Your search found 522 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 301-400:

20.384  Certare incautum, Aenea? te fortior ille est,
20.385  Carior et superis. cui tu decede, nec arma
20.386  Obvia fer, quoties occurret; morte peremptus
20.387  Nigrum abeas Parca ne frustra obstante sub Orcum.
20.388  Verum ubi jam lectum et sua fata subibit Achilles,
20.389  Fide animo, et primus densas invade phalanges:
20.390  Morti alius nam te nemo demittet

Agenoridae gladio dehinc torvus Echecli
20.550  Ingenti medium secuit caput: omne cruore 550
20.551  Purpureo ferrum intepuit: mors ingruit olli
20.552  Nigra oculis, duroque immanis numine Parca.
20.553  Inde, ubi se cubiti nervi junxere, corusca
20.554  Deucaliona ferit per dextram cuspide; mansit
20.555  Saucius ille hostem, capitique instantia fata

manum hanc genibus supplex admovit, acutum
21.89  Hac telum arripuit retinens; dehinc talia fatur:
21.90  Ecce tuis genibus supplex advolvor, Achille, 90
21.91  Parce meam veritus fortunam, duraque tangat
21.92  Sors animum. bello captus tibi, te penes, o rex,
21.93  Assedi mensae primum Cerealia gustans
21.94  Dona, die, quo me patrio nocturnus in

domitus leto jacet. en ego qualis
21.130  Sim quantusque vides, formaque et mole, parente 130
21.131  Eximio atque dea prognatus matre: supremum
21.132  Attamen adveniet mihi fatum et Parca severa,
21.133  Mane, die aut medio, vel sero vespere, Troum
21.134  Eripiet mihi nempe aliquis cum lumina vitae,
21.135  Aeratave hasta figens volucrive sagitta.

lymphas nec vastum evolvere in aequor
21.263  Possum usquam. arctor enim congesta caede: cruentus
21.264  Tu tamen usque instas omnes et sternere ad unum
21.265  Morte paras. parce o jam tandem ac desine. mentem
21.266  Attonito invasit mihi nam stupor, inclyte Achilleu.
21.267  Haec Xanthus: retulit contra cui dius Achilles:
21.268  Ista quidem fient quae vis,

tuis. utinam Troum fortissimus Hector
21.340  Hanc animam Stygias victor misisset ad umbras. 340
21.341  Fortis ego pulchra jacuissem morte; perempti
21.342  Exuvias fortis raperet: nunc Parca perire
21.343  Indecori leto deprensum in flumine cogit:
21.344  Qualem praecelso decurrens monte subulci
21.345  Hibernus puerum rapit alto gurgite torrens.

21.348  Ora habitumque, manuque manum tenuere labantis
21.349  Aeacidae, ac blandis firmarunt pectora dictis.
21.350  Primus ibi haec fari coepit maris arbiter alti. 350
21.351  Parce metu, Pelida, animo timor omnis abesto:
21.352  Tales auxilio tibi nunc di venimus aequo
21.353  Huc Jove, Neptunus, mecum et Tritonia Pallas.
21.354  Quippe tibi a fluvio non est

quam pubem in moenia victor
21.359  Iliacam; quicunque instantem ac terga prementem
21.360  Fugerit. occisum post Hectora laetus ad altas 360
21.361  Fac redeas puppes. nunc saevo haud parce furori.
21.362  Certa tibi nostro datur en victoria nutu.
21.363  Haec fati, ad coetum celeres rediere deorum,
21.364  Unde huc digressi. campo at Peleius heros

incita flammas; 410
21.411  Et capita involvens Teucrorum, incensaque late
21.412  Arma urat. claro tu ripas igne per omnes
21.413  Grassare, arboribus densis nec parce, Scamandrum
21.414  Quantus et est, involve igni; nec dira furenti
21.415  Vel blandis flectat verbis, vel terreat ullis
21.416  Corda minis; nec vimque tuam furiasque remitte

caput hoc Phoeboque Jovique placebat,
22.367  E mediis ultro qui me rapuere periclis
22.368  Incolumem facilesque bonique: immania nunc me
22.369  Fata premunt, urgentque inimico numine Parcae.
22.370  Non tamen ignavus moriar, laudemque decusque 370
22.371  Oblitus. contra stat niti, et morte sub ipsa
22.372  Magnum aliquid patrare, aetas quod postera laudet.

22.526  Civibus auxilium; qui te ceu numen Olympo
22.527  Delapsum laeti votis precibusque solebant
22.528  Excipere: incolumis quibus esses nunc decus ingens.
22.529  Parca sed immanis te saevo heu funere mersit.
22.530  Talia jactabat lacrimans. Super Hectore conjux 530
22.531  Nondum etiam audierat quidquam; nec nuncius olli
22.532  Venerat, ante urbem

23.693  Tange et equos, jura et Neptuno teste, volentem
23.694  Non tenuisse meos vafro molimine currus.
23.695  Antilochus contra prudens cui talia fatur:
23.696  Parce irae: multo mihi nanque infirmior aetas,
23.697  Quam tibi, rex Menelaë. prior tu scilicet aevo es,
23.698  Et melior. juvenum scis ut mens devia recto

24.80  Tuque etiam citharam gestans conviva sedebas, 80
24.81  Nulli fide unquam, fautorque comesque malorum.
24.82  Sic Juno: altitonans contra sic Jupiter infit:
24.83  Parce deis, Juno, irasci. non Hectora dium
24.84  Pelidenque uno superi dignamur honore.
24.85  Caelicolis inter Teucros at carior omnes
24.86  Hector erat, carus mihi certe: dona

24.256  Fortunam miserans, non parcet, sceptra, tuamque
24.257  Canitiem veritus. tuta ergo heic praestat in urbe
24.258  Flere una exitio semotos. Hector at (olim
24.259  Parca gravis puero quod primo nevit in ortu,
24.260  Infelix miserum peperi quo tempore) pascat 280
24.261  Nempe canes, oculis longe amplexuque parentum,
24.262  Regem apud immitem. cujus

vitare hostes certum, nec vertere turpi
24.269  Terga fugae. Has Hecube dedit aegro e pectore voces.
24.270  Tum senior: Ne me, certum ilicet ire, retenta. 290
24.271  Ominibus jam parce istis, nec tristis eunti
24.272  Esto avis intra aedes. nequidquam flectere mentem
24.273  Hanc speras, conjux. mortalis nanque juberet
24.274  Si me quisquam illuc, aut vates ire,

utinam cunctos mactasset Achilles
24.313  Hectore pro solo. fatis heu natus iniquis
24.314  Eximios genui gnatos, columenque decusque
24.315  Trojugenum; quos Parca mihi jam sustulit omnes:
24.316  Mestora dīs similem, cursuque et curribus acrem
24.317  Troilon, utque deum mortales inter agentem,
24.318  Hectora, quem posses divino semine

ipsa pedem quis ferre in castra; latere
24.683  Custodes; solus portarum ingentia claustra
24.684  Quis reserare manu, vectemque impellere quisset?
24.685  Ergo ciere animum dictis nunc parce. dolore
24.686  In medio; ne forte, senex, male percitus ira
24.687  Nec te ipsum mittam incolumem; genibusque trucidem
24.688  Affusum; violemque Jovis mandata supremi.

ausus contra. tecto se turbidus alto 690
24.691  Extulit Aeacides, veluti leo; pone secuti
24.692  Sunt gemini regem famuli, Mavortia corda,
24.693  Alcimus Automedonque, Patroclum ut Parca peremit,
24.694  Pelidae ante alios cari acceptique ministros.
24.695  Confestim hi curru ac rheda solvere jugales,
24.696  Vocalemque senis praeconem in regia tecta

24.713  Pelides; gemini et rhedae imposuere ministri.
24.714  Tum vero ingentem gemitum dat pectore ab alto;
24.715  Et fidum hac lacrimans compellat voce sodalem:
24.716  Parce irae, precor, haec nigro si forte sub Orco
24.717  Audieris, Patrocle. suo do ferre parenti
24.718  Hectora: dona dedit sed non spernenda; tuam tu
24.719  Unde feres partem actutum,

et manete aliquandiu; ut sciamus
An verum Calchas vaticinetur, an et non.
Probe enim hoc scimus animo; estis autem omnes
Testes, quos non Parcae incesserunt mortis auferentes;
Herique et nudius tertius, quando in Aulidem naves Achivorum 5
Congregabantur, mala Priamo et Trojanis ferentes,
Nos autem circumjecti circa fontem, sacris in altaribus

durate, atque heic subsistite paullum,
Ipsa dum pateat re tandem, verane Calchas
Vaticinans, an falsa canat. res cognita cunctis,
Quam memoro; testes cuncti, fatalia vitae
Queis nondum tristes ruperunt stamina Parcae. 5
Quippe olim, atque adeo nuper, cum se Aulide Grajae
Densarent puppes Priamo, Phrygibusque ferentes
Exitium; ad fontem fierent cum sacra virenti
Sub platano, purae qua sese illimis agebat

Aulidis in portum piscosae quando subistis
Navibus Argivi, Priamo Trojaeque ferentes 5
Exitium. quia vos illic ad sacra fuistis
Exta deūm testes, praeter quam, quos mala fato
Parca tulit. meminisse potestis tempore ab illo,
Quo nos ad positam dīs immortalibus aram
Sacra parabamus, densis qua plurima ramis 10
Umbrabat platanus, subter quam frigida puro
Unda resultabat

prodit, anus dum bona fonte lavat. XX.
Fausta duci dat signa deus: terrentur Achivi,
Parca quibus dirum funus acerba parat. XXI.

Fert arcum regina: proci vos praemia frustra

41  Exitium properant. an non Aegisthus Atridae
42  Eripuit nuper thalamos, ipsumque necavit
43  Inscius haud cladis, quam nos praediximus olli
44  Adfore, Mercurius retulit quum talia dicta:
45  Parce torum violare, et parce Agamemnona ferro
46  Laedere; namque aderit patriae ultor caedis Orestes,
47  Ut primum flava sparget lanugine malas.
48  Talia Mercurius: monitis parere sed ipse
49  Dum negat,

an non Aegisthus Atridae
42  Eripuit nuper thalamos, ipsumque necavit
43  Inscius haud cladis, quam nos praediximus olli
44  Adfore, Mercurius retulit quum talia dicta:
45  Parce torum violare, et parce Agamemnona ferro
46  Laedere; namque aderit patriae ultor caedis Orestes,
47  Ut primum flava sparget lanugine malas.
48  Talia Mercurius: monitis parere sed ipse
49  Dum negat, infando persolvit

volucres
219  Aethereis late in campis sub luce, nec omnes
220  Fata deum vel laeta viris, vel tristia portant. 220
221  Occubuit, ne finge metus, Laërtia proles
222  Hinc procul; atque eadem simul o! te Parca tulisset
223  Exanimem, haud caneres tam multa infanda loquutus
224  Telemachi falsis acuens ardentia dictis
225  Pectora, si qua tibi deceptus munera pendat.
226  Verum ego nunc moneo, monitus res

perficies, neque te spes fallet inanem.
344  Quare age, dementesque orsus et vota procorum
345  Mitte insana; nihil recti novere, nec atrum
346  Vesani lectum, nec fata instantia cernunt,
347  Quae fert Parca die morituris omnibus uno.
348  Haec vero tibi certa via est: absiste vereri;
349  Quamprimum voto laetus potiere. Paternus
350  Hospes ego actutum, quae vis, tibi pinea texta 350
351  Sufficiam,

ubi dives
153  Alta canopaeis tollit se regia Thebis.
154  Ille duo dederat Menelao argentea labra,
155  Et tripodas geminos, atque auri dena talenta;
156  Ast Helenae non parca super dedit optima conjux
157  Auratamque colum, calathique volubile textum
158  Argenti summas auro ludente per oras.
159  Obtulit hunc olli plenum tum stamine Phylo 160
160  Rite

gaudens, nulloque labore
219  Per vada salsa volans, quam vis petat avia regna;
220  Ulla neque interea patiatur damna, priusquam 220
221  Contingat sua tecta. ibi demum sentiat, atro
222  Stamine quae Parcae nerunt, quaeque aerea fata
223  Nascenti tulerunt, hausit quum luminis auras
224  Editus enixae foecunda matris ab alvo.
225  Quod si quis divum caelo delapsus ab alto
226  Adstitit, exitium nobis

defige solo, caesoque juvenco
140  Neptunum pinguique sue veneratus et agno 140
141  Ad patrios concede lares, atque omnibus una
142  Caelicolis fer sacra libens: post funus ab undis
143  Adveniet tibi Parca ferens, quum longa senectus
144  Canitie placida confectum cernet, et omnes
145  Otia te circum peragent felicia gentes:
146  Haec te certa manent, fatorum hic vertitur ordo.
147  Dixerat. huic autem

quantusque videtur?
356  Quem sese ore gerens, quam forti robore, et aequo
357  Consilio? meus hospes erit, nec parva sequetur
358  Gloria vos etiam. proin hinc dimittere tantum
359  Ne properate viri, neu parce munera egenti
360  Usque adeo vos ferte, quibus vis plurima rerum 360
361  Divite sub tecto superum jacet abdita dono.
362  Talibus illa: heros dicentem excepit Echeneus
363  Phaeacum proceres inter

manebat.
416  Ipse etiam ut vidi, casu concussus amici
417  Demisi lacrimas, fudique has pectore voces:
418  O Atreo generate Agamemnon inclite regum,
419  Horrida quo leti domuit te funere Parca?
420  Obruit an pelago convolvens aequora saevo 420
421  Turbine Neptunus, nimbisque furentibus austro?
422  An longis aggressa virum gens effera terris
423  Vastantem raptosque greges, armentaque

aequatus honore.
589  Quippe animis praestat longe, praeque omnibus unus
590  Ipse meae sperat genitricis amore potiri,
591  Atque Ithaci gaudere toro. sed rector olympi 590
592  Astra scit ille colens, an Parcae extrema minentur
593  Sontibus, ante suos celebrent quam laeti himenaeos.
594  Vix ea, quum dextra venit de parte superne
595  Accipiter, citus ales Apollinis: ille columbam
596  Ungue tenens vellebat

Penelope rursum sic voce loquuta est.
617  I propera, coramque hospes succedat amicus;
618  Nonne vides quae fausta mihi dedit omina gnatus?
619  Haud incerta loquor: non irrita fata minatur
620  Parca procis; nullus de caede elapsus abibit. 620
621  Praeterea sciat ille, mihi si vera reportet
622  Nuncia, pro meritis a me jam digna parari
623  Praemia, formosas picto subtegmine vestes.
624  Nec

est
294  Consulere. at puerum simul ac flavescere malas
295  Aspicies, tu nube quidem tua limina linquens,
296  Cui fuerit placitum. properans haec ille monebat,
297  Quae nunc certa ferunt perfecto tempore Parcae.
298  Adveniet nox illa ingrati vincula portans
299  Conjugii taedasque mihi, cui Juppiter omnem
300  Laetitiam rapuit; sed me haec tamen una remordet 300
301  Cura magis vellitque animum. quae barbara

miseranda revisam,
289  Amplectarque virum reducem: laevo ille profectus
290  Omine, et infestis petiit dis Pergama, credo, 290
291  Pergama, et infandae semper mihi moenia Trojae.
292  Cui referens Ithacus: parce o pulcherrima, dixit;
293  Neve adeo niveosque sinus patiare, nec ipsum
294  Sic animum assiduis tristem tabescere curis
295  Usque virum lacrimans. te certe caussa doloris
296  Justa premit, fletuque

quemcumque, tori cui foedere mixta
299  Progenuit dulces, communia pignora, gnatos;
300  Quanto Ithacum fas flere magis, caelestibus esse 300
301  Quem similem perhibent? paullum sed desine, et ipsa
302  Parce tibi, nostrisque adhibe sermonibus aures.
303  Nunc etenim haud mendax, de vivo quidquid Ulysse
304  Thesprotum in populo audivi reditumque parante,
305  Expediam dictis. ingens argentumque aurumque

quarum aspera probra
416  Permetuens nullam, me praeter, adesse lavanti
417  Nempe sinis. sed non ego contra invita jubentis
418  Imperio dominae et praelato munere fungar,
419  Ablueroque pedes merito, jam parce vereri,
420  Penelopen propter teque ipsum exercita luctu 420
421  Corda gravi. nullum, quamvis haec limina multi
422  Attigerint errando homines, ego corpore Ulyssi
423  Tam similem vidi, quam te

amicos:
308  Dura licet sint dicta, tamen ferte omnia fortes
309  O socii; nimis ille minaci pectore fatur.
310  Monstra Jovis vetuere; aliter jam magna sonantem 310
311  Sedibus in tacitis mersisset funere Parca.
312  Dixerat Antinous; nec talibus ille movetur.
313  Et jam praecones sollemnia sacra per urbem
314  Ibant ducentes, populumque ad festa ciebant
315  Munera; conveniunt Phoebi

novus advena; vanum
409  Ducite continuo e foribus, mediaque locate
410  Urbe citi o juvenes, quando olli heic noctis imago est. 410
411  Cui vates: mitte hanc pro me de pectore curam,
412  Ac ducibus jam parce istis. et lumina, et aures,
413  Incolumesque pedes ambo mihi; stat quoque menti
414  Vis eadem; his fugiam fretus. vos aspera clades,
415  Exitiumque manet, quod nulli evadere salvo
416  Mox dabitur,

dicens: o longum nata labore
97  Exercere diem gens stulta, agrestia corda,
98  Quid miseri fletis, vestroque incendere luctu
99  Pergitis heu multis reginae saucia curis
100  Pectora, dilectum rapuit cui Parca maritum? 100
101  Vel taciti heic epulis considite, vel procul ambo
102  Ite domo, si flere juvat, si rumpere questus,
103  Ponite at arma prius dura in certamina pubi.
104  Haud facile hunc nostris

alium versans, vetuit quem Juppiter aequus,
55  Mente dolum; quo regnum Ithaces averteret ipse
56  Ad sese, natumque tuum demitteret Orco
57  Insidians. nunc jam Parcarum ferrea sensit
58  Jura cadens. tu parce tuis: placabimus ultro
59  Muneribus laesum, quaecumque et perdita luxu
60  In domibus periere tibi, pensabimus aequo 60
61  Omnia solventes pretio, mulctamque ferentes
62  Pro se quisque boum viginti.

forte futura,
69  Abstineam manibus furibunda a caede, priusquam
70  Flagitia ultrici dextra et scelus omne piaro. 70
71  Sors reliqua haec vobis: vel me contendere contra,
72  Vel celerare fugam, si cui det Parca salutem:
73  Sed non effugiet, credo, fata aspera quisquam.
74  Haec ille: intremuere artus, turbataque mens est
75  Omnibus extemplo, rursusque ita voce loquutus
76  Eurymachus

Eumaei dextra confossus, et ipse
314  Pectora Ctesippi ferit ecce Philetius, illique
315  Haec super insultans inimico fatur ab ore.
316  O Polytherside, fuerant cui semper amica
317  Jurgia, vesano tandem jam parce furori
318  Magna loquens, potiusque diis minitantia cede
319  Dicta ferox, homines quorum vis praestat in omnes.
320  Hoc tibi taurino, dederas quem perfide regi, 320
321  Pro pede nunc munus refero.

penates;
395  Nec pretio aut epulis captum cecinisse, sed una
396  Instantumque minis juvenum numeroque coactum.
397  Vix ea: Telemachus flentemque et multa precantem
398  Audiit, atque adstans genitori: parce, nec hasta
399  Hunc, ait, insontem Stygias detrude sub umbras!
400  Quin et praeconem libeat servare Medonta, 400
401  Cura mei fuerat primo cui plurima in aevo,
402  Ni fors Eumaeusve, acerve

tauri
406  Abdiderat sese tectus, pavitansque latebat.
407  Sed tunc prosiluit, densumque exutus amictum
408  Telemachi genibus propior stetit; atque ita supplex:
409  Ille ego sum quem poscis, ait; tu parce, tuoque
410  Dic patri, ne me ferro transfigat acuto 410
411  Ob scelera iratus juvenum, qui vertere tecta
412  Ipsius institerant, teque heic sprevere furentes.
413  Olli subridens pacato pectore

clamorem ac laeto gestire ululatu
453  Visu improviso perculsa. haud talia passus
454  Continuit subito, atque audentem voce repressit
455  Heros haec fatus: tacito sub pectore gaude,
456  Ac voci nunc parce. nefas in morte virorum
457  Bacchari, quos fata deum quosque impia facta
458  Abstulerunt; nullum veriti nec honore colente
459  Terrigenum, indignus, dignusve accederet hospes,
460  Spernebant omnes

235  Non miserae irascare o rebus in omnibus omnes
236  Ante homines sollers; molitos tristia nobis
237  Invidisse deos credo, ne laeta juventae
238  Dona simul magnumque exerceremus amorem.
239  Parce precor, jam parce mihi, facilisque remitte,
240  Quod subito, ut primum vidi, complexibus aegra 240
241  Abstinui. semper metuens horrensque cavebam,
242  Ne veniens aliquis blando me falleret ore

miserae irascare o rebus in omnibus omnes
236  Ante homines sollers; molitos tristia nobis
237  Invidisse deos credo, ne laeta juventae
238  Dona simul magnumque exerceremus amorem.
239  Parce precor, jam parce mihi, facilisque remitte,
240  Quod subito, ut primum vidi, complexibus aegra 240
241  Abstinui. semper metuens horrensque cavebam,
242  Ne veniens aliquis blando me falleret ore
243  Insidians; nam vota

ibo visurus in agros:
404  Haec porro tibi mando haud corda ignara gerenti.
405  Alta novo cum sole ibit nam fama per urbem,
406  Vulgabitque necem juvenum; tu limina celsae
407  Interiora domus conscendens parce morando
408  Aspicere aut quemquam, caussas aut quaerere fandi.
409  Dixerat, ac rutilis humeros circumdatus armis
410  Telemachum hortatur subito geminosque ministros 410
411  Arma manu capere et

late
278  Culta nitent. non stirps, non dulci ficus abundans
279  Nectare, non Bacchi vites, non Palladis arbos,
280  Non pirus, ulla tibi non est neglecta per hortum 280
281  Areola. hoc tantum dicam, tu parce moveri:
282  Te cultus non iste decet; simul aegra senectus
283  Sollicitat fessum, simul horres turpiter artus
284  Nudus inops. nec te cessantem durus, opinor,
285  Spernit herus, nec forma tuo

interque amplexus dulcia libans
355  Oscula sic dictis genitorem affatur amicis.
356  En quem poscis, ego post annos denique veni
357  Bisdenos patrias, genitor, tibi salvus ad arces;
358  Parce pio fletu, tristemque heu comprime luctum.
359  Magna fero, celerare juvat: jacet aedibus altis
360  Strata omnis jam turba procum, clademque piavi 360
361  Luctificam, exstinxique nefas crudele domorum.

jjA^aq , x.a< vSnqctq kyeivaro vriXeo7roiV8g , quod valet genuit Sortes et Parcas immites . Sortes autem et Parcae unum idemque sunt, tan— tumque rebus diversis, quibus praeesse credebantur, distinguuntur, ab iisque nomen accipiunt. Parcae enim non solum vitam hominum curare, tempusque vivendi omnibus praefinitum tueri dicebantur;

valet genuit Sortes et Parcas immites . Sortes autem et Parcae unum idemque sunt, tan— tumque rebus diversis, quibus praeesse credebantur, distinguuntur, ab iisque nomen accipiunt. Parcae enim non solum vitam hominum curare, tempusque vivendi omnibus praefinitum tueri dicebantur; sed omnia, quae iisdem in vita, seu laeta seu adversa contingebant, efficere atque administrare; ac tum proprie erant Sortes.

incolae, priusquam essent in deorum numerum relati, iisdem, quibus ceteri homines, vitiis afficiebantur. Rem secus explicare sane difficile. Nam quod Scholiastes ait, haec esse idcirco dicta, ut homines intelligant, si Parcae deos etiam ausos fortasse peccare graviter punire queant, quanto magis homines, quorum vires nulio modo deorum viribus comparandae, punient; coactum omnino est ac pro arbitrio affirmatum. 254

III parricidam appellat, quod imprudens patrem occiderit, ut Vlyssi Tiresias vaticinatus erat lib XI Odyss. inquiens: » post funus ab undis » Adveniet tibi Parca ferens, quum longa senectus
» Canitie placida confectum cernet, et omnes
» Otia te circum peragent felicia gentes.

proxi
443  Desinet, hausta sitim cupidi bene pocula placent.
444  Sed medio tu parce: quid imo parcere fundo
445  445 Profuit? haud fallas quemquam fraudatus, et omni
446  Dicta viro merces adsit, quae iusta labori
447  Sufficiat. testes adhibe cum fratre vel

sibi tecta, puellam et prole carentem
747  Addere; quippe gravis, cui nati, ancilla putanda.
748  Nec te cura canis fugiat, sed dentibus acrem
749  Semper habe, nec parce cibo. tua limina custos
750  750 Ille vigil servabit, opesque haud improbus umquam
751  Auferet insidiis usus fur noctis amicae.
752  Collige et arentes paleas, et gramina

etiam quod sequi
883  Optimus est homini thesaurus lingua, sed illa
884  Parca; nihilque, modum si servet, gratius ore.
885  885 Si male quid dicas, maiora audire coactus
886   Irascere cito. numquam morosus amicos
887  Convivas inter multos conviva

arcanos metuas reprendere ritus;
930  930 Haec etiam indignans odit deus. aequor in altum
931   Seu properet fluvius, seu fons argenteus undis
932  Murmuret, ingrato foedare ah parce veneno
933  Exonerans te nempe gravem. quid talia prosint
934  Ausa, quid immundo lymphas corrumpere coeno?
935  935 In primis moneo vitare nocentia famae

super calidi putrescunt sideris aestu.
94  Adsunt Incursusque Fugaeque Necesque Tumultusque
95  95 Horribiles visu formae, Rabiesque Furorque
96   Impatiens animi. tum vulnere Parca recentem
97  Hunc tenet, huic instans vulnus crudele minatur,
98  Hunc letho domitum pedibus trahit: effera visu,
99  Sanguineaque humeros palla circumdata foedos

195  195 Versanturque inter caedes et vulnera rursum. 185 Insequiturque furor Parcarum etc. Parcae sanguinis effusi avidissimae semper inter caedes versantur. Earum praesides, nam multae sunt, Clotho, Lachesis et Atropos. Quae heic diversa fieri describuntur, non ab iisdem sed a diversis fieri intelligenda.

Denique – 22.
– – Ne tanta animis assvescite bella,
neu patriae validas in viscera vertite vires.
Tuque prior, tu parce, genus qui ducis Olympo,
proice tela manu, sanguis meus. (Virg. Aeneid. L. VI.)

1.1.5.11  reddit, non querulae verbula Deliae:
1.1.5.12  mox, heu, vivere desinit.
1.1.5.13  Ah, saevam Stygiae ac terribilem manum
1.1.5.14  Parcae, quae iuvenem Phyllida sustulit!
1.1.5.15  15 Ah, flete hanc, Satyri; flete, tenellulae
1.1.5.16  Nymphae; flete, cavernulae!
1.1.5.17  Vestrum Phyllis erat, cum

1.1.7.18  nescit latentem, dum levis insidet
1.1.7.19  tergo et cava mulcet ferentem
1.1.7.20  20 multa manu rapiturque ponto.
1.1.7.21  His parce ludis, maxime Iupiter, [11]
1.1.7.22  et, si tibi cura est generis tui,
1.1.7.23  audi preces natum et salubrem

8. A. R. ac Cl. D. Georgio Aloysio Szerdahely, Moderatori suo suavissimo, Onomasticon VIII Kal. Maii. 1
1.1.8.1  Nostro, parca chelys, non animo places,
1.1.8.2  dum festiva refers crebrum aliis melos,
1.1.8.3  et, cui multa feras, huic dare negligis.
1.1.8.4  Nostro non animo places.

1.3.6.4  Pieriae cultor Threiciaeque lyrae.
1.3.6.5  5 Tu vates patriae, Sirmii dulcedo, sacerdos
1.3.6.6  Phoebi, qui poterat Parca nefanda tibi
1.3.6.7  scindere fila vigenti? Ah, quam, quae parcere nescis, [31]
1.3.6.8  immerito nomen, Parca severa, geris!
1.3.6.9  Stephane, fata tibi haec

Sirmii dulcedo, sacerdos
1.3.6.6  Phoebi, qui poterat Parca nefanda tibi
1.3.6.7  scindere fila vigenti? Ah, quam, quae parcere nescis, [31]
1.3.6.8  immerito nomen, Parca severa, geris!
1.3.6.9  Stephane, fata tibi haec dederant, sed tempora lauro
1.3.6.10  10 cincta dabunt vitam perpetuumque decus.

iter, et praeprimis Vestigia absolve. Reliqua per otium adpara, et tene parata, dum Maecenatem reperias. Video etiam te multa iam edita diplomata Vestigiis inferre velle. Muta quaeso consilium et parce tempori et sumptibus. Postquam Katona omnia ad suum usque tempus edita diplomata chronologico ordine exhibuit, oleum, crede mihi, et operam perdes. Id unum aliqua cum utilitate praestari posse puto si illa, quae post

35 000 f. una solum navis constat pro hoc negotio. 4.1 Fabricae, manufacturae, opificia omnis generis apud populum hunc florent; florent fabricae ipsorum quam maxime ob leve manupretium, homines enim nimis parce vivunt, hinc paucissimis sibi provident de rebus necessariis; census exigui sunt, hinc facile pecuniae haberi possunt pro speculatione, hinc etiam minori lucro contenti esse possunt quam aliae gentes; hodie tamen fabricae non sunt in eo flore in quo erant prius,

sunt sagacis ingenii, temperantiae amantes, humani, affabiles erga exteros, erga pauperes chari; sunt generosi, se eruditos reputant, amorem erga regem suum ipsi praedicant cum zelo religionis; sed sunt etiam ambitiosi, vani, assueverunt pompae, et tamen avari in summo gradu, parci in esca et potu; passio amoris summa est apud Portugallos, hinc zelotipia summa. 3 Antipathiam summam habent erga Hispanos per quos subjecti multas provincias suas amiserunt. 4 Lingua Portugallica cum Hispanica maximam habet

1.13.8   Undas praecipitem se dedit in Stygias. 14. Ad Dei Filium cruci affixum
1.14.1  Ista quis inflixit saevus tibi vulnera? Parce,
1.14.2   Parce loqui. Nosco jam satis auctor opus. 15. Ad eumdem
1.15.1  Ten', mea vita, istos pro me perferre labores!

praecipitem se dedit in Stygias. 14. Ad Dei Filium cruci affixum
1.14.1  Ista quis inflixit saevus tibi vulnera? Parce,
1.14.2   Parce loqui. Nosco jam satis auctor opus. 15. Ad eumdem
1.15.1  Ten', mea vita, istos pro me perferre labores!
1.15.2   Tene meum

32. Ad Quintum hominem iracundum.
3.32.1  Irasci facilis, tibi nunquam irasceris ipsi,
3.32.2   Quod munus foede negligis usque tuum.
3.32.3  Parce aliis; saevi te contra; discute somnum,
3.32.4   Rumpe moras et te strenuus increpita.
3.32.5  Ira tibi fiet virtutis, Quinte, satelles;
3.32.6  Ira tibi ad laudem jam tibi

Postumum, de ejus prudentia intempestiva.
3.114.1  Cum male res cecidit, clamas "Hoc", Postume, "et illud
3.114.2   Debuerat fieri, ne male res caderet".
3.114.3  Utile quid fuerit, nugator, parce futurum
3.114.4   Dicere: dic, si, nunc utile quid sit, habes.
3.114.5  Res ubi praeteriit, sera est sapientia; stultum,
3.114.6   Nil ubi mutari jam pote, consilium.

ubi se se Tyndaris in speculo,
3.120.3  Quae fuerat, nec erat, flevit dispendia formae,
3.120.4   Cur et ait secum, bis ego rapta fui?
3.120.5  Aegle, hanc in tabula, quae cernis, parce tumere,
3.120.6   Dic et Dic et] Krša : Dicet Radelja : qua niteo nunc ego, forma fugit.

stulte gloriantem, se nimis bonam esse ac precibus resistere non posse.
3.161.1  Esse bonam nimium dicis te, Polla, roganti,
3.161.2   Et cuivis rerum posse negare nihil.
3.161.3  Parce istis, oro, verbis. Tibi detrahis ipsa,
3.161.4   Et famam stulte laedis inepta tuam.
3.161.5  Nam mala ni prorsum es, quamvis roget usque, necesse est,
3.161.6   Ut cuivis

179. Ad Tullam se probam non haberi querentem.
3.179.1  Tulla, doles, de te multi quod multa loquuntur,
3.179.2   Qualis et es, nemo te putat esse probam.
3.179.3  Parce queri: tua tu debes tibi probra, quod ipsam
3.179.4   Rem tantum curas, negligis et speciem;
3.179.5  Et proba quandoquidem es, credis te posse probari,
3.179.6   Nil operae

3.193.2   Et fugis in vidua sola puella domo.
3.193.3  Quid? Sperni metuis, curru modo vecta superbo,
3.193.4   Ire vias urbis si videare pedes?
3.193.5  Parce metu: non te spernet, te, Gellia, visa,
3.193.6   Fortunam si quis dixerit esse levem.
3.193.7  Atqui nil aliud sapiens pote dicere: stultus,
3.193.8   Gellia, quid dicat

3.216.4  Esse aliquo possit grata lepore viro?
3.216.5  Hanc tibi connubio festinas jungere? Teque,
3.216.6  Atque tuam stultus dedecorare domum?
3.216.7  Quo ruis, infelix? Parce, o, demittere te te
3.216.8  In praeceps, nequeas unde referre pedem.
3.216.9  Heu loquor incassum! Ratio, quae praecipit, heu heu,
3.216.10   Despuit ac vecors omnia difflat

Krša
3.282.1  Casta, velim, fias: id non potes? aelia, saltem
3.282.2   Effroenis, procax ne videare, cave.
3.282.3  Parce viros oculis venari, parce virorum
3.282.4   Quemlibet injecta velle tenere manu;
3.282.5  Parce, magis viridi quo floret quisque juventa,
3.282.6   Hunc lateri comitem jungere

3.282.1  Casta, velim, fias: id non potes? aelia, saltem
3.282.2   Effroenis, procax ne videare, cave.
3.282.3  Parce viros oculis venari, parce virorum
3.282.4   Quemlibet injecta velle tenere manu;
3.282.5  Parce, magis viridi quo floret quisque juventa,
3.282.6   Hunc lateri comitem jungere velle tuo,

3.282.2   Effroenis, procax ne videare, cave.
3.282.3  Parce viros oculis venari, parce virorum
3.282.4   Quemlibet injecta velle tenere manu;
3.282.5  Parce, magis viridi quo floret quisque juventa,
3.282.6   Hunc lateri comitem jungere velle tuo,
3.282.7  Huic ridere uni, longo hunc sermone morari,
3.282.8   Huic facere, huic

3.299.2   Sic aliam, noceas ne tamen ipsa tibi.
3.299.3  Ne quis communem te credat dicere causam,
3.299.4  Sumptaque pro patriis arma movere focis.
3.299.5  Parce patrocinio, mores quod dedecet istos,
3.299.6   Tuque tuum retine, quo caret illa, decus. 300. [299.] Aliud.
3.300.1  Ne tibi

4.71.1  Vincere Alexandrum, qui vicerat omnia, durum est;
4.71.2  Durum est indomitum vincere Bucephalum.
4.71.3  Stant obnixi ambo non cedere. Roma, timori
4.71.4  Parce tamen: magno cedet uterque Pio. 72. [70.] Ad Pium VI. Pontificem Maximum, de Febronii Palinodia.
4.72.1  Sexte, Petri augusta narras dum laetus in aede,

4.81.2   O pater, o gentis fama decusque tuae,
4.81.3  Continuo iste tuus pudor obstitit. Ergo negantem
4.81.4   Aggressa est tali callida Musa dolo.
4.81.5  Parce metu, dixit, sapiens laudabitur unus,
4.81.6   In nostro sapiens carmine solus erit. Poeta loquitur de elegia, cujus titulus est "Ad amplissimum praesulem suppresso nomine" Krša

Vide aliud de Metastasio epigr. sub n.o 196. Radelja Ad Aulum, de Petro Metastasio.
4.132.1  Non omnis periit vatum flos. Aule, querelis
4.132.2   Parce: suum doctae stat decus Arcadiae.
4.132.3  Quamquam vestrates primi periere poetae,
4.132.4   Nostras vivit adhuc, Aule, Metastasius.

139. [137.] Ad Petrum Rossium, de Psalmis Davidis Latino carmine redditis.
4.139.1  Adsuetis cantu vitam incestare profano
4.139.2   Parca rapit furva, quae cecinere, manu.
4.139.3  Tu contra tua, Petre, feres haec carmina tecum,
4.139.4   Divi ubi perpetuas laeti agitant choreas,
4.139.5  Jessidaeque ibis magno

4.178.2   (Quod credo, ipsa suis diva Venus manibus
4.178.3  Aureolum astrorum coetu a fulgente refixit,
4.178.4   Utque facem obscuris praetulit in tenebris),
4.178.5  Parce metu; periere aliis, tibi Pergama restant,
4.178.6   Fatorumque ordo pulchrior exoritur,
4.178.7  Cui reges Asiae, cui victrix Graecia, vel si
4.178.8   Ulla unquam gens est

4.377.1  Vincere Alexandrum, qui vicerit omnia, durum est;
4.377.2  Durum est indomitum vincere Bucephalum.
4.377.3  Stant obnixi ambo non cedere. Roma, timori
4.377.4  Parce tamen: magno cedet uterque Pio. 378. [375.] (Ponendum post epigr. sub n.o 373); In idem argumentum. Krša

Ad puerum. Quos discendi ardor et labor fructus ferat. Ad puerum. Laborem gignere vitae commoda et ornamenta. Krša
4.389.1  Disce, puer, moneo; duro nec parce labori:
4.389.2   Gignit opes, famam, gaudia vera labor. 390. [387.] De viro sapiente.
4.390.1  Quam praestat stulto sapiens!

Deducta in longum grandia sesquipedem;
5.5.5  Quasque malo ampullas ebullit comitus oestro
5.5.6   Daphnis Romana magnus in Arcadia.
5.5.7  Is, Corvine, roga, quid scribat: parce rogare,
5.5.8   Quid tenui dictet mi mea Musa sono;
5.5.9  Quid soli scribam Lydae, qua judice malo
5.5.10   Esse aliquid, toto judice quam populo.

tibi pulchra tamen, Leonilla, videris.
5.99.2   Credebas; speculo nunc quoque crede tuo. 100. Ad Aulum insulse jocantem.
5.100.1  Parce joco, talem non te decet, Aule, jocari;
5.100.2   Frigidus insulso prodit ab ore jocus.
5.100.3  Nemo tibi arridet, nemo non dicta moleste
5.100.4   Fert tua et invitis excipit

5.100.4   Fert tua et invitis excipit auriculis,
5.100.5  Nemo, unus fatuos tollis dum saepe cachinnos,
5.100.6   Non altum irato pectore dat gemitum.
5.100.7  Parce joco, parce, o, tandem, tacitusque sedeto,
5.100.8   Si potis es; moestum dic aliquid potius;
5.100.9  Hoc potius: gravis est mala naenia; sed tamen omnis
5.100.10   Est magis,

5.100.4   Fert tua et invitis excipit auriculis,
5.100.5  Nemo, unus fatuos tollis dum saepe cachinnos,
5.100.6   Non altum irato pectore dat gemitum.
5.100.7  Parce joco, parce, o, tandem, tacitusque sedeto,
5.100.8   Si potis es; moestum dic aliquid potius;
5.100.9  Hoc potius: gravis est mala naenia; sed tamen omnis
5.100.10   Est magis, Aule, tuo

5.121.2   "Dixi ego", "ego feci", semper in ore sonat.
5.121.3  Quid factum dictumque tibi, nil scire laboro,
5.121.4   Tam parva et tenui laedor ab historia.
5.121.5  Parce, precor, nugis aures obtundere ineptis,
5.121.6   Tamque tuum crebro dicere stultus "ego"
5.121.7  Parce, precor; de se toties tam multa loquentem
5.121.8   Vel magnum patiar

5.121.4   Tam parva et tenui laedor ab historia.
5.121.5  Parce, precor, nugis aures obtundere ineptis,
5.121.6   Tamque tuum crebro dicere stultus "ego"
5.121.7  Parce, precor; de se toties tam multa loquentem
5.121.8   Vel magnum patiar vix ego Scipiadam. 122. Ad Quintum valetudines suas narrantem.

5.127.1  Quam tibi conspecta flagret cor, Quinte, puella,
5.127.2   Nil opus est coetu dicere te in medio.
5.127.3  Ista pati, miserum est, aliis narrare protervum;
5.127.4   Parce tuae testes quaerere nequitiae.
5.127.5  Vulnus habe tacitum; pandis cum vulnera, Quinte,
5.127.6   Pars vocat enervem, pars vocat improbulum:
5.127.7  Enervem, Idaliis quod

Clamas Stentoreis vocibus, Antigene.
5.166.3  Vis, credo, nosci a cunctis, quam stulta loquare,
5.166.4   Quam pravo pecces plurima judicio.
5.166.5  Quisque hoc (clamori jam parce ac supprime vocem)
5.166.6   Te pluris faciet, quo minus audierit. 167. Ad eumdem.
5.167.1  Cur coetu in socio vocem sic

omnia; quae quae] Krša: quod Radelja tu 5
5.167.6   Praesertim effutis tam male, tam leviter.
5.167.7  Voci parce, oro; nulla est jactura, loquentem
5.167.8   Si te nec sessor proximus audierit. 168. Ad Cinnam de Hermogene medico.

Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Оperis ratio (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 218 versus, verborum 7485, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - praefatio; prosa - dedicatio; paratextus] [word count] [kunicriliasoperis].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].

Katančić, Matija Petar (1750-1825) [1791], Fructus autumnales, versio electronica (), 948 versus, verborum 7599, Ed. Tomo Matić [genre: poesis - ode; poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; prosa - paratextus; prosa - dedicatio; prosa - praefatio] [word count] [katancicmpfructus].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica (), Verborum 12898, epistulae 15, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skrlepistkov].

Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report