Your search found 1360 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1101-1200:

pendula currit)
850   ipsum, ubicumque foret, patrias quae illuminat oras,
851  Lucis momentum mediae, noctisve videret;
852  Momentumque loco, quo sit, reperire recenti
853  Posset item lucis mediae, noctisve, vel ipsum
854  Servando solem, vel suda sidera nocte:
855   Proin momentorum discrimen nosceret, atque
856  Per mare labendo, quantùm provecta sub ortum,

1829  Auspiciis Regis patrio vir littore Gallus
1830   Solverat, et positas procul impiger ibat in oras,
1831  Queis super impendet rectus sol; inde tueri
1832  Certius ut posset vaga sidera, cum super altum
1833  Vertuntur caput, et lucis dimissa per auras
1834  Spicula sunt motu super advenientia recto.
1835   Jamque tuum

iret.
1852  Hac novitate animum perculsus, protinus ipsam
1853  Esse ibi conjecit gravitatem forte minorem,
1854  Urgerique minori ideo vi corpora deorsum.
1855   Quod tamen ut posset deprendere certius, idem
1856  Huc animum adjecit, quam longum, ut quaereret, esset
1857  Filum ibi, tempore uti fieret procursus in illo,
1858  Quod partis decies sextae foret unius horae

418  Viderunt caelo; neque parte hac quaerere, clauda
419  Astrane sint, subiit. Quis caeli in sedibus almis
420  Conjicere id primus pavido tum pectore posset?
421   Protinus excepit tamen hanc audentior aetas;
422  Nam, tum qui latuit, dubitando est proditus error.
423  Sin etiam insidias hostiles Induperator,
424  Cum timuit,

est per eas ullum non ire Cometam:
1082  Nam per eas ullus si pergeret, integer unquam
1083  Non fieret circum gyrus, Solemque videre,
1084  Ni semel, haud posset propius; cum protinus inde
1085   Aufugeret, semperque magis discederet alta
1086  Per loca, mobilitate adeo tamen usque minuta,
1087  Ut torperet iners aeterno tempore demum,

cum protinus inde
1085   Aufugeret, semperque magis discederet alta
1086  Per loca, mobilitate adeo tamen usque minuta,
1087  Ut torperet iners aeterno tempore demum,
1088  Nec posset vitae extinctum renovare calorem,
1089  Adventuque novo ad Solem dispellere frigus
1090   Corpore perpetuum, tepidumque haurire vigorem
1091  Partibus, aut foetus unquam, indigenasque fovere.

vires
1677  Ingens, atque illos conatus praepedit omnes,
1678  Ut Sol, cum radios caelo jaculatur ab alto,
1679  Non extincta licet stellarum lumina velat.
1680   Si fieri hoc posset, qua sese terra tumescens
1681  Flectit, uti facies plusquam de marmore laevis,
1682  Perque polita foret, quam nec circumdaret aër,
1683  Aut ullus liquor, ut vis obstans prodeat inde;

274  Una omnes Italique viri, Gallique, tumentis
275   Quique colunt Thamesis ripas, Rhenique bicornis.
276  Protinus est ratio sua cuique inventa, modusque.
277  Namque fuit, qui, posset uti cognoscere Terrae
278  Id spatium, quantum est, quod scilicet ante sub uno
279  Esse gradu caeli servaverat, ibat in alto
280   Invectus curru, per quot converteret orbes

840  Nequidquam, longosque dies trahere, atque morari,
841  Donec disjectis jam caelum purius esset
842  Invisis nebulis, sudusque vaporibus aer
843   Et caelum, et terras aperiret, et aequora, posset
844  Prospectus procul in montem ut de monte patere.
845  Aetherii demum ad mensuram scanditur arcus.
846  Protinus ipsa aliquam partim fecere

nautas
900  Spe reficit, pontoque repente immittit Eoo,
901  Sidera servatum summo labentia caelo,
902  Gallia, missus in has Civis tuus iverat oras,
903   Praesertim Lunam ut posset, Martemque rubentem,
904  Tempore quos aliis alii regionibus uno
905  Servarent, velut in Terram deducere Caelo,
906  Carmine non magico, aut cantati turbine rhombi,

2263  at citior progressus, et est spatiosior. Omni
2264  Ergo circuitu confecto, signa secundum
2265  Signiferi provectus erit sublimior orbis
2266   Mobilis ille locus. Sed erat, quae rodere posset
2267  Viscera Avis reparata ligati ut rupe Promethei,
2268  Caelestum non quod furto decerpserit ignem,
2269  Sed quod adhuc tanti deerat pars ultima furti:
2270  Nimirum

locis, productave flexu
1637   Incerto: non artis opus, sed fortis id esse
1638  Ut videatur, et antiqui vestigia Mundi
1639  Diruta, et ingentes projectae forte ruinae.
1640  Posset ab impulsu Tellus super axe revolvi
1641  Tunc alio incipere, atque aliis infigere punctis
1642   Sorte polos, alia et converti mobilitate.
1643  Fors ideo ad partes Americae visitur illas,

praetervolat ales,
605  Et primum mortis linquit terga timorem;
606  Ille videns culpatque manus, arcumque trementem
607  Inscius; ipso etenim praecurrere debuit ictu,
608   Posset ubi fieri celeri celer obvia ferro.
609  Ut queat illa igitur lux pertransire foramen
610  Inferius, tubus ad partem inclinarier illam,
611  In quam defertur, tantundem debet, ut intra

Cometae
788   Convertit glebas habitator, crescere talem
789  Cerneret errorem, quantum impetus ipse propinquum
790  In Solem augetur, si praeter lampada Solis
791  Densatas posset quoque sidera cernere ob auras.
792  Rere itidem tenuem, quem primum diximus esse,
793   Errorem. A luna momento temporis ad nos
794  Lux volat; ex aliis cunctantior accidit astris;

uno
854  Per spatia: ipsum abiit fulmen, cum signa tonante
855  Fulminis audimus caelo: vox missa per auras
856  Saepe et adhuc resonat, clauso procul ore vocantum:
857  Quod si posset ad occasum vox missa sub ortu
858   Longe exaudiri, quam saepe audire liceret
859  Vocem vel causam orantis, vel ad arma cientis
860  Forte Viri, quem jam nox viderit una diesque

859  Vocem vel causam orantis, vel ad arma cientis
860  Forte Viri, quem jam nox viderit una diesque
861  Exanimem! Quid? Si de Luna, aut mittere Sole
862  Vocem aliquis, fixo aut quocumque a sidere posset?
863   Scilicet assueti sumus a terrestribus uno
864  Cernere corporibus momento temporis ire
865  Lucem, atque haec adeo clara dat imagine corpus
866  Percipere, illud uti

crearet
249  Cum natura iterum, monstrumque repente sub auras
250  Anguicomum in lapidem convertens cuncta veniret,
251  Contra quod Pallas speculo donaret et ense
252  Persea, posset uti non visa abscindere colla.
253  Hoc genus armorum potius tua, Mater Amoris,
254  Sit tua, dum laedis mortalia corda, supellex,
255  Inque Cupidineo moveant incendia bello.

528  Irim ut qui nunquam vidisset, dicere, qualis
529  Surgere deberet caelo, cum spicula Phoebus
530  Vibrat in adversas undarum lucida guttas,
531  Ille quidem posset, quae plurima diximus ante,
532  Edoctus, lucisque vias, et munera noscens;
533  Amplius exortam nec jam Thaumante putaret,
534  Junoni famulam nec iter consternere ab alto

claustra libebit,
1033  Ut turrim Acrysii quondam aureus imber adisti),
1034  ornaret vultus non Iris prima decoros,
1035  Nec pretio crines sibi posset fingere tali,
1036  Ut possit vitro, electroque, oleoque nitere.
1037  Multi illam in multis revera fulgere rebus
1038  Interdum videre; ut sparsas rore per herbas

1645  Propterea ut possis? radios ita flectere vitrum
1646  Nam si deberet digressos corporis uno
1647  E medio puncto, medio ut post jungier axe
1648  Deberent itidem; certe no flectere posset
1649  Sic alio egressos e puncto, et cogere, ut una
1650  Hi coëant, verum latera ad sua quemque remittet.
1651  At quia diverso radii sunt deinde colore;

trajectus luminis atque
1778  Tentatos aditus, radiorum pars bona abibat
1779  Errabunda, viamque alias torquebat in oras
1780  Huc illuc, vario turbans fulgore figuram,
1781  Ut posset neque clara, neque haec distincta videri.
1782  Quapropter speculumque cavum, planumque nitenti
1783  Conflavere ex aere: ea lecta est massa metalli
1784  Scilicet, ut posset crystalli more

1781  Ut posset neque clara, neque haec distincta videri.
1782  Quapropter speculumque cavum, planumque nitenti
1783  Conflavere ex aere: ea lecta est massa metalli
1784  Scilicet, ut posset crystalli more poliri.
1785  Omnia sed nec erant domita his incommoda rebus:
1786  Transversa regione sitûs, fundoque minoris
1787  Adsistens oculus tubuli uno prospiciebat

1607  Ejus nunc motus, nunc adversentur eunti:
1608  Nam cur tum corpus non et restaret eidem,
1609  Restandoque citam tardaret, corpora multa
1610  Post trajecta ut non refringi posset ibidem
1611  Tantundem, primo quantum lux frangitur; esset
1612  Languida at innumeros post flexus, postque repulsus,
1613  Digressuque alios, post multa obstantia rerum?

928  Discerni nequeant ullo discrimine notae;
929  Nec similis pars, quae Saturni in corpore constet,
930  Intra se quidquam, cur in Jove non sit, haberet,
931  In Venere, in Luna; nusquam ergo posset inesse.
932  At rerum variarum alii primordia contra
933  Contendunt paria inter se potuisse creari,
934  Et similem potius Saturni in mole locatam
935  Particulam dicunt,

1486  Plagae in momento, in contactu scilicet ipso,
1487  Esset opus, quodam ut mutaret mobilitatem
1488  Saltu urumque suam; nam pergere, quod sequeretur,
1489  Ocyus, ut nuper, qui posset, segnius alterum,
1490  E medio spatiis sublatis quin penetrentur?
1491  Ergo cum pergant unâ post mobilitate,
1492  Hoc ad majorem, prorsus mora nulla, salire

1979  Contrahere in molem nec sese posse minorem;
1980  Et liquidas se proinde globis tangentibus undas
1981  Si constare velis, non duplo densius usquam
1982  Ullum tum posset lymphis exidere corpus,
1983  Plus quia materiae, minus esset inanis in unda.
1984  Jam vivum argentum non duplo densius unda est,
1985  et gravius, verum decies quater; ipsa necesse

2601  Haec via curva, sinuque suo quod condere cumque,
2602  Una ministrarum tamquam e numero innumerali,
2603  Ingens, cum libeat, quas evocet illa Potestas.
2604  Accidere in mundis etiam tot posset, eadem
2605  Id curva praestante via, ut moveantur in uno
2606  Plurima, sit motus quorum procul alter origo;
2607  Et tantum ob motus agitetur hic illius, ille

2679  Et quantum nostros conatus exsuperare,
2680  Quantum a notitiis, quantumque recedere nostris.
2681  Atque utinam haec animi finita arctataque nostri
2682  Vis magis atque magis distendi posset, et auctu
2683  Pro rebus circum positis excrescere magno,
2684  Tum stupor obrueret magis et magis admirantes,
2685  Scilicet ad summum conversos rebus ab istis

seligent, qui doctrinas cum humanitate conjunxerint, reliquos vero quasi non satis musarum ritu initiatos rejicient, quis non auditorum paucitatem eorumdem dignitate probe compensatam existimet? Si quae quis scriberet, probare optimis posset, quid jam plurimorum sententias quaereret? Musarum enim cultus ii demum sunt maximi, qui et doctrinis ipsis lucem ac splendorem afferunt, et praestantiora ingenia perficiunt, ac illustriore loco statuunt. Hic ego, vos vero, inquam,

tantam rerum magnificentiam tribuis, sublimius quoddam carminis genus ab iis postulas, quam quod hominum ingeniis convenire possit. Si in coetus, et concilia deorum musas introduci oporteret, nullum certe esset, quod illis dari posset, neque majus, nec diis auditoribus dignius, quam quale est a te adumbratum de rerum ordine ac mundi conformatione carmen. Cur vero, inquit A., non censeamus etiam inter homines versari posse divinos eosdem cantus, si

facturum putabam, si Fundamenta cantus choralis ex variis probatisque auctoribus, quasi ex viridario flores in unum fasciculum methodo dialogica, utpote suaviori, ac magis pervia, qua totius rei summa in animos iuvenum facilius ac fructuosius influere posset, colligerem collectaque ratione quasi amico foedere ita copularem, ut nec claritati suavitas, nec suavitati deesset claritas, quibus et magister et discipulus, tanquam delectabili vinculo, tenerentur. Quo in scriptionis genere quantum profecerim,

fibris
Mi-ra gestorum
Fa-muli tuorum,
Sol-ve polluti
La-bii reatum,
Sancte Ioannes. Is haud aliter, quam a Deo illuminatus, ad sex capita versus reflexione facta, totidem ex iis deduxit syllabas, quibus omnis in cantu nota apte exprimi posset, servata in reliquo Graecorum auctoritate, quod primae eorundem litterae. id est gamma sive G. iunxerit ut: deinde A. iunxit cum re: B. cum mi: C. cum fa: D. cum sol: E. cum la. Utrumque tam amico copulavit foedere 2 , ut nec Graecorum derogaret authoritati, nec tyronum deesset

Magister: Erit talis qualem indicabit chorda. Est autem chorda, tertia nota supra finalem, ut vides hic. Si ergo supra chordam fuerint plures notae quam infra illam, erit authenticus, secus erit plagalis. Discipulus: Posset contingere cantus in quo solum una nota esset supra chordam et alia infra chordam qualis autem erit tunc? Magister: Semper et ubique videndum est an cantus una solum nota ascendat, per tonum vel per semitonum. Si ascendat per tonum, descendat vero

40 Natura parens, dum corpore mentem
4.800  Clauderet humanam et crassos circumdaret artus,
4.801  Indidit instrumenta, quibus, quae forte geruntur
4.802  Extrorsum ac varios posset cognoscere rerum
4.803  Interitusque ortusque et motus materiai.
4.804  Illa quidem in medio latitat conclusa cerebro,
4.805  Qua coeunt nervi et primam per tenvia ducunt
4.806  Fila viam ac vastos

cogit in imo
4.934  Et parva objectas in imagine pingere formas.
4.935  Ipsam igitur mira contexuit arte fenestram
4.936  Et filis fila implicuit natura, trahendo
4.937  Latius extendi pluresque admittere posset
4.938  Ut radios, contra laxando contraheretur
4.939  Arctior et nimios contracta excluderet ignes.
4.940  Si forte 46 obscura quondam sub nocte per

vigore
6.1065  Et juvenes fervente animi, mille. Omnibus unum
6.1066  Illa tamen paribusque tibi senibusque virisque
6.1067  Antetulit primae vernantem flore juventae.
6.1068  Usque adeo norat, cui fidere posset, et alti
6.1069  Virtutes animi mentemque notarat acutam.
6.1070  Nec vero vana spe fallitur: aula frequentem
6.1071  Excipit hic omnesque videt te impendere curas;
6.1072  Illa procul placida fruitur

est, quo se protendat mundus, fortasse ultra omnes fixas nobis conspicuas in immensum, si mundi nomine appelletur aggregatum omnium rerum creatarum. Ineptus sane sit, qui cum suorum oculorum vi, vel etiam cum vi suae imaginationis terminet infinitae potentiae Divini opificis foecunditatem. Posset aggregatum totum rerum sub nostros sensus cadentium esse quaedam exigua particula, granulum quoddam arenulae respectu operis in immensum majoris a D. O. M. procreati, et adhuc nobis ita exiguis id ipsum immensum appareret.

post plures quam centum annos tertius ex illis quinque occursibus annorum octo perpetuo regrediens advenit ad nodum oppositum, et Venus incurrit in Solem vel bis vel saltem semel. Jam vero nondum ita tum quidem astronomia exculta erat, ut satis certo et accurate praesciri posset ac praenunciari hoc phaenomenum. Unde factum est, ut anno 1631 nemo Venerem viderit in Sole, anno autem 1639 viderit Horoccius tantummodo et Crabtrius ab ipso admonitus. Et quidem Horoccius ipse calculis secundum plures tabulas institutis invenerat, juxta nonnullas Venerem eo anno non

nec a Mercurio nec a Venere provenire. 18 Progredior jam ad excludendos cometas etiam. Sunt nimirum cometae, qui subeant inter Solem et Terram, cujusmodi plures observati sunt. Posset eorum aliquis eo tempore etiam transire per alterum e binis suis nodis et tunc appareret in ipso Sole. Posset aliquis esse tum ita proximus Terrae, ut ejus apparens magnitudo apparentem Solis magnitudinem superaret, quo casu ipsum Solem totum contegeret. Verum multae sunt rationes, quae

18 Progredior jam ad excludendos cometas etiam. Sunt nimirum cometae, qui subeant inter Solem et Terram, cujusmodi plures observati sunt. Posset eorum aliquis eo tempore etiam transire per alterum e binis suis nodis et tunc appareret in ipso Sole. Posset aliquis esse tum ita proximus Terrae, ut ejus apparens magnitudo apparentem Solis magnitudinem superaret, quo casu ipsum Solem totum contegeret. Verum multae sunt rationes, quae probent eclipses Solis vulgo cognitas, de quibus hic agimus, non esse tribuendas ipsis cometis.

jam proferri argumenta, quae positive evincant, revera ex interpositione Lunae oriri absolute Solis defectum. Primo quidem eo die, quo eclipsis Solis accidit, Luna nusquam apparet, licet singulis diebus fiat integra coeli conversio adeoque omnia loca, in quibus Luna esse posset, veniant sub aspectum. Inde consequitur Lunam eo tempore respondere eidem parti zodiaci, cui respondet Sol. 22 Confirmatur idem ex eo, quod nunquam eclipses habeantur nisi

ad oculum. Spatiolum autem id decrescit in infinitum, dum ea intensitas ob id ipsum ejus decrementum augetur in infinitum. Eorum omnium oporteret habere rationem ad determinandam mutationem intensitatis, quam oculus debet deprehendere in diversis partibus ejus sectionis, ac posset investigari problema huc pertinens: quae sit distantia ab axe, in qua percipi deberet maxima luminis vis. Verum iis itidem omissis, ut minus certis et altioribus, dicemus illud tantummodo, videri omnino, quod ingens saltem augmentum intensitatis luminis in accessu ad centrum debeat

quodammodo velut quaedam aurora, quae Keplerus de magnetismo Solis, Galileus de motu gravium, Hugenius de vi centrifuga protulerant. At nihil omnino ante ipsum inventum fuerat, quod ego sciam, unde admirabilis ille lucis textus et diversa ac permanens filorum coloratorum natura derivari posset. Haec autem philosophiae Newtonianae pars minus sublimiore geometria indigens, vulgo etiam est notior. Quae cum ipsis quoque puellis nota dicitur, alluditur ad Algarotti opus, quod ipse inscripsit Il Neutonianismo per le Dame, in quo is potissimum egit de luce et coloribus.

inclinata subit. Requiritur autem et illud, ut binorum illorum mediorum vis in lumen non sit prorsus eadem, quod vix eveniet in mediis heterogeneis. Ea vis, caeteris paribus, est major in mediis densioribus et itidem, caeteris paribus, major in mediis magis sulphurosis et unctuosis. Quamobrem posset e binis mediis alterum esse ita densius altero et simul ita minus sulphurosum vel unctuosum, ut vis utriusque esset prorsus eadem. Quo casu in transitu ab altero ad alterum utcumque obliquo nulla haberetur refractio. Verum rarissima sunt corpora, quae eo pacto accedant ad aequalitatem

ut alia e filis ipsum componentibus refringantur magis, alia minus et proinde per diversas vias progressa recedant a se invicem. 23 Innuuntur binae causae, ex quibus provenire posset hujusmodi diversa refractio. Nam primo quidem, si diversae luminis particulae ferrentur diversis velocitatibus, eadem vi illae deflecterentur minus a recto itinere, quae velocius moverentur. Nam ea vis ageret breviore tempore adeoque minorem gigneret motum, qui praeterea cum majore

Et multo adhuc melius succedit res, si nigro panno obducantur parietes, ne ulli habeantur radii, sive directi, sive reflexi, praeter unicum, circa quem experimentum capitur, qui per tenue foramen intra conclave ipsum admittitur. Et id quidem utcumque expressi. Illud addi posset, quod pertinet ad reddendam faciliorem observationem experimenti: extra fenestram collocari solet speculum mobile, in quo radius ita reflectatur, ut deinde ingrediatur conclave ipsum directione, quae sit maxime commoda. Quae directio conservatur per motum ipsius speculi, licet interea

pedum 60. Credo autem ea ipsa adhuc multo magis perfici posse, satis accurate combinata curvatura binorum vitrorum pro ratione accuratius determinata distractionis debitae illis ipsis vitrorum frustis, quae adhibentur. Quod ingenti olim astronomorum commodo cedet. Fieri posset, ut distractio, quam atmosphaera inducit, sit adhuc major illa 1/27 parte, quam diximus. Et tunc haec etiam causa majorem haberet partem in efficiendo illo phaenomeno. Verum adhuc arbitror secundae, quam statim subjicio, multo magis tribuendum esse phaenomenum quam primae.

determinetur a diversa velocitate, qua particula progreditur et qua gyrat circa proprium axem; si ex(empli) gr(atia) particula luminis habeat ut magnes alterum polum attractivum et alterum repulsivum respectu cujusdam substantiae praevalentis in altero e binis mediis- appellens cum altero polo posset facilius reflecti, et appellens cum altero transmitti facilius. 44 Potest etiam haberi alternatio quaedam in celeritate particularum progredientium orta ex actione mutua,

materiae cum alio quovis. Quam ob causam, uti alibi fusius exposui, quodvis corpus trans aliud quodvis transiret liberrime sine ullo verae compenetrationis periculo, si nullae adessent vires agentes etiam in aliqua distantia, quarum inaequalitas perturbaret ejusmodi motum, vel si tanta imprimi posset velocitas, quanta satis esset ad reddendum insensibilem earum virium effectum. Caeterum cujuscunque corporis partes tenues, sed adhuc in immensum crassiores particulis luminis, sunt pellucidae, quod optime norunt ii, qui microscopia adhibent. Adeoque per illas

ac etiam Phoenices nomine appellatur. Quod ad Metabum et Camillam pertinet, habetur apud Virgilium lib. XI. Metabus regno pulsus dum fugeret cum infante Camilla, invenit Amasenum fluvium aquis turgentem ob praecedentes imbres. Quem cum aliter transmittere non posset nisi natando, alligavit parvulam hastae et obduxit arboris cortice ac voto Dianae nuncupato futuram virginem et venatricem, projecit hastam ipsam, quae haesit felicissime et patri filiam servavit. Cum Aruns eam in bello contra Trojanos interfecturus esset, fatis ita poscentibus, Opim

elegans ac venustum; quo ille, Marcum Zamagnam amplissimum virum fratrem suum alloquens, eam philosophiae partem, quae ad vocem reflexam pertinet, illustravit versibus ornatissimis atque optimis. Hujus ego editionis curandae negotium, quoniam auctor esse Romae, suamque rem praesens curare non posset, suscepi sane perquam libenter. magnam etiam profiteor esse me homini gratiam habiturum, si ad hujusmodi res mea opera, cuicuimodi est, quam saepissime uti volet; atque ex iis, quae habet in manibus, pene jam confecta et perpolita, identidem submittet aliquid, quo ego aeque possim et lecto

1.611  Per ludum, rupes quoties impulsa sonabat?
1.612  Scilicet et vates finxere hoc nomine Nympham;
1.613  Cui Juno hanc olim dederat Saturnia poenam,
1.614  Ut numquam posset non respondere loquenti,
1.615  Nec prior ipsa loqui. quae mox per prata vagantem
1.616  Dum sequitur Narcissum ardens, dumque ille sequentem
1.617  Deserit effugiens,

1.2.385  Dic luctus dic ipsa tuos, quum moesta videres
1.2.386  Sub Lare Caesareo cumulari [m] funere funus,
1.2.387  Quin Juno, quin posset Hymen obsistere morbo.
1.2.388  Heu pietas, heu sancta fides, et conscia laudis
1.2.389  Pectora! Quas lacrymas, quos fletus funera tanta 390

2.8.11  Parvus ubi explicuit molli de cortice frontem.
2.8.12   Ut capit, ut memet surripit ille mihi,
2.8.13  Huc istos blande quoties convertit ocellos,
2.8.14   Queis etiam posset vincere vim chalybis,
2.8.15  Aut si quid chalybe ipso usquam pote durius esse.
2.8.16  Vincor io: tantae ferre negant oculi

[a] Francisceus Zanottius vir singulari doctrina atque orationis elegantia scripsit elegias in praecipua festa B. M. Virginis; quae Bononiae typis editae sunt anno 1751. Harum lectione atque admiratione Zamagna excitatus in eodem argumento quid ipse posset expertus est. Utinam multi existant, qui utriusque exemplum sequi velint, ac eodem in sanctissimam Dei matrem amore inflammati, conferant ad ejus laudes illustrandas poeticam facultatem quam nunc quidem in res levissimas bonaeque frugis inanissimas flagitiose profundunt.

189  Salve magne Maro, vatum exaequare parentem
190  Cui dedit heroa Calliopea tuba;
191  Quem docuit solum numerosque et verba, referri
192  Queis posset pulchri Graecia quidquid habet.
193  Salve iterum vates, vatum et pater. unus Homerum
194  Tu poteras dignis vertere carminibus,
195  Atque sui similem Romano ostendere cultu.

Socii, Danaūm regesque ducesque,
2.89  Visa sibi caeca narrasset somnia nocte
2.90  Si quicunque alius, vanus mendaxque putari 90
2.91  Quippe, nec immerito, posset, spernique. sed ille
2.92  Dixit visa sibi, Grajos qui maximus inter
2.93  Sceptra gerit, regum longe optimus. ergo volenti,
2.94  Quod jubet, huc animo certatim impendite curam,

in cuneos, fortem vultuque, habituque
4.97  Laodocum et simulans, longaevo Antenore cretum,
4.98  Hac illac ibat densa inter milia, si te
4.99  Forte, Lycaonide, nancisci, Pandare, posset.
4.100  Tandem est nacta virum. stabat bellator in armis: 100
4.101  Densi circum aderant comites, clypeata juventus,
4.102  Aesepi a ripis regem quae in bella secuta.

4.463  Sic ait; et curru saltum dedit acer ab alto;
4.464  Horrendumque humeros, tergumque et pectora circum
4.465  Arma duci sonuere; metu perculsus et audax
4.466  Ut posset vir corda quati, et pallescere vultum.
4.467  Ac veluti Zephyro densi resonantia contra
4.468  Litora cum se urgent fluctus; consurgit ab alto
4.469  Unda salo, magno dehinc terrae

spolians nudabat. maximus inter
5.999  Hic fuit Aetolos, multo et fortissimus omnes.
5.1000  Quem Mars caede madens nudabat: Pallas at Orci 1000
5.1001  Induerat galeam, Mavors ne cernere posset
5.1002  Tendentem contra, vultuque agnoscere divam.
5.1003  Unum ergo agnovit Diomedem; ac protinus illic,
5.1004  Stravit ubi exanimum, linquens Periphanta jacentem

6.427  Quam foret haec moles per me tot nata malorum.
6.428  Quae quoniam invicto statuerunt numine divi,
6.429  Essem utinam saltem meliori nupta marito,
6.430  Qui rumore malo posset, probrisque moveri 430
6.431  Indignantum animis, ac turpia facta notantum.
6.432  Excors hic sensuque caret, semperque carebit,
6.433  Et fatuae fructum capiet sibi denique

8.145  Indoluit rapto auriga Priameïus heros,
8.146  Et cari fato ingemuit sub corde, sodalis.
8.147  Quem stratum liquit tamen atro in pulvere, quaerens
8.148  Acrem animis alium, posset cui credere currus.
8.149  Continuo est nactus praestantem robore, et omnes
8.150  Audacem ad casus, dubiique pericula Martis, 150
8.151  Iphitiden Archeptolemum; quem scandere

puppesque, alta et tentoria, dextra 260
8.261  Purpuream gestans chlamydem, volat ocyor aura;
8.262  Celsam Ithaci et scandit puppim, quae litore stabat
8.263  In medio, audiri longe ut vox posset utrinque,
8.264  Et qua parte Ajax, et qua tendebat Achilles;
8.265  Extremi, validis confisi viribus ambo,
8.266  Et virtute, suas qui subduxere carinas.

10.22  Obtestans. animo tandem haec sententia sedit,
10.23  Neliden citus ut ferret se ad Nestora, si quid
10.24  Consilii struerent pariter, quo lapsa juvari
10.25  Posset res Danaūm prohiberi et flamma carinis.
10.26  Ergo membra toro arrexit; tum pectora circum
10.27  Induitur tunicam, plantisque Argiva revinxit

Danaūm venit, dextraque immane cruenti
11.5  Attollens belli signum super adstitit altam
11.6  Puppem Ithaci, quae mole ingens, atque edita stabat
11.7  Castrorum in medio; vox missa ut posset utrinque 
11.8  Audiri, magnusque Ajax, et dius Achilles
11.9  Qua fixere sibi tentoria parte, carinas
11.10  Extremi et curvo statuere in litore, freti 10

alternis caedebant mutua sese
11.424  Hinc atque hinc telis, heros Tydeïus hasta
11.425  Paeoniden valida percussit Agastrophon ipsam
11.426  Ad coxam: huic bigae, fugiens quas scandere posset
11.427  Non aderant. longe vesana mente relictus
11.428  Has, dominum frustra quaerens, auriga tenebat;
11.429  Ille pedes per bella ruebat, pulvere in atro

Ibat densa phalanx, clademque infesta ferebat.
12.387  Nec mora, circum oculis perlustrans omnia, siquem
12.388  Forte ducum videat, dirum qui, robore praestans,
12.389  Exitium posset sociis defendere; vidit
12.390  Stare simul geminos Ajaces, pectora bello 390
12.391  Haud expleta unquam, ac Teucrum tentoria celsa
12.392  Linquentem, haud longe. verum exaudire

12.438  Magnanimum, dii socium Sarpedonis, ingens
12.439  Ille manu jaciens saxum, quod forte jacebat
12.440  Murum intra juxta pinnas; quod tollere nemo 440
12.441  Ambabus posset manibus vir, firma juventa
12.442  Membra vigens valida, quali nunc corpore gignit
12.443  Terra viros: alto correptum ex aggere misit
12.444  Ajax, et

12.539  Arma; duas manibus quassabat fervidus hastas.
12.540  Nec quisquam auderet, portae cum se intulit altae, 540
12.541  Obvius ire, deos praeter, nec sistere posset.
12.542  Acres igne micant oculi: tum, versus ad agmen
12.543  Iliacum, clamans hortatur scandere murum.
12.544  Nec mora festinant jussi. pars ardua septa

naves, portasque et longa repagula fregit.
13.142  Sic hortans pugnae mentem succendit amore:
13.143  Ajaces circa multa se pube phalanges
13.144  Densabant; quas nec Mavors contemnere posset
13.145  Adveniens, nec, saeva ciet quae praelia, Pallas.
13.146  Stabant, flos juvenum, ac Troas, diumque manebant
13.147  Hectora, septi armis; hastasque, et scuta vicissim

13.395  Mutua se urgentis turbae, dirumque furentis
13.396  Certe audax, durusque animi foret ille, tueri
13.397  Horrendam rerum faciem, immensumque laborem
13.398  Qui posset laetus spectaclo, expersve doloris,
13.399  Discordes divi, Saturno cretus uterque,
13.400  Fortis uterque, viris clademque, et fata struebant. 400
13.401  Jupiter Iliacas acies,

ut jussi, Polydamanta.
13.899  Hector Deïphobumque, Helenumque per agmina regem
13.900  Asium et Hyrtaciden, atque Asiaden Adamanta 900
13.901  Hac illac errans quaerebat, sicubi posset
13.902  Nancisci. incolumes haud nactus, nec sine clade.
13.903  Nam pars ad naves Argivo Marte jacebant
13.904  Exanimes, murum pars intra saucia telis

13.948  Tecta super; geminis nutu concussa micabat
13.949  Temporibus cassis. clypeo sic tectus adibat
13.950  Ille hostem, contra gradiens, densasque phalanges 950
13.951  Tentabat, posset si qua pervadere; quibat
13.952  Nec turbare tamen mentes ac pectora Grajis.
13.953  Primus ibi, Telamoniades immane frementem,
13.954  Ille gradu incedens magno, sic voce lacessit:

14.192  Ergo suum fert se in thalamum, quem filius olli
14.193  Mulciber exstruxit, valvasque aptavit ahenas
14.194  Postibus arcana clavi, secreta subire
14.195  Limina ne quisquam posset de gente deorum.
14.196  Huc ingressa, operit radiantes lumine valvas:
14.197  Et primum ambrosia perfundens membra liquenti
14.198  Abluit; hinc oleo perduxit, diva pararat

15.386  Bellantum e manibus magno stridore feruntur
15.387  Usque hastae, ac juvenum florenti corpore sese
15.388  Pars condit, pars magna solo defixa, priusquam
15.389  Adversum posset veniens attingere corpus,
15.390  In medio stabat, cupiens haurire cruorem. 390
15.391  Immotam donec gestavit Phoebus Apollo
15.392  Aegida, tela pari certamine missa volabant

15.583  Excussit manibus validis, nervumque recentem
15.584  Rupit, ego quem primo hodie cum lumine solis
15.585  Aptavi cura ingenti, durare volantum
15.586  Posset ut impulsus telorum firmus ad omnes.
15.587  Haec fratri Teucer: tum sic Telamonius Ajax:
15.588  Quin tu igitur flexosque arcus, volucresque sagittas,
15.589  Frater, mitte, tuis

16.439  Hectora contorto cupiebat figere telo
16.440  Usque sequens: varii Martis non inscius Hector 440
16.441  Taurino ingentes humeros clypeo usque tegebat,
16.442  Posset ne laedi jaculis, volucrive sagitta.
16.443  Ille quidem Teucrum versam rem sentit, Achivis
16.444  Et pugnae cessisse decus; tamen atque resistit

transfixo gutture, ferrum
17.57  Parte alia exegit molli e cervice cruentum.
17.58  Concidit; arma super magno insonuere fragore.
17.59  Caesariem, Charitas quae posset pulchra decere,
17.60  Purpureus largo perfudit flumine sanguis, 60
17.61  Cirrorum et plexus argento auroque revinctos.
17.62  Agricola ut prolem late frondentis olivae

17.197  Ille ardor Teucris, mentes qui corripit olim
17.198  Impavidas et corda virūm, durum urbe laborem
17.199  Pro patria, saevaeque ineunt qui praelia pugnae;
17.200  Patrocli posset, raptum facto agmine, corpus 200
17.201  Iliacam intra urbem condi. pertractus in urbem
17.202  Si modo Patroclus fuerit, Sarpedonis arma,
17.203  Atque ipsum reddent Graji, praedamque

exprome iri praelia vires. 40
19.41  Sic ait, atque animis gnatum dea fortibus implet;
19.42  Patroclo at dulcem ambrosiam, purique liquentes
19.43  Nectaris infudi succos, putrescere posset
19.44  Ne corpus, nares instillans riter per ambas.
19.45  Continuo, curvum gradiens per litus, Achilles
19.46  Heroas Danaum primores, lumina gentis,

21.160  Dum tenet, ad curvas densi cecidere carinas. 160
21.161  Sic ait: at fluvius majores arsit in iras;
21.162  Versabatque animo dium qua sistere Achillem
21.163  Posset, et extremam Teucris avertere cladem.
21.164  Interea quatiens hastam Peleius heros
21.165  Ingentem, caedisque avidus, petit Asteropaeum,
21.166  Pelegonis clarum germen, pater Axius

22.39  Rumpebat gemitus, manibus pulsabat honestum
22.40  Et caput elatis alte, moestoque ululatu 40
22.41  Clamabat, dulcem exorans inflectere gnatum
22.42  Si posset. Scaea stabat nil territus ille
22.43  Pro porta, opperiens venientem immotus Achillem,
22.44  Vesano et pugnae mentem succensus amore.
22.45  Cui senior tenditque manus, moestaque

vacuas longe sed pulsa per auras.
22.353  Hector at ingemuit, quod frustra fugerat ingens
22.354  Emissum dextra telum; incertusque dolensque
22.355  Dejecit vultum; haud aliud, quod mittere posset,
22.356  Nanque aderat telum. magna tum voce vocatque
22.357  Deïphobum, poscitque hastam: dilapsus at ille
22.358  Cesserat in tenues ventos. tum denique fraudem

subito incurrens celer egit Achilles.
22.396  Trans abiit teneram cervicem cuspis ahena,
22.397  Nec tamen aere gravis praecidit fraxinus udae
22.398  Vocis iter, verbis alterna ut reddere posset
22.399  Verba. Heros jacuit collapsus pulvere in atro.
22.400  Haec super at, victo insultans, jactavit Achilles: 400
22.401  Hector, post saeva Patroclum morte peremptum

23.238  Nata Jovis, longe ipsa canes noctesque diesque
23.239  Arcebat; liquidoque virum perduxit olivo
23.240  Ambrosiis fragrante rosis; ne per sola terrae 240
23.241  Aspera Pelides posset lacerare trahendo.
23.242  Phoebus at obscuram caelo demisit ab alto
23.243  In campos nebulam, nigra et caligine texit
23.244  Nil aliud, praeter spatium quo exsangue cadaver

Antilochus, Mavortia proles 380
23.381  Magnanimi Nelidae. olli currum duo ducunt
23.382  Cornipedes Pylii. cui tum pater adstitit, et sic
23.383  Sponte sua doctum monuit, quod profore posset.
23.384  Antiloche, florentem aevo te Jupiter altus,
23.385  Neptunusque pater magno dilexit amore,
23.386  Atque ambo docuere artes artusque regendis

parvas Teucer, non laeta mente, secures.
23.1046  Hastam dehinc longam statuit, pulchrumque lebetem
23.1047  In medio Aeacides, intactumque igne, mereri
23.1048  Atque bovem pretio qui posset. nec mora, surgunt
23.1049  Ambo hastam jactare boni, regnator Achivūm
23.1050  Atrides, magni et comes impiger Idomeneos 1050
23.1051  Meriones. quibus

ad patrios indutum ferre penates.
24.702  Tunc heros vocat ancillas, lymphaque tepenti
24.703  Abluere, et pingui perducere corpus olivo
24.704  Imperat, ex oculis amotum; cernere posset
24.705  Ne Priamus gnatum; tristi ne forte dolore
24.706  Percitus infelix genitor cohibere nequiret
24.707  Iram animo: subito furiis accensus at ipse

divitias orationis. duos summos oratores sic est interpretatus, ut eos ad summam dicendi laudem non serviliter subsequi, sed socialiter comitari videretur; ut non solum indicaret, quid illi admirabiliter Graece dixissent, sed etiam ostenderet, illa eadem quam aeque admirabiliter ipse Latine posset dicere. Id qua ratione assequi sit conatus operae pretium est considerare. Et quoniam omnis oratio constat sententiis, et verbis, in utraque re quid sibi faciendum putarit attente inspiciamus. Sententiis iisdem, et earum formis tanquam figuris . In sententiis

armis,
Quam lingua Latium, non offenderet unum
Quemque poëtarum limae labor et mora etc. mihi esse dictos judicavi. Itaque omnem in eo posui curam diligentiamque, ne quisquam posset jure me negligentiae ignaviaeque condemnare. Nihil ergo in te reprehendendum? Imo multa atque magna, quae non satis mea potuit cavere prudentia: aperte autem profiteor atque affirmo, me nullam umquam fugisse limae molestiam, versus omnes et multa die et multa coërcuisse litura, atque adeo

veniebat ab aureo
55  Candida. cui sellam clavis fulgentibus aptam
56  Ex ebore et laevi argento posuere ministrae
57  Ante focum, multa quam fecerat arte peritus
58  Icmalius fulcrumque pedes, quo sistere posset
59  Addiderat stratum maculosae tegmine pellis.
60  Heic se composuit regina, atque undique circum 60
61  Turba puellarum venit, semesaque canae
62  Frusta simul Cereris, siccataque pocula mensis

mutuis conviciis se non raro lacessisse, verum hanc ego labem a nascente republica Litteraria Hungarica acerrime propulsandam peroptarem. Id autem potiori adhuc Iure flagitare posse videor ut omnis de gente aliqua oratio ita instituatur ne Criminationis cujuspiam vel suspicionem praebere posset. Non agam Tecum ex rationis subtilitate; rem omnem ex usu ipso aestimabo. Si ego de origine Hunnorum a Daemonibus incubis, de Diplomate Attilae, de vendito pro alba Equa Regno sermonem faciens una aliave vice praemisissem fabulas has a minutis quibusdam

ipsam status publici Constitutionem peti existimavi. Tu per Monachos et Idiotas nostros, qui Diplomate Alexandrino Sclavis in Totum Septemtrionem Ius competere somniant, Croatiae cum Hungaria nexum sollicitari constituisti. Ratiocinatio haec si in nexu argumenti mei assumatur, posset indecoram fortasse tibi apud Lectorem minus sagacem facere significationem, quam ut praevertam ipsus declaro me magnum inter utrumque discrimen statuere. Idiotarum enim nostrorum somnia ultra privata illorum Triclinia et Coenas vix penetrabunt. Praestans vero ceteroquin Liber Tuus

moderni praesertim temporis ratio exposcit et quod authori gratum futurum spero. 7> Dum rem Milossii agis, Patriae inservis. <8 Commoda huic porro etiam tuam operam. 9 Satis consequeremur si vel Millos hac occasione ad Septemviratum provehi posset. 10 De alio Croata ad Tabulam regiam promovendo alia occasione agi posset. 11 Quamquam non possim combinare ea, quae de supernumerariis scribis, cum iam sub hoc regnante duo novi supernumerarii creati sint, adeoque nihil mihi videatur obstare

7> Dum rem Milossii agis, Patriae inservis. <8 Commoda huic porro etiam tuam operam. 9 Satis consequeremur si vel Millos hac occasione ad Septemviratum provehi posset. 10 De alio Croata ad Tabulam regiam promovendo alia occasione agi posset. 11 Quamquam non possim combinare ea, quae de supernumerariis scribis, cum iam sub hoc regnante duo novi supernumerarii creati sint, adeoque nihil mihi videatur obstare quominus etiam in casum promotionis Milossii aliquis gentilis noster supernumerarius

quidem placide, sed in re officii severe tractem. 21 Dicunt quod aliquae comitatus repraesentationes asperiori calamo appositae sint. 22 Si aut ego ipse diutius in dicasteriis non servivissem, aut omnes momentosiores repraesentationes ipse non reviderem, posset me dubium subire an non id re ipsa quandoque evenerit. 23 Nunc, si quae mihi repraesentatio in specifico obiciatur, paratus sum de singula eius expressione rationem reddere. 24 Dicunt denique quod propter meam surditiem in congregationibus

autem expedit. 5 Quomodo enim Barones Regni, quomodo Supremi Comites per repraesentantes evocari possent, quando ipsorum saepe comitatuum interesse ad invicem adversatur? 6 Quale rationabile criterium pro eo definiendo assummi posset, quot repraesentantes Baronibus, quot 3.6 quot] quod Supremis Comitibus concedi debeant? 7 Si vero stabilita ultro Baronum et Supremorum Comitum personali evocatione repraesentantibus

1 Praepositi, abbates, et superiores religiosorum ordinum possessionati ad Statum praelatorum perinde non referuntur, adeoque pro membris Status nobilium reputari debent, prouti et reipsa in Inferiori Tabula sessionem tenent. 2 Iam quae ratio subesse posset ut unus abbas, unus praepositus, unus religiosorum aliquot superior personali voto gaudeat, ubi tot milia nobilium, quorum singulus singulo horum, et ratione Status et praerogativarum aequalitate, par esse debet, per duos tantum Ablegatos repraesententur.

ipsa tamen illam non potest exercere; licet enim etiam in comitatibus omnes quattuor Regni Status partialiter concurrant, certum tamen est quod comitatibus nulla pars legislativae potestatis competat, quia secus etiam in comitatibus nihil sine auspiciis Principem decerni posset, et tunc Hungaria non esset monarchia cuius caput est Princeps, membra vero quattuor Regni Status praescripta legibus forma in comitiis congregati, sed efficeret corpus e pluribus eadem gubernii forma gaudentibus provinciis conflatum, quale exempli causa in Hollandia

qui omne proprium interesse sacrificent et unice commune subditi sibi populi bonum pro scopo sibi praefigant, si hi praeterea tales semper habere possent ministros qui nihil unquam de proprio suo interesse consiliis suis admiscerent, nulla ne cogitando quidem concipi posset melior gubernii forma quam simplex et illimitata monarchia. 7 Si optimates soli et legislativam et executivam exerceant potestatem, perferendis pro communi totius populi bono legibus iam tot individuorum

Bibliographia locorum inventorum

Šilobod Bolšić, Mihalj (1724 – 1787) [1760], Fundamentum cantus Gregoriani, versio electronica (), 6772, Ed. Jelena Knešaurek Carić [genre: prosa oratio - dialogus scholasticus] [word count] [silobodbolsicmfundamentum].

Bošković, Ruđer (1711-1787) [1761], De solis ac lunae defectibus, versio electronica (), 5828 versus, 91294 verborum, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica; poesis - epistula; paratextus prosaici - commenta] [word count] [boskovicrdsld].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1764], Echo libri duo, versio electronica (), Verborum 11422, versus 1535, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis epica] [word count] [zamagnabecho].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Ad Balthassarem Odescalchium elegia (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 268 versus, verborum 2176, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - elegia; paratextus] [word count] [kunicriliaselegia].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Оperis ratio (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 218 versus, verborum 7485, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - praefatio; prosa - dedicatio; paratextus] [word count] [kunicriliasoperis].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report