Your search found 611 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 401-500:

omnem ab animo, et vultu aegritudinis sensum, ac speciem excludant. Nam id fortitudinis insolitae genus, à Christianis Martyribus pluries exhibitum, ex gratuito Dei dono potest contingere, non humanae artis praesidio parari. Hoc igitur solùm conamur euincere, vt dolor quicunque, si minùs hilariter, et citra gemitus; at viriliter saltem, et citra imbelles querelas, animique deiectionem, feratur. Cuius constantiae ratio in promptu est. Nam vel mediocris vrget dolor; vel summus: Si mediocris; pudeat Virum fortem ab eo superari:

Hoc igitur solùm conamur euincere, vt dolor quicunque, si minùs hilariter, et citra gemitus; at viriliter saltem, et citra imbelles querelas, animique deiectionem, feratur. Cuius constantiae ratio in promptu est. Nam vel mediocris vrget dolor; vel summus: Si mediocris; pudeat Virum fortem ab eo superari: cum in tali certamine querendum potiùs sit, parum esse gloriae, quàm multum laboris. Sin verò summis idem viribus premit; ipsamet illius magnitudo erigere animum debet: vt dignum aduersarium,

iuvat, prius hic si criminis ingens
Quam veniat domitor, cunctos premat effera Ditis
Ultio terrigenas miserosque Orcina Tyrannis
Solvenda numquam concludat compede manes?
Vidi ego (proh qualis tristem dolor, atraque mentem
Invasit nubes!) me refragante nocentes
Involvi poenis, saevo glomerata profundo
Agmina sorberi, quorum numerantibus atrum
Aeternis spatiis ignem, tormenta nefandis

Nunc, Bethlem, laetare! Tuis iam postibus haeret
Admittique suis Davidis postulat heres
Non falsus rectis: aperi tua limina, Bethlem,
Iesseumque datis portis admitte nepotem!
Proh dolor! Immitis Bethlem, crudelia tecta!
Infelix regio, tantus tibi spernitur hospes:
Reicis urbe sua depulsum ad bruta Tonantem.
Iosippus siquidem Solymis digressus ab oris
Molle legebat iter facilique labore

Laeta cui tandem sobolem connixa gemellam
Dorcas, utrumque marem primumque vocavit Abelum.
Alter erat Samuel, sed quem legalè cruentus
Occidit culter puerumque a lege gementem
Praeputii dolor extinxit; maestaeque remansit
Dorcadi tunc solus spes posteritatis Abelus.
Iam Phaeton bissena anni compleverat astra
Crescenti puero, sed qui ne cresceret ultra,
Obfuit Herodes. Illo mandante

Et dubius sua quo vertat valitura parentis
Auxilia, ut sobolem genitor, dum Dorcada fidus
Ingeminat coniux, fatum complevit uterque.
Ense puer cecidit, periit sine cuspide mater:
Hanc animi dolor, hunc regnandi insana cupido,
Hanc mentis pietas, illum perversa tyranni
Sustulit ambitio. Tanta pietate parentis
Exitus infelix; tanta impietate triumphat
Filius: hanc melior rapuit, felicior istum

Hannus utrumque una maestus collegit in urna;
Unum utroque etiam signavit nomine marmor.
Hic Dorcas genetrix et Abelus filius, ambo
Exanimes a morte iacent: ruit illa dolore,
Hic ferro; duplexque dolor patrisque virique
Mollius hoc saxum quam sit dolor ipse, paravit. 49.
Quis reliquos matrum casus obiectaque ferro
Pectora, quis raptos ipsis

Unum utroque etiam signavit nomine marmor.
Hic Dorcas genetrix et Abelus filius, ambo
Exanimes a morte iacent: ruit illa dolore,
Hic ferro; duplexque dolor patrisque virique
Mollius hoc saxum quam sit dolor ipse, paravit. 49.
Quis reliquos matrum casus obiectaque ferro
Pectora, quis raptos ipsis tortoribus enses,
Quis patrum oppositas Solymis

Anxietas tristisque repertum ingressa mapale
Consedit depressa animo maestosque volutat
Pectore, divinus fatum quod pertulit infans.
Et prope par animi, casu conflatus acerbo
Iosippum tenuit dolor, importuna vocantem
Sidera, nocturnis solem remorantia flammis.
Quaerendi studio iuvenis, lentum ille putabat
Plus solito, Arctorum currus agitare Bootem.
“Exorere ô citius, nove sol” aiebat, “et

mortalem non plus lacrymantia natum.” 25.
Huic genetrix maesto nimium sic ore reponit:
“Nate, mihi supremus amor, suprema voluptas
Supremusque dolor! Quis matrem occumbere ferro,
Atque odium populi pro te sufferre rogantem
Nate dabit? Levior proprii mihi funeris esset
Impietas, quam, nate, tuae tristissima mortis
Cernere maternis discrimina praevia

Filius aspexit, talem me primus habebis.
Barbara si patulum feriet tibi lancea pectus,
Me gladius caedet. Cuspis tamen illa futura
Qualis, adhuc dubito. Fuerit quaecumque, sed illa
Et dolor et vulnus fiet crudele sub illa.”
Haec memorans largo fletu simul ora rigabat
Inque recedentem ad suprema pericula natum,
Dum licuit, vultus oculosque immota ferebat.

potestas.
Subtracto aut veluti solari lumine Phoebe,
Postquam interpositae nimio telluris opaco,
Tot velata umbris maeret fraterna negari
Ora sibi, pro more volat, tantumque nigrello
Est dolor in vultu, sed qui praecesserat, idem
Est vigor in motu: genetrix augusta gemebat
Prole quidem capta, ast eadem permansit in illa
Vis animi, semper iustis sua vota Tonantis
Arbitriis librare tenax nutuque

quicumque ignis comprendet abyssum
Virginei, materna illi quoque plaga patebit
Pectoris: hac levior vatum est facundia poenâ. 32.
Quis dolor est, divina parens, conferre dolori
Quem potis est natura tuo? Sunt luctibus omnes
Fetae urbes: nurus haec sobolem gemit, illa parentem,
Ista virum deflet; morbis cruciantibus alter,
Carceris hic gravibus

Hanc posset, virtus animi nisi firma stetisset,
Una fuit Virgo. Poenarum filius esse
Rex voluit, propriae fluxit cui purpura venae;
Pallore emicuit genetrix, Regina dolorum:
Si dispar color est, dolor est communis utrique. 33.
Ecce novum matris volat in praecordia telum.
Verbera perpesso dicta est sententia nato,
Tormentum fatale trabis:

Ultima restabat matri, contorta doloris
E pharetra cuspis, qua nulla potentior, unum
Excipias mortis perimens si corpora telum.
Iamque suis omnem pharetram vacuaverat armis
Ipse dolor, cui sola necis remanebat arundo;
Hanc etiam matris damno torquere paratum
Non patitur vibrare Deus, ne sole sepulto
Extinctae tellus Phoebes splendore careret.
Saevius hoc reliquis vulnus fuit arbore

cum lacte dedi peperique, sepulchrum
Ut premeres: genetrix o tanti prodiga nati!
At scio certa tua est eadem cum Patre voluntas
Atque ea iusta quidem generique piissima nostro;
Nec tamen iniustus meus est dolor: omnis in isto
Terrarum et caeli luctu natura laborat,
Non flebo mater, dum sic meus occidis author
Et natus, pupilla tuae luxque una parentis?”
Hic tacuit, tum caelo oculis affixa profatur:

Nox erat et quartis plausit Phoebeius ales
Excubiis, cum suetae etiam praeire canoras
Noctis aves, summo dare vota precantia Patri,
Et rerum colere authorem, qua solvere matrem
Religione dolor rapti sibi funere nati
Tristitiaeque ingens potuit non sistere torrens,
Fundenti pro more preces pars noctis abacta est.
Interea chorus Aligerûm dare nuntia matri
Laeta volat; primumque calet praeire,

Auxilia et iussis vires exposcere coeptis.
Illa animos addit cunctis et Numine firmat
Propitio, tantoque aperit non posse potentem
Deesse operi natum, quos ille sequetur euntes.
His hilares dolor invadit, quod nulla profectis
Sors ultra matris promitteret ora tueri.
Queis illa: “Ite, viri, me non meus ante relinquet
Spiritus, extremi quam vos ex partibus orbis
Collectos videam. Vestrum sed

Quae fuit haec lethi species visque ultima corpus
Exanimans? Qua tabe peti morboque resolvi
Hanc decuit? Num febris edax absumpserat aegra
Viscera lethalique artus extinxerat igne?
Num stomachi dolor, aut lateris pleuritide costas
Pressit et iliacum vexans praecordia virus?
Virgineos petiit nephritis barbara lumbos,
Aut sua convulsi traxerunt funera nervi?
Omnibus his nato damnatis iudice morbis,

urbes,
30  Victima pro raptis non periisse queror.
31  Si populos ferit atra lues, mea pectora pulsat
32  Editus e magno magnus amore dolor.
33  Devia si gravidas merserunt flumina messes,
34  Certat cum lacrymis tanta procella meis.
35  In me cur proprias laxavit prodiga

esse videri,
40  Quam durum est lacrymis non reperire fidem!
41  Sic placitum caelo, cui recta placere necesse est,
42  Auctore a tanto vel dolor ipse tumet.
43  Quae superis placuere, feram, dum vita manebit,
44  O mea sic vobis dicta placere queant!

11  Quam merito expressit Domini pia gutta dolores
12  Membraque et Isacio verbere tergus hians.
13  Nam dum submergi poenis gravioribus ardet,
14  Iste dolor cupido nil nisi gutta fuit. XI. D. THOMAS AQUINAS IMPUDICAM MULIEREM TITIONE FUGAT. EPIGRAMMA

ipsi in funere trunci
4  Et tam clara nitens vulnera gemma gemit.
5  Gaure, vide, tristes Domini qui comprimit artus, 5
6  Quam merito in lacrymis sculpitur iste dolor. XXVIII. CLEPSYDRA EX AMICI CINERIBUS EPIGRAMMA

32  Indomitos placida spectabat ab arce furores
33  Horrebatque tuens nec non miserata iacentes
34  Adamidas tali rupit suspiria quaestu:
35  »O dolor, o clades, quoties mea lumina foedas
36  Aspectu, toties gemitus luctantur ab imo
37  Pectore, et ingratae carpunt sibi pabula curae.
38  Tune meis quondam

natis
51  Posse mori meruisse fuit; cum lumine letum
52  Damnatumque bibunt primo cum lacte parentem.
53  O dolor, o clades, o prisca ex arbore nunquam
54  Interitura lues, tristi vis indita malo
55  Usque adeo, et veteris producitur ira veneni? 55
56  Sat caedi Furiisque

quam quisque nitet florente iuventa
40  Mollior ad cunas commodiorque tuas,
41  Tum mihi et obliquus livor precordia mordet,
42  Et salit impatiens corde micante dolor,
43  Et mens est totos nebula corrumpere soles,
44  Ut niger utque mihi concolor annus eat,
45  Et mens est auctor late turbare flagello

miser videar tibi; caelitus a te
10  Invoco Paeoniam tristis et aeger opem.
11  Mens turbata gemit, pergunt mala mentis in artus,
12  Imaque difusus sauciat ossa dolor.
13  Quo tamen usque feris? Patrio nam pectore quando
14  Cedet cum rigida victa bilance Themis?
15  O vultus adverte pios, o lumine frontis

iuvat, heu, longos gemitu transmittere soles
10  Et procul a domina iudicis aure queri?
11  En linquit meus ossa vigor viresque residunt
12  Et quatit arcanus conscia corda dolor.
13  Talia dicebam, dum me tua, maxime rerum,
14  Ingenti premeret pondere dextra minax.
15  Hinc, mea dum trepidum me dura silentia terrent

40  »Eia age, ne cessa«, dico, »favensque veni!«
41  Forsitan imbrifera contractus fronte December
42  Et tibi nascenti nuda placebit hyems.
43  Proh dolor! Ah tibi parce, precor, mihi parce, nec urat
44  Heu nimis egelidus membra tenella rigor.
45  Et potero nostri spectare e cardine mundi,
46  Cum tua Parrhasium

cum lacrymis nostrae concordia vitae:
12  Cum redeunt lacrymae, tum mea vita redit.
13  Sic gemitus vita est, sic sunt mea pabula luctus,
14  Sic mihi corde viget, spirat ab ore dolor.
15  Quot scelera et scelerum quot sentio pectore motus,
16  Non sunt tot nostrae tenuia fila comae.
17  Mergor: sunt Austri suspiria, crimina fluctus.

haud impune agitatum sorte mihique
78  Haud impune suos iecerit ante sales.
79  Sed quo me veteris rapiunt contagia lapsus,
80  Quo caecus, sceleris poena relicta, dolor?
81  Quid queror haec merito passus? Nam crimine crimen
82  Plectitur et magno saepe furore furor.
83  Contempsi auctorem, contemptum ulciscitur orbis.

face Tartarea nigrisque armata colubris
96  Considet ante oculos horrida culpa meos.
97  »Poenitet« exclamo, turbant suspiria vocem
98  Et verba ulterius non sinit ire dolor.
99  Sed medicina mei sic est doluisse doloris,
100  Dum vulnus retego, vulneris ardor abit.
101  »Poenitet« ergo iterum clamo et, dum vita manebit,

immensus redimita altaria sanguis,
110  Fumabit patria merce superbus Arabs.
111  Ostendent positae mea crimina et ora tabellae
112  Et vivet pictus tempus in omne dolor.
113  Interea tumidus numeroque et viribus hostis
114  Vivit et indignum polluit ore diem.
115  Hic poscit nostrae per probra et vulnera famae

103  Mox nova spectandi cupidus sua tecta reliquit
104  Et solvit celerem patrio de littore pinum.
105  Proh dolor! ut fugit, viridem perculsus Arion
106  Divulsit cum fronde comam secumque revulsas
107  Naiadas immenso petiit demergere ponto.
108  Luxerunt nemora et

79  Noctem mille rogi raptaeque ardentibus olim
80  Inferiis domuere faces. Stillantia tabo
81  Tela locum torvaeque lues Furiaeque coronant
82  Et centum causae exitii: dolor, ambitus, cura,
83  Immodicaeque dapes et sparsi sanguine nummi
84  Et medicae tormenta manus. Simulacra vagantur
85  Nuda necis totidem, quot messibus Appulus albet,

fera transversae crispant hastilia dextrae
4  Et coniuratus promovet arma furor.
5  Ferrum utrinque minax intrat per vulnus et exit
6  Atque decussatus permeat exta dolor.
7  Pectore inest nova crux clausmnque urgendo cruorem
8  Imam quadrifido flumine plangit humum.
9  Unde haec, lictor, habes, puduit quae nosse Neronem,

Munera, si vestro pectore digna petam,
3  O rogo, tortores, tristi mea figite ligno
4  Brachia, perque pedes ferrea cuspis eat.
5  Sit, rogo, solamen nostro dolor ipse dolori,
6  Sitque modus poenae non reperire modum.
7  Figite me clavis, utque olim vita creatrix
8  Deposuit vitam, sit mihi vita mori.

placito quondam ut pugnabat amori
66  Callida Dardanias ante Lacena rates.
67  Omnia cernebam, dumque omnia cerno, parabam
68  Omnia, quae subitus scit properare dolor.
69  Busirin ultra saevumque Cyclopa ruebat
70  Tendere sanguineas ultio nostra manus.
71  Nempe ter ingratos pugnavi solvere lusus

44  Posse mori, sed non prava docere Patrem.
45  Silverium grandisque animae spolia inclyta testor,
46  Quae tegit ignota cespes inanis humo.
47  Proh dolor! o qualem vexasti heroa! Cadendo
48  Ostendit, caelo iudice, quantus erat.
49  In te visceribus Phlegeton coniurat ab imis,
50  In te molitur fulmine celsa manus.

1.18  Exitio vicina meo; contenta recentes
1.19  Fatorum plorare vices: postrema duorum
1.20  Sęclorum memoranda gemam mea vulnera: lenit
1.21  Longa aetas veterem, praesens dolor acriùs urit.
1.22   Postquam nostra jugo captivum Bossnia Turco
1.23  Submisit collum, Regum damnata suorum
1.24  Seditione magìs quàm Thraci marte coacta,

1.591  Esse memor; morbo hoc vicinia tota laborat.
1.592   Haec inter Malkoç praedarum avidissimus, armis
1.593  Totius Bossnae, mediaeque Croatiae (ò ingens
1.594  Materno cordi dolor) almae rura Topuskae
1.595  Perñae et Steniçñak terras ac praedia latè
1.596  Pervolat, expilat, flammisque ruinat, et inde
1.597  Captivis rediit

locum concedere; dedecus, inquam,
1.810  Praeclarae morti miseram praeponere vitam. 1567.
1.811   Amissi Bani, simul amissique Sigeti,
1.812  Et dolor est et plaga recens in pectore nostro:
1.813  Ac tanto major, quòd mille pericla saluti
1.814  Insultent nostrae: plagis cùm nemo medetur,
1.815  Afflictam nemo

1.1559  Nam peregrinus erat Fabia Praefectus in arce,
1.1560  Pro modica vita mortem vitabat honoram,
1.1561  Non evasurus turpi quam ritè merebat.
1.1562  Sed dolor et crimen Kanizae majus in arce
1.1563  Accidit! ista potens telis obsistere multis,
1.1564  Et durare annis contra fera fulmina Thracum:
1.1565  Attamen ante diem

2.621  Illyricam pubem: sic patrum exempla sequendo
2.622  Nunc simul in Coelo gaudet sortita coronam.
2.623   At novus invadit materna haec pectora moeror,
2.624  Infandusque dolor contorquet viscera; Prorex
2.625  Magnus ab immani laceratur Zriñius apro,
2.626  Heroamque animam supero transmittit Olympo,
2.627  Corporis exuvias mihi de pietate

dubiae. prudenter, non temerè ausis
2.856  Se comitem fortuna solet praebere faventem.
2.857   Dum sic membrorum contemplor moesta dolores
2.858  A capite nivadit dolor intima pectora summo;
2.859  Niclaus Prorex, Comes Erdeodius, annis
2.860  Non tantum àc curis consumptus, deserit orbam
2.861  Se Patre me Patriam: quo tempore prorsus egena

95   95 Terga tegit phrygiata Tyros, gemmataque magnam
96   Sceptra manum cumulant triplicem terrentia mundum;
97   Et quamuis animum torquet dolor, anxia uota
98   Magnanima grauitate premit: stat nobile uultu
99   Pondus, et arcanae geminat uiolentia curae

„Perfidiam: in Danaum res ab radice recisae
333   „Saltem funesti referant solatia casus".
334   Dein tacet, erumpens subitus dolor alligat ora,
335  335 Clausaque cura stupet: tamen acrius ore diserto
336   Exanimis languor, pallorque in fronte perorant,

241  Pallentemque reum se teste, et vindice damnas.
242  Nunc video post damna malum: qui debuit ante
243  Absterrere timor, nunc me post vulnus acerbat:
244  Incautam segnis dolor urget, et agnita serò
245  Intempestivum geminat jactura pudorem.
246  En per te in Nihilum (quis credat!) adacta relabor;
247  Nam (fas vera loqui) nihil es,

344  Sudoresque sacros, castique fluenta cruoris,
345  Exclamare libet: Heu tanto e Vindice sanguis
346  Pharmacon est nostri, verùm et mensura pericli.
347  Hinc metus, inde dolor. Quid agendum denique restat
348  Maxima debenti? Parili vellem, Optime, vellem
349  Id pretium pretio, poenasque rependere poenis;
350  Virtus cassa negat. Si non est, posse quod

habenas,
29  Ast alios fictis fallebat subdola Circe
30  Verborum officiis, et spe lactabat inani. 30
31  Hinc dolor impatiens Rivalibus invida strinxit
32  Pectora, nec saevus potuit lentescere livor,
33  Donec ad insidias conversus, et horrida caedis
34  Consilia, aggressusque nefas hostilibus

86  Et sibi dilectos extincto in corpore vultus
87  Deprehendit juvenis, quem deperit. Ilicet omnis
88  Fugit ab ore color, riguitque in pectore sanguis,
89  Et subitus dolor attonitam stupefecit amantem.
90  Horret in obtutu defixa jacentis, et aegram 90
91  Atrocis lethi genus, excidiique cruenti
92  Improvisa oculis mentem percellit imago:

, at lacrymis haec invidiosa referri
363  Praemia, et hos tribui meretrici audivit honores.
364  Quid reliquas memorem, mea quae vexilla sequuntur,
365  Quasque dolor vindex evexit ad aethera Nymphas? 365
366  Harum ut tu vitae insanos imitata prioris
367  Hactenus es risus, nunc sanum imitare dolorem,
368  Et scelerum ultrices poenas. Dolor intima

dolor vindex evexit ad aethera Nymphas? 365
366  Harum ut tu vitae insanos imitata prioris
367  Hactenus es risus, nunc sanum imitare dolorem,
368  Et scelerum ultrices poenas. Dolor intima cordis
369  Occupet, et calidum distillent lumina rorem.
370  Non etiam gemmis Caelum est venale, nec auro, 370
371  At

48   Fundentem ad superos quae videt hora preces.
49  Mox sat ut illusum me liquit amabilis error,
50   Protinus ex oculis bina fluenta cadunt.
51  Bina fluenta cadunt, quorum hinc dolor elicit unum,
52   Inde aliud, tanti causa doloris, amor.
53  Meque ipsum incuso, quod sim tam stultus, et amens,
54   Et pascam aerumnas crudelitate meas:

fruantur
1152  Impia Gens; tanta est scelerosae audacia mentis:
1153  Quod metuunt, tollunt Numen, longeve remotum
1154  A nostris arcent rebus nil scire volens, ne
1155  Infestet dolor aut aeternam cura quietem,
1156  Ac si, quod Summum est possit non omnia scire,
1157  Aut summam res ulla queat turbare quietem:
1158  Justitiamque nihil rentur, nisi nomen inane.

multis,
480  Nimirum Trojae non funera Trojugenûmque
481  Unam harum Electram memorant potuisse tueri,
482  Aversamque ideo vultus, oculisque pudicas
483  Opposuisse manus: quantus dolor iste fuisset,
484  Nunc quoque qui terris avertere cogeret ora!

485   Adde, quod illa ipsa poterit ratione repente
486  Apparere novum radiis orientibus Astrum,

humor
650  Quandoquidem laxat fibras, ictusque madore
651  Debilitat; sensus motu languente cietur
652  Propterea, pertingat uti vix plaga cerebrum.
653  Hoc etiam in nobis pacto dolor atque voluptas
654  Gignitur: hic geminus quanquam pugnare videtur
655  Sensus, ut in mente est, atque in contraria ferri:
656  Namque dolor Mentem facit aegram, hilaremque voluptas:

plaga cerebrum.
653  Hoc etiam in nobis pacto dolor atque voluptas
654  Gignitur: hic geminus quanquam pugnare videtur
655  Sensus, ut in mente est, atque in contraria ferri:
656  Namque dolor Mentem facit aegram, hilaremque voluptas:
657  Attamen haud prima distant in origine multum
658  Inter se; prope enim causis oriuntur ab isdem.
659  Namque cutis tenuis textus cum tangitur extra,

percita sensu
681  Vim partes ad eas referat dirumque dolorem,
682  A queis commotae diduntur vulnere fibrae,
683  Commotae haud aliter, quam si manus adsit: oportet
684  Quapropter, dolor in digitis videatur et ipsa,
685  Quae trunco est avulsa, manu, longeque relicta.
686  Nunc qui fiat, ut hac vita defuncta relictis
687  Corporis exuviis Animae vis igne cremetur,

atque
1928  Verba recusamus, quae non sint apta dolenti
1929  Suaviter unam animo, quae laesit, commeditantes
1930  Rem, neque ab hac patimur distracti avellier unquam
1931  Proinde Dolor magno tantum medicina Dolori est:
1932  Nam facile aurarum est et sanguinis ire secundis
1933  Motibus; at contra pugnando obsistere velle,
1934  Sistere

jure pari concedere posset,
1957  Protinus Invidia misere marcescimus aegri:
1958  Qua monstrum in nobis non extat saevius ullum;
1959  Nam facit alterius re tabescamus opima.
1960  Hinc Dolor infestat quoque mentem, scilicet alter
1961  Quod rem posîdat, qua nos gaudere velimus,
1962  Omnibus expulsis, soli, totaque potiri.
1963  Praeterea insontem cum cernimus inque merentem

Suae Majestatis resignavit, qui ab eadem Sua Majestate (primatiali sede vacante) collatus est reverendissimo domino Ignatio Koller. (Princeps quoque Saxoniae Carolostadiensem et Capronczensem praefecturam, quam tamen antea reformavit, resignavit. Nullus dolor in resignation principis.) Serenissimus quoque dux Saxoniae Hildspurgshausen, cui ab augustissimo condam imperatore Carolo VI. suprema generalatuum Carolostadiensis et Varasdinensis, postea dicti Capronczensis, praefectura fuerat atributa, quiuque utrumque horum

fuere sequentes 12. Episcopus Transylvanie creatus 14. Episcopus canonicatum Strigoniensem resignat 14. Princeps quoque Saxoniae Carolostadiensem et Capronczensem praefecturam, quam tamen antea reformavit, resignavit. Nullus dolor in resignatione principis 14. Reformatio in politicis et militaribus 15. Commissio ad Sclavoniam 15. Commissio in civitate Varasdinensi, reformans civitatem 16. Commissio Zagrabiae mixta celebrata

elementa didicisse mox compotationibus aut servitiis etiam quandoque foedis, et ad honores et ad vitam optime (ut putant) agendam satis est, non ut nostris praeceptis egeant. Neque vero de iis quidquam dicturus sum qui seu nimio litterarum amore (quamquam hi paucissimi, proh dolor! et fuerint, et vero futuri sint) seu negotiorum incertitudinem pertaesi ad otium sapientiae confugerunt: istis propositum suum persequi satis est, nec ultra indigent. Nobis contentio, nobis labor paratur quibus et rempublicam capessere neque iis, quibus

293   Percipit ipsa suos; atque hac ab origine mille
294  Exsurgunt etiam species et nomina mille,
295  Noscere uti, dubitare, et credere, velle, probare,
296  Spes, et amor, dolor, atque odium, timor, ira, voluptas;
297  Dicere quaeque foret longum, vel queis data nondum
298   Nomina sunt, vel quae communi voce fruuntur.
299  His ergo geminis tantum de fontibus omnes

500  Ni per se, similis queis sensus inesse videtur.
501  Has neque notitias non intus habere valemus,
502  Cum res poscit, uti cum sensus afficiuntur,
503   Aut mutare aliis; nec, cum dolor urget, eundum est
504  Non sentire potis mens, aut laetarier inde.
505  Quare in materia sensus, animumque movendi
506  Vires esse quidem has cognoscimus: at quid eadem

saepe
1270   Corporibus: veluti populo stipante per aedes
1271  Cum premimur; vel cum validi percellitur ictu
1272  Verberis indocilis puer, et resonante flagello,
1273  Ut dolor excutiat lacrymas, suspiriaque aegra;
1274  Quandoquidem nequeat penetrari a corpore corpus.
1275   Quod si mixta videns, confusaque plurima, credas
1276  Corporis idcirco penetrari a corpore posse

invida natum,
2099   Insomnes ducit noctes, saevoque tenetur
2100  Sponte amens luctu, quaerit loca sola dolori,
2101  Mixta levant lacrymis animum suspiria tristem;
2102  Quippe dolor juvat, et quaedam venit inde voluptas.
2103  Plurima sic itidem petere ipse exempla valebis
2104   Pluribus a rebus, nostros ut constet inertes
2105  Esse, statuque animos in eodem velle teneri,

2148  Quaeque mala esse videt, sequitur, quaeque improbat ipse;
2149   Nam violentius his, quae sunt praesentia circum,
2150  Mens quatitur, sensus quaeque illabuntur in ipsos;
2151  Et dolor expertem praesens est esse quiete:
2152  Quippe, carere illo praesente, atque excruciante,
2153  Hoc primum est certe, quod connitamur; hic extat
2154   Princeps nempe gradus vitaï, fonsque beatae.

domari,
2462  Istum et avaritia, et viso impallescere ab auro,
2463  Multos ira, odiis, caecaque libidine multos
2464  Correptos, spes ante oculos, et gaudia vana,
2465  Et dolor, et lacrymae, et tristes nova nomina curae,
2466   Omnia turbarum plena undique, et omnia victa
2467  A ratione repulsa, in eo confusa tumultu.
2468  Dum stupet, et sana se solum mente potiri

2.8.31  Pro molli narcisso, pro languenti hyacintho
2.8.32   Iste tuus ponat lactea membra puer?
2.8.33  Humani ille salus generis spesque unica, longe
2.8.34   Proh dolor! Humano pulsus ab hospitio est;
2.8.35  Et tremit et gelida vagit projectus in ulva,
2.8.36   Aurea sidereo cui micat axe domus.
2.8.37  Te tamen haud pudeat vili peperisse sub

2.10.14   Quid, nati postquam [c] sanguineas retulit
2.10.15  Exuvias fraterna manus, patrem externatum
2.10.16   Et gemitu et luctu perdito? Uterque dolor
2.10.17  Magnus, at aequandus non isti: vincis ut omnes
2.10.18   Prolis amore, ipsa et moestitia superas,
2.10.19  O mater, quid jam mater? Tune illa beata,

stat, et aegrescens pallet ceu saxea, fletus
2.10.58   Et premit [e] aegrescens saxea uti effigies.
2.10.59  Nempe et verba dolor, moesta et suspiria magnus
2.10.60   Obruit, atque ipsis clausit iter lacrymis,
2.10.61  Ne quod sollicitae lenimen forte veniret,
2.10.62   Neu minor in penito cura animo

2.11.1  Quod mihi curarum saevis tot fluctibus acto
2.11.2   In vita reliquum dulce levamen erat,
2.11.3  Coeperat et quo uno mitescere tristis amaror,
2.11.4   Atque dolor fieri in pectore jam levior,
2.11.5  Sollicitum qui me tenuit, qui mi expulit omnem
2.11.6   Laetitiam ac suaves delicias animi,
2.11.7  Ex quo deseruit tua nos illa aurea

3.4.78  Perfundens: sed non bene olent jam balsama, Alexis
3.4.79  Quum periit, quum fugit odor tuus optime Alexi.
3.4.80   Mollis puniceo jacet en velamine tectus
3.4.81  Ah dolor, et puerum pueri lacrymantur Amores:
3.4.82  Detonsique comas, invisa hic spicula spargit,
3.4.83  Ille arcum iratus pedibus premit, ille pharetram
3.4.84  Pennigeram frangit;

228  Ut volui infelix, dicere ut institeram.
229  Quippe alter fratrum tristi, haec dum scribimus ipsa,
230  Ereptus fato, proh dolor! occubuit.
231  Et caros luctu nec opina morte parentes,
232  Germanos luctu et perdidit unanimos,
233  Et fidum attonitae perculsa mente sorori

fluctu, seditque in litore gnati
1.438  Ad latus, atque manu flentem permultis amica.
1.439  Tum roseo, blande compellans, ore locuta est:
1.440  Quid fles? quis menti subitus dolor incidit aegrae? 440
1.441  Dic age, die, caram nec cela, nate, parentem.
1.442  Ille refert, imo gemitum de pectore ducens:
1.443  Scis, mater, scis ipsa. jubes quid nota profari

3.109  Talia Priamides; arrectis turba silebat
3.110  Auribus, atque animis. Menelaus talia contra. 110
3.111  Me quoque, Grajugenae, Troesque, audite, molestus
3.112  Quem dolor hic tangit prae cunctis, quique dirempta
3.113  Vestra velim tandem certamina. multa tulistis
3.114  Nanque mala ob rixamque meam, Paridisque nefandum
3.115  Ob scelus, unde omnis

4.23  Quae, mala Trojugenis irato in corde parantes,
4.24  Contiguae divūm coetu in fulgente sedebant.
4.25  Nata quidem, indomitus licet intus ferveat atro
4.26  Felle dolor, nihil ausa tamen patrem hiscere contra:
4.27  Juno iram haud tenuit, rupitque has pectore voces:
4.28  Immitis quidnam dixti Saturnie? longus

illis caelo regnans pater aegida saeva
4.189  Horrendam quatiet dextra, male percitus ira
4.190  Hanc propter fraudem, et perjuria foeda. futurum 190
4.191  Hoc scio: at infandus perdet dolor, o Menelaë,
4.192  Me tamen, e vita fato si functus abibis.
4.193  Quippe etenim patrium remeabo turpis ad Argos.
4.194  Namque domus Grajos incesset cura paternae;

Non Troas contra nam gens jam pugnat Achaea,
5.459  Sed fera cum magnis exercet praelia divis.
5.460  Haec fantem, blanda solatur voce Dione: 460
5.461  Dulcis nata, licet mentem dolor anxius urat,
5.462  Fer tamen. humana duros a gente labores
5.463  Saepe alii tulimus laedentes mutua divi.
5.464  Mars tulit; implicitum duris cum fortia vinclis

5.841  Semper Hylan habitans lympha Cephisside septus,
5.842  Hos ubi conspexit duro in certamine stratos
5.843  Juno, confestim sic est affata Minervam:
5.844  Pro dolor! altisoni Jovis inclyta filia; quorsum
5.845  Nostra ibunt promissa (olim nam diximus ambae
5.846  Atridae Menelao, altae post moenia Trojae
5.847  Versa solo ad patrias rediturum

vides placida? nec diro irascere Marti,
5.900  Nil laesus miseros foede qui perdit Achivos, 900
5.901  Totque mala et tales absumit clade phalanges?
5.902  Me gravis interea cura, et dolor angit. Apollo,
5.903  Atque Venus placidique sedent, pascuntque cruenta
5.904  Caede oculos, postquam dementem in praelia verbis
5.905  Exacuere deum, qui nil jus, fasque veretur.

et gens inclyta bello.
6.539  Sed mihi non clades Troum, extremique labores;
6.540  Ipsius aut Hecubae, aut Priami, fratrumve remordet 540
6.541  Tantis corda dolor curis. qui pulvere in atro
6.542  Multique et fortes Grajo sub Marte jacebunt:
6.543  Quam crucior, quod te captam, vinclisque gravatam
6.544  Grajūm aliquis flentem hinc abducet;

ac talia fatur:
7.123  Insanis, Menelaë Jovis genus. haud decet istaec
7.124  Tanta animi talem dementia. fer, licet angat
7.125  Cura animum: nec te caecus dolor efferat, armis
7.126  Deterior stulta meliorem ut mente lacessas
7.127  Hectora Priamiden; quem nemo haud horret Achivūm;
7.128  Cujus et occursum saepe ipse timebat Achilles,

humeris fidi abstraxere sodales.
7.140  Nestor at, in mediis exsurgens, talibus infit: 140
7.141  Pro dī! quantus adest tibi ludus, Achaica tellus!
7.142  Quantus erit, Peleu, tibi jam dolor, optime quondam
7.143  Bello, consiliis nunc et sermone diserto!
7.144  Qui me multa, domo exceptum, de gente rogabas
7.145  Grajugenum, exquirens omnes natosque, patresque,

decus et nobis magnum feret; ulla virorum
8.169  Nec potis est summo virtus pugnare Tonanti.
8.170  Haec Nestor: contra Tydides: vera profecto 170
8.171  Ista, senex: mihi corde dolor sed tristis in imo
8.172  Ardet. Trojugenas inter nam verba frequentes
8.173  Cum faciet, sese jactans hoc improbus Hector
8.174  Dicet: Me viso, Diomedes tuta petivit

e curru. pavidi extimuere fragorem
8.367  Horrendum alipedes: vita olli, visque soluta est
8.368  Una omnis. rapto auriga ingemuit bonus Hector,
8.369  Et gravis incubuit menti dolor: attamen illinc
8.370  Abscessit stratum linquens non sponte sodalem. 370
8.371  Tum fratrem, nam juxta aderat, conscendere currus
8.372  Cerbionem, et manibus moliri jussit

8.534  Haec genitor: Juno compresso Pallas et ore
8.535  Mussabant juxta, iratae, dirumque sub alto
8.536  Exitium Teucris meditantes corde. profari
8.537  Nil ausa est Pallas, quamvis dolor aestuet intra
8.538  Indomitus: Juno haud tenuit sub pectore vocem
8.539  Longius, impatiens irarum; ac talibus infit:
8.540  Nam quae istaec, rerum

9.1  Sic laeti excubias pro moenibus urbis agebant
9.2  Trojugenae: at Danais pectus fuga concitat imum,
9.3  Terroris comes atra. ducum moerentia saevus
9.4  Usque dolor penitus fodit alto vulnere corda.
9.5  Horrendi ceu vasta cient cum caerula venti,
9.6  Trux Boreas, Zephyrusque, ambo de finibus orti
9.7  Threïciis; subito propulsu attollitur

10.181  Cur naves propter soli et per castra sub alma
10.182  Itis nocte? urget quae res, cogitque vagari?
10.183  Cui Nestor: Parce irasci, tam saevus Achivis,
10.184  O Laërtiade, dolor ingruit. en age, nobis
10.185  I comes, hortatu nostro ut jam surgat et alter,
10.186  Consiliumque una capiat, pugnamne subire
10.187  Praestet, caeruleas

saxo horrendum pugnans, manabat ab alto
11.339  Sanguis adhuc tepidus dum vulnere; dehinc, ubi vulnus
11.340  Siccatum, et sanguis tandem stetit, altus acuto 340
11.341  Figebat miserum telo dolor; Ilithyiae
11.342  Junonis proles, duris quae partubus adsunt,
11.343  Quali saepe solent, partus ubi venerit hora,
11.344  Telo aerumnosas stimulare ac figere matres.

ille: interea, trepidusque accurrit Ulysses,
11.495  Atque hosti adversus carum stetit ante sodalem.
11.496  Ille autem seditque solo post terga, sagittam
11.497  Et volucrem talo extraxit. dolor ingruit ingens
11.498  Continuo. ergo aeger currum conscendit, et altas,
11.499  Aurigam ad puppes cursum contendere jussit.
11.500  Solus ibi, avecto Diomede, relictus Ulysses,

11.1022  Duc aegrum; femorique haerentem excide sagittam,
11.1023  Ac tepidos adhibe latices, nigrumque cruorem
11.1024  Elue: sparge super dehinc lenia pharmaca, sistat
11.1025  Queis dolor, ipse tuus tibi quae monstravit Achilles,
11.1026  Ut perhibent, docuit quem, Chiron, optimus ille
11.1027  Inter centauros, et servantissimus aequi,
11.1028  Qui duo sunt medici,

hasta manum, excepit sed corpore missam
14.529  Grajūm aliquis; possit certe vestigia firmans
14.530  Qua niti, obscuri sedes dum pergit ad Orci. 530
14.531  Sic ait: Argivis mentem dolor, imaque fodit
14.532  Corda; sed ante alios magno Telamone creatum
14.533  Impulit Ajacem, juxta quem saucius heros
14.534  Planxit humum: citus ergo, refert vestigia in agmen

Filius at, fraterve Antenoris: huic reor esse:
14.550  Nam similem facie, atque humeris, et corpore toto. 550
14.551  Sic ait, ille virum noscens: praecordia Teucris
14.552  Ima dolor subiit, morsu et perfodit acuto.
14.553  Boeotum heic Achamas Promachum longa ferit hasta,
14.554  Fertque citus fratri auxilium; quem scilicet ille
14.555  Arreptum pedibus, cupiens

maris: O dea, dicis
15.249  Vera istaec; bene habet res et se, mente sagaci,
15.250  Quid deceat quid non, cernit cum nuncius: atro: 250
15.251  Sed mihi felle dolor subit in praecordia, natum
15.252  Sorte pari ac fato, verbis cum saevus acerbis
15.253  Increpat, imperitans aequali. at, percita quamvis
15.254  Fervent corda furore, placet nunc

simul omnia norim.
16.25  Haec ille: at gemitu Patroclus talia reddit:
16.26  O Pelida ingens, Grajūm fortissime, Achille,
16.27  Parce irae, atque audi; tantus dolor urget Achivos.
16.28  Quotquot enim, eximia clari virtute, juvabant
16.29  Rem Danaūm, longave hasta volucrive sagitta
16.30  Vulnus habent, aegrique jacent in puppibus altis. 30

quid ais, Patrocle, deūm genus? haud ego vito
16.62  Augurium nunc triste ullum, nec diva creatrix
16.63  Ab Jove mi retulit quidquam; sed corda subivit
16.64  Ima gravis mentemque dolor, par me orbat iniquus
16.65  Aequalem quod forte pari, largitus et ipse
16.66  Quod fuerat, fretus non jure, at viribus, aufert.
16.67  Hic me angit miserum misere dolor; hic mihi

gravis mentemque dolor, par me orbat iniquus
16.65  Aequalem quod forte pari, largitus et ipse
16.66  Quod fuerat, fretus non jure, at viribus, aufert.
16.67  Hic me angit miserum misere dolor; hic mihi pectus
16.68  Moeror habet noctesque diesque. olim mihi Graji
16.69  Quam dederant munus famulam, mihi Marte pararam
16.70  Urbe olim eversa quam victor, rursus eandem 70

Bibliographia locorum inventorum

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1728], Magdalidos liber primus, versio electronica (), versus 426, verborum 2792, Ed. Matea Mrgan [genre: poesis - epica; poesis - versio; prosa - epistula] [word count] [djurdjevimagdalidos].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1738], Sanctae Margaritae Cortonensis... conversio, versio electronica (), versus 437, verborum 2735, Ed. Martin Muhek [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [djurdjevimargarita].

Petrović, Vice [1743], Amissa uxore orbitatem suam rursus deflet, versio electronica (), verborum 688, versus 96, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia] [word count] [petrovicvamissaux].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Krčelić, Baltazar Adam (1715-1778) [1748], Annuae 1748-1767,versio electronica (, Zagreb), Verborum 244601, Ed. Tadija Smičiklas [genre: prosa oratio - historia] [word count] [krcelicbann].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1749], Operum omnium tomus I, versio electronica (), Verborum 68552, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [skrl1].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1755], Philosophiae recentioris versibus traditae, versio electronica (, Rim), 24209 versus (24170 epici), verborum 184044, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; prosa oratio - dialogus] [word count] [staybphilrec].

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Ad Balthassarem Odescalchium elegia (Ilias Latinis versibus expressa), versio electronica (), 268 versus, verborum 2176, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - elegia; paratextus] [word count] [kunicriliaselegia].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report