Your search found 605 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 401-500:

subscripsimus, aliisque pluribus praesentibus solitum juramentum et fidei professionem in manibus ejusdem cardinalis praestitit. Die 21. Aprilis Balthasar Kercselich, a latere canonicus, a Sua sacratissima Majestate, ad commendationem suae excellentiae episcopalis, abbatiam sanctissimae Crucis de Valle Segniensi collatam accepit. Quae abbatia, cum per civitatem Segniensem capituli ejusdem canonico Joanni Homolich collata prius fuisset, ad productionem et edoctionem juris conferendae abbatiae suprascripto canonico abbatiae sanctorum Petri et Pauli de Kacs in dioecesi Agriensi per Suam

rebus tricesimam exigi patiatur. In conferentiarum altera baro Stephanus Patachich, colonellus et in confiniis commissarius, varias ex officio difficultates | proponens. tale ad eas accepit responsum, ut videret facile, eo vota plurimorum tendere, quatenus officio vale daret. Vir perspicax observavit praepotentias, et Josepho Raffay 700 fl. officii commissariatus designari, mortuo locumtenente Erdoedio cum vidisset Adamum Batthyan, hominem juvenem ac vix 24 annorum, constitutum a patruo bano ea lege locumtenentem, ut a vicebano Rauch et

item bis vel semel, puta in authumno v. g. hordeo et in aestate pannico, eadem terra soleat inseminari? 8. An terrae non inseminatae falcari valeant vel sint pro pascuis, aut plane pro neutro? 9. Quales illae terrae sint, an videlicet arenosae? saxosae? argillosae? in planitie? monte? valle? aquarum exundationibus et stagnationi obnoxiae aut excavaturis per decurrentes aquas vel non? 10. Fimo an indigeant? et quot annis firmiatio durare solet. 11. Quot animalibus subarantur? duobus, tribus, quatvor, sex aut octo? ac quoties pro seminatura, semel, bis, aut ter? 12. Quid anno

pluribus hominibus relata extitit. At colonellus referentem redarguit minatis compedibus, et redire confestim jussit, atque ad 20. diem Januarii incassare pecuniae praecepit, populique oppositionem figmenta officialium voluit. Frater igitur | meus, accepto ab amicis vale et mortis suae praeco, rediit Ternoviticzam, convocatoque populo, jussa generalis et colonelli eisdem exposuit, provocans semet ad eos, qui secum ad colonellum iverant. Quibus nil respondentibus, consilia continua apud capitaneum Petrum Liubojevich agitabantur, ac tandem ut pro die illa 20.

et is relegisset, tantisper cogitabundus mareschallus gratam sibi esse reponit, rogatque, ne Beckio aut ulli alteri etiam in copia eandem porrigat, sed ad propria abeat et, cum a se vocatus fuerit, tunc redeat. Promisit ei suam omnem operam et benevolentiam. Sed edicente episcopo Palkovich, se vale accepturum a reliquis commissariis dicturumque, replicam suae dedisse excellentiae, consensit. Sed dum Hungariae cancellario semet eatenus scripturum dixisset, rationem postulavit. Dicente Palkovichio. quod ab eo dependeret foro, cogitabat tantisper et ut scribere cancellario possit, edixit.

an de his cum cancellario locutus fuerim; dixi: omnino. Tum reposuit: ego servire illis desidero, sed me magis movet servitium regium et honor bani; dicasteria omnia in ea sunt opinione, quod causa tumultus domini terrestres sint; potius cum pluribus quam cum aliquibus sentiam. Tandem, accepto vale, ab eodem discessi et ad Patachich eidem omnia retuli, cancellario autem nil de his dixi, ne sim jurgiorum occasio. Consiliarius Patachich, quid sibi postrema voluerint a Kollerio dicta, tum confidentius mihi aperuit, et, quae enata esset pro actis illis commissionis dissensio intra banum et

in Christo filia nostra, salutem et apostolicam benedictionem. Cum multa alia Romani pontifices, quibus nos plane quidem immerentes successimus, tum hoc praeclare sapienterque fecerunt, ut, quae provinciae ac nationes in finibus perpetuorum christiani nominis hostium positae tanquam valli quidam atque aggeres munitissimi contra ipsorum impetum existimantur, eas illi quam diligentissime observarent, praecipua benevolentia complecterentur et singularibus etiam, ubi res ferret, benefices exornarent. Ejusmodi est florentissimum Hungariae regnum, quod tu, carissima in Christo filia

cum ad senatum promoveri nequivisset ob affinitatem Francisci Hadrovich, tamen visis perpensisque civitatis confusionibus, post reditum judicis ex tavernicali sede (quae domini comitis Josephi Illyesházi ultima fuit, nam, ut supra, paulopost ad officium curiae regiae judicis ascendit) officio vale dixit. Communitas tota est protestata doluitque, Szalle ipsemet, resignationem non posse acceptare magistratum, pronunciavit. Tandem cum resignans nec comparere voluisset ad magistratum, petitum fuit, ut suae resignationis motiva scripto daret. Reposuit ille, se, dum et quando sive a comite

ad inferiorem Sclavoniam ex gratia regia mittitur cum salario 600 fi. annue. (Mors canonici Schitaroczi.) Die 30. Februarii Zagrabiae obiit Sigismundus Schitaroczi cantor et canonicus Zagrabiensis ac abbas b. virginis Mariae de Valle, in qua familia Schitarocziana in masculo defecit integre; isti Schitaroczi aliter Darovich vocabantur. Superiore anno frater suus Thomas defecit. A morte fratris tenuit cantor episcopalia praedia, nempe unum in vico Latinorum Zagrabiae, collatum a morte

ratio, ut, cum in ipsa expendenda semel animum defixeris, modum tenere non possis; posteaquam vero eadem a te latinis versibus est reddita, nescio quomodo jucundior est, atque gratior; domesticam enim quandam laudem continere videtur. Vale. ARGUMENTUM / LIBRI PRIMI. Totius operis de natura rerum argumentum proponit Auctor, mundique

1971  Hic etiam ascensùs sunt tempora, descensùsque
1972  Omnia, inaequales sint arcus quamlibet, aequa.
1973  At quae est mobilitas punctis sublimibus aeque,
1974  Imae aut valle viae, toti, quod corpora tranant,
1975   Respondet spatio; hanc ipso metimur et arcu;
1976  Nam via majori pensari mobilitate
1977  Major, ut existant paria omnia tempora, debet.

2209  Hi quoque praecipitent per dorsum ut montis; eoque
2210   Impete dimotae rupes tum, vulsaque montis
2211  Fragmina dent magnos sonitus, vastamque ruinam
2212  Per nemus antiquum, et sata valle virentia cultâ,
2213  Excidium ferant subjectis urbibus ingens,
2214  Ut quoque scintillam excipiens stipula una propagat
2215   Protinus ingentem campis flaventibus ignem;

359  Illae non liquidi directis tramitis oris
360   Decurrunt; sed devexa regione feruntur
361  Principio, tranantque loca inferiora petitis,
362  Inflectuntque viam, clivosa ut valle, cavatam;
363  Quippe ita demissas post impetus evehit ipse
364  Ocyor apricum ad collem, frondentis ad umbras
365   Aut nemoris: tremit improviso oppressa columba

feruntur,
807  Et post dum portus tetigere, obeuntque propinqua
808   Oppida; namque sero finduntur saxa calere
809  Ille, terraque hiat ventis, radiisque perusta.
810  At valle in media, qua sese viribus aer
811  Temperat adversis, hinc ardens, frigidus illinc,
812  Ver agitur; pulcher nec jam unquam vertitur annus;
813   Nam paulum Sol hinc se a vertice flectit, et illinc,

1019  Certa tamen nihilo minus esse videbitur, illam
1020  Si bene pernoscas, et tutemet ipse revolvas:
1021   Monstrabit siquidem, nihil hic discriminis altis
1022  Esse locis, tumeat sublata val unda, vel aura;
1023  Nam si materia constaret Terra fluenti,
1024  Assimilique sui, velut aer, tota, et abiret,
1025  Quidquid praeterea est, seseque reconderet imum
1026  

2456  Si speciem, vel equis orituris denique raram,
2457  Profecisse putant deducta hinc scilicet arte.
2458  Quin et aves quibus est studium nutrire canoras,
2459  Quas fortunata de valle Canaria mittit
2460  Insula, uti laeto soboles ea pulchrior ortu
2461  Adveniat, venerem exercentes vere tepenti,
2462  Et blandas molli versantes pectore curas

inter partem Lunae lucidam et obscuram. Quem limitem atmosphaera redderet valde confusum. Illuminarentur enim partes intermediae lumine reflexo ut in crepusculis, ob quod a nocte ad diem transiretur sensim. Apparent in Luna quotidie lucidissimae quorundam montium cuspides, radicibus et subjecta valle nigerrimis ita, ut nullo modo sub sensum cadant. Apud nos perquam exiguum, potissimum in ipso Solis ortu vel occasu est discrimen luminis in parte montis immediate illustrata a Sole et parte reliqua, quam illuminant radii ab atmosphaera reflexi.

sine ullo ordine partes aliquae illuminentur plurimum, aliae omni etiam luce destitutae penitus nigrescant. Fortasse et montium diversa positio turbabit theoriam. Altissima enim quaedam montium juga, ut eorum, qui ad 4 milliaria assurgunt in America hinc et inde a Quitensi valle, ad eam altitudinem deveniunt, per quam lumen deberet transmitti ad centrum sectionis umbrae. Et alibi reflexio radiorum Solis in mari ad angulum perquam exiguum potest augere nonnihil lumen in locis positis inter axem et superficiem.

diversa, eademque haud omnibus ardet.
1.249  Hinc erit, ut summis in collibus edita moles,
1.250  Illa quidem levisque adversaque, non tamen ulla
1.251  Verba tibi reddat, si valle humilique locatus
1.252  In campo, studio voces jactabis inani.
1.253  Tunc missa oblique veniet vox, atque remissa
1.254  Oblique invento discedet ab objice, et, auras

1.2.672  Supra Indum Gangemque supra, felicia regna
1.2.673  Qua Sinae posuere oris felicibus, et se
1.2.674  Ingenti [y] vallo scythico tutantur ab hoste. 675
1.2.675  Non et Bactra vides, Serasque, et Perfidis arva;
1.2.676  Assyrios, Parthosque, et Caspia caerula, et amplum

1.2.718  Nobilis ismario quamquam illa superbiat Orpheo,
1.2.719  Haec patriae [a] notas longe mihi praeferat arces? 720
1.2.720  O patria o mihi cara vale! Feror avius almum
1.2.721  In Latium toto peragrato victor ab orbe,
1.2.722  Si non Eleae properans tibi munus olivae,
1.2.723  Ast hedera, et lauro mixtum parnasside

3.2.23  Thaboris, ah superum quondam lustrata choreis,
3.2.24  Grata deo sedes; solymae vos pulcra valete
3.2.25  Pascuaqua irriguique amnes sylvaeque lacusque.
3.2.26  Tuque vale tu dia specus, tu conscia partus
3.2.27  Virginei, dilecta vale domus. Ergo ego numquam
3.2.28  Te visam? Numquam cunas, atque annua sancti
3.2.29  Natalis jam sacra colam? Quis

deo sedes; solymae vos pulcra valete
3.2.25  Pascuaqua irriguique amnes sylvaeque lacusque.
3.2.26  Tuque vale tu dia specus, tu conscia partus
3.2.27  Virginei, dilecta vale domus. Ergo ego numquam
3.2.28  Te visam? Numquam cunas, atque annua sancti
3.2.29  Natalis jam sacra colam? Quis limina sparget
3.2.30  Pallenti viola et ferrugineo

heic invisus ideo adpellatur, quod quum in amplissimi viri Corrarii legati veneti comitatu Boscovichius Constantinopolim tandem navigasset, paullo post ibidem lethalem in morbum inciderat etc. [y] Ingenti vallo .... Nempe muro illo admirandae cujusdam magnitudinis, quo tota Sinarum regio, quasi urbs quaedam continuis moenibus, circumdatur: in longum enim ad 300. milliar. German. producitur; 40. cubitos altus est, 15. latus: quem tamen Scythae vulgo Tattari anno 1049. facta irruptione penetrarunt,

30  Nec velle id, vates quod tuus, ingenium
31  Omne licet promam solers, atque impiger omnes
32  Contendam nervos, efficere haud valeam;
33  Ut certe haud valeo, quod mandas, dia Latinis
34  Maeonidae magni carmina carminibus
35  Vertere sic, vates summo ut contendere vati
36  Ardore ac pulchris haud dubitem numeris:

autem lacrimans, et cursu concita conjux
6.478  Andromache, dii clarum genus Eetionis;
6.479  Thebam, et Hypoplacios magna ditione tenebat
6.480  Qui Cilicas, Placii nemorosa in valle virentis; 480
6.481  Occurrit subito venienti; sola secuta
6.482  Quam nutrix festina sinu trepidante ferebat
6.483  Hectoriden parvum, unigenam, pulchrumque nitenti

acer Danaos, versoque paventis 400
8.401  Tergo instans turbae postremos caedere nunquam
8.402  Cessabat. latos capti formidine campos
8.403  Transmittunt, alto donec se condere vallo
8.404  Contigit, ac Troas, diramque evadere cladem.
8.405  Huc postquam illati curvas tetigere carinas,
8.406  Inter se, trepidi rerum, exhortantur; et ambas

12.64  Terrebat, trans quam nec saltu evadere, cursu
12.65  Nec facili quibant transire. abruptus utrinque
12.66  Nam margo, et praeceps descensus; desuper alti
12.67  Et valli horrebant, duro quos robore, acutos,
12.68  Ingentes, densos magno fixere labore
12.69  Certatim Graji, saevos munimen ad hostes.
12.70  Nullus equo, valida currum cervice trahenti,

levem subtus pedibus, manibusque superne.
13.72  Ipse autem; ut liquidum celeri secat aëra lapsu
13.73  Accipiter, saxo cum se demisit ab alto,
13.74  Ille sequens ima conspectam in valle volucrem:
13.75  Sic celer hos, nisu fugiens pernice, reliquit.
13.76  Primus Oilides cedentem agnovit, et ora
13.77  In socium obvertit mirans; dehinc talia fatur:

rex, vulnus grave passus; acuti
16.634  Atque manum stimuli figunt, nec sistitur ater
16.635  Sanguis adhuc; torpetque humerus; sustollere telum
16.636  Nec valeo, aut hostem contra pugnare. peremptus
16.637  Interea jacet heu Sarpedon, optimus inter
16.638  Ille viros, magni proles Jovis: at pater ullum
16.639  Non tulit auxilium, nec fert. sed

pugnare decet, non dictis addere dicta.
16.775  Haec fatus, praeit ipse, subit post Martius heros.
16.776  Ac veluti, densi agricolae cum dura bipenni
16.777  Robora succidunt certatim in valle reducta; 
16.778  Auditur longe vastus fragor: haud secus illic
16.779  Aeraque, taurorumque obstantia terga sonabant
16.780  Ensibus, atque hastis pulsata micantibus. ibat 780

Atrides Menelaus, acuta cuspide leto 70
17.71  Dejectum, victor spoliabat fortibus armis.
17.72  Ac velut in celsis nutritus montibus audax
17.73  Cum leo vi fretus pascentem in valle juvencam,
17.74  Armenti decus, arripuit; fregitque tremendo
17.75  Dente ferox primum cervicem, hinc viscera saevus
17.76  Dilaniat superaccumbens, hauritque cruorem;

Iliacas at pubes tollere ad arces. 210
18.211  Inclytus ante omnes Hector furit; atque potiri
18.212  Exstincto, atque caput molli a cervice resectum
18.213  Figere avet summo in vallo. Consurge, jacere
18.214  Desine; jam subeat mentem pudor, optime Achilleu,
18.215  Te vivo, Iliacis Patrocli membra relinqui
18.216  Ludibrium infelix canibus. tibi turpe sodalis

Areithoo dorsum, dum territus acres
20.567  Retro vertit equos. moribundo hic corpore nigram
20.568  Planxit humum: bijuges turbati, effusaque lora.
20.569  Ignis ut arentem per saltum in valle reducta
20.570  Cum furit, ac validi miscent incendia venti; 570
20.571  Flamma nemus late sese diffundit in omne:
20.572  Sic campum superis par vi ruit ille per omnem

simul: postquam satiata voluptas,
217  Talibus est regem dictis affata Calypso.
218  Ergone Laërtae sate claro o sanguine, fines
219  Sic patriae ad caros properas? felicibus opto
220  Auspiciis, longumque vale mihi laetus in aevum. 220
221  Si tamen heu scires, quantos tibi fata labores
222  Ante parant, patriae venias quam vectus ad oras;
223  Credo equidem, haec mecum servares limina major
224  Et senio et

sequuntur
215  Bisdeni supraque duo, sociosque profecti
216  Nequidquam flentes moesti post terga relinquunt.
217  Jamque iter emensi niveo de marmore structa
218  Tecta vident Circes media surgentia valle;
219  Montanique lupi circum fulvique leones
220  Stant placidi in foribus, quos diva potentibus herbis 220
221  Lenierat. non illi acres venientibus instant,
222  Sed blandi, et longis testantes gaudia

Solliciti precibus pavitantem urgemus: at ille 260
261  Redditus in sese tandem sic ora resolvit.
262  Ivimus, horrenti qua procubat ilice silva,
263  Contigimusque domum secto de marmore structam
264  Valle sub umbrifera. Cantu solata laborem
265  Intus inaurato texebat pectine telam
266  Seu dea seu mulier: sociisque vocantibus ultro
267  Inverso resonos patefecit cardine postes,
268  Accivitque viros.

addidit ore.
258  Munere laeta meo jam gaude o candida nympha;
259  Nam paries claram revoluto temporis orbe
260  Progeniem: numquam di spe fraudantur inani:260
261  Sit prolis tibi cura. vale o dilecta, neque ulli
262  Prodens facta refer; si nescis, magnus aquarum
263  Rector ego. dixit, subiitque undantia ponti
264  Caerula: at illa gravis Pelian et Nelea partu
265  Edidit, a magno

aut rupe volucrem.
352  Contra ego secreti processi ad litoris oram
353  Vota diis facturus, iter miseratus ab alto
354  Expediat si quis misero, reditusque secundet.
355  Jamque procul residens diversa in valle, ubi ventis
356  Aequora tuta silent, palmasque in gurgite lotus
357  Omnes caelicolas supplex in vota vocabam.
358  Tunc mihi dī facili sparserunt lumina somno,
359  Eurylochus dum parte alia

puer o, mea magna voluptas,
137  Accipe et haec manuum, dixit, monumenta mearum,
138  Dona, quibus niteat felici tempore quondam
139  Nupta tibi: interea genitrix tua cara reponat
140  In thalamo servanda. vale o mihi laetus, et oras 140
141  I patrias, rursumque tuos invise penates.
142  Tantum effata dedit juveni: gavisus at ille
143  Dona capit, quae cuncta cavo Pisistratus axe
144  Condit,

parentibus aevo;
423  In tenero has demum sedes jactatus adisti?
424  Dic age vera mihi referens: hostilibus armis
425  Urbsne fuit populata, ubi quondam tecta parentes
426  Incoluere tui; an sola te in valle relictum,
427  Servantemque greges pecudum niveosque juvencos
428  Praedonum avexit pelago manus effera, et oris
429  Vendidit his captum domino, pretiumque recepit?
430  At senior contra lacrimis

163  Ingressi juvenes jussere abrumpere coeptum.
164  Quid facerem? jussum perfeci haud sponte laborem
165  Victa minis. fors nulla mihi se ostendit amica,
166  Nec valeo quidquam moliri pectore, taedas
167  Quo fugiam has misera, et detestatos hymenaeos.
168  Ipsi etiam poscunt connubia nostra parentes,
169  Iratusque super gnatus furit, omnia rapto 170
170  Vasta

quoque balantumque greges, armentaque caedi,
352  Et cererem passim raptari et munera vini
353  Aspiciens utcumque fero, vi pressus acerba,
354  Auxilioque carens; tot enim compescere solus
355  Haud valeo: hostilem at saltem prohibete furorem.
356  Quod si ardor vos tantus habet me sternere ferro,
357  Sternite, nil renuo; multoque occumbere praestat,
358  Cernere quam semper scelerosa atque impia facta,

multa vi dura trahebat
169  Cornua. nec potuit pervincere: quippe laborum
170  Inscius, indoluitque manus et mollia fractus 170
171  Brachia; dein medios ita voce affatus amantes.
172  Non ego non tantum valeo: succedat et alter
173  Fortunam experiens; capite arcum: et robur et ipsam
174  Ille animam rapiet multis. occumbere praestat
175  Scilicet, elusos voto quam vivere nostro,
176  Degimus heic una quod

aut fugeret vultus, qui plurima passus
115  Bis decimo tandem patriam contingeret anno:
116  Durius est gelido semper tibi marmore pectus.
117  Illa autem: stupor altus habet me, nate; nec ullas
118  Aut valeo cupido voces expromere ab ore,
119  Aut petere; ipsum etiam nec possum cernere contra.
120  Quod si verus adest Ithacus, post nosse licebit 120
121  Scilicet id melius nos inter; namque tenemus

aut qui sapientes videri volunt, ut se vulgo haud praecellere nobilitate arbitrarentur, nisi a vulgari recepta opinione religionis et divinitatis recesserint, neque sapientiae laudem assecuturos putant, nisi nova et portentosa dogmata in religionem invexerint, quanto tu Ragusinam civitatem vallo quantisque praesidiis obfirmabis, ne tanta pernicies e proximis regionibus 5 Non ego A, B: At non ego D 9 qui te nunquam viderat omittit D 11 versatur A, D: verseretur B 13 praefecit Romanus pontifex A, B: praefectum Romano pontifice D 20 Quid igitur... dignus putarere

descendas; scis rem esse invidiae plenam, scis primos ferme vestros Scriptores Bonfinium, Ranzanum Galeotum exteros fuisse; scis denique quale inter Extensionem Hungariae et Croatiae discrimen intercedat. Praestolor tuum responsum. Vale. Magnifico Viro Nicolao Skerlecz Stephanus Salagius obseqium. Epistola Magnificentiae Tuae die 15 Julii exarata, non nisi die 2 septembris ad me perlata est. Quae Causa exstitit quam

Nunquam ego authoritate, quae in me nulla est, imponere Tibi contendi. Neque enim me latet quale sit inter civilem ex Litterariam Rempublicam discrimen. In hac ego Tibi, quam promeruisti, Palmam lubens concedo, pro me vero a te imposterum nihil aliud requiro quam ut tantillo meliorem de Litteratura Gentis Croaticae opinionem habere, et si quae tibi in futurum Litteraria Concertatio cum quopiam intercedet, ne eum Levitatis animi, Iudicii defectus et partium studii adeo promte damnare velis. Vale.

ut neque Apostolico Regi meo, si me primatem Hungariae, neque summo pontifici, si purpuratorum patrum principem renunciet, magis placere velim quam pulcherrimae veritati. 10 Haec mihi dum vivam, in rebus humanis dea erit. 11 Vale Illustrissime Domine, meque potenti patrocinio tuo tueri pergas. 12 Zagrabiae, X. Kalendis Junii MDCCLXXXIV.

unum vitrellum Von Hoffmanischen Tropfen adferas. 9 Commendavit mihi frequentiorem horum usum Hormayer. 10 Pretium tibi reduci cum gratitudine deponam. 11 De aliis rebus coram. 12 Interea vale meque ut facis ama. Jakovlye, 28. Maii 1793. a tergo Excellentissimo et Illustrissimo Domino Maximiliano Verhovecz, Episcopo Zagrabiensi et S.C.R.A. Maiestatis

instruendos esse puto quod mens tua ea fuerit ne illi amplius vicinias promulgare ausint. 6 Qui autem aut id fecerit aut prohibitionem processionum plebi diserte publicaverit, eum condignas inobedientiae suae poenas daturum. 7 Vale, meque ut facis ama. Jakovlye, 24. Septembris 1793. 3. Jakovlye, 9. Septembris 1794. Excellentissime

Americae oras perlustravit. 39 De successu negotiorum tuorum si tibi molestum est me de tempore in tempus edocere, mihi sat erit si eum Francisco breviter indicaveris, una eidem commiseris ut id mecum communicet. 40 Vale. Jakovlye, 21. Octobris 1794. 5. Zagrabiae, 10. Decembris 1794. Chare amice! 1

et Novembri non legi. 25 Cum et tu et Philippus (cui salutem ex me deferri peto) illud teneatis, quaeso, dirige tuum ad Franciscum Raffay et, ut illud mihi communicet, eidem committe. 26> Mea te humanissime reveretur. <27 Vale meque ut facis ama. Zagrabiae, 1794. 10. Decembris 28 Hic aliquis sparserat lectorem ex alio capitulo nominatum et Taisp. eo translatum esse propterea quod in instantia 13 canonicorum allegetur nullum officii

Ego in rustico meo otio, quantum per valetudinem licet, scriptitando tempus fallo. 27 Cum redieris, communicabo tibi Dissertationem de congregationibus Regni Sclavoniae, cui nunc supremum manum impono. 28 Vale meque, ut facis, ama. Jakovlye, 28. Octobris 1797. 7. 31. Octobris 1797.

haec meditatum a Gallis descensum evanescere faciet; ego enim in eam nunc delapsus sum opinionem quod hi descensum unice sub spe conspirationis huius decreverint. 34 Ego per hanc paucorum licet adhuc dierum rusticationem vires meas recepi et commode valeo. 35 Cupio ut tu quoque sanus agas et confectis prospere negotiis tuis ad nos proximius revertaris. 36 Vale meque, ut facis, ama. Jakovlye, 28. Aprilis 1798.

decreverint. 34 Ego per hanc paucorum licet adhuc dierum rusticationem vires meas recepi et commode valeo. 35 Cupio ut tu quoque sanus agas et confectis prospere negotiis tuis ad nos proximius revertaris. 36 Vale meque, ut facis, ama. Jakovlye, 28. Aprilis 1798. 9. Jakovlye, 21. Iulii 1798. Chare amice!

quod complures gentiles nostros provexerim. 18 Tu maiorem adhuc ac ego quondam influxum habere potes. 19> Utere illo in bonum Patriae. <20 Non exiquum, crede mihi, exinde solatium in senectute tua capies. 21 Vale meque ut facis ama. Jakovlye, 21. Iulii 1798. 10. Jakovlye, 4. Augusti 1798. Chare amice!

detegere et promeritae poenae subicere. 33 Ut primum urbem intravero, investigabo fundate totum hoc negotium et, quod iustum fuerit, disponam. 34 Significa quaeso mihi quam habes de reditu tuo prospectivam. 35 Vale meque ut facis ama. Jakovlye, 4. Augusti 1798. 11. Jakovlye, 1. Octobris 1798. Chare amice!

mihi communicentur! 29 Si per insperatum Sigraio deterius tractari et aut salarium aut comendatia emanere deberet, quaeso te, eo rem age ut posterius potius emaneat; notae enim tibi sunt meae oeconomicae circumstantiae. 30 Vale meque ut facis ama. Jakovlye, 1. Octobris 1798. 12. Jakovlye, 16. Octobris 1798.

ponas, agnoscent indubie publici interesse ut ego per hoc adminus tempus (si adhuc Deus tam diu vitam prolongare dignatus fuerit) in officio conserver. 42 Ut autem id re ipsa praestes, per veteranam nostram amicitiam te etiam atque etiam oro. Vale. Jakovlye, 16. Octobris 1798. 43 Draghi prijatel. Ja szem potlam premiszlil da ako me genu, gdo god mi succeduje, on ne bu hotel za psztuin szlusiti kakti grof Szechéni.

aliquod pondus habeat rogavit me ut eius instantiam tibi commendarem. 51 Ego vero non tam in eo confisus, quam quod iustum putem ne seniori et in meritis, si non superiori, certe pari, praeiudicetur, preces eius omnino commendandas existimavi. Vale. Zagrabiae, 2-a Decembris 1798. Idaeae de organizanda Regni Diaeta

prolixius responsum, nimirum quia mihi magis vacat. 2 Postquam dissertationem meam perlegeris, rescribe mihi quaeso per otium. 3 Neque ego copiosam adeo epistolam postulo; si tibi non vacat, responde tantum breviter ad ea capita, ubi diserte postulavi, et vale. Jakovlye 13. Aug. 1794. Tuus Skerlecz, manu propria 18.1 Paragrapho 44-to vacuum reliqui spatium pro inserendo paginae numero ad

deerant, adiungerentur. Suus tamen per me cuique ex his scriptoribus sit honor, sua (1) Vide Fabricii G. Bibl. lib. ii, atque adde alteram editionem praetermissam ab eo et Nicolai de Valle (Brixiae 1499), et Bonini Mombritii (Lugduni 1550). Alter horum Opera et Dies, alter Theogoniam vertit; exstantque Venetiis in Bibl. Apost. Zeni eaedem editiones.

964  Humida vis autem ventorum est nata Typhoeo 954 Flammeus, ac saltus etc. Situs est lacus Asphaltites in valle profunda inter montes Moabitidis et Chananaeae regionis. Si igitur sub Typhoei nomine intelligendi sunt inferioris Iordanis incolae, qui quod dei essent hominumque contemptores atque osores, utrisque bellum indixisse credebantur, heic

hominibus divitiarum, aureae filiae Themidis bonae consultricis. Sed graeca multo meliora. Hinc Horae et pulcritudinis omnigenae praesides habitae sunt et ab Hesiodo et a Theocrito. Aliae autem fortasse sunt Horae, quas et Homerus et Ovidius et Val. Flaccus esse dicunt caeli ianitrices. Verum cur heic Parcarum fit mentio? Nonne illis superius alii sunt parentes a poeta tributi? Vsque adeone oscitantem Hesiodum dicemus; an potius culpam in aliquem inficetum atque ineptum hominem, qui

est, liceat affirmare. "Tibi datum est scire quodcumque vis". Hujus hic ego Epigramma de laudibus Rhacusae praeferendum censeo, graeca anthologia dignum, quamvis ille, ut ajebat, nullos latinos versus fecisset, ex quo scholis vale dixit. Operae pretium insuper puto adjicere ejusdem epigrammatis Italicam versionem ad metros eximie redactam ab altero veteri hospite, utrorumque amicissimo Julio Bajamontio Salonitano, cujus in incerto est, ingenium ne,

AD RHACUSAM
Terrarum decus o quotquot maris alluit unda
Illyrici eximium, dia Rhacusa vale.
Abstrahit invitum vis me hinc fati aspera; at intra
Moenia sacra urbis cor manet atque anima;
Qua sanctae amtiquum referunt Lacedaemona leges,

antiquum quemdam codicem, quem Florentiae societas Colubris impressit ann. 1497. ad manus haberem, in eoque, ut usus fuit illorum temporum, plurima in unum volumen coagmentare, praeter C. Val. Flacci Argonautica, M. Antonii ex Plutarcho vitam, et Nicolai Feretti Foroliviensis praecepta rhetorices, Hymnos etiam et Epigrammata Marulli invenissem, delectatione legendi captus in quartum hujus poetae librum incidi,

dedit Cultor citharae, venustae
2.23  suave mulcemus numeris adapta
2.24  voce Thaliae.
2.25  25 Liberi munus, viridi е Dianae
2.26  valle Parnassi ad iuga, quae Sacerdos;
2.27  incolit palla rubea decorus,
2.28  ite, racemi!
2.29  Ite! Dilеcto simul et recentis
2.30  30

3.34  quem amamus, gratiam laturi, 1 laturis Cuius haec,
3.35  35 amantis Musam, honori et ardori damus.
3.36  Tu, Lector, oro, munus hoc cape et vale! In reducta Molbicae valle Idibus Octobris MDCCXC.

Cuius haec,
3.35  35 amantis Musam, honori et ardori damus.
3.36  Tu, Lector, oro, munus hoc cape et vale! In reducta Molbicae valle Idibus Octobris MDCCXC. Ε. Ο. Τ. Θ. FRUCTUUM AUTUMNALIUM

1.1.5.38  frustratum nemus et purpureae rosae
1.1.5.39  flaccescunt, gelidis quando liquoribus
1.1.5.40  40 hument tempora Phyllidis,
1.1.5.41  Suavis Phylli, vale! Phylli tenellula!
1.1.5.42  quae victura diu vivere desinis;
1.1.5.43  vixisti modicum, sed satis illud est:
1.1.5.44  plus pulcra esse nequiveras.

vitae suae instituto alienorum, opera prostravit. Verum ut id eveniat, coeptas a te collectiones absolvi prorsus necessum est. Quare opus hoc tibi iterum iterumque commendo. Vale. Dabam Iakovlye 8-va 7-bris 1792. Tuus Cultor Nicolaus Skerlecz, manu propria.

vel trina diaria deprehendere possis. Ut ut sit, non est hoc uni homini datum ut omnia exhauriat. Relinquendum est aliquod etiam posteritati. Sufficit si materialia eidem praeparemus. Vale. Zagrabiae 8. 10-br. 1792. Zagrabiae 22. Februarii 1793. (Budae perceptum die 2.

opus ad 5 tomos produxeris. Contrahe itaque vela et fac ut unicum adhuc, sed eum proximius tomum obtineamus. Ad reliqua litterarum tuarum capita alias respondebo. Vale. Zagrabiae 22. Februarii 1793. Zagrabiae 3-tia Martii 1793. (responsum 20.

Ubi notas meas evolveris, fac me certiorem ingenue, an tuam expleverint expectationem? uti et id, quando mihi polliceri possim editionem Supplementorum. Vale. Dabam Zagrabiae 3-tia Martii 1793. Meum maculare et diploma Mathaei forte medio redituri ad nos episcopi

status censuram, tanquam institutioni suo heterogeneam, a se amoliatur, aut, si illam suscipiat, ne opus illic nimis diu adhaereat. Quomodo molestiae huic subvenias, tu videris. Vale. Zagrabiae 7. Aprilis 1793. Zagrabiae 19. Maii 1793. (f. 33-34r)

collocentur; id enim ipsius operis pretium minueret. Superest ut te rogem quo me certiorem facere velis quo circiter tempore editionem Supplementi sperare possum. Vale. Zagrabiae 19. Maii 1793. Zagrabiae 16. Ianuarii 1794. (perceptum 25. Ianuarii

Corporis Iuris leges ad suas generales rubricas revocare tentavit. Sed infeliciter, quia rubricas ipsas male efformavit. Quae hic in nuce claudo, uberius si cupis explicabo. Vale, et utprimum per graviores occupationes licuerit, responde. Zagr. 16. Ian. 1794. Tuus Nic. Skerlecz, manu propria

quod toties quoties praedialistam mihi dare velit, remittam tibi citius quam praesens opus; id enim unice e defectu occasionis tamdiu apud me adhaesit. Perge infracto pectore, qua coepisti, via, et vale. Iakovlye 23. Iunii. Tuus N. Skerlecz, manu propria

eam tibi tantum indicare. Habes meam de propositis dubiis sententiam. Superest ut te denuo orem ne opus tuum inani eorum, quae ego in notis meis iam exhausi, repetitione oneres. Vale. Iakovlye 30. Iunii 1794. Zagrabiae 3. Ianuarii 1795. (f. 127r–128v)

illi subsidio esse posset. Si tu Bibliothecam Manuscriptorum de rebus Hungaricis edideris, praeclare certe mereberis de re litteraria Hungarica. Vale. Zagrabiae 3. Ianuarii 1795. Maecenati tuo, quem ego semper suspexi, dic amicam meo nomine salutem.

ego arctis officii mei limitibus conclusus nullum iam prorsus in dicasterialia obiecta influxum habeo, et ideo nullum, etiamsi faciam, commendationis meae pondus mihi possum polliceri. Vale. Zagrabiae 24. Decembris 1796. Tuus N. Skerlecz, manu propria

Actorum Instituti Diplomatici tomum 1-mum hac adhuc aestate, ut scribis, edideris, quaeso fac me illico certiorem, ut de illo mihi adferendo necessaria disponere possim. Vale, meque ea, qua hactenus, amicitia prosequere; sum enim tuus non tam cultor, quam admirator Nicolaus Skerlecz, manu propria Iakovlye 19. Maii 1798.

nuntium et Zagrabiae, et Carlostadii, et Crisii, et Varasdini distribuatur, hacque ratione spero quod plura etiam exemplaria quam 20 de singulo, quod missurus es, opere vendi possint. Significa mihi hac de re mentem tuam et vale. Dabam Iakovlye 24. Iulii 1798. Tuus Skerlecz, manu propria

argumenta sufficientia pro eo adduci non potuerunt, hinc cum torturae aliquot gradus sustinuisset Cornelius, lata est in eum sententia exilii perpetui, nempe ut Hagae incarceretur ad dies vitae; ante sententiae huius effectuationem cum eius frater Iohannes eum accederet, ut ultimum vale ei diceret, populus irruit in carceres, ambosque fratres in publicum protractos consecuerunt, et dilacerarunt. 15.1 Postea Vilhelmus 22 annorum juvenis vicarius renunciatus est, bellum magna circumspectione gessit contra Gallos; terra interim non

et Edinburgum; dein sub Hadriano linea haec rectificata et magis extensa est. 2 Sub Antonino Pio tertium vallum ductum est per Lollium Urbicum, sed nec hoc absterruit Caledones; anno ergo 208. regnante Septimio Severo solidus altus murus erectus est ex vallo Hadriani, nihilominus tamen continua bella intercesserunt inter hos populos, donec conjuncti fuissent sub communi imperio. 3 Intermedio tempore religio, mores, lingua Romanorum inducta est in Angliam; exstincto imperio occidentali Romano per barbararum

milia Brittarum domi pressi in vicinam Franciam se receperunt et in Gallia formarunt novam provinciam, quae hodiedum Brittania Parva, vel Minor dicitur, eorumque duces se duces Brittaniae Minoris dicebant; subjugarunt ergo Anglo-Saxones sensim totam Britanniam excepta provincia Vallia, quae numquam subfuit dominatui Anglorum ob situm suum; est enim natura sua munita, et quasi secreta a caetera Britannia, et huc se receperunt etiam plurimi ex antiquis Britis, et hi non sunt ita commixti cum aliis nationibus, quia quasi isolati vixerunt; et hodie quoque

quae numquam subfuit dominatui Anglorum ob situm suum; est enim natura sua munita, et quasi secreta a caetera Britannia, et huc se receperunt etiam plurimi ex antiquis Britis, et hi non sunt ita commixti cum aliis nationibus, quia quasi isolati vixerunt; et hodie quoque incollae Valliae dicunt se unicos esse veros descendentes Britannorum. 3.1 Sicut Angli sensim subjugarunt provincias Britanniae, ita sensim 7 parva regna enata sunt deinde in Britania, quorum gubernatio Heptarchia dicebatur; octavus erat status Valliae, non

quoque incollae Valliae dicunt se unicos esse veros descendentes Britannorum. 3.1 Sicut Angli sensim subjugarunt provincias Britanniae, ita sensim 7 parva regna enata sunt deinde in Britania, quorum gubernatio Heptarchia dicebatur; octavus erat status Valliae, non conjunctae cum Anglia. 2 Rex ultimus Brittarum, qui per Saxones profligatus est fuit Cadvalodarus, hic in Galliam se recepit cum suis, qui spem omnem deponere debuit recuperandi regni, cum plurimi ex suis peste attriti fuissent; hinc Romam se recepit et

Etgardus; initio favit vehementer Anglis, jura eorum omnimode defendit, sibi tamen prospexit diversis modis et cautelis; sic securitatis gratia arma a ruricolis accipi curavit, conventicula in civitatibus prohibuit. 5 Bellis tamen distractus fuit, primum cum Valliae incolis, quos fregit, et ad tributum solvendum eos adegit; aliud cum Scotis gessit, quorum rex Malcolmus Audax perpetua praedocinia in Anglia exercuit, sed hic domatus coactus est vasallum se profiteri Angliae, Vilhelmoque ut domino directo juramentum fidelitatis

vi, partim bonis et blanditiis; habuit etiam bellum cum Scotis. 4 Primum feliciter gessit, nexumque vasalistiae renovare coactus est Malcolmus rex Scotiae; secundo bello disperso toto exercitu ipse Malcolmus cum filio suo seniore obiit; legitur etiam principatum Valliae sibi subjecisse, interim hoc tardius evenit; obnoxios reddidit eos, tributumque jam prius debitum ultro quoque solvere coegit; decessit Vilhelmus anno 1100. 5 Sagitta in venatione trajectus est casu per nobilem quempiam

expeditione, hinc fere integro anno vacabat thronus; sine tamen difficultate adimit regimen suum; hic formidabilis fuit exteris Gallis et Scotis, suis vero carissimus; jura enim eorum intacta reliquit; Valensem populum subegit, legibusque Angliae subegit, defecit enim stirps ducum Valliae anno '284. enatisque domi turbis Eduardus in rem suam usus turbis eorum eos subjugavit; et ab eo tempore primogenitus, seu haeres coronae gaudet titulo principis Valliae; anno '290. incertum ex qua causa ex omnibus provinciis suis ejecit Iudaeos. 2

jura enim eorum intacta reliquit; Valensem populum subegit, legibusque Angliae subegit, defecit enim stirps ducum Valliae anno '284. enatisque domi turbis Eduardus in rem suam usus turbis eorum eos subjugavit; et ab eo tempore primogenitus, seu haeres coronae gaudet titulo principis Valliae; anno '290. incertum ex qua causa ex omnibus provinciis suis ejecit Iudaeos. 2 Suscepit etiam expeditionem in Scotiam, eamque jure clientelari subjugavit; in Scotia enim extincta est stirps regnans, aderant tamen familiae duae, quae cognationis vinculum

ad componendam causam hanc, et cum non staret citationi bellum ei intulit Philippus, hoc bellum non optime gessit Eduardus, imo '297-o anno coactus est indutias inire cum Philippo ut contra Scotos se convertere possit, et tunc Isabella filia Philippi desponsata fuit Eduardo principi Valliae filio Eduardi regis. 10.1 Defuncto anno '307-o Eduardo ei successit filius Eduardus 2. qui sub tutela matris sui ! regimen adivit, nuptiae statim contrectatae sunt cum Isabella filia Philippi, per sponsam suam recepit Aquitaniam

sunt, adeo ut ad arma provolutum sit, rexque coactus sit arma contra subditos arripere, seditiosos rex fregit, capita intercepta seditiosorum supplicio affecit; Mortimerius tamen ex carceribus profugit seque in Flandriam recepit; Isabella ipsa profugit in Galliam una cum principe Valliae Eduardo ad Vilhelmum comitem Hannoniae, quem ut captaret filium suum Eduardum desponsavit Philippinae filiae Vilhelmi comitis, sicque partim ex Flandria partim ex Hannonia attractis ad se malecontentis Anglis exercitum sat validum

tamen supressit Richardumque, ut pomum discordiarum, sustuli in carceribus curavit sub initium anni 1400; hanc conspirationem duae aliae secutae sunt, quos tamen omnes suppressit; Scotos concitarunt contra eum agnati, sed et hoc bellum pari fortuna et dexteritate terminavit; Valliae incolas etiam concitarunt contra eum, et in ipsa Anglia turbas excitarunt: sed cum unionem eorum impediret prudentia sua, fregit utramque partem malecontentorum; profugi rebelles se in Scotiam receperunt, et cum his paulo post proruperunt in Angliam, sed et ex hac parte sibi

enatae fuissent lites inter Anglos. 2 Anno '40. multa alia regulavit Henricus, sacerdotibus matrimonia admisit, pias fundationes sequestravit, et eorum capitalia in alios usus convertit, seminaria erexit, episcopatus fundavit 6 novos; principatus Valliae sub Henrico incorporata est Angliae omniaque jura et privilegia extensa sunt in hunc principatum; insulae Hiberniae, quae prius Dynastia compellabatur, titulo regni ornata est ab Henrico, in Pontificis vexationem; putabatur enim ad ea tempora tantum Pontificem posse titulos

ingressus est eamque occupavit, consilium bellicum ex meris independentibus consistens inductum est, cui omnis potestas delata est, exauctorata curia inferiore; videntes praesbiteriani tanta mala per independentes fieri ad arma provolarunt pro rege defendendo; primi erant Valliae incolae et Scoti; eventus huius belli unica pugna decisus est anno '48, hac pugna Cronvellius devicit et Scotos et Valenses, capto celebri duce Scotorum Hamiltonio; interim status Curiae minoris se immiserunt in tractatum cum rege aderatque spes unionis, sed unicum

interim repente hac sua spe delusi sunt, nemine enim opinante rumore perlatum est reginam praegnatam esse, et sobolem masculam enixam esse; protestantes ergo dicebantur haec tantum figmentum Chatolicorum esse fetumque esse supposititium, interim princeps hic nomen principis Valliae suscepit; proceres tamen protestantes cogitare coeperunt de mediis Jacobum hunc a successione excludendi, et Mariam cogitarunt ei sufficere, miserunt ergo nuntios ad Mariam et eius maritum Vilhelmum, eius collaborationem in hoc expetierunt. 2 Ordines

Bibliographia locorum inventorum

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Ad Balthassarem Odescalchium elegia (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 268 versus, verborum 2176, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - elegia; paratextus] [word count] [kunicriliaselegia].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Kalić, Arkanđeo (1739-1816) [1778], In adventu Domini Gregorii Lazzari oratio, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 3698, Ed. Relja Seferović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [kalicaadventu].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].

Baričević, Adam Alojzije; Škrlec Lomnički, Nikola (1756-1806; 1729-1799) [1780], Epistolae, versio electronica (), Verborum 2018, Ed. Teodora Shek Brnardić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [baricevaaepist].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Sorkočević, Miho; Malinius Sandecensis, Gasparus; Asirelli, Pierfilippo; Fortis, Alberto; Marullo, Michelle (1739-1796) [1790], De illustribus familiis quae hodie Rhacusae exstant, versio electronica (), 121 versus, verborum 3295, Ed. Miho Sorkočević 1739-1796 [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - tractatus; prosa - notae] [word count] [sorkocevicmfam].

Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica (), Verborum 12898, epistulae 15, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skrlepistkov].

Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report