Your search found 3676 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3592-3643:

CLARISSIMO VIRO ANTONIO L. F. COM. DE SORGO PATRICIO RAGUSINO MARIA EX BARONIBUS DE ZAMAGNA COMITISSA DE RESTIIS Cum primum ex immani illa doloris acerbitate, quam mihi conjugis optimi clarissimique mors attulit, quamque non objecta rerum quarumcumque species, non temporis diuturnitas extinguere, nedum imminuere umquam poterit, paululum me recepi, statim de poeticis ejusdem lucubrationibus in lucem emittendis cogitavi. Sic enim fore perspexi, ut a me praeter lacrymas aliquid certe

MDCCLV. Parentes habuit Antonium Restium, et Magdalenam Gradiam, genere et probitate spectatissimos. Vel ab ipsa infantia optimis praeceptis institutisque informatus da eam laudem contendit, qua plures ex Restia, Gradiaque familia claruerunt in literis, et publicarum rerum administratione. Primum Latina grammatica privatim domi imbutus est, deinde Ragusae humaniorum literarum studiis instructus ab hominibus Societatis Jesu. Qualis, quantusque in re literaria futurus esset, jam inde indubia dedit indicia. Polebat enim mentis

de patrio more sumsit, et majori, ut vocabatur, consilio Reipu- blicae adscriptus est. Patre non multo post e vivis sublato cum Francisco et Sigismundo avunculis suis Italiam peragravit: quod iter Iunio licet adolescenti plurimum profuit cum ad multiplices rerum cognitiones, tum ad ingenii maturitatem. Quidquid enim viatoris studio, et attentione dignum offerebatur in singulis urbibus, id omne diligentissime notavit Junius. Romae familialiter usus est concive suo Benedicto Stayo summo illo viro, qui Lucretio fere par

vitam, et studia ordinanda contulerit. Tradita enim uxori suae rei familiaris cura, a qua semper abhorruit, posthabitaque recentiorum gentium literatura, quam probe noverat, Graecis, Romanisque literis totum se dedidit. Jurisprudentiam, homini publicarum rerum procurationem inituro pernecessariam, excoluit impense, exorsus a jure Romano, cujus cognitio viam sternit ad cognitionem legum patriarum. Quo quidem in studio, etsi magistrum neminem habuerit, ita tamen profecit Junius, ut nulli in patria secundus per viginti

sul patriotismo, quamque apud Michaelem Sorgium virum in primis eruditum, et artium literarumque fautorem egregium recitaverat, cum statis diebus ter in mense, dum viveret, illum adiremus. In hoc enim opusculo Italae dictionis puritate atque elegantia rerum dignitatem exaequat Junius: ostenditque insuper, dum Reipublicae malis atque incommodis occurrere studebat, quanto amore et charitate patriam suam complecteretur. Ex locupleti jurisprudentiae penu hauserat praeterea Junius civilem prudentiam,

exaequat Junius: ostenditque insuper, dum Reipublicae malis atque incommodis occurrere studebat, quanto amore et charitate patriam suam complecteretur. Ex locupleti jurisprudentiae penu hauserat praeterea Junius civilem prudentiam, magnarumque rerum gerendarum usum: unde anno MDCCXCII senator factus est: et post annos quinque Reipublicae princeps renunciatus unanimi omnium Patrum consensu atque plausu. Siquidem magna ille in dicendo facundia praestitit, sum- mo in administrandis rebus consilio,

et simulacris poetarum propriis ornentur ac illustrentur. Quare ut res inventas expoliret ornatius, quos toties legerat, et fere memoria tenebat classicos scriptores, iterum ac tertio pervolutandos explanandosque suscepit; Horatium in primis, quem raptus ab ipsa rerum similitudine imitari, et experimere conatus est. Hinc eadem illa ratio penes Junium omnia accommodatis verbis dilucide exponendi: hinc illa venustas atque festivitas personarum, quas induit pro sua cujusque natura ac conditione: hinc idem saepe, mos

Restii Satyris si quid obscurum interdum videatur, id auctori vitio tribuat quasi principum scriptorum ac Horatii in primis Satyrae legantur sine interprete. Nemo sane eos subobscuros esse queritur, quod sint vel grandes verbis, vel crebri sententiis, vel compressione rerum breves: ex quibus obscuritatem effici ajebat Tullius de Alcibiade, Critia; Theramene, aliisque Graecis. Nos equidem Restio auctores fueramus, ut Satyras suas apositis notis et interpretationibus illustratet: quod quidem ille de omnibus

Proh quanta Aonidum pollebat Restius arte,
Par, Albi, numeris par tibi, Flacce, suis!
Quam catus historia, doctrina imbutus et omni:
Hac Chrysippo, illa proximus Herodoto!
Quid quod erat rerum spes, et tutela mearum?
Et foret…! ante diem Restius heu periit. F. DE POZZA. URBANUS APPENDINI E. SCHOLIS PIIS AD

ultra legem senior Juvenalis honesti?
1.1.82  Perlege vatis opus, nostrique ediscito ab illo
1.1.83  Temporis historiam: modo tantum nomina mutes,
1.1.84  Res eadem mansit, rerum et mansere colores.
1.1.85  Visne haec ut repetam rursum, crambemque recoctam
1.1.86  Apponam, et stomachum moveam bilemque legenti?
1.1.87  Quid, quod et haec altis animo

piperi, aut ibunt in pallia scombris.
1.1.130   Incipiam... Cecidere manus, viresque parantem
1.1.131  Defecere statim... Provisae copia frugis
1.1.132  Ante oculos jacet, et series rerum ordine pulcro
1.1.133  Digesta est, propriumque locum sortita tuentur
1.1.134  Singula: jamque parata mihi est extensaque tela.
1.1.135  At quonam, quaeso, tabula haec pingenda

deliciis sunt otia, nocte dieque
1.2.251   Carpito felices Bacchi sub numine somnos.
1.2.252  Utilius sic vestrae ierint oblivia vitae,
1.2.253  Solbria ineptarum quam tanta negotia rerum.
1.2.254  Fors nova praecipites reparabunt saecula mores
1.2.255  Haec nos inculto viventes rure putamus.
1.2.256   Rustice, vicisses, risum si

recudit.
1.3.53  Pol, scite docteque! Viri sapientia mira
1.3.54  Illius! Ille quidem regali dignus in aula
1.3.55  Publica ad arbitrium moderari commoda rerum!
1.3.56  Omnia perlegi, atque animo mecum ante peregi.
1.3.57  Liberius, quod visum est, dicam. Aut bellum erit, aut pax.
1.3.58  Rursum, vel sine sanguine pax erit: acria vel

Hae mihi sunt nocte atque die artes: saepe legentem
1.3.87  Deprendit me sol ad vivam mane lucernam.
1.3.88  His studiis aevi res gestas addo vetusti.
1.3.89  Optima fax rerum sunt facta antiqua novarum.
1.3.90  Nil ego crediderim fieri non posse: sed idem
1.3.91  Pleraque difficile fieri contendo. Quid ultra?
1.3.92  Frumento naves trajecit barbarus

rei tempusque modumque gerendae,
1.3.126  Castra locat, parat insidias, et praelia miscet:
1.3.127  Invadit, pugnat, vincitque et vincitur idem.
1.3.128  Exitus hic belli, rerum hic est ordo futurus.
1.3.129  Discite, Mamurram multo haec vidisse prius, quam
1.3.130  Quidquam evenit. Humo dein pergit tollere laenam,
1.3.131  Atque loco cyathos rursum

etiam tu scandere turres
1.4.33  Aude, ut Pleiadasque Hyadasque, et Orionis ensem,
1.4.34  Arcturumque scias liquido dignoscere caelo.
1.4.35  Sic te multa virum, multa et prudentia rerum
1.4.36  Tollet humo, et populo secretum parte locabit
1.4.37  Summa, primores inter, famaeque beabit
1.4.38  Nectare, erisque bonus, sapiens, et fortis, et acer.

inter, famaeque beabit
1.4.38  Nectare, erisque bonus, sapiens, et fortis, et acer.
1.4.39  Sed quid me vana lacto spe credulus? An non
1.4.40  Sensisti, quali ludamur imagine rerum?
1.4.41  Frontis prima fides simul et me decipit, et te.
1.4.42  Omnia quippe redux haec nostra fefellit alumnus
1.4.43  Auspicia, et monitus praeceps elusit inanes,

fas risisse) Solonis:
1.5.137  Jura domi scribunt, legumque volumina dictant
1.5.138  Non sano toleranda homini, prelisque ministris
1.5.139  Proponunt populo. Discordia garrula rerum!
1.5.140  Nam Graeca assuitur Romano fimbria panno.
1.5.141  Calcei ab Aegypto veniunt, a Perside mitra;
1.5.142  Fervet opus Creta, Etruscis,

mitibus et quaenam sit gratia pomis.
1.7.31  Horti de recta, atque agri ratione colendi
1.7.32  Pauca loquar. Plenis docuit me lectio libris.
1.7.33  Forsan et haec olim rerum tibi copia profit!
1.7.34  Hei mihi! quale malum nostris hoc accidit hortis.
1.7.35  Non glacie saeva levius, nec grandinis imbre!
1.7.36  Nullo sevisti lactucas ordine:

1.7.52  Pol! Ego nostra tibi non sanus oluscula credam.
1.7.53  Insumsisti horto aetatem, seniumque tibi instant,
1.7.54  Nondum prima tamen patuit ratio tibi rerum.
1.7.55  Turpe colono agri nescire elementa colendi.
1.7.56  Disce ideo nunc a me. Vill.Arrectis auribus asto.
1.7.57   Po.Non faba proveniet, non illi beta colono,

tunc revoces, retrahasque ruentem?
1.8.125  Nec vitiis sine magnis vixit Horatius. Ad nos
1.8.126  Immortalia pervenere poemata vatis.
1.8.127   Maxima sugilles igitur si opprobria rerum,
1.8.128  Aut magnum exitium integris hoc, quod mihi jactas
1.8.129  Tam vehemens, Satyrarum opus afferet, irrita sive
1.8.130  Torquebis jacula in sontes, quibus aerea

conclave, agitur res si qua domestica forte,
1.9.155  Pictoris Rutubae scelus omnia, rusticitate
1.9.156  Sordibus atque situ merito ridentur, et id sunt,
1.9.157  Quod rerum prima fuerant ab origine, quando
1.9.158  Prima ferunt plaustris vexisse poemata Thespin.
1.9.159  Urbanae nimium hae sunt res, homini et mediocri
1.9.160  Ut sum ego, vix

vitae male sana prioris
1.15.134  Pandere consilia, atque palam de follibus altis
1.15.135  Testari, et magna nequidquam voce fateri.
1.15.136  Caeca pusillarum, ridendaque gloria rerum
1.15.137  Ut nocuit nobis! Haec una superbia adegit
1.15.138  Pertaesos nostri misere, patriamque perosos
1.15.139  Ire tot atque redire vias, tot

manu tacitus non parva volumina libri
1.15.220  Ingentis volvit, fixisque pererrat ocellis;
1.15.221  Et totam haurit, doctis quae est sapientia chartis.
1.15.222  Hanc rerum speciem mirantem, et discere aventem,
1.15.223  Quod genus hoc hominum, quo solvant crimine poenam,
1.15.224  Opportuna monet foribus suspensa tabella.

heros.
1.15.234  Praelia quanta viris verbosa agitata taberna!
1.15.235  Quot motae classes! Hominum qui sudor, equûmque!
1.15.236  Quae caedes! Sed quanta simul prudentia rerum,
1.15.237  Quanta virûm! Dedit haec sensisse futura, et in aula
1.15.238  Suppositos cineri tutoincessisse per ignes,
1.15.239  Et procul innexam olfacere, aut innectere

solis radii, tremuilae neque cornua lunae
1.15.322  Defecere umquam: lucet, mirabile visu!
1.15.323  Ignis uterque, modisque infundit lumina miris.
1.15.324  Mira omnis rerum facies, natura nec illa est
1.15.325  Huic nostrae similis. Gratissimus ordo, vel error
1.15.326  Nescio qui diverso eduxit foedere leges
1.15.327  Diversas, moresque novos

nunc perlegit illos,
1.16.117  Inde sapit puer, et meditatus grandi pallet;
1.16.118  Nescio quae submissa infrendens voce loquutus
1.16.119  Nota mathematicis peregrina vocabula rerum,
1.16.120  Flos delibatus sophiae, Phoebique medulla.
1.16.121  Et si forte udo est correptus frigore noctis,
1.16.122  Tussit, ut aegrotus tussibat Horatius olim.

1.17.44  Aeris, alta petunt si quando, at frigore rursum
1.17.45  Devexo quoties recidunt per tenuia lapsu.
1.17.46  Non tamen iste vices ostendere tempestatum,
1.17.47  Sed rerum longe graviorum aptissimus humor.
1.17.48  Nam si quis juvenum pluma pulchellus ab ista
1.17.49  Urbana tunicae ventosus honore recentis,
1.17.50  Vociferans peregrinum ore

pulcri
1.18.101  Omnia sustulerit: veterum haec quoque gratia tota est,
1.18.102  Quod jam de vestris vix unus forte magistris
1.18.103  Haud illos memoret, queis tanta est pagina rerum.
1.18.104  Haec utcumque tibi dixisse videbere docte,
1.18.105  Collecta in te ira longum, invidiaque furentes
1.18.106  Omnes incurrent violenti, et calcibus, atque

et aestu
1.20.29  Abrepti caput explora, cerebrumque poetae.
1.20.30  Quae capiti, emoto et qualis fortuna cerebro est!
1.20.31  Quantum et quale chaos! quae forma sine ordine rerum!
1.20.32  Quam dispar species, et inextricabilis error!
1.20.33  Mille ubi Marte pari, prodire in luminis auras
1.20.34  Decertant, vasta et se agitant deliria mole:

monstri cerebro quid non ebullit in illo!
1.20.71  An Chaos antiquum, an quidquid jam fabula mendax
1.20.72  Audet in historiam, veteris deliria saecli,
1.20.73  His rerum monstris conferre ex parte valebis?
1.20.74  Philosopho ergo eadem, atque eadem est sapientis vati.
1.20.75  Quippe pari indigestarum ex farragine rerum
1.20.76  Per contraria

deliria saecli,
1.20.73  His rerum monstris conferre ex parte valebis?
1.20.74  Philosopho ergo eadem, atque eadem est sapientis vati.
1.20.75  Quippe pari indigestarum ex farragine rerum
1.20.76  Per contraria tot, per inepta volutus uterque
1.20.77  Informem expromit post haec fastidia fetum.
1.20.78  Atque id amicorum est quod dicimur ore poetae,

coetus, et miscet seria ludo.
1.21.54  Sic quoque vita virûm non ordine constant in uno.
1.21.55  Excipit ambitio, aut ardor male sanus habendi
1.21.56  Spem longam utilium rerum, dubiosque timores:
1.21.57  Invidiam, atque odium furor exitiabilis irae
1.21.58  Post sequitur, praefert ventosa superbia gressus.
1.21.59   Haec tibi praefari quodammodo

nitideque notarint,
1.21.110  Ni res quaeque rei, et parti pars haereat apte,
1.21.111  Monstrum informe odi, quoniam neque lucidus ordo,
1.21.112  Nec rerum series, junctura nec apta tenebras
1.21.113  Discutit, unde queam obtutu dignoscere claro,
1.21.114  Utrum agitur vere tali res digna dolore.
1.21.115  Ad fletum frustra speres

rebus, et artibus unus
1.21.157  Propositus finis. Desperes posse docere,
1.21.158  Quisquis es, o fidicen, verso qui pollice vulgus
1.21.159  Occidis populariter, in vitia omnia rerum,
1.21.160  In quodcumque nefas miserandam vertere plebem
1.21.161  Callidus, emollire animum, imbellemque tenellis
1.21.162  Sensibus instillare, malumque cupidinis

facit, aut pote si quid
1.21.169  Nequius in tota servorum extare caterva.
1.21.170  Temporis at quaenam ars impensi damna rependat,
1.21.171  Seria quo poterant fingi tot, tantaque rerum?
1.21.172  Quare age, Antoni, et sana praeeunte Minerva,
1.21.173  Projice plectra manu: meritis da cymbala flammis,
1.21.174  Mentis et egregium studia ad meliora vigorem

a prima, primisque ineuntibus annis,
1.22.76  Semper cum primis vixi, et melioribus urbis,
1.22.77  Illos sectatus, quorum aut sapientia princeps,
1.22.78  Aut usus rerum, et cultura urbanior esset
1.22.79  Aptior ad virtutem animum informare tenellum.
1.22.80  Sic mea non ludo est, scortisque exacta juventus,
1.22.81  Dum audire illos, cum

1.22.109  Nil praeter stulta, inconcinna, amentia, vana,
1.22.110  Communis veluti sensus longe exul abisset,
1.22.111  Inter tot nugas hominum, et fastidia rerum.
1.22.112  Mireris, mea quod Satyram indignatio fecit?
1.22.113   Sint satis haec. Venia indignus, si plura referrem.
1.22.114  Sed plura ad vitam, et mores facientia

1.23.63  Rimari, vulgique efferre arcana per aures.
1.23.64  Quid ni! vix uno haec constat sapientia nummo!
1.23.65  Doctrinarum apices etiam, mersasque profunde
1.23.66  Rerum notitias abstrusarum, atque latentum,
1.23.67  Forte leves, si vis, sed certe difficiles, quas
1.23.68  Propter philosophi certant adeo, et tot iere
1.23.69  In sectas nulli ut

conetur more, styloque
1.23.110  (Sit licet ille ipsius Telemachi aureus auctor)
1.23.111  Se versus faciendi artem nescire fatetur.
1.23.112   Hoc rerum motu paulatim, et grandibus orsis
1.23.113  Defluxere ad inane typi: ceu cum pareret mons,
1.23.114  Magna olim in terris erat exspectatio, at ecce
1.23.115  Ille parit murem.

et flores haec belle se induit, et ver
1.24.172  Laetum agitat, nec pomis, nec fructu utilis arbos.
1.24.173  Hinc nova seditio. Dubitandi hinc nomina magna
1.24.174  Arcesilas, rerum et Pyrrhon extrema sequuti
1.24.175  Edicunt: Sciri nil posse omnino. Academi
1.24.176  Scinditur in geminas studiorum factio partes.
1.24.177  Ecce coronatus, Syrio et caput

Deerat Amor: sancti pulcherrima deerat Amoris
2.8.42  Fax: hoc ipsa quoque est pulcrior igne Venus.
2.8.43  Quo tu cum velles nos leniter igne beare,
2.8.44  Scilicet has rerum diceris isse vias.
2.8.45  Principio sentire suae cum munera laudis
2.8.46  Posset homo, et cujus quaeque opis indigeat
2.8.47  Natura ingenito quiret deprendere sensu,

Tamesin Gaeus, Tuscum Pignottus ad Arnum
3.1.35  Par opus aggressi miseram fecere ruinam;
3.1.36  Nec pulcrum ingenium, numerorum aut mira venustas
3.1.37  Profuerunt quidquam, rerum nec lucidus ordo.
3.1.38  Nam semota nimis vulgi a ratione sequuti
3.1.39  Naturaeque ipsi non responedentia rectos
3.1.40  Haud bene restituunt exempla per invia mores,

nova, et omnia solers
3.2.11  Verba minutatim, ceu porrum, et caepe, trucidas?
3.2.12  Quippe unus doctrinarum percurrere certo
3.2.13  Ipse potes gressu salebras, quin aspera rerum
3.2.14  Ingenio nubem offundant. Hinc te Illyris ora
3.2.15  Coetibus annumerat patriae, licet aeriis sub
3.2.16  Alpibus, et magna Eridani prope flumina cretum,

dubitas, mediumque abscindere ventrem,
3.2.85  Ast illi caudam ferro truncare, pedesve,
3.2.86  Littera si jussit, Busiride saevior. Immo
3.2.87  In nova semineces artus mox corpora rerum
3.2.88  mille modis mutare vafer, componere mille
3.2.89  Colchiaco Aesonem mactatum decoquis igne,
3.2.90  Littera Hyperboreae, Slavaeque ut originis index

atque
3.3.132  Magnificentius est spectandtum, quo imbuit, ad quod
3.3.133  Nos voce impellit mater natura potente,
3.3.134  Seu potius Deus, ille Deus rerum et melioris origo
3.3.135  Atque opifex naturae, cui natura ministrat.
3.3.136  Scilicet ille hominem caelo miseratus ab alto
3.3.137  Magna mente creat, magnique dat esse

virtutemque agnoscit; amantum
3.3.146  Hinc crescens proles exemplo imbuta parentum
3.3.147  Illum sponte colit merito pietatis amore,
3.3.148  A quo principium omne, in quem est rerum exitus omnis. EPISTOLA IV. AD ADOLESCENTEM AMICUM DUBIAE SPEI
3.4.1   Quid faciam potius vacuo nunc rure solutus,

3.4.51  Fortunis, fama, et cruciatu affirmat amici.
3.4.52  Quorsum tam vanis certant illudere tricis?
3.4.53  Praesertim facilem cum usum natura paravit
3.4.54  Rerum, queis eadem poterat doluisse negatis?
3.4.55  Nimirum pars, sese ut purgent, nemo quod illos
3.4.56  Vidit amicitiis ferri, quasi mutua nusquam
3.4.57  Pectora amicorum

aut benefacta in rebus egenis
3.4.121  ingenuos pepulere animos testarier ultro
3.4.122  Pectoris affectum. Novitas pulcherrima certe
3.4.123  Longe alio ornavit cultu mortalia rerum,
3.4.124  Atque voluptatis perfudit nectare quidquid
3.4.125  Sola prius tenui meta finibat egestas.
3.4.126  Omnia quae vario frustra est molita labore

3.4.124  Atque voluptatis perfudit nectare quidquid
3.4.125  Sola prius tenui meta finibat egestas.
3.4.126  Omnia quae vario frustra est molita labore
3.4.127  Inventrix rerum, atque opifex natura bonarum,
3.4.128  Humanos ni aliqua coetus augere putemus
3.4.129  Utilitate: queant nempe ut mortalia saecla
3.4.130  Longius angustae protendere commoda

Sit, comis, lepideque urbanus, amabilis idem,
3.4.324  Et morum facilis, vitiis qui ignoscere parvis
3.4.325  Possit Aristippo propior, quem vita decere
3.4.326  Alterno rerum possit quaecumque colore.
3.4.327  Nempe ita virtuti virtutis commoda demum
3.4.328  Accedent, motoque micabit dia voluptas
3.4.329  Pectore, et in vitae princeps consentiet

solutum, quod tibi, quod
4.3.52  Nostrae etiam placuit puellae. IV. AD EUMDEM ODE
4.4.1  Incerta rerum proh nimium brevis
4.4.2  Damnatus aevi desine quaerere,
4.4.3  Et sanior nil profuturi
4.4.4  Desine, Sorgoide, laboris.
4.4.5  Quis

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report