penes Rhaetiam utramque, vide.
Natales fontes lustrato binominis Istri:
Quaque nigrum rapidis in mare fertur aquis.
Adriaco cunctas lustrabis ab aequore terras.

Charinthios distincti sunt, quos subditos fuisse Francorum Imperio, Lazius /Migrationibus gentium/ tradit: Et quidem Istriam, hodie Schlavoniam dictam, Aeneas Sylvius /Historiae Europae capite 18./ quod veteres Italiae tradiderunt, redarguit, inquiens; Inconvenienter Italiae iungitur Adriatico sinu disiecta, et in peninsulae modum circundata mari, qua continenti applicatur a tergo. Plinius Istriam adhaerere Liburniae dixit. Ex quo palam fit, Croatinos Liburnorum loco succedere.

/Migrationibus gentium/ tradit: Et quidem Istriam, hodie Schlavoniam dictam, Aeneas Sylvius /Historiae Europae capite 18./ quod veteres Italiae tradiderunt, redarguit, inquiens; Inconvenienter Italiae iungitur Adriatico sinu disiecta, et in peninsulae modum circundata mari, qua continenti applicatur a tergo. Plinius Istriam adhaerere Liburniae dixit. Ex quo palam fit, Croatinos Liburnorum loco succedere. Et paulo inferius; Istri hodie Schlavi sunt, quamvis maritimae

iungitur Adriatico sinu disiecta, et in peninsulae modum circundata mari, qua continenti applicatur a tergo. Plinius Istriam adhaerere Liburniae dixit. Ex quo palam fit, Croatinos Liburnorum loco succedere. Et paulo inferius; Istri hodie Schlavi sunt, quamvis maritimae urbes Italico sermone utuntur, utriusque linguae peritiam habentes. Idem de Carnis et Japidibus /Ibi capite 19./ sic ait; Carni inter quos Japides enumerantur, Istros sequuntur. Schlavi tamen, quorum sermo regionem obtinet. In Carinthia,

Carnioliam (inquit Schönleben /Annalium Carnioliae parte 3. ab Anno 820. ad 823./) et Carinthiam, pervasit suaeque adiecit ditioni. Quod ipsum Adelmus /Ad Annum 820./ innuit, ubi de tribus, contra Lindevitum Imperatoris exercitibus de Italia in Pannoniam missis, ennarat; quod unus in Alpium Noricarum transitu, hostium manu resistente, prohibebatur; et alter, medius, qui per Carantanos intrabat, in tribus locis hostes sibi resistentes superaverit. Ac post Lindevitum, Carantaniae et

est. Hornius item in Slavonica Illyrica Dalmatiam, Bulgariam, Croatiam, Albaniam, recenset: ac Pater Micalia tam titulum, Blago jezika Slovinskoga, id est, Thesaurus Linguae Illyricae, Lexico suo Illyrico Italico Latino inscribit, quam in eius Abecedaria serie sub littera H docet; Hrrivat, Hervat; Croato; Illyricus, ci Croata, ae. Hrrivacia, Hervatska zemglja; Croatia: Illyris, idis.

in utramque Pannoniam et in altera Danubii parte Daciam, Histriam et Liburniam atque Dalmatiam, exceptis maritimis Civitatibus, dominium extenderat; quod tamen posteris suis tenendum neque testamento reliquit; qui Ludovico Galliam, Carolo Germaniam, Pipino Italiam /Testamento Caroli Magni/ legavit: de Dalmatia ne verbum quidem, sed neque Pannonias nominat /Ioannes Lucius, operis citati libro 1. capite 15./. Quod Francorum in Croatia Occidentali sive Alba imperium breve fuisse probat

enim sive Regem Mislaum, Veneti Mium vocant, ab Archidiacono Tamislavum /Idem libro 1. capite 1./ dictum. Atque ideo, quod Slava sive Illyrica nomina cum relatis a Niceta, aut altero quopiam Graeco, Franconiove, aut Italo scriptore non conveniant /Idem ibi in notis ad Diocleatem/, propria sententia, non est, quod miretur Lucius. Nec mirum, quod Slavis inimicae, ab iis oppressae aut vexatae nationes, uti Graeci, supremos illorum Principes regio titulo non

Dalmatiae et Croatiae libro 2. capite 15./ Dalmatas a Croatis etiam Latinos nominatos reperiri asserat; ac ulterius /In praefatione Memorie di Trau/ dicere praesumat: quod lingua Romana moderna, o volgare, non piu Italiana che Dalmatina puo dirsi: id a nullo Dalmatarum, sed nec ab Italo linguae et regionis gnaro facile quis audiverit aut legerit. Dalmatae namque ipsi (servato hoc veteri Provinciae Romanorum in Illyrico institutae nomine) licet etiam Ducali

Latinos nominatos reperiri asserat; ac ulterius /In praefatione Memorie di Trau/ dicere praesumat: quod lingua Romana moderna, o volgare, non piu Italiana che Dalmatina puo dirsi: id a nullo Dalmatarum, sed nec ab Italo linguae et regionis gnaro facile quis audiverit aut legerit. Dalmatae namque ipsi (servato hoc veteri Provinciae Romanorum in Illyrico institutae nomine) licet etiam Ducali Venetorum a Regali Croatorum iurisdictione separati, raro se Dalmatas (taceo Italos aut

sed nec ab Italo linguae et regionis gnaro facile quis audiverit aut legerit. Dalmatae namque ipsi (servato hoc veteri Provinciae Romanorum in Illyrico institutae nomine) licet etiam Ducali Venetorum a Regali Croatorum iurisdictione separati, raro se Dalmatas (taceo Italos aut Romanos) sed Slavos et Croatos proprie, vernaculamque Slavam, Slovinicam, Croaticam, vocant. Nec ullus est inter innumeros gentis huius, genio ad Musas aeque aptissimae ac deditissimae, qui vernaculam secus nominaret; ut supra memoratus Barakovich Iadrensis

fuisset: ut quae nunquam, et Serbia aliquando Imperium Orientale cognoscebat; cum et haec Bulgariae contermina Croatorum gens /Anno 1019./ Cedreni testimonio sufficiente. Sed ne ulterius Ioannis Lucii, erga Italum Romanumve in Dalmatia nomen affectatis nimium coniecturis, diutius replicandis, immorer: ne tot (inquam eiusdem /De Regno Dalmatiae et Croatiae libro 2. capite 15./ assensu) coniecturis Lector iam fessus, taedio opprimatur ,

uri
Ignibus, extremos donec resolutus abiret
In cineres augeri impar, dare corpora leto
Non impar, uniri astris cupidissimus ardor.
Nec contenta suas vibrare in sidera Virgo
Sola faces, Italo similis flagrare Vesevo
Vicinos late campos et rura cremanti,
His hominum genus omne petit succumbere flammis.
Concipiebat enim – vasti quoque pectoris, annos
Non egressa rudes Virgo – quae copia

ille
Maurorum attegias, nigros hic pectore versat
Aethiopas Medumque alter iam tranat Hydaspem.
Hic Nomadum populos rituque imbuta ferino
Pectora, Niligenas alter Memphimque salutat.
Hic Italas poscit gentes, huic Sequana cordi est.
Riphaeos alter saltus amnesque volutat
Bistonis ora tuos, Graiis ille incubat actis:
Optataeque illis, coram quas cernere necdum
Absentes poterant, veniunt ad

V. DIVAE CLARAE DE MONTE FALCO SEPULCRUM SPLENDORE, CONCENTU, FRAGRANTIA ADMIRABILE POST HORRENDOS MOTUS TERRAE PER TOTAM PENE ITALIAM AUDITOS. ANNO 1703 ELEGIA
1  Clara Parens divi, cui signa in corde doloris
2  Nectareo teli cuspide finxit Amor,
3  Quae tumulo

Roma fidem, Mavortia iura Ravenna
29  Sensit et Adriaci dextram timuere leones.
30  O si non durae praereptus crimine Parcae
31  Vota Italum tecum tuleras, Hieronime, qualem,
32  Qualem te propriis vidisset in arcibus olim
33  Bellipotens Regina Padi, quae gaudia Nereo

quod dederant vulnera, regium
20  Reddis vulneribus decus.
21  Hostis, quid properas? Quid vaga spicula
22  Pennatasque neces tendis in Italum
23  Hostem de pharetra promere Gnossia
24  Ferrumque et rabiem paras?
25  Votum vulnus habet, quod solet inclita

rapi ad trifidam non timet ille crucem? LXXXVI. DIVI NICOLAI TOLENTINATIS BRACHIA EGGESTO CRUORE ITALIAE BELLA FUTURA PRAENUNCIANT. EPIGRAMMA 47.
1  Si de monte suo iam cogitat atra Gradivus
2  Proelia, et Ausoniam iam petit hasta volans,
3  Portendit

100  Nec certus scit fallere Apollo. XCVIII. RECENTIORIS ITALIAE FORTUNA POST NAZAREAM VIRGINIS DOMUM LAURETO RECEPTAM ELEGIA
1  Quod mihi non uno surgant diademate crines
2  Membraque multiplici vermiculata Tyro,

10  Altera ut a summo sit tua dextra Deo. CXVI. IN GRILLUM DALMATAM ITALIZANTEM EPIGRAMMA 68.
1  Italus esse cupis, non es sed Dalmata, Grille,
2  Voce, animo, curis, gestibus, ore, gradu.
3  Halas barbariem, latras quoque

CXVI. IN GRILLUM DALMATAM ITALIZANTEM EPIGRAMMA 68.
1  Italus esse cupis, non es sed Dalmata, Grille,
2  Voce, animo, curis, gestibus, ore, gradu.
3  Halas barbariem, latras quoque monstra loquendo,
4  Qualia non Itali

Italus esse cupis, non es sed Dalmata, Grille,
2  Voce, animo, curis, gestibus, ore, gradu.
3  Halas barbariem, latras quoque monstra loquendo,
4  Qualia non Itali scurra coquusque Numae.
5  Sudas culta loqui: quae dicas mense Decembri,
6  Incipis a primo vere parare miser.
7  Hoc tamen inde refers, valeant ut spargere

atque nates digito scabis asper eodem,
16  Unguis et atrita plenus ab aure redit?
17  O Venere invita prognate, quid ardua poscis
18  Quidve reluctantem pruris in Italiam?
19  Cur te ipsum et patriam dediscere, Grille, laboras,
20  Dum stulto satis est, si queat esse suus?

27  Quod sacro superest, do Musis, caetera somno,
28  Laute coeno, nimis ludo, laboro parum.
29  Saepe iter ingressus miror venerorque vetustae
30  Italiae in vasta grande cadaver humo.
31  Cuique honor est fonti, nullum sine nomine saxum,
32  Corpore ab heroum pullulat orta seges.
33  Passim hic sub rastris et

6  Obsequio undarum gaudebant lambere sacras
7  Et placido genitore rates, gaudebat et aura
8  Antemnas tenui motare per oscula pulsu.
9  Italiam clamat celsa de puppe iuventus,
10  Italiam festo resonabant murmure ripae,
11  Cum subito horrescunt fluctus, tenebrisque reductis
12  Horridus insano glomeratur in

7  Et placido genitore rates, gaudebat et aura
8  Antemnas tenui motare per oscula pulsu.
9  Italiam clamat celsa de puppe iuventus,
10  Italiam festo resonabant murmure ripae,
11  Cum subito horrescunt fluctus, tenebrisque reductis
12  Horridus insano glomeratur in aere nimbus
13  

e vita non sine maximo omnium squalore et lachrymis. Bellisarius Mallaspalius Spalatensis, professione navicularius, orationem Vincentii Pribaevii De origine et successibus Slavorum Latinam, cum otium esset inter navigandum, in Italicam vulgarem linguam optime traduxit et typis tradidit Venetiis apud Aldum anno 1595. Cajus papa Salonitanus, patre Cajo, ex genere Diocletiani imperatoris, pietate insignis et sapientia. Scripsit nobilem illam epistolam ad Felicem

Aeternum formae te duce nomen habet. Hieronymus Papalis, patritius Spalatensis, habuit ingenium satis amoenum et ad poesim mirifice propensum, in qua addiscenda omnem industriam collocavit, ut brevi tum Latina, tum Italica ac vernacula lingua elegantissimos versus faceret. Reliquit varii generis carmina pure, dilucide, perspicue eleganterque composita, in cujus gratiam Marcus Marulus Francisci Petrarchae de Beata Virgine Maria cantilenam suo vernaculo sermone compositam Latinam fecit; vir doctus et poetica

nocte dieque tuum. Jacobus Dumaneus Spalatensis, ex religiosa divi Dominici familia theologus magni nominis, inter oratores qui de rebus divinis ad populum verba faciebant non postremum locum tenuit. Postquam in praecipuis Italiae civitatibus, praesertim vero Romae, Neapoli, Panormi optimi concionatoris partes adimplevit, profectus Cosentiam ibi apud fratres ejusdem ordinis e vivis excessit relicto insigni concionum volumine. Inter alios eum laudat Georgius de Caris, argumentum sumens a stemmate, seu sigillo, quo

in gymnasio Patavino accepit, quam in foro ad usum transtulit, postquam laureatus reversus est in patriam. Postremo factus abbas Brachiensis, cum antea esset canonicus ecclesiae metropolitanae Spalatensis, cui et vicarii nomine praefuit, munus advocati aliis reliquit. Habuit plures orationes Italico sermone, ex quibus una aut altera fuit typis excussa. Obiit Spalati anno 1669. Conditus apud moniales ordinis sancti Benedicti in ecclesia sancti Rainerii. Joannes de Albertis, patritius Spalatensis, quo duce Clissiae oppidum de

Ex Davidiacos. carmen, libri quatuordecim, sed perierunt tempore pestis, in quam propterea Antonius Proculianus invehitur in oratione quam habuit de laudibus Spalati; Poematon libri septem; De pace Italiae carmen heroicum; Historia Judith rhythmis Ex rytmis. Illyricis exornata et libris sex distincta. Ejusmodi operibus, quorum major pars typis impressa et per totum orbem diffusa

verum etiam vir eruditus Joannes Josephus Pavlovich Lucich, juris utriusque doctor, canonicus Macarensis anno 1798. Venetiis apud Sebastianum Coleti Illyrico sermone culte et prolixe evulgavit, quam academicus [ex accademicus] quidam Taurinensis Italice pari venustate redditam anno 1800. typis item Venetiis [ex Venetis] edidit.

Nicolaus de Albertis Spalatensis ab adolescentia

ch vel tj: c semper eandem acutam vocem faciente, quam apud Latinos ante i et e habet: cujus pronuntiationem ante a, o et u, k nobis usitatum distinguit. Í pro lj, ly vel ùt Itali scribunt gli: ñ pro nj, ny, vel Italo more gn: z pro x, vel sh, quasi liquefacto z, accepi: dum secus multiplicatis ita litteris nequaquam perfectè possunt exprimi. Y quoquè cùm vocalis sit, accepi pro

semper eandem acutam vocem faciente, quam apud Latinos ante i et e habet: cujus pronuntiationem ante a, o et u, k nobis usitatum distinguit. Í pro lj, ly vel ùt Itali scribunt gli: ñ pro nj, ny, vel Italo more gn: z pro x, vel sh, quasi liquefacto z, accepi: dum secus multiplicatis ita litteris nequaquam perfectè possunt exprimi. Y quoquè cùm vocalis sit, accepi pro ea, qua indigent perquam frequenter Illyrii ante r alteram

1.875  Incutit Adriacis terrorem barbarus oris;
1.876  Fortuna tumidus cunctis volet esse timendus.
1.877   Nec satìs lllyricam visum est compescere terram,
1.878  Italiam in praedam manibus missurus avaris
1.879  Ingenti classe Adriacum perterruit aequor.
1.880  Sed Superi in melius vertunt, quòd sanguine Turco
1.881  Turbatas Neptunus aquas

1.1272  Christicolis natus fuit ipse parentibus olim
1.1273  Pridoëvic' stirpis; conflatas undique turbas
1.1274  Armat in exitium nostrum; pòst Norica regna
1.1275  Threïciae Italiam cupiens submittere praedae.
1.1276  Sultani jussu, primùm vel subdere Señam
1.1277  Turcorum imperio, vel verò evertere totam
1.1278  Debuerat, Señae florebat Martia pubes,

2.33  Uno in Cive salus Patriae persistere visa est.
2.34   Nuper ùt accepto Praeses malè vendidit auro,
2.35  Kanizam, justis Princeps expostulat armis,
2.36  Viribus Italiae fultus. Sed durior illa
2.37  Armato domino, quàm non fuit antè Tyranno,
2.38  Obstat, ab hoste diu contra defensa Patronum
2.39  Et Patriam, donec saevi inclementia coeli

Regibus et Ducibus Patriae mea Seña legebat.
2.183  Nec mare Christicolis post haec sulcare negabat;
2.184  Quin, ut idem fieret securius hisce, quiesque
2.185  Italicis oris, multis mea Seña periclis
2.186  Hosti communi terras prohibebat et aequor.
2.187  Anne ideò: vel quòd persaepè offenderit hostem,
2.188  Vicinos tutata

109   „De Cephalenaeo, Corcyraeoque recessu 1
110  110 „Quantus Hydruntinas procurrit pontus ad arces;
111   „Finibus Italiae tantum, Latioque recedit
112   „Bistonidum truculenta manus. Tu maxima hiantes
113   „Siste feras, ac monstra Asiae. Defende piorum

Tum ab eodem simulque a Diuo Leopoldo in aedes ducitur, armisque Heroum Germanicorum, qui Christo olim militauerant, exornatas. Laudat Henricus bellicam uirtutem Germaniae, atque exinde dat Austriae ex illo caelesti armamentario dona serenissimo Principi Eugenio deferenda, nempe Ensem suum, quo Italiam tutatus est, nec non Caroli Magni Clypeum, quo Romanum Pontificem, imperiumque contra barbaros late protexerat, itemque Galeam, et Loricam Leopoldi, eximij antiquitus inter Austriacos Principis, qui expugnata in Oriente Ptolemaidâ, Foeniciae urbe, Turcas olim

109   „Ducit in Illyricum, uobis famulata potentem 72. Dumlicet A... Bizantia. — 73. Theutonis. — 95. Divûm A.
110  110 „Muniet Italiam, Picenaque littora spectans
111   „Oppositam ualido custodiet aggere Romam.
112   „Euxinum domiti qui tangunt Nerea Daci,

maior Astronomis. 2 Nimirum Caelum stellatum, quia Stellas fixas, signaque, seu Constellationes sustinet, Signifer nuncupatur. Nunc uulgo Firmamentum. 3 A Longobardis Gothis, dictis Vandalis, Angliae, Scotiae, Gralliae, Hispaniarum, Italiae et c. regna originem deduxerunt. 4 Nimirum Angelorum sub Duce Lucifero. 5 Duplex est ad Currum septentrionalem Vrsa, siue Arctos, nempe maior, et minor. 6 Paradisus.

combussit. 40 Lotarius Ludouici Pij filius, post exhausta plurima bella, Caelo arma resignauit, et Monachus effectus est. 41 Gratificaturus Pontifici Io. VIII. Carolus Caluus Imperator, in Italiam cum exercitu uenit, et e Neapolitano Regno dominantes Saracenos propulsauit. 42 Henricus Auceps Caesar, maxima clade reppulit Vngaros Ethnicos in Germanorum exitium irruentes. 43 C. Marius in

Lector, quam difficillimis, perplexisque rebus exhibendis, contorquendae vibrata suavitate sententiae, excitandisque quibusdam in oratione, ita dixero, igniculis, Slavonicum Idioma, carmenque suffecerit, ut nulla vel calumniae, vel oscitantiae venia reliqua sit quibusdam ex Nostris, parem illi cum Italico, Latino, Graecanico vim, majestatemque inesse negantibus. Paucis: si quem ipsorum in hujusmodi lucubrationibus affluentia, opportunitas, efficacia dictionum quandoque destituit, id sibi imputet ineptus lucubrator, non linguae. Caeterum ignosci mihi postulo, sicubi in

Jovanović 2013-05-11T20:47:32 Prva TEI verzija Vota ad Divum Aloysium Gonzagam pro pace Italiae. Elegia
1.1  O Lodoix, toti nomen venerabile mundo,
1.2   Care Deo iuvenis, te mea vota petunt.
1.3  Quotquot et Italiam incolimus, te poscimus omnes:
1.4  

Vota ad Divum Aloysium Gonzagam pro pace Italiae. Elegia
1.1  O Lodoix, toti nomen venerabile mundo,
1.2   Care Deo iuvenis, te mea vota petunt.
1.3  Quotquot et Italiam incolimus, te poscimus omnes:
1.4   Huc ades, o Lodoix, et mala nostra leves.
1.5  Auspice te ponant irati proelia reges, 5
1.6   Et fugiat nostro Mars ferus orbe procul.

genti, 55
1.56   Patriaque auxilio regna fovere tuo.
1.57  Te decet et patriamque tuam et servare cadentem
1.58   Italiam, ac tantis consuluisse malis.
1.59  Nonne vides caeli summo de vertice terras
1.60   Et maria, atque ipsos despicis unde polos, 60
1.61  Quam duro infelix agitetur Mantua bello,

1.70   Hinc Germanus agros, Gallus at inde premit. 70
1.71  Hostis uterque, alter quamvis se dicat amicum.
1.72   Pugnant ut miseram subdat uterque sibi.
1.73  Quid tandem Italiam reliquam, postremaque regna,
1.74   Terras, Parthenope quas regit alta, loquar?
1.75  Ipsam etenim, flammas vicini imitata Vesevi 75
1.76   Dum Bombarda furit, contremuisse

85
1.86   Hostica vicinis classis oberrat aquis.
1.87  Transmittique ardet furiis agitata iuventus
1.88   Atque avidas bello conseruisse manus.
1.89  Italia, heu, totum late regnare per orbem
1.90   Assueta et gentes comprimere indomitas, 90
1.91  Quas Phoebus primas, cum surgit ab aequore, cernit,
1.92   Quas fessis sero vespere cernit

1.134   Gens devincta tibi est nomine quaeque suo.
1.135  Quas ubi perpetua tentabis iungere pace, 135
1.136   Corde iram aspicies efluere arma manu.
1.137  Nec tantum Italiam servaveris. Abdet in imam
1.138   Belona et Mavors improbus ora Stygem.
1.139  Pacem orbi referes, ponet Moscovia bellum
1.140   Aspera, Sardoi sistet et ira ducis. 140

2.31  Tempus erit; bis nona olim cum advenerit aestas
2.32   Cum reducem aspicies meque meamque ratem.
2.33  Tum vero aut iterum nunquam tua littora linquam,
2.34   Vel si Italas rursum cogar adire plagas,
2.35  Excidet haud unquam ex animo dulcissima nostro 35
2.36   Patria et Illyrici littora grata maris.
2.37  Tunc etenim adnitar, si forte redire

patriae facies miseranda movebit
2.60   Corda tibi, nisi sint aemula tigridibus. 60
2.61  Non me bella premunt. Italisque tot urbibus ardens
2.62   Qui furor extremum iam parat excidium.
2.63  Fusa iacent cunctis dum tetra cadavera campis,
2.64   Unda cruentati dum rubet Eridani,

Vix unus superest. Sed et ipse laboribus impar
2.90   Immodicis operam postulat usque tuam. 90
2.91  Postulat ille tuam. Nam te non aptior alter,
2.92   Vel si quis tota quaereret Italia.
2.93  Sive Italo, seu sit patrio sermone loquendum,
2.94   Artem nemo sua vinceret arte tuam.
2.95  Illyricos omnes Loiolae castra secutos 95

2.90   Immodicis operam postulat usque tuam. 90
2.91  Postulat ille tuam. Nam te non aptior alter,
2.92   Vel si quis tota quaereret Italia.
2.93  Sive Italo, seu sit patrio sermone loquendum,
2.94   Artem nemo sua vinceret arte tuam.
2.95  Illyricos omnes Loiolae castra secutos 95
2.96   Doctrina ipse unus vincis et ingenio.

3.49  Aegaeique Euxinique et Maeotidos orae
3.50  Numina procedunt et se venientibus addunt. 50
3.51  Urget iter numerosa phalanx ac praepete cursu
3.52  Italiae in medio Neptuni sistitur antro.
3.53   Ecce autem et lento tandem Pater Adria gressu
3.54  Succedit tectis. Illum Padus atque Timavus
3.55  Subsequitur. Post hos fluviorum nomina

3.53   Ecce autem et lento tandem Pater Adria gressu
3.54  Succedit tectis. Illum Padus atque Timavus
3.55  Subsequitur. Post hos fluviorum nomina mille, 55
3.56  Quotquot et Italiae superum latus Illiricosque
3.57  Pertexunt campos, subeunt. Nec defuit Umbla,
3.58  Illiricaeque atque Adriaci decus Aequoris ingens.
3.59  Quam medio genitam vernantis flore

3.67  „O, fidi heroes, regi gratissima vestro
3.68  Numina! – ait- Propriis quae causae e sedibus omnes
3.69  Ut vos accirem impulerint advertire mentem,
3.70  Exponam. Adriacis Italum qua littus ab undis 70
3.71  Illiriam contra alluitur, se collibus Ancon
3.72  Attolens geminis caput inter nubila condit.
3.73  Regalem, ut cuncti nostris, Rex Adria sedem

militiae Lotharingi, quod Lutherani in Imperio seditiones et bellum clandestinum excitent, et hoc fine, ut regis Prussiae filius acatolicus Imperium Romanum consequi possit. Atque haec sunt, quae melioris notae sunt, alia enim, licet plurima sint, haud credi possunt propter genia benenota Italorum, qui plurima fingere consueverunt. Tempora habemus bona, speratur fertilis futurus annus. Atque his ego me charissimo domino fratro commendo supplicans denuo, quod etiam toties et saepius petii, ut amantem se redamet, sitque meus sicut ego suus sum etiam post mortem. Rogo

praeter unam antiquam accepit, sed omnino in saeculari per curerrium ordinarium intempesta nocte cum Ligutichio discessit. Qua postea proficiscatur, ignoro! Illud Suo domino fratri aperiat, ut labori in exquirendis aureis parcat, ille enim si ad patrios lares jam non pervenit, per Italiam vagabundus spaciatur. Causam autem sui abitus facile sibi imaginabitur suus perillustris dominus frater, et me eam perscribere non expedit. Timeo enim ne littera haec aut vagetur, aut alicubi aperiatur, et sic fama adolescentis periclitetur.

numquam in tam horrendos casus cecidisset, sed perditio tua ex te, Israel. Novitatibus destituimur. Neque est quod tibi perscribere possim. Nego da i cesar i Spaniol vnogo soldatov spravljaju i puna ih je Italija, quo fine , Bog najbolje zna. Vručinu imamo neizgovornu i Bog bi nam se smiluval z jednum dobrum godinum. Grozdje od velike vručine vre je zrelo johče a festo Mariae Magdalenae. Gratiae DEO ab ista civitate magnae aguntur propter

gymnasiis cum divinas, tum humanas litteras docuisse memoriae proditum est, ut suis locis demonstrabitur. His vero, qui domi se continuerunt, per singulas aetates non defuere praeceptores homines reconditae, exquisitae atque singularis litteraturae publica cura ex Italia aliisque longinquis regionibus acciti ac magna mercede conducti, qui eos ad litterarum studia condocefacerent et omnibus praeclaris scientiis atque disciplinis informarent et imbuerent. Hos inter omnium liberalium artium ac disciplinarum magistros vetera commendant monumenta Marinum

Mediolanensi accersisse memorat, haec habet: Constabant Venetae copiae mille ferme levis armaturae equitibus, in queis erant Epirotici et Graeci generis pileati peltatique circiter quingenti, Andrea Cibranio duce (2) . Nomen atque etiam aetas nostro Cibranio conveniunt, nam Odetus in Italia fuit circa XX eius seculi annum, verum utrum reipsa de eo loquatur Sabellicus, incertum adeoque rem in medio relinquo. Cum plura vero veterum poemata elegantissima prae manibus passim a nostris habeantur sine

initio, quasi in limine rem admodum speciosam, doctissimae scilicet poetriae lectissimaeque matronae, quae se mihi laudandam offert, nomen, suae olim Patriae ornamentum, seculis deinceps omnibus praedicandum exhibeo. Floria de Zuzoris olim non modo Ragusii, sed in tota fere Italia poeticae artis laude notissima ea est, ad quam laudandam aggredior. Neque vero oris eius pulchritudinem et vultus venustatem, quamvis specie ad miraculum exculta fuisse perhibeatur; non castos mores atque pudicitiam, qua omnium seculorum

divi Dominici regulam professa, quae Ragusii nata, educata, toto vitae tempore versata, ita Latine loquebatur, ac si a matris uberibus una cum lacte eam linguam suxisset rationemque omnem Romani sermonis callebat, ut Romae aurea aetate orta videretur; at eadem Italici sermonis, quod nemo non mirabitur, expers omnino erat. Venit itaque Ragusium anno DLXXXVII supra M frater Seraphinus Ractius ab Ordinis Praedicatorum magistro missus, qui vicarii generalis nomine fratrum Congregationem simulque sororum

alloqui debuit et cohortari, multa insuper ad earum regimen pertinentia in mandatis dare, de variis negotiis cum Antonia Benessa, Matthaei, a nobis supra laudati, sorore, caenobii praeposita, tractare, verum nec ipse Illyrice, nec ulla ex sacris virginibus Italice loqui noverat. Omnia quae oportebat Latine et dicebat et scribebat Ractius, quae Restia Illyrice statim interpretabatur et verbis aut scripta, quae opus essent, responsa Latino sermone dabat. Porro Nicolea soror erat Andreae,

congregarent. Sed ut haec antiqua nimis omittamus, cum jam Graecia artium studiis maxime floreret, accepimus Parmenidem Xenophanem Empedoclem atque alios illius memoriae complures Philosophiam versibus conscripsisse. An vero putas Pythagoreos tam facile ac tam brevi tempore Philosophiam per omnem Italiam ac eam praecipue Italiae partem, quae Graecia Magna dicta est, divulgaturos fuisse, nisi hunc morem in his tractandis disciplinis ipsi potissimum tenuissent; quos traditum est adjecisse carminibus fides etiam atque cantus? Quae quidem praeclare eorum rationi convenire poterant, quippe qui

antiqua nimis omittamus, cum jam Graecia artium studiis maxime floreret, accepimus Parmenidem Xenophanem Empedoclem atque alios illius memoriae complures Philosophiam versibus conscripsisse. An vero putas Pythagoreos tam facile ac tam brevi tempore Philosophiam per omnem Italiam ac eam praecipue Italiae partem, quae Graecia Magna dicta est, divulgaturos fuisse, nisi hunc morem in his tractandis disciplinis ipsi potissimum tenuissent; quos traditum est adjecisse carminibus fides etiam atque cantus? Quae quidem praeclare eorum rationi convenire poterant, quippe qui ab Harmonia et numeris

quondam delphinus Ariona ponto.
1264  Commendat factum memorabile prisca Vetustas.
1265  Hic Populos cantu quondam capiebat et Urbes;
1266  Cumque peragrata jam fama plenus et auro
1267  Italia bimarem conducta puppe Corinthum
1268  Trajiceret, Nautae Vati nil tale putanti
1269  Jam struere insidias, jam lethum triste parare:
1270  In scelus hoc aurum, pro! vilia pectora movit,

non illa tellure Britannos
1655  Avulsos paulum et munitos aequore circum.
1656  Pars alia Europae, qua se convertit ad Austrum,
1657  Cum Regnis te vasta tuis Hispania pulchramque
1658  Italiae pariter tellurem, Pannoniamque,
1659  Et Misûm, et Thracum, et Grajorum continet arva.
1660  At medium tenuere locum Germania Lechi
1661  Cum regnis late campestribus, et ditiones

247  Occurret medio, offensuque rotabitur acri.
248  Est, genus hoc, falso quoque cernere in aequore motum:
249  Namque fretum angustum rapidis qua dividit undis
250  Trinacriae terraï Italis a finibus oras,
251  Vasta Charybdis ubi est, et vis Scyllaea minatur,
252  Hinc mare Tyrrhenum magno se gurgitis infert
253  Procursu, Aeolio qua spargitur insula ponto

ecclesiae. Pater Antonius Werntle Jesuita aque eontroversias aequales ut prior. Pater Joannes Baptista Simunich Jesuita prioribus melius de eadem materia scripsit et edidit. Pater Casimirus Bedekovich Jesuita: De scientiarum incertitudine ex Italico transtulit in Latinum libellum unum. Pater Svagell Franciscanus edidit concionum suarum tomum 1. Pater Hilarion Gasparotti vitas sanctorum in vulgari tomis 4. Pater Joannes Galliuff Jesuita pro scholis humanioribus florem latinitatis in croaticum

cum is partim in Bavaria, partim in Belgio ac Hollandia ut supremus bellidux universo exercitui praefuisset, Braniughius locumtenentis officium constanter ad mortem usque maxima sui commendatione obivit. Ipsius profecto in augustam aulam devotionis, qua summa fuerat, opus extitit, ut 1743. in Italiam Croatae, partim ex banalibus confiniis, partim ex banderiis, partim a fumis etiam, numero amplius 3000 sub ductu Petri Paraminzky profecti sint ibique laudem consecuti. Illius industria et labore anno 1745. in Bavariam et Bohoemiam aeque 3000 sub regimine baronis Stephani Patachich profecta

pane usus est, quam abstinentiae consvetudinem semper servavit. Valetudine erat firma, neque ullo, ut ajunt, chronico morbo laborans. Statura mediocri, vultu hilari ad gravitatem et majestatem composito, capillis canescentibus, viribus firmis. Lingvas supra patriam solum latinam et italicam possidebat. Viros doctos amabat semper et res suas duntaxat cum his conferebat. Cum regni nobilitate conjunctionem servabat, qua ratione plurimum adjutus est, ne quid juribus ecclesiae praejudicaretur. Familiarius tota vita sua usus est Balthasare Magdalenich, vicario suo et

et 1748. mortuus; comes Carolus Batthyan, quem banum Braniughius reliquit. Bella amplissima per universam fere Europam, immo mundum, gesta sunt. Ab anno 1730., mortuo Augusto Poloniae rege, continua fere bella fuerunt. Amisit tunc Carolus Siciliam et Neapolim, amisit plura in Italia loca, quae ex historicis lector ediscas. Anno dein 1736. incepit bellum Turcicum, cujus initium Carolo gloriosum, quoniam Nissa cum universa fere Servia Carolo subjiciebantur, sed infidelitate generalium finis belli hujus funestus fuerat; quoniam Belgradum plane vi pactorum Turcis

allique in publicis officiis constituti. Ob rem militarem nominatissimus omnium jure est baro Petrus Praszinszky, in generalatu Varasdinensi postremo colonellus, vir immortali dignus memoria, qui ubique celebratissimus exstitit et nullum bellum reliquit; sub Banialuca heroice se gessit, in Italia aeque. Tandem sub Neuhauss in Silesia ex accepto vulnere mortuus. Huic annumerandus dominus Depoczi, baro Stephanus Patachich, aliique plures. Hi tamen celebriores fuerunt. Plurimae quoque his annis tam magnatum quam nobilium familiae defecerunt. Et eos, qui in parte defecerunt, nec

tradidit academiae secretissime conseruandum. Venia est concedenda seniculo decrepito et continuis infirmitatibus penitus exhausto, qui corrigendo operi huic impar, proprii partus sui amore adeo excoecatus est, ut quam plurima posteritati transmittenda, huic libro inesse putauerit. Exemplo Italiae ad talem librum fabricandum inductus est, ubi etiam secretis privatarum familiarum annalibus publica et privata scandala congeruntur. Liber hic, qui poetarum pixidi Pandorae assimilari potest, misterio suo curiositatem et clamores publici in dies merito auget. Si enim ille finis defuncti

Romae a regnante pontifice Benedicto XIV. jubilaeum promulgatum est et per brevia fideles ex universo orbe Romam vocati. Ad lucrandas autem remissiones necessaria fuit confessio delictorum, generalis de consilio, visitatio quatvor basilicarum urbis per continuos vel interpo­latos dies XXX. pro Italis, pro aliis autem nationibus per dies XV., orationes pro orthodoxae fidei exaltatione, principura concordia etc. et tandem communio. Quae postrema cum de praecepto addita sit, novum a pontifice hoc accessit praeceptum, cum sub aliis hactenus communio consulta, nori autem

constituebat, quibuscum tenere debuit ad facilitates accervandas. Quod autem confiniarios attinet: Hi a robota, decima, jure montano, contributione erant immunes, et dumtaxat propriis in regno bellare obligabantur, neque antiquitus extra Hungariae regnum educi potuerant, anno tamen 1741. ad Italiam, sed reginae sumptibus ire debebant, et postea in alias regiones. Isti in praesidiis vigilias non obibant, cum haec ipsis fidere tamquam schismaticis et instabilibus securum non videretur. Obibant tamen vigilias in limitibus, pagis, locis denique ubi ponendas putabat commendans vigilias.

est, alios dominos Croatas tulisse aegrius. (Anni memoria.) Annus iste ut cum intenso incepit frigore, ita et cum frigore desiit. Vina protulit in mediocritate, sed ob aestum quo abundabat egregia. Tempestates graves auditae sunt, Bononiae in Italia praecipue, ubi a vi venti turres, muri, domus destructae, aliaque immensa damna causata fuerunt. Exundationes aquarum et terrae motus fuere gravissimi. Messis hic in Croatia mediocris. (Mors magni Muratorii.) Mortuus die 4.

regni congregatione Zagrabiae die 7. Septembris habita ultra descripta superius pag. 88. 1. Acta conferentiae Petoviensis quamvis nec relata nec improtocollata confirmantur articulo 14. 2.(Gaisrogh Essekinensis commendans.) In locum generalis Gvadagni ad Italiam translati comes generalis a Gaisrogh supremus armorum per Sclavoniam inferiorem praefectus et Essekinensis commendans publicatur. 3.(Miles eductus.) Ex castellis Posega, Pakracz et Mitrovicza praesidiarius miles educitur et iste evenit effectus commissionis supra

In theologia quoque ut praelegantur dogmatica et scripturae sacrae cum ecclesiastica historia. Hanc rem imbuti praejudiciis damnabant, detestabantur. Viri integri ad deitatem reginae referebant. Ex scholis enim exeuntes nil sciebant praeter loqui latinum. Hoc unum si fecisset, ut primi magistri ex Italia, Gallia sint, res summa fuisset, sed magistris haec primo condiscentibus et discipulis optato carebit institutum effectu, quia iidem magistri ad olus et veteres caepas respiciunt et eruditionem ipsam ad sophistica trahunt. (Joannes

Petazzio tricas habeat et turbare videatur dispositiones generalis, ut Graecii morari sedemque figere valeat, sibi indultum, Petazzio non refragante, fuisse apparet. Audito hoc Kleffeldii casu, plerosque audivi dicere: Quem mareschallus et banus Batthyani tot annis noscere non potuit, hunc Italus generalis Petazzi ante annum efluxum praecipitavit. Et qui dominabatur mareschallo, generali vigiliarum praefecto subjici debuit, nec hunc sufficiens regere, qui bano, Sclavoniae regno ac ipsi fere aulae leges dare praesumpserat. Pluraque, ut fieri assolet, talia. Observandum attamen, ad

protracta. Quam hic nos in tantum notamus, in quantum de illa a diversis personis religiosis et aliis audivimus, consequenter aliud notare non possumus, quam quae referri nobis audivimus. Ut autem cognosci valeat fundatius, rem altius accipere oportuit. Proinde teste Ughello: Italiae sacrae tom. 5. pg. 12. et 1079. apud Pichler Joseph. Alboino duce circa annum Christi 568. irrumpentibus in Italiam Longobardis, Paulinus, Aquilejae et consequenter totius Forojulii, Carniae et Carinthiae patriarcha, cum omni thesauro in vicinam Gradi insulam se recepit. Ubi ipse

aliud notare non possumus, quam quae referri nobis audivimus. Ut autem cognosci valeat fundatius, rem altius accipere oportuit. Proinde teste Ughello: Italiae sacrae tom. 5. pg. 12. et 1079. apud Pichler Joseph. Alboino duce circa annum Christi 568. irrumpentibus in Italiam Longobardis, Paulinus, Aquilejae et consequenter totius Forojulii, Carniae et Carinthiae patriarcha, cum omni thesauro in vicinam Gradi insulam se recepit. Ubi ipse successoresque ejus, Probinus et Helias residebant. Circa 580. annum Helias a Pelagio papa breve accipit, ut sedes

his potiantur laborant. Foedus autem istud inter Romanam curiam et Venetos tam arctum est, ut quamvis ad illudendum potentiis aliis dissensiones persaepe habuerint, hae tamen fuere semper ad speciem, in re autem nunquam semet deseruerunt, ut hujus loci non est deducere. Et in veritate ad servandam Italici nominis et Italiae majestatem salubrius nil cogitari potuit. Sed haec hujus non sunt instituti. Quare -235­- Diviso intra Carolum et Nicephorum imperio, Carolus sive proprio sive aliorum consilio systematis veteris normam quoad nomina immutat, duces, comites, marchiones

Foedus autem istud inter Romanam curiam et Venetos tam arctum est, ut quamvis ad illudendum potentiis aliis dissensiones persaepe habuerint, hae tamen fuere semper ad speciem, in re autem nunquam semet deseruerunt, ut hujus loci non est deducere. Et in veritate ad servandam Italici nominis et Italiae majestatem salubrius nil cogitari potuit. Sed haec hujus non sunt instituti. Quare -235­- Diviso intra Carolum et Nicephorum imperio, Carolus sive proprio sive aliorum consilio systematis veteris normam quoad nomina immutat, duces, comites, marchiones constituendo et creando.

comites, marchiones constituendo et creando. Atque, ut fieri solet, in tractatu illo foederis generali singularum provinciarum sicuti facta non fuisset mentio, quia neque opus erat, sic de Sclavonia et Pannonia, quae Longobardis tributi annui loco certam summam pendere solebat, ut propterea ex Italico Sciavo regiones has Sclavoniam accepisse nomen existimem, quia nempe ut sclavi sive mancipia tributarent, ideo hi, neutri imperio semet applicatos videntes, instar Venetorum libertatem se obtinuisse suspicati, et fors etiam a Venetis instigati, tributare et dependere sive a duce

quod tales claret duces, qui populo exosi forent, uti hoc eventu rerum manifestum foret. Sed his praetermissis. Quemadmodum constaret ex historia, Carolum Magnum, domitis Panoniis 811. et his duci Forojulii adjectis, triumphavisse, sic eodem anno per eundem Carolum, uti scriberet Ughelli tomo 5. Italiae sacrae producens Caroli diploma, diremisse litem inter Ursum patriarcham Aquilejensem et Arnonem archiepiscopum Salisburgensem, de provincia Carantana sive Carinthiae, cujus videlicet jurisdictionis foret, et constituisse, audita et discussa eorum contentione, ut Dravus fluvius, qui per

resciendumque omnia instrumentis. Quod eis tam bene cessit, ut felicitatem hanc Goritiae invideret Vienna, plurimasque saltatricum et cantatricum illarum, applaudentibus Venetis, Viennam vocaret 1748. et 1749., theatrum plane novum erigendo, uti et saltatoriam in ipsa aula, operantibus omnia Italis. Sub talibus meditationibus actum omnino primo est de ecclesiasticis illis rebus et tantis defectibus, quibus ut mederetur, erectio episcopatus Goritiensis proposita. Sed huic restitêre non solum Venetae, (poscentes, episcopi sui Aquilejensis juxta Vetera tot imperatorum, quin ipsius

ob Hetruriam et portum Livorno ad imperatorem spectantem. 6to. Ob foedus illud cum Algerinis. 7mo. Quod hac ratione et per limites positos omnis Venetorum praetensio mortificata sit, haeque remansae pro Austria partes haereditariae jam sine controversia effectae. Profecto haec ipsi Itali Viennae depraedicabant, ut ipse noscam plures, qui ob similem garulitatem pensione annua remunerati sunt. Ex tanta aulae Viennensis felicitate matrimonium illud inter archiducem Petrum Leopoldum et ducis Mutinensis filii filiam meditati proponentes et effectuantes cum attributa totius

4to. (Terraemotus varii in locis diversis.) Sub decursu banalis tabulae et sub Februarii mensis medium ob ingentces terraemotus, qui non tantum Ulisipponam in Portugallia destruxissent, sed ubique auditi fuere per Italiam, Germaniam, Galliam, Austriam, in Croatia quoque nostra frequentius, jussu aulae publicae eatenus preces sic institutae sunt, ut primo in cathedrali, tum apud Franciscanos, dein sanctum Marcum postea patres Capucinos, demum apud patres Jesuitas 40 horarum preces essent. In cathedrali ob

Zagrabiae et alibi. Hoc anno frequentes fuere terrae motus. 18. Februarii Belgium validius contremuit. Zagrabiae quoque observatus, uti supra meminimus. 1., 2., 3., 6., 8. die Martii Bonna, Colonia, Aquisgranum et his finitima loca, 14. autem Aprilis magna pars Italiae terrae motu concussa est. Tempestates item horridae ex Italia describebantur, Paduae praecipue ac locis in vicinis. Reliqua ex provinciarum historiis vide sis, neque enim vel ad nos pervenerunt vel nostri, ut scribamus, sunt instituti. Itaque redeamus ad Sclavoniam.

frequentes fuere terrae motus. 18. Februarii Belgium validius contremuit. Zagrabiae quoque observatus, uti supra meminimus. 1., 2., 3., 6., 8. die Martii Bonna, Colonia, Aquisgranum et his finitima loca, 14. autem Aprilis magna pars Italiae terrae motu concussa est. Tempestates item horridae ex Italia describebantur, Paduae praecipue ac locis in vicinis. Reliqua ex provinciarum historiis vide sis, neque enim vel ad nos pervenerunt vel nostri, ut scribamus, sunt instituti. Itaque redeamus ad Sclavoniam. Tempus banatus comitis Francisci de

quaestionem excitavit praemissam, ut infra dicetur. Dividitur provincia Franciscanorum Bosnensis. Adnotandum etiam anno hoc, provinciam Franciscanorum Bosnae Argentinae vocatam, ambitione patris Philippi Penich divisam esse. Pater iste, cum in Italia studuisset, redux ad suos, nescio, eccur placere monachis non valens, ac per eos aversatus, omnia intra suos habuit, arte Marteque est consecutus. Voluit anno isto provincialis fieri, verum observans suffragiis fratrum haud eventurum, Romam se transtulit, |

studii, quod cum illi debite non tractarent, ob incoatum theologiae studium in noviter erecta et magnifica universitatis aula per alios tradendum. Prouti in | effectu superioris anni mense Novembri p. Josephus Azzoni, Augustinianae familiae, ex Italia evocatus, theologicas dabat lectiones, in diesque praestolabantur collegam Azzonio quempiam e Dominicanorum coetu et Bononiâ quidem, qui demum sub anni fine comparuit, p. videlicet Petrus Maria Pazzaniga; Lectio canonum attributa est clarissimo celeberrimoque a litteris domino

et Jesuitae 3700 florenos coram tabula judiciaria olim legata in anno 1756. ab Erdoediis recepissent, anno hoc collegii Jensuitarum rector p. Franciscus Xaverius Pejachevich ex suo patrimonio fratris Marci legato, destructa veteri ara, novam nova etiam forma videlicet italica, depingendo muros, mensamque marmoream cum strato aequali ponendo, extruxit. Ad mensam arae collocavit statuam b. virginis Mariae, quae ab olim lateri sacelli Francisci Borgiae prostabat, inde eam excipiendo. Functio haec et arae novae consecratio peracta est ab episcopo

Bibliographia locorum inventorum

Rogačić, Benedikt (1646 - 1719) [1690], Proseucticon de terraemotu (, Rim), 300 versus, 1974 verborum, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [rogacicbproseuct].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1728], Magdalidos liber primus, versio electronica (), versus 426, verborum 2792, Ed. Matea Mrgan [genre: poesis - epica; poesis - versio; prosa - epistula] [word count] [djurdjevimagdalidos].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1734], Elegiae II et carmen, versio electronica (), 456 versus, verborum 3103, Ed. Tomislav Đurić [genre: poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [boskovicrel2carm].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1735], Epistolae ad amicum Matthiam Nicolaum Mesich (1735-1737), versio electronica (, San Vitale apud Bononiam; Bononia), Verborum 3852, Ed. Teodora Shek [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [krcelicbepist1735].

Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report