Your search found 2561 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2501-2561:

mentem ratio, ne coeca furore
9.184.4   Proterat insano jusque piumque pede.
9.184.5  Haec iterum atque iterum clamavi. Quo malus urget
9.184.6   Impetus in praeceps non minus ille ruit. 185. [182.] De Carthagine eversa.
9.185.1  Strata solo jacuit Carthago. Romula pubes,
9.185.2   Plora. Virtuti cos

nescis] noscis Radelja ; dicere at es veritus.
9.280.3  Praestitit et verum prudenti prodere, claro
9.280.4   Quam proceri vera voce placere minus. 281. [278.] Cum Postumo libenter, cum aliis aegre se vivere. Krša

tenui ducit quae carmina filo
9.296.2   Si recitet pingui Gallus in Arcadia,
9.296.3  Quid fiet? Fieri vidi quod saepe, placere,
9.296.4   Digna magis quae sunt, haec minus ut placeant,
9.296.5  Callimachi et spernant vestigia pressa legentem,
9.296.6   Solo qui norunt nomine Callimachum.

ordinationibus (dedit enim mihi Franciscus eas perlegendas) in priori sua dissolutione et disordine permaneant. Videbis quod totus illorum scopus futurus sit ut decreta tua seriatim in revisionem non assumantur, sed totum opus, tanquam novatorium et moderno tempori minus accomodum, reiciatur. Et ideo ad hoc antevertum omnes tuos conatus intendere et urgere debes quod, vel ad id determinandum an opus re ipsa inidoneis huic tempori novitatibus refertum sit, decreta seriatim executi debeant. 4,8 antevertum]

huius partem produxeris, primum dabis adversariis amplam cavillandi occasionem, dein negotium efficies perquam diuturnum, postremo ipsa actorum mole etiam clara alias puncta obscurabis. Haec mihi sollicitudo illa dictavit qua angor ne fortasse iustissima licet causa tua minus optatum successum obtineat. Aliud est quod ab amicitia tua maiorem in modum exorem. P. Maidachich scribit mihi desperatam litteram et me coniurat ut, quidquid possum, ad eius e violento, in quo constituitur, statu eliberationem conferam. Commovit me eius littera,

et famae posito inconsultus amore.
1.117  Haec Hecuba multo vetus est mage formula, et ipsi
1.118  Deiphobae Glauci jam credo cognita. Quid tum?
1.119  Numnam etiam vera idcirco nunc est minus? Atqui
1.120  Perjuris quamquam videar mendacior Afris,
1.121  Vatibus atque ipsis, quorum vanissima mens est,
1.122  Crede mihi, haud fallo. Nam cur et mentiar? An sic

11.82  Auspiciis excita suae et virtute potenti
11.83  Regnatricis, amat quae nata ad grandia quaeque
11.84  Una sibi cunctas cunctorum adjungere laudes,
11.85  Pacifera non arte minus quam clara triumphis,
11.86  Hoc quoque praeripiet nobis decus. Illa parentum
11.87  Miro ardore instans linguam fovet, illaque praeter
11.88  Egregios quos usque libros emittere

12.24  Ne miser assidue crucier, sed agam sine luctu
12.25  Quod reliquum est aevi, si quid reliquum esse volet sors.
12.26  Cras melius, tu semper ais: dilutior humor
12.27  Incipiet minus atque minus pervellere summam
12.28  Nempe cutem, confide. Ita spero; at crastina lux haec
12.29  Ecquando adveniet longissima? Nam quid et usque
12.30  Sperem, si voto non fas fugiente

miser assidue crucier, sed agam sine luctu
12.25  Quod reliquum est aevi, si quid reliquum esse volet sors.
12.26  Cras melius, tu semper ais: dilutior humor
12.27  Incipiet minus atque minus pervellere summam
12.28  Nempe cutem, confide. Ita spero; at crastina lux haec
12.29  Ecquando adveniet longissima? Nam quid et usque
12.30  Sperem, si voto non fas fugiente

hujus loci praestantissimum est, utinam et copiosissimum esset!
Qui liquor apponi mensis solet: hoc potiorem,
Quotquot vina bibi genus id, non hactenus ullum
Hausi ego. Si populus minus hîc numerosus, at idem
Cultior, et, cui dant operam, res nautica multis
Profuit. Hîc alius lucri fons penè perennis
Est quoque, qui verò, mox dicam, nunc juvat ipsam
Descripsisse loci faciem. Sub

haec aqua vocatur od vrjesne glavize, quod colliculum thymo abundantem sonat a vrjes, thymum. I)
Cum longe leviorque aliis ac purior, hinc est
Utilis haud minus aegrotis, quam commoda sanis:
Urbs amat, agrestesque etiam non illius undae
Nescivere decus portantes mane puellae,
Nec vacuus mercede labor. Prope germinat omnis
Vite locus,

Leni illa illabens decursu laeta suburbj A parte Occidentis, quod Pile dicitur. Aliud suburbium est a parte Orientis Plocce vocatum, quod licet domibus minus numerosum, tamen et amoenior prospectus, et deambulatio illac jucundior.
Centum ante humectat viridaria, dividiturque
In varios fontes, multae et se commodat arti.
Hujus aquae cursum

cernimus aequor
Erigere. Experti nautae cum apellere tutò
Saxosum, portuque carens nos posse negarent
Ad littus, Malphum ingredimur, dapibusque refecti
Ultro viam aggredimur pedibus, minus utque molestus
Quintili sit mense calor, de corpore veste
Detracta, impositaque humeris arcemus acuta
Palmite vitigenae radiorum spicula frondis:
Tum laeti agrestum cantantes carmina ritu

Incola subjectum descendens ad mare captu
Sardarum hac etiam fit dives in aequoris unda.
Lanae erat haec multum regio olim, ac mellis abundans,
Nunc minus, ut coepta est industria, amorque laboris
Imminui. Quid enim videas modo? Ludere talis,
Fumificaeque dies haustu consumere frondis,
Vina haurire, lyraque insulsos edere cantus:
Cura

Praefixa, et carmen decorat quoque nobile portam.
Verùm his haud pariter respondent caetera, quaeque
Visere sperabas, minime aspicis, area namque
Parva urbi, atque, minus capiendo quae apta, figurae,
Rara domus, templumque triplex, populique viritim
Quodque caput facile numeres, nam parvus; at hujus
Egregias terrae fruges consumere natus.
Exiguo

veniens nam terram oleaster inumbrat
Plurimus: innumeris hinc patrum industria colles
Palladis arboribus texit, sequiturque nepotes
Cura eadem; pars multa soli sed et illius expers
Culturae tamen omnis adhuc: minus insula sic est
Dives opum. Haec subita navim jactante procella
Tuta aperit nautis haud unius ostia portus, Horum nomina sunt Portus dictus Rosso,

Hîc domus, accedunt, cum lis insurgit, agrestes,
Et cunctis plerumque eadem, de finibus agri.
Judicio assistunt Melitae quatour, hique
Cum Praetore ferunt pariter suffragia, cujus
Si minus arridet sententia, rursus in urbe
Fas est ad gravius litem deferre tribunal.
Eximios aperit portus haec insula, classis
Quisque capax magnae est, celso quoque vertice montes
Illa

accipiant, quantum sinit arcta supellex,
Pluribus esuriem haud dubitant exinde diebus
Ferre ipsi, hospitii accendit sic gloria pectus.
Ad cultum mediocre solum, sed fortia multò
Fert vina, et varios fructus: minus apta serendo
Frumento tellus; nec quod satis, incola verrit,
Secum ex urbe tamen cum vendita ligna reportat
Queis plenos lintres vehit huc plus mille quotannis.
Maximus hinc illis

sic opportunus, ut unum
Continuumque latus credas, ni angusta meanti
Hàc tibi per medium se se maris ostia prodant.
Non hîc ulla domus, se vitibus undique laetis,
Atque oleis scopulus tamen induit: haud minus et pars
Adversa, haec gregibus pascendis insuper apta.
Hinc fit, ut hibernis huc mensibus incola tractus
Oppositi traducat oves, cum parcior herba
Se penes: illi ultrò viridantes pascere saltus

Coenobiis voluere viros. Heu! non tamen illo
In caetu usque agitur, vox dia quod imperat, et mens
Conscia quod suadet Recti, nam caeca cupido
Saepe minus dignis favet, et suffragia vincunt.
Repperio in nostris, siqua est ea gloria, fastis
Ex urbe avectos misera, cum tabida vulgus Ultra medietatem

exitio; nam barbara regna
Dum Lybiae Carolus vult subdere, multaque classi
Nostra suae puppis se adjungit, nunc fera frangit
Tempestas, nunc hostis habet, mersatque profundo.
Nec minus Afrorum terris heu! noxia nobis
Unda Tagi, quamvis tu Lusitana, Philippe, 33 Philippus II. Hispan. rex potitus fuit Lusitaniae regno anno

Excidium, Austriacae post debellata Viennae
Moenia cum nostras victor referatur ad oras.
Di melius! Ferro ut cervix huic secta, quievi,
Quàque licet, sequor informes reparare ruinas.
Nec minus a patria procul, Odrysiasque per urbes
Pars gentis nonnulla meae, quae vivere frugi
Assueta, et priscos mores servare, parandis
Mercibus utiliter vitae per mille labores
Strenua navabatque operam, et sine

pellem, nigra sed usque magis
Lana fuit capri. Cloris dum talia cernit,
Nel peragis, dixit, fit magis ipse niger.
Tu vestem toto componis mane, comamque
Pastor ait, forma sed minus usque places. (71) Di Eustachio Manfredi

adire viam
Sors jubet infelix et ineluctabile fatum;
At quamvis legem fallere Persephones
Haud homini liceat, tamen hoc genus aerumnosum
Artis Apollineae saepe eger auxilio,
Aut minus ut crebri densentur funera vulgi,
Nec tanta ad Stygias praeda vehatur aquas;
Aut aliquod miseris ut certa in morte levamen
Adsit, ne morbus multimode excruciet
Jam desperantes vitae lucemque

quoque plebs tertio est fidelis custos multarum cantilenarum, culturae linguae deservientium; cum sicut ubique Poetarum authoritas in linguae cultura magnae semper fidei fuit; ita apud nos ejusmodi sacra et profana carmina multiplices praestent usus; nam non minus de bello aut pace, viris principibus aut militaribus ducibus; moribus item et consuetudinibus aut ritibus et indole populi memoriam retinent; quam etiam de vocum proprietatibus, syllabarum quantitatibus totiusque linguae genio ideam praebent.

eminentiore, ac tam gracili et infirma totius corporis habitudine, ut naturam in illius animo magis quam corpore fingendo exornandoque liberalem fuisse putaveris. Erat insuper ita debili oculorum acie, ut non nisi proxime objectas oculis res videret. Valetudine usus minus prospera ut plurimum degit in lecto libris, chartisque instrato. Gravis nimium atque severus prima fronte, sed tanta revera erat comitate et facilitate, ut suavissimi ejus mores ad omnem rationem humanitatis accommodarentur. Cum in coetu aderat, vel in conviviis

senis, et vindice Phoebo?
1.1.68  Hoc ego non faciam sanus: quamvis neque durum hoc,
1.1.69  Nec sit difficile. Atqui quod caput omne, reique
1.1.70  Totius est summa, hac re nil minus utile. Nulla
1.1.71  Notior in vulgus manavit fabula, quam Argis,
1.1.72  Persepoli, Romae, Thebis, Lacedaemone, Athenis
1.1.73  Persimiles proceres compto esse novoque

1.5.62  Urtica, et tribuli incultis nascuntur in hortis.
1.5.63  Induit atque novum idcirco Sapientia nomen,
1.5.64  Ambitioque novum tituli quaesivit honorem,
1.5.65  Quo minus in rebus solidi fuerat. Genii ergo
1.5.66  Atque Repertores passim audivere leporum.
1.5.67  Quilibet insanus jure hoc mactetur honore,
1.5.68  Qui coram populo, in buccam quod

ineptorumque nimis studiosa puella.
1.8.179  Fallitur hic nemo cordatus: tu mihi tanti
1.8.180  Indocte obtrectator, non es, ego ut tibi scribam.
1.8.181   Si res ipsa minus tibi, vel quia parva, probatur,
1.8.182  Vel bona materies Satyra quod tangitur acri
1.8.183  Immerito, laudari, aut certe digna sileri,
1.8.184  Nescio quid tibi nunc oculos

1.9.5  Pone patres titubant: titubat plebs pone sequendo
1.9.6  Cetera. Jam parvos omnis matercula natos
1.9.7  Imposita mittit larva invisisse propinquos,
1.9.8  Non minus illa aliis fore, quam sibi, credula pulcros.
1.9.9  Quin etiam octavo experrectus denique lustro
1.9.10  Cereus Endymion processit, seque procellis
1.9.11  Inseruit temere, non

intolerabilior, ludique magistro,
1.9.191  Unde mihi optatam dederit fuga sola salutem.
1.9.192  Heu fuge! et aerumnae caput eripe Grammaticorum!
1.9.193   Fabula, vel minus tamen haec incommoda penset,
1.9.194  Dum teneat dulci te captum errore voluptas.
1.9.195  Putida nescio cui conscripta est fabula scurrae
1.9.196  De trivio, angustis quem

est, promitque hac arte lepores.
1.9.201  Sed puta Aristophanem, aut Plautum scripsisse. Quid inde
1.9.202  Actio Pantolabo qualis, qualisque Neaerae?
1.9.203  Si tragice insanit, minus est furiosus Orestes.
1.9.204  Comica si tractat, tam socci est hospes in arte,
1.9.205  Quam lanius, ferro si militis accingatur,
1.9.206  Desipit in jure aut praetor cum

censes faciat pars cetera faecis Achaeae?
1.9.221  Haec ego cum videam, pravum ridebo profecto
1.9.222  Judicium, atque bonis male sensibus artibus aptos.
1.9.223  Non minus ac si forte aliquis pro acipensere, sive
1.9.224  Apponat pro mulo viles helluo scombros,
1.9.225  Seque putet laute tamen et coenare beate,
1.9.226  Hunc merito insanum, aut

tamen atque laborem
1.12.125  Majorem affert, quem nullus pensaverit usus.
1.12.126   I, cape, et optatos Nireu pulcherrime amictus
1.12.127  Indue: sume supercilium non veste minus, quo
1.12.128  Dalmata Caesareis tiro se miles in armis
1.12.129  Extulit.A quibus exspectas te coetibus iri
1.12.130  Visum? Saturnalia nondum: non choreae, non

et tot ini rationem, et computa. Adhuc ne
1.16.127  Invenisti aliquid? Potuit defendere amicum
1.16.128  Sublimi eloquio, aut civi depellere litem?
1.16.129  Nil minus: omnino infans, nec potis hiscere verbum est.
1.16.130  Quippe horret causas, et ferrea jura perosus
1.16.131  Grande negat coeno ingenium mersisse forensi,
1.16.132  Crassus

Nequidquam primo incipiens tu contra ab Homero
1.18.95  Contendes, priscos apicem tenuisse leporum
1.18.96  Acris ob ingenii, et praestantem judicii vim.
1.18.97  Quoque minus primo naturae a fonte remoti
1.18.98  Puros libarunt latices melioris aquai,
1.18.99  Hoc magis ad nos haustus demisisse salubres.
1.18.100  Quos si quis tollat fontes,

legas, patriaeque domus, securus honorum
1.18.176  Et populi, tacitam secedas tutus in umbram.
1.18.177  At tu mente mala, tu Diis agitatus iniquis
1.18.178  haudquidquam minus in praeceps ruis, atque domo jam
1.18.179  Egrederis, pedibusque viae divortia carpis
1.18.180  Publica: jam vulgi liberrima praetereuntis
1.18.181  Ridet te indignatio:

deplorans flensque labores
1.20.124  Immanem queritur vappam, et genuisse nepotem,
1.20.125  Qui sibi congestas male perdat opes. Species hae
1.20.126  Affines nobis sunt: nec minus aut aliter, quam
1.20.127  Laevina, et Vibius, peccarunt saepe poetae,
1.20.128  Sexcentis cum aeger vitiis fractusque poeta
1.20.129  Virtutis speciem arripiens, censorque

Subjicit ante oculos ficta exemplaria veri.
1.21.18  Sic delectandi, atque ars opportuna docendi
1.21.19  Conspirat mire simul, et conjurat amice.
1.21.20  Praxitelesne minus, minus est complexus Apelles?
1.21.21  Cecropia sed enim qui fulmina torquet ab arce
1.21.22  Juppiter, ac subito caelum tonat omne fragore,

ante oculos ficta exemplaria veri.
1.21.18  Sic delectandi, atque ars opportuna docendi
1.21.19  Conspirat mire simul, et conjurat amice.
1.21.20  Praxitelesne minus, minus est complexus Apelles?
1.21.21  Cecropia sed enim qui fulmina torquet ab arce
1.21.22  Juppiter, ac subito caelum tonat omne fragore,

1.21.73  Non carpo, miror magis, et vestigia adoro.
1.21.74  De citharis mihi sermo est, et sententia mutis,
1.21.75  Ipse lyram sine voce Deus si tangat apollo.
1.21.76   Quo minus ars naturam imitatur musica, ad istam
1.21.77  Quove magis tendit crassa ac rudiore Minerva,
1.21.78  Tanto infra reliquas artes depressa jacebit
1.21.79  Quo servi ritu, quo

magis tendit crassa ac rudiore Minerva,
1.21.78  Tanto infra reliquas artes depressa jacebit
1.21.79  Quo servi ritu, quo humilis plebecula censu.
1.21.80  Illam posse minus, quam fit saxo, aere, colore,
1.21.81  Si vinco, palmam Phoebo dabis, atque Camenis.
1.21.82  I, tabulam pinge, o pictor: duc marmore signum,

ELEGIA II. AD CLARISSIMOS VIROS MICHAELEM DE SORGO ET MATTHAEUM DE GEORGIIS DIUTIUS PEREGRINANTES
2.2.1  O si vel vobis mage pectora fida fuissent,
2.2.2   Vel minus Italiae littora pulcra forent!
2.2.3  Non desiderio mentem perfixus acerbo
2.2.4   Nunc ego dimidia parte carens animae
2.2.5  Errarem vitrei tacitas ad Arionis undas,

marite, nuces: laetum tibi sternuit omen
2.7.60  Dexter Amor. nunc, nunc sparge, marite, nuces,
2.7.61  Felix prole canum, longoque future nepotum
2.7.62  Ordine, non minus ac quae supera alta tenet
2.7.63  Centum prole Deûm felix Berecynthia mater.
2.7.64  Sic tua per procerum limina progenies,
2.7.65  Perque domos altas, et pulvinaria

3.1.80  Et merito quibus ipse parens applaudat Homerus,
3.1.81  Cum audiet Iliacas acies, tractataque quondam
3.1.82  Bella sibi. Quid? num Siculas egisse capellas
3.1.83  Est minus, aut docti ad normam scripsisse Catulli?
3.1.84  Interea summo Rhacusae it gloria caelo.
3.1.85  Quam numquam illius pigeat (tibi spondeo) alumni,
3.1.86  Lucida qui exiguo

3.1.90  Ac ne forte putes facilem legisse tuis te
3.1.91  Materiam numeris, ut cum dictata magistri
3.1.92  Dant pueris, quaeso, paucis ita collige mecum,
3.1.93  Ut facilis minus est epicis res comica rebus
3.1.94  Angustos propter fines, et verba, stylumque
3.1.95  Communem, longe sic vincit fabula soccum,
3.1.96  Quae omnia versiculis paucis

me
4.3.12  Tangit amor dapis, atque somni
4.3.13  Amore perclusum graviter tui,
4.3.14  Vicina quem urbi dum propero in loca,
4.3.15  Nuper minus belle valentem
4.3.16  Corpore languidulo reliqui.
4.3.17  Salus Deorum coetibus assidens
4.3.18  Regina, sceptrum Juppiter aureum

Literarum patriique sermonis amicis a Mihanović a Petropolje Croata S. Sunt qui scripto sermone alloqui Concives ingratum sentiunt. Ipse ni fallor, non errant. Aliquibus enim, qui scribit, multis, quod scribit, minus probatur, aliis utrumque. Verum illa, quae Patriam eminenter attinent, commemorans, ex argumento suo commendationem sibi tutellamque pollicetur: laude alioqui semper dubia, nulla gratitudinis ambitione. Venetiis anno superiore commoratus bibliothecas

luci publicae dari haud possint. Ex eo excellentiae vestrae humillime supplex sum, quatenus mihi ad suam sacratissimam majestatem mox recursus litteras recomendatorias ac suas potentissimas vires interponere gratiosissime dignaretur. De quo altissimo patrocinio eo minus dubitare praesummo, quo propius praefatum objectum nationis excellentiae vestrae altissimo praesidio atque amori concreditae commodum et decus attingat et quo clarius jam eatenus conplures regni Croatiae inclytae Jurisdictiones nationis desiderium in reccommendatoriis mihi gratiose

longam tribuat Senectam
1.75  Ut Tibi clemens benignusque servet
1.76   Nomen in aevum,
1.77  Quod lyra Vatum celebrare nullus
1.78  Sat potest, multo minus ipse vilis
1.79  Facta condigne memorare Vates
1.80   In mea vota.
1.81  Grata carpendo thyma per molestos
1.82  Collis exelsi frutices,

a seculis uniformem scribendi rationem anhelabant: sed cum ad id obtinendum quilibet studio partium ductus propriam prae ceteris commendaret, nec meliorem dari posse sibi persuaderi sineret, factum est, ut res continuo sperato caruerit effectu. Non te latet, saltem ita accidisse etiam, ut si quis minus expertus diversos illyricos libros inspiciat, ipsi totidem linguae appareant, quot in Illyrico provinciae aut etiam auctores existunt. Ingenti huic malo medella adferrenda erat, — et cum provinciae illyricae ex quadam zelotypia nulli e sui medio orthographiae praeferentiam tribuere velle

po­stavljam, jerbo ako nisam Tvojom svesti i Tvojimi načini obdaren, Narodne dike duhom ništa manje od Tebe ćutim se razgrian i podžežen. Primi dake moga Čubranovića Jegjupku kao najlěpši cvět, koga je Dubrovački vart za jezika našega diku uzgoijo, i mene u kolo Tvojih priateljah, molim Te, pridruži. Iz Dubrovnika na 21. Listopada 1837. NB. Si Tibi haec epistola ita, ut ego illam descripsi, aut forte inscriptio minus placeret, Tu deme, adjunge, muta quod volueris, aut sepone totum, si Tibi visum fuerit.

radius vix carceris antro,
Natorum et quatuor me sum speculatus in ore,
Ambas ipse manus nimio moerore momordi. 45
Me velle hi èsse rati, consurrexere repente
Sic fantes: genitor, nostra tu vescere carne;
Nani minus id doleat, tolle haec quae membra dedisti. 48
Ne mage moereret soboles mihi cara, quievi.
Lucem illam, atque aliam taciti transegimus omnes.
Cur, dura, haud barathrum reserasti, terra, dehiscens? 51
Ast ubi quarta dies caelo dimoverat

horrificae clausisset lumina vitae,
153  Sola haec verba foret Calinka ex ore profata,
154   Krunoslava minus sensisset pectora tangi,
155  Addidit ista tamen. Korevsko virgo placere 155
156  Assiduis sensim curis sed coepit, et usu.

procerum solio deiecit ab alto.
185  Quî modo non trepides, stat contra si exercitus omnis? 185
186   Quum mala bina premunt, horum minus elige solers.
187  Sit caput abscissum nobis, te sospite, Caesar.
188  Sedare hunc miti vellem ratione tumultum,

119  Decidit excussus, rursumque invadere nitens
120  Labitur, atque ruens occumbit morte cruentâ, 120
121  Moenia quoque situ minus extolluntur in altum,
122  Subsilit huc nigri Karkutius incola montis,
123  Igniti ast ictus revolutum funere mergunt.

277  Expectanda sibi, retro vestigia ferre
278  Nititur arma inter, stricto protectus et ense,
279  Evasit donec, minus alta ubi moenia surgunt.
280  Saltu hîc desiluit, sociis se iunxit et armis. 280
281  Hoc ausu attonitus clamat Dilaver in altum

Ille nec est ultor, nec Turcicus explorator,
Stipator verum Smail-agae est, Novica fidus:
Turca ferus, Montis Nigri metus ac timor instans,
Et notus senibus puerisque; nequitur ab ipsis 110
Transferri nymphis et eo minus a pede firmo
Ipsius Nigrum per Montem luce diurna.
Ignivomam ballistam armo suspenderat ille,
In cinctu magnus culter binaeque pusillae
Ignivomae frendent ballistae saeva minantes, 115

gymnasia classica sunt clausa, nonnulla nova aperta, sed ita tamen, ut omnium numerus minor esset quam ante bellum. Praeterea in gymnasio quod dicitur communi biennium tantum linguae Latinae consecratur, quo fit, ut litteris non solum Latinis sed etiam omnino classicis in singulos annos minus studeatur. Cuius rei causas si quaerere velis, duas forsitan invenias, quae adulescentium animos maxime ad hoc studiorum genere deterreant: unam celerrimum scientiarum progressum, cuius omnes testes sumus, alteram vero novam civitatis rationem, quae eas praecipue artes

Simili modo, quae ex singulis auctoribus deprompserat, deficientibus ipsis libris aliisve testimoniis, recognoscere nequivit, sed, ut invenerat, retulit. Quae omnia si benevolus lector, aequus rerum aestimator, recte consideraverit, spero fore, ut multis, quae in hoc indice minus elaborata videantur, benigne indulgeat. Nihilominus in hoc elencho plurima nova adducuntur, quae litterarum Croaticarum historiae adhuc latuerunt. Lacunis enim supplendis imprimis operam navandam censui ad bibliographiam nostram id maximi momenti esse existimans.

scribere in animo habuissemus, nullas notas criticas textui subiungendas putavimus. Ad quod compensandum Marulianas nominum Hebraeorum scripturas, quot et quales sint, prout et alia quaedam communia verba, quorum forma ab usitata discrepat vel a nostro auctore minus recte allata sunt, in calce operis litterarum ordine adscripsimus adiectis necessariis emendationibus. * Hic praestantissimus codex Marulianus propria manu auctoris scriptus asservatur in Bibliotheca Vallicelliana Romae numero F 98 obsignatus. Est

Bibliographia locorum inventorum

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1794], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 21. Octobris 1794, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 802, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179410].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Stulli, Luko (1772-1828) [1804], Vaccinatio carmen elegiacum, versio electronica (), 254 versus, verborum 1548, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [stullilvaccin].

Vrhovac, Maksimilijan (1752-1827) [1813], Ad sacerdotes epistula, versio electronica. (), 442 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [vrhovacmpoziv1813].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Mihanović, Antun (1796-1861) [1818], Literarum patriique sermonis amicis, versio electronica. (), 442 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - epistula] [word count] [mihanovicaosman].

Gaj, Ljudevit (1770-1856) [1833], Epistula ad Franciscum Vlašić, versio electronica. (, Beč), Verborum 125, Ed. Velimir Deželić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [gajljepist18330214].

Babulak, Oton (1808 - 1838) [1834], Ode honoribus Josephi Matzek, versio electronica (, Osijek), Verborum 593, Ed. Nikola Matasović [genre: poesis - ode] [word count] [babulakoodematzek].

Mažuranić, Antun (1805-1888) [1838], Epistula ad A. Kaznačić, versio electronica. (, Zagreb), Verborum 1113, Ed. Milivoj Šrepel [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [mazuranicaepist].

Dante Alighieri; Getaldić, Vlaho (1265-1321; 1788 - 1872) [1864], Mortis Hugolini versio Latina, versio electronica (), Verborum 617, 62 versus, Ed. Alessandro Piegadi Neven Jovanović [genre: poesis fragmentum; poesis epica; poesis versio; carmen heroicum] [word count] [getaldicvugolino].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors].

Kravar, Miroslav (1914-1999) [1966], Oratio in conventu Latinis litteris linguaeque fovendis, versio electronica (, Roma), 712 verborum [genre: prosa - oratio] [word count] [kravarmoratio].

Jurić, Šime (1915-2004) [1971], Praefatio in Iugoslaviae scriptores Latinos recentioris aetatis, versio electronica (, Zagreb), 1646 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatio].

Jurić, Šime (1915-2004) [1979], Praefatio in editionem commentarii Marci Maruli de Veteris Instrumenti viris illustribus, versio electronica (, Zagreb), 778 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatioviris].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report