Your search found 3643 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 501-600:

Solon eos qui apud tyrannos essent calculis similes esse dixit, qui nunc maiorem, nunc minorem numerum signant. Sic illi nunc pluris haberi, nunc minoiris 8 . Tyrannus semper in metu 9 . Tunc rege, cum primum didiceris regi 8 . Qui tuto regnare uelint, beniuolentia magis quam armis muniri decet 13 . Periander rogatus, cur tyrannide persisteret: Quia, inquit, et sponte et inuitum cędere

eius operis. PLINIVS
Sapiens. Nemo mortalium omnibus horis sapit 80 . Aquilę rapta non protinus ferunt, sed primo deponunt expertęque pondus tunc demum abeunt 106 . Platea auis, cum deuoratis se impleuit conchis, calore uentris coctas euomit atque ita ex his esculenta legit testas excreans 11 . Coruus uisus in situlam monumenti lapides

Dei sapientius est hominibus 122 . Ve qui prudentes sunt apud se met ipsos 123 . Infatuatus est omnis homo ab scientia 126 . Themistocles CVII agens annum questus est tunc se e uita egredi, cum sapere coepisset 130 . Qui iam senes in sapientię studiis floruerunt. Sophocles amentię a filiis accusatus recitata iudicibus Oedippi, quam nuper scripserat, fabula absolutus est. Cato Censorinus iam senex

Qui in altum mittit lapidem, super caput eius cadit 147 . Contere caput, Domine, dicentium: Non est alius pręter nos 148 . Erubescite de discubitu primo 149 . Tunc oculi sublimis hominis humiliati sunt et incuruata altitudo uirorum etc. Ve qui trahitis iniquitatem in funiculis uanitatis 152 . Vastatio regni Israel propter superbiam. Assur quoque propter crudelitatem et uanagloriam

de uictoria Gedeonis 36 . Saulo sopor altus in mortem obduxisset oculos, si Dauid eo animo ad dormientem intrasset, quo ille ipsum persequebatur 47 . Vrias dorimiuit ante portam domus regię, nollens tunc manere sub tecto, cum archa Domini et Israel et Iuda essent sub papilionibus et Ioab cum seruis super faciem terrę 51 . Dominus apparuit Salomoni per somnium 56, 57 . Somnium Mardochei: fons

Rubenitę et Gaditę ad tumulos Iordanis ędificarunt altare. Filii Israel conuenerunt contra eos rati conuersos ad idola, cum insontes essent 34 . Philistiim cum Israel pugnaturi suspectum habuerunt Dauid qui tunc cum ipsis erat iusseruntque eum discedere 48 . Dauid misit seruos ad Anon consolatum de obitu patris eius: iis suspecti pro exploratoribus habentur 51 . Salomon Adoniam fratrem suspectum affectati

Iesus in deserto tentatur a diabolo IIII. Iesus secedebat in desertum et orabat V. Inter deserta quęrentibus Christum datur alimentum, et super abundat. Zacheus prę turba non poterat uidere Iesum. Ascendens supra turbam uidit et in domo sua excepit XIX. Tunc qui in Iudea sunt, fugiant in montes, et qui in medio eius sunt, discedant. Dominus die docebat in templo, noctibus exiens morabatur in monte Oliueti XXI. Et egressus ibat secundum consuetudinem in montem Oliuarum XXII. Spes. Mattheus de publicano apostolus V.

scientia naturalium. Prudentia humanorum 89 . Sapientia ipsa felicitas est 90 . Scientia metuendorum et non metuendorum 105 . Tunc sane mentis oculus incipit cernere, cum primum corporis oculus deflorescit 157 . Qualis fuerit demon Socratis 167 . Socrates oraculo Apollinis sapientissimus iudicatus. Solus Deus sapiens

Xenocrates, cur taceret interrogatus: Quia dixisse me, inquit, aliquando penituit, tacuisse nunquam, liber VII, caput II. Somnus. De somniis, liber I, caput V. Fratres Celii parricidii rei acti. Tito Celio iuxta illos in cubiculo mortuo reperto, quia dormientes tunc inuenti sunt, absoluuntur, liber VIII, caput I. Pindarus super gremium pueri capite posito sic obdormiuit, ut nunquam postea excitatus sit, liber IX, caput XII. Senex. De senectute, liber VIII, caput XIII. Senectutem reuerebantur iuuenes ducendi et

homo superseminauit zizania in medio tritici XIII. Nauicula iactabatur fluctibus absente Domino. Ascendente autem in nauicuiam cessauit uentus. Liberati a periculo adorant eum et confitentur. Petrus uidens uentum ualidum timuit, et cum coepisset mergi, clamauit ad Dominum. Tunc Iesus extendit manum et apprehendit cum XIIII. Si duo consenserint, id est spiritus et corpus, quodcunque petierint etc. XVIII. Si sciret paterfamilias, qua hora fur ueniret, uigilaret XXIIII. Vigilate et orate, ut

Facta procella magna. Inuocato Iesu fit tranquillitas IIII. Christo nauim ascendente cessat uentus VI. Diabolus incentor et adiutor malarum cogitationum esse potest; auctor esse non potest VII. Demoniacus appropinquante Domino eliditur. Quia cum peccator conuerti deliberat, tunc diabolus magis aduersatur. Membra quę scandalizant, abscindi iubentur IX. LVCAS
Tentatio. Cuius uentilabrum in manu eius. Ventilabro triticum a paleis separatur. Sic

XXXI 110 . Venię causę. Psalmus L 118 . Conuersos de manibus inimicorum liberat. Psalmus CV 118 . Relinque proximo tuo nocenti te, et tunc deprecanti tibi peccata soluentur 147 . De Dauide dicitur: Christu s purgauit peccata ipsius et exaltauit in ęternum cornu eius etc. 152 . Si abluerit Dominus sordem filiarum Syon

Libri decem de republica 189 . Ciues oportet erga suos mansuetos esse, erga hostes immites. Alioquin haud expectabunt, donec ipsos alii perdant, sed ipsi se ipsos perdent 197 . Tunc rempublicam perituram, cum ipsam uel ęneus custos uel ferreus gubernabit 203 . Ciuitatis interitus uidetur superbia, quando infimi homines summa sibi uendicant 207 . Philosophi ciuitatibus dominentur uel qui

scirent ciues, dentibus illam discerpissent 15 . Ciuilitas in species quinque distribuitur, id est rempublicam popularem, aristocratiam, ligarchiam, regnum, tyrannidem 36 . Antisthenes ciuitates tunc interire ait, cum bonos discernere nequeunt a malis 54 . Diogenes Mindum profectus, cum uideret magnificas portas et urbem modicam: Viri, inquit, Mindi portas claudite, ne urbs uestra egrediatur 58 .

Demonum fuisse uaticinia, quę putabantur deorum esse 178 . Vaticinium uix credibile 179 . Thimonis pręsagium 181 . Delphicum oraculum: tunc Spartani imperii finem afferre, cum regium claudicasset imperium 183 . Vox nuncia aduentus Gallorum 184 . Romam a Gallis capiendam Heraclitus Ponticus prędixit 186 .

2.2.87  Addicti quod adhuc soluunt pensantque nepotes.
2.2.88  Mox ubi quaesitum est, Barabam an dimittere Christum
2.2.89  Malluerint, ut moris erat tunc luce profesta,
2.2.90  Eligitur Barabas, Barabam una uoce reposcunt.
2.2.91  Proh scelus! Humanae Barabas homicida saluti
2.2.92  

ignes et mea bella canes.
4.3.39  Sero quid sit Amor iam te didicisse pigebit,
4.3.40   Flauia cum uires auxerit una meas.«
4.3.41  Tunc ego: »Dux toto qui solus ab orbe triumphas,
4.3.42   Fulminis oblitum qui facis esse Iouem,
4.3.43  Ne, rogo, saeuitia uictricem pollue laurum:

exustos decolor Aethiopas?
4.16.23  Quid si longinquis infęlix uictus in oris
4.16.24   Hostilem premerem sanguinolentus humum,
4.16.25  Tunc tibi quos luctus adferret quasue querelas
4.16.26   Tristior, heu, mortis nuncia fama meae?
4.16.27  Sed melius quod sic patriis uicturus in oris

Tyndaris ipsa nec ulla
4.17.16   Fama uetus formae est substituenda tuae!
4.17.17  Te licet et senio fatum grauiore resoluet:
4.17.18   Tunc etiam cineres cogar amare tuos.
4.17.19  Quod potius nostro tribuas, mea Flauia, busto:
4.17.20   Rectius est uitae te superesse meae.

4.23.71  Morsusque innocuos habere donec
4.23.72  Moles corporis inualescit 23,72 inualescit in margine: ingrauescit ingens
4.23.73  (Tunc immane fremunt hyante rictu,
4.23.74  In praedam unguibus efferantur uncis):
4.23.75  Horrendum feritas adulta saeuit,

maturius indole debes
5.4.201  Quo pacem, quo bella regis. Si quando labori
5.4.202  Interualla tuo studium puerile petebat,
5.4.203  Tunc sudor puluisque tuus, rata tempora campi
5.4.204  Instabant grataeque uices, animisque leuandis
5.4.205  Membra fatigabas, gremio nec passus inerti,

tangere squamas
5.4.215  Thoracum tibi lusus erat, nec territus ulla
5.4.216  Triste renidentis metuebas fulgura ferri.
5.4.217  Tunc tu uel clypeo potuisses ludere Martis
5.4.218  Securus ueritusque nihil, uel triste flagellum
5.4.219  Bellonae tractare manu, uel Gorgona fuluam

Pactolus harenis,
5.4.240  Tigres et insolitos miratur Nysa iugales
5.4.241  Laetior, aula nouos geminat Cadmaea triumphos.
5.4.242  Tunc te tentarit quamuis pater ipse Latinus
5.4.243  Aedituum mollire iugo et pro casside mitram
5.4.244  Subdere castrensemque habitum mutare cucullo,

reflectere sic tu
5.4.317  Belligeros inter lusus simulacraque Martis
5.4.318  Visus equum, recto nonnunquam tendere cursu.
5.4.319  Tunc tibi lora manu faciles flexisse Geloni,
5.4.320  Quique ferocis equi sitientes uulnera potant
5.4.321  Messagetae, Turcaeque leues, Parthique fugaces,

nec foedere iuncto
5.4.413  Vrbs Venetum, Adriaci dominatrix maxima ponti,
5.4.414  Esse tuis praesto cessauit, Hetruria, rebus.
5.4.415  Tunc tibi bellandi quantus flammauerat ardor
5.4.416  Pectora, collatis quantum concurrere signis
5.4.417  Flagrabas quantisque accersere proelia uotis,

unanimes uideo,
6.37.21  Gratia magna tibi, Veneta quod in urbe moranti
6.37.22   Es mutus fieri passus et Arpocrates.
6.37.23  Officeret tunc illa recens lasciuia nobis;
6.37.24   Nunc importuno tempore languet opus.
6.37.25  Ne tamen hanc ultra scabiem exculpemus inertem

singulis Christi fidelibus praesentes litteras inspecturis salutem in Domino, et felicitatem sempiternam. Miraculis splendor paternae gloriae, qui sua mundum illustrat ineffabili claritate, pia vota fidelium de ipsius clementissima majestate sperantium tunc potissimo prosequitur favore, cum devota ipsorum humilitas Christi passionis memoria, ac meritis adjuvatur. Cupientes itaque notificare, ad excitandam fidelium devotionem rem miram, quae divina permissione acciderat in ecclesia Sanctae Mariae in Burgo

est, et congregata sub titulo S. Marci Evangelistae, cujus insignia processionaliter in vexillo crucis portat, et in pectore. Anno salutis 1483. die 27. Martii etc. Occurrente tunc Caena Domini dum Vesperi clerus plurimus et populus esset in offitio lamentationum in ecclesia cathedrali: hoc modo etc. Plurimi veniebant, et dicebant cum lacrymis Crucifixum in praefata S. Mariae ecclesia guttas sudare sanguineas, quod audiens clerus, et

"Filium cernens videt et parentem.
Semper aequali gradimur triumpho."
Christus has tales voluit Philippo
Reddere voces.
25  Post dies Christi volitantis omnes
Tunc super caelos dapibus polorum
Quattuor lustris miseros Philippus
Pavit homones.
Martis evertit statuam crucemque
30  Prorsus erexit, gelidum draconem

Ille rescripsit: "Nimium beatus
Credulus nostri minime videndo.
Ipse complebo veniens ab alto
Velle paternum.
25  Sede praecaelsa residens Olympi
Ipse curabo dare tunc Thadaeum,
Qui tibi curam dabit et perennem,
Crede, salutem."
Denique ad regem veniens Thadaeus
30  Optimis curis penitus refecit.
Nuncians: porto sacra missa caelo,

Pascitur in vivis livor, post fata quiescit,
quom suus ex merito quemque tuetur honos. Tunc illud Horatii merito dici poterit: Exegi monimentum aere perennius et apud Virgilium: Capitoli immobile saxum,

Petrus Barocius Georgio Sisgoreo Sibenicensi sal.
Magna quidem sentis, utinam tam vera, Georgi.
De me: falsa novus plurima suadet amor.
Sic Helenam Atrides, cum crederet esse pudicam,
Tunc sensit Phrygio cum fuit in thalamo;
5   Sic potuit castam censere Coronida Apollo,
Ni corvi indicio prodita furta forent.
Id tibi ne eveniat vereor, cum carmina nostra
Doctrinae

opulenta et hospitibus admodum benigna, loquax et solertissima. Quocirca F. Philelphus, apud antiquos non reperiens Ragusium, dubitavit, Ragusium an Ragusia dici debeat. Ad filium Xenophontem scripserat, qui tunc grammaticam ibi profitebatur, ut requireret in aere vel marmore antiquorum et rescriberet. Salonas Salonae praeterea, quae civitas olim erat celeberrima Dalmatarum et emporium ad littus et nota Lucani carmine:

soli deo integre nota est, ut scribit Augustinus , exuperans omnem sensum, quam neque dicere neque cogitare neque intelligere neque cognoscere possibile est etiam oculis angelorum. Cuius solennitas celebrari solet octava die post penthecosticam festivitatem. Tunc gentes finitimae Sibenicum tamquam ad Dalmatiae emporium conveniunt. Praeterea polyucus noster, urbis patronus Michael, qui ponderat umbras et qui calcatum pedibus antiquum

Quintum supra decimum perficitur lustrum, lustrum quo Illustrissimus Venetorum senatus Sibenicum Sibenicum habuit et in eo vexillum erexit volitantis et coronati leonis anno salutis 1412. quinto Kalendas Novembres. Tunc aurea saecula aurea saecula redire visa fuerunt, tunc quasi ex cloaca civitas effecta, tunc barbarie postposita Latina vigere coepit humanitas, tunc virtutem sugere, aetatem litterarum alimento pascere, laudabilem rem navare, probitates improbitatibus tamquam aurum

quo Illustrissimus Venetorum senatus Sibenicum Sibenicum habuit et in eo vexillum erexit volitantis et coronati leonis anno salutis 1412. quinto Kalendas Novembres. Tunc aurea saecula aurea saecula redire visa fuerunt, tunc quasi ex cloaca civitas effecta, tunc barbarie postposita Latina vigere coepit humanitas, tunc virtutem sugere, aetatem litterarum alimento pascere, laudabilem rem navare, probitates improbitatibus tamquam aurum scoria purgare pro virili sua omnes contendebant. Et utinam illud saeculum in

senatus Sibenicum Sibenicum habuit et in eo vexillum erexit volitantis et coronati leonis anno salutis 1412. quinto Kalendas Novembres. Tunc aurea saecula aurea saecula redire visa fuerunt, tunc quasi ex cloaca civitas effecta, tunc barbarie postposita Latina vigere coepit humanitas, tunc virtutem sugere, aetatem litterarum alimento pascere, laudabilem rem navare, probitates improbitatibus tamquam aurum scoria purgare pro virili sua omnes contendebant. Et utinam illud saeculum in argenteum, aereum et ferreum,

habuit et in eo vexillum erexit volitantis et coronati leonis anno salutis 1412. quinto Kalendas Novembres. Tunc aurea saecula aurea saecula redire visa fuerunt, tunc quasi ex cloaca civitas effecta, tunc barbarie postposita Latina vigere coepit humanitas, tunc virtutem sugere, aetatem litterarum alimento pascere, laudabilem rem navare, probitates improbitatibus tamquam aurum scoria purgare pro virili sua omnes contendebant. Et utinam illud saeculum in argenteum, aereum et ferreum,

ego non sortes, quae non oracula diuum
1.103  Tentaui? Sed uana mihi responsa dederunt.
1.104  Quin etiam Phoebi tripodes inimica canebant
1.105  Numina Nayadum te sub sua regna tulisse.
1.106  En quoque me falso frater delusit Apollo!"
1.107  Tunc tristis laetatus Hylas stetit Hercule uiso
1.108  Atque ait: "O magni domitor dominator fortissime mundi regni,

1.120  Ipse ego iussus eram gelidis e fontibus urnam
1.121   Implere ex haustu laticum. Quam fune reuinctam
1.122  In uada proieci, frigentes flumine lymphas
1.123  Vt caperem. Tunc ecce procul sub sole calenti
1.124  Candida siccabat madidos Arethusa capillos,
1.125  Gurgite pube tenus uirgo stans nuda supremo.
1.126  Bis subito liquidas sese summergit summersit in undas,

traxit
1.131  Sanguineum formido repens, gelidosque per artus
1.132  Pallor iit, nox orta oculis, labefactaque terram
1.133  Membra petunt, sopita cadit mens corde sub imo subacta.
1.134  Me tunc exanimo similem chorus omnis abegit
1.135  In caua Nayadum spumosae Doridos antra."
1.136  "Ergo uera pii dicebant omina uates",
1.137  Alcides ait: at ait. "Ah, male amantia numina nymphae,

2.33  Saxosae interea circum iactantur arenae,
2.34  Quas grauis interdum balaena e faucibus efflat.
2.35  Tempestas sic atra deum denuntiet iras,
2.36  Si duros caelo lapides effulminet alto.
2.37  Crystallum fragile adueniens tunc hinc impete turbo
2.38  Disiicit in tenues crustas, mihi guttura densis
2.39  Irruit humor aquis uitalem et strangulat ignem:
2.40  Praecluduntque undae miserae spiracula uitae.
2.41  Tum pater Oceanus casum

ramum fuluui cognosce metalli!"
2.126  Dixit, et unguifero ramum detexit amictu.
2.127  His placata senis mitescunt pectora dictis
2.128  Sedatusque timor nautae laetusque coruscae
2.129  Suspicit admirans donum uenerabile uirgae.
2.130  Tunc se praecingit, remos et uela rudentesque
2.131  Expedit et tenui misso sub demisso gurgite conto
2.132  Detrudit Protrudit puppim proramque aduertit

quoi condere bellum
2.186  Et Stygias seruare domos dedit arbiter Orci.
2.187  Illam monstrifero genuit Nox humida partu
2.188  Pressa Acheronte truci, quae proelia uoce cieret
2.189  Et strictos in bella ferox committeret enses.
2.190  Tunc irata cauam furiali murmure concham
2.191  Inflauit, Stygii quo protinus ardua regni
2.192  Machina contremuit uastum intonuitque profundum:
2.193  Sensit et Elysium longe nemus, audiit omnis
2.194  Fortunata cohors foelicibus abdita siluis,

orbibus Orcus
2.264  Clamosumque forum nigram stat Ditis ad aulam
2.265  Gnosius et residens celsa quaesitor in arce
2.266  Iura docet sontes saeuam et quatit horridus urnam.
2.267  Hic quoque Pirithoi sese obuia protulit umbra.
2.268  Tunc subito sic orsa loqui: "Iouis alta propago
2.269  Alcide, qui cuncta domas quae mundus ubique
2.270  Monstra creat fatique dolos fraudesque nouercae!
2.271  Quis deus haec superi praedicere posset Olympi,
2.272  Euentura mihi? Quae spes portenderet

reus capiet, uitam pro morte daturus
3.35  Gentibus, et primi uictor sub carne parentis
3.36  Aeternas iusto delebit sanguine poenas.
3.37  Hic sontes damnat, qui magno errore grauati
3.38  Tramitibus uariis Stygios merguntur in ignes.
3.39  Tunc alias subeunt leges atque altera iura.
3.40  Namque sub ingenti qua mors tellure coercet
3.41  Hoc barathrum tenditque cauum per inane sub umbras
3.42  Plutonis domus et summi Iouis alta potestas,
3.43  Dictaei fratres saeuas Acherontis habenas

Lucifer ortu.
3.90  In quo ceu speculo sol aureus aut orichalco
3.91  Aut uitreis quum fulget aquis splendebat imago
3.92  Et summi mens alta dei, quo maior Olympo
3.93  Non fuit in toto formaque decentior alter.
3.94  Conditus aetheria tunc Iuppiter arce latebat
3.95  Et geminae summo pendebant orbe catenae:
3.96  Altera de duro ferri compacta metallo
3.97  Laeua parte poli ad nigrum tendebat abyssum;
3.98  Altera de fuluo longe formosior auro
3.99  A dextra regione dei

plenas formidinis atrae,
3.141  Et uidet Alcmenae et Iouis omnipotentis alumnum
3.142  Faucibus e mediis mediisque ex ignibus Orci
3.143  Tergeminum rapuisse canem contraque cateruas
3.144  Tartareas audere et contra daemonas omnes.
3.145  Tunc ambage noua Stygii timor iraque mentem
3.146  Inuasere ducis: praedam seu pace reposci
3.147  Seu durum Mauortis opus, certamen iniri
3.148  Expediat laesa pro maiestate barathri.
3.149  Hinc obstabat atrox atque insuperabile robur

Athos quantus, uel nubifer Atlas
3.195  Quantus alit siluas et longa prominet umbra,
3.196  Quantaque Caucasei dorsi iuga, quanta Pachinni
3.197  Et quantis Idaea iugis se Gargara tollunt
3.198  Tanta tridentiferi facies erat Aidonei.
3.199  Tunc sceptro cunctis nutuque silentia suadet.
3.200  Obticet atra phalanx subito, silet omnis ad unum
3.201  Implacata domus, non amplius insonat ultrix
3.202  Verbera Tisiphone, tacitae stant ignibus umbrae.
3.203  Styx tacet atra palus, mutescunt

porro uos eminus este,
3.218  Este procul, socii, nec quisquam bella capessat!"
3.219  Haec ait. Alcides iam dudum inuadere pugnam
3.220  Gestit, Cerbereos et nexibus implicat artus
3.221  Et deponit humi uinctum ceu rusticus hedum.
3.222  Et tunc ipse deos tali sic uoce precatur:
3.223  "O pater omnipotens et rex hominumque deumque,
3.224  In quo principium rerum finisque recumbit,
3.225  Tu quoque quam uertex armatam protulit altus,
3.226  Bellipotens Tritonis hera, intemerata

3.271  Amphitryoniadae pro munere tradidit Orcus.
3.272  Tum specus horrendum et fauces Phlegetontis anheli
3.273  Victor adit spoliis et munere laetus Auerni,
3.274  Qua patet introitu facilis uia prona barathri,
3.275  Sed non egressu facilis. Tunc Cerberus auras
3.276  Ignotas lumenque suo inspectabile uisu
3.277  Vidit nec potuit tenebrarum et noctis alumnus
3.278  Lumine lucifugo splendorem ferre diurnum.
3.279  Triplex ergo caput Stygias auersus ad umbras
3.280  Concutit et toto

Aggredior: nunquam ille tuis discessit ab aris,
Sacrorumque modum uix pubescentibus annis
Hausit, et attonso sese tibi crine dicauit.
5   Iamque ministerio uirtus matura uideri
Tunc potuit, uiridis nisi se opponeret aetas;
Quae simul atque aditum tali patefecit, honore
Maiori donandus erat. Mox aequa potestas
Parque datur meritis pretium; modo namque sacerdos

tument imperatoremque suum potius quam hostem metuens ex adverso in tris cuneos se divisit: et acierum frontem in primam nostri exercitus partem convertit. Et cum clara dedit sonitum tuba, omnes suis simul prosiliere finibus et extemplo penetravit pedites, in quorum medio miserrimum inivit bellum. Tunc nostris subita gelidus formidine sanguis diriguit. Itaque maiorem ipsorum partem utriusque exercitus equorum pedibus suppeditavit et bellando suffocavit: non missilibus, non eminus pugnatum est, sed gladio comminus concertatum. Noster miles quasi certus, ut dixi, de victoria, ad dimicandum

efferebantur: hinc pueros proiectis trivialibus ludis confluere, inde iuvenes catervatim concurrere spectabamus, senes eciam non etate retardatos egrosque non adverse valitudinis labore detentos adesse. Tunc quidem alii longius vivere exoptabant, alii, nunc est maxime vivendum, asserebant. Ipsa eciam feminarum grata fecunditas summam capiebat voluptatem, quod quicquid peperisset essetque proxime paritura, tanto principi famularetur ac

christianissime princeps, et super eam egram pridem at nunc numine tuo exultantem manus tuas impone, que si forte ope tua destitute perierit, frangentur profecto porte et funditus corruent Romane arcis atque eius menia periclitabuntur. Tunc enim aditus hostili furori ad invadendum christianum nomen asperrimis incursionibus latissime patebit. Amittes preterea rem tuam, quam utique sanctissima regni huius corona semper habuit nomini suo et glorie promptissimum ministerium,

Zeno item Stoicus et plerique omnes philosophorum amentes plane et fatui, qui et deum esse et prouidentia cuncta hec consistere partim senserunt, partim etiam in scriptis reliquerunt. Salomon quoque rex, dei testimonio omnium mortalium sapientissimus, sine mente tunc erat cum ad ipsius omnipotentis dei honorem nobilissimum templum Hierosolymis extructum consecrauit, imo uero illos ipsos, qui hec somniauerunt, uecordes et absque ulla bone mentis effigie, qui uel ex hac sine dubio preclara et speciosissima rerum quas cernimus

hic fortasse aliquis (utar enim uestra bonitate amplissimi patres: ac paululum a proposito digrediar: quoniam me tam diligenter attenditis) dicet inquam aliquis: Quid est quod Christus patrem orabat ut calix ille mortis a se tolleretur: cum id nequaquam uellet: aut si uolebat? cur a deo tunc exauditus non fuit? Atqui oratio hec Saluatoris ea ex parte proueniebat: que (ut modo dicebam) ad motum et afflictionem sensitiue partis attinet non que ad rationem et certam animi uoluntatem: ideoque mox addit: Verum tamen non mea uoluntas fiat pater: sed tua. Atque hoc ipsum

conspuere. Pilatus autem cum illum post multas et pene infinitas uexationes adduxissent ad se cognita eius innocentia instare admodum cepit uti a morte absolueretur optioneque plebi proposita de eo: deque Barraba nescio quo improbo et seditioso homine qui forte tunc in publica custiodia asseruabatur inquit: Est uobis consuetudo per hos dies reum aliquem a carcere liberare. uultis ergo ut Jesum Nazarenum uobis absolutum dimittam? Tum uero sacrilegi homines sublato ingenti clamore: Non Jesum inquiunt sed

quandam retinere uidetur. Ecce autem paulo post horrenda adesse prodigia: et subita rerum insensibilium mutatio: que opifici et parenti suo quibus poterant indiciis commiserari undique uidebantur: talesque et tantas Summi atque Optimi dei penas pro sua queque conditione deplorare: ut plane tunc diceres pietatem: que humanitatis propria est ab hominibus sese in muta corpora transtulisse. Tota namque terre ipsius moles late contremuit. et lapides terrifico quodam et inaudito prodigii genere scissi sunt. Sed et Sol per tres horas, quod fieri tunc secundum rationes Mathematicas non

queque conditione deplorare: ut plane tunc diceres pietatem: que humanitatis propria est ab hominibus sese in muta corpora transtulisse. Tota namque terre ipsius moles late contremuit. et lapides terrifico quodam et inaudito prodigii genere scissi sunt. Sed et Sol per tres horas, quod fieri tunc secundum rationes Mathematicas non poterat, obscuratus est. Multaque sanctorum corpora qui dormierant surrexerunt. At uero Saluator noster cruci affixus: uidens iam perfecta et consumata esse omnia: et penarum suarum ignominiam mox triumpho mortis gloriosissime comutatum iri:

iri: ad matrem afflictam et miseram deficientes ac prope extinctos oculos deflexit: Cumque eam lachrymis pene ocnsumptam: et uix iam dolori resistentem aliquandiu intuitus esset: ad Johannem postea: qui solus discipulorum ibi remanserat se conuertit: Mulier inquiens (sic enim matrem tunc appellauit) ecce filius tuus. Deinde rursus ad illam se reuoluens: quasi capite innueret quod manibus non poterat: Joani ait: Ecce mater tua. Et ex illa hora accepit eam discipulus in suam. Cogitate nunc uiri optimi et mentes uestras tanto dolori. tante pietati queso recludite:

Deinde rursus ad illam se reuoluens: quasi capite innueret quod manibus non poterat: Joani ait: Ecce mater tua. Et ex illa hora accepit eam discipulus in suam. Cogitate nunc uiri optimi et mentes uestras tanto dolori. tante pietati queso recludite: qui status: que conditio: qui erat tunc animus miserrime matri. Ego certe uidere uideor perennes lachrymas: mestissimos eiulatus: dispersos crines: manus sanctissimas modo faciem: modo caput plangentes. Sed age omittamus hec omnia: cum eadem sacri etiam euangeliste consulto fortassis omiserint et Mariam uirginem nihil aliud

Sed quid ego scelus extenuo minusque apud uos dico: atque ipse cogitans sentio? quasi hoc permiserint tantum Judei ut fieret et non effecerint ipsi: Immo uero aliter esse non potuit: duo enim in omni delicto maxime spectari solent: animus scilicet et euentus. Sed quis Judeorum animus fuit tunc cum Romanus ille Centurio latus Jesu Christi lancea confixurus erat? quis dubitat patres? Nempe ut feriret. Et quis fuit euentus? feriit: atque illico uidit percussor cum cecus antea fuisset. et iudei in tenebris et cecitate sua remanserunt: Statimque ex uulnere sanguis et aqua

ad uoluptatem: ad uitam reduxisti: qui ascendens super omnes celos omnium es arbiter: omniaque dispensas: Oro inquam te supplex atque obsecro uti tu hodie populum tuum hic et ubique in tui memoriam congregatum his oculis: eo uultu: eaque pietate aspicere digneris: qua sanctissime affixus cruci tunc cum omnia ad te ipsum trahebas: Joannem discipulum tuamque charissimam et pientissimam matrem aspexisti: eo munere: ea gratia illustres qua quondam apostolos tuos in die sancto Penthecostes illuminasti spiritum claritatis roremque misericordie tue eis desuper infundens. Domine sancte:

alacresque, ne lassescerent, magis animarem, alios uero etiam redderem cautiores, ne, tametsi boni sanctique sint, facile de se popularibus auris credant. Quam enim periculosa sit humilibus Christi seruis mortalium laudatio, tunc plane intelligent, cum relatu legerint non aliam ob causam quosdam reliquisse monasteria uastasque penetrasse solitudines annosque plurimos feris tantum peruias habitasse terras. Tu igitur, cuius nutu cuncta reguntur

quam seculi honoribus perfrui. Omitto nunc alios huius ordinis uiros, non quia in contemnendis rebus minus constantes fuerint, sed quia et ante apostolatum humiles inopesque extitisse apparet, stulta tunc et infirma Deo eligente, ut sapientia fortiaque confunderet. Quanuis uerissimum sit eos quoque non minus multa reliquisse, qui sibi nihil reseruauerint. Hinc est, quod tamen piscatoriam nauim et, quę resarciebant, retia

domo hęres ex asse futurus manere. Illi enim proficiscentes paruulo inter ęquales in foro ludenti dixere: Niuarde frater, nunc te solum totius summa respicit patrimonii. Nos nanque ius omne tibi cedentes Christum sequimur. Tunc ipse: Cęlum uos ergo possidebitis, inquit, ego terram? Nihilque moratus post eos adiit monasterium, ut potius cęlestes cum fratribus quam cum parentibus manens diuitias obtineret terrenas. Sed

adhuc ętate futurę perfectionis floreret signis, prandiolum suum cum pauperculis partiri consuesse dicitur. Et dum in panario die quodam, uix qui domesticis sufficeret, panis extaret ac materfamilias mendicanti defectum, qui tunc casu affuit, excusaret, eam Bernardinus tam diu orare non destitit, donec exorauit id saltem petenti concedi, quod sibi reseruabatur, affirmans semet esurire malle quam esurientem non pauisse.

benignitas) impetrasse; perendie deinde rursum accessisse lamentantem minimum quid prę iis, quę in mari amiserat, sibi fuisse emendicatum, proinde ad opem eius implorandam iterum atque iterum necesse se habere confugere; tunc murmurante multum dispensatore ac dicente iam aliud nihil, quod dari possit, pręter argenteam lagunculam in monasterio restare, continuo eam ipsam a Gregorio tradi iussam. Cęterum Gregorius haud multo post summus

dicitur. Et cum a diuite quodam uile ac sordidum grabatuli sui tomentum miserante plumeam culcitram dono missam accepisset, ubi primum ea substrata cubauit, noctem illam totam insomnem egit, identidem ingemiscens mollius tunc se iacere quam dominos suos. Cumque illuxisset, culcitram uenumdari, pecuniam pauperi erogari mandauit. At diues ille ab emptore redemptam iterum misit precatus, ne munus suum ultra uenale haberet, sed eo ipse frui uellet.

charitate porrectus? Sicuti porrexisse aliquando Iudocum legimus. Qui cum ad fluminis ripam in solitudine sibi domicilium constituisset, uno duntaxat discipulo contentus, partem quartam panis, quem tunc unicum habebat, mendicanti dedit; mox iterum, et tertio et item quarto, diuersa semper, ne agnosceretur, habitu petitum reuertenti semper panem largitus, nihil sibi neque discipulo, nisi certam in Domino

Hanc grandem huberemque mensuram non tam in terra quam in cęlo repositam esse, non ignorauit Simon monachus, Susotionis ** corr. ex Sitionis filius. Qui cum in coenobio illo, ubi tunc manebat, in uesperum edendi mos esset uiritimque cibaria fratribus diuiderentur, sępenumero nihil delibans, coenulam suam integram seponebat, demum, quam poterat secretius, pauperculis eo uentitantibus

uix pudenda corporis operuerant. Et nuditatem eius dolens substitit, suspirauit, ingemuit. Frater uero, qui illum comitabatur: Quid, inquit, ita tristaris, pater? Etsi hic indumentis eget, forsan abundat concupiscentiis. Tunc Franciscus, fraterni erroris non dissimulator, sed corrector iussit protinus, ut ille sua se tunica exuens pauperem tegat, et quod de ipso perperam opinatus fuerat, ab eodem ueniam roget ac tandem discat nefas esse

tribuant. Mendicans si a me non acceperit, quę ei possum etiam de alieno tribuere, et mortuus fuerit, a quo anima eius requiretur? Nulla itaque in pauperes liberalitate satiata, ad egestatem pene ultimam peruenit. Sed quanto tunc se fecerat pauperiorem, tanto postea amplioribus locupletata est diuitiis in regno cęlorum. Elizabeth nondum marito lantgrauio uiduata, ob assiduam in pauperes benignitatem, mater eorum cognominabatur. Sanis uitę

obsecrantium uoces apostolum Petrum compulerunt, ut illi iam conclamatę ad pristinam uitam reditum a Domino impetraret? Nonne et pro Drusiana egenorum Ephesi turba Ioanni apostolo occurrens, ut, quam illi tunc efferebant, ipse protinus suscitaret, obtinuerunt, dum uestes ab ea receptas ostentant, dum illa incolumi se nunquam famem timuisse affirmant? Mulier igitur ad uocem apostoli a morte ueluti a somno

O pręgrandis elemosinę uirtus! Diuites sanctificat, pauperes beat, peccatores iustificat, iustos glorificat, mortuos suscitat et immortalitatem mortalibus donat. Sed ne cuiquam tam fructuosum opus tunc demum exercendum differatur, cum aut nihil aut parum profuturum sit, documento nobis erit Lucia uirgo. Quę cum matrem Euticiam ad erogandas pauperibus facultates hortaretur illaque diceret, uti uitę suę finem

Non enim propterea hospitalitatem Marthę improbatam credimus, sed bono melius pręlatum, actioni contemplationem. Ad quam tamen non potest peruenire qui non prius iustitię exercitationibus labem expiauerit delictorum, ut tunc demum ad consyderanda Dei inuisibilia animus attollatur, cum liberum se esse persenserit onere peccatorum. Denique duo illi ex Discipulis in castellum Amaus tendentes, cum Iesu simul eunt, simul

coegistis. Ego enim a uobis debui commendari; nihil enim minus feci ab iis, qui sunt supra modum apostoli, tametsi nihil sum. Quibus sane uerbis testatus est minime de se loquendum, nisi cum incumbit necessitas. Sed et tunc ita temperandum, ut et res dicatur et euitetur iactatio. Tali quidem temperamento usus Ioannes Aegyptius monachus, cum Spiritu Sancto reuelante multis futuri euentus responsa daret, inferebat non suis meritis

afficeretur, gaudebat in contumeliis, nunquam de iniuria sibi illata conquestus, intantum ut de medio calumniatorum suorum nusquam discesserit, nisi cum Byzantii hospitis indicio cognitum honorare coepissent. Denique tunc profugit, cum coleretur ut liber, non cum sperneretur ut seruus, humilitati studens, a gloriationibus abhorrens, displicere cupiens hominibus, ut Christi seruum exiberet. Martinus, dum adhuc stipendia faceret nec tamen

sese manifestans, ob hoc solum, ne agnitum honore afficerent. In exitu uitę, et quis et quantus esset, apparuit, hoc signis prodigiisque instanter editis, illud chyrographo in manu defuncti reperto ac rei ordinem indicante, tunc scilicet, cum iam superato uanę ambitionis periculo secura humilitas ad cęlos properabat, uerę et immortalis glorię honore semper fruitura. O beatum et felicem illum, qui se sic humiliat, ut sic exaltetur!

dulcedine nullius iam dissuasionibus a proposito moueri potuisset, quoniam nec regis motus est. Id neque improuide neque inconsulte factum facile uel uno argumento probari potest, quod magis deinde miraculis claruit quam tunc pontificatu et tandem in numero sanctorum est habitus. Quis adeo mentis impos est, ut proposita sibi optione non mallet eius priuati habere conuersationem quam aliorum in dignitate constitutorum honorem, in cęllula

sed ex donantis liberalitate, neque ad luxuriam, sed ad necessitatem. Consyderandum autem, sic etiam acceptum munus quantę patuit inuidię. Nonne tantę, ut acceptorem suum leonibus obiecerit laniandum, nisi quod mitior tunc syluestrium belluarum extitit feritas quam semper malesuadus flagitiosorum hominum liuor. Nec mirum, si Deo uolente protectus est, qui, ut suos protegeret, honorem munusque admisit, non ut sibi indulgeret.

pro eo sibi oblatam constanter recusauit. Si nostra, inquit, dereliquimus, quomodo accipiemus aliena? Itaque tantum diuitiarum contemptum in tam paupere uiro rex admiratus, non ita cupide paulo ante expetiuerat sanitatem ut tunc Christi suscepit fidem. Neque enim dubitauit ueritatem ab eo syncere prędicari, a quo aberat captatio lucri. Pari animi magnitudine pręditus Cyriacus martyr, cuius gloriosus exitus VI. Idus Augusti nobis celebris

reliquas oppressit ruina, ut ex tanto numero, ne una quidem saltem extremum in mortem anhelitum ducens post casum illum sit inuenta. Itaque contusis miserabiliter artubus una omnes tam paruo temporis momento extinctę, tunc demum auaritię, cum uitę finem fecere. Quis hęc audiens non contremisceret, quis prauum animi propositum in melius non commutaret? Scio tamen et uehementer doleo esse quosdam, qui etiam multa talia legentes nihilo

Quid tu hic, inquiunt, adolescens, si te adorirentur latrones? Nudus latrones non timet, respondit. At si uitę, aiunt, pręsens intentaretur periculum? Nec id quidem timet, inquit, qui paratus est mori. Tunc illi stupentes tantam in tam tenera ętate constantiam atque in Deum fidem pariterque noctis errorem reuoluentes extemplo animos demittunt, propositum mutant, crimen confitentur. Et quem uel terrere uel spoliare uenerant

susceptus, nee ulli cognitus nec ipse se prodens totidem peregit annos. Mortuus postremo indicauit, quod uiuens cęlauerat, relicto breui chyrographo, quo quis esset, quidue egisset, descriptum continebatur, ut tunc demum se manifestum faciendo, cum pro temporali inopia diuitias esset recepturus sempiternas, et patri adhuc orbitatem suam lugenti causam pręberet consolationis et nobis materiam imitationis.

ad eorum prouectus est et gloriam. Bernardinus uero nec ideo illis, mea quidem sententia, minor, quia de collegio Minorum fuit. Etiam antequam religionem profiteretur, religiosi uitam uixit. Quodque ad rem pertinet, tunc quoque ad offerendum Deo salutis sacrificium noctu consurgens, ne quiete occuparetur, contemptis lecti stratis super pauimento uestitus iacere consueuerat. Cum hoc uigiliarum pręludio ad monasterium uenit, tanto deinde

celebritatis gaudiis perpetuo frui. At contra cauete maxime et enitimini, nequando in illam fatuarum uirginum sortem concedatis, quę ueniente Sponso dormitauerunt et dormierunt seriusque quam oportuit excitatę, tunc demum oleum emere uolebant, cum peractis nundinis iam nemo esset, qui uenderet. Extinctis iam lampadibus in tenebris remanentes, aditu beatitudinis indignę, somnolentię suę poenas dederunt. Vigilate itaque,

multo felicius in sinum iactati sunt quam illi in sitellam, quibus in senatu decerni magistratus solent. Alteris terrenus honor quęritur, alteris Paulus cęlestem gloriam est adeptus. Isaac Syrus, tunc quidem monachus, deinde etiam ipse abbas, postquam Spoletum, Piceni oppidum, appulisset, presbyteros rogauit, ut ibidem orandi, quandiu uellet, copiam sibi concederent nec sinerent interim oranti quenquam impedimento esse.

derisoribus iudicia et mallei percutientes stultorum corporibus, repente maligno arreptus spiritu uexari coepit. At Isaac, pietatis memor, iniurię immemor, percussorem suum precatione a supplicio liberauit offensamque omnem tunc remisit, cum accepit, et eodem die remissam beneficio rependit, ut addito benignę patientię cultu triduanę orationis huberior fructus fieret. Arsenium abbatem (sicuti alibi iam diximus) hunc morem habuisse satis

monitus est a Petro apostolo in somnis, ut surgeret et coeptum opus intentius perficere curaret. Quę res argumento est non nisi peractis finitisque orationibus dandum esse quieti locum. Nequando a missarum auditione orante tunc pro nobis sacerdote res aliqua non ita necessaria nos abducat, meminisse debemus, quod quidam a Martino, Bituricensi monacho, uocatus, uti die Dominico missam una secum audiret, nondum finita, ne tardius

pro nobis sacerdote res aliqua non ita necessaria nos abducat, meminisse debemus, quod quidam a Martino, Bituricensi monacho, uocatus, uti die Dominico missam una secum audiret, nondum finita, ne tardius negocio tunc urgenti occurreret, abire uoluit. Sed ascenso equo frustraque calcaribus fatigato, ubi bestiam, ut inde se moueret, compellere nequiuit, semetipsum reprehendens desiliit et missam perfecte integreque audiuit. Atque eodem

factus assumpsit, alteras iampridem monachum professus non deseruit. Ad inferiorem Mysiam perueniens primus Christum prędicauit, Ruthenorum regem baptizauit martyrio coronatus est. Martinus uero, Turonensis episcopus, ne tunc quidem, cum quicquam operis manibus exerceret, linguam ab oratione cohibebat effecitque, ut illud Apostoli pręceptum: Sine intermissione orate, illi etiam, qui simpliciter dictum intelligant, a se plane seruatum

orauit ad Dominum, ut temulenta putaretur. Heli sacerdoti sibi ebrietatem exprobranti nihil turbata respondit: Vinum et omne, quod inebriare potest, non bibi, sed effudi animam meam in conspectu Domini. Et tunc quidem homo faciem tantum uidens deceptus est. Sed scrutator cordis et renum Deus conpunctionem consyderauit orantis et misertus, quod rogabatur, concessit, ut, quę propter sterilitatem contemnebatur, propter partum

Senacherib centum octoginta quinque milia Assyriorum. Sicque eum, quem arma nequiuerant, oratio seruauit. Hinc nos, quoties siue occultis siue manifestis demonum oppugnationibus infestabimur, a Domino auxilium imploremus. Et tunc cadent a latere nostro mille, et decem milia a dextris nostris, ad nos autem non appropinquabunt. Sed neque illud nunc de Ezechia silentio est prętermittendum, quod aduersa ualitudine grauiter affectus, cum

nihil aliud nisi Deum deprecari indictoque ieiunio se et sua illi impensius commendare. Denique urbem egressus gladium non eduxit nec pugnam iniit, et hostes mutuis inter se uulneribus ante eum conciderunt. Iudeorumque tunc labor non in uincendo, sed in spoliando fuit, cum predam prope moenia iacentem uix per triduum prę magnitudine auferre quiuerint. Iudę quoque Machabei orationes magis quam arma de hostibus triumpharunt. Sępe

transiens persequentis iram rursum iungentibus se aquis euasit. Persecutor autem prę stupore iam placatus obsecrauit hominem, ut se quoque eodem modo transire faceret. Percussoque iterum fluuio idem secutum est miraculum. Tunc cognita Christi uirtute Balzanius credidit et simul cum multis baptisma suscepit. Sicque Fantinus orando mortis periculum effugit et iis, quos effugerat, uitam, quam non habebant, dedit, Moysen nobis Aegyptios fugientem

uirtute Balzanius credidit et simul cum multis baptisma suscepit. Sicque Fantinus orando mortis periculum effugit et iis, quos effugerat, uitam, quam non habebant, dedit, Moysen nobis Aegyptios fugientem exibens, nisi quod tunc Pharao iuste submersus periit, Balzanius uero misericorditer seruatus uixit. Iam enim Filius hominis uenerat, ut saluet, non ut iudicet mundum. Aeque admirandum facinus et Faronis, Meldensis episcopi, fuit. Etenim

uix crederet. Itaque intactam relinquens ad se rediit, et turpis propositi poenitens, filiam dote, patrem libertate donauit ac deinceps uixit cautius. Postremo monachus factus meruit in catalogum redigi sanctorum. At si tunc non orasset, cecidisset; si cecidisset, fortasse nec monachus nec sanctus fuisset. Anselmus episcopus, cum fratrem quendam ex langore morti iam proximum pauitare atque horrore concuti

morti iam proximum pauitare atque horrore concuti animaduertisset, causam rogauit. Et ille respondens duos ibi lupos adesse dixit rabida toruitate terribiles minaciterque ringentes et inde se timere, ne dilanietur ab eis. Tunc episcopus pro ipso Dominum orauit ac post orationem eodem fratre referente audiuit feras illas bestias discessisse, fugatas flamma ex ore orantis in fulguris morem promicante. Hoc demum remedio frater pauoris molestia

Bibliographia locorum inventorum

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1485], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 687, Ed. Daniele Farlati [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgmiraculum].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Šižgorić, Juraj; Azzo Phorestus; Georgius Priolus; Petrus Barocius (c. 1445-1509?) [1487], Epigrammata minora, versio electronica (), 77 versus, verborum 589, Ed. Paolo Tremoli Olga Perić [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia] [word count] [sisgorgepigrm].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder].

Selimbrić, Šimun (m. 1496) [1490], Vitum Ruschium laudat, versio electronica (), 70 versus, verborum 554, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen] [word count] [selimbricsvit].

Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Nimira Rabljanin, Martin (floruit 1494) [1494], Sermo de passione Domini, versio electronica (), Verborum 7331, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [nimiramsermo].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report