Your search found 410 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 201-300:

praecipit dicere aut facere, hoc faciendum est, etiamsi totus mundus prohibeat, nedum vos: Hanc doctrinam de filio suo iussit nos Deus docere: Igitur cogimur eam loqui volentes nolentes. Maior est principium totius vitae moralis, praesertim in populo Dei: quin et Socrates eam sententiam in sua Apologia coram iudicibus urget, aitque se eam vitae suae praeferre. Minor vero propriam certissimamque experientiam citat, unde necessaria conclusio sequitur, quam sibi impossibile prorsus esse protestantur. Hinc igitur summa brevitas, tum et plane divina quaedam efficacitas sermonis

hunc locum producit in libris de doctrina Christiana, tanquam exemplum grandiloquae dictionis. Nam velut in ecstasin raptus tandem addit, Os nostrum patet ad vos, ô Corinthii. Hieronymus quoque interdum magnifice sermonem Paulinum celebrat, cuius unum aut alterum dictum asscribam. In Apologia adversus Iovinianum: Paulum Apostolum proferam, quem quotiescunque lego, videor mihi non verba audire, sed tonitrua. Legite Epistolas eius, et maxime ad Rom. ad Galat. ad Ephes.

irascitur, teste Ioanne, et communi nostrarum Ecclesiarum sententia. Certe, si quis alius, Philippus hanc definitionem vehementissime et saepissime inculcat. Totus vero homo animalis vetus, aut non renatus, sic pugnat cum Deo, praesertim vero ipsa ratio aut rationalis anima. Quod Confessio, Apologia, et Philippus, aliique nostri doctores multum urgent. Idem quoque Lutherus super Galatas prolixissime inculcat, affirmans, rationem esse (ut ipse loquitur) illam pertinacissimam ac desperatissimam hostem Dei, et atrocissimam bestiam, et denique fontem fontium omnium malorum.

filios transfigurasse, sicut ipsemet exangelo lucis, tenebrarum angelus factus est. Deus condiditipsum hominem ad imaginem suam, non tantum eius accidentia. Ergo etiam ipsa hominis substantia, est imago Dei, sicut Philippus diserte affirmat, animam sanam esse imaginem Dei: et sicut Apologia citat Ambrosium dicentem, animam in qua Deus habitat, esse eius imaginem. Ergo etiam, contraria satanae imago, est ipsa substantia hominis. Ergo etiam novus homo, qui mortificato vetere conditur, est substantia hominis. Sicut ostendi, ubique in horum trium hominum descriptione, Scripturam

ac exequi, quae iusta piaque sunt, in suo regimine ac regione possent, qui vel maxime ad servandas leges disputationis gravissime obligentur. Sexto, norma iudicii sit in iure, seu quatenus de facti aut sententiae qualitate disputatur, Verbum Dei, tria Symbola, Confessio Augustana, Apologia, et Smalkaldici articuli. Aliquid valeant et primitivae Ecclesiae Concilia, aliaque piorum hominum scripta ac sententiae: non tamen tantum, ut ullo modo cum verbo Dei comparentur. Lutheri nihilominus constans et perpetua sententia, tanquam electi organi Dei ad instaurandum Evangelium

uicturus in aeuum. Musaei ad Veturios carmen
Gentis et antiquae patriae decora alta Veturi,
Quam Mars, armorum sophiae, quam pulcher Apollo
Egregiis quondam titulis ad sidera uexit,
Quid maerere iuuat genitoris funera iussa
5  Imperio ac nutu supremi regis Olympi,
Qui sine fine suo moderatur cuncta tenore?
Parcite maereri lacrimis, iam

12.2  Ignea tela gerens nuncia fulva Iovis,
12.3  Aruit, et nusquam est. vix nomen restat inane.
12.4  Vix ager Arpinis cognitus agricolis.
12.5  Falluntur vates, at me non fallet Apollo,
12.6  Paucula si de te cum Cicerone loquar.
12.7  Hic Cato quem, Flavi, fingis praecepta docentem,
12.8  Canescet saeclis innumerabilibus.

herba nocens,
1.1.31  Arma procul, procul omne nefas, procul omnis et ira,
1.1.32  Non cruor, aut caedes, omnia pacis erunt.
1.1.33  Vix ea, cum ridens aurim Mihi vellit Apollo,
1.1.34   Quaerit et unde novus venerit iste furor.
1.1.35  Tu Chaos antiquum, et veteris primordia mundi,
1.1.36  Scilicet, et quae sunt,

dotata satis, si qua pudica venit.
1.8.13.1  Esse aliquam mentem, recta quae ducat in astra,
1.8.13.2  Unde genus nobis, credit Apollo meus.
1.8.14.1  Ut patriae, et trepidis succurras civibus, ingens
1.8.14.2  Campus,

nurus socrum finxit de melle liquenti.
1.8.51.2  Ipsa tamen socrus semper amara fuit.
1.8.52.1  Inter mille viros vix unum invenit Apollo,
1.8.52.2  Prodigio par est foemina, si qua sapit.
1.8.53.1  Quis furor? aut quae nam nostri haec infamia saecli.

Rhagusiae stat vetus illa domus.
3.1.5  Floret et insigni fratrum pietate duorum.
3.1.6  Qualis ad irriguum Populus alba Padum.
3.1.7  Quod si certa fides vati, si pectus Apollo
3.1.8  Implet, et e Cyrrha mollior aura venit.
3.1.9  Vivet in extentum gens Claudia, vivet in aevum,
3.1.10  Omnis et e nostro carmine crescet honos.

serena potest pectoris esse dies.
11.6.13  Illa graves animo motus depellit ab aegro,
11.6.14  Et mala curarum nubila abire iubet.
11.6.15  Quod si Pieridum chorus, aut facundus Apollo
11.6.16  Dictet ad argutam verba canora lyram.
11.6.17  Iam mihi Achaemeniae gazae sit vilis acervus,
11.6.18  Sordeat et patrii dives arena Tagi.

13.50.6  Quod dedimus, fido pro duce carmen erit. Modus optimus.
13.51.1  Decidit e coelo ne quid nimis. Auctor Apollo.
13.51.2  Et sapiens Graecus μέτρον ἄριστον ait.
13.51.3  Naevus in Alcaei puero delectat, at unus.
13.51.4  Insanire senex

pater aurata Blasius arce sedet.
13.55.3  Egregium vidi iuvenem, qui clarus avito
13.55.4  Sanguine doctrinae candida signa dabat.
13.55.5  Illius insignes artes miratus Apollo
13.55.6  Quis novus hic inquit, surgit Aristoteles?
13.55.7  Unde novum nobis nemus? et nova prata Lycei?
13.55.8  Et schola Socraticis inclyta discipulis?

urbe venit?
16.2.31.11  Quidquid velint, quidquid Libitina mineris,
16.2.31.12  Quidquid agas, iuris non erit ille tui.
16.2.31.13  Dicta fides sequitur. Nec certior augur Apollo.
16.2.31.14  Fama volat. Cineres condidit urna brevis. Stephani Gamae Epitaphium

parta domi gloria, quaeve foris.
16.3.47  Adveniet vates olim, qui carmine pulchro
16.3.48  Et vos, et vestrum nomen in astra ferat.
16.3.49  Ingratus labor, et frustra tentatus Apollo
16.3.50  Quidquid agat, surdis auribus ille canet.
16.3.51  At vos annorum memores evolvite fastos,
16.3.52  Dicere simpliciter nomina mi sat erit.

cunctis gentibus ore sonat.
3.5  Quare autem, doctas inter generate Camoenas,
3.6  Vatibus antiquis de grege iunctus abis?
3.7  An tibi nascenti Phaetontis maestus Apollo
3.8  Morte sui offitii ferre nequiuit opem?
3.9  Forsitan et Bachus graciles profectus ad Indos
3.10  Defuit, auxilium Pieridumque bonum.
3.11  Ille

specie, sive naturae vi, quam aliqua ordinatione, inter ipsa evenire solet. Et ideo inter illa, nulla huiusmodi praelationis, vel subiectionis vicissitudo, proprie dici potest. Sed etsi aliquando (ut in Fabulis, sive apologis AEsopi, aliorumque fit) loqui, et inter se ordinem aliquem politicum habere ac servare dicantur; id totum fictitie tantum, et similitudinarie ab hominum politia fingi, dicique consuevit, et non proprie, ac re ipsa. Et

flores vitae documenta beatae
3.132  Colligis, et dignos celso Te Principe fructus:
3.133  Callens praeterea quidquid Cyllenia virtus
3.134  Facundi, docti quidquid sonat altus Apollo.
3.135  135 Hinc Coelo gratos Vates, et carmen amando
3.136  Carmine digna facis, nullumque obolenda per aevum,
3.137  Lumine dum roseo Titan vagus ambiet Orbem,

natiuâ utriusque facultatis dulcedine. Quae cum ego persuasissima haberem, cumque in illustrium Poetarum lectitandis carminibus, si quis fortè de moribus locus splendidè, actuosèque tractatus occurreret, non secus a Phalereus ille Apollodorus [1] Plato in Conu. inter Socraticos audiendos sermones, extolli mihi animum, dulcique quodam quasi stupore, et generosâ voluptate compleri experirer; pro certo

1.434  Psophidium, vitae felicis nomine, Lydo (a) (a) Valer. Max. lib. 7. cap. 1.
1.435  Antetulit regnatori consultus Apollo.
1.436  Et meritò. Neque enim vel iustâ sorte vocandus
1.437  Felix, qui minimè plenus; vel plenior alter,
1.438  Exiguis volitantem animum quàm stringere nouit
1.439  Qui spatijs, quàm cui modus est

vetant fructu gaudere, timores.
2.242  10. Hanc adeo vitam, vitae sub imagine lethum
2.243  Seu magis hoc, priscis olim duxisse Mycenis
2.244  (Vera cano: vos o musae, et tu testis, Apollo)
2.245  Narratur veterum titulis generosus auorum
2.246  Andremon, censuque potens, felixque futurus,
2.247  Eumenidum sineret furor, et Rhamnusia vindex.
2.248  Namque tumens animi, et magnâ subnixus

2.1226  Soluere ab emerito liceat temone Iugales. EVTHYMIAE Liber Tertius
3.1  1. Pergite, magnanimis dum non inuitus Apollo
3.2  Pandit iter Coeptis, Sophiae Verique beatos
3.3  Humanum genus ad fontes deducere, Musę.
3.4  Hic dignus vobis labor, hęc pulcherrima vestri,
3.5  Primaque lex operis. Semperne immitia bella,

solis,
3.421  Aeterni absumpsit solis quam feruidus ardor,
3.422  Altera iam ducat rediuiuae exordia lucis,
3.423  Inque Caledoniâ regnet feliciùs aulâ.
3.424  Euenient. Verùm haec Alijs, quêis liber Apollo,
3.425  Altiùs et plectri sonitu maiore canenda.
3.426  Sat mihi, communis fati ad solatia, duros
3.427  Sceptrorum casus, inflictaque vulnera summis
3.428  Frontibus Aeschyleo cantu retulisse, nec

quae neque flammae
4.12  Bacchantis vis vlla, nec aeui iniuria soluat,
4.13  Auxilij celeres succos, diuinaque vati
4.14  Ad medicos vsus praebetis pharmaca. Quorum
4.15  Plurima cum facili iam carmine noster Apollo,
4.16  Omnibus in commune Malis latura leuamen,
4.17  Prodiderit; nunc, quae certis magis apta medela
4.18  Casibus, et quid opis sibi vulnera quaeque requirant
4.19  Expediam. Qualis barbatus saepe

gentes
4.721  Inter inhumanas, et linguâ, moribus, omni
4.722  Dissimiles vitae cultu. Sulmone creati
4.723  Quanta hinc materies elegis? Dolor ipse canenti
4.724  Ingenium facit, et maior, quia tristis, Apollo est.
4.725  Nasoni Senecam, Sapientem opponere vati
4.726  At licet. O, patrio, vitam, seclusus ab orbe,
4.727  Vitalem quicunque negas, tersura parentis
4.728  Quae miserae lacrymas Cyrneo nobilis

Volucri
4.987  Viscera, in assiduam sese reparantia poenam.
4.988  Aethereas arces peruadere, raptaque Soli
4.989  Deuehere in terras caelestis semina flammae
4.990  Haud aliud (Veri si quid mihi gnarus Apollo)
4.991  Innuit; ac, Sophiae penetralia mente volucri
4.992  Ingressum, populis deprensa Arcana referre.
4.993  Quod qui conetur, (Proli tristia nobilis Ausi
4.994  Praemia!) Caucaseo findi ceu vulture

5.1112  Aggredior iam colla iugo. Tu, libera si mens,
5.1113  Vindiciaeque iuuant; solerti ante omnia curâ,
5.1114  Fac, reputes, famae de moribus ingenioque
5.1115  Carminis haud falsus cecinit quae nuper Apollo,
5.1116  Vt sua crudeli pretio connubia vendat,
5.1117  Mille subire procos discrimina, mille laborum
5.1118  Taedia ferre iubens; vt, vel post talia, paucos
5.1119  [Žug]

Cvitja razlikova Ioannis Ioanitii, iuris utriusque Doctoris, Patricii Brachiensis, eiusdemque et Pharensis Ecclesiae Canonici et Vicarii subscribit Ginammus Venetus /Ad calcem eiusdem operis/
Eccoti un Nuovo Apollo
Travestito in humano;
Con Caratteri d’Oro
Merita Honor Soprano:
Con accenti Soavi,
Degno Heroe puo chiamarsi de gli Slavi. Ex recentioribus quoque Patriae

prior ille superbus
Lucifer obniti Marianis fascibus audet. 21.
Parcite, Pierides sacrae, si dicere primo
Aligerûm hanc noxam mihi non invidit Apollo:
Saepe vibrat tacitum laurus Parnassia lumen,
Fatorum quod nube latet Phoebusque minori
Saepe sonare lyra rerum praeconia mandat,
Aurata voluit quae non testudine tangi.

Perpetuo terrae iungi dabit atque stupendos
Numinis in carnis nexu testabitur ignes.
Hae superum nactae lumen ventura sonoro
Fata dedere metro Musasque vocare poëtae
Debuerant. Sed Castalidum, quo gaudet Apollo,
Id vetuit numerus, Cyrrhae si nomina vertex
Sola capit, triplicem quae ter numerantur ad unguem.
Sed melior doctas habuit fortuna Sibyllas:
Numine si plenas sanctis afflatibus impar

ea ruris ad otia pastor.
Constituit reliquos cum fratre praeire Palaemon;
Frater erat Dorylas, annis crescentibus ambo
Silenusque pater, quos praeter (nomina vero,
Cur factum ignoro, mihi non suggessit Apollo)
Tres fuerant alii, proprio sine munere nemo:
Pars lactis sinum, massam pars lacte coactam,
Pars etiam tenerum subtractum matribus agnum.

par arbor erat, neque dicere possum
Qualis erat, quae sola, sua dum fronde virebat,
Tota fuit species: potuit neque rara videri
Si fuit una, suo semper veneranda triumpho.
Haec etenim (si vera mihi dictavit Apollo)
Arbor erat, primo fructum quae protulit horto,
Quem vetuit libare Deus; quem credula coniux
Censuit esse Iovis cerebrum, quo Pallas in auras
Prodeat et cunctas ista dape conferat artes.

et pueri servavit littera nomen.
Mansit honor flori; siquidem celebranda redibant
Annua, praelata Graiis Hyacinthia pompa
Et moriturus in hunc sua nomina transtulit Aiax
Atque suos gemitus Hyacintho inscripsit Apollo.
Causa dabat melior maiorque in sanguine virtus
Messiae sudantis erat, quae sanguine natis
Floribus imprimeret gemini simulacra doloris.
Primus erat proprius poenarum gurgite spumans

9  A nobis docti, nam quantum pondus amori est,
10  Nam liquido in nobis, quid sit amare, patet.
11  Dividimus damnum, cur id? (mihi certus Apollo
12  Causas atque uno dat pede Musa minor)
13  Foedus amicitiae res est divina; perenis
14  Creditur, hanc merito solvere fata timent.

FABRICIUM DE AUGUSTINIS LAURETI PRAESIDEM ANNO 1703 POEMATION EPENETICUM
1  Coguntur proprium Musae deponere morem,
2  Ingeniumque vetus noster dediscit Apollo.
3  Dum, Praesul, te, magne, canit, namque omnia quondam
4  Protrahere in maius plectroque augere solebat,

donat,
79  Et totam heroa complecteris indole Romam,
80  Ne, rogo, Pierii praesagia despice vatis,
81  Vati numen inest, nec fallere novit Apollo. XIII. DE SPIRITU SANCTO IN DIE PENTECOSTES, HYMNUS.

quem Graio novus alite provehit ardor,
9  Non sperem Ausonios transcendere laude poetas,
10  Non ideo mea plectra iacent, non omne labori
11  Eripiet pretium vatique illudet Apollo.
12  Nam si Meoniae venerabilis aura Camenae
13  Dulichiamque manum turbantesque agmina Teucros
14  In nubes caelumque tulit, non lumine tanto

in ore suo. LXXXIX. AD PATRONOS DISTICHON 50.
1  Venanti Diana praeest et Apollo canenti.
2  Quis, patrone, tibi? Dic age! Mercurius. XC. MELANIONIS IN

11  Hinc rixere licet, latres, ringaris, ut ictum
12  Possis Apollineae commeruisse lirae,
13  Non mihi sum vilis, non est mihi vilis Apollo,
14  Sordeat ut tali vulnere nostra manus. XCVII. ILLUSTRISSIMO AC REVERENDISSIMO DOMINO

97  Ad tua porrectos cernes vestigia reges.
98  Tu nostros ne despice cantus!
99  Numen inest vati, vatum mens consona caelo est,
100  Nec certus scit fallere Apollo. XCVIII. RECENTIORIS ITALIAE FORTUNA POST NAZAREAM

sui praeclarissima monumenta, ex quibus extant apud me carmina non pauca, quae ad excellentiam poetarum sui temporis accedere videntur. Marci Maruli:
Nascenti, Francisce, tibi risere Camoenae
Porrexitque suam laetus Apollo lyram,
Et tua ter sacra lustrans Ex lustratus. cunabula lauro
Ter quoque Castaliis illa rigauit aquis.
Hinc nondum puber, sed adhuc puerilibus

Sed non est coepisse satis: persistere oportet
Quisquis par magnis vatibus esse cupit.
Perge igitur multisque tuis comes ire memento 5
Usque ad Pierii culmina, Chrance, jugi.
Carmina cum Musis tibi tunc dictabit Apollo,
Quae praesens aetas posteriorque leget.
Ergo primitias frugum, jucunde, tuarum
Ad justam messem crescere, Chrance, sine. 10
Ore rudi culicem cecinit Maro, mox tamen idem
Arma virum miris

pulsuras lampadas umbram
Prima nocte latus, cum sensim turba coiret,
Agmen in excelso residens auctura theatro.

120   Non potis est rerum species aequare relatu
Iussarum de nocte geri, quas forte nequiret
Dicere condigne cytharae pulsator Apollo.
Has alii cantare velint; nam luce peractum
Non unum modulabor opus, quod et hospita vidit
125  Turba stupens visique sibi sunt cernere cives,
In somnis quae mira vident, ad talia sueti
Circumferre suos nunquam spectacula vultus.

Sed mihi tam uastos conanti ab origine motus
57   Dicere, deinde sequi quocunque intenderis ensem;
58   Sordent Castalij montes, uilescit Apollo,
59   Et uocale nemus, raucaeque insania Cyrrhae;
60   60 Dum verum tu Numen ades. Tu magna parantem

satis, ut auguror, successerint, velim, ut non hanc praeteritorum tibi studiorum mercedem tanquam ac metam constitutam existimes, sed proposito veluti praemio ad novos te cursus excitari putes, et si me auctore ad quidpiam non aegre te conferas, potissimum suadeam, ut quoniam exoratus jam est Apollo, praesentesque sunt Musae, continuo earum favore uti pergens in aliud hujusmodi argumentum laborem impendere non abnuas, et Nevvtonianam etiam Philosophiam ad Musarum modos transferre aggrediaris. Novi equidem et quanta sit operis difficultas, et quam pene sit desperandum ea versibus assequi

| dictus est. Crevit nativitatis diei augustissimi imperatoris in aula laetitia ex nato etiam eodem die filio archiduce. Quidam poeta alaudam eum compellavit, alludens ad insignia Lotharingiae, sed alter sic ei respondit: Grande aliquid de Te sibi dicere visus Apollo est, Cum nuper quintam te compellaret alaudam; Grandius at, si Francisci magnaeque Theresae Te dignam sobolem, similem si dixero fratrem losephl, CaroLI, LeopoLDI, FerDInanDI. Incoalum judicium liominum Montis Claudii. Sub praesidio

quamvis mutata dialecto dicti Malatinszki.... 3 redka i ½ prekrižano. Haec ergo est, talisque Susana modo comitissa Draskovich. Huic quinque sorores sunt: Apollonia, Susana senior et quae in Hungariam redire debuit, comitissae Szecseny tradita...., 1 redak prekrižan Cristina Varasdini 1760. mortua....,

Gusztiny, secretario deputationis Stephano Bartha Agriensium canonico constituto, quae in libellum indigaret ad litteram. Consedit ista suamque deprompsit ex quavis pagina censuram sive rerum ignorantia, sive alias et Kollario iniquam et deputatione regni indignam. Ad hanc respondit deditque apologiam Kollarius. Majestas regia die 19. mensis Augusti 1764. mandate suo per comitatus dato libellum hunc prohibuit, colligendumque praecepit ex possessorum manibus. Gallia, Belgium, Germania approbavere opus, Italia et cumprimis Roma istud non solum damnavere, at igni sacravere. |

potestate gaudere ecclesiam, dum Kollarius istud suo opere enervare niteretur, ad quae Posoniensis deputatio nec advertit. Manuscriptum meum misi primati ipsique Kollario. Interim quia ad opus Kollarii omnia praemissa a nobis descripta sunt nempe historia, deputationis acta Posoniensis, apologia Kollarii, opus illud: Vexatio dat intellectum, meum quoque in originali adesset, non est, ut hic inserantur. Romana illa Kollarii condemnatio fuit contra tenores bullae Benedicti XIV. 1758. editae die 9. Julii incipientis: Sollicita etc. Quamvis porro auctor

commandans, cum eadem captus pulchritudine alias lutherana conjungeretur; ob quod matrimonium suis invisus et praecipue matri fuit. Susana pauperibus est genitoribus, religione lutheranis, sorores habet plures, omnes formae elegantis. Senior est omnium | Apollonia, quae aliquandiu fuit cum sorore, ob suspitiones et zelotypiam Sopronium abiit, tum praefata Susana, tertia fuit Christina Varasdini.... Nekoliko riječi prekrižano.

Officia, et vitae seriem, doctosque labores
Exprimit; ast animum, atque omnes vincentia fucos
Virtutum merita, et conclusas pectore dotes
Versibus adscriptis pandit, quos ipse sororum
210  Aonidum chorus, ac praesens miratur Apollo.
Aspicis? ingrati deserta volumina juris
Hic fugit: incassum fugientem, ac torva tuentem
Irato revocat vultu Themis. Aetheris arcem
Hic subit, et Coeli motus, ac sydera discit.
215  Hic eadem adstringit numeris, ac

simulacra, ac figurae, nisi breviores quaedam fabulae, quarum ambages quidem amputentur, retineatur vis ac lepor? Quid enim metaphoram esse dixeris, nisi meram, sed verborum ambitu contractam fabulam? Quid similitudines, nisi germanos apologos? Alias aeque figuras non obscure ab hoc fonte deductas, et fabularum, a quibus emanarint, imagines ac exempla esse facile agnoveris. Miram, inquit B., neque antea mihi perspectam fabulas inter, ac figuras cognationem

Talia tentet
1.493  Communis patriae decus atque aeterna Ragusae
1.494  Gloria Stayades, pronas cui Pegasus alas
1.495  Summittit plaudens, quem Pindo eduxit et alto
1.496  Abreptum cum per sydera vexit Apollo.
1.497  Mi satis ad summi reptare cacumina Pindi.
1.498  Ima 30 tenens ergo Maja satus omnibus unus
1.499  Et breviore via et cursu mage praepete

latentes
2.38  Contemplare vigil mecum resque ordine disce!
2.39  Ac primum, sudo quondam cur Phoebus Olympo
2.40  Deficiat tristique tegat ferrugine vultum,
2.41  Accipe. Nam coeptis praesens aspirat Apollo
2.42  Et faciles ultro veniunt ad carmina Musae.
2.43  Principio 2 subitis Titan dum mergitur umbris
2.44  Et nitidos puro vultus obducit Olympo,

2.292  Foecundat late campos herbasque virentes
2.293  Ac vitrea irrorat teneros aspergine flores.
2.294  Non fons Blandusiae, non Pegasis unda, novato
2.295  Aonidum qua mane chorus, qua pulcher Apollo
2.296  Ipse suos viva mirari in imagine vultus
2.297  Et solet effusos lauro vincire capillos,
2.298  Non ipse, adversum ad Solem qui roscidus humor
2.299  Ardentem imbriferis pingit sub nubibus Irim.

docebo?
3.89  Non illis, vasto quibus ipsa errantia coelo
3.90  Sydera mensores adstringimus atque potenti
3.91  Nequidquam obstantes fraeno parere jubemus,
3.92  At quibus adstrictos durus devincit Apollo
3.93  Objectoque vetat vates discurrere campo.
3.94  Tu, dea, quae summo fabricatum munus Olympo,
3.95  Uranie, tute ipsa tuae cultoribus artis
3.96  Aptasti, longos demum miserata labores,

3.782  Abrupta violenter humo! Nec fulmina ab alto
3.783  Ingeminata ruunt summosque evertere montes
3.784  Et properant meritis Tellurem involvere flaminis!
3.785  Quo tamen abripior? Non hoc mihi divus Apollo,
3.786  Uranie nec movit opus. Pars multa laboris
3.787  Restat adhuc; fas interea consistere fessum
3.788  Et vocem reparare novasque resumere vires.

arcum
4.635  Tractantem facili dextra laevaque micantes
4.636  Motantem attonitus digitos atque ipsa loquacis
4.637  Septa lyrae dulcemque sonum miratur et aureum
4.638  Demittit caput ac palmam tibi cedit Apollo.
4.639  Quid grande ingenium doctasque exculta per artes
4.640  Mens vasta atque imo sapientia pectore fidens?
4.641  Scrutantem aethereas sedes atque aurea coeli
4.642  Sydera servantem jam olim

5.39  Haud dubiam demum transcurrere detur ad umbram.
5.40  Quorum 3 etiam causas libeat si nosse latentes,
5.41  Accipe! Durum opus est dicto, sed dexter Apollo
5.42  Et faciles quid non jubeant sperare Camoenae?
5.43  Si medio Phoebi tantum prorumpat ab imo
5.44  Irriguus radiorum imber coelumque per amplum
5.45  Effundat recto se tramite, quidquid opaci

5.142  Incipiunt. Namque ipsa, altum dum assurgit in axem,
5.143  Distrahitur pene umbra aperitque patentia crura.
5.144  Atque 8 utinam et nobis concederet auctor Apollo,
5.145  Quod terrae coelique licet mensoribus, atros
5.146  Ceratave super tela tenuive papyro
5.147  Ut calamo vates tractus signemus acuto
5.148  Seu radio in multa sulcos ducamus arena.

5.258  Heu, miseri vates adstringimur atque notarum
5.259  Usus abest, numeros versu nec possumus omnes
5.260  Exprimere et rerum mensuras dicere certas,
5.261  Pauca tibi expediam, quae multum oratus Apollo
5.262  Parnassique sinent leges et dura Camoena.
5.263  Principio 14 Solis motus Lunaeque per axem
5.264  Si serves vigil et

nigranti
5.575  Esset opus mollive inscriptis littore sulcis.
5.576  Tentabo tamen et plectrum nervosque sonantes
5.577  Expediam, duro saltem concludere versu
5.578  Si multa, si forte, sinat prece victus Apollo.
5.579  In primis teretes 32 et acuta cuspide conos
5.580  Contemplare duos: gremio concluditur alter
5.581  Alterius geminosque apices atque intima

Verborum tanta cadit vis,
Tot pariter pelves et tintinnabula dicas
Pulsari. Jam nemo tubas atque aera fatiget:
Una laboranti poterit succurrere Lunae. In aestu scribendi adhibui duo hemistichia, quae ibidem olim legeram, pertinentia ad Petrum Apollonium, habentur in fine ejus loci Excidii Hierosolymitani:
... Commistus ad astra
Clamor iit, quantum pavidae succurrere Lunae
Certantes populi tinnitibus aeris acuti
Ingeminant surdasque Deae nituntur ad aures
Thessalicum ne carmen eat.

mollis: sed pectora laudis
1.366  Urit amor, stimulisque acuit non mollibus ima
1.367  Tollere corpus humo, et vulgi procul avia gressu
1.368  Ire loca, invideat coeptis ni durus Apollo,
1.369  Ni mea difficiles veniant ad carmina Musae.
1.370  Omnia vincit amor, laudisque arrecta cupido;
1.371  Stat tentare viam. mea per vestigia tutus

surget honos; nec discolor Iris,
2.17  Visave hyperborea toties Aurora sub arcto,
2.18  Ipsa etiam Phoebi soboles, tibi, pulchra, negabunt
2.19  Se comites: illis quamvis indulsit Apollo
2.20  Immortale decus, magnumque in carmine nomen.
2.21  Affusos diae radios ut vitrea lucis
2.22  Corpora non parili depellunt omnia pacto.

Gloria Stayades, pronas cui Pegasus alas
Submisit plaudens, quem Pindo eduxit, et alto
Abreptum curru per sidera vexit Apollo. Quo mihi curru ipse quoque Boscovichius in sublime abreptus, atque e nostro, qui humi repimus, conspectu ereptus esse videtur; ac visus est jam tum, cum in Elegia quadam, Vindobonae me ignaro typis edita,

Marine.
1.1.19  Debita jam Marco persolvi carmina: nostrum
1.1.20  Hoc tibi surgat opus, quando florentibus oris 20
1.1.21  Pieridum jam templa patent, nec mitis Apollo
1.1.22  Audentem frustra pindo me spectat ab alto.
1.1.23   Seu quis [c] daedaleos miratus in aëre cursus

sunt grandibus aptae
3.1.126  Vires, non dignae romano Consule laudes.
3.1.127  Vatibus haec servant aliis dij facta canenda,
3.1.128  Calliope quibus alma favet, quibus augur Apollo
3.1.129  Jam nunc venturos tam claro e sanguine natos
3.1.130  Enumerat gaudens, et fata arcana recludit.
3.1.131  Fors et ego accingar, vires quum firmior usus

poetas celebratius sit. Ceterum cui sit primo navigatio tribuenda, certant sapientes, et adhuc sub judice lis est . [t] Fuit enim etiam Peleus in argonautica expeditione: vide Orph., Apollonium Rhod., Catullum in aureo carmine: Peliaco quondam prognatae vertice Sylavae etc. [u] Post argonautas non immerito heic mentio

visum est; quod suas Venus in Euripidaeo Hippolyto στεφανηφόρῳ inimicitias cum eodem satis aperte declarat; et Diana, quae eadem est ac Luna, suas cum Adonide; quem etiam interfecturam minitatur. Id enim contra Euripidis Scholiasten Stiblinus et Barnesius cum Apollodoro ac Petro Victorio ex his ejusdem tragoediae versibus erui contendunt:
ἐγὼ γὰρ, inquit Diana prope finem, αὐτῆς (nempe Veneris) ἄλλον ἐξ ἐμῆς χερὸς,
ὃς ἂν μάλιστα

tauros,
5.66   Ducite, jam nostris discessit Elisus ab oris.
5.67   Undique desertos lupus incursabit in agnos.
5.68   Ipse canis miseras rapiet canis ipse capellas.
5.69   [Thyr.] O Musae Aonides, o Pastoralis Apollo,
5.70   Culta nimis quondam mihi numina, venit Elisus,
5.71   Venit in has silvas; jam nullum numen habetis
5.72   Et Musae Aonides, et pastoralis Apollo.
5.73   [Mel.] Venimus en tandem, depromite munera,

ipse capellas.
5.69   [Thyr.] O Musae Aonides, o Pastoralis Apollo,
5.70   Culta nimis quondam mihi numina, venit Elisus,
5.71   Venit in has silvas; jam nullum numen habetis
5.72   Et Musae Aonides, et pastoralis Apollo.
5.73   [Mel.] Venimus en tandem, depromite munera, ad urbem
5.74   Venimus. O salve terra mihi gratior omni
5.75   Urbs vetus in gremio si felicissima servas
5.76   Pastorem egregium, si tu servaris ab

age, nunc aliquem, seu vates ille, sacerdos
1.85  Sive fuat, somnive interpres, (somnia namque
1.86  Ipse deūm caelo genitor demittit ab alto)
1.87  Oremus pandat, cur saevit Phoebus Apollo?
1.88  Num prece, neglectus, sacro aut succenset omisso?
1.89  Num pingui nidore ovium, pecorisque piatus
1.90  Caprigeni, tristes ponet placabilis iras? 90

festinumque amplas cursare per aedes.
1.722  Sic tota pariter celebrant convivia luce
1.723  Solis ad occasum laeti, dapibusque fruentes,
1.724  Auratae et strepitu citharae, quam pulcher Apollo
1.725  Pulsabat, cantu et Musarum alterna canentum.
1.726  Verum ubi se clari solis jubar abdidit almum,
1.727  Consurgunt mensis, coetuque ad tecta soluto

Pheretiadae praestabat equarum Nobile par. pedibus rapidas aequare volucres 300 Natae ambae, ambabus unus color, una erat aetas, Tergaque ceu tenui directa, aequataque filo. Pieriae has olim per saltus pavit Apollo Arcitenens, terrorem atrum per bella ferentes. Omnes mole viros, et vi Telamonius Ajax Praestabat longe, saevos dum corde furores Irato volvens dius cessabat Achilles, Nullum non

Marte. Qui silvosae habitant Idae imo in monte Zeleam Troes, et Aesepi dites de flumine potant, Instruit hos in bella Lycaonis inclyta proles Pandarus. huic arcum Lycius donarat Apollo. At qui Adrasteamque, et Apaesi moenia, et altas Teriae linquunt rupes, Pityeaque rura, 380 Hos duxere, duo fratres, Adrastus, et acer Amphius intorto protectus pectora lino. Queis

ipse
4.570  Hector: at Argivi laeto clamore trahuntque 570
4.571  Corpora, in adversos progressi et longius hostes
4.572  Incurrunt magis atque magis: sed magnus Apollo,
4.573  Pergamea pugnam procul ut spectabat ab arce,
4.574  Iratus Danais Teucros hortarier infit.
4.575  Ite alacres, ite o, Grajis nec cedite Troes.

5.410  Nullo fessi aevo, senioque, et morte carentes. 410
5.411  Laesa manum telo, gnatum dea projicit, altos
5.412  Moesta ciens questus; projectum Phoebus Apollo,
5.413  Ipse suis manibus rapiens, longe abstulit atra
5.414  Obscurum in nebula, ferro ne in pectus adacto
5.415  Dulci aliquis regem spoliaret lumine vitae.

ferus tractet Mars, et Tritonia Pallas.
5.516  Haec inter sese dī celsa in sede loquuntur.
5.517  Acer at indomito Diomedes marte premebat
5.518  Aenean; dextra ingenti quem Phoebus Apollo
5.519  Protegit. ille, deum haud veritus, magis et magis instat,
5.520  Ac vita spoliare virum festinat, et armis. 520
5.521  Ter saevus ferro contra irruit: ipse ruenti

deum haud veritus, magis et magis instat,
5.520  Ac vita spoliare virum festinat, et armis. 520
5.521  Ter saevus ferro contra irruit: ipse ruenti
5.522  Ter dextra clypeum fulgentem torvus Apollo
5.523  Reppulit. at, quartum magna cum turbidus ira
5.524  Insiluit, voce increpitum sic terruit altum
5.525  Inclamans, diroque jubens desistere coepto.

armis.
5.539  Quam circum Troes glomerati, Argivaque pubes
5.540  Caedebant clypeos, parmasque horrentibus hastis. 540
5.541  Interea his Martem verbis compellat Apollo.
5.542  Mars clades hominum, multa Mars caede cruente,
5.543  Murorum eversor, nunquam ne absistere pugna
5.544  Tydiden coges? nunquam diro obvia regi

in mediis bellator. gaudia laetam
5.612  Complerunt cunctis mentem, vivumque, vigentemque
5.613  Ut videre; nihil scitari at dura sinebat
5.614  Pugna, laborque, aciem quo exercet Phoebus Apollo,
5.615  Marsque ferus, diroque furens Discordia bello.
5.616  Nec minus et Danaos adversa ex parte ciebant
5.617  Ad pugnam gemini Ajaces, et fortis Ulysses,

nec diro irascere Marti,
5.900  Nil laesus miseros foede qui perdit Achivos, 900
5.901  Totque mala et tales absumit clade phalanges?
5.902  Me gravis interea cura, et dolor angit. Apollo,
5.903  Atque Venus placidique sedent, pascuntque cruenta
5.904  Caede oculos, postquam dementem in praelia verbis
5.905  Exacuere deum, qui nil jus, fasque veretur.

Danaūm caedi prospexit; Olympum
7.22  Et linquens Phrygiam sese demisit ad urbem.
7.23  Pergamea longe venientem vidit ab arce,
7.24  Obvius atque ruit celeri pede Phoebus Apollo,
7.25  Ille favens Teucris. fagum ocurrere vicissim
7.26  Dī sibi apud veterem. Prior his Tritonida verbis
7.27  Affatur magni proles Jovis

cadaver
7.89  At patriae reddat, vitali ut lumine cassum
7.90  Supremo imponant Troësque, et Troades igni. 90
7.91  Sin cadet ille, dabit mihi laudem et magnus Apollo,
7.92  Arma viri ad delubra feram Phoebeïa, et arcem
7.93  Iliacam, atque deo suspendens rite dicabo:
7.94  At corpus patiar spoliatum in castra referri,

manuque rotans intorsit adactum
7.305  Viribus immensis; scutumque infregit, et infra
7.306  Dissolvitque genu, scutoque haerente, supinum
7.307  Stravit humi. stratum confestim at magnus Apollo
7.308  Erigit ipse manu attollens. Invadere pugnam
7.309  Cominus ergo aliam stricto mucrone parabant:
7.310  Ni, Jovis atque hominum celeres ad jussa ministri, 310

olim, vernoque gravatum
8.360  Imbre, caput flexisse horto in fragrante papaver. 360
8.361  Rursus mente furens avida petit Hectora; rursus
8.362  Missa alio sedenim (venientem avertit Apollo)
8.363  Flexit iter, dirum stridens, letalis arundo.
8.364  Ergo Archeptolemum, juxta delata papillam,
8.365  Hectoreum aurigam, figit, celsoque cruentum

equos et scandit; Ulysses
10.632  Quos arcu increpitos pellebat: castra petebant
10.633  Illi, atque Argivas cursu pernice carinas.
10.634  Nec vero arcitenens facta haec non vidit Apollo.
10.635  Qui simul ac sensit, Tydei cum prole Minervam
10.636  Ire una, divae iratus Trojana petivit
10.637  Castra, et magnanimum somno excitat

certo caput; ante sed, intus
11.440  Acta cutem cuspis quam tangeret, aerea cassis 440
11.441  Obstitit, oblongam, triplicem, tela omnia contra
11.442  Ipse olim dederat regi quam Phoebus Apollo.
11.443  Hector at absiluit longe conterritus; et se
11.444  Rettulit ad socios, nutanti et corpore pronus
11.445  Genua solo posuit, terraeque accline

telo rursus Diomedes,
11.454  Cedentem et longe dictis incessit amaris:
11.455  Mortem iterum fugiens vitas, canis improbe. venit
11.456  Quippe malum prope te, quo dignus. rursus Apollo
11.457  Eripuit, dirum servans caput; arma capessens
11.458  Cui tu vota facis, credo: tamen obvius olim
11.459  Te leto sternam, si quis deus et mihi praesens

12.26  Et clarum Simoënta; ubi scuta ingentia, multae
12.27  Et galeae, atque virūm jacuit sub gurgite pubes
12.28  Inclyta semideūm. spumantia Phoebus Apollo
12.29  Horum cuncta simul convertitque ora, novenos
12.30  Perque dies muro laxis immisit habenis. 30
12.31  Interea caelo mittebat Jupiter imbrem

sese facilisque volensque. 70
15.71  Verum age, quae dixti, vera si mente locuta es,
15.72  Ocyus i superūm ad sedes, celeresque jubeto
15.73  Huc veniant Irisque, arcuque insignis Apollo:
15.74  Iris ad Argivas ferat ut se nuncia puppes,
15.75  Neptunum et regem tristique excedere pugna
15.76  Actutum, atque suas jubeat se condere in aedes;

coramque audire, ac discere, mandet
15.184  Quid fieri. celerate viam, ac parete jubenti.
15.185  Haec ait ante fores: intro dehinc Juno reversa,
15.186  Aurato sedit solio, festinus Apollo,
15.187  Atque Iris celeri lapsu venere ferarum
15.188  Ad matrem, crebris manantem fontibus Idam.
15.189  Caelicolum hic nacti sunt regem in Gargaro

15.283  Tum statuam quod opus, rursum ut recreata vigescat
15.284  Gens, defessa malis, et duro fracta labore.
15.285  Jupiter haec: patri non segnis paret Apollo.
15.286  Continuo ex altis mittit se montibus Idae,
15.287  Accipitri similis rapido, per inane columbas
15.288  Qui sequitur, vincitque alis genus omne volantum.

pugnaque exegit, robur et omne
15.305  Solvit: ego hac certe manes me luce putavi,
15.306  Atque domos Orci visurum, pectore dulcem
15.307  Jam jam animam exhalans. Haec Martius Hector: Apollo
15.308  Haec contra: Nunc fide animo; talem tibi magnus
15.309  Jupiter ex alta submisit providus Ida
15.310  Custodem comitemque, aurato bella gerentem 310

adversi, pugnaeque parant se:
15.373  Turba retro interea ad naves, ut jussa, redibat.
15.374  Incurrunt primi Troës denso agmine, gressu
15.375  Quos Hector magno torvus praeit. altus Apollo
15.376  Ante virum graditur, niveos circumdatus atra
15.377  Nube humeros, saevusque manu praeportat utraque
15.378  Aegida terrificam, villis horrentibus hirtam

hinc, late fulgentem; Mulciber olim
15.380  Quam fecit, donumque Jovi dedit ipse, virorum 380
15.381  Terreret pavidas diro ut gestamine mentes.
15.382  Hanc gestans manibus, Troas ducebat Apollo.
15.383  Quos Argiva phalanx adversa fronte ruentes
15.384  Sustinet. it caelo sublatus clamor utrinque
15.385  Ingens; tela volant nervis propulsa, frequentes

condit, pars magna solo defixa, priusquam
15.389  Adversum posset veniens attingere corpus,
15.390  In medio stabat, cupiens haurire cruorem. 390
15.391  Immotam donec gestavit Phoebus Apollo
15.392  Aegida, tela pari certamine missa volabant
15.393  Hinc atque hinc, pubes et leto strata cadebat:
15.394  Ille sed Argivum postquam conversus ad agmen

ferae, dum caeca silet nox, 400
15.401  Incursu turbant subito; procul inscius inde
15.402  Pastor abest: Danai magno sic versa tumultu
15.403  Terga dabant pavidi, enerves; foedam altus Apollo
15.404  Nanque fugam injecit miseris; magnumque secundus
15.405  Priamidae saevo ac Teucris indulsit honorem.
15.406  Tum vir quisque virum legit, quem mitteret Orco,

Bibliographia locorum inventorum

Mužić, Frano [1586], Carmina VI e codice Variorum Dalmaticorum, versio electronica (), 113 versus, verborum 764, Ed. Teo Radić [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [muzicfvd].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Kabalin, Grgur [1600], Tres invicem epigrammata, versio electronica (), Verborum 257, versus 40, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma] [word count] [aavvepigrtres].

Kitonić, Ivan (1561-1619) [1619], Directio Methodica processus iudiciarii iuris consuetudinarii Inclyti Regni Hungariae, versio electronica (), 154 versus, verborum 69145; 12 epigrammata, 12 capita, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [kitonidirmeth].

Palmotić, Junije (1607.-1657.) [1645], Carmina Latina, versio electronica (), 6731 verborum, versus 1094, Ed. Milivoj Šrepel [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - epicedion] [word count] [palmoticjcarm].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis].

Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1712], Carmen ad v. c. Iacobum Candidum, versio electronica (), 351 versus, verborum 2196, Ed. W. H. Allison H. C. Schnur [genre: poesis - carmen] [word count] [matiasevcaramancarmen].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1753], Ecloga recitata in publico Arcadum consessu, versio electronica (), 325 versus, verborum 3023 [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicrecl].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Bošković, Baro (1699-1770) [1770], Eclogae V, versio electronica (, Italija), 415 versus, verborum 2891, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - ecloga] [word count] [boskovicbecl].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report