Your search found 1075 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 101-200:

spectaculo interfuisse et eius uisionis dulcedinem, qua nunc fruitur in cęlo, gustare coepisse in terra. Romualdus abbas, ordinis Camaldulensis autor, cum ad Sutrii montis monasterium deuenisset et ibidem missam celebraret, aliquandiu in extasi raptus stetit. Post hęc Psalmorum effici meruit expositor, quorum paulo ante ne lector quidem satis idoneus fuerat. Dum enim ipsum Dei uerbum (quod tunc

animum non potuit, et ancilla Christi affuit in spiritu, ubi in carne adesse nequibat. Reuersis quippe sororibus, quicquid inter absentes actum dictumque esset, ordine retulit et mirantibus adiunxit sibi tunc ibidem loci, ubi absens cum ipsis fuit, Iesum puerum, qua hora quondam nasci uoluit, apparuisse. Iesum ergo deuote contemplata, cum in lectulo iaceret, omnia, quę procul in oratorio agerentur, perspiciebat. Et quod ne ipsę

fecit, ipse incidit. Profecto enim spiritus ne tangere quidem Dei seruos potuerunt. Supra illos in aera pendentes fremebant ac lamentabantur, quod ab Hermogene missi, ut eos ligarent, ipsi igneis catenis ligati ibidem detinerentur. Expediti tandem, et apostolo quam mago obsequentiores facti, Hermogenem ipsum uinculis complicatum in medium adducunt, nihil pręterea ei mali inferre iussi. Qui deinde libertati redditus, ab apostoli

cum seruiles operas non dedignarentur. Vno igitur labore trium uirtutum fructum colligebant: solertię, pietatis, humilitatis. Manuum etiam labore uictitasse fertur Hilarius abbas in monte Emilię commoratus atque ibidem suis impensis ecclesiam construxisse. Cum ergo corpus exercendo animę integritatem conseruarit et tandem cęlestem beatitudinem consecutus sit, apparet uerissimum esse illud in Ecclesiastico scriptum: Vita sibi

in monasterio permanendo et charitatis opus auxit miserendo calamitati alienę. Deinde solitariorum institutum secutus, cum in insula Nili uitam duceret, Cassiano eo aduenienti atque ibidem inter anachoretas residere cupienti cęllam cum supellectili dono obtulit se inde transmigrare uelle dicens. Post paucos autem dies reuersus, alteram multo labore sibi construxit. Sed mox et illam simul cum instrumento

uacuum cibo uentrem gerens, ut animam repleret uirtutibus. Maria Aegyptiaca, quę meretricium quęstum in quęstum uertit paradisi, in solitudinem secedens tres tantum panes pro uiatico, secum tulerat. Et quoniam ibidem Deo seruiens plus minus quadraginta uixit annos nec unquam interim hominem uidit, pręter anno illo, quo ad Dominum migratura erat, Zosimam abbatem, apparet eam hoc toto fere tempore sine panis esu perdurasse et, si

pertinaciter coepit. Adustionis cruciatus libidinosas cogitationes dissipauit, et gehennę timor intimam uoluptatis titillationem repressit. Mulier autem, quę seruum Christi in mortis foueam pręcipitare moliebatur, ipsa ibidem uitam cum morte commutauit. Mane iuuenes illi adueniunt et, quam uicisse putauerant, mortuam iacere offendunt. Sanctus uero, ut pro male redderet bonum, ipsam, quę pudicicię suę insidiari ausa fuerat,

iussit. Sed illam uis nulla, nulli prorsus conatus mouere potuerunt. Funibus circumligatam mille uiri, mille boum iuga trahere nitebantur. Sed eodem loco, quo eam fixerat Dominus, ueluti montis rupes immota stetit atque ibidem uri, cędi, iugulari potuit; abduci, ut prostitueretur, non potuit, quoniam Deo uouerat castitatem. In Catharina uirgine uicti philosophi scientiam, patienter tolerata tormenta

et appareat. Denique, omnia potest, per quem facta sunt omnia. Nos profecto (ut in Ecclesiastico scriptum est) multa dicimus et deficimus, nequaquam ualentes explicare sermone, quod fide tenemus. Igitur, quoniam ibidem pręcipitur: Ne laboretis, non enim comprehendetis, imitemur turbam illam, quam pauit Dominus, ut, quod capere possumus, capiamus, reliquias dimittentes in cophinos eorum recondendas, quibus datum est nosse

»Si fidelis esset, non tibi dixisset!« Postremo proposuit ei trabem et festucam de Euangelio, ut semper aliena peccata festucam putet, sua trabem, se prius condemnans quam alios iudicans. Quo tandem consilio ipse usus ibidem habitauit, unde recedere decreuerat, male de altero obloquentibus credere destitit, male agentes sibi pręferre coepit et, si quis etiam manifesto deliquerat, non iam ei iudicandi occasionem, sed magis humiliandi

Quidam etiam milites, qui uicum eius Solemniacum depredauerant, loco pedem efferre, nisi preda omni reddita, non ualuerunt. Suarii item illius porcorum gregem procul abigere molientes, cum nocte tota iter fecissent, mane ibidem, unde recesserant, inuenti sunt. Et ipse peccatum confitentibus ignouit. Quia ergo semper in eos, qui se incommodo aliquo afficere tentauerant, mitis et clemens extiterat, ab omni prorsus incommodo tutatus est illum Deus

perseuerando demonum contempserat iniurias. Eius discipulus Paulus Simplex, cum se recipi postulasset et Antonius ab eo discedens, donec rediret, expectari responsum iussisset, toto triduo ante ianuam perstitit, plus morę ibidem tracturus, nisi Antonius iam satis eius constantiam se expertum arbitratus illum intro admisisset. Hoc exemplo eorum sane arguitur ignauia, qui religionis habitum sumere uolentes, nisi statim in collegium recepti

a necessariis suis posito tuguriolo habitaret. Nam cum a fratre seculari euocaretur, ut sibi auxilio ueniret, quod ipse bouem, qui pedibus alto coeno immersis hęserat, euellere solus non posset, et nisi protinus euelleretur, ibidem eum amissurus erat: Cur — inquit — alterius fratris domum tibi proximiorem pręteriens huc me rogatum uenisti? Cumque ille responderet annos iam quindecim esse, ex quo alter frater diem suum obiisset: Et mihi —

ei. Qui autem dixerit contra Spiritum Sanctum, non remittetur ei, neque in hoc seculo neque in futuro. Qui grauissimum crimen in futuro seculo irremissibile dixit, nonne dedit intelligi leuiora ibidem remitti posse? Quod si nullum illic remitteretur peccatum, de hoc quoque, quod non remittatur, simpliciter absoluteque dixisset neque secula distinxisset. Distinxit autem, quia sciebat esse quasdam in homine maculas

cum ad balnea lauatum uenisset et homini, qui ibi sępe iam illi operam lauandi gratuitam pręstiterat, panes aliquot muneri obtulisset, accepit ipsum eis non indigere; loci enim illius olim dominum fuisse et post mortem ibidem angustiari noxę cuiusdam expiandę causa piaculique soluendi; ueruntamen multum profore ei, si ipse panem consecratum Deo offerendo pro illo oret. Quamobrem presbyter sacram hostiam obtulit, Deum

fulgore attoniti, qui ei assidebant, et expauefacti magis etiam timuerunt, cum mox conuenientis illuc turbę strepitum persensissent, et neminem uiderent. Represso deinde ambulantium fragore successit suauitas odoris, qui ibidem tandiu permansit, donec Romula spiritum tradidit. Tunc etiam ante ostium cęllulę eius psallentium cantus auditus. Haud dubium, quin ideo, ut palam fieret, dignam fuisse animam illam, quam hinc abeuntem angeli

ex (est) nostris annalibus et vetustatis memoria eruimus Epidauro a Vandalis eversa huc illos cives migrasse; mox etiam Romanos ad Illuriam recuperandam Bellum regem secutos. Mortuo rege ibidem consedisse et nostram civitatem tamquam colonos suos olim in Epidaurum missos casu et fortuna auxisse. Quare huius familiae princeps surculus, ut caeteri plures, omnes (omne) fere patritiorum, huic provinciae insertus,

AVGVSTO.
.TI. CAESARI DIVI AVGVSTI. F. AV-
GVSTO SACRVM. 8. A 81v/4; cf. CIL VI 882 Ibidem
DIVO CAESARI DIVI IVLII. F. AV-
GVSTI CAESARIS DIVI. F. AVGVS-
TI SACRVM. 8.1. Hęc

filię. Et quoniam diis consecrabantur, eleganter dicitur: "ad religionem sepulturę". 43. A 83v/2; cf. CIL XI 138 Ibidem IVLIAE PRIMAE. VIX. A. XI. M. C. IIII. D. XVII. C. IVLIVS CRESCENS ۉ. FILIAE CARISSIMAE. 43.1. A. Annos. M. Menses. D. Dies. VIX. Vixit. A lateribus C. ۉ.

A 78 v /6, ubi Mutinae ad S. Mariam; A 83 v /4, ubi Ad Sanctam Mariam Nouam; Haelio pro HAELVIO; cf. CIL XIV 3643 Ibidem ad S. Mariam nouam Q. HORTENSIO. Q. F. COL. FAVS- TINO ADVOCATO FISCI PRAES. FABR. PATRONO MVNICIPI COL- LEGIVM FABRVM TIBVRTIVM OB MERITA. L. D. S. C. CVRANTI-

utitur et futura non cogitat. 49. Cf. CIL X 190*; cf. G. G. Pontani De tumulis 2,19 Ibidem
Da tumulo pia uerba, pręcor, quo nunc iacet is qui
Non sentit lites iurgiaue ulla domi.
Macte uir ingenio, flores uer spiret ad urnam,
Dent pacem cineri numina. Da precium.

maius testimonium est quam discordes ad concordiam reuocare. 53. A 75v/2, ubi Cons.; cf. CIL IX 1575 Ibidem .V..S. CLAVDIO IVLIO PAGATO. V. C. COS. CAMP. OB AEQVITATEM IVDICIS ET PATROCINIA IAM PRIVATI ORDO BENEVENTANVS PATRO- NO POST FASCES DEPOSITOS

eqs.: cf. Per. 2,512,8-11 54. A 75v/3; cf. CIL IX 1973 Ibidem L. SCENNIO ANNEO AFRICANO. FIL. DVLCISSIMO. QVI. VIX. ANN. XII. MENS. VIII. D. X. PARENTES INFE- LICISSIMI AMISSIONE EIVS PER- PETVIS TENEBRIS ET QVOTIDIANA

corporum resurectionem non credunt nec aliam uitam pręter pręsentem fore sperant. 55. A 75v/4; cf. CIL IX 1552 Ibidem SILVANO STAIANO ILAVTIA FELICITAS PRO FILIO CRESCENTINO VOTVM LIBENS SOLVIT. 55.1. (Siluanus) Siluanus

55.2. Ista itaque pro filio iam pedibus insistentem uotum soluit. 56. A 76v/1; cf. CIL IX 5884 Ibidem TVLLIA. T. F. POLLA TESTAMENTO SVO FIERI IVSSIT VETVRIAE. M. F. MATRI. 56.1. T. F. Titi filia. M. F. Marci filię. 56.2. Matri igitur uel

58. A 79/5, ubi Mediolani ad eqs.; cf. CIL V 5785 Ibidem apud ecclesiam S. Michaelis I. O. M. DIS DEABVSQVE OMNIBVS PLO. TERTIVS CVM SVIS. V. S. L. M. 58.1. Integrum sic: Ioui optimo maximo, dis deabusque omnibus, Plotius Tertius cum

duplici poena digni erunt, quod et se deprauent et paternam obterant gloriam. 60. A 76/2; cf. CIL XI 6234 Ibidem M. LATRIDIVS. A. L. HILARVS SEX VIR SIBI ET LATRIDIAE PHLEMAE CONLIBERTAE ET CONCVBINAE SV- AE ET CLEOPATRAE LIBERTAE VIVOS FECIT.

equitum, qui magis pręsunt, dicuntur. 62. A 81v/1?, ubi Rauennę; cf. CIL XI 5 Ibidem ad Portam auream T. CLAVDIVS DRVSI. F. CAESAR AVG. GERMANICVS PONT. MAX. TRIB. POT. II. COS. DESIG. IIII. IMP. . III. P. P. DEDIT.

Nostris tamen magis optandum est ut ossa ipsa, quanuis diuersis locis, in terra iaceant, dummodo animis una uiuere detur in cęlo. 64. A 81v/3, ubi Ibidem ad Sanctum Ioannem Euangelistam; cf. CIL XI 158 Ad S. Ioannem AVRELIAE MATERNIANAE CON-

Cf. Euseb. Chron. A. D. 15 69. A 81v/6; cf. CIL VI 887 Ibidem OSSA NERONIS CAESARIS GERMANICI CAE- SARIS. F. DIVI. AVG. PRONE. FLAMIN. AVGVSTALIS QVAESTORIS. 69.1. Legendum hoc modo: Ossa

cf. Pomp. Laet. ' De quaestoribus', ff. Aii v – [Aiii] 70. A 82/1; cf. CIL VI 886 Ibidem AGRIPPINAE. M. AGRIPPAE. F. DIVI AVG. NEPTIS Ipse ex NEPOTIS correxit VXORIS GERMANICI CAESARIS.

Pomp. Laet. ' De censoribus', f. [Aiv] 72. A 84v; cf. CIL XI 1831 Ibidem CAIVS MARIVS. C. F. COS. VII. PR. TR. C. Marius PL. Q. AVG. TRIBVNVS MILITVM EX- TRA SORTEM BELLVM CVM IVGVRTA REGE NVMIDIAE. COS. GESSIT. EVM CAEPIT. TRIVMPHANS IN

dierum XII, Caius Iulius Nicostratus et Iulia Nymphe, parentes infelicissimi, uiui fecerunt. 77. A 77/8; cf. CIL V 525 Ibidem IMP. CAESAR. CONS. DESIGN. TERT. III. VIR. R. P. C. ITERVM MVRVM TVRRESQVE FECIT. 77.1. Integrum hoc modo: Imperator Cęsar, consul

'De triumuiris colonię deducendę', f. [e6 v] 78. A 77/7; cf. CIL V 615 Ibidem MANLIA PIA. Q. MANLIO HERMETI. ET MANLIAE EPIGONAE PAREN- TIBVS. V. F. 78.1. Hinc discant filię atque filii honorem deferre parentibus et quos uiuos debita

ex animo dilexerunt. 78.2. Q. Quinto. V. F. Viua fecit. 79. A 74v/2; cf. CIL III 5307 Ibidem ET MARTI. AVC. ET CET. DD. OMNI- BVS INMORTALI. VLP. MARTINVS PRO SE SVISQVE LIBERIS EX VOTO .P. V. S. L. M. 79.1. Ita legendum: Et Marti

ubi non complere pro non reddere 80. A 74v/3; cf. CIL V 611 Ibidem Q. LVRIVS. Q. L. APOLLOPHANES HEIC CVBAT. 80.1. Sic lege: Quintus Lurius, Quinti libertus, hic cubat. 80.2. Heic pro hic; "i" productum per "ei", Gręcam

Cf. Prisc. 1,37,9-11; cf. In epigr. 46,2 81. A 74/1; cf. CIL V 1772 Ibidem CARIVS. C. F. MONVMENT. SIBI FIERI IVSSIT. SEX. ACILIVS. C. F. HERES FECIT. 81.1. Hoc est: Carius, Carii filius, monumentum sibi fieri iussit. Sextus Acilius,

Mt 25,46 in ignem ęternum, iusti autem in uitam ęternam. 84. A 77/6; cf. CIL V 631 Ibidem .D..M. SAVFEIA THREPTE. V. F. H. M. H. N. S. 84.1. Singulares litterę hoc habent: Diis manibus. V. F. Viua fecit. Viua enim sibi fabricauit

hoc habent: Diis manibus. V. F. Viua fecit. Viua enim sibi fabricauit sepulchrum et quum neminem secum iacere uoluit, subiunxit H. M. H. N. S., id est: hoc monumentum heredes non sequitur. 84.2. Timuit scilicet ne nimis arcte hinstaret si alii ibidem ponerentur. Sed meminisse debebat quia nemo unquam mortuorum de loci in quo positus est angustia conqueri sit auditus. 85. A 79/1; cf.

quia nemo unquam mortuorum de loci in quo positus est angustia conqueri sit auditus. 85. A 79/1; cf. CIL V 767 Ibidem DIS DEABVSQVE SACR. EX VOTO VICTOR AEDITVVS. 85.1. Victor hoc loco nomen est proprium. (Ędituus) Aedituus autem is dicitur

deęque quos coluit solutionem factam inficiari uellent, si soluti cautio non extaret. 86. A 81/6; cf. CIL V 24* Ibidem Q. SVLP. VXORI TERENTIAE NON LVBENS. F. FATVM F. 86.1. Id est: Quintus Sulpicius uxori Terentię non lubens fecit, fatum fecit. Quasi dicat: ipse tristis de morte

in hac uita diuturna sunt. 88. A 77/5, ubi deest nomen loci; cf. CIL V 504 Ibidem TVLIAE SEPTIMINAE ANIMAE IN- NOCENTISSIMAE. QVAE VIXIT ANNIS VI. MENS. VIIII. DIEBVS. VIII. TVLIA PRIVATA MATER INFELICISSIMA. 88.1. Aperta est

et exorabunt Deo accepti. 89. A 77/4, ubi Emonię; passim Calpu-; cf. CIL V 379 Ibidem L. CALPHVRNIVS CVPITVS. V. F. SIBI ET. L. CALPHVRNIO DEXTRO. F. ANN. VIII. ET CALPHVRNIE. SP. F. PROCV- LAE VXORI. 89.1. Legendum sic: Lucius

90.1. Sciebat enim se esse mortalem et prouidit ponendis ossibus suis locum. 91. A 81/2; cf. CIL V 121 Ibidem AVIDIA MAXIMINA G DOMVM Ante DOMVM spatium aliquot litterarum habent A, O AETERNAM VIVA SIBI POSVIT. SI-

superponere uolentes poenę denunciatione deterrere uoluit. Alium corpus, inquit: nos dicimus aliud. Denarii nota est 𐆖. 91.2. Dent fisco, inquit, denarium trecenta milia. Vbi nunc est fiscus iste? Nunquam profecto: pertranseunt omnia, multi nunc ibidem sepeliuntur et poenam soluit nemo. 92. A 81/3, ubi Polę ad. S. Germanum; cf. CIL V 13

ibidem sepeliuntur et poenam soluit nemo. 92. A 81/3, ubi Polę ad. S. Germanum; cf. CIL V 13 Ibidem .I..O..M. C. IVLIVS CRYSOGONVS EX VOTO FECIT. 92.1. I. O. M. Ioui optimo maximo. Aram aut templum posuit Ioui, soluens quod uouerat.

92.1. I. O. M. Ioui optimo maximo. Aram aut templum posuit Ioui, soluens quod uouerat. 93. Cf. CIL V 74 Ibidem Q. SIRTIVS CALLISTVS. VI. VIR. AVG. V. F. SIBI ET LAECANIAE PRI- SCAE CONIVGI OPTIMAE LIBER- TIS LIBERTABVSQ. SVIS OMNIBVS. 93.1.

Iuv. 10,172-3 94. A 81/4; cf. CIL V 3 Ibidem PATER CVM FILIA. FRATER ET SOROR. SOCER ET NVRVS. HIC TANTVM DVO IACENT. 94.1. Hoc simile est illi quod de Hersalo et Merhalla superius recitauimus,

personę habet rationem, aliis quidem tardius, aliis citius occurrit, parcit nemini. 97. A 81/7: cf. CIL V 131 Ibidem AVR. RVFINAE ALVMNAE PIENTISSIMAE ET INCOMPARABILI QVAE VIXIT ANN. XXVII. M. X. D. II. FIDE COGNI- TA MEMOR OBSEQVII. EIVS AV- RELIA SOTERIA PIETATIS

Cf. Per 13,12,3-7? 100. A 79v/3; cf. CIL III 2686 Ibidem C. BEGNIVS CASSIAE VXORI SVAE OPTATAE NON LVBENS FECIT. SED FATVM FECIT. 100.1. Non lubens, sed inuitus et fato compulsus. Mallet enim eam uiuere quam mortuę

101. A 79v/4, ubi In vico Comagnano; charissimo; cf. CIL III 172*a Ibidem in uico Comagnano DIVO IVLIO PRIMIGENIO QVI VIX. ANN. XXV. IVLIA PALLAS FECIT CONIVGI CARISSIMO ET PIEN- TISSIMO DE SE BENE MERENTI. CVM QVO VIX. ANN. XV. MENS. VI.

sublato. 104. A 77v/1, ubi deest COS.; L. D. D. pro L. D. D. D.; cf. CIL XI 4209 Ibidem T. FL. T. F. CVL. ISIDORO EQ. ROM. PA- TRI DVORVM EQ. PVB. OMNIBVS HONORIBVS HONESTE FVNCTO. COS. QVINQ. II. AVGVRI SACER. PONT. PRAEF. SACROR. PATRONO MVNICI-

quidem decurionum decreto. Non enim hoc agere poterant nisi ex autoritate decurionum. 105. A 77v/2; cf. CIL XI 4213 Ibidem A. POMPEIO A. F. CVL. Q. PATRONO MVNICIPI INTERAMNAT. NAHARTIS. QVOD EIVS OPERA VNIVERSVM MVNICIPIVM EX SVMMIS PERICV- LEIS ET DIFFICVLTATIBVS EXPE- DITVM ET

L. LICINI. T. F. Lucii Licini, Titi filii. 106. A 83/3, ubi Flauosis ter; cf. CIL XIV 3668 Ibidem C. RVSTICVS. C. F. FLAVOSISTER. L. OCTAVIVS. L. F. VITVLVS. IIII. VIR. D. S. S. VIAM INTEGENDAM CVRAVERE. 106.1. Legendum sic: Caius Rusticus,

rogamus, assistet ibi oratori nostro, magnifico Ioanni Dantisco, 3 et in quibus auxilium suum postulaverit, ita illud impendere velit, quemadmodum rebus nostris prodesse noverit. Nos enim praefato oratori nostro ad Tuam Paternitatem singulare iussimus habere refugium, nam illam scimus ibidem non parvi valere et reputari. Nos, quando poterimus Paternitati Tuae omni nostra gratitudine id rependere curabimus, quam optime valere cupimus. Datum Cracoviae die quinta Iulii millesimo quingentesimo vigesimo quinto. Ea commissione sacrae reginalis maiestatis propria

Idem ait: Liburnię finis et initium Delmatię Scardona. Tantum igitur ab Istria distat Delmatia, quanta est Liburnię totius longitudo. Quod si Delmatia nostra tam inde procul abesse noscitur, quo pacto Stridon oppidum non aberit? Quod Delmatiam cum Pannonia disterminare a Hieronymo, ibidem nato, ibidem adulto, et conuersato dictum est, ut igitur cognoscas Stridonem non illud oppidum esse, quod nunc (ut Blondus ait) Sdrigna dicitur, sed longe ab eo diuersum, et quod nunc ab accolis Strigoum uocatur, et a Ptolomeo Sidrona olim nuncupatum sit; quanuis ipse Ptolomeus Liburnię

Liburnię finis et initium Delmatię Scardona. Tantum igitur ab Istria distat Delmatia, quanta est Liburnię totius longitudo. Quod si Delmatia nostra tam inde procul abesse noscitur, quo pacto Stridon oppidum non aberit? Quod Delmatiam cum Pannonia disterminare a Hieronymo, ibidem nato, ibidem adulto, et conuersato dictum est, ut igitur cognoscas Stridonem non illud oppidum esse, quod nunc (ut Blondus ait) Sdrigna dicitur, sed longe ab eo diuersum, et quod nunc ab accolis Strigoum uocatur, et a Ptolomeo Sidrona olim nuncupatum sit; quanuis ipse Ptolomeus Liburnię illud annumeret,

redeo ad Patriam urbium Dalmatarum primariam, cuius originem indagare non tam necessarium quam difficile est. Constat tamen Epidauro a Sarracenis eversa huc reliquos cives migrasse, mox etiam posteriores Romanos ad Illuriam recuperandam bellum gerentes Reges secutos mortuo Rege ibidem consedisse et nostram Civitatem (hoc est) priorem Coloniam casu et fortuna auxisse. Nomen vero Ragusae inditum a regendo unius litterae permutatione cum Barbara colluvies Romanum sermonem ubique locorum depravaret: neque vero

vero Epidaurum non aliunde primitus fluxisse ipsum nomen testatur, cuius meminit Gregorius in Epistolis; et Hieronymus in Hilarionis vita: et in quarto Caesaris Commentariorum libro mentio est: et in Plinio capite XXI libri III naturalis historiae quam ibidem fuisse etiam Romanam Coloniam facile cognoscimus. Quod si posteriore Colonia prior aucta est recte nos scripsimus.
Ocelle mi Ragusa, Ocelle mi patria
Soli marisque quod solum omne circuit
Propago vera verior Colonia
Bis prolesque Quiritum.

Regum lib. II, cap. V. Hiramus, rex Tyri, misit Dauidi materiam ad regiam ędificandam. Dauid accipit adhuc alias uxores. Palestinos superat in Raphidin. Iterum uenientes eos ibidem cecidit. VI. Reduxit arcam a Palestinis redditam. Oza labentem arcam tetigit et mortuus est. Deduci iussit eam Dauid in domum Obededom. Postea reduxit in urbem. Michol ludenti regi ante arcam exprobrans damnatur

Ad Troiam Nireo fuerat Dauidis alumnus.
10.335   Quum tamen ambo una iam uersarentur in urbe,
A genitore duos declinans luxerat annos.
Interdicta sibi pręsentia quippe parentis
Quum foret, exilium grauius tolerabat ibidem
Quam quum Gessuris fugiens latitauit in oris.
10.340   Pertesus uenię molimina tarda futurę
Conspectumque patris cupiens precibusque Ioabi
Venturum hoc sperans, accersere iusserat illum,

incusso concideret coxamque uehementer elideret nec sese attollere ualeret. Iccirco humi prouolutus frustra, ut adiuuaretur, diu clamitauit nullo non putante id illum, sicuti consueuerat, deridiculi causa simulare. Tum demum intellexit, quam male sua sibi cessisset simulatio, cum ibidem aut moriendum foret nemine opem ferente aut soli se erigendum. Haec parabola nos admonet, ne mendaciis assuescamus. Nam etiam cum uera narrabimus, nequaquam uerbis fidem praestabit, quisquis ante fuerit deceptus. Ab illo maxime mendacio

sicut fumus fornacis magnae. Et iterum: Fumus tormentorum eorum ascendet in secula seculorum. Quod praeterea poenas intollerabilis grauet foetor, eorum libro legitur: Pars illorum erit in stagno ardenti igne et sulphure. Non solum autem ignis, uerum etiam frigoris tormenta ibidem esse credimus, quia in Iob scriptum est: Ad calorem nimium transibunt ab aquis niuis. Et in Euangelio: Ibi erit fletus et stridor dentium. Fletum fumus excitat, stridorem dentium frigus. Ventos uero et ignitam grandinem et procellas psalmista indicat, dum ait:

uero cum ingenti hominum pecudumque pręda uictores in patriam sunt reuersi. At uero Seuioladus, cum talia audisset, patris necem ulturus (si fors ita ferret) cum tota expeditione, quam celerrime poterat, Bosnam proficiscitur. Sed cum aduersarios inde iam discessisse comperisset, ibidem patris loco regnare Primus rex coepit natusque est ei filius cui Silimiro nomen fuit. Ipse autem Seuioladus Bosnę, Valachię usque ad Polonię fines, et Delmatię Croatięque imperauit, Christiano nomini infensissimus. Eos igitur qui maritima

leges rogatę et, quęcunque nouitiis Christianis necessaria erant, plene perfecteque fuere constituta. Aduenientes autem in campo qui Cliuna appellatur regi occurrerunt. Ibi enim rex cum magno procerum suorum comitatu expectatos honorifice excepit; omnes quippe regni pręfectos ibidem iusserat congregari ut omnibus nota essent quę agebantur. Igitur per dies octo apostolici uiri nihil aliud egerunt nisi ut omnibus persuasum esset in Christum credere, fidem religionemque propagare, communi omnium saluti consulere et, quicquid deinde pontificali

Veronam, et interfecto presidio quod hostes reliquerant pro subsidio vel retroguardia in sancto Bonifacio et Villanova combuserunt illa loca et oppugnabant Colloniam que expugnata ibant ad exurendum Vincentiam, inde ad rumpendum Pontem Venetorum ad Albaredum, quo rupta volebant se firmare ibidem et impedire reditum Venetis: si Vicerex et Helvetii vel una pars progredietur contra Venetos spero cito habebimus finem belli Veneti et in hoc statu res sunt Italie: que ulterius contingent scribam Serenitati Vestrae cujus benignitati me humillime commendo:

uniretur Electio * *Les Cardinaux qui adheroient au Concile de Pise avoient dessein de faire un Pape de leur parti, mais ils furent prevenus par ceux qui estoient a Rome. et Duplex Concilium reduceretur in unum bonum, seque venisse Pisas et ibidem impeditos fuisse ne ulterius progrederentur, ibidemque ipsos esse sequestratos, proinde rogare Caesarem ut juste eorum cause adsistat: magna pars Cardinalium favet cause eorum. Pontifex scripsit Duci Mediolani vel dixit Oratoribus suis in Urbe quod ipse et status

pater cum obdormisset, uidit cęlestem scalam | angelos-que ascendentes et descendentes. Et a Domino audiuit | terrę in qua dormiret, se possessorem fore | semen-que suum per orbem esse propagandum. Gen. 37 Hoc in Genesi legimus | et ibidem de Iosepho eius filio, cuius somnio cognitum est | ipsum patri matri-que ac fratribus honorabilem futurum, manipulorum et stellarum quę uidit, solis quoque et lunę argumento. Ab his enim per quietem se adoratum dixerat. Idem Ioseph magistri pincernarum pharaonis et pistorum

non fuit impune | quomodo hi non punientur, qui nunquam parent? Ille sedens adhuc ad mensam a Domino sibi dictum audiuit: Quoniam non obedisti sermoni meo, non infereris in sepulchro patrum tuorum | cum-que rediret, a leone in uia oppressus occiditur | et ab hominibus ibidem tumulatur. Et hi qui assidue peccant | nullo prorsus ieiunantes die, ne scilicet siquando non coenitent, inedia extinguantur, Dei uindictam non uerentur? Ille quidem ab altero deceptus prandium cum

oratione contulit | filium-que eius mortuum ad uitam reuocauit. quid adhuc? fluminis cursum stare fecit, donec diuisis aquis ad ulteriorem ripam per siccum transiret. Reg. q. IIII. ibidem. ibidem. ibidem. Helisei oratione aqua potu noxia salubritatem recepit, terra sterilis foecunditatem; uidua Samaritana cum inopia laboraret, oleo abundauit. in Suna ciuitate mulier, apud quam ille hospitabatur, diu

contulit | filium-que eius mortuum ad uitam reuocauit. quid adhuc? fluminis cursum stare fecit, donec diuisis aquis ad ulteriorem ripam per siccum transiret. Reg. q. IIII. ibidem. ibidem. ibidem. Helisei oratione aqua potu noxia salubritatem recepit, terra sterilis foecunditatem; uidua Samaritana cum inopia laboraret, oleo abundauit. in Suna ciuitate mulier, apud quam ille hospitabatur, diu sterilis

| filium-que eius mortuum ad uitam reuocauit. quid adhuc? fluminis cursum stare fecit, donec diuisis aquis ad ulteriorem ripam per siccum transiret. Reg. q. IIII. ibidem. ibidem. ibidem. Helisei oratione aqua potu noxia salubritatem recepit, terra sterilis foecunditatem; uidua Samaritana cum inopia laboraret, oleo abundauit. in Suna ciuitate mulier, apud quam ille hospitabatur, diu sterilis filium

ipsum filium sibi sublatum fleret, mox ab eo uitę restitutum uidit. Item Heliseus cum orasset, pulmentum amarum in dulcem conuertit. Centum hominum turbam uiginti panibus satiauit. Leprosum Naman sanum fecit. Reg. q. 5. VI. ibidem. Reg. q. XIII Ferream securim in fluuium delapsam enatare in ligni modum compulit. Ab inimicorum obsidione non uirium sed precum uirtute se expediuit. ac ne in morte quidem miraculis caruit. mortuus mortuum hominem tactu solo

dimisisse conductitios | et cum paruo suorum numero ingentes hostium copias fudisse uictoria potitum. Itaque qui cum paucis uicit, uictus cum multis fuisset, si non obedisset. Dei quippe est (ut ibidem dicitur) et adiuuare et in fugam conuertere. Qui in psalmo ait: ps. 80 Si populus meus audisset me, Israhel si in uiis meis ambulasset, pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem |

iocunditatis. et Apostolus: ad ro. 8 Existimo inquit | quod non sint condignę passiones huius temporis ad futuram gloriam, quę reuelabitur in nobis. Quamobrem idem exclamat et ait: ibidem. Quis nos separabit a charitate Christi? tribulatio, an angustia, an fames, an nuditas, an periculum, an persecutio, an gladius? Patienter ille quidem talia pertulit pro Christi nomine, nunc cum Christo

fuissent ob Sarram ablatam. Isaac octauo, quo natus erat, die circumcisus est. Abraham in gratiam Sarrę Agar ancillam cum filio eius eiecit. Abraham cum Abimelech et Phicol foedus percussit pacis. Locus uocatus Bersabe, et ibidem puteus iuramenti, quibus in locis diu habitauit Abraham. Vt Deo obediret, immolare uoluit filium suum unigenitum Isaac. Inhibitus a Domino mactat arietem. Locum appellat Dominus uidet. Benedicitur

errexitque Iacob lapidem in titulum. Super congestos lapides conuiuati sunt. Eos appellarunt Aceruum testimonii, quod est Galaad. Et Laban quidem reuersus est de nocte consurgens, Iacob autem ibidem mansit. Inde proficiscens occurrit angelis Dei uocauitque locum Manaim, hoc est Castra. Ad placandum fratrem suum Esau premittit nuncios, offert munera, subiicit se dicens: Hęc dat

quos de Iordane tulerant. Gentes miraculo audito timuerunt. Iosue iussu Domini circumcidit secundo filios Israhel, quia, qui supererant, non erant circumcisi. Manserunt eodem in loco, donec sanarentur. Loco inditum nomen Galgala. Ibidem fecerunt Phase, in campestribus Hierico. Comederunt de frugibus terre, et manna defecit. Apparuit angelus cum gladio euaginato adorantique Iosue dixit: Solue calciamenta de pedibus! Locus

legatos Iudeę immunitate impetrata obsedit Gazam et in deditionem acceptam ab idolis expiauit. Illi post hęc qui in arce Syon erant, cum fame compellente sese ei tradidissent, fide sibi data recesserunt. His eiectis ipse ibidem habitauit. Et iam ętate grauatus Ioannem filium militibus pręfecit. Is Gazaram habitatum concessit. Post hęc in Iudea diu a bello cessatum est. Symon igitur Gazarę, Bethsurę, Hierosolymę et arci Syon dominatus

templi furto sublata impendit Andronico, ut Oniam interficiat. Andronicus autem, cum se Onię suspectum sciret, periurio illum fallit ac de loco tuto euocatum perimit. Crimen defertur ad regem ipsoque iubente Andronicus ibidem, ubi Oniam occiderat, necatur. Menelaus uero accusatus, ne capite mulctaretur, pecunia se redemit. Atque hic finis Onię, Deo gratissimi sacerdotis, fuit.

Vbi hęc significata siue prędicta inueniemus? Quantum ad unctionem spectat mulieris, reor equidem figuratum fuisse in Dauid rege, quem in Iudea regnaturum unxit Samuel propheta in Bethlem, iterum tribus Iuda in Hebron, tertio cunctę tribus simul, cum ad illum ibidem conuenissent. Ita Dominus noster Iesus ter unctus in Euangeliis apparet: primo, quod Lucas refert, a muliere peccatrice in domo pharisei, quę pedes eius lachrymis lauit, capillis tersit, unguento unxit et ueniam meruit peccatorum; iterum, quod Ioannes narrat de Maria, in

a Vulcano fabrefacto insignem reddit. Mattias, regium Hungarorum diadema a Friderico imperatore redimit; pretium tamen mox armata manu repetit, Viannam occupat, et ibidem e uiuis excedit. Caeterum quum aliquamdiu Fridericus Caesar diadema nequaquam se restituere uelle pertinaciter asseuerasset, tandem, multis legationibus fatigatus, diadema Hungaris reddidit, acceptis sexaginta millibus nummum

prope instantem nequaquam distulit, sepulcro uero, ultimo sane regum honore, fraudatus decessit. Iam feretro in eam partem aedis delato, ubi testudo lapidea miro artificio impensis Matthiae ― nempe hunc locum sepulturae sue delegerat ― constructa est, uexillisque regiis ibidem de more affixis, Albensis antistes aram sub eadem testudine erectam rem diuinam acturus ascendit. Absoluta re diuina episcopus Nuceranus, qui nomine Ferdinandi regis Neapolitani orator ad Matthiam aliquot ante mensibus uenerat, uir non ineruditus, pauca admodum in regis

quaedam ad Danubium posita caepit, mox inter Sauum et Drauum castrametatus omnem regionem illam depopulatus est, captiuos ad unum interfici iussit. Nec multo post Belgradum, et natura loci et armorum ui munitum oppidum, quod olim proauus eius capere nequiuerat, ipse expugnauit. Inde ibidem relicto praesidio, quoniam hyems appetebat, in hyberna recessit primo uere rediturus ut totum regnum illud, si possit, armis occupet. Quo ipso amisso quid, quaeso, reliquum spei Christianis erit se suaque tuendi aut quae fiducia cum tam ualido hoste manum conserendi? Actum est, mihi

ac tritici sint feracissime tutissimosque portus efficiant magnamque Illyricum sulcantibus aequor uoluptatem sua perpetua uiriditate ac oportunitate praebeant. Alique enim ex his abundant gregibus caprarum et ouium nullique totius orbis parti praeciosorum copia piscium cedunt aut e terra ibidem productorum suauitate postponuntur. Tanta est autem huius soli salubritas, ut indigenis prodigio simile appareat homines aeris intemperie morbos posse incurrere. Quo fit, ut germinandis populis Dalmatia sit aptissima et proinde pace comite hominum frequentia refertissima. Vnde ferunt ante

satas pulchre dispositae speciem ciuitatas. Quo in loco urbem olim pulcherrimam fuisse non ambigimus, cum in dies et antiquos aquarum puteos urbis ruina obstrusos et thesauros auri et argenti gemmarumque in ortis et uineis sub terra latentes hic reperiri uideamus, et nobilium ibidem sint antiquorum monumenta edificiorum. Aemulantur hunc, de quo loquimur, uicum in domorum templorumque structuris duo alii maritimam oram sortiti uici in diesque magis ac magis excrescunt. Largitatis et opulentiae indigenarum monasterium diui Petri Martyris

diebus erecte ecclesie fidele praebent testimonium, praecipue hoc in tempore, in quo iuxta certissime ueritatis uaticinium refriguit charitas multorum. Math. XXIIII. (239) Quid, si omnes huius agri fructus eorum essent? Potior enim fructuum ibidem collectorum ad hanc, in qua sumus, urbem (nam uester iste fere totus ager est, illi autem coloni sunt) pars defertur. Neque ommittendos existimo lembos seu miorones cum caeteris minoribus nauibus ac retibus octuagenarium numerurm supra centum apud eos

Quapropter neminem capiat admiratio duas olim, alteram ab oriente, alteram ab occidente, cuius supra meminimus, egregios sortitas portus hoc in agro urbes exstitisse, Due olim urbes in hoc agro fuerunt. ipsa ruina pristinam earum dignitatem prodente, apparentibus ibidem adhuc pluribus magnis edificiis et ex Pario lapide truncatis et semicorrosis heroum imaginibus necnon et lithostratis uarias bestiarum et syderum formas prae se ferentibus. Quae non nisi praestantis uestigia sunt ciuitatis. Visuntur et in medio huius agri solo aequata ampla

ligno sustolente, per freta agitatus ad insulam Diomedeam, Diomedea insula. Diomedis monumento (ut Plinius inquit) Pli. lib. III. capitu. XXV. (288) conspicuam, applicuit curaque religiosorum ibidem degentium refocilatus ad patriam incolumis reuersus est. Si cuncta uestrae generositatis, praesertim naualia opera recensere uoluero, tempus me deficiet, quia singulae fere, quibus multum poletis, naues plura praeclara facinora contra hostes ediderunt.

ne interim castrum aliquid periculum pati contingat, ut et Regia Maiestas a solita non desistat provisione, ut enim Maiestas Regia putabit, quod Sanctitas Vestra in toto illius castri necessariis providit. Insuper asueti sunt ibidem Clissÿ aliquot teneri equites, prout omnia hec Vestre Sanctitatis nunctius vidit latiusque ecclesie scribere potuit. Praeterea, quod annis elapsis Maiestas Regia, dominus meus gratiosus parvam erga me provisionem fecit nec salaria

humana specie uisurum, dum credit numen quodpiam sub hominis forma latere, uidebis undique certatim concurrere, alios ex fenestris prospectare, multos fornices, epistyllia, tectaque domorum concendisse repletis omnibus plateis: atque ibidem studio e proximo conspiciendi alios inter se trudere aliis pressura proculcatis, nonnullis etiam suffocatis interemptisque. Tum ędium uestibula tapetis et auleis ornari, uicos spargi floribus, extrui temperarios

instructas undique uariis picturis puppes ornantibus ingentem illam molem, quę sibi ipsi oneri est, aegerum sulcaturi conscendunt: tum confestim scopulorum uitatis muricibus in altissimum pelagus abducuntur: ibidem quantum imbre madescant, quam uehementibus exagitentur tempestatibus, quam terribiliter balenas et orcas extimescant, quantas calamitates et miserias patiantur, nemo satis explicare pro atrocitate rei potest: an quicquam

habebat. Inter hanc aciem et primam non intercedebat nisi spatium lapidis iactus. In eo agmine ante eum ordinem, in quo rex erat, triplex erat ordo magna ex parte ex cubiculariis regiis et baronibus conflatus, quorum dux erat Nicolaus Tharczay vir et manu promtus et singulari in regem fide, ibidem erat uterque aulae regiae praefectus, Petrus Korlatkeöy et Andreas Trepka Polonus, erat et Stephanus Slyk Bohemus cum aliis Bohemis et Moravis, et hi ante regem regi proximi erant. Tres illos ordines subsequebatur ordo regius et in eius ordinis medio rex ipse, nempe

quae tanta fuit per omnem illam Hungariae citerioris partem, ut non possim mihi persuadere ab ullo unquam hoste crudelius esse saevitum. Illud inter alia contigit nunquam fortasse antea auditum ut infantuli vivi, ne vagitu proderentur, fuerint ab infelicissimis matribus in terram defossi, ibidem aere terra incluso matribus inde aufugientibus misere suffocati. Processit hostis usque ad Balathum lacum Quinqueecclesiensi civitate insigni combusta, cuius tamen arx et nobilissimum templum, quod in arce est, remansit intactum. Dum haec agerentur, iam wayvoda circa Zegedinum erat cum

ita dicam) seueritate, illius denique non paucis diebus sed integro anno, et ultra, Deus inquam, per manus sceleratissimorum hominum, uel ut uerius dicam, sęuissimarum ferarum, iustitiam indixit, tribunalia nostra subuertit, locum hunc sacrarium iustitiae, cum omnibus ad diuinum cultum pro more ibidem existentibus expilauit, prophanauitque libros nostros, diuinas et humanas leges continentes, quibus pro administranda iustitia toti orbi sedulo utebantur. Quosdam ex illis dilacerauit, quosdam igni consumpsit, reliquos aut iis quorum fuerunt uenales exposuit, aut ad indignos inhonestosque

nec istud credebam, quod hoc efficient servitores nostri. Nam, si tale facinus prescivissem, non ausus fuissem adire neque videre Sanctitatem Vestram. Et, cum sic tristis ac perturbatus Ancone demorarer nesciensque, quid faciam, reperi ibidem notum satis mercatorem, nomine dominum Andream Bucuchlia ipsumque in fratrem accepi et ad manus suas dedi, quicquid mihi dederat Sanctitas Vestra, ac etiam totum id, quod domi mee de bonis meis uxorisque mee habebam. Insuper eidem

sedes certa et solidę fundamina molis,
2.15  Nulli hic migratus, nusquam se dimouet illinc.
2.16  Insistit quocunque loco, nil nam excutit inde,
2.17  Allicit aut alio, sed ibidem immota recumbit:
2.18  Non quid sit leuitas regio, non pondera nouit.
2.19  Mundus in immenso primum hoc concrescit inani,
2.20  Cui propriis natura

nobis proposuimus, non tam debiti nostri muneris esse censeo, quam suave jucundumque futurum, si saepius id fecerimus. Quum enim superiore abhinc jam secundo anno essem Viennae Pannoniae cum oratoribus nostris, qui de pace nostra Hungarica apud serenissimum Romanorum regem agebant, et te ibidem legatum invisendi, cognoscendique gratia convenissem, quem de fama dudum, de facie nondum cognoveram, tanta me humanitate ac hilaritate vultus, animoque lucidissimo, ut conjicere licuit, et excepisti et alloquutus es, ut vix notissimum et charissimum hominem majore potuisses, quod ego nullis

et a suo principe expectaret, quid facto vellet. Cavit tamen studio et conatu diligenti, ne Stephanum Dobo novum vaivodam rex noster mitteret in Transsylvaniam cum exercitu, sed Andream Bathoreum, qui jam annum vaivodam eo fungebatur, ibidem confirmaret. A cogendo autem exercitu contra Petrovium et ejus conjuratos, quem cogere magna fama ferebatur, desineret omnino, quia si pergeret in hoc conatu rex, nec ipse, scilicet passa,

arcem summo in monte dextrorsum sitam respicientes, ad Grockam pagum, ubi et Grocka castellum est, quod jam paulo prius quam a triennio contra excursiones Temesvarinorum Turcae extruxerant, pervenimus, atque ibidem nocte exacta, secundo 2. Zmiderovium primis diei horis applicuimus, locum sane et arce et urbe ac suburbio dignum memoratu. Jugum enim quod adjacet Smiderovio, qua parte respicit Danubium,

Bibliographia locorum inventorum

Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].

Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Quinquaginta parabolae, versio electronica (), Verborum 13330, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - parabola] [word count] [marulmarquinqu].

Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Regum Delmatiae atque Croatiae gesta, versio electronica (), Verborum 4606, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [marulmarrdcg].

Baničević, Jakov (1466-1532) [1513], Epistulae anni 1513, versio electronica. (), Verborum 5324, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist1513].

Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].

Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill].

Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].

Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].

Marulić, Marko (1450-1524) [1522], Epistola ad Adrianum VI Pontificem Maximum, versio electronica (), Verborum 2644, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepistadr].

Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].

Kružić, Petar (m. 1537) [1526], Petrus Crusich capitaneus Segniae Clementi papae VII, versio electronica (, Senj), Verborum 555, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15260130].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach].

Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].

Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusich comes Clissie et Lepoglave Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 990, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320828].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1538], Epistulae anni 1538, versio electronica (), Verborum 4332, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report