Your search found 1360 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1301-1360:

dexterum sese juba Multa ferebat densitate crinium, Obesa terga, venter ast erat brevis, Pedesque graciles, cursuique aptissimi. Restabat operi cauda, quam cum fingere 10 Coepisset, ecce culter ad manubrium Repente rumpi; cumque ad usum idoneus Haud posset alter tunc haberi, ponere Equo nequivit artifex caudam suo. Pulchre inchoasse non sat est; fac exitu Ut rite co epta finiantur prospero. Priciza XIV. Pr. Neulomi noſc ù kudi. Noſc ulomjen

socrus, Hanc corrigendi callida capessit viam. Si forte in otio illa peregisset diem, 10 Incuriaque vitreum vel vasculum Fregisset aliquod, ligna vel profusius Quam par camino reposuisset, ocyus Parens severis increpabat filiam Dictis; at ipsa ut posset audire id nurus. 15 Hoc illa pacto se notari sentiens, Dum nata prorsus innocens reprenditur, Redire sensim coepit ad frugem bonam, Socrumque posthac (rara quae concordia) Amore semper prosecuta est maxima. 20 In corrigendo dato locum

hoc habebat proprium,
Ut stupidum, et animi se pusilli fingeret;
5  Hic ut vel agnum, triticumve ab area,
Aliudve quidvis, quod veniret ad manus,
Dolo amovere callidus posset malo,
In rus se quoddam deferebat patrio
A rure distans; utque visus obviam
10  Prodire pastor plurimo cum ovium grege,
Metum ille simulans, an peragat ultra

Saeve quid exultas coluber; felicibus hortis
1.29.2   Est, quod pulsa tuo foemina prima dolo?
1.29.3  Quod miserae afflasti virus lethale, per omnem
1.29.4   Quod se se posset fundere progeniem?
1.29.5  Vana tumes: oritur Jessaea e gente puella,
1.29.6   Uni cui fraudes nil nocuere tuae;
1.29.7  Una tuos ausus quae ridet; dira frementis

1.70.2   Mirantur magni qualia coelicolae,
1.70.3  Quaerimus attoniti. Mens haeret, pectus amore
1.70.4   Mira defixis ardet in effigie.
1.70.5  Sic pingi ut posset, dic, Bato, duxit in altum
1.70.6   Tene polum, ex alto venit an ipse polo? 71. Encom./Sacr.

Encom./Sacr. Radelja; inter Encom. Krša De imagine Beatae Mariae Virginis ab Angelo salutatae a Raphaele Mengsio picta
1.71.1  Sic pingi ut superum posset Rex et bona Virgo
1.71.2   Foecundo numen mire utero excipiens,
1.71.3  Aligerum et formae juvenum, credo, optime, sedes
1.71.4   Te te aliquis, Menxi, sustulit ad

quisquis sub tua jura venit? 261. [260.]
3.261.1  Cur qui sapiens externis non sibi sapiens sit.
3.261.2  Ab se se abscedens posset si cernere se se,
3.261.3   Ut sapit externis, quippe sibi saperet.
3.261.4  Sed quando potis est se nemo abscedere ab ipso,
3.261.5   Qui sapit externis, non sapit ipse

quaereret ut lapides;
4.174.5  Sed quae aurum, lapides quae caros quae caros] caros2 quae1 Radelja vincere posset, 5
4.174.6  Duceret ut sedes inde aliquam ad patrias,
4.174.7  Europam specie quae mira incenderet omnem,
4.174.8  Nec sineret priscam nomen habere Helenam.

4.203.6   Utraque res Italum juncta dedit Sophoclem. 204. [202.] Ad Victorium Alferium.
4.204.1  Formosam vidit Venerem; quod carpere posset,
4.204.2   Momus et in toto pectore nil habuit.
4.204.3  Diceret ut malus ergo aliquid: Sandalia, dixit,
4.204.4   Esse deae pulchro non satis apta pedi.

Bato, novus, Antigone, si pingat Apelles,
4.215.2   Cedet, quam priscus pinxerat, illa Venus.
4.215.3  Atque utinam, ut vultus, oculi, frons, sic quoque pingi
4.215.4   Posset quidquid agis, quidquid et eloqueris,
4.215.5  Pulchri omnis posset mirans, omnisque decori
4.215.6  Exemplum in sola cernere posteritas.

quam priscus pinxerat, illa Venus.
4.215.3  Atque utinam, ut vultus, oculi, frons, sic quoque pingi
4.215.4   Posset quidquid agis, quidquid et eloqueris,
4.215.5  Pulchri omnis posset mirans, omnisque decori
4.215.6  Exemplum in sola cernere posteritas. 216. [214.] Ad Mariam Catharinam Giustinianam, Balthassaris Odescalchi ducis

Novi equidem innumeros, qui multis dicere pauca,
5.110.2   Novi et qui paucis dicere multa queant.
5.110.3  Hunc prius audirem, quam te; non hercule noram,
5.110.4   Qui posset multis dicere, Quinte nihil,
5.110.5  Auribus obstreperet qui tota luce, videndum
5.110.6   Tam longo menti nil daret eloquio.

273. Ad Corvinum. Vaticinium de lingua Latina.
5.273.1  Scita vides Pario sapientum in marmore scripta,
5.273.2   Posset ne quidquam longa abolere dies.
5.273.3  Frustra: signa manent non intellecta, tuemur
5.273.4   Et cassas rerum (res latet ipsa) notas.
5.273.5  Fata prement nostros eadem,

dabit ut pecudem. 481. [480.] In Ligurinum scurrantem.
5.481.1  Miror, amo, cuicumque dedit natura leporem,
5.481.2   Ingenuo ut posset spargere dicta sale.
5.481.3  At foedos odi scurras, fugioque, popina
5.481.4   Audiri dignos et reor in media.
5.481.5  Quaere illic, Ligurine, tibi qui plaudere

sentis, nec te sentis, insulse, loquentem,
5.498.6   Quidquid agas, nullo posse placere modo?
5.498.7  Quid mi igitur suades, inquis? Quod scilicet unum
5.498.8   Est remedi, posset si modo confieri;
5.498.9  Sed flammam frigere prius, glaciemque calere,
5.498.10   Quam te mutatum posse tacere puto.

5.760.1  Abs te nescio quid nuper mihi, Marce, poposci,
5.760.2   Nec magnum ut rebar, nec tibi difficile.
5.760.3  Id mihi tam laeve tribuisti, Marce, negatum
5.760.4   Ut posset credo displicuisse minus. 761. [758.] In Nearchum beneficia sua commemorantem.
5.761.1  Cum tua tot memoras toties benefacta, referri

mancipium. 904. [898.] In senem libidinosum. Krša
5.904.1  Nec juvenem posset quae ferre obscaena loquentem
5.904.2   Lesbia, te ne ferat turpia verba loqui?
5.904.3  Rugosa et facie, tam cano et vertice foedum
5.904.4   Delicias cuiquam dicere, vel

[1103.] Esset bonus poeta Cinna, ni crederet se esse talem. Fore bonum poetam Cinnam ni crederet se esse talem. Krša
5.1109.1  Cinna bonus fieri posset fortasse, poetam
5.1109.2   Ni se jam factum crederet esse bonum.
5.1109.3  Hoc perdit miserum, dum summo in fine putat se,
5.1109.4   Quod piger in media desidet usque

5.1196.1  Tam foedam ut posses nancisci, Cinname, sponsam,
5.1196.2   Quidnam opus externos currere per populos?
5.1196.3  Nulla erat ad Tiberim, quae turpi corpore posset,
5.1196.4   Foeda aliis, uni visa placere tibi?
5.1196.5  Pulchra decet longe quaeri; deformia nusquam.
5.1196.6   Non passim innumero proveniunt numero.

Quae digna excierit, dicere, Cinna, potes).
5.1219.5  Iratum Gallae frustra placare laborat,
5.1219.6   Effundit cassas et mea Lyda preces,
5.1219.7  Armenias, credo, queis posset flectere tygres,
5.1219.8   Et saxa et duri frangere vim chalybis.
5.1219.9  I, Siculos inter Cyclopas vivere digne,
5.1219.10   Trux, ferus, immani praeditus ingenio.

1272. [1266.] Ad Leonillam, se anum dicentem, ut impune possit confiteri, se juvenem pudicum amare.
5.1272.1  Ultro dixit anum se se Leonilla, pudico
5.1272.2   Impune ut juveni dicere posset: "Amo".
5.1272.3  Et pol amat, cui sic blanditur, pectore ut aequo
5.1272.4   Se, quod dictum horret foemina, dicat anum.

8.167.4   Eloquio et facili mirifice capior,
8.167.5  Qua didici auditor toties monstrante, vetustis
8.167.6   Utilius multo quod foret historiis,
8.167.7  Quodque usu posset priscorum inventa sophorum, et
8.167.8   Sermones longe vincere Socraticos.
8.167.9  Nec mihi tam prosit, possim ut mea scripta, decori
8.167.10   Quam vitam ut veros exigere

Lumina desertae littus ad Italiae.
8.202.5  Hunc ego dum laetus tranantem caerula specto,
8.202.6   Haec mecum haud tacito verba dolore dedi:
8.202.7  Quae quibus antetulit! Quo posset pascere mentem
8.202.8   Spectaclo, mecum si mea Lyda foret. 203. De Lydae simplicitate.
8.203.1  Intempestivus veni. Simplex

nullum laedere Lyda solet.
8.364.3  Tullam, qua (mitto genus et decora alta parentum)
8.364.4   Certe nil fieri possit amabilius.
8.364.5  Non faciet; nec, si faceret, dici aurea posset,
8.364.6   Ipsa sibi similis nec mea Lyda foret. 365. De Lydae modestia.
8.365.1  Vera loquor de te vates tuus, optima

rogas, cur te fugiam tuus ille sodalis.
9.282.2   Dicam equidem, ut soleo, quod fuit, ingenue.
9.282.3  Tempore tentavi longo, num denique jungi
9.282.4   Nos inter verax posset amicitia.
9.282.5  Hunc mihi ubi frustra vidi sumpsisse laborem,
9.282.6   Spesque abiit nubes cassa per aërias,
9.282.7  Frustratus voto abscessi, nec stultus inanem

Daphnidis pomaria. Daphnis pomaria post se venturis Krša
9.320.1  Haec posuit senior Daphnis pomaria; foetus
9.320.2   Posset ut hinc dulces carpere posteritas,
9.320.3  Quam monet, ipsa suos ne contra oblita nepotes
9.320.4   Hoc tantum carpat dulcia poma loco;
9.320.5  Sed magis, atque magis, queis

moderni praesertim temporis ratio exposcit et quod authori gratum futurum spero. Dum rem Milossii agis, Patriae inservis. Commoda huic porro etiam tuam operam. Satis consequeremur si vel Millos hac occasione ad Septemviratum provehi posset. De alio Croata ad Tabulam regiam promovendo alia occasione agi posset. Quamquam non possim combinare ea, quae de supernumerariis scribis, cum iam sub hoc regnante duo novi supernumerarii creati sint, adeoque nihil mihi videatur obstare quominus etiam in casum promotionis

et quod authori gratum futurum spero. Dum rem Milossii agis, Patriae inservis. Commoda huic porro etiam tuam operam. Satis consequeremur si vel Millos hac occasione ad Septemviratum provehi posset. De alio Croata ad Tabulam regiam promovendo alia occasione agi posset. Quamquam non possim combinare ea, quae de supernumerariis scribis, cum iam sub hoc regnante duo novi supernumerarii creati sint, adeoque nihil mihi videatur obstare quominus etiam in casum promotionis Milossii aliquis gentilis noster supernumerarius renuntietur.

id est quod magistratuales quidem placide, sed in re officii severe tractem. Dicunt quod aliquae comitatus repraesentationes asperiori calamo appositae sint. Si aut ego ipse diutius in dicasteriis non servivissem, aut omnes momentosiores repraesentationes ipse non reviderem, posset me dubium subire an non id re ipsa quandoque evenerit. Nunc, si quae mihi repraesentatio in specifico obiciatur, paratus sum de singula eius expressione rationem reddere. Dicunt denique quod propter meam surditiem in congregationibus saepe ad personalitates descendatur.

Hic quoque, opesque mari referebat navita ab alto.
Hîc ego saepe moram autumni per tempora traxi,
Arrisitque locus; naturae ad munera sed nil
Addidit ars. Quod si pedibus mare propter obiri
Hic omnis posset sinus, et vestigia ferri
Longius, alliceret plures, blandeque teneret;
Nec me vicini stringentem littoris oras
Vano exerceret cessantem cymbula motu.
Editiore jugo scatet algidus

habere deprehendimus, videlicet ulnas quinque mensurae Italicae, vulgo Canne.
Brachia. Non tanta agricolûm hîc vis degit, ad umbram
Quanta illius adhuc facile considere posset.
Haud minor hac quercus pariter mihi cognita mole
Non procul hinc: tanta est majestas scilicet illis
Arboribus, solaeque nemus formare videntur.
Vera tamen sunt sylva oleae, queis cuncta tenentur:

Stamina vere novo incumbunt educere prolem. In multis aliis Rhacusanae ditionis locis, et praecipuè in regione Stagnensi gens rustica educendis bombycibus operam navat. Haec commercii pars multo magis excoli posset, cum et sua sponte apud nos mori proveniant, et citissimè crescant.
Emolumentum ingens, nam multo et serica in urbe
Venduntur pretio fila, et sibi foemina partem
Servat, qua

Oskoruscno vocatur ab Illyrico oskoruscja sorbus.
Nunc quoque ab his dicant: non, quod mage nobilis arbos
Radices agere haud posset, contraria patrum
Sed quia in his etiam (cujus vis maxima) rebus
Consuetudo obstat: seritur quoque, parva sed affert
Dona Ceres, primoque hortis plantare phaselum
Vere student, ut brumae habeant in

Assignant: si longo adeo natura diremit
A terris spatio, genti quoque foenore magno
Fertilis ad vitam quantum satis esset alendam
Impertivit agri, ut propriis contenta maneret
Sedibus, et facili posset subsistere victu.
Addita temperies coeli optima, sanaque jussit
Corpora ibi nasci, durisque laboribus apta.
Horum ego sed varios mores aperire priusquam
Aggrediar, primo generatim in carmine quaedam

altis,
Pars multa, in valli speciem praecingitur; at nec
Appulsus etiam lenes, accliviaque absunt
Littora. Rarescit numero, nam dena colentis
Pascere quae populi satis aptè millia posset,
Vix mille agricolis vicos in quinque reductis
Incolitur: reliquis Coritea nomine dictus,
Et Babinopole praestant. Praetoria surgit
Hîc domus, accedunt, cum

curas
Illo in secessu degentibus accumularent,
Magnificam portus sibi in interiore recessu
Extruxere domum, cujus pars multa superstes
Stet licet, illa tamen vel nunc penè integra cerni
Posset, ni Veneti, quoties hîc anchora naves
Belligeras tenuit, stimulis livoris iniqui
Illa vetustatis monumenta illustria saevi
Sulphureo igne pilis contortis saepe petentes
Perpluere ex alto fecissent

interea hîc melior custodia servet.
His ego perceptis, rosea cum crastina fulsit
Luce dies, latus occiduum convisere pergo,
Quà se ingens aperit portus, vi tutus ab omni
Aeolia, tantum si arcere aquilonia posset
Flamina: procurrunt in longum cornua tractum
Bina pari hinc illinc spatio: conjungitur unum
Insulae, et ad boreae latus est, pars altera ab austro
Clausa manet scopuli objectu, (10)

Cum sacranda ferunt festis Paschalibus ova,
Mos illis vetus est praestanti talia mystae
Nudo obolum, sibi quem tollat, defigere in ovo,
Non ovum dare, quod pagis fit in omnibus, illa
Adducti causa, posset quod forsitan olim
Augeri his pretium, nec conjectura fefellit,
Cum viginti obolis simplex nunc veneat ovum.
Traditum ab antiquis retinere tenaciter urgent
Sic morem, seque hoc credunt pacto esse

Cum fuit a Phaebo multa peracta via.
Febre agitor gemina; quam morbidus intulit aer,
Viribus herbarum febris abire potest;
Quam produxit amor, non est medicabilis herbis:
Posset at, Irene, munere abire tuo.
Tollere quam nescis, velles mihi tollere febrim;
Tollere quam scires, tollere saeva negas.

Glauca chlamys corpus picta tegebat acu.
O Venus, hanc spectans ego te spectare videbar:
Candidior gemma, vividiorque rosis
Illa fuit. Quasdam voces mihi protulìt: ah mens
Has nunquam posset non meminisse mea.
Sed carui sensu, voces ut protulit, aeger
Mox cecidi, nec vim non rapiebat amor. (13)
Num dulces fuerint voces, quas protulit, aurae,
Dicite, num dulces, dicite, non

Occulto inficiens auras malesana veneno
Heu! immaturis perdere funeribus
Atque catervatim properabat sternere gentes,
Ocyor et ventis et volucri igne Jovis.
Discet, ut immitem quo posset flectere Erinnym,
Ipsa suam Mater sponte dedit sobolem;
Discet, ut Anglus homo jussit sperare salutem,
Et docuit gentes grande magisterium,
Quo fieri incolumes possent vitamque beatam

malleolos olim, clavosque gerentem,
1.10.55  Et praeclara minantem oculis, vultuque, fabrisque
1.10.56  Omnibus assidue, pictoribus atque loquentem,
1.10.57  Nobilior nostris ut posset scena theatris
1.10.58  Constitui, velisque intendi aulaea superbis.
1.10.59  Quorsum pertinuit tuus hic labor improbus? Horis
1.10.60  Ut peragi posset vernacula fabula

nostris ut posset scena theatris
1.10.58  Constitui, velisque intendi aulaea superbis.
1.10.59  Quorsum pertinuit tuus hic labor improbus? Horis
1.10.60  Ut peragi posset vernacula fabula binis.
1.10.61  Quid, postquam acta est? Num cui laetius, atque beate
1.10.62  Propterea magis est? Ubi nunc est illa voluptas?
1.10.63  Verum, quandoquidem

1.13.5  Nobile amicarum fuerant par, atque gemellum
1.13.6  Urbanae formae et cultus nugacis amore
1.13.7  Gratidia, et Glycere. Melius componere mitram
1.13.8  Quae posset capiti, aut strophio zonaque fluentes
1.13.9  Collegisse sinus, vel nudo incedere cultu,
1.13.10  Argutaque pedem solea, aut vincire cothurno:
1.13.11  Hoc unum teneri fuerat

et ancillas unctam everrisse culinam,
1.16.150  Suffurari aliquid, quod fors objecerit, omnis
1.16.151  Vita fuit: vix litterularum prima elementa
1.16.152  Discere,epistolium ut posset conscribere matri:
Mox, quam opibus domini navim conductus agebat,
1.16.153  Imperio regit, audit dux. Navisque Magister
1.16.154  Lucius Aemilius civis Romanus; agreste

Volusi sunt. Quis, nisi prela fuissent,
1.23.54  Exscripsisse tuos mallet, Philodeme, tragoedos,
1.23.55  Quam mulgere caprum, aut Ulubris conducere fumum?
1.23.56  Posset ephemeridum quis inepto pascere foeno
1.23.57  Stultorum primores? Verbo exercitum et uno
1.23.58  Ad nutum aeria eduxisse via? mare totum
1.23.59  Classibus adversis opplere,

rudes frugis melioris, et artis
1.23.98  Afficiunt. Fescenninis, mihi crede, pusillum
1.23.99  Ingenium lector misere, obvolvitque poeta:
1.23.100  Longe aliud sectaturus, si posset, uterque.
1.23.101  Tu quoque nequitia, Voltairi, hac scandere caelum
1.23.102  Affectas, pennisque bono, doctoque negatis
1.23.103  Praetervectus Parnassum, et felicia

2.8.43  Quo tu cum velles nos leniter igne beare,
2.8.44  Scilicet has rerum diceris isse vias.
2.8.45  Principio sentire suae cum munera laudis
2.8.46  Posset homo, et cujus quaeque opis indigeat
2.8.47  Natura ingenito quiret deprendere sensu,
2.8.48  Fungique appositis saepe ministeriis,
2.8.49  Has tantas vires, atque haec

infra Satyrae fines, et comica scripta
3.1.22  Aetatis primae doctores atque magistri.
3.1.23  His non deterior vates Venusinus, in arte
3.1.24  Quid posset, docuit, convivia dum parat ille
3.1.25  Rusticus urbano muri mus, plenaque vulpes
3.1.26  Dum prodire cavo non quit, quem macra subisset.
3.1.27  Horum a principiis ad

3.3.62  Eripere officium, moremque negare pudoris?
3.3.63  Cur diversa struit varia sic arte laboris,
3.3.64  Quae nihil incassum, nihil et molitur inepte,
3.3.65  Posset utrisque unam pariter cum imponere legem?
3.3.66  Dicam. Sed modo nescio quam praevertere praestat
3.3.67  Erroris nebulam, ne caecus decipiare;
3.3.68  Publicam ob

molliores
164  Vestes, stragula, divites tapetas?
165  Vanitas hominum nimis caduca!
166  Mores Romulidum nimis nocentes!
167  Qui posset facili referre versu
168  Formas omnigenas novas intentes
169  Queis ornare solent superbiores
170  Matronae caput aureis coronis

quibus tota continetur, Odysseam referant, posteriores autem Iliadem. Tassus in hoc etiam est Maronem imitatus, transfusitque in Ierusalem liberatam commixtum hoc duplex genus, magis tamen in Iliadem propendens. His grandibus exemplis inhaerens Gondula, latum sibi campum aperuit, ubi posset summa cum laude in utroque mixto genere spatiari, atque ita in uno prompsit maiores ingenii poetici vires, ac nervorum robur, in altero evolvit leniores, ac tranquilliores animi sensus doctrinae luminibus temperatos. Argumentum eius operi suppeditarunt bella aevi decimi septimi principio,

26  At ductae occasu fuerant circum undique fossae,
27  Fortia belligerûm stabant lecta agmina ad austrum.
28  Strata at cuncta forent si haec propugnacula, posset
29  Regia progenies ea pectore sola tueri.
30  Haud opus est vallo, Princeps ubi constitit ille. 30

parili virtute maritum
77  Heroem adnuerat Korevskum, clarus ubique
78  Qui laude armorum, maiori et robore posset
79  Subiectas gentes regere, et defendere fines.
80  Moldaviae interea Princeps desciverat alto 80

petit tentoria nota coacta,
239   Moeret enim haud secum rivalem abducere victum,
240  Sic rata sollicitum posset lenire dolorem, 240
241  Quo misera ob raptum sponsum torquetur in horas.
242  Montes quod sperans, valles lustrabat et imas,

splendori carmina pangat. 25
26  Sponso haud victrices lauros, sed te invidet unam
27   Osmanus; lauros iterum sibi posset apisci,
28  Virgine at adsimili renuunt sibi fata potiri.
29  Sol micat in caelo, tuque unica in orbe refulges;

269  Tam specie at fulget licet irâ accensa furenti,
270  Ut quemcumque virum rapiat, qui proximus adstat; 270
271  Effugere a divo nec posset lumine Princeps,
272  Ni grave consilium constanti mente sederet,
273  Christiadâ indignum nempe ullo tempore vitae

atque omni veniunt e parte cohortes. 300
301  Hinc velut ante annum caderent sua si agmina fusa,
302  Instaurare novam posset nullo obiice gentem,
303  Quod si contigerit tibi, Rex, sors ista, locorum,
304  Belligeros ubinam tibi rursus, et arma parabis?

141  Diriperem impavidus vaginâ primus et ensem,
142  Elueremque suo perfuso sanguine crimen.
143  Nec vis ulla meum posset cohibere furorem,
144  Quin mortem temnens prostrarem morte scelestum,
145  Nam qui servitio natalem vindicat urbem, 145

atque eum, quamvis etiamtum maxima ex parte sub alienorum dicione atque imperio essent, tamen magis magisque colere eoque in propriis litteris multo latius multoque aptius quam antea uti coeperunt. Quo factum est, ut lingua Latina nullo iam modo eum honoris locum retinere posset, quem antea habuerat. Haec ego omnia nimis vetera satisque cognita praetereo, ut ad hodiernum studiorum Latinorum statum veniam. Inter duo bella universalia in Vetere Iugoslaviae regno duo erant scholarum genera, in quibus

Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 4. Augusti 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 643, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh179808].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1798], Ad Maximilianum Verhovacz epistola 16. Octobris 1798, versio electronica (, Jakovlje), Verborum 1108, Ed. Neven Jovanović Josip Kolanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistverh17981016].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Stulli, Luko (1772-1828) [1804], Vaccinatio carmen elegiacum, versio electronica (), 254 versus, verborum 1548, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [stullilvaccin].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Kravar, Miroslav (1914-1999) [1966], Oratio in conventu Latinis litteris linguaeque fovendis, versio electronica (, Roma), 712 verborum [genre: prosa - oratio] [word count] [kravarmoratio].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report