Your search found 2628 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1801-1900:

ad situm, rerum abundantiam, comerciorum frequentiam clarissima. Non tamen omnes adhuc Christi fidem susceperunt, nec suavi iugo se subjcere voluerunt, praecipue, ut in unum viverent, quatenus facilius diebus dominicis festisque ad sacrum venire possent. Administrat hanc missionem Pater Gallobelga Joannes Baptista Cophardt. Magis ad septentrionem est Matachic Sancti Raphaeli, quam magna cum laude administraverat Pater Angelopoli natus, qui primus has in terras intraverat. Magis versus septentrionem aliae quattuor novae sunt. Una Sancti Michaeli Tutuaca dicta, ubi commixiti Tarahumari

invenerunt Hispani argentifodinam ditissimam ita, ut ex centenario petrae 30 libras argenti accipiant; in illa folia purissimi argenti exscinduntur. A mea missione distat uno diei itinere et medio 121 , 4 milliaribus a Coyachic missione. Huic argentifodinae inposuerunt nomen Sancti Joannis dela Conception. In terra, quam administrant Patres Societatis hic nova observatio ab aliquibus adhibita, quod tot ac tantae argentifodinae in terris, ubi patres Societatis vivunt, reperiantur. Pie credi potest specialem Deum impertiri benedictionem ob fructum, qui hic a

vestris spiritum meum excitate, ut vocationi apostolicae satisfacere valeam, ut gratiis totque beneficiis a supremo datore acceptis correspondere studeam, ne sint in vacuum labores coepti, ne cum aliis praedicavero, ipse reprobus efficiar, ne cum aliis panem frango, ipse fame deficiam, Deo denique me commendate, ut me det in caelestibus vos videre. Jesus Carichic seu in domo Jesu. 20 Martii 1683 HUMILLIMUS RR.133 VV.134 Jesu in Christo Joannes Rattkay

Aquilae, vesterque Odrysia terror
4.658  Agmina, cornutumque premat formidine sydus.
4.659  Tuque Leoninis Thracum nutrite medullis
4.660  Sarmatiae Princeps, et maior Achille Ioannes,
4.661  Quaere tuos Rex magne hostes, quas Lechicus ensis
4.662  Dissipet, et Scythicam fax opprimat Arctica Lunam.
4.663  Ite modo Veneti, feliciter ite Leones,

incolas invenientes, bello per annos aliquot gesto vicerunt Chrobati: Abarumque partem occiderunt, coeteros parere sibi coegerunt: atque ab illo tempore a Chrobatis possessa nomen etiam Chrobatia accepit. Animadvertit in hac Porphirogeniti sententia Ioannes Lucius /De Regno Dalmatiae et Croatiae libro 1. capite 11./ Chrobatos Graece Hrovatos exprimi, qui Slave Hrvati indigetantur: ubi Graeci more solito asperitatem pronunciationis vitaturi o

Schimnus /Libro 7./ Strabo /Libro 5./ et Ptolomaeus /Capite 9./ in Alysia ponunt, citra Istrum, eosdem, qui nunc Croatae sunt, fuisse, inficias non eo; cum (ut /De Regno Dalmatiae et Croatiae libro 1. capite 11./ Ioannes Lucius ait) non videatur impossibile, Slavos aliis nominibus dictos ab antiquo, sicut ultra Istrum, ita etiam citra habitasse. Antiquius Crovatorum nomen facit Thomas Archidiaconus Spalatensis, qui anno Christi 1200. natus, sexaginta et octo

ad Arsiam fluvium /Plinius libro 3. capite 13, Lucanus Annaeus libro 2. capite 1, Petrus Coppus, Maginus etc./ extendunt, uti ad secundum, sive posteriorem Liburniae terminum, et Albonam in Croatico solo esse affirmat Ioannes Lucius /Operis citati libro 6. capite 3./; priorem quippe ad Formionem amnem fuisse memorat Fuscus Palladius /De Situ orae Illyrici libro 1./, antiquitus ad Timavum et Alpes usque extensum fuisse in tractatu sequenti de Liburnia, docebimus; Patriorum

ad oppidum Stridonis, quod nunc est confinium Dalmatiae, et Istriae, ab Aquilone vero ripa Danubii usque ad mare Dalmaticum, cum tota Maronia et Chulmiae Ducatu. Et rite Croatorum Regnum usque ad ripas Danubii xtensum fuisse adhuc anno Christi 838. observavit Ioannes Lucius /Operis citati libro 2. capite 2.et 8./ idemque a saepefato Imperatore Porphirogenito fideli memoriae traditum est; qui Turcis (nunc Ungaris) confines describens /Capite 30./ ait: Ad Orientem Bulgari, separante eos Istro, qui

atque Pannoniam. Pannonia quoque Croatiae olim nomine tenebatur; Branslavonem quippe eius partis Regni Croatorum fuisse Ducem, quae inter Savum et Dravum sita est, Annales Francorum Fuldenses referunt /Anno 884./ et Ioannes Lucius /Operis citati libro 2. capite 2./. Croatos quoque fuisse qui Saviam occuparunt ex Porphirogenito et Cedreno constare, idem /Ibi libro 12./ asserit. Et alibi /Libro 1. capite 15./ Savia et ager Sirmiensis a

vero Chrobati versus Franciam commorabantur, et appellabantur hodie Belochrobati, sive Chrobati Albi proprio Principi subiecti. Parent autem Othoni magno Regi Franciae, quae et Saxonia, Baptismique expertes, affinitatem cum Turcis, et amicitiam contrahunt. His addit Ioannes Lucius /Operis citati libro 1. capite 11./ Slavos Francis in Germania a Septentrione, in Illyrico vero ab Oriente conterminos fuisse. eiusdem rite opinionis est de Slavis Orientalibus, qui Longobardis proximi, Foroiuliensique eorum Ducatui contermini

Gradatz vel Gradetz et Gradtz, coeteris etiam linguis commune nisi quod recentiores pro Gratio et Gratia, Graecium scribere consueverint. Austriam praeterea Illyricanae Provinciae regionem Ioannes Tomkus Marnjavitius, Episcopus Bosnensis /In praefatione Regiae Sanctitatis Illyricanae Nobilitatis ad Ferdinandum IV. Regem Apostolicum/ rite appellat; quae quamvis Germanicis moribus, sermonique iam populariter assueverit, nihilominus tamen, ut alia a

vetus Chudvergia Orbino) et utramque Zentam (olim Labeates) Diocleas, Albaniam Luccarus, Slavoniae accensent; hic enim Albaniae mentionem faciens /Annali di Ragusa libro 3./; Dolcigno, Smokviza et Zarnagora, poste nell estrema parte di Slavonia. Ioannes Lucius /In notis ad historiam Diocleatis ad finem/ Epirum quoque reliquaque loca Slavi quod possederint, non negat. Thessalonicam etiam, Pellam, Pheras, Andram, Philippos et Heracleam Pater Iacobus Micalia e

dubium; quae cum Liburnicae ante fuerint, /Dandulus ad Annum 874./; et Liburniae nomen in Croatiam transierit /Chronico Carionis etc./; huic merito accensentur. Olim quippe Croatorum Regibus subditae tributariaeque fuerunt /Ioannes Lucius operis citati libro 2. capite 2,5,13. libro 3. capite 9./. Scribit enim Porphirogenitus /Capite 30./ his verbis; Ex quo vero dicti iam Sclavi inhabitarunt finitima Dalmatiae, omnia tenuerunt, Urbesque Romanorum Insulas colebant, ex iisque vivebant, at

CX. Opsara C. Arbe C. Belca C. ita ut universum essent librae DCCX. excepto vino et caeteris speciebus diversis, quas praeter pecuniam exhibebant. Et Cresimirus Croatorum Rex Adriaticum Mare suae appropriabat iurisdictioni, ut constat ex eiusdem privilegio, apud Ioannem Lucium /De Regno Dalmatiae et Croatiae libro 2. capite 3./ citato; ac Beatus Petrus Damianus, eiusdem Regis contemporaneus scriptum reliquit; Absarenses Dalmatas, uti Regi Slavo subditos, Slavonici Regni partem esse /Idem libro 2. capite 11./.

utebatur /Maurus Orbinus, Regno delli Slavi/, Uroscius Rex Rassiae et Diocleae, Albaniae, Bulgariae ac totius Maritimae, de Culfo Adriae a Mari, usque ad flumen Danubii magni. Crescebant namque indies Croatorum vires, (inquit /Libro 2. capite 2./ Ioannes Lucius) et debilitatis Dalmatarum rebus, una cum Narentanis Maris Adriatici dominium usurparant; qui et Venetos intra suas paludes, molestasse, ab eorum Chronistis et vulgatis scriptoribus memorantur. Hinc est quod Veneti per multos annos, ut tuto oram

Dalmatino; Illyricus, ci. Dalmata, ae. Slovinska zemglja: Slavonia, Dalmatia: Illyricum, ci. Dalmatia, ae. Macedonia, ae. etc. Non mirari non possum hic, meris coniecturis impensum, Ioannem Lucium nostrum; nisi et ipsius Opera, suggestis novis editionibus, depravata, auctoris sensum posthomo fato immutarint; Ubi Diocleatis et Maruli de Regibus Croatiae Commentaria, ex antiquissimis codicibus, lingua vernacula conscriptis, in Latinam

conservent. Ad haec (pace eiusdem Lucii) ex ipsius vulgatis de Regno Dalmatiae et Croatiae exemplaribus quaedam perpendenda opponam. Et quidem ad Primum. Ex ipsis, de Regno Dalmatiae et Croatiae nomine, auctore Ioanne Lucio vulgatis exemplaribus /Libro 2. capite 8./ legitur. Duces Croatorum detracto Francorum iugo, cum nullum superiorem cognovisse reperiantur, a suis Croatis Reges nuncupatos, eos, qui universam Regionem possederunt, quam, sub eorundem Francorum quoque Imperio, Regnum

dominium extenderat; quod tamen posteris suis tenendum neque testamento reliquit; qui Ludovico Galliam, Carolo Germaniam, Pipino Italiam /Testamento Caroli Magni/ legavit: de Dalmatia ne verbum quidem, sed neque Pannonias nominat /Ioannes Lucius, operis citati libro 1. capite 15./. Quod Francorum in Croatia Occidentali sive Alba imperium breve fuisse probat etiam Porphirogenitus Imperator qui /Capite 30./ ait; Ad aliquot vero annos Dalmatiae Chrobati Francis subiciebantur,

Francorum Imperatorem) amicitiae ergo, legationem mittebat. Habuit igitur Croatia proprios Principes et Reges, continua procul dubio serie post Ostrivojum; in qua non satis adimpleta, scriptorum defectus causandus est. Terrestres enim /Ioannes Lucius operis citati libro 2. capite 1./ Croatorum res gestae a nullo Latinorum scriptorum traduntur, et a Graecis quaedam exilia. Ipsi autem Crovati, ut armis semper plurimum, ita minimum litteris dediti fuere. sicuti apparet ex Contractu Fratris Gregorii

pro consensu et testimonio ibi existentibus quattuor aliena manu, de scripturae nescitia, subscriptos esse fatentur /Idem, Memorie di Trau libro 3. capite 7. pagina 139./. Si haec in regione Croatiae maritima, ut magis culta, in Civitate Dalmatica et a Romanis Ioanni Lucio habitata, atque inter Clerum Scripturae sacrae dogmata docentem. quae non inter vasta montium iuga litterarum apud Slavos Romanarum ignorantia? Sic, ut in tempore ab exteris, de rebus Croatiae, non bene observato, ita etiam in nominibus apud Graecos et

ut in tempore ab exteris, de rebus Croatiae, non bene observato, ita etiam in nominibus apud Graecos et Latinos scriptores exoticis, error tanto facilius accidere potuit, quo minus, ad illa describenda, horum paucitas litterarum sufficiat. Quia insuper /Ioannes Lucius libro 2. capite 8./ Graeci Slava nomina saepe vel mutarunt, vel alia iisdem addiderunt; ut de Cresimiro, dicto Petro, et Zvonimiro dicto Demetrio, ex eorum Privilegiis, et de Serviae Principe Boisthlabo ex Cedreno constat; eosdemque Graecos

/Ibidem ad notam 20/ Stephanus Knez Bosnae, id est Comes, a Bodino Croatorum Rege constitutus fuisse legitur. Imo Bodinum filium Michaëlis, Croatiae Regis, Regem Bulgaris a patre datum, Curopalata scripsit, et Ioannes Lucius /In iisdem notis ad finem/ refert. In Narentanorum vero (de quibus suo loco plura) cum Croatis gentilitate ambigere, incongruum erat; cum, praeter superius enarrata, Bosnam, Serviam, Chudvergiam, Albaniam et coeteras Narentanorum

nuncupantur, quicunque baptismi expertes. Romanorum vero dialecto Regio illa appellatur Arenta et populi Arentani. Eadem Arenta sive Narenta Chulmiae regio maritima Thomae Archidiacono /Capite 36./ est. Narentanorum autem /Ioannes Lucius operis citati libro 2. capite 5. ad finem/ loca Almisani tenuerunt, qui Caciclos sive Kacichios Protectores, Comites et Duces habuere. Cacicli autem Comites cum aliis Comitibus Croatiae

Regione ad litus Maris sita Episcopalis olim Civitas, initio labentis saeculi, saecundo nempe lustro, Senonsibus Croatis tributaria fuit: Imperio Turcico subiecta; ut in Patriae Manuscriptis legitur, recensque hominum memoria vidit. Hinc non satis capio sensum eiusdem Ioannis Lucii, ubi /Operis citati libro 2. capite 5. ad finem/ ait; Cuius generis census fuerit, quem Croati, et Narentani a navigantibus extorquebant, ex relatis Danduli verbis distingui non potest: ita ex iis, quae suo loco dicentur de Almisanis, qui loca Narentanorum

valde Dalmatiam amavit, unde etiam populi Romani colonias eo deduxit. Et postquam Slavi Romanos deleverunt, eorumque loca tenuerunt, reliqui Romani in orae maritimae oppidis servati, eaque etiamnum tenent, et sunt ista: Rausium, Aspalathum, Tetranguria, Diodara /Ioannes Lucius, De Regno Dalmatiae et Croatiae libro 1. capite 6./. At sicut Mare Dalmaticum dici non poterat, antequam ipsi Dalmatae mare attigissent, quod diu post Romanorum adventum evenisse constat: neque aliquis ex antiquis auctoribus Dalmatici maris

tot divorum Croatiae et Ungariae Regum privilegia nec unum reperitur a Graeco aut Franconico quopiam Imperatore illis concessum. quin Privilegia Regum Croatorum Cathedrali Ecclesiae Traguriensi concessa, adhuc ante Beati Ioannis Episcopi illius tempora periisse /Libro 2. capite 11./ indolet. Sed eaedem ipsae Dalmaticae Lucii nostri Civitates tam Croatiae Regibus, eorumque Vices gerentibus Banis, ac ipsorum substitutis Vicebanis anterioribus temporibus

I pismah Slovaçkih, da tebi druga ni. id Latine sonat;
--- Chrovato carmine, cantu
Illyricoque, ullum vix tibi credo parem. ac ad eundem auctorem Ioannes Tonkovich Canonicus Sibenicensis sic /Pagina 269./ applaudit;
Da pokle livadi i gorre Planinke
Çastni glas osladi tve Vile Slovinke,
Spivajuch Zadarske pohvale dostojno

Traguriensem et Sibenicensem Slavonicas Musas, sive ab illarum Civibus eatenus edita in lucem poëmata, cum Jadrensi Barakovitii Musa, ih huius excellentiam comparat; qui omnes, Romanis Dalmatae, sui opera Croatica vocant. Ita et Kittae Cvitja razlikova Ioannis Ioanitii, iuris utriusque Doctoris, Patricii Brachiensis, eiusdemque et Pharensis Ecclesiae Canonici et Vicarii subscribit Ginammus Venetus /Ad calcem eiusdem operis/
Eccoti un Nuovo Apollo

et Sibenicensem Slavonicas Musas, sive ab illarum Civibus eatenus edita in lucem poëmata, cum Jadrensi Barakovitii Musa, ih huius excellentiam comparat; qui omnes, Romanis Dalmatae, sui opera Croatica vocant. Ita et Kittae Cvitja razlikova Ioannis Ioanitii, iuris utriusque Doctoris, Patricii Brachiensis, eiusdemque et Pharensis Ecclesiae Canonici et Vicarii subscribit Ginammus Venetus /Ad calcem eiusdem operis/
Eccoti un Nuovo Apollo

Con Caratteri d’Oro
Merita Honor Soprano:
Con accenti Soavi,
Degno Heroe puo chiamarsi de gli Slavi. Ex recentioribus quoque Patriae scriptoribus et Poëtis Vir doctrina pietateque insignis, Ioannes Zanottus, itidem iuris utriusque Doctor et Metropolitanae Iadrensis Canonicus, Publii Virgilii Aeneidem in vernaculam traducens, Slavonicam linguam vocat, Lectoremque hisce verbis alloquitur; Nemarim svitovnu pohvalu, radi çistoche

adimenda fuisset: ut quae nunquam, et Serbia aliquando Imperium Orientale cognoscebat; cum et haec Bulgariae contermina Croatorum gens /Anno 1019./ Cedreni testimonio sufficiente. Sed ne ulterius Ioannis Lucii, erga Italum Romanumve in Dalmatia nomen affectatis nimium coniecturis, diutius replicandis, immorer: ne tot (inquam eiusdem /De Regno Dalmatiae et Croatiae libro 2. capite 15./ assensu) coniecturis Lector iam fessus, taedio

retinebat, ita obsolescente Dalmatico cognomine, pro Croatiae sive Slavoniae Archiepiscopatu sumi coepit. Et, quae Latinis ac Graecis olim Liburnia et Illyris, Croatia nunc dicitur. Dalmatiaque /Thomas Archidiaconus capite 1, Ioannes Lucius operis citati libro 6. capite 4./ censebatur cum Croatia una Provincia. Ex adductis Auctorum, superius citatorum sententiis, sub CROATIAE nomine censetur quod triplici Slavoniae Hornius assignat, et quod Romani olim Illyrico

est; ita tamen quod et Cetinae et Hlivniae Comitatus Croatiae includerentur, ut de Tininiensi, qui Regni huiusce Croatiae medio, nullum oriri queat dubium. Quemadmodum id ipsum Vladislavi Regis litterae, ex statutoriis Capituli ipsius Tininiensis Ecclesiae (de anno 1495) expresse docent; quibus Ioanni Keglevitio Castrum Buzin cum suis pertinentiis in Zagrabiensi, Osterviciae etc. in Lapacensi, Omislavacz et Krattan in Gaczkensi, Perkojci et Dvoracz in Tininiensi, et Majare in Lukensi Comitatibus existentium possessionum emptionem confirmat; ita tamen, ut Castrum

Tininiensi Regni Croatiae esse patet, ut B. Quod et instrumento Trimetalis Confinii comprobatum est; ut in Croatia super Montis Debello Bërdo dicti supremo cacumine Confinia concurrant: Abrahamo Effendi, Capigi Bassa, et Osmane Aga Portae Otomanicae, nec non Ioanne Grimani Savio, Reipublicae Venetae, Legatis Commissariis praesentibus et consentientibus conclusum est. Quod non parvum ad validum Fidei testimonium, valorem facit; ubi ultimi Partium earum Acquisitores, quo Terrae Gentisque nomine Provinciam occuparunt, eodem etiam cesserunt; videlicet

non modo antiqui scriptores assignant; verum et Turcae ipsi, ultimi eiusdem Regionis occupatores , iisdem limitibus Croatiam determinant; ut Castrum Regium Jajciae ad Croatiam modernam pertineat. Quod ipsum ex memorati Vladislavi Regis litteris luculenter constat; ubi idem Rex Ioanni Corvino Duci et Bano, Castellanorum de Rakonok, et Banorum de Jajcia insolentias, Slavoniae Regnicolis illatas, corrigere mandat, ut C. et Ladislavo de Canisa, itidem Bano; ne Regnicolas, Slavoniae Regni, contra dispositionem et Ordinationem

CLERICO REGULARI, VULGO THEATINO, IMMORIENTE HUIC VIX COMPOSITAE VITAE ET IDEO TAMQUAM OPUS POSTHUMUM, POSITAE. NEO-PRAGAE Typis Hampelianis per Ioannem Mattis. ANNO M DCC. IESSEIDOS

Orba viri genetrix, terra Hebronitide sponsam
Reppererat, sed mox pactae connubia nymphae
Fila scidit Lachesis praestoque ingressa puellae
Mors thalamum fato sponsum delusit amantem.
Misit Ioannem Bethel, cui mater Edissa
Iuncta viro forti Sauli, qui castra secutus
Herodis, post multa Arabum certamina felix
Et dives spoliis, patrio consederat arvo.
Et Gedeon non vile genus cui regis in aula,

Zacharias vates mutus, sine voce maritus,
Vocis Idumaeas late replentis arenas
Provectus senio genitor, quod dicere nomen
Non valuit sobolis, vocem excipiente tabella
Scripsit: “Ioannis proles nata nomen habebit.”
Vocis ut impressit nomen, vocem ipse recepit,
Tanta vel â scripto manabat gratia nato.
Prima illi laudare Deum sermone recepto
Cura fuit, cui tale data pro voce

Quo caeli convexit opes et munera, grates
Verbi humilis depromit anus staturaque tanti
Seque suosque penes vivet quod gratia facti.
Dixit idem genitor. Fortassis plura tulisset
Natus Ioannes, vocis nisi lingua negasset
Officium. Quod voce tamen linguaque nequivit,
Ostendit signis: Mariae dum basia danti
Ultima plusquam infans arrisit et impote lingua
Labra movet tacitus, veluti quas nescio

Martyris aureolae, quae solum deerat, acerbis
Virginea aerumnis aptaret tempora zonae. 30.
Auditis nati poenis, quas cominus ipse
Vidit Ioannes rediensque in tecta dolenti
Nuntius exposuit matri. Pressisset opacas
Lux ubi prima umbras, moriturae prolis amato
Discipulo stipata, gemens lacrymasque profundens,
Aede migrat Virgo, fidus cui iunxerat

Maereret princeps perque annua sacra teneret
Victoris memores Messiae gloria gentes.
His Ephebi sacris mater sollemne peractis,
Aequoris Ionios meditans rate vincere fluctus,
Legit Ioannem socium pluresque relinqui
Nolentes, materna omnes quos traxerat oris
Gratia, Discipulum patrem MARIAMque secuti,
Praeponunt patriis pelagi discrimen arenis.
Sed nullum discrimen erat, queis praefuit

proprius ferit ensis Othonem.
2  Saepe facit nimius nil timuisse timor. LXIV. AD D. IOANNEM EVANGELISTAM IN CAELIS, CLEMENTEM UNDECIMUM IN TERRIS MARONITICI COLLEGII PATRONOS EPIGRAMMA 35.
1  Ingens Salomide, tonitru cui nomen inhorret,
2  Mitis

Adde haec scripta super victuro interlita plumbo:
16  Grande operae pretium, qui bene coepit, habet. CXXXI. DE SANGUINE DIVI IOANNIS BAPTISTAE LIQUESCENTE AD VERBA EVANGELII DE EIUS MARTYRIO AD MICHAELEM MONDEGAIUM EX SOCIETATE IESU, QUO GRATIOSISSIMO AUCTORE, CUM NEAPOLI DEGEREM, MIRACULUM VIDI. ODE

7  Pedis tulisti nobile in pretium caput.
8  Vidi ipse, cum nomen tuum
9  Operatus aris mysta et ingentem sonat
10  Necem Ioannis, protinus
11  Nemesis rubentem vindici Lemno manum
12  Sacris verendis admovet,
13  Ut inquieto fervet in vitro cruor.

rerum reliquisse ferunt Jacobus Lucarus in compendio annalium suae patriae et Maurus Orbinus in Regno Slavorum; haec autem numquam Ex nunquam. vidi neque vidisse ipsa referunt Raphael Levacovich et Joannes Lucius. Bartholomaeus Mihich Spalatensis, canonicus et archipresbyter, in quo multa laudum genera convenerunt, fuit enim philosophus et theologus non vulgaris, itemque probus, mitis et modestiae plenus; in docendo instituendoque valde

et Cuthia, omnes Salonitanos tunc Romae degentes ex supradicta gente atque e stirpe et genere ejusdem Diocletiani, cujus patrueles et consobrini erant, ut patet ex Martyrologio Romano, ex Unica gentis Aureliae Valeriae Salonitanae Dalmaticae nobilitate Joannis Tomci Marnavitii et ex tomo secundo Illyrici sacri patris Danielis Farlati. Christophorus de Balistis, civis Spalatensis non postremae conditionis, olim canonicus ejusdem

quoque cum fertur mortuus esse colit. Dionysius a Cruce Spalatensis, ex religiosa Dominicanorum familia theologus insignis et divinarum rerum ad populum interpres celeberrimae opinionis. Edidit Venetiis apud Joannem Antonium Julianum opusculum De veritate et excellentia fidei Christianae, alterum De immortalitate animae ibidem apud Julianum Vianum anno 1646, et primum opusculum reverendissimo patri magistro generali ordinis fratri Thomae Turco dicatum.

Caris Spalatensis, canonicus et archipresbyter, elegantium literarum studio excultus, theologiae moralis apprime eruditus, vicarii generalis munus diu et summa omnium cum laude administravit, ecclesiam sancti Martini de Colonia, cujus rector erat, a fundamentis aedificavit et campanile sancti Joannis de Fonte restauravit. Multa scripsit tum versu tum prosa, Latina aeque ac Illyrica lingua. Nonagenario major decessit ex hac vita sepultusque in ecclesia monialium sanctae Mariae de Taurello ante majus altare. Hieronymus Martiniacus,

Jancius hic situs est, Venetus cui clara senatus
Detulit auratae munera militiae,
Ut sua quanta foret pariter virtusque fidesque
Testaretur honos talis et ultro datus. Joannes Andreas Thomaseus, patre Alexandro Spalati natus et patritius, ingenio fuit eleganti, memoria summa, in sermonibus festivus, in jaciendis ridiculis et salsis hilaris et promptus. Juris scientiam brevi a magistris in gymnasio Patavino accepit, quam in foro ad usum transtulit, postquam

et vicarii nomine praefuit, munus advocati aliis reliquit. Habuit plures orationes Italico sermone, ex quibus una aut altera fuit typis excussa. Obiit Spalati anno 1669. Conditus apud moniales ordinis sancti Benedicti in ecclesia sancti Rainerii. Joannes de Albertis, patritius Spalatensis, quo duce Clissiae oppidum de manibus Turcarum ereptum fuit, et postea, cum a barbaris obsideretur, strenuissime defensum, quamobrem a Lencovich bano comite nomine Ferdinandi II. Austriaci aureo torque decoratus et voluntate ejusdem principis Regulus

obsideretur, strenuissime defensum, quamobrem a Lencovich bano comite nomine Ferdinandi II. Austriaci aureo torque decoratus et voluntate ejusdem principis Regulus Clissianae arcis declaratus. Sed cum banus vel parum vel nihil prorsus victus, quo maxime indigebant obsessi, illis attulisset, Joannes cum suis et bani copiis effusus in hostes et acerrime pugnans gloriosissime occubuit, anno 1596, ut passim decantant vates Illyricis carminibus et historiographi factum tam memorabile publice enarrant. Joannes Uremanus Spalatensis e

indigebant obsessi, illis attulisset, Joannes cum suis et bani copiis effusus in hostes et acerrime pugnans gloriosissime occubuit, anno 1596, ut passim decantant vates Illyricis carminibus et historiographi factum tam memorabile publice enarrant. Joannes Uremanus Spalatensis e Societate Jesu habuit non inanem philosophiae et theologiae cognitionem, mathematicarum etiam disciplinarum fuit bene peritus. Hunc Nicolaus Trigoutius redux in Sinas Macaum abduxit, ubi ejusdem sodalitatis alumnos mathesim docuit ac ipse vicissim Sinensem

in aede cathedrali, ad cujus sepulchrum usque adhuc pro beneficiis receptis vel recipiendis fideles magno devotionis affectu crebro solent accedere. Vitam ejus admirabilem virtutibus et signis refertam non solum Farlati tomo 4. in Episcopis Macarensibus conscripsit Latine, verum etiam vir eruditus Joannes Josephus Pavlovich Lucich, juris utriusque doctor, canonicus Macarensis anno 1798. Venetiis apud Sebastianum Coleti Illyrico sermone culte et prolixe evulgavit, quam academicus [ex accademicus] quidam Taurinensis Italice pari venustate redditam

Johannes Lucius, auctores integros, qui nondum erant impressi, post opus suum De regno Dalmatiae et Croatiae edendos curavit (a) . (a) Hic Petrus una cum Hieronymo Michieli Joanni Lucio multa documenta et notitias dederunt. Multi de Cindrorum familia fuerunt de patria optime meriti. Petrus Gaudentius Spalatensis, canonicus ejusdem civitatis optime meritus, postea Arbensis

et ad Leonem summum pontificem. Carmina quoque non parum multa nec inelegantia edidit, quorum aliqua typis impressa prodierunt in lucem. Laudatur a Priboevio in oratione De origine et successibus Slavorum, a Levacovitio in suis lucubrationibus de Illyrico, manuscriptis, et a Joanne Tomco Marnavitio in Vita Petri Berislavi. Magna itidem fuit in existimatione apud Marcum Marulum, qui ad eum misit Quinquaginta parabolas ejus exigens judicium, ut, si probaverit, illas edere non formidet neque ullos invidorum morsus perhorrescat si uni ei, viro

Dalmatiae provinciae moderator, sacrae theologiae magister. Vir utique fuit magno ingenio pollens, theologus non ignotus, concionator non vulgaris, poeta nomine clarus. Immatura et satis praepropera morte decessit Venetiis, pro secunda vice exprovincialis, anno 1703, sepultus in ecclesia sancti Joannis et Pauli. Ex relatione. Frater Jacobus de Spalato. Ex Spaleto. Anno Domini 1445. actu Romae legebat sententias pro gradu et forma doctissimus pater sacrae

episcopi Dalmatiae praesertim universae Romanaque curia summo in pretio habebat. Illi plurimum debent Spalatenses quod res suae civitatis et ecclesiae oblivioni praereptas posteritati mandavit. Scripsit enim ille historiam majorem et minorem Salonitanorum pontificum et Spalatensium. Minorem Joannes Lucius Traguriensis anno 1668. typis edidit Amstelodami apud Joannem Blaeu atque ad suos commentarios de regno Dalmatiae et Croatiae cum aliis opusculis scriptorum Dalmatarum ineditis adjunxit. Majorem autem reliquit ineditam eamque ut fictitiam rejecit utpote continentem acta quaedam

in pretio habebat. Illi plurimum debent Spalatenses quod res suae civitatis et ecclesiae oblivioni praereptas posteritati mandavit. Scripsit enim ille historiam majorem et minorem Salonitanorum pontificum et Spalatensium. Minorem Joannes Lucius Traguriensis anno 1668. typis edidit Amstelodami apud Joannem Blaeu atque ad suos commentarios de regno Dalmatiae et Croatiae cum aliis opusculis scriptorum Dalmatarum ineditis adjunxit. Majorem autem reliquit ineditam eamque ut fictitiam rejecit utpote continentem acta quaedam conciliorum aliaque monumenta quamplurimis mendis scatentia. Sed, pace

Spalatensis electus est canonicus loco alterius defuncti (a) . (a) Quae sequuntur, addita sunt a Hieronymo canonico Bernardi, Spalatensis ecclesiae primicerio, de quo loquitur Farlatus, praesertim in vita Joannis Ravennatis [ex Ravenatis], primi archiepiscopi, seu ubi describit inventionem sui corporis. Per triennium docuit universam philosophiam in domo sua. Egit aliquantum temporis et partes advocati in foro ecclesiastico,

quo continetur Sarmaticus de Turcis ad Viennam Austriae triumphus, ibidem apud eundem impressorem, anno 1687. Vincentius de Franciscis erat Spalatensis archipresbyter, illius fori vicarius capitulariumque negotiorum summus curator, quem Joannes Tomcus Marnavitius in libro Romae excusso cui titulus Regiae sanctitatis Illyricanae foecunditas, in vita Glycerii imperatoris et Salonarum episcopi pagina 175. appellat morum candore ingeniique amoenitate inter Dalmatas facile principem. Doctissimus, inquam, atque

Adamj Baricsevjch Velimir Gaj 1703. Graecomonti 1703. ILLUSTRISSIMO EXCELLENTISSIMOQUE DOMINO, DOMINO IOANNI FERDINANDO JOSEPHO SACri ROMani IMPerii COMITI AB HERBERSTEIN, SACri ORDinis MELITENsis EQVITI ET COMMENDATORI, SACrae CAESareae REGiaeque MAJESTATIS CONSILIARIO INTIMO ET VICE-PRAESIDI CONSILII BELLICI INTERIORIS AUSTRIAE; etc.

iras
1.54  Praesul Alexander sanctè placavit, et arma
1.55  Threicium versùs impendere svaserat hostem,
1.56  Praeside Corvino, nostro Prorege, Joanne,
1.57  Matthiae Regis nato; belloque parabat
1.58  Subsidium Praesul, Venetosque ligarat ad illud
1.59  Duplo praestandum majus. jàmque arma parabam

non tuta vices stant, praeside quando
1.437  Praesidiove carent aut ductis, oppida, vallis.
1.438   Dum sic diviso malè currunt omnia Regno,
1.439  Postrema ad superos Regem vocat hora Joannem,
1.440  Qua regnum et vitam finit: nec tutus amicis,
1.441  Tutorem nato Solimanum deligit hostem;
1.442  Agnelli quasi cura lupo tradenda fuisset,

de principio fortunas, judicat hinc et
1.470  Accrescunt animi nostris. Sed perbreve nobis
1.471  Solamen fuit hoc: non multò namque deinde
1.472  Zriniacum castro sub Vinodolense Joannem
1.473  Occidunt homines Praelati Zagrabiensis;
1.474  Ne mea vel desint in caedes arma meorum. 1542.
1.475   Zagrabiae, clerum Ladislav cuj

Turca jubet amodò vivere lege. 1556.
1.646   Impendent valido tandem sua fata Sigeto, 1530.
1.647  Quod Rex aggeribus cinxit fossisque Joannes:
1.648  Hoc Marte oppugnat ferus Halil Passa potenti,
1.649  Mensibus addendo menses, noctesque diebus;
1.650  Ut nullum omittat praeclari militis atque

reditum. Thracum pars altera quaerens
1.735  Inferiora amnis Colapini praedia praedis
1.736  Subdere, sub Vinodol, vini de valle vocata,
1.737  Alapio poena. solvit cum clade Joanni:
1.738  Non debere nimìs fortunae fidere, docta. 1559.
1.739   Mox reparans vires, Karsum, Pivkamque jugosam

1565.
1.765   Jam Kostañiciae novus incola et urbis et arcis
1.766  Praedatur dites villas pagosque Topuskae;
1.767  At caesus praedam mihi caesit praedo, Joannis
1.768  Alapii domitus virtute. deinde per Obres
1.769  Turcorum sex et viginti millia campum
1.770  Ducta à Mustaffa Sokolovic' Praeside

Africis turbat crudelis Barbarus oris:
1.929  Corcyram flammis vastat ferroque; Ducatum
1.930  Moldaviae Valahosque suo per sangvinis amnes
1.931  Subjugat imperio. Panovic' meliora Joannes
1.932  Praeses Ivannicii mihi muntiat; iste potentes
1.933  Turcorum turbas aggressus milite pauco
1.934  Fudit et è patria cum caede recedere adegit;

decursum Kolapis, quam morte Quirinus
2.306  Martyr adornavit, Turco populatur ab hoste:
2.307  Sed Kostañicia captos Emricus ab urbe
2.308  Liberat Erdoedus. Kladussanosque Joannes
2.309  Draskovius Prorex cędit. Sic stamus in armis
2.310  Semper, qui colimus fines regionis, et hosti
2.311  Vicinos fortuna dedit. vigilare necesse

Ferocia Turcarum per Christianos Compressa. Carmen Antonii Matthiasaevii Caramanaei Dalmatae Issaei, Iuris Vtriusque Doctori. Ad Illustrissimum Dominum, Dominum Ioannem Petrum Fustinionum, amicorum optimum. Per Franciscum Radossium. 1716.

Theologia, Leges, caeteraeque artes, et disciplinae vigent 1 . Hanc autem orationem Angelus Ragusii habuit, cum anno MCCCCLXI Scanderbegus hortante Pio II, pontifice maximo, in regnum Neapolitanum cum exercitu transmissurus pro Ferdinando Aragonio adversus Ioannem Andogavensem, Renati filium, qui ante annos duos valida classe in illud regnum invectus, ad Sarnum amnem Aragonium profligaverat, Ragusium divertisset, maximis pro viri dignitate honoribus a Republica exceptus eamque Georgius Pontanus, vir clarissimus, in Scanderbeghi vita integram

II. Marcus Antonius Sabellicus, ubi Sixti IV, Enneades X, liber VIII. summi pontificis, laudes post eius mortem persequitur, ad annum MCCCCLXXXIV: Floruerunt, inquit, Sixto pontifice Delmatici nominis Helius Cervinus Rachuseus, poeta insignis, et Ioannes Gotius orator, eius municeps... Palladius Fuscus Patavinus De situ orae Illyrici, quo in opusculo neminem praeter unum liber 1. Cervinum ex illustribus totius Illyrici viris aut laudavit aut nominavit,

nominis amplitudinem pervenerat et in omnium ore versabatur, quod ante initium XVI, vel finem XV seculi contingere haud poterat, uti ex die eius natali rerumque gestarum serie mox describenda satis clarum est et manifestum. Id etiam imprudenti excidit, Ioannem nempe Lucium notis illustrasse Palladii opusculum; verum enim est Lucio curante typis illud editum, sed nullas plane illi Lucius adnotationes addidit. Ut autem ad Aelium revertamur, iam satis profecto apparet, quo in loco apud summos viros

vel carminum rationem, numeros, modos elegantiamque perpendas, vix aliquid tale, melius nihil fieri posse putabis, ut aptis verbis et ad rem accomodatis ea, quae ille feliciter expressit, consummatis etiam poetis difficile fuerit exprimere. Hinc celeberrimos nostrorum poetarum Ioannem Gundulam et Iunium Palmottam non puduit integra eius carmina suis inserere poematibus, ut inde palam facerent summi illi viri, eam se Andreae carminum rationem habuisse, quam Ennii atque Lucretii

civilis ordinis parentibus, honesto satis loco, e Liliatorum, vulgo Gigliati, gente paulo ante patrum memoriam extincta. Ipse tamen Christophorus, teste Paschale de Primis in epistola, qua ei Euridicem suam nuncupat, in nobilium Romani imperii ordinem ob egregia fratris sui Ioannis promerita a Rodulpho imperatore fuit relatus. Puer liberalibus studiis operam navavit processitque, quo eum acre ingenium cum assidua exercitatione perpetuoque humanarum litterarum cultu coniunctum par erat, ut eveheret: nempe summam poeticae artis lineam attigisse caeterisque humanioris

minime neglexit, sed cum iis quotidie versatus cecinit scripsitque utraque lingua multa poemata, quae vel periere pro humanarum rerum conditione, vel ex iis forte nonnullae erunt, quae sine authoris nomine circumferuntur. Extat unicum, quod sciam, carminum eius monumentum, scilicet in Ioannis Gundulae, Piacularium psalmorum Illyrici interpretis, laudem ode Latina eodem in opere typis vulgata, quae, quantum ea in arte valeret Liliatus, testis est locupletissima. Florebat ineunte superiori seculo XVII. FLORIA

Klobusiczky a 1748. ad 1751. Franciscus Thauszy a 1751. Supremi comites: Varasdinensis. Comes Georgius ab Erdoedy. Comes Antonius ab Erdoedy. Zagrabiensis et Crisiensis ante separationem. Dominus Joannes Rauch. Post separatos 1856.: Crisiensis. Dominus comes generalis Josephus Casimirus Draskovich, tempore belli administrator dominus comes Joannes Patachich, tum dominus Antonius Bedekovich. Dominus comes Joannes Patachich. Zagrabiensis. Dominus Joannes

Comes Georgius ab Erdoedy. Comes Antonius ab Erdoedy. Zagrabiensis et Crisiensis ante separationem. Dominus Joannes Rauch. Post separatos 1856.: Crisiensis. Dominus comes generalis Josephus Casimirus Draskovich, tempore belli administrator dominus comes Joannes Patachich, tum dominus Antonius Bedekovich. Dominus comes Joannes Patachich. Zagrabiensis. Dominus Joannes Jursich creatus 1756. Verocensis. Dominus comes Ludovicus Patachich. Dominus Georgius Klimo, episcopus Quinque-Ecclesiensis,

et Crisiensis ante separationem. Dominus Joannes Rauch. Post separatos 1856.: Crisiensis. Dominus comes generalis Josephus Casimirus Draskovich, tempore belli administrator dominus comes Joannes Patachich, tum dominus Antonius Bedekovich. Dominus comes Joannes Patachich. Zagrabiensis. Dominus Joannes Jursich creatus 1756. Verocensis. Dominus comes Ludovicus Patachich. Dominus Georgius Klimo, episcopus Quinque-Ecclesiensis, administrator. Comes Joannes Patachich administrator. Comes

Joannes Rauch. Post separatos 1856.: Crisiensis. Dominus comes generalis Josephus Casimirus Draskovich, tempore belli administrator dominus comes Joannes Patachich, tum dominus Antonius Bedekovich. Dominus comes Joannes Patachich. Zagrabiensis. Dominus Joannes Jursich creatus 1756. Verocensis. Dominus comes Ludovicus Patachich. Dominus Georgius Klimo, episcopus Quinque-Ecclesiensis, administrator. Comes Joannes Patachich administrator. Comes Cristophorus Niczky. Syrmiensis. Marcus liber baro

tum dominus Antonius Bedekovich. Dominus comes Joannes Patachich. Zagrabiensis. Dominus Joannes Jursich creatus 1756. Verocensis. Dominus comes Ludovicus Patachich. Dominus Georgius Klimo, episcopus Quinque-Ecclesiensis, administrator. Comes Joannes Patachich administrator. Comes Cristophorus Niczky. Syrmiensis. Marcus liber baro Pejachevich. Franciscus de Paula liber baro Balassa. Posegani. Comes Petrus Keglevieh. Comes Ludovicus Erdoedy. Domius Josephus Chiolnich,

Bosnensis.
Consiliarii ad cancellariam Hungaricam ex parte Croatiae. Dominus comes Alexander Patachich. Dominus Antonius Somsich. Adamus liber baro Patachich, ex parte modo cleri.
Vicebani. Dominus Joannes Rauch, 1756. resignavit. Dominus Adamus Naisich, 1763. mortuus. Dominus Joannes Busan.
Praesides tabulae judiciariae. Dominus Balthasar Magdalenich, 1763. mortuus. Comes Joannes Patachich.

comes Alexander Patachich. Dominus Antonius Somsich. Adamus liber baro Patachich, ex parte modo cleri.
Vicebani. Dominus Joannes Rauch, 1756. resignavit. Dominus Adamus Naisich, 1763. mortuus. Dominus Joannes Busan.
Praesides tabulae judiciariae. Dominus Balthasar Magdalenich, 1763. mortuus. Comes Joannes Patachich.
Protonotarii. Dominus Adamus Naisich. Dominus Petrus Skerlecz, mortuus

Dominus Joannes Rauch, 1756. resignavit. Dominus Adamus Naisich, 1763. mortuus. Dominus Joannes Busan.
Praesides tabulae judiciariae. Dominus Balthasar Magdalenich, 1763. mortuus. Comes Joannes Patachich.
Protonotarii. Dominus Adamus Naisich. Dominus Petrus Skerlecz, mortuus 1763. Dominus Nicolaus Skerlecz.
Exactores seu perceptores cassae regni. Dominus Franciscus

Protonotarii. Dominus Adamus Naisich. Dominus Petrus Skerlecz, mortuus 1763. Dominus Nicolaus Skerlecz.
Exactores seu perceptores cassae regni. Dominus Franciscus Kussevich. Dominus Joannes Busan. Dominus Nicolaus Skerlecz. Dominus Antonius Bedekovich.
Assesores tabulae banalis. Ex magnatibus. Baro Stephanus Patachich, resignavit. Baro Theodoras Ratky, mortuus.

clero. Josephus Chiolnich lector capituli, episcopus Bosnensis factus. Stephanus Putz lector capituli, factus episcopus Belgradiensis. Josepus Galliuff, canonicus Zagrabiensis. Ex nobilitate. Praeter vicebanum et protonotarium Joannes Busan, factus vicebanus. Antonius Bedekovich. Antonius Jankovich. Petrus Spissich. Georgius Petkovich.
Assessores tabulae judiciariae. Ex clero. Wolffgangus

tabulae judiciariae. Ex clero. Wolffgangus Kukuljevich, mortuus 1751. Balthasar Kercselich canonicus Zagrabiensis. Ex nobilitate. Josephus Magdich, 1754. mortuus. Georgius Jellachich, mortuus 1758. Joannes Jursich, factus supremus comes Zagrabiensis comitatus 1756. Antonius Bedekovich, translatus ad tabulam banalem. Ladislaus Lukauszki ab anno 1756., mortuus 1762. Nicolaus Skerlecz ab anno 1758., factus protonotarius. Christophorus

Skerlecz ab anno 1758., factus protonotarius. Christophorus Sztolnekovich aliter Bornemisza. Lucas Novoszel, simul facti anno 1762. Georgius Carolus Levachich, factus 1763. Notarii ejusdem tabulae. Dominus Joannes Jursich. Dominus Paulus Rauch. Dominus Antonius Bedekovich. Dominus Nicolaus Skerlecz. Dominus Georgius Carolus Levachich. Dominus Petrus Ballog.
Conferentiarum secretarii. Dominus Antonius junior Bedekovich.

Antonius senior Bedekovich. Dominus Nicolaus Skerlecz. Dominus Christophorus Sztolnekovich. Dominus Benedictus Krajachich.
Episcopi ad haec regna pertinentes: Segniensis. Dominus Joannes Antonius Benzoni. Dominus Georgius Wolffgangus Chiolich. Dominus Pius Manzzador. Bosnensis. Dominus Petrus Bakich, vere Bachich. Dominus Franciscus Thauszy. Dominus Josephus Antonius Chiolnich.

Bosnensis. Dominus Petrus Bakich, vere Bachich. Dominus Franciscus Thauszy. Dominus Josephus Antonius Chiolnich. Syrmiensis. Dominus Ladislaus Szöreny. Dominus Nicolaus Josepus Givovich. Dominus Joanes Baptista Paxi. Graeci ritus Unitorum, passim Svidnicensis. Gabriel Palkovich, quasi fundator. Basilius Bosichkovich. Non unitorum episcopatus sunt vulgo schismatici, qui subsunt metropolitae

pedestria regimina habent, nempe Glinanum et Kostanicense; unam legionem ex 600 equestrem. Ante regulationem fuere commendantes. Memoriae commendantum priorum. Kostaniczae. Comes Georgius Erdoedy, postea camerae praeses. Comes Emericus Erdoedy, mortuus. Comes Joannes Franciscus Chiculini. Baro Stephanus Patachich ultimus. Vicecommendantes. Dominus Nicolaus Petkovich. Dominus Jacobus Jellachich. Dominus Georgius Pogledich. Commendantes antea Szrachichenses postea Glinani dicti. Dominus

Dominus Gabriel Skerlecz. Dominus Ladislaus Plepelich. Dubiczae. Hinc unus semper e numero canonicorum Zagrabiensium fuit. Memoria mea sequentes. Georgius Dumbovich. Josepus Chiolnich. Franciscus Thauszy. Nicolaus Magdich. Joannes Radich. Josephus Pogledich. Nicolaus Petrichevich. Adamus Patachich. Post secutam confiniorum reformam. Colonelli. 1. Baro Stephanus Patachich colonellus Glinanus. 2. Dominus Georgius Pogledich Kostanicensis. 3. Dominus comes

Plepelich. Auditor generalis cum titulo vicecolonelli salario 1000 fl. Dominus Franciscus Kussevich. Memoria eorum, qui dignitates (et) honores sunt consecuti. Episcopatus. Dominus Stephanus Putz titulum episcopi Belgradiensis. Camerarii. Comes Joannes Patachich. Comes Petrus Sermage. Comes Joannes Draskovich capitaneus. Comes Franciscus Patachich. Comes Franciscus de Nadasd bani filius. Actualis intimi consiliarii. Dominus episcopus Zagrabiensis. Dominus episcopus Segniensis

salario 1000 fl. Dominus Franciscus Kussevich. Memoria eorum, qui dignitates (et) honores sunt consecuti. Episcopatus. Dominus Stephanus Putz titulum episcopi Belgradiensis. Camerarii. Comes Joannes Patachich. Comes Petrus Sermage. Comes Joannes Draskovich capitaneus. Comes Franciscus Patachich. Comes Franciscus de Nadasd bani filius. Actualis intimi consiliarii. Dominus episcopus Zagrabiensis. Dominus episcopus Segniensis Chiolich. Dominus episcopus Syrmiensis Givovich.

Dominus Nicolaus Kengell. Dominus Mikassinovich. Dominus comes Orsich. Dominus Venceslaus Kleffeld, quia indigena. Dominus Antonius Settwicz, indigena. Dominus comes Petrus Sermage. Dominus Gabriel Skerlecz. Consiliarii. Joannes Rauch vicebanus. Adamus Naisich protonotarius. Ignatius Czindery. Josephus Magdich. Joannes Jursich. Joannes Busan. Petrus Skerlecz. Antonius Jankovich. Antonius Bedekovich. Nicolaus Skerlecz. Paulus Bakich

quia indigena. Dominus Antonius Settwicz, indigena. Dominus comes Petrus Sermage. Dominus Gabriel Skerlecz. Consiliarii. Joannes Rauch vicebanus. Adamus Naisich protonotarius. Ignatius Czindery. Josephus Magdich. Joannes Jursich. Joannes Busan. Petrus Skerlecz. Antonius Jankovich. Antonius Bedekovich. Nicolaus Skerlecz. Paulus Bakich alias Bachich. Michael Chech vicecomes Syrmiensis. Josephus Raffay. Petrus Spissich promulgatus 1766.

Antonius Settwicz, indigena. Dominus comes Petrus Sermage. Dominus Gabriel Skerlecz. Consiliarii. Joannes Rauch vicebanus. Adamus Naisich protonotarius. Ignatius Czindery. Josephus Magdich. Joannes Jursich. Joannes Busan. Petrus Skerlecz. Antonius Jankovich. Antonius Bedekovich. Nicolaus Skerlecz. Paulus Bakich alias Bachich. Michael Chech vicecomes Syrmiensis. Josephus Raffay. Petrus Spissich promulgatus 1766. Georgius Petkovich

de Siklooss, cantor et canonicus Chasmensis. Georgius Malenich abbas sancti Jacobi de Silisio. Nicolaus Jellussich sanctissimae Crucis de Keresztur. Josephus Thauszy parochus Novovillanus sanctissimae Trinitatis de Petri Varadino, cantor et canonicus Chasmensis. Joannes Ernestus Preschern sancti Benedicti de Quinque- Ecclesiis, parochus Mresnicensis, quam parochiam resignavit. Paulus Jurak parochus Bisztricensis et canonicus Chasmensis sanctissimae Trinitatis de Sikloos. Praepositi. Stephanus Putz Zagrabiensis. Joannes Paxi

Joannes Ernestus Preschern sancti Benedicti de Quinque- Ecclesiis, parochus Mresnicensis, quam parochiam resignavit. Paulus Jurak parochus Bisztricensis et canonicus Chasmensis sanctissimae Trinitatis de Sikloos. Praepositi. Stephanus Putz Zagrabiensis. Joannes Paxi beatae virginis Mariae de Albei, item Chasmensis. Paulus Goymirecz sancti Ladislai de Zemlin, item postea Chasmensis. Joannes Kukuljevich sancti Benedicti in comitatu Simeghiensi. Nicolaus Sigismundus Thauszy sancti Stephani de Kö ad Tibiscum. Franciscus

parochus Bisztricensis et canonicus Chasmensis sanctissimae Trinitatis de Sikloos. Praepositi. Stephanus Putz Zagrabiensis. Joannes Paxi beatae virginis Mariae de Albei, item Chasmensis. Paulus Goymirecz sancti Ladislai de Zemlin, item postea Chasmensis. Joannes Kukuljevich sancti Benedicti in comitatu Simeghiensi. Nicolaus Sigismundus Thauszy sancti Stephani de Kö ad Tibiscum. Franciscus Antonius Popovich beatae virginis Mariae de Adony. Georgius Delinich beatae virginis Mariae de Abraham. Antonius Zlatarich

Bibliographia locorum inventorum

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Dissertatio regni Croatiae, versio electronica (, Zagreb), Verborum 780, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vitezovritterpdiss].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].

Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1716], Ferocia Turcarum per Christianos Compressa, versio electronica (), 262 versus, verborum 1629, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - carmen; poesis - epica] [word count] [matiasevcaramanferocia].

Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Additamenta ad Annuas, versio electronica (, Zagreb), Verborum 17030, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbannadd].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report