Your search found 838 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 801-838:

40  „Verum est quod veteres posita gravitate quotannis
41  Per Carnivalem rappresentare jocosas
42  Non disdegnabant Materno idiomate Farsas,
43  Atque ascoltandas Populo permittere a usso.
44  At nos, qui Italicam callemus, rite favellam
45  Malumus hac vobis recitari Dragmata lingua.
46  Hinc procuramus, quae sit bravissimabrevissima, Truppam
47  Ad nostrum oblatâ mercede tirare theatrum.“

quodcumque est, edere Carmen. LIBER I. De Zaptat, italice Ragusa vecchia, ubi olim Illyrica Epidaurus. I.
Adriacas queis structa viris Epidaurus ad oras,
An Peloponnesio primum fundata colono,

cum per mare euntes
Cerneret, haec hominem dicentem verba jocose
Audivi: cymbae veniunt, cymbae ecce salutis. Italicè appellabat barche della redenzione.
Est quoque qui muli committens plurima dorso
Urbem adit: (id multi possent) nam copia abundat
Tanta loco, ut vix ulla domus

Sed rebus omissis
Tristibus ad laetas referor. Neque forte rearis
Enchelii nos agri unos absumere fruges:
Pars quoque multa Novi, exiguo quod distat ab illis Italicè Castel nuovo, illyrice Novi dicitur.
Tramite, saepe solet deferri ad moenia Castri,
Urbs

Ut quini circum ductis hinc inde lacertis
Sepsimus amplexi, vix suffecere obeundae viginti mensurae Rhacusanae cubitos trunci circumferentiam habere deprehendimus, videlicet ulnas quinque mensurae Italicae, vulgo Canne.
Brachia. Non tanta agricolûm hîc vis degit, ad umbram
Quanta illius adhuc facile considere posset.
Haud minor hac quercus

habitant, queisque imminet alto Mons altisimus, sub quo locus dictus Banichi est positus: longe autem a nautis, et ex adversa Italiae ora conspicitur.
Vertice Tmorus, Olympo audens, et Pelio, et Ossae
Aemulus ostentare caput: feliciter illis

Dein facili ascensu parvam ducebar ad aedem,
Quam sibi delegit gnara in certamine docto
Vincere Virgo sophos. Habitant hîc, sacra puellae 1 Hae sunt ex illis religiosis, quas Itali Pizzocare vocant. 1
Virginitatis amant quae vincula, non tamen omni
Tempore, sed facilis donec fortuna maritum
Obtulit. In parvae inducunt nos limina sedis,

quaecumque parit, sint optima: amygdala mole
Hinc majore aliis, molli et sic cortice, frangi
Ut digitis valeant, nascuntur, vitigenusque 4 Hoc vinum illyrice appellant peceno, quod Itali proseco vocant. Cyprio vino multum assimile est, eosdemque effectus praestat. 4
Hîc palmes profert uvae genus, unde beatus
Ille liquor premitur, multis jam cognitus oris.

Hac, quae Ladestes est insula nomen adepta.
In vasto jacet illa salo, longeque Naronae
Faucibus undisonae parti respondet ab una,
Italiam ex alia, Garganique ardua montis
Prospectat juga, quò paucis dans carbasa vento
Hinc valeas horis te reddere. Penè rotundam
Formam habet, in gyrum ter dena huic millia passûm
Assignant: si longo adeo

De Insula Melitae, illyricè Mljet. II.
Quae Jupanam inter sita, Corcyramque Melaenam Italicè Corzola.
Interdum antiquis Melitene est insula dicta,
Crebrius at Melita, è majoribus ultima, in ortum
Si tendis, contra in solem sed prima cadentem.

stat plurima puppis.
Vino aliàs fuerat plus insula dives, olivae
Nunc pingues penè omne solum texere; marisque
Ad littus Hae sunt arbores illae, quas italicè vocant Carobbe, illyricè rogaci a rog, quod cornu sonat. siliquae per se, nulloque colente
Proveniunt, casiaeque

Ordine ab hoc paucis jussis consistere in urbe,
Qui extinctos tumulent, serventque a funere sanos.
Non longè hinc quasdam Illyricè grebeni, Italicè pettini vocantur. prostantes ad latus austri
Horrendas visu, et dentati pectinis instar,
Unde et nomen habent, cautes natura locavit,
Quae magno frangant venientes

mihi, per quas lucri fons adapertus
Largus erat, mecumque Italae nova foedera gentes 27 Cum Alphonso Rege Neapollitano, cum Florentinis, et multis Italiae civitatibus Rhacusani foedera propter commercium inierant. 27
Jungebant: sed jam fatalis venerat hora,
Cum Constantini clara urbs horrentibus armis

ad venatum idoneus Breni. XXXVIII In Juncheto. Juncheti vallis Monachis Italis, dictis Lacromensibus diù possessa. XLII Lacromensis scopuli brevis descriptio. XLII Monachi in Italiam amandati. XLIII

vallis Monachis Italis, dictis Lacromensibus diù possessa. XLII Lacromensis scopuli brevis descriptio. XLII Monachi in Italiam amandati. XLIII Descriptio prospectus multiplicis a prima aquae scaturigine usque ad ipsa civitatis Rhacusanae maenia, ubi obiter de Umbla,

Lapidicinae ibi egregiae, sed defectu artificium desertae. ib. In Jupana. Quadrupedis dicti Italicè il caicale descriptio. CXXXIV Omnis penè insula oleis consita. CXXXV De Ecclesia S. Spiritus,

se non vengono scelti, separati, e schierati da parte i buoni; onde si vegga brillar liberamente, e svilupparsi il loro splendore, senza essere avvilito, ed offuscato dalla caligine, e dalle macchie. Per questo motivo mi sono proposto di scegliere i migliori tra quelli, che furono pubblicati in italiano. Se io sapessi sceglierli veramente bene, Giovanni de la Bruyere mi loderebbe assai; il quale disse, che choisir c’ est inventer , cioè a dire, che lo scegliere è un inventare. Comunque sia bramerei, che questa scelta potesse meritare il nome di

Questi Sonetti saranno accompagnati dalla traduzione latina. Ho atteso a renderla fedele; ho atteso ciò non ostante a renderla tale, che tutto sembri nato dalle viscere stesse di quella lingua, nella quale traduco; ho atteso a mettere in contrasto le forze della lingua latina con quelle dell’ italiana; ed essendo immenso il bello, ed immense le sue modificazioni, ho atteso, che il mio stile nè Catulliano precisamente fosse, nè Tibulliano, nè Properziano, nè Ovidiano, ma vario, ed appropriato all’ indole varia degli argomenti, di cui tratto. Questo è stato il mio dissegno; i savi

nomine Rhenus eat. (90) Avertenza del traduttore. Avendo io fatto la scelta dei sonetti qui tradotti senza aver tralasciato di stamparne l' originale Italiano, ho ben potuto indirizzare agli Italiani in lingua Italiana il frontispizio, e la prefazione. Adnotationes. (76) Hic funebria quaedam

Avertenza del traduttore. Avendo io fatto la scelta dei sonetti qui tradotti senza aver tralasciato di stamparne l' originale Italiano, ho ben potuto indirizzare agli Italiani in lingua Italiana il frontispizio, e la prefazione. Adnotationes. (76) Hic funebria quaedam subjunxi; sed nemo propterea judicet, id mihi

Avertenza del traduttore. Avendo io fatto la scelta dei sonetti qui tradotti senza aver tralasciato di stamparne l' originale Italiano, ho ben potuto indirizzare agli Italiani in lingua Italiana il frontispizio, e la prefazione. Adnotationes. (76) Hic funebria quaedam subjunxi; sed nemo propterea judicet, id mihi ingenium esse, ut

in ipso voluntas cum ingenio certare quodammodo videretur. Decem et octo annos natus togam de patrio more sumsit, et majori, ut vocabatur, consilio Reipu- blicae adscriptus est. Patre non multo post e vivis sublato cum Francisco et Sigismundo avunculis suis Italiam peragravit: quod iter Iunio licet adolescenti plurimum profuit cum ad multiplices rerum cognitiones, tum ad ingenii maturitatem. Quidquid enim viatoris studio, et attentione dignum offerebatur in singulis urbibus, id omne diligentissime notavit Junius. Romae

illustriora, eorumque causas et tempora ordine teneret omnia, et quas quisque vir partes personamque in iisdem factis sustinuisset, nominatim reminisceretur. Quare nihil ejus convictu dulcius, nihil ejus sermonibus eruditius. Ajunt, Restium adhuc adolescentem ex Italica in Latinam linguam vertisse Reipublicae Ragusinae historiam, quam Junius ejus avus a primordiis gentis Ragusinae ad annum MCCCCLI perduxerat, eamque orsum hisce verbis, Huc usque avus meus, ad haec usque tempora continuasse ego vero etc .

1.2.66  Illa quidem nullis mimos visura theatris,
1.2.67  Nec citharis aures oblectatura canoris,
1.2.68  Sed semel alloquio vel bis fruitura Poetae,
1.2.69  Qui verso Italiam princeps donavit Homero,
1.2.70  O felix Ave, nepte tua gaude! atque tuae nunc
1.2.71  Instrumenta oculis fabrilia cerne tabernae.
1.2.72   Sed nox atra diem humenti jam

1.4.94  Crinibus impexis horrendo egressus ab antro
1.4.95  Semifer Ausonios Cacus terrebat agrestes.
1.4.96  Nullus et a gelida quondam deformior Arcto
1.4.97  Barbarus Italicas miles vastaverat urbes.
1.4.98  Hi tamen arrident cultus: atque hac sine veste
1.4.99  Nemo placet sibi: sunt ista nunc arte cinaedi.
1.4.100  Ergo his deliciis ornatus

ELEGIA II. AD CLARISSIMOS VIROS MICHAELEM DE SORGO ET MATTHAEUM DE GEORGIIS DIUTIUS PEREGRINANTES
2.2.1  O si vel vobis mage pectora fida fuissent,
2.2.2   Vel minus Italiae littora pulcra forent!
2.2.3  Non desiderio mentem perfixus acerbo
2.2.4   Nunc ego dimidia parte carens animae
2.2.5  Errarem vitrei tacitas ad Arionis undas,

2.2.102   Vivitur unanimi quam bene amicitia.
2.2.103  Ni vos Alcinoumque, procosque putatis Ulissei
2.2.104   Vixisse ingenuo suavius Actorida.
2.2.105  Anne quod Italicis procul e regionibus, usque
2.2.106   Interclusa, mari dissidet Hadriaco,
2.2.107  Artibus ignavi quodque haud bene flexilis otî est.
2.2.108   Antiqua iccirco displicet

torquetur, ut hic malorum machinator, et scelerum inventor, et natura meticulosus, ut ait Lactantius, cogeretur itinera nova suscipere, lustrare urbes atque provincias, ad pristinam sanitatem obtinendam. Demum imperium cessit Galerio, et Caesarem appellavit Maximinum, quem adoptaverat, Urbem atque Italiam reliquit et ad Aedem suam, quam non procul a Salonis aedificaverat, in Dalmatiam se se recepit. Anastasius Diocletiani cubicularius Romae remanserat. Sed postquam vidit capite securi obtruncari Artemiam Diocletiani filiam, quam frustra ad fugam dum excitaret, patratas clades, et

124  Sic procul a curis ducat sua tempora saevus
125  Christiadum tortor, Christique acerrimus hostis?
126  Roma cadaveribus fervet, sua funera plorant
127  Urbes Italiae, diroque agitata furore
128  Europa atque Asia, extensis ditissima regnis,
129  Et Libiae populi passim, gentesque Canopi.
130  Proh scelus infandum Dioclis! Circum

reserans nova lumina Coeli
638  Christus ubi infernos pede pressit ovante triumphos.
639  Quali luce nitet Templum? Hoc subit ecce Joannes 28
640  Italicis veniens oris. Ipse omnia circum
641  Conspicit, atque oculos flammato pectore tollens
642  Voce sonat grandi, simulacrum informe deorum
643  Corruit extemplo: trepidi

752  Te cupit adstantem festo, dum ducere sponsam
753  Constituit: posito bello, victoria fulget
754  Laurifero incedens curru: pax aurea Romam
755  Italiam exhilarat totum diffusa per orbem.
756  Insubres grandes ludos, festumque parare:
757  Ergo veni; propera: summo te Caesar amore
758  Expectat, veteresque duces,

coelos ac aethera coeli
38  In mea vota voco: vestra nunc audiar aure."

39  „Terra antiqua iacet tepidis spirantibus austris,
40  Temperie moderante gelu, libycosque calores,
41  Italiam contra. Coelum favet humor et aura.
42  Euxinis oritur sol matutinus ab undis,
43  Et virides nitido perlustrans lumine campos

Krugg F. Graf Nik. von Zrin. Pesth. 1822.-- P. Vitezovića Oddeljenje Sigetsko. U Zagr. 1836. Uvod. 10) Inter multos Raguseos illyrici Parnassi classicos auctores primum in poesi epica locum occupat immortalis Gundulić, Italis Gondola, (nat. Ragusae 1588. + 1638.), qui, praeter alia, celebratissimum in orbe literario epos „Osman" elegantissimo ac comptissimo illyrico carmine in XX. cantibus absolvit. Ceterum qui in

coorta anno 1622, suae aetatis XXI miserrime obiverit (*) .

Eo tempore illyricus Epidauritanus Parnassus tres diversos literarum cultus per tria saecula progressos recensebat, quae quadam similitudinis ratione conferri queunt cum illis italicis aevi decimi tertii, decimi quinti et decimi sexti titulo distinctis. Gondula itaque quum multum, diuque horum temporum exemplaria versasset, meliora e singulis eligens hausit a primis archetypam formam, simplicitatem, et robur, a secundis linguae puritatem et

1844 subsequuta est, Ludovici Gay typis edita. Animadvertendum est tamen, quod duorum librorum loco, quos supplevit Petrus Ignatius Sorgo, duo alii suffecti in illa secunda editione fuerunt a Ioanne Mazuranich dictae urbis cive, non sine laude exarati. Binae inde italicae versiones secundum textum Ragusinum prodierunt in lucem, quarum altera versu soluto omnimode libera, et pene ut periphrasis habenda anonymi auctoris, quae tamen communiter Nicolao Giaxich Iadertino tribuitur; altera, metro Areosti, auctore Marco Vidovich Sibenicensi, utraque Ragusae dicti

et pene ut periphrasis habenda anonymi auctoris, quae tamen communiter Nicolao Giaxich Iadertino tribuitur; altera, metro Areosti, auctore Marco Vidovich Sibenicensi, utraque Ragusae dicti Martecchini typis edita, prima anno 1827, secunda anno 1838. Non est meum, nec ad rem pertinet, de praefatis italicis versionibus iudicium ferre, quod iamdiu a dignis censoribus fuit prolatum. Cupiens tamen, quantum in me situm est, maiorem huius clari operis diffusionem, et cognitionem provehere, maxime inter doctos Europae coetus, a quibus latina lingua magnopere colitur, quaeque adhuc apud illos

hoc poemate offerre, viri in literarum republica clarissimi potissimum opere, cui titulus: Notizie istorico-critiche sulle antichità, storia, e letteratura dei Ragusei : Ragusae typis dicti Martecchini anno 1803 edito. Tale Appendini iudicium legitur in prooemio versionis italicae a dicto auctore anonymo confectae, et est tenoris sequentis: Confesso prima di tutto, che ove vogliasi stare al rigore delle leggi della buona epopea, può in qualche parte l’Osmanide apparire mancante. Conscio per altro, che la

caetera omnia tanti vatis carmina. Hoc saltem orsum fuisset a celebri latino Ragusino vate Faustino Gagliuffi perfectum, quum illum tale propositum habuisse ab epistola eruitur, quam Genua mense Martio 1821 Ragusam ad Antonium Casnacich misit, quaeque inscripta legitur in praefatione Osmanidis italicae dicti Marci Vidovich versionis. Ast ubi nec laudati summi viri, nec alii mei concives, aut exteri hoc opus exegerunt, dignetur literarum respublica benigne illud excipere, quod meae tenuitatis penitissime conscius audeo illi non sine maxima trepidatione proferre, et quod fortasse

Bibliographia locorum inventorum

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Mažuranić, Ivan (1814-1890) [1837], Honoribus Magnifici Domini Antonii Kukuljević , versio electronica. (, Zagreb), versus 315; Verborum 3140, Ed. Vladimir Mažuranić [genre: poesis - carmen; prosa oratio - commentarii] [word count] [mazuranicikukuljevic].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report