Your search found 7492 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 7401-7492:

113  Margine, et illyrico carmen de pectore fundit,
114  Lympha stetit, steteruntque vagis in frondibus aurae,
115  Vosque canenti animas, Superi, tenuistis et aures.
116  Hic alii centum, quos invida temporis ora
117  Mentibus, et memorum grato rapuere nepotum
118  Pectore, nunc degunt et patria tecta tuentur,
119  Martem quemque putes, hominum dum forma manebat,

meritasque petit de crimine poenas.
177  At pater omnipotens nutum devibrat et almam
178  Quassans caesariem coelos ac aethera versat,
179  Maiugenamque petit celerem. Nec longa morantur
180  Tempora, iam steterat iussis Cyllenius ales.
181  Tum pater aeternus nato sua dulcia libat
182  Oscula, quid peteretque dein sic vocibus orsus:

183  "Nate (mei grato

dilectum arte focum defendit et aras,
209  Ut caram modicum pubem relevaret ad auras."

210  „Nate vola. Nam longa mihi praescindere visum
211  Jam mala, promeritis longe meliora per atra
212  Tempora saeclorum, rigidas minitante procellas
213  Aethere, et indomitis pelago bacchante sub undis.
214  Nate vola, celeremque refer sub sidera famam:
215  Coelitibus placitum patrias relevare Camoenas,

et ad puppim transit, clavumque prehendit. Adnotationes. 1) Autochthones seu Aborigines europaeos antiquissimis Historiae temporibus unam constituisse nationem, atque hanc tanquam communem matricem imprimis in Thraces et Celtas divisam, postea in Thraco-Hellenos, a quibus graeci, Thraco-Illyros, a quibus slavici, dein Celto-Gallos, a quibus latini, ac demum Celto-Germanos, a quibus teutonici

maximi momenti puncto — Athenis Illyriae! — fundamenta futurae felicitatis per introductionem novae orthographiae Tibi jacere successerit. Non me fugit, magnas in eo subversari difficultates, sed et pariter scio, constanti et assiduo labore omnia obstacula superari posse. Vel forte meliora tempora exspectanda esse putas? Verum quidem est, hoc anno multa obstacula esse, sed an quaeso post unum, duos aut si vis etiam post viginti annos, censes pauciora futura? Omne initium, esto secus optimum aut plane sanctissimum fuerit, suos habuit adversarios: etiam res nostra ergo, non modo in

bi jur zapalo sunce,
Festivi sensim concurrunt undique gosti,
Curribus ac in equis, bližnji pešicando profecti
Sed tamen haud segnes ad tempus omnes se sistunt.
Egregius putnik Hranjec hoc tempore laeto
Jam fuit in Zlatar et sederat ante popinam,
Atque premišljabat, quae sit mundana čalarnost.
Cumque foret veoma zamišljen, saepe falernum
Dulce piuckabat. Penes illum transiit

odvežite gaćas,
Ut liceat plene sokolovo cernere gnjezdo,
Proputio integro jest kršćen. At secus ipse
Si circumcisus est šahterum esse putate.
Dixerat. Accurunt i v jednom temporis hipu
Expediunt quod erat suosum. Ferkuljka deinde
Te skrovne inspexit per magna ocularia kute,
Ac exclamavit: Ni to Šahter, at ingens
Virtutis castae. Dok sviet se

slovami nigro inscripsere camino.
Vertite paulisper židovskoj terga večeri
Jamque audite novum casum, quem vila Sutinska
Vezda per valles canit et juga zagoriana
Temporibus quae canet cunctis do sudnjega dana.
Nunquam, ait, hic fuerat tam lustig živoque družtvo,
Quam postquam putnik Hranjec ad balnea venit,
Nemo sic novit vu dobru ponere volju

eidem 12
Insidiis fuerim captus, dein funere mersus.
At, quod scire nequis, fuit ut mea scilicet horrens
Et fera mors, narrem, quantum et me laeserit ipse. 15
Carceris angustum, famis fuit iste, foramen,
Et quo venturo claudentur tempore multi,
Mi plures rima lunae monstraverat orbes, 18
Somnia quum velum mihi discidere futuri.
Hic grandes parvosque lupos mihi trudere visus
Tamquam herus ad montem, Pisis quo est condita Luca. 21
Macra

integerrime explere, utpote qui ingenio pollens in iurisprudentia tantopere praestaret. Et quamvis reipublicae curis, domusque suae negotiis distineretur, naturae tamen motibus obsequens ad studium illyricae linguae, et poeseos adeo ferebatur, ut rara animi alacritate in id incumbens brevi tempore plura suae poeticae virtutis specimina in lucem ediderit.

Vertit in illyricum Torquati Tassi epicum carmen « Ierusalem liberata ; » Ubaldi Bonarelli fabulam « Phyllis in Scyro; » Hieronymi Preti carmen « Amator

quod adhuc in lingua illyrica desiderabatur. Huius, uti a viris eruditis perspectum fuit, duo genera censentur, alterum sublime, ac magnificum, quod vocari solet actionis, in quo ex maxima parte saeva bella describuntur, aequabile alterum, ac temperatum, quod dicitur contemplationis, et quo varii mirabiles eventus enarrantur. Ad primum genus attinet Homeri Ilias , ad secundum Odyssea . Virgilius, cui semper ante oculos proposita fuerant Maeonidis carmina, ita est partitus Aeneidem, ut priores

propendens. His grandibus exemplis inhaerens Gondula, latum sibi campum aperuit, ubi posset summa cum laude in utroque mixto genere spatiari, atque ita in uno prompsit maiores ingenii poetici vires, ac nervorum robur, in altero evolvit leniores, ac tranquilliores animi sensus doctrinae luminibus temperatos. Argumentum eius operi suppeditarunt bella aevi decimi septimi principio, anno praesertim 1621 inter Polonos, et Turcas gesta, in cuius exitu evasere primi victores summa immortali gloria Regis Sigismundi III et eius filii Principis Vlaudislavi supremi

supremi exercitus Ducis, quodque talem extremum finem habuit, ut Osmanus I Othomanidum Caesar solio ceciderit, violentamque hinc mortem Ianicerum seditione coorta anno 1622, suae aetatis XXI miserrime obiverit (*) .

Eo tempore illyricus Epidauritanus Parnassus tres diversos literarum cultus per tria saecula progressos recensebat, quae quadam similitudinis ratione conferri queunt cum illis italicis aevi decimi tertii, decimi quinti et decimi sexti titulo distinctis. Gondula itaque quum multum, diuque horum

tempore illyricus Epidauritanus Parnassus tres diversos literarum cultus per tria saecula progressos recensebat, quae quadam similitudinis ratione conferri queunt cum illis italicis aevi decimi tertii, decimi quinti et decimi sexti titulo distinctis. Gondula itaque quum multum, diuque horum temporum exemplaria versasset, meliora e singulis eligens hausit a primis archetypam formam, simplicitatem, et robur, a secundis linguae puritatem et elegantiam, ab ultimis liberam scribendi rationem, imaginum splendorem, acumen, vim, et sublimitatem. Et sic perfecit, ut

e singulis eligens hausit a primis archetypam formam, simplicitatem, et robur, a secundis linguae puritatem et elegantiam, ab ultimis liberam scribendi rationem, imaginum splendorem, acumen, vim, et sublimitatem. Et sic perfecit, ut lingua et metrum, quod sibi comparavit, singulares differentium temporum notas et venustates complectantur, praeseferens tamen eius proprium stilum, ac indolem, licet haud raro imitatus esset classicos latinos,et italos poetas, in quorum palaestra fuit ille exercitatus. Quod manifeste testatur sui carminis inventio, dispositio, ornatus, digressionum ad operis

herois, vulgo protagonistae. Iuvat aliunde observare, quod operis argumentum in suis praecipuis adiunctis verae historiae narrationibus cohaeret, idque licet plures historicos comparando sit cuique facile habere persuasum, monebo dumtaxat Dionysii Petavii Rationarium temporum Venetiis anno 1722 apud Laurentium Basilium editum, nec non Imperii, et Sacerdotii annales pro saeculo decimo septimo consulere, quod Marcus Battaglini Venetiis anno 1701 typis Andreae Peletti vulgavit.

Nemo alius,

71  Vestri ubinam belli mores, vestra inclyta gesta,
72  Virtutis praeclara viris exempla datura?
73  Tempora vos vitae duxistis plena labore,
74  Aestivos soles, hyberna et frigora passi,
75  Audax vultus erat vobis, et strenua corda: 75

101  Hostem dum aggreditur pugnâ vir fortis apertâ.
102  Laus erat in bello pro vestro occumbere rege,
103  Haud mors nos terret, clamantes, tempora vitae
104  Sint brevia, imperium magis auctum ut sentiat orbis.
105  Oh! quam vestra reor felicia saecla fuere! 105

135  Dispositaeque casae longo stant ordine circum. 135
136  Matura arboribus dependent aurea poma,
137  Laeta ubi securae traducunt tempora gentes.
138  Hîc nivei lactis, iucundi et copia mellis.
139  Hîc foecunda Ceres plenis redimitur aristis.

146  At dux non sistit, rectâ et festinat ad Istrum;
147  Hunc traiecturus, stabat qua Chilia quondam.
148  Urbs erat antiquo iam tempore Chilia clara,
149  Sentibus adparent sua vix vestigia operta.
150  Moldaviae hîc fudit Stephanus dux caede Maconem. 150

191  Regia sed medias inter pulcherrima nymphas
192  Custodem nemorum referebat virgo Dianam,
193  Per iuga venatu ducit quae tempora vitae.
194  Mentem animi excelsam non tangit blanda voluptas, 195
195  Acres flectit equos, cursu praevertitur auras,

Saucius est nemo, nullum bibit hasta cruorem.
210   Irâ odioque fremens bellatrix utraque fervet, 210
211  Per iuga celsa hyemis boreas ut tempore saevit.
212  Praeruptoque loco stans quaeque, et viribus ardens
213  Uno ictu pugnae meditatur ponere finem.

65  0 fortunatam cari pastoris amore, 65
66  Longa breves curas nam pax optata sequetur!
67  0 tristes poenae, mihi vitae o tempora dura!
68  Ullam spem longae nequunt adferre querelae;
69  Vicinam spectat, quam deperit ille, puellam,

53  Auri pro cyathis iucundos caecus ad haustus
54  Dilectae niveis manibus natae utitur ille.
55  Sic extrema senex ducebat tempora vitae, 55
56  Cui bis sex nati crescebant omine laeto,
57  Omnes sed fato fera mors subduxit acerbo.

70  Qui miseri fuerant genitoris dulce levamen; 70
71  Et quos plus oculis caros longaevus habebat.
72  Sors adversa brevi rapit illi, et tempore eodem,
73  Tam geminos oculos, quam dulcia pignora natos.
74  Haud Iankum cohibere valet, quin arma capessat

78  In lacrymas senior tum solvi caepit amaras,
79  Nec fletu parcens omisit lumina cara,
80  Et lacrymis miserae finiret tempora vitae, 80
81  Illi ni blandum praestaret nata levamen
82   Suncianizza, decus formae cui splendet in ore,

137  Lumina quodque ferit, non longe a pectore distat!
138  Par desiderium geminos quum iungit amantes,
139  Alter in alterius ducit sua tempora vitâ.
140  His dictis siluit Radimirus: turba choreas 140
141  Ad dulces rediit, vates quas ipse

Kislar simulat faciem, vocemque benignam,
183  Pectore dein tacto verbis sic fatur amicis.
184  Pulchra cohors sylvis felicia tempora ducens,
185  Fas gaudere tibi, laetos et pergere ludos. 185
186  Haud aliquis metuat vestras me velle choreas

202  Turbatus, moerensque senex sic rettulit illi.
203  Triste recordari misero felicia vitae
204  Tempora, quidve iuvat genus alto a stipite ductum,
205   Quum me servitio paupertas damnat iniquo; 205

pratis nunc gramina carpere gaudet, 65
66  Et veneri indulget, lituos oblitus, et arma.
67  Tranquillae hîc gentes, et tempora, rura quieta,
68  Pinguia prata herbis, apiumque examina densa,
69   Foecundae syluae, grex

120  Quem Phaebi a radiis frondosa arbusta tuentur. 120
121  Cogitur unda fluens, stagnum atque excrescit in amplum,
122  Tempore ubi aestivo Dryades grata otia ducunt.
123  Eoa huic nemori bellatrix turba propinquat,
124  Quo vocat aura illam spirantis lene Favoni,

271  Effugere a divo nec posset lumine Princeps,
272  Ni grave consilium constanti mente sederet,
273  Christiadâ indignum nempe ullo tempore vitae
274  Virginis Odrysiae succendi pectus amore,
275  Dilectae et vinctum ni dulcis imago teneret, 275

317  Se quoquo, subdens, posthac vestigia flectat,
318  Illius nomen laturum in pectore fixum,
319  Nec se, nec socias vitae ullo tempore velle
320  Christiadas contra crudelia bella ciere. 320
321  Alipedem hinc induta armis conscendit, eoas

330  Nec sistit celerans, obtutu donec amantis 330
331  Sese fixa beet, quem nec loca dissita quaeque,
332  Temporis aut animo potis est abolere vetustas. LIBER X.

1  Quae media effulgens luxu patet aula superbo,
2  Pulchra oculos splendore rapit sic illa tuentum,
3  Gaudere ut longo conspectu tempore vellent.
4  Auro intertexta, et variis distincta figuris
5  Serica parietibus pendent aulaea rotundis. 5

248  Et prior adsuevit cuicumque indicere bellum,
249  Quod tibi legatum dimittit poscere pacem.
250  Scilicet est mirum nullo umquam tempore visum, 250
251   Quum Caesar, magno qui nunc dominatur in orbe,
252  Exosus bellum, gladium discingere tendat,

277  Cingunt, ut vallis sed pectora vestra tuentur.
278  Editi ad imperium, vos clari laudis honore,
279  Invicti antiquo, victores tempore nostro,
280  Vos anno elapso campo pugnastis aperto, 280
281  Odrysiisque novas rapuistis robore palmas.

fovet pax altrix, servat, et auget.
343  Succendisse ignem levis est labor, igneus ardor
344   Quum flagrat, nescis quo extingui tempore possit.
345  Sic dira incipies leviter certamina martis, 345
346  Qualis at eventus belli, quis terminus esset,

64  Sit voti compos, gemmis licet expetat illa
65  Donari, adspectu mage pulchro languet, hebescit. 65
66  Quippe fuit sapiens, Veneris qui tempore prisco
67  Auri tela dedit nato, cornu, atque pharetram;
68  Quandoquidem terris nusquam locus abditus extat,

143  Grati animi officium trux obliviscitur ille.
144  Hinc caeco in barathro poenas, durosque labores,
145  Et mala quaeque miser patitur dux tempore longo. 145
146  At custodis alit diversos filia sensus,
147  Et pietate dolens lacrymas effundit obortas,

212  Quid loquor infelix, vanâ quâ et imagine fallor?
213  Aestu conflagrans alios exurere quaero.
214  Tu me, dulce caput, liquisti, tempore nullo,
215  Si vellem, haudquaquam carum te linquere possem, 215
216  Sed quae semper amans posthac te semper amabit.

166  Byzantum obscurat densa et caligo, catervae
167  Vix ubi consistunt templis, et turribus atrae.
168  Non secus ac messis si quando tempore opimae
169  Agmine corvino circum sata laeta tegantur,
170  Ocyus adparent nigro suffusa colore. 170

55  Hîc adsum infelix, bis senos dira necavit 55
56  Illi mors natos, lacerata et pectora scidit,
57  Et dudum miserae clausisset tempora vîtae,
58  Ni sic deiectum recrearet nata superstes.
59  Et nunc quum caram sobolem sibi luget adeptam,

Laetitiâque fremat rursus te sospite visâ.
105  Sic tandem iuncti sortis post tristia fata, 105
106  Dum caelo lubeat, felicia tempora agetis.
107  Hic tacuit Caesar, somno velut excita virgo
108  Haud dictis fidit, nedum vultumque serenat.

coeptum. 90
91  His dictis tacuit Vezirus, murmure laeto
92  Omnis consensit coetus, mentemque probavit.
93  Aestivo veluti maturae tempore aristae
94  Adsimili crepitant flictu, spirante Favono;
95  Murmure quo campis messem patet esse propinquam. 95
96  Exoptans pacis

volebam.
113  Ceu pietate actus, fratrem soletur ut ille,
114  In turrem monui descenderet absque timore,
115  Limine transgresso propulsum tempore eodem 115
116  Aerea cardinibus revolutis ianua clausit.
117  Ingenium, atque fidem RISVANI laudibus effert

286  Nam fulsere mihi demersae in gurgite caeco
287  Aurorâ, atque die mage splendida lumina cara.
288  Alter in alterius vitâ sua tempora ducit,
289  Et sociata malis sunt mutua gaudia nostra.
290  Illius impavidum miratur Caesar amorem, 290
291  Laudem cui tribuens

313  Virtus sit quamvis sibi merces aequa, decusque,
314  Sole et splendidior sine laude refulgeat ullâ.
315  Vos me laeta procul ducetis tempora ituri, 315
316  Nomina vestra memor dum vivum at pectore servem,
317  Et quisquis teneat mundi vos angulus, usque
318  Caesar erit

336   KOREVSKI grato replevit pectora sensu,
337  Pene ut deficerent accommoda verba volentem
338  Dicere, uti posthac casu, vel tempore nullo
339  Illi Caesareum cedet de pectore nomen,
340  Grandia dum vivet benefacta et laudibus aequis 340
341  Efferet illius, natis

349  Mulcet castus amor, iam libertate potitus,
350  Venturae et sortis praegustat gaudia laeta. 350
351  Delicias inter sic pastor tempora ducit
352  Duram post hyemem, quum ver adparet amicum.
353  Nam virtute quies acquiritur, atque labore,

1  Vita timendorum laeta haud, iucundaque Regum,
2  Retur uti vulgus, multis nam exercita curis,
3  Et plene tranquilla manet non tempore longo,
4  Insomnes taciti coguntur ducere noctes,
5  Dum somno indulget desesque, ignavaque turba. 5

42  Caesarem et incusant scelerato crimine cuncti.
43  Ianicerum senior tunc has dedit ore querelas:
44  Illa ego, qui durae transegi tempora vitae
45  Bella cruenta gerens, quoquo sol lumine splendet, 45
46  Esurie heu! pereo, longis confectus et annis,

iuratum per nos, non grandius extet.
94  Propositum idque meum, nostra hoc obstringit et arma,
95   Osmano ut quovis maneamus tempore fidi; 95
96  Consiliumque meum Caesar quod reiicit, audax
97  Anne ideo assurgam, renuamque facessere iussa?

116  Illi quum vires debentur, vitaque nostra?
117  Arbitrio tribuit Caesar sua dona, teneris
118  Praestare et toto, quod praestas, tempore vitae.
119  Ponendi anne illi fines, cui summa potestas
120  Credita ad arbitrium revocare, et condere leges? 120

habebat 185
186   Muphtiadis (1) nomen, coniuncta et praemia honoris,
187  Tranquilla ille domi ducebat tempora vitae,
188  Seditiosa ipsum quum plebs exire coegit.
189  At tunc connubii celebrabat gaudia Caesar,

LIBER XVII. ARGUMENTUM.
1  Concilium procerum nocturno tempore in aulam
2  Convocat Osmanus, quanam ratione rebelles
3   Fraenandi motus, cernat «sententia discors»

50  Fors tibi subiectos illos non esse pigebat, 50
51  At si equitum, peditumque acies impune quod ausint
52  Vi rapiant, proceres patienter tempore nullo
53  Milite ab effreni sibi tolli commoda, opesque;
54  Si vero adnueris, quod poscunt agmina dira,

127  Si ruat imperium, casu quis vindicet illud?
128  Evenere prius ni talia, mira videntur,
129  Temporis at lapsu, meminit quae nulla vetustas:
130  Sic strata interdum cautes via panditur inter, 130
131  Et iacet esca avium sylvâ leo tectus in

132  Prisca novos casus haud raro saecla tulere,
133  Propositum exemplar queis emicat utile nobis,
134  Totque ferent casus sic tempora nostra, datura
135  Venturae exemplum genti, lumenque perenne. 135
136  Nam memores fasti referunt ut coepta vetusta,

et custode sine ullo,
233  Caesaris esse satis ratus in discrimine nomen.
234   Mustaphae at genitrix obscurae tempore noctis
235  Perderet Osmanum quanam ratione, volutat. 235
236  Saevit plaga vetus, iussu quod Caesar iniquo

255  Sic crevit, multis et donis prodiit auctus, 255
256  Atque per ora virûm celebratus fulsit in aulâ,
257  Pacis Vezirus, belli sed tempore ductor,
258  Hinc fuit Akmeto cognato foedere iunctus.
259  At quoniam haud virtute animi, nec robore dextrae,

40  Atque morituras trahat in discrimina belli, 40
41  Esuriem terris, per caerula vasta sitimque,
42  Et frigus nudas hyberno tempore passas.
43  Heu meminisse dolet, quotnam, nondum excidit annus,
44  Turcica Sarmatico ceciderunt agmina ferro:

217  Caede hi perspectâ, saevit quâ Dervis iniquus
218  Acri illum invadunt minitantes impete facto,
219  Diripiuntque ambo simul uno tempore ferrum.
220  Ipsos par ardens animus rapit, atque cupido, 220
221  Ast eadem virtus si pectora iunxit amica,

283  Irâ indignatus Dervis respondet acerbâ,
284  Altius adsurgam, iuvat hîc descendere ab alto.
285  Te lapsum at video, quin ullo tempore surgas, 285
286  Viscera telluris, vel te edita moenia condant.
287  Alter at excepit, mentiris, dire rebellis,

75  Illam visuri tot reges litore ab Indo, 75
76  Et prope qui Tanaim degunt liquere penates,
77  Atque arctos gelidum, nocturna ubi tempora longa;
78  Lectos demisit proceres orientis ad oras.
79   Begum deperiit magno succensus amore

102  Horrere incipiens speciem tot damna ferentem.
103  Cur misera o genitrix, clamavit, lucis in auras
104  Pulchra ego prodivi, nullo si tempore vitae
105  Possem pace frui? cur me sors vexat iniqua, 105
106  Pro serto tribuens mihi ferrea vincla parato?
107  Audivit Princeps

146  Ceu reboant hyeme, boreas quas turbine quassat.
147  Hostem inde assurgens facto impete sternere tentat,
148  Vittarum at densi circum sua tempora plexus
149  Fulminei potuere ictus fera damna morari:
150  Percitus interea crudeli verbere Princeps 150
151  Sensibus eripitur, nox

ictus, et verbera dira.
220  Fracti arcus, clypei resonant, ensesque cruenti 220
221  Armatus clavâ quidnam vir perficit unus?
222  Tempora perrumpit Secio, qui nuper amatae
223  Promisit sponsae devicto ex hoste trophaea.
224  Incassum at reducem formosa virago moratur,

decor iste tuus, sunt haec tua bellica coepta?
309  Alma quies animae, lux et dulcissima nostrae!
310  Hei mihi qualis eras, quum nuper ad arma ruisti, 310
311  Tempore mutatum te quantum miror ab illo!
312  Conscia, quae fuerit tua magna potentia pridem,
313  Ipsa equidem nequeo tam tristia credere facta.
314  Quid misera at fallor? te

387   Mustaphae carus, nam munere functus eodem,
388  Imperium hic Caesar quum sub ditione tenebat,
389  Devinctusque fide cupiebat tempora prisca.
390  Hinc sortem arripiens turbae mora nulla spopondit 390
391  Se monstraturum captivi triste sepulchrum.
392  Iuxta Caesareos solus iacet angulus hortos,

sim Caesar adhuc, alter revocetur ab illis?
448  Haec mandata ferent vitae tibi forte periclum,
449  Despicit at mortem subiectus pectore fido.
450  Ad quaenam melius servabis tempore vitam, 450
451  Quam me si eripias, diro et tuearis ab hoste?
452  Vellem, iuro tibi, clemens ignoscere noxis,
453  Cedere et imperium Mustaphae, et

hic moestus ductoris in aede latebat,
501  Expectans missos legatos, quaeque tulissent.
502  Auget sollicitas formido in pectore curas,
503  Et longo queritur cunctantes tempore abesse.
504  At subito en resonant fremitu loca proxima circum
505  Milite densa fero, gladiique, et tela coruscant.
506  Horrisono motu miscentur cuncta, tumultu,

43  Ante necem et duro damnatur carcere claudi?
44  Discite mortales, terrent quos nulla pericla,
45  Firmum stare nihil, nequeat quod tempore labi, 45
46  Et talem subeunt legem si sceptra tenentes,
47  Quosque colit totus, digne veneratur et orbis,
48  Quae vos sors maneat

meumque,
Ut de corde meo possit tormenta movere.”
Et vigil haec illi prudentius ore reportat:
“Arma repone, heros ignote, caputque deinde 155
Ferre potes, quocumque trahit tua te ipsa voluptas.”
Tempore, magnificas quo Turca accesserat aedes,
Stella refugit, erat Smail-agae haec ultima stella. AGMEN
In Cetinje, in Monte Nigro surrexerat

omnia, quae decorant haec culmina montis, 285
Crux est, quae super haec effert se; roborat haec vos
In cruciatibus et caelo vos protegit alto.
“Ah! si ex planitie, prospectus unde vetantur,
Et reliquae gentes hanc nullo tempore victam
Illustremque crucem de vertice Lovćen ad astra 290
Elatam aspicerent, et si innotesceret illis,
Quomodo Turca ferox constanter faucibus atris
Haud parvo glutire illam molimine tentet,
Et

Funeque connexum sequitur vestigia equorum.
Care Deus, vulgus sceleris qua labe notatur?
Estne reum, quoniam Turcas lascivia mordet? 405
Estne reum, quoniam Turcas ignavia rodit?
Ergo reum cur est?... Quia vitae tempora ducit,
Et praestare nequit quae Turca requirit ab illo:
Aurea quippe talenta albescentemque placentam.
Interea Smail-aga acrem prope papiliones 410
Vertit equum huc illuc et in hasta

Maiores octo cultri multique minores,
Ignivomae plures ballistae, quas tegit aurum, 645
Et minimae facile non possunt dinumerari.
Sed quidnam clava ferrata innititur illic,
Prodigium pulchrum nec lapso tempore visum,
Nonne lupo torvo clemens innititur agnus?
Nonne dracone truci innititur inclita musa? 650
Hercle, fides cernis, sed, amice, timere caveto,
Ne ferrata terat clava illas, neve catenas
In

Arridens tibi,
O Keats
Cantat invisibilis luscinia. POESIS
Quid poesis. —
Momentum inflammatae mentis
Raptum ex sinu Fati
Ex palma divitis sed fluentis temporis. VISU MIRABILE

Super mare smaragdinei montes
sicut pontes
Oculos et cor
ad immensum ducunt.

Digituli ignoti
poesin in nubibus

MIROSLAV KRAVAR Quaeso, doctissimi collegae, ut mihi liceat hoc in Coetu ea, quae de studiorum classicorum in re publica Iugoslavia statu suo tempore in ephemeride «Romanitas» pluribus verbis exposui, in pauca conferre, quo facilius appareat parem aut similem saltem horum studiorum condicionem in variis non solum Europae civitatibus, sed etiam in omnibus paene orbis terrarum regionibus, in quibus etiam patrum nostrorum

vergunt, studia classica floruerint, quae praeclara scriptorum studiosorum sapientium ingenia contenderint, ut Latini sermonis usum conservarent atque propagarent, quotque opera hac lingua edita cum Latinas tum etiam Slavicas litteras locupletaverint. Nam eo tempore lingua Latina apud nos non solum in Ecclesia aut in schola, sed etiam in tota fere vita publica complures utebantur. Quae condicio usque ad prima saeculi undevicesimi decennia permansit. Tum autem rerum mutatione facta, quae in multis Europae gentibus nationis conscientiam

etc. Quid mirum, si in aetate technica viventes studia antiquitatis e scholarum scamnis paulatim recedere videmus atque magis magisque in alias provincias transire? Nostrum certe est summa ope niti, ut omnia quae veteres nobis memoria tradiderint ab oblivione vindicemus, sed tempora mutata monere videntur novis quibusdam itineribus opus esse, quae nos ad hanc metam perducant, eoque magis, quod in variis nationibus non eaedem sunt vitae condiciones, quae studia nostra vel provehere vel retardare possint. Haud sane dubium

Ad pedes fatigatos
Veniunt undae ad pedes fatigatos
et dicunt aliquid musicae incomparabile
Audit cor viatoris humile
sonum immensitatis
Post carmen in animo statim
volans alis aeterni temporis
fit amore lucis raptim
in abyssis ignotis
cum gaudio invisibile... Recordor Parentium
Parentii
in peristylio basilicae Euphrasii
sol splendens cum taciturnitate
relaxat

enim communicabant inter se incolae maritimarum urbium, Latina scribebantur mandata et resolutiones auctoritatum Francorum, ea erat lingua tum potentissimae ecclesiae Romanae. Mirandumne est, quod in Croatia quoque- non aliter ac in aliis Europae occidentalis regionibus- his remotissimis temporibus sermo Latinus ad solemniora rei publicae negotia tractanda adhibebatur quodque antiquissimae inscriptiones lapidariae Croaticae aliaque documenta cancellariae aulicae Croatarum lingua Latina exarabantur? Quod vero initio ob necessitatem factum est, procedente

temporibus sermo Latinus ad solemniora rei publicae negotia tractanda adhibebatur quodque antiquissimae inscriptiones lapidariae Croaticae aliaque documenta cancellariae aulicae Croatarum lingua Latina exarabantur? Quod vero initio ob necessitatem factum est, procedente tempore et politioribus saeculis in consuetudinem venit. Non neglecta lingua vernacula (quam semper quovis sacrificiorum genere defendere parati erant) Croatae altiorum coetuum linguam Latinam tamquam alterum sermonem patrium adamaverunt et apud se civitate donaverunt. Caeterum

qui saeculo XVIII primisque triginta annis saeculi XIX floruerunt et quorum plerique Ragusii nati sunt, illam prae ceteris deberi invenias. Hi enim scriptores in adhibenda lingua Latina tantam cognitionem, praestantiam nitoremque exhibuerunt, ut ab universis fere eiusdem temporis viris eruditis uno ore celeberrimis veteribus scriptoribus aequiparandi dicerentur. Facere non possum, quin hic magnum numerum nostratium, qui lingua Latina usi sint, meliorem vitae partem, immo omnem vitam in diversis Europae partibus transegisse atque patriae suae

notissima opera bibliographica in calce huius Indicis memorata C. Estreicheri, G. Petrik. C. Szabó, J. Szinnyei, M. D. Grmek, ceterorum, quae in ea bibliotheca asservantur quaeque mihi ad supplendas lacunas maximum subsidium praestiterunt. Aliae bibliothecae et archiva, quae pro! brevissimo tempore adire potui, sunt: Bibliotheca metropolitana Zagrabiensis, Bibliotheca Academiae Slavorum meridionalium Zagrabiensis, Bibliotheca conventus Fratrum minorum Ragusii, Bibliothecae scientiarum Ragusii, Spalati, Iaderae, duo Archiva historica Iaderae et Zagrabiae.

quosdam, qui apud nos degentes nostraque merentes stipendia doctrina et eruditione claruerunt . Quae omnia supplementis subsequenter adici poterunt. De norma, quam in recensendis libris adhibui, haec moneo: Nomina auctorum forma usitatissima et orthographia horum temporum afferuntur, ad quam formam lector semper ab aliis formis remittitur. Ne huius elenchi ambitus ultra modum augeretur, titulos librorum non integros exscripsi, sed partes minoris momenti, quas ad agnoscendum opus vel operis editionem supervacaneas arbitratus sum, abbreviari vel

est opera pro ratione obiecti, quod pertractant, in praesenti Tomo in XXI classes divisa esse, quarum seriem Conspectus operis, qui libro praemissus est, exhibet. In una quaque classe opera ordine chronologico enumerantur, ita enim statum et progressum cuiuslibet disciplinae per seriem temporis quivis facile distinguere valebit. Pro maiore lectorum commoditate subnectitur copiosus auctorum index alphabeticus. In fine grato animo memoro me in adornanda hac editione opera doctoris Dana Čučković assidue adiutum esse.

non tantum ingenii dotibus sed copia quoque operum inter aetatis suae suppares eminuit. Scripsit revera multa et varia, tum Latino tum Croatico sermone. Harum autem elucubrationum pars ab ipso auctore, dum vita suppetebat, publici iuris facta est, pars decursu temporis curantibus diversis doctis viris typis mandata, tertia pars ( chartae doctae, Iuppiter, et laboriosae ) adhuc usque inedita remansit. Nescio certe qua iniquitate fati acciderit, ut complura ex illis, quae in lucem

quodque in Bibliotheca nationali Taurinensi diu asservatum atque anno 1924 descriptum est, ipsum quoque vix ante aliquot annos doctorum oculos in se conversum luci publicae restitutum esse. De recentioribus Maruli operum inventis, si rem volumus usque ad nostra tempora prosequi, lectorem nota pag. XV-XVI adiecta breviter monemus. Usus igitur docet nos confidere posse fore, ut etiam alia opera clarissimi Spalatensis, quae nostra aetas numquam vidit, fortuna favente tempus aliquando

Quaevis verba in compendiis expressa resoluta sunt 2. In scribendis grandibus et minutis litteris atque in usurpandis interpunctionibus, quippe quae apud antiquiores scriptores plerumque non congruant nec ullius momenti sint, orthographia, quae nostro tempore in usu viget, adhibenda visa est. 3. Partes orationis rectae, quo melius agnoscerentur, litteris cursivis notari placuit. Cum pro ratione huiusmodi editionis nullum commentarium scribere in animo

animae exaratae PRURITUS TERRAE
Redi in domum tuam
Pupillam oculi exstingue
Veni in deserti ubertatem
Lucernam temporis ignoti accende
Depone dierum onus ad pedes montis
Palpitui terrae praebe aurem
Pruritum terrae mitiga DE NIHILO CANTABO

Bibliographia locorum inventorum

Mažuranić, Antun (1805-1888) [1838], Epistula ad A. Kaznačić, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 1113, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [mazuranicaepist].

Milašinović, Franjo (1808-1883) [1850], Viator Zagorianus Jožko Hranjec, versio electronica (), 190 versus, verborum 1282, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen macaronicum] [word count] [milasinfviator].

Dante Alighieri; Getaldić, Vlaho (1265-1321; 1788 - 1872) [1864], Mortis Hugolini versio Latina, versio electronica (), Verborum 617, 62 versus, Ed. Alessandro Piegadi Neven Jovanović [genre: poesis fragmentum; poesis epica; poesis versio; carmen heroicum] [word count] [getaldicvugolino].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors].

Smerdel, Ton (1904-1970) [1962], Poemata octo, versio electronica (), 279 verborum, 90 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - poema] [word count] [smerdeltpoemata].

Kravar, Miroslav (1914-1999) [1966], Oratio in conventu Latinis litteris linguaeque fovendis, versio electronica (, Roma), 712 verborum [genre: prosa - oratio] [word count] [kravarmoratio].

Smerdel, Ton (1904-1970) [1969], De cicadis et undis Parentinis, versio electronica (), 552 verborum, 133 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - poema] [word count] [smerdeltcicad].

Jurić, Šime (1915-2004) [1971], Praefatio in Iugoslaviae scriptores Latinos recentioris aetatis, versio electronica (, Zagreb), 1646 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatio].

Jurić, Šime (1915-2004) [1979], Praefatio in editionem commentarii Marci Maruli de Veteris Instrumenti viris illustribus, versio electronica (, Zagreb), 778 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatioviris].

Golub, Ivan (n. 1930) [1984], Ultima solitudo personae, versio electronica (), 503 verborum, 150 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - poema] [word count] [golubipoemata].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report