Your search found 379 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 301-379:

* corr. ex 51 lib. I, habet dimidiam superficiem illustratam a Sole, dimidiam vero penitus obscuram et nigram, et quae habet apparentem magnitudinem aequalem magnitudini Solis juxta adn. 13, lib. I. Subit autem singulis mensibus in novilunio inter Solem et Terram respondens eidem parti zodiaci; quae quidem omnia eodem primo libro praemisimus. Debet nobis tegere et occultare Solem, si in ipso plenilunio non habeat latitudinem sive distantiam ab ecliptica vel borealem vel australem satis magnam. Porro novilunium accidit in fine mensis lunaris,

absolute Solis defectum. Primo quidem eo die, quo eclipsis Solis accidit, Luna nusquam apparet, licet singulis diebus fiat integra coeli conversio adeoque omnia loca, in quibus Luna esse posset, veniant sub aspectum. Inde consequitur Lunam eo tempore respondere eidem parti zodiaci, cui respondet Sol. 22 Confirmatur idem ex eo, quod nunquam eclipses habeantur nisi in fine mensis lunaris, quo tempore Luna e Terra visa, uti primo libro est dictum

libri episodio occasionem praebet, ubi multo magis excolitur.

(33) Après les éclipses du soleil produites par la lune, je prends ici pour épisode celle que Jupiter souffre de la part de ses quatre satellites, Saturne de ses cinq et de son anneau. Le premier satellite de Jupiter lui cause une nouvelle éclipse presque toutes les quarante-deux heures, intervalle plus court que deux jour de la terre et que cinq de Jupiter, parce que la terre fait sa révolution diurne dans

deux autres en produisent plus rarement, mais ils ne laissent pas que d'en occasionner un bon nombre.

Saturne a aussi un gran nombre d'éclipses causée par ses cinq satellites. Il en souffre sur-tout une beaucoup plus grande et perpétuelle de la part de son anneau, qui plonge dans l'ombre une tràs-grande partie de son hémisphere lumineux. Cette partie est quelque fois assez étroite; mais elle est très large quand Saturne est éloigné des noeuds de son anneau.

Comme ces planetes

Hinc eas ego rariores observationes explicandas censeo vel per illusionem opticam a telescopiis ortam vel per aliquid in atmosphaera nostra interpositum; nam in earum nonnullis alii observatores alibi positi et idem observantes nihil viderunt ejusmodi; vel alicui parti crassioris atmosphaerae solaris delapsae eo ipso tempore in Lunam, ut eadem est origo aurorae borealis hic apud nos juxta Mairanii theoriam. 15 Tertium argumentum ab

Dianae res gestas collegi ex poetis et mythologia, ejusmodi autem, ut a Nymphis virginibus in ejus laudem commemorari possint. Quam ob rem nullam de Endymione mentionem feci. Pleraque autem ex iis, quae protuli, communissima sunt et notissima. Fabulati sunt veteres eam uno partu editam cum fratre Phoebo, sed ante ipsum, statim egisse obstetricem matri, cujus doloribus perterrita virginitatis colendae consilium susceperit. Notissimum est eam a prima aetate fuisse venatricem. In Gigantum bello dicitur ipsa egregie se

refulsit
2.7.100   Lux nova, et insueto munere dius amor. ELEGIA VII. Ad Virginem Divino Partu jam perfecto.
2.8.1  Non ver floriferum ridet, non aura favoni
2.8.2   Lene ciet pennis aequora purpureis;
2.8.3  At fera Idumeos late nix obruit agros,

lux
2.9.4   Effluit innocuo tramite per speculum,
2.9.5  Aut pellucidulam per aquam; tamen o mea virgo
2.9.6   Candida, et a partu purior ipsa tuo,
2.9.7  Tune etiam matres inter lustranda profanas
2.9.8   Alta palestinae templa petis Solymae;
2.9.9  Cura nec illa subest, ah te ne ignara virorum

[p] Homerus id egregie Odyss. έ. describit, omnibusque pingit artis poeticae coloribus. [q] Vide Grammat Scient. Beniamini Martin. ubi cap. 5. part. 4. disseritur de Zoographia etc. [r] Vulgatissimus est apud Scriptores tum graecos tum latinos pons ille a Xerse, quum in graeciam vellet exercitum traducere, in Hellesponto constructus. De

et Cornelius a Lap. in cap. 2. Luc. [b] S. Bernardus serm. 3. de Purif. ait: nihil in hoc conceptu, nihil in partu impurum fuit, nihil illicitum, nihil purgandum..... vere o beata Virgo vere bob habes caussam, nec tibi opus est purificatione. [c] Levit. cap. 12.

6.26  Aesepum petit una et Pedason; edidit ambos
6.27  Nais Abarbaree quos claro Bucolioni,
6.28  Laomedontiadas natu qui maximus inter
6.29  Furtivo est partu sub luminis editus oras.
6.30  Hunc, dum pastor oves servabat, Nais amavit 30
6.31  Et dea mortali prolem est enixa gemellam.
6.32  Mecisteïades morti demisit utrumque,

13.972  Priamides: Ajax jactator, garrule, inepte,
13.973  Nam quid ais? quas tu nugas, quae monstra locutus?
13.974  Sic utinam claro genitor mihi Jupiter esset
13.975  Altitonans, partu et me regia lucis in auras
13.976  Fudisset Juno, templisque arisque dicatis,
13.977  Quo Pallas, vel quo Phoebus dignarer honore;
13.978  Exitium ut Danais feret haec lux omnibus,

eximii Phoenicis filia prolem 370
14.371  Quo geminam Minoa tulit, dium et Rhadamanthum:
14.372  Nec tam grata mihi Semele fuit, Alcmeneve,
14.373  Altera magnanimi Alcidae, partu altera Bacchi
14.374  Nobilis, humanas solvit qui ad gaudia mentes;
14.375  Nec regina Ceres flavo bene compta capillo,
14.376  Inclyta nec Latona, eadem nec tu, dea, tanto

14.573  Dejecit leto cretum Phorbante beato;
14.574  Ante omnes unum Troas quem dexter amavit
14.575  Majugena, et censu, lucrisque ingentibus auxit.
14.576  Huic unum conjux partu edidit Ilionea:
14.577  Hasta supercilium cui tum gravis acta sub ipsum,
14.578  Ejecitque oculum penitus, nervumque recidit
14.579  Pervadens retro; passis at saucius ille

17.1  Magnanimum haud latuit Menelaum stratus acerba
17.2  Morte Menetiades; claro qui horrendus in aere
17.3  Provolat ante aciem primam, gelidumque jacentis
17.4  Corpus obit. Qualis partu modo functa recente
17.5  Mater obit vitulum, primos tum passa labores
17.6  Lucinae, duri nixus ante inscia, proli
17.7  Permetuens, querulis implens mugitibus auras;

Queis Thetis in mediis orsa est hos anxia questus:
18.65  Audite, atque meos cunctae cognoscite luctus,
18.66  Nereïdes, mecum flentes mea damna, sorores.
18.67  Heu misera! heu partu eximio male functa! vigentem
18.68  Artubus atque animo, heroum quo fortior usquam
18.69  Nemo fuit, gnatum peperique aluique. sub auras
18.70  Arbor uti pingui e sulco se attollit,

18.301  Pantoides quibus in mediis ita farier infit
18.302  Polydamas, veri prudens, transactaque rerum
18.303  Qui solus norat, rerum et ventura, sodalis
18.304  Hectoris, ac partu vitales fusus in auras,
18.305  Hectora Cisseis Priamo qua nocte creavit.
18.306  Sed longe melior lingua hic fuit: Hector at hasta.
18.307  Is tunc has prompsit facundo e pectore

19.110  Nam pater in divum jactarat talia coetu: 110
19.111  Dique, deaeque omnes, vestras advertit mentes,
19.112  Atque audite, lubet quae nunc expromere dicta.
19.113  Hac, partu praesens quae praesidet, Ilithyia
19.114  Luce virum educet dias in luminis oras,
19.115  Finitimos regat imperio qui maximus omnes,
19.116  Illa hominum de gente, meo qui sanguine

Audax voce Jovem compellans, talibus infit:
19.136  Magne deūm pater altitonans, tibi nuncia veni,
19.137  Hoc dictura; memor conde hoc sub pectore dictum.
19.138  Editus est partu jam vir qui temperet Argos
19.139  Imperio, Stheneli Persidae filius, ex te 
19.140  Cui genus est, dignus certe qui sceptra capessat. 140
19.141  Sic ait illa: Jovi laeso praecordia

adest, quibus illi undosa per aequora vecti
137  Turrigeras adeant urbes, ceu saepe videmus
138  Ire redire viam nautas alterna meantes
139  Per freta, et auxilium varia de gente petentes.
140  Sic etenim parto pubesceret insula cultu 130
141  Haud sterilis, passimque suo daret omnia mense.
142  Prata virent late per litus mollia rivis
143  Uberibus, baccho fecunda et vitibus olim

261  Sit prolis tibi cura. vale o dilecta, neque ulli
262  Prodens facta refer; si nescis, magnus aquarum
263  Rector ego. dixit, subiitque undantia ponti
264  Caerula: at illa gravis Pelian et Nelea partu
265  Edidit, a magno sortitos regna Tonante
266  Scilicet imperiumque ambos: ille almam Iaolcum
267  Dives opum coluit, Pylias hic sedit ad oras.
268  Ipsa etiam Cretheo peperss fortemque Phereta,

cunctabere telis,
128  Heu vereor, ne dira tibi tot hiatibus ora
129  Exerat, et socios totidem rursum improba tollat.
130  Sed fuge praecipiti cursu, magnaque Crataein 130
131  Voce voca, monstrum quae partu enixa nefando
132  Edidit; illa cavo rabidum compescet in antro.
133  Post hinc Trinacriam venies, ubi pinguia Solis,
134  Et pecora et nivei ludunt per prata juvenci:
135  Septem armenta boum, totidem

avertite amicis!
397  Illa quidem dum viva fuit, mihi plurima dulce
398  Quaerere, et alternis fuerat sermonibus horas
399  Fallere: me pulcra namque ipsa eduxerat una
400  Cum Crimena, extremam quam partu enixa crearat: 400
401  Huic ego nutribar socius, nec mater honore
402  Ipsa suam prolem multo praeferre solebat.
403  At postquam roseo simul ambo adolevimus aevo.
404  Illa Samum petiit claro deducta

palmaribus his fabulis opus suum commaculavit. At nugas has ii, quos indicavi, Croatae Scriptores nihilo saecius venditabant! Verum an non jam supra stipulatus sum, ipsum rei Litterariae statum non et obscuris quibusdam Authoribus, sed ex iis, qui saniori Nationis parti plurimum probantur, aestimari debere. Ortum Kocsius vester Hunnorum a Daemonibus Incubis repetit. Fabula venditi a Zvetibald pro alba Equa Regni non nullis vestris scriptoribus magni negotii momentum habere videbatur. Attilae Diploma minuti quidam Scriptores

ipsa agnoverit. 29 Poterant illi vitia eius emendare, poterant illam aliter organizare, poterant novam et causae publicae utiliorem summi imperii partitionem constituere; maluerunt tamen nostro iam saeculo omni, quam antea natio in summo imperio habuit, parti cedere, totumque absque ulla restrictione in Principem transferre, id est illimitatam constituere monarchiam. 30 Cum id non vi, sed libero potioris nationis partis facto evenerit, licet pauca fortasse individua reluctata sint,

proles Iovis aegide clari,
57  Quas quondam cupido furtim commixta Tonanti
58  Pieria in viridi fausto dedit aurea partu latinis poetis sollemne est rebus etiam inanimis risum tribuere. Sic praeter alios Lucretius lib. I: „ tibi suaves daedala tellus

148 Caeumque Creumque etc. Sic et Virgilius lib. I Georg., ubi quintam mensis diem superstitiose docet esse vitandam, ait: » tum partu terra nefando » Caeumque, Iapetumquc creat saevumque Typhoea, » Et coniuratos caelum rescindere fratres. Quisque autem per se videt, quod heic innuitur, antiquissimam nempe fuisse traditionem apud populos, homines e terra

Nam ipse contendit vocem Seog antiquitus apud graecos significasse non solum naturam aeternam ac divinam, sed etiam eximiam ac venerandam, et hominibus supra vulgus evectis tribui solitam. Vide part. ll Art. crit. sect. I cap. nl apud eundem. A ®eoq autem verbum est 6rieo]j.ui admiror; unde illud Evangelii

Tscboah , unde factum nomen urbis Tse bohim ; nam Tscboah serpentis genus est, ut docet etiam Sam. Bochartus in Hicro\ part. il lib. nl cap. vil. Hinc sequitur, Graecos, quum audissent a Phoenicibus, Tscbohitam cum submcrso d&scendisse in terrae cavernas in Aramaca , vertisse

362  Torvamque, ingentemque, trucemque, et robore fortem,
363  Pernicemque pedes partu est enixa Chimaeram.
364  Tres illi capitum species: quarum una leonis,
365  365 Altera serpentis metuendi, ac tertia caprae.
366  Prima leo,

diem, e mundo demigrantes illa astra insedisse crediti sunt.
421  Cum rutilo, quondam partu dedit aurea Thia.
422  At Crio Eurybia Astraeum Pallantaque fortem
423  Protulit, atque omnes, praestans te Persa, per artes.
424  Aligeros

528  Ergo ubi complerat pariendi tempora, Lyctum
529  Misere in pinguis Cretae sola; divaque partu
530  530 Edidit ante Iovem, iussam quam tangeret urbem,
531  Suscepitque ipsum tellus, primoque sub ortu
532  Sedula nutrivit. dein mater freta

formosam dedit olli Cymopolian.
905  905 At simul e caeli stellata Iupiter arce
906  Titanas victor deiecit, Terra Typhoeum
907  Gnatorum extremum partu tulit, illa cubile
908  Tartari, inexstincta Veneris vi saucia, scandens.
909  Olli dura inerant, nullo frangenda labore,
910  910 Brachiaque,

1003  Multa malis miscent, vicibusque alterna ministrant.
1004  Tres autem Eurynome Oceano genitore creata
1005  1005 Formosas ipsi Charitas dedit aurea partu
1006  Aglaienque atque Euphrosynen Thalienque venustam,
1007  Quarum oculis clare e fulgentibus ille virorum
1008  Corda domans destillat amor:

etc. Itaque si haec vera sunt, Epimetheus erit Gog, ut recte animadvertit Clericus; vel si mavis allegorice, erit pars inferior cupiditatum, id est, vis animi humani inconsulta et praeceps, quae non obsequitur aliquando parti superiori meliorique mentis et rationis sub Promethei nomine designatae.
60  60 Tristia terrigenis pro

910  910 Spargere, di poenas irati et dira parabunt
911   Supplicia illoto seros ventura per annos. eruditionis videlicet reconditae referes perlecta Part. I lib. il cap. 56 Hitro\. Samuelis Bocharti. 903 Ante focum etc. Nam apud hunc erant dii Penates, focusque,

primum dixisse
948  Hac satus aurato cinctus latus ense decorum
949  Latonae partu est. octavaque nonaque mensis
950  950 Vtraque crescentis fauste mortalibus apta.
951  Sic quoque et undena, et veniens duodena putanda,
952  Haec bona tondendis ovibus,

carpens florem, cythereia dona.
49  Iamque adeo magni revolutis mensibus orbis
50  Nympha simul furtim summo Iove plena, simulque
51  Egregio commixta viro duo germina partu
52  Edidit, haud uno prognatos robore fratres,
53  Deterior namque alter erat, qui sanguine cretus
54  Mortali; longe contra praestantior alter

quod attinet: nemo inficiari potest, nullum esse in Europa Regnum, in quo tot tamque diversa Idiomata vigeant. Si calculus ineatur eorum, qui diversa ab Hungaris Lingua utuntur, facile apparebit, usum Hungaricae Linguae in ipsa Hungaria ne tertia quidem populi parti esse familiarem. Ipsa proinde ratio non admittit, ut ignotum Idioma longe majori populi parti uno ictu obtrudatur. Verum Populum hac in re in nullam venire posse considerationem obvertitur. Indulgeamus id de rusticis, qui alioquin ipsum etiam latinum Idioma

vigeant. Si calculus ineatur eorum, qui diversa ab Hungaris Lingua utuntur, facile apparebit, usum Hungaricae Linguae in ipsa Hungaria ne tertia quidem populi parti esse familiarem. Ipsa proinde ratio non admittit, ut ignotum Idioma longe majori populi parti uno ictu obtrudatur. Verum Populum hac in re in nullam venire posse considerationem obvertitur. Indulgeamus id de rusticis, qui alioquin ipsum etiam latinum Idioma ignorant; assumamus tantum in censum Civitates, et Comitatus, et apparebit, eandem quoad hos ipsos

iobagionis castri elevatorum. 1 Quod castrenses ab oneribus conditionis huius eximi, et ad iobagionatum castri se elevari procuraverint, docent Rit. Expl. Verit. § 42, 174, 183, 248. 2 Protulit etiam Kollár in citato opere part. 2, pag. 81 privilegium Belae I de 1245. super exemptione Uzdae, de servitio piscaturae per ipsum D. Belam Regem facta, ac collatione terrae Wendegh... praefato Uzda et eius heredibus. 3 Qui textus cum disertam dicti Uzda ad conditionem iobagionis

communis hactenus fuit sententia, quod rege exercitum in hostem ducente, omnes castrorum iobagiones sub signis comitis castri ad exercitum regium comparere debuerint; neque ego abnuerim id primis forte Regni temporibus in more positum fuisse, cum e Thuroczii part. 2 cap. 90 id quodammodo elici videatur, ubi Vid Bachiensem et Ian Soproniensem comitem ad reportatam sub Salamone Rege et Geysa duce ad Belgradum victoriam

nobilitandi per donationem in secunda periodo. 1 Quod alteram attinet, Caroli I nullam hactenus factam ignobili donationem deprehendi. 2 Prima est de hac epocha, quam Kovachich Supplementorum ad vestigia diaetarum part. 2 pag. ** 44.2 ** spatium vacuum in MS-to relictum. produxit, Ludovici I donatio. 3 In haec a veteri exemptionis a priori conditione stylo iam receditur, impetrator primum in coetum

genuinis regni nobilibus non tantum honoris gradu, sed praerogativarum etiam numero discrepaverint. 36 Haec itaque fuit illa imperfectorum, ut ita dicam, nobilium classis, quam Verboczius part. 2. tit. 14. § 11 et 12 conditionaria quadam servitute collectarumque solutione obnoxios fuisse tradit, et quam primo Ludovicus in communionem omnium, quibus veri nobiles fruebantur, praerogativarum adscivit. § 57 Quando iobbagyiones

Omnes promiscue incolas jure civitatis donare. 7 Tum omnes indiscriminatim civium classes jure civitatis, quod in capacitate possessorii, magistratuum, et suffragii in comitiis consistat, donarunt, quo sic non uni tantum parti, sed toti nationi studium conservandae constitutionis inculcarent. Nobilitatem in realibus cum populo exaequare. 8 Deinde haereditariam, quae jam antea invaluerat, nobilitatem ultro etiam, sed ita stabiliverunt ut

praeter 12 contra omnes arbitrarie excipere, sicque ipse ferme reus iudices sibi legere possit. § 7 Praesidia quibus Angli constitutionem suam communiverunt. 1 Et hi sunt limites quos Angli singulae summi imperii parti praestituerunt. 2 Ne vero una in alterius potestatis limites aut serpere aut irruere possit, subsequa singulae obstacula posuere: Relate ad potestatem legislativam per illimitatum regis ius interdicendi.

50 (a) Simon de Keza: "Principes et nobiles Hungariae episcoporum consilio... Abam sororium S. Stephani super se regem praefecerunt;" Archid. de Guerche: "duces, episcopi, comites... Samuelem ducem regem dicunt." 51 (b) Thuroczius part. 2, cap. 44-o: "Quia vero carnalis amor et consanguinitatis affectio solet impedire veritatem... vicit filialis amor in Andrea, et rupto foedere... filium suum Salomonem infantulum adhuc V annorum super totam Hungariam in regem fecit inungi et coronari."

numerus plurium etiam dynastarum comitatum superaverit, debuit id semper decerni, quorsum major nobilium pars, id est major militiae numerus inclinabat. 10 Si tamen minor nobilitas in diversas sententias distracta fuit, aliquot vero dynastae minori licet hujus parti accesserunt, facile evenit ut non id, quod potior, sed quod fortior pars nationis tuebatur, decretum fuerit. 11 De aliis, quae ad internum regni statum regulandum pertinent, parum adhuc solliciti status fuere. 12 In id unice intendebant ne rex

dubium omne collocare videtur illud quod his temporibus nullus adhuc inauguralium diplomatum usus viguerit. 4 Et cum a nullo ante Ludovicum I regem Andreanam constitutionem confirmatam fuisse hactenus compertum sit, justum certe de illa Verböczii sententia part. 2-a tit. 14-o § 12-o dubium surgit quod omnes Andreae II successores decretum hoc in ipsa inauguratione debuerint confirmare. 5 (a) Testatur id etiam synchronum Chronicon Budense dum ait: "Magnatum, procerum, militum, ac

sub Maria olygarchia adeo caput etulit ut ipse jam agnoverit malo huic non alia quam comitiorum via posse obviari. 4 Itaque ab anno 1403. frequentiores jam diaetas celebrare statumque regni jam cum ipsa natione ordinare coepit. 5 (a) Thurocz. part. 4. cap. 12. 6 (b) Nec obstat quod se cum praelatis, baronibus, proceribus, nobilibus reconciliatum dicat et quod tacto vivificae crucis signo jure jurandi promittat... haec enim omnia etiam in diplomate dici possunt.

ad Kakompa in Muram emitti possent; non tantum internae communicationi, sed externo etiam commercio consuletur. Hac enim ratione notabili comitatuum Szaladiensis, Veszprimiensis, Albensis et Sümeghiensis parti, directa in Danubium adeoque Mare etiam Nigrum, navigatio procuraretur. Quod omnia haec necdum sufficiant pro necessaria interna, sine qua nullum externum commercium existere potest, communicatione; sed quod debeant insuper et comitatus inter se et ipsi hi fluvii, uti et

dignam attentione de forma Ludovicorum et primorum Ferdinandi 1. decretorum observationem. Superest ut de aliquibus te admoneam, alia vero a te postulem. Iam primum, in notis, quas decretis primae Vestigiorum parti insertis adieci, video graves seu scriptoris seu typothetae errores irrepsisse. Cum tua perinde intersit ut secunda pars quo correctior edatur, cura ut tam scriptura, quam et prima typi philera exactissime

reliqua. Haec autem reginam aliquam concesisse nuspiam reperies, nisi una fuerit corregens, quo in casu e communicato sibi iure maiestatico agebat. Verum non hic cubat difficultas circa intellectum 11. 14. part. 2-dae. Vis nodi in eo consistit: qualenam principium viguerit in eo, quod aliquorum regum privilegia serventur, aliorum non item? Duplex hactenus fuit ea de re sententia. Una quod illi, quorum privilegia non servantur,

lites inter potestatem sacram et civilem, discutiuntur bullae, brevia et leges ecclesiasticae; huc negotia gratiae omnia referuntur. 4.1 Quarto est Consilium finantiae, hoc reditibus omnibus publicis invigilat; est in 3 partes divisa, cuique parti incubunt alia negotia, quaevis pars habet suum inspectorem, subinde tamen unicus est; cum hoc collegio habetur connexum consilium commerciale, quod prius diversum fuit. 5.1 In urbibus et oppidis magistratus domestici praesunt; in provinciis

ſcivina tada trjebovasce 10 Stvari ne ù jednoj, Sluſi ſapovjeda, Da darva ù gaj svoj ide sjech ureda, I udigl da gnima Magarza naparti. Tô cini, i tesckima bremenimga parti Dvasc i trisc, a paka do markle nochi sve. 15 Od trava opaka Oso strenje jurve, Udamu i padaju; al kad stane mislit, Da dobra cekaju sjutraga, i ù cemchje bit,

pars fugiunt ac vitant, posse placere
3.121.8   Cui se desperant moribus absimili.
3.121.9  Nulla viros stulte vel tollat, vel premat omnes,
3.121.10   Nec totum e parti judicet alterutra. 122. Ad Alphium, ex cujusdam, ut ajebat, oraculi responso invidiam spernentem.
3.122.1  Invidiam sperni patior, si quam tibi virtus

3.181.4   Glaucia, stultitiam et grande supercilium. 182. Hominis desiderium nil praeter Deum explere potest.
3.182.1  Nullo laeta bono satis est, quo denique parto,
3.182.2   Mens aliquid cernit, quod velit, ulterius.
3.182.3  Hoc tibi si memori defiges pectore, Tulle,
3.182.4   (Heu Tulle, usque favet cui bona fors, animus

del 3 Giugno 1786 pag. 175 e riportato tutto intiero questo epigramma del Cunich sotto la rubrica "L' Augurio: Canto stampato in Napoli nel 1786." – Leggesi ivi, essere il detto canto del Co. Agostino Tana, e questi averlo scritto in occasione di parto di S. M. la Regina di Napoli. – E questi e quello stesso Tana che nel 1782 pubblico coi tipi Bonducciani in Firenze alcune sue poesie intitolate "Versi di vario metro". Krša

4.140.16   Suspendi, facies, doctior ut moriar. 141. [139.] De suis et Francisci Cancellierii carminibus.
4.141.1  Non gemini fratres, partu quos mater eodem
4.141.2   Fudit, sunt inter se se adeo similes,
4.141.3  Ut, Francisce, meis tua carmina. Si quis utrumque
4.141.4   Damnat, fors recte sentit, at

5.3.3  Ne tibi displiceam verax reprensor, amice,
5.3.4   Laudator mendax ne mihi displiceam. 4. Ad Marcum. De aeliae partu inexpectato.
5.4.1  Spondebat decimo, quarto edidit aelia prolem
5.4.2   Mense tibi, postquam ducta marita domum est.
5.4.3  Esse tuum, clamas, quod natum est, Marce; sed hercle

tibi verbosus, verborum hic pauper et infans,
5.327.2   Hic macer, hic pinguis dicitur esse nimis,
5.327.3  Nemo non animi, nemo non turpis abundat,
5.327.4   Corporis, aut parti deficit ex aliqua.
5.327.5  Hinc odio est quivis; jam vir, jam foemina prorsum,
5.327.6   Judice te, ferri, Gellia, nulla potest.
5.327.7  Ipsam te miror, quod fers, cui demere

8.21.2   Mavult servitium, Lyda, subire tuum.
8.21.3  Lyda, cave, dominam qui te sibi deligit ultro,
8.21.4   Ipse tui fiat ne subito dominus,
8.21.5  Et quae nunc victrix parto laetare triumpho,
8.21.6   Cincta dein dura compede victa gemas.
8.21.7  Reginas didicit qui vincere, non feret ille
8.21.8   Vinci perpetuo se, mea Lyda, tibi.

2. Ad Clementinam Rossiam.
9.2.1  Usque puer qui te, latuit dum conditus alvo,
9.2.2   aerumna miseram perdidit assidua,
9.2.3  Effudit celeri se partu, vixque dolorem
9.2.4   Nitenti egrediens attulit exiguum;
9.2.5  Omnibus et mire queis cara es Rossia, mira
9.2.6   Complevit sospes pectora laetitia.

sit forma, rogas, pulcherrima. Nempe cuique
9.244.2   Una est quae formis omnibus apta magis.
9.244.3  Foeda Aegle, pulcher Thyrsis, quos mater eodem
9.244.4   Effudit partu mirifice similes.
9.244.5  Forma viri ambobus; Thyrsin decet, haud decet Aeglen,
9.244.6   "Aeglum" quam, verso nomine, turba vocat.

cum forte jugis bona turba Dianae,
6.67  Peneum aut propter muscoso in margine ludit.
6.68  Utraque par Helenae matri est; quam, cur mea quod sit
6.69  Ipsa soror; dubitem foecundo dicere partu
6.70  Mnemosynen, quando una novem laetissima natas
6.71  Edidit et numero Musarum et Apolline dignas?
6.72  Et nunc illa quidem sese miratur in ore

15.150  Eruere e latebris; sed iidem saepe queruntur,
15.151  Signa sibi communia deesse videlicet; usus
15.152  Quorum sit constans, potiori et notus ubique
15.153  Parti hominum. Experiar, si convenientia justis
15.154  Dicta queam votis proferre. Ergo illa colenda
15.155  Lingua foret, quae sola inter se jungere saecla,
15.156  Inventasque in iis

19. § VII.
Annua caenobio, quod tum petiere, daretur.
Dimidia allata nunc parte numismatis aurei
Hanc capere hi veniunt (confertur quippe relictae
Nos penès haec parti): rectè hoc, ne indutus amictum
Quis Monachi, barbamque gerens illuderet urbi. De Civitate Stagni, Arce, et locis Stagno Proximis.

Rhacusio abest.
Hac, quae Ladestes est insula nomen adepta.
In vasto jacet illa salo, longeque Naronae
Faucibus undisonae parti respondet ab una,
Italiam ex alia, Garganique ardua montis
Prospectat juga, quò paucis dans carbasa vento
Hinc valeas horis te reddere. Penè rotundam
Formam habet, in gyrum ter dena huic millia

Pluribus est nostrae) foemellae pharmaca miscent
Herbarum vario è succo, ac radicibus, atque
Ad laesas fomenta adhibent non irrita partes.
Contra difficili si foemina forte laboret
Hîc partu, quidam pago reperitur in omni
(Altior hic aliis legitur, validusque juventa)
Obstetricis obit tali qui munia pacto.
Valle sub alarum comprensam utroque lacerto
Primùm ille in sublime levat, mox leniter

Ogn' aprico sentier posto in oblio,
Va sol noto a se stesso, agli altri oscuro;
Spiegando col sommesso mormorio,
Che ad unirsi egli va lieto, e sicuro
All' immenso Oceano, onde partìo.
Nobilis hic fluvius placida pulcherimus unda,
Qui fluit illimi fulgidus e scatebra,
Non rure

Deûm Matris veluti si Idaea tulisset
1.7.105  Feta omni priscorum, et feta lepore recentum.
1.7.106   Ordinis in primis esto memor: ordinis haec est
1.7.107  Virtus, pars belle ut parti et respondeat apte:
1.7.108  Ordine tu vites, porrum, caepe, ordine pone
1.7.109  Lactucas, helvellas, omniaque ordine poma.
1.7.110  Ordo dabit spatii plus: sic majoribus

dicam?
1.21.108  Ni loca, personae, res, tempora quamlibet orsi
1.21.109  Designet operis partem, nitideque notarint,
1.21.110  Ni res quaeque rei, et parti pars haereat apte,
1.21.111  Monstrum informe odi, quoniam neque lucidus ordo,
1.21.112  Nec rerum series, junctura nec apta tenebras
1.21.113  Discutit, unde queam obtutu

a principiis ad tempora nostra perenni
3.1.28  Annorum serie neglecta est fabula, acuti
3.1.29  Donec Fontaeni consurgeret aemula virtus,
3.1.30  Quam generosa tulit felici Gallia partu,
3.1.31  Gallia doctorum mater fecunda virorum,
3.1.32  Quae potis et socco scenam et calcare cothurno.
3.1.33  Post hunc nonnulli, quorum haud ignobile nomen,

4.11.3  Accipe herum fausto precor omine, qui lare me absens,
4.11.4   Et medica praesens qui pius arte fovet. XII. DE SECUNDO ELISAE PARTU EPIGRAMMA
4.12.1  O formose puer, pulcrae spes altera Elisae,
4.12.2   Vive diu, et magnis conscius auspiciis
4.12.3  Maternas charites, maternos, nate, lepores

in so erhabenem Schwünge und in so herrlich reiner Sprache feiert, der Aufmerksamkeit gebildeter Leser." (A. M. Wiskocill) Quae splendida verba cum celeberrimus Vir Andreas Meschutar Epis. in part. inf., tunc temporis apud Cultus Studiorumque Ministerium a Consiliis Aulicis, legisset et exemplar laudatissimi Carminis postulasset, non multos post menses Sua Sacra Apostolica Majestas Imperator Noster FRANCISCUS JOSEPHUS I. Reverendissimum

pulchra nimis, stellae fulgentis ad instar
169  Mane novo, auratis candentia colla capillis
170  Diva gerens, roseoque genas obtincta colore,
171  Effulgensque oculis, partu quam diva Serena
172  Optato dederat patri: illi Artemia nomen. 6
173  Caesaris unus amor, spes una puellula, et unum
174  Delicium cordis,

lauroque nitens spoliisque superbus
88  Adsto Urbis domitor, totum et regnator in orbem.
89  Laetitiae nova signa canunt, plaususque per auras
90  Undique tolluntur, parti monumenta trophaei
91  Romulidae ponunt, ponit simulacra Senatus.
92  Cor mihi gestit ovans, tanti mens conscia gestit
93  Imperii totusque meis dum nutibus orbis

161  Illos dum pelago fudit sic laude perenni,
162   VLADISLAVE, tibi par risit adorea terris.
163  At tua fama volat parto mage clara triumpho,
164  Caesaris ille ducum, victor tu Caesaris ipse.
165  Finibus his Danaûm lustratis Thracius heros

1-22) 2. Carmen de gestis Herculis (fol. 23) 3. De Veteris Instrumenti viris illustribus commentarium (fol. 25-118). Memoratu digniores videntur hae notae: In schedula interiori parti tegumenti anterioris agglutinata CXLVIII. 16. Meiselio Giorgio 1663 Lett. 1 142 , fol. Ir F 98 Biblioth. Vallicelliana manu librarii, fol. IIr titulus codicis manu recentiori ignota cum duobus sigillis

Bibliographia locorum inventorum

Zamanja, Bernard; Kunić, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768], Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica (), 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [word count] [zamagnabnavis].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1776], Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica (), 18.330 versus, verborum 126.883, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [kunicriliaslibri].

Homerus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1777], Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica (), 13633 versus, verborum 95,658, Ed. Petra Šoštarić [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [word count] [zamagnabodyssea].

Škrlec Lomnički, Nikola; Szalágyi István (1729-1799; 1739-1796) [1778], Epistolae Nicolai Skerlecz ad Stephanum Salagi et responsorium Salagi (, Zagreb; Pečuh), Verborum 7797 [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skerlenepistsalag].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1782], Operum omnium tomus II, versio electronica (), Verborum 46753, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl2].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Anonymus (1790) [1790], Declaratio ex parte nunciorum Regni Croatiae, quoad inducendam Hungaricam linguam, versio electronica. (), 1839 verborum, Ed. Franjo Fancev [genre: prosa - acta] [word count] [nndeclaratio1790].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1790], Operum omnium tomus III, versio electronica (), Verborum 71764, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skrl3].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Descriptio physico-politicae situationis Regni Hungariae, editio electronica (), Verborum 26295, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [skerlendesc].

Škrlec Lomnički, Nikola (1729-1799) [1791], Quindecim epistulae ad Martinum Georgium Kovachich, editio electronica (), Verborum 12898, epistulae 15, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [skrlepistkov].

Barić, Adam Adalbert (1742-1813) [1792], Statistica Europae, versio electronica (), Verborum 91598, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [baricastat].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1794], Fabulae, versio electronica (), 2266 versus, verborum 52873, Ed. Sanja Perić Gavrančić [genre: poesis - fabula] [word count] [fericdfab].

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].

Zamanja, Bernard (1735-1820) [1795], Epistolae scriptae an. 1795. et 1796, versio electronica (), 1960 versus, verborum 13466, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epistula] [word count] [zamagnabepist].

Ferić Gvozdenica, Đuro (1739–1820) [1803], Periegesis orae Rhacusanae, versio electronica (, Dubrovnik), 3368 versus, verborum 28363 [genre: poesis - epica; poesis - praefatio; prosa - index] [word count] [fericdperiegesis].

Sivrić, Antun (1765 - 1830) [1803], Traduzione latina delle Anacreontiche ... e dei sonetti, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis epigramma; poesis versio; paratextus prosaici] [word count] [sivrichaanacreont].

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

Čobarnić, Josip (1790-1852) [1835], Dioclias carmen polymetrum, versio electronica (, Split; Zadar; Makarska), Versus 2345, verborum 17608, Ed. La Redazione del Bullettino di Archeologia e Storia Dalmata [genre: poesis - epica; poesis - carmen; prosa - vita; prosa - praefatio; prosa - adnotationes] [word count] [cobarnicjdioclias].

Gundulić, Ivan; Getaldić, Vlaho (1588-1638; 1788 - 1872) [1865], Osmanides, versio electronica (), Verborum 42047, 5086 versus, Ed. Neven Jovanović Juraj Ozmec Željka Salopek Jan Šipoš Anamarija Žugić [genre: poesis epica; poesis versio; paratextus prosaici; carmen heroicum] [word count] [getaldibosmanides].

Jurić, Šime (1915-2004) [1979], Praefatio in editionem commentarii Marci Maruli de Veteris Instrumenti viris illustribus, versio electronica (, Zagreb), 778 verborum [genre: prosa - praefatio] [word count] [juricspraefatioviris].

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report