Your search found 12984 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 12901-12984:

2.8.78  Quo datur alterius gaudia et illecebras
2.8.79  Sentire, atque animi curas partirier omnes,
2.8.80  Alteriusque pie condoluisse malis;
2.8.81  Inde chorus virtutum omnis, concordia felix,
2.8.82  Quae jungit, gemino et corda adamante tenet,
2.8.83  Lenis in imperium, sed non violabilis ulli

3.1.41  Nec mala naturae designant, sed quod ab arte
3.1.42  In vitam invectum est, melius comoedia possit
3.1.43  Quod risu, aut mordax satyris purgare Thalia.
3.1.44  Inde fit, ut possint (fateor) scripsisse libellum,
3.1.45  Quem legat in media Lais formosa Corintho,
3.1.46  Dum nugatores inter vult docta videri.
3.1.47  Verum a natura deflectunt

virgo, aut magni matrona tyranni.
3.1.57  Detrectavit epos commune per Itala regna
3.1.58  Circumferre Maro: tu tanta exempla sequutus
3.1.59  Sumere ab externo segetem indignaris acervo;
3.1.60  Fundamenta operis patria sed quaeris ab ipsa,
3.1.61  Et cives pariter catus, et lactare tribules,
3.1.62  Dum prisca Illyricae quae sunt proverbia

delectandi punctum tulit omne,
3.1.115  Lectorisque egit jucundo carmine mentem
3.1.116  Per mare, quo voluit, per sylvas, ruraque, et urbes
3.1.117  Gnarus ovem, et saevum proprie induxisse leonem,
3.1.118  Et sublime hominum genus, alituumque, novos par
3.1.119  Sufficere affectus semper praedivite vena
3.1.120  Optimaque a quovis educere gramine mella.

3.3.48  Sic domus officio patrii fulcitur amoris;
3.3.49  Sic sua quisque habet, et novit, curatque, suoque
3.3.50  Contentus frugi ducit sine crimine vitam.
3.3.51  Inde omnis series oritur pulcherrima morum,
3.3.52  Naturae digito primis inscripta hymenaeis.
3.3.53  Contra haec in brutis. Lex ollis quantula amoris!
3.3.54  Quam spatio finita

3.3.56  Inter se catuli luserunt saepe cubili.
3.3.57  Da vires: irae crescent, atque horrida caedes
3.3.58  Exitio fratres uno et stratura parentes.
3.3.59  Dic, indistincto quae servat saecla ferarum
3.3.60  Concubitu natura, pari servare negat cur
3.3.61  Arte homines, Veneremque illis permittere foedam,
3.3.62  Eripere officium, moremque

vetet cur
3.3.87  Solum hominem, cum contra animalia cetera cogat.
3.3.88  Vultu in consimili similis discrimina formae
3.3.89  Sentit homo, cupit hanc laudatque, illam improbat, inde
3.3.90  Cognatos indignatus confundere, et una hac
3.3.91  Re doctus placitam proprios seponit in usus,
3.3.92  Rejicit exosam, quacum haud potis oblectari est;

Rejicit exosam, quacum haud potis oblectari est;
3.3.93  hac natos re agnoscit, amat, fovet, atque tuetur,
3.3.94  Prosequiturque suum sapiens, aliena relinquit.
3.3.95  Inde orta humani prima incunabula moris
3.3.96  Natorum dum ultro curam subiere parentes,
3.3.97  Debuerant quos nosse prius. Mos, officiumque hinc
3.3.98  Incipit: hinc vitam sese

difficilis: paucis quin pandere possum
3.4.269  Hanc verbis. Mores, et sedulus inspice vitam
3.4.270  Omnium, erit sic ut tuto deprendere possis
3.4.271  Quiquid amicitia dignum, indignumque tua sit.
3.4.272  Est aliquis ganeo? Cane vita pejus, et angue:
3.4.273  Est fur, aut latro? Vivit uti Sempronius, una
3.4.274  Dumtaxat re, deceptis praeclarus

3.5.15  Principio legisse oleas, lectasque juvabat
3.5.16  Convectare domum, plenis et condere cellis,
3.5.17  Atque ideo longinquum invisere saepius agrum.
3.5.18  Inde revertentis, teterrima pestis, ineptus
3.5.19  Haerebat lateri surdusque cliens, locupletis
3.5.20  Collegae nimium quaerens abradere censum,
3.5.21  Et spoliis ditari alienis.

3.5.80  Immo etiam lepidus lectori aliquando videri,
3.5.81  Naris et emunctae conatur, nam sale multo
3.5.82  Perfricat interdum me. Juppiter o! sileat quis
3.5.83  Illius indictas charites, atque joci sal,
3.5.84  Quo me grammatici ablegat in ludum, ferulaeque
3.5.85  Ecce manus iterum submittere suadet acerbae?
3.5.86  O bone, quid tantum peccavi?

nescio) lucem necdum vidit. Ac ne diutius opus haud abunde pro merito cognitum notis MScriptorum vicissitudinibus relinquatur, ideam ejus edendi concepi, svadente rerum patriarum amore, cui saepius exterorum virorum veneranda vota stimulum addiderunt. Verebar inde reipsa nobis ignominiam oriri, si, dum ab origine affinibus nonnullis editorum operum copia vinceremur, quidam conatu nostra quoque edendi nos anteirent. Equidem plurima possidemus digna e latebris in orbem emitti, avorum ingenia manifestatura, ut gesta

calamitatis- Et fors etiam suo tempore beandi ipsius, rectius informandi, terrae domini clementia- saepe enim, Jovis telo quercus adusta, viret. Sed esto etiam usque finem vitae hujus inimica continuo nobis obsistat fortuna!- quid inde?- Officiis publicis destituemur?- Onere responsionis coram Deo et hominibus per id liberabimur, nobisque ipsis, absque peccato derelictae Reipublicae vivemus, qui, cum voluimus honeste servire, repulsam tulimus- Authoritate, et honore munerum

insectationis. Furiis excitatus Galerii, ad omnem nequitiam paratissimi, et Sacerdotum malitia idolatricorum, qui summo cum metu, et livore acerrimo in dies crescere viderent Christi fidelium numerum, et religionem florere, annuit tandem sceleratissimorum voluntati. Primum Nicomediae, inde Romae, ubi nunciavit edictum, tanta mentis imbecillitate et quasi dementia torquetur, ut hic malorum machinator, et scelerum inventor, et natura meticulosus, ut ait Lactantius, cogeretur itinera nova suscipere, lustrare urbes atque provincias, ad pristinam sanitatem obtinendam. Demum imperium

299  Interque stringit brachia mollia,
300  Sponsaeque promittit fideli
301  Aethereas sine fine sedes.
302  Obmutui, tacuique silens hoc carmine, et inde
303  Confusus fugio. Laetum pia Virgo triumphum
304  Concelebrat. Diocles cum jam discesserat Urbe
305  Et regit Herculius 7 solium, tum Caesar iniqua

sume vitam, mi Deus, hostiam,
378  Volat soluto corpore spiritus
379  Deique Virtutem tuetur
380  Ceu speculo bona cuncta noscens.
381  Inde picis sumens tortor ferventis ahenum
382  In caput, horrendum dictu, jam versat, at ipse
383  Ciriacus poenas inter constantior adstat;
384  Cervicem obtruncat tandem

693  Et corde firmo turba Salonidûm
694  Usque usque vel tardi nepotes
695  Magnanimum celebrent tropaeum.
696  Finierat carmen Petrus, sic inde locutus!
697  Vana superstitio passim, falsusque deorum
698  Invaserat cultus, nulla hic surgebat in urbe
699  Ara Deo Coeli, terraeque, marisque Superno

8  Internos animi motus, ad grandia dulcem
9  Erigit et mentem, divinaque praemia poscit.
10  Ipse viam calcat solus, collesque relinquit
11  Hinc inde arboribus laetos, turresque propinquas
12  Jam cernit, murosque altos, arcusque potentes.
13  Ingreditur portum tacitus, plateamque decoram
14  Adspicit atque dolens spernit

68  Exurgunt separata pilis, pompamque ministrant.
69  Ingresso portam via lecto e marmore strata
70  Ecce datur, rectoque forum cum tramite monstrat.
71  Hinc inde en vasta decoratur porta corona
72  Porticibusque suis, species pulcherrima visu!
73  Cursuque omne latus pari finitur ubique.
74  Porta 7 hac auriferi spectat de

196  Impia jussa necis. Vindex sed Numinis ira
197  Jam ruit, et perdet crudeli morte tyrannum.
198  Conspice et has quae stant Lybico de monte columnae
199  Hinc atque inde novem pulchro cum fornice et omnem
200  Porticibus decorant seriem: tolluntur ad auras
201  Prospectu ingenti, nova dant signa laboris et artis
202  Qua grave Propileum nitido

Janus, Saturnus saecula perdens,
269  Harpocrates tacitus; Genius simul arbiter Aedis.
270  Porta patet monstratque arcus, atque atria 15 longa.
271  Hinc inde undenae, vasta cum mole, columnae
272  Sustentant ingens caeso cum fornice culmen.
273  Quae species operisque decus quae regia passim
274  Adstat majestas? Dioclis domus

297  Passim comoedi belluarum pellibus
298  Tecti, vel elegantibus cum vestibus
299  Sistuntur, illicoque luridam
300  Scenam reformant indecoris saltibus.
301  Quin corrigunt mores malignos civium,
302  Pravos adumbrant cum secundis plausibus.
303  Hanc sperne turbam, viliorum pessimam,

473  Tullus Marte ferox: grandes in pectore sensus
474  Usque fovens Ancus: memorata ad munera lectus
475  Tarquinius senior: cincti diademate frontem
476  Hinc inde Heroes patria cum lege Senatus
477  Quos coluit. Nomen totum volgare per orbem
478  His licuit. Brutus cognati sanguinis hostis:
479  Ense Camillus atrox: crudeli morte

columnarum moles. Stant octo ferentes
601  Florideum epistilium totidem supraque minores
602  Arte laboratas pretioso e marmore ductas:
603  En simulacra vides hinc inde adstantia, formae
604  Apta Gigantaeae: illis est custodia Templi.
605  Jupiter iste Tonans: nemorum illa est candida cultrix;
606  Insculpti circum Bacchantum more notantur

atque repente
59  Cedere compellunt trepidos: sic agmina utrimque
60  Concurrunt infesto animo, vultuque minaci
61  Terrificae adgressu primo hinc atque inde catervae.
62  Inflexae hostiles coguntur cedere ab omni
63  Compulsae cornu, trepidae dat terga Carinus
64  Ipse fugae, teneo castra adversa, oppida, et arces;

405  O quater felix valeam referre
406  Grandia gestu!
407  Haec ubi verba capit Diocles, tunc protinus infit:
408  Diffugere oculis simulacra horrentia, et inde
409  Ipse stupens vexor trepida formidine, et altas
410  In lacrymas solvor: diri trepidantia morsus
411  Viscera dilacerant penitusque incendia adurunt.

tollit Diocles, suspiria corde
722  Longa trahit tristi, curaque agitatus acerba,
723  Deliquio pressus perdit sua sensa repente,
724  Corruit, atque jacet resupinus. At inde recepit
725  Paulatim vires, vomuitque horrentia probra
726  Ore venenato, manibusque per atria reptans
727  Immani cum voce sonat. Jam Numinis ultrix

Adnotationes 1. Diocles, Diocletianus e gente Valeria Salonitana. Natus est Diocleae oppidulo quod parum distaret Salonis. Antequam ad Imperium conscenderet, dicebatur Diocles; cum purpuram indueret, voluit appellari Diocletianus latino more, atque etiam Jovius. Cum vero imperio discessit, dictus iterum est Diocles. Ita Lactantius. Imperio cessit ann. 304 circ. Ann. 59 aetatis suae.

sua Aede privatam vitam degebat. Martyr fuit. 6. Artemia filia Diocletiani et Serenae. Aetatis suae anno primo a doemone cum invaderetur, a Cyriaco diacono Romanae Ecclesiae liberatur, et inde sacro baptismale refecta Christi religionem amplectitur. Anno 13 aetatis a Maximino martyrio coronatur Virgo haec celeberrima, eo ipse die, quo Maximinus frater ejus adoptivus Imperium auguratur. Eo ipso die etiam Cyriacus post

Salonitarum facinus audaciae plenissimum, describitur apud Farl. I. 279. Pompejanae Classis Praefectus Octavius Salonas diu frustra oppugnavit. "Salonenses (ita Dio Cassius) ad extremum una cum mulieribus erumpentes magnum facinus ediderunt. Mulieres demissis capillis, vestitu nigro indutae, acceptis facibus, denique quam maxime terribili habitu compositae, media nocte ad castra oppugnantium accesserunt, metuque exanimatis excubitoribus (quippe doemonum species illis exhibebant) omnibus simul locis castrorum ignem injecerunt: eas subsecuti viri, multos eo tumultu excitatos,

cetera loca, quae domicilium aestivum et hiemale Diocletiani constituebant, prorsus eversa et rudera asportata. Porta tantum superest quae e Vestibulo ad Atrium ducebat, affabre exculpta. 16. Hinc et inde ab atrio erant duae aulae, quarum altera inserviret ludis scaenicis et concentibus, altera caeremoniis (!) regiis. Istae Aulae extendebantur in longitudinem 85 pedes, et in latitudinem pedes 59. Fornices earum sustentabant 19 columnae, quae a paretibus distarent pedes 10.

Salonae paulo ante Diocletiani teterrimum interitum. 24. S. Artemia Virgo et Martyr, quae antequam gladio interficeretur hortata est Anastasium, ut baptisma reciperet, et inde martyrii coronam adsequeretur. 25. Maxentius, Romae a militibus Imperator creatus, immemor beneficiorum a Diocletiano acceptorum, renuit ad senem mittere Valeriam ejus filiam. Farl.

Iliria (Illyrus, Illyria), Illyricum, Illyris, a thracica radice il, quae hodie apud Thraco-Hellenos in voce *iXvg (limus), apud Thraco-Illyros in primaeva sua pura forma il, ilo, substantiam seu limum terrae, aut argillam denotante, ac in compluribus aliis inde deductis vocabulis conservata est, derivantur. — Conf. Jungmann: Slownjk cesko-nemecky. W Praze. 1836. p. 614. art. gil. — Jarnik: Etymologikon der slowenischen Mundart. Klagenf. 1832. p. 32. art. il. — Šafarik: Abkunft der Slawen. p. 193. — J. J. Michl: Pravopis ilirski,

illyrici heroes. Ac prior quidem redimitus Serbiae Imperator, qui anno 1389. die 15. Junii in Kosoviensibus campis contra immanissimum Europae hostem fortiter dimicando proditione Vuki Branković senioris generi sui cum flore nationis caesus, libertatem et independentiam inferioris Illyriae una secum tumulo intulit. Posterior autem, cognomine Obilić, iunior Lazari gener, patriae socerique amantissimus cum esset, ab eodem Vuko Branković proditionis falso insimulatus, ut criminationem facto refutaret, patriamque, uti

pluribus saeculis in maritima zupania Bribiriensi floruit, ac inito anno 1347. die 2. Aug. cum Ludovico Magno Hungariae Rege cambio, pro avito suo castro Ostrovica arcem Zrinj dictam, cuius rudera in Banali confinio hodieum(!) visuntur, mutuato inde praedicato obtinuit. Invictissimus hic Croatarum dux Sigetum contra Solimannum fortissime defendendo, cum croatici nominis heroibus, inter quos Papratović, Patačić, Novaković, Juranić, Delivid Žarković, Radovan, Čaković, Gušić, Sokolić, Ilia Golem, Černko

nomini praefati Dni Gaj insignitum typis vulgare velis, id eidem Dno non saltem apprime gratum esse, sed et pro Tua tam conspicui viri dignitate summo honori cedere debet. Tu fac ut putas. Inscripseris libellum ejus nomini, solatium ipsi certe magnum, sed et pro indefessis ejus in bonum commune conversis conatibus non mediocre praemium et forte ad ulteriora calcar adferres: ceterum et secus faciens ipsius zelo nihil dempturus. — Si tamen, ut praeconceperas, vulgandum libellum meritis hujus nostri praeclari concivis offere ultro persisteres,

et editor illyricarum ephemeridum ac possessor neoerrectae per ipsum typographiae nationalis illyricae. Sed indulge, praestantissime Domine, ut de orthographia nonnulla proferam. — Communis orthographia hucusque nostrae linguae, uti scis, nulla, provinciales vero, immo et individuales ipsi ferme innumerae erant. Boni civis quidem a seculis uniformem scribendi rationem anhelabant: sed cum ad id obtinendum quilibet studio partium ductus propriam prae ceteris commendaret, nec meliorem dari posse sibi persuaderi sineret, factum est, ut res continuo sperato caruerit

Communicati nobiscum recursus II. Comitatuum Crisiensis et Varasdinensis summi sane sunt momenti, — nemo enim ignorat periculum, quod toti nostrae generationi cultae, virisque modo officia et subselia tenentibus minatur; — quales autem advenas metuendos habeamus, inde patet, dum jam hi pauci academici nobis missi, et qui e nostris fundationibus solvuntur, tamen per suum proselytismum intolerabiles evadunt. Ast omnibus his praegnantibus malis majus esset ignominia, hanc enim fama aeternis historiarum tabulis insereret, haeredibusque nostris patrimonii instar

velut testimonia valoris illorum vindicemus. Horum, inquam, heroicorum argumentorum memores nos esse oportet, et scire nos adhucdum justa protectione perfrui Principis nostri: non nos lateat, quod unam compactam semi alterius millionis heroicam populationem possideamus, quae inde a Sirmio usque montes Velebit nationalitatis et linguae excidium nunquam toleratura est; indignum itaque fore, ut nos sociorum despotismum toleremus. Ne ergo coram Principe et popularibus nostris ac tota Europa arguamur, oportet, ut modo, dum forte de

nec enim vestras quidquam effugit aures,
Quanta struant Iliri nostris obstacula rebus;
Nescio, quo pleni peregrinae Palladis igne
Incumbant Musarum ad opus, imprimisque paternae
Culturam linguae studiis ferventibus urgent,
85   Et libris, et dimissis hic inde novellis
Adsciscunt socios, sibi eadem gente propinquos.
Hos removere ratum est? Aut sunt nostra irrita vota,
Aut hi jungendi nobis; haec prima laboris
Cura sit, et reliquum, quod ego volo, sponte sequetur:
90   Quare agite, o socii! Prorsus nova pensa

submittere. Negotia Typographica optimo passu progrediuntur; labor a suprema Armorum Profectura obtentus jam sub prelo est; ephemerides Nationales multum aestimantur et leguntur ob fusam et interessantem Actorum Regnicolaris Congregationis descriptionem, quam utplurimum indefesso labori et revera patriotico sudori Verbančićiano in gratiis referendam habemus. Novi nihil, praeterquam quod redigentem ephemeridum Germanicarum Praus inimica Magjaromanica propago, hac nocte 5-a et 6-tam labentium intercedente, horrendum in modum

propinquaret zla sudbina, spesque salutis
Nulla refulgeret, na pomoć ecce dolosa
Ferkuljka u kutu skrita ut zelotypa Juno
Advolat et postquam nikomu nevidjena Amatum
Induerat caligis jarčina ex pelle paratis
Mox illum (tko bi veruval) mutavit in hircum.
Hoc nymphae videre animal od strašnoga smeha
Ferme disruptae. Nit su već dvojile visum

praeseferens tamen eius proprium stilum, ac indolem, licet haud raro imitatus esset classicos latinos,et italos poetas, in quorum palaestra fuit ille exercitatus. Quod manifeste testatur sui carminis inventio, dispositio, ornatus, digressionum ad operis metam recte convergentium nexus, quos miro industri artificio suo poemati intexuit, itemque admirari iuvat praesertim aliqua librorum prooemia Lucretii et Areosti more sententiarum gravitate referta. Gondula dedit suo operi Osmanidis titulum, quod in viginti libros digessit, sed die octava decembris 1638 morte obita, quum vix

anno 1844 subsequuta est, Ludovici Gay typis edita. Animadvertendum est tamen, quod duorum librorum loco, quos supplevit Petrus Ignatius Sorgo, duo alii suffecti in illa secunda editione fuerunt a Ioanne Mazuranich dictae urbis cive, non sine laude exarati. Binae inde italicae versiones secundum textum Ragusinum prodierunt in lucem, quarum altera versu soluto omnimode libera, et pene ut periphrasis habenda anonymi auctoris, quae tamen communiter Nicolao Giaxich Iadertino tribuitur; altera, metro Areosti, auctore Marco Vidovich Sibenicensi, utraque Ragusae

diversitate habetur una tamquam communis hominum conciliatrix, ac veluti quoddam doctrinae vinculum, exemplo insuper, et aemulatione meorum concivium inductus, qui variis poeticis latinis versionibus clarum sibi nomen peperere, aggressus sum Osmanidem heroico carmine primus interpretari, et post indefessum aliquot annorum studium, favente Deo, ad optatum finem perduxi. Arduum equidem est opus, measque tenues vires exsuperans, mea tamen bona voluntas, et meta proposita excusationem, et indulgentiam apud benevolum lectorem mihi concilient. Ex Catharina Gondula mea avia paterna, et sorore

27  Expulit a solio Mustaphas fraude, dolisque,
28  In sedem, eiecto Mustaphâ, OSMANUS avitam
29  Redditus inde fuit summo cum laudis honore,
30  Ut iuvenis cupidus sectari exempla vetusta 30
31  Vi magnâ adversus tulit arma infausta Polonos.

genibus iuvenis sedet inclytus heros,
45  Cui sublime caput nivei velaminis orbes 45
46  Multiplices cingunt, frontem lapis indicus ornat,
47  Ceu sol auricomus radiis fulgentibus ardens.
48  Triplex pluma nigrans blande supereminet illum.

7  At vix sol oriens lustravit lampade terras,
8   Ali in equum insiliens auratum accingitur ensem;
9  Corripit inde viam, procerum stipante coronâ,
10  Regis Sigmundi tendens ad regna Polona, 10
11  Moldavus his Princeps socium se

110  Stricturae hîc chalibum sectâ de rupe liquescunt, 11O
111  Vulcani hîc sedes, Vulcania nomine tellus.
112  Inde Paravadium tendens albescere Varnam. ·
113  Conspicit Euxini surgentem in litore ponti;
114   Vladislavus ubi rex

135  Caesare pro magno vitam finire parata.
136  Colchidis his iuxta posuit tentoria Princeps,
137  Inde sequebatur Syriae dux clarus opimae,
138  Millenos equites armatos cuspide, et arcu
139  Vim contra hostilem metuendus uterque trahebat. 140

resonant thoraces verbere ahaeni,
205   Ignitasque vomunt percusso ex aere favillas: 205
206   Hinc inde impediunt luctantes orbibus orbes,
207   Vim dextrae et parilem monstrat par robur in armis.
208   Scuta et loricae sunt ictu impervia texta,

293  Et pene occumbens duxit suspiria nulla,
294  At nequit ex oculis manantes sistere guttas.
295  Legatum linquens tristis procul inde recessit, 295
296  Illam nam puduit, dolor et mage saeviit acer,
297  Ensem gestantis lacrymas dux cernat in ore.

foedantes unguibus ora.
58  Ingeminant quaestus, miseros comitantur ad actam.
59  Brachiaque ad naves tendunt, mens victa dolore
60  An placida exoptet ventosa, an caerula, nescit. 60
61  Huc amor, inde furor vario discrimine pugnat,
62  Atque animos matrum studia in contraria scindit.
63  Sponsas haudquaquam, servas fore Caesaris illas
64  Prospiciunt, curis magis et torquentur acerbis.

et altisonis agitetur fluctibus aequor,
67  Velivolasque rates absorbeat ima vorago.
68  Haec fera vota tamen renuunt sed corda; reposcit
69  Quod forsan ratio, pietas, amor atque recusant,
70  Inde Chion linquens, laevâ et dum caerula verrit, 70
71  Icariam KISLAR legit hinc, Andronque, Samumque,
72  Laudibus extollunt quae magnis scripta vetusta,
73  Nunc loca senta situ deserta, et pascua

131  Eoas gentes potuere, et subdere regna?
132  Illane tu propriae doctrinae laude superba,
133  Gens alia est quavis cui indocta, et barbara visa?.
134  Ad te verte oculos, antiquae et conscia noxae,
135  Quae te dura premit, miserandam respice sortem. 135

135  Quae te dura premit, miserandam respice sortem. 135
136  Imperium exerces nullum, nec libera iura,
137  Sola indocta manes, spoliata nitentibus armis.
138  Clara tuae interiit dextrae, atque potentia linguae,
139  Hinc deserta iaces, segni torpesque veterno,

156  Ut Mysus Princeps Scardam se contulit ultor
157  Pannoniae, generum contra socia arma cieret,
158  Utque illi laturus opem dux inde Vibisci
159  Adfuit Hungariae procerum stipante catervâ.
160   Vladislavus uti Budâ huc properavit ab altâ, 160

274  Colla iugo Odrysio subiecit, vincula sensit,
275  Te mediam hinc hydri fauces minitantur eoi, 275
276  Ungues Adriaci terrent ast inde leonis.
277  Finitimae Illyriae te cingunt undique gentes,
278  Quas grave servitium premit, et violentia Thracum,

8  At fuga turpe nefas, hoste et victore, superbae,
9  Cum coetu atque ideo lata arva Polona pererrans
10  Hinc Oderâ, atque Tyrâ, cincta inde Borystene, ponto 10
11  Audax bellatrix ferro haec vastabat et igne.
12  Varsoviae in lucum simul ac pervenit opacum,

209  O comites prosperate citae, nos obruit hostis,
210  Scilicet hostiles nos cingunt undique turmae. 210
211  Et mox exiliens undis, indutaque pallam
212  Irruit adversos arrepto cuspide in hostes.
213  Illi nec superest tempus thoraca rigentem

313  His quo verba notis inscripta leguntur in orbem,
314  «Quisquis es actutum, procul isthinc dirige gressum,
315  Sum induperatoris Mogolis filia magni.» 315
316  Hoc Vladislavo misit ceu munus habendum,
317  Se quoquo, subdens, posthac vestigia flectat,

52  Magnam urbem propter sua castra locarat ad Hebrum
53  Othmanidum Caesar campo spatiatus aperto.
54  Cessit at inde loco, tibi nunc exercitus omnis,
55  O dux, occurret, quin iam traiecit ad Istrum, 55
56  Iamque oculis miror celerantem passibus aequis,

prior immersit frontem, Christique professus
230  Dogmata Christiadum fidei nova regna paravit. 230
231  Illius soboles Boleslavus surgit at inde,
232  Qui solio residet sacro diademate cinctus,
233  Quique habuit primus regale a Caesare nomen,

334  Et regnum perdes tibi nactus nomen inane.
335  Novit sed sapiens, Rex a mage rege potenti.
336  Si quando auxilium poscat, quidnam inde moretur.
337  Armis concurrit si Osmanus finibus istis,
338  Pace aliae gentes gaudent, mittuntque tributa,

170  Atque immota manet veluti marchesia cautes. 170
171  Quae nunc audivit, credit, detrectat et anceps,
172  Immemor, inde memor curis agitatur acerbis.
173  Navis uti undisonis huc illuc fluctibus acta
174  Volvitur iratis turbantibus aequora

232  Multaque perpessus curis urgetur acerbis,
233  Vix gressum tendit lassus, procedit et ultra.
234  Nunc miser offendit, nunc sistit, nutat et inde.
235   KRUNOSLAVA sequens metuit, ne sorte malignâ 235
236   Ocyus avulsam se caro a coniuge cernat,

205  Missus ego idcirco, voce hoc urgetur et unâ. 205
206  Ut libet, eripias mihi vitam, sospes at esto.
207  His dictis tacuit senior, perculsus at inde
208  Illi sic Caesar mentemque animumque retexit.
209  Mi proavi imperium pepererunt ense potenti,

Quae rursum ad solium Mustapham extollere tendit,
79  Ut te nostra videt tutari brachia fida,
80  Nos modo caede petit, te sternere at inde parata. 80
81  Sector uti meditans sylvestrem exscindere plantam,
82  Arboreos tentat libros prius ille bipenni,

273  Cognatum haud iactans foedus, sed subdita vincla,
274  Caesaris ut veniam genitori exposceret ipse,
275  Qui Thracum evectus rector fuit inde supremus. 275
276   Olli haec seditio curas excivit iniquas,
277  Caesareae immemori veniae, decorisque recentis.

109  Cuius virgo foret nudo decernere ferro.
110  Dedecet heroem furtim exercere rapinas 110
111  Illi hinc significat, se coram sistat et inde,
112  Qui palmam referet, potiatur virgine pulchrâ.
113  Reddit Vezirus se Caesaris esse ministrum,
114  Quaesisse haud praedas

145  Atrâ hic bile tumet, fremit imo et pectore, sylvae 145
146  Ceu reboant hyeme, boreas quas turbine quassat.
147  Hostem inde assurgens facto impete sternere tentat,
148  Vittarum at densi circum sua tempora plexus
149  Fulminei potuere ictus fera damna morari:

204  Dentibus infrendet minitans, et inhorruit armos,
205  Ante lacessitum ut venator stringere nutet,
206  Substat at inde fremens, iunctos cunctatur et hostes,
207  Nec cuiquam est saevum virtus irrumpere contra.
208  Vezirum haud aliter metuunt invadere turbae,

360  Qui magis, atque magis propius gliscebat in horas,
361  Territus Osmanus se aulae in penetralia condit,
362   Sinani inde ducis longinquos fugit in hortos,
363  Vezirum turbae misit, primumque spadonem,
364  Ipsam dira ratus minitantem scilicet illis
365  Caesaris ut

3  Adstabant proceres circum, plerique ducesque,
4   Hassan hinc, Akmet, Makmud, Ali, inde Dautes,
5  Ultimus hic magni Veziri munera fungens. 5
6   Hassan thesauri custos, regalis et arcae.

Neven Jovanović Versio prima. HIC IACET FRANCISCVS BVLIĆ PECCATOR ET INDIGNVS / PRESBYTER
EXPLETO ANNORVM CIRCVLO QVINTO / HOC SIBI
SEPVLCRVM FRANCISCVS CONDERE IVSSIT /
MARTYRVM SALONITANORVM
SERVANS REVERENDA LIMINA SANCTORVM

OMNIPOTENSQVE DEVS QVI ME FORMAVIT ET AVFERT

et vallis, thus odor ille, 250
Qui sese defert ad caelum ex floribus, albo
Ex mundo necnon ex sanguine pro cruce fuso.
Cum melioris heri famulus bonus agmen adiisset,
Auxilium Domini optavit, et inde vocatis
Fortibus ut iuvenis saxum conscendit in algens, 255
(Algebat saxum, sed cor fervebat) honestus
Et bonus ista senex tunc verba ferebat ad agmen:
“Tutores patriae, soboles mea, vos generavit

foco cupit arietem habere refertum,
Hunc illi tradunt, macies huic contrahit artus;
Unde puellam vult iuvenem pro nocte, nec atram 775
Pestiferamque potest sperare exinde Megaeram.
„Aga capit vulgus durae cervicis et inde
Per latum campum seorsum hic disponit et illic.
Deinceps coepit equi saltu transmittere vulgus,
Aga decem primos transimiserat atque secundos 780
Aga decem transmiserat et, cum tertia posthac

nostri nec inter arma commercium cum Ciceronis lingua intermiserunt. Ludi, gymnasia, academiae, quae volventibus annis variis in urbibus »reliquiarum« Croatiae constituebantur, bonarum artium et latinitatis sacraria exstiterunt. Sermo Latinus Croatis quasi publicus evasit. Inde factum est, ut universa fere iuris publici ac privati monumenta (leges et articuli diaetales, diplomata, acta iudiciaria et notaria, litterae privatorum) longo saeculorum tractu Latine scriberentur. Haec lingua adhibebatur in curiis, tribunalibus, in foris, in publicis congregationibus, in

acta iudiciaria et notaria, litterae privatorum) longo saeculorum tractu Latine scriberentur. Haec lingua adhibebatur in curiis, tribunalibus, in foris, in publicis congregationibus, in scholis, quin etiam in familiaribus et privatis congressibus. Sacerdotes, nobiles, cives, milites, docti indoctique omni ope nitebantur, ut Latinis litteris instituerentur Latinoque sermone assuescerent. Non videbatur, ut Ciceronis verbis utar, tam praeclarum esse scire Latine, quam turpe nescire. Nihilominus lingua Latina, quippe quae plebis non propria fuerit, apud Croatas nullo

Ut nunc res est, absolutam litterarum Latinarum Croatiae bibliographiam ad praesens confici non posse persuasum mihi habeo. Litterarum populi Croatici hereditas diversissimis de causis tam distracta est, ut ad omnium librorum editiones comparandas plurimorum eruditio et longa indefessaque indagatio requirantur. Si hic labor ad elaborandam Latinitatis Croaticae bibliographiam, quae jam dudum in votis multorum est, vel minimum contulerit, id mihi satis superque erit. Res, quae in hoc indice compendiario stilo referuntur, e nonnullis

res est, absolutam litterarum Latinarum Croatiae bibliographiam ad praesens confici non posse persuasum mihi habeo. Litterarum populi Croatici hereditas diversissimis de causis tam distracta est, ut ad omnium librorum editiones comparandas plurimorum eruditio et longa indefessaque indagatio requirantur. Si hic labor ad elaborandam Latinitatis Croaticae bibliographiam, quae jam dudum in votis multorum est, vel minimum contulerit, id mihi satis superque erit. Res, quae in hoc indice compendiario stilo referuntur, e nonnullis bibliothecis et archivis

deprompserat, deficientibus ipsis libris aliisve testimoniis, recognoscere nequivit, sed, ut invenerat, retulit. Quae omnia si benevolus lector, aequus rerum aestimator, recte consideraverit, spero fore, ut multis, quae in hoc indice minus elaborata videantur, benigne indulgeat. Nihilominus in hoc elencho plurima nova adducuntur, quae litterarum Croaticarum historiae adhuc latuerunt. Lacunis enim supplendis imprimis operam navandam censui ad bibliographiam nostram id maximi momenti esse existimans. Doleo, quod (licet consulto id fecerim)

aliis formis remittitur. Ne huius elenchi ambitus ultra modum augeretur, titulos librorum non integros exscripsi, sed partes minoris momenti, quas ad agnoscendum opus vel operis editionem supervacaneas arbitratus sum, abbreviari vel prorsus omittere non dubitavi. Resecta notis... ubique indicantur. Ubicumque cognitum habui locum editionis, nomen typographi vel eius cuius impensis liber impressus est, annum editionis formamque libri, numerum paginarum vel foliorum exhibenda curavi. Singulis editionibus notas adieci paucas, quas ad quaedam illustranda

Indicem scriptorum Croaticorum, qui Opera sua usque ad annum 1848. lingua Latina vulgaverunt, ordine alphabetico edidi, prodit nunc nova editio Indicis seu Tomus II eorundem operum ordine secundum classes digestus. Editio prior variis de causis polygraphi ope edita est, inde nullo modo fieri potuit, quin multa in ea errata remanerent. Haec itaque spalmata typothetica aliaque quaedam menda, quae culpa nostra libro irrepserant, in nova editione imprimis sub limam revocanda putavi. In decursu autem laboris id quoque semper prae oculis habebam, ut et

Bibliographia locorum inventorum

Mihanović, Antun (1796-1861) [1818], Literarum patriique sermonis amicis, versio electronica. (), 442 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [mihanovicaosman].

Jelačić, Ljudevit (1792-1851) [1824], Valedictoria, versio electronica. (), 1148 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [jelaciclvaledictoria].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Mažuranić, Ivan (1814-1890) [1837], Honoribus Magnifici Domini Antonii Kukuljević , versio electronica. (, Zagreb), versus 315; Verborum 3140, Ed. Vladimir Mažuranić [genre: poesis - carmen; prosa oratio - commentarii] [word count] [mazuranicikukuljevic].

Mažuranić, Antun (1805-1888) [1838], Epistula ad A. Kaznačić, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 1113, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [mazuranicaepist].

Drašković, Janko (1770-1856) [1839], Oratio apud comitatum Zagrabiensem, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 252, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [draskovicjor].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1843], Martini Sarcastii Pseudo-Nasonis Ilirici Metamorphosis unica artis poeticae amatoribus et osoribus ad novum annum dicata 1843, versio electronica (, Zagreb), 360 versus, verborum 2540, Ed. Senia Belamarić [genre: poesis - satura] [word count] [milasinfmet].

Galac, Dragutin (1819-1883) [1845], Epistula ad Ljudevitum Gaj, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 140, Ed. Velimir Deželić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [galacdepist18451006].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1850], Viator Zagorianus Jožko Hranjec, versio electronica (), 190 versus, verborum 1282, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen macaronicum] [word count] [milasinfviator].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Bulić, don Frane (1846–1934) [1896], Sui ipsius epitaphium, versio electronica (), 2 versus, verborum 54, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epitaphium] [word count] [bulicfepitaph].

Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors].

Jurić, Šime (1915-2004) [1971], Praefatio in Iugoslaviae scriptores Latinos recentioris aetatis, versio electronica (, Zagreb), 1646 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatio].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report