Your search found 6967 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 101-200:

eorum petitioni cito tribuere effectum et veniente die septimodenario Kalendas Quintilis mensis pręfatus rex mouit uniuersam militiam et peruenit in confinia Iadrę. Artissime et anguste Uenetorum bastidam obsedit quantum trabuchus attingere cum conamine non ualebat. Sed cum ipse exercitus sua erigebat tentoria, intueatur quisquam, quale Iadertini gaudium suscipiebant. Hoc iudicio lectoris est relinquendum. Certe clangunt tybicines et tubę, et nolę ad stornium pulsant plurimaque musicorum instrumentorum genera citarizant. Coreę astilidiaque equestria per vrbem

et in tanta cordis elatione mouentur, quod supernus dominus abhorrebat, nam eis uidebatur totus orbis exultasse. Parant ornasse ciuitatem decoris sindonibus, per que ille amantissimus princeps, eorum rex, excelsa ethera posset speculari. Appetit quisquam ciuium plus sibi neccesse quam ipse suus naturalis herus patiatur. Non cessant continuis clamoribus ad perpetuum Sabaoth pro ipsius incolumitate humiliter deprecare. Quis ergo tanta perspicacitate decoratus, qui libraret lancem in corde nec in humano sensu quiescere potest tam ingentem Iadertinorum

modium unum pro sex uel septem aureis uenumdant, panes candidissimos ipsis interpletaxant, aquam ex puteis absque penuriali pretio aurire non sinunt. Hec enim Iadratini auidissimi contra illos, qui suum cruorem fundebant et a tam prolixa peregrinatione fessi fuerant, exercebant. Sed ipse Vngarorum exercitus munus condignum ipsis contulit Iadertinis. Grandis quidem erat exercitus et multę nationes iussu regio congregate. Erant ibi Vngari, Croati, Bosgnachi, Phylistei, Cumani, Boemi et Theutonici seu Alemanici et alię plures gentes, quas

cum idem sceleris confictor signum eis dederat. Pugillatores seu defensores oppidi, licet coacti per reliquum capitaneum castri nomine Ioannem de Scherbeç, conciuem, austerrime defenssabant et viriliter hostes imprimebant, nec eo die valuerunt ipsum superare. Adusque horam sextam ipse agon dicitur perdurasse. Atque eodem Idus insontes quosdam infantullos et inocentes egenos, qui valuas elemosynando circuibant extra vrbem egressi, ut alibi saltem eorum vitam sustinerent largius, idem Veneti nulla rationis preuia causa eos hostiliter

tintinum agonis mox resonare student. Omnes pugilles vrbis ad arma excitat. Quilibet ad menium loca constituta celeriter properat iudicium intuentes Dei, sed ne conscientie patiar morsum, vnum indicare proposui, id quod accidit de rogo illo. In quodam contubernio in sticato, nam cum ipse lar diuersas domunculas in cinerem conuertisset, cuidam tum se adhesit, in qua vnus clypeus signatus effigie diuersis admixtis coloribus S. Chrysogoni consedentis in sonipede pendebat, domiciliumque illud vniuersum pariter et clypeum concremauit nil lesionis enigma militis Christi

Comes, suis sola spes, cur tam cito ruit?
Georgii comitis memorie bone
Natus atque dominus Almesi, Scardone
Probitatis titulus, morum et honoris
Vt flos vernans defuit vir tanti valoris
Croatorum clipeus fortis et ipse erat
Inter omnes fortior; volens scire querat:
Eius mortem impiam cerno pro peccatis
Slavonie gentium evenisse gratis.
Flete, Slavi, nobilem nepotem banorum,
Largam vestram copiam pacis et honorum.

querat:
Eius mortem impiam cerno pro peccatis
Slavonie gentium evenisse gratis.
Flete, Slavi, nobilem nepotem banorum,
Largam vestram copiam pacis et honorum.
Sic preces altissimo date creatori
Quod ipse misericors parcat peccatori.
Hic annorum domini sub cursu milleni
Trecenteni insuper atque quadrageni
Octauo sub tempore traditus et limo
In Calendis Madii mensis die primo.
Cum bona sui memoria mors ipsum

praedictus cum gente sua et tunc mortuus fuit Georgius Spartich de nostro exercitu; de exercitu suo fuerunt interfecti duo et (totidem) partis utriusque vulnerati. Tunc etiam captus fuit unus Teutonicus de exercitu comitis Anz, quem idem prior ad manum salvam propria manu occidit, et ipse prior fuit vulneratus cum uno veretono in cosciam. Die mercurii 24. mensis novembris, in festo Sancti Grisogoni martyris, datus fuit per gentem nostram maximus conflictus in gentibus eiusdem prioris, in quo fertur fuisse

interfecto, sustulerunt pecuniam quae erat apud eum, ut fertur ducatorum duo milia trecentum, et suum cadaver ad maius dedecus suum et suorum ad forum trahentes, quodam linteamini involutum, per totam noctem iacere dimiserunt, quod iam facta die sabbati per terram vehentes in quemdam puteum, quem ipse pro communi utilitate construxerat et fecerat fodere, iecerunt cum lutamine illud cooperientes, quodque iam quarta die permiserunt suis inde extractum sepeliri in monumento eius. Consiliarii vero facti per eos sunt hi: Bernardus Clerius Perusinus, filius eius, Bartholomaeus etiam nepos eius,

una cum domino Lodovico de Matafaris eunte cum brigentino in quo eodem die redierat a Cherso, recessit a portu Iadrae et die iovis eiusdem mensis februarii 21, ipsa galeotta nostra, ipso domino Lodovico adhuc remanente, reversa est Iadram et eodem die iam de sero, ipse dominus Lodovicus similiter applicuit. Die sabbati 22. mensis martii, existentibus rectoribus Iadrae dominis Guidone de Matafaris, Antonutio de Grisogonis et ser Ioanne de Victor, bannitus fuit Ioannes filius ser Andreae

fuerunt valde senes. 1405. De mense februarii alii duo Pagenses et unus Segniensis, Mervicca scilicet, capti ut supra et ducti Iadram, suspensi fuerunt, scilicet ipse Mervicca ante Iadram et alii duo ad portam. Die veneris 12. mensis martii, existentibus rectoribus Iadrae domino Antonio de Grisogonis tunc absente, ser Colano de Matafaris et ser Gabrieli de

existentibus rectoribus dominis Guidone de Matafaris, Crescio de Zadulinis et ser Simone de Cressavis, abolitum fuit nomen meum a consilio sapientum ad petitionem Andreae de Serz, proinde, quod dicto ser Andrea de Grisogonis consanguineo meo et ser Veturino de Calzina, quia ipse iustabat ut solverent impraestitum ducati unius pro quolibet non abstante quod unius eorum filius et nepos et alterius frater erat in exercitu sub castro Novigradi. Die 9. mensis iunii

praesertim quod videam, contra hostes pugnasse hactenus, deinceps contra pericula fidei, bello mihi opus esse, et quidem iudicia Dei iustissima ferre, quis nesciat? eaque rebellibus lachrimis exprobrare iniuria sit. Dum tamen naturam bellorum, in quibus a prima ferme aetate versatus sum, mecum ipse agens reputo, facile invenio fateor communem hanc fuisse semper bellantium rotam, ut iuxta superni Spectatoris nutum, modo prosperis interdum contrariis revolvatur eventibus; indicet autem, oro, Deus ipse eorum partem, e quibus tanta christianum populum circumvenit illusio. Multi

Dum tamen naturam bellorum, in quibus a prima ferme aetate versatus sum, mecum ipse agens reputo, facile invenio fateor communem hanc fuisse semper bellantium rotam, ut iuxta superni Spectatoris nutum, modo prosperis interdum contrariis revolvatur eventibus; indicet autem, oro, Deus ipse eorum partem, e quibus tanta christianum populum circumvenit illusio. Multi etenim circumvicini Principes, puta, utriusque Valachiae, item de Bulgaria nonnuli, caeterum de Albania quam plures, ac de Constantinopoli, plurima unde quaque armorum pollicebantur subsidia, invitabantque nos

item venerandi toti mundo patris, Domini Juliani Legati, quorum solidae virtutis digna auctoritas salutem huius populi propriis humeris gestare videbatur. Sed cum suasum mihi saepius reminiscor, nihil magni in bello sine periculo confici posse, iterum habeat nutans fortuna regressum, dolor ipse incitabit audaciam ad futura, quamquam et id, quod nunc accidit, neque malitia nostra, neque Teucrorum virtus effecerit, dum pene vacue facto viris et armis campo non hostilis militiae, sed iudicii divini plagam retulimus, nostrisque peccatis barbari tunc mansere fortiores. Recognoscentes

nostra, neque Teucrorum virtus effecerit, dum pene vacue facto viris et armis campo non hostilis militiae, sed iudicii divini plagam retulimus, nostrisque peccatis barbari tunc mansere fortiores. Recognoscentes igitur culparum potius pondera, quam vulnerum, spem firmam induximus animo ut idem ipse, qui plagam peccatis ultor intulit, conferet sperantibus miserator et medelam, movebitque mentem Sanctitatis Vestrae, ut christiani sui populi non fractum adhuc, sed inclinatum, robur erigere quam celerius patrocinetur. Ad quod quidem et ego nunc, sicut et prius astiti, quo paucis admonerem

quatenus donec pendet spes, donec fiducia geritur et ingeritur, exurgat denuo pater ad persecutionem coepti pro filiis negotii, ferat opem et operam necessitati expugnandae, idem dux, dux salutis et comes, idem suorum rector et ultor; assistat huic lapsui, qui casui proximus est. Hostis ipse multis copiis plenus exstat, finitimos omnes aequali fulmine quatit, demtis, quorum potentiae non parcit interdum, sed cedit. Sed cum sciam fidei et fidelis populi rem agi, miserebitur populo suo Deus noster, tali Duce, tali auctore, tali denique propugnatore praevio. Solum reincepto esse opus

15  Egit praecipiti juga per Nysseïa cursu. 15
16  Illae in humum thyrsos passim fudere virentes,
17  Verbera sangvinei fugiunt dum saeva Lycurgi.
18  Ipse etiam in fluctus saliit conterritus Evan.
19  Quem Thetis humenti gremio miserata recepit,
20  Quippe Deum, turbante viro, metus acer habebat. 20
21  Inde dolor, facilem ducentia

44  Ardebat dulci juvenem cognoscere furto,
45  Sed procul illecebras turpes mens casta refugit. 45
46  Illa haec ad regem fatur mendacia Proetum:
47  Ipse cadas; Glauco genitum vel, Proete, necato;
48  Invitam qui me stupro violare paravit.
49  His rex auditis tacitas exarsit in iras,
50  Sed juvenem veritus manifesto perdere leto,

Tonanti,
82  Belligerum sacro fudit Sarpedona partu.
83  At postquam huic etiam succensuit ira Deorum,
84  Arva pererrabat comitatus Aleïa nullo,
85  Ipse suum cor edens, hominum vestigia vitans. 85
86  Isandrum ast illi, miserando funere, natum,
87  Trux perimit Mavors, Solymis dum praelia miscet.
88  Hanc irata suis figit Dictynna

gaudere vetustis.
114  Sic fati, extemplo saliunt e curribus altis,
115  Ac dextras tangunt, et pacis foedera firmant. 115
116  Sustulit hic mentem Glauco Saturnia proles,
117  Qui cum Tydide permutans arma feroci,
118  Aerea susciperet bobus vix digna novenis,
119  Aurea, centenos daret ipse valentia tauros.

1.1.5   Compulit invitum mutare vocabula, cum me
1.1.6  Lavit in Aonio, flava Thalia, lacu. 2. SE IPSE COMMENDAT
1.2.1  Si mihi sit quisquam, quod erat tibi, Fulvius, Enni,
1.2.2  Aut qui periurum contudit Hannibalem;
1.2.3  Bellator molli vel erat Messala Tibullo,

1.10.1  Te, vatum optime, culte Martialis,
1.10.2   Ludorum pater, et pater leporum,
1.10.3  Nugarum simul, et facetiarum,
1.10.4  Prae cuius sale, Plautus ipse verna est,
1.10.5  Qua possum, sequar in meis libellis.
1.10.6  Nec Phoebum libet, aut vocare Musas,
1.10.7  Ut coeptis properent adesse nostris.

qua, meum tibi forte libellum,
1.15.2  Perpetua Estensis, lux, Leonelle, domus;
1.15.3  Non illo hunc vultu relegas, quo iura ministras,
1.15.4  Sed quo saepe levem, pellis et ipse pilam. 16. AD LEONELLUM
1.16.1  Ludere, dive, tuos, festivo carmine, vates,
1.16.2  Ne, Leonelle, veta; ludis et ipse pila.

pellis et ipse pilam. 16. AD LEONELLUM
1.16.1  Ludere, dive, tuos, festivo carmine, vates,
1.16.2  Ne, Leonelle, veta; ludis et ipse pila. 17. DE SE IPSO
1.17.1  Confiteor, veteres, ingentia nomina, vates,
1.17.2  Vestra prius mihi sors invidiosa fuit.

1.26.3  Quo iam tot fuimus sub praeceptore per annos;
1.26.4  Hospes ut in cena nunc meus esse
1.26.5   velis. Quam dedit Evandro laudem Tirynthius hospes,
1.26.6  Hanc dabis ipse mihi, si meus hospes eris. 27. REFELLIT GUARINICAM EXCUSATIONEM
1.27.1  Seria sunt, quae dura vocas, gratissima nobis,

inter nos et te iuvenilia quaedam,
1.27.10  Quanquam sis canus, dicere turpe puta.
1.27.11   Quippe nec in seris, (ex te hoc audivimus), annis,
1.27.12  Horruit urbanos, Tullius ipse, sales.
1.27.13   Socrate quis gravior fuit, aut quis sanctior unquam?
1.27.14  Lusit cum pueris saepius ipse suis.
1.27.15   Isse datur quondam, (non est ea fabula falsa,)

seris, (ex te hoc audivimus), annis,
1.27.12  Horruit urbanos, Tullius ipse, sales.
1.27.13   Socrate quis gravior fuit, aut quis sanctior unquam?
1.27.14  Lusit cum pueris saepius ipse suis.
1.27.15   Isse datur quondam, (non est ea fabula falsa,)
1.27.16  Stoicus ad Florae sacra iocosa Cato.
1.27.17   Tantorum exemplis igitur moveare virorum,

igitur moveare virorum,
1.27.18  Et quae saepe probas, ne fuge facta sequi.
1.27.19  Ne fuge, sed quamvis cum dispare, iungere turba,
1.27.20  Nec mihi rescribas, sed magis ipse veni. 28. DE DOCTO SIMULATO
1.28.1  Hic, qui nunquam orat, nil scribit; doctus habetur.
1.28.2  Sunt quibus immerito fama venire

33. DE EODEM PAULO ALITER
1.33.1  Saepe suos ignes, veteres cecinere poetae,
1.33.2  Cuilibet et, pro se, Musa diserta fuit.
1.33.3  Ipse in amore rudis, Marcelli incendia lusi,
1.33.4  Ille ego Pannoniae, gloria prima, meae. 34. AD CARBONEM POETAM

1.50.16   Nullo perdomitus sopore serpens.
1.50.17   Securus potes esse, nec rapacis
1.50.18   Ullas praestigias timere dextrae.
1.50.19   Non haec Autolycus, nec ipse posset
1.50.20   Furari Autolyci pater sagacis,
1.50.21   Surreptor Clariae Deus pharetrae,
1.50.22   Titani radios, Stygi tenebras,

Guarine, tuos, indulgentissime patrum,
1.87.2  Non cohibes natos turpibus a vitiis?
1.87.3  An nescis pridem quid fecerit unus eorum?
1.87.4  Fecit ut ancillae sis socer ipse tuae,
1.87.5  Ut vernae sis fecit avus; iam fabula tota
1.87.6  Urbe volas, et adhuc te tua probra latent.
1.87.7  Cur, inquam, Guarine, tuos, mollissime

subiti, tanta inclementia, morbi?
1.108.14  An nihil est quod non improba fata petant?
1.108.15  Certe sospes eras, certe conviva sedebas
1.108.16  Nobiscum ad festas, nuper et ipse, dapes.
1.108.17  Mortuus ecce iaces, nec adhuc te fabula vulgi,
1.108.18  Distulit in moesto decubuisse toro.
1.108.19  Terra tibi reliquos quantumlibet ingravet artus,

aestiva nactus qui nocte puellam,
1.113.4  Nil putat esse vices continuare novem.
1.113.5  Idem septenos discidit ut inguine culos,
1.113.6  Quae fecit maribus, sustinet ipse libens.
1.113.7  Ergo, vera licet nobis si dicere: non est,
1.113.8  Non est hic Ursus, Rufe; quid ergo? lepus. 114.

moribus esse velit. 121. IN MENDACEM
1.121.1  Cum tua non ullus de te mendacia credat,
1.121.2  Mentiris soli, scilicet ipse tibi. 122. AD LIBERAM
1.122.1  Cum volo, tu non vis; cum nolo, Libera, tu vis;
1.122.2  Quando igitur sumes, Libera, quando

Cupidineis laesit me Leda sagittis,
1.133.2  Nubere digna Deo; gignere digna Deos.
1.133.3  Haec mihi nescio quas continget capta per artes,
1.133.4  Nam servat clausas, Tyndarus ipse fores.
1.133.5  Si via nulla patet, nisi quam mens alta Tonantis
1.133.6  Commenta est; et me candida pluma tegat.

nil nisi Thecla negat. 138. IN CELSUM
1.138.1  Dico prudentem, dico te, Celse, disertum,
1.138.2  Omnia tu credis, mentiar ipse licet. 139. CONQUERITUR, QUOD SE SOCII AD LUPANAR SEDUXISSENT
1.139.1  Quo me, quo trahitis, mei sodales?

et tandem spiritus ille meus.
1.164.5  Cum te dementem dementia nostra vocabat,
1.164.6  Cum mox ridendo tu mihi risus eras.
1.164.7  Quare in amore rudi, doctissimus ipse, sodali,
1.164.8  Consilium, quaeso, confer et auxilium. 165. IN LINUM DOCENTEM PAEDICARE
1.165.1  Praeco salutiferi, Line

1.181.4  Nec petit a rivis maxima Tethys aquas.
1.181.5  Adde, quod Italiae veni novus hospes ab oris,
1.181.6  Nec, si quod lusi, me comitatur opus.
1.181.7  Ipse tuos potius nobis transmitte libellos,
1.181.8  Nec dubites, censor non ero, lector ero. 182. AD PETRUM

mutam, si bene cantat, avem. 227. MANUELI
1.227.1  Accipe quaeso tui munuscula parva Ioannis,
1.227.2  Exhilares frontem, dum capis, ipse tuam.
1.227.3  Ante tamen nobis memor esto ignoscere, quod non
1.227.4  Redduntur meritis praemia digna tuis. 228.

cuivis semel est habitum mutare priorem;
1.229.2  Felices! quibus id contigit in melius. 230. TETRASTICHON IN BORSUM
1.230.1  Ipse suas laudes toto memoratus in orbe
1.230.2  Ponat Alexander, ponat et ipse Titus;
1.230.3  Gaude Estense genus! foelix Ferraria gaude,
1.230.4  Maior Alexandro, maior et ille

contigit in melius. 230. TETRASTICHON IN BORSUM
1.230.1  Ipse suas laudes toto memoratus in orbe
1.230.2  Ponat Alexander, ponat et ipse Titus;
1.230.3  Gaude Estense genus! foelix Ferraria gaude,
1.230.4  Maior Alexandro, maior et ille Tito est. 231.

1.245.11  Si Parnasiacae, sciat hoc, Deus incola, Cirrhae
1.245.12  Vulture rodendum, porrigat hic, Tityon.
1.245.13  Nec quinquagenis immanem faucibus hydram,
1.245.14  Ipse alio, Pluton mallet hiare, loco.
1.245.15  Omnia sed quamvis concurrant monstra, nequibunt
1.245.16  Dimidia cunnum, parte replere, tuum.

arma suo. 281. DE CUPIDINE PHARETRATO
1.281.1  Ture pharetratum quidam formavit Amorem,
1.281.2  Hunc, quae saepe Deum sentit et ipse pater.
1.281.3   Vulcano obiicitur tandem, qui debuit olim,
1.281.4  Non nisi flammarum tabe liquefieri. 282. DE

me Venerem Iovis edita vertice virgo,
1.284.2  Laedis? et arripiens praemia nostra tumes?
1.284.3   Esto memor quod me, frondenti nuper in Ida,
1.284.4  Non te, formosam censuit ipse Paris.
1.284.5  Hasta tua est et parma; meum, Tritonia, malum,
1.284.6  Sunt isti malo pristina bella satis. 285.

tamen cunctis felicior, ille beatus,
1.293.11  Scilicet, et merito fortunatissimus ille est,
1.293.12  Dulcia cui doctae, tribuerunt carmina, Musae,
1.293.13  Cui dedit ipse suum, iaculator Apollo, furorem.
1.293.14  Illi nectareus sacro de pectore sermo
1.293.15  Svavio et flavi manat dulcedine mellis;
1.293.16  De Iove nunc igitur genitae

1.295.1  Turma gruum bifido tranat connexa volatu,
1.295.2  Inde novae Samio ducta figura notae. 296. IN VALLAM
1.296.1  Ipse Deas ausus reprehendere Valla Camenas,
1.296.2  Iudicium fertur pertimuisse suum. 297. COMPARATIO MARCELLORUM, VENETI ET ROMANI

1.321.22  Ut magnae Veneris levet catenas,
1.321.23  Quae Martis validos ligant lacertos,
1.321.24  Et telo spoliant Iovem trisulco.
1.321.25  Ipse, inquam, potius lyra sonanti
1.321.26  Blandas, eia iterum canat querelas,
1.321.27  Exoretque sibi suam puellam:
1.321.28  Infernum prece mitigavit Orpheus.

Seneca, obtusos, frustra causaris, ocellos?
1.327.2  Ingenium clades adiuvat ista magis.
1.327.3   Testis Democritus, qui, quo sapientior esset,
1.327.4  Luminibus tenebras intulit ipse suis.
1.327.5   Caecus erat Cyclops, calamis cum dulce creparet,
1.327.6  Cum caneret Troiam, caecus Homerus erat.
1.327.7   Caecus et ille senex, Pyrrho qui pace negata,

fuit Emathius domitori Hephaestio rerum,
1.329.8  Trux Epaminondae, quod Pelopida, suo,
1.329.9  Quod totidem Libyae victoribus unus et alter
1.329.10  Laelius; Augusto quod gener ipse fuit;
1.329.11  Hoc tu magnanimo, nunc es, Marcelle, Renato,
1.329.12  Felix, qui regum dignus amore venis. 330.

Alba Iulae. 340. ROMA AD HOSPITES
1.340.1  Quisquis es, ignotis huc vecte a sedibus, hospes,
1.340.2  Advena nunc, olim civis et ipse meus;
1.340.3   Seu levis ambitio, seu lis te huc improba duxit,
1.340.4  Seu peregrinandi religiosus amor;
1.340.5  Hoc te, care hospes, precor urbs veneranda Quirini,

eques, huic mixta plaudebat plebe senatus,
1.342.14  Nec non belligeri, nomina clara, duces.
1.342.15  Sed sacrum in primis coleret cum Scipio vatem,
1.342.16  Vatis ut ipse sacri maxima cura fuit.
1.342.17  Praecipue Libycos, nam rettulit ille, triumphos,
1.342.18  Detractum et Latiis arcibus Hannibalem.
1.342.19  Nec minus Hispanas acies, et

minus. 353. LAUDAT NICOLAUM PEROTTUM
1.353.1  Mittere laurigero tentabam nostra Perotto
1.353.2  Carmina, cum domino sic ait ipse liber:
1.353.3   Inspice quid facias, doctissimus ille novorum
1.353.4  Dicitur, et priscis non minor esse viris.
1.353.5   Acria formido subtilis acumina limae,

tu me vis tamen esse tuum.
1.359.5  Tu legis et laudas, tu carmina nostra tueris,
1.359.6  Tu patrio externum solus amore foves.
1.359.7  Nec satis est quod me, ipse pia complectere cura,
1.359.8  Ut veniam tota clarus in urbe, facis.
1.359.9  Nec dubitas sacri mihi conciliare favorem
1.359.10  Principis, et per te, nos Leonellus amat.

ubi nil merui, Deus est. 360. AD GALLUM
1.360.1  Galle, rogas quae sit perfectae regula vitae?
1.360.2  Ne facias, nolis quod fieri ipse tibi. 361. AD LECTOREM
1.361.1  Parco tibi, parco vobis iam candide lector,
1.361.2  Finis adest; primum sit leve semper

Mulciber arma para non ullis pervia telis,
2.3.6  Qualia Pelidae, Dardaniove duci.
2.3.7  Hunc inter pugnae certamina, vulnere ab omni,
2.3.8  Aegide praetenta, Iuppiter, ipse tegas.
2.3.9  Quodsi lenta iuvant residis vos otia vitae,
2.3.10  Solum siderea, mittite ab arce patrem.
2.3.11  Sufficit ille suo custos in praelia nato,

ego te tota suspensus luce tenebo,
2.13.6  Narrantem vastae, dura pericla, viae?
2.13.7  Quis status Ausoniae, quae sint ibi tempora rerum,
2.13.8  Quas urbes, quales videris ipse viros.
2.13.9  Quodsi non fallit cupidam, spes irrita, mentem;
2.13.10  Tota, tuo nobis pectore, Roma, venit. 375.

et ille tua puer enutritus in aula,
2.20.10  Qui nuper thalamos occidit ante novos.
2.20.11  Horum tu, si quid sapies, exempla timebis;
2.20.12  Felix, alterius qui cavet ipse malo.
2.20.13  Nec tanti facies tam vani nominis umbram,
2.20.14  Fatorum ut similes experiare vices. 382.

2.36.2  Hoc unum facitis bonum: siletur. 398. DE EISDEM
2.37.1  Tanta est malorum copia otacustarum,
2.37.2  Ut ipse taceat Eustachi Ladislaus. 399. DE EISDEM
2.38.1  Plus iam, Lazare, quam tacere oportet,
2.38.2  Nil dicas, licet: audit

410. IN CRISPUM
2.49.1  Nil danti tibi, Crispe, quod nihil do,
2.49.2  Dicis me minus esse liberalem.
2.49.3  Qui nil dantibus ipse multa donat,
2.49.4  Non est, ut puto, Crispe, liberalis,
2.49.5  Quidnam est ergo? rogas? furens et excors. 411.

est, se nobis totum praebere fruendum,
2.53.6  Et tamen a toto comminuisse nihil?
2.53.7  Cum dedit illa quidem, vicit sua munera Christus,
2.53.8  Cum dat se, donis vincitur ipse suis.
2.53.9  O amor, o pietas! post omnia se dedit ipsum,
2.53.10  Qui se iam dederat, plus dare quid poterat?

2.54.5  Nolo superbum me putes, venio libens.
2.54.6  Papae! rotata cocta rapa testula,
2.54.7  Quam belle acernis afferuntur alveis!
2.54.8  Hanc sibi parabat Curius ipse coenulam.
2.54.9  Ergastulis hoc convenit convivium.
2.54.10  Quid hoc rubelli est? tolle funestam picem,
2.54.11  Lanae hoc laventur, aut equorum colei.

2.57.6  An potius Divum nobile munus habes?
2.57.7  Hoc mirum, posset mutatis addere formis,
2.57.8  In nova discrevit qui rude membra chaos.
2.57.9   Ipse ego te primo dubitavi agnoscere visu,
2.57.10  Mox fictum dixi ferre capillitium.
2.57.11  Iam tango, vix credo tamen; cura irrita multis,
2.57.12  Canitiem tincto dissimulare

2.58.3  Nec tibi sit mirum bifrontis lumina Iani,
2.58.4  Non expectatis succubuisse dolis.
2.58.5  Quin etiam nobis damnum fortuna redemit,
2.58.6  At nunquam fieri viribus ipse potest! 420. AD TRIBRACHUM POETAM
2.59.1  Tribrache, candentes (si nos ea cura teneret),
2.59.2  De rubris, gemmas erueremus,

concreto vectantem praelia dorso,
2.59.12  Mars colit, et Martis sanguinolenta soror.
2.59.13  At frustra mendico procul, quis solus abundo,
2.59.14  Scilicet Ausonia clarus et ipse lyra.
2.59.15  Dicunt pastores; sed non ego credulus illis,
2.59.16  Inter nam cygnos anseris ore crepo.
2.59.17  Quodsi non etiam prorsus triviale, sonarem,

2.59.16  Inter nam cygnos anseris ore crepo.
2.59.17  Quodsi non etiam prorsus triviale, sonarem,
2.59.18  Haud ideo legerem, Tribrache, vestra minus.
2.59.19  Ipse Maro assidue Varium Flaccumque terebat;
2.59.20  Non bene se novit, cui sua sola placent. 421. IN PETRUM
2.60.1  Tu, qui

facis et Clario pectine digna lyrae.
2.76.9  Miror et ingenium, miror lectissima verba,
2.76.10  Et quod sit mixtus cum gravitate lepos.
2.76.11  Aut latet ipse tuo Smyrnaeus pectore vates.
2.76.12  Aut tibi Apollo suam tradidit ipse fidem.
2.76.13  Iam te post morsas quod recte (est) dicere lauros
2.76.14  Hippocreneo labra rigasse

et ingenium, miror lectissima verba,
2.76.10  Et quod sit mixtus cum gravitate lepos.
2.76.11  Aut latet ipse tuo Smyrnaeus pectore vates.
2.76.12  Aut tibi Apollo suam tradidit ipse fidem.
2.76.13  Iam te post morsas quod recte (est) dicere lauros
2.76.14  Hippocreneo labra rigasse lacu,
2.76.15  Castaliasque sacra vidisse in valle Sorores,

Multarum fecit par convenientia rerum,
2.83.4  Haec merito possent ut tibi dona dari.
2.83.5  Tu princeps hominum, princeps leo nempe ferarum,
2.83.6  Nobilis ille iuba, pulcher es ipse coma.
2.83.7  Unguibus ille ferox, gladio tu fortis et hasta,
2.83.8  Parcere tu victis, parcere et ille solet.
2.83.9  Quid, quod idem ducibus, clarum est insigne,

sunt non culicis memorandi voce leones,
2.87.6  Nec bene grandisonas, cantat avena, tubas.
2.87.7   Tu, cui cura minor, simul et facundia maior,
2.87.8  Cur aliis mandas quod magis ipse potes? 449. AD POLYCARPUM
2.88.1  Occurrit quicquid, tu mox epigrammata poscis;
2.88.2  Nec fieri hoc debet, nec, Polycarpe,

2.91.7  Irrevocatus ultro Musarum chorus
2.91.8  Tuo advolabit carmini;
2.91.9  Nec coepta solum promovebit Delius,
2.91.10  verum ipse rector caelitum,
2.91.11  Fulmen reponet et simul plectro levi
2.91.12  Tentabit argutas fidis.
2.91.13  Nam cuius unquam tanta diis magnis fuit,

liquentibus undis;
2.95.10  Hic ingens ima visum prorumpere ab ara
2.95.11  Prodigium, rubri species horrenda draconis,
2.95.12  Iuppiter aethereas quem miserat ipse sub auras,
2.95.13  Tum ferus ad platanum magno mox agmine cessit;
2.95.14  Passeris hic alte densis sub frondibus are
2.95.15  Pendebant foetus, mater quos nona fovebat.

tuumne canam decoret prudentia pectus?
3.2.16  Qua clarus canas factus es ante comas.
3.2.17   Cuncta per hanc praesens quae fert, intelligis, aetas,
3.2.18  Ipse fui aspectus ausus adire tuos.
3.2.19  Et me qua reliquos, regum placidissime, fronte
3.2.20  Excipis, et dulces fundis ab ore sonos.
3.2.21  Quando loqui volui, pro voto

3.5.36  Et crebro a nobis te patiare legi.
3.5.37   Quippe tuas quanti faciam, doctissime, Musas,
3.5.38  Alterius fias certior ore volo.
3.5.39  Ipse ego contineo conantem erumpere vocem,
3.5.40  Ne qua blandiri me tibi parte putes.
3.5.41  At tu cum molli velox genetrice Cupido,
3.5.42  Figite de nostra nulla

obstupui, cuius de gurgite fontis
3.6.14  Fluxerit ingenii, copia tanta, tui.
3.6.15  Et merito obstupui; numerus iucundus in illis,
3.6.16  Et lepor, et gravitas, et sonus ipse facit.
3.6.17  Aut tu grandisonum servas sub corde Maronem,
3.6.18  Aut tibi in arcano pectore Homerus adest.
3.6.19  Non opis est nostrae dignas

vos Coelicolae, rerum, status ordo, iuvabat,
3.8.74  Fata super steriles cur statuistis anus?
3.8.75  Mens secura sui, misereri nescit alius,
3.8.76  Quilibet exemplo fit pius ipse suo.
3.8.77  Essent si matres, audirent vota parentum,
3.8.78  Affectu proprios respiciente metus.
3.8.79   Nunc illas non turis odor, vittatave placat

3.8.116  Agmine cum toto Rhesus ut occideret,
3.8.117  Hoc genus Hippolytum, genus hoc Phaëthonta peremit,
3.8.118  Cum terras patriis, ussit et astra, rotis.
3.8.119  Ipse Chimaereas, potuit qui vincere, flammas,
3.8.120  Pegaseam fertur non tenuisse iubam.
3.8.121  Quis Diomedei crudelia pabula nescit
3.8.122  Armenti, et nullo gramine pingue

nunc, tua quid peperit tibi grata voluptas,
3.8.136  Quae tibi deliciae lucra tulere tuae.
3.8.137  Nempe quod Elysio volitas in pulvere victor,
3.8.138  Automedon cursus et stupet ipse tuos.
3.8.139  Heu! miserande puer, quo iam nitetur alumno
3.8.140  Vestra domus, cui tu spes modo solus eras?
3.8.141  Quando mihi similem continget habere ministrum?

et tetricam, Dictaei ad iudicis, urnam,
3.8.166  Ingrati magno nos agis ore reos.
3.8.167  Parce age, parce puer; vivo neglecta, rependam
3.8.168  Exanimi; officium sentit et ipse cinis.
3.8.169  Si mihi fas esset, quod Dis licuisse quibusdam
3.8.170  Traditur in facies vertere membra novas;
3.8.171  Non vaga tu volucris fieres, nec turbidus amnis,

nimis, placidi, nunc rus celebrare, Scientae,
3.9.20  Opto nimis vestra commoditate frui.
3.9.21  O si Pegaseis liquido ferar aethere pennis!
3.9.22  Et nunc ad vestros deferar ipse Lares!
3.9.23  Quis prohibet plures cera me iungere pennas,
3.9.24  Et iunctas humeris applicuisse meis?
3.9.25  Hoc tuus, ut memorant, certe pater, Icare, fecit,

3.9.27  Atlantis facunde nepos, sate Pliade pulchra,
3.9.28  Aliger aligero qui pede carpis iter;
3.9.29  Oro tuas nobis pennas concede parumper,
3.9.30  Ipse Scientaeas donec adibo domus.
3.9.31  A te concessis iuvenis Danaëius alis,
3.9.32  Fertur ad horrendas Gorgonis isse domos.
3.9.33  Aureus inde tuas a me statuetur ad

3.11.50  Pieridum Latio summus in orbe parens.
3.11.51  Hunc tu per geminos audis cum sedulus annos,
3.11.52  Luce cibi parcus, nocte soporis eras.
3.11.53  Ipse ego tunc Italas primum devectus ad urbes,
3.11.54  In castris coepi tiro merere suis.
3.11.55  Magnus amicitiae iunxit nos protinus usus,
3.11.56  Ex illo noster tempore crevit

nosti aequora, flumina, montes,
3.11.82  Quo populi iaceant, ille vel ille, loco.
3.11.83  Nil, cuius nequeas rationem reddere, profers,
3.11.84  Hoc et Maeonides fecit, et ipse Maro.
3.11.85  Utile scis dulci, brevitati iungere lucem,
3.11.86  Seu sequeris summum, seu mediocre genus.
3.11.87  Et velut ursa suos narratur lingere partus

vivam Phoebo, sic vivam gratus Ïaccho,
3.11.120  Ut mea de vivo pectore dicta fluunt!
3.11.121  Assentando quidem nam cur ego vener amorem,
3.11.122  Si me plus oculis, diligit ipse, suis? 12. AD ANTONIUM MARIAM, DE CONIUGE DUCENDA
3.12.1  En novus ad nostras perfertur nuntius aures,
3.12.2  Te studium sacris

3.12.4  Propositum laudo, consiliumque tuum.
3.12.5   Est bona pars hominum, thalamos quae damnet et odit,
3.12.6  A quorum numero me procul esse velim.
3.12.7  Ipse Deus fertur lectum statuisse iugalem,
3.12.8  Cum lutulenta hominem composuisset humo.
3.12.9  Neve aliquis seros caelebs remaneret in annos,
3.12.10  Romanae cautum legibus

13. DE CERTAMINE MENSIUM
3.13.1  Bisseni Phoebo certant dum iudice menses,
3.13.2  Primus in hos solvit Martius ora sonos:
3.13.3  Ipse ducem veteri statuit me Romulus anno,
3.13.4  Iussit et auctoris nomen habere sui.
3.13.5  Excipit Aprilis: Cum venero, mitior aer,
3.13.6  Floridior tellus, densior arbor

3.15.14  Nobile, sponsa, genus; nobile, sponsus habet.
3.15.15   Demum sive genus maternum, sive paternum
3.15.16  Quaeras; et matre est, et generosa patre.
3.15.17  Ipse etiam amborum, vir, nobilitate parentum
3.15.18  Pollet, et antiquis inclytus extat avis.
3.15.19  Patria non eadem est; Ferraria protulit illam,
3.15.20  Anguigerae pater huic

3.15.41  Sospitet ut nuptam tranquilla pace, virumque,
3.15.42  Et duo cara bona pectora iungat ave. 16. AD PERINUM
3.16.1  Ipse sator mundi, precor, et sanctissima virgo
3.16.2  Dent tibi felicem, care Perine, viam.
3.16.3  I, precor, i, cautus, faveant tibi numina cuncta,
3.16.4  Ac tibi tuta bonum

3.16.4  Ac tibi tuta bonum semita praestet iter;
3.16.5   Et tua te incolumem videat placidissima Cypros,
3.16.6  Cypros Acidaliae semper amata deae.
3.16.7  Ipse tuos multis discessus flebo diebus,
3.16.8  O quoties nostrum flebile carmen erit!
3.16.9  Deserui patriam, matrem cum fratre reliqui,
3.16.10  Et potui lacrimas tum retinere

Superos merito proxime, postque duces.
3.17.7   Quem si consilio mortales ante putabam
3.17.8  Vincere; nunc ipsis praefero iure Deis,
3.17.9  Quod talem natae delegeris ipse maritum,
3.17.10  Quo te non poterat dignior esse gener.
3.17.11  Ipse est en Salomon, quem praesto hic stare videtis,
3.17.12  Cui semper cordi est intemerata fides.

3.17.8  Vincere; nunc ipsis praefero iure Deis,
3.17.9  Quod talem natae delegeris ipse maritum,
3.17.10  Quo te non poterat dignior esse gener.
3.17.11  Ipse est en Salomon, quem praesto hic stare videtis,
3.17.12  Cui semper cordi est intemerata fides.
3.17.13  Vir locuples, facilis, iustus, sectator honesti,
3.17.14  Antiquo

veniam tribuat precor ille fatenti,
3.17.48  Haud statui laudes, nunc memorare, suas.
3.17.49  Seu quod, quo potui, prius illas, carmine dixi,
3.17.50  Seu quod diffido viribus ipse meis.
3.17.51  Nec me multa loqui patitur vis parva canendi,
3.17.52  Nec fas de tanto, dicere pauca, viro.
3.17.53  Sat fuerit Divos miti rogitasse precatu,

3.19.32  Utpote quos vatum fabula falsa canit.
3.19.33  Iunctus Alexandro concedet Hephaestio nobis.
3.19.34  Sit licet antiqua nobilis historia.
3.19.35  Ipse Epaminondas, Pelopidas ipse peribit,
3.19.36  Parva est Romanis fama futura viris.
3.19.37  Nostra secuturos acuent exempla nepotes,
3.19.38  Caetera non magnae nomina laudis

quos vatum fabula falsa canit.
3.19.33  Iunctus Alexandro concedet Hephaestio nobis.
3.19.34  Sit licet antiqua nobilis historia.
3.19.35  Ipse Epaminondas, Pelopidas ipse peribit,
3.19.36  Parva est Romanis fama futura viris.
3.19.37  Nostra secuturos acuent exempla nepotes,
3.19.38  Caetera non magnae nomina laudis erunt.

4.2.25  Praeda venit; totus laxatur in otia mensis,
4.2.26  Debita nec dives postulat aera cohors.
4.2.27  Dicere nulla queas languentis gaudia, cuius
4.2.28  Ipse fugit vini primus ab ore sapor.
4.2.29  Fercula contortis libat male grata labellis,
4.2.30  Prandia nec miseris questubus ulla carent.
4.2.31  Decubat excluso commissis sole

afflictas respice Pannonias,
4.3.39  Verte pharetratos Phryxi trans aequora Turcos,
4.3.40  Quos male nunc Hister submovet amne suo.
4.3.41  Fac regem observent proceres, rex ipse, fideli
4.3.42  Consilio procerum, se regat et patriam.
4.3.43  Omnia sic roseis cedant tibi sidera flammis,
4.3.44  Sic tuus occiduas, nesciat ignis aquas.

4.5.148  Pulsata et sacris turribus aera sonant.
4.5.149  Dives ad innumeras offertur cereus aras,
4.5.150  Ac requiem templum concinit omne tibi.
4.5.151  Ipse ego solenni pullatus veste sacerdos,
4.5.152  Ad tumulum pro te, mystica dona fero.
4.5.153   Quamvis haud dubitem felici sede receptam,
4.5.154  Orbe manent alio praemia si qua

4.7.28  Turbatum visu rettulit ille pedem.
4.7.29  Magna cadit campo pars, maxima mergitur amni,
4.7.30  Pars fert captiva, tristia vincla, manu.
4.7.31  Ipse per adversas evadit saucius undas,
4.7.32  Mittitur ad proprios praeda recepta Lares.
4.7.33  Non tamen accepta vesanus clade quiescit,
4.7.34  Sed stimulat victum bella novare

4.7.82  Fuderit et molli gramina prima solo;
4.7.83  Nostra virens iterum tentoria campus habebit,
4.7.84  Forsitan auxilium cetera turba feret.
4.7.85  Ut tamen ipse refers, nemo est sub tegmine coeli,
4.7.86  Qui studeat nostris addere rebus opem.
4.7.87  Gallia dormitat, nec curat Iberia Christum,
4.7.88  Anglia gentili seditione ruit.

4.8.52  Aptabam suris, aerea suta, meis.
4.8.53  Nec nisi duratum flammis thoraca volebam,
4.8.54  Nec nisi ferrato, ferreus ire, fero.
4.8.55  Ergo animis fruor ipse meis, et iusta profecto
4.8.56  Optatae capio praemia militiae.
4.8.57  Dum loquor, horridulos sensim rigor occupat artus,
4.8.58  Sentio tormenti, praevia signa, mei.

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (floruit 1020) [1348], Inscriptio sepulcri comitis Mladini, versio electronica (, Trogir), 126 verborum, 22 versus, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - inscriptio; poesis - epitaphium] [word count] [nnmladini].

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445], Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica (, Pesth), Verborum 977, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1445].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report