Your search found 1149 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 801-900:

virūm currens citus agmina. deinde secuti
17.323  Una ambo, rex Idomeneus regisque minister
17.324  Meriones, torvo Marti par. cetera nam quis
17.325  Nomina tot dicat, post hos in saeva ruentum
17.326  Praelia certatim rursus, Martemque cientum?
17.327  Incurrunt primi Troës, praeit inclytus Hector.
17.328  Ut quondam ingentis circum ostia magna fluenti,

17.544  Aurigae desiderio; juba densa comanti
17.545  Crine jugum propter circlis elapsa fluebat
17.546  Horrens, fusa jacens immundo in pulvere. divūm
17.547  Hos coelo rex conspectos miseratus ab alto est;
17.548  Et quassans caput, haec tacito sub pectore secum:
17.549  Heu miseri, indignique ambo ferre ista! senectae,
17.550  Mortis et expertes

17.656  Jamque adeo stricto congressi cominus ense
17.657  Pugnarent; pugnae cupidos at solvit uterque
17.658  Ajax adveniens audita voce sodalis.
17.659  Hos veriti cessere micanti corde retrorsum
17.660  Hector et Aeneas, forma et praestante deorum 660
17.661  Assimilis Chromius, perfossumque ilia ferro
17.662  Aretum foedo liquere in

17.912  Aspera. ceu subito cum flamma illata frequentem
17.913  Igni urbem rapido incendit, combustaque passim
17.914  Tecta ruunt, volvitque furens incendia ventus:
17.915  Sic hos pone virūm sonitus, sonitusque rotarum
17.916  Ingens horribili cedentes usque tumultu
17.917  Insequitur: pergunt illi. cervice jugales
17.918  Ut valida montis raptant per confraga

domus est ponto, Nereïdes. omne frequenti
18.62  Hae coetu implerunt vitreum specus, et simul omnes
18.63  Plangebant niveis moerentia pectora palmis.
18.64  Queis Thetis in mediis orsa est hos anxia questus:
18.65  Audite, atque meos cunctae cognoscite luctus,
18.66  Nereïdes, mecum flentes mea damna, sorores.
18.67  Heu misera! heu partu eximio male functa! vigentem

18.679  Nec non cernere erat molli tellure novale
18.680  Amplum, ter ducto proscissum vomere, tauros 680
18.681  Multus ubi stimulo increpitans versabat arator.
18.682  Hos arvi reduces postremo in limite baccho
18.683  Vir dulci excipiens omnes ex ordine obibat,
18.684  Cuique manu cyathum de more: refecti
18.685  Viribus ad sulcos vertebant quisque suos

18.694  Tres, qui operas urgent, partem vinxere; resecta
18.695  Queis pueri frumenta legunt, praebentque, ferentes
18.696  Assiduae sublata ulnis Cerealia dona.
18.697  Hos inter dominus stat gestans sceptra, tuetur
18.698  Et tacitus, complent laetum cui gaudia pectus.
18.699  Praecones patula subter convivia quercu
18.700  Sacra parant, caesoque epulas

19.81  Sic ait: at Graji laetas ad sidera voces
19.82  Extulerunt, regi Argivo placatus Achilles
19.83  Quod posuit tristes, bello jam redditus, iras.
19.84  Hos inter sceptro insignis, sedem ille, tenebat
19.85  Quam prius, haud linquens, sic fari est orsus Atrides:
19.86  O socii Heroes Danai, Mavortia pubes,
19.87  Stantem audire decet; non

velut accenso clara igni flamma refulget
19.434  E medio nautis fluctu, circumflua ponto
19.435  Insula ubi attollit sese: (procul ardet in altis
19.436  Montibus illa ovium ad caulas: hos per mare, coetu
19.437  Carorum avulsos, vexantque feruntque procellae)
19.438  Sic magni e clypeo Pelidae clarus in auras
19.439  Fundebat sese fulgor. tum deinde comantem

21.37  Heros caede manum fessus, bissena fluentes
21.38  Inter aquas juvenum delegit corpora, fuso
21.39  Patrocli ad bustum solvant qui sanguine poenas.
21.40  Hos prae se pecudum ritu, formidine dira 40
21.41  Attonitos mentem, exegit; lorisque revinxit
21.42  Implicitos post terga manus, quae scilicet ipsi
21.43  Tortilibus circum tunicis innexa

leto heic dat prima virorum
21.250  Lumina, Thersilochumque, Mydonaque, Astypylumque, 250
21.251  Mnesumque, Thrasiumque, atque Aenion, atque Ophelesten.
21.252  Hos dedit, hinc alios leto daret acer Achilles
21.253  Paeonas: instantem caedi sed gurgite ab alto
21.254  Increpuit Xanthus. mortali pectus et ora
21.255  Ille viro similis, confestim

irruit, altus et omnes
21.282  Egit aquas raptim, commoto gurgite, densos
21.283  Impulit et Troas, leto quos dius Achilles
21.284  Strarat acervatim. ripam hos ejecit in altam,
21.285  Mugitum dans horrendum, ceu taurus: at udo
21.286  Occuluitque sinu vivos, servavit et imis
21.287  Vorticibus pulchri conclusos rite fluenti.

22.191  Efflans, subjecto veluti si ferveat igne;
22.192  Aestate hic gelidus media, ceu grandine constet,
22.193  Atque nivem glaciemque algenti devehat alveo.
22.194  Hos duo structa manu niveo de marmore labra
22.195  Excipiunt; ubi, dum quondam pax alma vigeret,
22.196  Nec Danaūm Phrygias exercitus isset ad arces,
22.197  Iliades puro vestes in fonte

22.625  Usus erit nullus; nec in illa veste cubabis,
22.626  Quam dedero: ast inter Troasque et Troadas esto
22.627  Hic tibi bonos rapto crudeli morte supremus.
22.628  Hos dedit Andromache moesto de pectore questus;
22.629  Et moestae Iliades circum adgemuere gementi. LIBER VICESIMUS

24.338  Hinc mulos junxere, olim, non vilia dona,
24.339  Quos dederant Mysi Priamo; nutribat et ipse
24.340  Rite senex cura ingenti, praesepe revinctos; 340
24.341  Ad nitidum. hos curru jungebant, aedibus altis
24.342  Nondum etiam egressi, rex aevo fessus et una.
24.343  Idaeus, cordati ambo, rerumque periti.
24.344  Quos juxta stetit adveniens, mentem anxia

24.543  Quem terni obdebant connixi vespere primo
24.544  Myrmidones, totidem reserabant mane recenti:
24.545  Solus at ipse manu valida impellebat Achilles.
24.546  Ille seni hos aperit postes, praebendaque Achilli
24.547  Dona intro ducit: curru tum laetus ab alto
24.548  Desilit; ac Priamum compellans, talia fatur;
24.549  Rex, tibi ego celso veni delapsus

Praebebant stantes juxta Automedonque, cruenti
24.567  Alcimus et Martis clarum genus: atque peracta
24.568  Omnis erat jam coena viro, sed mensa remota
24.569  Nondum etiam. hos Phrygiae magnus regnator ut illuc
24.570  Ingrediens vidit, propior stetit, estque repente 570
24.571  Genua feri Aeacidae complexus; deinde madenti

novitatis veluti prurigo, ut multi a proposito sibi fine aberrare turpiter malint, quam usitatis antiquorum itineribus eodem pervenire. Qui hoc morbo, atque adeo hac insania laborant, sua instituta, suaque commenta sibi habeant, me hominem e veteri disciplina veterum institutis uti patiantur. Hos ego, optime Balthassar, qui mihi in humanioribus studiis, quod de Tiresia etiam apud inferos Homerus ait; soli sapere videntur, ceteri umbrarum vagari modo , hos, inquam, habui auctores, et magistros, hi mihi facem quodammodo praetulerunt, meque

commenta sibi habeant, me hominem e veteri disciplina veterum institutis uti patiantur. Hos ego, optime Balthassar, qui mihi in humanioribus studiis, quod de Tiresia etiam apud inferos Homerus ait; soli sapere videntur, ceteri umbrarum vagari modo , hos, inquam, habui auctores, et magistros, hi mihi facem quodammodo praetulerunt, meque eodem, quo ratio impellebat, auctoritate, exemploque suo deduxerunt. Nec vero ipsum tantummodo genus indicaverunt, sed etiam eo genere quemadmodum utendum esset quasi intento digito commonstrarunt. Mitto

Ex imo altari prolapsus, ad platanum concitatus perrexit:
Ibi erant passeris pulli pusilli nati,
Ramum super summum sub foliis latentes,
Octo; verum mater nona erat, quae pepererat natos: 15
Ibi ille hos miserabiliter voravit stridentes:
Mater vero circumvolabat lugens dilectos natos:
Hanc autem implicans ala prehendit valde clamitantem.
Sed postquam natos devoraverat passeris, et ipsam,
Hunc quidem

pulsa fames, potusque exstincta cupido,
164  Sese in laetitiam solvunt (nam nulla fatigat
165  Cura alia ignavos), et cantu tempora fallunt,
166  Et choreis, hilarantque suis convivia ludis.
167  Nec minus hos inter citharam pertentat eburnam
168  Phemius: invitus qui quamquam solveret ora,
169  Grata tamen resonis jungebat carmina nervis.
170  Atque heic Telemachus placida sic voce Minervam 170

sic voce Minervam 170
171  Alloquitur jungens propius caput, auribus hospes
172  Solus ut accipiat, non alter, dicta loquentis.
173  Irascere mihi, si quid nunc, dulcis amice,
174  Fabor, ait? capiant hos quaenam gaudia, cernis:
175  Semper amant citharam, semper sua carmina cordi.
176  Et merito: quoniam possunt impune vorare
177  Parta labore viri, cujus jam candida putrent
178  Ossa vel ignotis terris,

283  Mermeriden procul hinc virus letale petitum
284  Iverat aeratas cupiens armare sagittas.
285  Nec tamen ille deos veritus concessit: at ultro
286  Ipse meus caro genitor donavit amico.)
287  Hos adeo juvenes inter si talis adesset,
288  Flerent angustumque aevum tristesque hymenaeos.
289  Id tamen obscura fatorum in lege repostum
290  Scilicet est, ultorne idem sua tecta revisat, 290
291  An

Alcmeneve, comamve exculta Mycene,
137  Quarum nulla potis certare insignibus orsis
138  Ipsius est, non illa tuis fovet utile rebus
139  Consilium. namque heic tua quaeque absumere certum est,
140  Hos fallax animos donec servabit, et artes 140
141  Haud certe sine mente datas, sine numine divum.
142  Illa quidem nomenque sibi, famamque parabit
143  Ingentem; sed damna tibi, clademque bonorum
144  Dura

Nubiferas caeli sublapsae rursus in auras.
183  Extemplo turbati animi, ut videre volucres,
184  Diriguere metu, suspensique ora tenebant
185  Incerti, quid monstra ferant, quid numina poscant?
186  Hos interfatus senior tum voce Halitherses
187  Mastorides, quo non alius praestantior inter
188  Aequaevos fuerat divum portendere fata,
189  Et volucrum pennas, et tristia noscere signa.
190  Ille sibi

miser, ignotaque jacet projectus arena.
432  Insidiisne proci parcent, ac fraudibus ullis,
433  Tu quoque ut errando pereas, tuaque omnia raptent?
434  Heic maneas, dilecte, precor. quid ferre labores
435  Hos juvat, ac tumidi tentare pericula ponti?
436  Cui juvenis sic oranti: fide optima, dixit,
437  Non animus, non haec divum sine numine mens est.
438  Quin age, dicturam carae nil esse parenti,
439  Ante

nocte fovere.
396  Adsunt et chlamydes, et pictae tegmina vestes,
397  Instratique thori: numquam generatus Ulysse
398  Magnanimo hic juvenis curvae tabulata carinae
399  Pernox dura premet, dum spiritus hos reget artus, 400
400  Tectaque dum nostri servabunt regia nati
401  Hospitibus faciles, quicumque haec limina adibunt.
402  Quae postquam sic fatus erat Neleïus heros,
403  Diva statim: o senior, ceu

733  Parte alia penitus diversa, ante atria Ulyssei
734  Ludere gaudebant disco jaculoque volanti
735  Planitie in lata juvenes, ubi semper acerbi
736  Dirum exercebant vesana mente furorem.
737  Hos juxta Antinous simul Eurymachusque sedebant
738  Ductores primique procum, virtutibus ambo
739  Ante alios longe eximii: quos clara Noëmon 740
740  Progenies Phronii compellans talia poscit.

nulla divis obnoxia culpa.
925  Cui tum Penelope referens, quam somnia circum
926  Blanda volant, formisque animum fallacibus implent:
927  Cur, ait, o soror alma venis? non ante penates
928  Hos petere adsueras tam longo tramite distans.
929  Curve eadem cessare jubes a fletibus, actam 930
930  Tristibus heu curis, miserae quae pectora torquent?
931  Amisi prius ipsa virum fortemque bonumque,

pyrus, et mali, granisque rubentibus arbos
129  Punica, et hyblaeae ficus, et pallida oliva.
130  Non aestu fructus, non illis frigore cessant 130
131  Arboribus; zephyro sed spirans aura perenni
132  Hos fovet enatos, alios cernentibus offert
133  Maturos. руrа flava pyris, rubicundaque pomis
134  Poma abeunt mutata, atque uvas excipit uva,
135  Inque vicem ficus post ficum plena senescit.

aderat vis dura,) heic certus denique sisto.
460  Stabant ductores ovium pinguedine laeti, 450
461  Ingentesque, nigro violae suffusa colore
462  Vellera gestantes: direpto fune Cyclopis
463  E thalamo hos tacitus ternos per vincula junxi
464  Nexa pares cohibens. medius mihi quisque gerebat
465  Unum de sociis, reliqui duo corpore euntis
466  Cingebant utrinque latus: sic ordine terni
467  Ibant quemque

dapes celebrare. It nidor ad auras
10  Aetherias per lucem altis late undique tectis; 10
11  At tacita sub nocte sua cum conjuge quisque
12  Mollibus in thalamis strato super incubat ostro.
13  Hos ego tum fines tetigi, facilique receptum
14  Aeolus hospitio fovit, dum menstrua totum
15  Luna iter expleret. saepe ille audire volebat
16  Ilion, Argivumque rates, reditumque Pelasgum
17  Cunctaque

etiam insidias Circes atque omnia dicam
300  Consilia expediens: primum tibi mixta parabit 300
301  Pocula, et objiciet medicatis frugibus offam.
302  Sed neque sic poterit corrumpere; namque resistet
303  Hos tibi servatum, mea munera, gramen in usus.
304  Dein ubi percussum virga te diva sonanti
305  Contigerit, stricto contra tu protinus ense
306  Irrue in adversam, jam vulnera jamque minare.
307  Illa

curvo religabis in aggere puppim,
113  Pascentesque boves armentaque pinguia cernes
114  Solis, inexstincta lustrans qui lampade terras
115  Cuncta videt novitque pater. servare nefanda
116  Hos fuerit si cura sacros a caede juvencos,
117  Sic quoque spes Ithacae vobis: sin laeserit ullus,
118  Tum certum exitium sociis navique futurum
119  Edico. tuque ipse licet fata ultima vites,

leti sine luce domos, atque invia vivis
167  Litora? circum obeunt lymphis torrentibus amnes,
168  Oceanusque sinu vasto, quem vincere cursu
169  Non vis ulla pedum valeat; vix fortia possunt
170  Velivolae hos fluctus transmittere texta cаrinаe. 170
171  Redditus an Phrygiis nunc primum a finibus errans
172  Cum navi sociisque venis post tempore longo,
173  Necdum Ithaca, necdum formosa conjuge visa?

Samum petiit claro deducta hymenaeo,
405  Congessitque ingens pro dote parentibus aurum.
406  Me vero indutum pictae sub tegmine vestis
407  Evinctumque pedes ocreis fulgentibus agros
408  Incolere hos jussit missum, complexaque semper
409  Sollicito carum fovit ceu mater amore.
410  Queis nunc indigeo infelix: pia numina tantum 410
411  Respiciunt curasque meas, et vota secundant
412  Omnia proventu

sunt, multo sed plura; atque accipe porro,
269  Expediam numerum. duo supra aetate virentes
270  Quinquaginta alios adsunt, qui moenia celsa 270
271  Dulichii liquere simul, senique sequuntur
272  Hos famuli: quatuor venere e divite lecti
273  Bisdenique Samo juvenes, viridique Zacyntho
274  Magnanimi pulcro viginti corpore Achivi.
275  Ex Ithaca vero bisseni viribus omnes
276  Egregii atque animis

ait: mea dicta animo memor accipe; tecum
285  Et reputa, nobis dea num Tritonia magno
286  Cum Jove sufficiat, comes an quaerendus et alter?
287  Dixerat; at juvenis subito: non arguat ullus
288  Hos, ait, armorum socios, qui nubila caeli
289  Alta colunt, quorum supraque potentia magna
290  Est homines, supraque alios supera alta tenentes. 290
291  Atqui aberunt multo non illi tempore, Ulysses.

proles Polybi clarissima reddit,
468  Solaturque aegram. fide o pulcherrima nata
469  Icarii, talis nec tristi in pectore cura
470  Insideat: non est, nec erit, dum spiritus artus 470
471  Hos alet in terris, dum solis lumina cernam,
472  Telemacho injiciat qui dextram saevus, et arma
473  Inferat. edico jam nunc, et dicta manebunt
474  Haud vana; illius nostram cruor imbuet hastam

tunc misso affata pudore est: 360
361  Quae tam dira, senex, te mens, miserande, fatigat,
362  Ut neque in aerato placeat requiescere tecto,
363  Nec coetus celebrare alios? infanda loquentem
364  Hos juvenes inter tantum juvat usque morari,
365  Nil etiam veritum terret. vel corda Lyaeo
366  Vincta geris, vel certe animus tibi pectore semper
367  Talis inest, vano nequidquam murmure gaudens.

tenuisve papyri:
259  Sic adeo mollis, claroque simillima soli
260  Luce renidebat pura, lateque coruscans 260
261  Ad sua femineos vertebat fulgura vultus.
262  Num tamen hos tulerit cultus, num vestibus hisce
263  In patriis etiam tectis assueverit uti,
264  Aut aliquis socium secum per caerula vectus
265  Navibus in curvis, aut et donaverit hospes,
266  Haud equidem novi.

lateri, pedibusque haerentia vincla;
386  Post laetum auxilio cupiet quo pergere, mittam.
387  Sic ea: tum breviter contra sic filius orsus:
388  Non alius potior meme est, seu tollere cuiquam
389  Sive dare hos arcus placeat: mea prima potestas
390  Heic est, o genitrix. quin et quot sceptra per amplam 390
391  Aut Ithacam, aut alias etiam late Elida propter
392  Cycladas, in manibus gestant, me posse vetare

circum ipse accingitur aere,
123  Pastoresque dein ambo; tum fortibus armis
124  Agglomerant regi sese, propiusque resistunt.
125  Ille autem, donec volucres pugnare sagittae
126  Dant nondum insumptae, nunc hos nunc dejicit illos
127  Tela manu vibrans non irrita: plurima turba
128  Strata jacet, foedatque effuso in sanguine crines.
129  At postquam certo jaculantem spicula nervo
130  Defecere, altis

hi, numero exigui, sed vivida bello
218  Pectora, spirantes robur: illi agmine denso
219  Oppositi sedes intra glomerantur in aula.
220  Interea sacro Jovis orta e vertice Pallas 220
221  Adstitit hos inter, vocemque et Mentoris artus
222  Diva gerens. quam vidit ubi Laërtius heros,
223  Continuo laetus: fer opem, haud oblitus amici
224  Dilecti quondam; nunc et benefacta referre,
225  Et juvet

316  Ac stabili dixit fatorum numine ferri.
317  Haec ubi fatus erat ductor Laërtius, olli
318  Sic breviter conjux: imo o! meliora senectae
319  Tempora si spondent superi, confidere praestat,
320  Hos etiam te posse dehinc evadere casus. 320
321  Hac vice sermonum dum se inter talia miscent,
322  Eurynome interea nutrixque insternere molli
323  Veste torum, taedis late jactantibus ignem,

mihi; praestat manes descendere ad imos.
489  Sed celerare juvat, ne quam fortuna salutem
490  Ocius ostendat fugientibus. atque ita fatus 490
491  Demisit lacrimas, luctuque incendit Achivos.
492  Hos inter motus, medio flagrante tumultu,
493  Ecce super linquunt Ithaci penetralia celsa
494  Servatusque Medon, et clarus carmine vates.
495  Succedunt ambo propius: stupor omnibus ora
496  Occupat, ut densa

535  Haec cernens tali affatur Tritonia virgo
536  Voce Jovem: summis o qui regis omnia solus
537  Imperiis, genitor, quae nunc sententia surgit?
538  Num patiere prius duro concurrere Marte
539  Hos atque hos placido quam jungas foedere dextras?
540  Cui tum nimborum rector sic ore vicissim 540
541  Orsa refert: quid, nata, iterum me talia poscis?
542  Non tibi jamdudum nota haec mea certa voluntas

cernens tali affatur Tritonia virgo
536  Voce Jovem: summis o qui regis omnia solus
537  Imperiis, genitor, quae nunc sententia surgit?
538  Num patiere prius duro concurrere Marte
539  Hos atque hos placido quam jungas foedere dextras?
540  Cui tum nimborum rector sic ore vicissim 540
541  Orsa refert: quid, nata, iterum me talia poscis?
542  Non tibi jamdudum nota haec mea certa voluntas

Fateamur quod res est: vestri illi populares sunt, qui publicam multorum Regnorum, Rerum publicarum, et principatuum constitutionum petunt, dum Teste Kerchelichio, Regno Slavoniae Diplomate illo Jus competere asserunt in totum Septemtrionem meridionalesque Regiones demtis Terris papalibus ; hos Ego Satyra mea, quam promeruerunt (aliamque ob demtas Terras Papales mererentur), perfricui, non Regnum, non gentem inclutam Croatiae, quae tantum abest ut Invasionem Hungariae, aliorumque Christianorum dignorum meditetur ut potius continuo excubet ne ab Hostibus Christiani nominis

At quid aliud significant illa: frementibus Croatis? nunquid scripsi frementibus universis Croatis, aut universis Scriptoribus Croaticis, nunquid non ista illis continuo attexui: Qui pro veritate Diplomatis Alexandri tanquam pro aris, et focis decertant? Hos ergo, non vero omnes Croatas, non omnes Scriptores Croaticos fremere scripsi. Fremuit certe ac excanduit Bedekovichius; cujus fremitum ac excandescentiam Kerchelichius Vester refert et improbat; fremuere Monachi illi apud Kerchelichium, qui per Scripturam Sclavoniae Diplomati

II. Pag. 120 scribo: Diploma Alexandrinum et Historiam Chehi esse figmenta Croatarum. Hinc Tu arguis me odio plusquam Vatiniano in hanc gentem laborare. Iam supra docui a me non gentem, non omnes scriptores, sed aliquos minutos, et vulgus Croatarum intelligi; hos autem nullo odio prosequor, sed obstinatam eorum credulitatem exagito, quod salva Caritate, salva justitia, salvo meo ordine possum. Tibi, qui tantam in loquendo Cautionem requiris, Polonicam hanc fabulam vocare placuit; nunquid patereris, si quis Te gentis Polonae osorem,

jam vide, quam ampla eruditionis penus Croatis praesto fuerit antequam Tu eos non ex Instituto operis Tui, sed conjectis tantum hinc inde aculeis et fabulis ad genuinam historiae cognitionem compellendos suscepisses; fallit enim Te amor proprius in eo manifeste, dum statuis Te vulgares hos errores non sine salibus confutasse; explosisse, concesserim, confutasse, non concesserim; quos autem Tu sales vocas, nos alii sarcasmos appellamus. Qui enim confutasti? quando nec primam errorum originem, nec quomodo? et per quos iidem propagati

errores Ratkaji e popularium suorum animis vix evelli posse. Debent profecto alte animo suo insidere, gloriola illa, quasi Tu primas de Fabulis his Triumphasses. Verum jam supra te monui palmas has haud adeo facili Labore conquiri. Ede mihi ordinatam authorum, qui errores hos excoxerant, qui eos in alias Provincias Transplantarunt, qui eos apud posteritatem propagarunt, Chronologiam, profer occasionem, Analogiam, quam omnis fabula cum aliqua veritatis parte habere solet, et ego ipse hac corona caput Tuum redimiam. Nunc cum Tu Lucio et Kerchelichio, qui ex

Transplantarunt, qui eos apud posteritatem propagarunt, Chronologiam, profer occasionem, Analogiam, quam omnis fabula cum aliqua veritatis parte habere solet, et ego ipse hac corona caput Tuum redimiam. Nunc cum Tu Lucio et Kerchelichio, qui ex ipsa natura systematis Tui errores hos excluserunt, hanc gloriam adimas, noli quaeso existimare, quod Tu eam per aliquos in Patronos fabulae hujus Invectivas Tibi propriam reddideris. Ego certe ita apud me constitui; dari genus fabularum adeo crassum ut earum vel meminisse infra dignitatem sit gravis alicujus scriptoris, nisi forte

completum habes. 7 Deest tibi secundus tomus itineris Vaillantii in Africam. 8 E duplici Germanica, quam tenes, collectione itinerum interea certe aliquis tomus prodierit, adminus ex una; nam Forsterianam per mortem eius adhaesisse puto. 9 Hos defectus ut adurgeas, non tantum tua, sed et mea interest. 10 Forte seu Peyrusii seu Malaspinae seu Angli illius (nomen mihi excidit, tu illud inter tua litteraria indubie habebis), qui iussu defuncto Russiae

Novis in recensionem admodum honorificam duorum authorum, nempe Bulov Der freye Staat von Nort America in seinen neuen Zustande, Berlin, et von Desodoard Philosophische Geiste der franzoesischen Revolution, 2 tom. in 8-vo. 15 Hos ut tibi praeferenter procures, eo magis tibi suadeo quod exiguo pretio veniant et quod id, postquam iam de pace (de qua immortales sint Omnipotenti gratiae) iam constat, tanto tutius praestare possis. 16 Vezda prichmu

comitatu, ne complures restantiae enascantur, ut illa adminus, quae urgentiora sunt, expediantur, omnimode adurgeo. 14 Hi sunt quinque cardines circa quos publica comitatus administratio potissimum versatur. 15 Ostendant mihi inimici quod in hos propter meam surditiem aliqui defectus arrepserint et ego victas dabo manus. 16 Cum hoc non possint, illi alios vagos defectus mihi volunt imputare. 17 Dicunt quod propter meam nimiam indulgentiam magistratuales, ac praesertim vicecomes et notarius,

nobilium NN; e quarto Statu (per quem civitates intelliguntur) NN. 6 Iuxta hunc stylum barones et magnates eundem, nobiles e contra et civitates distinctum Statum efficiunt, sicque Hungaria hos quattuor Status numerat, id quod reipsa etiam systemati constitutionis nostrae apprime congruit. 7 Iam evidens in stylo publico contrarietas videtur non esse porro tollenda, verum stabilito semel eo quod praelati primum,

usus variavit. 11 Ab hoc ad nostra usque tempora comitia relate ad Statum nobilium et civitatum per repraesentantes, relate autem ad Statum praelatorum et magnatum viritim convocantur, adeoque: 1-o quod ius viritim comparendi nemini, nisi qui ad hos duos Status refertur, competere possit; 2-o quod potestati legislativae, dum aliquam regulationem suscipit, nec lex, nec usus obstare possit; ubi tamen diserta lex praexstitit, hanc non nisi e subversante reali aliqua causa mutari expedit; usum, si temporis iniuria aut

ius suffragii in Tabula Magnatum concessum fuerit, ne quidem e condito post octo a Palffy pro comitis titulo facta recommendatione annos articulo 1-o ante coronationem 1608. satis apparet; nam et ibi magnatum universim tantum mentio sit, quin appareat an per hos lex tantum Barones Regni et Supremos Comites, vel vero omnes etiam titulares comites et barones intelligat. 8 Utcunque sit, hi iure hoc longo iam tempore gaudent, neque interest hoc eos privare, nisi realis quaepiam causa subversetur.

sed et ipse spiritus constitutionis exigit; ac huic quidem maxime conforme esset ut personale titularium comitum 7.14 comitum addidi et baronum votum sufferatur. 15 E converso comitatus inter hos et nobiles promiscue, prout in quem maiorem confidentiam habuerint, suos repraesentantes exigant. 16 Si tamen potestati legislativae visum fuerit hos etiam ad cathegoriam legalium magnatum referre, ad hoc ut inter Statum magnatum et praelatorum

et baronum votum sufferatur. 15 E converso comitatus inter hos et nobiles promiscue, prout in quem maiorem confidentiam habuerint, suos repraesentantes exigant. 16 Si tamen potestati legislativae visum fuerit hos etiam ad cathegoriam legalium magnatum referre, ad hoc ut inter Statum magnatum et praelatorum aequilibrium conservetur, statuendum censetur ut non omnes, sed ii tantum, qui aliquod seu dicasteriale, seu provinciale officium aut actu gerunt, aut iamiam gesserunt,

ipsis in Tabula Inferiori assignavit. 3 Cum lex iterum generali tantum magnatum vocabulo utatur, an legales tantum magnates, vel titulares etiam comites et barones intellexerit, merito dubitari potest. 4 Interea usus illam etiam ad hos extendit. 5 Quam inconsequens sit seu lex seu usus iste vel inde apparet quod repraesentanti ibi sessio tantum competat ubi illam habere deberet ille, quem repraesentat. 6 Ablegati comitatuum et civitatum ideo in Inferiori Tabula

habent. 9 Dudum iam in constitutionale principium abivit illud quod Statum nobilium relate ad comitia non efficiant omnia nobilium individua, sed illa tantum, quae singuli comitatus nobiles pro repraesentantibus suis delegerunt. 10 Itaque penes hos etiam solos, si in comitiis congregentur, exercitium potestatis legislativae, in quantum haec Statui huic competit, residet. 11 Sicut in regno electivo status quidem conferunt regiam potestatem, ipsi tamen illam non possunt exercere, ita in comitatibus

a pluralitate adoptata fuissent si praesto fuisset modus votum singuli membri explorandi, sicque patria multis saluberrimis institutis carere cogatur. 24 Abusus, quos modernus modus secum fert, describere odiosum foret, effectus eorum sunt quod per hos existimatio gentis Hungarae grave apud exteros detrimentum patiatur; dein quod sacrum legislationis ius profanetur; in moderno enim confuso suffragia emittendi modo occasionem habent homines, qui nonnisi auditores esse deberent, clamores suos etiam cum minori Ablegatorum

concedeturne soli civium, vel soli nobilium, vel duobus his solis ius propositionis? 28 Primum et secundum locum non habere posse ita clarum est ut superfluum sit id uberius demonstrare; quoad tertium iam supra ostensum est Tabulam magnatum hos iure simpliciter privari non posse. 29 Si Status praelatorum maneat distinctus, sed Status magnatum et nobilium uniatur, civium vero porro etiam separetur, eaedem redeunt quaestiones, eadem etiam responsa; immo illud insuper inconveniens sequeretur

qualiter inter ipsam potestatem legislativam et executivam aequilibrium induci possit, ad nostrum propositum non spectat. 3 Id tantum superest expendendum, cum Princeps unam, Status in complexo sumpti alteram potestatis legislativae partem habeant, qualiter inter hos in ipso legislationis exercitio aequilibrium conservari possit? 4 Cum et Princeps et Status ius reciprocum habeant et proponendi legem et propositam per alteram partem non acceptandi, id est ius et propositionis et intercessionis, quod veto

omnis Christianus, sicut in omni alia re, ita in legendo quoque proximam (ut theologi loqui amant) peccati occasionem sub piaculo lethalis criminis fugere teneatur, iuxta illud: qui amat periculum peribit in illo. 15 Mox collegit maioris ordinis causa hos in indicem concilium Tridentinum aliosque insuper nonnullos pro authoritate sua, nimirum quia potuit, adiecit. 16 Tandem cum invalescente hominum astutia, ratio illa status invaluisset, coepere profani quoque principes ad continendos in officio subditos suos eo

quem veniet illa Ludovici Primi donatio quam tu producis, et quae dissertationi huic ansam dedit. 19.1 Si forte illam inserueris tuis supplementis, adverte quaeso ut post paragraphum 13-tium scribatur paragraphus 20-mus, post 15-tum vero paragraphus 17-mus, denique post 39-num scribatur paragraphus 42. 2 Hos enim scriptor meus per errorem transposuit qui totum ordinem perturbavit. 3 Non vacabat vero mihi denuo purizari curare.

nec unum ad finem multa in huiusmodi labyrintho unius Ariadnae ope nequaquam pervestigando tendere videantur. Vix enim exitum e Phoenicum doctrinae filo aliquem invenisse credis, ecce aulim in errorem delaberis, ni Aegyptiorum auxilium implores; quumque hos exoraveris, tramitemque ostenderint, quo progrediaris, adiumenta alia petenda sunt vel e Thracia, vel e Ponto, vel e Syria arcessita. Multarum gentium annales consulendi, multiplex dispicienda theologia, vetus philosophia, atque astronomia

Operum et Dierum priores decem versus ab amiquissimis iam temporibus assutos fuisse credidit et Pausanias et Scaliger et Heinsius et Clericus; ita et Theo goniae priores hos cxv versus suppositos esse censuit Guietus. Illi Opera et Dies a contentionum divisione incipere affirmarunt; hic a Chao Theogoniam auspicatus est. Verum huic Guietiano placito

Hyperionaque, Iapetumque,
149  Thiamque, Rheamque, Theminque, Mnemosynenque,
150  150 Insignemque auro Phoeben, Tethynque decoram.
151  Vltimus hos inter vafer est Saturnus in auras
152  Editus, et cunctis in gnatis saevior, ausus
153  Tristibus ille odiis quondam exercere parentem.
154  Quin

seu potius effectos esse. Haec vero nomina, ut bene monet Clericus, partim sunt hominum mulierumque, partim poeticarum personarum, de quibus suo loco iterum sermo erit. 151 Vltimus hos inter etc. Saturnus a Caelo Terraque ultimus in lucem emissus esse, non quod ipsa natu minimus fuerit omnium fratrum, sed horum tantum, quos hucusque recensuimus, dicitur. An YLfJovoq

time ; Gog denique ducem improborum , si irrterpreteris ex arabica radice agag . Hinc recte Clericus opinatur, hos fuisse tres antiquissimos latrones, et corporis validitate, et praedonum, quibus imperabant, numero terribiles. Hosce mox videbimus in pugna deserere TitanoS, et sequi Iovis partes. Homerus etkm Jliad. lib. I haec

colorem dicuntur aurea etc. Diodorus autem Siculus lib. iv haec habet: In regione quae appellatur Hesperitis, aiunt fuisse duos fratres Hesperum et Atlantem; hos vero habuisse oves incredibilis pulcritudinis, colore rutilo, et ad aurum accedente: qua de caussa poetae cum oves jj^rsKct vocarent, appellasse eas %^u<ra jjjxa, •

685  685 Effugere, innexum nodis quae saeva coercent.
686   Sic quoque, ubi contra Briareum commotus ad iram
687  Est genitor Cottumque Gygenque, hos compede vinxit
688  Miratus roburque immane habitumque lacertosque
689  Ingentes. clausos latae intra viscera terrae
690  690 Abdidit, obscura

exire credebatur, quemadmodum dies ab oriente. Haec sane minime sibi consentiunt: nam ut Atlas caelum possit aliquomodo sustinere, non est collocandus sub terra, sed potius supra. Quare mihi Guieti opinio probabilis admodum videtur existimantis hos versus incipientes Ka/ Vwjtoc i^su.vric usque ad atrri/A tyeojc esse supposititios, aut saltem e suo loco huc temere illatos. Melius enim sententia

rediens per varios errores etiam apud Circem aliquo tempore mansisse narratur ab Homero, ex qua duos per Hesiodum suscepit liberos Agrium et Latinum. Clericus vellet legi Adrium non Agrium propter mare Adriaticum, ut nimirum intelligatur, hos utriusque maris superi et inferi regionibus in Italia imperasse. Animadverte tamen Hyginum non Vlyssis sed Telemachi filium Latinum facere; Dionysium vero Halicar. eundem Latinum Herculis filium memoriae prodidisse, cuius mater puella

Olympi. 1135 Olli Nausithoum pariter etc. Nausithous et Nausinous ex nympha Calypso item Vlyssis filii. Libenter quidem Clerico assentior, hos ita fuisse vocatos, quod Vlysses animum seu cogitationem haberet semper in nave celeri. Alius fuit Nausithous ille, de quo Homerus Odyss. lib. VII dicit: »

earum, quibus ad actionum singularum prudentiam facile pervenire possemus, patrem exstitisse voluerunt; ita Hesiodum aptissimum esse statuerunt, a quo politica, ethica atque oeconomica praecepta peteremus. Nec ego quidem aliter sentio: hos enim duos totius antiquitatis poetas maximos doctissimosque praestantissima philosophiae documenta versibus tradita reliquisse fateor. Vnum tamen est illud, in quo vehementer dissentio a quibusdam graeculis, qui Hesiodi scripta illustrantes

dierum. Heic autem per Hesiodum non quindecim, sed viginti dierum est occultatio, et totidem emersio. 470... circumvolventibus annum etc. Principium anni hesiodaei videtur intra hos quadraginta dies collocandum, et referendum fortasse ad initium Tauri, a quo et Virgilius annum auspicatur, quum dicit: » Candidus auratis aperit cum

539  Stat vigor, obnixaque ferunt cervice laborem;
540  540 Nec sulco in medio frangent grave pondus aratri
541   Certantes simul, atque opera imperfecta relinquent.
542  Hos iuvenis ducat denis quater integer annis
543  Quadrifidae octono saturatus munere quadrae, 536 E quercu dentale

aevo.
926  Femineo in solio ne tingite corpora lymphis re plura, quam oportebat, veteres Scholiastae. Heinsius autem sus deque vertit hos versus: corruptos enim esse et male dispositos arbitratur. Itaque sic interpungit: » neque super immobilibus locato » (non enim bonum est) neque muliebri lavacro corpus purgare » puerum sinas duodecennem, quia masculos

125  125 Ipsi ex argento, aurata gravis abiete dextra est.
126  Iamque ita nituntur membris, ut cominus ense
127  Aeratisque putes inter se cernere telis.
128  Hos inter tumidis spirantes naribus ignem
129  Martis equos biiuges, ipsumque est cernere Martem
130  130 Sanguineo armatum ferro, turmasque cientem
131   Fulmineum. curru residens

populi parti uno ictu obtrudatur. Verum Populum hac in re in nullam venire posse considerationem obvertitur. Indulgeamus id de rusticis, qui alioquin ipsum etiam latinum Idioma ignorant; assumamus tantum in censum Civitates, et Comitatus, et apparebit, eandem quoad hos ipsos stare proportionem. Tunc enim linguae Hungaricae usus non jam cum Slavica, aut Germanica, sed cum Latina contendi debet. Connumerentur in omnibus Comitatibus, et Civitatibus illi, qui ad gravissimas etiam publicas

debet. Connumerentur in omnibus Comitatibus, et Civitatibus illi, qui ad gravissimas etiam publicas expeditiones Latino Idiomate conficiendas prompti sunt, cum iis, qui idem in Hungarica Lingua, praestare se paratos non tam dicunt, quam reipsa etiam capaces sunt; et apparebit, hos ne tertiam quidem partem, relate ad illos efficere; algebunt certe, sudabuntque multi ex iis ipsis, qui instantaneam linguae Hungaricae Introductionem summa contentione sustinent, si ipsis gravior aliquis labor Hungarice perficiendus offeratur, et opus,

est alter praesul, ter fidus Achates;
Hoc duce quid didicit, jam documenta dedit.
Ut fieret praesul, norunt, quid fecerit, omnes;
Ut fiat primas, tradere regna parat. /
Tertius in serie, sed re ingenioque supremus
Clam rotat, et post hos grex sine mente venit.
Hungare, dic sodes, quonam haec molimina tendant,
Servitium a Svevo namque timere stupor.
Quod septingentis totis non accidit annis,
Id totidem seclis non accidet aliis.
Sic loquitur, quisquis rerum

1741. articuli 63. §. 9. qui (post absolutam iam personalis, portalisque insurectionis modalitatem) nobilium praedialium, ecclesiarum et aliorum in bonis coronalibus velut alioquin a contributione liberorum meminit; hos non portaliter, ast banderialiter insurgere debuisse illud indicio est, quod nulla portarum facta mentione generatim eos insurgere, et ad exercituandum teneri, illic statuatur; Praediales eiusmodi habet

certa, eaque determinata pro omni casu insurgendi norma constituatur. Anno 1559. cum Princeps decretum in iisdem comitiis subsidium ad sexennium constitui postulasset, status articulo 15. sic responderunt; verentur status ne, si in hos sex, vel tres postremo postulatos annos consentiant, postea per totum illud temporis spatium nullum habituri sint conventum publicum in quo ultra consueta offerri subsidia publica gravamina et necessitates suas declarare

in Vladislai decreti 7. articulo 1o et 2o recensentur, possuntque commode ad has rubricas reduci: fodinae diversorum metallorum, camerae, seu proventus salis, tricesimarum, fructus bonorum cameralium, contributio, fiscalitates; omnes hos proventus Hungari Hungaria prepravljeno u Hungari križanjem finalnog slova a occupato regno (cum regiae nondum subiacerent potestati) eorum arbitri

contendimus, ita parte ex altera in casu extra ordinario, seu extremi periculi, quo cessante ordinaria legum provisione ipso naturae instinctu ad nos quaqua ratione defendendis obligari certum est: nunc, inquam, hos duos casus publica lege distingui e re regnicolarum videtur; itaque pro ordinario periculo quodvis bellum quod cum tali hoste geritur, qui finibus Regni adiacet, intelligi non posse, cum citatarum legum sensus, tum constans

Regiae nomine hic feratur sententia, praeter Vice-palatinum, Vice-iudicem curiae, vice-tavernicum (ob causas huc appellatas etiam regiarum civitatum omnium sine discrimine), et vicarium primatis, assessorem unum archi-episcopalem; deinde praeter quatuor protocolarios (omnes hos per respectivos suos principales seu repraesentatos etiam in posterum denominandos) caeteri omnes ad nutum et libitum Suae Regiae Maiestatis, ex omnibus tamen quatuor Regni statuum ordinibus, ac consequenter etiam civibus, nominentur. 5 Ab his

omnes castro adscriptorum conditiones. § 15 De conditione iobagionum castri. 1 Supra castrensium conditionem erant illi qui iobagiones castri, idest, ut nunc loquimur, praesidiarii milites appellabantur; hos enim a castrensibus Rit. Expl. Ver. § 4 diserte distinguit; gaudebant quidem hi maiori prae caeteris conditionibus libertate quia servitium illorum unice in militandi obligatione consistebat; et ideo, postquam compellatio nobilis usuvenit, in

servitio, seu obventione percipiebat, id quod citra huius consensum effici non potuit. 4 Dedimus quidem supra § 39 Stephani V diploma quo Clementem et Martinum, Aegydii dapiferorum regiorum magistri servientes, nobilitat. 5 Verum et hos regios fuisse conditionarios inde apparet quod eos rex iobagiones castri Bachiensis appellat. 6 Quare hi apud Aegydium ingenuum tantum aliquod servitium obiverint, neque ullam huius terram sub conditionaria

fuerit suburbanus, id est castrensis, reliqui vero iobagiones castri, malim ego existimare quod clausula haec, vel qua suapte subintelligi credita ultro exmissa sit, vel vero quod compilatoris aut describentis oscitantia emanserit; omnes enim hos qua conditionarios terras eo nomine jam antea possidere debuisse supra ostendimus; jam vero nisi hae terrae a prioribus oneribus exemptae fuissent, impetratores diplomatum horum aut hoc porro etiam jam qua nobiles sustinere, aut terram dimittere debuissent.

utique post 47 annos a Ioachimo Bano ut in suo statu 53.5 statu addidi iobbagyionatus castri, quod infra statum nobilium etiam minus perfectorum fuit, confirmentur; quare hos non obstante paradoxa illa minoris officii de honesta societate servientium regis expressione in sua iobbagyionum castri conditione, quae quadam tenus pro nobili habebatur, relictos fuisse satis constat, praesertim cum illos

huic lucem affundendam juvat onera, quibus castrenses suberant, enucleare. 5 Proventus castrorum regi et comiti potissimum a castrensibus obvenisse e Rit. Exp. Verit. §-his 44, 194, et 360 non obscure elicitur. 6 Inter hos Andreas II in decreto de 1222. art. 29 memorat boves, tributa, et cibriones, postea tamen universim adjicit: et duas partes castrorum, id est proventuum castrorum, rex obtineat, e quo conficitur alios etiam praeterea

idem obnoxii fuerant, non ita expeditum est. 33 Habebant quidem isti praeter comitem castri praefectos sibi, qui varnagio et hadnagio seu, ut nunc loquimur, varnagy et hadnagy compellabantur. 34 Verum praeter hos etiam centuriones iobbagyionum castri in pluribus Rit. Expl. Verit. locis memorantur, atque adeo hi perinde ac castrenses per centurionatus distributi fuerunt; an tamen ab horum exemplo centurionibus etiam suis aliquid dependere debuerint, nec

secundum quod Coloniannus, rex nempe Galliciae et dux Sclavoniae bonae memoriae ordinaverat cum Terris suis pacificis duximus dimmittendos. 8 Apparet hinc quod aliqui castrenses illegitime irrepserint ad conditionem iobbagyionis castri, et hos banus retrusit ad pristina castrensium servitia et praestationes; qui vero se legitimos iobbagyiones castri esse docuerunt, hos in eadem conditione confirmavit quin ullam nobilitatis eorum faciat mentionem. 9 Sed et hos Ladislaus IV non

8 Apparet hinc quod aliqui castrenses illegitime irrepserint ad conditionem iobbagyionis castri, et hos banus retrusit ad pristina castrensium servitia et praestationes; qui vero se legitimos iobbagyiones castri esse docuerunt, hos in eadem conditione confirmavit quin ullam nobilitatis eorum faciat mentionem. 9 Sed et hos Ladislaus IV non multo post per provocatum jam § 51-o de 1279. diploma ad statum nobilium provexit, ubi ait: Nobiles nostros praediales et iobagyiones

Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Оperis ratio (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 218 versus, verborum 7485, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - praefatio; prosa - dedicatio; paratextus] [word count] [kunicriliasoperis].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Anonymus (1790) [1790], Declaratio ex parte nunciorum Regni Croatiae, quoad inducendam Hungaricam linguam, versio electronica. (), 1839 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - acta] [word count] [nndeclaratio1790].

Brezovački, Tito (1757-1805) [1790], Dalmatiae, Croatiae et Slavoniae trium sororum recursus, versio electronica (), 94 versus, verborum 664, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - satura; poesis - elegia] [word count] [brezovtrecursus].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Discursus in secundum membrum propositionum regiarum seu opinio de insurectione in Regno Hungariae, versio electronica (), Verborum 10693, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendisc].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report