Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: deInde Your search found 2016 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 901-1000:901. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] in hunc excoriatum et exenteratum includunt ouem, in qua gallinam, et in illa ouum, quae integre assantur ad splendorem illius diei. Deinde inter epulas tempusque coenae adducitur puer circuncidendus, cuius (medicus illius artis) glandem retegit, et replicatam pellem forpiculis apprehendis: deinde quo metum adimat puero, ait se in proximum diem circuncisionem peracturum, atque ita discedit: mox simulans, quasi omissum aliquid esset, quod ad praeparationem attinet, ex improuiso praepucium abscindit, uulneri parum salis, et mali cotonei apponens, iam uocabitur
902. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] DE VICTIMIS eorum. IMmolant etiam uictimas, sed plerumque uotiuas CHORBAN tam Turcica quam Arabica linguis uocatas, in morbo enim aut periculo ouem uel bouem pro cuiusque opulentia in certis locis se sacrificaturos promittunt, uoti deinde uictima non comburitur in holocaustum, ut Iudaeis mos est, sed mactato animali, cutis, caput, pedes, et quarta pars carnis sacerdoti praebetur, altera deinde pars datur pauperibus, tertia uicinis. Caeteras reliquias ipsi uictimatores sibi, et comitibus parant ad
903. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] in morbo enim aut periculo ouem uel bouem pro cuiusque opulentia in certis locis se sacrificaturos promittunt, uoti deinde uictima non comburitur in holocaustum, ut Iudaeis
mos est, sed mactato animali, cutis, caput, pedes, et quarta pars carnis sacerdoti praebetur, altera deinde pars datur pauperibus, tertia uicinis. Caeteras reliquias ipsi uictimatores sibi, et comitibus parant ad uescendum, neque tenentur uoto, si e morbo uel periculo erepti non fuerint.
904. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] finitur et stipendium: et sunt omnes filij Turcarum. Tales utuntur longiori hasta, framea, pileos habent rubros, uel alterius coloris ex panno, cum quatuor angulis corniculatis, TACHIA dictis, et differunt a IENICERIS et SOLACHLARIS uestitu atque armatura: tales perfodiunt hostium equos in bello. Deinde aliud genus peditum ex VValahia sectae Graecorum, VOINICHLAR uocati, hi nihil habent stipendij a turca, quam quod immunes sunt a tributi solutione, et decimis: Tales tenentur ociosos equos Regis Turcarum proprijs sumptibus alendo, curamque illorum gerendo, ducere tempore belli.
905. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] duo usurpans tentoria, cognomento SATORLAR, cum hodie alterum pro eo tenditur, alterum ad proximam mansionem figitur, ut ibi postero die recipiatur. Magnitudo tabernaculi tanta est, ut procul uisentibus urbs uideatur: in proximo castrametantur Principes, et ambiunt Regis sui tabernaculum: deinde Equites, qui uel singuli, uel terni tentorium habent: Etiam pedites habent propria tabernacula, id enim ex disciplina habent, ne quis sub dio cubet. Ituro exercitui stratores uiam faciunt, hinc inde collocantes aceruos lapidum, uel strues lignorum, ad indicium uiae, adeo ut ne in tenebris
906. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] se media nocte, et usque meridiem, sequentis diei in agmine sunt. Inter equitandum Rex in medio duorum BASSALARVM cum illo colloquentes incedunt, quos praecedunt aliquot IENITSERORVM ordinis milites,
907. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] cum maximo milite, equitum et peditum, et diuersas conditionis hominum, alij habentes stipendia, alij quaestus gratia et lucri, masculi tantum, nullas secum ducentes mulieres.
DE VICTVRA ANImalium.
DEinde sequitur multitudo Camelorum, mulorum, equorum (
uictum necessaria.
DE POTV ILLORVM.
TRiplex illis potus: Primus ex sucaro, ab illis SECHER uocato, aut melle diluto aqua, TSERBTH appellatur is potus. Secundus ex uuis passis detractis racinis in aqua decoctis, additur deinde aqua rosacea, et ali quantulum ueri mellis, et hic potus HOSSAPH uocatur, et uenditur ubique locorum in Turcia, est.
quod ex musto factum, speciem mellis prae se fert gustu et uisu, deluitur enim aqua, et datur seruis ad bibendum.
DE MODO SEDENDI ET comedendi.
CVm manducandum est, subijciunt storeas HACTSER uocatas, deinde insternunt tapetia, aut puluinaria. Alij in nuda humo discumbunt, mensa illorum TSOPHRA dicta, ex corio fit, et explicatur, et contrahitur, ut marsupium. Non assident nostrorum more, nec discumbunt ueterum ritu, ut cubito innitantur, sed decussatim pedibus inter se complicatis more sartorum,
religio, a nefandissima illa Barbarorum superstitione. Quare humanissime lector, meum conatum oro boni considas, si quid ex hac (uera quidem, sed incomposita) mea foetura uoluptatis aut iucunditatis hauries. Nam sancte deierare possum, nudam ueritatem me sectatum esse, nullo Turcicarum rerum scriptore inspecto. Iudicium ueritatis committo peritis linguae et nationis, deinde illis, qui diligentius euoluerint, quae de ritu et moribus huius gentis in lucem sunt aedita.
IN VETERI VANGIONVM VORMATIA EXCVDEBAT GREGORIVS COMIANDER, ANNO M. D. XLV.
|
911. Đurđević, Bartul. Prognoma, sive Praesagium... [Paragraph | Section]
standardization- note the passage in Turkish language (TR; cf. http://www.loc.gov/standards/iso639-2/)
Rex in Regem Hungariae suffragio omnium ordinum Regni enuntiatus esset, Ferdinandique exercitu regia Budensi pulsus ac ad oppidum Zina [W: Zyna] profligatus esset, vocatus sum a Rege ex monasterio Laad ut res quasdam suas pretiosas mihi ad asservandum daret, quas recipere recusavi; deinde Rex Joannes desertus a suis in Poloniam profectus est; ultro in Poloniam usque eum secutus, terque ex Polonia iter pedibus causa Regis in Hungariam confeci, Regis inopiam ex liberalitate Dominorum Hungariae sustentans, adeoque ex Dominis Hungariae, inter quos primi nominis viri erant Jacobus
Paphlagonias
uagos, buxo undantemque Cytoron,
Correxi ex Cytheron
nos vidisse contigit, quum navium libuit rectoribus redire in justum
alveum, haec sunt: Kewzeg arx familiae Orbasziorum in dextra Danubii, prorsus
diruta et destituta, sitaque olim in amoeno loco, cui adjacebat claustrum Pauli
Heremitae. Deinde oppida nominata Veresmarth et Lazkó. Mox Dravi fluminis
ostium, a quo Valcó comitatus sumit initium, et Baroniensis desinit. Post arcem
Erdewd, de qua supra, nullo honore habitata, in sinistra oppidum est Pathay,
Bajá castellum
longe inspeximus. Nec refert de ruinis, excidioque, ut putamus, dicere, quia
cuncta ruinae, desolatio et solitudo habet. Hoc tantum adjiciendum duxi, quod
Tibiscus amnis ex Carpato monte per comitatum primo Maromarusianum fluens,
deinde per Cumanorum campos in superiore Pannonia sitos lapsus, Titulii alluit
promontorium, quod habet in dextro latere. Inde paulo ultra cursu provectus et
in paludes sparsus, uno tandem ostio, Zalonkemeno opposito in Danubium cadit.
infra
Alutae ostium e Transalpina ab Transsylvania venientis Danubium ingreditur.
Izcarem autem Ciabrum esse non difficili conjectura assequutus sum. Primum quod
juxta positionem in Ptolomaeo hujus fluminis aliud flumen nullum est, deinde
quod moderni quoque incolae hunc ipsum amnem et
urbem Zophiam terminum ponunt inter Mysiam superiorem et inferiorem cum Thracia,
quemadmodum et Ptolemaeus libro
et impensae, magna mente illud
perfecit, facileque cum veteribus certare potest.
Caeterum Philippenses, ad quos divus Paulus apostolus scribit, hujus civitatis
erant incolae. In cujus campis pugnavit primum Julius Caesar cum Pompejo. Deinde
Augustus et Brutus cum Cassio; tantaque tumulorum per totos latissime campos
erectorum copia cernitur, in quamcumque partem oculos verteris, ut numero eos
comprehendere non facile possis. Nec dubium est vel praesentium indigenarum
et
multis aquis conspicuis in Vulturnum per Philippenses campos dirigit.
Per quos late initio dextra ora viae publicae sive Trajanae praefatorum montium
ima foecundando, exspatiatus, ad Philippopolim in eandem viam redit. Ibi deinde
inter urbem et suburbium accepto ponte ligneo versus Haemum ad sinistram
recedit, qua per majora ejus planitiei spatia egressus, et longe lateque
divagatus, denuo in memoratam viam majore jam sui et nomine et existimatione
verum majora recipit flumina, quam quae recipit inter montes. Duo
primum dextro latere, et utrumque e montibus Basilicis decurrentem, Ztaram
Richam, hoc est, antiquum flumen ad Philippopolim, et Ardam paulo infra
Hadrianopolim. Laevo deinde quinque: Topolnizam citra oppidum Tatar Pazarcik,
ultra Jadinam paulo post Cruzkam; inde Gergovam, mox Tonzam eodem fere loco sub
Hadrianopoli, quo Ardam. Ubi ponte etiam ligneo jungitur Tabaclar ab opificio
coriariorum Turcis
nostram offerimus, quandocunque
tulerit occasio. Ceterum quod ad fratrem suum attinet, diu iam de eo nihil intellexi. Neque, ut verum
fatear, nimis multam illius curam gessi; postquam
vidi obduratum in ea factione, quae, nisi resipuerit,
haud dubie primum sibi, deinde omnibus nobis aliis,
perniciem est extremam paritura. Et maxime miror,
quod idem dominus frater eius, homo prudentia summa et singulari, cum seditiosis habeat commercium;
ibique fortunae suae incrementa quaerit, ubi nemo nisi
Turca dominatur. Non ita mihi
litteras.
Accessi magnificum dominum Marcum Antonium de Musa, qui heri profectus est Veronam pro capitaneo. Salutem a dominatione vestra reverendissima accepit gratissimo animo, et inquisivit de fortuna et valetudine ejus copiose et studiose, deinde jussit, ut nomine peterem a dominatione vestra reverendissima opus ejus historiarum de rebus Hungaricis, promisitque se solum tantummodo visurum et lecturum, nemine participe facto; quare autem id optet, mihi non aperuit. Quod reliquum est, dominatio vestra reverendissima habet
habeat, quoniam occasiones talium rerum vix semel in centum annis occurrunt.
Equorum nunquam alias fuit major raritas ut nunc est, hoc est bonorum et nobilium, eo magis quod proclamata est in iis nostris confinibus generalis expeditio in Ungariam, licet ficte, ut deinde accepimus; accedit huc, quod zanzacchus iste Clisiensis et Hluinensis modernus epirota est natione, malus vicinus, qui non solum equos evehi prohibuit, sed et animalia et fruges, et omnia alia; tamen non desisto interrogare, ut mihi a dominatione vestra reverendissima commissum est.
elaborati, ut quidvis adhibitum in
iis multo expressius quam in ipsis speculis repraesentaretur: nec sane licet oratione
assequi veram effigiem eorum. Nam postquam essent perfecti, et hoc ordine dispositi, ut
primum locum haberet argenteus, secundum aureus, deinde rursus argenteus, postea aureus
positus esset, plane inenarrabilis spectaculi facies reddebatur: ut accedentes ad
contemplandum, non possent discedere, eo quod omnia splendore eorum illustrarentur,
et quod in contemplatione magna inesset
omnia abunde habet, cum sit et irrigua
undique regio, et ad magnam securitatem munita. Iordanus fluvius Nam
Iordanus, fluvius ille perennis, circumfluit ipsam, in se ab antiquo continentem non
minus arvorum quam sex millia myriadum. Deinde ex vicinia sexaginta myriades hominum in
ipsam pervenerunt, qui singuli possessionem centum iugerum agri sunt consecuti.
Iordani exundatio annua Fluvius autem, perinde ut Nilus, circa tempus
messis exundans, multum terrae
singuli possessionem centum iugerum agri sunt consecuti.
Iordani exundatio annua Fluvius autem, perinde ut Nilus, circa tempus
messis exundans, multum terrae irrigat, et circa regionem Ptolemaeorum in alium fluvium
illabitur, qui deinde in mare ingreditur. alii etiam qui vocantur Torrentes defluunt,
qui loca illa ad Gazam et regionem Asotiorum inundant. Ad haec naturalibus munimentis
circumdatur, cum ob angustias viarum et praecipitia ad fauces profundas,
asperitatesque
accurate traditis, hoc demonstravit et effecit, ut si quis tantum cogitet de
aliquo improbo facinore peragendo, nedum si id peregisset, sciret Deum id non latere:
sicque in tota lege sua Dei maiestatem et potentiam illustravit. Hoc initio ita facto,
demonstravit deinde, omnes alios homines, praeter Iudaeos, stulte multos statuere Deos,
et colere eos quibus ipsi sint multo praestantiores. Nam illos simulachra ex lapidibus
et lignis confecta, habere pro imaginibus eorum qui ipsis aliquid ad vitam utile
invenerint: atque
cohortatur ille qui dicit: Memoria recordator Domini, qui fecit in te
magna et mirabilia. Apparent enim illa magna et admiranda, cum recte considerantur: ut
primum ipsa corporis compages, nutrimenti dispensatio, et singulorum membrorum sua certa
figura: deinde, et multo magis, sensuum dispositio, et mentis vis atque agitatio
invisibilis: tum etiam eius velocitas ad quidvis agendum, et inventio artium in immensum
sese extendunt. idcirco iubet nos haec considerare, et meminisse, quod omnia iam
quae exoptata contigit, solet
elicere lachrimas. Hinc iussit illos in ordinem offerre et seponere volumina legis.
hocque facto, salutans excepit illos, et dixit: Rectum erat, viri pietate insignes, me
primum exhibere honorem illis ob quae vos accersivi huc: deinde vobis praebere dextram:
ideo illud prius feci. Hic autem dies in singulos annos per totam vitam meam erit
mihi solennis et magnus, quo vos ad me venistis. Et quia contigit ut ad me veniretis
tempore illo, quo ego navali adversus Antigonum
cum approbatione audito, dixit, Omnes praeclare respondere:
sed interrogato adhuc uno tantum, velle in praesens desistere, ut conversis ad laeticiam
et oblectationem liceat hilaribus esse: sequentibus vero sex diebus, velle etiam ex
reliquis aliquid addiscere. Deinde quaesivit ex proximo: 10 QUIS finis
esset fortitudinis? Ille respondit: Si quod in rebus arduis et periculosis fuerit recte
deliberatum et constitutum, id etiam ita pro animi sententia expediatur. Sed tibi, o
Rex, a Deo
inquit, Rex. Nam cum a Deo omnia
gubernentur, et recte hoc statuamus, hominem esse Dei creaturam: consentaneum est,
ut ii omnes sui sermonis vim et rectitudinem a Deo principaliter petant. Hic cum rex
innuisset, ipse desiit de his verba facere: ac deinde conversi sunt ad hilaritatem
convivii, quod ad vesperam demum est solutum.
Secundi diei convivium Postridie rursum eodem modo et ordine et
convivium erat apparatum, et singuli discumbebant: ibi Rex, cum visum esset
12 QUOMODO veritatem
diligere et colere posset? Ille respondit: Si primum statueris, magnum dedecus esse
omnibus hominibus, mentiri: multo vero magis, regibus: qui cum habeant potestatem agendi
quae velint, cur mentiantur? Deinde si hoc etiam consideraveris: Deum esse veritatis
amatorem.
Hoc etiam valde approbato, conversis oculis in sequentem, dixit ad eum:
13 QUAE esset doctrina, et qui fructus sapientiae? Ille respondit:
Quemadmodum
omnes, similiter studebunt agere. verum tu nihil
simulas, neque es rex personatus: sed praestas regem verum, ex gratia Dei, qui pro
tuorum morum pręstantia tibi imperium dignum contribuit. Haec omnia cum Rex cum magno
approbationis suae applausu accepisset, et deinde convivii hilaritatem in satis longum
tempus protraxisset, tandem iussit viros illos ducere cubitum. Quo facto, et finita hac
convivatione, apparabantur quae in sequentis diei convivium instruendum pertinerent.
Tertii diei
et reliqua conversatione, in benevolentia et reliquis vitae officiis
nihil ultra modum agant. Deus autem tibi, Rex, mentem ad optima diriget. Rex cum
applausu hoc accepto, et simul omnibus aliis nominatim collaudatis, idque etiam
facientibus aliis qui aderant, deinde convertuntur ad hilaritatem canentium.
Quinti diei convivium Sequenti die Rex similiter captata opportunitate,
interrogabat sequentem: 41 QUAE esset maxima negligentia? Ille ad hoc
respondit: Si
esse liber et
vacuus ab ira? Ad hoc dixit ille: Si primum consideraveris, quod cum omnium potestatem
habeas, si adiunxeris iram, mortem sis allaturus multis: id quod est inutile et triste,
si quis ex eo quod omnia in sua potestate habeat, multos vita privat: deinde si hoc
etiam perpenderis, cum omnes habeas subiectos, et nullum adversantem, non esse cur tibi
sit irascendum. Postremo, si et hoc expenderis, Deum totum mundum gubernare cum
mansuetudine, sine indignatione omni: huncque, Rex, tibi esse imitandum.
hospitales et faciles ad se excipiendum? Dixit ille: Si
te erga omnes ęqualem exhibueris, aut etiam inferiorem magis quam superiorem erga illos
apud quos peregrineris. Nam primum Deus ipse in universum, quod se humiliat, acceptat ex
sua natura. Deinde etiam homines ipsi demissos humanitate prosequuntur.
Suffragatus huic, alium interrogabat: 49 QUOMODO extruere posset, quae
sint futura diuturna? Ad hoc dixit ille: Si magna et honorifica perfeceris opera, ut
contemplantes
et in tota vita
degenda veritatem colere. nam ex hoc maximum gaudium, et tranquillitas animi maxima tibi
contingent Rex. Spes etiam in Deo praeclara continget tibi, pie administranti
regnum. His auditis, omnes exclamarunt cum applausu magno. deinde rex laeticia repletus
ad propinandum est versus.
Sexti diei convivium Sequenti autem die apparato convivio, series eadem,
quę ante, erat discumbentium. ibi Rex data opportunitate, reliquos interrogare cępit, ac
convivio, series eadem,
quę ante, erat discumbentium. ibi Rex data opportunitate, reliquos interrogare cępit, ac
ad primum dixit: 51 QUOMODO quis vitaverit, ut non in superbiam incidat?
Ille dixit: Si primum aequalitatem servaverit: deinde ubique sibi subiecerit, quod ipse
homo praesit hominibus: tertio, si cogitaverit, Deum deprimere superbos, et exaltare
humiles.
Commendato eo, sequentem interrogabat: 52 QUIBUS sit utendum
consiliariis? Illis,
Illi autem rem aggressi, singula ex collationibus ad consonantiam
elaborabant: et quod ita consonum et elaboratum erat, ut dignum esset descriptione, a
Demetrio scripto excipiebatur. Ac quidem quotidie ad nonam usque horam in tali studio
congregati erant: deinde discedebant ad curandum corpus, quibus omnia large
suppeditabantur quae cupiebant, et praeter haec quotidie de illis quae regi apparabantur
et his Dorotheus ex mandato regio subministrabat. Atque etiam quotidie bene mane
veniebat in aulam, et salutato Rege
historia versarentur, fabulosa
figmenta receperunt: quandoquidem apud omnes homines, tum communiter de locis, tum
proprie de urbibus, monumenta quaedam servabantur huiusmodi, quas dixi, rerum,
auditione perceptarum: quas filii a patribus acceptas suis deinde posteris ut
traderent, elaborarunt. quod siqui litteris eas consignare vellent, ab his ut ita
plane exponerentur quo modo de veteribus acceperant, dignum putabant. quapropter
illos viros, ut locorum descriptiones fabulosis additamentis variarent,
Mytilenaeis aggressus scribere, narrationem prius
quam universam absolveret, ad Lacedaemoniorum res gestas divertit: quibus nondum
imposito fine, Plataeensium obsidionem commemorat: eamque mox imperfectam dimittens,
Mytilenensis belli mentionem infert. deinde sermonem eo convertit, ut, quemadmodum
Corcyrae seditione facta, alii Lacedaemonios, alii Athenienses accersiverint,
exponat. neque vero perficit hanc partem; sed omittens inchoatam, de Atheniensium
priori expeditione in Siciliam pauca narrat.
tam sociorum in eam mentem adducti, quam metu ne nimium crescerent vires
Atheniensium, quorum dicioni iam subiectam Graeciae maiorem partem viderent.
Athenienses enim ad eas res quae incrementum illis attulerunt, huiusmodi ratio
perduxit. Deinde ea quae a Persico bello ad Peloponnesiacum civitas gessit, per
capita subiungit, idque cursim, usque eo, ut ea paucioribus quam quingentis versibus
comprehendat. Rursus, cum illa rebus Corcyraeis anteire, neque ab illis, sed ab his
manasse
utrosque, dum res agerentur, nec minus apud Peloponnenses ob exsilium meum, versatus
essem; factum est ut aliquid ego peritius, quam ipsi, potuerim in otio cognoscere.
Dissensionem igitur post decem annos exortam, et foederum perturbationem, et quae
deinde in bello consecuta sunt, explicabo. Praeterea et in ea parte ubi
amplificationibus res persequitur, minus illum esse MG: In capitum tractatione non satis accuratus
est.
In
quod nimirum is custodia civitatem contineret, ac, quantum quidem
posset, quietam conservaret, ita tamen, ut frequenter equites aliquot emitteret, qui
hostium emissarios ab agris qui vicini urbi erant, prohiberent, nequid ipsis agris
damni inferretur; deinde brevem quandam pugnam ab Atheniensium equitum turma, una cum
Thessalis, in Phrygiis ait esse commissam cum Boeotorum equitibus: in quo conflictu
Athenienses et Thessalos nihilo fuisse inferiores, quoad gravis armaturae militibus
subsidio Boeotis
quod perinde est
ac si Latine dicas: Ea igitur quae urbium erant, tumultuabantur . quod multo sane
melius erat hoc modo:
suspectus . In his rursus illud
incertum est, cui vocabulum
per leges latas ob
utilitatem, sed contra leges ab avaritiam fiebant . Sententia vero est huiusmodi:
Neque vero ad utilitates legibus constitutas societatum fiebant coitiones; sed eo, ut
quisque aliquid contra legum praescriptum posset adipisci. Deinde ait:
poenas ab eo sumebat, quod fidentem minimeque sibi caventem insidiis circumvenisset:
ac propterea etiam prudentiae opinionem consequebatur, quod suam animo securitatem
providisset, quodque adversarium per dolum vicisset. Deinde ita ait:
omnes etiam soloecismos, qui vel in numeris, vel in casibus admittuntur, figuras
dicendi vocet. Nam cum praeposuisset,
arbitramur, ut ostendamus, vel iure penes nos, qui Medum eiecerimus, imperium esse,
vel nulla iniuria nos lacessitos nunc ad bellum exire . Haec oratio confitentis est
bellum innocentibus illatum; cum de neutro istorum rationem reddere velit. His deinde
addit:
idem est
ac si dicat: Vos quidem, cum certo sciatis iniuria vos affici, necessitatem perferte,
ac cedite. nos contra, cum non ignoremus iniuriam nos inferre imbecillitati vestrae,
per vim erimus superiores. Haec enim utrique nostrum possunt evenire. Deinde caussam
huius afferre volens, addit:
οὗτοι
δεινοὶ τοῖς νικηθεῖσι
τούτου ἡμῖν ἀφείσθω κινδυνεύεσθαι
exstitisset, in eum conferebant. praeterea non hac
dicendi figura, quae reprehensionem habet; sed illa, qua deprecatio continetur,
utendum erat. non enim multitudinis lacessere atque irritare iracundiam, sed placare
ac mitigare, oratoris est munus. Deinde adiungit his sententiam quandam, veram illam
quidem, graviterque prolatam, sed praesenti tempori minime utilem:
omnibus
conveniant: sed, quemadmodum initio quoque dicebam, quae sua esset de Periclis
virtutibus sententia, ostendere cupiens Thucydides, hanc illi intempestivam orationem
affingit. Oportebat autem ipsum prius, quid de hoc viro sentiret, declarare; deinde
vero eidem in periculo versanti orationem, qua iracundiam deprecaretur, humilem
adiungere. Hoc sane facere decebat eum historicum, qui veritatem imitari vellet. illa
vero permolesta sunt, quae puerilia dictionis ornamenta, et nomina
quidem calamitatum partem maximam
praeter opinionem, praeterque expectationem subibant; ac hortaretur ut fortiter atque
ita ea mala ferrent ne civitatis dignitatem labefactarent; ac, rerum privatarum
dolore deposito, de communi salute essent solliciti; deinde oratione percurrens,
illos, cum tam firmum in mari imperium tenerent, neque a Persarum rege, neque a
Lacedaemoniis, neque ab ullo praeterea hominum genere, regno spoliari posse; quarum
rerum fides non praesens, sed futura erat; non in providentia,
nolle succumbere, neque nostram delere dignitatem. Nam qui per ignaviam, gloriae,
quam obtinet, desertor est, is non immerito ab omnibus reprehensione dignus
iudicatur; is vero malevolentia, qui temere gloriam, ad se non pertinentem, appetit .
Deinde illa addit, quae Atheniensium animos ad maiorum fastum excitent:
utraque faciunt inferiores) et ob id Syracusas vult damno
affici, ut nos modestiores fiamus; ac superesse, ut tutius degat; is non ea quae in
humana sunt potestate, sperat. non enim possunt homines et desiderium et fortunam in
suo arbitrio habere . Deinde, quae in extrema oratione sunt collocata:
est 28. dies eiusdem mensis.
Gaudebam non minimo gaudio, quod Vestra Reverendissima et amplissima Celsitudo valeat:
secundo arbitrabar, me aliquas accepturum esse litteras. Sed miser ego spe frustratus,
tamen adhuc spero in paucis diebus. Laborabam deinde ex corpore fere per decem
hebdomadas. Quod autem Vestra Illustrissima et Reverendissima dominatio scripsit
domino Casparo doctori, et animi mei institutori, ut mei curam habeant, id certe quantum
ab eis possibile fuit, diligentem
et incolas praeter paucos in arcibus inclusos in
servitium abduxit. Corcyrae portus, et litora, ac vicos, quamvis non impune vexavit.
Triremium nostrarum Barbadicam Jadertinam, et Tronam vix elapso Chersano Nicolao
Drasio dum hostilem explorarent classem deinde etiam tres onerarias naves cum
militibus, et armamentis oppressit. In Epiro Alchinium, quod ab exercitu necquicquam
oppugnabatur per deditionem a Sarra Martinengo servari non posse praevidente recepit.
Antibarim quoque nullis prorsus vexatam armis
deferendum suae matri. Cognitis in
civitate iis iis Z: his D , quae in
Blattensi rure ab hostibus gesta fuerant fuerant hostibus Z: fuerant inter nos luctus deinde etiam tumultus exoritur.
Universi enim rurales, sub praetextu invisendi suos, et colligendi, si quae
superfuerant hostibus D [hostibus] abire decreverunt. Fuit quidam ex
ordine clericali, qui tanquam praesagiens aliquid novi
Ex ea Pater
Vincentius Theologiae Magister insignis ex ordine Praedicatorum fuit Archidiacono
amicissimus, et jure sanguinis quarto gradu conjunctus, propter cujus benevolentiam
Rosenei domi suae primo Jacobum, quem mors decennem immatura praeripuit, deinde hunc
Antonium utrumque Marci filium utroque parente orbatum educaverunt literis, et moribus
imbuendum educaverunt litteris, et
moribus imbuendum Z: educaverunt, literis et moribus imbuendum
halitu
semimortuus. Nihilo minus postridie vix audita est vox hostes adesse, et ad primam
acclamationem inter primos ex urbe elapsus non ante moderavit cursum, quam superatis
montibus se reperit procul a Civitate 15 millia passuum. Apparati sacris deinde
corpora curavimus. Vincentius Roseneus fratri retulit, quae audierat a Cervino Bona.
Ille suspicatus dolo semina terrorum seri succensus quodam calore iracundiae plura
animo volvebat, cum in aula praetoria sensit esse de annona
pugnatorum paucitatem, tum etiam propter murorum debilitatem. Illico jussu
Archidiaconi prepravljeno iz
Archidiaconus lembus exoneratus sub oculis Praetoris scissa rimula
immersus fuit; Deinde omnem multitudinem virorum ipsemet conscripsit, et numeravit, et
inventi sunt circiter ducenti, et quadraginta
hostiolum portae marinae cum duobus tantum Jacobo *** Jacobo *** et Marino Z: Jacobo scilicet, et Marino
D et Marino suis intimis, et avectus celoce Perastina in habitu vili
nautico primo Pharum deinde Jadram, et tandem Venetias, sive Ferariam pervenit. Nos
invicem cohortati alter alterum, et in bonam spem evecti foramen turris Praetoriae
extruximus. Vigiliis dispositis totam urbem circum circa *** circum
diebus ante bellum motum Raphael Gabrielius a Petro Bragadeno loci rectore
optimo missus in legationem Venetiis reportaverat numerum non parvum sclopetorum
lancearum, arcuum, sagittarum, et sex colombrinas aeneas emittentes pilas ferreas
librarum duodecim. Deinde post bellum jam motum Philippus Roseneus, et ipse orator
missus attulerat quatuor petrerias, et duas colombrinas et triginta archibusonorum, et
pulveris bombardici copiam, et multa alia tela. Erant et et
sapientum aperiantur
quodque ipsi D ipsi responderunt se ab illis
civibus hostium loco haberi, neque admitti intra maenia [ad] scriba ipse delevit in urbem jam a multo tempore.
Deinde quaesivit an Triremes Venetae fuerint sub eo oppido a quindecim diebus citra,
qui responderunt fuisse. Subjunxit ille praesidium fuit dimissum dimissum Z: admissum D , verumtamen majores, et
dedere. Nos primo
conjecturis id quod erat conjectantes a praefecto classis Turcicae
nostrorum hominum nunquam defuit locus ad
amplissimas dignitates honoris et fortunarum. Postea quum in virum evasisses, et
viderere tractandis maioribus negotiis idoneus, multas et varias, et nobiles
legationes, primum sub Joanne Rege, deinde sub Caesaribus Ferdinando et
Maximiliano fideliter, prudenter, dextere, servata semper Principum auctoritate,
obiisti. Quamobrem tibi externo, nec petenti, nec ambienti, merito quidem
virtutis et industriae ultro donata sunt
matre vero Margarita Statilia Michaelis Statilii
etiamsi varia exemplaria versionum Sacrarum literarum conquisierunt, eaque inter se accurate contulerunt, indeque sua Hexapla confecerunt: tamen revera sacro textui, suis illis mythologiarum transfigurationibus, sublato literali sensu, prorsus novam faciem aut larvam induxerunt.
Secuta deinde est aetas Hebreae linguae prorsus ignara, ut parum efficere in hoc genere potuerit. Quin potius studio declamitandi, ac dulcedine suarum cogitationum et inventionum, Theologi ad sua potius commenta deflexerunt, quam ut vel Sacras literas, vel earum nativum sensum explicarent.
ut tanto magis sacer Codex tum teratur, tum etiam intelligatur.
¶ Prima igitur et prolixissima eius pars continebit singularum Scripturae vocum, et phrasium ex illis ortarum, explicationem, Alphabetico ordine digestam: ita ut primum maxime propria nativaque earum significatio, deinde autem figuratae explicentur: ea tamen serie, ut quanto quaeque significatio nativae magis propinqua est, tanto prius exponatur: quanto autem magis figurata est, tanto posterius: praesertim vero eae, in quibus tropi conduplicantur. Postremo autem loco, significationes obscuriores, ex una
nec Paulus ac Barnabas in Actis. Dicetur de huius vocis phrasibus etiam in aliis vocabulis, quae ei adiungi solent.
ADVENTUS, et Advenio, nota vox est. Celebratur autem loquutio Adventus Domini, qui duplex potissimum est. Primum, cum venit in carnem ad redimendum genus humanum: Deinde, cum in fine mundi veniet ad iudicandum homines. Possis et tertium adventum eius dicere, cum singulos convertit, et in corda eorum venit.
AEDIFICARE, Hebraeis
7. potissimum de dono Spiritus sancti interpretetur. Ex hac metaphora dicit Dominus in Ioele, se effusurum de Spiritu suo super omnem carnem: donum spiritus, pluviae aquisque comparans. Ezech. 36 est plenior metaphora aut similitudo, cum inquit: Effundam super vos aquas mundas, et mundabimini. Deinde ponuntur Aquae pro adversitatibus
et calamitatibus, magnisque periculis: ut Psal. 18, Et assumpsit me ex aquis multis. et Psalm. 69, Servame Domine, quoniam aquae venerunt usque ad
Esa. 15 Levit. 19. Ier. 4 sicut et Capitis. Contra apud Romanos olim, barba et coma promissa luctus ac moeroris indicium erat. Sic sane et de Mephiboset 2, Sam. 19 legitur, quod intermissa rasione barbae, et lotione vestium ac corporis, testatus sit suum dolorem de exilio Davidis Deinde et ignominiam significabat Sic enim Hanum rex Amon 2. Sam. 10 praecepit, dimidiam barbam legatorum Davidis radi. Sic et Paulus radit barbam, et tondet comam, veluti in signum doloris ac poenitentiae, et reddendi Voti tum in Cenchraeis tum Ierosolymae.
BARBARUS, primum perinde
BARBARUS, primum perinde in Sacris literis ut et in prophanis, peregrinum significat: Credo ficticium esse vocabulum, a soni peregrinae nobisque ignotae linguae inconcinnitate: cuius pronunciationem, etiamsi per se elegantissima esset, moleste accipimus, tamquam inconditum quid ac rude sonans Deinde significat peregrini sermonis hominem. sic Ovidius dicit, se esse Getis barbarum et Paulus 1. Cor 14 dicit, eum qui nostram precationem publice clareque factam non intelligit, esse nobis barbarum et nos vicissim ei. Sic Psal. 114. dicitur. In exitu Israel de Aegypto, et
nostram precationem publice clareque factam non intelligit, esse nobis barbarum et nos vicissim ei. Sic Psal. 114. dicitur. In exitu Israel de Aegypto, et domus Iacob de populo barbaro. Tertio barbarus incultum, agrestrem et ferum hominem significat. Hac ratione primum Graeci, deinde et Romani, omnes alias gentes barbaras, id est, incultas vocarunt. Sic et hodie Itali alias gentes prae se ut barbaras, id est, minus cultas ac humanas, et minus ingeniosas contemnunt.
BASAN, fuit et regio quae Gigantum dicta est, Deut. 3. et civitas regni Og, ibidem et denique
hanc vocem cum dicit, beatiorem fore caelibem. Item Dominus, cum dicit. Beatae erunt steriles: scilicet, commodius in eo statu habebunt, non dolentes aliorum praeter suam calamitatem. Sic Psal. 136, Beatus qui retribuet tibi retributionem, et allidet parvulos tuos.
Deinde, Beatitudo aliquando pro iustificatione ac reconciliatione accipitur: quod illi demum felices sunt; qui Deo propitio fruuntur. Psal. 32, et Rom. 4 Tertio tribuitur a Christo Matt. 5, et Luc. 6, ingens beatitudo illis, qui varias cruces, labores ac dolores propter
tametsi etiam plures specialiores istis subdivisis reperiri queant. Diligentissime autem duo illa hic expendantur et observentur: de quibus forte postea aliquid in voce VOLUNTAS addam. Nunc aliorum quoque de hisce vocabulis sententiam adscribam, ac primum quidem ex novo Testamento haustam, deinde ex veteri, ubi simul etiam ipsae originales voces Graeca et Hebraea explicabuntur: tametsi non ita perspicue hasce duas significationes distinguant ac explicent. Sentit igitur Hieronymus,
vero loco Lucae, In hominibus bona voluntas: non incommode possis intelligere hominum propensam voluntatem, quam angeli eis in agnoscendo et accipiendo hoc tanto bono imprecantur, et divinitus dandam esse praedicunt. Primum enim indicatur, Dei gloriam restitui per illam filii incarnationem. Deinde, hominibus pacem a Deo contingere, postremo vicissim ipsorum bona voluntas seu fides, erga tantum thesaurum divinitus oblatum requiritur, aut etiam hominum acquiescentia in eo ac fruitio denunciatur. Iam audiamus explicationem cuiusdam Hebraeae linguae probe gnari, ex veteri Testamento
Sic Esaiae 55, invitat Deus omnes sitientes, ad fruendum aqua spirituali. Eodem modo et Esaiae 65. dicit Dominus: Servi mei comedent, et vos esurietis: servi mei bibent, et vos sitietis. Sic Prover. 5 et 9. 1. Corinth. 10, Bibere spiritualem potum. De hoc significato vide supra in AQUA. Deinde, per quandam catachresin rapere significat: ut Iob 5, Bibent sitientes divitias eius. Esaiae 37. Ego fodi, et bibi aquam: id est, quae oppugnavi, ea diripui. Tertio, valet aliquando idem quod percipere aut discere, sicut et Latini sua metaphora Imbibere utuntur: ut Iob 15, Bibere
scribitur. ut 2. Sam. 22. Psal. 28. et 97. Hoc fit, cum propterea (interpretante ipsomet Domino) ne visa aliqua specie eius, sibi idolon facerent: tum, quia humana mens non est illius maiestatis capax: tum denique, quia (sicut Dionysius interpretatur) ignota sit nobis Dei essentia. Deinde, dies caliginosa pro obscura, tristi ac infelici per metaphoram ponitur: quia tenebris nihil tristius, ut postea dicetur: et contra, luce nihil laetius, Zoph 1. et Ion. 2. Sic igitur Iob. cap. 3 maledicens diei qua natus erat, imprecatur eum esse caliginosum. Sic et
sanctus ista de sacrificio Christi sempiterno, eiusque virtute, non ita expressis verbis hoc Psalmo describat, propterea quia nondum hoc ferebat temporis illius ratio et conditio: tamen pulchre depingit hoc titulo sortem et conditionem matutini Christi, cum hinnulis suis in Iudaea circumeuntis. Deinde ingenium, furorem et rabiem hostium Christi, qui ipsum essent non aliter insectaturi et infestaturi, quam quomodo venatores solent matutinam cervam, vel canibus, vel cassibus, insidiis, sine fine eo usque insectari, donec illam comprehendant et interficiant. Et vide quam concinne ad mortem
ut 1. Reg. 16. Num coram Domino est Christus eius. 1. Reg 24 Propitius mihi Dominus, ne faciam hanc rem Christo meo. Item, Christus Domini est: id est unctus est rex a Domino constitutus. 2. Reg 1. Ego interfeci Christum Domini. Esaiae 45. Haec dicit Dominus Messiae suo Cyro. Sed deinde haec appellatio in specie promisso Salvatori tribuitur, 1 Reg. 2. Sublimabit cornu Christi sui. Item, Ambulabit coram Christo meo cunctis diebus. 2 Reg. 23. Dixit vir, cui constitutum est de Christo Dei Iacob. Psalm. 2. Adversus Dominum et adversus Christum eius. Psalm. 84 Respice in
lucem doctrinae: item largiturus lucem
cordium, donaturus lucem aetetnam.
faciet populum suum, a peccatis suis. Matt. 1. Est igitur Iesus, officii nomen. Disputant autem ac confligunt eruditi de hoc nomine acriter. Quidam a Iehova peculiari Dei appellatione, derivare conantur: tali nimirum mutatione aut epenthesi facta, quod ex Iehova, Ieheschuch sit compositum, ac deinde rursus per quandam amputationem et muitlationem sit procrearum Ieschu. Verum eruditi hasce Rabinicas cogitationes, tanquam alienas et contortas, et nulla firma autoritate aut ratione suffultas, explodunt: et simplicissimum ac verissimum etymologiaeque e caelo prolatae maxime consentaneum
et mortis sit missus, sicut audivimus angelum nomen Iesu interpretatum esse. Immanuel, hoc est nobiscum Deus, Matthaei primo dicitur, tum propter essentiam, tum propter officium. nam, Verbum caro factum est, inquit Iohannes: hoc est, in una persona Christi unitae sunt divina et humana natura. Deinde, habitat etiam in nobis hominibus, et est efficax: Iohan. 1. Lux mundi Iohannis 8. 12. Ego, inquit, sum lux mundi: qui sequitur me, non ambulat in tenebris, sed habebit lumen vitae. Sic et Iohannes capite primo explicat: Erat lux vera, quae illuminat omnem hominem venientem in hunc
Sponsabo te mihi in sempiternum, et sponsabo te mihi et in iustitia, et in iudicio, et in misericordia, et in miserationibus Et sponsabo te mihi in fide. Significat igitur haec vox, ardentem amorem erga Ecclesiam suam, et copulationem arctissimam. Nam in sponso flagrans amor existit erga sponsam: deinde vinculum arctius in humana vita nullum est quam hoc. Iohannis octavo interrogatus Christus a Pharisaeis, Tu quis es? respondet: Principium, quod et loquor vobis. Est autem
malitia alienos efficit. Vendere columbas, forte per parabolam significat, Spiritus sancti dona ac bona, totamque religionem ac veritatem eius venalem exponere. Vide et August. tractatu 10. super Iohannem.
COLUMNAE munus est, primum ut sustineat totum incumbens onus, aut aedificium. Deinde, ut sit quiddam invictum, et contra omnes iniurias aut impetus firmum et consistens. Hinc igitur fit, ut per metaphoram significet alias veros doctores, quia quasi sustinent Ecclesiam et religionem, suo quodam modo ac loco. ut Galat. 2, Petrus et Iohannes dicuntur visi esse columnae
unius. Hinc fit ut commune in Sacris literis dicatur primum, quicquid non est Deo separatum, proprium ac consecratum, ut disseritur Deuteron. 20, de facienda vinea communi: id est, oblatis Deo primitiis primisve quos ferre incepit fructibus, hominum usui annuente et benedicente Deo concedenda. Deinde in novo Testamento multo crebrior est huius Hebraismi usus, et in deteriorem partem accipitur, pro reb. adeo prophanis, ut etiam immunda haberi debeant. Forte inde est haec loquutio, quod etiam impuris Ethnicis erant communia, quos una cum suis cibis et reb. habebant Hebraei pro immundis ac
negat Paulus se scivisse esse peccatum, nisi sibi id per Decalogum fuisset indicatum. Iacobi 1, ita describitur cupiditas, ut videatur indicare ipsum originale peccatum, aut certe proximum eius motum, vel aestum. inquit enim: Unusquisque teneatur, dum a propria conscientia trahitur et inescatur: deinde concupiscentia posteaquam concaepit, parit peccatum: peccatum vero
perfectum, gignit mortuum. Ubi ipsam radicem pravorum motuum vocat concupiscentiam. Theologis postea significavit ipsum Originale
verbum Hebraeis solet etiam plerunque verti per colligo. Quare eius Hebraismos quaere in verbo Colligo. Hic tantum de uno aut altero loco dicam. Congregare exules. Psal. 147. Exules Israelis congregabit: id est, colliget pios, primum in Ecclesiam vocando eos, ad veram doctrinam: deinde etiam in vitam aeternam. Allusio autem est in ista loquutione ad dispersionem Israelitarum, tempore captivitatis Babylonicae, et postea factam qualemcunque recollectionem tempore instauratae Hierosolymae. Sic Iohan. 11. Christus dicitur esse passus, ut filios Dei dispersos congreget in
transeundo, iuxta montem Sina venerit, et Abrahamo in terra Canaan liberos genuerit: sic et Hierosolyma aut synagoga populi Israelitici eandem viam ex Aegypto venerit, cum Deo in monte Syna foedus inierit, et tandem in Cananaea carnales filios Deo genuerit, qui tamen non sint genuini ac haeredes. Deinde quod, sicut Agar eiusque posteri fuerint quasi servi, et non veri haeredes bonorum Abrahami: sic etiam praesens Hierosolyma ac gens eandem viam in rebus spiritualibus ac religionis incedat, ut sit spiritualiter serva, extrudenda ex domo Dei, et non haereditatura Dei regnum ac bona. Huc
aut aduruntur. Apta esset et illa huius locutionis expositio, quod sicut cauteriati aut castrati omni virilitate privantur, et veluti effeminantur, amputatis virilibus: ita et istorum conscientia ac mens, masculum illum vigorem sane, acriter et graviter iudicandi, per falsam doctrinam amiserit. Deinde altera cauterii ratio est, quod malitiosis, fugitivis et facinorosis servis, ac aliis, cauterio, id est, ardenti ferro stigmata inurebantur, ut ab omnibus agnoscerentur, et pro infamibus ac sceleratis haberentur. Sic igitur seductores et seducti, dicuntur esse non in corpore, sed anima ac
decimoquarto dicitur, quod Deus sit ad eum venturus, et cum illo mansurus, qui custodierit sermonem eius. Iohannis porro 17, etiam clarius in hoc sensu accipitur, cum Christus affirmat Apostolos custodivisse sermones Dei. Complectitur autem haec custodia primum conservationem purae doctrinae: deinde serium studium credendi verbo ac promissionibus Dei, et parendi praeceptis eius. Sic et D. Virgo dicitur custodivisse in corde suo omnia Christi verba. Custodire, pro cavere etiam in aliis linguis dicitur. Custodire animam in vitam aeternam. Iohannis 12, pro conservare: ubi verbum conatus
vos tantopere laboratis, sua sponte erunt munda. Dare igitur ibi, idem quod efficere aut convertere declarat. Deo gloriam dare, est glorificare eum corde, timendo ac credendo, et ore eum celebrando: Ierem. 13. Iohan. 7. Seneca epist. lib. 15. epist. 96. Primus Dei est cultus, Deum orare, deinde illi reddere maiestatem suam, reddere bonitatem, sine qua nulla est maiestas. Vis Deum propitiare? Bonus esto. Satis illum coluit, quisquis imitatus est. Dare gladium in manus alicui Exod. 5. accusant Isralitae Moysen, quod dederit Aegyptiis gladium contra eos: id est, causam aut
significat, Deo certis quibusdam ritibus ac caeremoniis consecrare. Primum enim, quando templa aut altaria, aliaeve res ad cultum Dei destinatae aedificabantur, tum mox certis ritibus Deo addicebantur et consecrabantur. Sic prolixe indicatur dedicatio altaris, Num. 7. et templi, Esdrae 6. Deinde Nehem. 12. etiam muri Hierusalem dedicantur Deo singulari pompa: id est, solenni quodam ritu ac precatione Deo offeruntur, et eius custodiae protectionique commendantur. Denique et novae domus, et vineae dedicari Deo solebant: ut Deut. 20. Commendabantur enim Deo, eiusque protectioni: et
ratione, ut nos per eam saluemur: sed etiam, ut eam summa sanctissimaque fide undique incontaminatam et illaesam Deo ac posteris, totique generi humano conservemus. Ita vera doctrina duplicem rationem apud nos habet: Primum, ut nobis ad nostram salutem usui data, seu usui possessionis fructuariae. Deinde, ut fidei nostrae ad sacrosanctam custodiam concredita, et apud nos deposita. Alio qui vero ac puro deposito uti custodienti non licet. Nunc porro si quis expendat, quam sancte et inviolate deposita nostrae fidei commissa sint conservanda: facile intelliget, quanta diligentia puritas verae
neque didicit, sed per revelationem IESU Christi illud consecutus fuit, perpetua quadam prophetis, non doctrina praedicavit. Gal. 1. Caeterum et Corinth. 12 et Ephes. 4, Paulus alios prophetas, et alios doctores facit. Illic scribit: Et alios quidem posuit Deus in Ecclesia primum Apostolos, deinde Prophetas, tertio doctores, deinde potestates, etc. Hic: Et idem dedit alios
quidem Apostolos, alios vero Prophetas, alios autem Evangelistas, alios autem pastores et doctores,
IESU Christi illud consecutus fuit, perpetua quadam prophetis, non doctrina praedicavit. Gal. 1. Caeterum et Corinth. 12 et Ephes. 4, Paulus alios prophetas, et alios doctores facit. Illic scribit: Et alios quidem posuit Deus in Ecclesia primum Apostolos, deinde Prophetas, tertio doctores, deinde potestates, etc. Hic: Et idem dedit alios
quidem Apostolos, alios vero Prophetas, alios autem Evangelistas, alios autem pastores et doctores, etc. Ubique prophetas eos dicit,
Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], Prognoma, sive Praesagium Mehemetanorum : primùm de Christianorum calamitatibus, deinde de suae gentis interitu, ex Persica lingua in Latinum sermonem conversum. (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbprognoma].
Utješenović-Martinuzzi, Juraj (1482-1551) [1545], Epistola ad Antonium Verantium, versio electronica. (), Verborum 599, Ed. Utiešenović, Ognjeslav M. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [utjesenovicjepist15450228].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina in manuscripto Budapestensi H46, versio electronica (), 462 versus, verborum 3075, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarminavd].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1557], Stephano Chiacchio, versio electronica (, Vienna), verborum 149, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15571222].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Venezia), verborum 699, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580822].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 1499, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581227].
Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].
Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].
Vrančić, Faust (1551-1617) [1561], Carmina e codice Variorum Dalmaticorum et epistula ad avunculum, versio electronica (), 51 versus, verborum 606, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicfcarmepist].
Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1571], Ad Archiepiscopum Strigoniensem Antonium Verantium, versio electronica (, Posonii), Verborum 901, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15710630].
Vrančić, Faust (1551-1617) [1575], Vita Antonii Werantii, versio electronica (), 51 versus, verborum 606, Ed. Martinus Georgius Kovachich [genre: prosa oratio - vita] [word count] [vrancicfvitaant].
Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
912. Utješenović-Martin... . Epistola ad Antonium Verantium,... [Paragraph |
Section]
913. Andreis, Franjo... . Carmina in manuscripto... [page 49 |
Paragraph |
SubSect | Section]
Faelicemque Gigis patriam, cui Maexia cultu
Laeta superiaceat, propriae quoque causa ruinae –
85 Alta diuturno colapsaque Pergama baello.
Deinde premit Lyciam primis notosque uolucrum
Auspiciis Caras, Cilicum transgressus et undas
Inuisas tunc, Cydne,
Correxi ex Cynde
tuas, quum tabida regis
Corpora reddideras, Armenis proxima post haec
90 Maenia
914. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph |
Section]
915. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph |
Section]
916. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph |
Section]
917. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph |
Section]
918. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph |
Section]
919. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph |
Section]
920. Vrančić, Mihovil. Stephano Chiacchio, versio... [page 218 |
Paragraph |
Section]
921. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 226 |
Paragraph |
Section]
922. Vrančić, Mihovil. Antonio fratri epistula, versio... [page 292 |
Paragraph |
Section]
923. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 26 |
Paragraph |
Section]
924. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 38 |
Paragraph |
Section]
925. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 38 |
Paragraph |
Section]
926. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 43 |
Paragraph |
Section]
927. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 48 |
Paragraph |
Section]
928. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 54 |
Paragraph |
Section]
929. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 61 |
Paragraph |
Section]
930. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 62 |
Paragraph |
Section]
931. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 63 |
Paragraph |
Section]
932. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 67 |
Paragraph |
Section]
933. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 76 |
Paragraph |
Section]
934. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 78 |
Paragraph |
Section]
935. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 80 |
Paragraph |
Section]
936. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 81 |
Paragraph |
Section]
937. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 81 |
Paragraph |
Section]
938. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 93 |
Paragraph |
Section]
939. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 244 |
Paragraph |
Section]
940. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 245 |
Paragraph |
Section]
941. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 246 |
Paragraph |
Section]
942. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 247 |
Paragraph |
Section]
943. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 250 |
Paragraph |
Section]
944. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 260 |
Paragraph |
Section]
945. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 261 |
Paragraph |
Section]
946. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 262 |
Paragraph |
Section]
947. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 263 |
Paragraph |
Section]
948. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 267 |
Paragraph |
Section]
949. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 267 |
Paragraph |
Section]
950. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 268 |
Paragraph |
Section]
951. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 268 |
Paragraph |
Section]
952. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 268 |
Paragraph |
Section]
953. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 271 |
Paragraph |
Section]
954. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 272 |
Paragraph |
Section]
955. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 273 |
Paragraph |
Section]
956. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 274 |
Paragraph |
Section]
957. Dudić, Andrija;... . De Thucydidis historia iudicium...... [page 275 |
Paragraph |
Section]
958. Vrančić, Faust. Carmina e codice Variorum... [page 68v |
Paragraph |
Section]
959. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
960. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
961. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
962. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
963. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
964. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
965. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
966. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
967. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
968. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
969. Andreis, Franjo... . Ad Archiepiscopum Strigoniensem... [page 216 |
Paragraph |
Section]
970. Vrančić, Faust. Vita Antonii Werantii, versio... [page 194 |
Paragraph |
Section]
971. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 8 |
Paragraph |
SubSect | Section]
972. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 9 |
Paragraph |
SubSect | Section]
973. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 25 |
Paragraph |
SubSect | Section]
974. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 36 |
Paragraph |
SubSect | Section]
975. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 47 |
Paragraph |
SubSect | Section]
976. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 47 |
Paragraph |
SubSect | Section]
977. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 47 |
Paragraph |
SubSect | Section]
978. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 47 |
Paragraph |
SubSect | Section]
979. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 52 |
Paragraph |
SubSect | Section]
980. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 53 |
Paragraph |
SubSect | Section]
981. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 55 |
Paragraph |
SubSect | Section]
982. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 60 |
Paragraph |
SubSect | Section]
983. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 69 |
Paragraph |
SubSect | Section]
984. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 71 |
Paragraph |
SubSect | Section]
985. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 72 |
Paragraph |
SubSect | Section]
986. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 72 |
Paragraph |
SubSect | Section]
987. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 73 |
Paragraph |
SubSect | Section]
988. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 74 |
Paragraph |
SubSect | Section]
989. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 84 |
Paragraph |
SubSect | Section]
990. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 86 |
Paragraph |
SubSect | Section]
991. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 88 |
Paragraph |
SubSect | Section]
992. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 92 |
Paragraph |
SubSect | Section]
993. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 93 |
Paragraph |
SubSect | Section]
994. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 95 |
Paragraph |
SubSect | Section]
995. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 109 |
Paragraph |
SubSect | Section]
996. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 111 |
Paragraph |
SubSect | Section]
997. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 113 |
Paragraph |
SubSect | Section]
998. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 116 |
Paragraph |
SubSect | Section]
999. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 136 |
Paragraph |
SubSect | Section]
1000. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 136 |
Paragraph |
SubSect | Section]
Bibliographia locorum inventorum
Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.