Your search found 529 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 101-200:

quam pecunias quęrere 43. Camillus iussit, ne uitarentur uiduarum connubia 45. Cato: Omnes, inquit, homines uxoribus imperant, nos omnibus hominibus, nobis autem uxores 92. Iam senex uxorem accepit. Item Pysistratus, Atheniensium tyrannus 95. Hoc uitio uertitur Catoni 96. Paulus Emilius cum Papyria diuortii causam nolens prodere , pedem porrexit dicens: Et calceus hic pulcher bonusque uidetur, sed ubi pedem intus premat, solus scio et sentio 101. Cleomenis in uxorem charitas 110. Tyberius Gracchus anguibus diuersi

Thalasius in nuptiis inuocari coeptus 30. Pompeius improbe Antistiam repudiauit, ut Emiliam ducat 31. Alexander Roxanen in matrimonio ductam non nisi omnibus solenni ritu peractis attigit, cum tamen eam arderet 47. Lepidam Scipio repudiauerat, sed cum a Catone peteretur, rursus eam accepit 65. Lelius unam tantum uxorem in uita cognouit 65. Thiesta se dici malle dixit Polixeni exulantis, uiri sui, uxorem et comitem quam Dionysii dominantis sororem 74. Demetrius Filam , quia prouectę ętatis erat, inuitus

uidisset 8. Alexander talenta a Dario missa contempsit, et cum Parmenio se conditionem accepturum, si Alexander esset, diceret- Et ego, inquit, si Parmenio essem 44. Photion Harpali munera contempsit, insuper minatus, si ciuitatem corrumpere pergeret 62. Cato Deiotari regis dona noluit accipere 65. Cato, ne amissę libertati superesset, se ipsum intereniit 71. . Plato Dionysii dona noluit 73. Maledicus. Solonis lex prohibet in defunctos maledicta coniicere. In uiuos etiam in

contempsit, et cum Parmenio se conditionem accepturum, si Alexander esset, diceret- Et ego, inquit, si Parmenio essem 44. Photion Harpali munera contempsit, insuper minatus, si ciuitatem corrumpere pergeret 62. Cato Deiotari regis dona noluit accipere 65. Cato, ne amissę libertati superesset, se ipsum intereniit 71. . Plato Dionysii dona noluit 73. Maledicus. Solonis lex prohibet in defunctos maledicta coniicere. In uiuos etiam in loco sacro uel in iudicio uel apud magistratum.

ludos edere, Lacedemonios, siquis eorum peccarit, punire. Antistenes Thebanis uictoria in Lacedemonios elatis dixit tales esse pueros, qui exultant, si pedagogum conciderint 15. Pecudibus et iumentis mulctabant sontes ante pecunię usum 26. Ostracismos 87. Cato dicere solitus se gratia, quam ex benefactis expectaret, priuari malle quam poenam non dare, que ex malefactis sibi deberetur 92. Decas in carcere locus apud Lacedemonios, in quo morte damnatos strangulari mos fuit 107. Supplicii genus disphendomena: curuatis arboribus utrinque

Brutus mutuis uulneribus conciderunt 25. Oratius Cocles in ponte 26. Mutius Sceuola 27. Alcibiades inter / luctandum mordens manum aduersarii, cum audisset se mordere more foeminarum- Immo leonum, inquit 28. Cato militem optabat non solum manu promptum, sed etiam uocis sono et uultus aspectu terribilem 36. Camillus saucius hostes in fugam uertit 45. Pericles dubię pugnę periculum non sponte suscipiens 53. Fabius Clypeus uocitatus, Marcellus Gladius 58. Marcellus

71. Hannibal de Marcello: rem sibi cum hoste gerendam esse dixit, qui nec uictor nec uictus quiescere posset 73. Hannibalis responsum Publio Africano interroganti, quem maximum imperatorem esse censeret 74. Scipio puer patrem ab hostibus circumuentum seruauit 75. Cato in confertissimos hostes irruens, pugionem, qui de manu elapsus fuerat, recuperauit inter cadauera uix inuentum 94. Timoleon Timophanem fratrem de mediis hostibus excępit 96. Marcus, filius Catonis, pugione amisso ut supra 103. Scipio Africanus in adolescentia 103.

censeret 74. Scipio puer patrem ab hostibus circumuentum seruauit 75. Cato in confertissimos hostes irruens, pugionem, qui de manu elapsus fuerat, recuperauit inter cadauera uix inuentum 94. Timoleon Timophanem fratrem de mediis hostibus excępit 96. Marcus, filius Catonis, pugione amisso ut supra 103. Scipio Africanus in adolescentia 103. Marcus Seruilius uigesies tricies singulari certamine uictor 104. Sparta sine moenibus 119. Cum Argiui de agri finibus cum Lacedemoniis disceptarent , Lysander ense elato:

decem alarum ductor: Vinces, inquit, Cęsar, me autem hodie aut uiuum aut mortuum laudabis 29, 55. Alexander ad Olympicum stadium se libenter accessurum dixit, si decertaturos secum reges habuisset 41. Attilius, Scęua, quidam alius, Granius, Cęsar 52. Pręsentia Catonis accendebat militum uirtutem, absentia extinguebat 70. Lycii in oppido Xanto obsessi a Bruto se ipsos concremauere. Idem fecerant maiores eorum bello Persarum 81. Cyrus pugnę se immiscere dignum putauit illo qui regnum appeteret 113. Militis

ut aduersa fugias 112. Pyrrhus a foemina interemptus tegulę ictu 132. Cęsar optimam mortem esse dixit inexpectatam 57. Quare animal nimio frigore deficit 8L Brutus in philosophia sermonem edidit, quo repiehendit Catonem, quod se ipsum morte interemerit 82. Brutus quoque sibi ipsi mortem conseiuit 84. Vixerunt 89. Attici in morte constantia 132. Mendacium. Mendax Alcibiades , cum tamen habitu seueritatem prę se

Mendax Alcibiades , cum tamen habitu seueritatem prę se ferret 60. Mendacis linguam tribus clauis configi iussit Artoxerxes 114. Atticus mendacium neque dicebat neque pati poterat 131. Magister. Connidas, Thesei pedagogus 1. Cato filium a seruo Chilone erudiri noluit, sed ipse filii in omnibus magister fuit 94. Suos castigare, non opprimi conuenit Agesilai exemplo 29. Non minus pręceptor quam genitor amandus 41. Mirari se dicebat Plato, quod cum iuuenes cura et artificio

cum percepisset se a populo Atheniensi morte damnatum: At ego, inquit, ostendam illis Alcybiadem uiuere 32. Romani legatis Volscorum agrum bello ademptum repetentibus responderunt priores quidem Volscos arma sumpsisse, posteriores ea se deposituros 38. Mutuum. Cato sine foenore indigentibus mutuabat 65. Atticus pecuniam sine foenore, sine ulla stipulatione credidit 131. Mensura. Modius, qui Athenis medimnus 131. Mulier. Cornelię, uxoris Metelli, filię Scipionis, laus 37. Matronas defunctas laudandi mos

Per uim collocatę semet interimunt 245. Caruilius Ruga togatorum primus cum uxore diuortium fecit 258. Masinissa Sophonisbam cupide sibi iungit 302. Aemilius excusauit diuortium, quod solus quoque conscius esset, qua parte pedis se calceus offenderet 326. Cur Cato senior iam uxorem duxerit 326. Titus Gracchus ante uxorem Corneliam mori optauit 335. Metelli uerba de ineundis connubiis 337. Germani unica uxore contenti 347. Mithridatis uxor perfida 351. Corneliam duxit Sylla urbanitate eius

ludibrio essent 321. Emilius aurum contempsit 324. Mumii continentia, ut ex Corinthiaca pręda nihil attigerit 333. Numantini se et sua perdunt, hosti prędam inuidentes 336. Thalenses, ubi se captos iri uident, se et sua incendunt 344. Cato Ptolomeo non assurrexit 368. Cato consulatus repulsam nihil grauate tulit 380. Tyberius abiecta reipublicę cura Capreensem secessum petiit 412. Maledicus. Atheniensium lex, ne in defunctos maledicta iacerentur, nec in sacro, nec in iudicio

Mumii continentia, ut ex Corinthiaca pręda nihil attigerit 333. Numantini se et sua perdunt, hosti prędam inuidentes 336. Thalenses, ubi se captos iri uident, se et sua incendunt 344. Cato Ptolomeo non assurrexit 368. Cato consulatus repulsam nihil grauate tulit 380. Tyberius abiecta reipublicę cura Capreensem secessum petiit 412. Maledicus. Atheniensium lex, ne in defunctos maledicta iacerentur, nec in sacro, nec in iudicio ciui conuicium facerent 86. Alcybiades execratus 169.

incertus, utrum audacius a se bellum gereretur an ab hostibus fugacius 296. Hannibalis prudentia in exercitu regendo 297. Singularis pugna Corbis et Orsuę 298. Enesidemus maluit occidi quam commissę urbis pręsidio decędere 307. Cato 309. Hannibal rogat, ecquem imperatorum maximum arbitraretur 311. Basternę militaribus tantum studiis dediti 323. Catonis indoles 323. Eleazarus 326. Scipionis Emiliani indoles 327. Numantinorum ex desperatione pugna 336. Cymbrorum

regendo 297. Singularis pugna Corbis et Orsuę 298. Enesidemus maluit occidi quam commissę urbis pręsidio decędere 307. Cato 309. Hannibal rogat, ecquem imperatorum maximum arbitraretur 311. Basternę militaribus tantum studiis dediti 323. Catonis indoles 323. Eleazarus 326. Scipionis Emiliani indoles 327. Numantinorum ex desperatione pugna 336. Cymbrorum ferocia 344. Germani testes pugnę adhibent. Turpe ducunt suo duci, nisi uictori, superstitem esse 347. Marius

non potuit 364. Iulia periit subita animi consternatione 375. Crassus et qui cum eo erant sibi manus intulerunt, ne uiui caperentur 377. Opitergini, ne uiui in hostium potestatem uenirent, mutuis se uulneribus confecerunt 383. Cato sibi manum intulit. Iuba et Petreius se interficiunt. Syllę et Scipionis interitus 388. Cęsaris cędes 389. Lelius ex tumulo res suorum perditas intuitus sibi mortem consciuit. Item Dolabella et Marsus 393. Xanthi se et liberos in ignem mittunt 394.

contemptio 166. Militaris uirtus. Pyrrhus pro gloria tantum decertans 81. Rhetorum campus de Marathone, Salamine, Plateis, Thermopylis, Leutris etc. 86. Quintus Mutius. Cocles. Decii. Caius Fabricius. Marcus Curius. Scipiones. Cato 175. Memoria Themistoclis 34. Pythagorei, quod in die dixerint, commemorant uesperi 99, 39. Mors quare non timenda 49. Pythagoras negat licere homini se ipsum interimere. Solon dixit nolle se in morte

6. Iustitia retributionis primorum hominum pro inobedientia 104. Medicus. Archiatrus, prothomedicus 21. Mors bona, cum pręcesserit uita bona 4. De morte uoluntaria ob metum poenę uel dedecoris 5. Theombrotus. Plato 6. Cato. Martyres quę sibi ipsis intulerunt. Sanson. Abraham 7. Pestilentia 21. Mors pessima quę non moritur 45. De morte animę et corporis. Vtrum mors etiam sanctis poena peccati sit. Cur non est ablata mors propter redemptionem peccati

254. Romani cum triremibus CCC ac XXX, Carthaginienses CCCL 254. Pugna naualis. Naufragium 255, 256. CC quinqueremes. Quingentis quinque nauibus bellatum inter Romanos et Carthaginienses 258. Penitet Catonem eo se naui uectum, quo pedibus ire potuisset 320. Mille et septingentę naues sub Syllę imperio 354. Cilices pyratę auratis rudentibus, purpureis uelis, remis argento munitis. Naues mille 357. Venetorum nauale 372. Octauii classis concrematur 398.

Lucillius doctorum indicium reformidans Tarentinis ait se et Consentinis scribere 2. Latina linqua locupletior quam Gręca. Stoicorum subtile disserendi genus 38. Zeno, Stoicorum princeps, nouorum nominum inuentor magis quam rerum. Legendi auiditas in Marco Catone 39. Stoicorum breuia et acuta argumenta 43. Peripateticorum dicendi ratio non satis acuta 46. Heracletus dictus Scotinos, quia de natura nimis obscure memorauit 16. Dicendi exercitatio duplex 54. Disserendi ratio. Quibus constet ratio

Ocium. Diuersi inter se Epicureus et Stoicus: alter ocium ex proposito petit, alter ex causa 63 . De uagationibus absque proposito 74 . Remissio danda animis exemplo Socratis, Catonis, Scipionis. Pollio Asinius, orator magnus, post horam decimam nihil agebat 75 . Ociosi iuuenis mollites 79 . Vatię ocium nimis ignauum 18 . Nihil tam certum

Relictis publicis honoribus ad uitam priuatam redeundum suadet 7 . Clarorum uirorum nomina ueneranda 22 . Honores repulit prętor Sextius etc. 48 . Cato eodem quo repulsus est die in comitio pila lusit 52 . Suadet a petendis dignitatibus abstinendum 59 .
Ornatus corporis. Specula 92 .

aliquando delectatus unguento: Male, inquit, istis effoeminatis eueniat, qui rem tam bellam infamauerunt 46 .
Oratio. Sermo 2 . Facundia floruit tempore Ciceronis. Catonis dictum: Orator est uir bonus dicendi peritus 4 . Thesis, phrasis 13 . Aiebat Scaurus: non minus magnam uirtutem esse scire desinere quam scire dicere 18 .

93. Ornatus. Barbam et genas radere Romanis etiam ante ętatem senectam moris fuit 22. Quare et Gręci et Romani aOinulum gestarint in manu sinistra digito qui est minimo proximus 57. Elegans homo dicebatur non cum laude, sed ętate; Marci Catonis uitii, non laudis fuit. Tullius: Crassus, inquit, erat prcissimus elegantium, Sceuola parcorum elegantissimus 64. Obedientia. Quęstio: Vtrum semper iuxta mandatum faciendum an aliquando contra, si utilius speras mandanti et gratius. Crassi exemplo

Archidamo rogante, ipse ne an Pericles palestra pręstant: Vbi ego, inquit, illum pugnando deieci, ipse se non cecidisse defendens uincit spectatoribusque persuadet 51. Plato oratoriam uim animis hominum imperare dixit 52. Clamoribus ictas aues concidere 84, 33. Cato maxime a turpi uerbo pręsente puero temperauit 94. Pyrrhus dicere solebat plures a Cynea oratione quam a se armis urbes esse partas 129. Thimeus , cum Thuchidide se eloquentiorem promitteret, aridus apparuit 13. In Pericle orationis

Cicero testatur 139. Pedes in oratione soluta 139. Ocium. Solonis lex Ariopagitis mandat de inertibus ac desidiosis supplicium sumere 23. Pericles epulari eos et in ocio esse iussit, quibus alba faba sortito obuenisset 54. Se maxime penitere dixit Cato, siqua dies ei per incuriam inanis effluxisset 92. Ocioso opponitur quod timeat: Alcybiadis in contione uehementiam, in Termopilis Lacedemonum erumnas, in Thracia Perdicę labores 26. Honor. Reuerentia a pud Romanos erga mulieres

Capta Carthagine, cum inter duos contentio esset pro corona murali incertusque esset, uter prior murum inscendisset, ambos donauit 75. Scipionis modestia in repudiandis honoribus 79. Censoris officium 93. Censurępotestas 105. Duo ędilium ordines 133. Cato sibi honorem deferri ab Antiochenis lasciuientibus ratus, audiuit Demetrio, Pompei seruo, illum parari etc. 65. Quanta patienda rempublicam gerenti 87. Honor Platoni habitus, cum in Siciliam ad Dionysium concessisset 138. Aristoteli in patria Stagira

quia ciues imperio obedirent 15. Non ob aliud ualidiorem phalangem censebat Agesilaus quam ut per obedientiam ordinem seruet 29. Odor suauis de corpore Alexandri exhalabat 41. Sophoclea ciuitas plena odoribus 105. Obstinatio. Seueritas Catonis 59. LACTANTIVS FIRMIANVS Oratio. Quare stilo simplici sacra scribuntur eloquia 49. Quod eloquentia seruit sęculo et interdum ex industria impugnat ueritatem 99. Cyprianus ingenio facili,

dicacitas odium sibi conflauit 437. Ocii et desidię conuicti capite plectebantur ex Draconis lege 86. Xenocrates calcaribus egens, freno Aristoteles 233. Demetrius in pace uoluptatibus addictus, in bello uirtuti 242. Penitet Catonem, quod aliquando diem unam per incuriam passus esset effluere inanem 320. Lucullus reipublicę cura abiecta ad ocium se contulit 363. Opus imperfectum. Apellis Venus 233. Honor. Locus in Palatio ad habitandum Valerio datus, domus publico sumptu

ob filiorum uirtutem 339. Honorum cupiditas Mario fuit exitio 353. Pompeius, cum sibi ętatem obstare, ne triumpharet, Sylla diceret: Plures, inquit, mortalium orientem uenerantur solem quam occidentem 357. Sylla dictaturam deposuit 357. Marcus Cato in petitione consulatus passus repulsam 380. Cęsari honores a senatu decreti 389. Columna Cęssari statuitur 300. Alexandrę scelus, dum filio sacerdotium ambiret 399. Cęsarum declaratio eratnon imperii dignitas, sed quę gradum ad imperium faceret 451.

esse debet nec auarus. Alter, inquit, nihil habet, alteri nihil est satis. Spartanus in petitione magistratus uictus, lętari se dixit, quod patria haberet aliquos se meliores, liber VI, cap. IIII. Superiori Aphricano consulatus citerior legitimo tempore datus. Catonis effigies in curia posita, liber VIII, caput XVI. Accius poeta Iulio Cęsari in collegium poetarum uenienti non assurexit , liber III, caput VII. Quę cuique magnifica contigerunt, liber VIII, caput XII. Demadis dictum: Nolentibus Atheniensibus diuinos

Apes sedere in ore infantis Platonis 119 . Hedera qua poetę coronantur Nysia siue Bacchica 160 . Druidę a robore arbore dicti 164 . Zenonis statuam non uendidit Cato ob id solum, quia philosophi erat 322 . Methrodorus Atheniensis pictor et philosophus 333 . Hipponax poeta eos qui ioci causa imaginem eius effinxerant carmine distrinxit usque adeo, ut aliquos ex iis ad

holocausta tua in omni loco quem uideris, sed in eo quem elegerit Dominus. Si prophetes dixerit, ut seruias diis alienis, interficietur. Poena contra perfidos et idolatras 27, 28 . Pręcepta dat in Prouerbiis, ne diuersum dogma misceas legi catholicę 28 . Fornicantes in idolis passi sunt aduersa nec resistere potuerunt inimicis. Mixti sunt gentibus cultu et connubiis, et tradidit eos Deus in seruitutem VIII annis regi Mesopotamię. Iterum seruierunt Moab XVIII annis

Quę uiolatorem occidit 5 . Quędam uirgo a pyratis capta ei prostituta uim inferentem occidit, absoluta petit sacerdotium; contradicitur 118, 119 . Catone sedente puduit populum postulare sibi Florales iocos nudandarum meretricum 98 .
Pietas. Nihil est uenali misericordia turpius 11 . Centurio

De corrigendis et non inueterandis uitiis 10 .
Patientia. Iniurias despiciens 20 . Iniurię patiens 22 . Patientia. Catonis patientia percussi ab imprudente. Magni animi est iniurias despicere. Interrogatus quidam, quomodo in aula consenuerit: Iniurias, inquit, accipiendo et gratias agendo de ipsis etc. de dissimulanda iniuria. Pastoris parientia. Patientia contra iratum

non cedit, et materię quam ignis non consummit, et scopulis mare frangentibus. Stilphon philosophus, cum rem familiamque hostis rapuisset, nihil se perdidisse dixit, quod omnia sua cum ipso essent 71. Patiens iniuriarum 76, 77 . Cato colaphis percussus 77 . Socratis patientia. Libertas est animum supponere iniuriis 78 . Feras difficilia, ut facilia leuius feras 86 . Tormentorum patientia

feras 86 . Tormentorum patientia 128 . Stilbon amissis omnibus nihil se amisisse putauit: Omnia, inquit, bona mea mecum sunt 4 . Patientia Rutilii, Marcelli, Socratis, Mutii, Catonis 9 . Ad omnia aduersa sapiens intrepidus 21 . Sapiens in tormentis ridet 23 . Epicurus in dolore uesicę et uentris patiens, et Mutius in manu urenda

Epicurus in dolore uesicę et uentris patiens, et Mutius in manu urenda 24 . Non sunt optanda mala, sed in malis patientia 24 . Patiens iniurias nihil patitur, si cum illo est uirtus. Cato. Socrates. Regulus. Academici. Vri, uulnerari, occidi, alligari iuuat, aliquando etiam libet 26, 27 . Patiens in aduersis 29 . Patientię pręparatio. Patientia morbi 30 .

Quomodo ad omne quod euenire potest firmandus est animus 41 . Patientia Epicuri in dolore uentris et uesicę 42 . Vicit ignem Mutius, crucem Regulus, uenenum Socrates, exilium Rutilius, mortem ferro adactam Cato 48 . Aduersa si pręcogitentur, leuiora erunt. Optimum est pati quod emendare non possis, et Deum, quo autore cuncta proueniunt, sine murmuratione comitari

Partus. Aqua Nilotica foecundiores foeminas facit 99 . Natalium inquisitio uana per sydera 113 .
Poetę. Cato. Cicero. Latronis Portii assiduitas in legendo scribendoque 4 . Ouidius de mutando uersu admonitus aiebat deteriorem esse faciem, in qua aliquis neuus non esset 5 . Vinicius orator extemporaneus. Cuique

primę tantum classis qui CXXV milibus ęris amplius ue censi erant. Infra classem, secundę classis et cęterarum, qui minore summa ęris quam primi censebantur 47 . Minus habendum esse, ut minus desit 52 . Cato consularis et censorius: Vitio, inquit, mihi uertunt, qui a multa egeo; at ego illis, quia nequeunt egere 80 . In plebe Romana proletarii dicti qui pauperrimi erant, pauperiores capitecensi 97 .

Fabii, Empedocles, XII tabulę, Sophocles, Euripides, Hippocrates, Democritus, Socrates, a Gallis Roma capta, Eudoxus, Aristoteles, Philippus rex, Plato, Demosthenes, Epicurus, Zeno; item poetę Callimacus, Lucius Liuius, Quintus Ennius, Caius Neuius, Porcius Licinius, Marcus Cato, Plautus, Diogenes, Carneades, Critolaus, Cecilius, Terentius, Pacuuius, Accius, Lucillius 106 . Diatriba, id est secta uel collegium disciplinę 111 .

Sophocle uisi pueri formam laudante, Pericles, eius in prętura collega, ad illum ait prętorem decere non solum manus, sed etiam oculos continentes habere 51 . Scipionis continentia erga captiuam 75 . Manlium Cato senatu mouit, quod pręsente filia osculatus esset uxorem, affirmans se nunquam a sua, nisi cum aliquando tonaret, complexum 93 . Cornelia uiduitatem colere quam Ptolomeo regi nubere maluit 113 . Veronica

40 . Iulię sororis pietas Lucium Cęsarem seruauit 105 .
Penitentia. Phocion pedibus nudis incedens 59 . Item Cato prętor nudis pedibus et sine toga ad rostra ueniens 69 .
Patientia. Lycurgus ei qui sibi oculum erruerat, ad supplicium tradito nihil mali fecit, sed ministro usus est

accipere, et cum, ut accipiendo ea filio prospiceret, suaderent: Si bonus erit, inouit, satis illi erit agellus qui et mihi, sin malus, ne dona quidem ista, satis erunt 63 .
Prodigus. Cato in eum qui maternum fundum ad mare uendiderat, se mirari dixit, quod ipse plus quam mare potuisset. Nam quem uix pontus alluebat, iste, inquit, agrum facile absorbuit 92 . Demades diues et prodigus 63 .

Sertorius malle se Romę ignobilissimum ciuem quam exulem, omnium aliarum ciuitatum imperatorem nuncupari 144 . Agesilaus nullum periculum neque laborem pro patria recusans 29 . Cato pro republica adiuturum Pompeium publice, etiam si nolit, priuatim, si uelit 69 . Tullius primus pater patrię 88 .
Parsimonia. Ex lege Lycurgi Lacedemone

Lycurgi Lacedemone non licebat culmen domus nisi securi et ianuas serra laboratis habere 12 . Parsimonia ueterum 96 .
Pudor. Cato se magis adolescentibus delectari dixit, quorum uultus rubore prius quam pallore perfunderetur 92 . Athenienses litteras ad Philippum missas interceperunt, aliis epistulis lectis eam quę Olympiadis uxoris erat illibatam atque obsignatam ad

litteras ad Philippum missas interceperunt, aliis epistulis lectis eam quę Olympiadis uxoris erat illibatam atque obsignatam ad eum miserunt 97 .
Periculum. Trium rerum se penitere dixit Cato, inter quas, quod aliquo naui transmisisset, quo pedestri itinere sibi proficisci licuisset 92 . Periculum absque causa subire temerarium esse 27 . Alexander ad Hamonem pergens per arenas, quibus Cambysis

Metrocles libros suos combusisse fertur, fassus somniorum fantasmata illa esse. Menander et Philemon socco clari et inter se emuli 251 . Homerus Chii natus, Smyrnę mortuus 292 . Catonis eloquentia et mores 320 . Cato Gręcas litteras insectatus, postremo tamen didicit 320 .
Plautus. Neuius. Ennius. Critolaus. Diogenes. Carneades.

somniorum fantasmata illa esse. Menander et Philemon socco clari et inter se emuli 251 . Homerus Chii natus, Smyrnę mortuus 292 . Catonis eloquentia et mores 320 . Cato Gręcas litteras insectatus, postremo tamen didicit 320 .
Plautus. Neuius. Ennius. Critolaus. Diogenes. Carneades. Cecilius 322 . Ennii mors

Phileni fratres, ut patrię fines promouerent, uiuos se ibi obrui passi sunt 345 . Sertorius malle se dixit Romę ignobilem haberi quam procul a patrię conspectu multarum gentium principatum tenere 358 . Cato pro patria 367 .
Peccatum. Apud Persas, qui semel deliquerit, ne regi quidem licuit occidere. Quicquid nefas esset facere, idem et dicere nefarium arbitrari

populi in se accendit 244 . Antigonus Doso, ab eo quod omnia poscentibus polliceretur, id cognomen adeptus 145 . Pudor filiorum Noe in patrem et Chami impudentia 2 . Puduit Catonem liberiore uerbo uti coram uxore ac liberis 320 . Qui scuti amissi pudore laqueo uitam finierunt 347 . Prouidentiam sustulit Diagoras negans deos esse 137 .

Crisippum audiebat. Liber VIII, caput VII.
Partus. Misinissa post septimum et octogesimum annum filium genuit. Liber VIII, caput XIIII.
Poeta. Cato sextum et octogesimum annum agens capitali crimine accusatus intrepide se defendit; iam senex litteras Gręcas didicit. Cato filius etiam in curia libros Gręcos lectitauit. Liber VIII, caput VII. Carneades cum Chrisippo disputaturus heleboro ante se purgabit. Hisocrates

post septimum et octogesimum annum filium genuit. Liber VIII, caput XIIII.
Poeta. Cato sextum et octogesimum annum agens capitali crimine accusatus intrepide se defendit; iam senex litteras Gręcas didicit. Cato filius etiam in curia libros Gręcos lectitauit. Liber VIII, caput VII. Carneades cum Chrisippo disputaturus heleboro ante se purgabit. Hisocrates quartum et nonagesimum annum agens composuit librum, qui Gręce PanaJhnaďkóV inscribitur. Eodem. Crisippus undequadragesimo

Virgo Vestalis cribro aquam haurit 191 . Pietas. Frater fratrem occidit in bello. Cum agnouisset, se ipsum prę dolore transfixit 15 . Patientia Iob. Regulus pręfertur Catoni 6 . Nam iustis, quicquid malorum ab iniustis dominis irrogatur, non est poena criminis, sed uirtutis examen 25 . Martyres 72, 76 . Martyrum mors secundę

qui sequitur Saluatorem 208 .
Ratio. Animi imperio, corporis seruitio magis utimur 45 . Resurrectio mortuorum qualiter impugnatur ab hereticis et defenditur a catholicis 8 . De resurrectione 100 . Idem 110 . Idem 220 . IDEM

resurget in ordine suo. Apostolus 126 . Erunt sicut angeli in cęlis 269 . Resurrectionem approbat 274 .
Risus. Cato Censorinus et Marcus Crassus semel in uita riserunt, ut scribit Lucilius 172 . Delicias, lepores, risu dignas urbanitates detestamur 220 . Risus in crimine et risus sine crimine

78 . Strabo a Lilybeo, Sicilię promontorio, classem cernebat exeuntem a portu Cartaginis. Calicrates ex ebore formicas et alia uisum fallentia fecit. Mermecides quadrigam, quam alis musca tegeret, et nauem, quam pennis apicula absconderet. Catoblepas fera et basyliscus serpens uisu necant ę 89 . Lupus, si prior hominem contempletur, adimit uocem. De oculis hominis et uisu 123 . Serpentium catulis

CVII agens annum questus est tunc se e uita egredi, cum sapere coepisset 130 . Qui iam senes in sapientię studiis floruerunt. Sophocles amentię a filiis accusatus recitata iudicibus Oedippi, quam nuper scripserat, fabula absolutus est. Cato Censorinus iam senex Gręcas litteras didicit. Nestor pene decrepitus ab Homero in eloquentia laudatur. De uanitate scientię mundialis 150 . Cani hominis prudentia eius 211 . Sapiens nunquam

104 . Contra eos qui impuri et nequam ad philosophię disciplinas accedunt 105 . Alexander: Doctrina, inquit, anteire malim quam copiis atque opulentiis 119 . Superbus. Cato in senatu pro Rhodiensibus. Rhodienses superbos esse aiunt, id obiectantes, quod mihi de liberis meis minime dici uelim. Sint sane superbi, quid id ad nos attinet? Id ne irascimini, siquis superbior quam nos? 45 . Alexandri superbiam se

persecutionem fugiens Ęgeas, Eolicum oppidum, peruenit et apud Nicogenem hospitem latens ab Olbio, filiorum Nicogenis pedagogo, numine afflato audiuit: Nocti uocem, nocti consilia, nocti omnia dato 44 . Trium rerum se penituisse Cato dixit, primo quod mulieri quicquam archanum credidit 92 . Marii latebra 137 . Philippus amisit oculum, quo concumbentem Deum Olympiadi per ianuę rimam aspexerat 41 .

Olympiadi per ianuę rimam aspexerat 41 . Philippides a Lisimaco rogatus, num aliquid suarum rerum expeteret, respondisse fertur: Solum, o rex, ne archanorum tuorum quicquam mihi credas 95 . Silentium. Cato se tenere tam diu dixit, donec disceret non silenda. Et cum taciturnitatem suam improbari audisset, parum id se pensi habere dixit, dummodo uitam non improbarent 65 . Somnus. Lacones pueri cubantes in thoris arundineis

Somnium Calphurnię6 de Cęsaris nece 58 . Somni parcus Brutus 82 . Senex. Solon qua re fretus tyranni minas non timeret, cum rogaretur: Senectute, inquit 24 . Cato in senem prauum, ne mala adderet senectuti, cum ipsa per se satis habeat mali 92 . Considius: Senectus me intrepidum facit, ait 52 . Solis defectio Pericle nauigante

sepeliri iussit 77 . Nicias uictorię opinionem et glorię negligere maluit quam suorum ciuium corpora inhumata relinquere 14 . Bucephali equi sepulchrum 48 . Cato fratrem magnifice sepeliuit 65 . Solitudo. Scipio Africanus ueluti in portum se interdum in solitudinem recipiebat 79 . Demosthenes duos et interdum tres menses continuo domi manens abrasa capitis

242 . Metroclis illud est: Aliud pecunia parari ut prędia, aliud tempore et diligentia ut disciplinas 251 . Archimedi ab hoste honos exhibitus 288 . Marcus Portius Cato 310 . Superbus. Siluius Romulus siue Alladius in deorum contemptum fulgura et tonitrua imitatus 62 . Tarquinius unde Superbi nomen adeptus 95 . Getharum fuit

superbia indecentius 251 . Reguli superbia concidit 255 . Appii et Claudię sororis 257 . Galli super caput scuta quatientes 266 . Cato Ptolomeo non assurexit 368 . Cęsari inuidia orta, quod senatui ad se uenienti non assurexerit 389 . Caligula se adorandum prębuit 414 . Domitianus deus et dominus

tyranni conspuit. Apelles corporis uitia primus in figura abscondit 233 . Philippides a Lysimacho, siquid a se uellet, interrogatus: Vnum, inquit; nequid tuorum archanorum mihi credas 242 . Penituit Catonem, quod mulieri arcanum credidisset 320 . Calceus Aemilii aspectu pulcher, sed qua parte pedem offendat, soli domino patere 326 . Marcus Atylius, quia libros Sybillinos priuato homini transcribendos

legem in membris meis 67 . Non enim habitat in carne mea bonum etc. 83 .
Testi uni neque Catoni credendum est 142 . HIERONYMVS IN PARTE SECVNDA
Temperantia. Nihil potest habere uirtutis quod indiscretio facit,

metuitur ipse securus. Laberiani uersus. Necesse est multos timeat, quem multi timent. Sapiens timeri non concupiscit 50 . Quid mirum est animos inter metum et dolorem destitutos aberrasse? 107 . Apud Catonem dicitur: Desines timere, si sperare desieris, id est si cupiditatibus finem feceris 3 . Quos inepte metus perturbat. Timendorum tria genera 5 . Non est timor, sed natur alis affectio in sapiente,

orbis pilę similis 102 . De terręmotu 104, 105, 106 . Ęgyptum nunquam tremuisse 107 .
Testis. Seruus furti tortus Catonem conscium dixit. Vtrum plus tormentis creditis an Catoni? 18 .
Tentatio. Bellum contra uitia 17 . Munimen contra uitia quadrato exercitui simile

De terręmotu 104, 105, 106 . Ęgyptum nunquam tremuisse 107 .
Testis. Seruus furti tortus Catonem conscium dixit. Vtrum plus tormentis creditis an Catoni? 18 .
Tentatio. Bellum contra uitia 17 . Munimen contra uitia quadrato exercitui simile 21 . Nec cupiamus quę nos inuitant

sibi necem consciuere, ne in hostium potestatem uenirent 136 . Amazones tempore Pompei 35 . Vestis. Laconici pueri discalciati et nudi incedere assuescebant 13 . Catonis senioris uestis non pluris quam centum dracmarum 91 . Humilitas. Solon, cum illi tripos aureus ut sapientissimo offerretur, Thaletem se sapientiorem esse dixit, ipse rursus Solonem. Demum Apollini Ismenio consecratus

3.18.15  Quid mirum? Haud alio mundus rectore teneri,
3.18.16   Viuere non alio sub Ioue Roma cupit.
3.18.17   Quin tibi uel rigidi seruirent sponte Catones
3.18.18   Et cuperent regno succubuisse tuo.
3.18.19  Quin libertatis uindex tibi cederet ultro
3.18.20   Seruitii patiens Brutus

4.5.45  Nec mea nunc Eratho munus seruile recusat,
4.5.46   Nec dedignamur ferre, puella, iugum.
4.5.47  Ite procul fastus, ficti procul ite Catones,
4.5.48   Et personatis horrida barba genis:
4.5.49   Non hic consiliis grauibus uultuque seuero –

6.37.7  Vnde, reor, tetricae possent prurire Sabinae
6.37.8   Lasciuumque petat Socratis inguen opus,
6.37.9  Mollis et infestet duros tentigo Catones:
6.37.10   Sic tua nequitiis pagina tota fluit!
6.37.11  Nec magis irritent Veneres Elephantidos et quae
6.37.12   Tibia sternaces

7.2.5  Teque ultro cuperent sellae uectare curulles,
7.2.6   Ambirent trabeam rostra uerenda tuam,
7.2.7  Nec te respuerent magnorum saecla Catonum,
7.2.8   Nec dictatorem Brutus uterque suum.
7.2.9  Quid mirum si te Romanis orta colonis
7.2.10   Nunc Ragusa suum gaudet habere

est: rex imperet unus,
7.20.60   Maeonides uatum maximus ille docet.
7.20.61  Hinc unus regnat Decimus Leo, Scipio cuius
7.20.62   Et Cato protritam sub pede lingat humum,
7.20.63  Certatimque libens uestigia pronus adoret
7.20.64   Romulus et Brutus pacificusque Numa.

castae, uirgines, seuerae, graues, utinam non magis rusticae, dum ne uerbis quidem pruriunt: procacium tamen est hoc dicere, qui uel deas ipsas lasciuire cupiunt. Tu, qui manicatam togam ut Cato respuis, Sicyonios calceos ut Socrates, ut Vesta Bacchanalia, Diana Floralia, austeriores Musas diligis, permittis tamen quosdam uirginibus iocos et ad puellarum puppas frontem erugas, supercilium

permittis tamen quosdam uirginibus iocos et ad puellarum puppas frontem erugas, supercilium remittis. Nam et Scipio puerilibus nugis non abstinet et calculis in littore ludit; probae etiam matronae catos et catellos amant et cum illis in sinu lusitant. Hoc idem meis Musis licuit facere cum muricipe. Quid non? Lacessiuit illas Carolus Slani praefectus, nescio quocum felle nugari passus, dum fellem

et catellos amant et cum illis in sinu lusitant. Hoc idem meis Musis licuit facere cum muricipe. Quid non? Lacessiuit illas Carolus Slani praefectus, nescio quocum felle nugari passus, dum fellem ex cato, quasi figulus ex amphora urceum facit. Sed stultus ego, qui fellem rideo, cum meus catus multo magis ridendus sit!
7.23.1   Desine uendacem

7.24.12   Mutari dominus respuit ipse domus,
7.24.13  Emeritum pridem et mergi de ponte paratum,
7.24.14   Vt mos est uetulos praecipitare catos.
7.24.15  Attamen ignaui senium culpamque professus ,
7.24.16   Vt decet, accepit pocula lactis herus.
7.24.17  O bona uenditio:

Commendat praeterea Demosthenis et Ciceronis facundiam, sed quid eorum facundia facundius, qui barbaros incredulos, et Orpheus apud poetas feras et saxa, ad salutem trahebant. Extollit deinde Periclis et Solonis et Catonis in republica gubernationem, sed quid ipsorum gubernatione in ecclesia dei praeclarius et quid denique ipsorum agone fortius et constantius, qui viventes in carne plantaverunt eam sanguine suo? Quod in re militari salutis ratione

tu servas, quibus ut minister
Ponderas aequum pariterque iniquum.
15  Deligis rectum domitasque crimen,
Optime censor.
Caesaris pectus grave, sed benignum
Possides, nomen rigidi Catonis
Temperas, captas, Numa qua vigebat,
20  Religionem.
Tu togae lampas Venetae videris.
Tu tuae sydus domui nitescis,
Praesidet nobis tua rite virtus

magnifico, quam nulla vis, nulla unquam expugnabit etas. Si tuis igitur temporibus magnus ille Pompeius viguisset, te sibi parem ultro nimirum delegisset, si Gaius Cesar, te libens tulisset superiorem, si denique Porcius Cato, vite sue pro viribus te dominante consuluisset, ne dicam mortem sibi conscivisset. Tu etenim securus et letus regni huius gubernacula, dum alii principes cura et metu suspensi attonitique imperent

esse potuit, uiam ueritatis ignorantibus, sed Iudeos primum, deinde nostros, id est, Christianos, qui soli Deo credentes neque impossibile factu esse duxerunt, quod ille pręciperet, neque implere dubitarunt. Sequantur igitur, qui uolent, Catones, Scipiones, Fabricios, Camillos, imitentur Socratem, Pythagoram, Platonem reliquosque humanę sapientię professores, nos patriarcharum patrumque et prophetarum, nos Christi et apostolorum, nos utriusque Testamenti sanctorum gesta

soli Deo per tantas meditationes et desyderia supernis inhereat. Vnde granum frumenti cadens in terram, nisi mortuum fuerit, semper sic manet, ut cecidit. Quod si moritur, fructum plurimum affert. Thomam Aquinatem, catholicę ueritatis locupletissimum dissertorem, dum de Deo diu multumque cogitat, a solo attolli et altitudine fere cubitali in aere pendere uisum ferunt neque deinde tantę contemplationis fructum dissimulare potuisse, uultu

euoluens reperit scriptum: Induimini Dominum Iesum Christum! Ac statim discussis erroris tenebris aspicere coepit lucem ueritatis consuluitque Ambrosium episcopum, quid primum de Scripturis legere deberet, quo iam confidentius catholicę fidei posset adherere. Et audiuit Esaiam sibi legendum esse, utpote qui ea, quę in Christo contigerint, explicatius prophetarit et gentium uocationem annis multis post futuram quasi pręsentem

euasit, cuius paulo ante, dum seculari tantum scientię studeret, fuerat oppugnator. Contra Ecclesiam cum Manicheo consurrexerat, pro ea mox decertans et insum et reliquos omnes hereticos facile conuicit. Scripturas igitur catholicas legant, qui purę synceręque ueritatis luce cupiunt illustrari, dicente Propheta: Lucerna pedibus meis, Domine, uerbum tuum, et lumen semitis meis. Thomę uero Aquinati uaticinia

episcopus Constantinopolitanus, Constantini Augusti temporibus, cum Arrium heresiarcham publice argueret ac proinde orta plurimorum utriusque partis contentione sedari tumultus non posset, Dominum orauit, ne Ecclesię suę catholicę fidem impiis ludibrio esse pateretur. Vix ipse preces finierat, cum Arrius dysenterię morbo laborare coepit. Et dum citam torminibus aluum exonerare uellet, intestinis profluentibus expirauit. Reliquos obmutescere

illustrator Augustinus. Qui in initio eadem heresi pollutus, cum Ambrosium prędicantem audisset, perspexit errorem, in quo erat, atque abiecit. Et tandem omnis expers ambiguitatis Christi suscepit fidem iuxta traditionem catholicę religiositatis. Non signa requisiuit, non experimenta tentauit; audiendo tantum agnouit ueritatem et de tenebris uenit ad lucem. Denique eandem sectam illam, quam reliquit, nemo postea fortius impugnauit, nemo

tunc manifesto apparuit, cum Anastasius Augustus, ut ab eo discederet, summi pontificis Hormisdę denunciationibus monitus, sed obtemperare negligens atque contemnens, fulmine ictus poenas dedit. Reliqui, ne idem paterentur, catholicę fidei adherentes, ab eodem pontifice in Ecclesiam recepti sunt. Non enim dubitarunt eam religionem esse uerissimam, pro qua Deus ipse sic depugnaret, ut neque imperatoribus aduersus eam niti impune esset.

esset erroris huius malignitas, ob quam solam mitissimum principem sęuissimo Christianorum persecutori duxit comparandum. Veruntamen cum aliquandiu inter eos fuisset disputatum, Augustus tandem pontificis sententię cedens catholicum se fecit. Porro Anthemium * corr. ex Antonium episcopum de eadem prauitate publice conuictum, improbe tamen in flagitio persistentem et ab Agapeto depositum,

ob os scilicet eius in cunis iacentis uolitasse apum examen, stridulo tinnitu eloquii futuri suauitatem portendens. Hic Aurelium Augustinum Manichea heresi tabescentem suis prędicationibus purgauit sanumque reddidit. Qui iam catholicę fidei disciplinis eruditus omnium tandem hereticorum dogmata certissimis destruxit argumentis nostraque confirmauit, obscura quęque in Scripturis declarauit et ab iis, quę dubia erant, ambiguitatem sustulit.

in perpetuas ęternitates. Abbatem Antonium aliquando ad hereticos conuincendos relicta solitudine Alexandriam uenisse legimus. Intermisit ergo eremi quietem, dum ad bellum egreditur contra illos pugnaturus, a quibus catholicę fidei murus quatiebatur. Accesserunt quidam philosophi quasi rusticano homini et litterarum ignaro illusuri. Verum ubi loquentem audissent, demirati uerborum uim sententiarumque grauitatem ueritati ab eo prędicatę

natione Apher, arte medicus, ordine presbyter, cum a pontifice Romano, ut Narniensi infideli populo Christum euangelizaret, ius potestatemque sibi concedi petisset, episcopus eorum constitutus illo se contulit. Multisque ibi catholica credulitate prędicando confirmatis quendam de obstinatorum numero, cui pręter cęteros error ueritate charior erat, sibi infensissimum habuit. Qui comprehensum, postquam, ut carnem idolo immolatam gustaret, cogere

ab illo auribus excepisent, fide certiore testarentur. Siquidem et iis iure suo dicere licebat: Non possumus, quę uidimus et audiuimus non loqui. Quali uero diligentia quantoque studio in docendo uti debeat catholicę professor disciplinę, Paulus apostolus ostendit, dum Timotheum hortatur dicens: Prędica uerbum, insta, opportune, importune, argue, obsecra, increpa, in omni patientia et doctrina. Eundem quoque in

Sancti ope atque dono et sacrarum cognitione Scripturarum. Tum demum pręparato domi conuiuio in publicum prodeat et ad exitum uiarum confidenter procedat, multos inuitet, laxet retia ad capturam, seminet semen suum et uerę catholicęque scientię sale omnia condiat. Sed tamen calciamenta habeat in pedibus, ne terram attingat, ut tota eius conuersatio in cęlis sit. Quod aliis pręcipit, prius ipse pręstet, quia, qui fecerit et docuerit sic, hic

Itaque docet haud molliter cum huiuscemodi hominibus loquendum esse, siquando loqui necesse fuerit. Cur enim dissimulemus eosdem nos habere inimicos, quos Dei esse nouerimus, tanto maiore odio dignos, quanto dolosius catholicę insidiantur ueritati? Amplius aliquid dicam: Etiam cum fidelibus mundana tractantibus religioso uiro periculosa est conuersatio. Antonium, abbatem Alexandrinum, dicere solitum ferunt non expedire Christi

Bibliographia locorum inventorum

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], Odae de apostolis, versio electronica (), 526 versus, verborum 2640, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - oda; prosa oratio - epistula] [word count] [sisgorgodae].

Gučetić, Ivan (1451-1502) [1493], Panegyris Wladislao Hungarie et Boemie regi, principi invictissimo dicta, versio electronica (), Verborum 743, Ed. Fialová, Andelă Hejnic, Josef [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gotiusipanegyris].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report