Your search found 1689 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1601-1689:

nj, tj exprimuntur ut đ, nj, ć, 3 quas pro communibus adhibemus, lege prima salva; ut in vocibus mladjan, krunjen, okotjen. Atque huius [39] rei gratia in primitivis y adhibuimus, ut in derivatis distinctio foret, usi grammaticorum illustrium doctrina. IV. Elisio, Latinis familiaris, turbat harmoniam, in cantu praesertim. Nos Graecorum

usque extremum meridionale Regiminis Licani punctum, ubi iam Veneta ditio incipit, Sclavonia et Croatia Turcicis provinciis cingitur; provinciae hae nec cultae nec populosae sunt; sylvis abundant; et cum suilla Turcis vesci non liceat, haec autem a nostris quaeratur, copiosos quaestus gratia maialium greges alunt. Caeterum, cum Sclavonia et Croatia in eadem sunt commerciali relatione quam ad Semlinum, vigore praefati tractatus vigere vidimus. Verum hic quoque provinciale a Turcis per Statum militarem intercluditur; et cum montosae saxosaeque partes illae omnibus pene naturae

librae approportionandam redimatur; galettae enim seu sicciores seu humidiores eandem dant serici quantitatem, et tamen sicciores minus ponderant. Ad praecavendam omnem suspicionem exsolutio galettarum semper in praesentia personae magistratualis aut secus fidedignae, verbi gratia parochi, capellani, officialis dominalis fiat. Ut domestico serico ante omnia domestici fabricantes seu erga creditum, si illud merentur, seu erga paratam provideantur; e Regno vero nonnisi residuum educi possit. DE CULTURA

cultores tabaccam suam classificandi modum condiderint, classificatio tabaccae in depositorio Pestiensi seligendae a comitatu alicui peritae et speciali iuramento obstringendae personae concredatur, cui pro fatigio determinanda per comitatum, auditis manipulationis huius peritis, merces, verbi gratia unius aut medii cruciferi merces a centenario per proprietarios tabaccae dependatur. Ut comitatibus, in quibus tabaccae cultura viget, liberum sit individuum et macerationis et classificationis peritum erga moderatam mercedem assumere, qui de possessione ad possessionem

PECORIBUS § CXXXVIII. Species boum Hungaricorum non eget emendatione. De emendanda Hungaricorum specie boum superflua est omnis cura; tam insignem enim vix aliqua Europaea regio producit. Vaccarum, quae in praediis unice procreationis gratia aluntur, eadem est praestantia. Lac, si ad domesticum alimentationis statum ponantur, haud satis abunde praestant. Sed his ii, quorum id interest, Helveticam speciem facile substituere possunt. Olim Hungaria tanta habebat boum armenta, ut non modo Haereditarias Germanicas provincias, sed

quid hactenus in Hungaria hoc in genere factum, quod tantum propositum, neque tamen effectuatum fuit? Quod ut clarius appareat, iuvat ea, quae reipsa Navigationis causa acta sunt ab illis, quae exsiccandarum tantum Palludum gratia suscipiebantur, separare. §.77. Artificiales Hungariae Canales. Ramus ErsekUjvariensis Ramum Ersek-Ujvarinum manu

in Extremadura situm, ingressus est; anno tamen 1556. adhuc inducias fecit cum Francisco ! rege Galliae ad Vancellas ad annos quinque. 21.1 Philippus hic nomine 2-i gubernavit Hispaniam, quia honoris gratia Philippum Pulcrum A. A. D. D. Austriae in unum regem suorum numerarunt; Maria eius uxor anno '58. mortua est, quo etiam parens Carolus mortuus est; et quidem sine prolibus mortuus est; Phylippus ergo sedem suam transtulit in Hispaniam; vix tabulae pacis Vancellensis

perduelles fuisse; hinc tertio revisio facta est processus et relatio huius tertiae inquisitionis incerta est, quia nihil ad publicum prodivit; descendentes tamen duorum procerum in integrum, etiam in bona omnia et honores restituti sunt; incertum ergo hactenus est num regina hoc ex gratia vel justitia fecerit. 4 In contrarium vero hoc dubium creat quod camerarius ducis Arejro, qui sincellus ducis fuit, fuga se salvaverit, cum omnes interciperentur sub Josepho, et nulla diligentia intercipi potuit donec anno 1783. Ulissiponae in hospitali in

ecclesias incenderunt, dejecerunt statuas, praesbiteros enecuerunt ! ita ut intra triduum 300 ecclesiae Chatolicorum demolitae fuerint. 2 Gubernatrix quas potuit dispositiones contrarias fecit, partim vi eos frangendo, partim potentiores lenitate et gratia sibi devincendo, ita ut tranquilitas restituta fuerit, eo felicius quod multi ex rebellibus solum verterint, iram Philippi metuentes; plurimum ad hanc quietem contulerunt comes Egmontanus, Aransionensis et ceteri comites; Philippus tamen recte hos pro capitibus rebellionis

Compromissum eorum, declaravit crimen laesae majestatis divinae et regis esse, consequenter omnes in his versati perduelles et criminis laesae majestatis rei decreti sunt; constituit ergo tribunal judiciarium criminale, quod inquireret in reos sine ulla revisionis et appellationis gratia; supplicio ergo ultimo multi affecti sunt bonaque eorum confiscata sunt; elapsi sunt quidem multi in insulas, in Helvetiam aliamque Germaniam; caeteri vero absentes rei citati sunt ab hoc tribunali, et cum non comparuerint, ut contumaces rei convicti, bona eorum confiscata

hortatus est regem Hispaniae et etiam status Belgii, ut condescendant ad pacem; misit ergo ad urbem Bredam legatos suos; non alienus erat Philippus, sed a suo proposito recedere nullo modo voluit, nullum ergo effectum habuit haec legatio; post hoc ergo, cum nullam spem in gratia Philippi viderent, Hollandia et Zeelandia, provinciae praecipuae Belgii, arctissimo vinculo se colligarunt, principem Aransionensem ducem belli sibi elegerunt illimitata cum potestate, gaudeatque omnibus juribus et praerogativis, quibus vicarii regis gaudebant; inter haec

Belgae navibus suis florentissimum commercium in Angliam habebant; dein navibus praedatoriis Anglicis copiam fecit Cromvellius naves commerciales Belgicas infestandi et intercipiendi; Belgae haec cernentes, mitiora media tentare coeperunt, miserunt legatos Londinium pacis offerendae gratia, sed Angli repressalibus usi eos non admiserunt; interim jam domi suae Belgae classem potentem pararunt eamque dimiserunt ad tuendas naves commercii, archicolassus hujus classis fuit Tromp; Angli etiam expediverunt classem sub commando celebris Blacc ad tuendas naves suas

vixerunt populi, cum Iulius Caesar populos Gallicos subegisset; subacta Gallia transcensoque freto binas expeditiones suscepit in Brittanniam 50 annis ante Christum natum, neutra tamen effectum habuit; recessit ergo Caesar, obsides tamen secum accepit, securitatis in Gallia vicina gratia; nempe Britae interim invadant Galliam. 2.1 Post Christum natum anno 46. regnante Claudio imperatore, Paulus Plautius bellidux tertiam expeditionem suscepit profligatisque incolis subegit imperatori suo partem huius insulae; fixo semel pede in insula

Clerum Anglicanum in partes suas una cum Pontifice pellexit Vilhelmus horumque ope regnum sibi servavit, licet fortius jus haberet Etgardus; initio favit vehementer Anglis, jura eorum omnimode defendit, sibi tamen prospexit diversis modis et cautelis; sic securitatis gratia arma a ruricolis accipi curavit, conventicula in civitatibus prohibuit. 5 Bellis tamen distractus fuit, primum cum Valliae incolis, quos fregit, et ad tributum solvendum eos adegit; aliud cum Scotis gessit, quorum rex Malcolmus Audax perpetua praedocinia

adhaesit regi; his omnibus perfectis non attenta sententia Pontificis publicavit divortium, cui dein maxime obfuit card. Volseus, quamquam initio favisset sententiae regis-- voluit enim Henrico conciliare sororem Francisci regis Galliae; hoc cum innotuisset Henrico, eum ex gratia sua ejecit, imo tardius capite plecti curasset eum, si in via mortuus non fuisset; anno ergo '32. duxit Annam Bolenam; enatae sunt ergo lites gravissimae inter Clementem 7-um et Henricum, unusque alium omni possibili modo vexavit; Henricus annatas et confirmationes abolevit,

eis bellum intulit repetitisque vicibus eos fregit, sed in tantum etiam abalienavit eos, ut ex proposito Gallis cedendam Mariam studerent; tandem etiam Parisios educanda data est Maria; hoc politicum infortunium fuit dein causa depositionis, et etiam mortis Seymurii; excidit enim ex gratia regis per fratrem suum Thomam et comitem Tudley, hinc Seymurio tutela interdicta fuit; suasit Tudlei ut cura principis integro senatui committatur, non uni, ipse ergo praeses huius senatus electus est, finem ergo bello Gallicano et Scotensi

communio omnium jurium cum metropolitana provincia, alia sunt adnexa tantum territoria, in quibus communio jurium non habetur, sed vel retinentur antiqua jura, vel communi consensu alia statuuntur. 2 Aliud territorium est subjectum, in quibus ex gratia subjectoris solummodo habentur jura; haec diversitas ibi habet locum ubi territorium metropolitanum gaudet favoribus et privilegiis amplis; in statibus vero despoticis haec divisio locum non habet. 5.1 Alterum objectum civitatis sunt incolae. Hi vel

regiminis, aliae limitatae; absoluta est quando arbitrio personae determinatae nulli limites ponuntur nisi illi limites qui ex societate civili habentur. 2 Systema civitatum erit cum plures a se invicem independentes civitates conjunguntur publicae securitatis gratia. 18.1 Forma regiminis determinatur per leges, quae ideo fundamentales dicuntur. 2 Aliae sunt positivae, aliae consuetudinariae; haec cum pacta mutua sint inter subditos et imperantes, sine mutuo hoc consensu utriusque partis

aristocratia et democratia nunquam emoritur imperans, proin nec inaugurari debet. 21.1 Imperantes propriis utuntur titulis ex magnitudine sibi subjectarum provinciarum; propriisque utuntur scutis et sigillis; utuntur saepe etiam jurium conservandorum gratia titulis provinciarum quae aliis principibus pariunt. Sic Romani imperatores reges Hyerosolimitanos dicunt, quamquam Turca possideat eas provincias; rex Hispaniae se dicit archiducem Austriae. 2 Scutum est connexio certorum hyerogliphorum et signorum quibus

Collegia provincialia etiam huc spectant, quae immediate moderationem negotiorum specialis provinciae gerunt; tale est consilium locumtenentiale regium in Hungaria; haec subordinata sunt collegiis aulicis. 6 Provinciae ipsae negotiorum facilitandorum gratia dividuntur in districtus, hi in comitatus; singulis his partibus praesunt moderatores, quales sunt supremi nostri comites, qui dicasteriis provincialibus subordinantur; remotioribus vel subjectis provinciis gubernatores praefiguntur cum diversis titulis; civitates per

praestant juramentum fidelitatis et obedientiae, dein eum exosculantur in gena sinistra; accipit dein sacram cenam, servatur dein contio, post hanc praeces funduntur, et sic actus coronationis terminatur. 9 Etiam apud Anglos solet regina, si adsit, honoris gratia coronari. 10 Clenodia regni Anglici sunt: duae coronae, una, qua sanctus Eduardus Confessor coronatus est anno 1046, haec imperialis dicitur. Alia est corona status (Staatskrone); hac corona cinctus comparet rex cum regina coronatur imperiali

archivum regni, et clenodia regni conservantur, nec non omnes ii incarcerant, qui contra statum delinquunt; 60 tormentis munita sunt moenia, gubernator illius est magni momenti homo. 7--o Basilica mercatorum (Börse), in qua aedes mercatores conveniunt negotiorum suorum gratia; hanc 1566. Thomas Gressham fundavit, sed conflagravit jam et restaurata est per mercatores; inferius sunt 200 officinae mercatorum et copiosae camerae. 3 Domus feloniaria, correctionis, mente captorum, orphanotrophium, carcer publicus (Nefgatae)

peditum; omnia haec corpora formant superiorum summa 18 857 capitum; belli tempore augetur 30 vel etiam 50 milibus capitum exercitus pedestris; societas mercatoria Indiae orientalis etiam aliquot millia statuebat militum; si haec non sufficiant, conducitur militia extera gratia subsidia annua !; praeter stativam militiam habetur etiam militia provincialis, quae tantum tempore belli comparet, de ceterum vero rus coluit; haec pacis domesticae causa introducta est per Elisabetham, ad 200 000 hominum. 3.1 Alia

quae jus exclusivum habet cum pellibus commercium exercendi; alia est Hamburgensis, quae cum urbe Hamburgensi, proin tota Germania commercium exercet. 9.1 Praeter has societates dantur etiam 8 assecurationis societates quae omnia possibilia gratia certum praemium assecurant. 2 Banco Londinense aeque commemorari meretur, seu mensa argentaria, quae 1649. regnante Vilhelmo 3--o introducta est; occasione enim belli privati bancarii et mercatores crediderunt ingentes summas aerario, his ergo

XXXVII. Illyr. Cemuje babbi ſaerzalo? Quid anui cum speculo? Anus, et Speculum.
Quaedam, virentis cui juventae gratia,
Formaeque splendor pristinus defluxerat,
In speculo ut oris effigiem adspexit sui
Longe illi absimilem, quam solebat junior
5  Videre, vitri suspicans in extima
Haerere facie quid caduci pulveris,
Pulchre expolivit, ut quod optat

amplexu vilius esse potest.
3.116.3  Quod regi carus vixit, fuit utile; regi
3.116.4   Quod carus moritur, nil habet id pretii.
3.116.5  Nempe illuc properat, nulla est ubi gratia regum,
3.116.6   Nec regi distat sutor et agricola. 117. De Encyclopedia.
3.117.1  Omnem qui sophiam petit, omnem deserit,

cadunt. Haud frustra benefacta cadere. Krša
3.301.1  Omnia sunt ingrata, usquam non redditur ulla
3.301.2   aequa meis, inquis, gratia promeritis.
3.301.3  Perge tamen, factisque bonus, dictisque juvato
3.301.4  Quos potes; haud frustra nam benefacta cadunt.
3.301.5  Multa homines pensant. Nullum non pensat,

4.156.3  Se certe prodit vultuque et corpore toto
4.156.4  Quae possit magnas forma decere deas,
4.156.5  Et circum ludit manibus per mutua nexis
4.156.6   Triplex composito gratia juncta choro.
4.156.7  Non fallor: salve o Charitum formosa decentum
4.156.8   mater, adesque tuis Arcasin, Eurynome.

uxorem, Argiae partes mirifice agentem.
4.216.1  Si talis patria conjux venisset ab Argo
4.216.2   aedipodae, qualem dia puella refers,
4.216.3  Si tam blanda foret jucundis gratia verbis,
4.216.4   Tam pulchrae ex oculis si fluerent lacrymae,
4.216.5  Ut lapides, ferrumque, Creon, adamantaque durum
4.216.6   Vinceret, inciperet mollior esse tamen;

[257.] Ad convivatorem bona carmina recitantem.
4.259.1  Cui coenam praebes, recitas tua carmina, corpus
4.259.2   Te penes egregie pascitur, atque animus.
4.259.3  Duplex debetur jucundae gratia mensae,
4.259.4   Pinguior unde abeo scilicet ac melior. 260. [258.] Ad Aulum, cur Titam visere nolit.
4.260.1  Vel semel,

pace tua. 64. Ad Marcum nil grate facientem.
5.64.1  Plurima grata facis, grate nil, Marce; refertur
5.64.2   Hoc tibi pro meritis gratia nulla tuis. 65. De Antigene nimium coeli incommoda metuente.
5.65.1  Nunc Austros culpat, Boream nunc; laeditur aestu

durum est, tantum tam longo tempore ferri,
5.420.4   Seque gravem multis noscere ab indiciis.
5.420.5  Ergo vale: hoc demo pondus tibi denique; talis
5.420.6   Debetur tali gratia promerito. 421. Ad Quintum de ejus in comptu ac vestitu elegantia.
5.421.1  Quam coma te deceat, quam vestis, Quinte, rogasti,

tua tot memoras toties benefacta, referri
5.761.2   Nec tibi pro meritis aequa, Nearche, doles;
5.761.3  Crede mihi, perdis quidquid benefeceris et jam
5.761.4   Debetur meritis gratia nulla tuis. 762. [759.] Cur Orphitus, qui Tullae placet, sibi displiceat.
5.762.1  Qui tibi mirifice placet Orphitus, o mea Tulla,

91. In eumdem non nomine, sed natione Gallum. In eumdem non nomine, sed natione Gallum] In idem argumentum.Radelja
7.91.1  Gratia quem formae commendat rara, Fabullum
7.91.2   Deformem ac foedum dicere, Galle, soles.
7.91.3  Credo, Alpes citra quod natus: Gallus at idem
7.91.4  Si foret, aequaret Nirea,

Quod crebro gaudes visere, Lyda, tuum.
8.108.3  Multum itidem, quod me te propter saepe sodales
8.108.4   Certatim gaudent visere, Lyda, tui.
8.108.5  Par tibi debetur prope gratia, sive ego tecum,
8.108.6   Sive ego te propter tempora laetus ago. 109. Ad Lydam.
8.109.1  Musam saepe meam soleo te dicere,

176. Qua re nolit diutius laudare Lydam.
8.176.1  Multa equidem scripsi de te, Lyda optima; praestat,
8.176.2   Nulla operae quando est gratia, desinere.
8.176.3  Omnia quae scripsi, veris majora putas tu,
8.176.4   Ast alii veris, Lyda, minora putant.
8.176.5  Sic, videor laudum quod prodigus et quod avarus,

322. Cur poeta Lydae placere studeat.
8.322.1  Jure tibi studeo, quam possum, Lyda, probari,
8.322.2   Quae sapiens rerum non nisi digna probas,
8.322.3  Cujus prona bono cuivis est gratia, tanto
8.322.4   Prona magis, quanto fit magis ille bonus.
8.322.5  Quis tali se se non expetat usque placere?
8.322.6   Nec, testem laudis, quaerat amicitiam?

Leucon te pinxit: pingere quiddam
8.431.2   Pulchri, ego quod video, non tamen evaluit.
8.431.3  Id sentire magis quid sit, quam dicere possum.
8.431.4   Suada? Venus? Multo gratia plena sale?
8.431.5  Anne decor miro componens cuncta lepore?
8.431.6   Ipsa ne mens pulchra conspicua in facie?
8.431.7  Quidquid at est, rarae multo est pars maxima

non frustra. Ludere inani
8.569.6   Me vatem Phoebus non solet augurio. 570. Ad Lydam. De Violanta minus febri laborante.
8.570.1  Gratia diis; tandem febris decessit abacta
8.570.2   Longe sub Stygios, venerat unde, lacus.
8.570.3  Cara tibi Violanta, mihi et tu reddita, Lyda, es,
8.570.4   Cui gnatae in morbo

calore
9.99.10   Ignivomus gelidas Phoebus aduret aquas. 100. [98.] In captatorem.
9.100.1  Et suus est vultus, sua cuique et gratia flori,
9.100.2   Quisque tuas ornat, candida Flora, comas.
9.100.3  Sic vatum variant vultus, variantque colores,
9.100.4   Nec tamen hic multa laude, vel ille canit.

tribuisse moras. 347. [344.] In idem argumentum.
9.347.1  Fac cito des, quaecumque dabis; nam deperit omnis
9.347.2   Longum dilati gratia promeriti. 348. [345.] Ad Gelliam.
9.348.1  Me quando in numero vis dici ac esse tuorum,
9.348.2   Atque tua dignum dicis

252   "Salve, praeclaro prognatam sanguine regum
253  Quam reor, o mulier, tantus pudor insidet ori
254  Atque oculis, tantus vultu lepor emicat et quae
255  Augustos formae commendat gratia reges. 255
256  Fata deum quamvis invitis ferre necesse est,
257  Colla jugo quando premimur mortalia secla.
258  Nunc quoniam te sors nostris huc appulit oris,

poscebam, calamumque, albamque papyrum,
1.30  Atque ignarus adhuc quid scribam, cuique, Latinis
1.31  Plures explebam pagellas versibus, atque hos
1.32  Delebam rursus, cum nulla et gratia, nullus
1.33  Rebus et esset honos. Morbo hoc tentatus, in arte
1.34  Haud medica audito notove, haec carmina feci,
1.35  E multis excerpta tibi quae mittere sano

3.20  Monstrarem, credo, misit. Legi, atque probavi
3.21  Admirans versus tornatos, et bene comptos,
3.22  Ac tales iterum resonae, quos reddere nolis
3.23  Incudi. Fallit veterem nova gratia formam,
3.24  Et Cyraeneus Latii potis incola vates
3.25  Jam dici, ni tu dissentis. Quare age aprica
3.26  Per loca ubi fessum spatiandi exceperit hora

furor hostilis vel edacis temporis aevum.
5.132  Sit patriae tibi magnus amor, sit cura tuendae,
5.133  Justitiam et semper colito: quidquid tibi rectum
5.134  Atque pium fuerit visum, nec gratia, nec vis
5.135  Ullius impediat, quin firmum sit, maneatque,
5.136  Quantum in te est, fixum: frustra seducere tentent
5.137  Muneribusve minisve; ut circum saxa sonantes

pariterque habilem seu rebus agendis
9.98  Consilio seu dando, ubi patrum fluctuat anceps
9.99  Curia, et in varias trahitur sententia partes.
9.100  Quin et crede, tua est ingens quae gratia, et aura
9.101  Aspirans popularis, amicis junctus, et aequi
9.102  Ordinis, et sancti juris fautoribus unus
9.103  Ante alios prodesse vales praesentis egenti

non invitis scribatur epistola Musis
10.89  Praescriptos egressa modos, numerosque, stilumque
10.90  Quamvis aeger adhuc tenear, curisque gravatus
10.91  Solliciter: tam cara tui mihi gratia ruris,
10.92  Tam volupe est memorare jocos, tecumque morari. AD JANUM FR. F. VOLANTIUM CIV. RH.
11.1  Jane, decor patriae

11.48  Hunniades vel gessit, et acris dextera Marci.
11.49  Nunc cupidum quamquam, et frustra tentare volentem
11.50  Deficiunt pariter desueta vocabula, et omnis
11.51  Gratia nativi oblitum sermonis. In ima
11.52  Numquam etenim ingressus linguae penetralia, tantum,
11.53  Edidici a nutrice olim quae paucula, servo;
11.54  Nec dictum lepide quod sit, quod

tamen mansere bonae ceu semina frugis,
15.47  Paulatim ingeniis quae culta sagacibus, altam
15.48  Crevere in messem. Rursum florescere visus
15.49  Est decor, et victrix Romanae gratia linguae
15.50  Auspicibus rediit Naugeris, et Sadoletis,
15.51  Cum Bembo, cum Manutiis, cum Perpiniano,
15.52  Flaminio, Vidaque, et Cotta, Sigonioque,

legentem admonebit. Ut autem quibusdam amicis meis, quibus illa legeram poematia, morem gererem, caetera omnia superioribus mensibus exaravi. En ut haec Periegesis orta est. Haec olim, sed versi hodie cum vestibus ipsi
Sunt mores etiam, et commendat gratia sexum,
Praecipue ex quo Itala cretas e stirpe puellas
Haud unus thalamo coepit sociare jugali.
Haud mirum: sic nativis praestare videmus
Insita quaeque, novumque saporem hinc ducere fructus.

licet hoc sanis urbem nutricibus auget,
Non tamen utilitas magna hinc, quia agreste puellis
Saepe etiam ingenium infundi cum lacte videmus.
Nam non continuò nutrix illa optima, cui sit
Copia lactis, et oris gratia: laudo benignam
Plus ego naturam, mores, animumque sagacem,
Harum impune avidis presset puer ubera labris.
Ante Sebasteno lucem quae sacra Patrono

veteres possis quod vertere terras.
Illarum dominos lex indulgentius ipsa
Respicit, et multos est elargita favores.
Nec rudis hîc populus, nec cultu pauper, et oris
Gratia commendat, vestisque decentia sexum.
Hoc nostrae commune locis penè omnibus orae,
Res ubi, praeter agri culturam, et nautica cordi.
Qua causa huc ierim, nunc accipe, ne mihi forte
Hoc vitio vertas,

qui efficaci exhortatione, innumeris adductis sacris et profanis exemplis ejus permaximum dolorem penitus sedavit, ipsumque induxit ad se matrimonio copulandum cum Helena dicti Ducis Ivegliae ultima filia, puella pari gratia et pulcritudine conspicua, uti evenit summa cum parentum, et adjacentium incolarum exultatione, inter quos usque adhuc asservatur memoria tragici casus; illumque rustici nostri vetustis cantilenis (a nobis Illyrice Popjevkigne dictis) maxima auscultantium

Splendida luxuries caenarum fecit: hic arti
Nil locus humanae debet: praestantior arte
Quidquid conveniens, quidquid fuit utile, compta
Divitiis satis ipsa suis natura paravit.
Illi tanta loco stat gratia, quique vocavit
Haec nemora, hos colles, atque haec clausa aequora circum
(8) Nicholaus Jo. de Bona in Descriptione ditionis Rhacusanae

Hoc donum Irene. Quibus annua dona negavi,
Non cibi Faunorum turba proterva metum
Iniiciat. Tu sperne minas, informiaque ora,
Intuitusque feros. Numina multa nemus
Insidiosa tegit: divi sed gratia vultus
Ostendit, numen majus inesse tibi.

Divae, solae quia nempe potestis,
1.1.152  Ducite, si mereor, facilem in mea carmina Momum.
1.1.153  Vobiscum Veneres aderunt, aderuntque lepores,
1.1.154  Urbanique sales, festivi gratia risus,
1.1.155  Mundaque simplicitas, nudi et reverentia cultus.
1.1.156  Vestri fiet opus sic immortale Poetae.
1.1.157  Quod si non olli de vestro spiritus ore

1.5.126  Juverit, et molli mentem recreare libello
1.5.127  Paulisper, gravibusque levem induxisse Minervam.
1.5.128  Hinc salis urbani leges, legesque jocorum, et
1.5.129  Gratia ab obscenis laudatur; nec lepidum, aut quid
1.5.130  Atticum et urbanum festivumque est, nisi forte
1.5.131  De Tusco veniat vico, mediaque Suburra.
1.5.132   Improbius

da sal: et succos exprime citri.
1.6.103  Parte alia molli geminus pinguedine capo
1.6.104  Lacteola cute, lactea et albus clune renidet.
1.6.105  Magna sed a salsa venit illi gratia lingua.
1.6.106  Egregias mensis Istri dant flumina linguas,
1.6.107  Sicca novos, mirosque quibus salsedo sapores
1.6.108  lndidit, atque adipem nimiam, solvitque

oculi uno fio rusticus ictu.
1.7.28  Eja agedum interea circum pomaria et hortos
1.7.29  Dum visuri imus quod olus, quas severis herbas,
1.7.30  Villice, mitibus et quaenam sit gratia pomis.
1.7.31  Horti de recta, atque agri ratione colendi
1.7.32  Pauca loquar. Plenis docuit me lectio libris.
1.7.33  Forsan et haec olim rerum tibi copia profit!

dederit fastidia ineptior, uno
1.7.141  Castaneae pelluntur morsu. Ecce unde paratur
1.7.142  Ingens solerti questus: modo strenuus ausis.
1.7.143  Nosti quantus honos vino est, et gratia: multum
1.7.144  Intererit, quali tu severis ordine vites.
1.7.145  Si jaceant humiles, modico potieris Iaccho.
1.7.146  Contra, proceras si adjungas vitibus ulmos,

pares curam depellere cantu,
1.10.21  Docta vocabatis Latias ad plectra Sorores.
1.10.22  Tunc ego non impar dictus colludere vobis,
1.10.23  Tunc nonnulla inerat numeris quoque gratia nostris,
1.10.24  Tunc ego, quid sit amor, poteram docuisse puellas,
1.10.25  Atque Elaphites celebrare nurus, seniumque
1.10.26  Conqueri, et a

1.11.45  Sectari. Mensis nam fercula salsa Lyaei
1.11.46  Excipiunt latices, majore et Bacchus honore
1.11.47  Salsamenta inter colitur. Proh! quanta Falerno est
1.11.48  Gratia Chaoniae post semina salsa Buthroti!
1.11.49  Incertum, illa magis nunc nobilis audiat ora,
1.11.50  Nobile quod mensis pretium intulit; an quia longo
1.11.51  Atticus

1.13.90  Et licet ad summum ventum sit, non tamen ultra
1.13.91  Processere irae, urbano quam frigidus usu
1.13.92  Mos praefinivit, muliebri et lege decorum.
1.13.93  Gratia dissiluit nam prisca, nec amplius illae
1.13.94  Osculo, et amplexu sese petiere puellae.
1.13.95  Jam garrire nefas simul aut ridere, nec una
1.13.96  Aut choreas juvat, aut

latices melioris aquai,
1.18.99  Hoc magis ad nos haustus demisisse salubres.
1.18.100  Quos si quis tollat fontes, imitamina pulcri
1.18.101  Omnia sustulerit: veterum haec quoque gratia tota est,
1.18.102  Quod jam de vestris vix unus forte magistris
1.18.103  Haud illos memoret, queis tanta est pagina rerum.
1.18.104  Haec utcumque tibi dixisse videbere

1.18.139  Numina es expertus, quinam te servet Apollo?
1.18.140  Dicendi nam sicut in arte est actio primum,
1.18.141  Actio postremum; in scribendo ita gratia totum est.
1.18.142  Gratia nescio quid: donum at caeleste Deorum
1.18.143  Spiritus ut, pulcro et veniens in corpore vita.
1.18.144  Hac sine nil multae labor improbus

es expertus, quinam te servet Apollo?
1.18.140  Dicendi nam sicut in arte est actio primum,
1.18.141  Actio postremum; in scribendo ita gratia totum est.
1.18.142  Gratia nescio quid: donum at caeleste Deorum
1.18.143  Spiritus ut, pulcro et veniens in corpore vita.
1.18.144  Hac sine nil multae labor improbus extudit artis,
1.18.145  Sed

culpant, mordentque maligni,
1.19.3  Candide Maecenas, humaniter, atque benigne, et
1.19.4  Pro tua amicitia facis, atque fide, ut tuus est mos;
1.19.5  Statque tui vivax, et stabit gratia facti
1.19.6  Semper apud memorem. Nunc, ipse ut non mihi desim,
1.19.7  Non quia me obtrectatori purgare laborem,
1.19.8  Sed tibi me cupiens magis, et mea facta probari

animum, et quali virtute notandum.
1.22.8  Hoc ne petis, Lector? Videor mihi poscere honesta,
1.22.9  Et facile quae possis, et concedere tuto.
1.22.10  Improvisa coit cum foedere gratia quodam,
1.22.11  Scriptorem inter, Lectoremque suum, unde benigne
1.22.12  Qualiacumque bibunt oculis, in verba magistri
1.22.13  Jurant Lectores (cerebrosos excipe

perdere mores.
1.23.150  Sic quidquid vulgo pueri aut didicere puellae
1.23.151  Aut pravum est, aut falsum et stultum: totaque doctis,
1.23.152  Credite debetur, quaecumque ea gratia, prelis.
1.23.153  Quorum ope decessit chartis pretium, exiguoque
1.23.154  De prelo librum pauperrimus aere ferebat,
1.23.155  Sollicitatque typos parvo pauperrimus

et amor cito vitreus iste
1.24.113  Dissiliet puncto unius mutabilis horae,
1.24.114  Defuncto Crasso. Tunc alta oblivia Crassis;
1.24.115  Tunc benefacta, cliens, patronus, gratia, amicus
1.24.116  Vento, ceu paleae, cedent portanda fugaci.
1.24.117  Cur? Crassi interiit quia morte potentia Crassi;
1.24.118  Atque aliam traducta statim migravit in

Hic veniunt herbae, mitis quas educat aer,
2.1.38  Et matutino ros novus imbre lavat;
2.1.39  Hic pecori fructus, niveique hic copia lactis,
2.1.40  Et prima est tonsis gratia velleribus.
2.1.41  Hic etiam ipse pater virus serpentibus atris
2.1.42  Abstulit, et nulli posse nocere dedit.
2.1.43  Tu quoque tu plures hic pro una, Pallas, Arachne

lecti carminis obveniat,
2.1.115  Quam vos in multam cum noctem non sine cantu
2.1.116  Alternis choream ducitis ordinibus
2.1.117  Ad blandae numeros citharae? Quae gratia! qui tunc
2.1.118  Vultus! quae moti corporis illecebra!
2.1.119  Ut festo circum sonuerunt omnia plausu!
2.1.120  Ut micuere pedes, ut micuere oculi!

*) Aeger Amicorum absentia Poeta Brenum ad luctum leniendum patierat, lectissimo illustrium feminarum convictu usurus. Sed contra evenit, nam ibi cum in amicissimas incidisset horum ipsorum, quorum gratia ille tam acerbe dolebat, aucto potius luctu, ex longo animi moerore in morbum Breni incidit, ibique periculose aegrotavit. *) . 60
2.2.61  Et jam primaevo demessus flore juventae

ipsae tantos contulerunt Charites.
2.8.73  Omnis in haec inhians longi spem potat amoris
2.8.74  Gens hominum, et primis illecebras oculis
2.8.75  Omnis amans hausit: pulcraeque est gratia formae
2.8.76  Humanum potuit quidquid amore genus.
2.8.77  Inde voluptatum sensus, sensusque malorum,
2.8.78  Quo datur alterius gaudia et illecebras

3.2.131  Usquam terra tulit, nec postera proferet aetas.
3.2.132  Sed vos, o moniti, vatem ne spernite, amici.
3.2.133  Jam satis est risus: jam salsis parcite rixis:
3.2.134  Gratia nunc coeat, nunc fidas jungite dextras.
3.2.135  Fallor, an evenit? laetor, plaudoque libenter.
3.2.136  At tu, ne, Francisce, putes, me poscere pacem

ad sidera votis,
3.3.18  Dicite qui sapitis, per quem venit, unde datus, cur?
3.3.19  Non ego de officiis vitae nunc certo maritae,
3.3.20  Aut quaenam in natos est matri, aut gratia patri;
3.3.21  Scilicet hoc unum quaero: quid nuptiae? et ecquid
3.3.22  Hoc voluit ritu indicto nature monere?
3.3.23   Omnia dispicias si magni haec moenia mundi,

fortis,
3.3.45  Conscia promeriti, numquam oblitura receptum
3.3.46  Munus, et officiis olim certare parata est.
3.3.47  Surgit in unanimes eadem quoque gratia fratres:
3.3.48  Sic domus officio patrii fulcitur amoris;
3.3.49  Sic sua quisque habet, et novit, curatque, suoque
3.3.50  Contentus frugi ducit sine crimine vitam.

ratio, neque enim haec nimium quaesisse laborat;
3.4.21  Quin magis officium unanimi nos, Pontice, amici
3.4.22  Vestigare decet, vetus et quibus arctior actis
3.4.23  Gratia consistat, majoraque robora ducat.
3.4.24   Primum ab amicitia impensis explodere curis
3.4.25  Somnia quemque velim, fictasque abolere Chimaeras,
3.4.26  Queis illam misere

4.1.9  Nunc ades, si umquam mea vota promptis
4.1.10  Tu recepisti auribus. O vocata saepe
4.1.11  Nunc adsis, Dea, nunc: mea si
4.1.12   Gratia et olim
4.1.13  Aureis invecta rotis parentis
4.1.14  Tecta liquisti, aut medio jugale
4.1.15  Passeres umquam si agitasti, et olim

175  Curarumque quies, medio in discrimine regni.
176  Parvula adhuc, dios referebat pectore sensus
177  Nata deo repetens coelestia dicta parentis,
178  Gratia dum toto fulgeret corpore, et omnis
179  Pompa venustatis. Nondum lanugine prima
180  Os mihi florebat, jussu cum Caesaris adsto
181  Cellarum custos, cui fas penetrare

520  Miles digressus pugnae sua vulnera monstrat
521  Victricique capit munera laeta manu:
522  Vos caput avulsum geritis plagasque recentes
523  Summa Dei omnigenas gratia fundit opes.
524  Vos sequar intactae Fidei certamina vincens,
525  Et vestris liceat semper adesse choris,
526  Quo mea Virgo 24 nitet, quo me splendore

52  Mentem Vezirus tunc sic evolvere coepit.
53  Caesar ubi regnas, non audet promere verba
54  Mancipium, ast animat, quo me tua gratia vexit,
55  Munus, meque tuae laudis sincera cupido. 55
56  Edocuit ratio, dirus quâ Sarmata vicit;

dum solvunt tibi si praeconia laudis,
74   Osmani valeant fato superesse perempti.
75  Deficiunt vires, mihi si tua gratia desit, 75
76  Partibus Arctois Iovis ales qui äera tranas,
77  Adsis mî, facilisque iuves tua gesta canentem;

109  Verberibus domino si fas est caedere servum,
110  Quis vetat, ut Caesar ius tale exerceat aequum? 110
111  Nobilitate omnes donavit gratia magni
112  Caesaris, anne sumus collecti e rure bubulci?
113  Audeat atque aliquis vi sese opponere an illi,

evexit caput, est fas sternere ut hostem.
109  At dubito, an potior pro crimine poena severa,
110  Sit veniae an munus, mitis quam gratia donat. 110
111  Abluere haud dextram potis est prima unda cruentam,
112  Germine secta novo crescenti pullulat arbos.

194  Dicta ego percepi, fida et sat pectora novi,
195  Parcere mente sedet, meritas nec sumere poenas, 195
196  Urbis amor patriae, dilectae et gratia gentis
197  Dextrâ sponte movent vindex deponere ferrum.
198  Hoc equitum tribuo fidei, peditumque vetustae,

haud virtute animi, nec robore dextrae,
260   Foemineo at cultu peperit sibi laudis honores, 260
261  Vultus ut species, et regia gratia cessit,
262   Coetus dumtaxat muliebris texerat illum,
263  Auri dum ingluvie, saevâ indole, mente superbâ

200  Sufficere adsuevit vestes, dein perdere cunctos, 200
201  Si quis vel Princeps vel Rex id forte petisset.
202  Illi sed nec opes prosunt, nec gratia regum,
203  Nam cuncta amisit dulci cum munere vitae.
204  Illum proculcans pedibus, canibusque vorandum

germanam et sinceram transcriptionem adiungere constituimus, ita ut ipsa ad genuinum contextum auctoris quam proxime accedat verba formasque eius fideliter servans atque a codice non recedens nec si de aperto mendo ageretur. Quae tamen legentium commoditatis gratia immutationes factae sunt, paucis accipe:
1. Quaevis verba in compendiis expressa resoluta sunt 2. In scribendis grandibus et minutis litteris atque in usurpandis interpunctionibus, quippe quae apud antiquiores

Bibliographia locorum inventorum

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Descriptio physico-politicae situationis Regni Hungariae, editio electronica (), Verborum 26295, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendesc].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Status actualis oeconomiae publicae, versio electronica (), Verborum 39967, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlenstatus].

Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Ex Graeco Homeri Hymnus ad Cererem, versio electronica (), 567 versus, verborum 3992, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - hymnus; versio] [word count] [kunicrhymnuscererem].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Jurić, Šime (1915-2004) [1979], Praefatio in editionem commentarii Marci Maruli de Veteris Instrumenti viris illustribus, versio electronica (, Zagreb), 778 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatioviris].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report