Your search found 1426 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1101-1200:

sit fax extincta micantis,
846  Fiat, uti fulgentem et adhuc, rutilamque tuamur.
847   Difficile haec tamen est animo ut primum insinuentur
848   Forte tuo, subitam tibi cernere cum videaris
849  Rebus in his lucem terrestribus, assuetusque
850  Credere sis itidem subitam: sed define prorsus
851  Mirari, genus id, volvens exempla per usus

quovis
1301  Materiem labefactare, exiguamque putare
1302  Usque adeo, offensum ne luci nectere possit.
1303  Vel quamcumque aliam rationem condere tenta
1304  Propterea; non una tuo se proferet apta
1305  Ingenio: sed quae revera constet in ipsis
1306  Corporibus textura, modus qui partium, et ordo,
1307  Ut latuit semper, semper fortasse latebit.

1985  Difficilemque, queat ratio ut tibi protinus edi,
1986  Constantem tamen usque sibi certamque, ratamque:
1987  Nempe hac illudit crystallus, quamque vocamus
1988  Montanam nos, quamque tuo de nomine, quondam
1989  Ultima seu fuerit Thule, seu cognita nulli
1990  Propter hyperboreas hiemes, pelagusque sonorum,
1991  Nunc adeuntibus es nostris Islandia nautis.

viarum
1310  Disjecit; patuere aditus ad templa latentis
1311  Intima Naturae, inductique per abdita gressus.
1312  Tu quoque tolle caput felix Epidauria Cive
1313  Terra tuo, primis teque urbibus insere, clarum
1314  Propterea late posthac memorabere nomen.
1315  Jamque agite, extremum hunc Musae perferte laborem,
1316  Vulgantemque mei Civis me inventa per orbem

1885  Maxima mobilitas, ictu et saevire minori;
1886  Paulatim quoniam tunc aëris anterioris
1887  Crescit obex contra plumbum, obtunditque furores.
1888  Hinc facili ratione tuo potes insinuare
1889  Hoc animo, non tam mirum, quod diximus, esse,
1890  Credere uti renuas, vim crescere mobilitate
1891  Aucta corporibus, dum fiat maximus ictus,

Cyrrham humilem parvumque Helicona colenti, 10
11  Sed divum celebrare choros, gestare sed aureis
12  Ardentem gemmis, decus immortale, coronam,
13  Caelestem tu, diva, tuo sub pectora vati
14  Ardorem inspira: da clarum condere carmen;
15  Da veniam, si forte ausim suffundere vero 15
16  Fuci aliquid chartisque inspergere non tua mella.

quando infra quartas lineas descendet? Magister: Vice versa, ad proximam superiorem lineam movebitur. Iuvabit iterum videre exempla. Discipulus: Sat industriose pro captu meo laborasti, magister. Haud parum muneri tuo concedendum erit, si ultro praeceptorum tuorum participem me facere dignaberis. Discipulus: Si praeceptorum meorum praestantia raperis, discipule, maiori conatu in eorundem studium incumbas velim. Ego vero id prae- stabo, eamque impendam

in iis syllaba aut in longius canitur aut in altius elevatur: servata nihilominus semper et ubique tam toni quam harmoniae proportione. Atque haec de amabili arte musices amantissimo meo discipulo pro modulo dicta sufficiant. Discipulus: Si putas haec tuo sufficere discipulo, magister, nihil aliud iam superest quam ut, pro impensis in me vigiliis tuis, mille tibi grates reddam. Accesseram quidem timidus studii difficultate perterritus, sed modo solum exultantis animi signis, laetus et securus a te discedo.

est, terris spectatur ab imis.
1.923  Quis prior, 50 Uranie, rem tantam hominumve deumve
1.924  Protulerit, memorare libet. Tu numine vatem,
1.925  Diva, tuo dubium firma remque ordine pande;
1.926  Nosti etenim. Primum vidisse Promethea fama est,
1.927  Pennigeris dum vectus equis curruque Minervae
1.928  Scanderet aethereas sedes, haud tenvia Phoebo

Per te illa in lucem prodire venustula quiret,
pr8.26  Et procul Eoos et petere Hesperios,
pr8.27  Saevaque mordacis convicia spernere vulgi
pr8.28  Felix, judicio satque probata tuo;
pr8.29  Auspice quo nostrae primum crevere Camoenae,
pr8.30  Ac sibi fors aliquod promeruere decus.
pr8.31  Nam neque me laurus, nec Pieria Hippocrene,

f1.77  Salve iterum, atque mei quae mitto pulchra sodalis
f1.78  Dona (tibi faveat sic tua Musa) cape:
f1.79  Cunctantemque domus tuta intra septa libellum
f1.80  Coge tuo inscriptum nomine perque manus
f1.81   Ocyus egressum perque ora incedere vulgi:
f1.82  Nemo tuo clarum nomine laedet opus.

libellum
f1.80  Coge tuo inscriptum nomine perque manus
f1.81   Ocyus egressum perque ora incedere vulgi:
f1.82  Nemo tuo clarum nomine laedet opus.
f1.83  Fide patrocinio tali, jam fide libelle,
f1.84  Qualiscunque nihil jam tibi permetue.
f1.85  PATRITII dicere liber, fac caetera desint

BERNARDUS ZAMAGNA S. J. AD RAYMUNDUM CUNICHUM ELEGIA
f7.1  Vocalem aonio celebratam carmine nympham
f7.2  Quae prius [a] arbitrio supposuere tuo,
f7.3  En aliud, Raymunde, ferunt opus ex Helicone
f7.4   Adcitae nostro nomine Pierides
f7.5  Indictumque novumque. Nova ac indicta placere 5

1.1.41  Buccina et arguto reboat tritonia cantu,
1.1.42  Et gracili curam solatur arundine Cyclops
1.1.43  Te memorans, Galatea, tuo succensus amore:
1.1.44  Tum pila, vis animae qua sese erumpit, in altum
1.1.45  Tollitur, ac mota trepidans colludit in aura 45
1.1.46  Illa diu, prono nec decidit incita

1.2.289  Quam distes; austri quantum hinc in regna, vel illinc 290
1.2.290  In boream vergas. Altus certissima titan
1.2.291  Signa dabit, quodcumque tuo seu vertice supra
1.2.292  Sidus inardescens, sive ipsa Lycaone nata.
1.2.293   At non sic facile speres deprendere [i] quantum

1.2.377  Quidve tuas referam spes fractas; nuper acerbo
1.2.378  Funere quum regni columen [l] tibi, perdita, raptum
1.2.379  Ingemeres; tuque ipse tuo quum Sequana fletu 380
1.2.380  Auctus, ab inspecta tumuli dum mole recentis
1.2.381  Extincti tibi crescit amor, violentior ires
1.2.382  Oceanum in magnum? Quid jam Germania

hyemem jam depulsam post nubila tetra
2.3.8   Formosae facies iridos exoritur;
2.3.9  Talis ades nascens: quid talis? Ne bona saevi;
2.3.10   Quin potius vati parce puella tuo.
2.3.11  Pauperis hoc vitium linguae, quae nescia fari est,
2.3.12   Quod videt attonitis sensibus in te inhians
2.3.13  Mens animi, puras quum primum lucis in oras

genus,
2.3.61  Colluditque iterans blando tua nomina cantu.
2.3.62   O quae tam felix nasceris, haud metuas
2.3.63  Heic habitare; tuo si nunc dignabere terram
2.3.64   Adspectu, veterem se induet in speciem;
2.3.65  Qualem habuit, miseram quum nondum perdidit Heva
2.3.66   Decepta inferni fraude mala

2.8.81  Ac matrem agnoscit sua tendens brachia, et ora
2.8.82   Quum movet, o quantum te, mea mater, amo,
2.8.83  Dicere hiante videtur jamjam velle labello,
2.8.84   Atque tuo illius pendet ab ore anima.
2.8.85  O si quid merui, vatis subeat quoque cura,
2.8.86   Blando meme oculo fac puer adspiciat,
2.8.87  Fac quoque uti, foedum sit quamvis, hoc

lux
2.9.4   Effluit innocuo tramite per speculum,
2.9.5  Aut pellucidulam per aquam; tamen o mea virgo
2.9.6   Candida, et a partu purior ipsa tuo,
2.9.7  Tune etiam matres inter lustranda profanas
2.9.8   Alta palestinae templa petis Solymae;
2.9.9  Cura nec illa subest, ah te ne ignara virorum

Heu propero hinc alias abripiare plagas?
2.11.33  Nonne tuum est, quodcumque vides? Tibi sidera mundi
2.11.34   Hic varius rerum veritur ordo tibi;
2.11.35  Et perfusa tuo formosa est lumine tellus,
2.11.36   Adspectu et recreas, quidquid ubique viget.
2.11.37  Omnia quae contra nunc squallent, omnibus omnis
2.11.38   Effugit e rebus te fugiente

diffundit; quae, dum sublimis ab axe
2.11.42   Lustrat idumei thaboris hospitia,
2.11.43  Eque tuis virgo succendere suevit ocellis,
2.11.44   Et fieri adspectu clarior ipse tuo.
2.11.45  At non ille miser; neque enim pote noscere damna:
2.11.46   Nos miseri, nos hic perdidit interitus.
2.11.47  Qui bona

sociam bona diva acceperit. Ut te
2.11.102   Coelicolae attonito lumine suspicient!
2.11.103  Ut subito impleri laetum dulcedine pectus
2.11.104   Quisque nova adventu sentiet alma tuo!
2.11.105  Ipsa autem immenso divini in lumine vultus
2.11.106   Absorpta ut penitis sensibus exilies!
2.11.107  Cur tenet ah tellus? Utinam super aethera vecter;

jacent: medii montes, immensaque ponti
1.194  Aequora. te propter patriam, carosque penates
1.195  Liqui amens; quaeroque meo tibi sanguine laudem
1.196  Vesanus, fratrique tuo. tu, cuncta ferentem
1.197  Vos propter, quidquam nec curas, nec facis hili:
1.198  Quaeque labor longus peperit mihi, quaeque dedere
1.199  Grajugenae merito, rapturum dona minaris.

sibi qui factis (non irrita jacto 250
1.251  Verba) sibi exitium factis struit ipse superbis.
1.252  Haec heros; blandis cui sic Tritonia verbis.
1.253  Diva modum positura tuo, Pelida, furori,
1.254  Si parere voles, veni huc delapsa deorum
1.255  Sedibus e superis, missu Junonis, amore
1.256  Quae vos aequa pari spectatque, et curat utrumque.

1.369  Audeat. aut agedum conare, Atrida, periclum
1.370  Et facito, ut noscas rem tuque, et cetera Grajūm 370
1.371  Turba omnis. mora nulla, tibi latus hauriet imum,
1.372  Atque tuo tepefacta fluet mea sanguine cuspis.
1.373  Haec ubi jactarunt saevis mala jurgia dictis,
1.374  Surrexere ambo, coetuque abiere soluto.
1.375  Pelides graditur celsa ad tentoria,

3.59  Audebas, turba comitum stipante, domosque
3.60  Externas temerare, Apiaque abducere terra 60
3.61  Belligerae nuptam gentis; populoque, patrique
3.62  Triste tuo exitium, magnum et tibi dedecus ipsi.
3.63  Quo fugis? Atriden paullum consistere contra
3.64  Ne pigeat. nosces quae tecum est foemina, quali
3.65  Nupta viro fuerit: nosces; nec

4.107  Eximiam certe laudem, atque ingentia ferres
4.108  Praemia. nil Teucris, Paridi nil carius uno
4.109  Te fuerit; donis qui te cumulabit opimis,
4.110  Ille tuo Atriden Menelaum viderit arcu 110
4.111  Si domitum imponique rogo, flammaque cremari.
4.112  Quare age, jamque virum letali fige sagitta.
4.113  Ante tamen Phoebo, Lycia qui cretus in

8.179  Nec dicet, nec, te ignavum si dixerit Hector,
8.180  Dardanidis, Teucrisque fidem, Troumque pudicis 180
8.181  Conjugibus faciet, quarum atro in pulvere fortes
8.182  Marte tuo domiti nuper jacuere mariti.
8.183  Sic ait; inque agmen fugientum protinus egit
8.184  Cornipedes. Teucri telis, magnoque sequuntur
8.185  Clamore. ante omnes crista caput hirtus

13.715  Assistens regi famulus. Pisander Atriden
13.716  Interea contra graditur, quem Parca cruentae
13.717  Ad mortis finem ducebat, Marte domandum,
13.718  O Menelaë, tuo durae in certamine pugnae.
13.719  Hi postquam adversi propius venere, lacerto
13.720  Quam valido intorsit Menelaus, devia longe 720
13.721  Flexit iter fugiens, ictum nec pertulit

17.247  Jupiter ut vidit divinis fulgere in armis
17.248  Pelidae, quassans caput infit talia secum:
17.249  Infelix! nequaquam animo tibi nigra subit mors, 
17.250  Illa tuo impendens capitis verum induis arma 250
17.251  Dia viri, tremefacto alii quem bella gerentem
17.252  Corde horrent. olli victor fortemque bonumque,

17.301  Patrocli timeo, Troum fortasse vorabunt
17.302  Cui discerpta canes, et saevae membra volucres,
17.303  Quam capiti ne triste meo fatum ingruat, angor,
17.304  Atque tuo; densa belli sic undique nube
17.305  Involvit campos Hector, dirumque propinquat
17.306  Exitium ambobus. primos citus ergo vocato
17.307  Grajugenum auxilio, si quis forte audiat

19.119  Pollicitum: vel tu jura mihi, Olympie, cunctis
19.120  Hunc fore finitimis regem, qui luce parentis 120
19.121  Ex utero hac dulces vitae prodibit in auras,
19.122  Ille tuo cretus de sanguine. Talia Juno.
19.123  Jupiter at fraudem non sensit. nec mora, damnum
19.124  Juratus subiit vafrae astu conjugis ingens.
19.125  Juno etenim celeri lapsu de vertice

19.334  Quod mihi morte virum mactarat victor Achilles,
19.335  Moenia quod clari vastaverat alta Mynetis.
19.336  Nam me dicebas taeda sociare jugali
19.337  Velle tuo Aeacidae, celsaeque ad moenia Phthiae
19.338  Puppibus in curvis vectae celebrare frequenti
19.339  Myrmidonum in coetu, sacris de more litatis,
19.340  Solemnesque epulas, et laetificos

20.359  Rex erit Aeneas Teucris, dehinc ordine longo
20.360  Et nati, et natos proles quae tarda sequetur. 360
20.361  Talia Neptunus: cui Juno talia reddit:
20.362  Tu, Neptune, tuo versa istud pectore, cladi
20.363  Aeneam eripias, leto an patiare domari
20.364  Aeacidae manibus quamvis fortemque piumque.
20.365  Nanque ego, mecum una et Pallas Tritonia multis

Compellatque dolens Vulcanum, ac talia fatur.
21.440  Vulcane, haus quisquam tibi divum par fuat: ausim 440
21.441  Nec tibi ego pugnare, uris qui tam gravis hostem
21.442  Igne tuo. irarum precor o jam desine: Troas
21.443  At vel confestim Pelides exigat urbe.
21.444  Quid mihi opus certare? urbi quid ferre caducae
21.445  Auxilium? Haec ardens medio jactabat ab

23.584  Ponamus; litemque ut judicet, esto Agamemnon
23.585  Arbiter ambobus, videatque et dicat equorum
23.586  Utri utros praeeant, damno ut rem denique noscas
23.587  Ipse tuo. haec fudit Cretum rex percitus ira.
23.588  At celer exsiluit rursum Ajax, aspera verbis
23.589  Verba parans contra: lis et magis ac magis atrox
23.590  Glisceret; at surgens Pelides

24.464  Ut tibi post urbem maneant servata? pavore
24.465  Deseritis sacram perculsi anne Ilion omnes?
24.466  Talis enim leto periit vir, sanguine cretus
24.467  Ille tuo, nulli Grajūm virtute nec armis
24.468  Impar. Haec fantem miratus, talia rursus
24.469  Laomedontiades: Juvenum longe optime, quisnam es?
24.470  Unde tibi genus est? gnati cui

OPERIS RATIO EIDEM CLARISSIMO VIRO AB INTERPRETE REDDITA. Tria sunt, Balthassar optime, atque optimarum artium amantissime, (te enim unum iterum affari, tibi uni hujus tuo jussu elucubratae interpretationis rationem reddere placet) tria, inquam, omnino sunt, quae ad omne opus, ut recte ac laudabiliter fiat, necessario requiruntur. Primum ut vere judicemus quid fieri oporteat, deinde ut id facere possimus, postremo ut velimus. Quorum trium, quanquam duo illa

potissimum caussam fuisse dicant, quod illis defuerit patronus aliquis prisco illi Maecenati non absimilis, cujus ope se humo attollere, atque ad laudem eniti possent. Scitum est enim ingenii culpam fortunae tribuere, et comminisci aliquid, unde id, quod assequi non potueris, alieno potius, quam tuo vitio nequaquam sequutus esse videare. Hanc ego excusationis latebram, in qua multi poëtae vel mediocres, vel etiam mali saepe numero delitescunt, mihi omnino praeclusam esse video; cui ad hanc Homericae Iliadis interpretationem rite conficiendam, ut cetera omnia defuerint,

melius, verum hunc locum neglexit. quidni, quod Homero concessum est, ut interdum dormitaret, id Homerico etiam interpreti concedatur? Homero enim suo arbitratu illa canenti, si uspiam negligentior fuit, quod non facile adducor ut Horatio concedam, sine flagitio esse negligenti licebat: mihi tuo jussu, a quo singulari benevolentia et liberalitate essem provocatus, eadem interpretanti, certe non licebat. Itaque si quis defendere volet, alia me quavis potius quam ista ratione defendat. Dicat nimio ejus rei, quae mandata erat, exequendae studio plus aequo festinasse; dicat gravissimo, ac

quae multo melius elegantiusque dici potuisse pronunciabis: ita tamen statuamus oportet, ut, si minus ceteris peccasse videbor, aliquam mihi gratiam habeas, quod in omnium maximo latine interpretando poëta si minus eam, quae perfectissima est, referre laudem potuerim; majorem tamen, quam ceteri, tuo etiam judicio gravissimo atque optimo sim consequutus. Quod si tribueris mihi, amplissimum laborum omnium ac vigiliarum fructum me cepisse existimabo. ARGUMENTA SINGULORUM LIBRORUM SINGULIS

tibi visa, aut auribus hausta 100
101  Alterius sermone. illum nempe edidit unum
102  Ante alios homines miserum quondam optima mater,
103  Invisumque diis: quare non ulla profari
104  Cura mei, quaecumque tuo sub pectore servas,
105  Impediat. quin cuncta refer, si fortis Ulysses
106  Ille meus quondam genitor tibi tempore in ullo
107  Profuit iliacis, ubi passi plurima, campis:
108  Illa ego te per dura

audita referre 380
380  Alterius sermone, unum nempe edidit illum
381  Prae cunctis miserum Grajis quondam optima mater,
382  Invisumque diis: quare non ulla profari
383  Cura mei, quaecumque tuo sub pectore servas,
384  Impediat; quin cuncta refer, si fortis Ulysses
385  Ille meus, genitor dextra tibi tempore in ullo
386  Profuit, iliacis, ubi passi plurima, campis:
387  Illa ego te per dura

insidiis, sollerti aggressus et arte,
455  Ille tibi expediet cursus, atque omne resolvet
456  Certus iter, piscosa ruas quo stagna profectus.
457  Praeterea si tantus amor, te cuncta docebit,
458  Evenere tuo quae laeta, aut tristia regno,
459  Dum procul ignotis erras male tutus in oris. 460
460  Desierat: sed rursus ego. quid maxima possim,
461  Quid sine te sperem? tu fraudem vatis, et omnes
462  Insidias

te mihi triste timendum.
195  Vix ea: subrisit pulcro dea caerula vultu,
196  Permulsitque virum dextra, et sic ore loquuta est.
197  Macte animis vafroque diu mihi cognite mentis
198  Ingenio, quae dicta tuo de pectore promis?
199  Audiat hoc tellus, et desuper arduus aether,
200  Et subter stygis unda fluens, dis maxima cujus 200
201  Relligio est sanctum jurare ac fallere numen:
202  Clades nulla tibi per

o mihi sancte fave: tua ad ostia supplex
494  Advenio saeva Neptuni elapsus ab ira
495  Caelicolis etiam sacer est, quicumque virorum
496  Adsistat curis gravibus jactatus, ut ipse
497  Ingredior nunc amne tuo, genibusque propinquo:
498  Supplicis o miserere pater; tua numina adoro.
499  Dixerat. ac fluvius sedato gurgite fluctus
500  Leniit, et stagni in morem, lentaeque paludis 500
501  Stravit aquas,

heic errans ignotus. moenia gentis
205  Ipsa doce o facilis regina, ipsa indue egentem,
206  Huc veniens lacerum si quod male tegmen habebas.
207  Di vero tribuant, quaecumque in pectore servas
208  Vota tuo, sponsum gnatosque et munera pacis
209  Unanimae: neque enim donum praestantius ullum,
210  Quam quum tranquillos concordi mente penates 210
211  Femina virque regunt. tristi dolet improba turba

et ille suo reduci dabit oscula patri.
473  At mea nec gnati vultu me lumina saltem
474  Passa explere mei est; prius atro vulnere namque
475  Perdidit incautum. tu vero haec pectore conde
476  Dicta tuo servaque memor: clam litore navim
477  In patrio, non siste palam; quippe omnia plena
478  Insidiis, nec tuta satis jam femina cuiquam.
479  Dic age et audieris num qua fors vivere gnatum

puppi in celsa curasque levantem.
347  Heu quantum ignotis erravi in fluctibus acrem
348  Corde fovens luctum, donec solvere periclo
349  Me faciles tandem superi. Phaeaces adire
350  Tu, fateor, me diva tuo cum numine sancto 350
351  Jussisti, ac melius miseris confidere rebus.
352  Nunc te per genitorem oro (nam dulcia nondun
353  Regna Ithacae tetigisse reor, verum avius oris
354  Neicio queis jactor

nostri periissem in limine tecti,
416  Ni me cuncta prius monuisses. quin age dicas
417  Alma precor, si qua possim vi perdere sontes?
418  Adsis o lateri nostro comes, et mihi robur
419  Invictum da diva: tuo jam numine fretus
420  Non ego tercentos dubitem vel poscere in arma 420
421  Saeva viros, nil non ausim. tanta auspice mecum.
422  Quae contra Pallas: tecum comes addita semper
423  Ipsa adero, trepidos

cytharaeque impulsus in aura
295  Infremuit sonitus circum, dum carmina nervis
296  Phemius aptabat, jamque ipsis dulce canebat.
297  Restitit, Eumaeumque tenens: pulcherrima, dixit,
298  Regi tecta tuo surgunt educta sub auras,
299  Aedibus et magno reliquis discrimine praestant.
300  Ordine se vario tollunt: heic atria celsis 300
301  Porticibusque nitent, septisque, aptaeque coruscant
302  Arte

39  Undique inardescunt flammis, et fulgura volvunt;
40  Certe aliquis divum caelo delapsus ab alto est. 40
41  Cui referens genitor: ne quaere, o gnate, doceri,
42  Sed tacitus monstrata tuo sub pectore conde
43  Visa deum; morem hunc caelestia numina servant.
44  Tuque adeo nunc strata petens in nocte recumbe,
45  Solus ego ut maneam, famulasque, ipsamque parentem
46  Experiar coram, quae

o pulcherrima, dixit;
293  Neve adeo niveosque sinus patiare, nec ipsum
294  Sic animum assiduis tristem tabescere curis
295  Usque virum lacrimans. te certe caussa doloris
296  Justa premit, fletuque tuo haud irascier ausim;
297  Quippe etiam si jure gemit sibi funere raptum
298  Nupta virum quemcumque, tori cui foedere mixta
299  Progenuit dulces, communia pignora, gnatos;
300  Quanto Ithacum fas flere

quondam excepit in ulnas
394  Ipsa suas, tenerumque aluit, quum lucis in oras
395  Edidit heu laevo nascentem numine mater:
396  Haec aderit quamquam aegra manus tardante senecta.
397  Surge agesis, regique tuo ne cara morare
398  Abluere aequaevum nutrix; fors talis Ulysses
399  Illotosque pedes illotaque brachia gestat
400  Squallidus heu longoque situ duroque labore; 400
401  Ocior angustis homines nam foeda

et nos insurgere contra, 230
231  Namque aliter, postquam leto gnatumque patremque
232  Victores dabimus, diro tu funere Mentor
233  Stratus et ipse cades moliri talia nobis
234  Haud veritus, culpamque tuo cum sanguine solves.
235  Quin et rapta tibi per nos quum vita recedet,
236  Fortunasque domosque et servas quotquot ubique
237  Largus opes, nullo discrimine habebimus ipsis
238  Permixtas Ithaci rebus.

acclinis citharam; dein ipse volutus
383  Ante pedes Ithaci supplex ita voce profatur.
384  Haec per ego tua te genua oro, maxime ductor,
385  Insontis miserere, atque hoc te crimine solve;
386  An non ipse tuo tristis cruciabere corde,
387  Si dabis exitio celebrantem facta deorum
388  Atque hominum vatem? cantus vis insita ad omnes,
389  Non ars me instituit, sensusque in pectore fingens
390  Versat agitque

multa caelarat Mulciber arte.
87  Hac tua, Pelide, recubant, immixtaque cari
88  Ossa Menetiadae Patrocli; distincta peremptum
89  Antilochum tegit urna, aliis magis omnibus unum
90  Quem Patrocli post fata tuo dignatus honore es. 90
91  Litore in aërio, qua panditur Hellespontus,
92  Aggesta tellure Argivum exercitus omnis
93  Heic tumulum late magnum, molemque superbam
94  Struximus eductam caelo, quam navita

dicam, tu parce moveri:
282  Te cultus non iste decet; simul aegra senectus
283  Sollicitat fessum, simul horres turpiter artus
284  Nudus inops. nec te cessantem durus, opinor,
285  Spernit herus, nec forma tuo servilis in ore,
286  Inque habili membrorum habitu: par omnia regi es;
287  Et jam tarda senem lotumque epulisque refectum.
288  Ad placidos poscunt tranquilla per otia somnos
289  Tempora, defunctum

petunt, nec parva maneret
320  Gratia apud memorem. nunc autem effare vicissim, 320
321  Quot magni revoluti orbes labentibus annis,
322  Ex quo initum hospitium, ac primum tibi dextera amico
323  Juncta tuo est, caro quondam, sed non mihi vivo
324  Nunc etiam gnato: patrio quem litore longe
325  Heu miserum saevi raptant aut gurgite pisces,
326  Aut lanianda feris latos data praeda per agros,

jus ab Alexandro ipsis datum, in effectum deducerent; nimirum essemus eorum subditi, et captivi, ita Alexandro M. decernente. Hoc omen Dii avertant. Quid, quaeso, Glossa haec ad eruditionem? Quem sensum potest habere dignum reliquo opere tuo, seu Litterarium seu moralem sensum? Nae tu injurius es in nostram gentem quae placido tot saeculorum cum Hungaria nexu satyram hanc se non promeruisse satius comprobavit. Nescis tu quam delicatam Cordem tangas; Aculeus hic ipsam Publici status Constitutionem

voluisti! Figuratus hic loquendi modus, ut pro Scriptoribus gentis alicujus gens ipsa nominetur, Tibi inadvertenti elapsus est! Cederem si id una aliave tantum vice evenisset; nunc ubi Te in omni semper occasione hac phrasi usum video, non possum non sinistram de tuo a gente hac alieno animo formare conjecturam. Sed pone de hoc loco: Scriptores Croaticos indicare voluisse. Nonne supra iam edocui Fabulam hanc praeter minutos quosdam scriptores a nullo majorum gentium Scriptore Croatico memorari, ut scias nobis a

idiotae qui nec quid sit de Systemate Legum nostrarum Locus credibilis, nec quando M. Alexander vixerit, nec quis esse potuerit inter ejus Cancellariam et Tabularium Capituli Chasmensis nexus noverunt; jam vero Tibi ipsi expendendum relinquo quam insigni caetera operi tuo labem per id adsperseris, quod Plebejis ejusmodi Testimoniis uti non dubitaveris. Cum tamen Fabellis his Te occupare tantopere gestias, quid in re ipsa subfuerit? Cape: percrepuerant in illis prioris Saeculi Litterarum Tenebris nescio quo pacto

cavillari, caeterum eos a censura eorum, qui et Iudicio pollens, et a partium studio plurimum absunt tutos esse. Verum ego ne hac quidem honorifica compellatione adduci possum ut alium Textuum illorum sensum concedam. Feci ego copiam Scriptae Tibi Epistolae viro primi subselii, populari Tuo, cujus Iudicii vim merito suspiciunt omnes qui eum intimius noverunt, et Tuto Tibi possum asseverare obmotam illi fuisse indignationem ob orationis Tuae acerbitatem; dicam amplius: Cum nullo mihi hactenus seu Hungaro seu Croata, qui librum Tuum pervolverunt, sermo intercessit, qui non apertum

si Idiotas tantum nostros, ac praesertim commorantes in urbe vestra Croatas, qui fabulas has exosculantur, pungere, hacque laudabili ratione errores suos dedocere voluisti: Amice! diem Tu profecto perdidisti: qui Lucium et Kerchelichium non legunt, credisne eos multam in Libro Tuo operam consumturos? Qui autem eos (in promtu enim sunt omnibus) legerunt, iisdem tamen Ratkajum, Bedekovichiumque praeferunt. Credisne sparsas a Te incidenter aliquot Satyras tantam apud eos Tibi conciliaturas authoritatem, ut Tibi potius quam luculentissimis illis authoribus

Liber Tuus Summorum etiam virorum manus pervagabitur. Sed Tu longe aliam Glossae hujus facis applicationem, firmiterque statuis Te oratione illa non statum publicum petere, sed Idiotas nostros, qui ex comentitio illo Diplomate periculosa ejusmodi somnia procudunt, pungere voluisse. De animo Tuo nolim pertinaciter inficiari; scio enim quod hac de re sibi quisque Testis sit maxime idoneus. Quod tamen ad verba orationis attinet, fateri debes ea ad minutos scriptores non posse, ad totam gentem et posse et debere referri; agnoscere etiam Te oportet totam hanc acerbam Glossam nec ad

verba orationis attinet, fateri debes ea ad minutos scriptores non posse, ad totam gentem et posse et debere referri; agnoscere etiam Te oportet totam hanc acerbam Glossam nec ad Institutum Tuum pertinuisse nec ullum seu moralem seu Litterarium sensum facere, adeoque iustum superesse deipso animo Tuo dubitandi fundamentum. Quae cum ita sint, vides me Typographos, qui Tibi ab obsequiis sunt, minime reformidaturum fuisse si in priori mea sententia tam meam Litteram quam responsum Tuum Publici Iudicio subjecissem, sicut nunc rem omnem arbitrio Excellentissimi Archi-Praesulis promte

neque summo pontifici, si purpuratorum patrum principem renunciet, magis placere velim quam pulcherrimae veritati. 10 Haec mihi dum vivam, in rebus humanis dea erit. 11 Vale Illustrissime Domine, meque potenti patrocinio tuo tueri pergas. 12 Zagrabiae, X. Kalendis Junii MDCCLXXXIV. 7.

praeservandum etiam e charitate proximi praestes. 31 Quare te impense oro, velis testimonium hoc Francisco ocius transmittere, una eum iubere ut negotium hoc medio tui agentis Romani urgeat, si fieri potest, etiam nomine tuo, ea de causa quod alioquin defectu cooperatorum labores. 32 Si autem putas id tibi non licere propter resolutionem regiam, indulge adminus Francisco ut ille nomine ipsius Maidachich per agentem tuum rem agat. 33 Testimonium de illo in dioecesim tuam

banszke tabule asessor. 22 Ako to mores opraviti, jako dobro vchinis, ar bus sze chudil kada ti po tvojem povratku povem kak je on drughi ki tu isztu chaszt ische z tobum baratal, koje sztoprav pred malem vremenom szem zeznal. 23 De reditu tuo videris consilium commutasse, quamquam e mea coniuge intelligens quod referens Semsey pro duobus mensibus missionem acceperit, id, quod prima tua littera 6,23 prima tua littera sic te facturum esse scripseras,

quod referens Semsey pro duobus mensibus missionem acceperit, id, quod prima tua littera 6,23 prima tua littera sic te facturum esse scripseras, certo crediderim. 24 Quare significa mihi quid demum de tuo reditu constitueris; nosti enim quod ardeam desiderio te ocius amplectendi. 25> De novis non est quod tibi significem. <26 Ego in rustico meo otio, quantum per valetudinem licet, scriptitando tempus fallo. 27 Cum redieris, communicabo tibi

Interea, si iam de eo aliter apud te constituisti, quaeso te per omnia, ne exsolutionem adminus aedificii aestimationali pretio difficultes, id enim convelleret totum, iam altissimo etiam foro approbatum, fundationalium xenodochii capitalium schema, praesertim cum tuo exemplo iam Capitulum etiam vacillare incipiat circa aedificii sui seu licitationem seu exsolutionem. 23 Et cum propter reliquas circa transferendos in festo sanctae Margarethae pauperes dispositiones tuam hac in re

cum propter reliquas circa transferendos in festo sanctae Margarethae pauperes dispositiones tuam hac in re 8,23 hac in re] in addidi mentem quantocius scire intersit, quaeso te rescribe proximius et mihi et tuo homini. 24 Propter certam combinationem, quam hic describere taediosum foret, scire cupio an societas canalem Colapianum sequente anno effective resumptura sit? 25> Id tu ab ipso comite Aponyi tutissime rescire potes. <26 Quare

velit, sed hunc ille usque 14-tam huius vix concludet; ego autem illa die Zagrabiam intrabo quia pro 17-ma congregationem praefixi. 25 Quae de tuis hominibus incaptivatis scribis, mihi hactenus non constabant. 26 Ego nec tuo, nec ullius alterius iuris gladii privilegio cupio derogare cum illud in lege fundatum esse sciam. 27 Quod si autem propter renitentiam erga publicas dispositiones capti sunt, habebis ipse tantum aequitatis ut agnoscas id rite factum esse neque eos tibi in hoc

officium pertineat authorem culposae huius machinationis detegere et promeritae poenae subicere. 33 Ut primum urbem intravero, investigabo fundate totum hoc negotium et, quod iustum fuerit, disponam. 34 Significa quaeso mihi quam habes de reditu tuo prospectivam. 35 Vale meque ut facis ama. Jakovlye, 4. Augusti 1798. 11. Jakovlye, 1. Octobris 1798.

sacravi, non alacrem in exsequendis alioquin in commune bonum directis iussis tuis promptitudinem, quam hactenus etiam pro modulo virium mearum continuo praestiti, sed eam, quam supremae vires meae adhuc recipere possunt, laborum, conatuum, studiorumque in promovendo altissimo tuo servitio intensionem voveam, et promittam. 6.1 Urget hic me propria quaedam animo meo et insuperabilis vis ut, licet modestiam eius offendere merito verear, tenuem tamen gratitudinem meam hoc loco erga eum etiam virum

Devinctum Tibi iam dudum animum meum novum hoc benevolentiae argumentum tanto arctius adstringet. 8.1 Accipe etiam debitum gratitudinis meae testimonium, Excellentissime et Illustrissime Domine Comes Bane! 2 Tuo et perennis memoriae fratris tui patrocinio primos honoris gradus sum consecutus. 3 Tuis auspiciis maximam publicorum munerum partem decurri. 4 Tuo me praesidio ipsum hoc, quod nunc capesso, munus denuo obnoxium efficit. 5 Sicut festivum hunc

etiam debitum gratitudinis meae testimonium, Excellentissime et Illustrissime Domine Comes Bane! 2 Tuo et perennis memoriae fratris tui patrocinio primos honoris gradus sum consecutus. 3 Tuis auspiciis maximam publicorum munerum partem decurri. 4 Tuo me praesidio ipsum hoc, quod nunc capesso, munus denuo obnoxium efficit. 5 Sicut festivum hunc mihi diem praesentia tua ornare dignatus es, ita ut me in ipso muneris exercitio sustinere, fovere, protegere velis, etiam atque etiam Te exoro. 9.1

4 Video tamen exinde quantum libertas preli coarctetur; omnia enim illa et vera et innocua sunt. 2.1 Quod pactum Sigismundi cum Alberto exmittas, rem mihi gratam admodum praestitisti. 2 Quod ingressum ad regestum Sigismundi retineas, iure tuo uteris; ego enim tantum suadendi, non vero exigendi potestatem habeo. 3 Interea patere ut, postquam opus iam prodierit (nunc enim nolo morari eius impressionem), ea, quae in postremis meis tantum indicavi, nimirum quod illic et te repetas, et tibi non constes,

vetera seu politica, seu iuridica systemata non sufficiat diplomata congerere, sed quod oporteat in solidis et iuris patris, et statisticae principiis bene versatum esse. 4.1 Quod si iam serotinum est eam supplementis inserere, retine illam pro privato tuo usu; cum enim plures iam habeam eiusmodi dissertationes, forte easdem una procudi faciam si magnum meum opus, cui continuo incumbo, terminare non potuero. 5.1 Utcunque sit, lege quaeso illam attente et tuum de illa iudicium ingenue significa; omnes enim

3 Verum absit ut illud vel tuam collectionem ingrediatur vel unquam me vivo prodeat, id quod tu, utprimum opus perlegeris, ipse facile existimabis. 4 Cupio tamen ut illud legas; dabit enim tibi lumen pro faciendis in tuo de subsidiis ad historiam legislationis opere etiam innocuis reflexionibus. 15.1 Meministi in litteris tuis quod typhographia universitatis aliquas quisquilias edere velit, inter quas tua supplementa eminebunt. 2 Quid per id dicere volueris,

vultu, illo mea carmina plausu
Excipite illustres animae, tuque optime Princeps,
Tuque tuo dilecta viro clarissima Nympha (1) Duo vates praestantissimi, alter Veronensis Lorentius Neapolitanus, alter Mollius, complures dies apud optimos principes commorati sunt, maximamque

scimus et ipsi
727  Quod praestas animisque atque acri robore mentis,
728  Et nostrae fueris cladis depulsor acerbae.
729  Consilio nos, magne, tuo vinclisque soluti
730  730 Fortibus, et nigra mersi in caligine, ab umbris
731  Venimus ad lucem, dura olim infandaque passi.

procul iste metus: non id sinet ira Tonantis
320  320 Spero equidem, tantumque nefas patietur inultum.
321  Ergo agesis, o Persa, atque haec in pectore servans
322  Dicta tuo infandos ausus fuge semper, et ultro
323  Iustitiae pare. namque hanc Saturnius auctor
324  Imposuit legem, pisces ut piscibus acre
325  325 Exitium meditentur, avesque et secla

atque nefas miscere non dubitabant. Itaque haec poetice dicta ac per quamdam animi iracundiam accipienda esse duco. Nam ut honestum utilitati praeferamus, passim admonemur ab eodem vate. 322 Dicta. tuo infandos etc. Fuge nimirum utilitatem, quam sine vi ac iniuria consequi nequeas; illam tantum sequere, quae a iustitia venit. Nihil enim homine indignius, quam in aliorum perniciem opibus et facultate abuti.

haud uno prognatos robore fratres,
53  Deterior namque alter erat, qui sanguine cretus
54  Mortali; longe contra praestantior alter
55  Magnanimusque, ingensque. tuo de semine Iphicleus
56  Prodiit, Amphitryon: dia Iovis editus alter
57  De stirpe Alcides heros, qui te quoque, Cycne,
58  Marte satum quondam crudeli caede peremit.

37  Oderat heu nullo crimen medicabile fletu.
38  At me caelicolae duros voluere labores
39  Ferre diu. sed nunc gnavus mihi dirige cursum
40  40 Alipedum, laetamque tuo spem concipe corde.
41  Ingredere, adversumque rotas age rectus in hostem
42  Nil strepitum Martis veritus, qui turbidus ira
43  Terrificis Phoebi lucum clangoribus implet:

voco. Tu hominem facile omnium celeberrimum quum in eo statu vidisti, in quo ipsi mors, quae et brevi tuum discessum consequuta est, erat minus timenda, quam vita diuturnior exoptanda, in eo mentis errore ac falsa fortunarum desperatione, non solum lacrymis ac dolore tuo putasti dignum, verum et opes ei obtulisti tuas, et preces consolationemque adhibuisti, et communionem bonorum auxiliumque spopondisti, quo tecum in patriam atque in sororis Sororis Annae faeminae eximia morum innocentia vitaeque

ipsum De Solis ac Lunae defectibus lib. 4. in not. 48. sub. fin. lectissimae amicorumque sinum sic aegrum atque afflictum deduceres. Et quamvis ipsum non exoraveris, cepisti tamen civicae caritatis fructum vel maximum. Itaque gaude isto tuo tam praeclaro animo, et fruere cum tuo hoc singulari erga civem patriae carissimum studio, tum omnium hujsce urbis hominum grati animi testimonio perenni: tu enim illi praestitisti, quod Senatus, et universus ordo patricius, clarissimique cives, si illic

defectibus lib. 4. in not. 48. sub. fin. lectissimae amicorumque sinum sic aegrum atque afflictum deduceres. Et quamvis ipsum non exoraveris, cepisti tamen civicae caritatis fructum vel maximum. Itaque gaude isto tuo tam praeclaro animo, et fruere cum tuo hoc singulari erga civem patriae carissimum studio, tum omnium hujsce urbis hominum grati animi testimonio perenni: tu enim illi praestitisti, quod Senatus, et universus ordo patricius, clarissimique cives, si illic adfuissent, facere debuissent. Sed quoniam,

Sic, pro: fieri nolite Simones:
Dulcis libertas vestra perennis erit!
Ergo cupis jungi, capias ut publica solus
Munia, mancipium sitque Croata tuum.
Nempe tuo velles si quando more novare,
Ne ausus impediat forte Croata tuos.
Hunc igitur captas banatu, illumque senatu,
Hunc magnatu, hi dant tria regna tibi.
Heu cadimus, stetimus quae jam tot regna per annos,
Religio gentis, gloria,

ipsius Homeri navium enumeratio. En Aelii versus.
Atque adeo Proceres aliquos numerare juvabit,
Quos cladi superesse libet, mihi crede, futuros
Solamen tibi grande: tuo nam sanguine proles
Gotia, Gondoleumque genus, Gradiique manebunt,
Bonda, Benessa, Boni, Cervinorumque propago,
Mentia progenies, Putei, clarique Georgi,

Qua sanctae amtiquum referunt Lacedaemona leges,
Qua degunt charites Atticae, et ingenium.
O utinam amplexes reducem me olim; ac mea demum
Ossa tuo condas, libera terra, sinu! TRADUZIONE.

Se per le sante leggi tue vegg' io
Che il cenere di Sparta in te si desta.
In mezzo alle tue Donne onesto regno
Poser le grazie, ed entro al tuo confine
Bel rifugio trovo l' Attico ingegno.
Deh concedano a me fausti gli Dei,
Che rivederti io possa, e ch' abbian fine

confine
Bel rifugio trovo l' Attico ingegno.
Deh concedano a me fausti gli Dei,
Che rivederti io possa, e ch' abbian fine
Nel tuo libero seno i giorni mei! Priusquam hujus collectanei operis terminum, cui jam proximus sum, pertingam; nam optimum consilium est paulum jejuno

1.1.7.13  Aut fronte bellam prendere blandula
1.1.7.14  ardes puellam, dum violas legit
1.1.7.15  15 per prata Sidonis virago
1.1.7.16  datque tuo capiti corollam
1.1.7.17  incauta, tauri dum specie Iovem
1.1.7.18  nescit latentem, dum levis insidet
1.1.7.19  tergo et cava mulcet ferentem

cum pro cathedra Human. ageremus, Zagrabiae V Id. Sept. 1784.
1.3.2.1  Ter sumis, Salamon, totidem diadema reponis
1.3.2.2  Hungariae; capiti, credito, vile tuo est.
1.3.2.3  Pone hoc; nobilius, deserta Pannonis ora [29]
1.3.2.4  infelice tibi, Colchica Pola dabit.

non inutilem operam me praestitisse puto. Iam de supplemento Vestigiorum. Decreta, quae recipies, cum meis adnotationibus dimidium ferme tomi talis, qualis primus est, efficient. Si tu heterogeneis instituto tuo obiectis secundum quoque tomum oneraveris, ne tribus quidem tomis opus absolves. Si quid video, ad scopum, quem tuo huic operi praefixisti, nil aliud pertinet, quam
1-mo regales, si quid peculiaris

cum meis adnotationibus dimidium ferme tomi talis, qualis primus est, efficient. Si tu heterogeneis instituto tuo obiectis secundum quoque tomum oneraveris, ne tribus quidem tomis opus absolves. Si quid video, ad scopum, quem tuo huic operi praefixisti, nil aliud pertinet, quam
1-mo regales, si quid peculiaris continent; 2-do in defectu harum aliae litterae e quibus locus et terminus diaetae praefixus erui possit, nisi id

oneres, sed utere illa lectione, quae sensui re ipsa congruit; id enim editori semper integrum est. Iam ad rem ipsam. Si notas meas rite evolvisti, debebas in illis deprehendere vestigia aliquot diaetarum quae tu in primo tuo opusculo non indicasti. In ipsis, quas modo mitto, notis ad paragraphum 7-mum Vestigium Diaetae 1434-ti, quod tu hactenus non protulisti, deprehendes. Reperi etiam ego per occasionem in Katonae

Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1760], Ex libro primo Italici poematis Torquati Tassi, versio electronica (), 143 versus, verborum 995, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicrtasso].

Šilobod Bolšić, Mihalj (1724 – 1787) [1760], Fundamentum cantus Gregoriani, versio electronica (), 6772, Ed. Jelena Knešaurek Carić [genre: prosa oratio - dialogus scholasticus] [word count] [silobodbolsicmfundamentum].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Оperis ratio (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 218 versus, verborum 7485, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - praefatio; prosa - dedicatio; paratextus] [word count] [kunicriliasoperis].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].

Baričević, Adam Alojzije; Škrlec Lomnički, Nikola (1756-1806; 1729-1799) [1780], Epistolae, versio electronica (), Verborum 2018, Ed. Teodora Shek Brnardić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepist].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1787], Oratio in funere Rogerii Josephi Boscovichii, versio electronica (), Verborum 4192, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [zamagnabboscovichoratio].

Brezovački, Tito (1757-1805) [1790], Dalmatiae, Croatiae et Slavoniae trium sororum recursus, versio electronica (), 94 versus, verborum 664, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - satura; poesis - elegia] [word count] [brezovtrecursus].

Sorkočević, Miho; Malinius Sandecensis, Gasparus; Asirelli, Pierfilippo; Fortis, Alberto; Marullo, Michelle (1739-1796) [1790], De illustribus familiis quae hodie Rhacusae exstant, versio electronica (), 121 versus, verborum 3295, Ed. Miho Sorkočević 1739-1796 [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - tractatus; prosa - notae] [word count] [sorkocevicmfam].

Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica (), Verborum 12898, epistulae 15, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skrlepistkov].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report