Your search found 6900 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 301-400:

interminari. Illa, periculi oblita atque quemcunque exitum fortuna datura esset subire parata, secura uestem componit ac ex muro desiliit, quam semiuiuam nostri excipiunt. Illa, Christo animam commendans, inter manus nostrorum expirat. Itaque mulier egregia seruitutem, quam uiua non potuit, moriens effugit. Nostri exanime corpus sepeliunt. Dum a nostris pro gloria ac cupiditate potiundae ciuitatis, ab hostibus pro patria, libertate, coniugibus ac liberis ubique acerrime res geritur, nox interueniens

Subsequuntur pedites, cruenta pugna committitur. Nostri uero milites, qui equitibus mixti erant, a duce edocti praelongis lanceis hostem in faciem feriebant. Pugnatum aliquamdiu est pari marte. Dum hostes acrius instant, Petrus Frasina, uir strenuus et inter equites nostros clarus, Balabanum, hostium ducem, gutture hasta transfixo equo deicit, ac reluctanti caput abscidit. Tunc alii alios aggredientes prosternunt, hostes multis obtruncatis in fugam uertunt. Deinde, fusis ac fugatis hostibus abscissisque interfectorum capitibus,

igne, omnia tecta atque aedificia concremabant. Itaque urbs antiqua, uaria fortuna ac multis monumentis insignis, horarum spatio in cineres collapsa est. Hic uidimus multa antiqua monumenta quadrati lapidis ac marmore magnifice aedificata, quorum nonnulla corruerant, quaedam etiam extabant, inter quae Homeri monumentum cum statua et inscriptione Graecis litteris. Ager quoque urbi circumiectus, optime excultus ac Melo fluuio interfluente irriguus, frequentibus uillis habitabatur, quae omnia igne et ferro a nostris prostrata sunt. Delata

rei necessaria tegere posset. Tum adueniente nocte, uigilia secunda, ad domum exploratam et sibi cognitam tendit, fractisque forcipe claustris domum intrat, et pluribus in locis ignem supponit. Et quoniam, inter reliqua, picis ac seui magna copia erat, ignis uehementi impetu absque mora cuncta comprehendit, flammamque extra tecta uomere coepit. Dum Antonius ad naualia tendit, nauibus etiam ignem suppositurus, ciues fragore ignis exciti undique concurrunt. Antonius, turba ac

expugnata urbe potiretur. Imperator noster, quoniam acceperat Caramanos, regis Persarum socios atque amicos, quos Othomanus paterno regno spoliauerat, Ciliciae maritima oppida obsidere (audierat etiam maiorem fratrem ex Caramanis inter raros amicos Usunasi esse), regi placere cupiens, fratribus regnum Ciliciae recuperare statuit. Itaque omissis caeteris, ubi forsitan res melius geri potuisset Venetisque magis conduceret, uerno iam tempore refectis nauibus et instructa classe, equitibus

iam expertum esse, se et situ loci et munitionibus inexpugnabilem scire, nec longam obsidionem timere, quoniam re frumentaria abundaret: propterea nec oppido cedere uelle, nec fidei se cuiusquam credere affirmat. Imperator, accepto Mustaphae responso, equum ascendit, simul cum legatis inter ingruentes ex oppido sagittas et alia missilia oppidum circumequitat, omnia diligenti aestimatione lustrans. Tum demum aduertit a septentrionali parte muros non multum ualidos, et montem minus decliuum atque

imperatori dedat. Imperator, data publica fide, Mustapha quo uelit libere abire permisso, oppidum per deditionem acceptum e uestigio Hisupho, Caramani praefecto, qui aderat, tradidit. Quibus peractis, cum omnibus copiis Coricum uersus nauigat. Inter nauigandum autem Zancius, a rege Ferdinando classis dux constitutus, cum decem triremibus uenit. Coricus a duabus partibus mari alluitur, tertia a continenti profundissima fossa munitur, duplici ac ualido muro undique

Oppidani multas bombardas et alia tormenta per eam partem muri quae portui opposita est disponunt, prohibere his posse rati, ne quis portum illis inuitis intrare possit. Imperator oppido adnauigans omnia prius circumspicit, deinde sublimis ac eminens in puppi cursum manu magistro ostendit, qui inter frequentes bombardas et ingruentia tela primus portum subiit. Subsequitur regius dux, deinde legati ac tota classis. Imperator expositis copiis ad praefectum mittit, qui eum monerent, ut oppidum dedat: quod nisi dediderit, quicquid uictoribus in uictos licet esse passurum. Mos est

totius Othomani exercitus robur ac paene inuicta manus est. Nam omnes uictorias et iste princeps et eius maiores horum armis ac uirtute consecuti sunt. Ex hac igitur cohorte erat oppidi praefectus, natione Illyricus, nomine Hismael, ex inferiori Pannonia, inter Ianizaros ab ipsa pueritia educatus, cui Othomanus dederat ad oppidi praesidium milites centum et quinquaginta. Hismael respondit non se esse Mustapham Cilicem cum pastoribus atque agricolis, uili turba, ad praesidium oppidi missum, sed ex

his occupatus est, uenerunt ad eum duo oratores missi a Carola, Cypri regis sorore, quae, iam multis annis regno a fratre expulsa, Rhodi morabatur. Haec nupta est Lodouico, ducis Allobrogum filio, uiro ignauo, qui relicta uxore domi inter concubinas luxuriose uitam degit. Oratores imperatori referunt regem Cyprium mortuum esse, a quo Carola haereditario regno per iniuriam expoliata erat. Proinde orant imperatorem uti

uersus nauigare parabat, cum redduntur ei litteras a Katarino Zeno oratore, quibus certior fit regis Persarum exercitum et Othomani, Turcorum principis, non multum inter se distare, et ad paucos dies collatis signis proelium inire et armis rem decernere uelle. Praeterea orator imperatorem monebat, ut quam primum ad Ciliciam se cum tota classe conferret, affirmans propediem Usunasanum illuc uenturum esse, cum eo de statu totius belli

belli acturum. Igitur imperator mutata uelificatione Ciliciam uersus nauigationem dirigit. Et cum equites pabulo equorum indigerent, imperator omnes copias in agro olim Myreneorum exposuit. Myra fuit ciuitas Lyciae, una ex sex ciuitatibus quae inter reliquas Lyciae urbes magnitudine et auctoritate praestabant; nunc euersae multa uestigia extant, praecipue monumenta mortuorum in uiuo saxo cauata, quae columnis et aliis signis ex eodem saxo incisis atque insculptis ornata sunt. Nostri discurrentes paucos homines, qui custodiae

reliquis copiis Othomani, ad munitiones ueniunt. Othomani milites, qui intra uallum erant, cum aduertissent hostem munitionibus appropinquare, igne supposito omnia tormenta simul excutiunt, quibus hostem miserabiliter affligunt. Hic filius regis, adolescens audacissimus, inter primos acerrime pugnans, plumbea glande tormento excussa traiectus occubuit. Caeteri Persae, tum exemplo suorum, quos passim mutilatis membris atque fusis uisceribus iacere uidebant, metu perculsi, tum equos terribili fragore tormentorum

Hispaniae quae nunc Catalonia dicitur. Qui, mortuo rege, usi rapto uiuere, suo non contenti, tametsi a rege amplissima patrimonia donata possiderent, res nouas moliebantur. Inter eos erat archiepiscopus Cypri: hic a rege suo ad Ferdinandum, regem Apuliae, legatus missus fuerat, qui, audita morte sui regis, ad occupandum per tyrannidem Cypri regnum cum suis popularibus, in quorum manu arces ac magistratus totius paene

amicis atque popularibus suis consilium aperit, et ad occupandum regnum suadet: facile illos tyrannidem regni obtinere posse affirmat. Regis Ferdinandi filium puerum esse docet, cui regis filiam, puellam etiam, despondere uolebat. Regem quoque suum infantem esse ostendens, illos inter duos pueros dominaturos, modo Andream Cornarium, reginae patruum, e medio tollerent. Et, ne Venetorum potentiam pertimescerent, multa illis commentatus est.

morti destinant, et ad occupandum regnum per tyrannidem coniurant. Sequenti itaque nocte, dato signo, omnes ad arma concurrunt. Primum reginae medicum cum quodam ciue, Polinzapa nomine, reginae fidos atque intimos, qui metu perterriti in cubiculum ad reginam confugerant, inter manus ipsius reginae trucidant, deinde ad inquirendum Andream tendunt. At ille, audita caede medici, ad arcem confugerat, ac a praefecto arcis exclusus inter duos muros arcis delituerat. Quem quidam Nicolaus, Epirota genere, uir omnibus probris obnoxius,

ciue, Polinzapa nomine, reginae fidos atque intimos, qui metu perterriti in cubiculum ad reginam confugerant, inter manus ipsius reginae trucidant, deinde ad inquirendum Andream tendunt. At ille, audita caede medici, ad arcem confugerat, ac a praefecto arcis exclusus inter duos muros arcis delituerat. Quem quidam Nicolaus, Epirota genere, uir omnibus probris obnoxius, coniuratis prodidit, qui ad locum uenientes, data fide, Andream euocant. Tum satellites coniuratorum, simul cum Marco Bembo,

insulas Graeciae edictum mittit, quo praecipit ut, quaecunque naues Veneti nominis ad eas applicuerint, capitis poena et bonorum amissione indicta, Cyprum se conferant. Quibus strenue paratis, imperator cum omnibus copiis Rhodum uersus tendit. Inter nauigandum redduntur ei litterae a Soprantio legato, quibus significabatur Cyprum a tyrannide oppressam, et quem animum tyranni haberent, quidue ipse cum illis egisset. Imperator ex litteris legati rebus cognitis, mature se Rhodum contulit. Dum ibi

nec Strabo, diligentissimus geographus, de lacu tam insigni nec de eius fluuio ullam mentionem fecerint. Hi ambo fluuii nauigabiles, etiam onerariarum nauium ad multa milia passuum capaces sunt. Planities inter eos ac circumadiacentes campi ita fertiles sunt, ut semina temere iacta et absque diligentiori cultura mirabilem fructum ferant. Hic ab incolis pecora quoque pascuis repelli dicuntur, ne nimia satietate interimantur. In circuitu regionis montes

praesidio firmant. Haec ciuitas maxime tempore bellorum ciuilium celebrata fuit: nam Pompeius omnes apparatus belli contra Caesarem in eam contulerat. Nunc propter aeris malignitatem deserta ac paene inhabitata est; multa tamen monumenta egregiae urbis in ea adhuc manent, inter quae statua equestris aenea, ad portam quae continentem spectat, posita est. Hanc, quoniam sine inscriptione est, alii Theodosii imperatoris, alii Constantini esse asserunt. Hanc urbem Veneti, propter commoditatem portus, imposito praesidio custodiunt.

tandem diffusi in fugam terga uertunt. Oppidani eruptione facta tergis hostium insistunt, fugientes usque ad radices montis persequendo trucidant; tum, multis signis militaribus potiti et spoliis occisorum onusti, in oppidum reuertuntur. In hac oppugnatione Turcorum ceciderunt tria milia, inter quos praefecti ac duces magni nominis quattuordecim, uulnerati absque numero, quorum magna pars postea occubuit. Ex oppidanis septem tantum desiderati sunt, uulnerati quinquaginta nouem. Oppidani sequenti die ligna, fasces et aliam aridam materiam

Sed cunctis sequimur qui tua signa dabis.
Est commune bonum quicquid concesseris uni: 15
Omnes membra sumus, omnibus ille caput. De Gallis et Hispanis inter se bellantibus
Inter sese odiis nimio furore calentes
Gallus et Hispanus bella cruenta gerunt.
Infensus genti Maumetes Christicolarum
Nititur imperio subdere cuncta suo.
5  Hi

qui tua signa dabis.
Est commune bonum quicquid concesseris uni: 15
Omnes membra sumus, omnibus ille caput. De Gallis et Hispanis inter se bellantibus
Inter sese odiis nimio furore calentes
Gallus et Hispanus bella cruenta gerunt.
Infensus genti Maumetes Christicolarum
Nititur imperio subdere cuncta suo.
5  Hi cum se multis consument cędibus, ille —

Alter in alterius damna suprema furens,
Prędę auidus miluus luctantes cernit ab alto:
Deuolat et rostro pręndit utrumque suo.
5  Talia fata manent nostros (mihi credite) reges
Inter se Martis dum fera bella cient.
Exausti alternis fuerint cum cędibus omnes,
Irruet in uacuam barbarus hostis humum.
O utinam falsus uates sim uerbaque uentus
10   Nostra ferens auras dissipet in

Ad Clementem VII. Pontificem Maximum
Pontifices magnos modico discrimine binos
Ex una excitos uidimus esse domo.
Vna domus Medicum tanto lętatur honore
Prima Fluentinos inter habenda uiros.
Est et in hoc Medicum nobis uenerabile nomen 5
Quod bello oppressis omina lęta dedit,
Scilicet ut Medices pręstet medicamina plagis
Quas infert nobis perfida barbaries.

neque sic pranso Pieris ulla fauet.
Mitte aliis igitur condendi carmina curam:
Tu tantum uentrem, Pamphage, pasce tuum! 103. In Iacobum Iacotinum malum poetam
Magni inter uates quando Iacotinus habetur,
Magni inter numos et bagatinus erit. In eundem
Causidicus, rhetor, uates uis, Iacobe, dici?
Hac ratione, puto,

igitur condendi carmina curam:
Tu tantum uentrem, Pamphage, pasce tuum! 103. In Iacobum Iacotinum malum poetam
Magni inter uates quando Iacotinus habetur,
Magni inter numos et bagatinus erit. In eundem
Causidicus, rhetor, uates uis, Iacobe, dici?
Hac ratione, puto, qua sine prole pater.

Diana colet. Ad Priapum
Dic quibus in terris habites, lasciue Priape,
Hortos te quoniam deseruisse ferunt.
»Est inter geminos uallis foedissima colles:
Hic patet in media nunc mihi ualle domus.« MORALISTIČKI EPIGRAMI

Instruit et populos rapidi qui littora Ponti
Longa tenent, Asię qui quoque rura colunt.
Persidis hinc terras peragrant cum fratre Symone
10  Atque pio subdunt milia multa iugo.
Inter quos etiam regem Babilonia cuius =
Paruit imperio, nomine Vardachium:
Non ipsum solum, sed qui quoque terga sequuntur
Quique latus cingunt quique pręire solent.
15  At postquam est urbis

5  Cum tamen e geminis foret unus sufficiendus,
Visa est Matthiam sors cecidisse super.
Explicat hic Christi Iudea per oppida leges
Nil metuens Domini iussa sequendo sui.
Inter discipulos iam post miracula claro
10  Mors equidem soli non uiolenta fuit.
Sunt quoque qui dicant Romano more securi
Postremo iussum supposuisse caput.
Ossa prius Romam, Treuerim translata

Nunc ciuis regni, Christe beate, Tui.
5  Illum tu, quoniam malefida mente furentem,
Contrita subito uerbere fronte domas.
Quique lupus fuerat, posthac mutatus in agnum,
Inter oues coepit se numerare Tuas.
Electum uas, Christe, Tibi de uase prophano
10  Factus portauit nomen ubique Tuum.
Dignus apostolici iam tandem iuris honore
Iudeis aperit allophylisque fidem.

Barnabas
Cypria progenies Barnabas atque Leuites
Luca teste sacro pneumate plenus erat.
Hic collega datus Paulo fuit urbeque Tharso
Inter se iuncti longius ire parant.
Adueniunt ipsam Antiochus quam condidit urbem, 5
Hic sanctas leges mira operando docent.
Et dum baptizant in Christi nomine multos,
Hos primos Christi- turba

QUATTUOR ECCLESIĘ DOCTORIBUS De laudibus diui Hieronymi carmen
Delmatię lętis olim generatus in oris
Hieronymus toto notus in orbe fuit.
Inter Catholicos unus facundior omnes,
Iudice me, magno nec Cicerone minor.
5  Cecropia doctus lingua doctusque Latina,
Hebraicos didicit Chaldaicosque sonos.
Felix tam uarię donis donate

Ad Virginem beatam M. Marulus Hieronymo Papali salutem. Nuper petenti tibi ut Francisci Petrarchę, inter Thuscos poetas facundissimi, de beata Maria matre semper uirgine cantilenam suo uernaculo sermone compositam Latinam facerem, negare non potui, licet enim partim ingenii eruditionisque meę paruitas, partim ipsa uertendi difficultas ab

Nunc aures precibus pande benigna meis.
Nunc sorti succurre meę, regina superni
Sis licet imperii, sim cinis ipse licet.
O sapiens Virgo prudentumque agminis una
Primaque uirgineos inter habenda choros,
O fidum miseris atque impenetrabile scutum
Contra fortunę tela minasque necis,
O fessi requies animi certumque leuamen
His quorum mentem feruida cura coquit:

theatro
1.1.34   Nec prius urentes sic tulit illa sonos:
1.1.35   "Illa ego Pyerio fueram laetissima prato
1.1.36   Inter delitias blanditiasque sacras.
1.1.37   Hei mihi, nunc cogor rupes habitare rigentes
1.1.38   Inter barbaricos Tarthareosque choros.

prato
1.1.36   Inter delitias blanditiasque sacras.
1.1.37   Hei mihi, nunc cogor rupes habitare rigentes
1.1.38   Inter barbaricos Tarthareosque choros.
1.1.39   Illa ego gaudebam lauro sacroque corymbo,
1.1.40   Candidulis etiam purpureisque rosis,

comis.
1.1.45   Monte sub hoc sterili limosam cerno paludem,
1.1.46   Sola ligustra uidens iuniperosque gemo.
1.1.47   Inter et Aonias comites ridere solebam
1.1.48   Et Charites inter ducere laeta choros.
1.1.49   Saxa mee socie, turbat mea gaudia luctus

1.1.46   Sola ligustra uidens iuniperosque gemo.
1.1.47   Inter et Aonias comites ridere solebam
1.1.48   Et Charites inter ducere laeta choros.
1.1.49   Saxa mee socie, turbat mea gaudia luctus
1.1.50   Et modo sunt Charites lachryma multa mee.

amavit
1.2  Iuppiter aut ardens evexit ad aethera virtus,
1.2  Diis geniti potuere, inter quos te connumero, suavissime Georgi, quem crinitus Apollo cythara donavit, qua nedum umbras Tartareas, sed etiam tricipitem Cerberum delinire ac demulcere potuisses, neque ut Orpheus, si tibi recuperanda fuisset, dimisisses

virtute, pro quo insuper et iura pontificia intercessere, quibus te frustra insudasse videretur, si tam inmaturo tempore decessisses. Neque postremo amicorum vota tibi defuere, qui te sanum ac incolumem fore vehementer optavere. Inter quos et eum poteris ponere, cuius nomen tuis chartis voluisti inserere. Et cum a me exigeres bidentem, non gravabor offerre pro tua sospitate nec vitulum aut magnam et pinguem iuvencam.

ipse poeta uiris.
2.7.7   Et me solatur tenui mea fistula cantu,
2.7.8   Cum me forte dolor uel premit ipse labor.
2.7.9   Inter tot nostros est hec mea cura poetas,
2.7.10   Panphile Castalios inter habende choros.
2.7.11   Sed tu me misero me nunc foelicior ipso,

2.7.8   Cum me forte dolor uel premit ipse labor.
2.7.9   Inter tot nostros est hec mea cura poetas,
2.7.10   Panphile Castalios inter habende choros.
2.7.11   Sed tu me misero me nunc foelicior ipso,
2.7.12   Qui canis hoc saltem: Cinthya dulcis, aue!

Traguriensem iurisconsultum
2.11.1   Soluere nodosi te solum uincula iuris
2.11.2   Et te credebam sollicitare forum.
2.11.3   Inter Pyeridas uersarier ipse uideris
2.11.4   Et iam uerbosum deseruisse forum.
2.11.5   Vidi ego Castalio lotum bene flumine carmen

Ad Franciscum Istrum
2.17.1   Hei mihi, cur laceras discedens pectora nostra,
2.17.2   Eurialos inter semper habende meos?
2.17.3   Sollicitat te dulcis amor, Francisce, tuorum
2.17.4   Carior et uita forsan amica tua.

nostram nosque fauore lyram.

2.18   Salue, saepe cano, patriae clarissima lampas
2.18   Inter delicias ac numerande meas!

2.18   Tu reditum dulci celebras qui carmine nostrum,

Ad Nasonem optimum poetam
2.30.1   Inter quando tuas sum dulces, Naso, Camoenas,
2.30.2   Ingenium ueluti miror Apollo tuum.
2.30.3   Dic nemus umbrosum, quo iam resonare solebas,

2.30.4   Nectare dic, Naso, pocula mixta sacro!
2.30.5   Quo, precor, inueniam tam sacrum fonte liquorem,
2.30.6   Inter mortales qui sine morte facit?
2.30.7   Naso, olor ut moriens deflebas fata Tibulli,
2.30.8   Nunc tecum campis uiuit in Elysiis.

2.30.8   Nunc tecum campis uiuit in Elysiis.
2.30.9   Viuite, foelices, duo lumina, uiuite, uates,
2.30.10   Viuite purpureas inter uterque rosas.
2.30.11   Pene puer teneram tu cantas, Naso, Corinnam,
2.30.12   Pace tua non tu, Cinthyus illa canit.

me, sceuissima, uexes,
3.6.64   Nec des Plutoni Tartareoque cani.
3.6.65   Ipse relegatum Nasonem saepe beaui
3.6.66   Inter Sauromatas barbaricosque Getas.
3.6.67   Filia Pasiphaes scopulis neglecta marinis
3.6.68   Visa fuit foelix saepius ipsa mihi.

3.12.2.6   Qua doctor Pataua factus in urbe fui,
3.12.2.7   Et referens grates nostro cum carmine Christo
3.12.2.8   Tempus et hoc inter maxima festa cano.
3.12.2.9   Vndenaque die geminata mense sub isto
3.12.2.10   Clauiger in sacra sede triumphus erat.

Sterilitas anni 55 . Florum ętas 64 .
Amicus. Amor ex spe utilitatis 2 . Parentum ac filiorum inter se affectus 8 . Parentum de filiis sollicitudo 17 . Amor erga proximum 22 . Item erga parentes. Pietas in liberos 23 .

Christiana est excuti calamitatibus. Neuius: Pati necesse mortalem multa mala 259 . Periculum, damnum iactura suorum 273 .
Audacia. Hilarion intrepidus inter latrones 237 .
Appetitus. Quod rarum est, plus appetitur 134 .
Ars. Generales disciplinę tres

Habitaculum. De clausura sororum 154 . Asella uirgo unius cellulę clausa angustiis latitudine paradisi fruebatur 185 . Spelunca Pauli primi heremitę 209 . Hilarion inter mare et paludes uasta et terribili solitudine fruebatur 236 . Breui primum tuguriunculo, iunco et carice texto, deinde cellula instar sepulchri usus est 237 . Habitaculum Antonii lepide describit

dicit Dominus etc. 216 . Iudei agricolare coeperunt 218 .
Amicicia. Laban hostili animo persecutus Iacob cum apprehendisset, inierunt amiciciam inter se 5 . Ioseph pientissimus erga fratres, magis tamen erga Beniamin, quia sibi uterinus erat 8 . Iudas se offerebat, ut Beniamin dimitteretur, ne pater dolore confectus deficeret. Diliges amicum sicut te

ne pater dolore confectus deficeret. Diliges amicum sicut te ipsum 17 . Charitas erga proximum 28 . Ionathas diligebat Dauid quasi animam suam 45. 46 . Idem firmauerunt inter se foedus iam tertio 47 . Heliseus sequebatur Heliam etiam ipso inuito 62 . Raguel Tobiam osculatur cognito quod consobrini sui erat filius; Anna et Sara ex teneritudine flent

Raguel Tobiam osculatur cognito quod consobrini sui erat filius; Anna et Sara ex teneritudine flent 91 . Psalmus: Ad te, Domine, clamabo- contra simulatores amicicię imprecatur 110 . Psalmus CXXXIX: Inter alia petit liberari ab amicis fictis 124 . Amici contemptor 127 . Amicicia 128 . Amicus 129 . Amiciciam soluens

145 . Ad amicum etsi produxeris gladium, non desperes; est enim regressus ad amicum 146 . Amiciciam dissoluunt conuicium, improperium etc. Salutare amicum et sustinere. Amor proximorum. Amicus uerus inter decem bona sexto loco ponitur. Dilige proximum fideliter 147 . Amicus tantum nomine. O pręsumptio nequissima etc. 148 . Non obliuiscaris amici tui in animo tuo. Dauid contristatus est scelere Ammon

timorem succedit gaudium; in uisione uero mali timor permanet. Ego sum Gabriel, qui asto ante Deum I. Angelus Domini stetit iuxta pastores, et claritas Dei cirumfulsit illos. Olim angeli ad puniendum missi, nunc econtra canunt pacem in terra II. Inter natos mulierum non surrexit maior Ioanne Baptista; qui autem minor est ex angelis, maior est illo VII. Apparuit autem illi angelus de cęlo confortans eum XXII. IOANNES

sunt operarii subdoli, transfigurantes se in apostolos Christi etc. XI. An experimentum quęritis eius, qui in me loquitur Christus? XIII. AD GALATAS: Qui operatus est Petro in apostolatum circumcisionis, operatus est et mihi inter gentes. Iacobus et Cephas et Ioannes, qui uidebantur columnę esse, dextras dederunt mihi et Barnabę societatis II. ACTVVM: Cecidit sors super Mathiam I. Per apostolos fiebant miracula; etiam per umbram Petri ab infirmitatibus

asportandam. Tauri ignem spirantes et draco custodes Phrixei uelleris. Arne auro corrupta Athenas patriam hosti prodidit, in monedulam uersa adhuc auri splendore delectatur VII . Atalanta cursu pedum uicit procos, ab Hyppomane uicta est, dum inter currendum poma aurea ab eo proiecta colligit X . Mydas optauit, ut quicquid tangeret, aurum fieret, pene inedia consumptus est. XI . Polymestor, rex Tracum, Polydorum sibi a Pryamo commissum, ut auro

Veneris precatu excluserunt fontem et repentina undarum erruptione repressi sunt XIIII .
Audacia. Gygantes bellum intulerunt diis. De sanguine eorum fulminatorum nati tyranni inter quos Lycaon I . Pheton solis currum agitare ausus periit II . Semele putauit se Iouem ferre posse, qualis congreditur cum Iunone III .

De oliuetis et uitibus inserendis uel transferendis 36 .
Amici amissio 3 . Amicus erga amicum 42 . Amicicia inter Deum et homines bonos 57 . Amicicia fidelis 73 . Amans, quid cupiat, scit, quid sapiat, non uidet 85 . Amicos res prosperę parant, aduersę probant

amicum facere quam habere 4 . Qui causa utilitatis assumptus est 4 . Errant qui amicum in atrio quęrit, in conuiuio probat 8 . Inter amiciciam et amorem 13 . Quomodo amicicia et societas conseruetur 16 . Conuersamur cum amicis absentibus 18 . Panetii sententia, quod sapiens amore formę abstineat

Non cito credendum delatoribus 52 . Pulcher furti accusauit Catonem. Carmina in Pompeium composita et in Marcum Brutum 144 .
Appetitus. Inter desiderium naturale et ex falsa opinione nascens 6 . Viri boni auiditas tuta est 9 . Cupiditates diuitiarum uel bonorum. Item animi passiones 51 . Quod affectus animi

ob poetas, secundus ob artifices, tertius gratia rhetorum ei infensi fuerunt. Item obiiciunt ei, quod iuuentutem deprauaret ac deos, quos ciuitas coleret, ipse contemneret et alia quędam noua demonia sibi asscisceret 169 . Accusatio inter patrem et filium, inter uirum et uxorem 317 .
Appetitus. Cupiditatum III genera: cibi, potus, coitus, in quibus, si recte ducantur, uirtus, sin contra, uitium

ob artifices, tertius gratia rhetorum ei infensi fuerunt. Item obiiciunt ei, quod iuuentutem deprauaret ac deos, quos ciuitas coleret, ipse contemneret et alia quędam noua demonia sibi asscisceret 169 . Accusatio inter patrem et filium, inter uirum et uxorem 317 .
Appetitus. Cupiditatum III genera: cibi, potus, coitus, in quibus, si recte ducantur, uirtus, sin contra, uitium nascitur

Anima non diuisibilis, sed mobilis multitudo. Anima non est merus actus. Anima quod una quędam substantia sit et actus stabilis per essentiam non a se ipsa, sed a Deo sortitur. Primum mobile anima. Quomodo anima a se mouetur 350 . Anima inter summa et infima media est. Summa sunt Deus et angelus, infima qualitas et corpus; sic utrimque tertia est, hinc cum inferioribus, illinc cum superioribus conuenit. Quomodo implet corpus. Quomodo in singulis corporis partibus tota pręsens. Quomodo diuidua simul et

uita est pręstantior corpore 361 . Irrationales uitas, non animas proprie appellamus, sed idola et simulachra animarum. Materia non interit, multo minus anima 356 . Quęstio: Cur non perfectione pares inter se sunt angelus atque anima, cum utraque a Deo absque medio prodeant 360 . Quid sit anima, philosophorum opiniones. Tria animę officia: agit in corpore, per corpus, per se ipsam. Quod anima non sit corporalis. Anima misera, dum premitur

376 . Cur anima interdum obsequitur corpori. Anima libere operatur 377 . Mens absque corpore operatur 378 . Quare uires animi deficere uideantur deficente corpore. Inter sensus et mentem. Anima conuenit partim cum diuinis, partim cum brutis 380 . Contra Epicureos non esse incongruum, quod homo sit partim mortalis, partim immortalis. Penitus mortalis. Penitus mortalis, inter hos homo medius. Item sicut

uideantur deficente corpore. Inter sensus et mentem. Anima conuenit partim cum diuinis, partim cum brutis 380 . Contra Epicureos non esse incongruum, quod homo sit partim mortalis, partim immortalis. Penitus mortalis. Penitus mortalis, inter hos homo medius. Item sicut ultimum in ordine corporum est incorruptibile, sic et ultimum in ordine mentium 381 . Contra Epicurum de rerum serie. Vt luna ad solem, sic nostra mens refertur ad Deum 382 .

Vel eadem esset multorum hominum scientia uel superfluę qualitates in eodem 424 . Item quia contradictoria in eodem essent. Cur animi terrenis corporibus sint inclusi? ut cognoscant singula 425 . Animarum inter se affectus in uita altera. Item ut formę singulares cum uniuersalibus formis concilientur. Vt tamen radius diuinus quam eius formulę reflectantur in Deum. Vt anima fiat beatior. Vt uires anima inferiores ad effectum progrediantur 427 .

et docent, quid opus sit facto, secundę res lętitia transuorsum trudere solent a recte consulendo atque intelligendo 44 . Versus Gręcus: Ipsa dies quandoque parens, quandoque nouerca est 104 . Inter sapientis et insipientis animum quantum differat, cum iminent horrenda 112 .
Aqua. Inter flumina prima magnitudine esse Nilum, secunda Histrum, proxima Rhodanum

Ipsa dies quandoque parens, quandoque nouerca est 104 . Inter sapientis et insipientis animum quantum differat, cum iminent horrenda 112 .
Aqua. Inter flumina prima magnitudine esse Nilum, secunda Histrum, proxima Rhodanum 57 . Flumina retanda, id est purganda 67 .
Audacia. Nunquam periculum sine

Solone constituta 23 . Cato senior pascuum et seminarium agrum quam floreum et irriguum maluit 91 . Vnde illud Ouidii: Luxuriat Phrygio sanguine pinguis humus 135 . Amicicia inter Theseum et Perithoum 4 . Lex Solonis sine filiis decedenti ius constituendi hęredis, quem uellet, concessit, pręferens amiciciam propinquitati et gratiam necessitati 23 . Nemo erat natura tam aspera

et in Salaminem delatus expirauit; eo in loco Canis tumulum uocant 42 . Cęsar quosdam simias et catulos sinu circumferentes interrogauit, parerent ne apud illos mulieres liberos 50 . Epaminundas Pelopidam inter hostium arma iacentem non deseruit 60 . Quidam, cum iacentem hostis trucidaturus esset, interrogatus ab eo, cur potius in pectore quam humeris uulnerari uellet, inquit: Ne, si is qui me amat, terga perfossa uulnere conspexerit, erubescat

Amare bonos et odisse malos potest cum malis esse commune 125 . In quos pręcipue sit humanitas exercenda 130 . Philosophi caruerunt humanitate, quod eam inter morbos animi ponebant 134 .
Auxilium. Quod succurrendum sit ei qui indiget auxilio 130 .
Adulatio.

et absentium ęque memores esse decet. Amicos cito noli acquirere; quos autem acquisieris, reprobare caue 8 . Chilo dixit: Promptius ad amicorum aduersos casus quam ad secundos accurrendum. Nihil se ingrate fecisse dixit, nisi forte cum sibi inter amicos iudicandum esset, suaserit amico a se prouocare sic et legem et amicum seruaret 10 . Ciuibus placere omnibus stude 11 . Bias malle se inter inimicos quam inter amicos iudicare dicebat; quippe ex

Nihil se ingrate fecisse dixit, nisi forte cum sibi inter amicos iudicandum esset, suaserit amico a se prouocare sic et legem et amicum seruaret 10 . Ciuibus placere omnibus stude 11 . Bias malle se inter inimicos quam inter amicos iudicare dicebat; quippe ex amicis alterum prorsus futurum inimicum, ex inimicis autem alterum amicum 12 . Amicos beneficiis fouendos, ut amiciores sint, inimicos autem amicos faciendos

fecisse dixit, nisi forte cum sibi inter amicos iudicandum esset, suaserit amico a se prouocare sic et legem et amicum seruaret 10 . Ciuibus placere omnibus stude 11 . Bias malle se inter inimicos quam inter amicos iudicare dicebat; quippe ex amicis alterum prorsus futurum inimicum, ex inimicis autem alterum amicum 12 . Amicos beneficiis fouendos, ut amiciores sint, inimicos autem amicos faciendos 12 .

eum per pallium a Stilpone retraheret, dixit: "O Crates, aptissima philosophorum captura est, quę fit per aures. Persuadens igitur trahe; quod si per uim egeris, corpus quidem apud te, sed animus apud Stilponem erit" 65 . Amiciciam inter bonos dumtaxat, quos inuicem studiorum similitudo conciliat, posse consistere. Item quid sit amicicia 73 . Amaturum sapientem iuuenes aptos ad uirtutem 74 . Pytagoras primus amicorum omnia communia dixit

nam bellua perniciosissime morderet, "ex feris", inquit, "obtrectator, ex mitioribus adulator." Sermonem ad gratiam instructum melleum esse laqueum dixit 58 . Crates desertos dicebat, qui cum assentatoribus essent, non secus ac uituli cum inter lupos sunt: neque enim cum illis propinquos neque cum his esse, sed insidiatores 61 . Timon, cum uidisse Arcesilaum assentatorum medium incedentem, "quid", inquit, "huc tu uenisti, ubi nos liberi sumus?"

bonę tres: gaudium, cautio, uoluntas 73 . Concupiscentias partim esse naturales, partim inanes 109 .
Auditus. Audire esse, cum is, qui medius? est inter/loquentem et audientem est aer, uerberatur orbiculariter, deinde agitatus auribus influit, quemadmodum et cisternę aqua per orbes iniecto agitatur lapide 76 . Zeno Eleates ad aurem se aliquid locuturum simulans Nearco tyranno dentibus

Sisigambim prouolutam alleuans rex: Non errasti, inquit, mater; nam et hic Alexander est. Fides amicicię, ueri consilii periculosa libertas, uos me decepistis; uos, quę sentiebam, ne reticerem impulistis 34 . Nam firmisima est inter pares amicicia; et uidentur pares, qui non fecerunt inter se periculum uirium 42 . Simulata amicicia Perdicę in Meleagrum, regni consortem 66 .

inquit, mater; nam et hic Alexander est. Fides amicicię, ueri consilii periculosa libertas, uos me decepistis; uos, quę sentiebam, ne reticerem impulistis 34 . Nam firmisima est inter pares amicicia; et uidentur pares, qui non fecerunt inter se periculum uirium 42 . Simulata amicicia Perdicę in Meleagrum, regni consortem 66 .
Adulatio. Hages et Cleo adulantes Alexandro.

426 .
Amicicia. Amicicię inimicicięque animalium 13 . Congressus Thesei et Pyrithoi 35 . Ionathę et Dauidis inter se amor 48 . Omnia communia 62 . De delphini et hominis commercio 82 . Adrastus Atyn a se incaute occisum deprehendens, uenia a rege impetrata super bustum eius

ultraneo suorum desultu 132 . Tyrannos non auri, sed amicorum inopia perire 201 . Alexander Ephestionem se alterum esse dixit 212 . Certamen inter milites ortum gestandi regis Alexandri 223 . Vera amicicia una in duobus corporibus anima 233 . Heraclienses Atticos ex hostibus sibi amicos efficiunt beneficio plusquam armis usi

Calistenem ad Alexandrum mittens monuit, cum eo aut rarissime aut quam iocundissime loqueretur, liber VII, cap. II.
Auaritia. De auaritia, liber IX, caput IIII. Quintus Fabius Labeo, finium arbiter inter Nolanos et Neapolitanos, utrosque decepit, liber VII, cap. III. Faniam infamem duxit Caius Ticinus, ut postea deprehensam dote priuaret, sed Marius illum summa totius dotis damnauit, liber VIII, caput II.

11 . Lex amicicię, ut neque rogemus res turpes nec faciamus rogati 12 . Lex amicicię. Contra philosophos, qui amiciciam eleuant aut tollunt 13 . Necessaria est beniuolentia inter bonos 14 . Quam sint inopes amicorum tyranni 15 . Quam magis erga amicum quam erga nos affecti simus. Non est obseruandum ne plus impendas quam acceperis. Contra eorum sententiam qui aiunt, quanti se

dandis, non accipiendis beneficiis 22 . Prouerbium: Qui dum hostis esset uehementer nocuit, eundem, si amicus sit, satis profuturum 83 .
Audacia. Inter fidentiam et confidentiam 26 .
Auxilium. Quid pręstare debet, qui ab altero auxilium implorat 2 . Clamore, non calculis Lacedemonii dant suffragia

Auxilium. Quid pręstare debet, qui ab altero auxilium implorat 2 . Clamore, non calculis Lacedemonii dant suffragia 13 .
Accusatio. Inter accusationem et querelam 8 . PANEGYRICVS PLINII
Amari, non timeri conuenit principes 43 . Pręcipuum principis opus

ORATIVS IN EPISTVLIS
Appetitus. Velle suum cuique est 2. 27 . Auaritia 3. 4 . Inter tantam scabiem et contagia lucri 11 . Qui melior sermo, qui liberior sit auaritia 15 . Sollicitus et auarus. Prodigus et auarus 29 . Amicum commendat

Amicus distat a scurra 17 . Amico honeste utere 18 . Potentes amicos ne quęras 18 .
Agricola. Inter ruris et urbis amoenitatem 10 . Frugum abundantia. Rus laudat 12 . Fundum suum describit 14 . Agricolę carminis autores 23 .

chorus 280 . Sagittę prophetę et apostoli 286 . Montes, custodes, speculatores 294 . Apostolorum prędicatio 295 . Contentio inter Petrum et Paulum. Apostoli Hebraicis magis quam LXX interpretum testimoniis usi 297 . Viri misericordię colliguntur 304 . Vos autem sacerdotes Domini uocabimini 317 .

qui de eadem substantia esse animas hominum et bestiarum asseuerat 149 . Animę principale non secundum Platonem in cerebro, sed secundum Christum in corde 160, Homo interior 199 . Anima inter carnem et spiritum, si carnem sequitur caro est, si spiritum, spiritus 212. 213 . Qui ante conditionem mundi animas putant cum angelis in cęlesti Hierusalem fuisse uersatas 219 . Mors animę

Qui ante conditionem mundi animas putant cum angelis in cęlesti Hierusalem fuisse uersatas 219 . Mors animę peccatum 222 . Animę robur Spiritus Sanctus 227 . Inter animam et spiritum 235. 236 . Sic diligat anima corpus ut Christu s Ecclesiam 237 . Animę fouent corpora sua, ut corruptiuum hoc induat incorruptionem. Quomodo membra sumus Christi

hoc induat incorruptionem. Quomodo membra sumus Christi 237 . Anima et corpus--- uir et uxor 238 . Animas Deo uicinas fore, si corporeę labis nihil habuerint 240 . Inter spiritum hominis et iumenti 295 . Animę ante corpora 295 . Spiritus reuertitur ad Deum qui fecit illum 307 . Anima Syon 386 .

internuncii deorum atque hominum 58 . Angelis et hominibus communia 60 . Angeli animi passione carent 62 . Boni demones 65 . Inter scientiam angelorum et demonum. Dii angeli 66 . Angelorum erga nos dilectio 68 . Ministerium angelorum Deo seruit 70 . De amgelorum conditione

Deus aperit aurem sanctorum 30 . Quis offert inaures 51 . Auris purificanda 75 . Qui habet aures audiendi, audiat 158 . Inter audire et auribus percipere 179 .
Anima. Homo ad imaginem Dei factus 7 . Spiritus et anima 4 . Anima

Angelorum nomina 171 . Angeli nobis auxiliantur 176.177. 179 . Apostoli lux mundi 2 . Boanerges 7 . Inter discipulum Christi et synagogę. Iudas 36 . Cedri Dei 37 . Apostoli XII et LXX 38 . Apostoli et prophetę uendentes oleum

Bibliographia locorum inventorum

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report