Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: tenuit Your search found 207 occurrences
1 2 3
Occurrences 1-100:1. Pop Dukljanin. Regnum Slavorum, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] qui uxore accepta ex ea tres filios genuit: primogenitum Petrislavum vocavit, qui regionem Zentam rexit, secundum Dragimirum, qui rexit Tribuniam, et Chelmam, tertium Miroslavum, qui regionem Podgoriam tenuit. Postquam autem dimisit terram filiis suis, in senectute bona mortuus est. XXXV Quodam itaque tempore Miroslavus veniens causa videndi fratrem suum maiorem,
2. Pop Dukljanin. Regnum Slavorum, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] eo equitans, percussit eum, atque interfecit. Et sic mortuus est Radomirus, et regnavit in loco eius Vladislavus, qui occidit illum. Accepto itaque imperio misit nuncios ad regem Vladimirum, ut ad eum veniret. Quo audito Cossara regina tenuit cum dicens: Mi domine, noli ire, ne quod absit, tibi eveniat sicut fratri meo, sed dimitte me, ut eam, et videam, et audiam, quomodo se habet rex. Si me vult perdere, perdat; tu tantum ne pereas . Igitur voluntate viri sui
3. Pop Dukljanin. Regnum Slavorum, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non cognoscebat alterum, irruit in patrem et ex equo in terram proiecit, non tamen eum vulneravit tunc voce magna clamavit: Boze pomiluj, Boze pomiluj , quem statim filius ad vocem cognovit et mox de equo descendens, patris pedem tenuit, dicens: Miserere pater, non enim cognovi te , cui rex: Noli timere flli quoniam adhuc Dei misericordia nobiscum est, eo quod non vulnerasti nec occidisti me . Tunc rex stetit in eodem loco vocavitque nomen loci
4. Pop Dukljanin. Regnum Slavorum, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] XLVII Post haec Radaslavus knesius perexit ad imperatorem Hemanuelem, et benigne ab eo susceptus est, deditque ei totam terram dominandam eamque regendam, sicut tenuit pater eius. Postea knesius Radaslavus veniens ab imperatore, coepit tenere, et dominare terram cum fratribus suis. Post haec surrexerunt quidam maligni, qui antiqui inimici fuerunt, et rebelaverunt ei, et adduxerunt
5. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section]
VIII. Qualiter ad insulas Salonitani fugerunt
6. Toma Arhiđakon. Historia seu cronica Salonitanorum... [Paragraph | Section] publicum, ubi tota pene ciuitas conuenerat. Fuit autem exordium sermonis eius: angeli, homines, demones. De his enim tribus spiritibus rationalibus ita bene et diserte proposuit, ut multis litteratis, qui aderant, fieret admirationi non modice sermo hominis ydiote nec tamen ipse modum predicantis tenuit, sed quasi contionantis. Tota uero uerborum eius discurrebat materies ad extinguendas inimicitias et ad pacis federa reformanda. Sordidus erat habitus, persona contemptibilis et facies indecora. Sed tantam Deus uerbis illius contulit efficatiam, ut multe tribus nobilium, inter quas
7. Anonymus. Epitaphium Thomae Archidiaconis,... [Paragraph | Section]
Scriptum est enim: per me reges regnant et potentes scribunt iusticiam .
Et ad hoc ut pręfata ciuitas Spalatina diuino semper auxilio suffragante perpetuo conseruari ualeat in statu pacifico et tranquillo: nam Roma tam diu mundi tenuit monarchiam, quam diu uiguit iusticia in Romanis; deficiente autem in eis iusticia, defecit dominium Romanorum.
neglegentiae tribuendum est quod paruuli sine baptismo moriuntur, ut nihil ibi agant diuina iudicia. Quid dicam quod paruulus aliquando ante baptisma exspirat? Etiam festinantibus parentibus et paratis ministris ut paruulus baptisetur, Deo tamen uolente non datur, qui eum paululum in hac uita non tenuit ut daretur. Quid est quod aliquando paruulis infidelium filiis potuit ne irent in perditionem, et filiis fidelium non potuit baptismate subueniri? Vbi certe ostenditur quod personarum apud Deum non sit acceptio; alioquin electorum suorum magis quam inimicorum filios liberaret. Rursum et de
ac continentem sita est, se recepit.
Ibi omnem praedam exposuit, elegitque tres quaestores ex praefectis nauium, duos
adolescens quidam,
tibi, Tisbe, miser hic timetur,
Cum terram Italię pede pulsabo, scatebunt
pedestres equestresque copię 38 .
Poena pro delicti magnitudine. Virgę et secures 39.
Militaris uirtus. Romani rerum gestarum gloria magnitudineque imperii omnes antecessere 1.
Bruti et Aruntis congressus utrique lethalis 113.
Oratius Cocles solus in ponte hostium impetum tenuit. Caius Mutius Codrus solus Porsenam, Ethruscorum regem, dum Romam obsideret, occidere uoluit, et dextram igni imposuit, poenam a se exigens, quod scribam pro rege perculisset 116.
De Fabiorum cęde duplex opinio 231.
Lucius Siccius Dentatus rebus fortiter
in ęternum cantabo. Psalmu s LXXXVIII 116 .
Misericors timentibus se.
et spiritus 44 .
Sensus fenestrę sunt per quas aut mors aut uita intrat ad animam 45 .
Silentium. Seuerus Sulpitius presbyter a Pelagianis deceptus agnoscens loquacitatis
culpam silentium usque ad mortem tenuit 92 .
De silentio horis statutis seruando 152 .
Senibus crescit sapientia, cętera decrescunt 130 .
Qui in senectute laudatissimi sunt. Cani hominis prudentia eius
contemerare pios.
DE SYMONE APOSTOLO
complures Diocliciani Dioclicianus nomen imperio fuit dignum, quem Dalmatam fuisse omnis testatur historia, quamvis in Christi martyres fuerit crudelissimus. Et Caius Dalmata Caius papa foelicissimum assecutus fuit nomen, quandoquidem summum tenuit pontificatum. Hic inter caetera sacram vestem, qua in sacris solennitatibus utitur levita et in pontificalibus antistes, a patria appellavit Dalmaticam. Quid dicam de Hieronymo, Hieronymus qui omnes ecclesiae doctores praestitit elegantia Graecam callens
ruit aethere densis
non posset ab hominum frequentia, procul se
habendum decreuit iunctusque ipsi Barlaam uitam traduxit in eremo, quę
dicitur turrę Senair. Itaque, quem urbis instar regia uix capere poterat;
angustum informis speluncę tenuit habitaculum, et qui tot populis totque
gentibus imperitauerat, unius homunculi preceptis obediuit.
At non solum susceptum sceptri honorem deponere propter Christum, sed etiam
oblatum refutare exemplis admonemur.
consyderare coepit atque eum ipsum, quem, ut solus uidere potuit,
ita solus residuum esse adnotarat, subinde mutari deprehendit et modo
iuuenis, modo senis speciem uultu pręferre. Tali ostento attonitus silentium
tantisper tenuit, donec peracto conuiuio seorsum euocatum, quisnam esset,
interrogauit. Ille se non hominem, sed angelum esse respondit, cui aliquando
sumpta naufragi forma mendicanti ipse et pecuniam et argenteam lagunculam
largitus
Dies pręstituta uenit. Ad ecclesiam frequentes
conueniunt. Signum nullum apparet. Syluanus ex pacto ad supplicium poscitur;
prębet ceruicem, mori pro ueritate paratus. Sed pręsto illi fuit Hieronymus
cunctisque cernentibus tenuit spiculatoris manum iam ad feriendum errectam.
Mox ad hereticum conuersus acerrime illum increpuit, doli ac fallacię
accusans. Abiit uisio, et maius secutum est miraculum: Sabiniani caput,
nemine percutiente, ab humeris
quem domi cum patre relictum
dixerant, adduci facerent, quasi hoc experimento deprehensurus, utrum terram
exploratum uenissent an parandę annonę a patre missi. Et tamen omnes mox
abire permisit pręter unum, quem pro obside tenuit secum. Postremo reversos
una cum Beniamin, cypho suo argenteo in sacco eius clam indito, furti
insimulauit. Nunc ergo quęritur, an illi tunc licuerit his ex industria
confictis circumuentionibus uti. Et uidetur
Marinus in Arba, Dalmatię insula, natus, apud Ariminum uitam solitariam
duxit. Cum autem aliquando cęllam suam uersus ab urbe Roma rediret, asellum,
quo in uia uehebatur, ursus terribilis inuadens peremit. Ille ursum tenuit
et, ut asini uices subiens ad cęllam usque se deferret, iussit. Subito
syluestrem exuens animum immanis bestia dorsum homini prębuit, cuius asello
non pepercerat. Diceres humanitatis eius conscientia, quoniam ille
Seuerus Sulpitius presbyter, cum multa catholice scripsisset (ut Gennadius
presbyter tradit), in senectute sua a Pelagianis deceptus, et agnoscens
loquacitatis culpam, silentium usque ad mortem tenuit, ut peccatum, quod
loquendo contraxerat, tacendo penitus emendaret.
Diuus Hieronymus libro, quem de institutione sanctarum uirginum ad Eustochium
scripsit, plerosque se in eremo reperisse testatur, qui per septennium
et flamma de sinu eius, in
quo paximacia recondere solitus erat, promicans, intolerabili foetore
cęllam, in qua erant, repleuit. Ille nunquam postea tali edendi auiditate se
pulsatum sensit. Vincebatur, quandiu occultum tenuit facinus. Porro, ubi
confessus est, ita uictor euasit, ut ad eandem pugnam redire ultra necesse
non fuerit. Illam quippe diaboli flammam penitus extinxit humilitas
confitentis.
Recte itaque
lucere feci per
diem, lunam et stellas per noctem. Per me cognouit horas, dies, menses,
annos, uer, ęstatem, autumnum, brumam; per me distinxit mundi ętates
ętatumque secula; per me certorum temporum ordinem rerumque uices tenuit et
obseruauit. At idem donorum tuorum oblitus iussis tuis non paruit, legem
tuam implere neglexit.«
Postremo et ANGELI et SANCTI, qui cum Christo erunt, arguent peccatorem.
Angelus inquiet:
hominum, fatalia sidera cernis
eloquium ab oriente in occidentem ad instar solis lampadis
resplenduit. Omnes denique, qui ante illum aliquid ex utraque orbis
parte de doctrina ecclesiastica scripserant, legit. Nec aliam hac de re
quam prędixi tenuit prompsitque sententiam. Si sic Augustinus, quis
aliter audet uel dicere uel sentire?
Seuerus quoque Sulpicius, qui ijsdem temporibus fuit, in suo de beati
Martini episcopi miraculis dialogo (eius enim
generandum; diu
enim cum uxore uixerat a patris nomine alienus. Dominus igitur Petri
desyderio et sancti precibus annuens prolis futurę gratiam fecit. Et
monachus Helias discusso sopore quę uiderat memoriter tenuit
fideliterque enarrauit. Denique nato filio Petrus gratias egit quod
beati Hieronymi meritis ipse diutinę sterilitatis ignominiam iam pater
factus deleuisset.
Sequitur illa
rei studio a publicis
rebus averti. Quare curas familiares filio commendavit ipse
senatoriis muneribus acriter indulsit quod utrumque bene et
commode successit: nam quo plura in filium contulit eo plura
possedit; illius opera crescentibus divitiis quas omnes filius ad
patris imperium tenuit, neque aliter quam jussit tantae liberalitatis auctor dispensavit omnia solus habens, atque omnia dilargitus. Neque vero tam pervigilem Argum fuisse fabulamur:
' A kezirat masolataban: rcipublica helytelen.
' A kormányzó collegium czime.
ueniam
Helvetii etiam ultra illos qui sunt in statu Mediolani: descendunt viij. M. ex eis et credo quod ibunt versus Bergomum contra Venetos, petunt a Caesare mille equites aliquam artellariam et xvj. M. Florenos Rheni in mense et progredientur quocumque Caesar voluerit.
Pontifex tenuit septimam sessionem in Concilio Lateranensi in qua approbavit indictionem Concilii factam per Julium et omnia acta in eo et dat salvum et liberum conductum omnibus venire volentibus ad Concilium etiam nationis Gallicae, exceptis scismaticis dumtaxat.
Dux Ferrarie
Luc16
A diebus Ioannis usque nunc regnum cęlorum uim patitur,
et uiolenti rapiunt illud.
Tunc enim primum uim intulimus cęlesti regno,
cum pro nobis pugnante Christo uictus est
ille,
qui omnes ab Adam descendentes ob delictum uinctos tenuit.
Disce tamen quod uiolenti rapiunt illud non ignaui |
nec qui a uitiis superantur,
sed qui his repugnando uictores euadunt.
Nullibi autem certior uincendi spes quam in Euangelio,
in quo certantibus suffragatur gratia.
et in miseriis potius quam in deliciis duxisse ętatem.
sed quo diutius in deliciis impune uixit,
eo infelicius cecidit.
Beatum se putabat ,
quod sibi prospere succederent omnia,
ideo-que licentius peccabat.
ideo tenuit eum superbia,
opertus est iniquitate et impietate sua.
prodiit quasi ex adipe iniquitas eius |
transiuit in affectum cordis sui |
nunc in tormentis positus audit:
Memento quia recepisti bona in uita tua |
pauperes autem quorum non es misertus |
patiebantur mala.
tu nunc
erat ei cum Palestinis. Vicit Amalechitas. Iussus
omnes internitione delere, Agag regi capto pepercit et gregibus et uestibus
eius. Et quoniam non obediuit, poenituit Deum ei regnum detulisse. Samuelem
a se recedere uolentem tenuit sciditque eius palium. Samuel autem prędixit
sic regnum ipsum ab eo esse scindendum tradendumque meliori. Spiritus
Domini recessit a Saule, et uexabat eum spiritus nequam. Datus est illi
Dauid
Lex Moysi
absoluere nos potuit a maledicto antiquę pręuaricationis, nec Helię ad montem peruentio.
Christo soli reseruatum fuit, ut in illo benedicantur omnes gentes et pristinę gratię, quas
amiserant, restituantur.
Dauid quoque, sicut in multis, ita et in hoc tenuit typum Christi, sub eius persona loquens
in psalmis: Operui in ieiunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi; hoc*
est in tentationem Sathanę experimentum quęrentis, cum diceret: Si Filius Dei es, dic,
ut lapides isti panes fiant. Et in
Romano uectigalibus cedatis; deinde, quicquid locorum ulli Christiano principi, praesertim Maximiliano Caesari ac regno Neapolitano
quouis modo pactioneue unquam ademistis, restituatis; praeterea quoscunque agros,
quascunque urbes Philippus Vicecomes, Mediolanensium dux, tenuit, imperio
Mediolanensi reddatis.
Senatus Veneti princeps Leonardus Lauredanus, priusquam a Gallo rege nuntius
accessisset, satis gnarus, quibus cum mandatis mitteretur, consuluerat senatum, quid regi
esset respondendum. Itaque uultu ita composito, ut nullam animi
opponant, facile noua consilia uel
leui intercedente offensa capere solent.
tum hominum captorum
praeda ad regem suum tanta uictoria laetum reuersi sunt. Nempe in ea pugna praeter
duo millia nobilium equitum, decem duces, et septem ac triginta senatorii ordinis
homines uiui capti sunt. Neque huius rei gestae fama Sarmatiae finibus se tenuit, sed
Selynes quoque, superbissimus Turcarum rex, legatos gratulatum pacemque petitum ad
Sigismundum misit. Quandoquidem Polonorum amicitiam non minus sibi quam
Hungarorum necessariam censeret, propterea quod regem Hungarum, utpote ex fratre
Sigismundi natum, non modo cum Polono
Iacobi Boni Racusaei Hierarchiae tertii Chorus .VII. / Virtutes, Deo Spiritui Sancto dicatus, / qui Pastor inscribitur.
iacet extinctum, et lachrymabile morte cadauer,
ait, o tanto spes opportuna periclo.
ardens
laeua lues, atque execrabile monstrum ❦
aut carceris antro
in armis
uexat
sequentem diem dilata nos ea nocte in castris ex improviso aggressus opprimeret, quod pro ea militum et tormentorum copia, qua abundabat, non erat ei difficile factu, an ut potius nos longa praelii expectatione fatigaret. Quicquid in hoc hostis fuerit sequutus, nam mihi de hoc nihil est compertum, tenuit certe nos tota fere illa die suspensos. Sic suspensis et expectantibus apparuit iam sole in vesperam inclinante agmen hostium per vallem, quae nobis ad dextram subiecta collibus erat, tacite incedens sola hastarum summitate illud prodente. Monachus igitur ratus, id quod erat, illos vel ad
ad Sanctitatem Vestram. Ipsi vero, qui in Clisio remanserant,
statim post discessum servitoris mei missi ad me cum litteris tradiderunt
civitatem eidem infideli secunda feria post festum Beatorum Viti et
Modesti 20 , et tenuit Clisium in potestate sua fere duos menses.
Ita valeam Deum videre in die obitus mei, quod istud nescivi neque dubitavi.
Nisi tantum mihi rellatum fuit Ancone in reditu meo ab urbe, quod civitas capta
est, nec istud credebam, quod
Mercatus. . . recedens] Gn 33, 18-19
Hinc uitę humanę uario se calle sophista
6
unde.
Aetatisque instar surgunt exordia iustę.
in imagine uisa.
uirtus hęc fouerit alma."
Ludovicum regem absque filiis esse decessurum? Homines, inquam, prudentes cogitant que accidere possunt, mors et vita hominis in manu Dei est. Igitur mortuo regi Ludovico serenissimus rex meus expulit Hungariam Joannem, qui in illud regnum nullo iure irrepserat, tamdiuque tenuit integrum consensu totius gentis de more patrie coronatus, donec vires vestre non prevaluissent.
Deinde interrogavit de numero gentium: quis eas mitteret, an venirent cum voluntate V.re M.tis? Ego non potui negare, quin cum voluntate V.re M.
liceat rursum post fata renasci,
Nullus ad hoc munus quod magis aptus erat:
atque in eadem contineri, quicquid ad hanc rem pertinet, extra controversiam est positum. Nonnulli quidem a nobis in eo dissentiunt, quod 70 annos captivitatis Babylonicae supputare incipiunt a spontanea deditione Iehochakim Iechaniae: ubi nos eos ordimur undecim annis tardius, quibus gubernacula tenuit Zidkyahu, quos ex ordine 70 annorum nos removemus, nitentes nimirum narrationi posterioris libri Paralipomenon cap. ultimo. Rursus hebdomades Danielis quibusdam placet supputare ab anno Darii 20, quo missus Nehemias ad civitatem reparandam: cum nos interim deducamus eas a muro
suos, qui in eo erant: et mors et infernus reddiderunt mortuos suos, qui in ipsis erant, etc. Hoc proculdubio prius factum est, quam essent mortui iudicati, et tamen illud prius dictum est. Ergo recapitulando ad id reddit, quod praetermiserat. Hunc [?:--t ] ordinem tenuit: atque ut explicaretur ipse ordo, commodius etiam de iudicatis mortuis quod dixerat, suo repetivit loco. Cum enim dixisset, Et exhibuit mare mortuos, qui in eo erant, et mors et infernus reddiderunt, quos in se habebant: mox addidit quod paulo ante dixerat, Et iudicati sunt singuli secundum
cognoscere, non quiverunt. Hieronymus homo diligentissimus, nihil ferme praeter Biblia vidit.
Quare rectiûs nos sic opponeremus in hoc loco: Si Iudaei ad Christum conversi, aut omnino quisquam Christianus Hebraeae linguae gnarus, aliam veriorem etymologiam ista quam semper Ecclesia tenuit, scivisset, certe aliquando monuisset, et errantibus contradixisset, extarentque aliqua eius monitionis seu disputationis monumenta: scivisset aliquid de ea re et Hieronymus tam doctus Hebraeus, qui hanc nostram etymologiam sequitur, illam vero Osiandri ignorat.
At dicit
a principio hoc ex ore Christi prolatum, Tu es Petrus, et super hanc petram: verum esse asseruit, docuit et praedicavit: et promissio Christi, quod inferi adversus ipsam nunquam praevalebunt. (nota) ad eam Ecclesiam, quae ad ipsam sedem tanquam primam unita est, pertineat, hactenus veraciter tenuit, licet non omnes in ea sede successive praesidentes in sanctitate prima perstiterint. Non tamen hoc cathedrae obfuit, neque obest, ut idem Augustinus in praeallegata Epistola scribit. Veritas enim cathedrae per Christum alligata est, quando dixit, Supra cathedram Moysi sederunt Scribae et
parantur,
89. Pir, Didak. Cato minor, sive disticha moralia,... [page 129 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Heus bone tu vappam, nectar at ille bibit.
De Gregorii Budislavii libello, cui titulus Nestor.
90. Pir, Didak. Cato minor, sive disticha moralia,... [page 219 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section]
Stephani Gamae
91. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 9 | Paragraph | SubSect | Section] Institutorem, cum summo fuissem semper prosecutus affectu; eumque non aliter quam Patrem amantissimum colerem; institui pro devotionis meae argumento, uno aut altero ipsius facto ad carmen reducto, metrice celebrare: meque tamdiu haec vis tenuit, ut citra meam primam intentionem, (nunquam enim putabam, me aut tantum in hac facultate posse; aut tantum temporis pangendo carmini superfuturum) totius vitae ipsius seriem ad numeros revocaverim. Distributo in suas partes Opere, Septem Libris distinctum tibi
92. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 38 | Paragraph | Section]
93. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 44 | Paragraph | Section]
94. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 148 | Paragraph | Section]
95. Vičić, Kajetan. Thieneidos libri sex, versio... [page 164 | Paragraph | Section]
96. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph | Section] ait: Ad Orientem Bulgari, separante eos Istro, qui et Danubius ad septentrionem Patzi (hodie
Poloni) ad Occidentem Franci (Germani) ad Meridiem Chrobati. A Chrobatis namque (ut
idem prosequitur) qui in Dalmatiam venerunt, pars secessit et Illyricum tenuit, atque Pannoniam. Pannonia
quoque Croatiae olim nomine tenebatur; Branslavonem quippe
eius partis Regni Croatorum fuisse Ducem, quae
inter Savum et Dravum sita est,
97. Ritter Vitezović,... . Croatia rediviva, versio... [Paragraph | Section] et ultimas pene
illius freti, Corcyram, Tortam, Stedram, Lesinam, Issam et Bratiam, per Ladislavum sive
Vladislavum Hungariae et Neapolis Regem, Anno 1405. Hervojae Duci venditas, post huius
obitum Barbara Sigismundi Imperatoris et Regis uxor, nomine sacrae Coronae, tenuit;
come cosa (ut inquit
98. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph | SubSect | Section]
99. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph | SubSect | Section]
100. Vičić, Kajetan. Jesseidos libri XII, editio... [Paragraph | SubSect | Section]
Bibliographia locorum inventorumPop Dukljanin (c. 1149) [1149], Regnum Slavorum, versio electronica (), Verborum 12004, Ed. Vladmir Mošin [genre: prosa oratio - historia] [word count] [presbdoclregnumsl].Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon]. Anonymus (fl. 1268) [1268], Epitaphium Thomae Archidiaconis, versio electronica (, Split), 8 versus, verborum 60, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - epitaphium; poesis - inscriptio; poesis - epigramma] [word count] [nnthomaarchid]. Perceval Ivanov iz Ferma (c. 1312) [1312], Prohemium statutorum Spalati, versio electronica (), 1216 verborum, 44 versus, Ed. J. J. Hanel [genre: prosa oratio – praefatio; poesis - carmen] [word count] [percevalprohem]. Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed]. Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg]. Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic]. Cipiko, Koriolan (1425-1493) [1477], Petri Mocenici imperatoris gestorum libri tres, versio electronica (), Verborum 16317, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [cipikokpetri]. Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg]. Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert]. Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678]. Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae]. Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu]. Bunić, Jakov (1469-1534) [1490], De raptu Cerberi, editio electronica (, Dubrovnik), 1034 versus, verborum 6750, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjder]. Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst]. Pucić, Karlo (1458-1522) [1499], Elegiarum libellus de laudibus Gnese puellae, versio electronica (, Dubrovnik), Versus 194, verborum 1177, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - cyclus] [word count] [pucicklibellus]. Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum]. Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita]. Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509]. Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos]. Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid]. Baničević, Jakov (1466-1532) [1513], Epistulae anni 1513, versio electronica. (), Verborum 5324, Ed. G. Amboise [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist1513]. Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang]. Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill]. Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil]. Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm]. Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc]. Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach]. Kružić, Petar (m. 1537) [1532], Petrus Crusich comes Clissie et Lepoglave Clementi papae VII, versio electronica (, Klis), Verborum 990, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15320828]. Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1543], Commentarius rerum actarum Constantinopoli anno 1542. Versio electronica (), Verborum 4922, Ed. Srećko M. Džaja Guenter Weiss [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfconst]. Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Carmina Tranquilli Andronici in ms-to Budapestensi H46, versio electronica (), 229 versus, verborum 1547, Ed. Bratislav Lučin [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [andreisfcarmh46]. Paskalić, Ludovik; Camillo, Giulio; Molza, Francesco Maria; Volpe, Giovanni Antonio (c. 1500–1551; c. 1480–1544; 18. 6. 1489 – 28. 2. 1544; 1515–1558) [1551], Carmina, versio electronica (), 2642 versus, verborum 17191, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - elegia; poesis - sylva; poesis - epigramma] [word count] [paskaliclc]. Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2]. Mužić, Frano [1586], Carmina VI e codice Variorum Dalmaticorum, versio electronica (), 113 versus, verborum 764, Ed. Teo Radić [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma] [word count] [muzicfvd]. Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato]. Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien]. Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia]. Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].
1 2 3
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.