Your search found 356 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

64  Ante leo, capra in medio, pone horridus angvis,
65  Turbida flagrantis spirans incendia flammae; 65
66  Sed tamen hanc stravit Divūm portenta secutus.
67  Congreditur Solymis illustribus inde, nec unquam
68  Acrius hoc sese certamen inisse ferebat.
69  Tertio Amazonias fundit discrimine turmas;
70  Huic reduci alterius fraudis tentamina texit. 70

84  Arva pererrabat comitatus Aleïa nullo,
85  Ipse suum cor edens, hominum vestigia vitans. 85
86  Isandrum ast illi, miserando funere, natum,
87  Trux perimit Mavors, Solymis dum praelia miscet.
88  Hanc irata suis figit Dictynna sagittis.
89  Hippolochi vero me dico e semine cretum.
90  Qui dum me patriis ad Trojam mitteret oris, 90

Epirotarum regum, cum classe Adriaticum sinum traicere, et, quod illi non potuerant propter exiguas uires, se ualidissimo apparatu ingentibusque copiis Italiam occupaturum. Igitur Solimano, Bassae Romaneae, expugnandi oppidi prouinciam demandat. Hic, captus in Pannonia inferiori, quam regionem nunc Bossinam dicimus, puer admodum, ob egregiam formam Othomano dono datus est; quem ille eunuchum fecit et in consuetudinem

Sed, dare quod nemo locupletum sufficit unquam,
Concessit sano protinus ire pede.
Tunc quoque non pauci, multoque stupore repleti,
10  Haustam de sancto fonte bibere fidem.
Ipse sed eiectus Solymas post terga reliquit
Atque adiit gentes, Hieroboame, tuas.
Ingessit maledicta mago tunc forte Symoni,
Qui studio foedę ductus auaritię
15  Diuinum donum uenale putabat et eius

passione XLVII. Iacobus Zebedei
Ipse Zebedei Iacobus filius olim,
Nunc factus magni filius ecce Dei,
Et Samaritanis Christum simul et Solymitis
Prędicat et quę sint inde tenenda docet.
5  Transit ad Hispanos atque his monstrauit Iesum,
Mox repetit fines, gens recutita, tuos.
In quibus Hermogenem sibi subdidit atque Philetum,

Grandius hoc tamen est: illius nomina diri
Demones horrescunt effigiemque cauent;
Illi uota homines persoluunt sępe periclis,
50   Sępe graui erepti protinus exitio.
Ossa uiri, Solymis defuncti, Roma recępit:
Illius meritis hoc quoque credo datum.
Christus nanque mori Solymis elegit et idem
Ecclesię Romam pręstitit esse caput.

Illi uota homines persoluunt sępe periclis,
50   Sępe graui erepti protinus exitio.
Ossa uiri, Solymis defuncti, Roma recępit:
Illius meritis hoc quoque credo datum.
Christus nanque mori Solymis elegit et idem
Ecclesię Romam pręstitit esse caput. Ambrosius
Ambrosio eloquii, si uera est fama, futuri
Certa

atque ocius Euro,
1.1.204   Nec uia ueloces longa fatigat equos.
1.1.205  Iamque explorandis obiter natalibus oris
1.1.206   De Christo Solymum consuluere genus,
1.1.207  Vtque recognoscunt Bethlemica culmina tantum
1.1.208   Municipem et ciuem promeritura Deum,
1.1.209  Quae

iter,
1.1.273  Sed loca matronę, pueri innuptęque puellę,
1.1.274   Tuta petant partu sanctificata Tuo:
1.1.275  Et Tibi Reginę Solymis famulentur in oris,
1.1.276  Paulinas uideant saecula nostra pias.
1.1.277  Atque iterum deserta sacer Stridonis alumnus

prisca canit,
1.3.69  Transilies uolucri par atque simillimus Austro:
1.3.70   Instar et alato Bellerophontis equo,
1.3.71  Rursus et in Solymo tentoria puluere figet
1.3.72   Per maria et terras Francia uecta suas,
1.3.73  Victricemque piam palmis ornabit Idume,

5. Ad Florentiam postulantem leuam Sancti Ioannis
1.5.1  Si ueros cineres Gothifredus et ossa Ioannis
1.5.2  E Solymo, ut perhibent, littore uera tulit,
1.5.3  Si praeter digitum, quo Christum ostenderat ille,
1.5.4   Omnia sunt sancti membra cremata uiri,

ad imos
2.2.158  Gaudia Iudaeis, risus, dicteria praestat!
2.2.159  Poena uoluptati est, festiuo scommate ludunt
2.2.160  In Christum, Solymis tanta est petulantia uerpis! 2,160 uerpis Agić: uepris
2.2.161  Scilicet et nostrum tenebris obducere solem

Vocibus haesit.
Proximi qui dum rapiebat aurum,
Proprium sprevit fragilemque censum
Tempsit et regem propere secutus
Divitiarum.
Nunciat Verbum Solimis sacratum.
Nunciat regis populo Philippi,
Nunciat nigro sitibus colore
Aethyopumque.
Civitas Nabar nimium decora
Funditus novit sacra nunciantis,
Vidit et

Passio Christi Iacobum fidelem
Comprobat nullis epulis fruentem
Antequam mundi dominum videret
Morte renatum.
25  Creditur senis tenuisse lustris
Praesulis sedem Solima sub urbe,
Greditur primam celebrasse missam
Numen adorans.
Cogitur Christum dominum negare,
30  Profitens Christum datur in ruinam:
Fuste percussus superans Ananum

(Philip of Siena), a cleric in the papal chamber, Canon of Esztergom. Pope Leo X made Philippus de Senis director of chapel consecrated to the Virgin Mary Taken to the Sky in 1513. The chapel belonged to the Esztergom chapter and de Senis entered a long legal battle against the chapter. Compare: Solymosi László (ed.), Az esztergomi székeskáptalan jegyzőkönyve (1500–1502, 1507–1527), Budapest, 2002., 22. Regarding the trial, see the following documents: ASV, Archivum Arcis (AA) Arm. XI, caps I. Nr 156., 2527., and ASV, Archivum Arcis XI, caps I. Nr 168. 2533., and Theiner

Gallorum et illud in memoriam reducit [sc. Louis II], quid sibi in oppido Piczigetone captivus per oratorem suum [sc. Brodarics] de defendenda Hungaria et de ferendis, si Deus eum pristinae libertati restituisset, suppetiis promiserit [...]” See Stephanus Brodericus, De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, Ed. Petrus Kulcsár, Budapest, 1985, 27–28.) 19  We do not have this letter. 10  Brodarics obviously alludes to peace to be signed with the Turks: the idea to bring the official state of war with the Turks, that began in 1521, to an

Pręstitit, et sęuę quem coluere ferę.
Grandius hoc tamen est: illius nomina diri
Demones horrescunt effigiemque cauent;
Illi uota homines persoluunt sępe periclis,
Sępe graui erepti protinus exitio.
Ossa uiri, Solymis defuncti, Roma recępit:
Illius meritis hoc quoque credo datum.
Christus namque mori Solymis elegit et idem
Ecclesię Romam pręstitit esse caput.

Pręstitit, et sęuę quem coluere ferę.
Grandius hoc tamen est: illius nomina diri
Demones horrescunt effigiemque cauent;
Illi uota homines persoluunt sępe periclis,
Sępe graui erepti protinus exitio.
Ossa uiri, Solymis defuncti, Roma recępit:
Illius meritis hoc quoque credo datum.
Christus namque mori Solymis elegit et idem
Ecclesię Romam pręstitit esse caput.

Joannis Barbulae Pompilii
Sibenicensis Dalmatae
Theologi Praedicatorum Ordinis
Solimaidos
Libri Tres.
In quibus tradidit
Creationem, Lapsum, et Reparationem
Humani Generis.
Opus Aureum. M. Io. Policarpi Seueritani Sibenicensis Dalmate

M. Io. Policarpi Seueritani Sibenicensis Dalmate predicatorii Ad illustrem Guidobaldum Ruerium Castri Duranti comitem inuictissimi Vrbini et Sorre Ducis Francisci Marie filium Solimaidos Libri tres. + Lucas Maurocenus Sibenicensis Dalmata Ordinis Praedicatorum Reverendo Domino Hieronymo Sacrato Nobilissimo Patricio Ferrariensi, utriusque Juris Doctori

omnibus saeculis celebrando, qui sui, omniumque suorum perpetuam in terris reliquit memoriam, consilio tanti Patris, ad te calamo parcere decrevi minime, quo certior fieres, Pompilium tuum clientulum, et mihi fere Germanum et Praeceptorem ad me venisse, cujus non me latuit Opus, cui Titulus est Solimaidos, a prima Apellaicae Gentis urbe sic dictus, a quo oriundus est ille rerum omnium Conditor Cristos, quem cuncta hic inducit creantem, ex adoptione tanti Viri filius Jacobi Sacrati tui olim Genitoris Barbula, in quo Creationem, Lapsum, et Reparationem Humani Generis adeo

Joannis Barbulae Pompilii Sicensis Dalmatae Theologi Ordinis Praedicatorum Solimaidos Liber I Magistri Joannis Policarpi Severitani Sibenicensis Dalmatae Predicatorii Solimaidos. Liber I Argumentum in primum librum Papirii Viterbiensis
Narrantur

Joannis Barbulae Pompilii Sicensis Dalmatae Theologi Ordinis Praedicatorum Solimaidos Liber I Magistri Joannis Policarpi Severitani Sibenicensis Dalmatae Predicatorii Solimaidos. Liber I Argumentum in primum librum Papirii Viterbiensis
Narrantur primo pulchre primordia mundi
Vnde sibi caelum hausit homo mentemque recepit

lumine virtus. Liber II. M. Io. Policarpi Sibenicensis Dalmatae Praedicatorii Solimaidos. Liber II. Argumentum in secundum librum Papirii Viterbiensis
Fallaces mores Adami fletusque secundo
Erroresque suos narrat mundique ruinam.

2.461  Quisque locum sanctos heroidas inter haberet. Magistri Ioannis Policarpi Severitani Sibenicensis Dalmatae praedicatorii Solimaidos. Liber III. Liber III. Argumentum in tertium librum Papirii Viterbiensis.
Fluctibus errantes terras casusque virorum

reges Orientis et omnes
3.125  Esse ferunt facinus clarum, quo missus Olympo 125
3.126  Est natus Christos nostro pro crimine sanctus.
3.127  Felices Arabes, Panchaeaque rura relinquunt,
3.128  Venerunt Solymam noscunt Bethlemia prata.
3.129  Muneribus sacris post sanctum sidus adorant,
3.130  Mirantur tenerum faciemque agnoscere parvi 130
3.131  

mersit fluvio Fidei monimenta reliquens,
3.202  Sedibus aethereis pulchra trepidante columba,
3.203  Vates ipse Dei praecursor, maximus hospes
3.204  Sylvarum. Tardi costis agitatus aselli
3.205  Insedens venit Solymam renuente senatu. 205
3.206   Adventus Christi Solimam. Turba tamen matrum, pueri cunctusque popellus
3.207  Fatidicis pedibus laeti velamina nota
3.208  Subjiciunt;

3.203  Vates ipse Dei praecursor, maximus hospes
3.204  Sylvarum. Tardi costis agitatus aselli
3.205  Insedens venit Solymam renuente senatu. 205
3.206   Adventus Christi Solimam. Turba tamen matrum, pueri cunctusque popellus
3.207  Fatidicis pedibus laeti velamina nota
3.208  Subjiciunt; pugnans intrat virtutibus almis
3.209  Undique praecinctus, turbat diademata septem

prodit sancti viscera Regis.
3.213  Livor edax Christi trepidantia brachia tendit
3.214   Christi passio. In cruce et infelix oritur per moenia luctus
3.215  Urbis praeclarae Solymae, quo murmure caelum 215
3.216  Intremuit Phoebusque suis mortalia temnit
3.217   Christi resurrectio. Corpora tunc radiis, multo concussa pavore.
3.218  Proh dolor,

Saul, Cisi filius
Hunc ubi amicorum pietas miserata laborem
Cisidę consulta dedit, quo prorsus iniquum
Seu tollat seu forte leuet medicamine morbum,
Protinus accitus Solymarum uenit ad urbem Dauid
1.180   Iesseides Dauid psallens et nablia palma
Solicitans dulcique aures modulamine mulcens.
Attulit et regi, dederat quę munera Iesseus

Parsque aduersa poli, uenienti obnoxia nocti,
Inciperet terrę tenui uestirier umbra.
Inuadunt uallos, hostilia castra rapinis
Euacuant spoliisque domos atque oppida complent.
1.485   In summis Solymę suspendunt moenibus urbis
Triste Palestini populo plaudente Golię
Sanguineumque caput. Sanctę sub tecta tabernę
Arma tulit Dauid regique dicata superno
Liquit et ingentes pro palmę munere grates

lauro
Et biiugo uectus curru. Peana canebat
Pone sequens miles pulsataque tympana bombos
Ędebant et silua sonum per inane uolutum
Atque cauis haustum rimis referebat eundem.
2.215   Ingressus Solymas Dauid prępucia regi
Bis centena tulit, geminato munere pactos
Exuperans thalamos. Miratur tanta tyrannus
Acta ducis lętusque sui tot computat hostis
Funera, quot sectos licuit sibi cernere testes.

Susciperet regni sceptrum Iesseia proles.
Ergo dum curis Cisides ęstuat atris
Bella gerens Dauid fines tutatur et hostem
2.320   Proterit armatus. Totas quandoque phalanges
Infidę gentis Solymarum ad moenia captas
Secum uictor agit, iam fama et laudibus omnes
Et uirtute duces anteibat. Sed tamen idem,
Omnibus eximio semper dilectus amore,
2.325   Inuisus soli post tot benefacta tyranno.

ab omni
Vento, uela tamen rapidis dat sępius austris.
Rursus ad arma ferox excitus fuderat hostes Dauid
Iesseides Dauid uictoreque milite cinctus
Venit ouans, Solymam turbis plaudentibus urbem
2.420   Ingreditur lętusque sui subit atria regis.
Illic forte sedens fessum certamine corpus
Dum releuat, dextram, qua Martia pręlia promptus
Egerat aut uibrans ensem aut hastilia

Et clamore tonat terrens et sibilat ore, Dauidis fugam
Ipse fugam Dauid meditatus currit ad Achim
Publica Getheę regionis sceptra tenentem,
Sceptra inimica pię Solymarum aduersaque genti.
3.305   Tunc uiso Dauide quidem Getheia turba
"Hiccine" dixerunt "est Dauid, sępe choreis
Cantatus lętis, quum tota theatra sonarent:
Rex Saul armatus bellando corpora letho

sęcula serues." Dauid
Annuit huic pacto Dauid. Mox pace peracta
Ipse cohorsque hilares Engadi plana relinquunt
Munitosque adeunt naturę munere colles.
Cumque sua Solymas Cisides gente petiuit. Samuel moritur
4.285   Interea Samuel uates Helcanius ęger
Deposuit fragilem carnis mortalis amictum.
Exanimes artus patrio clausere sepulchro

Nobilis Asa lacu, sita montis uertice Rama,
Se peccasse dolens Athac Hebronque iugalis
6.345   Et magico infamis cantu, loca denique cuncta,
Cum quibus hospitii Dauidi iura fuere
Et quę iam sancto Solymarum subdita regno,
Submissa uitale iugum ceruice ferebant,
Falsorum contemnendo simulachra deorum,
6.350   Suscepto ueri uenerandi numinis usu
Moreque sacrorum. Iam tertia coeperat orbem

Dauid totius sumpto diademate regni. Dauid de Hebrone ascendit Hierosolimam
Cunctarum tribuum lectis comitantibus illum
Principibusque uiris, gradiens Hebrone relicta
Peruenit Solymas. Iebusei claudere portas Iebusei
7.465   Ausi aiunt: "Te certa uetant responsa deorum
Has intrare domos, quorum simulachra superbus
Cęca et clauda uocas. Si nos modo uincis,

Rex fuit Hiramus Tyrię memorabilis aulę.
Diuitiis armisque potens. Virtusque decusque
Huic notum Dauidis erat. Talemque fideli
Conciliare sibi properabat foedere amicum
8.5   Atque illi Solymis iam regia tecta paranti
Condere sensuras nulla ęui incommoda cedros
Ęternasque trabes preciosaque marmora misit
Nauibus impletis et ad illa dolanda sagaces
Atque struenda uiros. Pro magno munere

8.70   Firmato imperio genus ipsum augere uacabat,
Successor sceptro ne desit stemmatis huius
Atque domus semper generet Iesseia reges.
Ergo uolens Dauid prolem proferre, maritas
Ducit adhuc alias. Solymis quoque pignora plura Dauidi nati Hierosolymis
8.75   Quam prius Hebrona genuit foecundus in urbe.
Samua nomen erat primo Sobabque secundo,
Nathan post illos, Salomon quoque

Dux bellatorum fuerat princepsque Ioabus
8.480   Saruiades, animo pręsens et fortis in armis.
Gestorum sed cura fuit conscribere fastos Iosaphat
Sola Iosaphato, Solymis Achiludus in oris
Quem genuit. Qui sacra dei ritusque colendi Sadoch
Curarent, fuerant Sadochus, filius almi Achimelech
8.485  

9.10   Viuere, sed lęso quondam coxendice claudum
Infirmumque pedes, Lodobari moenia qui nunc
Incoleret clarique simul penetrale Machiri.
Misit eo Dauid quosdam, qui limine ab illo
Protinus eductum Solymarum sistere in urbem
9.15   Curarentque suas pariter perducere in ędis.
Huc ubi uenisset, tanti pręsentia regis
Terruit expauidum; prono prolabitur ore
Atque pedum plantis hęrens tremebundus adorat.

scindit aratro,
9.45   Ingenti cumulans domini cęllaria Baccho
Et flauę Cereris largo granaria dono.
Miphibosetus enim, cui Michas filius infans
Hęrebat, blando exercens puerilia ludo,
Tunc Solymis posuit sedem, conuiuia lętus
9.50   Dauidis libans per tempora plurima regis.
Ista pedum damnum poterant sarcire labantum,
Si non Siba malus minuisset munera regis
Atque magis cautus si scisset Miphibosetus

Mandat legatis, maneant Hiericuntis in urbe,
9.90   Donec barba genas excrescens uestiat ambas,
Ne deformato notis occurrere uultu
Plus pudeat uisisque magis tristentur amicis.
Denique uilloso Solymarum moenia mento
Vt liquere prius, demum sic illa reuisent.
9.95   Criminis interea autores atque improbus Hannon,
Gentis Amonitę rector, fera bella timentes
Dauidisque minas, magna mercede uocatos

Obsedit Rabbam, regni caput. Omnis in illa
Vis fuerat congesta simul rerumque uirumque,
9.175   Quod cuiuis urbi quauis ab gente tuendę
Esse satis poterat. Sed donec bella Ioabus
Dura gerit, Solymis agit ocia mollia Dauid,
Ocia uirtutis gnauę frangentia uires, Ocii malum
In uitium propensa nimis. Si uictus in illis
9.180   Inuictus fuerit Dauid, quis tuta putabit

Paruula adhuc fuerit, tales dabit aucta colores.
Interea longo labefactam Marte Ioabus
Iam capturus erat Rabbam misitque uocatum Rabba expugnatur
9.440   A Solymis regem. "Veni," inquit "moenia Rabbę
Tormentis concussa ruunt rimisque fatiscunt.
Pars cecidit muri, patet hac ingressus in urbem,
Sed tibi seruatur capiendę gloria Rabbę,
Vt uirtute tua potius

10.185   Ammonem feriunt et mensas sanguine foedant.
Ille solo lapsus misere deuoluitur imo
Persoluens meritis commissa piacula poenis.
Conscendunt mulos reliqui trepidante tumultu
Et celeri repetunt Solymarum moenia cursu.
10.190   Sed mage pręcipiti pręcurrit fama uolatu,
Sauciat et falsis regis rumoribus aures:
Illius occisos natos narrauit ad unum,
Nec quenquam superesse patri. Perculsus atroci

Atque animo pręstans fuerat. Conuersus ad illum Dauid ad Etheum
Dauid "Ethee," inquit "mentis mihi note fidelis
Constantisque animi, non est, ut nostra sequaris
10.460   Signa quidem! Solymis tutus potes aduena nostris
Esse satis. Redeas, oro, tecumque tuorum
Agmen agens media securus in urbe quiesce.
Non hęc bella Syros spectant, nec moenia uestrę
Poscuntur Gethę. Vexat discordia

Hinc montis ab ipso Chusus
Culmine conspexit Chusum, sibi sępe probatum
In dubiis uirtute, fide, moderamine rebus.
Hunc igitur iussit simulata mente redire
10.520   In Solymas. Inquit: "Tum te de parte fatere
Esse Absalonis. Dic, postquam uenerit, illi:
'En ego, qui fueram Dauidis fidus amicus,
Absalon, ipse tuus modo sum. Tu uiuere tantum
Me permitte tibi.' Quod si te

qui cum Absalone fuerant pepercit. Amasam eius ducem Ioabi collegam fecit. Lib. XI
Iam uix ingresso Solymarum moenia Chuso
Absalon ecce etiam magna comitante caterua
Aduenit laterique latus magis omnibus hęrens
Achitophelis erat. Sed talia dum urbe geruntur,
11.5   Iam iuga transierat montis magis ardua Dauid,

Se ptisanę fingens illic siccare liquorem.
Accurrunt lixę mulierque rogata fatetur
Illos pręcipiti transisse per auia cursu.
11.195  Foemineis illusa dolis, ea turba retrorsum
Cędendo redeunt Solymarum moenia uersus,
Hi quoque de puteo surgentes iam modo coeptam
Tendunt ire uiam pariter castrisque recepti
Rem sibi commissam Dauidi ex ordine pandunt
11.200  Persuadentque fugam. Iussit rex signa mouere

Munera et externę solertia corpora gentis
Auxilio uenisse suis, ad bella cohortes
Iam subeunda parat. Legio data prima Ioabo,
Altera Abisę, sed reliquam sortitur Etheus,
11.240  Olim Gethea Solymas qui uenit ab ora.
Prępositis ducibus quum tandem signa moueri
Cerneret, ipse etiam cum primo exire parabat
Agmine, sed proceres illum timuere periclo Duces ad Dauidem

Ergo securi ueniant regemque reducant.
Prima tribus Iuda accedat reliquęque sequantur,
11.425  Victores uictique simul. Rex omnibus unus
Quum sit, cuncti unum comitantes moenibus urbis
Illatum Solymę iusto uenerentur honore.'"
His dictis pulsi uerterunt terga timores
Pręuenitque preces cunctorum gratia regis
11.430  Et concessa prius uenia est, quam uocibus ullis
Implorata foret. Tanto

fugatis, Mane
Quum tamen in tenera staret ros lucidus herba
Et nec adhuc radiis haustus solaribus humor
Deficeret, Dauid Castris post terga relictis
12.5   Ibat ouans Solymas, cunctis comitantibus ipsum. Tribus Iuda
Primaque Iuda tribus properauit prępete cursu
Ad Iordanis aquas et sacra repente fluenta
Irrumpens, regem transuexit protinus ultra.

Cur mea non fueris fugientis terga secutus? Miphibosetus ad Dauidem
12.60   Ille imo de corde miser suspiria ducens
"Fraudibus illusus serui, rex optime, Sibę,
Extra ferre pedem Solymasque exire nequiui,"
Inquit "quum uellem. Quid enim mihi gratius unquam
Quam tua terga sequi, seu pręlia sęua facessas
12.65   Seu meditere fugam? Te uiuo uiuere uellem,
Te moriente mori. Sed enim quia corpore

Diuies enim pecudum fuerat frugumque redundans. Dauid ad Berzelaum
12.100   Ad quem rex inquit: "Charissime Berzelę,
Quum modo tu mecum non sis transire grauatus
Iordanem, mecum Solymas accedere sanctas
Vt dignere, rogo, laribus requiescere nostris
Teque tuosque uelim. Tu nostra semper in aula Respondet
12.105   Post me primus eris."—"Grates ago, maxime

Siquid et ipse petes, nullam patiere repulsam.
12.135   Promissi ingentis tibi sit mea dextera testis."
His dictis illum, postquam dedit oscula, linquens
Cum famulis patrię repetentem moenia terrę,
Ad Solymas tendit Galileaque transmeat arua
Agminibus septus totaque cohorte suorum.
12.140   Israhelitarum ueniens gens obuiat illi
Atque tribum Iudam, quoniam traducere regem
Prima sit ausa, palam uerbis obiurgat

Secessere tribus omnes et rege relicto
Sebę terga sequi coeperunt agmine longo.
Sed tantum gens sola quidem fidissima Iuda
Permansit cum rege suo regemque secuta est
12.170   Atque ipsum Solymę regalibus ędibus urbis
Intulit et solio considere fecit eburno. Separat Dauid a se mulieres ab Absalone stupratas
Continuo Dauid mulieribus imperat illis,
Quas Absalonis

Impedimenta legunt iussi, uexilla reuellunt,
12.305  Conuertunt currus, fustes uallosque refigunt,
Obsidione leuant urbem retroque uolutis
Passibus abscedunt. Tandem peana canendo
Ingressi Solymas, regem clamore salutant.
Pręfectura datur totius militiai
12.310  Post confecta quidem iam talia bella Ioabo.
Ast ipsis tantum Celetheis et Pheletheis Banaias

Donec cunctarum tribuum loca singula lustrat
Enumeratque uiros, nouies repleuerat orbem
Luna suum, nouies argentea lampade terras
Lustrarat, bis dena dies processerat ultra.
13.265   Tum demum Solymas rebus rediere peractis.
Nomina per multas porrexit scripta papyros
Iesseidę regi ductor numeranda Ioabus.
Israhelitarum bello matura iuuentus
Robustique uiri, numerus quorum inde repertus

grauatos
13.345   Territus horrendo uisu est: demissus ab alto Dauidi appparuit angelus
Angelus eductum uibrabat flammeus ensem,
A terra pendens bis denis altior ulnis
In Solymasque minax sęuos protenderat ictus.
Tunc igitur Dauid gelido perculsa pauore
13.350   Corda gerens, tales trepido dabat ore loquellas: Dauidis preces
"Desinat ira, precor! Sęuum compesce

Iam desperabat tantos finire labores
13.365   Ante diem Dauid precibusque instare pigebat,
Propositi nisi quum uenisset temporis hora.
Sed deus omnipotens miseratus funera plebis
Israhelitanę, Solymas ne cęderet ultra,
Ensifero iubet ipse suo, sęuire parato,
13.370   Donec terna dies transiret. Nanque statutum
Vindictę sic tempus erat, nisi mulcta dolore
Compensanda foret sub lucis tempore primę

Intonuere tubę, psalmos cecinere Leuitę
14.135   Belligerique uiri lętas ad sydera uoces
Iactarunt pariter: "Salomon regnator in omnes
Aspirante deo uiuat feliciter annos!"
Ille hinc principibus Solymas comitatus abibat,
Omnis post illum populi pia cantica coetus
14.140   Vocibus elatis ędunt et cymbala pulsant.
Pars bifores calamos buccis spirantibus inflant
Et pars fila lyrę plectro radente cientes

Ille uirum clangorque tubę? Quidnam ista requirit
Lętitię species?" Nec adhuc cessauerat ipse
Velle loqui, nunc hoc, nunc illud mente uolutans,
Ecce Ionathanus, sacri puer Abiathari,
14.155   A Solymis ueniens illuc accessit, et ipsi Adonias
Dixit Adonias: "Huc adsis, sancte Leuita,
Nuncius esto boni, felicis et omine sortis
Consolare tuos, quando fortuna secundo

Cum moerore graui plebis luctuque suorum. Arx Syon ubi sepultus Dauid
14.390   Arx erat alta iugo montis fabricata Syonis
Illius munita manu laudique dicata,
Vrbis pręsidium Solymę: tunc cassa calore
Ossa suo et propriis exutos sensibus artus
Traiiciunt illo, liquidis et odoribus unctos
14.395  Depositosque nouo tandem texere sepulchro. Regnauit annos

Vitus Verlerus
1  Sunt quibus alta placet / turritaque tecta domorum
2  Erigere: et Triuiae marmora celsa Deae
3  Pyramidum moles: vasti rhodos aurea Phoebi
4  Laudantur Solymi templaque sacra iugi.
5  Nec non belligeris Babylon pulsata quadrigis:
6  Et mausolei saxa superba rogi
7  Et Nasamonicas qui iactet cornibus aras /
8  Praescia quas fontis saepius vnda rigat.
9  Haec

Epistula Michaelis Bocignoli Ragusei ad Gerardum Planiam Caesareae Maiestatis secretarium, in qui exponit causas rebellionis Axmatia a Solymano Turcarum imperatore, et quo pacto Axmati consilia oppressa fuerint cum ipsius interitu, praeterea ut Solymanus rebus Cayri compositis, expeditionem in Valachiam susceperit.

in qui exponit causas rebellionis Axmatia a Solymano Turcarum imperatore, et quo pacto Axmati consilia oppressa fuerint cum ipsius interitu, praeterea ut Solymanus rebus Cayri compositis, expeditionem in Valachiam susceperit. cuius sane prouinciae situs, amplitudo, fertilitas, hominum mores, ingenia, quaedamque alia descibuntur gratissima futura his, qui

puer adhuc Turca factus, per gradus eo uiuente ad principem praefectorum, hoc est sangachorum, qui in Europa sunt, promotus, hanc dignitatem Turcae Bechlerbechum appellant, ab eo loci a Solymano inter consiliarios, quos Bascas uocant, ultra quam, praeter eam, quae Regia est, maior dignitas apud Turcas non inuenitur. In hac dignitate cum aliquantisper summa authoritate iter socios (tres enim sunt) principem

apud Turcas non inuenitur. In hac dignitate cum aliquantisper summa authoritate iter socios (tres enim sunt) principem locum tenuisset, rebus id exigentibus in Aegyptum missus est successor Mustafae, quem uxor eius, sororque Solymani mariti desiderio mota domum redire procurauerat. Quo postquam Axmatus uenit, intuens ea se prouincia potiri, quae et rerum omnium affluentissima, et ab sede Regia remotissima est, prospicensque mobile gentis ingenium,

hoc est Armenos, et Persas, quorum Ismael Sophus princeps est, ad hanc rem peragendam solicitare. At in his occupatus priusquam cum principibus pacisceretur, allectis mille Mamalucis, quos ex diuersis locis congregauerat, ad Solymanum defertur, perduellionisque absens accusatur. Erat Cayri quidam Iudaeus uir satis amplae mercaturae, hic nescio quo nam modo defectionem hanc non solum olfecerat, sed pene manifestis argumentis comprehenderat.

multisque equitibus Hellespontum transfretare, rectaque cum caeteris Asiaticae militiae hominibus Cayrum proficisci. Praeterea classem quattuor triremium Alexandriam misit. Interea dum apparatus isti in itinere sunt, Solymani fortuna, Othomanorumque per tot curricula temporum continuata foelicitas, Regem amplius uexari passa non est, absenti sine ullo dispendio bella conficiens. Quippe qui ad nos heri Constantinopolim uenerunt, hi in

negotiorum apprime peritus. hic non solum sua egregie tutabatur, sed Turcarum fines hybernis temporibus, ut plerunque fit, glacie concreto Danubio aggrediebatur, eosque igni, ferroque uastabat. Qua re Mahumetes abauus Solymani, qui in praesentiarum Turcis imperat, permotus, ut iniurias ulcisceretur, Danubium transiens Valachiam ingressus est. huic nusquam Dragulus occurrit. deduxerat enim ex agris, uicisque in densissimas siluas paludibus

eadem non habeat, sed quo me clientelae eius insinuarem, quae felix ualeat, et cui me plurimum commendo. Ab Ismaele Sophaenorum principe nihil est, oratorem ad Turcam miserat, hic aliquantisper Constantinopolim moratus ab Solymano largiter donatus domum rediit, pacem iter eum et Solymanum Turcae sperant. iterum Illustrissima D. V. Valeat. Die XXIX Iunii

quae felix ualeat, et cui me plurimum commendo. Ab Ismaele Sophaenorum principe nihil est, oratorem ad Turcam miserat, hic aliquantisper Constantinopolim moratus ab Solymano largiter donatus domum rediit, pacem iter eum et Solymanum Turcae sperant. iterum Illustrissima D. V. Valeat. Die XXIX Iunii MDXXIIII Ragusii.

satis ira salutem
1.54  Distulit, et tristes exercuit ultio poenas.
1.55  Satque interclusi tenebris, et carcere coeco
1.56  Sperauere Pii, praescita, electaque plebes.
1.57  Sed nunc plena dies, nunc expectabile tempus
1.58  Legis adimplendae Solymum, morbique leuandi.
1.59  Ergo sponte tua pro cuncto innoxia mundo
1.60  Hostia macteris, proque omnibus unus obito,
1.61  Quum perages sex lustra tribus cum messibus actis,
1.62  Ternaque transierint mutatae cornua Phoebes.
1.63  Quumque tot

Virgo Puerpera partu,
1.130  Nascaturque Salus Populis optata necesse est.
1.131  Fatidicae si uera canunt Oracla Sybillae,
1.132  Et si uera monent Vatum praedicta tuorum,
1.133  Si Pater Israel, nam Rex alienus in Aulae
1.134  Sede Palestinae, et Solymis dominatur in oris,
1.135  Dux quoque defecit Regali e semine Iudae.
1.136  Si Daniel, iam Virgo Deo foecunda tumescat,
1.137  Vatis ut hebdomades Christi noua terminet aetas.
1.138  Iam uero et bellum super arma cruenta reuinctum

1.392  Abraamus superum iussu, et noua regna petebat,
1.393  Quem comitabatur sumptis exercitus armis.
1.394  Parte alia uictor paruas Iordanis ad undas
1.395  Sternit inaequali uictrices milite turmas.
1.396  Erigit hic aras Solymi post Xenia regis,
1.397  Post promissa Dei, circum genitalia caedit
1.398  Relligione noua, patulaeque sub arbore quercus
1.399  Tris cratere Deos, dapibusque exceptat opimis.
1.400  Hic homo uersa riget, subuetsaque moenia sidunt.
1.401  Hac

ex more uetusto
2.10  Legis Idumaeae, quo ritu innupta sacerdos
2.11  Quo monitu patrios est iussa subire hymenaeos
2.12  Conceptura Deum sine semine, et innuba Virgo,
2.13  Quod natura parens, quod sol non uiderit unquam,
2.14  Est locus in Solymis, ubi nobilis ense paterno
2.15  Hostia mactari iussa est, ubi mille cadentum
2.16  Qui cecidere neci tot in una clade uirorum
2.17  Funera post, ingens sacris grex concidit aris.
2.18  Hic Salomon struxit non ennarabile

spaelea ferarum
2.235  Versantem, foliis et mel syluestre legentem,
2.236  Vox coelestis aget, uillosus, et asper amictu
2.237  Verba feret diuina, Dei monstrator et index,
2.238  Vir mirandus erit, flagrans et lucida lampas.
2.239  Tum gentes Solymae, Iordanisque accola fontis
2.240  Conuenient, omneis fluuio lustrabit Apellas,
2.241  Et uerbo confessa uirum peccata piabit.
2.242  Mox Agnum Domini, uolucremque uidebit aperto
2.243  Delapsam Coelo, quam uox emissa sequetur,
2.244  Filius

3.260  Hinc et oliuifero de uertice montis opaci
3.261  Explicuit turmas Galileo Balthasar agro.
3.262  Iam recedebat terrae grauis umbra, diesque ❦
3.263  Fumantes nebulas tenues soluebat in auras.
3.264  Quum sacrae Solymae prope moenia, carnificemque
3.265  Caluariae rupem, triuio nouus hospes eodem,
3.266  Tresque simul ueniunt haud uno tramite Reges.
3.267  Omnis ut attractis exercitus haesit habenis,
3.268  Et stetit inuitus Sonipes, ac frena momordit.

ast illi referunt dabit Effrata Iudae
3.311  Bethlem terra Dei Regali e sanguine Christum,
3.312  Qui regat Israel dux inclytus, ecce tot annis
3.313  Coelestis uates praedixerit ante Michaeas,
3.314  Atque haec dum Solymis Regali in sede geruntur, ❦
3.315  Tristior infaustas Acheron emisit Erinnes
3.316  Consilio Iouis inferni, quas protinus Orco
3.317  Egressas sistit Iudaei ad tecta tyranni.
3.318  Prima Megaera doli, fraudumque imbuta

cultisue excisa satiuis.
3.442  Et pondus solidum tereti uectigal in auro.
3.443  Exposuere duces postquam sua muncra laeti,
3.444  Indulgent animis, et denique corpora curant.
3.445  Ammonitique uiam somno per deuia carpunt,
3.446  Ne Solymam repetant, neu moenia dira reuisant. Laus et Dedicatio Hierarchiae primae / ad Deum Patrem.
l1.1  Laus, honor summo, et decus omne Patri, ❦

tribus trepidat, sed amica uocatis
4.8  Gentibus una domus coit, et bona gratia regnat.
4.9  Huc agc sancte Puer tua carmina teximus, hucque ❦
4.10  Alma precor fer Diua pedem, uiresque ministra.
4.11  Vos sacram Solymae quum concessistis ad aedem,
4.12  Vt sua templa Puer, ritusque piaret auitos.
4.13  Ecce senex aderat, Vatesque sacerrimus, idem
4.14  Relligione pius, cui Coeli arcana patebant,
4.15  Vtque uocatus erat Simeon, sic cultor honesti.

Entheus ardor.
4.254  Floris gemma Puer, floris florebat alumnus
4.255  Flore suo, sed floris odor longe arduus altis
4.256  Errabat lustris, et floris melle madebat.
4.257  Virga autem, radixque suo cum flore manebant,
4.258  Atque ibant Solymam patrio de more quotannis,
4.259  Annua quum populi celebrarent sacra frequentes.
4.260  Tum simul umbra sacrae rei, resque ipsa coibant.
4.261  Quum Puer haud animis adolescere posset, honestus
4.262  Ast aetate uigor succrescere, membraque sensim

quibat,
4.264  Quumque tot aestates ageret, tot uolueret annos,
4.265  Quot rotat obliquum sua signifer astra per orbem,
4.266  Ipsa quota Iudaea tribus se gente propagat,
4.267  Ad solenne sacrum, quod lege edicit agendum
4.268  Ascendit Solymam, primi tum mensis onustos
4.269  Implet Luna sinus, et cornua lumine iungit.
4.270  Cuncta datis miro posuit Deus ordine signis,
4.271  Quaeque canunt uates, eadem quoque et astra loquantur.
4.272  Ah patria infoelix, patria ingratissima, sancto

alimenta uiris et nectaris amnes,
5.59  Infoelix Daemon ut Cerberus ore trilingui
5.60  Ingemuit magni percussus ab Herculis ictu,
5.61  Callida nec triplici uersutia defuit ori.
5.62  Annuit in sublime rapi mitissimus Agnus,
5.63  Seque suae Solymae concessit in arce locari,
5.64  Ardua sublatum summi ad fastigia templi.
5.65  Hic alios alio demens dedit ore latratus,
5.66  Haec te mosea doctissime lege magister
5.67  Sedes celsa decet, tibi debita prima cathedra est.
5.68  Sydereo quod

meus est quis proximus inquit habendus?
8.431  Christus ait, Coelumque oculos attollit in altum.
8.432  Palmiferam infausto quondam Hiericonta petebat
8.433  Vir quidam inignis, uirtute et ueste decorus,
8.434  In nemus umbriferum solymis deuenit ab altis,
8.435  Prosiliunt fures latebris, fit praeda latronum.
8.436  Cuius ut expoliant exutos uestibus artus,
8.437  Tunsa per immites dimittunt uiscera plagas,
8.438  Semianimisque solo iacitur, tum forte sacerdos

et enim passa es, modo nulla maritum
9.82  Lex tibi iungit, habes quem tu non lege marita.
9.83  Ecce palam (hic ipse est) promissum lege prophetam. Mu. Sa.
9.84  Hoc in monte patres summi inuiolabile numen
9.85  Regis adorarunt, Solymis uos templa sub altis
9.86  Dicitis esse locum populis, ubi numen adorent.
9.87  Crede mihi mulier, non longe hic affore tempus, Chr.
9.88  Cum nec in arce patrem solyma, neque monte coletis.
9.89  Vos ingnota quidem colitis,

monte patres summi inuiolabile numen
9.85  Regis adorarunt, Solymis uos templa sub altis
9.86  Dicitis esse locum populis, ubi numen adorent.
9.87  Crede mihi mulier, non longe hic affore tempus, Chr.
9.88  Cum nec in arce patrem solyma, neque monte coletis.
9.89  Vos ingnota quidem colitis, nos ordine sacris
9.90  Vtimur, et cultus, causas, ritusque tenemus.
9.91  Iudaea de stirpe salus uenit, hora propinquat,
9.92  Nunc et adest, alta uenerabimur omine sancto
9.93  Sanctum

quem si supereminet, astat.
10.139  Sabba quoque extremo surget pia fine uirago
10.140  Iudicii, simul hac scelerum cum gente nefendanefanda
10.141  Lancinet illa tuum non atque merebere crimen.
10.142  Illa quidem Solymam magna comitante caterua
10.143  Diues ab australi uenit regina profundo,
10.144  Nomen eam magnum Salomonis, et inclyta phama
10.145  Duxit, ut audiret miranda Aenigmata Regis,
10.146  Conferretque Sophon, en qui supereminet illum,

legis
10.350  Primitiis frugum coliturque in templa relatis,
10.351  Mosco hanc omnes ritu uenerantur apellae.
10.352  Sed non ipse suas leges quas condidit auctor
10.353  Deserit, immo ipsas (ut caetera perficit) implet.
10.354  Ergo in templa dei solymas ascenderat arces,
10.355  Sancta salutifero ut mysteria panderet ore,
10.356  Et noua uiuentis templi sibi festa sacraret.
10.357  Est locus hic ingens, quem machina quinque reflexis
10.358  Porticibus claudit, quo quum pluit

dira patrarint.
10.525  Non inquam, uerum ni uos caueatis, eodem
10.526  Interitu, similique omne a caede ruetis.
10.527  Sicut et ante uirum ter sex capita illa fuerunt,
10.528  Quos super oppressit lapsu Siloya turris.
10.529  Dicitis hos etiam solymis prae ciuibus ausos
10.530  Quoddam immane nefas? non, uerum a crimine magno
10.531  Imminet exitium uobis haud impare fato.
10.532  Accipe et hoc animae specimen Synagoga rebellis.
10.533  Ficus opaca fuit ramosis frondea syluis,

ordo.
10.739  In me tela uolant, in me furit unda procellis,
10.740  Me quia totus homo sospes fit sospite festo.
10.741  Neu uos per facies hominum sententia fallat,
10.742  Iudicium uestrum sit recto examine rerum.
10.743  Tum uero ad quendam solymis e ciuibus unus
10.744  Nonne ait occidere hunc quaerunt? en astat inultus,
10.745  An resciuit eum regalis curia Christum?
10.746  Hic nazaraeus, Messiae ignota propago.
10.747  Sed templo magis atque magis pulsata resultant
10.748  Marmora

quibus insedit scelus, et nox incubat atra,
11.320  Ollis felle sapit sapientia tristius omni.
11.321  Lux inuisa nitet, diuini et splendor honoris.
11.322  Postquam aderant rigido brumalis mense Decembris ❦
11.323  Annua quae solymis celebrato Encaenia templo
11.324  Iuda Machabaeus posuit Mauortius heros,
11.325  Tum salomonea subiit testudine Iesus.
11.326  Quem circumsistunt, atque urgent ore frequentes,
11.327  Quatenus has animas, aut quae per tempora

11.597  Clauiger in terris, coelo quoque et ipse ligabo.
11.598  Sic etiam quaecunque manu soluentur eadem
11.599  Iudice te, nec non et me quoque iudice soluam.
11.600  Exin iussa dedit, ne cuiquam pandere Iesum
11.601  Ausint, hinc solymas moriturum scandere ad arces
11.602  Quem sit opus, tum multa pati sub rege nefandi
11.603  Concilii, occidi, atque deinde resurgere Christum,
11.604  Tertia quum croceo surget Diana cubili.
11.605  Concidit audito hoc Petri, turbataque mens est,

spoliataque lumine membra
12.566  Funere quatriduo nigra iacuere sub urna.
12.567  At domus interior subeunte miserrima luctu
12.568  Excipit assiduos funesta tristis in aula.
12.569  Et tristes noti, et solamina moesta parentes,
12.570  Nec non e solymis multi uenere propinquis.
12.571  At primam te Martha soror spectatus adiuit
12.572  Et desolatas tibi nuncius excitat aures.
12.573  Ipsa uelut neruo quum missa uolauit arundo
12.574  Prosilis occursum Christo, et sic fata repente es.

turbida adibat,
12.692  Sed scelerata feri uitat commertia Iudae.
12.693  Moenia tunc Effrem propter loca sola petiuit,
12.694  Fertilis Efraim quae dicta est nomine uilla.
12.695  Iamque propinquabat Phase, iam fluxerat ingens
12.696  Vis Iudae solymas ut se mundaret ad Arces.
12.697  Quaeritur hic, Iesum insidiis et fraude petebant.
12.698  Iam phase uerum, iam Christo transitus ardens, ❦
12.699  Vltima purpureo properabant stamina fuso.
12.700  Quum uultu obnixo

Iudae solymas ut se mundaret ad Arces.
12.697  Quaeritur hic, Iesum insidiis et fraude petebant.
12.698  Iam phase uerum, iam Christo transitus ardens, ❦
12.699  Vltima purpureo properabant stamina fuso.
12.700  Quum uultu obnixo solymam decreuit in urbem
12.701  Pergere, Samariam et Galileam intersecat oras
12.702  Iam medias, et aperta uiae castella subibat.
12.703  Ecce mala hic scabies agit obuia dena uirorum
12.704  Corpora, sed quorum, uox una iuuamen amicum

12.734  Ibat prae Iesus, socii data signa sequuntur,
12.735  Et pauet attonitus trepido tum pectore miles.
12.736  Bissenam interea secreta in ualle cohortem
12.737  Euocat, his pridem inculcat memorata seorsis.
12.738  Ecce in templa deo solymas ascendimus arces,
12.739  Et mea fatidici memorant quae oracula uates
12.740  Perficiam, quaecunque canit facundia uerax.
12.741  Principibus templi precio tradetur Iesus,
12.742  Damnatusque fures inter luet aspera fata.
12.743  Proditus

Bibliographia locorum inventorum

Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].

Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].

Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Ad Deum Contra Thurcas Oratio Carmine Heroico, versio electronica (, Nürnberg; Ingoldstadt), 326 versus, verborum 2269, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - silva] [word count] [andreisfthurcher].

Bučinjelić, Miho (1479 - c. 1550) [1524], Epistula ad Gerardum Planiam, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 2445, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [bucinjelicmepist].

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report