esse duxi, ad hoc ut tu pro tua prudentia efficax rei huic remedium ponas. Ego certe eos diserte instruendos esse puto quod mens tua ea fuerit ne illi amplius vicinias promulgare ausint. Qui autem aut id fecerit aut prohibitionem processionum plebi diserte publicaverit, eum condignas inobedientiae suae poenas daturum. Vale, meque ut facis ama. Jakovlye, 24. Septembris 1793. (NAZ, EAE, vol. 113, nr. 33)

mjesto da, Rasutim ſglobima terse sva raspada. Iſ smartnese iſvuchi isctu uſe, al ſamani, More proſcdiruchi ù dubinu svjeh sni. 10 Josc jedan plovasce po moru, koga val ſa priklopit stasce s' vegljom silom do mal. Al s' purre sidro cim ù more padasce, Val s' naporom mnoghim ki dasku tiskasce, Dasku, kâje od plavi raſbjene, meghju dva

More proſcdiruchi ù dubinu svjeh sni. 10 Josc jedan plovasce po moru, koga val ſa priklopit stasce s' vegljom silom do mal. Al s' purre sidro cim ù more padasce, Val s' naporom mnoghim ki dasku tiskasce, Dasku, kâje od plavi raſbjene, meghju dva 15 Tac ſubaje ustavi od sidra, dase sva Usadi tù tako, kô cjavlim pribjena, I sidru

Tac ſubaje ustavi od sidra, dase sva Usadi tù tako, kô cjavlim pribjena, I sidru nikako dà pasti morska ù dna. Rukam potomgase on hrabren uhvati, Val s' srechjom u cjas – se uſdiſce isti ti, 20 Prjateglski ki na kraj dadega citava. Ako tebe (ovo ſnaj) hochje Srechja ſdrava, Stvarimchjese sluscit, ſa tebe spasiti,

Puccine Nechie ikomu smaert da prosti, Sillno Morre sred Dubine Jâs otvorrâ beſ Millosti. 20 Samo jedan tusgian plovve, Koga Morrſki val ismucci, Saman pommoch vappi, i sovve Kada bjesno Morre bucci. Sidro docîm k' mom upadda 25 Sctizza k' gnemmu ter doplje Subaâ k'

hochie proriditti; Mnosg potokâa cinni od svudde 15 Pomgniv s' rallom isdubstiti: Baerso Mladdoſ, i vesselo Dosta ù trakâa Rjeku djeli, Vale ustavglia, docim Selo Viddi ispunnit svescto sgelli. 20 "Basctinnechie bit Prilika, Kâse ù dosta djeli Glavâ Sasvè usmnosgna, prem velika

Gore i valovite objem proch uſdiſce. Pomorzim sva prite, i jur ubljedisce, 10 Erih strah priuſe ſle smarti. Jedna gnih Ù luku tisnuse tuga iſbavi i od svih. Val ù drugu udara svogaje i van puta: Na voglju od silnih vjetar potisnuta, Bjesnu moru ona cim odoljet nemore, 15 Steghnuta bj sasvim ù jaſne ponore. Raſlikos tâ ù

tebi dam ù mre metati, Da mijh pak svjechjam ti budesc iſkati. Pripov. V. Metat dinare ù Morre, a iskatjh s' svjechjom. Ribagne Dalmatinſko. Cîm smiri svû vechie saedittoſ pjenasti Ù paervo Prolietchie Val Morrſkom pò Vlaâſti, Dalmatin koij – je prem hittar po tminni, Dôk Jessen dospije Ribbagne svê cinni: Samjerna spravvaje; tuj Subglje, tui Plavi 5 Cegljaddi dostaje, sctoe trjeba da spravvi. Cîm Ribbar uppassi, gdje doghie k' Svjettlosti, I

399. [396.] De Coelio se aegrotum invisente, sive "De laudibus amicitiae".
4.399.1  Languebam fractus vires et pallidus ora:
4.399.2   Languentem ut visit Coelius, en valeo.
4.399.3  Quod succis medici haud poterant, hoc dulcis amicus,
4.399.4   Ut venit, dulci praestitit alloquio.
4.399.5  O melior succis, meliorque potentibus herbis,

5.350.4   Nil est molle magis, nil magis est fatuum.
5.350.5  Digna viro nec agis, nec scis, enervis, ineptas
5.350.6   Et tantum doctus dicere delicias.
5.350.7  Tulle, vale, fueras vir quondam; facta puella es.
5.350.8   Salve, Tulla, viri foemina sub specie. 351. Ad Aulum, omnibus merito invisum.

5.420.2   Id fateor grato pectore promeritum.
5.420.3  At durum est, tantum tam longo tempore ferri,
5.420.4   Seque gravem multis noscere ab indiciis.
5.420.5  Ergo vale: hoc demo pondus tibi denique; talis
5.420.6   Debetur tali gratia promerito. 421. Ad Quintum de ejus in comptu ac vestitu elegantia.

5.900.4   Aura meos nubes spargit in aerias:
5.900.5  Non secus ac sterili, mandat qui semina terrae,
5.900.6   Nec profecturis littera bobus arat.
5.900.7  Ergo vale: tibi quaere alium, quem fallere possis,
5.900.8   Nullam et pro meritis, Thyrsi, referre vicem. 901. [895.] In

tibi, Cinna, placere,
5.1008.2   Si possem, placui nec tibi, Cinna, tamen.
5.1008.3  Restat, ut hinc abiens placeam. Mihi culte labore
5.1008.4   Nequidquam longo, Cinna superbe, vale. 1009. [1003.] In Gelliam comitum turba stipatam.
5.1009.1  Seminecem, tabo enectam, non corpore pulchro,
5.1009.2   Non raris

Quodque boni acciderit, Cinname, quodque mali.
5.1329.3  Tu mala mi large impertis, sed quae bona cunque
5.1329.4   Sunt tibi, me spreto, Cinname, solus habes.
5.1329.5  Ergo vale: damni, curae, moeroris abunde,
5.1329.6   Ut nihil ipse addas, mi reor esse domi. 1330. [1323.] Cui carmina foeda, huic et vita impudica.

Si quid me scribere, versus
5.1413.2   Aut audire tuos est opus, heu, graviter
5.1413.3  aegroto et mortis versor prope limine in ipso,
5.1413.4   Si neutrum est horum, Postume, jam valeo. 1414. [1407.] Quid sibi praecipue in carmine displiceat.
5.1414.1  Odi ego delicias verborum, cassaque rebus
5.1414.2  

92. In Cinnam, se sibi uni inservire velle dicentem.
7.92.1  Tandem more tuo dicis te vivere velle,
7.92.2   Quidquid agas, uni commodus ipse tibi.
7.92.3  Cinna, vale; fugio: nam qui sibi commodus uni
7.92.4   Esse parat, nulli non parat esse gravis. 93. Ad Aulum, viros ingenio praestantes vitantem.

132. Ad Avitum interpellatorem quaerentem quam valeat et quam sit districtus.
7.132.1  Quaeris, quam valeam, quam sim districtus, Avite.
7.132.2   Nec valeo et rebus distrahor innumeris,
7.132.3  Quandocumque aliquis, notus mihi nomine tantum,
7.132.4   Me vexare aliquo forte labore parat.

7.185.2   Inque domo Tullae regna superba tenet.
7.185.3  Qui novus est, hunc illa unum miratur, amatque;
7.185.4   Vilescit quisquis desiit esse novus.
7.185.5  Tulla vale: procul hinc fugio. Fortasse revertar,
7.185.6   Ut fieri possim rursus et ipse novus. 186. Hortatur amicum, ut Lycoridem deserat.

quae te mihi reddet,
8.33.8   His me una e tenebris eximet orta dies. 34. Ad Clementinam Rossiam Lyda reversa.
8.34.1  Clementina, vale, rediit mea Lyda, reverti
8.34.2   Illa suum vatem sub sua jura jubet.
8.34.3  Te colui Lydae cultor, nec gloria parva est,
8.34.4   Quod potui Lydae te statuisse loco.

ut corpora cernant;
8.47.8   Ut mentes cernant, non dedit ingenium. 48. Ad Lydam ex faucium morbo valentem.
8.48.1  Lyda, vales; valeo vates tuus, atque solutis
8.48.2   Ambo jam pariter faucibus eloquimur.
8.48.3  Coetum hilaras dulci sospes tu voce frequentem,
8.48.4   Verba mihi Aoniis laeta fluunt

pudor. 257. Cur toties Lydam laudet.
8.257.1  Cur Lydam toties dicam, Corvine, requiris:
8.257.2   Quod, qualem volui, dicere non valeo.
8.257.3  Nec menti carmen respondet; multa volutat
8.257.4   Mens intus, carmen pauca sed evoluit.
8.257.5  Ergo instare operi cogor, si forte labore

321. Cur Lydam colat, Gelliam fugiat.
8.321.1  Cur Lydam sector, fugio te, Gellia? Amores
8.321.2   Quod modo tu sentis, quos ego praeterii.
8.321.3  Illa, senex in qua valeo, vigeoque, nec, ulli
8.321.4   Ne vincar, metuo, sentit amicitiam. 322. Cur poeta Lydae placere studeat.
8.322.1  Jure tibi

Pinguis ubi multo gramine terra viret.
8.521.7  Illic lanigeras dulci mulcebis avena
8.521.8   Tu pecudes, dicam carmina laetus ego.
8.521.9  Carmina, quae pulchrae de monte aut valle propinqua
8.521.10   Auribus arrectis excipiant Dryades,
8.521.11  Et Lydae (eximias Lydae nam dicere laudes
8.521.12   Mens est) eximiis laudibus invideant.

8.587.2   Anxia ni premeret mi quoque corda dolor.
8.587.3  Nunc tecum tristes modo possum jungere curas,
8.587.4   Atque tuis moestus fletibus adgemere.
8.587.5  Haec valeo: in luctu, si quis te non amat aeque,
8.587.6   Solamen gelidum, verba diserta dabit. 588. In funere Violantae.
8.588.1  Chara

paterna,
9.202.14   Nunquam erit, ut memori defluat ex animo. 203. [200.] Poeta rusticaturus Romae valedicit.
9.203.1  Roma, vale, juvat hinc vacuos decedere in agros,
9.203.2   Qua trita humano sit via nulla pede.
9.203.3  Illic sollicitas animi deponere curas,
9.203.4   Atque meo tandem vivere more

Bay et historiam itineris Angli, si bene recordor, Alzil, qui post Kockium octo annis occidentales Americae oras perlustravit. De successu negotiorum tuorum si tibi molestum est me de tempore in tempus edocere, mihi sat erit si eum Francisco breviter indicaveris, una eidem commiseris ut id mecum communicet. Vale. Jakovlye, 21. Octobris 1794. (NAZ, EAE, vol. 113, nr. 134.)

Journal pro mense Septembri, Octobri et Novembri non legi. Cum et tu et Philippus (cui salutem ex me deferri peto) illud teneatis, quaeso, dirige tuum ad Franciscum Raffay et, ut illud mihi communicet, eidem committe. Mea te humanissime reveretur. Vale meque ut facis ama. Zagrabiae, 1794. 10. Decembris Hic aliquis sparserat lectorem ex alio capitulo nominatum et Taisp. eo translatum esse propterea quod in instantia 13 canonicorum allegetur nullum officii huius

1.72  Hunc vatem merito queis fama ad sidera tollit
1.73  In genere hoc operis; tamen et persistere coeptis
1.74  Et tentare volo, sua per vestigia gressus
1.75  Figere si valeo, monstrato et currere calle.
1.76  Est quodam prodire tenus; lex insuper extat
1.77  In Pindo nulla a Musis et Apolline lata,
1.78  Quae vetat ingenuos, cum facta domestica

nosti enim quod ardeam desiderio te ocius amplectendi. De novis non est quod tibi significem. Ego in rustico meo otio, quantum per valetudinem licet, scriptitando tempus fallo. Cum redieris, communicabo tibi Dissertationem de congregationibus Regni Sclavoniae, cui nunc supremum manum impono. Vale meque, ut facis, ama. Jakovlye, 28. Octobris 1797. (NAZ, EAE, sv. 114, br. 140.)

Forte detectio haec meditatum a Gallis descensum evanescere faciet; ego enim in eam nunc delapsus sum opinionem quod hi descensum unice sub spe conspirationis huius decreverint. Ego per hanc paucorum licet adhuc dierum rusticationem vires meas recepi et commode valeo. Cupio ut tu quoque sanus agas et confectis prospere negotiis tuis ad nos proximius revertaris. Vale meque, ut facis, ama. Jakovlye, 28. Aprilis 1798. (NAZ, EAE,

evanescere faciet; ego enim in eam nunc delapsus sum opinionem quod hi descensum unice sub spe conspirationis huius decreverint. Ego per hanc paucorum licet adhuc dierum rusticationem vires meas recepi et commode valeo. Cupio ut tu quoque sanus agas et confectis prospere negotiis tuis ad nos proximius revertaris. Vale meque, ut facis, ama. Jakovlye, 28. Aprilis 1798. (NAZ, EAE, vol. 115, nr. 32.)

adminus pro proxima vacantia Millos praenotetur. Ita ego quondam operabar, donec propior eram ad prima subsellia, et successit mihi quod complures gentiles nostros provexerim. Tu maiorem adhuc ac ego quondam influxum habere potes. Utere illo in bonum Patriae. Non exiquum, crede mihi, exinde solatium in senectute tua capies. Vale meque ut facis ama. Jakovlye, 21. Iulii 1798. (NAZ, EAE, vol. 115, nr. 49)

ipse quod comitatus tibi deferre non possit, immo quod ad eius officium pertineat authorem culposae huius machinationis detegere et promeritae poenae subicere. Ut primum urbem intravero, investigabo fundate totum hoc negotium et, quod iustum fuerit, disponam. Significa quaeso mihi quam habes de reditu tuo prospectivam. Vale meque ut facis ama. Jakovlye, 4. Augusti 1798. (NAZ, EAE, vol. 115, nr. 52.)

Si quos ex illis iam domum praemisisti, quaeso dispone ut etiam ante tuum adventum mihi communicentur! Si per insperatum Sigraio deterius tractari et aut salarium aut comendatia emanere deberet, quaeso te, eo rem age ut posterius potius emaneat; notae enim tibi sunt meae oeconomicae circumstantiae. Vale meque ut facis ama. Jakovlye, 1. Octobris 1798. (NAZ, EAE, vol. 115, nr. 77.)

ob oculos ponas, agnoscent indubie publici interesse ut ego per hoc adminus tempus (si adhuc Deus tam diu vitam prolongare dignatus fuerit) in officio conserver. Ut autem id re ipsa praestes, per veteranam nostram amicitiam te etiam atque etiam oro. Vale. Jakovlye, 16. Octobris 1798.

Dragi prijatel. Ja sem potlam premislil da ako me genu, gdo god mi

Namque coturnices quoties loca frigida penna
Destituunt celeri, longo cognovimus usu,
Hoc quoque consuetas terrae consistere tractu.
Quod si quottidie volucrum quid forte necare
Ipse velis et valle Breni, conscendere amoenum
Hunc ego te jubeo, dicunt quem Sylvula, collem. Goriza illyrice idem, quod latine sylvula.

hîc, multaeque locus neque prodigus herbae.
Hoc ego pauperius nil vidi rure, meaeque
Hîc esto finis, quoniam jam longa, Camoenae. De Valle Nucis, illiricè Orascjaz. VII.
Occasum versus post Malphum pulcra videri
Intratur vallis: nomen nux plurima patrum

Praesidiis scelerum se turba effundet Averno,
Et modo quos delent, fors delevisse pigebit.
At quid ego haec ultra? Jam desine Musa. Relicta
Valle nucis, petitur Malphanum,et jam sole caduco
Adveniens vesper sua quemque in tecta reduxit. De Cannosa

fletu ora rigant, ululantque gementes.
Maximus ast oritur luctus, cum corpus ab ipsis
Aedibus effertur tumulandum: ibi vel pater orbus
Extinctae soboli, germanae aut frater ademptae,
Aut sponsus dulci extremum vale dicere sponsae
Cogitur heu! neque enim hi funus comitantur, ut angor
Plus cruciat, feretrum portant qui sanguine juncti,
Quorum unus tumulo, aut aliis qui carior, infert.
Dat Cererem, Bacchumque domus,

Si tendis, contra in solem sed prima cadentem.
In longum tenuata jacet: si latius esset
Huic spatium, multum inde suo accessisset honori.
Quà pelago incumbit, scopulis ac cautibus altis,
Pars multa, in valli speciem praecingitur; at nec
Appulsus etiam lenes, accliviaque absunt
Littora. Rarescit numero, nam dena colentis
Pascere quae populi satis aptè millia posset,
Vix mille

non irrita partes.
Contra difficili si foemina forte laboret
Hîc partu, quidam pago reperitur in omni
(Altior hic aliis legitur, validusque juventa)
Obstetricis obit tali qui munia pacto.
Valle sub alarum comprensam utroque lacerto
Primùm ille in sublime levat, mox leniter aegram,
Sic tamen ut pedibus nequeat contingere terram,
Succutit, ingeminatque frequens, dum denique foetus
Motu

Canalitarum. XVIII et seq. Vallis Canalitanae. XX Fluviorum per hyemem in valle stagnantium. XXII Venatus coturnicum qualiter ibi fiat. XXIII Venatus aliarum volucrum. ibid.

Foeminae hujus loci nutricum officio in urbe funguntur. LII Descriptio cujusdam rusticani in urbe spectaculi. ibid. In valle Nucis. Aquis vivis maximè hic locus abundat. LVII Ubi naves bellicae in ora Rhacusana soleant consistere.

Jam valeo, jam membra vigent, solitoque colore,

Per Monaca.
Onda, che senza legge il corso affretta,
Benchè limpida nasca in erta balza,
S’ intorbida per via, perdesi, o balza
In cupa valle a ristagnar negletta.
Ma se in chiuso canal geme ristretta,
Prende vigor, mentre se stessa incalza;
Al fin libera in fronte al Ciel s’inalza,
E varia, e vaga i riguardanti alletta.

Al fin libera in fronte al Ciel s’inalza,
E varia, e vaga i riguardanti alletta.
Ah quell’ onda son io, che mal sicura
Dal raggio ardente, o dall’ acuto gelo,
Lenta impaluda in questa valle oscura.
Tu, che saggia t’ avvolgi in sacro velo,
Quell’ onda sei, che cristallina, e pura
Scorre le vie, per cui si poggia al cielo.

Per Monaca, ovvero per qualche illustre persona amante del ritiro.
Questo fiume real, che le bell' onde
Da illustre derivò limpida vena,
Non scorre aperti campi, o valle amena,
Ma fra concavi sassi il corso asconde.
Così non teme il Sol, se i rai diffonde,
E fa dell' ampia Libia arder l'arena;
Nè l'intorbida mai turgida piena
Di

vagam juga celsa colentem,
Et nemora, et valles, antraque magnificis
Excepi hospitiis, civiliaque otia jussi
Ducere, et extruxi maenia, quae validam
Frangere vim Martis valeant, et valla locavi,
Et docui saevo ponere frena mari;
Spumantique via docui procedere pinum,
Vela tument, rostro scissa dat unda locum.
Mars ignem accendat belli, gravis ira, furorque

denique dolor meus, qui omnem medicinam antea effugiebat, unde quodammodo relaxetur. Probet e caelis hanc meam vir optimus voluntatem, habeatque veluti aeternum pignus amoris illius, quo ille me, ego illum dulciter complectebar. Vale. DE VITA ET SCRIPTIS JUNII ANT. F. COM. DE RESTIIS PATRICII RAGUSINI COMMENTARIOLUM FRANCISCI MARIAE APPENDINI E SCHOLIS PIIS Junius Antonius Restius Ragusae

perbelle repraesentari, et ideo grammaticam tuam valde bonam futuram, si valde fuerit quaestuosa. Quod ego omnibus studiis tuis opto, et brevi coram videro; nulla enim res me a te, et urbe, praeter tempestatem, intercludit. Vale. Dabam Canosae A. D. MDCCCVII. Kal. Dec. IN OBITU JUN. ANT. F. COMITIS DE RESTIIS PATRICII RAGUSINI AMICORUM CARMINA

de amicitia ut coram audivere loquentum
1.2.166  Multa gemunt miserae, lacrymarumque ubere vena
1.2.167  Ora sinusque rigant certatim heroides ambae.
1.2.168  Utque vale extremum dixerunt, suppositisque
1.2.169  Plumea pulvinis ut sella excepit utramque,
1.2.170  Tum vero falsi devictae vulnere amoris

foco utilis, et lamnas dare idonea cupis.
1.7.129  Quod si forte mola tereti ut fregeris ipsas,
1.7.130  Ut frumenta, nuces, quali te pulte farina,
1.7.131  Quali pane beet! Cereri vale dicere tuto
1.7.132  Jam liceat, bubus juga demere, frangere aratra.
1.7.133  Castaneae domina magni venduntur in urbe.
1.7.134  Incola Arupinus quantum non extudit inde?

vitiis si fama, valetudo, bona, vita,
1.8.121  Gloria queis emitur, mutantur amoribus, atque
1.8.122  Luxuria, et ludo! Haud dubie hic latet illecebra ingens.
1.8.123  I, monitor, vale: ego, ut dederit se occasio primum,
1.8.124  Experiar. Qui tunc revoces, retrahasque ruentem?
1.8.125  Nec vitiis sine magnis vixit Horatius. Ad nos
1.8.126  Immortalia

2.3.88  Quandoquidem nostro nil pote vos animo
2.3.89  Eximere. Heu! ventis jam jam volat acta carina,
2.3.90  Seque meis sensim subtrahit ex oculis.
2.3.91  Jamque, Basille, vale…. Sed vos nunc ite perennes,
2.3.92  Ite piae nostris luminibus lacrymae. ELEGIA IV. AD FULVIUM IN SICILIAM

2.7.22  Quanto candidulum signat honore caput!
2.7.23  Hoc Venus imposuit signum regina, suoque
2.7.24  Hanc fore subridens de grege dixit Amor.
2.7.25  Eja age! jamque malo vale dic, nova nupta, pudori:
2.7.26  Crede mihi: nihil est jam tuus iste pudor.
2.7.27  Gaudia quin licito propera decerpere fructu,
2.7.28  Tot Divûm magno tuta patrocinio.

varios late populos sine lege vagetur
3.2.53  Libera. Sic veteri Pindo, veterique Aganippe
3.2.54  Decidit omnis honos. At tempore semper ab illo
3.2.55  Aonides errant modo Sorgae valle virenti,
3.2.56  Valclusaeque jugis, ubi tu, Petrarcha, choreas
3.2.57  Ducis ovans Cytheraea incinctus tempora myrto.
3.2.58  Et quoties urbem, seu limina magna potentum,

iamiam cessare labores
239  Dum memores veteris cernunt telluris, et amplis
240  Illyriae campis pictos reviviscere flores,
241  Agrestique novos calamo resonare parentum
242  Arte modos; viridi fidas dum valle reducit
243  Pastor oves, teneras lento vel colle capellas;
244  Undique dum saxis reboant et montibus almi
245  Illyrides ac Illyrides vox icta cavernis
246  Bis redit, et resonans nitidis renovatur

Popovich adjacens dabis. Quid pro instructione in Musica solvendum fuerit, A. R. Dnus. Cathecheta, meus singularis amicus pro me solvet, cui omnia restituam. Percipe tuas res bene, ut mihi studium gaudio sit, vale. Tuus pater P. S. Unum kalendarium dabis a. r. Dno. Cathecheta, unum clarissimo Dno. tuo Professori, unum Dno. Directori Acxich, residuum

hungaris tributus exstiterit. Ceterum consectaria conclusorum dietalium majorem nobis adhuc (si regimen accesserit) mancipatum parant — quid ergo eatenus sentiatur? An non in concursu Slavonitarum, salvo Verböcio, consilium separatum petere, cum pecunias sufficientes habeamus, illudque restaurare, approbationem majoritatis consequi valeat? Si te circa 20. usque 22. Varasdini futurum scivero, sic veniam, et super his consultaturi. — Vale, amaque te Amantem tuum Joannem.

28  Strata at cuncta forent si haec propugnacula, posset
29  Regia progenies ea pectore sola tueri.
30  Haud opus est vallo, Princeps ubi constitit ille. 30
31  Ut mons assurgens proprias tegit undique turmas,
32  Odrysias cohibens unus sic ipse catervas

12  Te sine quî vivam! tecum mea vita sepulta,
13  Horreo nec mortem, nisi quod te, dulcis amice,
14  Eripere haud valeo, quo langues, carcere duro.
15  Quid prosunt gemmae, quarum mihi copia dives, 15
16  Si mihi thesaurum rapuit ferus hostis iniquus?

91  Proque tuis lacrymis fluat hosticus undique sanguis,
92  Pelle, invade, urge, ferro populare, vel igne.
93  Dextrae qui vigiles, quaenam ardua valla resistent?
94  Tartareas valido superares robore portas.
95  Horrens castus amor saevi discrimina belli 95

omnes pro libertate reposcunt.
108  At frustra clamant, miseras eduntque querelas,
109  Audit quas nemo procul urbe e valle reductâ.
110   Sylva erat annosis plantis, atque aspera dumis, 110
111  Lucus cui adstabat vitreo circumdatus amne,

Bibliographia locorum inventorum

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1792], Theocriti, Moschi et Bionis idyllia omnia (excerpta), versio electronica (), 476 versus, verborum 5000, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - idyllium; poesis - versio - ex Graeco] [word count] [zamagnabidyllia].

Baričević, Adam Alojzije (1756-1806) [1793], Epistulae XVI invicem scriptae, versio electronica (), Verborum 7902, Ed. Luka Vukušić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepistpenzel].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1793], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 28. Maii 1793, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 1108, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179305].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1793], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 24. Septembris 1793, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 155, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179309].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1794], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 21. Octobris 1794, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 802, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179410].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1794], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 10. Decembris 1794, versio electronica (, Zagreb), Verborum 460, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179412].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1797], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 28. Octobris 1797, versio electronica (, Zagreb), Verborum 490, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179710].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 28. Aprilis 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 624, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179804].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 21. Iulii 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 442, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179807].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 4. Augusti 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 643, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179808].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 1. Octobris 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 577, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh17981001].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 16. Octobris 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 1108, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh17981016].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Mažuranić, Ivan (1814-1890) [1837], Honoribus Magnifici Domini Antonii Kukuljević , versio electronica. (, Zagreb), versus 315; Verborum 3140, Ed. Vladimir Mažuranić [genre: poesis - carmen; prosa oratio - commentarii] [word count] [mazuranicikukuljevic].

Brlić, Ignjat Alojzije (1795-1855) [1837], Epistula ad Andriam Torquatum filium, versio electronica. (, Brod), Verborum 442, Ed. Ivan Brlić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brliciaepist].

Drašković, Janko (1770-1856) [1839], Epistula ad Metellum Ožegović (Rečica, 12. 11. 1839), versio electronica. (, Rečica), Verborum 125, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [draskovicjepist18391112].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report