Your search found 611 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

eum in Seremo. Nesciente autem rege, nocte irruerunt Hungari in eius castra, et captus est rex Ciaslavus, et omnes parentes illius, quos iussit uxor Kys ligatis manibus, et pedibus proiici in flumen Saum, sicque factum est, conversus est dolor eius in peccatum, quod exercuit circa patrem suum super caput eius, et periit ipse, et domus eius tota. XXIV Post haec remansit terra sine rege, et bani coeperunt dominari

applicuerunt. 2Ergo de nauibus exeuntes ceperunt singuli familias suas inquirere, per alias et alias insulas mittere, seseque per tribus iungere; qui se inueniebant, letabantur tantum periculum euasisse, qui uero non inueniebantur, pro mortuis plangebantur. Vbi autem tanti mali dolor et mestitia conquieuit aliquantulum, ceperunt se ad inuicem consolari. Tunc omnes incipiunt tuguria ex frondibus uiminibusque contexere seseque per loca competentia collocare. Ceperunt alii alia negotia exercere. Hi terram incolunt, hi nauibus negotiantes per mare discurrunt. Pro dolor, quot

tanti mali dolor et mestitia conquieuit aliquantulum, ceperunt se ad inuicem consolari. Tunc omnes incipiunt tuguria ex frondibus uiminibusque contexere seseque per loca competentia collocare. Ceperunt alii alia negotia exercere. Hi terram incolunt, hi nauibus negotiantes per mare discurrunt. Pro dolor, quot opulenti et delicati in Salona fuerant, qui tunc ad aliena hostia panem miserabiliter mendicabant! Tunc electi iuuenes armatis liburnis ceperunt per Dalmatie litora discurrentes hostibus insidiari. Tantas enim cedes et predas de ipsis cotidie faciebant, quod nullus Sclauorum erat ausus

tertio intrante die Iulii, a partibus Iadrę amota militia discesit, in finesque Aurane suam callem cepit festinare, deinde aliquot dies ibidem ferre inducias ammoto vniuerso exercitu equitare non cessabat ad Panonię partes. Geminatur nunc obsessis dolor relictis agone nullumque ergo salubris consilii ualent perspicaciter pre tristitia speculari. Incedunt ut a uita priuati, tandem dolum illius tam excelsi principis et tam appetibilem suorum baronum auaritiam, quodsi illo die unanimiter omnes capite mutilati fuissent, maiori merore non

doctrinis, tuis prudentissimis praeceptis, tuis accuratis institutis non flecteretur? Ad tuae igitur laudis cumulum accedit quicquid in me putas esse laudabile. Et quia finaliter ais tibi ad me laeta in materia scribere non licere ne laetis uerbis dolor augeretur, precor te simul ac licite, mi Baptista, ut etiam laeta conscribas; turbinem reppulisti et animum meum ad laeta etiam audienda disposuisti. Iam in cicatricem uersum est uolnus, tua potius prudentissima sollertique in me cura quam meo aliquo opere. Et licet cotidie saeuientis in me

clarissimi, item venerandi toti mundo patris, Domini Juliani Legati, quorum solidae virtutis digna auctoritas salutem huius populi propriis humeris gestare videbatur. Sed cum suasum mihi saepius reminiscor, nihil magni in bello sine periculo confici posse, iterum habeat nutans fortuna regressum, dolor ipse incitabit audaciam ad futura, quamquam et id, quod nunc accidit, neque malitia nostra, neque Teucrorum virtus effecerit, dum pene vacue facto viris et armis campo non hostilis militiae, sed iudicii divini plagam retulimus, nostrisque peccatis barbari tunc mansere fortiores.

18  Ipse etiam in fluctus saliit conterritus Evan.
19  Quem Thetis humenti gremio miserata recepit,
20  Quippe Deum, turbante viro, metus acer habebat. 20
21  Inde dolor, facilem ducentia Numina vitam
22  Asperat, et visum misero Saturnius aufert,
23  Nec longo, infensus Divis post, tempore vixit.
24  Haud igitur cupiam cuiquam certare Deorum.

formose Telesphore, tecum,
1.248.2  Non tamen illa foro, verum agitanda toro.
1.248.3  Quid frustra ambigimus? testes admitte, probabo.
1.248.4  Nec tibi magnus erit succubuisse dolor. 249. AD LUCIAM
1.249.1  Quid nos, Lucia, temnis et repellis?
1.249.2  Nunquam displicuisse me puellae,

vivat ut ille, rogo. 276. AD NUMMOS
1.276.1  Palponum patres, curarum pignora nummi,
1.276.2  Vos habuisse, timor; non habuisse, dolor. 277. E GRAECO
1.277.1  Nudus humum scandi, nudus terrae ima subibo,
1.277.2  Quid frustra afflictor, nuda suprema videns?

3.16.26  Tu mihi, tu semper pectore fixus eris;
3.16.27  Tu pariter fixum serves sub corde Ioannem,
3.16.28  Et nobis facito mutuus adsit amor.
3.16.29  Dicere plura vetor; dolor obstruit ora loquentis,
3.16.30  Extremumque tibi nil nisi dico: Vale. 17. EPITHALAMIUM IN LIBERAM GUARINAM ET SALOMONEM SACRATUM

ago? veniam, Dea magna, precamur,
4.6.140  Offendit numen, si mea lingua, tuum.
4.6.141  Parce, ita non unquam tenebrescas obice terrae,
4.6.142  Non ego, sed saevus protulit ista dolor.
4.6.143  Ille domat fortes, ille impia saepe coëgit
4.6.144  Improbus, in sanctos dicere verba Deos.
4.6.145  Illo, quid deceat, mens obruta, cernere nescit,

4.8.7  Tu generi humano tantorum causa malorum,
4.8.8  Abs te feralis gentibus orta lues.
4.8.9  Ante nec insani vexabant corpora morbi,
4.8.10  Lurida nec macies nec dolor ullus erat.
4.8.11  Avia tunc nemorum mortalis turba colebat,
4.8.12  Inter montanas inviolata feras.
4.8.13  Quippe cibos rami praebebant, pocula rivi,

mihi, quae ad eam rem instituta sunt, non ab re visum est in hoc procinctu cum ipso oratore nostro miscere sermonem, eum videlicet, qui plus animum solicitat, urgetque, et quo magis urget, eo minus taceri, minusque in animo meo oblitterari potuit, nihil novi vel ignoti addens, sed ut refricatus dolor malorum publicorum sensum, tot malis duratum reficiat, magisque notum fiat, belli huius causam maiorem esse quam bellum. Lustrum prope vicesimum, si apte memini circumagitur, quo Europae oras infesta Teucrorum arma, Deum, hominesque violatura pervolarunt, eaque post subactam plusquam brevi

Alius circumspiciendus est, cum quo possimus conferre manum; pudet congredi cum homine uinci parato. Ignominiam indicat gladiatore cum inferiore componi. Ecce quam constans est gentilis uox! Sed Christiani qualis esse debeat illa nempe citharoedi illius diuini: Ego uero in flagella paratus sum et dolor meus in conspectu meo est semper.

Flagellat praeterea Deus delinquentes, ut uerberibus emendati consultius sibi in futurum prospiciant. Nam plerique uix tandem sub flagello se peccasse sentiunt. Afflicti enim Israelitae a serpentibus ignotis dixerunt ad Moysen:

Tu mihi sola decens, tu cara et pulcra videris,
judice me nulla est anteponenda tibi.
Tu mihi te referas tam dulcem tamque suauem
et tam jocundam miror ut ipse quidem
an sum percupidus te. Longo tempore uixi
a te, luce mea, dissociatus enim.
An dolor et morbi grauuiter quos passa fuisti
te reddunt quod sis carior inde mihi,
Ac uelut alba dies in noctem uertitur atram,
cum uenit ex alto sceua procella mari,
insurgunt tenebrae, uentorum magna furit uis,
mixtaque cum crebro fulgure grando

Sic et Ouidius, quando Hecubam describit uulnera Polydori intuentem:
Troades exclamant, obmutuit illa dolore
et pariter dolorem lacrimasque introrsus abortas
deuorat ipse dolor duroque simillima saxo
torpet et aduersae figit sua lumina terrae,
interdum toruos extollit ad aethera uultus,
nunc positi spectat uultum, nunc uulnera nati,
uulnera praecipue.

pulcherrime seruauit; sic enim exorsus est: Etsi unus ex omnibus minime sum ad te consolandum accommodatus, quod tantum ex tuis molestiis cepi doloris ut consolatione ipse eguerim, tamen, cum longius a summi luctus acerbitate meus abesset dolor quam tuus, statui nostrae necessitudinis esse meaeque in te beniuolentiae non tacere tanto in tuo maerore tam diu, sed adhibere aliquam modicam consolationem, uel quae leuare tuum dolorem posset, si minus sanare potuisset.

II 1 Quomodo et quibus rationibus sit consolandum Nunc dicere superest qua ratione quibusue modis mitigandus sit dolor amici; et quidem hac de causa, ut Cicero in Tusculanis quaestionibus narrat, uarie sapientes censuerunt. Cleanthes enim putauit unam illam ac simplicem esse consolandi rationem docere

Iam sinet et ueris uocibus aptus erit Quis matrem nisi mentis inops in funere nati Flere uetet? Non hoc illa monenda loco est; Cum dederit lacrimas animumque impleuerit aegrum Ille dolor uerbis emoderandus erit. Temporibus medicina ualet, data tempore prosunt Et data non apto tempore uina nocent. Quin etiam accendis uitia irritasque uetando Temporibus si non aggrediare suis.

ac siti urgeris, nec eas amplius tolerare ualens pergis ad potum ac cibum, quae aut insipida fastidis, aut si sapient, uentrem saginis oneratum uix a mensa refers ad thalamum. Hinc rictus aut uomitus exsecrandi, hinc stomachi uentrisque grauis dolor. Age rursum post somnum meridianum redi ad opus, rursum fames, rursum capiendus cibus. Interea nox uenit; deponendus est iterum ornatus, detrahenda uestimenta, et iam iterum ad plumae otia

inhabitat; laboris fortasse, praecipue in hoc postremo, plurimum. Vnde Posidonium philosophum, cum uehementius dolore articulorum laboraret et quasi facibus admotis crebrius ureretur, saepius dixisse ferunt: Nihil agis, dolor, quamuis sis molestus, numquam tamen confitebor te esse malum. De qua ratione multa a Cicerone in secunda Tusculanarum quaestionum egregie ac

ac siti urgeris, nec eas amplius tolerare ualens pergis ad potum ac cibum, quae aut insipida fastidis, aut si sapient, uentrem saginis oneratum uix a mensa refers ad thalamum. Hinc rictus aut uomitus exsecrandi, hinc stomachi uentrisque grauis dolor. Age rursum post somnum meridianum redi ad opus, rursum fames, rursum capiendus cibus. Interea nox uenit; deponendus est iterum ornatus, detrahenda uestimenta, et iam iterum ad plumae otia

ac siti urgeris, nec eas amplius tolerare ualens pergis ad potum ac cibum, quae aut insipida fastidis, aut si sapient, uentrem saginis oneratum uix a mensa refers ad thalamum. Hinc rictus aut uomitus exsecrandi, hinc stomachi uentrisque grauis dolor. Age rursum post somnum meridianum redi ad opus, rursum fames, rursum capiendus cibus. Interea nox uenit; deponendus est iterum ornatus, detrahenda uestimenta, et iam iterum ad plumae otia

ac siti urgeris, nec eas amplius tolerare ualens pergis ad potum ac cibum, quae aut insipida fastidis, aut si sapient, uentrem saginis oneratum uix a mensa refers ad thalamum. Hinc rictus aut uomitus exsecrandi, hinc stomachi uentrisque grauis dolor. Age rursum post somnum meridianum redi ad opus, rursum fames, rursum capiendus cibus. Interea nox uenit; deponendus est iterum ornatus, detrahenda uestimenta, et iam iterum ad plumae otia

inhabitat; laboris fortasse, praecipue in hoc postremo, plurimum. Vnde Posidonium philosophum, cum uehementius dolore articulorum laboraret et quasi facibus admotis crebrius ureretur, saepius dixisse ferunt: Nihil agis, dolor, quamuis sis molestus, numquam tamen confitebor te esse malum. De qua ratione multa a Cicerone in secunda Tusculanarum quaestionum egregie ac

inhabitat; laboris fortasse, praecipue in hoc postremo, plurimum. Vnde Posidonium philosophum, cum uehementius dolore articulorum laboraret et quasi facibus admotis crebrius ureretur, saepius dixisse ferunt: Nihil agis, dolor, quamuis sis molestus, numquam tamen confitebor te esse malum. De qua ratione multa a Cicerone in secunda Tusculanarum quaestionum egregie ac

ut nemo possit maerore uacare. Quo magis est aequum tumulis mandare peremptos firmo animo et luctum lacrimis finire diurnis. Vanus est enim dolor, ut sapientissime inquit Hieronymus, "qui nec primus uidetur esse nec solus." Hinc et philosophia ait apud Boethium: delicias tuas ferre non possum, qui abesse aliquid

quando id, quod accidit, reuera exiguum esse detrimentum contingit. Quod Iuuenalis amico suo, cui depositum negatum fuerat, persuadere est conatus illo carmine quo ait: Ponamus nimios gemitus. Flagrantior aequo non debet esse dolor uiri nec uulnere maior: tu quamuis leuium minimam exiguamque malorum particulam uix ferre potes Sic et nos dicere uulgo solemus: "Quid tu faceres si

aut iusto tempore illatum, aut cito abiturum, aut paulo post necessario futurum. III 13 Primus locus a tempore debito. Extenuatur enim haud modicum detrimenti cuiusuis dolor si id tempore debito aut iusto accidisse docebitur. Vt Seruius Sulpicius fecit cum inquit: ab hisce rebus animum ad cogitationem tuam aduoca atque ea reminiscere potius quae digna tua persona sunt: illam, quam dicis opus fuerat

haud parum adhuc malorum existimatio si peioribus, quae patimur, memoriam refricuerimus uel manifestauerimus quae imminent longe esse perniciosiora. Hoc egit optime Sulpicius scribens ad Ciceronem: Quid est quod tantopere te commoueat tuus dolor intestinus? Cogita quem ad modum adhuc nobiscum fortuna egerit: ea nobis erepta esse quae hominibus non minus quam liberi cara esse debent, patriam honestatem dignitatem, honores omnes; hoc uno incommodo addito quid ad dolorem adiungi

enim ira ad angorem ulciscendi spem. Siquidem irascimur nemini nisi de quo uindictam aliquo pacto sumere speramus. Hinc nemo maioribus, ut regi aut principi, ob illatam succenset iniuriam, maerere tamen et dolere potest, quoniam dolor ex sui ratione spem uindictae non habet. Ex his igitur locis omnibus lenire malum poteris et minus quam putabatur persuadere; quae extendere studio breuitatis obmittimus et ne nobilibus ingeniis fastidium ingeramus, quibus

Huic sententiae accedit et Seneca qui ad Lucilium ita ait: Hoc tibi scribo, is qui amicum Serenum carissimum tam immodice fleui ut (quod minime uelim) inter exempla sim eorum quos dolor uicit. Hodie tamen factum meum damno et intelligo ut maximam mihi causam sic lugendi fuisse quod numquam cogitaueram mori eum ante me posse. Hoc unum mihi occurrebat minorem esse et multo minorem, tamquam ordinem fata seruarent. Itaque

sed ne diutius: uiris nullum legitimum tempus est quia nullum honestum. Quam tamen mihi ex illis mulierculis dabis uix retractatis a rogo, uix a cadauere reuulsis, cui lacrimae in totum mensem durauerunt? Nulla res citius in odium uenit quam dolor, qui recens consolatorem inuenit et aliquos ad se adducit, inueteratus uero deridetur, nec immerito: aut enim simulatus aut stultus est. et rursum in eadem

educere ualebis ad compescendum omnem languorem; ualent enim omnes uirtutes ad comprimendum quemuis angorem, ut Cicero praeclare in Tusculanis quaestionibus docuit. Vbi ait: Quare si (ut mihi initio concessisti) turpitudo peius est quam dolor, nihil est plane dolor. Nam tibi dum turpe nec dignum uiro uidebitur gemere eiulare lamentari frangi debilitari dolore, tum honestas, tum dignitas, tum decus aderit; cum in ea intueberis, te continebis. Cedet profecto uirtuti dolor et

languorem; ualent enim omnes uirtutes ad comprimendum quemuis angorem, ut Cicero praeclare in Tusculanis quaestionibus docuit. Vbi ait: Quare si (ut mihi initio concessisti) turpitudo peius est quam dolor, nihil est plane dolor. Nam tibi dum turpe nec dignum uiro uidebitur gemere eiulare lamentari frangi debilitari dolore, tum honestas, tum dignitas, tum decus aderit; cum in ea intueberis, te continebis. Cedet profecto uirtuti dolor et animi inductione

est quam dolor, nihil est plane dolor. Nam tibi dum turpe nec dignum uiro uidebitur gemere eiulare lamentari frangi debilitari dolore, tum honestas, tum dignitas, tum decus aderit; cum in ea intueberis, te continebis. Cedet profecto uirtuti dolor et animi inductione languescet. Aut enim nulla uirtus est, aut contemnendus est dolor. Prudentiamne uis esse sine qua ne intelligi quidem ulla uirtus potest? Quid ergo ea? Patieturne te quicquam facere nihil

frangi debilitari dolore, tum honestas, tum dignitas, tum decus aderit; cum in ea intueberis, te continebis. Cedet profecto uirtuti dolor et animi inductione languescet. Aut enim nulla uirtus est, aut contemnendus est dolor. Prudentiamne uis esse sine qua ne intelligi quidem ulla uirtus potest? Quid ergo ea? Patieturne te quicquam facere nihil proficientem et laborantem? An temperantia sinet te immoderate quicquam facere? An coli iustitia ab homine poterit

patientiae, rerum humanarum despicientiae? Quomodo respondebis afflictusne et iacens et lamentabili uoce deplorans audieris 'O uirum fortem'; te uero ita affectum ne uirum quidem quisquam dixerit. Amittenda igitur fortitudo est aut sepeliendus dolor. Et quid scis igitur, si quid de Corinthiis tuis amiseris, posse te habere reliquam supellectilem saluam; uirtutem autem si unam amiseris (etsi amitti uirtus non potest) sed, si unam confessus eris te non habere, nullam esse te habiturum.

miserias animus infortunia sua recensendo et cum lamentis partem uirus haud minimam euomit. Quod intelligens Ouidius scribit uxori: flere meos casus; est quaedam flere uoluptas Expletur lacrimis egeriturque dolor. Quod consilium et ipse usurpans frequentissimo carmine suas calamitates deplorabat, ut est illud quod ad urbem scribit: Siquis adhuc istic meminit

habere genas; est aliquid fatale malum per uerba leuare: hoc querula Procnes Alcyonesque facit. Hoc erat in gelido quare Poeantius antro uoce fatigaret Lenia saxa sua. Strangulat inclusus dolor atque cor aestuat intus, cogitur et uires multiplicare suas. Id uero ista ratione contingere praedicant quoniam, cum maeror duplicem habeat sedem,

urbes prodigiis acti caelestibus ossa piabunt et statuent tumulum et tumulo sollemnia mittent aeternumque locus Palinuri nomen habebit." His dictis curae emotae pulsusque parumper corde dolor tristi; gaudet cognomine terrae. Eruditissimus poeta uigilanter ad rem solacii causam quoque adiecit et quo pacto spe futurorum ademptus est

locum sapientis. Quippe cuius memoria facit cuncta uilescere et reuelato fuco sordes uanitatesque cuiusque deprendere, ita ut liquido cognoscatur in his inferioribus nihil esse dignum quod ametur; ubi autem abest amor, certe abest et dolor, siquidem nullius rei iacturam aegro animo toleramus nisi eius quam dileximus. Alia quoque ratione mortis consideratio nonnumquam adimit languores: puta cum quispiam iniuriam passus est, aut alteri nimias opes uel potentiam

plurimum pertinet, ita prouocatio minime. Valet enim ad consolandum mortis recordatio propter curas quae dictae sunt, praecipue autem propter terrorem quem incutit mentibus humanis. Est enim ita natura comparatum ut fortior dolor minorem excludat et leuia mala in conspectu sileant grauiorum. Vnde tenuiora leuius portantur quom difficiliora recordamur. Hinc

II.8.15 ante suem delevit ut II.8.16 post Exsurgenti delevit igitur | post oneratum delevit et tumidum | hinc... dolor deest in V1 II.8.20 Vulg. Rom. 7,24 II.8.21

II.8.15 ante suem delevit ut II.8.16 post Exsurgenti delevit igitur | post oneratum delevit et tumidum | hinc... dolor deest in V1 II.8.20 Vulg. Rom. 7,24 II.8.21

II.8.15 ante suem delevit ut II.8.16 post Exsurgenti delevit igitur | post oneratum delevit et tumidum | hinc... dolor deest in V1 II.8.20 Vulg. Rom. 7,24 II.8.21

II.8.15 ante suem delevit ut II.8.16 post Exsurgenti delevit igitur | post oneratum delevit et tumidum | hinc... dolor deest in V1 II.8.20 Vulg. Rom. 7,24 II.8.21

III.6.4 deest in V1 | Ps. Plut. Cons. ad Apol. 103 | Trophimum ex Trophinum | isdem ] hisdem V2 III.6.5 Cic. Tusc. 3,25 (59), ubi attingat dolor / morbusque, multis sunt humandi; rursum; morsque est finita; nequicquam afferunt; terrae est terra | post humandi addidit sunt | omnibus ex hominibus

III.12.3 ea... consequemur pro efficere dabitur | docebimus pro docere poterit III.12.4 Iuv. 13,11-14, ubi 12 dolor esse III.12.5 adeo iniquo pro ita ęgro ] tam ęgro V1 | tenuia pro ieiuna (V1 ieiuna) | friuolis moueri addidit

III.12.7 iactura deest in 1 | uehementius franguntur ] molestius ferunt V1 III.13.1 haud modicum ] aut modicum V1 | dolor ] dolor habebit V1 | cum pro ubi (ubi V1) | Cic. fam. 4,5,5, ubi ac pro ad; auoca pro aduoca; diu ei pro dicis; fuerit pro fuerat; post fuerit pro et nonnulla alia

III.12.7 iactura deest in 1 | uehementius franguntur ] molestius ferunt V1 III.13.1 haud modicum ] aut modicum V1 | dolor ] dolor habebit V1 | cum pro ubi (ubi V1) | Cic. fam. 4,5,5, ubi ac pro ad; auoca pro aduoca; diu ei pro dicis; fuerit pro fuerat; post fuerit pro et nonnulla alia

IV.4.5 tria loca V1 IV.4.6 Cic. Tusc. 2,13-14 (31-33), ubi mihi om. Cic; tuque in ea intuens pro cum... intueberis omnis dolor Cic. pro est dolor; Quid ergo? ea patieturne; despicientiae quomodo respondebis?; ecquid Cic. pro et quid; post patientem add. num grauem; potes IV.4.7 post

IV.4.5 tria loca V1 IV.4.6 Cic. Tusc. 2,13-14 (31-33), ubi mihi om. Cic; tuque in ea intuens pro cum... intueberis omnis dolor Cic. pro est dolor; Quid ergo? ea patieturne; despicientiae quomodo respondebis?; ecquid Cic. pro et quid; post patientem add. num grauem; potes IV.4.7 post animus delevit uero

est illis uerbis quę V1 | scripsit pro perscripsit | Cic. fam. 4,3,1, ubi doleo tamen IV.10.14 Cic. Tusc. 3,25(61), ubi uixerint; post pungat add. Cic. animi dolor IV.11. tit. quintę rationis ] rationis ultimę V1 IV.11. tit. quintę rationis

51  Vtraque sparsa leues per candida colla capillos
52  Vtraque purpureas ungue notata genas.
53  Sed primum subito uelut obriguere dolore
54  Nullaque sunt gemitus uerba secuta suos;
55  Mox, ubi uerba dolor laxauit, prima Dione
56  Incepit tales ore tenere tremente sonos modos al. modos:
57  "Tene ego care

Esse iubet, non quam nunc habitamus humum.
Propterea quicunque gemit dispendia terrę,
Fallitur hęc patrię si putat esse suę.
Hic lugenda tamen prauę sunt crimina mentis, 75
Vt dolor iratum mitiget iste Iouem.
Hic culpas deflere docet, scandamus ut illo,
Illo ubi tristities non habet ulla locum;
Illo ubi lęta salus, pax candida, uita perennis,
80   Et sine lite quies, et sine

Quod si quem ne summa quidem iam pręmia tangunt,
Terreat ęterni carceris exilium,
Ignis inextinctus, nunquam discussa tenebra,
Semper edax uermis, semper amara lues,
35   Horrendi gemitus, dolor acer, moesta querela,
Assidui luctus et sine fine malum.
Talia quippe manent quos desertura uoluptas
Nunc tenet et blandis decipit illecebris,
Diuitias cupidis ostentans, ocia pigris,

est Te uocitare deam,
Tu uirtute potens, altę Tu munere mentis
Prędita, Tu cunctis condecorata bonis,
Da mihi quod per se non nostra potentia pollet,
Vt mea iam cesset corda agitare dolor,
Vtque uelim quod uelle decet, quia certa salutis
Spes erit inde mihi, gloria magna Tibi.
Nam Tibi posse datum quantum Tibi uelle supersit,
Erigere afflictos, pręmia ferre piis.

2.5.2   Maxime diuorum Iuppiter, ipse queror.
2.5.3   Insequitur me sceua nouo fortuna dolore,
2.5.4   Me dolor inclusus pectore dilacerat.
2.5.5   Meque premunt lachrymae moesto de corde fluentes
2.5.6   Et macerat tristes flebilis unda genas.

2.7.6   Spes erat hec Myniis ipse poeta uiris.
2.7.7   Et me solatur tenui mea fistula cantu,
2.7.8   Cum me forte dolor uel premit ipse labor.
2.7.9   Inter tot nostros est hec mea cura poetas,
2.7.10   Panphile Castalios inter habende choros.

2.29.13   Delia, te cultus cantat, formosa, Tibullus
2.29.14   Et dolet ingratas semper habere faces.
2.29.15   Non erat ille dolor uatis sine uulnere ceco,
2.29.16   Attamen ille dolor plenus amoris erat.
2.29.17   Naso, pulsus eras patria cariturus, amicis,

2.29.14   Et dolet ingratas semper habere faces.
2.29.15   Non erat ille dolor uatis sine uulnere ceco,
2.29.16   Attamen ille dolor plenus amoris erat.
2.29.17   Naso, pulsus eras patria cariturus, amicis,
2.29.18   Sollatio multo, coniuge et ipse tua.

erat.
2.29.17   Naso, pulsus eras patria cariturus, amicis,
2.29.18   Sollatio multo, coniuge et ipse tua.
2.29.19   Ille dolor cunctos uincebat, Naso, dolores,
2.29.20   Quem uincit certe nunc meus iste dolor.
2.29.21   Praetereo fratres crudeli morte peremptos,

2.29.18   Sollatio multo, coniuge et ipse tua.
2.29.19   Ille dolor cunctos uincebat, Naso, dolores,
2.29.20   Quem uincit certe nunc meus iste dolor.
2.29.21   Praetereo fratres crudeli morte peremptos,
2.29.22   Quos fleuit misero nostra querella sono,
2.29.23   Et

suo.
3.5.19   Mors rapuit nuptam, mors omnia nata prophanat,
3.5.20   Hei mihi, crudelis mors cita, cruda nimis.
3.5.21   Te dolor inclusus constanti pectore uexat,
3.5.22   Et fers pullatam, pretor, in urbe togam.
3.5.23   Nam dolor iste tuus dolor est communis in urbe,

nimis.
3.5.21   Te dolor inclusus constanti pectore uexat,
3.5.22   Et fers pullatam, pretor, in urbe togam.
3.5.23   Nam dolor iste tuus dolor est communis in urbe,
3.5.24   Moestitiam populus luget et ipse tuam.
3.5.25   Certe elegos lusi semper, miserabile carmen,

3.5.21   Te dolor inclusus constanti pectore uexat,
3.5.22   Et fers pullatam, pretor, in urbe togam.
3.5.23   Nam dolor iste tuus dolor est communis in urbe,
3.5.24   Moestitiam populus luget et ipse tuam.
3.5.25   Certe elegos lusi semper, miserabile carmen,

Clamor
D Diligentia Derisio Deformis Docilis Domatio Dolus Diuitię, diues Dolor Degener Defensor, defensio Deprecatio Desperatio Deus, Deus Christus, dii gentilium Depositum Debitum Donum

in horreis lateat, quantum pascat aut foeneretur, si alieno imminet, si non acquisita, sed acquirenda concupiscit? 63 .
Aduersa. Exilium, amissio pecunię, naufragium, mors, exilium, luctus, dolor 3 . Maxime commouent quę contra spem expectationemque euenerunt 52 . Quare mala accidunt bonis 57. 58 . Quod non sint quę uidentur mala et pro ipsis esse quę

non indigeat, Romam tamen indigere Catone 67 . Siracusis et boni optimi et mali pessimi 78 . Honestas per se ipsam expetenda 86 . Virtutes gloria sequitur, uoluptates dolor 137 . LACTANTIVS FIRMIANVS
Beneficium. Benefacere quid sit 129 . Quod omnia tam bona quam

est quę nos cruciat 67 . De consolatione ad Albinam 78 . Maximum ergo solatium est cogitare id sibi accidisse quod ante se passi sunt omnesque passuri 81 . Si dolor torquet, non adiuuat, primo quoque tempore deponendus est 81 . Dolor dissimulandus 82 . Consolatio in morte Ciceronis 115 . Consolatio de morte amici

Maximum ergo solatium est cogitare id sibi accidisse quod ante se passi sunt omnesque passuri 81 . Si dolor torquet, non adiuuat, primo quoque tempore deponendus est 81 . Dolor dissimulandus 82 . Consolatio in morte Ciceronis 115 . Consolatio de morte amici 21 . Consoatio in morte 30 . Indignare,

cursum exercendi 301 .
Consilium. Demonium Socratis semper dissuadens, siquid non boni euentus futurum esset 5 . Duo consiliarii contrarii atque amentes, uoluptas et dolor 270 . Confidendum illi qui obtemperaturus est. Nolentem obtemperare relinque 333 . Contemplationi deditum nihil ulla ex parte uel gaudere uel angi 32 . Alienatio

usque ad alterum mane 157 . Ante moralem purgationem aggredi speculationis officium non est tutum 174 . Ratiocinatur animus tunc optime, quando horum nihil eum perturbat: neque auditus, neque uisus neque dolor neque uoluptas, sed quam maxime se ipsum in se recipiens deserit corpus neque quicquam, quoad fieri potest, cum illo communicans neque attingens ipsum quod uere est, affectat 177 . Contemplatiua uita quanto pręstat actiuę

Xerxis copias excepit epulo Cresus rex. Gemma Polycratis. Achates Pyrrhi 346 . Gemmiferi amnes: Axis, Macer, Ganges; terrarum autem omnium maxime India 355 .
Dolor. Nepenthes herba obliuionem tristitię ueniamque afferens 247 .
Degener. Vappę nomen accepit, qui degenerauit 146 . Myrtus patricia,

Torquatus ob ingenii tarditatem et hębitudinem rus relegatus 13 . APOPHTHEGMATA PLVTARCHI
Dolor. Fletus continentia 24 . Leuchothoe sacrificium luctu peragitur 73 . FABIVS QVINTILIANVS IN DECLAMATIONIBVS

Dolus. Responsum ambiguum 19 . Diuitis et pauperis comparatio 64 . Dolorem sola impatientia facit 53 . Dolor ex uerecundia 76 . Dolor acrior improuisi mali 78 . Desperatio non est semper summus affectus 73 . TVLLIVS IN TVSCVLANIS

Responsum ambiguum 19 . Diuitis et pauperis comparatio 64 . Dolorem sola impatientia facit 53 . Dolor ex uerecundia 76 . Dolor acrior improuisi mali 78 . Desperatio non est semper summus affectus 73 . TVLLIVS IN TVSCVLANIS
Diuitię.

148 . Exemplum: quid Lacon mercatori respondit. Non sunt bona dicenda, quibus abundantem licet esse miserrimum. Diuitię non habendę in bonis quod eas et mali habent 149 .
Dolor. An dolor sit malorum maximum 109 . Sententię philosophorum de dolore. Epicurus dedecus quam dolorem pręoptat 111 . Stoici: quod non sit malum dolor. Dolor contemnendus est

Exemplum: quid Lacon mercatori respondit. Non sunt bona dicenda, quibus abundantem licet esse miserrimum. Diuitię non habendę in bonis quod eas et mali habent 149 .
Dolor. An dolor sit malorum maximum 109 . Sententię philosophorum de dolore. Epicurus dedecus quam dolorem pręoptat 111 . Stoici: quod non sit malum dolor. Dolor contemnendus est 112 .

Dolor. An dolor sit malorum maximum 109 . Sententię philosophorum de dolore. Epicurus dedecus quam dolorem pręoptat 111 . Stoici: quod non sit malum dolor. Dolor contemnendus est 112 . Inter laborem et dolorem. Sit ne malum dolor, ostendit rationibus 113 . Epicuri sententia de dolore 114 . Vlixis lamenta in dolore apud

Dolor. An dolor sit malorum maximum 109 . Sententię philosophorum de dolore. Epicurus dedecus quam dolorem pręoptat 111 . Stoici: quod non sit malum dolor. Dolor contemnendus est 112 . Inter laborem et dolorem. Sit ne malum dolor, ostendit rationibus 113 . Epicuri sententia de dolore 114 . Vlixis lamenta in dolore apud Sophoclem

Sententię philosophorum de dolore. Epicurus dedecus quam dolorem pręoptat 111 . Stoici: quod non sit malum dolor. Dolor contemnendus est 112 . Inter laborem et dolorem. Sit ne malum dolor, ostendit rationibus 113 . Epicuri sententia de dolore 114 . Vlixis lamenta in dolore apud Sophoclem 113 . In dolore prouidendum, nequid fiat indecenter

Quali utendum gemitu. Heracleotes philosophus doloris impatiens 115 . Possidonius contra patientissimus. Multi uulnerum dolorem tolerant, morbi uero non possunt 116 . Morsus pestilentię. Quare dolor minuitur tempore 124 . Dolor corporis perfertur proposita spe boni 126 . Lugendi genera detestabilia. Qui in moerore uellunt sibi capillum. Item exempla eiusmodi. Luctum et moerorem non esse uiri

impatiens 115 . Possidonius contra patientissimus. Multi uulnerum dolorem tolerant, morbi uero non possunt 116 . Morsus pestilentię. Quare dolor minuitur tempore 124 . Dolor corporis perfertur proposita spe boni 126 . Lugendi genera detestabilia. Qui in moerore uellunt sibi capillum. Item exempla eiusmodi. Luctum et moerorem non esse uiri 127 . Causę

Qui in moerore uellunt sibi capillum. Item exempla eiusmodi. Luctum et moerorem non esse uiri 127 . Causę suscipiendi doloris. Artemisia luctu contabuit. Officia consolantium in dolore 128 . Dolor est ęgritudo crucians 131 . Lamentatio ęgritudo cum eiulatu. Molestia ęgritudo permanens. Afflictio ęgritudo cum uexatione cordis. Publius Rutilius fratris repulsam usque adeo ęgre tulit, ut moreretur 134 .

est ęgritudo crucians 131 . Lamentatio ęgritudo cum eiulatu. Molestia ęgritudo permanens. Afflictio ęgritudo cum uexatione cordis. Publius Rutilius fratris repulsam usque adeo ęgre tulit, ut moreretur 134 . Dolor uidetur uirtuti aduersarius 153 .
Defensor. Caius Gracchus uerbis defendebat ęrarium, re uero effundebat 124 . Piso contra legem frumentariam

Diuitię. Ad uirtutes pecunia dux esse potest, continere uero eas non potest. Diogenes 47 . Diuitias Zeno in prępositis, Aristoteles in bonis ponit 66 . Dolor iuxta Epicurum, si longus, leuis, si grauis, breuis 8 . Tullius contra quod et summus possit esse diuturnus 31 . Saxum Lemnium flebiles uoces refert 32 . Quod dolor non

Dolor iuxta Epicurum, si longus, leuis, si grauis, breuis 8 . Tullius contra quod et summus possit esse diuturnus 31 . Saxum Lemnium flebiles uoces refert 32 . Quod dolor non sit summum malum 34 . Non dolere summum bonum secundum Hieronymum 81 . Dolorem non esse malum 43 . Dolorem maiorem opinio facit, non natura 46 .

secundum Hieronymum 81 . Dolorem non esse malum 43 . Dolorem maiorem opinio facit, non natura 46 . Pręparatio ad ferendum dolorem 59 . Dolor quiddam asperum, sed quia carens culpa, ideo non malum 63 . Quomodo Philoctetes suum solatus est dolorem 72 . Stoici dolorem non malum esse, Peripatetici malum esse, sed ferendum docent

Diuiti quo pacto uiuendum 20 . Crates philosophus auri pondus proiecit in mare 45 . Quomodo saluatur diues 201 .
Dolor. Cor non comedendum 151 . Niobe fletu in lapidem uersa 160 . Abelsattym interpretatur luctus spinarum, id est luctus peccatorum 196 .

Gorgias, qui stabat in montibus, opprimeret 218 . Simon clypeum aureum mnarum mille Romanis misit 223 .
Dolor. Benoni, id est filius doloris mei 6 . Aaron uetitus dolorem pręferre in morte filiorum, eo quod oleum unctionis esset super eum. Aaron mente lugubri comedere non potuit de oblatione, licet teneretur

populus. Neemias: Fleui et luxi diebus multis 85. 90 . Anna flet Thobiam discedentem 91 . Factus est fletus et ululatus in ecclesia per multas horas clamantium ad Deum 95 . Dolor et exclamatio subita Vagaonis et Assyriorum uiso Olophernis trunco 96 . Iudith defunctam luxit populus diebus septem 97 . Dolor Mardochei et Iudeorum apud Persas, cum edictum regis exisset delendi eos

per multas horas clamantium ad Deum 95 . Dolor et exclamatio subita Vagaonis et Assyriorum uiso Olophernis trunco 96 . Iudith defunctam luxit populus diebus septem 97 . Dolor Mardochei et Iudeorum apud Persas, cum edictum regis exisset delendi eos 98 . Iob quoque nunciis calamitatis exceptis scidisse dicitur uestimenta sua, et tonso capite corruisse in terram 101 . Verba mea

sua, et tonso capite corruisse in terram 101 . Verba mea dolore sunt plena etc. 102 . Dimitte me, ut plangam dolorem meum 103 . Si locutus fuero, non quiescet dolor meus, et si tacuero, non recedet a me 104 . In doloribus consolabitur a Domino. Psalmus XCIII 117 . Exitus aquarum deduxerunt oculi mei. Psalmus [118] CXVIII

a Domino. Psalmus XCIII 117 . Exitus aquarum deduxerunt oculi mei. Psalmus [118] CXVIII 120 . Lamentatio populi in captiuitate. Psalmus CXXXVI 123 . Dolor 127 . Lugens consolabitur 128 . Risum dolor sequitur 128 . Tristitia 130 . Afflictus 131 .

[118] CXVIII 120 . Lamentatio populi in captiuitate. Psalmus CXXXVI 123 . Dolor 127 . Lugens consolabitur 128 . Risum dolor sequitur 128 . Tristitia 130 . Afflictus 131 . Melior tristitia quam lętitia 134 . Sapientia a doloribus liberat

die ac nocte interfectos filię populi mei 169 . Lamentatio Hieremię: Non sedi in concilio ludentium etc. Solus sedebam, quia amaritudine replesti me; quare factus est dolor meus perpetuus etc. 171 . Rachel plorans filios suos etc. 175 . Nequaquam calcator uuę solitum celeuma cantabit 180 . Lamentatio Hieremię:

in tecto sunt, non descendant etc. XXIIII.
Dolus. Vulpes foueas habent, et uolucres cęli nidos VIII. Vinum cum felle mixtum porrigunt XXVII.
Dolor. Herodis dolor simulatus circa Ioannem XIIII. MARCVS
DEVS. Christi diuinitas, in potestate spiritibus immundis imperat I. Mare et uenti obediunt ei

etc. XXIIII.
Dolus. Vulpes foueas habent, et uolucres cęli nidos VIII. Vinum cum felle mixtum porrigunt XXVII.
Dolor. Herodis dolor simulatus circa Ioannem XIIII. MARCVS
DEVS. Christi diuinitas, in potestate spiritibus immundis imperat I. Mare et uenti obediunt ei IIII. Demones torquentur

Bibliographia locorum inventorum

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Jurjević, Juraj (fl. 1400) [1418], Doctrina rebusque gerendis ornatissimo uiro Baptistae Bauiloquae Georgius de Georgiis plurimam salutem dicit, versio electronica. (, Venecija), Verborum 755, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [jurjevicjepist14180601].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445], Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica (, Pesth), Verborum 977, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1445].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1448], Epistolae duo a. 1448, versio electronica (, Servia; Segedinum), Verborum 1682, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1448].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].

Lipavić, Ivan (floruit 1465) [1465], Joannes Lipauich post pestem Tragurium rediens composuit, versio electronica (), 70 versus, verborum 465, Ed. Šime Jurić [genre: poesis - elegia] [word count] [lipaviceleg].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Cipiko, Alviz (1456-1504) [1474], Naenia de clarissimo adolescente Petro Rhiario Sixti summi pontificis nepote, versio electronica (), 124 versus, verborum 799, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [cipikoanaenia].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report