Your search found 2599 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1701-1800:

diviso munere, reddat.
1037  Nec nova res auras naturae haud simplicis esse
1038  Aërias, siquidem foecundant omnia late
1039  Omnibus et vires et vitam suppeditantes;
1040  Nec non e rebus sibi jungunt tenuia quaeque
1041  Abrasa, in varios atque exhalata vapores.
1042  Quare non poterit per partes aëris omnes
1043  Transferri nostras certus Sonus undique ad aures,

videmus
1055  Semper, sint tenues sint magni quamlibet illi:
1056  Scilicet horrendum murmur parvumque tuborum
1057  Tempore idem spatium pariter percurrit eodem;
1058  Pluribus in rebus tentando saepe repertum
1059  Quod fuit, ut ratio non ulla refellere possit.
1060  Idem praeterea vix ventis tardior aures
1061  Percutit adversis Sonitus, citiorque secundis;

1080  Puppis: et assimili pacto, cum fulgit in altis
1081  Nubibus, et tonitru post Juppiter infremit acri;
1082  Quantum illae nubes tollantur, scire licebit.
1083  His bene firmatis rebus tibi suppositisque,
1084  Accipe, quo patulas pacto Sonus excitat aures.
1085  Principio motus subit aër anteriorem
1086  Auris, qui conchae cavus extat

1176  Ars facit haec etiam, magno videantur ut auctu
1177  Corpora, quae nostros infra sunt tenuia sensus,
1178  Ut cum detegimus brevium per septa tuborum
1179  Innumera in variis animalia fervere rebus
1180  Tantula, uti totum numero simul innumerali
1181  Cernere non oculis populum possimus eorum,
1182  Ludentisque velut miracula contemplamur
1183  Naturae, majora suae quae

uti totum numero simul innumerali
1181  Cernere non oculis populum possimus eorum,
1182  Ludentisque velut miracula contemplamur
1183  Naturae, majora suae quae denique nusquam,
1184  Rebus quam in minimis, spectacula praebuit artis.
1185  Jam Speculi non posse vias penetrarier intro
1186  A radiis, supera quoque dixi, lucis; at illo
1187  Omnes reflecti offensu, subitoque repelli.

offensu, subitoque repelli.
1188  Propterea rerum variarum apparet imago
1189  In Speculo; quoniam simulacrum lucis ab ipsis
1190  Cum venit in Speculi laevorem rebus, ab ejus
1191  Planitie redit haud confusa lege situque,
1192  Sed certa ratione sed ordine partium eodem,
1193  Ad Speculum offendit veniens quo lucis imago.
1194  At super his

Agricolarum;
1228  Nec sum adeo informis, nuper me in littore vidi,
1229  Pastor ait, tenero perculsus vulnere corda.
1230  Hinc etiam omnigenos gigni fateare Colores
1231  Est opus in rebus: namque ut reflexa videri
1232  Lumina res faciunt radiorum, ita corpora reddunt.
1233  A quibus exiliunt, vario contincta colore.
1234  Candida cernis enim, quae ex omni parte remittunt

1453  Turgidus: extremus demum subit interiorque
1454  Vitreus, hoc multo qui mollior extat, at illo
1455  Densior. Ergo Oculis Mens rerum externa videndo
1456  Percipit, emissis cum rebus ab omnibus omnes
1457  In partes radiis acies obvertimus; intro
1458  Illabantur uti se protinus insinuantes;
1459  Et vario confracti humore meantes

tueri:
1573  Illi proinde vident quoque coeca nocte vagantes,
1574  Queis praesertim amplum pandit Pupilla foramen.
1575  Tum debere putes Oculos variare figuram
1576  Pro variis rebus, quas cernunt: cominus illae
1577  Immittant ut si radios, membrana recedat
1578  Ultima, quantum opus est, in ea ut pingatur imago,
1579  Et convexa magis se lens Crystallina flectat:

1595  Fusca magis fieri, mage quae removentur: oportet
1596  Proin disjuncta magis, quae sunt mage fusca videri,
1597  Hac Oculos fallunt Pictores arte tuentum,
1598  Res aliis alias mage rebus ut esse remotas
1599  Credamus, licet in tabula simulentur eadem:
1600  Quandoquidem fusco tingunt distantia fuco
1601  Propterea hibernus cana nive Juppiter agros
1602  Spargit

1612  His tamen atque aliis, quas dehinc clarabimus ipsi,
1613  Permultis, genus hoc, opus est rationibus addas
1614  Mentis opinatus quosdam, deducta per usus
1615  Quae longos teneris jamdudum in rebus ab annis,
1616  Rebus in his, nostros quae sensus saepe lacessunt,
1617  Nescio qua, tacita celer utitur arte ferendo
1618  Callida judicio, nec ut ipsa advertat, id intra

dehinc clarabimus ipsi,
1613  Permultis, genus hoc, opus est rationibus addas
1614  Mentis opinatus quosdam, deducta per usus
1615  Quae longos teneris jamdudum in rebus ab annis,
1616  Rebus in his, nostros quae sensus saepe lacessunt,
1617  Nescio qua, tacita celer utitur arte ferendo
1618  Callida judicio, nec ut ipsa advertat, id intra
1619  Quae fiat ratione, suos neque sentiat actus,

ideo cessare videntur
1713  Astra per aetherias et Sol et Luna cavernas.
1714  Corpus item motum poterit cessare videri,
1715  Cum motis aeque atque ab eadem parte refertur
1716  Rebus: at hae citius si currant, ire retrorsum
1717  Apparet, sequitur quia segnius: illud at ipsis
1718  Denique si rebus, quibus a Cernente refertur,
1719  Sit velox magis et pernix, videatur, oportet,

videri,
1715  Cum motis aeque atque ab eadem parte refertur
1716  Rebus: at hae citius si currant, ire retrorsum
1717  Apparet, sequitur quia segnius: illud at ipsis
1718  Denique si rebus, quibus a Cernente refertur,
1719  Sit velox magis et pernix, videatur, oportet,
1720  Tantum, plus celeri rapitur quantum impete, ferri.
1721  Consimile est, vehimur cum nos per caerula puppi:

1721  Consimile est, vehimur cum nos per caerula puppi:
1722  Ire videntur enim ripae, praeterque volare
1723  Et nemora et colles circum: properante relati
1724  Namque Oculo variis respondent rebus: ob hanc rem
1725  Apparent celeri motu in contraria ferri;
1726  Cum nos in puppi videamur stare quieta:
1727  Percipimus siquidem nos motum ab imagine mota,
1728  Quam radii

1837  Percipere ullarum Mentem sinit; usque adeo re,
1838  Immemor ipsa sui quoque, fixa moratur in una.
1839  Noxius hic Stupor est. ast a novitate teneri
1840  Defixum, atque diu miris haerescere rebus
1841  Juverit; hinc quoniam rerum natura novarum
1842  Longum Admiranti tandem detecta patescit;
1843  Altius et molli simulacra impressa cerebro
1844  Haerent nec morbo longis

item vis aurae magna cerebro,
1887  Inde loci totos quae late fusa per artus
1888  Mobilitat corpus, viresque educat ut omnes,
1889  Efficit, et validis audax conatibus instet,
1890  Rebus uti victor tandem potiatur amatis.
1891  Magna facit quoque Spes, inhiat dum saepe cupitis
1892  Ardenter, vapor ut vi multa pectus inundet:
1893  Proinde cruor cursu properantior usque citato

posuisse, at quamlibet illuc
40  Tendere, quo lubeat, quo raptet coeca voluptas.
41  Talia qui fingit, vesano effutiat ore
42  Multa, licet, simili ratione: haud esse potentem
43  In rebus Dominum, praesit qui providus Orbi,
44  Omnia fortuitus sed Casibus edita dicat
45  Constare, atque eadem servari a Casibus isdem.
46  Quod quoniam a vera quantum ratione recedat,

aëra praeceps,
73  Et qumavis nequeat non labier, attamen ultro
74  Labitur, et terram celerans gravitate petissit.
75  Ergo correpti vitae felicis amore
76  Quaerimus usque avidi Bona rebus in omnibus omnes
77  Ardenter: nam saepe licet videamur in ipsis
78  Rebus velle, prius quae valde ingrata fuere,
79  Contra, quae nimium placuerunt ante cupita,
80  Longe aversari,

et terram celerans gravitate petissit.
75  Ergo correpti vitae felicis amore
76  Quaerimus usque avidi Bona rebus in omnibus omnes
77  Ardenter: nam saepe licet videamur in ipsis
78  Rebus velle, prius quae valde ingrata fuere,
79  Contra, quae nimium placuerunt ante cupita,
80  Longe aversari, et mutarier omnibus horis;
81  Attamen oblito nunquam, quod quaerimus unum

regione, rotarum:
110  Et tamen una movet major rota primaque cunctas
111  Mobilis, hinc motus cum tempore profluit omnis.
112  Sic quoque multa gerunt Homines, variisque moventur
113  Rebus, at ex una tamen omnia origine pendent,
114  Quod sibi quisque Bonum summum velit, appetat unum.
115  Summum deinde Bonum nil novimus esse, nisi illud,
116  Quod bene cum teneas, aliud non amplius optes:

170  Formidare malos, et nulli fidere: semper
171  Pascere se demum, positisque quiescere votis
172  Nunquam; et divitias optare atque addere partis
173  Usque novas, nullis explere at pectora rebus,
174  Consimile est morbo, sitiens quo postulat undam
175  Aeger, ab affusa se plus sitis aestuat unda;
176  Consimile est etiam poenae, quae prodita vulgo
177  Fertur, ubi sedes

250  Edita nimirum, ceu fulmine, saepe vaporant,
251  Conque teruntur; uti multo parere quietum
252  Sit fatius, velle imperio quam regna tenere.
253  His permulta potes vetera atque recentia rebus
254  Suppeditare tibi (scis namque) exempla probandis;
255  Donec luce palam constet non esse Potentes,
256  Quos penes imperium populorum est. Parte revolve,
257  Si vacat, ex alia

pressa bisulcis;
362  Mens ollis conversa Suum fuit in naturam,
363  Pro pudor! ingenuimque gerebat bruta ferinum.
364  Adde, quod ipsa suum simplex Natura pudorem
365  Talibus in rebus fateatur: namque probrosis
366  Coeca libidinibus quaerit loca, publica vitat,
367  Deprendique timet; se damnat scilicet ipsam,
368  Seque vel invitam tacite arguit, atque inhonesto

399  Et sitis in vita semper nos torret hiantes.
400  Haud tamen hoc ipsum longe non utile nobis;
401  Quaerere nimirum semper, quod deficit, aegroque
402  Esse animo, nullisque diu requiescere rebus,
403  Ex omni nequeant quae reddere parte beatos;
404  Ut sic jam specie falsorum et fraude bonorum
405  Detecta, Verum tandem Summumque quod extat,

suis contingere votis.
407  Quare tam longe abducit nos devius error
408  Propterea; quoniam, cum simplex unaque summi
409  Sit natura Boni, disjunctum quaerimus illud
410  Nos tamen in rebus: namque illa Potentia summa est,
411  Quae nullius egens sibi sufficit, unaque Clara,
412  Et summe per se pariter Venerabilis una est,
413  Laetaque, gaudendi quae causas invenit in se:

Bonum: namque illud oportet amare;
555  Quandoquidem nos esse necesse est velle beatos;
556  Id cupide quamvis et semper sponte velimus.
557  At non Arbitrio, non Libertate caremus
558  Rebus item in multis, quae non Bona summa videri
559  Esse queunt, aliqua sed deficientia parte:
560  Nam quoniam partimque bonae partimque videri
561  Esse malae possunt, optari posse fatendum est

564  In nobis, ut nulla queat res vincere contra,
565  Desipere insano non illos corde putantes
566  Esse opus omnino, Mens semper ut ipsa necessum
567  Intestinum habeat cunctis in rebus agendis;
568  Vel quia sideris subjectam aspectibus illam
569  Rentur, et Astrorum certa sub lege teneri;
570  Sive quod, invicti ne rumpant foedera Fati,
571  Tanguntur misera

profecto
638  Ille quidem causa esse et meta novissima debet,
639  Qui tantum se propter amandus: id ultima namque
640  Exposcit summi Finis natura Bonique.
641  Hunc tibi propterea rebus praeferre Voluntas
642  Ultro debet, eae quaecumque existere possunt,
643  Famae et divitiis et honoribus illecebrisque,
644  Nec non et caris praeferre

644  Nec non et caris praeferre Parentibus, ipsis
645  Et Natis, usquam vel si quid dulcius extat,
646  Praeferre et vitae quoque et ipsis denique nobis;
647  Nec tantum praeferre, sed ipsum in rebus amare,
648  Res omnes per quem subsistunt, omnibus Unum.
649  Namque has, quo Numen, si prosequeremur amore,
650  In rebus Finem Mens constituisse creatis
651  Privatisque bonis

et ipsis denique nobis;
647  Nec tantum praeferre, sed ipsum in rebus amare,
648  Res omnes per quem subsistunt, omnibus Unum.
649  Namque has, quo Numen, si prosequeremur amore,
650  In rebus Finem Mens constituisse creatis
651  Privatisque bonis summum extremumque repente
652  Nostra videretur; fierent ut protinus inde
653  Omnia perversa summi praepostera lege

sunt, omnibus uti,
659  Plusve minusve quidem, suprema ut scilicet ejus
660  Summi a natura magis ipsa minusve recedunt,
661  Extremique juvant ut nos in gaudia Finis.
662  Neu tu rebus ab his reputes hic forsan, Amorem
663  Non purum in nobis, omni neque labe carentem
664  Esse; Bonum quoniam, quia suave est conveniensque,
665  Tendimus in summum, summum cum Numen amamus.

carentem
664  Esse; Bonum quoniam, quia suave est conveniensque,
665  Tendimus in summum, summum cum Numen amamus.
666  Namque ea vel puri natura videtur Amoris,
667  Nullis prorsus uti rebus queat ipse teneri,
668  Ni sint, quae placeant, delectent, conveniantque:
669  Ut nihil est, oculis aliud quod cernere possis,
670  Splendida quam radiis quae fulgent corpora lucis.

bonorum
685  Haeret in amplexu placide, plenusque quiescit.
686  Nonne vides igitur, quam cautum jam sit Amoris
687  Legibus aeternis, ne ut summo in Fine creatis
688  Haerentes cupide rebus captique fruamur;
689  Ut facimus, specie tantum verique bonique
690  Illusi heu! miseri persaepe: huc devius error
691  Nos agit, infelix ruis huc insana Voluntas!
692  Nempe

corpora Naturaї
694  Cuncta movens Auctor (siquidem nos excitat ista
695  Servandum ad corpus suavi ratione, neque illis
696  Propterea jungi, sibi qui debetur, amore
697  Nos voluit rebus) jucundo protinus ipsi
698  Illecti sensu, quidquid juvat, ilicet ipsis
699  Acceptum rebus referendum hoc omne putamus.
700  Nam quia non operam sentimus saepe juvantem

suavi ratione, neque illis
696  Propterea jungi, sibi qui debetur, amore
697  Nos voluit rebus) jucundo protinus ipsi
698  Illecti sensu, quidquid juvat, ilicet ipsis
699  Acceptum rebus referendum hoc omne putamus.
700  Nam quia non operam sentimus saepe juvantem
701  Numinis in nobis, sed circum sola videmus
702  Corpora, propterea fit, ut illis haereat ultro

Forma.
734  Nunquam credere enim possis, quod providus Auctor,
735  Ordinis aeterna totam qui lege creavit
736  Naturam, humanas tantum, praestantius ullis
737  Queis nihil in rebus, quodcumque est, nobiliusque,
738  Atque sui similes Animas projecerit ortas
739  Sic temere in mundum, ut nullo donârit egentes
740  Lumine lucis, uti valeant agnoscere, quidquid

979  Sola, quod alter habet, sibi tantum hic optet habere.
980  Sic, omni quoniam est expers ratione, libido
981  Impetus est animi quidam non rectus, ut illo
982  Infra se positis fiat Mens subdita rebus.
983  Denique si Ratio non temperet, omnis, oportet,
984  Prava sit Affectus natura: cientur enim intus
985  Corpore concusso turbae, commota vacillat

perrumpere nodos.
1033  Postremo nihil esse putem hac praesentius in re,
1034  Quam nostris parce (namque hinc impelimur) uti
1035  Sensibus, illecebras vitare, animumque retractum
1036  Rebus ab externis, magni nos unde tumultus
1037  Continuo exagitant, in Veri educere lumen,
1038  Scilicet assidue meditantem, noscere rerum
1039  Ut possit pondus, semperque aeterna tueri.

sensus supra sunt cumque, tueri
1042  Non valet; Aeternum quapropter quidquid et extat
1043  Verum et Divinum, vix solo nomine novit
1044  Infelix: quamvis eadem tam cernat acutum
1045  Rebus in humanis, species et spectet inanes:
1046  Motibus hinc variis stulte jactatur, et aegrit.
1047  Quapropter vis tanta animum turbavit ubi intus,
1048  Ut nequeas contra violento obsistere bello,

Voluntas
1122  Usque aeterna sequi Legis praescripta supernae;
1123  Quae, quoniam rectam sunt cognita per rationem
1124  A nobis, Rationis item praecepta necesse est
1125  Omnibus in rebus sit certa audire Voluntas.
1126  Percipe praeterea, veluti qui corpora vibrant
1127  Per tensum vario saltu ludentia funem
1128  Sublimes, medio librentur semper, oportet:
1129  Nam

terram,
1132  Praecipitemque trahent supero de fune ruinam:
1133  Sic nimium in partem si flectat forte Voluntas
1134  Alterutram, medio neque sese libret Honesto
1135  Omnibus in rebus, sive hinc sive inde, necesse est,
1136  Decidat in vitium, et Virtutem deferat ipsam:
1137  Semper enim in media Virtus regione locata est,
1138  Illinc cujus et hinc stipant latera utraque formae

et conditione
1147  Atque gradu atque annis, diversis moribus uti.
1148  At sibi conveniat pulchrae in Virtutis amore
1149  Semper; eam certus constanti mente sequatur
1150  Omnibus in rebus fortuna aetate locoque:
1151  Illa regat, vitaeque modum praescribat, et aequos
1152  Conformet mores, et amorem in pectora sancti
1153  Ordinis insinuet. Quin est Amor Ordinis ipsa,

modum praescribat, et aequos
1152  Conformet mores, et amorem in pectora sancti
1153  Ordinis insinuet. Quin est Amor Ordinis ipsa,
1154  Quo summe rebus praefertur summa creatis
1155  Nimirum Natura Boni: quare una, necesse est,
1156  Sit Virtus; quoniam est Amor immutabilis Aequi:
1157  Namque ab amore suam debent fortita videri

in unum
1160  Dirigat; ut torrens, secum rapit omnia victor,
1161  Omnia recta, suo facit omnia consona fini,
1162  Atque omnes pulchris decorat Virtutibus actus.
1163  Sin contra rebus se pascat inanibus idem
1164  Cuncta quidem soli referens sibi; pravus ut ipse est,
1165  Et fallax rectis regionibus exit, oportet,
1166  Omnia prava etiam mendosa atque absona fiant,

1166  Omnia prava etiam mendosa atque absona fiant,
1167  Omniaque in vitium flectant, quaecumque geruntur.
1168  Una igitur Vitrus; varia sed pro ratione,
1169  Qua modus in variis servatur rebus et ordo,
1170  In formas veluti digesta est scissaque multas:
1171  Haud secus ac uno surgens de stipite quercus
1172  Porrigit innumeros hinc illinc undique ramos
1173  Extensa,

1173  Extensa, et late diffusis pulchra virescit
1174  Frondibus oblectans oculos animosque tuentum.
1175  Ipsa quidem Virtus nimium excurrentia vota
1176  Temperat, et nullis corruptum rebus Amorem
1177  Purum atque integrum divinos servat ad ignes:
1178  Ipsa qouque haec Fortis, dium quae propter Amorem
1179  Aspera magnanimo fert pectore duraque rerum.
1180  Quin et

1237  Non animos igitur Juvenum facere ulla sagaces
1238  Gestarum poterit brevis experientia rerum.
1239  Haud tamen hac illi prorsus Virtute carerent,
1240  Consilia in dubiis vellent si exposcere rebus,
1241  Et dociles semper praebere Monentibus aures.
1242  Nam neque saepe Viros aliorum inquirere mentem
1243  Rebus in ambiguis puduit quoque. Saepe quod uno
1244  Lumine non

Virtute carerent,
1240  Consilia in dubiis vellent si exposcere rebus,
1241  Et dociles semper praebere Monentibus aures.
1242  Nam neque saepe Viros aliorum inquirere mentem
1243  Rebus in ambiguis puduit quoque. Saepe quod uno
1244  Lumine non videas oculorum, utroque videtur
1245  Recluso. Quantum Sapientum proinde petitum
1246  Consilium multis saepe attulit emolumenti!

petitum
1246  Consilium multis saepe attulit emolumenti!
1247  Praeterea Prudens animo pollere sagaci
1248  Debet, ut in certum quae sint mage idonea finem,
1249  Multis inveniat de rebus, et eligat apta;
1250  Quin et solerti peragat ratione, viaque
1251  Dum graditur coepta, ne quae res obsit eunti,
1252  Huc circumspiciens mentem convertat et illuc

1250  Quin et solerti peragat ratione, viaque
1251  Dum graditur coepta, ne quae res obsit eunti,
1252  Huc circumspiciens mentem convertat et illuc
1253  Solicitam, coeptisque objecta incommoda rebus
1254  Vitet, et offensu declinet cautus ab omni.
1255  Attamen interdum nihilo minus usque sagacis
1256  Solertis cautae et quantumvis omnituentis

1256  Solertis cautae et quantumvis omnituentis
1257  Fallier humanae videas ea prodita mentis
1258  Consilia, eventu nec saepe probata secundo.
1259  Scilicet humanis gaudet colludere rebus
1260  Fors, ut vulgus ait, nec opino vertere cuncta
1261  Adventu, quae tunc Hominum Mens cumque parabat.
1262  Propterea variam quia rerum conditionem
1263  Scit Prudens,

qui corde sagaci
1279  Eventus rerum varios cognovit, in ipso
1280  Plerumque incertis praesertim ludere bello
1281  Fortunam vicibus; quapropter comparat aequum
1282  Adversis animum rebus pariterque secundis.
1283  Et quoniam media est inter contraria Virtus
1284  Hinc vitia atque illinc; medium rationis, oportet,
1285  Propterea teneat Prudentia; cujus utrumque

1298  Nimirum aggreditur cum res, neque cogitat ante,
1299  Quid sit opus facto; proinde et mutatur in horas
1300  Sive levem ob causam seu nullam, nec sibi constat;
1301  Nec non et rebus quoque cum pigratur agendis:
1302  Nempe prius quam res ipse aggrediaris agendas,
1303  Consultes, opus est; at, postquam coeperis, illud,
1304  Quodcumque est, properans mature perfice factum.

1345  Qui se praeclaro super omnes extulit ausu;
1346  Praevertunt alios quantum Virtutis honore:
1347  Obtinet haec medium rationis, et altera reii;
1348  Nam res commutat rebus, neque respicit ultra
1349  Ipsa aliud quidquam, quam par ut constet utrinque
1350  Permutandarum pretium mensuraque rerum:
1351  Omnia natura quanquam communia constant,

tamen omnes
1365  Lex nequit idcirco comprendere praeque videre;
1366  Ut Ratio legis vim temperet aequa, necesse est,
1367  Interdum, et variis, quae tum contingere possunt,
1368  Pro rebus varie legum plerumque rigorem
1369  Molliat, et normam deflectat semper ad aequi.
1370  Nunquam depositum proin reddes, quo perimat se,
1371  Insano gladium, neque Civi inferre paranti

1461  Et sacros mecum latices Permessidos undae,
1462  Naturae sibi nota et mecum limina adibat.
1463  Nunc vero de me quid poscit uterque? nisi una
1464  Ut pro tam magnis referatur gratia rebus;
1465  Scilicet ut possint laetarier ubere fructu
1466  Non curas caruisse suas, tantosque labores
1467  Incassum haud cecidisse. Utinam in me Pignora laeti
1468  Grata

esse videri
1588  Cum nequeant sua quaerentes sibi commoda Amici:
1589  Si namque utilitas, vel quae jucunda fuere,
1590  Deficiant; fieri variis quod saepe necesse est
1591  In rebus, pariter dissuta repente videbis
1592  Mutua Amicitiae dissolvi vincula ruptae.
1593  In manibus Divam dicunt, qui fingere gaudent,
1594  Astraeam gemina libram cum lance tenere,

1620  Vili forte capi ne nos possimus amore,
1621  Sed Patriae expectata in gaudia suspiremus
1622  Caelestis Patriae atque aeternat in munera pacis,
1623  His interseruit rebus mala multa, dolorum
1624  Infestam segetem; morsu quae suscitet acri,
1625  Admoneatque animum, quaerendum scilicet illud
1626  Esse Bonum, summum quod constat perpetuumque.

superbe
1670  Gloria gestarum merces ut debita rerum:
1671  Fortis et hanc Animus debet contemnere victor.
1672  Hujus item quoque materies Virtutis opusque est,
1673  Adversis nunquam rebus succumbere, nullisque
1674  Expugnato animo violentis cedere plagis;
1675  Oppositas verum tolerando obtundere vires.
1676  Praeclaros animis ingentibus inspice paulum
1677  Heroas,

1749  Tollitur hinc, humilique Timor pede claudicat illinc.
1750  En tibi jam complet numerum, clauditque coronã
1751  Ultima Virtutum, nimias quae temperat omnes
1752  Corporis illecebras, praesertim rebus in illis,
1753  Omnia quas pariter sectantur saecla ferarum;
1754  Ut gula quas poscit, turpesque libidinis aestus.
1755  Bellua propterea, qui non sibi temperat istis,

corripitur praeceps, et praevenit ipsam,
1830  Quae regat et doceat, Mentem; haec erroris origo.
1831  Hoc genus est, ipsi bona cum praesentia longe
1832  Praeferimus, sint falsa licet sint tenuia, rebus,
1833  Quas procul a nobis avectas cernimus, atque
1834  Sero venturis quas expectamus in annis.
1835  Nam cum saepe bonum praesensque repente novumque,

sub anonymo Croatica lingva vitam sancti Augustini episcopi Zagrabiensis 1747. Item ejusdem opus typis datum 1760. de missae sacrificio croaticum. Item Historiarum ecclesiae Zagrabiensis pars prima, opus conferens ad magnam eruditionem. -Item additamentum Chronicae Croaticae de rebus patriae fecit et est editum 1762., ab anno 1748. ad praedictum, reliqua sunt patris Nicolai Laurenchich Jesuitae. Scriptores inediti at in manuscriptis. Domini Balthasaris Kercselich Systemata regiminis regum Hungariae. Ejus Annales.

referre moniales ipsae numerum. Plurimis etiam dotem dedit amplissimam, qua honesto locatae sunt matrimonio. Immo sine mendacio dicam amplius, vix in tota Croatia est aliquis praecipue nobilium, qui ab illo beneficium non accepisset. Pauperioribus nobilibus certum quotannis pensum in naturalibus rebus assignabat, prouti et viduis, quas et quos non refero. Data tamen fuisse, scio. Nemo vel accessit vel institit pro eleemosyna pauperum, quem repulisset vel cui non saccurrisset, immo cum sangvine juncti murmurarent, haec clam ordinabat dabatque. Studiosos pauperes constanter cum praeceptore

provisor infirmos omnibus providere debuit, hebdomadatim submittendo carnis libras adminus 72, farinam, salem, pultes, panem, verbo universa, quae populo illi necessaria fuerunt, uti testis ipse rerum sum et ingentis illius charitatis insufficiens scriptor. Quo zelo fuerit in rebus fidei, qui satis ediceret? Haereticos ad regni partes nullatenus admisit, et cum quidam comitum officio et gratia regia potens haereticum provisorem constituisset, adeo se opposuit, ut illum revocare et provisoratu carere fecerit. Immo si qui, ut dicebatur, ad generalatum Carolostadiensem

hoc mihi summo dolori est . Ad Sclavoniam quot apparatus sacros, uti: casulas, albas, calices, missalia miserit, uni credo Deo notum; profecto annis singulis duo et amplius milia pro solo hoc Sclavonico apparatu insumebat. Sed non solum in templis munificus fuit, verum et in rebus aliis. Zrinii namque in praesidio pro publico bono fontem erexit et ipsum munivit Zrinium. Militibus ad castra proficiscentibus milia aliquot suppeditavit donavitque. Reginae quoque, uti et Carolo VI., occasione bellorum succurrit. Civitati quoque Poseganae ad se recurrenti aere et consilio

alicujus clericos pro delicti exigentia carceribus etiam publicis maceratione, exilio mulctabat, prolataque sententia, quam diutissime suspendebat, fuit inexorabilis et firmus nec ullius precibus vel respectu a statuta recedebat, ut in tot causis visum est. Praecipitantiam nunquam habuit, sed in rebus cunctis et minimis gravis, circumspectus, prudens semper fuit observatus. Honoris cleri et capituli fuit studiosissimus. Ut ipse gravis fuerat et temperans, ad exemplum pastoris ebrietates et intemperantiae sublatae sunt et gravitas inducta. Ad exemplum illius tot canonicorum domus ex

ac consiliarii in cancellaria Georgii Klimo favoribus videbatur nec postulari posse, ut suam informationem regnum revocet. Quare unde Kraliev brod dicatur, scribere me oportuit et docere, Kraliev brod privative possideri a baronessa, ac insuper, cur ita protonotarius Naisich scripserit. Quibus rebus a praeconcepta opinione Naisich cecidit apud cancellarium. (Rationes comitatuum inferiorum non acceptatae. Quid inde secutum.) pg. nije naznačena, već je na

lector Josephus Chiolnich et dominus arhidiaconus Goricensis Franciscus Thauszy, qui et die sexta Augusti eodem consolatus est Viennae. (lnstitutio sedis vicarialis novae. Vicarius novus et consiliarii episcopales.) Sua episcopalis excellentia rebus in hae dioecesi sua spiritualibus primum providere volens, ex defectu episcopalis officii seu consistorii, inordinata animadvertens et intelligens plurima, non sine scandalo saepe et irrisione, cum antea res fere omnes summarie et verbaliter ac ex motu primo deciderentur, ab iis quos vicarius

Posegae circa domum episcopalem Posegae habitam.) Qui die 23. Augusti Posegam advenientes, non reperta ibidem adhuc commissione, Poseganum senatum amice requisiverunt, de domibus episcopalibus restituendis, et si praetensionis quidpiam haberent aut juris, de accomodandis amice rebus. Sed non tantum dominos plenipotentiarios nullo responso dignati sunt, sed insuper vetitum sub amissione officii, ne ullus senatorum vel loqueretur cum episcopi plenipotentiariis. Quare judicialiter admoniti, an domum resignare vellent, reposuerunt, se ad illegitimum nihil debere

(Canonicus ab episcopo corripitur, nempe Stephanus Varovich, quem designant litterae S. V.) Canonicus quidam S. V. murmurare praesumens, et medii (sic) secretarii domini Francisci Bandi admonere episcopum attentans in rebus ab illo non intellectis, graviter sed paterne ab episcopo monitus et repraehensus, non solum ipse curatus, sed et plures exemplo suo cautiores redditi. (Tricesimae per cameram apprehenduntur.) Croatiae tricesimas, jam ab olim titulo

genio, ipse singularius vicebanum Joannem Rauch coluit observavitque, cum eodem de regulandis egit banalibus confiniis, filii sui Pauli promotiones aperuit, merita quae habiturus apud aulam esset exaggeravit, tam sibi, quam et Francisco Kussevich, regni cassae perceptori exactorique. Quibus rebus utrumque involvit, ut hic fundos scripto exhiberet, ex quibus denominandorum officialium pro banalibus confiniis emergeret, videlicet tricessimas medias, Transcolapianorum dicas aliosque infra ponendos. Alter sive vicebanus Rauch hoc ipsum bano per litteras proponeret, ut semel negotio

Fluvius tres fecit rivulos, strages inauditas, plurimosque ad extremam reduxit pauperiem universis spoliando. Quis gemitus describat? Quis lugubres casus referat? Horrendum visu jumenta, homines, vagientes in cunis infantes e domibus ferebat. 14 personas vita plane privavit, laesit innumeros rebus, quas efferebat. Memorabile infanti, viduae | cujusdam arcularii hoc casu cum duabus prolibus mortuae, accidit, quod puella in cunis in Jesuitarum horto detenta et pluribus in partibus laesa viva manserit. Totus hic casus intra horam absolutus

recessi. (Porro contradictionis tenor et continentiae hae fuere.) Quoniam divina, canonica omnique humana lege sua unicuique competeret jurisdictio, neque fas esset, praecipue in ecclesiae ecclesiasticisve rebus, sine legitima praevie habita potestate sese ad res ecclesiae, signanter quae clavium sunt, immittere, minus potestatem clavium usurpare, ut talismodi ipso facto pro haeretico in orthodoxa Romana ecclesia habeatur. Quod non solum oecumenicorum conciliorum decretis sanctorumque canonum

plenus. Ob ipsius hospitalitatem credebatur vix vel numum relicturus, quin nec creditoribus satisfacturus, sed moriens mihi, qui haec scribo, (quamvis mihi nulla fuerit cum illo notitia, minus conjunctio), condito coram exmissis capituli Chasmensis testamento, sua concredidit, distractisque suis rebus non solum creditoribus satisfactum est, sed pro anima ejusdem ad 4000 sacrorum lecta, sorori suae dati fl. 500 et pro altaria in Pribich dati fl. 400 pro illius illiusque consangvineorum refrigerio. Mortuus est pie et religiose, ac, quod mirum, moriens pulcherrimus

datus praepositusque est, venitque sub finem Maji ad generalatum Varasdinensem, Crisii primum considens. Et licet post resignationem principis Hildburghausen nemo fuerit nominatus, occasionem promovendo Petazzio praebuerunt sequentia. 1. Ipsius peritia non solum in militaribus, sed et in rebus aliis ac scientiis, jure etiam Hungarico non vulgaris sed erudita plane notitia. 2. Domini comitis bani singularis in eum propensio. 3. Generalis Carolostadiensis Scherzzer alienus a rivali Petazzio animus. 4. Schismaticorum generalatus Varasdinensis dissensiones ac rixae, ut capitaneus

quaerebat, habuit. Proinde in eum totus exarsit scriptitationibus ad banum | aliisque publicis dicteriis, ut odiorum seminarium publicum factum sit. Studebant eum et ex domo hospitii (regnicolari videlicet) ejicere, sed modus non erat. Quod animadvertens Kleffeld rebus suis acceptis primum Kostaniczae tum Petriniae mansit, sponteque hospitio cessit. Et Viennam abiens, sufflamantibus adulatoribus, qui, ut utrobique gratiam habeant, utrobique audita referebant, effecit pro confiniis multum, ut nempe augerentur officialibus stipendia et gregarius in vigiliis

a colonello Crisiensi, domino barone Ignatio Lalersperg. Ob quam circumstantiam postquam colonellus respondisset, ex loco patrati delicti jurisdictionem judicatumque sibi competere, Suae Majestati eatenus fuit supplicatum. Scriptum etiam Posoniensi camerae, ne a nobilium propriae allodiaturae rebus tricesimam exigi patiatur. In conferentiarum altera baro Stephanus Patachich, colonellus et in confiniis commissarius, varias ex officio difficultates | proponens. tale ad eas accepit responsum, ut videret facile, eo vota plurimorum tendere, quatenus officio

Reddenda enim erat ratio, qui non comparuisset [... quem in his... ficiis non observasset. Hacve ratione, quae cives aliique majorum suorum traditione detestabantur antea, colere et adorare inceperunt, libertatem tam.... exequi, ut pudor et pudicitia vitium sint habita. Denique his rebus..... persvasum. Sed neque his contenti......] Više se ne može pročitati. | Alia quoque accessere inter reliqua, haec

vero Alexandro-Keglevichiana Zagrabiam ipsa pro hoc comparuisset termino et ad me Balthasarem Kercselich, pro consilio recurrisset, seseque aperuisset, alia quoque Petro-Keglevichiana jam antea in me confidentiam habuisset, et ipsa similiter pro consilio recurrisset, ego, visis consideratisque rebus, audita etiam arcanius utraque, rem totam cum iisdem domi meae composui, scripsique et compilavi ipse contractum, processui insertum. Vidi equidem, poenam actus majoris potentiae Blaskoczium nunquam obtenturum, quia ex priori contractu, coram tabula banali inito, jus Petro competebat reluendi

concione post haec populus libere servilibus operibus vacare possit, haec eadem in Croatia sub hac regni congregatione cum adjuncto bullae mandato regio fuit promulgata et acceptata, accepto in regni patronum sancto Joanne Baptista, quo die vacare servilibus non liberet. Multa de hoc rudium, ut in rebus novis fieri solet, erant dicteria. Nec scripsit quispiam nisi canonicus Kercselich pro archidiaconatu Bexin ob haereticorum viciniam. Quam ejus epistolam in fine anni hujus habes. Ne

re quapiam traficent v. g. pane, cremato, tabacca etc. ac unde talia habeant, ubi distrahant? 37. Num operas suas impendant in laboratoribus et quanti a laboratore aquirant? vel falcando aliis, nendo, metendo, triturando vivant ac se juvare possint? 38. Quibus praecipue rebus debitis passivis satisfaciant? 39. Servi salarium quod et quale accipiunt? 40. Num quae beneficia a fundationibus vel pietate Christianorum obtineant ac in quanto? consequenter unde vestitus eorum? 41. Arbores fructiferas uti pomorum, cerasorum etc. etc. in quanto

et reos quasi totius tumultus dixit. Populo amnistiam promulgavit. Officiales novos dixit et vacantias implevit. Regulas quasdam posuit circa eorum gravamina, uti quoad lignationes, pascuationes, piscationes, silvarum usum, glandinationem, knezios sustulit etc. Atque ita constitutis rebus pacatoque populo, Viennam rediit, ubi officio vicepraesidis consilii aulae bellici statim a suo reditu est insignitus. (Actum de Marchae receptione.) Quia porro spem totam suam Liubojevich in Carlovaciensi schismatico archiepiscopo

in futurum avertendis tumultibus. Dein non nisi 15 esse, qui semet unitos confessi sunt, hinc cum servitium hoc exigat principis, eundem ad spontaneam cessionem moveri oportere. At Palkovich semet scripto repositurum edixit, neque in re tanti momenti nisi consideratis perpensisque antea bene rebus agere se repentine posse fatus est. Datum illi ergo est triduum, quo scripto mentem suam commissioni aperiret. Igitur is (quemadmodum legi postea, dum Kanisa redivisset mihique datam communicasset responsionem) in haec respondit summaria capita, lmo. Credi non posse neque deduci legitime,

in generalatu major et potior dicatur numerus, ut perditae illae oves ad ovile Christi reducantur, sicuti laborare deberet, ita eo minus spontanee resignare vel has perditas posset. Insuper reginam non sibi sed apostolicae sedi Marcham resignavisse, cum is qua vicarius apostolicus unitorum rebus consuleret, adeoque resignationem petitam a sede apostolica fieri oportere. Ad quam sedem commissionem etiam relegaret, cum meritoriam apud reginam esse non eredat, si Viennensis aula cum Romano pontifice in religionis hoc merito dissentiret.- Hanc Palkovich replicam cum Neuperghio dedisset

mox dictorum bonorum transiens ad bona Jesuitarum, Tkalecz vocata, atque in ipsam pervenit curiam suamque fixit residentiam. Vinum, quod Jesuitarum erat, et a tumultuantibus relictum, seduxit exposuitque praedae. Boves Jesuitarum pro se accepit, verbo non tantum eorum colonos, sed ipsos Jesuitas rebus eorum privavit. Ad bona autem Raven dominorum Raffay, Jellachich et Kaszner, ex quibus omne effluxit malum, accedere alium quemvis vetuit excepto domino Raffay, cui insuper pro securitate quosdam assignavit, ut rusticos suos ex Raven et Dubovecz is privative pro se depraedaretur, quod etiam

moris haberet et fraude Deo fieri sacrificium existimaret. Oneratus talibus ad Jursichium petiit actuarius. Quo is animadverso in aliam se recepit domum et clam ad Jesuitas abiit, ut actuarius uxorem illius audire posset. Haec igitur iterum implevit oneravitque actuarii aures pluribus et rebus minimis, uti mihi sola maritusque suus haec enarrassent. Quibus omnibus Althamio relatis existentibus, comes ipse viduam Sermage accessit visitavitque, et dubitari non potest, quin plurima audiverit. Quare velociori cursore reginae haec omnia significavit et commissioni adjungendum, (etsi

effecti sunt, ut capitaneum Talheimp, in suo vesperi cubiculo ad mensulam sedentem, per fenestram scloporum aliquot ictibus occiderent, alios item. Generalis attamen Petazzi providentia ignis hic in limine exstinctus est, et occisores officialium morti dati. Auditus dein populus, et per generalem rebus eorum accomodatis, res tota sopita est, respectu vel maxime generalis, qui plebi et populo multum favens est. Quia vero officialibus fuisset severior, et mores veteres ac consvetudines sublatas voluisset, ex junioribus capitaneis quosdam ad stabum promoveri fecit, non sine seniorum offensa.

dare deberet, essetque ab arbitrio aulae, quis colonellus ducat populum. Divisio generalatus in regimina ex systemate aulae tempora belli non respiceret, sed pro facilitando populi bardi et silvestris occasione pacis civili gubernio. Et an obtinuerit, ignoro. Ad extremum sequenti anno Kleffeldius, rebus suis divenditis Carolostadii et uxore Graecium revocata, Graecium et ipse concessit, ibidemque diutius moratus est, atque ad mensem ferme Octobrem 1756., quando ad castra exivit regia, et successive in generalem vigiliarum praefectum est resolutus. Atque hac ratione Kleffeldius e Croatia sese

fecissent. Occasionem porro perjurio illi canonici Thauszy praebuere res Kukuljevichianae, quae ab anno 1751., morte videlicet canonici Wolffgangi Kukuljevich, apud me fuere in deposito, et fato quodam illo ipso die, quo comparitio adornabatur, parochus in Mihovljan Joannes Kukuljevich pro rebus eisdem intra legatarios dividendis submiserat. Has quia educi canonicus Thauszy vidisset, fratri episcopo sub juramento retulit, meas me subduxisse, nocte illa domi fuisse, omnia abduxisse, quod et moniales ex luminis visu confirmavere. Mentiti omnes.

compareat, sed in suo cubiculo habiturus esset victum. 3tio. Ut foras non exeat. Pater provincialis venire impotens Zagrabiam, illico sui loco emeritum jam bis provincialem patrem Cherubinum Fabsich Zagrabiam submittit pro inquisitione formanda et prospiciendis rebus interea, assignato eidem patre Fuchek pro socio. Iste ergo indagabat inquisivitque in omnia, patrem Jellachich refectorio restituit et venia exitus, regimen attamen nullum indulsit, at a vicario et constituto praeside illo omnia dependebant. Postquam provincialis venisset, processus

(Archiepiscopus novus Goritiae.) Porro ne occulti et praevii tractatus illi publici fierent et provinciis praebeatur lamentandi occasio, commissio ista religionis praetextu palliata exstitit defectuum videlicet tantorum, quas in ecclesiasticis rebus paterentur, cum hae partes, quae dominium quidem Austriacum venerarentur, sub patriarcha nihilominus Aquilejensi forent, qui, taiiquam Udiuae, consequenter in statu Veneto existens partes has ovesque suas respectu ex politico visitare non posset; consequenter suit praetextu accomodandorum

Goritiae invideret Vienna, plurimasque saltatricum et cantatricum illarum, applaudentibus Venetis, Viennam vocaret 1748. et 1749., theatrum plane novum erigendo, uti et saltatoriam in ipsa aula, operantibus omnia Italis. Sub talibus meditationibus actum omnino primo est de ecclesiasticis illis rebus et tantis defectibus, quibus ut mederetur, erectio episcopatus Goritiensis proposita. Sed huic restitêre non solum Venetae, (poscentes, episcopi sui Aquilejensis juxta Vetera tot imperatorum, quin ipsius Caroli Magni diplomata, inique hactenus impeditam jurisdictionem restitui, idque tam

successive prodiit, ex mutuo inter Venetos et Romanam curiam tractatu facta fuerit, ut videlicet res aliae, cum Austriacis actae. firmae remanerent, neque ob hanc difficultatem impedirentur, discordiam tamen inter Ventos et Romam apparentem publico peperit. Papam enim nil disponere posse, etiam in rebus ecclesiasticis, in ditionibus rei publicae Venetae, allegabant Veneti, consequenter neque episcopum Veronensem aliosque vicario illi apostolico Aquilejae futuro subjicere, quia hinc facile jurisdictio papae in reliquas reipublicae ecclesiae peti posset. Papa е contra hanc in disponendis

promotionem ministerialem obtinuit. Scherzzer regimine donatus, singulique ad ultimum. Demum pars utraque emolumenta summasque ex his tractatibus utilitates pro se depraedicabat, et praecipue assentatores ac hujus rei fabri. Aula Viennensis dicebat 1mo. Provisum rebus esse ecclesiasticis in Stiria et Carniolia, augustorumque pietatem extollebat. 2do. Fundatum ad aeternam gloriam Goritiensem archiepiscopatum. 3to. Perpetuum quasi natum esse foedus inter Austriam et Venetos ob sublatos controversiarum obices.

sive a secretario Plovanich, sive a vicecomite Georgio Petkovich, sive demum aliunde bene informatum exstitisse de omnibus, quae Viennae acta cum sua sunt epistola, de mandato quoque protectionali, cujus etiam copiam habuisset, non minus et suae epistolae ad regnum remissione. Quibus rebus adeo confusus evasit, ut nec sciret, quid | ageret et prae appraehensione infirmaretur. Recurrit ad dominum Jursich pro consilio, qui submissam legisset approbassetque epistolam, sed et iste, quid svadeat, non reperit. Ergo uterque noctu ad me veniunt, per

ideo comes ab Altham haec iterum Majestati aperuit et contra banum Majestatis objurgationem procuravit, Crevit Krajachichius fide apud principem et remuneratus 200 fl. est medio Althamii. Quae omnia bilim movebant bano. Quidquid autem sive cancellaria Hungarica sive banus in rebus Croaticis repraesentabant, per Majestatem mittebatur Althamio, ab hoc Krajachichio, qui deinde ad talia germanico respondebat idiomate, opiniones dabat, quas dein comes Altham tanquam suas exhibebat Majestati. Ut omnino Krajachich sit, qui istis eam bano causavit confusionem, ut demum is de

vicepraesidis, nuptam principis ab Auersperg filio, atque augustissimi imperatoris clientulam servivit, sese insinuavit, uti etiam domino Codeck bancalitatis praesidi, nec non comiti ab Habgwicz directorii praesidi, hinc primariis aulae ministris, apud quos profectionem nactus est, omnesque ejus rebus propensi apparebant. Quod iterum magis confundebat banum, ut cui ferme in Croatia credendum habeat, dubitaret, taliterque ne gratia cadat principis, in conceptu resignationis firmaretur. Profecto in Krajachichii profectis et calamo totum stare videbatur regnum Sclavoniae. Quidquid autem

terrestres ad bonificandorum bonificationem subditis convincendi. Dura erat harum rerum exsecutio et a domino Naisich venerationem illam, quam antea habuit, abstulit et affectu nobilitatis ac magnatum eundem privavit. Equidem sive reipsa sive aucupandorum aulae his in circumstantiis favorum his in rebus exactus apparuit. Severior saepe, immo praecipue a prandiis, et postquam bibisset, tam erga magnates quam et nobiles bruscus apparuit, saepius eos inhumanius et despotice tractando. Quod cum animadvertisset Jursich et coram se plurimi lamentarentur collegamque accusarent, ut

quosdam comprehendi et carcerari fecit, non sine consternatione, alteratione utriusque prioris, immo Lukauszkii erga comitem supremum Jursich indignatione minisque, quod proditurus probaturusque esset, illum totius supradescriptae intra regnicolares confusionis motorem exstitisse. Quibus aut aliis rebus factum observatumque, et Jursichium tepescere. 5to. Quia uterque demonstrasset publico, quantum tempore examinis armalium facultatibus crevisset, nam praeter capitales summas ex censu apud alios elocatas (et) expuncta sua priora debita passiva Lukauszki e fundamentis

Bibliographia locorum inventorum

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report