Your search found 2551 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1301-1400:

quisque temporibus, et subditorum moribus accommodavit; quae praecipue ad praedictum postremum Ius Civile referendae esse videntur: tum ratione originis, quia ex eo magna ex parte ortum habent, 2. tit. 6. Tum ratione Constitutionis. Quia quemadmodum illud per Imperatoriam Maiestatem constituitur; ita haec quoque per Regiam principaliter ratificantur et confirmantur, 2.

Quia quemadmodum illud per Imperatoriam Maiestatem constituitur; ita haec quoque per Regiam principaliter ratificantur et confirmantur, 2. tit. 3. Tum etiam ratione similitudinis, quia persimiles esse videntur Iuri Feudali Imperiali. Quandoquidem ut hoc, sic et illae, sunt ius quoddam statutarium: Prolog. cap. 8. et 11. Ex quo elici videtur, cum iam

est, quod a Deo in Veteri Testamento, per Moysen Israëlitico populo; et in Novo, per Christum, omnibus hominibus ad salutem, revelatum et promulgatum est. Quod vero tam ex hoc, necessaria sequela; quam ex Iure Civili, bona ratione, ad decidendas causas deducitur, a potestate Ecclesiastica, ut Papa, Concilio, aliisve Praelatis Ecclesiasticis; dicitur Ius Canonicum, a Canone, hoc est, regula, quasi Regulativum, quod mores et vitam hominum, ad

In Brevibus, etiam Octavo die, 3. Vlad. art. 2. Sic etiam, si in Literis Introductoriis, seu Recaptivatoriis, aut Reambulatoriis, vel Admonitoriis, terminus aliquis Octavalis, ad quem Evocatio (ex ratione in iisdem Literis expressa) fieri debeat, denotatus fuerit: tunc ad Octavum usque diem illius festivitatis, cuius Octavae inseruntur, Executio cum illis peragi poterit. Ante festum tamen, et non post festum illud:

Procuratoris sui, simul et literae Impignoratitiae, cum summa Inscriptionis, sub praedictis terminis, et loco Diaetali, vel Octavali, in conspectu Iudicum ordinariorum statim producuntur. II. Personalem prohibitionem quoque, ratione indebitae, et potentiariae detentionis Iurium possessionariorum, sic fieri posse; ubi tam prohibens, quam prohibitus personaliter, et non per Procuratores, coram Iudicibus ordinariis, simul constituti fuerint: 2.

Affirmantibus, illas omnino admitti debere: prouti et vidi de facto, in causis Iurium Impignoratitiorum familiae Berényi, contra Magnificum quondam Dominum Thomam Vizkeleti; et Dominae Evae Rajki, Gasparis Petendi consortis, ratione possessionis Kőlked, contra Dominos Comites a Zrinio, admissas fuisse. Quod potius est praevaricari Leges, et vitiare easdem ac corrumpere, quam Decreta corrigere, et observare. Quandoquidem huiusmodi Bona et Iura

hominum ingenio, Leges ipsas addiscere poterit. Ergo neque Inhibitio, neque Repulsio in iis (tanto minus autem in hac personali Citatione) ut prior tenet opinio, admitti deberet. Quod idem in aliis quoque observari debet, cum ratione huius personalis Citationis, omnes huiusmodi causae, sibi similes et conformes sint. Atque ita literae Adiudicatoriae sententionales, statim in eadem una Octava, Inhibitione,

infra, Quaest. 25. cap. 8. ad finem. QUAESTIO OCTAVA. / Quae necessario requiruntur in Citatione, ratione Actuum potentiariorum? Primo, hae clausulae; assumptis secum, quae personalem assumentis interessentiam: Missis et destinatis, quae mittentis, in casibus

significatur. Quibus in actione omissis, actio ipsa condescendi solet: 2. tit. 82. Ubi Nota: I. Quod Foeminae in Actibus potentiariis evocari soleant, casu, quo violentiae, quarum ratione evocandae sint, in bonis ipsas concernentibus, patratae sunt, et cum Tutricum officio suorum liberorum perfunguntur: alias non, sed pro eis Mariti evocantur: 4. Vlad. art. 14. In aliis autem communiter

abrogatae sunt: quodque uxores, matres, filiae, et sorores Nobilium non soleant evocari: 6. Matth. art. 13. Et 1. Vlad. art. 58. nisi simul aequale ius habuerint. III. Officiales, ratione Actuum potentiariorum, evocantur de officiis, ex quibus tales actus patrarunt: etsi convincantur, satisfactio quoque exinde fieri debet, tam adversario, quam Iudici, ex parte eorum. Ipsi autem per Dominos suos, quorum

causae processus ultimus, seu status continetur, Iudiciales conscribi, ac ex ipsis, ita Reum proclamari facere, ut ipsae Iudiciales omnibus ostendantur: 4. Vlad. art. 5. Dixi, Per eundem, non tam ratione personae, quae interim mutari potest, quam ratione officii, quod perpetuum et immortale esse solet. Et si Genealogia ultimorum motorum, ad priores deducenda, aut Condescensio causae ex prioribus motoribus, in ultimos

conscribi, ac ex ipsis, ita Reum proclamari facere, ut ipsae Iudiciales omnibus ostendantur: 4. Vlad. art. 5. Dixi, Per eundem, non tam ratione personae, quae interim mutari potest, quam ratione officii, quod perpetuum et immortale esse solet. Et si Genealogia ultimorum motorum, ad priores deducenda, aut Condescensio causae ex prioribus motoribus, in ultimos fieri debebit; diligenter eae annotari debebunt in

contra Nobiles quosdam de Szilvás-Vjfalu, in Octavis Eperiesiensibus, anno 1611. tam in Tabula Suae Maiestatis Regia, quam etiam coram Illustri Domino Comite Palatino admissum est: ubi causa in parte, ratione scilicet commissi homicidii, appellata in praesentiam quondam Domini Locumtenentis; in parte autem, ratione non admissae Statutionis, sed factae bonorum statuendorum occupationis, ad communem exmissa fuerat: et tamen

in Tabula Suae Maiestatis Regia, quam etiam coram Illustri Domino Comite Palatino admissum est: ubi causa in parte, ratione scilicet commissi homicidii, appellata in praesentiam quondam Domini Locumtenentis; in parte autem, ratione non admissae Statutionis, sed factae bonorum statuendorum occupationis, ad communem exmissa fuerat: et tamen nullae Literae authenticae superinde extiterant confectae, plus minus a viginti annis. Neque vero

ad se, recipit: nihilominus tamen ad primordia regrediendo, Paria Praesentium, et Iudicialium accipit. Tertia autem, praemissis modis, neque destrui, neque ulla ratione inhiberi potest, sed vadit ad Executionem; cui Repulsionis velamine obviari solet: tum, quia de antiqua consuetudine, id iam tertia vice amplius facere non admittitur: tum, quia in Petitione parium comparuit; et ideo

Secunda autem, subiungente etiam (Per totum) tandem eadem secunda Levata, et eodem die, debebit totum onus deponi, absque ulterioris prorogationis confidentia. Ita iudicatum est, in causa Andreae Vjfalusi, ratione occupatae cuiusdam sylvae illius in Comitatu Nitriensi, contra Dominum Episcopum Nitriensem, in Tabula Suae Maiestatis Regia, Posonii, Anno 1612. Licet tamen opinione multorum, ex eo, quod Inhibens, in

statum Regressio, nihil plane alterutri partium adiudicando, vel abiudicando. Licet viderim in quadam Causa contrarium; quae ob huiusmodi absurdum fundamentum, in hodiernum usque diem, finem sortiri non potest. Quod nulla ratione est admittendum. Quia Dato uno absurdo, illico mille sequi necesse est. Et potest iterum per Novam Citationem, causa per Actorem resuscitari: cum hac tamen Cautela, ut Literas superinde Testimoniales extrahat, ne

et integritatem actionis, ab extrinseco occurrentes: hae vero, de essentia et integritate ipsius, atque etiam Legibus Regni admissae: 2. tit. 26. Licet communiter iam confundantur, et pro eodem sumantur, ratione Trium harum Circumstantiarum, Loci, Temporis, et Personae. QUAESTIO DECIMA QUINTA. / Quae Incompetentia ex his videtur primo proponenda?

seriem; citato loco. Unde audita statim Proclamatione in Sede, ad respondendum nimirum; hae duae posteriores, ante alias, obiiciendae erunt. Ubi Notandum: Quod dictae legitimae Prorogationes, dantur solummodo in Causis, ratione Iurium Possessionariorum, et productionis Literarum, ac literalium instrumentorum; non autem ratione Actuum Potentiariorum, in quibus productio Literarum subsequi non debet: 2. tit. 50. Imo vero Actus

ante alias, obiiciendae erunt. Ubi Notandum: Quod dictae legitimae Prorogationes, dantur solummodo in Causis, ratione Iurium Possessionariorum, et productionis Literarum, ac literalium instrumentorum; non autem ratione Actuum Potentiariorum, in quibus productio Literarum subsequi non debet: 2. tit. 50. Imo vero Actus Potentiarii. Olim summarie revidebantur; et saepe etiam in castris discutiebantur, stante bello:

acquirit sibi; et alter, qui forsan aliquid Iuris in iis se habere sperabat, per taciturnitatem prorsus illud amittit. Atque sic, dum aliquis putat se in alterius Bonis, ratione quorum impetitur ab illo, praescripsisse, allegare solet Praescriptionem: quae si incurrisse probabitur, Allegans absolvitur, ab ulteriori impetitione Actoris. Sin autem non constabit de incursu Praescriptionis,

probabitur, Allegans absolvitur, ab ulteriori impetitione Actoris. Sin autem non constabit de incursu Praescriptionis, Allegans statim cadit causa, et Actor triumphat: Ibidem. Et 2. tit. 12. quia sola hac ratione volens se firmare in iis, et non stante, aliam non habet qua se fulciat. Itaque caute debebit Praescriptionem allegare: quia ipsam allegando, actionem Actoris confitetur, sed per illam dat rationem, cur Actio stare non

infra alterius anni curriculum, et diem praedictum prohibitionem facere debent: citato tit. 15. part. 3. Sic Ius quoque Ecclesiae, et Ius etiam Regium, tam in Bonis, quam in Causarum similiter motionibus, ratione eorundem institutis, vel instituendis, terminos suos sequuntur. QUAESTIO VIGESIMA PRIMA. / An currat Praescriptio, in Bonis Impignoratitiis, ac

Bonorum, seu Iurium possessionariorum sese extendit, sed etiam ad Processus Causarum super iisdem, vel iam motarum, vel etiam eo usque movendarum; quandocunque scilicet quispiam, intra praedictos hoc Triginta duos annos, ratione eorum alicui litem intentare, et contra ipsum causam movere voluerit, semper id ei de Iure et Lege Regni facere licebit. Decima octava, est annorum Quadraginta: quibus, in Bonis et Iuribus

Relatoriarum in Capitulo vel Conventu; et quia vis Citationis, exinde adhuc robur suum habet. Recens exemplum est, Spectabilis ac Magnifici Domini Ladislai Pethe, ratione cuiusdam Domus, in oppido Neuzidel ad stagnum Fertő in Capitulo Posoniensi factae Inhibitionis. II. Quod haec Inhibitio: primo et principaliter dirigitur ad Capitulum, vel Conventum, ut Testimonia sua ad talem

VIGESIMA PRIMA. / Potestne Repulsionem facere, qui in processu causae non egit? Potest, si aliqua in parte Executionem illam, sibi nocivam fore putat, virtute clausulae illius iustificatoriae (praevia ratione aliorum quorumlibet). Neque tenebitur onus Repulsionis deponere, si pars triumphans, absque debita ratione, ad occupanda bona praenotata accessisse verificabitur. 2. tit. 76. Et hoc intelligitur

in parte Executionem illam, sibi nocivam fore putat, virtute clausulae illius iustificatoriae (praevia ratione aliorum quorumlibet). Neque tenebitur onus Repulsionis deponere, si pars triumphans, absque debita ratione, ad occupanda bona praenotata accessisse verificabitur. 2. tit. 76. Et hoc intelligitur de eo casu potissimum, quo huiusmodi Repellens, seu

accessisse verificabitur. 2. tit. 76. Et hoc intelligitur de eo casu potissimum, quo huiusmodi Repellens, seu Possessor talium bonorum particularium, ratione quorum Repulsionem facere cogitur, tempore Recaptivationis seu Primariae, Principalis membri bonorum statutionis, simul cum Principali In-causam-attracto, in lite non extiterat; nam si in ea iam fuisset, post

quibus testes solent postea reiici, et testimonia ipsorum, si non fuerint Tales, et Talia, Quales, et Qualia hisce conditionibus esse deberent. Nomina autem ipsorum duplici ratione literis Relatoriis inscribenda erunt. Primo, quoniam attestationes duorum vel trium vicinorum, et commetaneorum, plus quam viginti Nobilium comprovincialium, et Iudicio valent et ponderant, qui

nisi forte ex Iure Civili de Facto iam in liberis Civitatibus, potissimum contra Rusticos, uti colligitur ex tit. 20. par. 3. (siquidem Nobiles extra delicti locum, nec captivare, nec ratione suspicionis ad torturam ponere permittuntur) ubi scilicet nulla directa probatio causae haberi potest, et Accusatus multis indiciis oneratus, et pene convictus est; ac ideo ex huiusmodi praemissis suspicionibus, et

sive fassionis additio. QUAESTIO DECIMA QUINTA. Estne certus aliquis locus praefigendus, in quo celebrari debeat; et quid de externis personis ratione Attestationis sentiendum? Non, quia singulos testes Iudex committit accedendos. Ideoque quisque eorum domi suae requirendus; vel per occasionem ubi personaliter reperiri poterit interrogandus, dummodo in eodem

QUAESTIO VIGESIMA TERTIA. In quibus causis admittitur Ingessio? Solum in causa super haereditate, et perpetuitate Iurium possessionariorum mota; non autem ratione Impignorationis, vel Occupationis aliquorum bonorum, 2. tit. 84. Ubi Nota, quod etiam in causa, ratione rerum mobilium fieri admittitur, ubi eaedem alios etiam concernere dignoscuntur. Similiter et

Ingessio? Solum in causa super haereditate, et perpetuitate Iurium possessionariorum mota; non autem ratione Impignorationis, vel Occupationis aliquorum bonorum, 2. tit. 84. Ubi Nota, quod etiam in causa, ratione rerum mobilium fieri admittitur, ubi eaedem alios etiam concernere dignoscuntur. Similiter et ingerens se in causam cum Iure Regio, procedit prout Iuris est, etsi simul Actor et Reus succumbent; Ius Regium statim locum

ulterius in Curiam Regiam, non transmittuntur. Ex eo fortassis, quod posterior Tripartito articulus 28. anni 1556. in migratione colonorum, eam non admittat: quanquam id aliter habeatur 3. tit. 35. ratione impensionis Iudicii, super factis colonorum, per Dominos terrestres factae. Ex iuxta breves articulos de violentiis, et occupationibus novis, editos in annis 1608. 1609. et 1613.

dictum est. Aliae scilicet simplices depulsoriae, et aliae Peremptoriae; ab huiusmodi secundis Exceptionibus potissimum admittitur Appellatio, vetusta id Regni consuetudine, et iusta etiam ratione, ita dictante: Quia sicuti unum levi aliqua exceptione sublevare et fovere; ita alterum quoque in iusta sua allegatione et defensione, non exaudire et opprimere; iniquum plane esse videtur. Super quo vide etiam

priorem responsionem revocabit, et meliorem subiungendo, communem petet; quam vel celebrabit, vel se ab illa prohibebit. In quarto tandem termino: neque reportata serie communis Attestationis, neque vero stante Prohibitionis ratione, lata et definitiva sententia vice-tertiaria proferetur contra ipsum, Inhibitione, Contradictione et Repulsione non obstante. Sicque vadet ad Executionem. Ubi Nota. I. Quod praedicta

contra ipsum, quam Inhibitione revocare debebit. In quarto termino, si communem petierit, vel sese ab ea prohibuerit; tum demum in quinto termino, vel ex reportata serie communis, vel ex non data sufficienti prohibitionis eius ratione, iudicium patietur, et sic tandem dabitur contra illum lata et definitiva sententia. Atque hoc pacto non quatuor, sed quinque terminis finiri debebit aliqua causa, contra finitos iam illos quatuor terminos. Ubi

consequentia imitantur: Nam cum res de lege statuta probari nequit, necessario huiusmodi probationibus liquidari debet; quia secundum Philosophos, omne scibile per suas causas sciri et cognosci solet. Ad quas licet Ingessio, ratione probationis genealogiae reducatur, melius tamen ad principalem actionem refertur, ad quam ita se habet, atque stolones ad arborem, ex cuius radicibus enascuntur; siquidem et Ingessio ex principali actione oritur, cum

solum ex hominum malitia provenit soepe. CAPUT NONUM. / De Sententiis. QUAESTIO PRIMA. / Qua ratione agendum est, hoc loco de Sententiis? Ea videlicet, quod posteaquam actum est, de toto causarum processu per omnia Iuridica remedia; eaedemque causae, in certum aliquem finem deduci debuerint, qui Finis,

QUINTA. / Quid est sententia Capitalis? Est quae inter; et contra Nobiles lato modo sumptos 1. tit. 2. et 2. tit. 11. saeculares duntaxat, alienos a sanguine, et virilis sexus homines, in Curia Regia, ratione quinque casuum, utpote Occupationis bonorum, Invasionis domorum Nobilitarium, nec non Verberationis, et sine Iusta causa Detentionis, atque Interemptionis Nobilium; sub amissione capitis, et universorum

contra Regem continuata fuerit, aut sola voluntas conspirandi extremo constiterit actu, etiamsi effectus secutus non fuerit, affectus tamen criminalis est, et tam captivari, quam hac poena puniri possunt; quia de omni Iure et ratione, iniuria privatae personae, minoris debet reputari, quam calamitas publici status Cic. Orat. 4. in Catilin. et Portius Latr. in declamat. sua, similiter in eundem Catil. Item

casus, quibus captivari soleant, non incongruum fuerit huc referre. Et Primo, Factores, et Officiales dominorum Magnatum, aliorumque Nobilium, non reddita sufficienti ratione administrationis, proventuum, nulla obstante Nobilitatis praerogativa, in propriis personis captivari possunt, potissimum si aufugere satagent. 3. Matth. art. 2. et 6. eiusdem art. 33. et

huiusmodi committat, quod contra Deum foret. Tertio, ut sit verax et iustus, ne legem in reprobum trahat sensum, et ne sibi inde commodum aliquod, seu gratiam, vel favorem quaerat; sed veritatem et iustitiam amet, nec ulla ratione sese a limite illius, usquam patiatur amoveri. Quarto, ne sit avarus, quia avaritia munera affectat, et quo affectus ducit, eo facile mens et ratio deviat, et aberrat, in peccatumque prolabitur, quae quatuor qualitates,

nostro autem illi poena Aucariorum, si Iuramento calumniae astrictus fuerit, irrogatur; art. 27. anni 1567. Si autem non fuerit iuratus, poterit conveniri, vel in causam Facti honoris, ratione dictae et expositae causae, ad secretas aures, fol. 738. Maioris decreti, et 6. Matth. art. 18. Item 1. Vlad. art. 37. Vel autem via iniuriarum, aut damnorum, in Curia Regia, vel

QUAESTIO VIGESIMA NONA. Quid tandem Reus, qui et In-causam-attractus nuncupatur? Est omnis illa persona, contra quam aliquis, quovis Iure, ratione, et praetextu, quarumcunque rerum mobilium, vel immobilium, ac factorum, et dictorum agit. Unde recte dicitur a Re, quod alicui huiusmodi rei obnoxius sit, vel saltem esse praetenditur. In-causam-attractus

dicitur nobis in persona Nobilis, N. etc. Qualiter, etc. Postea finita narratione, seu expositione actionis, subiungitur. Unde idem Exponens, praefatum T. ratione praevia, in sedem huius Comitatus Iudiciariam, citari et evocari vellet, Iure Regni admittente. Proinde te harum serie hortamur, et requirimus diligenter, quatenus acceptis praesentibus, memoratum T. et T.

Similiter decimarum quoque causae, novissimis constitutionibus annorum 1608. et 1609. ad sedem Comitatus reductae sunt. Ubi Nota, Primo, praetactas causas, diversa ratione, ad diversa pertinere fora; ita videlicet; ut quando pure de iniuriis, vel violentiis, deque rebus mobilibus sonant, ad forum Ecclesiasticum, quando autem in iis Ius possessionariorum, vel haereditas acquiri videtur,

comparet, excommunicatur, et decernuntur contra ipsum, Denunciatoriae literae Excommunicationis sententiae; sed neque hic loquitur, si etiam comparuerit, nisi depositis omnibus deponendis praemissis. Atque ita data prius ratione sufficienti, cur non debuerit excommunicari, promissaque obedientia, petit paria omnium productorum. Septimus, si ulterius etiam contumacia ductus non comparuerit, decernuntur contra ipsum literae Aggravatoriae,

Pater Commissarius generalis petiit a me instantissime, quatenus Dominationem Uestram Reueredissimam requisitam facerem, dignaretur assensum praebere de acceptatione Monasterii et Ecclesiae illius, quam milites suis pecuniis aedificarunt Carlostadii. Facio libentissime et qua possum ac par est ratione enixe peto, quatenus Dominatio Uestra Reuerendissima id denegare Patribus nolit, quod mihi antea indulserat. Ut enim nouit Dominatio Uestra Reuerendissima, Ecclesia Parochialis est in Dubouacz, non Carlostadii, unde licet de praesenti Presbiteri saeculares in illa Ecclesia

fastigio,ipsiusque Dei Optimi Maximi, ut ita dicam, consessui, Vestrorum suffragiorum beneficio admovendus est unus ex Vobis, qui latissimum inde in singula, et universa, quae sub Sole sunt, imperium, et potestatem obtineat: cujus facta pro legibus, dicta pro oraculis, placita pro ratione generi humano futura sint: cujus arbitrio regi ac temperari, nec inferorum portae detrectent, nec ipsius caeli sublimitas dedignetur. Hac ego de re in hoc amplissimo orbis terrae consilio verba facturus rudis et indisertus Orator, tremerem animo vehementer, et commoverer, si

Ecclesiae petita: cujus res maxime prosperas atque florentes, sanctissimi quique Romani Pontifices praestitere, quorum virtutis et sapientiae, secundum Deum, beneficium est, ut compages ejus sexdecim amplius saeculorum fortuna disciplinaque consisteret; essetque divinorum operum, quae mente et ratione continentur, post homines natos longe latissimum amplissimumque, licet quis illam minima sui parte, hoc est humanis opibus, ac magnitudine metiatur. Nulli parcere labori, nullum non adire discrimen, certum, ac statutum Vobis esse, persuasum habeo: ut quam

redimendas existimant. Quanto magis hoc animo esse debetis, cum haec ipsa, quae rerum ego Vestrarum viliora, et leviora voco, domesticas, inquam, possessiones, et commoda, non modo magna illa, atque praeclara curando non amittitis, aut minuitis; sed hac una maxime ratione constitutis, ac stabilitis? Nisi forte dubium, aut obscurum putatis scitum illud Evangelicum oraculum, quo jubemur primum quaerere regnum Dei, ut haec omnia adjiciantur nobis. Cujus oraculi profunditatem quo altius penetretis; reputate, quaeso, cum animis Vestris admirabilem divini consilii

praestantium, ut unquam alias, abundat, et floret. Non est hujus loci, pluribus explicare conditionem qua nunc agunt Ecclesiae Romanae Civitates, propter incommoda superiorum temporum necessitate contracta. Vos ipsi, quae dici hac de re possunt, intra Vos ipsos reputate, et qua una ratione datum est, languenti huic parti Reipublicae, praesenti optimi et sapientissimi Principis remedio, subvenite. Neque tamen de Ecclesia, qua regnum terrenum et caducum est, ita sollicitos esse nos oportet, ut ejusdem obliti videamur, qua parte caelestem illam, et immortalem esse,

Reipublicae corpus execreuit. Quippe natura ita comparatum est, ut ciuitates legibus, moribusque, et vitae cultu recte institutae, ex modicis quantumuis initiis ad magna incrementa, inter rudes bonarum artium nationes sitae, perueniant, et cuncta in circuitu ad se trahant; consilio, et ratione, rudi, et incondita barbarorum ferocia praeualentibus: id quod plerisque olim Punicis, Graecisque ciuitatibus per oras Africae, Europaeque, atque Asiae conditis usu venisse cernimus. Sed Ragusinis huic rationi crescendi moram iniecit ingruens, lateque Orientem uniuersum comprehendens

commissa praelia, non ortas a praeliis victorias, aut clades, quas deinde proxima rerum orientalium conuersio est consecuta. Nec solum in hoc genere laudis veterum Poetarum industriam occupatam accepimus; sed etiam, accedente maxime litterarum subsidio, in indagandis naturae secretis, in excolenda ratione, in ordinanda vitae disciplina, et moribus formandis extitisse: versatis summa cum laude in hac exequenda ratione apud Graecos quidem Solone, Empedocle, Pythagora, Phocylide, apud Romanos vero Ennio, Lucretio, aliisque

consecuta. Nec solum in hoc genere laudis veterum Poetarum industriam occupatam accepimus; sed etiam, accedente maxime litterarum subsidio, in indagandis naturae secretis, in excolenda ratione, in ordinanda vitae disciplina, et moribus formandis extitisse: versatis summa cum laude in hac exequenda ratione apud Graecos quidem Solone, Empedocle, Pythagora, Phocylide, apud Romanos vero Ennio, Lucretio, aliisque vtraque in gente permultis, qui honestissimis carminum suorum illecebris ad temperandam Philosophiae austeritatem

illecebris ad temperandam Philosophiae austeritatem solerti consilio usi sunt; ne scilicet animos ad praeclara nitentium ingratus labor offenderer, sed existens e musarum suauitate studium, et oblectatio pro melle quodammodo esset ad pocula, quibus sapientia hauritur, imbuenda; vtque ea ratione cupidi bonarum artium, non modo cum seriis intenti sunt, sed etiam in otio, ac remissione ad virtutem proficerent. Nam quid ego Vates commemorem sacrarum litterarum praeconio nobiles, qui tanti nominis dignitatem non minus carminum gloria, quam futuri praesagiis meruerunt? egregium

1.110  Impia Lutheri non vos doctrina fefellit:
1.111  Hoc etenim necdum capio, mens dextra severo
1.112  Ingenii necdum potuit comprendere nisu;
1.113  Qua ratione premi verax potuisset ab isto
1.114  Impostore fides; votum nisi dulce fuisset,
1.115  Tot populis, et principibus, voluisse perire.
1.116  Vos quibus ob noxas, grave credebatur

3.152  Excipiet populos? paenis servilibus uri
3.153  Terrarum cernet dominos, quorum ignibus omnis
3.154  Illicitis minor Orbis erat. Quod cedat in usum
3.155  Adstrictum ratione, Deus concessit opimos
3.156  Telluris partus, non queis defigat amorem
3.157  Mens delira suum; nostris pulcherrima flammis
3.158  Vult solus meta esse Deus; licet abstrahat

affectat quam claustri ut carcere septus,
3.404  Dispositum toleret Crucis ad stipendia pectus.
3.405  Interea nulla hos mentis censura flagellat,
3.406  Quid pietas animi, quid ea ratione pericli,
3.407  Relligio iurata ferat: de talibus unum,
3.408  Nostra, licet validum fallent commenta Thienem.
3.409   12 Haec effata leves succi

Maerentis pietas: trucis obsecrare furorem
4.141  Militis aggressus, leni prosternere suada,
4.142  Tentavit rabiem, tantum quo sanguinis imbrem
4.143  Sisteret; immitemque regi ratione, monebat
4.144  Militiam, proprio mulcens fera pectora damno.
4.145  Hircanas tigres; Scythicas mollescere rupes,
4.146  Vocibus humanis Lybicos servire

Theatinas etiam concurrit in aedes;
4.155  Immitis furor: errasti Mars barbare: frustra
4.156  Absconsas hic quaris opes, ubi nulla fugaces
4.157  Ars conservat opes. Sed qua ratione furentis
4.158  Hospitis exceptus turbo, gladiosque minaces,
4.159  Compositae mentis tulerint quo robore, dicam.
4.160  Ut primum immanes strepitus vicina dedere

vitium, medicae est immobile dextrae.
4.1002  Attamen ad morbi, crebro consulta facultas,
4.1003  Ingrati iugulum, respondit iatrica: mentem
4.1004  Emotam non posse alia ratione reponi,
4.1005  Quam si liberior conclusam eventilet aer
4.1006  Stultitiam, vacuetque atrae fuliginis umbris,
4.1007  Imprudens cerebrum: poterit variata parumper,

Authori quas vult concurrere causis.
5.48  Has removens, audax proprii levitate talenti
5.49  Cogitat immoti seriem convellere fati.
5.50  Obiicias Venetos hac si ratione sodales
5.51  Vivere; nec certas frugalibus addere mensis
5.52  Te Doctore dapes; sed pure incerta piorum
5.53  Subsidia admitti dubiis es legibus author;

6.652  Coelestem non esse fidem, Thracumque probari
6.653  Harpiis sectam, quos nulla coerceat aequi
6.654  Religio, carpatque vagas lex nulla rapinas.
6.655  Qua ratione igitur, causa non impare fretos,
6.656  Vestra reos mortis damnat sententia fures,
6.657  Quae vos absolvit? non vos pessumdata salvat
6.658  Iustitia; imperii, poenae, sed sola

qua sceptra regat, qua regna gubernet,
6.665  Quam, procul est Coeli ut Rector divinus adaequet.
6.666  En sapiens terrena animus quam turpiter errat!
6.667  Cui stat sola status ratio, ratione laborat.
6.668   30 Non est regnorum augmentis adversa Quirinae
6.669  Doctrinae probitas: pravis affectibus obstat
6.670  Illa, nec humanas

6.671  At quoniam vehemens in tantum excrevit habendi
6.672  Ardor, ut insanus nulla velit impetus iste
6.673  Lege premi; cum Coelestis sibi regula verbi
6.674  Obicitur, ratione reos quae corrigit aestus;
6.675  Haec sua vel princeps, vel forte minister avarus
6.676  Damna putans, clamat: populis non esse regendis
6.677  Appositas Christi leges: vel sudet

fortuita, et variabilia complexum, cuiusmodi paupertas, diuitiae, morbi, valetudo, et reliqua causis ab externis pendentia: quae declinare, vel assequi non penitùs homini liberum; contrariam verò in partem traducere, ita ut e Malis Bona, aut Mala e Bonis reddantur, cuilibet pro diuersâ vtendi ratione liberrimum sit: Secundum ex arbitrarijs, et immutabilibus constans, cuiusmodi virtutes, ac vitia: quod genus seu Bona adipisci, seu Mala euitare, quandocunque voluntas sic tulerit, possumus: congenitâ verò bonitate, et malitiâ, dum in animo adsunt, exuere, vel si maximè conemur, haud

si maximè conemur, haud possumus. His adeo obseruatis, ad duo generalia praecepta vniuersum Tranquillitatis quaesitae artificium reuocari intellexi: alterum quidem, vt Primis illis suâpte ambiguis naturâ, et in vtramvis flexilibus partem seu Bonis, seu Malis conuenientissimâ ratione vteremur: alterum autem, vt, quae ad Secundum pertinent genus, suae naturae tenacia, nec vnquam in diuersum itura, ea siue Mala repellere, siue Bona comparare nossemus. Sic etenim et Bonorum copiam prae manibus fore, quorum mens fructu expleretur atque expleta demum

Nocentum
1.491  Vindicat, effraenes sensus, turbamque rebellem
1.492  Iura pati cogit: tum, si quà finibus hostis
1.493  Ingruat; haud virtutis egens signa obijcit, et vim
1.494  Viribus, arma armis, casus ratione retundit.
1.495  At rutilum dextrae pondus, Meliboeaeque longè
1.496  Purpura: nullus honor solij: stipantia nusquam
1.497  Pila: nec augusti frontem diadematis aurum

alti,
1.1235  Et pelagi certâ ductas ab origine causas
1.1236  Noscere, quae nihil ad vitam moresque regendos
1.1237  Proficiunt; rectos animis quàm ducere sensus
1.1238  De Pulchri, atque Boni, et vitae ratione beatae.
1.1239  Pectora qui tantus stupor alligat? Vnde profunda
1.1240  Haec adeo humanis vecordia mentibus? Atrae
1.1241  Bilis agit furor? An magici violentia cantùs?
1.1242  An graue stellarum

innataque vellera, curuum
2.7  Aut capitis decus, et validos inuiderit vngues:
2.8  Omnia dum, varius quae rerum postulat vsus,
2.9  Instrumenta Boni, vitaeque operosa tuendae,
2.10  Praesidia in solâ, meliùs Ratione recepit.
2.11  Singula ne memorem, quae nobis plurima longè,
2.12  Commoda, tam pulchro caeli de pignora manant;
2.13  Anne parum, nostris hilarem quòd fingere vitam
2.14  Hinc licet auspicijs, nec

morantibus offert.
2.42  Desint diuitiae, Regnantûm gratia, fulgor
2.43  Nominis, illustres proaui, sublimia sceptra:
2.44  Quid tum? Non ideo deêrit plenissima (mentem
2.45  Dummodo quis rectâ instituat ratione) voluptas.
2.46  Ni, tibi concessam, Fortunae, prodigus, vltrò
2.47  Vendideris; stabili propriam sub lege tenebis.
2.48  2. Quod quia Socratico meditatus Apolline, letos

2.909  Vulnera, non illis vetui fomenta parare.
2.910  39. Quin potiùs dubios vigilem praeuertere casus
2.911  Te iubeo: leuiùs feriant quò denique, certâ
2.912  Iam domiti ratione, et, quem prospexeris olim,
2.913  Tutior excipias, animique paratior ictum.
2.914  Cernis, vt, aequati licet indulgentia ponti
2.915  Strauit iter, pronamque vehunt sua flamina classem;
2.916  Disposita

minùs, instanti nunc iam certamine, felix
2.1021  Auspicium facit. Ite alacres: dent classica signum,
2.1022  Et solitas pugnà e mediâ decerpite lauros.
2.1023  43. En igitur qua primùm animus ratione futuram
2.1024  Exarmet, vigili anteuenit dum pectore, sortem.
2.1025  Scilicet ambiguae nusquam hìc caliginis horror:
2.1026  Plena dies, liquidumque iubar. Quid singula rerum
2.1027  Saeuitiae

miserabilis error,
3.104  Pectora qui penitùs maerori tradere gaudent,
3.105  Inuoluuntque suis totos se luctibus: et, cum
3.106  Rebus ab aduersis animum ad meliora referre,
3.107  Solarique aegros liceat ratione dolores;
3.108  Quaelibet infesti auxilia auertuntur, amantque
3.109  Non alijs tantùm, sed vel sibi posse videri
3.110  Plùs miseri: fidusque adeo si fortè sodalis
3.111  Extenuet blandis lugentûm

perstringis iniquo
3.191  Communes Parcas, immotaque foedera questu.
3.192  En age, noctifero si quisquam vespere, pronum
3.193  Herculeas mergi aspiciens Titana sub vndas,
3.194  Indignum, nullâque nefas ratione ferendum,
3.195  Clamaret: Mundique vicem commotus, auarae
3.196  Iurgia Naturae tanti pro crimine furti
3.197  Diceret, immitem vocitans e matre nouercam;
3.198  Non illum capitis vacuum, et sine corde

communia iura,
3.583  Nil fuerat, cur, praeterito te, iustiùs illis
3.584  Assignanda foret. Quòd si, post talia, fatis
3.585  Inuisum te pergis, et vltima dicere passum;
3.586  Hac querulum iusti scitâ ratione Solonis (a) (a) Val. Max. lib. 7. cap. 2.
3.587  Compellare iuuat. Summus, fac, rector olympi
3.588  Omnia Mortales

mentem
3.1140  Alleuat, aethereoque licet decreta Parenti,
3.1141  Tristia pergis adhuc lugendaque fata vocare;
3.1142  Ast aliâ, vitae in medio quae sensibus ipsis,
3.1143  Contrectanda patet, saeuum ratione dolorem
3.1144  Lenieris, reputans animo, quàm concita cursus
3.1145  Festinent Humana suos absoluere: teque,
3.1146  Quantumcunque miser iam sis; haud vsque futurum.

4.111  Iniecit sors nigra manum, luxùsque prioris
4.112  Nil misreo, ingratum praeter meminisse, reliquit.
4.113  Hinc dolor: hoc stimulis praecordia tristibus vrit.
4.114   8. At genus id stimulos facili ratione retundes,
4.115  Si nihil exacto noris praesentia damna
4.116  Augeri, quin et multùm decrescere fructu.
4.117  Nam cur sit miserum possessa relinquere tandem,
4.118  Quae foret haud miserum nunquam

flere vacabit;
4.131  Ceu nouat illa suas nullo non tempore mortes.
4.132   9. Sed neque Fortunam contra sit iustior irae
4.133  Materies, olim indultos, sua pignora, census.
4.134  Legitimà Dominae quòd pro ratione resumpsit.
4.135  Diuitias tibi, vel puero, fac, dura negasset,
4.136  Libera ceu poterat, multis ceu dura negauit;
4.137  Nil tamen Astraeae ad lances et iura vocandum,

pectoris artes,
4.167  Haec sua vir sapiens rabatur: caetera, sortis,
4.168  Quae, breue depositum, nunquam Stilponis in aere
4.169  Duxerat, haud ablata sibi, sed reddita sorti
4.170  Credebat Dominae. Parili ratione cauendum
4.171  Et tibii, ne proprij laesum quid fortè periculî,
4.172  Amissumve reare, simul Dea lubrica, standi
4.173  Impatiens, iam vasa legit: neu tristior aequo,

4.572  Concipe. Cur doleas, vulgo ceu spretus inerti?
4.573  Nec sperni potis est Sapiens, nec spernere vulgus.
4.574  Crede mihi, nimio fatuos dignaris honore,
4.575  Si certà ratione putas errare, nec ausus
4.576  Praecipites bacchantûm, et facta improuida caecis
4.577  Casibus annumeras. Hic, qui modò, pectoris impos,
4.578  Audaces indigna manus tibi misit in ora,
4.579  Iudicij

vllo
4.660  Improbitas (Sapiens modò sis) te crimine laesit.
4.661   34. Verùm, age, sit fatuis meliorum in vulnera virtus:
4.662  Nec volucres auras, ipsum te iniuria certo
4.663  Perculerit iactu: nullâ ratione repones
4.664  Hanc meliùs, quàm si fastu sapiente superbum
4.665  Vulneris authorem sperans. Quid pectoris illi
4.666  Esse putas mentisque, (vllá si mente mouetur)
4.667  Dum furit, atque odijs in

ponet.
4.1017   52. Heu quibus incassum studijs mortale fastigat
4.1018  Se genus! In reliquas si quantum temporis artes
4.1019  Consumpsise iuuat, medicandos pectoris aegri
4.1020  Ad morbos, sensuque animi ratione regendos
4.1021  (Par vbi curarum pretium) conferre liberet;
4.1022  Vt facili planoque magis tunc tramite vita
4.1023  Curreret! Vt breuius quaesitae ad limina pacis
4.1024  Ferret iter! Quò nunc per

ipsa, suasque
4.1217  Liberiùs promit collecto robore vires.
4.1218  Iamque, memor, precepta olim, et sub pectore fido
4.1219  Condita naturae Verique Arcana reuoluit;
4.1220  Iam noua, progrediens sensim, ratione sagaci
4.1221  Eruit, et varias agilem se mittit in artes;
4.1222  Ardua iam superans audaci sydera nisu
4.1223  Iungitur ordinibus Diuûm, rerumque supremum
4.1224  Authorem nitidâ immensae caligine

vitam.
4.1425  Iam miseram nimiùmque grauem; iam iustiùs aequo
4.1426  Culpatis volucrem. Si manserit; aspera fertur:
4.1427  Inuida; si fugiat. Qua vestris, dicite, possit,
4.1428  Qua tandem Natura Malis ratione mederi?
4.1429  Dum munus, Mala quo vitae simul omnia tolit,
4.1430  Ceu summum, reliquisque Malum par omnibus vnum
4.1431  Horretis. Cur vota sibi contraria pugnant?
4.1432  Cur dolor est, citiùs

5.29  Non alios, non triste minùs sibi quisque paratum
5.30  Nouerit exitium: iuuenili feruidus aestu
5.31  Libera praecipiti quoties moderamina tradit
5.32  Stultitiae, nec solerti ratione gubernat
5.33  Indomitos animi sensus, effraenaque vota.
3  3. Scilicet ignarum Pyrois, et Eous, etAethon,
5.35  Igniuomusque Phlegon violentiùs aethere prono

assiduus tortor. Quid plura? Manentis
5.544  Tartarus haec vitae. Proh dirum, triste, nec vllo
5.545  Non lethale magis fatorum vulnere, vulnus!
5.546  Fidum alijs ratio solamen casibus: ipsâ
5.547  Ex ratione, qibus mentem crudeliùs angat,
5.548  Culpa trahit vires. Alij nouere dolores
5.549  Interualla vicesque: haec iugi pectora letho
5.550  Conficiens, nullam roseae seu tempore lucis,
5.551  Siue per

5.866  Propositum excussere animi, studiumque salutis:
5.867  Et vicit, priùs Annibalem quàm vinceret, Iram.
42  42. Nunc, age, quid contra diuersum tegminis hostem.
5.869  Quaque veniferos ratione Cupidinis arcus
5.870  Effugias (Nulli fas tutum hìc fingere, nulli
5.871  Plùs, quàm securo, pugna haec metuenda) docebo.
5.872  Prima adeo laruam speciosi nominis, atrox
5.873  Qua tegit ingenium,

5.1347  63. Ergo, tui dum iuris adhuc: dum littore tuto
5.1348  Cimba sedet; plausus ne te leuis, auraque fallax
5.1349  Inuitet rapido permittere lintea ponto.
5.1350  Haud facilis retro cursus. Ratione fugatâ,
5.1351  Ambitio inuadet regimen: quò se magis altos
5.1352  Induet in fluctus ratis; hòc violentior aestus,
5.1353  Hòc tellus speranda minùs. Gliscentibus auctu
5.1354  Scilicet optato

perpendere: contra
6.195  Nuda suis, omni procul appendice Bonorum
6.196  Sepositâ, in rebus contraria nomina spectant.
6.197  Heu miseri! Quos, si sani pars vlla maneret
6.198  Pectoris, inuersa penitùs ratione decebat
6.199  Sola suae laetos compendia, sola vicissim
6.200  Externae sortis meditari incommoda: quòdque
6.201  Haec procul; illa adsint, meritas persoluere grates.

anhelat.
6.1009  Omnibus hic vnus stat votis terminus: omnis,
6.1010  Deuius vtcunque, et varijs anfractibus errans,
6.1011  Huc tandem redit, huc animi conuertitur aestus.
6.1012  Singula quippe Boni tantùm ratione voluntas
6.1013  Cùm petat, inque Bonum quovis se dirigat actu;
6.1014  Haud pote, quin summi occultâ ratione Parentis
6.1015  Cuncta petat, quin summum actu quocunque Parentem

6.1011  Huc tandem redit, huc animi conuertitur aestus.
6.1012  Singula quippe Boni tantùm ratione voluntas
6.1013  Cùm petat, inque Bonum quovis se dirigat actu;
6.1014  Haud pote, quin summi occultâ ratione Parentis
6.1015  Cuncta petat, quin summum actu quocunque Parentem
6.1016  Respiciat. Nempe ille Boni forma integra, et omne
6.1017  Illius est leuis vmbra Bonum, quo caetera quaeque

est leuis vmbra Bonum, quo caetera quaeque
6.1018  Insignita placent. Sic Numen in omnibus vnum
6.1019  Ignaros trahit: ignotum sic Numen amatur.
6.1020  47. Impetus hic igitur mentis ratione iuuandus,
6.1021  Vt norit, quid amet: riuisque, et inanibus vmbris
6.1022  Posthabitis, ipsum omnigeni apprendisse decoris
6.1023  Exemplar primum, immensae dulcedinis ipsum
6.1024  Iam quaerat

ac pro certo statuere, nihil in rebus humanis sine Dei nutu euenire: cuius prouidentissimo, amantissimoque regimini Mortales omnes deceat se penitùs tradere. Si enim adeo plenum ille obtinet in rerum conditarum vniuersitatem dominium, vt, quamuis, nullâ Boni nostri ratione habitâ, Mundum gubernaret; aequissimo tamen animo illius ferri deceret imperia; quantò aequiùs subeunda nunc sint, cum non ad suum commodum, sed ad subiectorum vtilitatem, pro parentis potiùs, quàm domini more, colliment?

quibuslibet in euentis ritè obseruata, nedum Mala vt moderatè feramus; sed vt nihil etiam, quod subire compellimur, malum, atque noxium ducamus, persuadet. Si quis tamen adhuc mentis infirmior vel ea, quae summi Parentis arbitratu acciderint, tristia pergit, et lugenda censere; at aliâ certè ratione solari se facilè potest, perpendens nimirum, quàm citò humana quaeuis tum Bona, tum Mala soleant deficere, et oppositis locum concedere. Cuius rei testimonio esse possunt cum Fortunae vicissitudines, quibus Gaium Marium per prospera, atque aduersa iactatum

ostenditur, Sapientis esse, non ex praesentibus solùm, sed ex praeteritis quoque Bonis laetitiae fructum haurire: alioqui breues plùs nimiò voluptates, immo et dolorem perpetuum fore, si praeterita Bona meroris potiùs, quàm laetitiae inter causas ponantur. Pari ratione, iniustas eorundem esse aduersùs Fortunam querelas, ostenditur. Quo enim pacto accusari mereatur, quia munerum suorum vsum non perpetuum concesserit, quae, vel si nullum concessisset, accusari iure non posset? Aut cur illius crimen potiùs ducamus, sua tandem resumere; quàm meritum,

Ostenditur hac occasione Sapientem nunquam affici iniuriâ. Debere illum proinde, cum extra iactum iniuriae sit; extra iram quoque esse, ac studium vindictae. Praeterquamquòd, etiamsi veram accepisset iniuriam; non aliâ eam ratione vlcisci aptiùs posset, quàm illius authorem, tanquam irâ indignum, spernendo: cui contra, si irascitur, honoris plurimum defert, talem nimirum suâ confessione declarans, vt vel Sapientem afficere contumeliâ possit. Alia ratio, cur vindictam Sapiens non

mercatoris ad lucra, quae in periculo damnarat, statim redeuntis. Philologi demum iam haec, iam illa studia amplectentis. Huius porrò mutabilitatis origo ea posse videtur afferri, quòd homines in rebus, quas tractant, non verò in ratione eas tractandi suam quietem constituunt. Quocirca corrigendum eiusmodi errorem, pensandumque initio maturè, quid facto opus sit: vbi Ratio hoc, vel illud persuaserit; ab eo nihil mox deflectendum, quaecunque se in operis progressu molestiae, et difficultates

Bibliographia locorum inventorum

Levaković, Rafael (o. 1597 - o. 1650) [1639], Ad Benedictum Uinkouich episcopum epistulae XI, versio electronica (), Verborum 6550, Ed. Šime Demo [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [levakovrepist].

Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1667], Oratio de eligendo Summo Pontifice, versio electronica (), 2879 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gradicsoratio].

Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1670], De vita, ingenio, et studiis Junii Palmottae, versio electronica (), 3196 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - vita] [word count] [gradicspalmottaevita].

Palmotić, Džore (1606.-1675.) [1670], Epistula Francisco cardinali Barberino, versio electronica (), 1382 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula; prosa - dedicatio] [word count] [palmoticdzepist].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report