Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Ual?l[EI]* Your search found 605 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 201-300:201. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 10 | Paragraph | SubSect | Section] campum, ubi comitia regi creando haberi solent, caeteros principes nobilitatemque anteuenit. Locum ita uocant Pesto urbi proximum, quae quidem urbs e regione Budae in ripa Danubii sita est, ibique impedimenta imagine quadam ualli ex carris caeteroque uehiculorum genere facta, ut fert Iazigum consuetudo, communiuit. Intra paucos dies nobilitas uariis sententiis ac studiis, prout quisque aut per se animatus erat, aut ab alio persuasus, eodem
202. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 56 | Paragraph | SubSect | Section] in custodia habiti sunt, donec ingenti pecunia sese redemerunt.
203. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 111 | Paragraph | SubSect | Section] tamen raptim cum agmine incedentes, ne ualetudine correptos hostibus trucidandos relinquerent, simul ne profectio fugae similis esse uideretur, quae res hostium animos uehementer solet excitare. Quod ubi Valachi animaduertunt, ocyus Polonorum iter praeuertere statuunt, atque ante quam Poloni ualle ac saltibus excedant, in eorum impedimenta irruere, iussis Hungaris Turcisque extremum fugientium agmen carpendo turbare. Non defuit consilio fortuna. Nam Valachi regionum notitia celeriter susceptum iter per diuortia emensi, Polonorum
204. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 135 | Paragraph | SubSect | Section] praesidio obtinebant. Namque pridie quam eo Belmusius accessisset, uenturum eum Turcae per quemdam transfugam accaeperant. Itaque praefectus Turcarum euocatis circiter trecentis equitibus, prima uigilia traiecto Danubio, tribus fere millibus passuum a supradicto fano in quadam ualle occultus consedit; quum noctu eo peruenisset, ibi paululum et sese quieti dedit, et caeteros quiescere iubet. Mox hominum simul et equorum curatis corporibus tenuique cibo more Turcaico confirmatis, sexta diei fere hora, ratus, ut euenit, eo tempore Moesos uino graues
205. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 267 | Paragraph | Section] ubi Turcae in insidiis laterent, conuocatis militibus suis (praeerat autem ducentis circiter equitibus) iubet eos leui cibo uires corporis reficere, deinde equos sternere, paratosque in expeditionem esse. Primis igitur tenebris centum equites silenti agmine ex oppido emittit, docetque, ut circuita ualle in qua Turcae abditi erant, occulti a tergo illis considerent, et ubi signum consurgendi accepissent, hostes, sublato quanto maximo clamore possent, inuaderent. Ipse paulo ante lucem iubet puellas et coeteras iuniores mulieres choreas extra urbem ducere, atque in conspectu Turcarum audacter
206. Marulić, Marko. Epistola ad Adrianum VI Pontificem... [Paragraph | SubSect | Section] scribendi difficultas ut negarem jubebat. Lachrimae multorum et miserabilis uicinorum ad nos confugientium aspectus ut scriberem compellebant, conscientia autem paruitatis meae a scribendo animum retrahebat. Temerarium quippe uidebatur ut ego, qui neque dicendi ui neque authoritate ualeo, supremae dignitatis uiro quicquam persuadere ausim, nedum talia quae olim saepius ab aliis tentata in cassum cesserant. Porro cum mecum tacitus considerassem nequaquam absque nutu diuino id te deposcere quod ego praestare posse diffiderem, recepi tandem me quod rogabas facturum, non
207. Marulić, Marko. Epistola ad Adrianum VI Pontificem... [Paragraph | SubSect | Section] ut, si probaueris, continuo Romam mittendum cures.
Quod si res ista, quam orditi sumus, tam prospere quam optamus
successerit, nihil scriptis meis tribuas uelim sed Ei soli
gratias age qui, ut nos seruaret, et te inspirauit ut rogares
et me adiuuit ut rogata perficerem.
208. Marulić, Marko. Epistola ad Adrianum VI Pontificem... [Paragraph | Section] pro orthodoxae fidei
gloria ad expeditionem aduersus infideles assumendam
solicitaueris atque interim periclitanti Pannoniae opportunum
auxilium extemplo mittendum curaueris. Nihil ecclesiae
tuae salubrius, nihil tibi laudabilius, nihil Deo gratius hoc
tempore efficere potes.
exoratum uelim ut hoc opusculum, quod tue perpetue memorie dicaui, serena fronte suscipias, libellum scilicet cui est nomen Feretreis a claro tue domus cognomento. Inspector non tantum muneris quam cordis, et mee sempiterne, mi princeps, in te seruitutis officio.
debere profiteor. Suscipe igitur, te obsecro, perexiguum hoc opus tuoque protectum nomine ad communem minus literatorum utilitatem non ommissis, quae in margine ponuntur, auctorum citationibus (si uisum tibi fuerit) in publicum prodire cura.
de bel. Thra.
qui (sicut Appianus Alexandrinus exploratum habet)
filiis genuina est et haereditaria. Nam Dacos et Missos et Thraces (ut caeteros interim ommittam) bellicosos semper fuisse (ut Modestus
in insula Phara oppida.
Ex quibus pristinae Pharensium uires metiri debent, quibus olim una cum Lyburnis, qui (ut Vegetius
animas in captivitatem a comitatu meo abduxerunt. Alter filius meus,
Christoforus est in Hungaria et a Serenissimo Rege habet stipendium. Et alia plurima
pericula nobis imminent, ut hic nuntius meus plenius Sanctitati Vestre exponet. Et,
quoniam amplius resistere non valeo, ego cum comitatu meo sub Sanctitatis Vestre vestreque
Sanctę Sedis Apostolice presidium confugio et sub suis custodia, protectione et defensione
in omnibus et per omnia trado et relinquo. Accipiat Sanctitas Vestra me, filios meos et
statum meum, civitatem,
Nam de bene gestis per nos et domum nostram Frangepanam sanguineque nostro
pro defensione rei publice Christianae contra Turchas infuso sicut cronice et iam
Sanctitas Vestra scit. Scit etiam, qualiter sum pauper, et propterea omnibus mihi
servientibus satisfacere non valeo. Extat enim de continuo ad Sanctitatis Vestre pedes
Ioannes Andreas, procurator meus, et servitiis meis, qui etiam sunt pro fide
Catholica, insistit, nullam a me, iam est annus, laboris et stipendii sui habuit mercedem.
Igitur supplex deprecor, quod
Ecclesiae omnes animas aggregare. Quod dum erit fiet unum ouile angelicum,
similisque (qui canitur a te) Pastor praestante domino nostro Iesu Christo, cui
sit laus omnis et honor ac gloria, Amen.
mea demittit uirtus, tam gratia tollit.
Iacobi Boni Racusaei Hierarchiae tertii Chorus .VII. / Virtutes, Deo Spiritui Sancto dicatus, / qui Pastor inscribitur.
hinc aliam diuertit ad arcem.
tibi pariter fleres urbs inclyta mecum,
Sancte, recordetur Sanctitas Vestra, quod cum anno elapso ad
oscula pedum Vestrae Sanctitatis accessissem necessitatesque meas eidem
retulissem, et qualiter castrum Clissy ultra (propter neglectam circa me
provisionem) nullo modo tenere valeo, Vestra Sanctitas mihi mandare voluit,
quatinus illud dimittere non deberem eo, quod Vestra Sanctitas de illo cito
provisionem 18 Desideratur versus unus.
factura esset et sic, Pater
tanta huius regni et reipublice
Christiane recte constituende occasio pretermittatur. Ego, quantum maxime
possum, supplico Vestre Sanctitati, dignetur hec, que nunc scribo, diligenter
considerare. Quod ad me pertinet, licet satis tenui vale tudine sim ad onus tantum ferendum ac parum eciam idoneus, tamen neque
valetudini, neque rei ulli in mundo, neque vite sim parsurus, dummodo pro
desiderio Vestre Sanctitatis aliquid servire possim. Ad quod
ut istud uiuendi genus elegisse uideare.
Itaque mitto tibi hunc dialogum ut cum tua forte conferas ac, si probaueris, te
authore exeat in manus hominum, et noster Diocletianus uindicetur a calumnia.
Tranquilli Andronici Dalmatae dialogus Sylla,
Interlocutores Caesar, Sylla,
Pompeius, Minos.
CAESAR.
AN EVAsimus in terram, uale Charon; ego ad Plutonem festino. Dii
immortales, in quod discrimen adduxerat me fortuna, linter putri carie quasi
cribrum fathiscit: undique Palus scaturiebat, iam alluebat poplites, ac
posteaquam in ripam impegimus,
lamiarum sis, ut progressurus in forum oculos inducas,
domi uero deponas, et idcirco cęcutias in rebus propriis, in alienis
oculatissimus appareas. Proinde quin coerces istam intempestiuam linguae
petulantiam et uallo dentium constringis, ne dum libera uagatur nouos tibi
cruciatus afferat? Si tibi iniuria factum itur: experire iudicio.
Sed ecce Ascalaphum nomenclatorem ad nos uideo properare: audin quae mandata
ferat?
satis fuerit illis materiam tantum dedisse rudem illorum dolabris et asciis levigandam et expoliendam.
Apposuimus hic statim a principio nomina eorum, qui tunc maiores magistratus erant, quod per hos magna ex parte acta sunt omnia.
locum oculis nos postea circa extremum certaminis tempus conspeximus hostibus fuisse oppletum, maxime ianiczaris, quos vocant, qui, quicquid erat ultra illius pagi casulas, omnia longo ordine occupabant, inter quos fuisse caesarem postea fuit cognitum. Tormenta ita erant ibi posita quasi in quadam valle, propter quod nostris longe minus, quam si in plano fuissent, nocere potuerunt, et plus terroris quam damni intulerunt. Acie in hoc, quem diximus, loco, eo, quem diximus, modo et die paulo post solis exortum instructa (erat autem dies clara et multum serena) palatinus regem ex eo loco, quem
sim. Tu interim curato, ut ad diem et equos et pecuniam mittas. Paulus Jovius recens edidit librum de imaginibus clarorum virorum inter quos et nomen tuum breviter perstrinxit, quod ut perscriptum est, ad te mecum afferam, si librum ipsum ferre non potuero.
Spectabilis et Magnifice domine domine obseruandissime, salutem et mei commendationem.
Non potui expectare istic reditum V. M. D. multis de causis, sed praecipue ualetudinis gratia, nunc etiam non satis ualeo contracto istic frigore. Scripsi
quoniam spero me
occureret. Emam pro domino Sarkano zambilotum et illi mittam, quum ero nactus fidelem nuntium, vel ipse mihi significet, in cuius manus illud daturus sim, ne me arguat obliuionis aut negligentie. Negocium totum de prepositura tuę bonitati comitto.
tempestates. Pontifex decreuit aperire concilum Tridenti. Ut antea scripseram, Luterani autem iam ceperunt nationale concilium celebrare Frankfordie ad Menum fluuium. Nihil aliud dignum est ut scribatur.
ei ducem preficere.
Vellem res Germanice pacatiores essent: sed id velimus oportet, quod possumus.
Cetera breui coram. Veniam autem subsarcinatus rerum nouarum. Te autem, quemadmodum optaui, facturum esse omnia non dubito.
animi. Si me certiorem reddidisses ipso in ingressu in Croatiam, sine dubio illic te conuenissem partim propinquitate loci, quod sane non est in postrema parte commoditatis ponendum, partim quibusdam de causis, quę tibi (ut existimo) haud ingratę fuissent. Sed ne longiore quidem uia, dum ualeo, absterrebor a te conueniendo, si tu probaueris idque commode fieri poterit primo uere, nisi quid interim accidat, quod meum consilium anteuertat, postuletque accelerari meam profectionem: quam ego ex tuo mandato extemplo arripiam: tantum enim apud me ualet grati animi fidelis memoria ut
nomen suum strenue castellis rebellium expugnandis patientia et fide erga principem singulari, cui me etiam atque etiam commendes rogo. Haberem ad te mittere polipos et gelatos pisces ad mensem Februarium: proinde indica quo et ad quem mittere debeam.
et destructa est. Polipos distraximus, quia diu nihil respondebas. hic annus ut in aliis, sic in prouentu piscium fuit infelicissimus quamquam retia sero mergamus tamen uix tantum piscium capimus, quod satis ad esum esset. quicqud me uoles facere, extemplo scribe et uale feliciter.
nisi unius tui presentia, quem deus faxit quam primum videamus. Iam ex frigore quod in itinere contraxeram in occipicio, preterea etiam ex cruditate propter insomnium pene conualui, nuntio precipue de optatissimo tuo successu mirum in modum confirmatus.
Sunt autem qui censeant nunc agi a nostris de protrahendis induciis. Sed Turcus, ut aiunt, misit ad regem Persarum pro tractanda pace, quo expeditior sese in Hungariam conferat: quod deus auertat, et conatus impios demoliatur. Hec, ut accepi, ita scripsi.
classem subduxerunt.
Tu etiam ne graueris perscribere quid istic geratur, et qui sunt nostri Cesaris in Gallia successus. Sed maxime omnium me delectaret, si tua uxor, matrona honestissima, faceret te pulcra prole parentem, et recte ualeret.
gratissimum erit. sed multo esset iucundius ut tu nos inuiseres, uestigiisque tuis nostram patriam illustrares, et nos uicissim te piscatione oblectaremus. Nihil noui est alicuius momenti, nisi quod Galli et Angli non dubiam inter se pacem habent.
Nulli. . . 183 auras] Gn 2, 5-6
tunc imbres, sed iuxta flumine terram
secutus
Forte uiri facies illato lumine uisa
exanguia menbra,
IIC imprimere vellet ad omne maius et minus, quod mihi statim describas et significes. Nam ad festum Assumptionis Domine sinodus celebrabitur, ad quam ut portari vel ordinari si possent, bonum est. Clerici nostri nullibi posunt reperire.
indignatur, possem vere illud dicere, quod est apud poëtam:
spei opinio totos exhaurit, neque animadverto prius, quam annus exierit. Congerendum itaque nonnihil est, et futuris casibus reservandum, quos odia principum ac procerum, et ambiguitas hujus regni status assidue polliceri videntur.
intercessit frequentior, alioqui utrumque amo singulariter et complector propter mores ac litteras, quibus pollent. Si quid habes de rebus Germanicis et Italicis, perscribas velim, aut coram relaturus advola.
scias, si quae sunt. Sunt autem veteres ignes et incendia, novi vero luctus et angustiae ac mala universa, quae jam inde a clade Mohachiense nobis minitantur, utinam non opprimant.
apud me memineramus; si placebunt, amoris atque humanitatis erit tuae, sin minus, nihil mirabor, nam et ipse dignos esse, qui in spongiam incumbant, dudum novi. Saltem itaque vel semel perlegito, et Vulcano dein tradas.
atque in contubernio tuo honorifice pro voto et conditione mea habuisti, ut te non solum prae caeteris amicis unum potissimum, verum etiam non secus, ac meipsum amem.
dicunt, urburarum mearum ad festum divi Michaelis per te accipiam. Quod si praestiteris, omnes veri amoris erga me tui numeros explebis, et amicitiam nostram mutuam immortalem facies, meque magis tuum reddes imposterum, quam sim meus.
tuas ad me dedisti litteras, eodem has meas accipe. Etenim torserunt me tuae, torqueant et te meae, posteaquam non mei, qui te ut me alterum dilexi, sed cupparum, rei externae et periturae memoriam praecipue retinuisti.
ex intimo cordis penetrali procedit, rogoque, accipe paterno animo, et me complecti ac in numerum benevolorum tuorum velis assumere. Homines enim sumus, et sicut amare optimos jure quodam naturali inducimur, ita ab eisdem amari vehementer cupimus.
Si quidem pulcherrimum et christianum est, homines injuriarum oblivisci, errata corrigere, et dissidentia in unitatem revocare. De reditu tuo incolumi, quod primum debebat esse, gratulor, et felicitatem tibi precor, ac ex animo operam meam commendo.
operam, studium ac servitutem propensissimo animo, dudum alioqui tibi addictam offero et commendo, quae quidem in hac parte omni libertate mihi charior est, quum illa uteris. Ea ut saepe uti non dedigneris, oro, obsecroque plus quam vehementer.
commendare, eidemque quicquid servitute mea praestare possim, oro velis offerre. Eum ita videre desidero, ut neminem mortalium ejus ordinis et sacerdotii desideravi, tanta illius integritas, tantus recti amor et magnitudo animi apud nos percrebuit.
nostra impingat, posteaquam illam exercere desierimus. Satis itaque nunc de his, de quibus nec in posterum quoque verbum faciam. Nihilominus colam te, et omni observantia habebo, amare certe, ut solebam, nequaquam potero, ubi abs te negligi videor.
meas necessitates et tu jam in amplissima fortuna es: cuppas et alias res,
quas Budae accepisti, vel earum pretium mittas mihi. Quod quidem facies si bonus
vir es, ut hactenus fuisti, et memineris varias vices esse fortunae. Me tibi
commendo et omnia bona tibi opto.
voluntate Dei concedi mihi non
dubito. Itaque nec prosperis exultandum nec adversis dejici debere judico. Omnia
nempe humana fragilia sunt et caduca mutationibusque obnoxia.
hominis alterius amicae a nativitate mea. Juva igitur eam
opera, studio, re atque industria tua, et utrumque
nostrum salvum reddes, altero conservato.
adhibe omne patrocinium, et me indignationi ejus eripe. Nam quicquid felicitatis mihi astra pollicentur, in Statilii manus collocarunt. Immo Statilius ipse et fortuna et sidus meum est felicissimum, quem tu si nunc mihi reconciliatum efficies, omnia vaticinia tua fauste ac feliciter evenisse cognoscam.
Petrus Croata palam et gravissime conquestus sit de te illi. Quare? puto, intelligis. Avunculus ob id miris modis in te excandescit et implacabiliter irascitur. Hoc eodem momento ferme contigit, quo nuncius de adventu meo ad eum fuisset perlatus. Adeo studet fortuna, nos aequalibus calamitatibus obruere et in hisce miseriis conjungere. Hae tamen omnes nihil essent, si solum ira avunculi evitari aut mitigari posset.
|
266. Vrančić, Antun. Petro Royzio Maureae, versio... [page 310 | Paragraph | Section]
perscripsi, atque ad te ut ad
hominem doctissimum meique amantissimum mitto. Eos tui, Mauree suavissime, ubi
tua quoque littera et iudicio examinaveris gravissimo, Praesuli tuo Gamrato
velim reddito. Me vero, ut coepisti diligito.
267. Vrančić, Antun. Paulo Murany epistula, versio... [page 211 | Paragraph | Section]
copiam. Nam etsi fortasse aptius recitata piacuit: vereor tamen, ne pensitatius lecta
displiceat. Porro judicia publica, quibus non omnes
litterati scripta sua feliciter committunt, quam varia
semper, quam saepe iniqua consueverunt esse, non
ignoras.
268. Vrančić, Antun. Magdalenae Millaversiae, versio... [page 215 | Paragraph | Section]
ex eo
fecerit nihil, meos casus solabor ex alienis, tuisque saltem pascar virtutibus,
quibus quum per omnes aetates fuisti hucusque amabilis, tum in
senectute, quod erit cumulatius, fies etiam honorabilis.
269. Đurđević, Bartul. De Afflictione, Tam Captivorum... [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section]
Croaci: sed horum literae plurimum ab illis differunt forma, numero tamen et prolatione similes sunt. Et ideo impossibile est nobis latinis characteribus, ipsorum uocabulorum ueram prolationem imitari. Turcae quoque eadem lingua in aula eorum Regis, et in confinijs Sclauoniae uersantes, utuntur. Vale.
IOHANNIS GOTTscalci Carmen commendatitium.
QVod uarios homines uarias quod uiderit urbeis
Neritij nomen notaque fama ducis.
Raptus at a Turcis in uincula Bartholomaeus,
270. Đurđević, Bartul. Prognoma, sive Praesagium... [Paragraph | SubSect | Section]
id ausus sum facere. Cum enim coelum post tot luminaria stellarum, etiam lucernarum tenuem illam lucem non reijciat, certissime mihi persuadeo, id quod tenuis cliens offert, quantumcunque sit tenue, tuae celsitudini cum summa humanitate coniunctae odiosum non fore. Vale Praesul Reuerendiss. diuque Christiano populo, et studiosis omnibus incolumis sis et saluus. Louanij, 16. Calend. April. Anno. 1545.
hac aestate summo cum desiderio. Si aliis in rebus putabis me tibi
gratificari posse, significes velim: non fallam, ut spero, tuam de me
exspectationem.
alligato in memoratum puteum, paucis diebus post visa est cum eodem signo nare
per Dravum.
Apud Erdewd vix coena sumpta, ubi primum illuxit luna, solvimus, et enavigato
duorum millium spatio arces inibi existentes Boroh et Valco videre per noctem
non potuimus.
Die vero insequenti XXVIIII. cum ortu solis 29
apparuit nobis arx Zatha nomine, quam Turcae haud ita pridem solo tenus
diruerant. Inde jam penes
tum ob fidem in regem nostrum non
vulgarem, dignus certe est ut ejus vivat memoria. Ut enim non obscure vixit,
meritoque inter ductores belli relatus fuerat, ubi etiam obiit clara et
memorabili morte, clade Joannis Cocianeri in Comitatu Valco apud arcem Ivancam,
quae erat ante, quam a Turcis capta est, Francisci Zay collegae mei, dum
fugientis nostri exercitus qua frontem, qua latera, et demum omnes partes unus
inter duces magno animo et periculo suo protegendo, identidem
primum in ipso
pago porta eminet operis latericii simplex, et supra quadratos lapides sita,
magnitudineque ampliori multo quam pro usu nostri saeculi. Extra pagum ad duos
sagittae jactus arx fuit, quae in acuto colle condita, qui ab ima valle duorum
montium altissime a lateribus viae impendentium medius assurgit, manifeste
apparet,tutelae cujusdam causa castellum ibidem factum fuisse, quum et angustiae
illae natura fortes sint, et alia in parte nulla commodius via deduci
mentem venis. Venis autem quam saepissime, hoc praesertim itinere, in quo dum passim in homines Ragusinos incido, nequeo quin tecum et somnos et vigilias exigam. Verum quoniam avocor ab auriga, qui jam junxit meos jugales et insedit, finire epistolam cogor. Rogo itaque te, ut has inclusas ad patrem meum charissimum quamprimum mittere cures, in quo facturus es mihi rem pergratam.
272. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph |
Section]
273. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph |
Section]
274. Vrančić, Antun. Iter Buda Hadrianopolim, versio... [Paragraph |
Section]
275. Vrančić, Antun. Petro Francisco Parrhisio, versio... [Paragraph |
Section]
276. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page xvi | Paragraph | SubSect | Section]
indies magis magisque clarior reddatur: et in
maioribus rebus ita sese exerat, ne, quamvis virtutis, sapientiae, eruditionis ac
humanitatis tuae admiratores innumerabiles inveniantur, ego postremas inter illos
tulisse videri queam.
277. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 16 | Paragraph | Section]
et ad sacra aliosque usus pecuniae talenta centum. Si autem et tu ad nos scripseris de quibus placuerit, rem et nobis gratam, et amicitia tua erga nos dignum facies. nam nos statim effecta curabimus, de quibus nos voluntatem tuam cognoverimus. Vale. Ad hanc epistolam Eleazarus haec benigne rescripsit. Eleazarus summus sacerdos regi Ptolemaeo amico sincero Salutem. Eleazari pontifici ad regis Ptolemaei
278. Grbić Ilirik,... . Aristeae historia cum conversione... [page 18 | Paragraph | Section]
eligimus honestos et bonos viros ex singulis tribubus sex seniores, quos etiam misimus ad te, una cum lege. Tu vero Rex iuste et praeclare facies, si post absolutam ex mandato tuo descriptionem librorum, curabis ut isti viri rursus nobis tuto restituantur. Vale. Nomina interpretum ab Eleazaro missorum ad legis interpretationem Ex prima autem tribu hi sunt: Iosephus, Ezekias, Zacharias, Ioannes, Ezekias, Eliseus. Ex secunda
279. Andreis, Franjo... . Reverendissimo et observandissimo... [page 47 | Paragraph | Section]
Principes, qui in tanta oportunitate facile
possent se asserere in libertatem; sed atoniti expectant, ut Thurcus
ab expeditionibus victor et gravis hostis redeat, atque ipsos excindat.
nobis comercium tanquam
morbosis, vel aqua, et igni interdictis ex eo tempore per viginti dies subtraxerunt.
Nonnunquam tamen cymbala cum litteris, et nuntiis e vicino litore furtim se ad nos
proripiebat. Annuntiatum igitur fuit quarto Idus Augusti esse in valle Juliana septem
semitriremes Noviensium, et in eas incidisse Presbiterum Franciscum Adonisium cum
plerisque aliis nostratibus, qui Ragusium petebant. Juliana est in continenti e
regione Augustae inter Melenam, et Melitam. Nocte sequenti illi Novienses
(dixit Archidiaconus) num credis me nuntiorum quae
allata sunt quicquam latere? Scio 80 vela hostilia expectari, scio te exivisse
Praetorio speculandi causa, scio perforatam esse turrim Praetorii. Scio vos primis
tenebris recessuros celoce Perastina hic in valle praeparata. Et quamvis omnia optime
noverim, tamen non aegre fero a te mihi
protenditur acutum spatio ulteriori per
mille passuum, postea dilatatur. Sed ad Zephirum est bifidum, et vallem maximam Sancti
Joannis de Gradina quinquaginta stadiorum complectitur. Aquarum dulcium inopiam
pluvialibus solatur; fons tamen procul ab eadem valle maxima distat triginta stadiis
in campo magno pagi Blattae, qui multoties tantis scaturire solet aquis, ut stagnum ex
campo fiat, quod et pago nomen indidit. Blatto enim Blatto enim aquae Z: Blatto enim
Veneti. Terrestres D Tandem terrestres terestres copiae Z: terestres hostium copiae D
copiae, cum viderent suam classem classem in
valle Z: classem tempestate disiunctam et in vallem D in valle
reductam aedem sacram, et caenobium Divi Nicolai cremare, depredatae sunt totum
suburbium incensis pene omnibus privatis, et sacris aedibus, et navigiis,
cadaveribusque
terestres copiae Z: terestres hostium copiae D
copiae, cum viderent suam classem classem in
valle Z: classem tempestate disiunctam et in vallem D in valle
reductam aedem sacram, et caenobium Divi Nicolai cremare, depredatae sunt totum
suburbium incensis pene omnibus privatis, et sacris aedibus, et navigiis,
cadaveribusque suorum in ignem conjectis alii
nisi hoc vere nisi cum Scripho
Z Fes fratre
servituti eius mancipatum, et modo opportunitatem nactum aufugisse. Nos hominem in
vinculis, et custodia tenuimus. Interim de valle hostis movit classem pedetentim per
canale Interim de valle hostis movit
classem pedetentim per canale Z: Interim, cessato vento, hostis de valle
pedetentim movit Classem per Canale D in occidentale litus Sabionceli.
Ex viginti triremibus, et semitriremibus nulla erat, quae non fuisset
Nos hominem in
vinculis, et custodia tenuimus. Interim de valle hostis movit classem pedetentim per
canale Interim de valle hostis movit
classem pedetentim per canale Z: Interim, cessato vento, hostis de valle
pedetentim movit Classem per Canale D in occidentale litus Sabionceli.
Ex viginti triremibus, et semitriremibus nulla erat, quae non fuisset aliquo a nostris
damno affecta, alii malus, et antennae perfractae, alii rostra adempta, alii
lignea in
favillam redacta parietes fumo infecere. Postea universa illa manus profecta est
ad pagum Lombardae ad Veru, ubi sunt loca nostra delitiosa. Illuc enim venere cum
praeda, qui praecedenti vespere expositi fuerant in valle Tonsoris circiter mille
quingenti viri. Hi totam noctem quieti in litore dormiverant dormiverant Z: dormierant D , et ab hora prima
diei se per latitudinem insulae difundentes
devinces, et nomen tunm celebre manebit inter mortales in
memoria sempiterna, cuius maxima pars in tuam familiam et patriam redundabit.
Tunc demum intelliges, me tibi fideliter et amanter consuluisse.
dicas fratri tuo, si adhuc est Posonii, ne Raphaelem discedens in societatem suam admittat (et hoc propter bonos respectus), si forte cum illo vellet recedere. Nec ullo pacto teneatur in domo nostra, donec istic erit. Dicasque hoc etiam Vincentio. Vltra enim
Novo quoque Testamento Christus, et pater Abraham, omnes ad Mosen et prophetas ablegant, iubentes eos Scripturas scrutari, ut inde discant timere ac colere Deum, et ad vitam aeternam, devitato inferni exitio, pervenire.
Sic Petrus quoque, ac Paulus, iubent eos in hac obscura miseriarum valle attendere lucernae Scripturae, et eam dicunt esse sufficientissimam ad doctrinam, redargutionem, correctionem et institutionem: et denique ad efficiendum hominem plane peritum ad salutem, ut perfectus sit homo Dei, ad omne opus bonum integre instructus.
Quin etiam tantus honos a
Nam ad Ephesios sexto, quem locum citat, sic est Graece:
Sic Paulus Rom. 11 dicit: A quo, per quem, et in quem omnia. ipse enim et author et conservator est omnium bonorum, et omnia in eius gloriam spectare ac desinere debent.
ALTUM, proprie id est, quod a terra sublatum, sursum tendit. Inde igitur per metaphoram alias Alta vocantur val de difficilia, quod praealta et ardua sunt quasi inaccessa. Hinc Ecclesiasticus: Altiora te ne quaesieris. Psalm. 10, Altitudo sunt iudicia tua a conspectu eius: id est, superant eius captum. Alias valde praestantia ac gloriosa, quod sint supra communem sortem rerum, supraque humilis vulgi
nisi, quod humana imbecillitas eam nunquam satis plene in hac vita concipere potest. Ob hoc igitur divinae et humanae persuasionis discrimen, vocabulum Persuasionis de humanae vanitatis trivio sumptum, nequaquam divinarum spiritualiumque rerum maiestatem exprimit. Sententiam porro de persuasione Vallae et Budaei tanquam hominum, praesertim in linguis et philosophia eruditissimorum, adscribam. Laurentius igitur (inquit Bodaeus) persuasionem proprie vocari posse contendit, quam Latini Christiani Fidem, Graeci
Tophet dudum infernum significavit, ut mox audiemus. Significat alioqui, si vocis etymologiam exponas, idem quod vallis Ennon: quod proculdubio olim nomen proprium fuit viri, qui eam antiquitus possedit. Nam Iosuae 18 dicitur vallis filiorum Hinnon. et 2 Paral 28. Ipse adolevit incensum in valle filiorum Hinnon, et lustravit filios suos igne, iuxta ritum gentium quas interfecit Dominus in adventu filiorum Israel. Isaias cap. 30 usus est eiusdem vallis nomine diverso, nempe Tophet, pro inferno: et simul infernum depinxit. inquit enim: Quoniam ordinata est ab heri
est, tum in propria significatione
et populos in veritate sua. Zach. 3. Si in viis meis ambulaveris, tu iudicabis domum meam. Quarto, significat litigare: sicut Deus Gen. 6 pronunciat, Spiritum suum non perpetuo iudicaturum, id est, litigaturum cum hominibus. Sic dicit Ioel 3, se velle contendere iudicio, aut litigare in valle Iosaphat, cum omnibus gentibus. Unicus venit ad peregrinandum, et iudicabit iudicando. i. et audet nobiscum litigare ac contendere, vel etiam nos obiurgare. Significat iudicium etiam ipsum ius. ut, Hoc erit iudicium regis: 1 Sam. 8. Quinto, significat discernere aut diiudicare lites. Sic
in laude tua: id est, ut iactemus nos felices, qui talem et tantum, tamque bonum ac laudatum Deum habeamus. Ad laudandum valde, lib. 2. Sam. cap. 14, Sicut Absalon autem non fuit vir pulcher in Israel ad laudandum valde: pro, [?:-t ] omnes eum laudarent: vel, ut val de esset eo nomine laudabilis. Laudatum invocabo Dominum, 2. Sam. 24. Psal. 18: pro, celebratum, vel omni laude dignum. Virgines laudari: pro, nuptum elo cari. Psal. 78: Virgines eius non sunt laudatae. Forte alludit ad aliquod proprium genus praeconiorum aut
prohibuerit mala, praeceperit bona, consuluerit meliora, multa tamen misericorditer, plura longanimiter, nonnulla aegre et non sine magna indignatione permittit: mala quidem omnia, quae fiunt, tolerando: minora autem bona concedendo, interprohibita vero nonnulla indulgendo, etc. Valla, Indulgere (inquit) est concedere, et (ut sic dicam) obsequenter et quasi delicate tribuere. Optime ille: significat enim peramantem et facilem concessionem. Verum non semper accipitur in malam partem: ut culpandus sit qui indulget, licet proprie non indulgemus nisi mala, potissimum in
maxime difficilis est in Evangelistis, cum Iohannes Baptista dicitur comedisse locustas. Aliqui exponunt cancros: sed constat ex [?: ] nio, et Diodori Siculi fabulosa historia, homines [?: ] Oriente solitos esse quodam locustarum genere [?: ve- ] sunt enim val de varia genera aut species earum. [?: Q- ] et Aristophanes in Acharnis facit huius cibi mentionem. Levit. 11, inter immunda animalia [?: numeran- ] , quib. tamen aliquos solitos esse vesci apparet. [?: Quid- ] attineret prohiberi, ut immunda, si omnino
Marulić, Marko (1450-1524) [1522], Epistola ad Adrianum VI Pontificem Maximum, versio electronica (), Verborum 2644, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepistadr].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1522], Feretreidos libri tres, versio electronica (), 807 versus, verborum 8510, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [severitanipferetr].
Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].
Frankapan, Bernardin (1453-1529) [1525], Bernardinus de Frangepanibus Clementi papae VII, versio electronica (, Modruš), Verborum 544, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [frankapanbepist15250215].
Bunić, Jakov; Cortonus de Vtino Minorita, Bernardinus; Petrus Galatinus; Colonna Galatino, Pietro (1469-1534; m. post 1539.) [1526], De vita et gestis Christi, versio electronica (), 10155 versus; verborum 68245, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica] [word count] [bunicjvgc].
Kružić, Petar (m. 1537) [1526], Petrus Crusich capitaneus Segniae Clementi papae VII, versio electronica (, Senj), Verborum 555, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [kruzicpepist15260130].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1526], Stephanus Brodericus electus episcopus Sirmiensis, cancellarius Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 653, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15260317].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1527], De conflictu Hungarorum cum Solymano Turcarum imperatore ad Mohach historia verissima, versio electronica. (), Verborum 959, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - historia] [word count] [brodaricsmohach].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1532], Epistolae ad Thomam Nadasdinum, versio electronica (, Venecija; Beč; Beč; Beč; Venecija; Venecija; Venecija; Trogir; Rab; Sarvar; Venecija; Trogir; Bakar; Sarvar; Trogir; Sarvar; Trogir; Venecija; Trogir), Verborum 5603 (pro tem), Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepistnadasd].
Beneša, Damjan (1476-1539) [1534], De morte Christi, versio electronica (, Dubrovnik), 8402 versus, verborum 61948, Ed. Vladimir Rezar [genre: poesis - epica] [word count] [benesaddmc].
Grangya, Petar (fl. 1535) [1535], Epistolae duae, versio electronica (), Verborum 445, Ed. Vincze Bunyitay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [grangyapepist].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1536], S. Brodericus Episcopus Quinqueecclesiensis Nicolao Olao suo, versio electronica. (, Napulj), Verborum 163, Ed. Arnold Ipolyi [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepist15360226].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1538], Epistulae anni 1538, versio electronica (), Verborum 4332, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1538], Franciscus Andronicus Tranquillus Antonio Werancio, versio electronica (, Naghfalw (Siklósnagyfalu – Baranya megyei, Nuşfalău)), Verborum 64, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15380711].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1538], Franciscus Andronicus Tranquillus Antonio Wrancio, versio electronica (, Naghfalw (Siklósnagyfalu – Baranya megyei, Nuşfalău)), Verborum 354, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15381003].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1540], Epistulae anni 1540, versio electronica (), Verborum 996, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist1538].
Vrančić, Mihovil (1507 - ante 1571) [1540], Antonio fratri epistula, versio electronica (, Buda), verborum 288, Ed. László Szalay [genre: prosa - epistula] [word count] [vrancicmepist15400301].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1542], Petro Royzio Maureae, versio electronica (, Kraków), Verborum 186, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15420110].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1543], Paulo Murany epistula, versio electronica (, Alba Iulia), Verborum 101, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15430516].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1543], Magdalenae Millaversiae, versio electronica (, Alba Iulia), Verborum 523, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15430720].
Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], De Afflictione, Tam Captivorum Quam Etiam Sub Turcae tributo viventium Christianorum : cum figuris res clarè exprimentibus ; Similiter de Ritu, deque Caeremoniis domi, militiaeque ab ea gente usurpatis ; Additis nonnullis lectu dignis, linguarum Sclavonicae & Turcicae, cum interpretatione Latina, libellus (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbafflictio].
Đurđević, Bartul (c. 1506 - c. 1566) [1545], Prognoma, sive Praesagium Mehemetanorum : primùm de Christianorum calamitatibus, deinde de suae gentis interitu, ex Persica lingua in Latinum sermonem conversum. (, Leuwen), Ed. Đurđević, Bartul [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - libellus; poesis - epigramma] [word count] [djurdjevicbprognoma].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1550], Antonio Verantio Tranquillus Andronicus, versio electronica (, Tragurii), Verborum 210, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15500225].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Petro Francisco Parrhisio, versio electronica (, Sofia), Verborum 137, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15530812].
Grbić Ilirik, Matija (1503/1512 - 1559) [1559], Aristeae historia cum conversione Latina, versio electronica (), Verborum 3353, Ed. Nino Zubović [genre: prosa oratio - historia; prosa oratio - versio] [word count] [grbicmaristea].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1570], Reverendissimo et observandissimo d. Domino meo Antonio Verantio Archiepiscopo Strigoniensi etc. in Hungaria, versio electronica (, Tragurii), Verborum 1755, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15700202].
Rozanović, Antun (1524-1594?) [1571], Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica (), 15122 verborum, 255 versus, Ed. Nives Pantar [genre: prosa oratio - historia; poesis - ode] [word count] [rozanavauz.xml].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1571], Ad Archiepiscopum Strigoniensem Antonium Verantium, versio electronica (, Posonii), Verborum 901, Ed. László Szalay Gusztáv Wenzel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [andreisfepist15710630].
Vrančić, Antun (1504-1573) [1573], Casimiro nepoti suo salutem, versio electronica (, Galgocz), Verborum 82, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [vrancicaepist15730503].
Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
280. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
281. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
282. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
283. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
284. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
285. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
286. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
287. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
288. Rozanović, Antun. Vauzalis sive Occhialinus Algerii... [Paragraph |
Section]
289. Andreis, Franjo... . Ad Archiepiscopum Strigoniensem... [page 219 |
Paragraph |
Section]
290. Vrančić, Antun. Casimiro nepoti suo salutem,... [Paragraph |
Section]
291. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 4 |
Paragraph |
SubSect | Section]
292. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 24 |
Paragraph |
SubSect | Section]
293. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 28 |
Paragraph |
SubSect | Section]
294. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 170 |
Paragraph |
SubSect | Section]
295. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 191 |
Paragraph |
SubSect | Section]
296. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 205 |
Paragraph |
SubSect | Section]
297. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 251 |
Paragraph |
SubSect | Section]
298. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 277 |
Paragraph |
SubSect | Section]
299. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 299 |
Paragraph |
SubSect | Section]
300. Vlačić Ilirik,... . Clavis scripturae sacrae, pars... [page 302 |
Paragraph |
SubSect | Section]
Bibliographia locorum inventorum
Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].
1 2 3 4 5 6 7
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.