Your search found 983 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 901-983:

Quinte, sat est, moneo (votum in contraria cedit):
5.258.6   Esse tuae praeco desine stultitiae. 259. Ad Antigenem, pictorem ejus generis, quod ab Italis dicitur "Manierato".
5.259.1  Pingis more tuo; naturae pingere posses
5.259.2   More velim, veras ponere et effigies,
5.259.3  Apte omnes omni et formas variare lepore,

soles.
5.265.7  Sic fieri fucum patitur sibi Roma, pusillum,
5.265.8   Sic opus est, se se venditet ingenium. 266. De Italico epigrammate, quo laudatur puella Juliae partes agens.
5.266.1  Quam laudat Petrus, si digna est laude puella,
5.266.2   Laudarine illo se ferat ipsa modo?
5.266.3  Gaudeat illa sibi

5.536.5  Foedius hoc multo est, quam si quis fine sine ullo
5.536.6   Id Is enim, ut sibi quemdam amicum, hominem crebra ejusdem carminis recitatione perquam molestum esse declararet, dixit, Italico ac vulgari modo locutus, eum sibi culum rumpere. Radelja , quod ais, pergat rumpere, amice, tibi. 537. [536.] In idem

argumentum.
5.707.1  Abjecit clypeum coeso jam Gallia rege,
5.707.2   Uno et quo fuerat pignore freta caret. 708. [707.] De pileolo Italice "berretta", quo tunc temporis Galli utebantur.
5.708.1  Glaucia, pileolo stulte laetaris inani;
5.708.2   Non tibi pileolo est nunc opus, at capite.
5.708.3  Nulla est libertas deliro.

agit assidue, natosque, domumque,
5.935.4   Negligit. Indignum, Juppiter, heu, facinus!
5.935.5  Indignum, at nostris haud rarum in matribus, ex quo
5.935.6   Externis vivit moribus Italia. 936. [930.] In hominem voluptatibus perpetuo studentem. Krša

Ad Pium Sextum. Romae querela. Krša
5.1070.1  Sexte, Quirinales queritur tua Roma sodales,
5.1070.2   Non jam Romulidas esse, sed Italidas,
5.1070.3  Linguam et divini patriam sprevisse Quirini,
5.1070.4   Dignos pol ratio quos fuget e Latio. 1071.

5.1099.4   Nec Thuscas certe sentit adhuc Veneres,
5.1099.5  Pensitat Ausonios non aequo examine vates,
5.1099.6   Nec dubitat pretium ponere cuique suum.
5.1099.7  Quidnam Itali? Rident ignarum ignota loquentem,
5.1099.8   Jure suo et spernunt futile judicium. 1100. [1094.] In Ponticum, gelidum carmen recitantem.

5.1153.5  Et dico: Infelix haec praestat vita, Lycoris
5.1153.6   Duro quo prestit me mea, servitio. 1154. [1148.] In Italiam, toties referentem machinam volantem, aliena inventam. In Italiam, perpetuo crepantem machinam volantem, ab aliis inventam. Krša
5.1154.1  Quod

5.1153.6   Duro quo prestit me mea, servitio. 1154. [1148.] In Italiam, toties referentem machinam volantem, aliena inventam. In Italiam, perpetuo crepantem machinam volantem, ab aliis inventam. Krša
5.1154.1  Quod coelum incluso follis petit actus ab igne,
5.1154.2   Inventum jactat

quid pictum spectabas, Lyda; legebam
8.202.2   Romanam Livi solus ego historiam:
8.202.3  Annibal ante oculos, fugiens dum saeva retorquet
8.202.4   Lumina desertae littus ad Italiae.
8.202.5  Hunc ego dum laetus tranantem caerula specto,
8.202.6   Haec mecum haud tacito verba dolore dedi:
8.202.7  Quae quibus antetulit! Quo posset pascere mentem

8.420.3  Non opus est multis; uno dicam omnia dicto:
8.420.4   Matre mihi visa es filia digna tua. 421. Ejusdem epigrammatis versio Italica ab eodem Cunichio facta.
8.421.1  Che dirò mai di te, Violante bella,
8.421.2  Che così al vivo rappresenti Ismene,
8.421.3  La di Merope fida Amica, e Ancella?

9.89.10   Lucrer, Crasse, tuas ut mihi divitias. 90. [89.] De Phyllide candida et Lycoride fusca sed oculis nitentioribus praedita.
9.90.1  Ex Italico Caietani Goltii.
9.90.2  Candida moerebat Phyllis, quod fusca Lycoris
9.90.3   Visa est fulgidulis pulchrior esse oculis.
9.90.4  Cui puer Idalius: quid moeres? Lux caret

9.90.4  Cui puer Idalius: quid moeres? Lux caret alma,
9.90.5   Nox una est claris praedita sideribus. 91.
9.91.1  Versi Italiani dell' Abate Gaetano Golt.
9.91.2  Doleasi con Amor la bianca Flora.
9.91.3  Che una brunetta avea luci più belle;
9.91.4  Zitto, mia cara, egli rispose allora;

iterum verto celeres ad carmina gressus
9.95.10   Et solita versus personat arte lyra. 96. [94.] In Austrum. (ex Italico Zanotti) fragmentum Radelja
9.96.1  At non idcirco furvo pater Aeolus antro
9.96.2   Eductum campos misit in aerios.
9.96.3  Ut

tuum carmen, noctes et verset amaras
9.178.4   Rupe sub horrenti conditus aut nemore.
9.178.5  Me teneant Graji vates, vatesque Latini,
9.178.6   Quosque Arni ad ripas educat Italia.
9.178.7  Horum laetifico tristis me carmine moeror
9.178.8   In nubem, aërios et fugit in Zephyros;
9.178.9  Spes redeunt, dulci trepidant praecordia motu,

9.340.1  Si pulchrum est quodcumque suis est usibus aptum,
9.340.2   Cur rosa sit rusco pulchrior horridulo?
9.340.3  Regales curnam foedis praesepibus aedes,
9.340.4   Curnam Italus nigro pulchrior aethiope?
9.340.5  Cur formosa tibi, mihi quae formosa videtur
9.340.6   Lydia, sylvestri pulchra magis Pholoe?

Usque suos aliis, Varro, praeferre superbum est;
9.341.2   Usque suis alios, turpe, nec ingenuum.
9.341.3  Non Gallum laudo, patriam quum tollit ad astra,
9.341.4   Non Italum, patriam quum premit usque suam.
9.341.5  Ille placet, medium si quis tenet ac probat aeque
9.341.6   Nunc mage nata domi, nunc mage nata foris.

9.360.8   Iniecta spargi nec piget usque nive. Desunt nonnulla. Radelja 361. [358.] Ad Italos de Gallis.
9.361.1  Dira fremens celsas jam Gallus transilit Alpes,
9.361.2   Et pulchrae cladem comparat Italiae.
9.361.3  Este viri et fortes venienti occurrite: quas et

361. [358.] Ad Italos de Gallis.
9.361.1  Dira fremens celsas jam Gallus transilit Alpes,
9.361.2   Et pulchrae cladem comparat Italiae.
9.361.3  Este viri et fortes venienti occurrite: quas et
9.361.4   Jactat, constanti spernite mente minas. Desunt reliqua. Radelja

1.3  Ignosces, credo, veteri, caroque sodali,
1.4  Atque dabis facilis veniam hanc. Tu scribis et ipse
1.5  Multa diserte, et scripta aliorum emittere curas
1.6  In lucem, queis famam Italum tutaris, et addis
1.7  Ignavae stimulos studia ad praeclara juventae.
1.8  Ipse quoque interdum chartis illudere pergo,
1.9  Et quae fortuito mihi casu excita voluntas

3.32  Judicium sed quaerit eorum, quos scit adunco
3.33  Rimari naso, quid distent aera lupinis.
3.34  Haec eadem, ut nosti, tentarunt carmina multi
3.35  Gallorumque, Italumque, sed horum cura labori
3.36  Nec par respondit, nec idem deterruit ausum.
3.37  Et merito: hexametris cunctos superasse videtur
3.38  Grandibus: ast elegos prudens vitavit, et

5.28  Ne vel inurbanum latrans vicinia clamet,
5.29  Et matrem miseram vocet, et me damnet eumdem,
5.30  Qui fuerim nati mittendi maximus auctor
5.31  Italiae ad fines. Sine fastu comis, apertus,
5.32  Indulgens pariter summis videaris, et imis,
5.33  Quidquid agas, fuerisque ubicumque: externa caveto
5.34  Plus justo laudes patriisque

8.155  Evehet in nomen, parvoque assueta vigebit:
8.156  Illa velut felix sub duri lege Lycurgi
8.157  Nondum Asiae corrupta opibus Spartana juventus;
8.158  Aut Italos altis dirimunt ubi montibus Alpes,
8.159  Noricaque, et potior tibi cara Helvetica pubes.
8.160  His ego me solor votis, nec tristia duco
8.161  Tempora, securus, quid agant horrentia

9.85  Sat juvere aegrum, si non procul omnis abactus
9.86  Qui malus insedit stomachoque et renibus humor,
9.87  Parthenopen, Romamque, aut quae magis altera floret
9.88  Urbibus ex Italis Asclepi laude salubri,
9.89  I properans. Spero, non frustra ingrata subibis
9.90  Taedia, suscepti nec longa incommoda cursus,
9.91  Si redeat secura quies, cupidumque revisat

10.67  Continuas sine nube dies, et inania rides
10.68  Vota ducum, regumque, procul discordibus armis,
10.69  Alpibus effractis dum fulminat hostis ad altum
10.70  Eridanum, victorque Italas male territat urbes.
10.71  Et nunc vectus equo vicinae moenia ad urbis
10.72  Adproperas, celeri nunc cymba impostus et Umblam
10.73  Et Malphin lustras, cognataque pectora visis

inculcet purgandae accommoda vitae.
12.57  Non te igitur culpem, nec de te conquerar: hoc mi est
12.58  Quod morbi, insaevit puero natura, et ab ipsis
12.59  Uberibus suxi nutricis: dum Itala tellus
12.60  Me tenuit, solis velut ignem pastor in agris
12.61  Cum tegit asservans, sopitum pene quierat;
12.62  Post, reduce in patriam, vires collegit easdem,

13.24  Sat recte ne vales? Patrione a culmine gaudes
13.25  Cernere surgentem fumum procul, atque nivosum
13.26  Sergion apparere? An adhuc in mente revolvis
13.27  Vindelicos, Italosque, memor tam suaviter actae
13.28  Delicias inter varias, et commoda, vitae?
13.29  Quid tibi visa Istri sata culta, et moenia celsae
13.30  Vindobonae? Dives magni quid Caesaris

fluit rivo: neque enim sat claudere versum,
14.12  Aut raucos excire sonos, si forte placere
14.13  Quis tibi, et Ursato cupiat, queis molle Camoenae
14.14  Ingenium, studiumque dedere. Scit Itala tellus
14.15  Admirata tuae quondam decora inclyta laudis,
14.16  Indiciumque acre, et purgatae flumina linguae,
14.17  Seu tu Galla sono, seu malles Thusca videri,

15.109  Ne renuant, cur sola vetant cognoscere scripta
15.110  Romulidum nativo in fonte, monentque vicissim
15.111  Discere complures et eodem in tempore linguas
15.112  Gallorumque, Italumque, ipsorum et forte Britannum,
15.113  Si dis et placeat, Thracum quoque? Nempe vigent, et
15.114  Usui erunt omnes, magnae quando modo gentes
15.115  His inter sese commissa negotia

15.175  Depositi custodem una, fidamque minstram;
15.176  Sola feret, naris quaecumque Britannus acutae
15.177  Extudit ingenii sollers intendere nisum
15.178  Ante alios; Italum clarabit sole decorem,
15.179  Sola acres Gallorum ausus, et mentis Hiberae,
15.180  Teutonicae et pariter tentamina lumine puro
15.181  Vestiet, atque dabit supposta trionibus

promotionis Milossii aliquis gentilis noster supernumerarius renuntietur. De confecta cum Gallis pace iam plures etiam alii credibiles nuntios acceperunt. Immo iam condiciones eius sparguntur. Ego tamen non possum id combinare cum continua et severa transportandi in Italiam frumenti adursione. Ut benignae menti satisfiat, comitatus meus vires suas adeo intendit quod vix decem vecturae in toto comitatu domi remanserint, ita quod ipsum hospitalis laborem ea de causa abrumpere debuerim. Cum eaedem vecturae plane usque Segniam et respective

ubique
4  Esse solet, festis scortatus tripudiisque
5  Omnigenis, sed quem situata in Culibus orbis
6  Urbs nostra haec celebrat; nasum moccate, comenzo.
7  Hic postquam in multis plus Mense Paesibus uno
8  Italiae imprimis, quae morem hunc prima recepit,
9  Ingentem facit chiamum satiosque reliquit
10  Iam bacchantum animos, nostram quoque fiaccus in urbem.
11   Tunc entrat, letho sed pallidus ora propinquo.
12  Nam

40  „Verum est quod veteres posita gravitate quotannis
41  Per Carnivalem rappresentare jocosas
42  Non disdegnabant Materno idiomate Farsas,
43  Atque ascoltandas Populo permittere a usso.
44  At nos, qui Italicam callemus, rite favellam
45  Malumus hac vobis recitari Dragmata lingua.
46  Hinc procuramus, quae sit bravissimabrevissima, Truppam
47  Ad nostrum oblatâ mercede tirare theatrum.“

57  Atque locum capiunt Processio, Vota Precesque.“
58  Hinc laudabilius fuerat, mihi credite, prisco
59  More juventutem vestram exercere quotannis
60  In recitis quamvis materno idiomate factis,
61  Quàm costumanzas Italum imparare modosque,
62  Quae sese nobis facilè ceu pestis ataccant.
63   Nam sic et mores nos servaremus avitos,
64  Illyricaeque magis fioriret gloria Linguae,
65  Quam vos lasciastis – qua conscientia,

quodcumque est, edere Carmen. LIBER I. De Zaptat, italice Ragusa vecchia, ubi olim Illyrica Epidaurus. I.
Adriacas queis structa viris Epidaurus ad oras,
An Peloponnesio primum fundata colono,

quibus illa legeram poematia, morem gererem, caetera omnia superioribus mensibus exaravi. En ut haec Periegesis orta est. Haec olim, sed versi hodie cum vestibus ipsi
Sunt mores etiam, et commendat gratia sexum,
Praecipue ex quo Itala cretas e stirpe puellas
Haud unus thalamo coepit sociare jugali.
Haud mirum: sic nativis praestare videmus
Insita quaeque, novumque saporem hinc ducere fructus.
Hoc tamen est commune viris, quod patria

Munera, queis solitus multas onerare carinas.
Urbs cupide expectat venientes, cumque vetantur
Tempestate gravi, adversove accedere vento,
Heu! male consulitur tum civibus urbis, et estur
Parcius. Hinc Italum Enchelios cum per mare euntes
Cerneret, haec hominem dicentem verba jocose
Audivi: cymbae veniunt, cymbae ecce salutis.

cum per mare euntes
Cerneret, haec hominem dicentem verba jocose
Audivi: cymbae veniunt, cymbae ecce salutis. Italicè appellabat barche della redenzione.
Est quoque qui muli committens plurima dorso
Urbem adit: (id multi possent) nam copia abundat
Tanta loco, ut vix ulla domus

Sed rebus omissis
Tristibus ad laetas referor. Neque forte rearis
Enchelii nos agri unos absumere fruges:
Pars quoque multa Novi, exiguo quod distat ab illis Italicè Castel nuovo, illyrice Novi dicitur.
Tramite, saepe solet deferri ad moenia Castri,
Urbs

Ut quini circum ductis hinc inde lacertis
Sepsimus amplexi, vix suffecere obeundae viginti mensurae Rhacusanae cubitos trunci circumferentiam habere deprehendimus, videlicet ulnas quinque mensurae Italicae, vulgo Canne.
Brachia. Non tanta agricolûm hîc vis degit, ad umbram
Quanta illius adhuc facile considere posset.
Haud minor hac quercus

habitant, queisque imminet alto Mons altisimus, sub quo locus dictus Banichi est positus: longe autem a nautis, et ex adversa Italiae ora conspicitur.
Vertice Tmorus, Olympo audens, et Pelio, et Ossae
Aemulus ostentare caput: feliciter illis

Dein facili ascensu parvam ducebar ad aedem,
Quam sibi delegit gnara in certamine docto
Vincere Virgo sophos. Habitant hîc, sacra puellae 1 Hae sunt ex illis religiosis, quas Itali Pizzocare vocant. 1
Virginitatis amant quae vincula, non tamen omni
Tempore, sed facilis donec fortuna maritum
Obtulit. In parvae inducunt nos limina sedis,

Ignibus allectos luce illa in retia pisces
Ire vident, plenasque trahunt ad littora cymbas.
Tum sale perfundunt, inque aedibus ad mare structis
Interdum ter mille cados, pluresque reponunt,
Navigiisque Italae portant divendere genti.
Prae reliquis hac merce locis, hanc dum excolit artem,
Tarpanium ex humili crevit, factumque opulenti
Hospitium est populi, semperque augescit habendo.

(13) Sabioncello, illyrice peljesaz: antiquorum Onaeum esse creditur.
Exiguo a sabulo cui vox dedit Itala, tellus
Addicta alterius curae est Praetoris: agendum
De hac modo, supremo Musae aspirate labori.
Moribus hîc longe est excultior incola, in ipsis
Utpote qui pagis similes habet aedibus aedes

quaecumque parit, sint optima: amygdala mole
Hinc majore aliis, molli et sic cortice, frangi
Ut digitis valeant, nascuntur, vitigenusque 4 Hoc vinum illyrice appellant peceno, quod Itali proseco vocant. Cyprio vino multum assimile est, eosdemque effectus praestat. 4
Hîc palmes profert uvae genus, unde beatus
Ille liquor premitur, multis jam cognitus oris.

Hac, quae Ladestes est insula nomen adepta.
In vasto jacet illa salo, longeque Naronae
Faucibus undisonae parti respondet ab una,
Italiam ex alia, Garganique ardua montis
Prospectat juga, quò paucis dans carbasa vento
Hinc valeas horis te reddere. Penè rotundam
Formam habet, in gyrum ter dena huic millia passûm
Assignant: si longo adeo

De Insula Melitae, illyricè Mljet. II.
Quae Jupanam inter sita, Corcyramque Melaenam Italicè Corzola.
Interdum antiquis Melitene est insula dicta,
Crebrius at Melita, è majoribus ultima, in ortum
Si tendis, contra in solem sed prima cadentem.

stat plurima puppis.
Vino aliàs fuerat plus insula dives, olivae
Nunc pingues penè omne solum texere; marisque
Ad littus Hae sunt arbores illae, quas italicè vocant Carobbe, illyricè rogaci a rog, quod cornu sonat. siliquae per se, nulloque colente
Proveniunt, casiaeque

Ordine ab hoc paucis jussis consistere in urbe,
Qui extinctos tumulent, serventque a funere sanos.
Non longè hinc quasdam Illyricè grebeni, Italicè pettini vocantur. prostantes ad latus austri
Horrendas visu, et dentati pectinis instar,
Unde et nomen habent, cautes natura locavit,
Quae magno frangant venientes

Tunc et lanificae coepere impensius artes 6 Anno 1490. 6
Excolier mihi, per quas lucri fons adapertus
Largus erat, mecumque Italae nova foedera gentes 27 Cum Alphonso Rege Neapollitano, cum Florentinis, et multis Italiae civitatibus Rhacusani foedera propter commercium

mihi, per quas lucri fons adapertus
Largus erat, mecumque Italae nova foedera gentes 27 Cum Alphonso Rege Neapollitano, cum Florentinis, et multis Italiae civitatibus Rhacusani foedera propter commercium inierant. 27
Jungebant: sed jam fatalis venerat hora,
Cum Constantini clara urbs horrentibus armis

ad venatum idoneus Breni. XXXVIII In Juncheto. Juncheti vallis Monachis Italis, dictis Lacromensibus diù possessa. XLII Lacromensis scopuli brevis descriptio. XLII Monachi in Italiam amandati. XLIII

vallis Monachis Italis, dictis Lacromensibus diù possessa. XLII Lacromensis scopuli brevis descriptio. XLII Monachi in Italiam amandati. XLIII Descriptio prospectus multiplicis a prima aquae scaturigine usque ad ipsa civitatis Rhacusanae maenia, ubi obiter de Umbla,

Lapidicinae ibi egregiae, sed defectu artificium desertae. ib. In Jupana. Quadrupedis dicti Italicè il caicale descriptio. CXXXIV Omnis penè insula oleis consita. CXXXV De Ecclesia S. Spiritus,

se non vengono scelti, separati, e schierati da parte i buoni; onde si vegga brillar liberamente, e svilupparsi il loro splendore, senza essere avvilito, ed offuscato dalla caligine, e dalle macchie. Per questo motivo mi sono proposto di scegliere i migliori tra quelli, che furono pubblicati in italiano. Se io sapessi sceglierli veramente bene, Giovanni de la Bruyere mi loderebbe assai; il quale disse, che choisir c’ est inventer , cioè a dire, che lo scegliere è un inventare. Comunque sia bramerei, che questa scelta potesse meritare il nome di

Questi Sonetti saranno accompagnati dalla traduzione latina. Ho atteso a renderla fedele; ho atteso ciò non ostante a renderla tale, che tutto sembri nato dalle viscere stesse di quella lingua, nella quale traduco; ho atteso a mettere in contrasto le forze della lingua latina con quelle dell’ italiana; ed essendo immenso il bello, ed immense le sue modificazioni, ho atteso, che il mio stile nè Catulliano precisamente fosse, nè Tibulliano, nè Properziano, nè Ovidiano, ma vario, ed appropriato all’ indole varia degli argomenti, di cui tratto. Questo è stato il mio dissegno; i savi

nomine Rhenus eat. (90) Avertenza del traduttore. Avendo io fatto la scelta dei sonetti qui tradotti senza aver tralasciato di stamparne l' originale Italiano, ho ben potuto indirizzare agli Italiani in lingua Italiana il frontispizio, e la prefazione. Adnotationes. (76) Hic funebria quaedam

Avertenza del traduttore. Avendo io fatto la scelta dei sonetti qui tradotti senza aver tralasciato di stamparne l' originale Italiano, ho ben potuto indirizzare agli Italiani in lingua Italiana il frontispizio, e la prefazione. Adnotationes. (76) Hic funebria quaedam subjunxi; sed nemo propterea judicet, id mihi

Avertenza del traduttore. Avendo io fatto la scelta dei sonetti qui tradotti senza aver tralasciato di stamparne l' originale Italiano, ho ben potuto indirizzare agli Italiani in lingua Italiana il frontispizio, e la prefazione. Adnotationes. (76) Hic funebria quaedam subjunxi; sed nemo propterea judicet, id mihi ingenium esse, ut

in ipso voluntas cum ingenio certare quodammodo videretur. Decem et octo annos natus togam de patrio more sumsit, et majori, ut vocabatur, consilio Reipu- blicae adscriptus est. Patre non multo post e vivis sublato cum Francisco et Sigismundo avunculis suis Italiam peragravit: quod iter Iunio licet adolescenti plurimum profuit cum ad multiplices rerum cognitiones, tum ad ingenii maturitatem. Quidquid enim viatoris studio, et attentione dignum offerebatur in singulis urbibus, id omne diligentissime notavit Junius. Romae

exorsus a jure Romano, cujus cognitio viam sternit ad cognitionem legum patriarum. Quo quidem in studio, etsi magistrum neminem habuerit, ita tamen profecit Junius, ut nulli in patria secundus per viginti quinque annos in foro summa cum laude versaretur. Causas agebat Italo sermone, quem is scite calluisse deprehenditur cum ex multis orationibus, quae supersunt, quibusdam etiam ex tempore dictatis, tum maxime ex ea, quam inscripsit Discorso sul patriotismo, quamque apud Michaelem Sorgium virum in primis eruditum, et

tum maxime ex ea, quam inscripsit Discorso sul patriotismo, quamque apud Michaelem Sorgium virum in primis eruditum, et artium literarumque fautorem egregium recitaverat, cum statis diebus ter in mense, dum viveret, illum adiremus. In hoc enim opusculo Italae dictionis puritate atque elegantia rerum dignitatem exaequat Junius: ostenditque insuper, dum Reipublicae malis atque incommodis occurrere studebat, quanto amore et charitate patriam suam complecteretur. Ex locupleti jurisprudentiae penu

illustriora, eorumque causas et tempora ordine teneret omnia, et quas quisque vir partes personamque in iisdem factis sustinuisset, nominatim reminisceretur. Quare nihil ejus convictu dulcius, nihil ejus sermonibus eruditius. Ajunt, Restium adhuc adolescentem ex Italica in Latinam linguam vertisse Reipublicae Ragusinae historiam, quam Junius ejus avus a primordiis gentis Ragusinae ad annum MCCCCLI perduxerat, eamque orsum hisce verbis, Huc usque avus meus, ad haec usque tempora continuasse ego vero etc .

1.2.66  Illa quidem nullis mimos visura theatris,
1.2.67  Nec citharis aures oblectatura canoris,
1.2.68  Sed semel alloquio vel bis fruitura Poetae,
1.2.69  Qui verso Italiam princeps donavit Homero,
1.2.70  O felix Ave, nepte tua gaude! atque tuae nunc
1.2.71  Instrumenta oculis fabrilia cerne tabernae.
1.2.72   Sed nox atra diem humenti jam

Omnia lecta mihi (sic nempe Ligarius infit)
1.3.48  Quotquot in urbem advecta hodie sunt acta diurna:
1.3.49  Tam quae Tergeste emittuntur, principe quam quae
1.3.50  Bibliopola Italum prelis excudit in urbe.
1.3.51  Praecipue quae Germanus de flumine Moeni
1.3.52  Scriptor tam bene Gallorum sermone recudit.
1.3.53  Pol, scite

1.3.70  Excidit excussum illi haud enarrabile textum
1.3.71  Chartarum, scissi farrago voluminis ingens.
1.3.72  Ingeniosus ibi ventura duella papyro
1.3.73  Bibliopola Italus, Gallus, Germanus, et Anglus
1.3.74  Crediderat, penito et rimata in pectore Regum
1.3.75  Consilia alta, regunt queis pacem, et bella ministrant.
1.3.76  haec populo paucis

1.4.94  Crinibus impexis horrendo egressus ab antro
1.4.95  Semifer Ausonios Cacus terrebat agrestes.
1.4.96  Nullus et a gelida quondam deformior Arcto
1.4.97  Barbarus Italicas miles vastaverat urbes.
1.4.98  Hi tamen arrident cultus: atque hac sine veste
1.4.99  Nemo placet sibi: sunt ista nunc arte cinaedi.
1.4.100  Ergo his deliciis ornatus

ELEGIA II. AD CLARISSIMOS VIROS MICHAELEM DE SORGO ET MATTHAEUM DE GEORGIIS DIUTIUS PEREGRINANTES
2.2.1  O si vel vobis mage pectora fida fuissent,
2.2.2   Vel minus Italiae littora pulcra forent!
2.2.3  Non desiderio mentem perfixus acerbo
2.2.4   Nunc ego dimidia parte carens animae
2.2.5  Errarem vitrei tacitas ad Arionis undas,

2.2.102   Vivitur unanimi quam bene amicitia.
2.2.103  Ni vos Alcinoumque, procosque putatis Ulissei
2.2.104   Vixisse ingenuo suavius Actorida.
2.2.105  Anne quod Italicis procul e regionibus, usque
2.2.106   Interclusa, mari dissidet Hadriaco,
2.2.107  Artibus ignavi quodque haud bene flexilis otî est.
2.2.108   Antiqua iccirco displicet

naturae incedis simplice vultu,
3.1.55  Qualem nulla habeat meretrix, sed nobile adepta
3.1.56  Conjugium virgo, aut magni matrona tyranni.
3.1.57  Detrectavit epos commune per Itala regna
3.1.58  Circumferre Maro: tu tanta exempla sequutus
3.1.59  Sumere ab externo segetem indignaris acervo;
3.1.60  Fundamenta operis patria sed quaeris ab ipsa,

4.2.31  Atque ipse Phoebus, et decorae
4.2.32  Purpurea Charites juventa.
4.2.33  Quod si venustis artibus elegans
4.2.34  Doctusque Grajae spiritum et Italae
4.2.35  Novit Camenae, nunc timorem,
4.2.36  Nunc spem animis posuisse solers;
4.2.37  Illum nefastis coetibus, atque humo

torquetur, ut hic malorum machinator, et scelerum inventor, et natura meticulosus, ut ait Lactantius, cogeretur itinera nova suscipere, lustrare urbes atque provincias, ad pristinam sanitatem obtinendam. Demum imperium cessit Galerio, et Caesarem appellavit Maximinum, quem adoptaverat, Urbem atque Italiam reliquit et ad Aedem suam, quam non procul a Salonis aedificaverat, in Dalmatiam se se recepit. Anastasius Diocletiani cubicularius Romae remanserat. Sed postquam vidit capite securi obtruncari Artemiam Diocletiani filiam, quam frustra ad fugam dum excitaret, patratas clades, et

124  Sic procul a curis ducat sua tempora saevus
125  Christiadum tortor, Christique acerrimus hostis?
126  Roma cadaveribus fervet, sua funera plorant
127  Urbes Italiae, diroque agitata furore
128  Europa atque Asia, extensis ditissima regnis,
129  Et Libiae populi passim, gentesque Canopi.
130  Proh scelus infandum Dioclis! Circum

reserans nova lumina Coeli
638  Christus ubi infernos pede pressit ovante triumphos.
639  Quali luce nitet Templum? Hoc subit ecce Joannes 28
640  Italicis veniens oris. Ipse omnia circum
641  Conspicit, atque oculos flammato pectore tollens
642  Voce sonat grandi, simulacrum informe deorum
643  Corruit extemplo: trepidi

752  Te cupit adstantem festo, dum ducere sponsam
753  Constituit: posito bello, victoria fulget
754  Laurifero incedens curru: pax aurea Romam
755  Italiam exhilarat totum diffusa per orbem.
756  Insubres grandes ludos, festumque parare:
757  Ergo veni; propera: summo te Caesar amore
758  Expectat, veteresque duces,

coelos ac aethera coeli
38  In mea vota voco: vestra nunc audiar aure."

39  „Terra antiqua iacet tepidis spirantibus austris,
40  Temperie moderante gelu, libycosque calores,
41  Italiam contra. Coelum favet humor et aura.
42  Euxinis oritur sol matutinus ab undis,
43  Et virides nitido perlustrans lumine campos

Krugg F. Graf Nik. von Zrin. Pesth. 1822.-- P. Vitezovića Oddeljenje Sigetsko. U Zagr. 1836. Uvod. 10) Inter multos Raguseos illyrici Parnassi classicos auctores primum in poesi epica locum occupat immortalis Gundulić, Italis Gondola, (nat. Ragusae 1588. + 1638.), qui, praeter alia, celebratissimum in orbe literario epos „Osman" elegantissimo ac comptissimo illyrico carmine in XX. cantibus absolvit. Ceterum qui in

coorta anno 1622, suae aetatis XXI miserrime obiverit (*) .

Eo tempore illyricus Epidauritanus Parnassus tres diversos literarum cultus per tria saecula progressos recensebat, quae quadam similitudinis ratione conferri queunt cum illis italicis aevi decimi tertii, decimi quinti et decimi sexti titulo distinctis. Gondula itaque quum multum, diuque horum temporum exemplaria versasset, meliora e singulis eligens hausit a primis archetypam formam, simplicitatem, et robur, a secundis linguae puritatem et

rationem, imaginum splendorem, acumen, vim, et sublimitatem. Et sic perfecit, ut lingua et metrum, quod sibi comparavit, singulares differentium temporum notas et venustates complectantur, praeseferens tamen eius proprium stilum, ac indolem, licet haud raro imitatus esset classicos latinos,et italos poetas, in quorum palaestra fuit ille exercitatus. Quod manifeste testatur sui carminis inventio, dispositio, ornatus, digressionum ad operis metam recte convergentium nexus, quos miro industri artificio suo poemati intexuit, itemque admirari iuvat praesertim aliqua librorum prooemia

1844 subsequuta est, Ludovici Gay typis edita. Animadvertendum est tamen, quod duorum librorum loco, quos supplevit Petrus Ignatius Sorgo, duo alii suffecti in illa secunda editione fuerunt a Ioanne Mazuranich dictae urbis cive, non sine laude exarati. Binae inde italicae versiones secundum textum Ragusinum prodierunt in lucem, quarum altera versu soluto omnimode libera, et pene ut periphrasis habenda anonymi auctoris, quae tamen communiter Nicolao Giaxich Iadertino tribuitur; altera, metro Areosti, auctore Marco Vidovich Sibenicensi, utraque Ragusae dicti

et pene ut periphrasis habenda anonymi auctoris, quae tamen communiter Nicolao Giaxich Iadertino tribuitur; altera, metro Areosti, auctore Marco Vidovich Sibenicensi, utraque Ragusae dicti Martecchini typis edita, prima anno 1827, secunda anno 1838. Non est meum, nec ad rem pertinet, de praefatis italicis versionibus iudicium ferre, quod iamdiu a dignis censoribus fuit prolatum. Cupiens tamen, quantum in me situm est, maiorem huius clari operis diffusionem, et cognitionem provehere, maxime inter doctos Europae coetus, a quibus latina lingua magnopere colitur, quaeque adhuc apud illos

hoc poemate offerre, viri in literarum republica clarissimi potissimum opere, cui titulus: Notizie istorico-critiche sulle antichità, storia, e letteratura dei Ragusei : Ragusae typis dicti Martecchini anno 1803 edito. Tale Appendini iudicium legitur in prooemio versionis italicae a dicto auctore anonymo confectae, et est tenoris sequentis: Confesso prima di tutto, che ove vogliasi stare al rigore delle leggi della buona epopea, può in qualche parte l’Osmanide apparire mancante. Conscio per altro, che la

caetera omnia tanti vatis carmina. Hoc saltem orsum fuisset a celebri latino Ragusino vate Faustino Gagliuffi perfectum, quum illum tale propositum habuisse ab epistola eruitur, quam Genua mense Martio 1821 Ragusam ad Antonium Casnacich misit, quaeque inscripta legitur in praefatione Osmanidis italicae dicti Marci Vidovich versionis. Ast ubi nec laudati summi viri, nec alii mei concives, aut exteri hoc opus exegerunt, dignetur literarum respublica benigne illud excipere, quod meae tenuitatis penitissime conscius audeo illi non sine maxima trepidatione proferre, et quod fortasse

Bibliographia locorum inventorum

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 4. Augusti 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 643, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179808].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1800], Carnovalis Ragusini Descriptio Macaronica et Descriptio Cucagnae, versio electronica (, Dubrovnik), 335 versus, 2183 verborum, Ed. Šime Demo [genre: poesis - satura; poesis - macaronica] [word count] [fericdcarnovalis].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Mažuranić, Ivan (1814-1890) [1837], Honoribus Magnifici Domini Antonii Kukuljević , versio electronica. (, Zagreb), versus 315; Verborum 3140, Ed. Vladimir Mažuranić [genre: poesis - carmen; prosa oratio - commentarii] [word count] [mazuranicikukuljevic].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report