Your search found 2195 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 601-700:

fidelem servitorem meum, nobilem virum Hięronimum de Iadera, harum praesentium exhibitorem ea et occasione Sanctitati Vestre nonnulla nomine meo expositurusque et dicturus. Quapropter quicquid per eundem Hieronimum dictum aut expositum fuerit Sanctitati Vestre, ea omnia nomine ac de commissione mea dicere videatur. Cui quidem Sanctitas Vestra tam persone, quam verbis per eum expositis plenam ac indubitatam fidem adhibere velit, et omnia nomine meo dixisse videatur. Per

humida nimbi,
7.251  Et mors atra, uiro sic uno uincat? et illo
7.252  Mortali, socios glomerante ignobile uulgus.
7.253  Dallida si uicit mulier Samsona iacentem,
7.254  Mille uiros unus potuit qui sternere inermis,
7.255  Sanctus et ille Dei fuerit, promissaque proles.
7.256  Te quoque tempestas, et bellua deuorat ingens,
7.257  Ne somno oppressus fugeres super aequora Ionas.
7.258  Aeoliam effundam super hunc, ut fluctibus atris
7.259  Dispereat somno cum tota naue sepultus.

sunt mosei diuortia rupta libelli,
12.232  Euersumque nefas, efractum iuris asyllum,
12.233  Argumentum ingens scelera ad maiora cauendum.
12.234  Permissumque malum, uenerem quod iungat iniquam,
12.235  Non quod primaeua fuerit sub origine iussum.
12.236  Ergo et sancta piis statuit decreta maritis,
12.237  Quid qui uxore sua (fuerit nisi adultera) longe
12.238  Dissidet, atque aliam ducit? moechatur, idemque
12.239  Dimissam quicunque malo sibi iungit abusu.

12.233  Argumentum ingens scelera ad maiora cauendum.
12.234  Permissumque malum, uenerem quod iungat iniquam,
12.235  Non quod primaeua fuerit sub origine iussum.
12.236  Ergo et sancta piis statuit decreta maritis,
12.237  Quid qui uxore sua (fuerit nisi adultera) longe
12.238  Dissidet, atque aliam ducit? moechatur, idemque
12.239  Dimissam quicunque malo sibi iungit abusu.
12.240  Ad noua discipuli Christi mandata reclamant,
12.241  Causa hac stante, uiro ducenda haud expedit uxor.

13.809  Sollicitat, studium uenturique excitat aeui.
13.810  His herus ipse suo reditu discumbere iussis,
13.811  Se praecinget ibi, ut bona pocula cuique ministret,
13.812  Nec refert ipsis uigilantibus, hora secunda,
13.813  Tertiaue excubitus fuerit, dum stare paratos
13.814  Inueniat, magna Merces uirtute beabit.
13.815  Sed famuli Domini quibus est expressa uoluntas,
13.816  Nec se operae accingunt, eius quo iussa facessant,
13.817  Quales excipient irato iudice plagas.
13.818  Non sic

faciendis apud Vestram Sanctitatem longior. Quam scio non verba, sed facta a me et ab optimo quoque suo servitore desiderare. Supplicavi alias Vestre Sanctitati, et nunc rursus humillime supplico, ut me rebus omnibus, quibus opus fuerit ad hunc ipsum magistratum rite gerendum, adiuvare velit. Qua de re plura postea scribam. Nunc me et servitutem meam in gratiam eiusdem humillime supplex commendo. Quam Deus conservet semper felicem et incolumem. Budę, XII Marcii,

suspitio appareat metu, ueluti mulierculę, concuti ac (uti aiunt) de gradu deiici. Pręsertim quum fatis eo temporis et loci conpulsus sim, ut neque futura uigore mentis pręcaueri neque casus, si quibus perstringi necesse fuerit, repelli uiribus aut magnitudine animi queant. Addeque precibus et squallori nullus pateat locus. Qui lachrimis flecti possunt adamantina pectora, siquidem ad inferos ne fama quidem (ut audiuimus uulgo

SyL. Nihil minus, per Iouem, siquidem patrimonium a patre tam amplum accoepi relictum ut uel ad tutelam amicorum satis fuerit: quapropter dixeris imprudenter me rebus nouis ob inopiam studuisse. CAES. Id refert

iactatur quo fluctus impulerint: hinc pernicies multorum, hinc reipublicae naufragia exordium habuerunt. Quamquam haec mortalium natura est ut saepe uanis, interdum etiam pestiferis cogitationibus inuadantur: eas tamen rectrix ratio, quae fuerit bonis disciplinis confirmata, protinus tanquam ab arce deturbat, nihil admittens in contubernium praeter honestatem. Quorum autem animus nullis institutis philosophię munitus est, contingit ut ad omnes casus ancipites tandem quod

SyL. nempe multi risum in conspectu Sardonium ridebunt: multi etiam clanculum subsannantes genuinum infigent. CAES. Quicuqid dixeris (qualecunque autem illud fuerit), subductis superciliis admirabundi laudabunt: passim praedicabere diuina loqui, tonare etiam et fulgurare: ac uice oraculi sermo tuus per ora populi circumlatus habebitur. Quum semel toto trienio te

perpendit: nunc regionum et maris naturas metitur: modo digitis computat quot supersunt dies ad ortum et occasum Orionis atque Succularum, ut cautus impendentes tempestates aliquo defugiat recessu, uel si depręhensus in mari fuerit impauidus pręuisas excipiat et facilius euadat. Hic urit Malea: Symplegades illic formidantur: alibi Sytes et Siculi freti uortices pectus exanimant: ad haec fluctibus inter se concurrentibus

nec muneribus capiuntur, nec odio indulgent, nec oratorum lenociniis abducuntur a uero: ubi causam sub comperendio proposuerint litigatores, extemplo secundum eum a iudicibus, qui iustas fouere partes uisus fuerit, de lite pronunciatur. CAES. Id cuilibet optandum existimo ut repente uel uictus

deesse plures et in Hungaria et in Polonia natos, qui potuerunt haec, si voluerint, exornare, quod si faciant, tantum abest, ut molesto id animo simus laturi, ut eos ad id vehementer etiam hortemur et gratias eis simus hoc nomine acturi, dummodo non recedant ab hac rei gestae veritate; nobis satis fuerit illis materiam tantum dedisse rudem illorum dolabris et asciis levigandam et expoliendam. Apposuimus hic statim a principio nomina eorum, qui tunc maiores magistratus erant, quod per hos magna ex parte acta sunt omnia. Bene vale,

illas locorum angustias pertraheret, an ut pugna in sequentem diem dilata nos ea nocte in castris ex improviso aggressus opprimeret, quod pro ea militum et tormentorum copia, qua abundabat, non erat ei difficile factu, an ut potius nos longa praelii expectatione fatigaret. Quicquid in hoc hostis fuerit sequutus, nam mihi de hoc nihil est compertum, tenuit certe nos tota fere illa die suspensos. Sic suspensis et expectantibus apparuit iam sole in vesperam inclinante agmen hostium per vallem, quae nobis ad dextram subiecta collibus erat, tacite incedens sola hastarum summitate illud

nostris flagitiis his etiam graviora merentibus. Illos enim utrosque scimus regi fidissimos fuisse et regiae salutis studiosissimos. Nam quod ad tres illos attinet ad custodiam regii corporis deputatos, constat eos ab hoste, ad quem reprimendum missi fuerant, non prius redire potuisse, quam fuerit tota acies nostra in fugam conversa, capto etiam uno ex eis et eodem in loco liberato. Quo molestiore animo ferendum censeo, quod ausus sit quidam oratione etiam de hoc publicata, si oratio illa vocari debet, nostros sui regis desertores falso vocare. An deseruisse regem sint censendi, qui

nam datum est negotium hoc exsequendum mgco. dno. Francisco de Homona, si etiam per illam viam venerint. Ad quemcunque autem locum ex his gentes ipsae venerint, reperient ea, quae erunt necessaria, sicuti per mgcam. Dtionem. vram. fuerit cum eis concordatum; dummodo mgca. Dtio. vra. faciat eas gentes accelerare, nam mora multum obest. Regia Mtas., dnus. meus clementissimus, sua gratia et liberalitate id rependet mgcae. Dtioni. vrae. Quad si gentes aliter

nemo tam ferus sit, tamque prorsus ab hominis sensu alienus, qui non acerbissime ferat indignam patriae, quae genuit, quaeque educauit, fortunam, Direptio Vrbis Romae. quo tandem animo nos accipere urbis Romae interitum atque excidium decet, cum ea urbs una in terris fuerit omnium gentium communis patriae? Ego profecto non minus illius calamitate commoueor, quam eius ipsius oppidi, quo me primum nascentem excepit, aduersis rebus perturbarer. Cum igitur esset hoc in loco mihi pro more dicendum, non potui, cum esset animus dolore occupatus alia de

superbiam in rebus secundis, crudelitatem in imbecilliores, potest. Non enim possum hic dicere, qualem carnificinam in tota urbe exercuerint. Nec libet commemorare raptas a complexu parentum uirgines, non abstractas a maritis honestas matronas, non mactatos senes ac sacerdotes. Quanta enim fuerit in urbe licentia audacissimorum hominum, inde aestimari potest, quod duodecim diebus, nullos habuit exercitus militari more Magistratus. ᾿Αναρχίαμ exercitus et licentia In tot dierum

ille parente
Tam claro, vel tu tam lepida sobole.
Felix ille quidem, tu non minus: ille paternis
Dum fruitur monitis, tu pia dum moneas.
Quando habet a primis patrem, quem imitetur, ab annis,
Ne desis gnato, dum tibi fata sinunt.
Nam si pulchra patris fuerit praecepta secutus
Et tibi erit similis: Sarmata, tutus eris.
Ergo age, cresce puer, chari spes magna parentis:
Subdere se cupiunt sceptra Polona tibi.
Cresce et Polonum factis fer ad aethera regnum,
Nec deerit pubes nec tibi divitiae.
Facque,

sanum et incolumem. De statu vero sue Majestatis id possum Vestrae dominationi scribere, Majestati sue, Dei optimi nutu, omnia prospera succedunt, Dominationem Vestram intellexisse existimo, quantos et quam forti manu, tum terra quam Danubio, rex Bohemie Ferdinandus fuerit superioribus diebus agressus a Sua Majestate; atque id eo tempore, cum ex altera parte pro concordia nobiscum ineunda ageret, et pro hoc tam apud Serenissimum Polonie regem, quam apud invictum ac potentissimum imperatorem Turcorum oratores suos haberet; et

aliquot diebus dum vulnus coiret, nisi mihi properandum esset in Dalmatiam propter Zaladiam, ut seruitutem meam saltem hoc genere officii testatum tibi faciam. Nec fraudabor spe mea, si cito prestabit sese mare nauigabile, ac si etiam prospera utar nauigatione, quippe quum hyems hactenus mitis fuerit, necesse est ut postrema eius pars inhorrescat aptaque gelandis piscibus fiat. Certo velim tibi persuadeas, me non modo hac in re, sed etiam in ceteris omnibus, quę ad te pertinere putabo, omnem meam operam atque studium adhibiturum esse vel supra vires meas, efficiamque ut si successibus

regiones ultra Sauum. Qui accepta fama banum illic esse cum magnis copiis, e uestigio quisque ad sua redierunt. Malkoczbeg bis vocatus est a belerbego in Hungariam: semper excusauit, non audere se relinquere nuda confinia: interea misit nuntium ad portam, id tandem facturus quod iniunctum illi fuerit a Cesare. Hortatur ipsum Rostanbassa, qui ei magnus amicus et affinis est, ut pergat illustribus factis nomen suum illustrare, quo et honor et stipendium illi augeatur. Itaque certo scias eum pro huiusmodi suasionibus et natura sua non esse quieturum. Clam intellexi ipsum decreuisse oppidum

1.524  Amplius assueto indulsit se gratia pręsens
1.525  Extolli tantum, solus qui debeat, unquam
1.526  Hic fuerit; non quę sententia mulctat iniqua est,
1.527  Quę superos coelo deiecit et infima tollit?"
1.528  Atque ignara rei in nubem se rettulit atram:

1.543  Esto, illum nostra uetitum sit sternere fraude:
1.544  Pręsidium at liceat labanti hoc tollere mundo.
1.545  Sin fuerit quicquam, quod nostris artibus obstet,
1.546  Consilii arcanum summi didicisse uacabit."
1.547  Tunc artes reuocat fallendi

2.865  Quicquid concepit de se sua dictio Verbum.
2.866  Hinc quod detrahitur Verbo, de robore demit
2.867  Primęuę Patris naturę protinus illud.
2.868  Quamlibet et magnus fuerit, non optimus esset
2.869  Summus amor tali sibi ni manauerit actu,
2.870  Virtutem ut semper sequitur comes ipsa uoluptas,
2.871  Quam citra sine laude operam consumit

populos in pręlia sęuus.
3.257  Hoc ipsam molem et rerum moderamina tota,
3.258  Hoc morbo cunctos agitabit corporis artus,
3.259  Exitio tanto fuerit mora spiritus orbem
3.260  Impellens fratrum uerbis factisque duorum,
3.261  Ardebit quibus accensus clamantibus ignis,
3.262  Et mea uera uiris aliquantum stabit imago.

humeris instantem lampade lucem,
3.276  Donec sol medium superato dissipet axe:
3.277  Sic quę lux animi tenebras inuecta fugabit,
3.278  Horribilem impellet, fuerit cum proxima, noctem,
3.279  Infernasque Herebus Furias omni exciet Orco
3.280  Orbe serens toto terrarum semina belli,

3.454  Vnde quidem merito regnum sibi uendicat hostis.
3.455  Protinus hęc tetigit iustissima cura Tonantem:
3.456  Principio repetit, fuerit quę causa ruinę,
3.457  Tum quę fata dedit rebus; iam comperit hosti
3.458  Inuidiam mouisse fero fatumque secutum.

3.484  Factaque cuncta simul tali radice tenentur,
3.485  Quamuis iam uariis agitentur casibus usque.
3.486  Esse suum ratio fuerit cui, nempe moueri
3.487  Haud poterit, duratque statu inuariabile prorsus.
3.488  Hic Deus est ratio mundi, lux certa potensque,
3.489  Molem corpoream,

dudum meminisse potestis
3.611  Pollicitum terris monumentum et pignus amoris
3.612  Carne mea et linqui diffuso uelle cruore,
3.613  Vita quidem castę fuerit quo condita menti,
3.614  Cum me pręsentem sine sensibus hauserit illa,
3.615  Atque nouo iungi mecum sibi quęrat amore.
3.616  Hoc hodie in memores uobis mandabitur

Instituam, quę rite uolo seruetis, et aeuo
3.618  Commendate obitus nostri monumenta futuro,
3.619  Quę culpę humanę fuerit iugis 13 hostia terris."
3.620  Interea pateram medio sibi ponit, et illam

nocentes
4.303  Sistite et hac seruare animas incumbite cuncti.
4.304  Cura Dei et studium sit uobis quamlibet ingens,
4.305  Cura mei fuerit non impar, regia regia. . . 307 dudum] Io 14, 2 namque

regna parata reuertar.
4.312  Exuto reducem tunc me spectabitis Orco
4.313  Sparsos uos tandem uicta de morte legentem,
4.314  Et licitum fuerit mirari fasque recessum
4.315  Quo me contulerim aeternum foeliciter aeuum
4.316  Degentes; animus

Eia. . . 337 ore] Io 14, 8 age quę nobis uotorum summa, Magister,
4.335  Neu modo coelestem pigeat ostendere Patrem,
4.336  Id solum fuerit sat nobis." Tanta Philippus
4.337  Orauit, presso siluit qui protinus ore.
4.338  Excipit,

Quin. . . 366 locaro] Io 14, 12 eadem facere et posthac maiora uacabit,
4.364  Nullaque res fuerit credentibus ardua factu,
4.365  Iam tantus uobis adiutor quando receptus
4.366  Ad Patrem fuero, coelo soliumque locaro.

Ast. . . 376 futuris] Io 14, 15 aliqua incursat si nostri pectore cura,
4.375  Est amor et cordi, fuerit custodia legis,
4.376  Quę modo mandatur seclis seruanda futuris.
4.377  Illicet

4.418  Haustus erit solito uobis sublimior usu,
4.419  Ordine constabit quę prorsus gratia tali.
4.420  Noster amor cordi et sanctę obseruantia Legis
4.421  Cui fuerit, Patri dilectus amabitur ultro,
4.422  Continuoque una Pater illum et Natus adibunt,
4.423  Perpetuusque dies et lux genialis agetur,
4.424  Aeternante Deo foelices hospitis

Tunc. . . 498 uitę] Io 15, 8 Deus en late terra notescet in omni,
4.496  Longe illis fuerit qui nunquam, scilicet olim
4.497  Auspice proficient quo semper mollia Legis
4.498  Amplexi documenta meę et superum aemula uitę.

Quin. . . 540 auras] Io 15, 18 tali studio tellus infensior olim
4.535  Si fuerit, pigeat neu uos certaminis unquam:
4.536  Este uiri, duret per cuncta obstantia uirtus,
4.537  Et reuocate animo memores exempla Magistri.

6
4.547  Haud fas esse suo famulum; exercebit amaris
4.548  Et uos terra odiis fuerit si infesta Magistro.
4.549  Sin nuper docui quęcunque hęc audiit, et uos
4.550   Audierit; uerum

4.590  Verum Verum. . . 593 uisus] Io 16, 3 ideo feret hoc, fuerit quod scilicet illa
4.591  Gens ignara Dei, prognati et nescia Veri,
4.592  Quę prorsus res una Patri est eademque

4.680  Qui status haud uicibus uariabitur amplius ullis.
4.681  Tunc illa raptos nil uos in luce latebit,
4.682  Quęsito nec opus fuerit cernentibus ora 8

Atque. . . 738 dignos] Io 16, 33 ideo uolui perstringere talia dictis,
4.732  Per casus uarios iactatis omnis in uno
4.733  Vt me spes fuerit, dum uos aduersa dolendis
4.734  Vexabit fortuna modis. Obstantia contra
4.735  Neu tamen obniti, moneo, desistite fortes;
4.736  Namque ego pręcessi uobis, certaminis

huc intulit ordo
5.118  Dignum, quod referunt illo mortalia causas,
5.119  Pandere, qua ratio talis deflexerit infra:
5.120  Quin si quid fuerit nobis iam tale repertum,
5.121  Quod sit opus mentis solius, et abstrahat

naturę protinus Vnum est,
5.142  Nam partim doctis ens ipsum dicitur Vnum,
5.143  Partim principium numeri, quę carmine nostro
5.144  Dicta Monas fuerit, diuersum et dispar utrumque.
5.145  Namque Vno haud propria dimoto sede repente
5.146  Emicat in numerum sine foetu haud passa manere
5.147  Sola Monas, Diademque tulit sic

5.423  Continuo ille sui aduentus quę causa perorat:
5.424  "Auro quem dudum mercari optastis, et omni
5.425  Sollicita insidias tendebat curia regno,
5.426  In uobis fuerit modo si mora nulla, tenetur
5.427  In manibus, liceatque innectere uincula pręhenso."
5.428  Inde docet, liquit quanam regione Magistrum:

Continuo. . . cędis] Lc 22, 49 in turbam socium manus ire iacentem
5.532  Flagitat, an fuerit concessa licentia cędis.
5.533  Non Non. . . ictu]

ego miscentem quicquid uenale per aedem,
6.403  Impulsos agere et trepidis instare flagello,
6.404  Facti quando sibi cuidam dare signa petenti
6.405  Pollicitum memini, fuerit si forte soluta,
6.406  Restituisse trium spacio se posse dierum."
6.407  Dicta peroranti sensim postrema tepebant,
6.408  Visaque

fędus] suprascr. pro putidus quę deuehit impetus Orco.
6.670  Hinc argumento fuerit si senserit ara
6.671  Ipsa Dei posthac dextra uirtute potentem,
6.672  Et sacris passim pręsentem rite litatis,
6.673  Admissus cordis si iam penetralibus alti

cautior esse,
7.259  Vel nullum facinus si solum crimine falso
7.260  Nouerit ulcisci, tanti nomenque stetisse
7.261  Delatum, infensus fuerit cuicunque senatus,
7.262  Oderit aut maior, pars siue potentior urbis.
7.263  Sic stant iam pridem

Cui iam] suprascr. pro quali iam nulla usquam fuerit sat pęna nocenti!
7.544  Non hic, non Orco tristis uindicta malorum,
7.545  Tam bene qui meritum periniqua morte necaui,

8.447  Vt dici merito rex omnis debeat ortus,
8.448  Obiectusque animo uos error ludit inanis,
8.449  Criminis ut Cęsar uel postulet inde senatus,
8.450  Hic quod rex fuerit! Potius, sic pectore duco,
8.451  Damnabunt, tulerim insontem non iure necari,
8.452  Vocibus insanis uictus populique tumultu."
8.453  Iamque furor sensim et cępit mitescere

ultro
8.484  Rex, Rex. . . 491 Christum] Lc 23, 35 licet et populi fuerit modo, sola salusque,
8.485  Si liber tandem sese extricauerit alto.
8.486  Quippe malis alios qui tot seruauit ubique,
8.487  Compręhensus seruet nunc sese et liberet

8.590  Dum mater stabat noxas et fata reuoluens,
8.591  Affatur tenera męstę pietate misertus:
8.592  "Ecce tibi, quocum poteris distringere curas,
8.593  Filius; hanc, fuerit tibi iam quę mater, habeto."
8.594  Illa manus reuocans uultum compressit et acres
8.595  Profudit lachrimas, magnum

rueres hanc si modo nunquam
8.691  Conspiceres mortem. Posthac quidcunque malorum
8.692  Iam ueniet, luci pręsenti ascribere scito:
8.693  Nostra minis fuerit si tantis uita superstes,
8.694   Interitus rerum domini nec fata sequetur."
8.695  Talia

9.63  Et nos submissis genibus ueneremur in aethra
9.64  Sublatum germen putris de semine terrę?
9.65  Dedecori tanto quidnam pensabitur unquam?
9.66  At satius fuerit, septem qua zona trione
9.67  Obliquat, uarias regnum rapientibus alto
9.68  Aetates hominum longa deducere stirpe,
9.69  Qui diuos colerent, qui numina magna tenerent,

9.426  Quo studio, quibus aut meritis ea pręmia demum
9.427  Per multos uitę fessi petiere labores?
9.428  Non, si linguę hominum pariter diuumque sonarent
9.429  Ore meo, fuerit uox aenea denique nobis,
9.430  Rettulerim populi numerumque et prorsus honores,
9.431  Quisue illo demum uenere a partibus orbis,
9.432  Seu quali ingenio quantisue laboribus

mortale scelus sic demum exhauriat omne,
9.483  Insons pro nostris si noxis ipse reponat,
9.484  Ostentetque simul, quam culpę iniuria pollet,
9.485  Vel Christi prorsus fuerit quę morte luenda.
9.486  Sic etenim humano sceleri par posse rependi,
9.487  Quin etiam aequari nostrum certamen et Orci.
9.488  Ecce Dei nemo promissa

9.514  Ecce plagis subito terrestribus imprimet hostis,
9.515  Opponetque uiris sese Plutonia plebes.
9.516  Quantum ope sors ex parte animi defensa superna
9.517  Lectorum fuerit, tantum grassabitur ipsum
9.518  In corpus, dabitur qua tunc sibi larga potestas
9.519  Cęde una lectos terris prosternere passim.
9.520  Ast agedum edocti tantis uos rite

10.198  Qui Qui. . . arcis] Is 59, 20-21; Rm 11, 26 puer et Sionę fuerit qui filius arcis,
10.199  Euectumque alia non iri, gloria ni iam
10.200  Huic tergo tibi contundens aduersa residat.

animus nusquam in tantis si pectore pęnis
10.242  Succubuit, potius spectanda ingentia, quod si
10.243  Defunctum corpus deuicta morte resumat,
10.244  Promissę Patribus fuerit spes certa salutis."
10.245  Interea Interea. . . 250

sinum uacuum mentis quod format hiantis,
10.587  Collectum, impressum diuino ibi scilicet ore:
10.588  Sicque ferunt habitum notę concrescere uocis.
10.589  Sed dubium, fuerit talis talis. . . ecquid] e marg. pro delebilis ecquid

38  Hinc me corripuit sacro modo Diva furore,
39  Concipio, Vates quanta sit laude ferendus.
40  Nil generis praelustre decus nomenque mirabor,
41  Quamque etiam semper fuerit gens ampla Bonorum,
42  Iampridem quorum virtus fortunaque certant.
43  Mens alio properat fugiens dispendia rerum,
44  Complectorque domus mores, quibus Helius olim

quo modo is status in meliorem formam reduceretur. Sic puto facturum, ut uni corpori cuncta menbra reddantur, et posthac non amplius inuicem digladientur. Deinceps post obitum liber sit imperatoris delectus, lectioque stet apud aulę principes, ut noua constitutione definitum fuerit. Ratio etiam habeatur omnium, qui extorres propriis laribus agunt ob tuendas contrarias partes: culpa enim omnium omnium… imputetur ] communis nemini priuatim imputanda Fe: omnium nemini priuatim imputanda Fr priuatim nemini imputetur.

Telemaco Vlisis filio (ut apud Homerum est) Spartanas Menelai Aedes inspicienti. Quae quidem a sapientissimis regi atque gubernari illud esse argumento omnibus potest quod usurpatum ex sapientis dicta circumfertur, Talem penitus domum esse, quale Matris familias ingenium fuerit. Ex quibus facilis conjectura resultat, hanc Vrbem uestram sanctissimis iustissimisque legibus fulciri: ob idque foelicem iuxta illud Biantis esse, qui optimam illam rempublicam asseruit, in qua omnes leges ipsas, ut Tyrannum

ignores, rogo, velis me interdum saltem litteris tuis invisere, quod ipse quoque vicissim me facturum tibi polliceor. Nec quisquam amicitiam nostram invalidam putet, utpote quae parvis initiis orta, et nullis adhuc officiis beneficiisque, ultro citroque tum datis tum acceptis, aucta et communita fuerit, quandoquidem tanta me humanitate, tanta animi hilaritate ac rei tuae domesticae largitate superioribus annis ex Italia redeuntem excepisti, atque in contubernio tuo honorifice pro voto et conditione mea habuisti, ut te non solum prae caeteris amicis unum potissimum, verum etiam non secus,

suarum non dubia, vehementer oro, habeas commendatum, et numero tuorum adjungas. Homo est aetate juvenis, sed ingenio atque maturitate vir, domi praeterea nobilis, moribus bonis et eruditione non exigua, quique sciet se pro voluntate tanti episcopi probe in tuo servitio gerere. Si usui tibi non fuerit, dignabere saltem mea gratia alibi de loco honesto illi providere. Quod si mea hac commendatione Marinus Caboga apud te consequitur, Antonius Wrancius praecipui favoris loco accipiet, cognoscetque fiduciam suam, quam in te habet collocatam, firmam, veram et constantem esse, nec minus

dotes animi tui me pellexerunt ad mutuam charitatem) si inquam id tibi persuasum est, vehementer abs te peto, ne posthac existimes, me laesum iri, si qua in re a me dissentias, aut si me commonefeceris erroris mei. At ego contra hoc tibi polliceor fore mihi gratissimum, quum id, quod in me prauum fuerit, tuo iudicio correxero, Sed quid nam illud est, in quo mihi tecum non conuenit? Tum ille, vereor equidem, si meas susceptas viuendi rationes probauero, ne putes tuum institutum vituperari. Omnino inquam si pugnabunt ex diametro: necesse enim est alterum

et periculorum contemptus. Cui, cum tua consilia, opes ac authoritatem tuam coniunxeris, communique opera, et consilio, regni salutem complexus cum eo fueris; et omnes omnium ordinum homines, ut idem faciant excitabis; et spem salutis communis nobis confirmabis. Quod quam honorificum tibi fuerit, non dissero; res ipsa per se, quae te gloria consequetur, quae commoda inde, et in nos, et Rempublicam nostram redundabunt, demonstrat. Et quidem vide, quam haec gloria Reipublicae nostrae tuendae, familiae vestrae propria sit. Fuerunt eo tempore, quo Tranquillus ad patrem tuum hanc

ordinum dissolvunt, tollendae, et flamma odiorum extinguenda. Hoc enim malo, in viscera nostra deseviente, nulla salus et publica et privata speranda: Discordia enim magnarum rerum publicarum dissolvendarum semper causa fuit. Quid Romana Republica aut sanctius legibus, aut robustius armis fuerit, quae ab occasu solis, ad ortum usque et arma circumtulit, et imperium promovit; cui nemo resistere auderet, omnes parerent, ac ultro etiam in sua iura concederent? quae tamen tam potens foris Respublica uno intestino discordiae morbo, et non solum debilitata, verum enimvero prorsus eversa

Respublica Romana, a parvis initiis orta, crevit; discordia, magna, et potens dissoluta, corruit. Hic igitur morbus, e regni visceribus primum amovendus: huic malo, consentiens, et amoris plena adhibenda est medicina; et tum demum extra corpus ornandum, cum e visceribus suis causa morbi extracta fuerit. Discordia, et contentionibus, vel ordinum, vel privatorum hominum desevientibus, hosti pares esse non possumus. Discordia enim, et nobis arma in hostem sumpta eripiet, et hosti viam amplissimam in regnum aperiet, nihilque unquam commode de salute Reipublicae nos cogitare

libertatis conservandae dignitatis nostrae propagandae reddet. Hi igitur tibi propagatores virium nostrarum, ac salutis Reipublicae custodes in consilium advocandi, ac praesidiis Reipublicae admovendi: pestes illae dissensionum et discordiarum procul ab ea amoendae. Quod cum factum fuerit, nihil plane nobis, non modo ad tuendum regnum, hostilemque impetum propulsandum; verum enimvero, ad victoriam et trophaea magnifica constituenda defuerit. Neque metuemus eos milites, qui, vel sub Tyrannis nati, vel aliunde in servitutem abducti, et inviti militiae addicti, nihil generosum

Dei Bonitate, et erga nos amore, tuaque Illustrissime Comes cura, et tuo beneficio habemus, regno praesidente, et ad clavem eius sedente, non saperetur, nihil est quod non speretur. Nihil enim in Rege Stephano desideratur, quod vel regno legibus gubernando, vel hosti armis frangendo necessarium fuerit. Est ingenium acutum, et in rebus perspiciendis solers, et in consiliis ex tempore capiendis praesens: est rei militaris scientia, non illa animo tantum, et cogitatione comprehensa, verum enimvero, usu, experientia, armisque assidue tractandis collecta, atque confirmata: est corpus, laboris,

argumentum est. Grave et difficile bellum susceperamus contra superbum: multisque et macimis victoriis, provinciisque, occupatis, Livonia sub iugum missa, ac praesidiis munita, tumenti arma tulimus: quem Rex noster, primo in Moschoviam ingressu ita perterruit, ut in aciem descendere nunquam ausus fuerit: pristinamque illam gloriam, quae opes suas, victorias suas, ac potentiam invictam toto in orbe personabat, amittere maluerit; quam armis cum eo congredi. Non tam arma nostra, quae saepe et victor et victus quae essent, expertus fuerit; quam sapientiam, et rerum gerendarum

perterruit, ut in aciem descendere nunquam ausus fuerit: pristinamque illam gloriam, quae opes suas, victorias suas, ac potentiam invictam toto in orbe personabat, amittere maluerit; quam armis cum eo congredi. Non tam arma nostra, quae saepe et victor et victus quae essent, expertus fuerit; quam sapientiam, et rerum gerendarum peritiam, atque celeritatem, animique robor infractum, et consili ad omnes casus, metuens. Non ignorant hunc Regis nostri caeteri hostes animum, et in rebus arduis conficiendis dexteritatem: neque se Moscho aut feliciores aut firmiores, si eum contra se

contentiones facere potest. Concordiam nostram, a nos Regem sequentes, si viderint, animo concident. Non de victoria de nobis, sed de suo casu, ruinaque cogitabunt: quam pace potius rediment, quam ut aleam belli experiantur. Invictum est Regnum Poloniae, si concordia, ac consensu ordinum roboratum fuerit, ac Regis authoritatem secutum fuerit, consiliaque sua cum consiliis eius, coniunxerit. Quod cum ita sit, ne nos ipsi, nostras vires debilitemus: ne hostis animum adversus nos erigamus: ne portas ei aperiamus; Ilustrissima Magnificentia vestra pro suo officio, et Gorcanae damiliae dignitate

nostram, a nos Regem sequentes, si viderint, animo concident. Non de victoria de nobis, sed de suo casu, ruinaque cogitabunt: quam pace potius rediment, quam ut aleam belli experiantur. Invictum est Regnum Poloniae, si concordia, ac consensu ordinum roboratum fuerit, ac Regis authoritatem secutum fuerit, consiliaque sua cum consiliis eius, coniunxerit. Quod cum ita sit, ne nos ipsi, nostras vires debilitemus: ne hostis animum adversus nos erigamus: ne portas ei aperiamus; Ilustrissima Magnificentia vestra pro suo officio, et Gorcanae damiliae dignitate providere debet: quod equidem uno hoc

ac servitute miserrima nationis Scalvinorum hoc unum ornamentum in terris Dei benignitate superest, quod precor perpetuo vobis faustum felixque maneat. Caeterum ut ad vos redeat oratio mea viri optimates, inprimis me declarare oportet, qui sint optimates, cur potissimum vos alloqui consilium fuerit. Optimates igitur appello praesides legum: custodes aequitatis: defensores reipublicae: propugnatores libertatis; qui divisionem regni, descriptionem ordinum, equitum numerum, vectigalia, tributaque regni; quos socios respublica habeat, quos amicos, quos stipendiarios; qua quisque sit lege,

commemorem. Multa sunt ibi inaudita exempla miseriae. Caeterum homines iugo copulatos aratrum ducere nunquam uidi. Ancillae arctissimae habentur in perpetuis laboribus et extra conspectum uirorum, et ne cum conseruis quidem illis ulla confabulatio permittitur. Si quis cum uxore et liberis captus fuerit, hunc libentissime magnates emunt, et uillis praeficitur, ut curam uel aruorum, uel uinetorum, uel pascuorum agat, nati ex illis uernae fiunt. Si in Christiana fide perseuerauerint, statuitur certum tempus seruiendi, quo elapso liberi fiunt: filij tamen eorum nisi

bona tam mobilia quam immobilia in praedam cedunt. Nobilitatem stirpitus excindit, praecipue regiam sobolem. Et quod nunc Vaiuodae filium apud se retinent, non alio consilio faciunt, quam si illis Hungaria adimatur, cum immittant ad res nouas moliendas: ubi illis securae possessio Hungariae fuerit, haud dubie e uita tolletur, nam Turcae in ea re nec generis, nec soceris, imo ne fratribus quidem parcunt. Clericos si non occidunt, omni fortuna et dignitate nudatos ad ludibrium et mendicitatem relinquunt. Campanas omnes et organa, et alia instrumenta Musica templis adimunt, imo ipsa

uidi, et longo usu didici, pro ingenij mei tenuitate summisse et modeste describam. DE ORIGINE MEhemmeti. MAgna dubitatio de origine Mehemmeti (quem nostri Mahometum uocant) nec dum satis comperta, utrum Persa an Arabs fuerit: Veriores tamen illi habentur, qui eum Ismaelitem esse aiunt, ex Regum stirpe, quos OTHMANNI SAI, ET SVLTANLAR uocant. In huius natiuitate referunt, quinque milia templorum Idolorum cecidisse, quod augurium uel nostras clades praesagijt, uel de nostris cladibus fictum

lineis induunt, postea efferunt extra urbem in locum aliquem: nephas enim est in templis sepelire. Procedunt caeroforarij cum candelis Monachi illorum, subsequuntur sacerdotes cantillantes interim, donec ad sepulturae locum perueniant. Quod si pauper fuerit ille defunctus, pro laboribus religiosorum plateatim collectae pecuniae solent illis offerri. DE AEDIFICIO SEPVLCRI TVLBE dicto. COnditorio superaedificatur (utputa regio) templum, ipsi enim Reges in urbes

Turcae in expeditione contra Persas, uidi TSPAHIAM una cum equo et ministro decollari, quod solutus equus arua cuiusdam ingressus fuerat. DE VESTO CELEBRANdo ob uictoriam Turcae. CVm renunciatum fuerit de uictoria, in omnem laetitiam sese effundunt ciuitates. Noctu autem sub primam facem, auspicantur triumphalem istam festiuitatem, funalia, cereae tedae, faces, ubique disponuntur, stragulis, aulaeis, uestibus holosericis aedes uelantur, et uia qua intraturus est

NOLO te ignorare amice Lector, quod in omnibus nominibus et uerbis Persarum linguae, ubi lar aut ler terminationes legendo inueneris, scias pluralem esse numerum tertiae personae, formatum a tertia persona singularis numeri, addita lar uel ler, terminationibus. Et si tibi curae fuerit ex singulari pluralem, uel ex plurali singularem formare, haec obseruanda erit regula: Si nomen incipiat a uocali a, ut Adam, id est, homo, uel syllaba in a, ut Chalam, id est, penna, tunc addes lar, et erit pluralis. Exemplum de lar, ut Adam, id est, homo, si addas lar, erit pluralis, ut

in suam potestatem rediget: quod si septimum vsque annum Christianorum gladius non insurrexerit, vsque ad duodecimum annum eis dominabitur: domos aedificabit, vineas plantabit, hortos sepibus emuniet, liberos procreabit: post duodecimum annum ex quo rubrum pomum in illius potestatem redactum fuerit, apparebit Christianorum gladius, qui Turcam quaquauersum in fugam aget. Sed quia prophetiae in singulis verbis magna momenta futurarum rerum claudunt, visum est mihi pro virium tenuitate in vicem commentarij singulas dictiones Turcici sermonis excutere.

maturare potest. Vbi autem semel victoria potiti fuerimus, patebit nobis vniuersa Hungaria, et per Danubium secundo flumine facilius licebit nobis omnes machinas et reliquos apparatus belli Constantinopolim deuehere, quam Turcae aduerso flumine Viennam. Quod vbi apud Persas inauditum fuerit, ex altera parte vsque ad Constantinopolim excurrent. Nec cessabunt praepotentes Reges Russiae, et Georgianorum, quibus non minor vis, quam odium in Turcas. Nec Imperator Indiae Ioannes presbyter otium aget, sed omni conspiratione contendet, ad communem hostem opprimendum.

sibi cauent, Turcicum imperium fugiunt. Hic est status Ecclesiae in Pannonia inferiore. Rogate ab Ecclesia orationem ut Deus magis indies ferociam nostrorum principum frenet ac mitiget, ut ubique nobis liceat libere annunciare Euangelium, et repugnantes ueritati conuertantur. Si quando tibi ocium fuerit, rogo ut praesentem statum Ecclesiae in Saxonia et in aliis regionibus Germaniae nobis significatum cures, ac si quid noui in praesentia aeditum est, fac eius nobis copiam. Magna enim nunc librorum hic est penuria. En misi tibi unum aureum Vngaricum boni ponderis, hunc rogo beneuole

reddat post fata beatos?
65  Mors inopes regesque rapit discrimine nullo,
Incertum an Cresus an contemptissimus Irus
Extiterit, similis cunctorum est forma sepultis.
Illic diuiciis non est locus, optimus ille est
Qui fuerit uirtutis amans et pascitur ipsa:
70  Iudicis hic Minois laeta ad subsellia scandet
Fortunis animo quisquis non utitur aequo.
Cui larga Deus ipse manu dedit esse beatum,
At se supra homines expandit numinis instar-

quae duplici frontem insignita corona
4.4.49  Caesaris nitet in signis expansa per auras,
4.4.50  Cuius honoratum spatiosa per aequora nomen
4.4.51  Quocumque auditum fuerit, praeconia mille,
4.4.52  Mille trahit partas permulta pericula laudes.
4.4.53  Nec minus et Veneti spes non extrema Senatus,
4.4.54  Ipse sui faustum faciens sibi nominis

4.5  Fluminibusque foret) Catharon dixere minores.

4.5  Seque suumque genus recolens Bitinnius addit,
4.5  Vt iam Bebriciis fuerit Regnator in oris,
4.5  Et pulsus patrio post multa pericula regno
4.5  Orbe pererrato nostris consederit arvis:
4.5  Vtque hic magnorum fuerit pietate Deorum

4.5  Vt iam Bebriciis fuerit Regnator in oris,
4.5  Et pulsus patrio post multa pericula regno
4.5  Orbe pererrato nostris consederit arvis:
4.5  Vtque hic magnorum fuerit pietate Deorum
4.5  Versus in aeternas post ultima funera lymphas,
4.5  Quae mea perpetuo resonant per rura susurro.

quam nostrae suis divitiis. Nona die Augusti, praeterito et viso tantum sub 9. sinistris montibus, praeter quos Nessus labebatur, oppido Pyrotto, arceque ejusdem nominis vetusta et destituta, quae cujus fuerit antiquitus, incolae dicere nesciverunt, ad pagum Czarew Brod nuncupatum venimus. De quo dicendum nihil est. Decima post, relicto pago Czarew Brod, simili 10. difficultate viae usi

Miratus hoc, subjeci: Et quid opus iuit aqua peregrina, quum urbem Strymon ac suburbia illius interfluat? Respondit: audisse se a majoribus, nunquam fuisse idoneum Strymonem ad potandum. Nec nunc esse posse, si tunc non fuerit. Retulit post, quum de religione quaereretur, nihil eis de hac decessisse, nisi quod qui eam sustentare et propagare deberent, paulatim in turcicam degenerant, deficientibus senibus, et pubertate liberioris status illecebris

Zagara autem oppidum est ad radices montis Haemi situm, qua parte imminet ab ortu campis Philippicis, totusque is tractus una cum ea parte montis praefati, Zagarensis comitatus hoc tempore appellatur, quum antiquo praetura Bessira vocatus fuerit a Bessis populis, quos veteres authores Haemi accolas, Nesoque amni et Pangeo monti, in quo sita est Hadrianopolis, conterminos fuisse prodiderunt. De quo lege Ptolomaeum et Pangei montis apud

honores mutant etc. Nam ex Constantinopoli frequentiores recepi, nondum enim equitibus et peditibus stipabatur. Nos, quia nostro gradu continemur, contemnimur. Extra jocum, mirantur omnes de ejus taciturnitate. Hic amissa Tata, quies ut antea, solus scit princeps quid agendum fuerit. Sua majestas etsi non sine sua tertiana sit, tamen a periculo longe abest; dominus palatinus cum ad extrema pericula devenisset, utcunque convaluit, et semisanus certe invalido corpore huc se contulit; sic enim res postulant. Rex Maximilianus adhuc fruitur balneis in Bolchyr una cum

scutellae 12; mediocres 12 ex maveis 48; minores 12 ex maveis 30; disci 12 ex maveis 24; tota summa facit mavias 174. Singulae autem maviae constant ducat. 6. p. 23., de liga, ut vocant. Cum manifactura vero singulae maviae constabunt duc. 7. z. p. 1. Promisit autem, quotiescunque datum fuerit illi negotium ut fiant, perficiet totum opus in spatio mensium trium. De ocularibus, cum advenissem, retulit Zacharias, quod nullus artificum repertus sit, qui eo modo, quem optat dominatio vestra reverendissima, sciat ea facere. Ego tamen cum Francisco Caligorio quendam reperi, qui promisit

et juvenes amiserunt. Nuper etiam soror novercae unicum filiolum amisit; mortem obiit etiam Joannes Longus alias Misich, et Franciscus Seniunich alias Ciunteta. Vina fuere paucissima, fruges carissimo pretio acquiruntur, et alia omnia desunt, ita ut a longo tempore in pejori statu haec civitas non fuerit. Caeterum nunc si utiquam alias tempus et occasio est emendi stabilia, qui sumptibus abundat. Tamen inter alia nunc prostant Ego si ibidem domum exstruere velim, uti est necesse, vix proficiam cum altera ex iis summa, cum cohorte et

hominem juvenem et peregrinationis cupidum. Reperi Venetiis unum satis aptum huic negotio, nostrae gentis, natione Pharensem, nomine dominum Gabrielem Leporinum, virum doctum, expertum, comem, facundum; laetum congerronem, praesentiae virilis et gravis; eo magis, quod marchionis Sfortiae medicus fuerit, credo per biennium, non ignaro nostro Domitio, a quo informari poterit facile. Dicet: cur nostratem, quorum ingenia noveris, et non potius externum? Scio et novi; tamen, et Italorum plurimi, praesertim qui in aliena regna ita excurrunt, vix prima initia artis

ejus nuper in cura Joannis Ferro Venetiis mirabilis apparuit, qui cum gravissimam aegritudinem contraxisset, eo die eum in pedes sistit, quo praedixerat; fecit hoc idem in aliis non paucis et nostris ibidem, erat enim Venetiis cum suis fratribus in defensione litis cujusdam. Tamen si aliter visum fuerit dominationi vestrae reverendissimae, edoceat me, quid in hoc mihi faciendum fuerit, antequam hinc moveam. Non mirabitur, quod res ita in hac epistola misceo; scribo enim, ut mihi quid in mentem venerit. Recordor in discessu meo cum valedicerem dominationi

aegritudinem contraxisset, eo die eum in pedes sistit, quo praedixerat; fecit hoc idem in aliis non paucis et nostris ibidem, erat enim Venetiis cum suis fratribus in defensione litis cujusdam. Tamen si aliter visum fuerit dominationi vestrae reverendissimae, edoceat me, quid in hoc mihi faciendum fuerit, antequam hinc moveam. Non mirabitur, quod res ita in hac epistola misceo; scribo enim, ut mihi quid in mentem venerit. Recordor in discessu meo cum valedicerem dominationi vestrae reverendissimae, quod mihi dixerat, ut in reditu adducerem mecum filium meum

Bibliographia locorum inventorum

Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus electus episcopus Sirmiensis, cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 271, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260312].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach].

Statilić, Ivan [1527], Joannes Statilius, praepositus Budensis, Joanni de Tarnow, comiti, palatino Russiae, exercituum regni Poloniae capitaneo generali, versio electronica (, Homona), Verborum 331, Ed. Zygmunt Celichowski [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [statiliciepist15271108].

Štafilić, Ivan; Ioannes Staphileus (1472-1528) [1528], Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens (, Roma), 4294 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [stafilicioratioroma].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1529], Carmina in actis Tomicianis (1529-1530), versio electronica (), 258 versus, Ed. Zygmunt Celichowski [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [vrancicmtomiciana].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1531], Epistula ad Francescum di Nobili dictum Cheream, versio electronica. (, Buda), Verborum 523, Ed. Franjo Rački [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15310125].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epicedion in morte Jacobi Boni, versio electronica (, Dubrovnik), 263 versus, 1707 verborum, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [benesadepicedbun].

Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], Epistulae ad principes, versio electronica (, Dubrovnik), , 1867 verborum, Ed. Vlado Rezar [genre: prosa - epistula] [word count] [benesadepistulae].

Petrović, Nikola (1486-01-15 – 1568-04-16) [1538], Oratio salutatoria ad Rhagusinum senatum cum primum se ad illorum Vrbem contulit, versio electronica (), 984 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - oratio] [word count] [petrovnorrhag].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1538], Epistulae anni 1538, versio electronica (), Verborum 4332, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1539], Petro de Gamratis episcopo Cracoviensi, versio electronica (, Buda), Verborum 300, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15391220].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1544], Dialogus philosophandumne sit, versio electronica. (), Verborum 8149, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfphilos].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1545], Ad optimates Polonos admonitio, versio electronica (, Cracovia; Polonia), Verborum 8436, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio; prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfpolonos].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].

Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], Prognoma, sive Praesagium Mehemetanorum : primùm de Christianorum calamitatibus, deinde de suae gentis interitu, ex Persica lingua in Latinum sermonem conversum. (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbprognoma].

Vlačić Ilirik, Matija; Zigerius, Emerik (1520-1575) [1549], Epistola cuiusdam pii concionatoris, ex Turcia, ad M. Illy. missa, qualis nam status Euangelii et Ecclesiarum sub Turco sit indicans, cum Praefatione Illyrici (1549), versio electronica (, Tolna; Magdeburg), Verborum 1772, Ed. Stanko Andrić [genre: prosa oratio - epistola; poesis - epigramma] [word count] [zigeriuseepist].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina Tranquilli Andronici in ms-to Budapestensi H46, versio electronica (), 229 versus, verborum 1547, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarmh46].

Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Vienna), verborum 282, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580525].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Venezia), verborum 699, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15580822].

Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1558], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Šibenik), verborum 1499, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15581227].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report