Your search found 3878 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1401-1500:

ritus,
6.661  Rerum etiam iactura gravis non impedit; at vos
Nicolaus Machiavel: in suo Principe.
6.662  Numinis o sanctae, cuiusvis languida lucri
6.663  Umbra fugat leges: homini quasi maior inesset
6.664  Vis animi qua sceptra regat, qua regna gubernet,
6.665  Quam, procul est Coeli ut Rector divinus

plenus, quàcunque vagatur,
1.157  Nomine, caeruleis septena per ostia nymphis
1.158  Orbis Alexandrum victorem nunciat, et iam
1.159  Aequora iuncturum domitis Neptunia terris.
1.160  Sortis auaritiam damnas? O pectoris ipse
1.161  Veriùs ingrati damnandus crimine! Nam quid
1.162  Illa nocens, nimij nisi fors peragenda fauoris
1.163  Sit rea? Te Pellae (magnarum exordia rerum
1.164  Fac animo redeant) Pellae te è

retundit.
1.495  At rutilum dextrae pondus, Meliboeaeque longè
1.496  Purpura: nullus honor solij: stipantia nusquam
1.497  Pila: nec augusti frontem diadematis aurum
1.498  Erigit. O vanae mentes! Si scenica vobis
1.499  Haec modò regnantem faciunt insignia: vestros
1.500  Hinc aliò cultus, et munera vertite. Nolo
1.501  Esse, quod Aesopus, quod Roscius. Ergo relinquit.
1.502  Talia,

1.625  Mercibus omnigenis, varioque nitentia luxu,
1.626  Proh Superi, quàm me paucis voluistis egere?
1.627  Clamabat. Quàm multa mihi das spernere, virtus?
1.628  O vocem egregiam, meritò per Solis vtrumque
1.629  Quam latus ingeminet viuaci murmure fama:
1.630  In quam omnes populi, venturorumque nepotum
1.631  Conscia posteritas, voluendaque saecula iurent!

Memoret, si quid sua diuite, si quid
1.698  Maius adhuc gremio donandum aeraria seruent.
1.699  Anne igitur pretii rara, et sublimia quisquam,
1.700  Obtigerit sanae cui vel semuncia mentis,
1.701  Haec putet? O animae tenues, angustaque corda,
1.702  Quidquid id est Mundo componite. Quantula vasti
1.703  Portio regnorum fines dicentur olympi?
1.704  Quis fulgor gemmis ad sydera? Quaeve metallis
1.705  Lux ad

quando, an quaeritur impar,
1.1070  Vel tribus extructis cum glans superadditur vna,
1.1071  Totque alijs, quorum assueti meminisse potestis,
1.1072  Materiem Nux exhibeo instrumentaque ludis.
1.1073  Pergitis? O soboloes Furiarum! Pergite. Dignas
1.1074  Terga luent poenas. En rapto fuste Colonus
1.1075  (Heu miseram! Cur non licet haec mihi vera minari?)
1.1076  Aduolat: en immanè furit. Vos ille. Magistri

2.241  Oblatoque vetant fructu gaudere, timores.
2.242  10. Hanc adeo vitam, vitae sub imagine lethum
2.243  Seu magis hoc, priscis olim duxisse Mycenis
2.244  (Vera cano: vos o musae, et tu testis, Apollo)
2.245  Narratur veterum titulis generosus auorum
2.246  Andremon, censuque potens, felixque futurus,
2.247  Eumenidum sineret furor, et Rhamnusia vindex.
2.248  Namque tumens

2.252  11. Ergo, vbi nulla salus rerum, spes nulla furentem
2.253  Comprimere, humanisque opibus fiducia deêrat;
2.254  Offensum de plebe Aliquem sic aethera votis
2.255  Compellasse ferunt. O, qui mortalia, summo
2.256  Aeternùm vigiles stellati e vertice Mundi,
2.257  Seruatis, Dîj, facta, vicesque merentibus aequas
2.258  Redditis, in poenas cur dextera lentior? Aut quae
2.259  Sera adeo

tam barbara criminis expers
2.274  Supplicia expendo: vestro si liba sacellis
2.275  Annua, et exigui primaeuos ruris honores
2.276  Vsque tuli; seuate Pios, cohibete Nocentes
2.277  O Superi: et tale importuno in Diuite poenae
2.278  Vindicis exemplum venturis prodite saeclis;
2.279  Humanas vt si vires effraena Potentum,
2.280  Baccharique impunè ferox audacia spernit;
2.281  Esse Deos,

2.432  19. Nec mora, laxatos impactae verbere virgae
2.433  Quin subeant aditus. Sedenim, stridentia torquens
2.434  Pondera, dum foribus cardo responsat ahenis;
2.435  Exciti strepitu (sic o Capitolia quondam
2.436  Seruassent: niuei meritum non anseris esset
2.437  Iuppiter incolumis) baubatibus atria saeuis,
2.438  Et trepidam circùm noctem impleuere Molossi.
2.439  Idque satis: medijs extemplo

altis
2.476  Euigilare iubet Famulos. Turbata repente
2.477  Erigitur domus: attoniti properare ministri
2.478  Cum facibus: Quid triste? Noui quae causa tumultùs?
2.479  Pro se quisque rogant. Ille autem, O stigmate digna,
2.480  Toruus ait, capita, et venalis spuma catastae,
2.481  Siccine nulla Mei ratio? Sic resque, domusque
2.482  Proditur? En, vino saturi dum pectora, totis
2.483  Ebria ructatis segnes

insanos iam damnat et ipsa furores:
3.411  Iacobo nec regna, ereptum sed mage regnis
3.412  Iacobum, oppositas sortes, alternaque fata
3.413  Iudicij vero librans examine, discit.
3.414  Vosque adeo, o Superi, (trepidis sat cognita Virtus
3.415  Casibus aduersa euicit, meruitque secunda)
3.416  Magnanimum Heroem, et plùs visum rege, paternis
3.417  Dum caruit regnis, natiuae reddite sorti.
3.418  Ceu

illusit bruma racemis,
3.704  Palladios foetus decoxit fortior aestus,
3.705  Invida spem largae Cereris rubigo fefellit.
3.706  Hinc dolor, hinc lacrymae: Qui conclamatus, et omni
3.707  Deiectus spe viuam? O foeda inscitia, necdum,
3.708  Qui viuas, didicisse! At pronum discere. Viues,
3.709  Omnis vt artificum pubes, vt nauita, sutor,
3.710  Rufticus, vpilio, miles, generisque per Orbem
3.711  Humani pars magna,

obuia fercula bilem
3.827  Ructabat, nihil irato non pectore damnans.
3.828  Cui coquus impatiens sese ac sua munera sperni,
3.829  Exitus aduersi certaminis, inquit, acerbo,
3.830  O Here, Confusum vitiat tibi felle palatum,
3.831  Nec patitur syncero epulas dignoscere sensu.
3.832  Sed, quoscunque volet, pergat Mars texere ludos,
3.833  Totaque sub signis conspiret Hetruria; nullo

Sui pretium? Nil gloria mentem
3.1100  Ergo mouet, pulchris merces amplissima factis?
3.1101  Nil virtutis amor, vinci quae nescia, clades
3.1102  Lucra facit, geminatque suum per vulnera robur?
3.1103   34. O Pater, o naturae, immensique arbiter aeui,
3.1104  Duc, age, duc Famulos: tua quò suprema vocârint
3.1105  Imperia, obsequij haud segnes, animisque parati,
3.1106  Aspera, seu mollis via sit calcanda, sequemur.

Nil gloria mentem
3.1100  Ergo mouet, pulchris merces amplissima factis?
3.1101  Nil virtutis amor, vinci quae nescia, clades
3.1102  Lucra facit, geminatque suum per vulnera robur?
3.1103   34. O Pater, o naturae, immensique arbiter aeui,
3.1104  Duc, age, duc Famulos: tua quò suprema vocârint
3.1105  Imperia, obsequij haud segnes, animisque parati,
3.1106  Aspera, seu mollis via sit calcanda, sequemur.

comes. Humanis tu singula prouidus aptas
3.1126  Vsibus: ad laetos tu dirigis omnia fines,
3.1127  Vna salus rerum, lex totius vnica fati,
3.1128  Consilijque potens Ratio, mensuraque Recti.
3.1129  O dignos (Quid enim haud meriti tam sontibus ausis?)
3.1130  O dignos, quibus ad votum fluere omnia, quosque
3.1131  Auspicijs per parva suis et deuia ferri
3.1132  Iure sinas, quicunque tuis parere recusant!

ad laetos tu dirigis omnia fines,
3.1127  Vna salus rerum, lex totius vnica fati,
3.1128  Consilijque potens Ratio, mensuraque Recti.
3.1129  O dignos (Quid enim haud meriti tam sontibus ausis?)
3.1130  O dignos, quibus ad votum fluere omnia, quosque
3.1131  Auspicijs per parva suis et deuia ferri
3.1132  Iure sinas, quicunque tuis parere recusant!
3.1133   35. Talia si vulgo constent oracula; plausu

diu census, cumulataque parcis
4.233  Sumptibus, haud parcis etiam sudoribus aera,
4.234  Nescio quis, dignusve tuo quàm nomine, certè
4.235  Externus, subitò veniens, inuaserit Haeres.
4.236   15. O caecas Hominum curas! Rationis inanes
4.237  O gemitus! En quid, busto nigrâque fauillâ
4.238  Vlterior, funestum adeo et lacrymabile ducas.
4.239  Scilicet, occiduo postquam de carcere, vitae

haud parcis etiam sudoribus aera,
4.234  Nescio quis, dignusve tuo quàm nomine, certè
4.235  Externus, subitò veniens, inuaserit Haeres.
4.236   15. O caecas Hominum curas! Rationis inanes
4.237  O gemitus! En quid, busto nigrâque fauillâ
4.238  Vlterior, funestum adeo et lacrymabile ducas.
4.239  Scilicet, occiduo postquam de carcere, vitae
4.240  Caelitis in sortem, fortunatosque Deorum

latè populi volitare per ora
4.293  Cum videat; nullo famae plaudentis honore
4.294  Vindicet ipse suum Lethaeis nomen ab vmbris.
4.295  Obscurum tacitumque agitans inglorius aeuum.
4.296   18. Quisquis es, o, talis mentem cui cura remordet,
4.297  Disce age, quàm tenui frauderis munere, quàmque
4.298  Sic etiam, licet ignoto penitùsque latenti,
4.299  Nil vitae ad fructus, synceraque gaudia desit.

gestus, vox, vitaque, famae
4.338  Quod minùs ad veteris normam respondeat, horis
4.339  Omnibus obseruare: palàm te prodere nunquam:
4.340  Nil agere ex animo: ad speciem componere vitam,
4.341  Id iuuat? O Superi me nunquam talibus, oro,
4.342  Infensi mactate Bonis. Inglorius aeuum
4.343  Traducam, dum securus, liberque, meusque.
4.344   21. Secretae o vtinam libassent gaudia vitae,
4.345  Ambitio quos caeca

agere ex animo: ad speciem componere vitam,
4.341  Id iuuat? O Superi me nunquam talibus, oro,
4.342  Infensi mactate Bonis. Inglorius aeuum
4.343  Traducam, dum securus, liberque, meusque.
4.344   21. Secretae o vtinam libassent gaudia vitae,
4.345  Ambitio quos caeca insano turbine versat:
4.346  Plaudenti procul à vulgo scenâque remoti
4.347  Degere, non aequo duntaxat pectore ferrent;
4.348  Sed vel prensantes

vitae cultu. Sulmone creati
4.723  Quanta hinc materies elegis? Dolor ipse canenti
4.724  Ingenium facit, et maior, quia tristis, Apollo est.
4.725  Nasoni Senecam, Sapientem opponere vati
4.726  At licet. O, patrio, vitam, seclusus ab orbe,
4.727  Vitalem quicunque negas, tersura parentis
4.728  Quae miserae lacrymas Cyrneo nobilis exul
4.729  Condidit inclusus pelago, monumenta reuolue; [a]

etiam tanti spectacula rara vigoris
4.1271  Plurimus Ausoniae exibuit gladiator arenae. [a] Vide Cicer. lib. 2. Tuscul.
4.1272  Voxque o, vos adeo plùs rara dedistis olympo,
4.1273  Aetherei pugiles, fortissima pectora, caeli
4.1274  Indigetes nunc, terrarum miracula quondam,
4.1275  Atque erebi formido hilari quos barbara vultu,
4.1276  Pro

4.1277  Supplicia excipere, insultare doloribus, irâque
4.1278  Hostili, et sacrae pasci dulcedine mortis
4.1279  Nequicquam indignantûm animis, vincique, frementûm
4.1280  Carnificum attonitus stupuit furor. O adamante
4.1281  Incidenda perenni! O ipsis digna notari
4.1282  Syderibus virtus! Huc albos, Fama, iugales,
4.1283  Huc omnes conuerte tubas. Quid murmure tanto
4.1284  Regulas, ambustaeque immotus Scaeuola

irâque
4.1278  Hostili, et sacrae pasci dulcedine mortis
4.1279  Nequicquam indignantûm animis, vincique, frementûm
4.1280  Carnificum attonitus stupuit furor. O adamante
4.1281  Incidenda perenni! O ipsis digna notari
4.1282  Syderibus virtus! Huc albos, Fama, iugales,
4.1283  Huc omnes conuerte tubas. Quid murmure tanto
4.1284  Regulas, ambustaeque immotus Scaeuola dextrae
4.1285  Tollitur? En Mundi

miseros indagine claudunt:
4.1399  Nulla quies: longè portus: plena omnia monstris,
4.1400  Vorticibus, scopulis: nusquam non multa Charybdis,
4.1401  Scyllaeaeque canes, et concurrentia saxa.
4.1402  O penitùs sortisque suae, vrgentumque Malorum
4.1403  Immemores, quibus, haec inter discriina, Parcae
4.1404  Plùs nimiò celeres, et portum tangere poena
4.1405  Ducitur, haud poenae requies, optandaque finis.

Lachesi diuina animorum in semina iuris.
4.1451  Quod dederat, tellus repetit: quod fluxit ab alto
4.1452  Aethere, perpetuùm cineri, taboque superstes,
4.1453  Non defecturos vitam producit in annos.
4.1454  O niueus! Quater o felix, gemmâque notandus
4.1455  Ille dies, lutei quo mens compage soluta
4.1456  Carceris in Patriam cognataque sydera fertur,
4.1457  Caelicolûm iugenda choris! Vt lumine puro

in semina iuris.
4.1451  Quod dederat, tellus repetit: quod fluxit ab alto
4.1452  Aethere, perpetuùm cineri, taboque superstes,
4.1453  Non defecturos vitam producit in annos.
4.1454  O niueus! Quater o felix, gemmâque notandus
4.1455  Ille dies, lutei quo mens compage soluta
4.1456  Carceris in Patriam cognataque sydera fertur,
4.1457  Caelicolûm iugenda choris! Vt lumine puro
4.1458  Vescitur! Ingenuos vt

Superûm domus alma, procul felicibus oris
4.1486  Plena sibi speranda putat qui gaudia: censet
4.1487  Aut aliam, nisi mortali quam lumine functis
4.1488  Inchoat aeterni Solis praesentia, vitam.
4.1489   78. O mihi fatali desponsa sub arbore coniux,
4.1490  O aeui melioris ades, Mors, pronuba. Turpi
4.1491  Te licet exesam macie, nudisque rigentem
4.1492  Ossibus exiheant pictae mendacia telae;
4.1493  Bis raptâ

sibi speranda putat qui gaudia: censet
4.1487  Aut aliam, nisi mortali quam lumine functis
4.1488  Inchoat aeterni Solis praesentia, vitam.
4.1489   78. O mihi fatali desponsa sub arbore coniux,
4.1490  O aeui melioris ades, Mors, pronuba. Turpi
4.1491  Te licet exesam macie, nudisque rigentem
4.1492  Ossibus exiheant pictae mendacia telae;
4.1493  Bis raptâ venis Helene mihi pulchrior. Ipsa [a]

4.1494  Quin tibi si geminis ausit comitata Deabus
4.1495  Se formâ conferre Venus; me judice, palmam
4.1496  Continuò tibi cum Venus ipsa Deabus
4.1497  Cesserit. O adsis pulcherrima. Quas ego, tanti
4.1498  Muneris, extremique potens iam denique voti,
4.1499  Sic meritae grato persoluam carmine laudes?
4.1500  Sponte suâ numeri venient (dant gaudia vires

lues dum molior, vnâ
4.1518  Non tulerim cunctis, ceu fas, ex morte medelam.
4.1519  Erraui, fateor: iamque, vt sis mitior, omnis
4.1520  Te luctùs morbique vnam sat grande leuamen
4.1521  Vociferor. Vos o, crudelibus aspera cunque
4.1522  Imperijs quos exagitat Fortuna, supremum
4.1523  Accipite hoc hilares, nulli non vtile fato,
4.1524  Auxilium. Paucos vbi sol conuerterit orbes;
4.1525  En aderit, duris quae

5.234  Et vehitur iunctis ad gemmea fraena columbis:
5.235  Et, quamvis nunquam non spicula tractet, et arcum;
5.236  Aurcus est arcus, perfusaque spicula melle.
9  9. Sed procul o, si quae, miseri, vos cura salutis,
5.238  Si Vestri quis amor tangit. Sub melle venenum,
5.239  Pestanis Libyci fallunt sub floribus angues.
5.240  Scitulus hic, tanto formae blanditur horore
5.241  Qui, puer

haud referas miserorum exempla; vel ipsi
5.479  Haud geminum ponas, adeo cui roboris expers,
5.480  Iunceaque est animi vis, vt percellere nulli
5.481  Non liceat minimae abiectum vel murmure vocis?
5.482  O semper tremebundam! O nullam, tam tenui spe
5.483  Quae vitam trahit, afflatu variabilis aurae
5.484  Circumagi subitò leuis in contraria, sortem!
19  19. Adde, nihil quòd concessum immoderata

exempla; vel ipsi
5.479  Haud geminum ponas, adeo cui roboris expers,
5.480  Iunceaque est animi vis, vt percellere nulli
5.481  Non liceat minimae abiectum vel murmure vocis?
5.482  O semper tremebundam! O nullam, tam tenui spe
5.483  Quae vitam trahit, afflatu variabilis aurae
5.484  Circumagi subitò leuis in contraria, sortem!
19  19. Adde, nihil quòd concessum immoderata superbis

suis nihil in certamine tanto
5.1094  A studijs opibusque homini sperare relictum;
5.1095  Ni fragiles animos caelo labentis amoris
5.1096  Viuidus ignipotens calor, et vegetabilis aura
5.1097  Roboret. O hominum, Diuûmque beata voluptas,
5.1098  Sancte Amor, arcano coniugens omnia nexu,
5.1099  Omnibus insinuans animam, sensumque, vigoremque,
5.1100  Immensi natura Boni, spirabile Numen,
5.1101  Tu potes

natura Boni, spirabile Numen,
5.1101  Tu potes antiquae penitùs contagia labis
5.1102  Tergere: tu, caecis quos subijcit ossibus, ignes,
5.1103  Insidiosa Venus, meliori vincere flammâ.
5.1104  O Generantis ades, Genitique reciprocus ardor
5.1105  Numinis: o totas animorum illabere fibras.
5.1106  Quid tum, si Stygius flammantia tela Cupido
5.1107  Ingeminet? Quid tum, ruptis fornacibus aestus

penitùs contagia labis
5.1102  Tergere: tu, caecis quos subijcit ossibus, ignes,
5.1103  Insidiosa Venus, meliori vincere flammâ.
5.1104  O Generantis ades, Genitique reciprocus ardor
5.1105  Numinis: o totas animorum illabere fibras.
5.1106  Quid tum, si Stygius flammantia tela Cupido
5.1107  Ingeminet? Quid tum, ruptis fornacibus aestus
5.1108  Fumiferos inimica vomant si Tartara? Flatùs
5.1109  Vna tui

graues huc illuc, publica laudum) [!]
5.1224  Vndique colligeret ceu vectigalia, visus;
5.1225  Nescio quis verbis sese communibus offert
5.1226  Ardelio: et, Quid ab Vrbe noui, dignique relatu,
5.1227  O Bone? Mirari, stomacho erumpente, superbus
5.1228  Arpinas. Quid enim? Thusco tibi littore proram
5.1229  Nunc videor soluisse? Adeone ex omnibus vnum
5.1230  Praeterit, externas quàm pridem missus in

quae Praetori prouincia dudum
5.1235  Obtigerat. Fugit demissis frigidus Hospes,
5.1236  (Aspersâ Volucer ceu gallinaceus vndâ)
5.1237  Cristarum phaleris, et strictis ocyùs alis,
5.1238  Indignans, atque, O mores! O tempora! mussans.
5.1239  Siccine praestantûm memoranda exempla virorum
5.1240  In tenebris squalere? Nouis quae littora cunque
5.1241  Sol radijs, curru vel discedente salutat,
5.1242  Plena meae

prouincia dudum
5.1235  Obtigerat. Fugit demissis frigidus Hospes,
5.1236  (Aspersâ Volucer ceu gallinaceus vndâ)
5.1237  Cristarum phaleris, et strictis ocyùs alis,
5.1238  Indignans, atque, O mores! O tempora! mussans.
5.1239  Siccine praestantûm memoranda exempla virorum
5.1240  In tenebris squalere? Nouis quae littora cunque
5.1241  Sol radijs, curru vel discedente salutat,
5.1242  Plena meae rebar

prior. En, confosso vbi Gostare, signum
5.1472  Sobieschus Getici rapuit lunare tyranni.
5.1473  Vndique certatim discurritur: vndique laetis
5.1474  Mirantûm studijs, et plausibus aequora feruent.
5.1475  O digna aeterno in fastis adamante notari!
5.1476  O aeuo par vna dies! quae funera, luctus,
5.1477  Terroresque, minasque à nostris barbara vertit
5.1478  In capita: innumerosque ausus, cladesque, rapinasque

Getici rapuit lunare tyranni.
5.1473  Vndique certatim discurritur: vndique laetis
5.1474  Mirantûm studijs, et plausibus aequora feruent.
5.1475  O digna aeterno in fastis adamante notari!
5.1476  O aeuo par vna dies! quae funera, luctus,
5.1477  Terroresque, minasque à nostris barbara vertit
5.1478  In capita: innumerosque ausus, cladesque, rapinasque
5.1479  Atque Orbem euersum, et tot Thraci saecla rependit,

Exitia, et serum lapsis sapuisse videtis?
6.98  Nulla viae merces: bifori dimissa elephanto
6.99  Attonitos sensus species deludit: inanem
6.100  Prensatis miseri, pro corpore, corporis vmbram.
6.101  O reuocate gradum: neque vos exempla Priorum
6.102  Indociles Veri rapiant, et mentis egenos,
6.103  Sed Ratio, fallique negans Prudentia, vitae
6.104  Certa per Ionium dubijs Cynosura carinis.

6.539  Illa homini liceat statione quiescere: longo
6.540  Nec nisi circuitu Euthymiam comprendere detur,
6.541  Quam (votis adeo occurrit) voluisse, tenere est.
6.542  Sanius o quantò foret, anxietate, metuque
6.543  Depositis, facili confestim nubere Diuae:
6.544  Quique per incertum sinuosis flexibus aequor
6.545  Optantur, placidos iam nunc inuadere portus.

dedisti?
6.787  Crede mihi, humanum poteras, dum consulis Vni,
6.788  Demeruisse genus. Communia nemo negaret,
6.789  Communis spargenda parens quae, dona, tulisset.
6.790  37. O meritos gazis animos aequalibus vti,
6.791  Quàmque velint, haud posse minùs! O pectora curis
6.792  Regnorum, et vasti imperio dignissima Mundi!
6.793  Vt libet, insano Caij, tumidique Nerones

Demeruisse genus. Communia nemo negaret,
6.789  Communis spargenda parens quae, dona, tulisset.
6.790  37. O meritos gazis animos aequalibus vti,
6.791  Quàmque velint, haud posse minùs! O pectora curis
6.792  Regnorum, et vasti imperio dignissima Mundi!
6.793  Vt libet, insano Caij, tumidique Nerones
6.794  Regia certatim vacuent aeraria luxu:
6.795  Vndantem terris

et Gaudia pennis.
6.847  Haec nobis iam meta: huc remi, et carbasa toto
6.848  Accelerent nisu: nil iam debere procellis,
6.849  Nil pelago superest: tam dulci in littore proras
6.850  Perpetuò religandum. O cordis plena voluptas!
6.851  O vitae syncera quies! Libare Deotum
6.852  Ambrosiam, puro satiari Numinis haustu,
6.853  Aeternumque auidis illud constringere votis,
6.854  Vnum implet quod vota, exceditque

nobis iam meta: huc remi, et carbasa toto
6.848  Accelerent nisu: nil iam debere procellis,
6.849  Nil pelago superest: tam dulci in littore proras
6.850  Perpetuò religandum. O cordis plena voluptas!
6.851  O vitae syncera quies! Libare Deotum
6.852  Ambrosiam, puro satiari Numinis haustu,
6.853  Aeternumque auidis illud constringere votis,
6.854  Vnum implet quod vota, exceditque omnia, Pulchrum.
6.855  Quis

totidemque, creatos
6.1034  Lucis in imperium, et redituri fraena diei,
6.1035  Iam patrio credit temoni assuescere Phoebos.
6.1036  Sed satis hac fulsisse tenus: iam subdite fasces,
6.1037  Noctiuagi procul o soles iam cedite. Magnus
6.1038  Ecce diem verum lucis pater aduehit: Orbem
6.1039  Ecce suo coram manifestus lumine ditat,
6.1040  Fulgida stellarum nox, occasusque nitoris,
6.1041  Quem dederat. Simul

6.1113  Nonne amor hic diae cumulus, mensuraque sortis?
6.1114  Nonne hoc, Caelicolûm satiat qui pectora, totus
6.1115  Nectaris immensi gurges de fonte redundat?
6.1116  50. O Pater, ò magni maior mens, vitaque Mundi,
6.1117  Principium sine principio, sine limite finis,
6.1118  Vnde omnis natura oritur, quòque orta recurrit.
6.1119  Tu nostris requies, et meta nouissima curis,

6.1176  Tu solus satias, solus dulcedine verâ
6.1177  Perfluis, immensosque sinus immensior imples,
6.1178  Laetitiae cumulus, cordis cor, vitaque vitae.
6.1179  51.Exorere o igitur nostrae, lux aurea, nocti,
6.1180  Dilectisque, quibus miseras inscitia mentes,
6.1181  Horrida primaeuae soboles, inscitia, culpae,
6.1182  Excaecat, nebulis, radiorum gurgite viuo
6.1183  Attonitos

Ad corrigenda, quae irrepserunt, errata, sic leges: Pag. Versu. 5 6 exiguo 5 31 sòrs 6 31 oris 13 25 importuna 18 20 O vocem 23 16 Croesi 24 27 faece 38 9 tuendae sine puncto. 47 22 solers 48 9 malesani 48 10 trepidans 51 7 claudunt 52 25 semperque

diesque una pereunt. Confusus ad astra 75
76  Luctisono gemitu, atque immensae murmure stragis
77  Erigitur fragor: et potuisti tu quoque forsan,
78  Magnanime o Princeps, solio sublimis ab alto
79  Immanem nostrae sonitum exaudire ruinae.
80  Quo sonitu attoniti fugere a littore fluctus 80
81  Quaeque leves choreas tunc forte in gurgite summo

parvo constare caducae debuit urbi
292  Grande patrocinium, saevis en [ea] crimine fatis
293  Donamus: nunquam placida, atque faventia tantum
294  Juvissent. Fuit, o, cecidisse a culmine tanti
295  Sic surrecturis. Et quae est tua gloria, Princeps, 295
296  Vindice quo miseris ipsae placuere ruinae?
297  Sic mala dum superas, absolvis, nec minus

sententia Ioannes Lucius /De Regno Dalmatiae et Croatiae libro 1. capite 11./ Chrobatos Graece Hrovatos exprimi, qui Slave Hrvati indigetantur: ubi Graeci more solito asperitatem pronunciationis vitaturi o interiecere, atque b illorum per v nostrum effertur ut cum Slavorum Hrvati propria prolatione conveniat. Idem quoque Albos Chrobatos ex Beli et magnos ex veli apte deducit: cum

vero /De Regno Dalmatiae et Croatiae libro 2. capite 15./ Dalmatas a Croatis etiam Latinos nominatos reperiri asserat; ac ulterius /In praefatione Memorie di Trau/ dicere praesumat: quod lingua Romana moderna, o volgare, non piu Italiana che Dalmatina puo dirsi: id a nullo Dalmatarum, sed nec ab Italo linguae et regionis gnaro facile quis audiverit aut legerit. Dalmatae namque ipsi (servato hoc veteri Provinciae Romanorum in Illyrico institutae nomine) licet etiam

costa.
Durum principium, mulier, tibi contigit, unde
Imperium nec molle tuum est: tibi cedere victus
Debuit atque tuam primus deflevit Adamus
Duritiem pomo tot perdere dona iubentem.
O fallax! O triste, dedit quod femina pomum!
Quaeque soporato vigilans minus aequa marito
Exitium pro dote tulit, prius illa cubantem
Munificum sortita virum, cum cordis apertum

Durum principium, mulier, tibi contigit, unde
Imperium nec molle tuum est: tibi cedere victus
Debuit atque tuam primus deflevit Adamus
Duritiem pomo tot perdere dona iubentem.
O fallax! O triste, dedit quod femina pomum!
Quaeque soporato vigilans minus aequa marito
Exitium pro dote tulit, prius illa cubantem
Munificum sortita virum, cum cordis apertum

rebellis
Alloquitur sectae princeps: “Huic ergo creari
Nos decuit probro? Superis regionibus ortos
Nos voluit Numen, tantùm ut demissius altas
Deprimeret mentes? Num servitura, venustae
O animae, nostra haec illi sublimia matri
Sunt decora? Humanae faeci famulabitur iste
Spirituum splendor, terraque lutoque coactae
Mortali massae, tenebris tam nobile lumen,
Immeritum aeterni cultus praestabit

volentem
In mortem, in poenas: et me trabe figat amati
Electique error populi: mea vulnera lapsi
Sint pretium Adami, humanae sit spongia culpae
Fundendus lictore cruor. Votum accipe dulcis
O Pater: a proprio fluat haec tibi gloria Nato.” 9.
Hic prolem amplexus Genitor, “Dilecta Parenti
I, Soboles”, inquit, “quod in haec te funera, fili,

inquit:
“Florida sidereis Urbs collibus aemula salve,
Integer alterius merito Paradise parentis,
Serpentum secure dolo: gratissime salve
Virginis Aurorae Phoebique sequentis horizon.
O natale solum mihi nubis imagine visae
Augustae matris! Purae vos tecta puellae
Parva quidem salvete, Dei sed grande theatrum
Carnem assumpturi!” Nequit gravis ista loquentem
Ecstasis Eliam: immoto qui

origine manans
Fama Palaestino longum duravit in ostro.
Ter fuerant etenim septem, quorum aequa paterni
Stemmatis in Iudae solio permansit origo
Davidis soboles, donec postremus (acerba
O regum fata!) et fasces sceptrumque catenis
Mutasset, Nemesi sic exposcente scelestum
Deturbare throno fraudi famulante Tyrannum.
Ultima Iessidum Sedecias purpura regum
Externo mucrone perit: secretior

Quam mea duxit acus, blandas a pectore voces
Elicit. En istam: manibus gestare tenellum
Cui puerum feci, Messiae fingo parentem.
Oh quantum rapit ista meos sublimis amores
Mater! Viventem o utinam, quam pingo, viderem!
Et quam spectatam in lino nunc alloquor, illi
Obsequerer natae, atque humilis venerarer, in imo
Fortiter impressos cuius gero pectore vultus.”

Venturos hilari motu praesagit honores.”
His animi gavisa silens affectibus Anna
Laeta suum genetrix uteri tunc pondus adorat. 19.
O felix mater cuius de ventre serenos
Aurorae divinae ignes spectare superba
Saeclorum ambitio votis flagrantibus optat!
Ingentem caeli gazis, opibusque puellam
Ventre tenes, legis quam prodigiosa salutat

27.
Et Ioachimus genitor suavissima natae
Oscula laetitiam cordis dictura paterni
Impressurus, ait: “Dulcis mihi, nata, voluptas,
Promissum caeleste, meis o reddita votis
Progenies! maiore meum quam quiverat esse
Consilio votum, venisti aurora salutis,
Gloria Iessiacae stirpis, clarissima Iudae
Venisti lampas, venturi prodroma solis,
Prout

quam quiverat esse
Consilio votum, venisti aurora salutis,
Gloria Iessiacae stirpis, clarissima Iudae
Venisti lampas, venturi prodroma solis,
Prout mihi sidereus de te praedixerat Ales.
O precibus potiora meis data gaudia, maior
Omnibus o votis soboles! Si simplice vultu,
Prostratusque solo potui deposcere Numen
Ut probrum auferret thalami sterilique negatam
Connubio ut prolem rerum concederet

salutis,
Gloria Iessiacae stirpis, clarissima Iudae
Venisti lampas, venturi prodroma solis,
Prout mihi sidereus de te praedixerat Ales.
O precibus potiora meis data gaudia, maior
Omnibus o votis soboles! Si simplice vultu,
Prostratusque solo potui deposcere Numen
Ut probrum auferret thalami sterilique negatam
Connubio ut prolem rerum concederet author,
Ne legis me poena premat, quam pulsus ab

clausurus abysso
Immani, quotquot servatae pectore labis
Inveniat post fata reos. Si dicere tentem
Terrigenum numerum,quos est haustura vorago
Infera, maior erit decies quam mille (doloris
O, barathrum aeterni, et finis nullius abyssus
Horrida!) si vicibus geminentur milia mille.
Hoc primum aethereus poenarum iniectus in antrum
Aligerûm splendor, quos caelo pectoris amens
Elisit tumor, aeterni

Non meruit vernas. Quamvis hostile minantem
Sint mea regna ortam semper sensura puellam,
Persequar hanc etiam, nec enim loca segnis Averna
Occupo, nec nostros evadet femina casses.
Quare agite, o comites, superas properate sub auras
Et socias, vacuum quae replent aëra, turmas
Imperiis armate meis, immitis ut ista
Ambitiosarum suprema creaturarum,
Imbellisque animi crudeles femina poenas

At Simeon superi librans effata ministri,
E somno velut evigilans pia lumina caelo
Figit et erectis grates ad sidera palmis
Multiplicat, vitae affatus sic voce datorem:
“Quanta, o terrigenûm Rector, metuenda coëgit
Te pietas, spem dona tui superantia mystae
Tam larga praebere manu! Iam signifer orbis
Circulus aetherei visus mihi lampade Phoebi
Lustra super ter quina peti. Confine

est quod spondeat istam
Fortunam Deus, humani cui subdita cursus
Illius immoto volvuntur tempora fato.
Frustra reluctatur senium, cui caelica vitae
Vena remansuri parat adiumenta vigoris.
O, dilecte Deo mystes, o sorte beatus
Hac Simeon, tantum caelo terrisque cupitum
Spectature iubar! Numquam se tale videndum,
Gestandumque dabit Charitum sine faenore lumen.”
Subiecit Mystes: “Spero, hinc ego

Fortunam Deus, humani cui subdita cursus
Illius immoto volvuntur tempora fato.
Frustra reluctatur senium, cui caelica vitae
Vena remansuri parat adiumenta vigoris.
O, dilecte Deo mystes, o sorte beatus
Hac Simeon, tantum caelo terrisque cupitum
Spectature iubar! Numquam se tale videndum,
Gestandumque dabit Charitum sine faenore lumen.”
Subiecit Mystes: “Spero, hinc ego grande propinqui

almi
Addicta obsequio templi paterere verendis
Te famulam praestare adytis, fanoque dicatis
Virginibus sociata rudes aetate placeret,
Crescentesque sacris numerare penatibus annos?”
“O Domina, o genetrix,” sic illa reponere sueta,
“Quid votis optare meis felicius unquam,
Quid animis versare queam, quid laetius ista
Sorte petam, quam nil adversa matre ligari
Numinis obsequio ut

Addicta obsequio templi paterere verendis
Te famulam praestare adytis, fanoque dicatis
Virginibus sociata rudes aetate placeret,
Crescentesque sacris numerare penatibus annos?”
“O Domina, o genetrix,” sic illa reponere sueta,
“Quid votis optare meis felicius unquam,
Quid animis versare queam, quid laetius ista
Sorte petam, quam nil adversa matre ligari
Numinis obsequio ut valeam?”

Crimina et infidae gentis probra. Proximus ardet
Perfidia sanguis, sese domestica stirpis
Extulit impietas, quae ceu saeviret in hostem,
Saevit in affinem. Quas me quoque saepe cruento –
O fatum crudele! – faces restinguere ferro
Impulit et vitam agnata cervice pacisci!”
His dictis, memor interitus caedisque suorum,
Callidus ingemuit princeps, cui mente solebat
Hircani cruor ingratumque

Splendidus expirat, contentus ad usque serenam
Fulsisse Auroram legalis Phosphorus umbrae.
Iam nocturnorum legis praecesserat ingens
Astrorum numerus, quibus obtigit eminus istam
Suspirare facem: reliquis o pulchrior astris,
Phosphore, signorum fax ultima nocturnorum,
Multa Hebraearum stellarum nomina sortem
Optavere tuam, geminae sub pondere legis
Visa micare quidem, sed quae splendore beari

nigroque hilares descendet Averno.”
Exclamant maesti manes: “Anne ergo, beate
Aliger, hoc modicum est? Quater et ter dena profundi
Praeteritura manent antri septennia, nec tu
Dicere formidas, modicum est? O saecula quinque
Quam magnum modicum est! Vobis, caelestia, vobis
Flamina pennigeri, modicum videatur id esse
Crediderim, aeterno semper quëis numine plenis
Mille anni sunt una dies; tellure sed ima

Crediderim, aeterno semper quëis numine plenis
Mille anni sunt una dies; tellure sed ima
Et Stygii mersis nobis prope limina Ditis,
Una dies sunt mille anni. Vis quanta doloris
Restat adhuc! Ades o citius, divine Redemptor!
Diceris esse gigas equidem, sed passibus eheu
Quam nimium lentis nostras descendis ad oras!
Sit licet aeternum, sitque admirabile longum
Quod moliris iter, non te tamen illa

Quam speciem moriturae, agnoverat Anna susurro
Flaminis interni, caeli hanc suffragia Matrem
Poscere, felici cuius de sanguine Princeps
Prodeat Hebraeus, Diti quoque iura daturus.
“O bona sors, quam laeta venis!” ait Anna, silenti
Ore quidem; tamen expressit simulacra latentis
Laetitiae iucunda oris frontisque serenae
Maiestas: “Iam specto tuum, regina, decorem,
Iam Dominae cerno ora

24.
His ita compositis, venturi praescia fati
Virgo laboratae defigit imagine telae
Crebra pios vultus suspensique icone rapta
Infantis, sic plena animi dicebat: “Amoris
O mira effigies, qualem praedicere nostros
Observo vates! Uno pro germine, talis
Divinam excipies Nemesim, cum pondus acerbae
Arboris, ingratum furere in tua funera Iudam
Aspicies matrique tuae suprema

Quo caleo, pariter vellem sopire cruore.
Accedat tantum qui Numinis igne tyrannus
Postulet orbari Mariam, qui Numinis hostem
Esse velit, cui sanctarum custodia legum
Sit gravis, Antiocho peior. Deus! O Deus, isto
Munere si dignam reddas, en corporis artus
Exiguos! neque enim fato meliore beari
Posse reor, quam flamma meo, vel dura tyranni
Me litet Authori cuspis collumque cruenti

en corporis artus
Exiguos! neque enim fato meliore beari
Posse reor, quam flamma meo, vel dura tyranni
Me litet Authori cuspis collumque cruenti
Carnificis patriâ feriat pro lege securis.
O decus Isacidum fratres, Machabaea propago!
O asperse caput canis Eleazare, digno
Funere felices animae, quëis causa cadendi
Numen erat! Veniet tempus, cum castus amator
Sanguinis occisusque suis consortibus

beari
Posse reor, quam flamma meo, vel dura tyranni
Me litet Authori cuspis collumque cruenti
Carnificis patriâ feriat pro lege securis.
O decus Isacidum fratres, Machabaea propago!
O asperse caput canis Eleazare, digno
Funere felices animae, quëis causa cadendi
Numen erat! Veniet tempus, cum castus amator
Sanguinis occisusque suis consortibus Agnus
Victrices referet tali pro sanguine

Sed quod perpetuum voto firmare nitorem
Me doceas, ignota licet foret hactenus altae
Semita virtutis, mentem festina parabo.”
Nilque morata, statim genibus minor ardua dixit
Sic vota: “O cunctarum opifex fortissime rerum,
Summe Pater, cuius placitum non falsa meorum
Regula votorum est. Arsit concepta pudoris
Virginei si flamma mihi, variare sed illam
Libertas potuit; tua nunc arcana

Vota Deo: tum divinum deposcere lumen
Orsa, maritales mystis urgentibus ignes,
Quid faceret: votumque tenax non prodere; quali
Polliciti constans premeret connubia curâ.
Unde ait: “O terrae et celsi moderator Olympi,
Te mea Virginitas voto statura benignum
Propitiumque vocat patrem; te authore profecta
Cui ego vota mei numquam ruitura pudoris,
Meque unà tibi, numquam aliis placitura

Religio, mystaeque graves scribaeque requirent
Imbellemque sibi sexum contraire querentur.
Cogar et hinc sacro quod me pudor abripit aestu,
Non bene morigerae probrum tolerare puellae.
Te, cui cunctorum, o Numen, subiecta voluntas
Servit, egens animi supplex ancilla precatur:
Consilii me luce tui, pater optime, serva
Connubii expertem defendendoque pudori
Sacratas templi votis appone tiaras.”

Non vulgi rumore loqui, probiore movetur
Consilio, cui vita thori socialis honestas
Recta quidem, fundens sobolem, quae Numinis aequa
Religione calens sacros prolatet honores.
Pace tua tamen, o genitor, cumulantia prolem
Connubia innupto fraus est praeferre pudori.
Religio si grata Deo, gratamque fatebor,
Suscepta quae prole venit meritumque parentes
Natorum pro laude manet; tamen arbitror huius

Quo cupio Iosippe migres, si talibus aether
Occurrat signis teque hoc sponsum omine dicet,
Connubium tantae poteris non velle puellae?”
Iosippus contra: “De me quod talia speres,
O genitor, frustra est: ostendent astra maritum
Nymphae illi virtute parem. Nil praeter avitum
Stemma mihi videor non impar, caetera longe
A tanta virtute absum. Dilecte quiesce
Quaeso, pater, nec nostra ultra

est hominum quo caeca, maritum.”
Hic Iosippus ait: “Credo, pater, ista, nec ullus
Adversae fidei locus est: seu Virginis iste
Ex hominum placito, sive aethere profluat Hymen,
Nostra nil refert.” “Tamen, o Iosippe, parentis
Vox est: te sacro durum non exime templo,
Ut mihi virginei thalami, post visa reversus
Signa (viae lentum nam ne vetat ire senectus)
Eventum referas, almum quo Numen adorem.

commune vorârat
Eluvium, siccae frondi coniuncta renatis
Ad fidei robur foliis, meliore volatus
Augurio, certam, quae se non altius effert
Humanae pupilla spei, signante salutem.
Aeternae o mentis lusus! Quae naufraga regna
Emersura freto, ramum mordente columbâ
Praemonuit; sic damnatam non impare stirpem
Indicio novisse dedit, quod labe paterna
Naufraga posteritas, domitis iucunda

omnem,
Si qua parte locus latebrae, circumspicit aulam.
Ut tamen occurrit menti, caelestibus ista
Auspiciis peragi et divinum Numen apertis,
Singula dum librat, cernit disponere signis.
“O Deus,” affatur tacitus, “quocumque volentem
Stringe iugo, quocumque lubet, duc tramite – pergam,
Arbitrii lux fida mei. Quacumque iubentem
Ire sequar placitique tui fulgore tuique
Imperii me lege regam

Ore favet caeloque dato gratatur honori.
Ille ut erat faciem demissus, fronte serena
Compositus, qua compressis in corde procellis
Prodidit effigiem mentis, cui ore locutus
Dicitur: “O alme antistes, mihi vota mariti
Est numquam mens passa iugi. Vixi impare castis
Pectore connubiis, nec 574 nec: neq me, nisi fervidus isto
Iussisset genitor, vidissent stare

Erumpente velit” (virgamque ostendit, ab ima
Parte tui siccam, qua flos eruperat autem
Veris erat facies) “quamvis prodentia sponsum
Virginis esse ferant cognatae signa, minister
Numinis o venerande, doce placitumque iubentis
Pande, mihi fixum cui stat parere, Tonantis.”
Huic praesul: “Qua gente venis, quo patre domoque,
Quae regio tibi, quod nomen?” “Pater,” inquit, “Iacob
Est mihi,

Virtutum radiis Solymae sacraria narrant.
Haesit ut in vultu iuvenum, penetrare futurum
Connubii eventum tentat fructumque daturos
Communem thalamos ignaro in pectore versat.
Tandem ait: “O Sponsi, vobis immota voluntas
Coniugii si lege calet, componite dextras.”
Admoniti parent animumque fatentibus adsunt
Ad commune iugum dextris; nexisque pudicè
Articulis, purae fidei consortia firmant.

sueverat umbras
Anna parens multis tempus consumere votis
Prona caput, lunata genu rectisque potentem
Implorare Deum palmis. Iosippe, quid obstat
Nos colere externo vacuos herede penates?
O quantum ista mihi domus appositura caloris
Aetherei, quantos divini luminis haustus,
Quantum virtutis, spectanti utriusque parentis
Praeclaros pietate lares? Memorata docebunt
Me loca divino instructas iterare

Prolis erit sine patre parens. Haec omnia noctis
Somnus erat, sed fallaces tua fata per umbras,
Quaerere non animus. Iam tu, Iosippe, paterno
Utere, quo sponsam tibi fas inducere tecto.”
“O genitor,” Iosippus ait, “sperare quod optas
Desine, nec nostris laribus succedere nuptae
Est votum: sic me templo pervicit euntem
Et prece permovit, cuius dulcissimus oris
Afflatus faceret saevas mitescere

Tandem sponsus ait Mariaeque ita voce reponit:
“Virgo, tui sexus flos aeternumque pudoris
Exemplum, quod prima dabis; me coniuge nulla
Floris erit iactura tui. Iurata Tonanti
Floreat, o Virgo, flos hic tuus, adsit Olympo
Ut citius flos ille, cui inter lilia pasci
Summus amor, primus divina ab origine splendor.
Nec tibi me celare volo: quibus una recusat
Esse caro sit, mens eadem. Nam pectore

Bibliographia locorum inventorum

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Rogačić, Benedikt (1646 - 1719) [1690], Proseucticon de terraemotu (, Rim), 300 versus, 1974 verborum, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [rogacicbproseuct].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report