Your search found 522 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-522:

gaudii praemium.
Per hujus ergo merita
Deus, et gesta inclyta
Cum pietate solita
Dimitte nobis debita.
In multis te offendimus,
Sed parce confitentibus,
Et nos placatus precibus
Libera malis omnibus.
Faveto nostris Dominis
In pace, et bello Venetis,
Ut rebus sibi redditis

tam imfimates, quam magnates ciuitatis incurabili opprimuntur languore simulque vita euacuantur. Nam ab exordio huius descriptionis vsque ad Quintilis proximas Kalendas ex collectione ciuitatis egregia progenie vltra octigenarium numerum tam Parca accidentali, quam naturali a gloria huius sęculi numeratur defecisse. De quorum numero non excessit numerus bisdenarius, qui gladio hos tunc incubuerunt. Ex infimatibus quidem infinita turba debitum vniuerse carnis persoluit. Horum autem, qui morte accidentali migrauerunt, incerta redditur

vias magno tempore studioque fuisset opus. His itaque occupatum tibi me non scripsisse pateat non quod tui fuerim immemor, cum caritate, beniuolentia, amicitia firmissima, zelo honestissimo ita nectamur quod neque temporis cursus neque locorum distantia animos tam coniunctissimos ualeat separare. Parce igitur, obsecro, si tibi hactenus mei praesentiam tam diu non exhibui et cum meo commodo compensa siquid ex hac mora molestiae contraxisti. Si ab his detraho calamum, splendidissimis tuis respondeam litteris, quibus pugasti nuda letissimis

1.190.12  Ut superent Pylios tempora nostra dies.
1.190.13  Dum queror, ecce iterum misero fers, Paule, salutem,
1.190.14  O quam te longe, Paule, valere velim!
1.190.15  Parce, precor, tenero capiti, et crudelia differ
1.190.16  Taedia; sic semper sit tibi, Paule, salus.
1.190.17  Quodsi forte placet numero certare salutis,
1.190.18  More potes

iam puto, Rufe, deos. 207. IN DEMETRIUM
1.207.1  Morio Demetri, nempe intellecta patescit
1.207.2  Ars tua, deprenso fallere parce dolo.
1.207.3  Nam sapis, immo equidem plus quam sapis: omnia lustras
1.207.4  Tu loca, nec te usquam lauta culina latet.
1.207.5  Mentiris, numos poscis, dicteria

1.232.4  Indixit, pugne nullaque signa dedi.
1.232.5  Si quis avet tecum certamen inire vorandi,
1.232.6  Adversus illi dentibus hostis eas!
1.232.7  Me parce ad tales, Martine, lacessere pugnas,
1.232.8  Dedecet ingenuos vincere ventre viros. 233. IN FORMOSUM NOMINE BALTHASAREM

iam tellurem pedibus contingo, sed alma,
1.285.4  Cum Iove discumbens impleor ambrosia. 286. VERBA TROIAE AD PALLADEM
1.286.1  Parce, precor, Pallas; colui nam semper honores,
1.286.2  Aureis in templis, Troia misella, tuos.
1.286.3   At tu me vastas, et pomi unius ob iram,
1.286.4  Decerpis tristi, moenia

346. EPITAPHIUM PAULI LOGICI
1.346.1  Arte potens logicae iacet hoc sub marmore Paulus,
1.346.2  Quem rapuit subiti funeris atra lues;
1.346.3   Scilicet idcirco Parcae properastis iniquae,
1.346.4  Ne vos arguto vinceret ille sono. 347. DE MESSIO
1.347.1  Cum spoliare parat deiectum Messius

Galle, rogas quae sit perfectae regula vitae?
1.360.2  Ne facias, nolis quod fieri ipse tibi. 361. AD LECTOREM
1.361.1  Parco tibi, parco vobis iam candide lector,
1.361.2  Finis adest; primum sit leve semper onus. EPIGRAMMATA IN PANNONIA

rogas quae sit perfectae regula vitae?
1.360.2  Ne facias, nolis quod fieri ipse tibi. 361. AD LECTOREM
1.361.1  Parco tibi, parco vobis iam candide lector,
1.361.2  Finis adest; primum sit leve semper onus. EPIGRAMMATA IN PANNONIA SCRIPTA

2.91.22  Nec ultimi faex temporis,
2.91.23  Sed sic nitescit improbos inter probus,
2.91.24  Spinas ut inter lilium,
2.91.25  Quare superbas parce mirari domos,
2.91.26  Sacer colit quas pontifex!
2.91.27  Haud ulla talem ceperit digne virum
2.91.28  Sedes, nisi aether igneus,

2.100.12  Ditator inopum; pauperator divitum;
2.100.13   Osor quietis; genitor obscenae famis;
2.100.14  Auctor pavorum; concitor formidinum;
2.100.15  Iam parce fessis, quaeso, Pannoniis, pater. 462. JANUS PANNONIUS MORIENS
2.101.1  Abstulit atra dies una cum corpore nomen;

3.8.164  Nec tribui obsequiis, praemia digna, tuis.
3.8.165   Forsitan et tetricam, Dictaei ad iudicis, urnam,
3.8.166  Ingrati magno nos agis ore reos.
3.8.167  Parce age, parce puer; vivo neglecta, rependam
3.8.168  Exanimi; officium sentit et ipse cinis.
3.8.169  Si mihi fas esset, quod Dis licuisse quibusdam
3.8.170  Traditur in facies

3.8.164  Nec tribui obsequiis, praemia digna, tuis.
3.8.165   Forsitan et tetricam, Dictaei ad iudicis, urnam,
3.8.166  Ingrati magno nos agis ore reos.
3.8.167  Parce age, parce puer; vivo neglecta, rependam
3.8.168  Exanimi; officium sentit et ipse cinis.
3.8.169  Si mihi fas esset, quod Dis licuisse quibusdam
3.8.170  Traditur in facies vertere

iustus, sectator honesti,
3.17.14  Antiquo prudens nec Salomone minus.
3.17.15   Non cupiebat opes; quas si illi fata dederunt,
3.17.16  Fundit non parca, munera multa, manu.
3.17.17  Hunc autem genuit, talique superbit alumno,
3.17.18  Sacrata haud falso nomine dicta domus;
3.17.19  Qua non hac tantum nulla excellentior

4.6.138  Vulgus et attonita rumperet aera manu.
4.6.139  Quo feror? aut quid ago? veniam, Dea magna, precamur,
4.6.140  Offendit numen, si mea lingua, tuum.
4.6.141  Parce, ita non unquam tenebrescas obice terrae,
4.6.142  Non ego, sed saevus protulit ista dolor.
4.6.143  Ille domat fortes, ille impia saepe coëgit
4.6.144  Improbus, in sanctos

possunt te flectere causae,
4.15.194  Et certum est poenas sumere ab orbe graves,
4.15.195  Affice suppliciis sontes, et noxia tantum
4.15.196  Corpora, at immeritum perdere parce genus.
4.15.197  Suppliciis sontes (nisi mavis parcere cunctis).
4.15.198  Da, decet; hoc omnes aequius esse putant

Prva verzija. Latinski spellcheck. Ioannes Episcopus Quinque-ecclesiensis, Galeotto suo. S. Scribis mihi, quanta malignatus sit inimicus in Sancto . Hic vero parce quaeso, si quae praeter ingenium meum loquar confidentius. Ignorat ille miser, ignorat quanta et ego remachinatus fuerim in eum. Si quid inceptasset, expertus profecto fuisset, uter nostrum plus possit, sive in Curia, sive alibi, vel auctoritate vel lingva et rebus omnibus. Equidem non video,

Quoniam ab Ioue audierat hinc fore ductores reuocato a sanguine Teucri qui mare, qui terras omni ditione tenerent, et alibi hac eadem ratione Iuppiter Venerem consolatur: "Parce metu, Cytherea, manent immota tuorum fata tibi; cernes urbem et promissa Lauini moenia sublimemque feres ad sidera caeli magnanimum Aeneam…"

quos quas finxi composuique comas.
63  Quid tamen, infelix, prodest tibi gratia nostri?
64  Heu, quantum uobis, tristia fata, licet!
65  Cur mea, crudeles, renouatis uulnera, Parcae,
66  Dilectumque iterum sauciat inguen aper?
67  Nunc demum nobis periit Cynareius ardor,
68  Nunc demum uideor uilis et orba mihi.
69  Per te celsus Eryx, per te mihi Troius heros,

Tundere tergemina pectora nuda manu."
79  Talia clamabat Cytherea, et talia Pallas
80  Intulit, anguifera pectus operta coma:
81  "Parce, quid immisces te luctibus, inuida, nostris
82  Extendisque tuas in mea iura manus?
83  Parce, Venus, meus ille, meus. De matre cadentem
84  Prima tuli manibus sustinuique meis.
85  Prima sacrum tinxi pectus moresque

80  Intulit, anguifera pectus operta coma:
81  "Parce, quid immisces te luctibus, inuida, nostris
82  Extendisque tuas in mea iura manus?
83  Parce, Venus, meus ille, meus. De matre cadentem
84  Prima tuli manibus sustinuique meis.
85  Prima sacrum tinxi pectus moresque pudicos
86  Totque animi dotes ingeniumque dedi.
87  Vnde suis illi grauitas maturior annis?

Defecit: uictor, si cecidisset, erat. De Męra, Proethi filia, a Ioue uitiata et a Diana interfecta
Cinthia, Proethidem quid curuo confodis arcu?
Parce, satis telum quod tulit illa Iouis! Pluto
Dux Herebi Pluton superas peruenit ad auras
Frugiferęque rapit pignora chara deę.

Qui bene uiuit habet sub ditione necem.«
Dixit et in uerbo medium sibi protulit unguem,
Intrepidus cęcę probra futura deę.
Ergo age continuo non indulgere dolori,
Marce, uelis! Lachrymis, Marule, parce piis!
Ex quo nil timuit leti discrimina frater,
Certa hęc fraternę signa salutis habe.

3.6.59   Carmina dictabo, Musas uenerabor amantes,
3.6.60   Nec mittam syluas, pulcher Apollo, tuas.
3.6.61   Tu quoque parce meo, dominans fortuna, dolori,
3.6.62   Et uates lyricis ipse sonabo modis.
3.6.63   Nec me iam laceres, nec me, sceuissima, uexes,

cibarius 3 . Anacharsis dixit uitem uuas tris ferre: primam uoluptatis, secundam ebrietatis, tertiam moeroris 13 . Oleum uesanię pharmacum 14 . Socrates adeo parce ac temperate uixit, ut, cum Athenas lues sępe uastaret, ipse nunquam ęgrotauerit. Dicebat eum qui suauissime comederet, obsonio non egere 18 . Cum uocasset ad coenam diuites, et Xantippen modici apparatus puderet, "si frugi",

Festa. Dies festi instituti tanquam necessarium laboribus temperamentum 75 . Sine luxuria dies festus agatur 7 . PLATO
Fortuna. Parce. Fata. Dea Necessitatis 235 . Fortuna. Ars. Fatum 280 . Fatum. Parcę 319. 322 . In Deo nihil potest cogitari fortuitum 348 .

agatur 7 . PLATO
Fortuna. Parce. Fata. Dea Necessitatis 235 . Fortuna. Ars. Fatum 280 . Fatum. Parcę 319. 322 . In Deo nihil potest cogitari fortuitum 348 . Fatum 402 . Felix. Nemo itaque felix esse potest, nisi sapiens bonusque sit 15 .

Fama plurimum mendax 3 . VERGILIVS
Fortuna. Talia sęcla "suis dixerunt" currite "fusis concordes stabili fatorum numine Parcę" 6 . Felix. Candidus insuetum miratur limen Olympi sub pedibusque uidet nubes et sydera Daphnis 7 . Campi Elysii 132 . Aurea nunc solio stellantis regia cęli

Fortis. Athletę. Diomedes 32 . Vires 55 . Filii in parentes ne ulciscantur 85 . Fortuna. Fatum 13 . Parcę 17 . Fatum. Parcę 33.34.35. 36 . Parcę. Fortuna 36 . Casus 37 . Fatum 39 . Felix.

32 . Vires 55 . Filii in parentes ne ulciscantur 85 . Fortuna. Fatum 13 . Parcę 17 . Fatum. Parcę 33.34.35. 36 . Parcę. Fortuna 36 . Casus 37 . Fatum 39 . Felix. Aristippus uoluptatem bonorum, dolorem malorum finem

Filii in parentes ne ulciscantur 85 . Fortuna. Fatum 13 . Parcę 17 . Fatum. Parcę 33.34.35. 36 . Parcę. Fortuna 36 . Casus 37 . Fatum 39 . Felix. Aristippus uoluptatem bonorum, dolorem malorum finem constituit 4 . Felicitas nulla

mandauit. Ita et comuni utilitati et legibus fecit satis 55. Amasias, Ioe filius, rex Iuda, percussit interfectores patris sui. Filios autem eorum non interfecit 66. Verebar omnia opera mea, sciens, quod non parceres delinquenti 102. Tu quidem gressus meos dinumerasti, sed parce peccatis meis 103. Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus eius ferre non potui 106. Deus enim opus hominis reddet ei, et iuxta uias singulorum restituet eis. Iustus est: non accipitpersonas principum nec cognouit tyrannum, cum disceptaret contra

exemplo hortatur Corinthios. Si enim uoluntas prompta est secundum id quod habet, accepta est; non secundum id quod non habet. Non enim ut aliis sit remissio, uobis autem tribulatio, sed ex ęqualitate in pręsenti tempore uestra abundantia illorum inopiam suppleat etc. VIII. Qui parce seminat, parce et metet; et qui seminat in benedictionibus etc. Hilarem enim datorem diligit Deus. Dispersit, deditpauperibus etc. Facientibus elemosynam dicitur, quod abundabunt pane et in iustitia proficient et in simplicitate fidei IX. AD PHILIPPENSES: Repletus

Corinthios. Si enim uoluntas prompta est secundum id quod habet, accepta est; non secundum id quod non habet. Non enim ut aliis sit remissio, uobis autem tribulatio, sed ex ęqualitate in pręsenti tempore uestra abundantia illorum inopiam suppleat etc. VIII. Qui parce seminat, parce et metet; et qui seminat in benedictionibus etc. Hilarem enim datorem diligit Deus. Dispersit, deditpauperibus etc. Facientibus elemosynam dicitur, quod abundabunt pane et in iustitia proficient et in simplicitate fidei IX. AD PHILIPPENSES: Repletus sum acceptis quę

solidi, oblongi. Numerus quaternarius 244. Quinarius 246. Numeri XII 288. Arithmetica 323. Numeri in se incorporei sunt 324, 327. Siquis ab hominum natura numerum auferat, nunquam prudentes nos fore 325. Duodecim 353. Necessitas dea. Parcę Necessitatis filię 240. Nominum uirtus 107. Cratylus de recta nominum ratione 109. Cratylus Astyanax, id est rex urbis. Hector, id est possessor. Mnesitheus, id est Dei memor. Agamemnon quasi agastos, id est mirabilis. Epinomi , id est

bonus rem ęquat uerbis 63. Loquacitas fastidio est uiro graui 66. Ignauus de fortitudine loquens ridetur 67. Loquax et uerbosus. Bene loquitur, sed non apto tempore 68. Verba tua ciuitatis indigent 75. Loqui bene et non facere parum prodest 76. Parco utens sermone 79. Oratio prolixa odiosa auditori. Vox hoc est, et aliud nihil 80. Oratio rerum optima 81. Orationis prolixitas irrisa. Idem 82. Qui loquitur non apto tempore 83. Tempus tacendi, tempus

quod confractum fuerat, consolidabo, et quod pingue et forte, custodiam et pascam illas in iudicio 191 . Nunc reducam captiuitatem Iacob et miserebor omnis domus Israel etc. 193 . Daniel prius petiit parci sapientibus Chaldeorum quam reuelauit regis somnium 196 . Pietas in pauperes 197 . Misericordiam uolui et non sacrificium, et scientiam Dei plusquam holocaustum 202 .

odio Argiuorum Homeri carmina tollere uoluit 112 . Poetarum certamen, in quo Ęschilus a Sophocle uictus 136 . Cyrtheus poeta uehemens in persuadendo 137 . Pindari ędibus parci iussit Alexander, cum Thebas dirrueret 137 . Philosophi Empedocles, Parmenides, Zeno, Pherecides. Poeta Cratinus comicus, Aristarcus tragicus 142 . Lysander Cherilum 10 poetam penes se omnibus suis

somnium erudit 107 . Dormiens 127 . Somnus 130 . Dulcis est somnus oper anti etc. 133 . Somnus sanitatis in homine parco 147 . Somnia mendacia 148 . Quasi de somno suscitatus sum et uidi. Et somnus meus dulcis mihi 176 . Somnium Nabuchodonosor de statua

ait, ambos nudos et incognitos, et disces 22 . Quod sapiens sicut et insipiens in parte afficitur dolore et uoluptate 24 . Stilpo Megarensis sapientissimus. Demetrius, cum cępisset Megara, illi parci iussit 26 . Sapientia siue philosophia est quędam appetitio diuinę sapientię 35 . Sapientis officium. Respublica uxor, lex patrię commoda 36 . Bion

et Crotoniatę pestilentia laborarunt, quod Syri urbe capta quinquaginta iuuenes Mineruę simulachra amplexos sacerdotemque ipsius deę peremissent 182 . Gallorum Druides 185 . Alexander sacerdotibus parci iussit 210 . Apud Germanos solis sacerdotibus licebat animaduertere in delinquentes 347 . Sacerdos ne mutilus aut mancus sit 399 . Titus ideo pontificatum se accepisse

potior propria 33 . Venia. Parcite subiectis 15 . Date ueniam supplicantibus 26 . Miserescere simul et sapere difficile 28 . Parce aliorum peccatis, tibi ipsi nequaquam 39 . Indulsit, ut se corrigant. Quare parcendum cędentibus 74 . Sępe, cui minus parcitur, plus timetur 89 .

1.1.29  Qualia sint Tecum mysteria tanta uolutas,
1.1.30  Nec sequitur uelox grandia uota fides. 30
1.1.31  Ergo auspex rursus: »Virguncula, parce timori;
1.1.32  Numinis aeterni gratia magna Tua est.
1.1.33  Nanque Tuo fęlix utero florebit Iesus,
1.1.34  Dicetur summi filius

1.2.129  Sed simplex Spartana fides et qualis Atridas
1.2.130   Aut Siculos fratres alliciebat amor.
1.2.131  Tuque tuas depone faces et parce, Megaera,
1.2.132   Parce, precor, sanctum dissociare genus. 2,132 sanctum in margine: reges | genus: suprascriptum pios

fides et qualis Atridas
1.2.130   Aut Siculos fratres alliciebat amor.
1.2.131  Tuque tuas depone faces et parce, Megaera,
1.2.132   Parce, precor, sanctum dissociare genus. 2,132 sanctum in margine: reges | genus: suprascriptum pios
1.2.133  Ocyus Euryalum Nisus, Phocaeus Orestem,

2.2.234  Carnifices? Quod si Christum saeuissime punis,
2.2.235  Sacrilegos absolue reos, absolue nocentes,
2.2.236  Furibus ignoscas, homicidis parce, rapinis
2.2.237  Indulge ueniam. Neque enim miscere profanis
2.2.238   Sacra licet sanctoque nefas confundere Christo

anhelitus ilia quassat
2.4.119  Irrequieta grauis, si iam titubante uacillo
2.4.120  Succiduus gressu, lapsuro ac pene cadenti
2.4.121  Parce laborantemque tua, fortissime, dextra
2.4.122  Sustentare uelis. Lassum recreare uel aegrum
2.4.123  Instaurare tuum est, spes o mea: uulneris auctor,

2.7.78  Et procul ignauum fugat imperiosa pauorem.
2.7.79   Tu tales imitere sonos uocisque manusque
2.7.80  Quae castos uatesque decent nec parce pudicae
2.7.81  Ingenuaeque lyrae. Nec si per turpia laedor,
2.7.82  Iccirco cantus uitae morumque magistros
2.7.83  Fastidire uelim:

gubernaclis fluctuat orba suis,
3.2.15  Talis in abruptum me deuius error agebat
3.2.16   Et deturbatum mentis ab arce meae.
3.2.17  Parce tamen, parce, o, si te non Caucasus horrens
3.2.18   Procreat aut Scyticae tristior ora plagae,
3.2.19  Nec fera Centauri aut Lestrigonis educat aula,

fluctuat orba suis,
3.2.15  Talis in abruptum me deuius error agebat
3.2.16   Et deturbatum mentis ab arce meae.
3.2.17  Parce tamen, parce, o, si te non Caucasus horrens
3.2.18   Procreat aut Scyticae tristior ora plagae,
3.2.19  Nec fera Centauri aut Lestrigonis educat aula,

3.3.32   Seu puer igniferis deuius errat equis –
3.3.33  Hic tibi certa quies, in culmina nostra recurras,
3.3.34   Neue salutifero degere parce sinu.
3.3.35  Huc trepidus redeas; caelum turbante Typhoeo
3.3.36   Aeternos fama est delituisse deos.
3.3.37  Tu quoque Phlaegraeum

caelestibus esse laboras
3.7.68   Et tibi dos sponsae est inuidiosa tuae,
3.7.69  Non illi inuideas caelum, aut caelestibus illam,
3.7.70   Parce immortales sollicitare toros.
3.7.71  Quam tibi deposcis, digna est Ioue, Iuppiter illa:
3.7.72   Mortalis thalamos, Drage, require pares.

damna referre uices.
3.7.77  Haec aut nulla tuos hylarabunt pocula luctus,
3.7.78   Quod noua tristitiae est nupta futura tuae.
3.7.79  Parce, precor, lachrymare: tuum reparabile damnum est,
3.7.80   Inuidiam iustis parce mouere deis;
3.7.81  Me natosque meos, quorum immedicabile uulnus,

3.7.78   Quod noua tristitiae est nupta futura tuae.
3.7.79  Parce, precor, lachrymare: tuum reparabile damnum est,
3.7.80   Inuidiam iustis parce mouere deis;
3.7.81  Me natosque meos, quorum immedicabile uulnus,
3.7.82   Hae lachrymae, quae te dedecuere, decent.

nectit.
3.28.2.36  Ne caecae in foueam scrobis latentem
3.28.2.37  Prauo tramite te sophisticorum
3.28.2.38  Ducant deuia, parce syllogismis:
3.28.2.39  Nec presso bene fidimus pugillo.
3.28.2.40  Quod si nectare perfrui beato
3.28.2.41  Quaeris, si

Magno foenore si negociari
3.29.56  Quaeris, si quota maximis, caduca
3.29.57  Permutare perennibus laboras,
3.29.58  Vita deside parce feriari.
3.29.59  Nam postquam breuis ocii uoluptas
3.29.60  Velox effluit, heu, fugacis aeui
3.29.61  Iacturam irreparabilem

Calendis
4.2.16   Interea ambrosiam distulit alma Venus.
4.2.17  Tu simplex ne fata time Cynareia: cordi est
4.2.18   Si dea, riualem parce timere deum.
4.2.19  Sed tantum immiti ne respue durus ocello
4.2.20   Quod petit: heu, surdos ultio digna manet!
4.2.21  Sed,

cogor
4.4.18   Crimina nequitiae dissimulanda meae.
4.4.19  Ergo mihi toties uultus offerre uenustos
4.4.20   Desine; blanditiis, Flauia, parce tuis,
4.4.21  Nequa sinistra meum perstringat fabula nomen,
4.4.22   Differat et uulgi uoxque leuisque sonus.
4.4.23  Quis uero fera

conseruisse manus?
4.4.29  Quis spolia eripiet donisque onerabit opimis
4.4.30   Castra? Quis undantem sanguine tinget humum?
4.4.31  Parce igitur uati, uultu saeuire uenusto
4.4.32   Desine; uisceribus, Flauia, parce meis!
4.4.33  Vt uidi, ut perii, et stipulae leuis instar acerui

4.4.30   Castra? Quis undantem sanguine tinget humum?
4.4.31  Parce igitur uati, uultu saeuire uenusto
4.4.32   Desine; uisceribus, Flauia, parce meis!
4.4.33  Vt uidi, ut perii, et stipulae leuis instar acerui
4.4.34   Exarsi uenas igne bibente meas!

inextincti uentilat acer Amor.
4.4.37  Excubiae uenere truces, procul ocia cedunt,
4.4.38   Et curae insomnes peruigilare iubent.
4.4.39  Parce tuo uati, uultu saeuire uenusto
4.4.40   Desine; uisceribus, Flauia, parce meis!
4.4.41  Iam nullae siluis galeae, iam nulla refulgent

cedunt,
4.4.38   Et curae insomnes peruigilare iubent.
4.4.39  Parce tuo uati, uultu saeuire uenusto
4.4.40   Desine; uisceribus, Flauia, parce meis!
4.4.41  Iam nullae siluis galeae, iam nulla refulgent
4.4.42   Arma nec aeratus fulgurat ullus apex,
4.4.43  Hostica nec

obtusos cotibus exacuit.
4.4.47  Scuta uirum atque enses cecidere e carmine nostro
4.4.48   Et rapit imbellis Martia taela Venus.
4.4.49  Parce tuo uati, uultu saeuire uenusto
4.4.50   Desine; uisceribus, Flauia, parce meis!
4.4.51  Scilicet haeroum laudes regumque ualebunt,

nostro
4.4.48   Et rapit imbellis Martia taela Venus.
4.4.49  Parce tuo uati, uultu saeuire uenusto
4.4.50   Desine; uisceribus, Flauia, parce meis!
4.4.51  Scilicet haeroum laudes regumque ualebunt,
4.4.52   Proelia totque ducum uendicat unus Amor,
4.4.53  Neue ferocis equi

4.6.43  Et uitia emendes hominum quo, Iane, labores
4.6.44  Saecula mirentur posteriora tuos.
4.6.45  Attamen huic nostro, si fas est, parce furori,
4.6.46  Si fuit ardoris Myrrina causa tui;
4.6.47  Nec modo pallidulo rapuit te Cinnama uultu,
4.6.48  Sed tibi cura diu

corda sopor;
4.7.31  Sic aliquis manibus pendentia poma supinis
4.7.32   Atque interdictas summere gestit aquas.
4.7.33  Quare age, parce meos toties fraudare lacertos,
4.7.34   Nec sine naturae tanta licere tuae.

4.8.76   Temporis et prisci poenituisse senes.
4.8.77  Quare age nec celeres ingloria perde tot annos,
4.8.78   Nec cito lapsuris, Flauia, parce bonis. 9.
4.9.1  Non ita riuales lunatis cornibus instant

patrabis iniqui,
5.1.139  Vt dedignetur nobis rescribere princeps
5.1.140  Et neget alternam per mutua scripta salutem?
5.1.141  Parce tamen, parce, o, fastu temerare profano
5.1.142  Virtutum exemplar, specimen probitatis, amusim
5.1.143  Iustitiae et normam, fidei senioris asyllum.

iniqui,
5.1.139  Vt dedignetur nobis rescribere princeps
5.1.140  Et neget alternam per mutua scripta salutem?
5.1.141  Parce tamen, parce, o, fastu temerare profano
5.1.142  Virtutum exemplar, specimen probitatis, amusim
5.1.143  Iustitiae et normam, fidei senioris asyllum.

5.1.142  Virtutum exemplar, specimen probitatis, amusim
5.1.143  Iustitiae et normam, fidei senioris asyllum.
5.1.144  Tu quoque torpentes, Ignauia, parce per arctus
5.1.145  Serpere, Desidiaeque nefas: cui publica cura est
5.1.146  Credita, non illum senio marcescere fas est.

5.4.10  Et bellatorem caelo obiectare Quirinum,
5.4.11  Aetatis uitio nec degenerasse nepotes
5.4.12  Atque aeuo sordere putes: iam parce Quiritum
5.4.13  Telluris tot damna queri, tibi fata rependunt
5.4.14  Has magna mercede uices! Hem gloria rerum
5.4.15  Prisca

in Tarpaeo, quali 2,83 quali: qualis spoliata sepulcro,
6.2.84   Nuda nec Assyrio mersa liquore iacet.«
6.2.85  Haec praeferre satis; moneo, tu parce parentes
6.2.86   Posteritas, manes laedere parce pios. 3.

6.2.84   Nuda nec Assyrio mersa liquore iacet.«
6.2.85  Haec praeferre satis; moneo, tu parce parentes
6.2.86   Posteritas, manes laedere parce pios. 3.
6.3.1  Ciuica seruatae fuerant monimenta salutis,

6.4.48   Compenses crebra, Paulle, salute! Vale! 5. Ad Laurentem Alterium
6.5.1   Parce tui, Laurens, culpare silentia uatis
6.5.2   Ni cupis eiusdem criminis esse reus.
6.5.3  Nam duo lustra fere nobis transacta, sodales

prioris
6.5.36   Restant, si qua mei nominis umbra manet,
6.5.37  Solari iustos per scripta reciproca questus
6.5.38   Nec desiderium parce leuare meum:
6.5.39  Sic intermissi damnum soluetur amoris,
6.5.40   Sic poteris laesam restituisse fidem,
6.5.41  Quae posthac

6.14.4   Naufragio tabulas fas superesse breues!
6.14.5  Saeuitum satis est: de tot modo fratribus uni,
6.14.6   Si licet et fas est, parce nocere, dea! 15. Ad patrem
6.15.1  Quid uelut extinctos luges, carissime, natos?

6.18.18   Cuius durateis Persia cessit equis. 19. In obitum Oliuerii Carafae Cardinalis Pascillus
6.19.1  Elinguem et mutum mirari parce, uiator,
6.19.2   Pascillum miris obstupuisse modis,
6.19.3  Nec modo delicias, solitum nec carmen hiare,
6.19.4   Et quos dictabant

7.10.10   Criminibus ueniam conciliaque Deum! 11. Epitaphium uxoris Blasi S.
7.11.1  Parce meum, coniunx, fletu uiolare sepulcrum!
7.11.2   Offendor lachrymis umbra beata tuis.
7.11.3  Nanque mei compos et libera corpore uiuo:

41.
7.41.1  Damio, primaeuis multum uelocior annis
7.41.2   Emeritum lusus poscere parce senem.
7.41.3  Nanque hylares quondam, mea numina sola, Camoenae
7.41.4   Tristitia atque annis consenuere suis.
7.41.5  Tu uiridem

bella irrita tentas?
3.283  Quum uero Alcides iucundas luminis oras
3.284  Attigit et dulcem tellurem laetaque uidit
3.285  Ridentis conuexa poli, sic protinus infit:
3.286  "Alme pater mundi, solio qui promis ab alto
3.287  Cuncta, ratis Parcae quae uoluunt stamina fusis,
3.288  En tua progenies sacraria Ditis auari
3.289  Subiecit uictrixque ferum spoliauit Auernum,
3.290  Vt pateat mundo quanti tibi filius esset
3.291  Alcides, in quo uirtus tua sancta refulsit.
3.292  Ergo

lubrico securitatis certamine laboranti succurreres. Sed adiicit huic rei plurimum fulgoris et gracie animi tui munificencia et studium. Nam neque expectasti, ut te precibus fatigaremus neque moras ullas adduxisti neque nos parca manu iuvare voluisti, sed hoc ea celeritate, promptitudine, liberalitate, affectu gestum est, ut appareret non alienam rem, sed propriam (sicuti est) a tua sublimitate curari. Si pluribus eciam nos

igneus ipse calor.
Mente refers Phebum, princeps, bello quoque Martem,
maiestate Iovem, Pallada consilio.
Ecce trahunt triplices felicis stamina Parce.
Aspice: nonne tuum nomen ad astra ferunt?
Te duce laurigeros capiet modo Roma triumphos,
Ister et inmensus senciet ista tuus.
Iam cito captivos duces sub curribus

fuerant, ipsos inuadens in primo statim limine strauit nihilque pręterea mali intulit, ipsa uirgine sic iubente, ut essent, quos ad fidem poenitentiamque conuerteret, non qui in erroris tenebris uitęque nequitia disperirent. Parci igitur illis iussit, qui sibi erreptum uenerant rem omnibus diuitiis atque etiam uita ipsa preciosiorem, uirginitatem. Neque enim uirginitas illi ad beatitudinem consequendam satis fuisset, si abfuisset pietas.

panem tantum iubetur comedere et bucellam intingere in aceto et, cum sitierit, easdam aquas potare, quas potabant messores. Quod illa quidem pro magno munere habens, gratias egit comeditque et bibit. At ipse, quam uictu tam parco tamque simplici delectari uidit, dignam censuit, ut sibi acciperet uxorem et ex ea filios procrearet, non dubitans de pudicicia illius, cuius sobrietatem fuerat expertus. Iudit, cum ad illud grande facinus, quod mente

annorum fame laborare populum. Israhel, qui rex Saul Gabaonitas contra fidem, quam a Iosue acceperant, interfecisset. Sed si pręceperat iampridem Dominus omnes gentes illas internitione deleri, cur solis deinde mendacibus parci uoluit? Quod scilicet nulli obesse, sed tantum sibi prodesse mendacio quęsierant. Ac ne omnino impune mentitos crederes, mancipiorum more seruierunt. Dauid secundum cor Dei electus, capitalem Saulis odium declinans,

sed ab ipso inhibiti sunt obsecrante atque obtestante, ne uindictę animum intenderent, sed eum potius, a quo se lęsum scirent, impunitum dimitterent; ęquissimum enim esse alteri parcere ipsum, qui quotide a Deo sibi parci expeteret, cum pręsertim Veritas affirmet dicens: Nisi dimiseritis, non dimittetur uobis. Ferre igitur, non referre uerbera illum oportet, qui ad pacis ęternę quietem peruenire contendit.

Lachesis, tantum mea stamina profers
1.104  Totque malis nolles ponere dura modum?
1.105  Fila precor frangas; iam fusos rumpite, Parcae:
1.106  Mors, uenias misero nil metuenda mihi.
1.107  Heu uarium, caecum, fallax, heu temporis aeuum

pennigeri felix tutela leonis,
30.38  Nil uereare mori: quid tibi febris aget?
30.39  Maior eris rumpent postquam tibi stamina Parcae,
30.40  Iniciet nigras cum Libitina manus.
30.41  Fortibus atra uiris non est obnoxia Clotho,

deae.
56.63  Ergo, age continuo non indulgere dolori,
56.64  Marce, uelis! Lacrimis, Marule, parce piis!
56.65  Ex quo nil timuit leti discrimina frater,
56.66  Certa haec fraternae signa salutis habe.

enim dudum Neptunia regna subegit
26  Classe sub hostili cum latuere freta
27  Cum Lygurum Calabrumque et Turcas mille carinas
28  Adriaci regina maris sub principe tanto
29  Princeps orbis erit dum pia Parca sinat.
30  Candida Parca sinet, crudam viridemque senectam
31  Annuet, et Pylii tempora longa senis,
32  Ut tandem redeant quae prisca absumpserat aetas
33  Saecula, divino sceptra tenente duce,

26  Classe sub hostili cum latuere freta
27  Cum Lygurum Calabrumque et Turcas mille carinas
28  Adriaci regina maris sub principe tanto
29  Princeps orbis erit dum pia Parca sinat.
30  Candida Parca sinet, crudam viridemque senectam
31  Annuet, et Pylii tempora longa senis,
32  Ut tandem redeant quae prisca absumpserat aetas
33  Saecula, divino sceptra tenente duce,
34  Cui iubet Italiae

Veneti Laurea sceptra gerit.
106  Iure pater patriae Leonardus ut imperet orbi
107  Turba rogat superos sollicitatque deos.
108  Maior Alexandro, totus cui paruit orbis,
109  Hic erit, iniciat ni fera Parca manus.
110  Proferet imperium super et Garamantas et Indos,
111  Invideant propriis ni pia fata bonis.
112  Haec ego vaticinor. Christi Phoebique sacerdos
113  Vera cano, verum dicere uterque

undis
7.3.256  Iungor et in prolem tanti Genitoris adoptor,
7.3.257  Desolanda fero trador miserabilis hosti,
7.3.258  Barbaricis uoueo flammis clademque pauesco,
7.3.259  Supremumque diem mihi fila nouissima Parcae
7.3.260  Iamque senescenti tetricae neuere? Rependis
7.3.261  Has magnas, Rex magne, uices, haec praemia nobis?
7.3.262  Nec satis est quod me lapidosis montibus et quae

Tum tibi pręstantem regali stemmate prolem.
Perge modo et dignum tam pręclaris hymeneis
2.95   Te pręstare stude. Primę dux esto cohortis
Atque Palestinos uastator curre per agros,
Nec pecori, nec parce uiris. Prostrasse Goliam
Et pepulisse procul nostris a moenibus hostem
Non satis est, nisi Marte ferox aliena lacessas
2.100   Illorum populans fines, inuadere regni
Ausi qui dudum fuerant campestria nostri."

tamen hoc tacite, turba spectante sed omni'."
9.365   Pertimuit meritas culpę mens conscia poenas. Dauidis penitentia
Hinc Dauid peccasse dolens suspirat et inquit:
"Peccaui tibi, magne deus. Tu parce fatenti!" nota
Discite quam felix sceleris correctio, uel quam
Festinata reo uenia est indulta dolenti!
9.370   Continuo Nathanus ait: "Secernitur a te
Ęternę exitium

11.410  Ille suo populo, pro quo tot pręlia gessit
Quemque Palestinis toties tutatus ab armis
Cum uultus sudore sui est capitisque periclo."
Talia dum iactant suspensi speque metuque
Et nec adhuc parci sibi poscunt, nuncius illis Dauid omnibus pepercit, qui Absalonem secuti fuerant
11.415  Aduenit regis Sadochus et Abiatharus.
Hi dixere simul: "Vobis timor omnis abesto!
Omnibus offensam

atque oppida circum
Indefessus aget donec depellat ad antri
D110  Tartarei latebras, unde hęc emissa superne
Bellua ab Inuidia terras atque ęquora late
Infecit tabo sparsitque uenena per orbem.
Interea tu parce metu, compesce querelas
Et me pone sequens mea iam uestigia serua!
D115  Hinc ego te per regna traham pallentia Ditis
Vmbrarumque domos, ubi semper triste reorum
Lamentum fremit, infelix ubi personat horror.

Leuit. XXI Prohibet Lex, ut sacerdos uiduam uel repudiatam ducat uxorem, sed uirginem tantum. Nu. 31 Et cum Moyses Madianitas delere mandaret, uirginibus parci iussit. Iesus Iesus Naue, qui Christi Domini figuram ferebat, neque uxorem habuisse memoratur neque liberos. et illo duce populus Israhel Terram ingressus est promissionis. Helias. Heliseus Elias et Heliseus nusquam

regum instituto militare cogitur, et regnum ab hostibus armis tutari. Quo circa maxime accusandi uidentur horum temporum quidam reguli, qui supra quam decet his, quibus minime conuenit, largos sese interdum exhibent, quum in ornandis militaribus uiris ac de se bene meritis mirifice parci sint. Per idem fere tempus multi principes uiri, qui metu Matthiae Coruini domo profugerant, atque uoluntarium consciuerant exilium, in patriam reuersi patrimonium partim ui atque armis,

ad bellum gerendum re instructi neccessaria; regni procuratorum simul negligentia, simul auaritia, ne regem ipsum Lodouicum in crimen traham, quem ob aetatem haud equidem accusandum censeo (nempe in arce ex totius regni tutela conseruanda magnopere uigilandum fuit, nec ullis sumptibus parci oportuit); praesidii inconstantia ― est enim fama satis constans Hungaris, qui in praesidio fuerant, non adeo cibaria defuisse, fameue eos laborasse, quin obsidionem per mensem adhuc tolerare possent, quo exacto Turcam incoepto abiturum fuisse ferunt; Moesorum proditione, hostili

3.326   Iuppiterem poterat, passim prostratur et omnis
3.327  Turba uirorum, penetrant clamoribus ethera celsa,
3.328  Pectora pectoribus collidunt: Parce, redemptor, Humile genus hominum.
3.329  Parce piis precibus, superum rex, parce nephandis
3.330  Criminibus nostris, nostrum miserere, creator.

omnis
3.327  Turba uirorum, penetrant clamoribus ethera celsa,
3.328  Pectora pectoribus collidunt: Parce, redemptor, Humile genus hominum.
3.329  Parce piis precibus, superum rex, parce nephandis
3.330  Criminibus nostris, nostrum miserere, creator.
3.331  Talia dicentes esurgunt, splendor et omnes
3.332  Humanos uisus penetrat,

3.327  Turba uirorum, penetrant clamoribus ethera celsa,
3.328  Pectora pectoribus collidunt: Parce, redemptor, Humile genus hominum.
3.329  Parce piis precibus, superum rex, parce nephandis
3.330  Criminibus nostris, nostrum miserere, creator.
3.331  Talia dicentes esurgunt, splendor et omnes
3.332  Humanos uisus penetrat, mirrantur ubique

1.140  Terribili fremit ore, simul furialis Erinnys
1.141  Clauditur aeratis gemino sub lumine ualuis,
1.142  Et tuus Imperium terrae, quam circuit omnis
1.143  Oceanus, gentesque omni regione subactas
1.144  Possidet Augustus Caesar, felicia parcae
1.145  Fila trahunt, Populi tranquilla pace fruuntur.
1.146  Quid detestandum scelus execrabile dicam.
1.147  Foemineus sexus sine partu, infandaque passi
1.148  Heu miseri accelerant fatum, et qui semina uitae
1.149  Irrita disperdunt

super ut iudex, et sim partitor adegit?
10.315  Separet an fratres? qui congregat, aut Mediator
10.316  Ipse dei atque hominum terrena negocia tractet?
10.317  Omnis auaritiae culpa tunc esse cauendum
10.318  Edocuit, nec enim parcae cui stamina uendunt,
10.319  Vita nec ullius thesauro stat, nec opum ui.
10.320  Vt magna immenso quum sese copia cornu
10.321  Fudit, et ipsa suas stupuerunt horrea messes,
10.322  Diuitis agricolae non se capit uber in arctis

nam structis collucet regia mensis.
10.656  Horum autem retrahens se longe quisque refugit.
10.657  Primus enim excusat mercati praedia fundi,
10.658  Et rogat, allectant ea me, et libet ire uidendum.
10.659  Alter emi iuga quinque boum, rogo parce, probari
10.660  Illa uolo, sine me uideam quid talia possint.
10.661  Ast alius noua nupta domi me detinet inquit,
10.662  Hinc nequit auelli permulsus coniuge blanda.
10.663  Tum famuli redeunt, dominoque ea cuncta reportant.
10.664  Ast

barbara tela tuli.
Nec fuit inventus qui pro me hoc munus obiret
Alcides nec qui fasce levaret eo.
Sola repugnabam, traxi tot sola labores,
Sed victa non (mihi credite) cadam sola.
Pascere crudelis parto fortuna triumpho,
Pascere, nec telis perfida parce tuis.
Vicisti (fateor), vicisti, quid mea cessat
Tertia Parcarum rumpere fila soror?
Vel potius, si rursus habes, o Diva, regressus
(Ut perhibent), si nec perpetuo una manes,
Respice nos alacri vultu risuque benigno,
Omnipotens, mersae

marmora textu.
1.438  Splendida simplicitas turpi sine labe nitebat,
1.439  Spes ciui certa angustis in rebus egeno.
1.440  Hic non parca manus miseris alimenta ministrat.
1.441   Nam uitę cultu peregrinę accommoda genti
1.442  Hospitio semota domus

5.305  Eia age tu gnatum nunc respice uera dolentem,
5.306  Tamque graui imposito depressum fasce leuato!
5.307  Si fieri et liceat, pręsentia pocula transfer,
5.308  Parce, oro, potu hoc tormenti et mortis acerbę!
5.309  Sed nil decreto fati pręscribo uetusti:
5.310  Id maneat, sit nostra tuę subiecta uoluntas."

pares et uoto pectoris uno,
8.580  Nobilitas generis quibus una et gratia mentis.
8.581  Hi non parta domi condebant paupere cultu
8.582  Contenti, iuxta uictu quoque uiuere parco.
8.583  Illis diuitię, quicquid mens alta recondit,
8.584  Fortunę quas non iniuria commouet unquam.
8.585  Non

assiduis tua carmina plena querelis,
3.6.6   Elicit e medio quas tibi corde dolor;
3.6.7  Coniugis extinctae dum tristia funera defles,
3.6.8   Abstulit a thalamo quam fera parca tuo.
3.6.9  Me quoque crede tui partem sentire doloris:
3.6.10   Hoc tuus ex veteri foedere poscit amor;
3.6.11  Qui non illachrymat, flentem dum cernit amicum,

3.6.164  Plus oculis multum, plus animaque mea:
3.6.165  At nunc chare mihi, quantum nec dicere verbis
3.6.166   Possum ego, non animo concipere ipsa meo:
3.6.167  Parce meam tristi gemitu turbare quietem,
3.6.168   Et sine me placida pace perenne frui:
3.6.169  Haec tua nanque meam turbant suspiria pacem,
3.6.170  Rumpitur hoc querulo nostra

et posito iam mitis Iberia fastu,
4.1.9  Atque omnis, cui laudis amor, cui Martia cordi,
4.1.10  Gloria, qui castas CHRISTUM veneratur ad aras,
4.1.11  Summissa te voce rogat; iam parce furori,
4.1.12  Parce odiis, iramque animo depone receptam;
4.1.13  Et iam, si qua tuam (licet aequa iniuria) mentem

cui Martia cordi,
4.1.10  Gloria, qui castas CHRISTUM veneratur ad aras,
4.1.11  Summissa te voce rogat; iam parce furori,
4.1.12  Parce odiis, iramque animo depone receptam;
4.1.13  Et iam, si qua tuam (licet aequa iniuria) mentem
4.1.14  Versat adhuc, dirum vindictae dulcis amorem
4.1.15  Comprime, vel saltem

ac aditu concesso, ni quis utatur, in publica commoda, ac defunctorum manes graviter deliquisse, merito censeatur. Quamobrem cum mihi praeterita hyeme, Italiam lustrandi gratia obeunti, singulari cuiusdam eximii viri humanitate (nomini etenim certis de causis parco) Aristeae libellus ostensus esset, quo, quae a celebratissimo Aegypti rege Ptolemaeo, cognomine Philadelpho, in cura legis divinae transferendae suscepta gestaque fuere, quam elegantissime describerentur, eius obtinendi facultate data, quae ad eius descriptionem

qui Socraticam philosophandi rationem sectabantur. Ex his omnibus hunc primum exstitisse satis constat, qui hanc dicendi formam affectarit. quod eo fecit, ut omnibus aliis historicis in dicendo praestaret. quam quidem rationem cum mediocriter ac parce adhibet, ita se admirabilem praestat, ut nemo cum eo conferri posse videatur: cum vero eam inepte et ad satietatem usque assumit, ut ne temporis quidem rationem ducat, tum vero reprehensione carere non debet. Equidem neque squalidam et incomptam,

iuuenem de sororis obitu Sebastianus amicus
QVID caussae est, tacita uideo te mente loquentem,
Musa malum sileat quod mea, Petre, tuum,
Cum fundant alii uersus et iusta sorori
Lilia, quam secto stamine Parca tulit?
5  Sic tecum: "Quam uana mihi, Fortuna, uideris,
O, quam me fallit sermo, Sebaste, tuus!
Qui nulli ex nostris iactas te cedere amicis
Siccine amas nostrae uincula amicitiae?
En mala nostra

choros euecta fuisset
40   Dignum forte nephas esset adorta Styge.
Quare age, da lacrymis finem et deuota Tonanti
Dona refer cuius gestit amore soror.
Et mihi, si tecum officiis certare reliqui,
Parce precor, mentis non fuit iste dolus.
45  Esse tibi in claris rebar uirtutibus ingens
Praesidium quibus es natus, amice, bonis.
Iam uerum ut fatear, dulcis fuit illa dierum
Lucia qua affinis facta propago Deo

In detractorem superiorum carminum
Quid toruo aspiciens oculo carmenque modumque
Nequicquam uersus, inuide, dente premis?
Parce sacros lacerare modos uatemque benignum,
Munera parce pii conscelerare Dei.
5  Quid furis? Aeternum stabunt decus orbis et urbis
Tragurii. An tristi dente oculoue ruent?
An tuus iste oculus nequam, dens nequior

In detractorem superiorum carminum
Quid toruo aspiciens oculo carmenque modumque
Nequicquam uersus, inuide, dente premis?
Parce sacros lacerare modos uatemque benignum,
Munera parce pii conscelerare Dei.
5  Quid furis? Aeternum stabunt decus orbis et urbis
Tragurii. An tristi dente oculoue ruent?
An tuus iste oculus nequam, dens nequior illo est?
Cum putri, ut ualeas, erue dente oculum!

hinc nobis molitur classe Tyrannus
Turcigenum ducens millia multa mari.
Quin et terrestres turmas equitumque phalanges
in nos emittens undique bella ciet.
Contemptorque Dei scelerata jurgia lingua
congerit, ah saltem parce sceleste Deo.
Parce Deo nostrorum nostrorum Z: nostros D fas est tibi carpere mores,
Desine, noster ubi sit Deus, obijcere.
Regnas regnas Z:

Turcigenum ducens millia multa mari.
Quin et terrestres turmas equitumque phalanges
in nos emittens undique bella ciet.
Contemptorque Dei scelerata jurgia lingua
congerit, ah saltem parce sceleste Deo.
Parce Deo nostrorum nostrorum Z: nostros D fas est tibi carpere mores,
Desine, noster ubi sit Deus, obijcere.
Regnas regnas Z: regnat D ubique Deus

plene gaudete de cruce, persequutionibus et probationibus. 1. Tim. 1. Arbitratus est me Dominus fidelem: id est, reipsa talem me effecit. Ratio huius loquutionis est, quia iis quae per rapinam consequimur, temere ac pro libitu abutimur: at contra, quae magno precio aut sudore consequimur, iis parce fruimur, perinde ferme ac si non essent in nostra potestate. Convenit cum hac phrasi loquutio Germanica, cum abutentibus quapiam re, dicimus: Opinor te eam furatum esse, aut certe reperisse, vel etiam lusu acquisivisse vide et infra Rapina. ARBOR, in Hebraeo plerunque est lignum:

est ei se subiicere: forte quod victi praebent semet vinciendos, aut manus ligandas porrigunt. 2. Paral. 30. Esdr. 10. Contra dare manum in Aegyptios. Exod. 7. percutere eos significat. Verba pulchritudinis dare: Genes. 49. de facundia tribus Nephthalim dicitur. Ad mensuram dare, est parce dare. Nam qui large ac liberaliter aliquid donat, non adeo exacte ac scrupulose ponderat, metitur aut numerat. Iohan. 3. Non enim Deus dat ad mensuram Christo Spiritum sanctum. Aliis alioqui dicitur Deus dare pro sua quadam mensura. 1. Corinth. 12. quia omnes ex copia ac plenitudine

minime quadrat. Honorare convenit interdum cum verbo Glorifico: de quo supra disserui. Honorare aliquem, est etiam amplissimis donis cumulare. sicut rex Balac Balaamo pollicetur, si veniens maledicat Israelitis: Numer. 22. Animam alicuius coram aliquo esse honorabilem: 1. Reg. 1. i. parci alicuius vitae, magnifieri alicuius vitam, ut non interficiatur. Honorare Deum, est vere ac ex animo colere, timere, amare, et ante omnia in eum confidere. Vicissim vero et Deus pios honorare dicitur, tum in hac vita, dum eos magnis donis et gloriosis liberationibus ornat: tum et in altera

seu ante exortum solis: et postea tertia. deinde sexta in meridie, et nona, inter meridiem et vesperum: et denique postremo undecima, cum iam unica hora ad occasum superesset. Sic quod Petrus ab hora tertia argumentatur Act. 2, quod non sint ebrii: indicat, non fuisse moris illi tam sobriae ac parcae genti, tam mane helluari. Quo et Apostolus respicit dicens: Qui potant noctu potant. Cognita hac horarum distributione, facile est passione Domini, et alia dicta Christi ad tempus nostrarum horarum applicare, et inde etiam consonantiam cum nostro tempore cognoscere. HORTORUM est

69. Da peccatum super peccatum eorum.i. imputa eis maiora peccata, quam habent: vel exaspera, ac veluti severiori censura expende eorum peccata, qui aliorum. In hanc sententiam dicit Curtius, Clyti dies citatem aut petulantiam linguae potuisse imputari vino, ac tam praestanti viro parci. Quarto, pari ratione imputatur etiam precium seu praemium, malum aut bonum, debitum pro illis bonis aut malis rebus, mercibus, operis, officiis, offensionib, aut factis, non reipsa, sed tantum decreto aut ratione voluntateque alicui attributis. Sic possunt alicui imputari merces ex gratia

Possis etiam non incommode quasi formulas quasdam utriusque voti, instrumenti, aut supplicis flagitationis, atque adeo picturas ipsius rei gestae excogitare, ac tibimet proponere, ut sicut olim filius Dei supplex quasi ad genua provolutus ex uno latere clamavit, O' pater miserere generis humani parce ei, et illius ingentia ac innumera peccata, fac in me incurrere, mihi ea imputa, meque per imputationem iniustifica, ut sim pro illis peccatum et maledictum legis, seu iniustus ac puniendus, egoque illorum ingens debitum iustitiae, obedientiae ac poenae dependam: sic nos vicissim ex altero

odo consultum, toties minus eiusdem generis permissum intelligitur. Matrimonium est permissum, non utique tanquam malum, sed tanquam minus bonum, dicente Apostolo: Si acceperis uxorem, non peccasti: et si nupserit virgo, non peccavit: tribulationem tamen carnis habebunt huiusmodi. Ego autem vobis parco. Similiter, quia non praecipitur neglectio rerum carnalium, permissa est proprietas, opulentia et contrectatio rerum temporalium: etiansi, teste Domino, facilius est camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum caelorum. Quo etiam modo permittuntur Christianis omnes cibi

sed et in Graecia et usque ad Illyricum spargere suum Evangelion. Contra autem Baptista negat, patrem dare filio spiritum ad mensuram: Ioan. 3. sed plenitudinem gratiae, ut unigenito, ex cuius plenitudine [?: ] haurire oporteat, Ioan. 1. Ad mensuram igitur dare, significat parce dare. Contrarium est, plenitudinem largiri. Mi usuram implere, per metaph. significat, eam quantitatem peccatorum explere, quam Deus praestituit, cum ad puniendum exurgere velit, ut iam ultra ferre non velit aut possit, quin mox et gravissime puniat. Mat. 23. Dicitur nihilominus Deus

MESCHIAS, vide supra Christus. MESSIS et metere voces habent suos Hebraismos eosque non paucos, quos percurram. Messis et metere, [?: ] metaphoram significat percipere fructus suorum laborum et factorum: bonorum bonos, et malorum malos. 2 Corinth. 9. Qui parce seminat, parce et metet: pro, qui nimium fuerit tenax in iuvandis egentibus, ille etiam parum praemii a Deo percipiet. Proverb. 22. Qui seminat iniquitatem, metet calamitatem: id est, perperam agentes digna suis factis praemia percipient. Sic et Iob 4 habetur: Arantes iniquitatem, et

vide supra Christus. MESSIS et metere voces habent suos Hebraismos eosque non paucos, quos percurram. Messis et metere, [?: ] metaphoram significat percipere fructus suorum laborum et factorum: bonorum bonos, et malorum malos. 2 Corinth. 9. Qui parce seminat, parce et metet: pro, qui nimium fuerit tenax in iuvandis egentibus, ille etiam parum praemii a Deo percipiet. Proverb. 22. Qui seminat iniquitatem, metet calamitatem: id est, perperam agentes digna suis factis praemia percipient. Sic et Iob 4 habetur: Arantes iniquitatem, et [?:

malus, oculus malignus. Proverbiorum 23, Ne comedas panem [?: ] malum habentis: i. invidi et avari. Si Prov. 28, [?: ] ad divitias vir mali oculi: i. avarus, tenax. et Deut. 28, Cave ne malignus sit oculus tuus in fratrem [?: ] tem: pro, ne sit mens tua parca et nimium tenax ergo [?: ] Contra boum oculus, dicitur animus aut mens benigna, [?:-arga ] , benefica. Proverb. 22 Bonus oculus benedicetur, tribuit enim egeno de pane suo.

Sic et Parare populum Domino dicitur Lucae 1. Regnum caelorum aliquibus paratum esse a patre caelesti dicitur: id est, ordinatum, constitutum. Matthaei vigesimo et 25. Vide et infra PRAEPARARE. PARASCEVE, infra ante PASCHA reperies. PARCERE ori, Iob 7, est parce, leniter, breviter ac modeste loqui. Parcere virgae, Proverb. 24, est non castigare castigandum filium, aut alium. Sic Germani, Schon der rutten nicht De quo in Universalibus Regulis. Ab insolentiis aut superbis parce servo tuo, Psalm. 19. id est, parcens custodi me sive a talibus

infra ante PASCHA reperies. PARCERE ori, Iob 7, est parce, leniter, breviter ac modeste loqui. Parcere virgae, Proverb. 24, est non castigare castigandum filium, aut alium. Sic Germani, Schon der rutten nicht De quo in Universalibus Regulis. Ab insolentiis aut superbis parce servo tuo, Psalm. 19. id est, parcens custodi me sive a talibus peccatis, sive a talibus persequutoribus. Animae alicuius non parcere, est eum tradere in exitium, Psalmo 78. Animae eorum non pepercit a morte. id est, pesti dedit, sicut mox sequitur. Parcere oculum alicui, aut super

calamitatum. Sic David in quit Psalmo quinquagesimoprimo, Quoniam peccatum meum ego cognovi, et peccatum meum coram me est semper. id est, semper mihi molestum ac infestum ante oculos obversatur. Parcere peccatis, aliquoties dicitur pro parcere ipsi homini peccanti. Num. decimoquarto, Parce peccato populi tui. Tale est illud Isaiae 1. Quod peccata rubent, et contra albent cum condonantur. id est ipse peccator est immundus: et contra purus fit per condonationem, cum sanguine Christi lavatur. Portare peccatum, aliquando significat luere poenas de peccato admisso. Levit.

esse alicui aliquid: pro, parcere illi. 1 Samuelis 26, Non malefaciam tibi amplius, eo quod preciosa fuit anima mea coram te. id est. magnifaciens me, vitamque meam pepercisti mihi. 2 Regum 1, Vir Dei, sit anima mea et horum quinquaginta servorum tuorum preciosa in oculis tuis. id est, parce obsecro mihi et hisce quinquaginta, ne nos caelesti igne exuras ut priores, et veni quaeso ad regem. Habet et contrariam significationem non parcendi. Psalmo quadragesimonono: Frater non redimet quenquam, neque dare potest Deo precium redemptionis. Nimis enim preciosa est redemptio animae

virum auro obryzo, et hominem massa de Ophyr. id est, efficiam ut hostes malint interficere vos quam ullum precium redemptionis a vobis accipere. Sicut mox sequitur: Suscitabo Medos, qui non curabunt aurum et argentum, sed pueros allident. Ita charam aut preciosam esse alicuius animam: alias parci ei, ac conservari eum, alias contra perdi ac interfici eum cupidissime significat. Preciositas, pro honore. Esther. 1, Ut omnes mulieres exhibeant preciositatem maritis suis. Esther. 6, Qualis facta est preciositas ipsi Mardochaeo propter hanc rem: id est, honos habitus. Ibidem: Et

Graecis, Latinis et Germanis: praeter propriam significationem quaerunque denotat vilem, contemptum, sordidum, et quid lugubrem vestitum. Solebant vero illae gentes in omni maiore dolore animi et luctu se tali vestitu [?: ] humi cubare, cinere aut pulvere conspergere, et tenuiter parco ac vili cibo victitare, ut in tractatu de [?: ] prolixius ostendi. Triplici autem ratione talis [?: ] accidebat: nempe vel simpliciter ob gravem calamitem, vel poenitentiam ob peccata, vel denique in deprecatione poenarum. Hinc ergo fit, ut Sacco [?: inde

ac turbinem motent. Vide Ventus. Sic Gal. 6. Quod quis seminat, hoc [?:-- ] metet. id est, digna suis factis recipiet. Ibidem, [?: Semi- ] carne, est secundum carnem vivere: contra vero est, [?: Se-- ] re in spiritu, etc. Qui parce seminat (inquit Paulus 2. Cor. 9. ) parce et metet: et qui seminat in benedictionibus, etc. id est, qui non prompte, sed nimis tenuiter dat eleemosynam, aut alioqui bene operatur, ille etiam exilia praemia recipiet. Qui seminaverunt cum lachrymis, cum [?:--tione ]

Sic Gal. 6. Quod quis seminat, hoc [?:-- ] metet. id est, digna suis factis recipiet. Ibidem, [?: Semi- ] carne, est secundum carnem vivere: contra vero est, [?: Se-- ] re in spiritu, etc. Qui parce seminat (inquit Paulus 2. Cor. 9. ) parce et metet: et qui seminat in benedictionibus, etc. id est, qui non prompte, sed nimis tenuiter dat eleemosynam, aut alioqui bene operatur, ille etiam exilia praemia recipiet. Qui seminaverunt cum lachrymis, cum [?:--tione ] metent: Psal. 126. pro, qui

morientes, sed ecce vivimus 680. 40 7 Foris pugnae, intus terrores 986. 31 Vos estis in cordibus nostris, ad commoriendum et convivendum 147. 25 8 Christus, cum dives esset, pauper factus est, ut nos, etc. 840. 33. 34 9 Qui parce seminat, parce et metit 1116. 10 11 Licet imperitus sum sermone, non tamen scientia 1098. 24 12 Cum infirmor, potens sum 926. 29. 30 Datus est mihi stimulus carnis 1173. 70 et 1174. 1 Virtus mea in infirmitate tua perficitur 1282.

ecce vivimus 680. 40 7 Foris pugnae, intus terrores 986. 31 Vos estis in cordibus nostris, ad commoriendum et convivendum 147. 25 8 Christus, cum dives esset, pauper factus est, ut nos, etc. 840. 33. 34 9 Qui parce seminat, parce et metit 1116. 10 11 Licet imperitus sum sermone, non tamen scientia 1098. 24 12 Cum infirmor, potens sum 926. 29. 30 Datus est mihi stimulus carnis 1173. 70 et 1174. 1 Virtus mea in infirmitate tua perficitur 1282. 13. 14

1. 23 Aliquando substantiva ponuntur pro suis adiectivis et substantivis, ut potestates pro potestate praeditis, principatus pro principibus, sublimitates et profunditates pro rebus in sublimi et profundo existentibus. Ut in constructione Nominum dixi. 24 Epitheta autem si parce et scite adhibeantur, sermonem illustrant et gratum faciunt: sin copiose nimium, obscurant, aliquando etiam frigidum ac odiosum efficiunt. 25 Latini non ultra unum adiectivum uni substantivo semel, sine coniunctione adiiciunt: at Hebraei multa unico subiecto, partim per adiectiva,

sed etiam intentum ac totum in eo esse, ut boves et aratrum recte progrediantur, ne sulcus aberret. Saepissime omnino Scriptura huiusmodi parabolicis aut allegoricis locutionibus utitur, sine omni declaratione: ut, Gladius pertransibit animam tuam: ubi simile pro re simili ponitur. Qui parce seminat, parce metet. Si caecus caecum ducat, uterque in foveam cadet. Quomodo dices proximo tuo, Sine, ut eximam ex oculo festucam, cum ipse trabem in tuo oculo habeas? Tales sunt et illae locutiones. Isa. 1, Erit fortitudo idoli in stuppam, et fabricator eius in scintillam, et

ac totum in eo esse, ut boves et aratrum recte progrediantur, ne sulcus aberret. Saepissime omnino Scriptura huiusmodi parabolicis aut allegoricis locutionibus utitur, sine omni declaratione: ut, Gladius pertransibit animam tuam: ubi simile pro re simili ponitur. Qui parce seminat, parce metet. Si caecus caecum ducat, uterque in foveam cadet. Quomodo dices proximo tuo, Sine, ut eximam ex oculo festucam, cum ipse trabem in tuo oculo habeas? Tales sunt et illae locutiones. Isa. 1, Erit fortitudo idoli in stuppam, et fabricator eius in scintillam, et conflagrabunt

tum Graecas tum Barbaras nationes: neque solum homines literarum studiis innutritos, sed sutores iuxta textoresque, fabros item ferrarios, caeterosque manuales artifices, praeterque hos ipsos etiam mendicos, agricolas, lignatores: feminas quoque tum divitiis affluentes, tum manuum suarum studio parce ac duriter victitantes. Eamque ob rem piscatorum publicanorumque ac sutoris (nimirum Pauli, de quo Act. 18 scribitur, quod aulaea consuerit sive contexuerit) ministerio usus protulit hominibus salutarem divinamque doctrinam, nequaquam linguis immutatis, quibus verbi sui praecones ab initio

suum vomitum: Sus ad volutabrum: Qua mensura mensi fueritis: Modicum fermenti inquinat totam massam: Si sal infatuatum fuerit, etc. Si caecus caecum ducat, uterque in foveam cadit: Ante caecum pone rescandalum: Caeco esse oculum: Habentem in oculo trabem, alteri obiicere festucam: Qui parce seminat, parce metet: Qua mensura mensi fueritis, eâdem metientur vobis: concutient eam, in sinum vestrum infundent eam: Medice cura teipsum: Sepulchra dealbata: Paries inclinatus: Baculus harundineus: Ruinosum murum calce linire aut incrustare. Duplicatur evidentia,

ad volutabrum: Qua mensura mensi fueritis: Modicum fermenti inquinat totam massam: Si sal infatuatum fuerit, etc. Si caecus caecum ducat, uterque in foveam cadit: Ante caecum pone rescandalum: Caeco esse oculum: Habentem in oculo trabem, alteri obiicere festucam: Qui parce seminat, parce metet: Qua mensura mensi fueritis, eâdem metientur vobis: concutient eam, in sinum vestrum infundent eam: Medice cura teipsum: Sepulchra dealbata: Paries inclinatus: Baculus harundineus: Ruinosum murum calce linire aut incrustare. Duplicatur evidentia, Psal. 114,

profluxisse, quid absurdi fuerit Latinae alicuius, seu Graecae vocis etymologiam ex Hebraeo fonte petiisse. Sed de voce non magnopere contendo, sentiat quisque ut vult. Est autem ieiunium in sacris Literis, non solûm a cibo abstinere, vel eo nimis parce, ac non suavi uti: sed etiam multis aliis commodis corporis abstinere, ut lotione, unctione, vestium mutatione, Musica, et similibus, et contra aliqua incommoda sibi accersere. Seu, ut paulo clarius dicamus et brevius, ieiunare est et praecipuis commodis corporis abstinere, et incommodis

Quod autem dicit, Caetera, cum veniam, ordinabo: intelligit non de ipsa institutione huius Sacramenti, quam illis iam plene tradiderat, sed de externis ceremoniis, et accidentariis cirumstantiis, ut est tempus et modus conveniendi, sese invicem in celebranda coena expectandi, modeste ac parce proposita sumendi, certo ac decoro modo sese in templis gerendi, ut mulier sit capite tecto, vir aperto, certa ratio concionandi, et quae similia, per sese quidem adiaphora sunt, nec prohibita, nec mandata, sed tamen ad decorum, ordinem et aedificationem facientia, ut postea dicetur.

45 Dein se divinis commisit mentibus orans:
3.46  "Christe salus hominum et generis custodia nostri,
3.47  Adami duros quondam miserata labores,
3.48  Parce meo sceleri et patrata piacula mitis
3.49  Ablue; namque tuum violavi crimine numen.
3.50  50 Huc propera extremoque meo succurre labori
3.51  Tentando ne me superet

concentrati estis naturam. Inque; Deo iacent, faces trahentes, validas. 225 A patre descendentes, a quibus anima descendentibus. Empyreos carpit fructus, animam, alentem florem. Ideoque mente concipientes opera patris. Parcae fatalis alam fugiunt, inverecundam. Et si hanc animam videris redeuntem 230 At aliam immittit pater, ut in numero sit. Certe valde illae sunt beatissimae, supra omnes. Animas, ad terram a coelo profusae. Illaeque

7.10  Per latus, et per quam mors iacet atra crucem.
7.11  Et per quae tacitam tentarunt gaudia matrem,
7.12  Victor ab inferna dum Styge Christe redis.
7.13  Coetera parce puer. Curabit coetera Christus.
7.14  Christus amor, Christus deliciumque tuum. Ariae Montani Theologi Hispalensis.

1.8.130.1  Qui muliebrem animum iuvenis gerit, absit ab urbe
1.8.130.2   Dicat Aristoteles, semivir ille mea.
1.8.131.1  Parca domi meae coena, et fidos inter amicos,
1.8.131.2   Te capiant regum prandia lauta foris.

e Veneris sanguine nata rosa est. Hyacinthus flosculus.
3.65.1  Qui Veronensi flos passim nascitur agro,
3.65.2  Parce Venus. florem vincit odore tuum. Cariophylon flos.
3.66.1  Qui rubet in foliis, et miro fragrat odore

ut ille reus. E Plutarcho.
10.39.1  Quid vatum ignaras mentes Crispine fatigas?
10.39.2  Sustulit Eurialum debita Parca tuum.
10.39.3  Praestitit et fatis tolli properantibus illum.
10.39.4  Finis enim multis mors fuit una malis.

sua iura quoque et mortis solatia victis.
10.74.2  Iureque Pelidae Barbarus Hector ait.
10.74.3  Vicisti, et victum spoliasti lumine corpus.
10.74.4  Da tumulum, et manes laedere parce meos. Legislatorem inculpatis moribus esse oportet.
10.75.1  Legislatorem, qualis Draco fertur Athenis,

miseris mortalibus omnis in usum,
11.5.4  Omnis et in certam credita vita diem.
11.5.5  Nec differre licet. stat lex adamante reposta.
11.5.6  Et revoluta semel stamina Parca secat.
11.5.7  Qui vero sibi, qui patriae, qui natus amicis
11.5.8  Vivit ita, ut nulli, sponte nocere velit.
11.5.9  Et contemptor humi volat altum, et numine in ipso

esto. C
12.19.64  Et procede foras purgataque desere castra. D
12.19.65  Locris anus mores Nisae dum format alumnae,
12.19.66  Parce puella domo prodire, et nobile Divum
12.19.67  Crede pudicitiam donum. te pensa trahentem
12.19.68  Viderit ad seras vicinia tota lucernas.
12.19.69  Dicat, et o mores regali

tormentis excruciatus, capite tandem plectitur. Parcebat enim impius ille carnifex nemini, sed quoscunque captiuos habere poterat, statim crudelissime enecabat, asserens Mahometanae religionis, ac peruetustae consuetudinis turcicae esse, ut dum eorum caesar foris iam in bello esset, nemini parci neque etiam fidem seruari debere. Cumque iam diem dies truderet, frustraque obsessi, nostra se expectare auxilia cernerent, de exitu suarum fortunarum consultare sunt coacti. Nam praeterquam, quod ab hoste praemerentur uehementer, ob penuriam aquae siti etiam intollerabili admodum

Soluunt Pyerides; nam quinque argentea signis
4.33  Luna renascenti coelauit cornua uultu
4.34  Phoeboeis animata oculis ex quo impia nobis
4.35  35 Te rapuit mors ense truci; sed parce dolenti
4.36  Ingenio, clari uiduatum luce magistri,
4.37  Heu dolor, in tacitis iacuit sine honore tenebris
4.38  Confectum grauibus curis; proh quanta per urbem

4.455  455 Longius et caros natorum cernere uultus,
4.456  Cumque pio pariter uitae finire labores
4.457  Coniuge, et aurati petere alta palatia coeli;
4.458  Sed te Parca ferox media florente iuuenta
4.459  Eripit, ut roseum grando quatit humida florem,
4.460  460 Liliaque audaci pereunt argentea morsu.
4.461  Quas tibi tunc lacrimas, meriti quae signa

ferre
2.213  Pectora? Vos, almae Pacis iustissimus ardor
2.214  Quos rapit, haec sortis libamina vana futurae,
2.215  Has, moneo, curas seponite: dumque benigno
2.216  Pollice nent hilares Saturnia saecula Parcae;
2.217  Ne pigeat promptâ fugitiuae munera lucis
2.218  (Vlteriùs Babylon, Lydusve inquirat haruspex)
2.219  Excepisse manu. Nam quò iam prospera rerum,
2.220  Quò Superi faciles, et euntia vota

latrones
2.1212  Longinquum per iter, morosae iurgia Nuptae
2.1213  In thalamo, duras votis à rege repulsas,
2.1214  Et quae plura, nigro versatis pollice Fusis,
2.1215  Immites homini nent infortunia Parcae.
2.1216  Singula tum contra Sophiae praestantibus armis
2.1217  Cingendum, et valido Rationis robore pectus:
2.1218  Vt neque iam velis adspirans aequior aura
2.1219  Plùs nimiò abripiat, fatorum

lacrymas soluat: communia fallere solus
3.433  Iura velis, durisque nihil dependere Parcis?
3.434  Hoccine Mortalem fas poscere? Voluitur omne
3.435  Fluctibus assiduis socium genus: et tibi luges
3.436  Non parci? Querulis et vocibus astra fatigas,
3.437  Quòd non excipiant te de tot millibus vnum?
3.438  Dic, vbi frons sua? Quò sensus, ratioque recessit?
3.439  12. His adeo monitis Darij regis,

almae
4.86  In pauperitatis se dulcia castra recepit.
4.87  Proh quantum sorti debes! Cum dotibus amplis,
4.88  Pabula nequitiae, et scelerum fomenta remouit.
4.89  Non quantum optares, tribuit: sed munere parco
4.90  Edocuit, quantum Sapientem optare deceret.
4.91  Sollicitum est lautos census seruare, molestum
4.92  Perdere. Dum dedit exiguos, vtrumque remisit
4.93  Hoc onus. Agnosce vlteriora negantis

dura negasset,
4.136  Libera ceu poterat, multis ceu dura negauit;
4.137  Nil tamen Astraeae ad lances et iura vocandum,
4.138  Praetoris rigidâ nil dignum admiserat vrnâ,
4.139  Parca quidem, rerum sed non nisi parca suarum.
4.140  Vnde igitur lites, si denique sera reposcit,
4.141  Annuit vtendum nunquam permittere, munus?
4.142  Ergone, quòd facilis, culpetur? Praemia spargens,

4.136  Libera ceu poterat, multis ceu dura negauit;
4.137  Nil tamen Astraeae ad lances et iura vocandum,
4.138  Praetoris rigidâ nil dignum admiserat vrnâ,
4.139  Parca quidem, rerum sed non nisi parca suarum.
4.140  Vnde igitur lites, si denique sera reposcit,
4.141  Annuit vtendum nunquam permittere, munus?
4.142  Ergone, quòd facilis, culpetur? Praemia spargens,
4.143  Probra metat? Rea non fieret,

Orbem
4.279  Aspice, terrarum tractus, vndosaque regna,
4.280  Ventorumque domos, caelique meabilis axes.
4.281  His pariter saeuam (quis crederet?) ordine certo
4.282  Net sua Parca diem: nec longè saecula, quando
4.283  Hoc etiam triplicis Mundi, in quo caetera cursus,
4.284  Interitusque suos peragunt, immane theatrum,
4.285  Turbine flammifero exhaustum, in seseque sepultum

4.1400  Vorticibus, scopulis: nusquam non multa Charybdis,
4.1401  Scyllaeaeque canes, et concurrentia saxa.
4.1402  O penitùs sortisque suae, vrgentumque Malorum
4.1403  Immemores, quibus, haec inter discriina, Parcae
4.1404  Plùs nimiò celeres, et portum tangere poena
4.1405  Ducitur, haud poenae requies, optandaque finis.
4.1406   74. Bistonidae meliùs, dilectae funera prolis [a]

Quot subitò obîjcient se probra, seueri
5.806  Censoris puncto, et tristi carbone notanda?
5.807  Ah nemo veniae non indigus: vlcera nulli
5.808  Non sua flenda. Negas Alijs si parcere; saltem
5.809  Parce tibi. Cur hanc properas inducere legem,
5.810  Ipse Nocens, ne sit fas ignouisse Nocenti?
38  38. Esto tamen purum vitio tibi pectus; acerbis
5.812  Anne ideo in sontes odijs bacchabere?

5.1269  Quantula pars, rogo, vel tenui tibi murmure nota?
5.1270  Hanc ipsam vt rarus seu voluis pectore; fando
5.1271  Seu memoras? Vt iners et languida tunc quoque pulsat
5.1272  Retractantem animum species? Vt parca, breuisque
5.1273  Mentio? Quàm non cuncta probas? Quàm plura seueri
5.1274  Lance supercilij, et naso suspendis adunco?
5.1275  Qui tuus erga Alios igitur, hunc noris eundem
5.1276  Omnibus erga omnes,

aequor
6.545  Optantur, placidos iam nunc inuadere portus.
6.546  27. Nec fugit hoc ipsos tandem, si dura repente
6.547  Non expectari supra caput astitit hora
6.548  Funeris, et Parcae iam deficientia nigro
6.549  Pollice fila legunt. Retro tunc scilicet actae
6.550  Aetatis seriem, consumptaque tempora vanas
6.551  Frustra inter curas supremo à fine remensi,
6.552  Consilijs, heu, se

claudi,
6.908  Quoque frui nobis haud tempore certiùs vllo,
6.909  Occidui quàm sub finem conceditur aeui?
6.910  43. At metuas forsan, ne nil tibi iuris in ipsum.
6.911  Parce metu: plùs ille tuus, quàm caetera, rerum
6.912  In censu quaecunque putas numeranda tuarum,
6.913  Fida licet domino, et nunquam peritura manerent.
6.914  Omnis Amans in ius sortemque euadit Amati,

onus fatale pharetrae;
213  Auspiciis sic, Magne, tuis consurgere nostra
214  Moenia, vel nunquam consurgere, stamine certo
215  Sauxerunt nentes mortalia saecula Parcae. 215
216  Ergo age, cunctantis molimina grandia fati,
217  Difficilesque operum progressus numine dextro
218  Expedias. Tibi se reparatam debeat Urbis

ETC. ETC. ETC. Regibus ac Dominis suis naturalibus, benignis,augustis, fortibus, fortunatis, hasce a Prodromo tabellas, ex variis autoribus festino, haud festivo Calamo exaratas, praecantantes decenter operam, non parco labore delatam; ea est declarans late nomen, deos, sanctos, arma, bella, acta, decorem, dotes, regna, reges, leges, coronas, metropoles: ad haec amnes, alpes, latos agros, aedes, colonos, opes, bona et mala, moderna ac antehac terrae Croatae a Deo Magno

Illicio velum. Bysso huic intexta rubebat
Purpura, connexo splendens hyacinthina cocco
Tela, ferens varios quos finxerat ore Cherubos
Ridentes multoque genas accenderat astro
Ingenio pollens, nec parca laboris Arachne.
Lilia, narcissos, Cypriae quoque sanguine plenos
Tela dabat Veneris flores, ubi mira colorum
Spectanti laetas referebat gratia formas.
Carbasus haec illa est, Christi quam funere

Pacta iuventa tuis accensus amoribus, Hymen,
Iosippo aeterni numquam violanda pudoris
Quam caleat concepta fides. Quas pronuba caeli
Gratia vult taedas ardere, potentius urunt,
Quam terrena quibus dat parca alimenta voluptas. 27.
Iamque Aurora novis Phoebi surgentis Eoo
Aequore fulgebat radiis Taurusque feroci
Stabat horizontem supra non integer

prophetae
Hebdomas ad finem properet Iudaeque superbum
Culmen, Idumaeo, externae telluris alumno
Cesserit Ascalidae, quae sunt prope limina stantis
Tempora Messiae; sed prudentissima Virgo
Parca loqui, plura aure tulit quam voce dedisset.
Illa dein sponsi placito conclave remotum
Sola petit, solitis nocturna silentia votis,
Teste procul, modico non neglectura sopore.
Utque brevis concessa quies,

Huc olim ventura domus. Sed maior in uno
Colle fuit, quod mox Lauretum copia lauri
Fecit Aventinae dici par nomine silvae. 13.
Interea non parca precis Iesseia Virgo,
Curva genu primos surgentis ab aequore solis
Optabat radios. Quamvis iam certa pudoris
Perpetui, casto voluit sua vota marito
Pandere, communique thorum signare smaragdo,

probari.
Zacharius monitus properat gravidaeque paterna
Tecta petiturae Nymphae mandavit edulem
Opportuna viae replere ad prandia peram.
Multa senex famulaeque dabant et plura dedissent.
Parca cibi sed Virgo levi non munere spreto
Corporis exhaustas consueta resumere vires
Exigua dape, suaderi non pauca tenere
Difficilis, multum quod erat grato ore relinquit.
Huic facilis Ceres et decerptus ab

meritumque requirit.
Nunc age, festinemus iter, sub rupibus altis,
Prout iuvenes monuere, instans nos vesper inumbret.”
Ille morae modicus, iuvenum quas ante reliquit
In tenues auras abiens praestantia, parcè
Libatis dapibus, postquam collegit in usum
Extantes epulas, Mariam sobolemque ferenti
Certa secuturo vestigia signat asello. 15.

Cura, procurandum siquo de cespite gramen,
Siqua foret lymphas sudantis gratia saxi.
En iterum – res mira! – vagus dum plurima lustrat
Iosippus loca, guttatim sub rupe cavata,
In scrobis effigiem non parco humore madentem
Auditus stillare liquor pariterque trahentis
Occultum laticem, prodire crepidine petrae
Virgarum non molle genus: de marmore fisso
Aspera stirpe filix et amaris intuba fibris

vocabant
Praesto esse atque suus qualem nutritor agebat,
Observare artem fabroque vibrante securim,
Vilia caesarum trabium segmenta legebat
Aptabatque loco, de quo poscente camino
Ad parca exceptus rutilaret edulia stipes
Hibernisque daret tenuem pro noctibus ignem.
Nec tamen haec Solymis interpellante vetusta
Religione, sacris accedere templa diebus
Abstinuit divina Domus, legalibus

tam pulchra in imagine vires,
6  Tu superum ambitio, tu numine lapsa sereno,
7  Tu vatem, tu, Diva, mone, cur concidit olim
8  Praereptus rapidae properato vulnere Parcae
9  Sarmaticus, tua cura, puer. Morumne verenda
10  Canities Lachesim violentaque fata fefellit
11  Ante diem? Timuitne piae primordia mentis

63  Ipsa ruina perit, pereunt quoque signa ruinae,
64  Nam quae tunc pereat, sola ruina fuit.
65  Quis cladis fuerit sensus mihi, parce rogare;
66  Sensus in nostro pectore nullus erat.
67  Semianimis cecidi, vivebam nescia vitae,
68  Ut quos attonuit Iuppiter igne suo.

stringere pestis edax,
45  Iam calor et vasti vis importuna vaporis
46  Ardua nigrantes volvere ad astra globos.
47  Tempus erat, quo nos parcae discumbere mensae
48  Aethere diffugiens Phoebus et aera iubent.
49  Extemplo clamatur, io (tremit aula fragore)
50  Ignis, io,

ANNO 1703 ELEGIA
1  Clara Parens divi, cui signa in corde doloris
2  Nectareo teli cuspide finxit Amor,
3  Quae tumulo stant mira tuo? Sed parce roganti,
4  Namque sibi hanc causam spesque timorque rapit,
5  Asuetamque malis terrent quoque gaudia mentem,

sepulcrali pulverulenta situ.
3  Hanc circum horrificam fingit transversa decussim
4  Tibia et in geminos surgit utrinque metus.
5  Si sapis, o tales evolvere parce tabellas,
6  In non explicitis, Castrice, plura leges. IX. ATHIS, CRESI FILIUS

et Indi,
28  Cuius Roma fidem, Mavortia iura Ravenna
29  Sensit et Adriaci dextram timuere leones.
30  O si non durae praereptus crimine Parcae
31  Vota Italum tecum tuleras, Hieronime, qualem,
32  Qualem te propriis vidisset in arcibus olim
33  Bellipotens Regina Padi, quae

cerni
171  Nubibus Phoebique thoro verendum
172  Ponere corpus,
173  Quisquis insani furias palati
174  Luserit parce, modicaque mensa
175  Integer dignos numero Deorum
176  Duxerit annos.
177  Hinc luem foedam quoties repressit,

metuendus ianitor aulae
17  Ter crepuit de rupe canis, ter flumina Lethes
18  Praecipiti glomerata vado, ter tristia foedis
19  Manibus unanimes cecinerunt omina Parcae.
20  Quin etiam, ut fama est, titubans terrore sub undas
21  Evertit sua transtra Charon, et torva sub Orcum
22  Occuluit trepidos cum fronte Megera

Diis dignata coli? Quo pulchra potestas,
40  Simplicitas quo prisca fugit? Te decolor usus,
41  Te scelus insultat, te nulla modestia voti.
42  Mutavit tua Parca colos, felicia pensa
43  Gaudet in informes Lachesis descisse colubros,
44  Ut tua fata neat. Vultu metuenda smistro
45  Funera quanta movet per regna et

trepida vulnera caeca manu.
21  Ante tuum iacui depressa fronte tribunal
22  Et dixi: Fateor, quae tacuisse piget.
23  Parce, pater, damnat nam turpia facta suaeque
24  Testis nequitiae, qui fuit auctor, adest.
25  Clamanti caecos tua dispulit aura dolores,
26  Haec finis belli signaque pacis

34  O pia spes animi delliciumque mei.
35  Attamen (en sensi) tua vox consurgit ab imo
36  Pectore et oranti talia dicta refert:
37  »Parce metu! Supero tua mens erecta favore
38  Vitare insidias et mala cuncta sciet.
39  Non te, qua graderis caelo duce, semita fallet
40  Incertumque reges me praeeunte gradum.

age, ne cessa«, dico, »favensque veni!«
41  Forsitan imbrifera contractus fronte December
42  Et tibi nascenti nuda placebit hyems.
43  Proh dolor! Ah tibi parce, precor, mihi parce, nec urat
44  Heu nimis egelidus membra tenella rigor.
45  Et potero nostri spectare e cardine mundi,
46  Cum tua Parrhasium corpora verber

dico, »favensque veni!«
41  Forsitan imbrifera contractus fronte December
42  Et tibi nascenti nuda placebit hyems.
43  Proh dolor! Ah tibi parce, precor, mihi parce, nec urat
44  Heu nimis egelidus membra tenella rigor.
45  Et potero nostri spectare e cardine mundi,
46  Cum tua Parrhasium corpora verber aget,

mala Styx rapuit fecitque, ut transeat amnem
4  Ocius a saturo mota Charonte ratis.
5  Ni forte, ut Ditem pascat, tua stamina rupit,
6  Stamina ducta tuo vellere, Parca nocens.
7  Sed fallor; tristis non iam tua licia Clotho
8  Fregit, sed pedibus nexuit illa tuis.
9  Nunc, abiecte, iaces, clamant tamen ora videntum:

seu fusca genas, seu roscida crines,
4  Seu digitis victura rosas, quae candida caelo
5  Sydera puniceae depellis verbere virgae,
6  Comprime caelivagos gressus et parce tenebris,
7  Dum cerno superas acies totamque retracto
8  Uranien caelique duces, quibus emicat ingens
9  Signifer et, certa dum currit lege, fatetur

LXXVI. AD BOREAM ODE
1  Deum sub antro vidimus impia
2  Bruma rigentem. Quid, Borea, mones?
3  Ah parce, nimborum satelles,
4  Parce, levi metuende penna.
5  Hic non aviti criminis improbus
6  Heres inultam progeniem luit:

ODE
1  Deum sub antro vidimus impia
2  Bruma rigentem. Quid, Borea, mones?
3  Ah parce, nimborum satelles,
4  Parce, levi metuende penna.
5  Hic non aviti criminis improbus
6  Heres inultam progeniem luit:
7  Amoris inclemens, amoris

quoque lampada
10  Hausisti amoris; Cecropiae nurus
11  Testantur, et rapta marita
12  Sithonium caluit cubile.
13  Ah, parce, sic te non Canis aestifer
14  Frangat furentem, non premat Eolus,
15  Thraceque septenisque praeceps
16  Gurgitibus veneretur Ister.

58.
1  Incumbit rotae Nemesisque verba
2  Minarum vomit fremitu admirando
3  In seque raptim rediens rotando
4  Furit insana vi Parca superba.
5  Versa est in rotam Lachesis acerba,
6  Ut sit Ixion, quem rapit volando.
7  Nec maior turbo premit arva, quando

sortis,
52  Dum superi voluere«, dixit.
53  »Terrere forsan Thysiphones face
54  Et iudicantis nube supercili:
55  Parce immerenti, parce, custos
56  Tergemino metuende rictu.
57  Latura gratam iam propero vicem
58  Sponso timenti, iam caput in meum

52  Dum superi voluere«, dixit.
53  »Terrere forsan Thysiphones face
54  Et iudicantis nube supercili:
55  Parce immerenti, parce, custos
56  Tergemino metuende rictu.
57  Latura gratam iam propero vicem
58  Sponso timenti, iam caput in meum

suis primùm deserta colonis
1.91  Conatu leviore queant pòst capta tenere.
1.92  Hos quoque Corvini virtus profligat et amni
1.93  Non paucos mergit Savo. Sed prò invida Parca
1.94  Hoc mihi praesidium de vivis prorsus ademit:
1.95  Ut pòst ultrò meae serpant sine lege ruinae,
1.96  Nec me jàm praesens defendat acinace Princeps,

exolvit poenas temerarius hostis.
1.136   Ast hoc ipso anno Vladislavi tristia Regis
1.137  Funera deploro; longa dignissimus ille
1.138  Vita erat et fato meliore; sed impia Parca
1.139  Non parcit, cùm tempus adest fatale, vel ulli:
1.140  Subditus et Princeps naturae debita solvit. 1519.
1.141   Knin Arx

prudens, felix Antistes, amansque
2.886  Ipse Pater Patriae, dignus quem purpura sacra
2.887  Vestisset, pietate gravem cùm stemmate clarum.
2.888  Viribus atque annis florentem Parca peremit:
2.889  Ne quod solamen, vel spem fortasse relinquat
2.890  Afflictae Patriae. Privat vitalibus auris
2.891  Insignem Petrum de Prassno agnomine clarum,

348. disrumpe A. 1 Danas: Lepanto. 2 Danas: Golfo di Arta.
351   „ Parce o Roma metu, fraenosque impone dolori,
352   „Graecia; uestra adero miles quocunque uocabunt
353   „Iura, Fides, Pietas, Fauor, et uindicta

amorem. 410
411   Tuque adeo, quae caeca meae vesania mentis
412  Laedere sustinuit, Rex o pulcherrime Divum,
413  Heu sero dilecte mihi, tu, parce, fatenti
414  Crimina, et oranti veniam; Tibi namque vetustus
415  Parcere supplicibus mos est, gemituque reorum 415
416  Flecteris, et nullum complexu excludis amico.

recurrunt
Quaque potes socium parte videre, vides?
Quid tamen officium scribendi cessat amicum,
Nec properas gratas reddere, Paule, vices?... Laurentium item Alterium, uti in epistola ad eundem, quae in heroicis legitur, ex qua haec exscripsi:
Parce tui, Laurens, culpare silentia vatis,
Ni cupis eiusdem criminis esse reus,
Nam duo lustra jere nobis transacta, sodales
Ex quo segnities detinet una duos. Nascimbenium quoque, quem vix Nascimbenum Nascimbenium Ferrariensem esse

quam tu, poterant aspera fata minus.
91  Cui querar infelix? cui nunc mea tristia dicam?
92  Quae lacrymas posthac terget amica manus?
93  Cuncta, illa rapta, rapuit manus invida Parcae,
94  Unde afflicta malis mens capiebat opem.
95  Nec, quia ter denos mecum una exegerit annos
96  Est mihi, ceu sero rapta, dolenda minus.
97  Ah!

sagittam
1134  Juppiter et sancta Astraeae praescripta secutus
1135  Hinc atque inde pari intervallo sata Virorum
1136  Utraque suspendit visurus, quem velit illo
1137  Tempore Parca mori: tua sed graviora fuere
1138  Priamide infelix; Libitinae in tristia regna
1139  Lanx tua non alio librata a pondere mersa est:
1140  Eripere extremi nec te contra ultima Fata

1031  Non tam difficile est, quam captam retibus ipsis
1032  Exire et validos contra perrumpere nodos.
1033  Postremo nihil esse putem hac praesentius in re,
1034  Quam nostris parce (namque hinc impelimur) uti
1035  Sensibus, illecebras vitare, animumque retractum
1036  Rebus ab externis, magni nos unde tumultus
1037  Continuo exagitant, in Veri educere lumen,

1751., quos via facti episcopus occupavit apprehenditque universos. Quod inventarium attinet, sciendum est, dominum archiepiscopum Klobusiczky res plurimas secum Posonium pro usu abduxisse, quae cum in instanti reddi nequiverint, heu quae hominum judicia, quae dicteria audiebantur. Sed domine Deus parce reis. 2do. Negligentia servorum domini Klobusiczky res quaedam etiam periverant. 3tio. Indiscretione adulantium novo episcopo plurimae ad inventarium acceptae non sunt, uti stannum, res lineae, quae tamen, ut complanentur omnia, idem

Rh. 40000, ac in effectu repartitis, nihilominus nunc rescribi bano impositionem factam non fuisse. Metiaris hinc posteritas, et quae fuit bano actorum combinatio. Quae fides constitutorum in officio, et potissimum, quo biennio illo incassatae pecuniae pro exsolvendo milite devenerint, parco divinare. Hoc illud arcanum cassae est, jam a saeculo paucis utile atque notum, hoc privatorum idolum ac divitiae. Interim haec ideo acta fuere, quod credidissent, modis his a se petitam regulationem cessaturam, ipsisque solis remansura resoluta illa per Majestatem regiam.

adite sepulta
2107  Vos quoque Tyndaridae Fratres loca, vosque redite
2108  Alternis; illuc cymba transmittitur una,
2109  Judicia exercet Minos, fatalia Parcae
2110   Ducunt fila, sedet furvo Proserpina vultu,
2111  Torpet Styx inamoena, Acheron pice labitur atra,
2112  Trans Lethen nemus elysium; tranquilla per alta

et templa tenentes
489  Edita doctrinae, victuris indere fastis
490  Nomina; quod fulvo munus pretiosius auro est.
491  Atque utinam, veluti sunt munera parca Potentum,
492  Illi sint pariter victurae laudis avari,
493  Nec profundere saepe velint, nec reddere saepe
494  Indignis, bene sed tantum laudare merentes;
495  Plus

Conspectos, quam propter eas res, propter et haustas
2204  Illinc notitias tot in uno tempore rerum:
2205  Nam si nil simulent ipsi, referantque colores
2206  Quo vis dispositi tabulam super ordine, parca
2207  Illinc tentemur moti dulcedine sensus.
2208  Jam pronum tibi erit porro cognoscere, quare
2209  Haud pauci, quibus est simplex natura,

ad carmina pronior aetas,
1.1047  Acre quid integro ingenium non spondeat aevo?
1.1048  Quid monita, o comites, quid tanta exempla secutus
1.1049  Abnuat? Oh nostrae felicia stamina vitae
1.1050  Producant Parcae atque illos serventur in annos,
1.1051  Arcadicis tam laeta ferent qui tempora terris!
1.1052  Nam lupus inter oves fontem properabit ad unum
1.1053  Mitis et insontes per florea rura colubri

pour épisode celle que Jupiter souffre de la part de ses quatre satellites, Saturne de ses cinq et de son anneau. Le premier satellite de Jupiter lui cause une nouvelle éclipse presque toutes les quarante-deux heures, intervalle plus court que deux jour de la terre et que cinq de Jupiter, parce que la terre fait sa révolution diurne dans 24 heures, et Jupiter à peu près dans neuf. L'ombre de ce satellite sur le disque du Jupiter est si étendue que nous pouvons la découvrir de la terre par les grandes lunettes et le télescope, quoique nous soyons à une distance si énorme.

tam corpore constans
1.1.225  Tamque gravi, grave quam solidumque heic postulat usus: 225
1.1.226  Nec fors notescet seclis venientibus. Arte
1.1.227  Idcirco, natura homini quod parca negavit,
1.1.228  Tentandum, possit si vinci. Major in arctis
1.1.229  Saepe venit rebus solertia, ducit ab ipso
1.1.230   Objice saepe suas animi

2.3.7  Post hyemem jam depulsam post nubila tetra
2.3.8   Formosae facies iridos exoritur;
2.3.9  Talis ades nascens: quid talis? Ne bona saevi;
2.3.10   Quin potius vati parce puella tuo.
2.3.11  Pauperis hoc vitium linguae, quae nescia fari est,
2.3.12   Quod videt attonitis sensibus in te inhians
2.3.13  Mens animi, puras quum primum lucis in

2.7.8   Magnanima, et duris casibus indomita;
2.7.9  Sat Pharias olim fuerit contendere ad oras,
2.7.10   Inque Canopaeis degere litoribus,
2.7.11  Parce tuae nunc o proli miserata; quid illam
2.7.12   Excrucies? Lasso corpore languidula,
2.7.13  Aut nimium propero figens vestigia gressu
2.7.14   In sentes quoties vulnificos

2.10.47  Partim etiam undanti rivo per membra volutus
2.10.48   Ubertim duros inrigat et lapides.
2.10.49  Nate deo, ah nimium fluxit jam sanguinis; ah jam
2.10.50   Parce precor, curnam te amplius excrucies?
2.10.51  Tanti igitur mortale fuit genus? Huccine tandem
2.10.52   Nostra salus, huc te nostri amor abripuit?
2.10.53  Poenarum satis

mortale fuit genus? Huccine tandem
2.10.52   Nostra salus, huc te nostri amor abripuit?
2.10.53  Poenarum satis exhaustum, jam desine; et ipsi
2.10.54   Ni tibi vis, matri lux mea parce tuae;
2.10.55  Quae moesta attonitos nusquam declinat ocellos
2.10.56  A te jucundo germine; nil loquitur,
2.10.57  Sed [d]

2.10.88   Ipsius usque instans pectora transadigit.
2.10.89  Ferreus ah certe est, et ferro durior ille,
2.10.90   Qui tantum potis est cernere saevitiem.
2.10.91  Parce Amor o quovis crudelior hoste secare
2.10.92   Multitudo innocuae Virginis ense sinum.
2.10.93  Ecce suae in matris noscit se pectore gnatus,
2.10.94   Illa refert gnati

sponsi Capitolia celsa. Quid ultra
3.1.70  Demoror? O fatis animae felicibus ortae
3.1.71  Salvete, o caelo missum genus! Aurea vitae
3.1.72  Fila neant vobis concordi foedere Parcae:
3.1.73  Omnia fausta precor. Magnis vos aurea vitae
3.1.74  Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
3.1.75   Myrtus ut idaliis, ut crescit Amaracus hortis

o caelo missum genus! Aurea vitae
3.1.72  Fila neant vobis concordi foedere Parcae:
3.1.73  Omnia fausta precor. Magnis vos aurea vitae
3.1.74  Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
3.1.75   Myrtus ut idaliis, ut crescit Amaracus hortis
3.1.76  Fertilis assimili foetu, quem candida Naїs,
3.1.77  Quem sibi Amadryades studio fovere

sibi Amadryades studio fovere puellae;
3.1.78  Sic domus haec simili succrescat prole parentum,
3.1.79  Virtutemque decusque utroque e stipite ducat:
3.1.80  Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
3.1.81   Casta pudicitiam servet domus usque, nec unquam
3.1.82  Justitiam pacemque optet; tum sedula virtus
3.1.83  Assideat foribus custos, tum copia

3.1.84  Semper opes cornu fundat, nec cesset avara
3.1.85  Usque novas praebere, inopi quae dentur amico:
3.1.86  Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
3.1.87   Rezzonidum propriumque fuit, propriumque manebit,
3.1.88  Non sibi, sed miseris ditescere. Vos mihi testes
3.1.89  Romulidae, me vera loqui, me

me vera loqui, me nota. Quis unquam
3.1.90  Largius effusa stipe vos adjuvit egentes,
3.1.91  Quum malesuada fames, quum fata adversa premebant?
3.1.92  Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
3.1.93   Testes et Venetae, testes Antenoris arces,
3.1.94  Quae toties sensere manus CLEMENTIS, et una
3.1.95  Indoluere, alio quum talem abscedere

alio quum talem abscedere longe
3.1.96  Imperium in magnum viderunt, nec sua tantum
3.1.97  Posse, sed alterius solatia quaerere gentis:
3.1.98  Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
3.1.99   Quid Nymphae gentemque loquar, proavosque atavosque
3.1.100  Magnanimos? Quid jam geminos, duo maxima Romae
3.1.101  Lumina, Gregorios? Quorum

Gregorios? Quorum benefacta silebit
3.1.102  Aetas nulla, licet veniat labentibus annis
3.1.103  Invida gens, tantam cupiat quae carpere laudem:
3.1.104  Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
3.1.105   Progenies jam qualis erit? Non deficit agros
3.1.106  Insita vis, nec poma suos oblita sapores
3.1.107  Degenerant, adsit cultus modo. Sic bona

adsit cultus modo. Sic bona gentis
3.1.108  Semina, sic virtus tardos transmissa per annos
3.1.109  Deficit haud unquam venturos alma nepotes:
3.1.110  Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
3.1.111   Aurea progenies ergo florebit in oris
3.1.112  Romuleis, si non vestris majoribus unquam,

tuis simul alma, tuis simul inclyte Sponse,
3.1.114  Dissimiles Latium natos, prolemque videbit;
3.1.115  Utraque gens claro majorum gaudet honore:
3.1.116  Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
3.1.117   O venias formose puer: te voce vocare
3.1.118  Auditae per noctem umbrae manesque piorum
3.1.119  Romulidum: seu bella juvent, seu civica

libeat, rutilo spectandum effulgere in ostro
3.1.121  Palladis inter opes musarumque otia sacra,
3.1.122  Heic exempla tibi Tarpeja ex arce petantur:
3.1.123  Ducite conjugibus, Parcae, sic ducite fila.
3.1.124   Quo tamen ah nimium fidens feror? Ah male cauta
3.1.125  Desine musa: tibi nondum sunt grandibus aptae
3.1.126  Vires, non dignae romano Consule

gaudens, et fata arcana recludit.
3.1.131  Fors et ego accingar, vires quum firmior usus
3.1.132  Adjiciet. Vos interea vitae aurea fila
3.1.133  Pergite ducentes concordi numine Parcae. IDYLLIUM II. FACTA BARBARORUM IN PALESTINAM INCURSIONE, CONQUERITUR PASTOR BETHLAEUS ALEXIS.

3.4.93   Phyllidis heu natum Charites flent; pulcher Alexis
3.4.94  Et periit, dicunt alterna voce querentes,
3.4.95  Alta voce magis dicunt, quam Phyllis et ipsa.
3.4.96  Parcae etiam pulcrum Parcae lacrymantur Alexin,
3.4.97  Et revocant cantu, sed jam nequit ille vocantes,
3.4.98  Non audire velit; retinet Proserpina captum.

heu natum Charites flent; pulcher Alexis
3.4.94  Et periit, dicunt alterna voce querentes,
3.4.95  Alta voce magis dicunt, quam Phyllis et ipsa.
3.4.96  Parcae etiam pulcrum Parcae lacrymantur Alexin,
3.4.97  Et revocant cantu, sed jam nequit ille vocantes,
3.4.98  Non audire velit; retinet Proserpina captum.

Ducite me, pueri; sic vobis herbida tellus
5.45   Florentem pecori cytisum ferat, et vagus amnis
5.46   Limpida sufficiat pastis sua flumina tauris.
5.47   Ah liceat vidisse semel te dulcis Elise,
5.48   Et jam fatales mea lumina claudite Parcae.
5.49   [Thyr.] Ibimus, interea coeptos abrumpere versus.
5.50   Ah scelus est, mutamque humero pendere cicutam;
5.51   Incipe Daphni prior, carmen nos deinde sequemur.
5.52  

1.219  Jupiter. I; mihi te nemo est infensior unus
1.220  Regibus e cunctis: cui semper jurgia cordi, 220
1.221  Rixaeque, pugnaeque. acer quod Marte feroci
1.222  Praestas, parce tumere; Dei sunt omnia munus.
1.223  I, puppesque tuas tecum, pubemque tuorum
1.224  Duc sedes longe ad patrias, regnaque per urbes
1.225  Myrmidonum: nec te curo jam scilicet

1.254  Si parere voles, veni huc delapsa deorum
1.255  Sedibus e superis, missu Junonis, amore
1.256  Quae vos aequa pari spectatque, et curat utrumque.
1.257  Ergo age, parce gravi rixae; neve extrahe ferrum:
1.258  Dic potius, quot erunt, saevis convicia verbis.
1.259  Hoc tibi praedico vates non vana; futurum
1.260  Tripla tibi ut quondam pro tali praemia

Dic potius, quot erunt, saevis convicia verbis.
1.259  Hoc tibi praedico vates non vana; futurum
1.260  Tripla tibi ut quondam pro tali praemia noxa 260
1.261  Ultro adsint: nunc parce, meis neve abnue dictis.
1.262  Sic dea; sic placidis respondit vocibus heros:
1.263  Vestra quidem, superi, faciendum est jussa: calescant
1.264  Corda licet furiis, praestat parere

mihi nanque fides verborum est maxima fanti
1.635  Caelicolas inter: moto quod vertice cunque
1.636  Annuero, immotum stat nec revocabile, donec
1.637  Pollicitum implerint maturo tempore Parcae.
1.638  Sic ait, et capite atque oculis pater annuit: almam
1.639  Ambrosius fluxit per frontem et regia crinis.
1.640  Tempora: contremuere arces, et culmina Olympi. 640

quod conjux mea diceris. omnia sciri
1.658  Quae decet, haec prae te nemo divūmve, hominumve
1.659  Noverit: at divos quae celans molior, haec tu
1.660  Omnia nequidquam scitari et quaerere parce. 660
1.661  Huic amplis veneranda oculis Saturnia: Nam quid
1.662  Est opus, o conjux, tam dura et saeva profari?
1.663  Et nimium quidquam nec scitor, nec tua scrutor.

1.674  Ut magis averser? triste ut tibi stulta periclum
1.675  Arcessas? nam, si vera istaec fare, voluntas
1.676  Quod mea fert, facio non ulli obnoxius. at tu
1.677  Jurgari jam parce, sedens et comprime vocem,
1.678  Atque meis pare dictis, ne quotquot Olympum
1.679  Divi habitant miserae nil prosint, si tibi saevas
1.680  Injiciam gliscente manus male percitus

dum pateat re tandem verane Calchas
2.354  Vaticinans, an falsa canat. res cognita cunctis,
2.355  Quam memoro; testes cuncti, fatalia vitae
2.356  Queis nondum tristes ruperunt stamina Parcae.
2.357  Quippe olim, atque adeo nuper; cum se Aulide Grajae
2.358  Densarent puppes Priamo, Phrygibusque ferentes
2.359  Exitium; ad fontem fierent cum sacra virenti

ille Merops Percosius; omnia norat Ante alios qui fata augur praestantior omnes; Ire nec ad bellum gnatos letale sinebat: At monitus, fletusque ambo sprevere paternos; Quippe malae urgebant miseros in funera parcae. At quae Percoten, et Praction, altaque Arisbae Moenia, quae Sextum pubes, quae liquit Abidum, Armipotens bello Hyrtacides hanc Asius armat. 390 Asius Hyrtacides a flumine Selleente

quidem nec eo, quo me vocat improbus, ire 450
3.451  Nec fas; objiciant probrum ne Troades olim,
3.452  Totque graves cumulent, patior quas anxia, curas.
3.453  Cui furiis incensa Venus: Jam parce, furores
3.454  Parce meos, inquit, te contra stulta ciere,
3.455  Quam te amo, ne incipiam posthac odisse; struamque
3.456  Triste odium Danaūm, Troumque in pectore, nulli

3.451  Nec fas; objiciant probrum ne Troades olim,
3.452  Totque graves cumulent, patior quas anxia, curas.
3.453  Cui furiis incensa Venus: Jam parce, furores
3.454  Parce meos, inquit, te contra stulta ciere,
3.455  Quam te amo, ne incipiam posthac odisse; struamque
3.456  Triste odium Danaūm, Troumque in pectore, nulli
3.457  Non invisa malo pereas ut

deterior. quin, si sapis, obvius acri
3.477  Ire viro, noli male cautus; neve lacesse
3.478  Imbellis fortem; ne te domet ocyus hasta.
3.479  Haec fanti retulit contra Paris: o bona, parce
3.480  Jurgari, et probris me frustra incessere, conjux. 480
3.481  Magnae ope nunc vicit me pugnans ille Minervae;
3.482  Illum ego vincam alias: nam mi quoque bella gerenti

audi, ac penitus, quae dico, mente reconde.
4.44  Ipse etiam si forte velim tibi gentis amicae
4.45  Urbem aliquam iratus vastare, ac vertere; ferto
4.46  Aequa mente, meis et parce obsistere coeptis:
4.47  Sponte tibi hanc ut ego nunc urbem largior, etsi
4.48  Corde angor, genus atque pium male perdere durum est.
4.49  Quotquot enim sub sole urbes, caeloque

fratrem linquens, vacua est cum classe reversus.
4.203  Haec aliquis dicet: tellus tunc me hauriat ima.
4.204  Cui tristem demens aegro de pectore curam,
4.205  Atque metus omnes Menelaus: Parce timori,
4.206  Frater, ait; terrere alios et desine Achivos.
4.207  Non, ut rere, alte subiit letalis arundo.
4.208  Balteus infregit vim teli, zonaque, et aere

4.453  Stultitia periere sua. jam desine nostros
4.454  Ergo patres ulla nobis praeponere laude.
4.455  Haec Sthenelus: contra Diomedes torvus; Amice,
4.456  Parce malis, inquit, verbis, tacitusque sedeto.
4.457  Nil opus irasci, rerum cui summa potestas,
4.458  Martia quod populos Agamemnon urget in arma.
4.459  Hunc decus eximium laudis,

deus e muris acer clamabat: Achivum
4.582  Magna Jovis cuneos gradiens at nata per omnes
4.583  Hortaturque aciem, stimulatque in bella morantem.
4.584  Heic Amarynciden Diorea Parca cruento
4.585  Implicuit fato, magno cui fragmine montis
4.586  Pirus, qui Aenaeis Thracum dux venit ab oris,
4.587  Imbrasides, dextrum crus perculit. asper et ossa,

5.165  Praeterea, tibi quae mortales densa tegebat
5.166  Dudum oculos, nubem eripui, divosque, hominesque
5.167  Agnosces. divūm siquis te forte lacessat
5.168  Huc veniens, tu parce aliis: imbellis at inter
5.169  Arma virūm si forte Venus descendet, acuto
5.170  Ne dubita divam mortalis laedere ferro. 170
5.171  Sic ait: eque oculis tenues abscessit in

5.258  Pendentem patria discedens aede refixi,
5.259  Hectoris evictus precibus, qua luce meorum
5.260  Agmen Dardanias huc coepi ducere ad arces. 260
5.261  At si Parca dabit reditum, si visere quondam
5.262  Contigerit patriam, thalamumque, Laremque paternum
5.263  Ut caput hoc jaceat procul a cervice resectum,
5.264  Hos ego ni dederim claro arcus

Voce tonans magna: Bellumque, et praelia linque,
5.418  Nata Jovis. generi non vafras nectere fraudes
5.419  Foemineo satis est; imbellesque arte puellas
5.420  Decipere imbelli? parce o te fortibus ultra 420
5.421  Immiscere armis, gravius ne passa quid, ipsum
5.422  Horrescas belli nomen, si forte per aures
5.423  Iverit, auditum longe. Sic turbidus heros

5.523  Reppulit. at, quartum magna cum turbidus ira
5.524  Insiluit, voce increpitum sic terruit altum
5.525  Inclamans, diroque jubens desistere coepto.
5.526  Parce ausu, vesane; pedem refer, atque deorum
5.527  Ne gere te similem tumefacto corde: virūm gens
5.528  Reptat humi; superi colimus caelestia templa.
5.529  Sic ait ille. gradum

ferit Amphium Selagi prolem, alta colebat
5.730  Moenia qui Paesi; rerum nec copia deerat 730
5.731  Omnis, et immensae complebant horrea messes:
5.732  Parca tamen miserum Trojana ad moenia duxit,
5.733  Auxilium regi Priamo, gnatisque ferentem.
5.734  Hunc hasta medium, teritur qua balteus alvo,
5.735  Aerata longe figit Telamonius

tulit pulsus vestigia retro.
5.749  Sic labor hos duri saeva inter praelia belli
5.750  Exercet. magnum interea cretum Hercule magno 750
5.751  Tlepolemum tristis dium in Sarpedona Parca
5.752  Impulit. adversis hi postquam ex agmine telis
5.753  Processere; nepos Jovis alter, filius alter,
5.754  Tlepolemus prior haec vesano pectore fatur.

urget tristi miseros, longumque futuros
6.438  Carmen et ad feros post secula longa nepotes.
6.439  Huic galea insignis respondit talibus Hector:
6.440  Gratus amor tuus est, Helene, sed parce morari 440
6.441  Festinum. haud equidem considam. nanque reverti
6.442  Quam primum ad socios ardet mens, atque levare
6.443  Auxilio fessos, ac me

6.514  Tu mihi nunc, Hector, pater es, tu mater, et idem
6.515  Tu frater, thalami tu vir mihi foedere junctus.
6.516  Quare, age, da miserae hanc veniam: discedere ab urbe
6.517  Parce, caput dubiis parce objectare periclis;
6.518  Ne patre hunc orbum rapto, ne conjuge adempto
6.519  Me viduam linquas. aciem hinc hortare, jubeque
6.520  Agrestem ad ficum sistat, qua

mihi nunc, Hector, pater es, tu mater, et idem
6.515  Tu frater, thalami tu vir mihi foedere junctus.
6.516  Quare, age, da miserae hanc veniam: discedere ab urbe
6.517  Parce, caput dubiis parce objectare periclis;
6.518  Ne patre hunc orbum rapto, ne conjuge adempto
6.519  Me viduam linquas. aciem hinc hortare, jubeque
6.520  Agrestem ad ficum sistat, qua mollis in urbem est

8.413  Sic celeri Juno compellat voce Minervam:
8.414  Nata Jovis magni, Tritonia, siccine lentae
8.415  Stamus adhuc, Danaum nec fata extrema trahentum
8.416  Nos miseret? quos Parca gravis jam conteret omnes
8.417  Unius edomitos manibus; quem nulla furentem
8.418  Vis cohibet, miseris qui tot jam funera solus
8.419  Intulit. Haec Juno; Pallas cum talia coepit:

aevo pueri, tum, cana senectus
8.608  Tempora queis spargit, patres, edicite ut altas
8.609  Continuo scandant turres, et moenibus indent.
8.610  At matres serventque domos, nec parca reponant 610
8.611  Ligna focis vigiles, nocturna in lumina: ne quis
8.612  Forte dolis Grajum pateat locus; hostis ab armis
8.613  Ne vacuam insidias moliri possit in urbem.

primum incipiam verbis contendere tecum
9.40  Heic procerum in coetu, qua fas, Atrida; loquenti
9.41  Stulta nec ignavus cedam, verum obvius ibo.
9.42  Tu, quaecunque loquar, rex, irae parce. peperci
9.43  Ipse prior; lenta et sum passus mente vocari
9.44  Degener in Danais, nec fortia natus ad arma.
9.45  Haec etenim jactata omnes, juvenesque, senesque,

veru fixit. succenderat amplum 260
9.262  Ligna focum supra Patroclus. quae citus ignis
9.263  Hausit ubi correpta, ingens et flamma resedit,
9.264  Sub verubus sternit prunas. mox omnia, parco
9.265  Tosta igni, tollit, fulcrisque amota superbis
9.266  Rite manu inspergit sacro sale; deinde patentem
9.267  Exempta in discum fudit. tum denique mensae

9.279  Atque tuens, leni sic voce est orsus Ulysses:
9.280  Magnanime Aeacide, salve. convivia praebes
9.281  Larga; modo Atrides intra tentoria et ipse. 280
9.282  Praebuit haud parce: sed quis convivia quaerat,
9.283  Saucia dum curis aegrescunt pectora, cladem
9.284  Horrendam, et diras extremo in litore caedes
9.285  Cernentum? dum

dabunt validas tibi vires, aptaque bello
9.319  Robora, si libeat, Pallasque, et regia Juno.
9.320  Tu magnos cohibere animos, torvumque memento
9.321  Ingenium, melior multo est clementia, parce 320
9.322  Litibus ah saevis, devita et noxia lenis
9.323  Jurgia: sic, nulli non carum, semper honore
9.324  Eximio tollent Danaūm juvenesque senesque.

Jurgia: sic, nulli non carum, semper honore
9.324  Eximio tollent Danaūm juvenesque senesque.
9.325  Haec senior mandata dabat: verum omnia mente
9.326  Immemori fluxere. fero sed parce furori
9.327  Vel nunc, parce irae, atque animi compesce dolorem
9.328  Indomitum. noxam Atrides meruisse fatetur,
9.329  Et te digna tibi placato munera spondet

9.324  Eximio tollent Danaūm juvenesque senesque.
9.325  Haec senior mandata dabat: verum omnia mente
9.326  Immemori fluxere. fero sed parce furori
9.327  Vel nunc, parce irae, atque animi compesce dolorem
9.328  Indomitum. noxam Atrides meruisse fatetur,
9.329  Et te digna tibi placato munera spondet
9.330  Largus opum. quae cuncta, piget ni discere,

9.607  Te generi ut nostro insererem, mihi dulcis ut esses
9.608  Filius, atque seni posses depellere quondam
9.609  Indecores obitus, et durae incommoda vitae.
9.610  Sed jam age, parce odiis: animum, fortissime, vince
9.611  Ipse tuum, quo nil majus. te non decet esse
9.612  Corde fero indocilem flecti. flectuntur et ipsi 610
9.613  Dī, quorum major multo vis, atque

heic, si volet, usque tenebit. 760
9.763  Praeterea hoc dicam; tu pectus dicta sub altum
9.764  Conde, pater: misera frustra hunc miscere querela
9.765  Parce animum flens multa, et plorans, atque probari.
9.766  Atridae cupiens. non te decet, optime, nostri
9.767  Hostis amor, ne sis odio mihi dignus amanti:
9.768  Sed, me qui laesit, mecum

10.180  Processit, trepidoque viros sermone rogavit: 180
10.181  Cur naves propter soli et per castra sub alma
10.182  Itis nocte? urget quae res, cogitque vagari?
10.183  Cui Nestor: Parce irasci, tam saevus Achivis,
10.184  O Laërtiade, dolor ingruit. en age, nobis
10.185  I comes, hortatu nostro ut jam surgat et alter,
10.186  Consiliumque una capiat, pugnamne

vir e castris venit, o Diomede: carinas
10.425  An ferat ad nostras sese ut speculator, an armis
10.426  Grajūm aliquem ut nudet confusa in strage jacentum,
10.427  Incertum. tu parce manu tantisper in umbra
10.428  Dum noctis gradiens campo sese inferat, ac nos
10.429  Praetereat paullum: subito capiemus uterque
10.430  Deinde virūm a tergo. quod si praeverterit

11.413  Ante alios augur longe doctissimus omnes:
11.414  Ire nec optantes bellum ad crudele sinebat.
11.415  Frustra; nam patrios monitus sprevere. cruentam
11.416  Parca etenim ad mortem saeva inter bella trahebat.
11.417  His rigida vitam Diomedes abstulit hasta,
11.418  Exanimesque solo radiantibus exuit armis.
11.419  Hippodamum Laërtiades, et

manu in tentoria duxit, 800
11.801  Et, blando affatus vulturi considere jussit.
11.802  Abnuit, ac celeri haec festinus voce profatur.
11.803  Nil opus ut sedeam; mihi nec mora libera, parce
11.804  Hortari, venerande senex. multumque verendus,
11.805  Et laedi est facilis, qui me vir misit, et unum
11.806  Scitari hoc jussit: quis saucius ille, vehebas

11.972  Nate, patrum claro est te sanguine major Achilles,
11.973  Viribus et validis; tu natu major at illo es.
11.974  Ergo comes quod opus juveni praescribe, monere
11.975  Nec parce: ille tibi parebit vera monenti
11.976  Haec mandata dedit senior, quae jam tibi mente
11.977  Oblita fluxere. sed, o bone, dicito Achilli
11.978  Haec eadem vel nunc. forsan meliora

12.134  Ad naves ibat: demens! quem triste manebat
12.135  Fatum illic; nec erat, sibi quod promisit, ovanti
12.136  Curru Dardanias rediturus victor ad arces.
12.137  Parca virum tristes misit nanque ante sub umbras,
12.138  Deucalidae magni perfossum pectora telo.
12.139  Egit enim currum laeva ad navalia, pubes
12.140  Qua Grajūm, e campo rediens

vulnus dehinc lana involvit ovilla,
13.714  Ac tereti adstrinxit funda, quam forte gerebat
13.715  Assistens regi famulus. Pisander Atriden
13.716  Interea contra graditur, quem Parca cruentae
13.717  Ad mortis finem ducebat, Marte domandum,
13.718  O Menelaë, tuo durae in certamine pugnae.
13.719  Hi postquam adversi propius venere, lacerto

14.105  Et requiem, dum quisque obeat sua fata sub armis.
14.106  Siccine Dardaniam vis linqui turpiter urbem,
14.107  Quam propter tulimus tot dura atque aspera Graji?
14.108  Parce loqui, Danaūm te ne quis talia fantem
14.109  Audiat, effari quae possit nemo virorum
14.110  Suetus sana loqui, sceptroque insignis, et idem 110
14.111  Tot populis, quot tu,

subiti quaenam tibi caussa? videris
15.117  Cur perculsa metu, Juno? conterruit an te
15.118  Conjux immani Saturnius, ut solet, ira?
15.119  Cui Juno graviter suspirans: o Themi, parce
15.120  Ista rogare. mei quam saevus, quamque superbus 120
15.121  Conjugis est animus, nosti satis ipsa superque.
15.122  Verum age, nunc epulis tu curam impende regendis

age: nil cela, tecum ut simul omnia norim.
16.25  Haec ille: at gemitu Patroclus talia reddit:
16.26  O Pelida ingens, Grajūm fortissime, Achille,
16.27  Parce irae, atque audi; tantus dolor urget Achivos.
16.28  Quotquot enim, eximia clari virtute, juvabant
16.29  Rem Danaūm, longave hasta volucrive sagitta
16.30  Vulnus habent, aegrique

credo, cum praelia inibas,
16.1034  Atque animum vecors vecordi movit inanem.
16.1035  Ille refert, alto languens a vulnere, et aegram
16.1036  Ore trahens animam: Gaude, Hector, parce superbus
16.1037  Nec facinus jactare tuum. tibi nanque supremus
16.1038  Jupiter, et magnus laudem concessit Apollo;
16.1039  Qui me ambo divi nullo domuere labore

humeris. bisdeni adversa tulissent
16.1042  In me tela viri nam si tibi scilicet, Hector,
16.1043  Assimiles, cunctos domuisset nае mea leto
16.1044  Hasta simul: sed Parca gravis, Latonia sed me
16.1045  Confecit primo proles, tum deinde virorum
16.1046  E numero Euphorbus; tu nunc me tertius armis,
16.1047  Confossum, spolias. aliud tibi nunc ego

spolias. aliud tibi nunc ego verax
16.1048  Dicam: tu memori dictum sub pectore conde.
16.1049  Nec tibi vita diu procedet. jam tibi triste
16.1050  Impendet capiti letum, et mala Parca, domando 1050
16.1051  Invictaque manu, fatali et cuspide Achillei.
16.1052  Haec fantem involvens nigra mors obruit umbra,
16.1053  At volucri lapsu

17.276  Et numerum quaerens vestris vos urbibus orans
17.277  Excivi: at pueros matresque ut corde volenti
17.278  Iliacas Marte a Grajo servetis. opimis
17.279  Idcirco haud parco donis, epulisque, meorum
17.280  Atque meam absumens rem largus, vestraque curans 280
17.281  Commoda, vosque bonis magis et magis omnibus auctans.
17.282  Ergo aliquis mihi nunc,

quisnam bellaces inter Achivos
17.590  Par tibi nosse animos et mores morte carentum 590
17.591  Cornipedum, praeter Patroclum, vivus agebat
17.592  Qui prius indomitos par divis: nunc mala Parca
17.593  Oppressit miserum, viridique exstinxit in aevo.
17.594  Ergo age, lora manu cape tu, longumque flagellum:
17.595  Ast ego desiliam curru, pugnamque capessam.

humum, manibusque effusas liquit habenas;
17.769  Meriones flexo ad terram quas corpore pronus
17.770  Sustulit; ac regem compellans talia fatur: 770
17.771  Pelle cavas citus ad naves, nec parce flagello
17.772  Nanque, ut tute vides, Grajūm res versa, decusque.
17.773  Sic ait: Idomeneus at flagro pulchra comantes
17.774  Admonuit bijugos, moerenti et pectore curvas

Danaūm ductores, Merioneque, 830
17.831  Nunc memor esto aliquis Patrocli; qualis in omnes,
17.832  Quam bonus et comis fuerit, dum vita manebat;
17.833  Qua miserum laevo spoliarunt numine Parcae.
17.834  Haec fatus, procul inde abiit festinus; et omnem
17.835  Lumina fert tacitus per turbam, cunctaque visu
17.836  Perlustrat cupido: qualis, quam cernere acutum

fugit vis Herculis, ille Tonanti
18.148  Ante alios fuerit quamvis acceptior omnes:
18.149  Sed domitus fatoque gravi, Junonis et ira est.
18.150  Sic et ego, me dura premet si Parca, jacebo 150
18.151  Mortuus; at meritae referam nunc praemia laudis;
18.152  Troiadumque aliquam, sinuosa et veste nitentum
18.153  Dardanidum, ambabus tergentem mollia palmis

18.564  Priamidae saevo eximium laudemque dedisset.
18.565  Haec propter supplex, genibusque affusa tuis, te
18.566  Obtestor genitrix pro gnato; quem premet eheu
18.567  Parca gravis miserum primaevo in flore juventae,
18.568  Pulchra viro si forte velis largirier arma,
18.569  Scutumque, galeamque, et crurum tegmina nexu
18.570  Multiplici, et thoraca.

ripas. caedunt se mutua longis
18.669  Hinc atque hinc hastis aerata cuspide; turbam
18.670  Per mediam graditur Discordia saeva, Tumultus 670
18.671  Et demens; dirumque fremens male noxia Parca
18.672  Hunc tenet integrum, transfixum hunc membra recenti
18.673  Vulnere, duro alium leto furibunda jacentem
18.674  Per mediam pedibus turbam trahit, illa cruore

fabor nunc Pelidae, cognoscite cuncti.
19.93  Saepe in me Danai iactarunt probra, malumque
19.94  Objecere mihi facinus: sed non ego caussa
19.95  Ipse fui: altitonans at Juppiter, et mala Parca,
19.96  Tristis et, obscura quae nocte vagatur, Erinnys.
19.97  Haec etenim Grajum in coetu mihi numina Noxam
19.98  Injecere malam, dementi percitus ira

20.151  Descendisse omnes, armisque occurrere, nequid
20.152  Ipse grave a Teucris hodie ferat. hac ubi victor
20.153  Functus erit pugna, subeat licet, aspera quidquid
20.154  Parca illi nevit, matris cum fusus ab alvo est.
20.155  Haec opus est illum nostra nunc voce moneri,
20.156  Ne metuat, siquis divum forte obvius inter
20.157  Arma dabit sese. mortali

metuat, siquis divum forte obvius inter
20.157  Arma dabit sese. mortali objecta deorum
20.158  Nam facies horrore animum percellere suevit.
20.159  Sic dea: sic contra Neptunus: parce furori
20.160  Indomito, Juno, nec tantos pectore motus 160
20.161  Concipe. non etenim te sic decet, o Dea, frustra
20.162  Irasci; tristique deos committere pugna

20.384  Certare incautum, Aenea? te fortior ille est,
20.385  Carior et superis. cui tu decede, nec arma
20.386  Obvia fer, quoties occurret; morte peremptus
20.387  Nigrum abeas Parca ne frustra obstante sub Orcum.
20.388  Verum ubi jam lectum et sua fata subibit Achilles,
20.389  Fide animo, et primus densas invade phalanges:
20.390  Morti alius nam te nemo demittet

Agenoridae gladio dehinc torvus Echecli
20.550  Ingenti medium secuit caput: omne cruore 550
20.551  Purpureo ferrum intepuit: mors ingruit olli
20.552  Nigra oculis, duroque immanis numine Parca.
20.553  Inde, ubi se cubiti nervi junxere, corusca
20.554  Deucaliona ferit per dextram cuspide; mansit
20.555  Saucius ille hostem, capitique instantia fata

manum hanc genibus supplex admovit, acutum
21.89  Hac telum arripuit retinens; dehinc talia fatur:
21.90  Ecce tuis genibus supplex advolvor, Achille, 90
21.91  Parce meam veritus fortunam, duraque tangat
21.92  Sors animum. bello captus tibi, te penes, o rex,
21.93  Assedi mensae primum Cerealia gustans
21.94  Dona, die, quo me patrio nocturnus in

domitus leto jacet. en ego qualis
21.130  Sim quantusque vides, formaque et mole, parente 130
21.131  Eximio atque dea prognatus matre: supremum
21.132  Attamen adveniet mihi fatum et Parca severa,
21.133  Mane, die aut medio, vel sero vespere, Troum
21.134  Eripiet mihi nempe aliquis cum lumina vitae,
21.135  Aeratave hasta figens volucrive sagitta.

lymphas nec vastum evolvere in aequor
21.263  Possum usquam. arctor enim congesta caede: cruentus
21.264  Tu tamen usque instas omnes et sternere ad unum
21.265  Morte paras. parce o jam tandem ac desine. mentem
21.266  Attonito invasit mihi nam stupor, inclyte Achilleu.
21.267  Haec Xanthus: retulit contra cui dius Achilles:
21.268  Ista quidem fient quae vis,

tuis. utinam Troum fortissimus Hector
21.340  Hanc animam Stygias victor misisset ad umbras. 340
21.341  Fortis ego pulchra jacuissem morte; perempti
21.342  Exuvias fortis raperet: nunc Parca perire
21.343  Indecori leto deprensum in flumine cogit:
21.344  Qualem praecelso decurrens monte subulci
21.345  Hibernus puerum rapit alto gurgite torrens.

21.348  Ora habitumque, manuque manum tenuere labantis
21.349  Aeacidae, ac blandis firmarunt pectora dictis.
21.350  Primus ibi haec fari coepit maris arbiter alti. 350
21.351  Parce metu, Pelida, animo timor omnis abesto:
21.352  Tales auxilio tibi nunc di venimus aequo
21.353  Huc Jove, Neptunus, mecum et Tritonia Pallas.
21.354  Quippe tibi a fluvio non est

quam pubem in moenia victor
21.359  Iliacam; quicunque instantem ac terga prementem
21.360  Fugerit. occisum post Hectora laetus ad altas 360
21.361  Fac redeas puppes. nunc saevo haud parce furori.
21.362  Certa tibi nostro datur en victoria nutu.
21.363  Haec fati, ad coetum celeres rediere deorum,
21.364  Unde huc digressi. campo at Peleius heros

incita flammas; 410
21.411  Et capita involvens Teucrorum, incensaque late
21.412  Arma urat. claro tu ripas igne per omnes
21.413  Grassare, arboribus densis nec parce, Scamandrum
21.414  Quantus et est, involve igni; nec dira furenti
21.415  Vel blandis flectat verbis, vel terreat ullis
21.416  Corda minis; nec vimque tuam furiasque remitte

caput hoc Phoeboque Jovique placebat,
22.367  E mediis ultro qui me rapuere periclis
22.368  Incolumem facilesque bonique: immania nunc me
22.369  Fata premunt, urgentque inimico numine Parcae.
22.370  Non tamen ignavus moriar, laudemque decusque 370
22.371  Oblitus. contra stat niti, et morte sub ipsa
22.372  Magnum aliquid patrare, aetas quod postera laudet.

22.526  Civibus auxilium; qui te ceu numen Olympo
22.527  Delapsum laeti votis precibusque solebant
22.528  Excipere: incolumis quibus esses nunc decus ingens.
22.529  Parca sed immanis te saevo heu funere mersit.
22.530  Talia jactabat lacrimans. Super Hectore conjux 530
22.531  Nondum etiam audierat quidquam; nec nuncius olli
22.532  Venerat, ante urbem

23.693  Tange et equos, jura et Neptuno teste, volentem
23.694  Non tenuisse meos vafro molimine currus.
23.695  Antilochus contra prudens cui talia fatur:
23.696  Parce irae: multo mihi nanque infirmior aetas,
23.697  Quam tibi, rex Menelaë. prior tu scilicet aevo es,
23.698  Et melior. juvenum scis ut mens devia recto

24.80  Tuque etiam citharam gestans conviva sedebas, 80
24.81  Nulli fide unquam, fautorque comesque malorum.
24.82  Sic Juno: altitonans contra sic Jupiter infit:
24.83  Parce deis, Juno, irasci. non Hectora dium
24.84  Pelidenque uno superi dignamur honore.
24.85  Caelicolis inter Teucros at carior omnes
24.86  Hector erat, carus mihi certe: dona

24.256  Fortunam miserans, non parcet, sceptra, tuamque
24.257  Canitiem veritus. tuta ergo heic praestat in urbe
24.258  Flere una exitio semotos. Hector at (olim
24.259  Parca gravis puero quod primo nevit in ortu,
24.260  Infelix miserum peperi quo tempore) pascat 280
24.261  Nempe canes, oculis longe amplexuque parentum,
24.262  Regem apud immitem. cujus

vitare hostes certum, nec vertere turpi
24.269  Terga fugae. Has Hecube dedit aegro e pectore voces.
24.270  Tum senior: Ne me, certum ilicet ire, retenta. 290
24.271  Ominibus jam parce istis, nec tristis eunti
24.272  Esto avis intra aedes. nequidquam flectere mentem
24.273  Hanc speras, conjux. mortalis nanque juberet
24.274  Si me quisquam illuc, aut vates ire,

utinam cunctos mactasset Achilles
24.313  Hectore pro solo. fatis heu natus iniquis
24.314  Eximios genui gnatos, columenque decusque
24.315  Trojugenum; quos Parca mihi jam sustulit omnes:
24.316  Mestora dīs similem, cursuque et curribus acrem
24.317  Troilon, utque deum mortales inter agentem,
24.318  Hectora, quem posses divino semine

ipsa pedem quis ferre in castra; latere
24.683  Custodes; solus portarum ingentia claustra
24.684  Quis reserare manu, vectemque impellere quisset?
24.685  Ergo ciere animum dictis nunc parce. dolore
24.686  In medio; ne forte, senex, male percitus ira
24.687  Nec te ipsum mittam incolumem; genibusque trucidem
24.688  Affusum; violemque Jovis mandata supremi.

ausus contra. tecto se turbidus alto 690
24.691  Extulit Aeacides, veluti leo; pone secuti
24.692  Sunt gemini regem famuli, Mavortia corda,
24.693  Alcimus Automedonque, Patroclum ut Parca peremit,
24.694  Pelidae ante alios cari acceptique ministros.
24.695  Confestim hi curru ac rheda solvere jugales,
24.696  Vocalemque senis praeconem in regia tecta

24.713  Pelides; gemini et rhedae imposuere ministri.
24.714  Tum vero ingentem gemitum dat pectore ab alto;
24.715  Et fidum hac lacrimans compellat voce sodalem:
24.716  Parce irae, precor, haec nigro si forte sub Orco
24.717  Audieris, Patrocle. suo do ferre parenti
24.718  Hectora: dona dedit sed non spernenda; tuam tu
24.719  Unde feres partem actutum,

et manete aliquandiu; ut sciamus
An verum Calchas vaticinetur, an et non.
Probe enim hoc scimus animo; estis autem omnes
Testes, quos non Parcae incesserunt mortis auferentes;
Herique et nudius tertius, quando in Aulidem naves Achivorum 5
Congregabantur, mala Priamo et Trojanis ferentes,
Nos autem circumjecti circa fontem, sacris in altaribus

durate, atque heic subsistite paullum,
Ipsa dum pateat re tandem, verane Calchas
Vaticinans, an falsa canat. res cognita cunctis,
Quam memoro; testes cuncti, fatalia vitae
Queis nondum tristes ruperunt stamina Parcae. 5
Quippe olim, atque adeo nuper, cum se Aulide Grajae
Densarent puppes Priamo, Phrygibusque ferentes
Exitium; ad fontem fierent cum sacra virenti
Sub platano, purae qua sese illimis agebat

Aulidis in portum piscosae quando subistis
Navibus Argivi, Priamo Trojaeque ferentes 5
Exitium. quia vos illic ad sacra fuistis
Exta deūm testes, praeter quam, quos mala fato
Parca tulit. meminisse potestis tempore ab illo,
Quo nos ad positam dīs immortalibus aram
Sacra parabamus, densis qua plurima ramis 10
Umbrabat platanus, subter quam frigida puro
Unda resultabat

prodit, anus dum bona fonte lavat. XX.
Fausta duci dat signa deus: terrentur Achivi,
Parca quibus dirum funus acerba parat. XXI.

Fert arcum regina: proci vos praemia frustra

41  Exitium properant. an non Aegisthus Atridae
42  Eripuit nuper thalamos, ipsumque necavit
43  Inscius haud cladis, quam nos praediximus olli
44  Adfore, Mercurius retulit quum talia dicta:
45  Parce torum violare, et parce Agamemnona ferro
46  Laedere; namque aderit patriae ultor caedis Orestes,
47  Ut primum flava sparget lanugine malas.
48  Talia Mercurius: monitis parere sed ipse
49  Dum negat,

an non Aegisthus Atridae
42  Eripuit nuper thalamos, ipsumque necavit
43  Inscius haud cladis, quam nos praediximus olli
44  Adfore, Mercurius retulit quum talia dicta:
45  Parce torum violare, et parce Agamemnona ferro
46  Laedere; namque aderit patriae ultor caedis Orestes,
47  Ut primum flava sparget lanugine malas.
48  Talia Mercurius: monitis parere sed ipse
49  Dum negat, infando persolvit

volucres
219  Aethereis late in campis sub luce, nec omnes
220  Fata deum vel laeta viris, vel tristia portant. 220
221  Occubuit, ne finge metus, Laërtia proles
222  Hinc procul; atque eadem simul o! te Parca tulisset
223  Exanimem, haud caneres tam multa infanda loquutus
224  Telemachi falsis acuens ardentia dictis
225  Pectora, si qua tibi deceptus munera pendat.
226  Verum ego nunc moneo, monitus res

perficies, neque te spes fallet inanem.
344  Quare age, dementesque orsus et vota procorum
345  Mitte insana; nihil recti novere, nec atrum
346  Vesani lectum, nec fata instantia cernunt,
347  Quae fert Parca die morituris omnibus uno.
348  Haec vero tibi certa via est: absiste vereri;
349  Quamprimum voto laetus potiere. Paternus
350  Hospes ego actutum, quae vis, tibi pinea texta 350
351  Sufficiam,

ubi dives
153  Alta canopaeis tollit se regia Thebis.
154  Ille duo dederat Menelao argentea labra,
155  Et tripodas geminos, atque auri dena talenta;
156  Ast Helenae non parca super dedit optima conjux
157  Auratamque colum, calathique volubile textum
158  Argenti summas auro ludente per oras.
159  Obtulit hunc olli plenum tum stamine Phylo 160
160  Rite

gaudens, nulloque labore
219  Per vada salsa volans, quam vis petat avia regna;
220  Ulla neque interea patiatur damna, priusquam 220
221  Contingat sua tecta. ibi demum sentiat, atro
222  Stamine quae Parcae nerunt, quaeque aerea fata
223  Nascenti tulerunt, hausit quum luminis auras
224  Editus enixae foecunda matris ab alvo.
225  Quod si quis divum caelo delapsus ab alto
226  Adstitit, exitium nobis

defige solo, caesoque juvenco
140  Neptunum pinguique sue veneratus et agno 140
141  Ad patrios concede lares, atque omnibus una
142  Caelicolis fer sacra libens: post funus ab undis
143  Adveniet tibi Parca ferens, quum longa senectus
144  Canitie placida confectum cernet, et omnes
145  Otia te circum peragent felicia gentes:
146  Haec te certa manent, fatorum hic vertitur ordo.
147  Dixerat. huic autem

quantusque videtur?
356  Quem sese ore gerens, quam forti robore, et aequo
357  Consilio? meus hospes erit, nec parva sequetur
358  Gloria vos etiam. proin hinc dimittere tantum
359  Ne properate viri, neu parce munera egenti
360  Usque adeo vos ferte, quibus vis plurima rerum 360
361  Divite sub tecto superum jacet abdita dono.
362  Talibus illa: heros dicentem excepit Echeneus
363  Phaeacum proceres inter

manebat.
416  Ipse etiam ut vidi, casu concussus amici
417  Demisi lacrimas, fudique has pectore voces:
418  O Atreo generate Agamemnon inclite regum,
419  Horrida quo leti domuit te funere Parca?
420  Obruit an pelago convolvens aequora saevo 420
421  Turbine Neptunus, nimbisque furentibus austro?
422  An longis aggressa virum gens effera terris
423  Vastantem raptosque greges, armentaque

aequatus honore.
589  Quippe animis praestat longe, praeque omnibus unus
590  Ipse meae sperat genitricis amore potiri,
591  Atque Ithaci gaudere toro. sed rector olympi 590
592  Astra scit ille colens, an Parcae extrema minentur
593  Sontibus, ante suos celebrent quam laeti himenaeos.
594  Vix ea, quum dextra venit de parte superne
595  Accipiter, citus ales Apollinis: ille columbam
596  Ungue tenens vellebat

Penelope rursum sic voce loquuta est.
617  I propera, coramque hospes succedat amicus;
618  Nonne vides quae fausta mihi dedit omina gnatus?
619  Haud incerta loquor: non irrita fata minatur
620  Parca procis; nullus de caede elapsus abibit. 620
621  Praeterea sciat ille, mihi si vera reportet
622  Nuncia, pro meritis a me jam digna parari
623  Praemia, formosas picto subtegmine vestes.
624  Nec

est
294  Consulere. at puerum simul ac flavescere malas
295  Aspicies, tu nube quidem tua limina linquens,
296  Cui fuerit placitum. properans haec ille monebat,
297  Quae nunc certa ferunt perfecto tempore Parcae.
298  Adveniet nox illa ingrati vincula portans
299  Conjugii taedasque mihi, cui Juppiter omnem
300  Laetitiam rapuit; sed me haec tamen una remordet 300
301  Cura magis vellitque animum. quae barbara

miseranda revisam,
289  Amplectarque virum reducem: laevo ille profectus
290  Omine, et infestis petiit dis Pergama, credo, 290
291  Pergama, et infandae semper mihi moenia Trojae.
292  Cui referens Ithacus: parce o pulcherrima, dixit;
293  Neve adeo niveosque sinus patiare, nec ipsum
294  Sic animum assiduis tristem tabescere curis
295  Usque virum lacrimans. te certe caussa doloris
296  Justa premit, fletuque

quemcumque, tori cui foedere mixta
299  Progenuit dulces, communia pignora, gnatos;
300  Quanto Ithacum fas flere magis, caelestibus esse 300
301  Quem similem perhibent? paullum sed desine, et ipsa
302  Parce tibi, nostrisque adhibe sermonibus aures.
303  Nunc etenim haud mendax, de vivo quidquid Ulysse
304  Thesprotum in populo audivi reditumque parante,
305  Expediam dictis. ingens argentumque aurumque

quarum aspera probra
416  Permetuens nullam, me praeter, adesse lavanti
417  Nempe sinis. sed non ego contra invita jubentis
418  Imperio dominae et praelato munere fungar,
419  Ablueroque pedes merito, jam parce vereri,
420  Penelopen propter teque ipsum exercita luctu 420
421  Corda gravi. nullum, quamvis haec limina multi
422  Attigerint errando homines, ego corpore Ulyssi
423  Tam similem vidi, quam te

amicos:
308  Dura licet sint dicta, tamen ferte omnia fortes
309  O socii; nimis ille minaci pectore fatur.
310  Monstra Jovis vetuere; aliter jam magna sonantem 310
311  Sedibus in tacitis mersisset funere Parca.
312  Dixerat Antinous; nec talibus ille movetur.
313  Et jam praecones sollemnia sacra per urbem
314  Ibant ducentes, populumque ad festa ciebant
315  Munera; conveniunt Phoebi

novus advena; vanum
409  Ducite continuo e foribus, mediaque locate
410  Urbe citi o juvenes, quando olli heic noctis imago est. 410
411  Cui vates: mitte hanc pro me de pectore curam,
412  Ac ducibus jam parce istis. et lumina, et aures,
413  Incolumesque pedes ambo mihi; stat quoque menti
414  Vis eadem; his fugiam fretus. vos aspera clades,
415  Exitiumque manet, quod nulli evadere salvo
416  Mox dabitur,

dicens: o longum nata labore
97  Exercere diem gens stulta, agrestia corda,
98  Quid miseri fletis, vestroque incendere luctu
99  Pergitis heu multis reginae saucia curis
100  Pectora, dilectum rapuit cui Parca maritum? 100
101  Vel taciti heic epulis considite, vel procul ambo
102  Ite domo, si flere juvat, si rumpere questus,
103  Ponite at arma prius dura in certamina pubi.
104  Haud facile hunc nostris

alium versans, vetuit quem Juppiter aequus,
55  Mente dolum; quo regnum Ithaces averteret ipse
56  Ad sese, natumque tuum demitteret Orco
57  Insidians. nunc jam Parcarum ferrea sensit
58  Jura cadens. tu parce tuis: placabimus ultro
59  Muneribus laesum, quaecumque et perdita luxu
60  In domibus periere tibi, pensabimus aequo 60
61  Omnia solventes pretio, mulctamque ferentes
62  Pro se quisque boum viginti.

forte futura,
69  Abstineam manibus furibunda a caede, priusquam
70  Flagitia ultrici dextra et scelus omne piaro. 70
71  Sors reliqua haec vobis: vel me contendere contra,
72  Vel celerare fugam, si cui det Parca salutem:
73  Sed non effugiet, credo, fata aspera quisquam.
74  Haec ille: intremuere artus, turbataque mens est
75  Omnibus extemplo, rursusque ita voce loquutus
76  Eurymachus

Eumaei dextra confossus, et ipse
314  Pectora Ctesippi ferit ecce Philetius, illique
315  Haec super insultans inimico fatur ab ore.
316  O Polytherside, fuerant cui semper amica
317  Jurgia, vesano tandem jam parce furori
318  Magna loquens, potiusque diis minitantia cede
319  Dicta ferox, homines quorum vis praestat in omnes.
320  Hoc tibi taurino, dederas quem perfide regi, 320
321  Pro pede nunc munus refero.

penates;
395  Nec pretio aut epulis captum cecinisse, sed una
396  Instantumque minis juvenum numeroque coactum.
397  Vix ea: Telemachus flentemque et multa precantem
398  Audiit, atque adstans genitori: parce, nec hasta
399  Hunc, ait, insontem Stygias detrude sub umbras!
400  Quin et praeconem libeat servare Medonta, 400
401  Cura mei fuerat primo cui plurima in aevo,
402  Ni fors Eumaeusve, acerve

tauri
406  Abdiderat sese tectus, pavitansque latebat.
407  Sed tunc prosiluit, densumque exutus amictum
408  Telemachi genibus propior stetit; atque ita supplex:
409  Ille ego sum quem poscis, ait; tu parce, tuoque
410  Dic patri, ne me ferro transfigat acuto 410
411  Ob scelera iratus juvenum, qui vertere tecta
412  Ipsius institerant, teque heic sprevere furentes.
413  Olli subridens pacato pectore

clamorem ac laeto gestire ululatu
453  Visu improviso perculsa. haud talia passus
454  Continuit subito, atque audentem voce repressit
455  Heros haec fatus: tacito sub pectore gaude,
456  Ac voci nunc parce. nefas in morte virorum
457  Bacchari, quos fata deum quosque impia facta
458  Abstulerunt; nullum veriti nec honore colente
459  Terrigenum, indignus, dignusve accederet hospes,
460  Spernebant omnes

235  Non miserae irascare o rebus in omnibus omnes
236  Ante homines sollers; molitos tristia nobis
237  Invidisse deos credo, ne laeta juventae
238  Dona simul magnumque exerceremus amorem.
239  Parce precor, jam parce mihi, facilisque remitte,
240  Quod subito, ut primum vidi, complexibus aegra 240
241  Abstinui. semper metuens horrensque cavebam,
242  Ne veniens aliquis blando me falleret ore

miserae irascare o rebus in omnibus omnes
236  Ante homines sollers; molitos tristia nobis
237  Invidisse deos credo, ne laeta juventae
238  Dona simul magnumque exerceremus amorem.
239  Parce precor, jam parce mihi, facilisque remitte,
240  Quod subito, ut primum vidi, complexibus aegra 240
241  Abstinui. semper metuens horrensque cavebam,
242  Ne veniens aliquis blando me falleret ore
243  Insidians; nam vota

ibo visurus in agros:
404  Haec porro tibi mando haud corda ignara gerenti.
405  Alta novo cum sole ibit nam fama per urbem,
406  Vulgabitque necem juvenum; tu limina celsae
407  Interiora domus conscendens parce morando
408  Aspicere aut quemquam, caussas aut quaerere fandi.
409  Dixerat, ac rutilis humeros circumdatus armis
410  Telemachum hortatur subito geminosque ministros 410
411  Arma manu capere et

late
278  Culta nitent. non stirps, non dulci ficus abundans
279  Nectare, non Bacchi vites, non Palladis arbos,
280  Non pirus, ulla tibi non est neglecta per hortum 280
281  Areola. hoc tantum dicam, tu parce moveri:
282  Te cultus non iste decet; simul aegra senectus
283  Sollicitat fessum, simul horres turpiter artus
284  Nudus inops. nec te cessantem durus, opinor,
285  Spernit herus, nec forma tuo

interque amplexus dulcia libans
355  Oscula sic dictis genitorem affatur amicis.
356  En quem poscis, ego post annos denique veni
357  Bisdenos patrias, genitor, tibi salvus ad arces;
358  Parce pio fletu, tristemque heu comprime luctum.
359  Magna fero, celerare juvat: jacet aedibus altis
360  Strata omnis jam turba procum, clademque piavi 360
361  Luctificam, exstinxique nefas crudele domorum.

jjA^aq , x.a< vSnqctq kyeivaro vriXeo7roiV8g , quod valet genuit Sortes et Parcas immites . Sortes autem et Parcae unum idemque sunt, tan— tumque rebus diversis, quibus praeesse credebantur, distinguuntur, ab iisque nomen accipiunt. Parcae enim non solum vitam hominum curare, tempusque vivendi omnibus praefinitum tueri dicebantur;

valet genuit Sortes et Parcas immites . Sortes autem et Parcae unum idemque sunt, tan— tumque rebus diversis, quibus praeesse credebantur, distinguuntur, ab iisque nomen accipiunt. Parcae enim non solum vitam hominum curare, tempusque vivendi omnibus praefinitum tueri dicebantur; sed omnia, quae iisdem in vita, seu laeta seu adversa contingebant, efficere atque administrare; ac tum proprie erant Sortes.

incolae, priusquam essent in deorum numerum relati, iisdem, quibus ceteri homines, vitiis afficiebantur. Rem secus explicare sane difficile. Nam quod Scholiastes ait, haec esse idcirco dicta, ut homines intelligant, si Parcae deos etiam ausos fortasse peccare graviter punire queant, quanto magis homines, quorum vires nulio modo deorum viribus comparandae, punient; coactum omnino est ac pro arbitrio affirmatum. 254

III parricidam appellat, quod imprudens patrem occiderit, ut Vlyssi Tiresias vaticinatus erat lib XI Odyss. inquiens: » post funus ab undis » Adveniet tibi Parca ferens, quum longa senectus
» Canitie placida confectum cernet, et omnes
» Otia te circum peragent felicia gentes.

proxi
443  Desinet, hausta sitim cupidi bene pocula placent.
444  Sed medio tu parce: quid imo parcere fundo
445  445 Profuit? haud fallas quemquam fraudatus, et omni
446  Dicta viro merces adsit, quae iusta labori
447  Sufficiat. testes adhibe cum fratre vel

sibi tecta, puellam et prole carentem
747  Addere; quippe gravis, cui nati, ancilla putanda.
748  Nec te cura canis fugiat, sed dentibus acrem
749  Semper habe, nec parce cibo. tua limina custos
750  750 Ille vigil servabit, opesque haud improbus umquam
751  Auferet insidiis usus fur noctis amicae.
752  Collige et arentes paleas, et gramina

etiam quod sequi
883  Optimus est homini thesaurus lingua, sed illa
884  Parca; nihilque, modum si servet, gratius ore.
885  885 Si male quid dicas, maiora audire coactus
886   Irascere cito. numquam morosus amicos
887  Convivas inter multos conviva

arcanos metuas reprendere ritus;
930  930 Haec etiam indignans odit deus. aequor in altum
931   Seu properet fluvius, seu fons argenteus undis
932  Murmuret, ingrato foedare ah parce veneno
933  Exonerans te nempe gravem. quid talia prosint
934  Ausa, quid immundo lymphas corrumpere coeno?
935  935 In primis moneo vitare nocentia famae

super calidi putrescunt sideris aestu.
94  Adsunt Incursusque Fugaeque Necesque Tumultusque
95  95 Horribiles visu formae, Rabiesque Furorque
96   Impatiens animi. tum vulnere Parca recentem
97  Hunc tenet, huic instans vulnus crudele minatur,
98  Hunc letho domitum pedibus trahit: effera visu,
99  Sanguineaque humeros palla circumdata foedos

195  195 Versanturque inter caedes et vulnera rursum. 185 Insequiturque furor Parcarum etc. Parcae sanguinis effusi avidissimae semper inter caedes versantur. Earum praesides, nam multae sunt, Clotho, Lachesis et Atropos. Quae heic diversa fieri describuntur, non ab iisdem sed a diversis fieri intelligenda.

Denique – 22.
– – Ne tanta animis assvescite bella,
neu patriae validas in viscera vertite vires.
Tuque prior, tu parce, genus qui ducis Olympo,
proice tela manu, sanguis meus. (Virg. Aeneid. L. VI.)

1.1.5.11  reddit, non querulae verbula Deliae:
1.1.5.12  mox, heu, vivere desinit.
1.1.5.13  Ah, saevam Stygiae ac terribilem manum
1.1.5.14  Parcae, quae iuvenem Phyllida sustulit!
1.1.5.15  15 Ah, flete hanc, Satyri; flete, tenellulae
1.1.5.16  Nymphae; flete, cavernulae!
1.1.5.17  Vestrum Phyllis erat, cum

1.1.7.18  nescit latentem, dum levis insidet
1.1.7.19  tergo et cava mulcet ferentem
1.1.7.20  20 multa manu rapiturque ponto.
1.1.7.21  His parce ludis, maxime Iupiter, [11]
1.1.7.22  et, si tibi cura est generis tui,
1.1.7.23  audi preces natum et salubrem

8. A. R. ac Cl. D. Georgio Aloysio Szerdahely, Moderatori suo suavissimo, Onomasticon VIII Kal. Maii. 1
1.1.8.1  Nostro, parca chelys, non animo places,
1.1.8.2  dum festiva refers crebrum aliis melos,
1.1.8.3  et, cui multa feras, huic dare negligis.
1.1.8.4  Nostro non animo places.

1.3.6.4  Pieriae cultor Threiciaeque lyrae.
1.3.6.5  5 Tu vates patriae, Sirmii dulcedo, sacerdos
1.3.6.6  Phoebi, qui poterat Parca nefanda tibi
1.3.6.7  scindere fila vigenti? Ah, quam, quae parcere nescis, [31]
1.3.6.8  immerito nomen, Parca severa, geris!
1.3.6.9  Stephane, fata tibi haec

Sirmii dulcedo, sacerdos
1.3.6.6  Phoebi, qui poterat Parca nefanda tibi
1.3.6.7  scindere fila vigenti? Ah, quam, quae parcere nescis, [31]
1.3.6.8  immerito nomen, Parca severa, geris!
1.3.6.9  Stephane, fata tibi haec dederant, sed tempora lauro
1.3.6.10  10 cincta dabunt vitam perpetuumque decus.

iter, et praeprimis Vestigia absolve. Reliqua per otium adpara, et tene parata, dum Maecenatem reperias. Video etiam te multa iam edita diplomata Vestigiis inferre velle. Muta quaeso consilium et parce tempori et sumptibus. Postquam Katona omnia ad suum usque tempus edita diplomata chronologico ordine exhibuit, oleum, crede mihi, et operam perdes. Id unum aliqua cum utilitate praestari posse puto si illa, quae post

35 000 f. una solum navis constat pro hoc negotio. 4.1 Fabricae, manufacturae, opificia omnis generis apud populum hunc florent; florent fabricae ipsorum quam maxime ob leve manupretium, homines enim nimis parce vivunt, hinc paucissimis sibi provident de rebus necessariis; census exigui sunt, hinc facile pecuniae haberi possunt pro speculatione, hinc etiam minori lucro contenti esse possunt quam aliae gentes; hodie tamen fabricae non sunt in eo flore in quo erant prius,

sunt sagacis ingenii, temperantiae amantes, humani, affabiles erga exteros, erga pauperes chari; sunt generosi, se eruditos reputant, amorem erga regem suum ipsi praedicant cum zelo religionis; sed sunt etiam ambitiosi, vani, assueverunt pompae, et tamen avari in summo gradu, parci in esca et potu; passio amoris summa est apud Portugallos, hinc zelotipia summa. 3 Antipathiam summam habent erga Hispanos per quos subjecti multas provincias suas amiserunt. 4 Lingua Portugallica cum Hispanica maximam habet

1.13.8   Undas praecipitem se dedit in Stygias. 14. Ad Dei Filium cruci affixum
1.14.1  Ista quis inflixit saevus tibi vulnera? Parce,
1.14.2   Parce loqui. Nosco jam satis auctor opus. 15. Ad eumdem
1.15.1  Ten', mea vita, istos pro me perferre labores!

praecipitem se dedit in Stygias. 14. Ad Dei Filium cruci affixum
1.14.1  Ista quis inflixit saevus tibi vulnera? Parce,
1.14.2   Parce loqui. Nosco jam satis auctor opus. 15. Ad eumdem
1.15.1  Ten', mea vita, istos pro me perferre labores!
1.15.2   Tene meum

32. Ad Quintum hominem iracundum.
3.32.1  Irasci facilis, tibi nunquam irasceris ipsi,
3.32.2   Quod munus foede negligis usque tuum.
3.32.3  Parce aliis; saevi te contra; discute somnum,
3.32.4   Rumpe moras et te strenuus increpita.
3.32.5  Ira tibi fiet virtutis, Quinte, satelles;
3.32.6  Ira tibi ad laudem jam tibi

Postumum, de ejus prudentia intempestiva.
3.114.1  Cum male res cecidit, clamas "Hoc", Postume, "et illud
3.114.2   Debuerat fieri, ne male res caderet".
3.114.3  Utile quid fuerit, nugator, parce futurum
3.114.4   Dicere: dic, si, nunc utile quid sit, habes.
3.114.5  Res ubi praeteriit, sera est sapientia; stultum,
3.114.6   Nil ubi mutari jam pote, consilium.

ubi se se Tyndaris in speculo,
3.120.3  Quae fuerat, nec erat, flevit dispendia formae,
3.120.4   Cur et ait secum, bis ego rapta fui?
3.120.5  Aegle, hanc in tabula, quae cernis, parce tumere,
3.120.6   Dic et Dic et] Krša : Dicet Radelja : qua niteo nunc ego, forma fugit.

stulte gloriantem, se nimis bonam esse ac precibus resistere non posse.
3.161.1  Esse bonam nimium dicis te, Polla, roganti,
3.161.2   Et cuivis rerum posse negare nihil.
3.161.3  Parce istis, oro, verbis. Tibi detrahis ipsa,
3.161.4   Et famam stulte laedis inepta tuam.
3.161.5  Nam mala ni prorsum es, quamvis roget usque, necesse est,
3.161.6   Ut cuivis

179. Ad Tullam se probam non haberi querentem.
3.179.1  Tulla, doles, de te multi quod multa loquuntur,
3.179.2   Qualis et es, nemo te putat esse probam.
3.179.3  Parce queri: tua tu debes tibi probra, quod ipsam
3.179.4   Rem tantum curas, negligis et speciem;
3.179.5  Et proba quandoquidem es, credis te posse probari,
3.179.6   Nil operae

3.193.2   Et fugis in vidua sola puella domo.
3.193.3  Quid? Sperni metuis, curru modo vecta superbo,
3.193.4   Ire vias urbis si videare pedes?
3.193.5  Parce metu: non te spernet, te, Gellia, visa,
3.193.6   Fortunam si quis dixerit esse levem.
3.193.7  Atqui nil aliud sapiens pote dicere: stultus,
3.193.8   Gellia, quid dicat

3.216.4  Esse aliquo possit grata lepore viro?
3.216.5  Hanc tibi connubio festinas jungere? Teque,
3.216.6  Atque tuam stultus dedecorare domum?
3.216.7  Quo ruis, infelix? Parce, o, demittere te te
3.216.8  In praeceps, nequeas unde referre pedem.
3.216.9  Heu loquor incassum! Ratio, quae praecipit, heu heu,
3.216.10   Despuit ac vecors omnia difflat

Krša
3.282.1  Casta, velim, fias: id non potes? aelia, saltem
3.282.2   Effroenis, procax ne videare, cave.
3.282.3  Parce viros oculis venari, parce virorum
3.282.4   Quemlibet injecta velle tenere manu;
3.282.5  Parce, magis viridi quo floret quisque juventa,
3.282.6   Hunc lateri comitem jungere

3.282.1  Casta, velim, fias: id non potes? aelia, saltem
3.282.2   Effroenis, procax ne videare, cave.
3.282.3  Parce viros oculis venari, parce virorum
3.282.4   Quemlibet injecta velle tenere manu;
3.282.5  Parce, magis viridi quo floret quisque juventa,
3.282.6   Hunc lateri comitem jungere velle tuo,

3.282.2   Effroenis, procax ne videare, cave.
3.282.3  Parce viros oculis venari, parce virorum
3.282.4   Quemlibet injecta velle tenere manu;
3.282.5  Parce, magis viridi quo floret quisque juventa,
3.282.6   Hunc lateri comitem jungere velle tuo,
3.282.7  Huic ridere uni, longo hunc sermone morari,
3.282.8   Huic facere, huic

3.299.2   Sic aliam, noceas ne tamen ipsa tibi.
3.299.3  Ne quis communem te credat dicere causam,
3.299.4  Sumptaque pro patriis arma movere focis.
3.299.5  Parce patrocinio, mores quod dedecet istos,
3.299.6   Tuque tuum retine, quo caret illa, decus. 300. [299.] Aliud.
3.300.1  Ne tibi

4.71.1  Vincere Alexandrum, qui vicerat omnia, durum est;
4.71.2  Durum est indomitum vincere Bucephalum.
4.71.3  Stant obnixi ambo non cedere. Roma, timori
4.71.4  Parce tamen: magno cedet uterque Pio. 72. [70.] Ad Pium VI. Pontificem Maximum, de Febronii Palinodia.
4.72.1  Sexte, Petri augusta narras dum laetus in aede,

4.81.2   O pater, o gentis fama decusque tuae,
4.81.3  Continuo iste tuus pudor obstitit. Ergo negantem
4.81.4   Aggressa est tali callida Musa dolo.
4.81.5  Parce metu, dixit, sapiens laudabitur unus,
4.81.6   In nostro sapiens carmine solus erit. Poeta loquitur de elegia, cujus titulus est "Ad amplissimum praesulem suppresso nomine" Krša

Vide aliud de Metastasio epigr. sub n.o 196. Radelja Ad Aulum, de Petro Metastasio.
4.132.1  Non omnis periit vatum flos. Aule, querelis
4.132.2   Parce: suum doctae stat decus Arcadiae.
4.132.3  Quamquam vestrates primi periere poetae,
4.132.4   Nostras vivit adhuc, Aule, Metastasius.

139. [137.] Ad Petrum Rossium, de Psalmis Davidis Latino carmine redditis.
4.139.1  Adsuetis cantu vitam incestare profano
4.139.2   Parca rapit furva, quae cecinere, manu.
4.139.3  Tu contra tua, Petre, feres haec carmina tecum,
4.139.4   Divi ubi perpetuas laeti agitant choreas,
4.139.5  Jessidaeque ibis magno

4.178.2   (Quod credo, ipsa suis diva Venus manibus
4.178.3  Aureolum astrorum coetu a fulgente refixit,
4.178.4   Utque facem obscuris praetulit in tenebris),
4.178.5  Parce metu; periere aliis, tibi Pergama restant,
4.178.6   Fatorumque ordo pulchrior exoritur,
4.178.7  Cui reges Asiae, cui victrix Graecia, vel si
4.178.8   Ulla unquam gens est

4.377.1  Vincere Alexandrum, qui vicerit omnia, durum est;
4.377.2  Durum est indomitum vincere Bucephalum.
4.377.3  Stant obnixi ambo non cedere. Roma, timori
4.377.4  Parce tamen: magno cedet uterque Pio. 378. [375.] (Ponendum post epigr. sub n.o 373); In idem argumentum. Krša

Ad puerum. Quos discendi ardor et labor fructus ferat. Ad puerum. Laborem gignere vitae commoda et ornamenta. Krša
4.389.1  Disce, puer, moneo; duro nec parce labori:
4.389.2   Gignit opes, famam, gaudia vera labor. 390. [387.] De viro sapiente.
4.390.1  Quam praestat stulto sapiens!

Deducta in longum grandia sesquipedem;
5.5.5  Quasque malo ampullas ebullit comitus oestro
5.5.6   Daphnis Romana magnus in Arcadia.
5.5.7  Is, Corvine, roga, quid scribat: parce rogare,
5.5.8   Quid tenui dictet mi mea Musa sono;
5.5.9  Quid soli scribam Lydae, qua judice malo
5.5.10   Esse aliquid, toto judice quam populo.

tibi pulchra tamen, Leonilla, videris.
5.99.2   Credebas; speculo nunc quoque crede tuo. 100. Ad Aulum insulse jocantem.
5.100.1  Parce joco, talem non te decet, Aule, jocari;
5.100.2   Frigidus insulso prodit ab ore jocus.
5.100.3  Nemo tibi arridet, nemo non dicta moleste
5.100.4   Fert tua et invitis excipit

5.100.4   Fert tua et invitis excipit auriculis,
5.100.5  Nemo, unus fatuos tollis dum saepe cachinnos,
5.100.6   Non altum irato pectore dat gemitum.
5.100.7  Parce joco, parce, o, tandem, tacitusque sedeto,
5.100.8   Si potis es; moestum dic aliquid potius;
5.100.9  Hoc potius: gravis est mala naenia; sed tamen omnis
5.100.10   Est magis,

5.100.4   Fert tua et invitis excipit auriculis,
5.100.5  Nemo, unus fatuos tollis dum saepe cachinnos,
5.100.6   Non altum irato pectore dat gemitum.
5.100.7  Parce joco, parce, o, tandem, tacitusque sedeto,
5.100.8   Si potis es; moestum dic aliquid potius;
5.100.9  Hoc potius: gravis est mala naenia; sed tamen omnis
5.100.10   Est magis, Aule, tuo

5.121.2   "Dixi ego", "ego feci", semper in ore sonat.
5.121.3  Quid factum dictumque tibi, nil scire laboro,
5.121.4   Tam parva et tenui laedor ab historia.
5.121.5  Parce, precor, nugis aures obtundere ineptis,
5.121.6   Tamque tuum crebro dicere stultus "ego"
5.121.7  Parce, precor; de se toties tam multa loquentem
5.121.8   Vel magnum patiar

5.121.4   Tam parva et tenui laedor ab historia.
5.121.5  Parce, precor, nugis aures obtundere ineptis,
5.121.6   Tamque tuum crebro dicere stultus "ego"
5.121.7  Parce, precor; de se toties tam multa loquentem
5.121.8   Vel magnum patiar vix ego Scipiadam. 122. Ad Quintum valetudines suas narrantem.

5.127.1  Quam tibi conspecta flagret cor, Quinte, puella,
5.127.2   Nil opus est coetu dicere te in medio.
5.127.3  Ista pati, miserum est, aliis narrare protervum;
5.127.4   Parce tuae testes quaerere nequitiae.
5.127.5  Vulnus habe tacitum; pandis cum vulnera, Quinte,
5.127.6   Pars vocat enervem, pars vocat improbulum:
5.127.7  Enervem, Idaliis quod

Clamas Stentoreis vocibus, Antigene.
5.166.3  Vis, credo, nosci a cunctis, quam stulta loquare,
5.166.4   Quam pravo pecces plurima judicio.
5.166.5  Quisque hoc (clamori jam parce ac supprime vocem)
5.166.6   Te pluris faciet, quo minus audierit. 167. Ad eumdem.
5.167.1  Cur coetu in socio vocem sic

omnia; quae quae] Krša: quod Radelja tu 5
5.167.6   Praesertim effutis tam male, tam leviter.
5.167.7  Voci parce, oro; nulla est jactura, loquentem
5.167.8   Si te nec sessor proximus audierit. 168. Ad Cinnam de Hermogene medico.

5.272.2   Distamus, vocem comprime Stentoream,
5.272.3  Quae nobis miserasque aures obtundit et ipsum
5.272.4   Diffindet medio jam cerebrum in capite.
5.272.5  Isti parce etiam vetulae, collata videtur
5.272.6   Quae tecum vocis prorsus habere nihil.
5.272.7  Optimus in re omni modus est, scis et caput isti
5.272.8   Esse arti, ne

mercaris, amice,
5.320.6   Crede mihi, magnis turpiter exigua. 321. Ad Gallum de Eugenide, mortua in ipso flore aetatis.
5.321.1  Parce insperato praereptam dicere letho,
5.321.2   Parce malum fatis crimen et objicere.
5.321.3  Quae tecum vixit lustro pulchra Eugenis uno,
5.321.4   Mire vivacem, Galle, fuisse

exigua. 321. Ad Gallum de Eugenide, mortua in ipso flore aetatis.
5.321.1  Parce insperato praereptam dicere letho,
5.321.2   Parce malum fatis crimen et objicere.
5.321.3  Quae tecum vixit lustro pulchra Eugenis uno,
5.321.4   Mire vivacem, Galle, fuisse reor.
5.321.5  Credideram tot laeva etenim tua dicta

5.380.2   Culpatur, vestris questubus aura sonat.
5.380.3  Nec laudo factum; tot questus, Postume, nolo
5.380.4   Effundi at parva re super atque levi.
5.380.5  Questu parce omni, quum millia multa virorum,
5.380.6   Thure dato, vivas tot colitis Veneres. 381. Ad Tullam Tullam] Gallam

non alium vult quemquam, fallitur ipsa,
5.430.4   Intus dum nimio pectus amore calet.
5.430.5  Quos amat eximie, eximios creditque, vocatque,
5.430.6   Et laudat, parce dum putat, immodice.
5.430.7  Nil fingit, simulat prorsum nihil: intima prodit
5.430.8   Sensa animi simplex, judice me, nimium.

Phylli, omnes; quaerat amores
5.447.6   Contemptu posthac et sibi quisque tuos. 448. Ad Varum ab Aegle omnibus antelatum.
5.448.1  Parce tumere, unum quod te miratur et uni,
5.448.2   Vare, tibi cunctos posthabet Aegle alios.
5.448.3  Nimirum haud raro mulier regalia calci,
5.448.4   Carboni aut nigro fercula

450. Ad Quintum. De catella, ut putabat, amicorum fraude perempta.
5.450.1  Quinte, tuam quereris mactatam fraude catellam;
5.450.2   Parce queri, morbo est illa perempta suo.
5.450.3  Quod tibi tam caram si mactavere sodales,
5.450.4   Quorum te fido pectore quisque colit,
5.450.5  Quorum nemo tuo non mire flagrat

5.450.3  Quod tibi tam caram si mactavere sodales,
5.450.4   Quorum te fido pectore quisque colit,
5.450.5  Quorum nemo tuo non mire flagrat amore,
5.450.6   Parce queri; merito est illa perempta suo.
5.450.7  Hoc pudeat: mordax periit quod fraude tuorum,
5.450.8   Quam decuit jussu, Quinte, perire tuo.

antistes quanam fideique, bonisque
5.487.2   Moribus hoc duro in tempore prospiciat,
5.487.3  Communi magis an prosit, noceatne saluti,
5.487.4   Audiri si vis, parce, Caline, loqui.
5.487.5  Publica negligitur, cordi res est sua cuique,
5.487.6   Nec quaerit, quo sit fasque, piumque loco,
5.487.7  Sed quam cara domi, vilisque annona,

513. [512.] In amicum insulse jocantem.
5.513.1  Desine jam miseros tandem vexare sodales
5.513.2   Tot jam frigidulis, dulcis amice, jocis.
5.513.3  Sit modus, ah, tandem, nostris parce auribus; ipsi
5.513.4   Si non vis nobis parcere, parce tibi.
5.513.5  Ne, quamvis celer, ingenio dicare pusillo
5.513.6   Verborum parvum natus ad aucupium.

jam miseros tandem vexare sodales
5.513.2   Tot jam frigidulis, dulcis amice, jocis.
5.513.3  Sit modus, ah, tandem, nostris parce auribus; ipsi
5.513.4   Si non vis nobis parcere, parce tibi.
5.513.5  Ne, quamvis celer, ingenio dicare pusillo
5.513.6   Verborum parvum natus ad aucupium. 514. [513.]

5.541.2   Et semel inde iteras atque iteras toties.
5.541.3  Urbe at jam tota sit nemo, cui tua dicta
5.541.4   Non rumpant caput et non cerebrum excutiant.
5.541.5  Parce, precor, tandem, tandem et miserere Quiritum,
5.541.6   Crambe eadem toties quos repetita necat. 542. [541.] In Cinnam scurrantem.

5.588.4   Haud usquam veri profluit: e scatebra.
5.588.5  Nec rectum est, resti specie sed fallit inani,
5.588.6   Error quos pessum devius abstulerit.
5.588.7  Parce igitur longis rationibus; haud mihi sensum
5.588.8   Communem ulla queat pol ratio eripere. 589. [588.] In idem argumentum.

593. [592.] In Cynnamum, se suaque narrantem.
5.593.1  Factaque mi semper tua, dictaque, Cynname, narras,
5.593.2   Quem nec amo, curo discere nec, quid agas.
5.593.3  Parce istis miserum, nugator, perdere nugis,
5.593.4   Nec placet historicus, nec placet historia. 594. [593.] In Tuccam medicum.

aures, multam praecordia circum
5.599.4   Et bilem incendens et cerebrum excutiens. 600. [599.] In molestum.
5.600.1  Parce queri, celant homines quod sensa, loquuntur
5.600.2   Nec, quidquid volvunt mentibus in tacitis.
5.600.3  Id multis prodest; prodest tibi, Postume, certe,
5.600.4   Laeva queat

Vide Ludr. n.o 106. Radelja [  Lud. 106] Ad Tullam, omnia festinantem.
5.629.1  Omnia festinas; maturo tempore, Tulla,
5.629.2   Nil peragis; studio parce, quieta, tuo.
5.629.3  Ut tibi praescriptam nil denique fiat ad horam,
5.629.4   Quamvis desideas, non minus efficies.

632. [631.] In Marianum, morbos suos continuo narrantem.
5.632.1  Si quando tibi condoluit venterve, caputve,
5.632.2   Aut aliud, matri dic, Mariane, tuae,
5.632.3  Vel medico, miserum parce at vexare sodalem,
5.632.4   Ingratam inculcans auribus historiam.
5.632.5  Ipsi condoluit si quid mihi, vix, prope curo;
5.632.6   Vis curem toties quid tibi condoluit?

5.650.2   Praefert, vitandas et petit ipsa manus,
5.650.3  Conscia nec metuit mirantis lumina turbae,
5.650.4   Atque senum spernit triste supercilium.
5.650.5  Famae parce tuae. Quid clam factura putetur,
5.650.6   Si liceat, mulier, quae facit ista palam? 651. [650.] In idem argumentum.

659. [658.] In hominem abutentem divino testimonio.
5.659.1  Plurima qui dicis, tibi nec sat cognita, saltem,
5.659.2   Quinte oro, testem parce vocare Deum.
5.659.3  Impia ne cogar posthac tua dicere dicta,
5.659.4   Quae modo nunc soleo dicere futilia. 660.

umbra sequi. 688. [687.] De Galla.
5.688.1  Quae te Galla fugit pol non irata sequentem,
5.688.2   Plectere vis pulchre, Cynname? Parce sequi. 689. [688.] In Quintum, dicentem, carmina auctoris nil sapere.
5.689.1  Quod mea nil sapiunt tibi carmina, Quinte, dolerem,

Unum hoc,
5.704.4   Maffeo scriptor sis, Lupe, dissimilis. 705. [704.] De Galliae turbis.
5.705.1  Galle, quid insanis? Coeco jam parce furori,
5.705.2   Atque sapi, versa dum tibi mente licet.
5.705.3  Arma fremunt late gentes, nectuntque catenas,
5.705.4   Et collo et manibus, debita vincla tuis.

5.819.2  Culpatur, vestris questubus aura sonat.
5.819.3  Nec laudo factum; tot questus, Postume, nolo
5.819.4   Effundi at parva re super atque levi.
5.819.5  Questu parce omni, quum millia multa virorum,
5.819.6  Thure dato, vivas tot colitis Veneres. 820. [814.] In Ponticum hominem odiosissimum.

dulci commodus alloquio,
5.831.3  Sed perdis miserum potius male salsus, ineptus,
5.831.4   Dicens multa, aegro quae male displiceant?
5.831.5  Quare alii, sinito, visant; tu visere parce,
5.831.6   Si miseret, si quid commodus esse cupis. 832. [826.] De cantoribus et poetis. Krša

5.854.2   Carmina et invitis poscere ab Arcadibus,
5.854.3  Nec modus est ullus poscendi, nec pudor; et tu,
5.854.4   Tecum et Sacchinus jam, puto, displicuit.
5.854.5  Sacro parce, precor, cineri; ne tam bonus ille
5.854.6   Esse odio per te mortuus incipiat. 855. [849.] (pon. hoc epigr. sub

5.858.4   Romulea et magnum nomen in urbe sonat.
5.858.5  Quod sibi jam debet, non vult debere poetae
5.858.6   Ingenio et cassis, Postume, versiculis.
5.858.7  Parce queri, Musamque alio converte: puella
5.858.8   Hanc sibi quod non vult, pol sapit eximie. 859. [853.]

5.898.5  Primus et ingenue, fuco procul ablegato,
5.898.6   Dicam quid pecces, quam male displiceas.
5.898.7  Quid? Vultum vertis, palles, torvumque tueris?
5.898.8   Parce irae: taceo, promere quae volui.
5.898.9  De te quod dici non vis tibi, dicere in omni
5.898.10   Unus multorum pergam equidem populo.

5.905.1  Obscurum sperno carmen, nec lentus, amice,
5.905.2   Scrutor, sed lectum vix semel abjicio.
5.905.3  Hoc tibi tolle memor dictum, multusque rogare
5.905.4   Parce, tuis quidnam versibus acciderit. 906. [900.] In Postumum equorum suorum morbos narrantem. Krša

In Postumum equorum suorum morbos narrantem. Krša
5.906.1  Quod tibi equos macies absumit lurida, questus
5.906.2   Jam decies tandem, Postume, parce queri.
5.906.3  Nos quoque jam macies absumet, Postume, ni jam
5.906.4   Istaec tandem habeat stulta querela modum.

5.908.2   Dic; facili mutus, quod juvet, aure bibam.
5.908.3  Ista piget toties audire ac discere, multam
5.908.4   Pastus ubi expleris largiter ingluviem.
5.908.5  Parce, oro; fuit esca tuo quae grata palato,
5.908.6   Auri eadem toties ne sit amara meae. 909. [903.] Qua re Varro in

In foeminam iracundam ideoque omnibus invisam. Krša
5.941.1  Clara genus, dives censum, formamque venusta,
5.941.2   Tarda nec ingenio, parca nec eloquio,
5.941.3  Sola domo in vacua moeres; te visere nemo
5.941.4   Gaudet, nemo tuam curat amicitiam.
5.941.5  Id curnam fiat, taceo: pacata monenti

non erit ulla fides. 976. [970.] Monet Postumum, ne uxorem ducat.
5.976.1  Saevus et indomitus, rapidoque ardentior igne,
5.976.2   Parce, precor, miti, Postume, conjugio.
5.976.3  Stulte, jugo tauri supponis colla furentis,
5.976.4   Continuo abruptum quod ferus excutiat;
5.976.5  Mugitu horrendo et fugiens per

5.1051.4   Haud ridet, doleo, stulta quod est nimium. 1052. [1046.] Ad Quintum vati maledicentem.
5.1052.1  Te mihi seape, ajunt, maledicere. Parce, vereri,
5.1052.2   Laesus ego referam ne tibi, Quinte, vicem.
5.1052.3  Nil opus ulcisci, quod nil nocet, at mihi laudem,
5.1052.4   Ni mea me fallunt somnia, ferre

ego terra ex humili spectoque volantes,
5.1137.8   Quoque ferant nisus Icarii video. 1138. [1132.] Stultorum satis esse.
5.1138.1  Parce istis, demunt communem quae tibi sensum,
5.1138.2   Parce istis, moneo, Cinname, literulis;
5.1138.3  Istaec vel tibi habe mysteria, provenit unde
5.1138.4   Falsi perpetuis

ferant nisus Icarii video. 1138. [1132.] Stultorum satis esse.
5.1138.1  Parce istis, demunt communem quae tibi sensum,
5.1138.2   Parce istis, moneo, Cinname, literulis;
5.1138.3  Istaec vel tibi habe mysteria, provenit unde
5.1138.4   Falsi perpetuis auctibus ampla seges.
5.1138.5  Stultorum satis est. Si quis