Your search found 356 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 101-200:

corpus iunxit.
13.56  Amen amen cunctis phama crebrescet in oris,
13.57  Hoc euangelii monimento diua per omne
13.58  Tempus, et haec tali celebrabitur inclyta facto.
13.59  Talia Bethaniae Christi dum luce geruntur,
13.60  Talis et usque nitor solymas incurrit ad arces.
13.61  Tum propter Iesum, partim te Lazare propter,
13.62  Iudea de gente frequens allabitur agmen.
13.63  Hic opus, ille deus, terris mirabile uisu
13.64  Stabat uterque, fides mundo manifesta patebat.
13.65  Ast ea lux

inumbrat,
13.256  Bethaniam repetit, duodenaque castra sequuntur,
13.257  Castra Cherubinea quassantia lampade christas
13.258  Alticomas, et sole suo ductore nitentes.
13.259  Qui iuga oliueti sed opaca in nocte petebat,
13.260  Mox in templa die solymam properabat ad Arcem,
13.261  Quo populus stabat pro nomine fautor Iesu.
13.262  Posterus auricomo manabat lumine Phoebus ❦
13.263  Principe cum Phoebi ternis residente quadrigis,
13.264  Templaque Dauitidae remeabat in

uirgis caesos, aut urbe fugabit,
13.623  Vt super efusos cruor in uos ingruat omnis
13.624  A iusti quicunque nece defluxit Abellis,
13.625  Vsque Barachiadem scelerata morte necatum.
13.626  Amen amen uestris ea fata nepotibus instant.
13.627  Ah solymae tellus, solymae gens impia, missos
13.628  Quae obtruncas ad te uates, immanis aceruas
13.629  Et lapides super iniectos innoxia membra.
13.630  Ah quoties uolui tua germina cogere, pullos
13.631  Instar auis pauidos quae tentis protegit alis.

aut urbe fugabit,
13.623  Vt super efusos cruor in uos ingruat omnis
13.624  A iusti quicunque nece defluxit Abellis,
13.625  Vsque Barachiadem scelerata morte necatum.
13.626  Amen amen uestris ea fata nepotibus instant.
13.627  Ah solymae tellus, solymae gens impia, missos
13.628  Quae obtruncas ad te uates, immanis aceruas
13.629  Et lapides super iniectos innoxia membra.
13.630  Ah quoties uolui tua germina cogere, pullos
13.631  Instar auis pauidos quae tentis protegit alis.

necesse est.
14.175  His illi auditis actutum iussa facessunt,
14.176  Nec quicquam secus euenit, quam dixit Iesus.
14.177  Iamque instructa domus fuerat, quom plena cadentem
14.178  Luna Sioneo prospexit uertice solem.
14.179  Christus oliueti solymos a monte penates
14.180  Quom subit, et coetu cinctus discumbit amico.
14.181  Qualis olympiacis rutilat sol aureus astris,
14.182  Et duodena regit stellanti sydera gyro,
14.183  Se totidem caeli portis effundit apertis,
14.184  Esse quiem

stellata nocte Lucernis,
15.3  Moestaque supremum timuerunt sydera finem,
15.4  Quum uitae et mortis tellus expauit Agonem,
15.5  Obstupuitque dies, et uersa luce refugit.
15.6  At mors infernis accincta doloribus instat,
15.7  Sollicitatque duces solymos, et tartara miscet.
15.8  Conuenere trucem furia cogente senatum,
15.9  Sacrilegi mystae, quibus infula constitit auro,
15.10  Et precio uenalis honos, sacrasanctaque sedes,
15.11  Et scribae, quibus est templo cathedrata facultas,

simul omnis in unum
15.83  Vis collata potest tanto paresse dolori,
15.84  Quo fit uera parens dominum, quos Christus adoptat
15.85  Morte sua, partos aeterno in corpore fratres,
15.86  Infoelix igitur perculsaque uulnere mater
15.87  Euolat, et solymas moestissima uenit in arces.
15.88  Solantesque ruunt comites, ululantibus illa
15.89  Aethera lamentis, et sydera quatibus implet.
15.90  Sic ego te cernam Iesu mea uita dolentem?
15.91  Sola quies animae potuisti linquere matrem?

hiatibus hydra
15.208  Talia, iudaeam populos conciuit in omnem,
15.209  Quos usque huc docuit Galilaeis actus ab oris.
15.210  Hunc ubi Pilatus sub apellae iure tyranni
15.211  Audiit, ac regno natum, intra tecta remisit
15.212  Herodis, qui tum solymis erat aedibus hospes.
15.213  Hunc autem Christus postquam stetit ante cupitus,
15.214  Laetanti toto est gauisus pectore princeps,
15.215  Nam quaedam sperabat eo data signa uidere,
15.216  Propterea multis praesaga oracula Christi

genus lachrymas agmen muliebre paratum
15.500  Tristibus insequitur planctuque ululante querelis.
15.501  Christus ut assurgens ultra processerat aegro
15.502  Corpore, conuersoque haec ore sequentibus infit.
15.503  O, Matres solymae, matrum quoque germina chara
15.504  Parcite me deflere, super uos flete ad ipsas,
15.505  Flete super natos, uester quasque edidit aluus.
15.506  Namque dies aderunt, quibus illae talia dicent,
15.507  O, uentres steriles qui non genuere beati,

15.803  Lamentum, semper lux isthaec flebilis esto.
15.804  Siccine uestra domus reparari debuit? heu heu
15.805  Me quoque cur miseram fatum nori hausit accerbum?
15.806  Nam tibi nate libens animam comes ipsa dedissem.
15.807  Plangite uos mecum solymae, domus inclyta regis,
15.808  Plange sioneo fortissima uertice turris.
15.809  Siccine rex uester fatis occumbit iniquis?
15.810  A planta ad summum per flagra et uulnera caesus,
15.811  Omnis enim uestri curata est plaga doloris.

petant, illic alma me luce uidebunt.
16.138  Nec mora discipulis ea fert pia nuncia laetis
16.139  Turris ouante dei Marie fulgore corusca,
16.140  Ast Erebi euicti furit implacabilis ira, ❦
16.141  Agminaque instaurat, solymamque eructat in urbem,
16.142  Impugnent stygio Christi qui Marte triumphum,
16.143  Hinc iterum proceres armant in praelia mystas.
16.144  Ecce autem quidam tumuli ex custodibus ingens
16.145  Surexisse iubar, Christi quoque mira reportant,

16.163  Marmoreo tumulo Christi qui corpus humauit,
16.164  Quid iusiurandum? quo se deuouit Iacob,
16.165  Quid reliquos testes oculatos carmine dicam? ❦
16.166  Ecce palestinam par qui tendebat Emaum,
16.167  Per stadia a solymis distantem manibus arcem
16.168  Sex dena, herculei quae condidit impetus oris.
16.169  Hi simul alternis ardenti pectore Christi
16.170  Fata renarrabant, et iniqua morte peremptum
16.171  Deflebant. illis qui se comes addit Iesum.

16.182  Immortale quidem ualuere haud noscere corpus.
16.183  Tunc ait his, qui uos sermo uehit iste meantes?
16.184  Quis tam maestus amor de pectore fluctuat aegro?
16.185  Tunc sic unus ei respondet nomine Clophas,
16.186  An tu solus ades solyma peregrinus ab urbe
16.187  Sole sub hoc? quem dira nescis latuere cruentae
16.188  Imperia, insolitis defletaque funera diuis.
16.189  Quae nex illa fuit? cuius tam nobile funus?
16.190  Hoc Christus, referunt illi, quis nescit Iesum?

scelus execrabile Cain.
16.219  Irrisum Noam, Mysteria disserit Arcae,
16.220  Promissique dei data signa exponit Abramo,
16.221  Impleta humano generi sub origine quarta.
16.222  Tum repetit luzae scalis a uertice summo
16.223  Visa soporato solymae super aequora Iacob,
16.224  Terribilis locus hic, domus enthea, portaque coeli.
16.225  Qualis Iosephus mundi saluatur ab atro
16.226  Carcere sublatus regni tractauit habenas,
16.227  Cuius adorarunt trepidi uestigia fratres.
16.228  Quid

Christum ferre necesse,
16.309  Inde redire suos hodierno lumine in artus,
16.310  Est celebranda meo pro nomine uita, nouato
16.311  Delendis candore malis, et morte fuganda
16.312  In populos omneis. inque ultima littora terrae,
16.313  A medio solymae, Dominique a monte uidentis.
16.314  Spectato sociis Christo dum gaudia surgunt,
16.315  Pax inquit uobis, ut me pater aequus in omnem
16.316  Sic ego uos mitto terram, discrimen in omne.
16.317  Dicto hoc sufflauit diuinitus,

ex oculis abit illicet, actus amoeni ❦
16.434  Regna beata situs manantia fonte perenni
16.435  Per nemus, et uirides augusto sydere lucos,
16.436  Foelice animas, et coelica castra reuisit.
16.437  At solymas arces, in tecta sionica tendunt
16.438  Discipuli, quos alma dei praesentia fouit.
16.439  Qui domini Iesu manifesto numine Matri
16.440  Nuncia magna ferunt eius de prole beata.
16.441  Coeperat ut posita coetus discumbere mensa,

sermones ora redunant,
16.535  Sic ut cuique dabat tum spiritus ore feruntur.
16.536  Interea sonitu conterrita turba repenti
16.537  Conuenere locum, quo spiritus indicat ardens,
16.538  Et fragor intonuit celsi super arce Sionis,
16.539  Tum solyme una suae sobolis captiua propagans
16.540  Germina per populos late protenderat omneis.
16.541  Illa pios festi solenni tempore templi
16.542  Relligione uiros attraxerat undique Mater,
16.543  Alma sion magnum coeli porrecta sub axem.

et raris aegyptius imbribus asper,
16.557  Et quem Cyrenae libicae, quem consita syluis
16.558  Littora dant, et quem faecundi frugibus agri,
16.559  Et quem Roma tulit caput orbis et urbibus una,
16.560  Manserat et solymis iudaeus ut aduena fieret.
16.561  Cres etiam et panchaeus arabs a rure beato.
16.562  Hi simul attonit mirantur, et ora uicissim
16.563  Alter in alterius conuersi talia dicunt.
16.564  Nempe uiros hos ore tulit galilaea sub uno,

Neven Jovanović Luka Špoljarić 2012-07-10 Novo, unificirano zaglavlje. DE CONFLICTU HUNGARORUM CUM SOLYMANO TURCARUM IMPERATORE AD MOHACH HISTORIA VERISSIMA (Partes selectae) AD LECTOREM PRAEFATIO Operae pretium fore

AD LECTOREM PRAEFATIO Operae pretium fore putavi, si bellum, quod divus Ludovicus Hungariae et Bohemiae rex, unicum hoc seculo nostro verae probitatis exemplum, cum Solymano potentissimo Turcarum imperatore maiore animo ac necessitate quam vel viribus vel eventu proxime gessit, et in quo interiit, breviter describerem eo etiam consilio, quod video esse nonnullos, partim qui haec aliter, quam acta sunt, narrent, partim qui nostros alius aliam ob causam

cingeretur, ac sic quasi intra septa ac munimenta certamen fieret, hoc enim pacto futurum dicebant, ut hostis non ita facile nos posset, quod magnopere erat timendum, circumvenire. Approbant hanc struendae aciei formam Radicz Bosicz et Paulus Bakicz, ex quibus posterior tribus legitimis praeliis a Solymano cum hoste commissis interfuisse se dicebat. Itum est igitur pedibus in hanc sententiam demandataque ea cura Gnoynsky et quibusdam aliis, serius tamen, quam oportebat, et eo demum vesperi, quo in sequentem diem est cum hoste pugnatum, itaque haec quoque res sicuti alia multa fuit neglecta.

secundi usque ad presens tempus, ad finem anni 1529. Uladislao defuncto Ludovicus filius successit ad huc impubes, qui ducta in uxorem Maria, Caroli caesaris et Ferdinandi tunc Austriae archiducis sorore annum agens vigesimum primum superioribus annis in bello contra Turcarum imperatorem Solimanum mortem obiit. Post cuius obitum magna principum Hungaricorum parte in illo funesto bello absumpta Stephano de Bathor palatino comite per Ferdinandum, ut rebus suis faveret, inducto et ad partes eius reginae potissimum Mariae Ferdinandi sororis opera cum paucis declinante, caeteri domini

solus
1.8  Longinqua ingredior: redeunt mihi temporis acti
1.9  Ecce dies, totusque labor tormentaque Christi.
1.10  Vrbe uagor Solima, surgunt simulacra dolorum.
1.11  Turba ruit, uoces miscentur, stringitur uni
1.12  In populum gladius, utcunque ulciscitur ira;
1.13  Illicet in

5
1.137  Siue seges, Cereri aut Baccho non gratior ulla.
1.138  Explicat hęc Solymis demissum montibus aequor,
1.139  Qua uertit Galilęus humum non segnis aratri.
1.140  Hic gens multa uirum passim, populique frequentes,

haud coitus, Veneris non nota uoluptas,
3.643  Coniugii paria iis etsi de more iugantur.
3.644  Huius in ore reos soluit didragma repertum.
3.645  O uani Solimi, quę uos insania fallit!
3.646  Non iam stirps Abrahę soboles sed perfida Chanam,
3.647  Quem piscem uobis exemptum quęritis undis?
3.648  Tantum

"Commoti monstrisque nouis et luce recenti
7.417  Haud frustra ambigitis, nec iam diuersus aberrat
7.418  Vsquam animus uobis, aderit namque antea coelum
7.419  Vndis quam Solymo deponat cardine solem.
7.420  Quid referam? Vidi confectum, qualiter aula
7.421  In media, uoces urgentes inter et iras
7.422  Scribarum, nusquam dum lumina dimouet

9.446  Destinat unde sibi quęsitam educere prolem,
9.447  Cui iam fata sinant ueteres reparare ruinas.
9.448  Ille pererrato defessus constitit orbe,
9.449  Et tandem Solymo tenuit sua pascua tractu.
9.450  Tunc sobolemque senex in saltibus educat illis
9.451  Et docuit sacros adolendi altaria ritus.
9.452  Mox populus surgit longis ambagibus

Noui post diruta moenia Castri
Namque vltra, nec ferre pedem, nec scindere remis
Aequora posse datum. Quid Barbarussa maniplos,
Quidue rates in bella paras? Frustra impete tanto
100  Tot stringis acies, tot pandis carbasa ventis.
Non pugnam Ascriuium, Solimana nec arma veretur,
Quin vltro ad bellum te prouocat: en volat igne
Sulfureo contorta pila, et petit eminus ipsum
Teque, tuamque ratem, longe timor omnis abesto
Si conferre manum, pugnaeque insistere mens est.

quid animi hac de re meus avunculus in me habeat. Cui ut omnibus in rebus obtemperare possim, omnia mea et me ipsum nihili facio, ut nihil penitus ab officio me, quo illi teneor, dimoveat. De inopia autem mea rei pecuniariae vellem tacere. Scis enim, quanta laborem, sed timeo quod nuper in adventu Solimani Turcarum caesaris metuebam, qui scilicet si hoc regnum invadebat, ut minabatur, cogebar, per Deum, praeposituram hanc meam Transsylvanam, nam Budensem dudum desolavit, ita relinquere ut acceperam, nimirum pauper et vix decem ducatorum dominus. Cujus quidem reditus annuos non ego, nam parvo

Quoniam soleo ad amicos meos charissimos eo longiores dare litteras, quo rariores, nostra hujus temporis nova largius perscripta accipe, quae quidem non existimo nova esse, quum jam inde a conciliata Turcae amicitia semper nobis et timenda et exspectanda fuere. Solimanum imperatorem Turcarum omnino irati animi erga nos esse, non dubiis argumentis percipimus, nec alia causa est, quam quod in mutuam concordiam principum christianorum proxime factam, Joannem quoque regem nostrum ivisse, et sanctissimae eorum unitati nomen dedisse, cumque Romanorum rege

ad centum millia armatorum accedemus, quoniam nemo, qui gladium gestare valeant, relictus est domi. In armis igitur omnes sumus, tamquam ultimam fortunam pro fide ac patria subituri. Deus autem, qui jam, ut speramus, Christianorum miserebitur, adjunget dexteram suam, et procul dubio cum Solimano pugnabimus. Istic, ut confidimus, in urbe Roma orabitur ab ecclesia pro fratribus, reddetisque Hungaris saltem hoc genere officii vices gratitudinis, qui a tot saeculis pro Christianitate belligerant et certe belligerabunt, ferroque infidelium, una cum Joanne rege suo malunt interire, quam

mittere, beneficiis enim plurimum mihi eum devinxeram. Sed nulla pecunia potuit corrumpi, ut liieras Galatam ad fratrem Antonium deferret. Dicebat, se quoque observari, timere, ne sibi mortem, mihi vero periculum contrahat. 2. [Colloquium cum Solymanno Bassa] Et eodem die quo veni Constantinopolim post audientiam publicam vocatus sum ad Solimanum Bassam. Is est eunuchus, primus consiliarius. Redditisque ei litteris et salutem nomine V.re Sacr. M.tis primum omnium conatus sum, eum reddere

Galatam ad fratrem Antonium deferret. Dicebat, se quoque observari, timere, ne sibi mortem, mihi vero periculum contrahat. 2. [Colloquium cum Solymanno Bassa] Et eodem die quo veni Constantinopolim post audientiam publicam vocatus sum ad Solimanum Bassam. Is est eunuchus, primus consiliarius. Redditisque ei litteris et salutem nomine V.re Sacr. M.tis primum omnium conatus sum, eum reddere benevolum V.re S.M.ti. Dicebam, serenissimum dominum meum audivisse singularem eius

annueret; quam benevolentiam Sac.Reg.M.tem esse recognitam et gratiam illi relaturam cumulate. Hic expressi munus, quod V.S.M.tas mandaverat mihi ut illi proponerem, si res optatum finem sortiretur. [Que Solymannus Bassa responderit] Bassa pro se modeste respondit. Primum sciscitatus est de sanitate V.re Sac.M., deinde inquit, se libenter velle tanto principi gratificari, dummodo esset absque damno sui domini et sine detrimento sui honoris. Ad nomen

magnum esse crimen hominem depingere, cui animam inspirare nequeas, quasi homo videretur per superbiam emulari divinam potestatem. Quanto sceleratius est eripere animam homini atque ipsum Dei opus dissolvere? Quum in hanc sententiam multa dixissem, [verba Solymanni] ille inquit, se quoque velle pacem, ac ut ea fiat, authorem et adiutorem esse futurum. Quid autem illud est, quod tuus dominus petit a domino meo, tandem edissere. Existimo, inquam, constare V.re M. dominationi quo iure Hungarie Regnum

donare quam eripere; deinde quod Regia Maiestas liberalitatem illius recognoscet annuis muneribus, et fidelitate amicitiam atque pacem eternam prestabit. Adornavi hanc petitionem pluribus verbis, ut prescriptum fuit in Instructionem. [Responsum Solymanny] Respondit Bassa: quommodo potest Imperator Budam dare, in qua munienda et conservanda infinitos sumptus fecit? Sunt et nostra templa Bude extructa, que nefas est a nobis alienare, et ad manus infidelium tradere. Si rex tuus vult habere pacem cum

publicam a se datam, sine ullo more, sine exemplo, ne violaret ius gentium; neminem posthac principem christianorum ausurum legatos ad eum mittere, nec ipsum ad christianos. Iam in Galata sparsa fuerat fama, ademptum esse mihi caput. 5. [Secundum colloquium cum Solimanno Bassa.] In prima sequente audientia missus est ad me interpres Imperatoris pro literis quas V. M. scripserat ad ipsum Imperatorem. Eodem die post meridiem vocatus sum ad Solimanum Bassam. Quum consedissemus, quesivit, quo iure pertineret Regnum Hungarie ad V.

fama, ademptum esse mihi caput. 5. [Secundum colloquium cum Solimanno Bassa.] In prima sequente audientia missus est ad me interpres Imperatoris pro literis quas V. M. scripserat ad ipsum Imperatorem. Eodem die post meridiem vocatus sum ad Solimanum Bassam. Quum consedissemus, quesivit, quo iure pertineret Regnum Hungarie ad V. M. In congressu, inquam, Maximiliani cesaris, Ladislai regis Hungarie et Sigismundi regis Polonie Vienne, quum rex Ladislaus despondisset filiam suam reginam Annam serenissimo regi meo, firmatum

Dio, metti nel cor di V.Imp. Alteza quello che per lo meglio de la salute et quiete del mondo et fe'. quella se degni benignamente proceder verso el Re mio ser.mo non gravandolo con le condition troppo dure. 7. [Tertium colloquium cum Solimanno Bassa] His peractis fui multos dies in hospitio expectans responsum. Postea petii colloquium Solimani Basse. Consensit, vocatus sum. Aderat Jonus Beg et alius interpres. Diu, inquam, hic hereo, mora hec inutilis est. Serenissimus dominus meus avide

se degni benignamente proceder verso el Re mio ser.mo non gravandolo con le condition troppo dure. 7. [Tertium colloquium cum Solimanno Bassa] His peractis fui multos dies in hospitio expectans responsum. Postea petii colloquium Solimani Basse. Consensit, vocatus sum. Aderat Jonus Beg et alius interpres. Diu, inquam, hic hereo, mora hec inutilis est. Serenissimus dominus meus avide meum reditum expectat, quuum videbit, sibi non responderi neque me dimitti, desperabit de pace et ipse hostilia

auderet fidem Imperatoris reprehendere, dixit: Hec est voluntas Imperatoris, ut tantisper hic sedeas, donec te dimittat Jonus Beg mirabatur, in quem eventum tamdiu detinerer. Hinc recta profectus sum ad Rhustam Bassam. Recensui illi verba Solimani Basse de responso Imperatoris. Non est, inquit, hoc responsum, ibis cum alio responso, fortasse cum meliore (hec autem ironice loquebatur). Venies ad bellum cum Imperatore, videbis, nos quoque scire bellare per hiemem. Tum erat dubius Thurcus, an confestim

Possetne, inquam, de pace transigi equis conditionibus? Hic diu cogitavit, et omnino nihil respondit. Sic finito colloquio ego discessi, nec amplius ad eum redii, nisi postquam fui dimissus. 9. [Quartum colloquium cum Solymanno Bassa] Postremo exactis duobus mensibus Solimanus Bassa me vocavit ac primo ingressu statim quesivit: Quidnum in causa est, quod Reg. M.tas nihil respondit ad ea que iam ter ei nuntiaverat Imperator de reddendis 4 civitatibus? Dixi, me

Hic diu cogitavit, et omnino nihil respondit. Sic finito colloquio ego discessi, nec amplius ad eum redii, nisi postquam fui dimissus. 9. [Quartum colloquium cum Solymanno Bassa] Postremo exactis duobus mensibus Solimanus Bassa me vocavit ac primo ingressu statim quesivit: Quidnum in causa est, quod Reg. M.tas nihil respondit ad ea que iam ter ei nuntiaverat Imperator de reddendis 4 civitatibus? Dixi, me penitus nescire. Non credebat, donec iureiurando affirmavi,

bello vicit ac interfecit; etiam alterum Memphi sultanum suffectum superavit ac vita privavit, eorumque dominio potitus est. Nisi Reg. M.tas sequatur consilium meum, sine dubio Imperator ineunte vere maximis copiis regna eius invadet. Sic a Solimano Bassa cum bona eius gratia, comeatu accepto, profectus sum ad Rhustan Bassam. Multa locutus est contra dignitatem V.re M.tis, fidem eius elevando, quod ego graviter et constanter defendi. Dixit: Rex tuus mittat exploratum Samandriam, inveniet

die quo tu veneris ad Regem, M.tas Regia, inquit, nuntiet mihi suam voluntatem; ego efficiam, ne Imperator huc ex Adrianopoli progrediatur. Credo, sic instructum fuisse ab Rhustan Bassa. Ulama Beg enim ab ipso dependet, est ei simultas cum Solimano Bassa. Hic etate, honore, opibus, rebus gestis superior est, illi spiritus addunt gratiam et affinitas principis. Jonus Beg semper est cum Solimano, Rhustan me presente nunquam eum admisit, nec permisit, ut cum eo loquerer. Itaque vellet honorem,

Credo, sic instructum fuisse ab Rhustan Bassa. Ulama Beg enim ab ipso dependet, est ei simultas cum Solimano Bassa. Hic etate, honore, opibus, rebus gestis superior est, illi spiritus addunt gratiam et affinitas principis. Jonus Beg semper est cum Solimano, Rhustan me presente nunquam eum admisit, nec permisit, ut cum eo loquerer. Itaque vellet honorem, laudem composite pacis ad se trahere. Nam si recta legati mitterentur Constantinopolim, sine dubio omnis honor ad Solimanum concederet, primarius enim bassa

affinitas principis. Jonus Beg semper est cum Solimano, Rhustan me presente nunquam eum admisit, nec permisit, ut cum eo loquerer. Itaque vellet honorem, laudem composite pacis ad se trahere. Nam si recta legati mitterentur Constantinopolim, sine dubio omnis honor ad Solimanum concederet, primarius enim bassa omnia tractat et expedit. Nisi fortasse hec commenti sunt, ut per eiusmodi spem V.ram M. falleret, imparatamque aggrederentur. Plurima de industria pretermisi, que non videbantur magnopere pertinere ad

captos ut mala dira premant.
Fiat et ut Christi mystes agitator aselli,
Lignum uendat, oues pascat, aretque solum.
Vt Mahumetaeo iuuenesque, senesque tyranno
Annua dependant lege tributa pari.
Vt doleat mater coram sua pignora cernens
Seruitio abduci Rex Solymanne tuo.
Denique tormenta inuenies hoc scripta libello
Horrida, Christiadûm quae pia turba luat. INVICTISS. ROM. IMP. SEMPER AVGVSTO CAROLO QVINto, Bartholomaeus Gyurgieuits, clientum minimus et

nudi sunt: ad manum uenire non audent. Vulnera stantibus non ingerunt, nisi eminus. Quod si iam Veneti et Lusitani nauales suas copias conferant, Angli, Poloni, caeterique principes militem subministrent, praesertim tali Caesare rerum gubernacula tenente, non diutius obsisteret Solymannus Carolo, quam Darius Alexandro, Xerxes Themistocli, Antiochus Iudae Machabaeo. Ita sentiunt omnes captiui Christiani. Idem ego tredecim annorum experientia didici, in fugientem scilicet Turcam fortissimum, aduersus inuadentem fugacissimum esse. Turca igitur cum natura sit fugitiuus,

temporibus ibidem colonos habitavisse propter latronum frequentiam, eaque etiam causa viatores quoque in agmen coire oportebat, quum illac erant transituri. Postea quo tempore Belgradum nobis ademptum est, passae cujusdam industria Solimanus princeps incolas collocavit, neque in hoc solum loco, sed per totam eam viam qua Haemi juga transcenduntur. Et insuper passim locis magis infamibus vicinos pagos jussit custodiendi gratia excubias apponere, quas singuli pagani

quoque manum, et calamum per veritatis semitas in tua praeconia, et gratiarum actiones precor deducito. Selimus, perfidus Turcarum Tyrannus, Othomanicae fraudis prepravljeno iz "grandis“ , non ut Solimanus pater dissimulator, sed ex professo haeres, et alumnus faedifrago bello Venetis Cyprum pene totam *** totam *** Famagustam Z: totam praeter Famagustam D Famagustam jam anno ante ademerat,

sylvae vocat David, Hierusalem: sicut Prophetae eam saepius vocant Libanon, quod ex cedris Libani erat aedificata, et ideo sylva Libani quasi migrasse Hierosolymam videbatur. Solium Domini vocabitur Hierusalem, Hierem. 3. id est, in qua familiariter Dominus sedeat, et glorificetur. Item, Solyma, Luza, Bethel, Hierosolyma, Hiebus, Helia, Hierusalem, Sabaea. HIRCUS, pro duce aliquando ponitur: quia hirci dominari in grege caprarum, et praeire ei, ut duces, solent. Isa. 14. Omnes hirci terrae surgent tibi obviam: scilicet regi Assur. Sic et Hier. 50 legitur, Recedite

70   Si quem iuvat iri per arces. 70
71  Iam senio gravis et voti reus arva tenebat
72  Phoenicum et Libano laetus spectabat ab alto
73  Subiectas Solymorum arces, spectabat et urbes,
74  Sulphureumque lacum et Iordanis sacra fluenta,
75  Cum secum: “His certe terris rex fertur Olympi 75
76  Caelestes mutasse plagas, hoc

77  Hic illum divina patris mandata ferentem
78  Monstrantemque viam superis gens impia ferro
79  Perdidit. Heu, fati rerumque ignara tuarum
80  Infelix Solyme, proh criminis auctor Iuda! 80
81  Ille tamen victi spoliis Plutonis onustus
82  Astra petit, solioque Iovis successit ovanti
83  Agmine caelicolum exceptus; quaque ille

178  Ergo senex patriam repetes inglorius urbem?
179  Haec animo concepta fides? Is pectoris ardor?
180  Non dabitur divum sanctas occumbere ad aras. 180
181  At Solymes saltem turres et tecta Sionis
182  Aspicere et scelerum liceat Iordanis in unda
183  Abluere illuviem atque artus mersare seniles.
184  At vetat hoc magni rex aetheris

182  Aspicere et scelerum liceat Iordanis in unda
183  Abluere illuviem atque artus mersare seniles.
184  At vetat hoc magni rex aetheris et mihi forsan
185  Atque aliam Solymen, alias Iordanis et undas 185
186  Destinat atque alia quaerendos morte triumphos.
187  An non ille omnes, qua littore Phoebus ab Indo
188  Vergit in occiduam Calpen,

253  Irrita vota cadent, sanctum est quodcumque precatur.
254  Sanctus […] Hic iterum est lacuna 32 versuum.
255  Carmina quae Solymas solitus diffundere ad aras. 255
256  Occurris pius ipse parens et pulvere in atro
257  Non passus squallere diu regalibus ultro
258  Restituis sceptro, solioque

1.7.31.1  Illum ego laudarim, si quis puer indole rara
1.7.31.2  Eminet, et si quis fronte modestus erit.
1.7.32.1  Direptor Solymorum aurum, quod Crasse sitisti,
1.7.32.2  Ebibe. Sacrilegos exitus iste manet.
1.7.33.1  Mundi oculus Sol est. vivax quoque

11.3.1  Diffugere anni virides. Aegypte valebis.
11.3.2  Cumque tuis vitiis, deliciisque tuis.
11.3.3  Iam melior me raptat amor. Iuvat alta Sionis
11.3.4  Templa, iuvat Solymi regna videre senis.
11.3.5  Illa meis olim possessa parentibus ora.
11.3.6  Illa (velim) cineres condat, et ossa mea.
11.3.7  At lapis incisus testetur nomina Flavi.

libet paucis, quae rerum arcana revolvens
11.10.2  Explicuit septem Gasto voluminibus.
11.10.3  Et quae tot vates, et tot cecinere Sibyllae,
11.10.4  Hi Solymis, illae colle Sub Albuneo.
11.10.5  Est Deus, est inquam Deus unus, et omnis in ipso,
11.10.6  Omnium et ipse parens, omnium et instar agens.
11.10.7  Praeterea illius spirat

16.2.13.3  Quam tamen hic fratri moestae posuere sorores,
16.2.13.4  Illa prius lachrymas ebibit urna meas. Solymanni Turcarum regis Epitaphium
16.2.14.1  Pannoniae Sylvae, nec dum bene nota Segetti
16.2.14.2  Flumina, vos moriens Thrax Solymanus habet.

Solymanni Turcarum regis Epitaphium
16.2.14.1  Pannoniae Sylvae, nec dum bene nota Segetti
16.2.14.2  Flumina, vos moriens Thrax Solymanus habet.
16.2.14.3  Donec erunt reges, et pax, et bella per orbem,
16.2.14.4  Illius in niveis fama vehetur equis.

cum rege iacet Vallia tota domus.
16.2.71.5  Et iacet hic longo Sismundus fractus ab aevo,
16.2.71.6  Et cum rege iacet tota Gelona domus.
16.2.71.7  Et iacet hic iuvenis Solymanni Thracis alumnus:
16.2.71.8  Et cum rege iacet tota Sepusa domus.
16.2.71.9  Et iacet hic Libyco consumptus Marte Sebastus,
16.2.71.10  Et cum rege iacet Lusia tota

Lithvani familia in Sigismundo, qui in fine eius belli, quod Veneti cum Otthomano Selimo gessere diem suum obiit, penitus extincta est. Post cladem Mohaczicam, in qua Ludovicus rex cum omni pene Pannonica nobilitate extinctus est, Solymannus victor Ioannem Sepusium Hungariae regem declaravit, et ea gens in filio successore esse desiit. Sebastianus, qui in Africana acie periit XVI. Portugalliae rex, non modo familiae suae finem, verum regno universo miserabilem cladem intulit: Henricus

16.3.111  Hic quos Epiri miserunt moenia, Sorgi, Sorgi.
16.3.112   Illyriae duris nomina temporibus.
16.3.113  Qui Solymas arces, et Iesu nobile bustum
16.3.114  Hospes adis, Daxae littore siste gradum.
16.3.115  Sorgorum pius hic surgit labor, omnia vivis
16.3.116  Docta manus Blasii pinxit

3.63  Maximus exceptam laeto gratissimus ore
3.64  Attollit, plausuque Aulae gratantis in alta
3.65  65 Sede locat, fruiturque gravi sermone loquentis:
3.66  Sic olim ad Solymum Regem divina sonantem
3.67  Eloquia opposito Boreae properavit ab Austro,
3.68  Qua sol flagranti siccas foce torret arenas,
3.69  Saba opibus, regnisque potens, sed opimior alti

4.530  Heu Thraci tellus, Christi venit unde litato
4.531  Sanguine libertas regum: quorum impigra bellis
4.532  Dextera, cognatis se caedibus imbuet? et te
4.533  O decus Isacidum Solyma, humanae ara salutis,
4.534  Threicio mucrone premi, sincera potentum
4.535  Vis regum nescire fides? quos illius Agni
4.536  Implorat fusus sanguis, cui regia sceptrum

4.553  Impuro possessa gregi, sibi moenia reddi,
4.554  Caesareo victor coget Iovis Aliger igne?
4.555  Audiet Adriacos quando rugire Leones,
4.556  Infelix Solyma? expandet sua brachia quando,
4.557  Victa, salutari tellus Memphitica signo?
4.558  Assyrios rores, et Mystis debita quando,
4.559  Christiadum purae stillabunt balsama dextrae?

quis ab antiquis monstret superantia Gracchis
4.267  Germina? Vel primi tot quondam nominis vrbes
4.268  Heu pessum cecidere. Iacent Carthaginis altae
4.269  Moenia, confusis vix agnoscenda ruinis.
4.270  Pro Solyma Solymae locus eat. Viguisse Mycenas
4.271  Non oculis, famae iam credimus. Ardua nusquam
4.272  Pergama. Cadmeus cecidit labor: aequora nec te
4.273  Bina, Ephyre, texere satis; quin Romulus ignis

ab antiquis monstret superantia Gracchis
4.267  Germina? Vel primi tot quondam nominis vrbes
4.268  Heu pessum cecidere. Iacent Carthaginis altae
4.269  Moenia, confusis vix agnoscenda ruinis.
4.270  Pro Solyma Solymae locus eat. Viguisse Mycenas
4.271  Non oculis, famae iam credimus. Ardua nusquam
4.272  Pergama. Cadmeus cecidit labor: aequora nec te
4.273  Bina, Ephyre, texere satis; quin Romulus ignis

Barbita Dircaeum carmen resonare patronis
Gratum Caelicolis, Tuscum nunc missus ad Arnum,
Laxat ubi patrias sanguis Mediceus habenas,
Fata Palaestinae plusquam communia Nymphae
Fallacesque thori Solymaeas dicere taedas,
Iessigenae nuptae titulos uterumque potentem
Numinis et laetâ Mariam producere Cirrhâ
Invito non Musa iubet. Iesseus Avorum
Quantus honor regum! Quanta haec natalis Idumae

Haec fuit illa, caput Stygii obtritura draconis
Femina, qui plantae ferus insidiator in ista,
Quae timeat, propria semper cervice probabit,
Principe formidanda pedum vestigia Nympha.
Hanc Solymaea Domus portâ signabat Eoa:
Porta tamen clausis semper non pervia valvis
Admissura Deum. Nullis mortalibus umquam
Delubri patuit limen: sacra ostia soli
Templum ingressuro fuerant servata Tonanti.

taeda, emissis in dissita flammis
Antra, propinquantem non vult nescire salutem
Iamque movent resides signum ad vitale lacertos. 40.
Vos nuruum Solymaeus honor, vos gratia, Nymphae
Iessiades, gratusque lepor, secernere natos
Incipe connubiis flores festisque ligare
Lilia lemniscis, quae vel campestribus undis
Alluit innumeris Ierico fecunda

Incipe connubiis flores festisque ligare
Lilia lemniscis, quae vel campestribus undis
Alluit innumeris Ierico fecunda rosetis,
Vel quae praepingui tellure Saronia Tempe
Educat, aut regum Solymaeis parturit hortis
Lacte fluens tellus: vobis haec proderit olim
Sedulitas, augustae aderunt ubi foedera Nuptae.
Vester enim primum cum connubialibus aër
Lucebit flammis venietque datura Tonantem

oris
Effigie, aestivum solis pressura calorem
Quae placido niveos artus humore fovebat.
Longior hac ipsa Davidem solverat hora
Somnus, et augusti spectantem a culmine tecti
Excepit Solymaea nurus, cui candida fusus
Membra lavaturus speciem non texerat imber.
Nescius infusae candor crystallinus undae
Mentiri, similes defert ad regia vultus
Lumina, nudatae fuerant quae forma maritae.

Credentem, probro hanc sed non satis esse tegendo
Certa; viri innocuâ texit quoque dedecus umbrâ
Hinc vivo coniux fuerat quae moecha marito,
Occiso regina fuit. Regalis ab undis
Sic etiam petitur murex: Solymaeus eosdem
Fons generat, Tyrio repunt qui litore vermes.
Nec stabili tellure magis solet aequa favere,
Quam liquidis fortuna vadis: sic Caesaris ibat
Undisono sors laeta freto, sic fonte natantem

futurum
Helciadis monito vatis. Redit aurea tandem
Libertas: tempusque fuit cum vindice Cyro
Evomuit saturata suas Chaldaea rapinas.
Tunc ubi craterum pretiosa et sacra supellex
Excisis Solymis templo sublata, videret
Assyrias cum rege nurus nutante bibentes
Ore; suosque deos ausam Babylona timendo
Isacidum praeferre Deo, signante stupendis
Articulis scripto nocturna pericula muro;

indocilem formare hoc dogmate mentem,
Forte paraturis sobolem suspenderat astris. 4.
Tergemina Hebraeae fuerant sollemnia legis
Festa, Deo sacra, Solymae quibus omnis in aede
Instaurare litaturus consueta quotannis
Vota iubebatur populus. Donaria sacris
Addebant aris, nec fas sine munere cuiquam
Tunc Salomoniaco votis incumbere templo.

In scelus Isacidae morum praecepta tonarent,
Prodigii pavidos caelo informante tribules.
Thure Deum venerans sic ter festiva tenebat
Iudaeam pietas: ter religiosa quotannis
Numinis hoc cultu Solymam conspexit Idume. 5.
Harum luce una cum se sollemnibus aris
Sisteret et coram populi maiore corona,
Dona Ioachimus sacro daret annua

splendoris agunt: sors tristis inertes
Sternit: ubi duros fortuna reciprocat ictus,
Splendidius reddit fortunae malleus aurum. 7.
Non procul a Solymis locus est, ubi plurima collis
Ubertas, herbaeque ferax et pascua tellus
Eminet. Hac iunctos fecundis matribus agnos
Parte Ioachimus, pecorisque fugacius agmen
Pastorum sub virga habuit, quos saepius

collis
Ubertas, herbaeque ferax et pascua tellus
Eminet. Hac iunctos fecundis matribus agnos
Parte Ioachimus, pecorisque fugacius agmen
Pastorum sub virga habuit, quos saepius ipse,
Cum Solymaea pius visebat limina, suevit
Explorare redux, natosque agnoscere fetus.
Illotas voces, irati opprobria Mystae
His etiam pressurus agris ad amoena gregalis
Pascua contendit pecoris caulasque revisit.

stirpe nepotem,
Promissumque dabit germen, Iudaeque Leonem.
Ille Giganteo Lethaeos robore postes
Destruet et veterum complebit vota parentum.
Utque scias vera me tibi praedicere, perge,
Et Solymam festinus abi, dabit obvia coniux
Se tibi: templum ambo sacrosque intrate penates.”
Haec ut fatus erat, penna se praepete librat
Aliger et summis volitans se nubibus abdit.

Intuitu prostratus humi, gratusque Tonantis
Expendit promissa. Fidem caelestibus ultro
Observat monitis, proprios non amplius ille,
Non uteri steriles accusat coniugis annos.
Mox repetit Solymam, constans parere monenti
Aligero: pecorum caulis, ovibusque relictis
Festinat tacitumque premit sua gaudia pectus.
Urbis ut ad celebrem, quae dicitur aurea, portam
Accessit, videt aversa de Nazareth

sportam- quae proximiore pararet
Nocte, litaturis duo mollia liba ministris. 10.
Expletis templo votis, descendit uterque
Propria, quae Solymis stabant, ad limina coniux,
Tanta ubi sincerae pietati dedita virtus
Coniugii fructu, sibi non post multa dierum
Intervalla dato, probrum legale redemit.
Octavo gravis affulsit cum sole December,

radiis- veluti si nube serena
Abditus augustos transfundat Delius ignes. 17.
Anna moras uteri longasque in pondere lunas
Solatura novem cultu Solymaea frequenti
Templa petit ventrisque acceptum a Numine germen
Grata Deo defert prolisque reponit honorem. 18.
Accidit ut, festas cum lex

Iam prope tempus adest, aiunt, cum Martia Iudam
Gens patrium Tyberim clypeis bibitura relinquet
Non plus Oenotriis poterit Iovis Ales ab oris
Victor Idumaeis nidos componere palmis:
Nec Solymae, Ausoniis praestrictas fascibus ultra
Exolvet Latias volucris Romana secures.
Haec arcana fuit multorum fabula, sed vox
Publica nulla fuit. Metuens nam dura Quiritum
Imperia, occultus fidas iaciebat in

Author, in os vocis prohibens migrare periclum
Promissum non longe alii distare docebant
Messiam, pennis hilaris quod praebuit Ales
Indicium, spondensque eadem solacia vultus.
Et Simeon Solymae Mystes aetate colendus
Occidua, cui certa suis accesserat annis
Caelo nixa fides, non se prius aurea seris
Lumina clausurum fatis quam surgat avito
Sanguine Iessigenûm promissi principis alma,

Credidit hanc primis radiis assurgere lucem,
Festivo testante Cherub, seseque supremum
Praeparat ad carmen, spectandae encomia natae;
Illius ad vultum extremos dum spiret amores,
Expiret Solymaeus olor: cui postea nati
Virginis eiusdem tamen, obnitente senecta,
Accessit caelo hausta fides, meritumque videndi.
Mystarum e numero fuerat qui diceret alter;
Unius ingressi fanum, festivius Arcam

Sione
Sterneret infidos ultor Romanus Apellas.
Vulgatus rumore idem sit Caesare dignus
Spectatore latex; aequo ne teste careret
Prodigium fontisque fides, quem laurea captae
Ornabat Solymae, Victor Titus ivit ad amnem:
Et quasi sabbaticae iam testis idoneus undae
Sufficeret, nulla sese plus luce negare
Visus erat misitque suas in sabbata lymphas.
Sed licet is natae supremae matris

obsequio ut valeam?” Rorantibus Anna
Haec oculis responsa hausit vultuque madente
A lacrymis, tenerae spectabat gaudia Natae. 3.
Surgebat celsis Solymaeis turribus olim
Altior una Domus, cuius rudis area, magnae
Urbis erat spatium; moles augusta, stuporis
Prodigium, cuius pretium non solveret omnis
Copia praecipui cumulo congesta metalli

Foedaret volucris, fixis pungentibus auri
Cuspidibus poenale fuit: mucronibus unde
Territus auratis, vitare pericula cautus
Milvius, aut pica, aut corvus, passerve solebat.
Tanta fuit quondam Solymaei gloria templi. 11.
Craterum par gaza fuit, sollemne colendo
Apta aris servire Deo, nec degener aedi
Augustae numerus: cuncta haec vel

subiret
Cum Chaldaea iugum, captivo victor ademit
Serviles Iudae laqueos et compede fracta
Assyria patriam libertatemque benignus
Restituit princeps direptique omnia templi
Vasa reversuris Solymam concessit Apellis.
Quae tamen Ausonios iterum decorasse triumphos,
Spectavit Romana Tito victore potestas.
Funere Messiae postquam foedasset iniquas
Infamis Iudaea manus, Tarpeia nefandum

Obtinuit princeps: quod Pax conflaverat olim
Libertasque aurum, levius quo ferret ademptas
Libertatis opes, Pacis gaudebat in aede,
In gremio molis, libertatisque Latinae,
Captivae spolium Solymae regale reponi.
Vel fati vis ista fuit, migraret in Arcem
Ut sobolis defuncta parens, ubi egena potentem
Regnorum synagoga fidem populosque legentem
Aspiceret natam: moriensque vetusta Sionis

Ipse Ioachimus. Quem mox cognovit eundem
Esse virum Simon, qualem ille minoribus olim
Adiunctus mystis sacris opulenta ferentem
Vidit dona aris: nam quos ducebat avitis
Proventus fructusque agris Solymaea petentis
Fana peregrini voluit templique piorum
Esse ministrorum; largus quos ille quotannis,
In sua servato vix lucra triente, fovebat.
Hunc praesul postquam accepit sua poscere Simon

In sua servato vix lucra triente, fovebat.
Hunc praesul postquam accepit sua poscere Simon
Ora, iubet propriis dignum succedere tectis
Admittique virum, praesens qui tabulis altum
Affatur mystam: “Solymae sanctissime Flamen,
Et templi summe Antistes, me pauca loquentem
Te supplex audire precor: mihi filia nata est,
Et thalami flos illa mei, quam cedere templi
Obsequio mea vota iubent. Nam viximus

Et matre et nata pater ut se tertius illis
Addiderat splendor; completi luminis instar
Fulgebat terrena Trias. Venit obvia sancto
Anna viro, legis quae natam arcana legentem
Observans Solymis hunc advenisse Rebeccae
Audierat monitu famulae dominumque salutat.
Cui ille in templum ducendae Virginis aequum
Praesulis exponit placitum: mox languidus Annam
Irrigat, et maestis corrugat vultibus

Illecebrâ tunicas, florum variata figuris
Tegmina depromit: nivea cervice fluentem
Addidit his roseam ferientemque atria pallam.
Singula disponit genetrix et singula prolis
Ad cultum Solymis votum positura reponit. 19.
Est via quae ternae spatium non molle diei
Postulat et Solymis triplici distare beatos
Cogit sole lares, felix

disponit genetrix et singula prolis
Ad cultum Solymis votum positura reponit. 19.
Est via quae ternae spatium non molle diei
Postulat et Solymis triplici distare beatos
Cogit sole lares, felix ubi semper amoeno
Nazareth adiectas oblectat vertice valles.
Iuncta viro sobolique, viam premit Anna superbas
Ducentem ad Solymae turres: descendit ab

Postulat et Solymis triplici distare beatos
Cogit sole lares, felix ubi semper amoeno
Nazareth adiectas oblectat vertice valles.
Iuncta viro sobolique, viam premit Anna superbas
Ducentem ad Solymae turres: descendit ab alto
Urbis ut aversae clivo, tum forte minori
Contentus torrente Cison occurrit, utrâque
Longa tribus geminae lambens confinia ripâ.
Una Zabulonis campos rigat, altera montes

Fulgebat Maria et roseo vernante labellis,
Caelestes animi flammas prodebat in ostro.
Hoc igitur cultu sacrati limina templi
Virgo petit; matrisque latus sanctumque severa
Observare patrem Solymis ex aede paterna
Egreditur gaudens, communis victima voti. 21.
His aderat comes, Hebronis pius incola, vates
Zacharias, Levita sacer, cui

Bibliographia locorum inventorum

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1532], Memoriale Antonii Verantii de statu rerum Hungaricarum a morte regis Ludovici II. usque ad finem anni 1529, versio electronica (), Verborum 1364, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vrancicamemoriale1532].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Bolica, Ivan (c. 1520 – 1572) [1538], Descriptio Ascriviensis urbis, versio electronica (), 2842 verborum, 331 versus [genre: poesis - epica; poesis - descriptio] [word count] [bolicaidesc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1538], Epistulae anni 1538, versio electronica (), Verborum 4332, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1543], Commentarius rerum actarum Constantinopoli anno 1542. Versio electronica (), Verborum 4922, Ed. Srećko M. Džaja Guenter Weiss [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfconst].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1583], De divo Blasio Rhacusanae reipublicae patrono carmen, versio electronica (, Dubrovnik), 326 versus, verborum 2571, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa - epistula] [word count] [didacuspblasio].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Palmotić, Junije (1607.-1657.) [1645], Carmina Latina, versio electronica (), 6731 verborum, versus 1094, Ed. Milivoj Šrepel [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [palmoticjcarm].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report