Your search found 21 occurrences

Click here for a KWIC Report

3.11.99  Nulla libido potest te frangere, nullus honoris
3.11.100  Ambitus; argenti nulla domare sitis.
3.11.101  Comis es ut Caesar, vincis pietate Metellum,
3.11.102  Attiliumque fide, religione Numam.
3.11.103  Res hominum, praesens, animo sic arduus alto
3.11.104  Despicis, ut coelo iam videare frui.
3.11.105  Nec tibi terrori est horrendae

Vt pręsis Venetę prospiciasque rei.
5  Quis te nobilior? Quis te formosior uno?
Quis quoque te notus Marte togaque magis?
Certas cum magno fama uirtutis Achille,
Cęsar es officiis Attiliusque fide.
Iam sperare licet, quod non sperauimus ante,
10   Principe sub tali prospera cuncta fore. In laudem eiusdem
Si qua fides uatum,

339 . Septimuleius aurum pro Gracchi capite relaturus plumbum infundit, ut plus appenderet 339 . Venalem urbem cito perituram, si emptorem inuenerit 343 . Mannio Atilio aurum liquefactum in os infusum 351 . Sylla in deos cauillatus 352 . Mulus auro honustus diripientibus obiectus Mithridati spacium ad euadendum dedit. Decretum Luculli contra foeneratores

aduersario, qui uir bonus esset, fecerat, nunquam id iudicium pronunciatione sua finire uoluit, liber VII, caput II. Socrates expedita uia eos ad gloriam pertinere dicebat, qui id agerent, ut quales uideri uellent, tales essent, eodem. Ob Quinti Fabii affinitatem Manius Attilius Collatinus, Sorani oppidi proditor, accusatus absoluitur. Sic et Marcus Emilius Scaurus repetundarum reus ob patris memoriam liberatus, liber VIII, cap. I. Scipio Nasica uir sanctissimus iudicatus, Matrem deum e Pesimunte accersitam

elatus, ex quibus tres consulares, unum etiam triumphantem uidit 24 . Cornelius Sylla in fortuna felix dictus Mario Pręnestę interfecto felicem se edicto appellari iussit 30 . Fides. Marcus Attilius Regulus, ut fidem hosti datam seruaret, supplicia mortemque contempsit 17 . Quintus Fabius Cunctator de redemptione captiuorum cum hostibus pepigit, senatus improbauit, ipse autem fundum suum CC milibus uendidit et fidei satisfecit

Nunquam ad liquidum fama perducitur. Omnia illa tradente maiora sunt uero 55 . POLIBIVS
Fortunę uarietatem ostendit. Marcus Attilius captus 10 . Fortunę inconstantia 84 . Fides. Alexon fidelis 12 . Forma. Colossus magnus apud Rhodios, qui motu terre prostratus est

Rullus iterum censor fieri noluit dicens non esse ex usu populi rursum eundem creari consulem 14. Publius Scipio Nasica censor statuas, quas sibi quisque in foro per ambitionem ponebat, sustulit 18. Idem imperatoris nomen a militibus et a senatu triumphum recusauit oblatum. Marcus Attilius Regulus ad supplicia rediit 17. Metellus Numidicus exulare quam in legem a Saturnino latam iurare maluit 29. Mulcta. Furius Camillus, quod albis equis triumphasset, mulctatus est 11. Militaris uirtus. Oratius , capitis reus, ob

AVLVS GELIVS Multitudo. Copiantur pro abundant 100. Miraculum. In regionibus citra Hiberum mons ex sale mero magnus quantum demas tantum accrescit 17. Serpens inusitatę magnitudinis in Africa apud Bargadam 1 fluuium ab Attilio Regulo totius exercitus conflictu interemptus. Eius corium Romam missum longum pedes CXX 39. Miracula gentis Indię. Item ex foeminis mutari in mares. Item utriusque sexus hermaphroditi siue androgyni 51. Matrimonium. Metelli Numidici sententia quod sine uxoribus

22. Qui coram censore nimis sonore oscitauit, prope fuit ut plecteretur, nisi uitium excusasset, quod oscedo dicitur 32. Cur genus hominum, quod Dionysiacos technitas, id est artifices Bacchanales apellamus, improbis esse moribus consueuerunt 119. Mulcta. Attilii Reguli a Carthaginensibus capti supplicia 39. De quorundam supplicio 56. Mulcta suprema, mulcta minima 63. Mulcta unde dicta 64. Lictor unde dicitur. Viator inter lictores 69. Contra legem talionis 117, 118.

subegit XL dierum spacio 31. Caius Crastinus, decem alarum ductor: Vinces, inquit, Cęsar, me autem hodie aut uiuum aut mortuum laudabis 29, 55. Alexander ad Olympicum stadium se libenter accessurum dixit, si decertaturos secum reges habuisset 41. Attilius, Scęua, quidam alius, Granius, Cęsar 52. Pręsentia Catonis accendebat militum uirtutem, absentia extinguebat 70. Lycii in oppido Xanto obsessi a Bruto se ipsos concremauere. Idem fecerant maiores eorum bello Persarum 81. Cyrus pugnę se

39. Mors quare non timenda 49. Pythagoras negat licere homini se ipsum interimere. Solon dixit nolle se in morte suorum lachrymis carere. Ennius autem: Nemo me lachymis decoret 50. Mortem pro gloria contempserunt Lucius Brutus, Decci, Marcus Attilius, Scipiones, Lucius Paulus, Marcus Marcellus 51. Mors terribilis his, quorum cum uita omnia extinguuntur, non his quorum laus emori non potest 176. Hi uiuunt qui ex corporum uinculis tanquam e carcere euolauerunt. Vestra uero quę dicitur uita, mors est 194.

Quintus Fabius Rullus. Huic mortuo tantum ęris populi liberalitate congestum est, ut inde filius uiscerationem et epulas publice daret 14 . Marcus Curius Dentatus legatis Samnitum respondit 15 . Marci Attilii Reguli coniugi et filiis sumptus publice datus 17 . Post mortem Lucii Pauli Emilii dos uxori nisi uenditis possessionibus non potuit exolui 22 . Scipionis Emiliani patrimonium tam exiguum, ut XII

nihil est satis, naturę etiam satis est paruum. Paupertatem nemo grauem sentit, nisi qui putat 70 . Vnum fuisse Homero seruum, tres Platoni, nullum Zenoni, a quo coepit Stoicorum rigida ac uirilis sapientia, satis constat. Pauper Agrippa, Attilius Regulus, Scipio 10 . Paupertas eo minorum tormentorum, quo minorum damnorum est materia. Diogenes effecit, nequid sibi eripi posset 73 . Domus sapientis angusta etc.

mihi credas 242 . Penituit Catonem, quod mulieri arcanum credidisset 320 . Calceus Aemilii aspectu pulcher, sed qua parte pedem offendat, soli domino patere 326 . Marcus Atylius, quia libros Sybillinos priuato homini transcribendos dederat, damnatur 349 . Fuluia meretrix Quinti Curii parricidium prodidit 365 . Halarico in fluminis alueo sepulchrum conditum

46. A 74v/4, ubi In agro Veronensi; cf. CIL V 2490 VERONAE SEX. ATTILIVS. M. F. SERANVS PROCOS. EX SENATI CONSVLTO INTER ATTESTINOS ET VEICE- TINOS FINIS TERMINOSQ. POSVIT. 46.1. SEX. Sextus. M. F. Marci filius. PROCOS.

alentibus? Nunquam Roma natauerat maiori discrimine ante gallicam obsidionem / Roma a Gallis obsessa. Hanibalemque ad tertium ab vrbe lapidem progressum. Hanibal progressus ad vrbem. Numquam sic trepidatum est Carthagine / quemadmodum Marco Attilio Regulo / Scipionibusque sub ipsis vrbis oculis catsra metantibus. Carthago a regulo Scipionibusque territa. Praeterea nulla spes habenda est in mora propter grauitatem exercitus / siquidem in Thurcarum castris Thurcarum castra. arctum

M.
c. AVREL. RVFINA
VIXIT ANN. XXX
TOL. VALERIANVS
CAPIRNI CVLTOR. B.
CONIVGI PIEN
TISSIMAE FA
CIENDVM CV
RAVIT. D. M.
VIT. AELIA
NVS VIX.
ANN. XXX.
ATILIAE IN
GENVE. CoNIVGI
B. M. P. I. O. M.
DEPVLSO IRO.
D. M.
G. IVL. VINDICI
VET. VIX. ANN. LX.
ET AELIAE

Fabius gentis pater, Itala vertit
16.3.72  Nomina, et maternis Dalmata nominibus.
16.3.73  Bondus et Hesperias orator missus in oras,
16.3.74  Et Saracca novus Regulus Attilius. Sarachii.
16.3.75  Dulce mori ob patriam: Rodulphi notus in aula,
16.3.76  Venerat Austriaca nuper ab urbe nepos.

arbitreris. Qui vel solum Assemannum et Iordanem de originibus Slavonicis attentius evolverit, facile perspiciet, improbos hic et Pray, et Dessericii Labores filum Ariadnae in Labyrintho hoc minime praebere. Quid itaque si Hungaros eundem esse cum Hunnis Attilianis populum negem? Quorsum omnis de antiquitate Aborigenum nostrorum contentio devolveretur? Scilicet ut Chrobatos septimo, Hungaros nono primum saeculo cultioribus Europae gentibus innotuisse statuamus, id si ita se habet, Cur Croatae majores suos ad

damnari, sed indicare volui illorum ineptiam qui Croatos ad Cimerias Tenebras damnari falso sibi imaginantur, si gens illa ad Cimerium quondam Bosphorum habitasse et non nisi saeculo sexto aut septimo domicilium in Illyricam fixisse dicatur. Ego iis nunquam diem dicturus sum qui Hungaros ab Hunnis Attilianis et Avaribus distinguunt, neque gentis hujus gloriam auctum iri puto si praedones illos ac Latrones in Majoribus suis numero restatuatur. Caeterum an Prayus et Desericius rem hanc extra controversam posuerint, quid ad rem? Hoc certum est Prayum in primis fictis Monumentis et

res habuisse, ut iisdem scholis, iisdem per vices Magistris, iisdem Libris ipsis reliquis eruditionis subsidiis uterentur; porro Tu meum De Aboriginum nostrorum antiquiori in Europam adventu argumentum ea ratione non dissolvisti, quod Gloriam Gentis Hungarae per id auctum iri non putes, si Hunnos Attilianos, praedones illos ac latrones, in majoribus suis numeret; poteram ego Tibi eodem Iure respondere si argumentum concludere existimassem: ad gloriam gentis Croaticae parum attinere an ab Illyris descendant, cum eos pyraticae adeo deditos fuisse constet ut Polybius non aliquorum sed

Bibliographia locorum inventorum

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm].

Vrančić, Antun (1504-1573) [1553], Iter Buda Hadrianopolim, versio electronica (), Verborum 10368, Ed. László Szalay [genre: prosa oratio - itinerarium; prosa oratio - diarium] [word count] [vrancicaiter].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].