Your search found 6694 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

Et coronavit eum in vasis virtutis. Allel. Ad magn. Antiph. Ecc. 50. Quasi stella matutina in medio nebulae, et quasi luna plena, et sicut Sol refulgens Beatus Domnius. Alleluja. Oratio Omnipotens sempiterne Deus ecclesiae

quos habebam, propinquos feci michi conscios, Stephanum episcopum et Drago priorem et Crinam, tocius mei actus cooperatores ac prouidos ordinatores, et que dictanda sunt adiutores. At postquam eis utilis est visa mea tractatio, ipsi communi cum conciuibus habito consilio ac Petrum sanctissimum abbatem sancti Chrisogoni, cum omnibus monachis huic innectentes meditationi, donauerunt michi ecclesiolam sancte Marie minoris ante portam Bellate; ut ibi monasterium

+. Insuper emimus Semianum a suis inimicis pro XL romanatis; ipse autem non habens unde se redimeret, dedit mihi territorium quod sui patris erat ut ego diuiderem cum filio suo omne per medietatem; et in parte mea dedit totum territorium super ecclesiam et sibi retenuit territorium in Malcin; et quod remaneret diuideremus; et sic a me liber abscessit. Et hec conuentio ac diffinitio facta fuit ante ecclesiam in Nacle coram his nobilibus,

8. +. Et comparauimus terram aliam a Dobrouito et filio suo Dedomiro, quę est super terras sancti Stephani, sub rupe quę uulgo dicitur lao, pro VI. galetas uini et media pro fine, coram presbitero Urso et diacono Dabro, Iohanne Mesagalina et Petro Carboni 9. +. Adhuc

testis. 13. +. Emimus terra de Iuanizo iuxta terra supranominati Zuli pro IIII. modia de grano et medio pro fine. Ante presentiam horum testimoniorum, Paulo Acina, Fusco Peceas filio Minga 14.

21. +. Et emi a Uilkizo, auunculo Pradani, terras incipiente a terras Dragane usque ad terras Zurilli, et usque ad terras Uitaze quę sursum sunt, pro V. modio frumenti et medio et I caseum pro fine; coram Dranego duornico et Calendulo. 22. Ibidem emi terram de Uitaza supra ipsas terras pro

fine; coram Dranego duornico et Calendulo. 22. Ibidem emi terram de Uitaza supra ipsas terras pro III. modio frumenti et medio, et I. caseum pro fine; magister filio Calendulo, et Boledrugo, et Zuli, testes.

Semiano et Girgi 27. +. Comparaui terra a Mucla Longa 111 iuxta meas terras de Iuanizo pro medio solido et I. capra pro fine; coram filio Dragisani, et Draganego, et filio Calendulo. 28. +. Et emi

33. +. Adhuc quoque comparaui terram supra Salona ubi dicitur a Suatizo de nepote de Uale pro V. solidis et medio pro fine; coram Sinice et Rarara 104 C. 55, K. 172, R. 131, S. 280: Tilstacossa. Treba da se kaze, da je ta rijec to-ponim, kao i u br. 6. Na oba mjesta je prepisivac izostavio de, te je tako mogao da neupoznatog s

38. +. Et emi in alio loco quarta pars de memorato loco de Semina et de fratre eius pro II. modio de grano et medio, et mesa galeta uini, et III. pani pro fine; coram Ulcina Trulullo, et Petro de Muto et Zanni de Maraldo. 39.

mesa galeta uini pro fine; coram Formino Platumissa et Benedicto Orbazai. 40. +. Denique comparaui medietatem de ipsum supra scriptum locum a presbitero ueterano qui cantat missam in sancto Iohanne a Cremen pro II. solidis et I. galeta uini pro fine; coram Prodano nepus de Mattana, presbiter Marco, diaconus

51. Ad hęc comparaui seruum nomine Dragadet de Gurgi filio Beriuoy pro uno mernico, quod fuit per manupreso de Ludino, et ipse mediator ex seruo. 52. Denique comparaui seruum nomine Dedona cum filio de mulier Gasari et de filiis suis pro

curauit de capra abbas cum magno dispendio, quam habebat in capite. 69. Comparaui medium molinum de Brataaza fratre Zezani quem dedit ei Criuali rex pro XXV. cubiti de lenzo et I. galeta de uino pro fine; coram Madio Longo et Formino Salato.

dedit ei Criuali rex pro XXV. cubiti de lenzo et I. galeta de uino pro fine; coram Madio Longo et Formino Salato. 70. Et alium medium fuit de sancto Petro, dedit illum mihi presbiter et omnes serui sancti Petri ut illum laborarem ut fieret medietas mihi et alia medietas illis; coram duo filii Cacaumti et duo filii Riuelli.

Formino Salato. 70. Et alium medium fuit de sancto Petro, dedit illum mihi presbiter et omnes serui sancti Petri ut illum laborarem ut fieret medietas mihi et alia medietas illis; coram duo filii Cacaumti et duo filii Riuelli. 70a Omnia ista quę hic prelibata sunt uolumus in sempiternum

70. Et alium medium fuit de sancto Petro, dedit illum mihi presbiter et omnes serui sancti Petri ut illum laborarem ut fieret medietas mihi et alia medietas illis; coram duo filii Cacaumti et duo filii Riuelli. 70a Omnia ista quę hic prelibata sunt uolumus in sempiternum ęcclesiam

uineam a sancto Ysydoro, et uineam a Ballo, et a sancto Casiano uineam quam habuit inpignatam Susazo pro IIII. solidis, et a sancto Casiano agrum in Spalazulo uero II. petie de terra, a Spinunti quoque I. agrum et medietatem de domo in Spalato que fuit de Anzulo. Ista omnia supra scripta dederunt pro remedio animę sue et quartam partem de terra eorum. 78.

cognomento Mirizo, terra et silua et petras, totum quod est in Mirizo, pro VI. solidis pro fine, et medium besuetie: coram his testibus: presbitero Dabro filio Telina, diacono Micha Iurre filio, diacono Cernata filius Pradani Pecce, diacono Dabro filius Petrici, Ulcina filio Climni, Grubo filio Bipirelle, Paulo Acina. Drase et Gauzulo nepus Zune, Stano

+. Denique emi de Germano presbitero nepote Tamali tertiam partem Ecclesię sancti Martini que est sita in Monte Grasso et totas terras quę pertinent de Tamali pro III. solidis et medium pro fine; coram his testibus: Nyciforo nepote Cini, Gauzulo filio Scanacani et Cegayta, Trunzanni filio Rugate, nec non Paulo Acina, Dominicus abbas sancti Stephani, Iohannes filius Putipani, et Sennica atque Cicla

coram Germano Tamali et Paulino monacho, et ceterorum monachorum. 85. +. Post hęc uero emi ex Girdana medietatem de uinea, quę est ubi dicitur in Bresti totam quę sibi pertinet, pro I. solido et medium, pro fine modium de grano; coram Zirnugo et Clonimiro frater Grubti et Uitan frater duornico, et

85. +. Post hęc uero emi ex Girdana medietatem de uinea, quę est ubi dicitur in Bresti totam quę sibi pertinet, pro I. solido et medium, pro fine modium de grano; coram Zirnugo et Clonimiro frater Grubti et Uitan frater duornico, et abbas cum suis monachis. Et ego Dabrus diaconus, sicut audiui ex memoratis testibus, sic

testes. 90. Emi de Bratizo filio Chudina uineam et agrum a Bresti, secus me, pro IIII. galetas de uino et media pro fine; Cirnotta et presbitero Cechizo, et diaconus Stephanus, testes. 91.

ex nobilioribus earundem provinciarum. Dedit autem unicuique bano, idest duci, potestatem sub se habere septem centuriones, qui recte, ac iuste populum iudicarent, et tributa acciperent, et banis praesentarent. Bani post haec medietatem regi persolverent, et medietatem sibi tenerent. Comitibus vero, idest iupanis iussit sub se habere unum sednicum, qui cum eo similiter iudicaret populum cum iustitia, et duas partes tributorum comites, idest iupani,

Dedit autem unicuique bano, idest duci, potestatem sub se habere septem centuriones, qui recte, ac iuste populum iudicarent, et tributa acciperent, et banis praesentarent. Bani post haec medietatem regi persolverent, et medietatem sibi tenerent. Comitibus vero, idest iupanis iussit sub se habere unum sednicum, qui cum eo similiter iudicaret populum cum iustitia, et duas partes tributorum comites, idest iupani, regi ut solverent, tertiam vero

in Tribuniam. Rex vero Dobroslavus cum filiis et gente sua manebat in Cermoniza cernens autem, quod magna multitudo esset Graecorum, timensque, ne Luttovid transfretaret culfum, ne concluderetur in medio, vocatis quinque filiis suis, dixit eis: Videtis filii carissimi, quod magnus est Graecorum exercitus, et nos valde pauci ad comparationem illorum, eis resistere, mihe videtur, in bello nullatenus valemus. Faciamus ergo sic:

ergo sic: remaneant duo ex vobis, Goyslavus, et Radoslavus, caeteri vere tres, accipite unusquisque X strenuos cum tubis, et buccinis, et montana conscendite, et per cacumina montium vos distendite sic ut Graeci videantur quasi in medio. Ego autem cum his, qui mecum sunt nocte media irruam in eorum castra cumque audieritis sonitum tubae, et buccinae vos similiter per circuitum de montibus, tubis, et buccinis clangite, magnisque vociferate vocibus. Post haec

et Radoslavus, caeteri vere tres, accipite unusquisque X strenuos cum tubis, et buccinis, et montana conscendite, et per cacumina montium vos distendite sic ut Graeci videantur quasi in medio. Ego autem cum his, qui mecum sunt nocte media irruam in eorum castra cumque audieritis sonitum tubae, et buccinae vos similiter per circuitum de montibus, tubis, et buccinis clangite, magnisque vociferate vocibus. Post haec paulatim descendentes eorum castris appropinquate, et

nimio terrore concussi sunt. Statimque iussit Cursilius omnes armatos stare, et vigilias et custodias de longe a castris fecit ponere. Inter haec rex cum suo exercitu noctis hora paulatim gradiens et suaviter appropinquabat eorum castris, media autem nocte venit, quo vigiles et custodes Graecorum erant, irruitque in eos, et alios trucidavit, aliosque in fiigam convertit, quod videntes Graeci valde turbati sunt, mox regis tuba sonuit, et qui cum

haec Bodinus, accepto regno, intravit in Zentam, coepit debellare consobrinos suos. Tunc Petrus Antibrensis sedis archiepiscopus, bonae memoriae vir, videns grande litigium, atque discordiam esse inter fratres posuit se in medio una cum clero, et populo, locuti sunt eis, miseruntque paccm inter eos, iuraveruntque sibi invicem Bodinus cum fratribus, ut pacifice et quiete viverent. Praeterea Branislavo nati sunt sex filii, quorum nomina sunt haec:

ut cum eis confligerent. Sed Vulteus famis sitisque coartatus penuria non potuit alterius in insulis comorari et licet esset undique hostium uallatus insidiis, tamen quandam nauem cum meliori sociorum manu conscendens uoluit latenter transponi in terram, sed hostium insidiis circumpositis nauis in medio transitu intercepta est. Cumque nauis hereret immobilis, uidens Uulteus, quod non pateret via diuertendi, cohortatus est suos, ut pro honore Cesaris mori fortiter parati essent antequam in hostiles inciderent manus. Sicque factum est: nam cum uiderent Pompeianos iaculis, lapidibus et sagittis

naui ex condicto accesserunt ad portum et imponentes, que erant nauigantibus necessaria, omnes fere episcopi eandem nauem conscenderunt, uidelicet Catariensis, Antibarensis, Doclinensis et Suacensis. Cum autem circa insulas uentis impellerentur non multum aduersis, ecce subito tempestatis turbo mediis fluctibus toto se fragore immersit statimque attoniti naute confusis clamoribus ad armamenta uelorum manus accurrunt apponere anitentes uela deponere, ancoras proicere, ne nauis in asperrima loca, que iam erant proxima, incideret. Sed antequam possent quicquam consulte agere, confestim nauis

multum solerti industria utilem uiam inuenit, qua et regni iura resumeret et ab effusione sanguinis innoxius permaneret. Tunc ait ad suos: Nolite me sequi, sed paulisper subsistite . Moxque depositis armis accepit dumtaxat uirgam in manu et ingressus leniter in agmina hostium, ibat per mediam armatorum multitudinem intensa uoce clamando: Nunc uidebo, quis erit ausus manum extendere ad cruorem regalis prosapie? Quem uidentes omnes cedebant nichilque mutire audentes largam ei uiam hinc inde faciebant. Cum autem peruenisset ad fratrem, cepit eum et ducens extra aties misit

unde ascenderant, quia ita erat locus conclusus, ut nulla daretur tuta uia cedentibus. Erat autem uir ille, sub quo militabant equites comitis, monoculus quidem, sed ualde strenuus multumque exercitatus in armis. Is ergo, ut uidit agmen suum aliquantisper musitando cunctari, facta corona stetit in medio et dixit: Quid cunctamini, uiri prudentes? Ecce uictoria nobis in manibus est, si preliari uolumus, si uero declinare intendimus, spes nulla uiuendi. Deliberate igitur, quid consultius est, ignominiose mori an uincere gloriose? Maior nobis armorum copia, melior pugnantium turma. Ipsi etiam

ceperunt uiuum. Et cum ante Gregorium adductus fuisset, cepit pro uita sua misericordiam deprecari. Sed Gregorius, ut erat uir austerus et ceruicosus, nil flexus ad supplicis uerba captiui, dixit astantibus: «Exuite ipsum lorica». Et cum seipsum exueret, Gregorius arrepto ense transfodit eum per media ilia dicens: «Talis misericordia fieri debet de Buyseno, qui me totiens armis hostilibus instigauit». 3Tunc Spalatenses prefecerunt sibi comitem Petrum quendam, qui erat dominus Chulmie. Erat autem idem Petrus uir potens et bellicosus, sed non sine infamia heretice

suis, et abierunt Iaderam. Et cum ibi aliquantam moram fecissent, perquirebant, qualiter per uim saltem eis liceret ad patriam remeare. Conduxerunt ergo in auxilium sibi aliquantam sotietatem Pisanorum, qui erant boni pugnaces, sed ad malum satis ueloces. Tunc armatis duobus lignis uenerunt et media nocte applicantes ad portum consilio amicorum et parentum suorum clanculo intrauerunt in turrim quandam, que est super portam aquilonarem. Et quia inopia rei familiaris premebantur, ceperunt consilia pessima machinari, disponebant enim armata manu quorundam diuitum domos inuadere et bona

uictoria, cum exultatione ad propria remearunt. 8Sed benedictus Deus, qui non in longum passus est tanti sceleris dormire uindictam, die namque tertia iterum multiplicatis suarum apparatibus copiarum exierunt ab Almisio et nauigauerunt ad insulas occupandas. Et primo quidem medio noctis tempore applicuerunt ad Bratiam et exeuntes de lignis optime se armarunt. Et exstruentes aties ascenderunt summo diluculo ex orientali capite et adhuc soporatis hominibus repente irruerunt in uicos capientes homines, predas rapientes, domos ignibus concremantes. 9Et

sunt Tartari. Estote itaque cauti, ne forte subitanei et improuisi irruant in uos! Tunc Colomannus rex armatis suorum cuneis e castris processit, quem secutus est Hugrinus archiepiscopus cum agmine suo. Erat enim et ipse uir bellicosus et ad pugnandum satis promptus et audax. Venerunt autem medio noctis tempore ad predictum pontem. Et ecce iam pars quaedam hostium ultra transierat. Quos uidentes Hungari statim irruerunt in eos et satis uiriliter pugnantes cum eis plurimos trucidauerunt, alios uero urgentes ad pontem in flumen submergi fecerunt. Et positis custodiis ad caput pontis,

omnes uias, cuncta diuerticula densis cadaueribus repleta. 12Transierat iam prima communis exitii dies, quam alie nichilominus acerbiori sunt auspicio secuture. Etenim facto uespere defessis iam et cessantibus Tartaris non patebat liber transitus uolentibus fugere quocumque mediis tenebris diuertebant, impingebant in corpora miserorum spirantium adhuc aut sub uulnere gementium. Iacebant ex maiori parte letali sompno immobiles, uelud utres flatibus tumefacti. Horror ingens erat prima nocte cernere tam multa cadauera hominum, uelud ligna et lapides ubique iacentium. Sed

Colomannus et uenit trans Drauum fluuium, ubi habitationis sue habebatur locus. 14Predicta uero popularium turba, ut talium se habet presumptio, ceperunt locum munire, uallum effodere, componere aggerem, uimineas crates circumplectere et inaniter omnia preparare. Sed antequam ad medium operis processisset principium, ecce repentini adsunt Tartari, timor et ebitudo mentis peruadit multitudinem Hungarorum. Tunc truculenti duces, ueluti rapaces lupi, quos rapide famis exagitat ingluuies, caulas solet ouium ad predam inyando lustrare, ita isti beluino more furentes totam

de matrum gremiis paruulos rapiebant; nec solum paruulos, sed ipsos etiam armatos uiros facto agmine inuadentes seuis dentibus lacerabant. Tribus ergo cladibus antedictis, uidelicet ferro, fame, fera totum regnum Hungarie continuato triennio flagellatum ex diuino iudicio penam suorum expendit non mediocriter peccatorum. XL. De obitu Guncelli 1His ita gestis, regina adhuc considente in castro, Guncellus archiepiscopus ab hac luce migrauit. Vir senex et plenus dierum et ipse prefuit Spalatensi ecclesie annis uiginti duobus. Hos autem episcopos

relaxati sunt et discordie procella parum perquieuit. 4Sed non quiescebat soccordia popularis, quin pro reformatione concordie obtrectarent maioribus, relligiosos derisionibus et oblocutionibus insectantes. Recedente uero predicto uiro sancto modica temporis intercapedine mediante, uulnus in antiquum rediit malesana cicatrix. Nam quibusdam modicis offensionum interuenientibus causis, obtectum odium ex fictis cordibus cepit in propatulum ebullire. Natura enim feralis odii solet esse huiusmodi, ut nisi proprio pondere collidatur, nisi dampnis et doloribus atteratur,

aliquid ratione procedere, si non ipsi suas interponerent partes. Itaque a principio propositum est uerbum Dei et ceperunt religiosi uiri obsecrare et suadere, ut sine seditioso tumultu canonica electio fieret secundum Deum et secundum formam concilii generalis. Allatum est autem uolumen in medium, et perlectum capitulum illud, quod exprimit formas in electionibus obseruandas. Sed stolidis mentibus ea, que Dei sunt, displicent et ea, que ordinate fiunt, nil habere rationis uel ordinis suspicantur dicentes malum bonum et bonum malum, ponentes tenebras lucem et lucem tenebras

fibras corrodit acrius, sustinere non posse. Inde uero archidiaconum turbulentis animis adeuntes, cum ei, quid obicerent, non haberent, rogabant alii, alii minitantes bona diripere, domum diruere insistebant uiolenter, ut ab electione cessaret. Et cum prope esset, ut uim facerent, tractus in medium furentis multitudinis archidiaconus yronice resignare se dixit. Quamuis enim uideret quosdam clericos timoris pondere uacillantes, non tamen desistebat archidiaconus, quominus uigorem ecclesiasticum manutenens, aperte et intrepide protestaretur nichil de electionibus ad laycos pertinere.

4Ubi autem pars magna diei armorum stridoribus et contrariis congressionibus fuisset expensa, euentus uictorie hinc inde dubius oberrabat. Sed eo iam certamen erat deductum, ut Spalatensium preualentibus turmis excussa esset pugnantium aties de puppi hostilis galee et usque ad medium depulsa. Et cum prope iam esset, ut Spalatina iuuentus insiliret ad eos, ecce una ex liburnis Spalatensium, in qua melior pugnantium erat manus, fortiter remis impulsa percussit unam ex liburnis Traguriensium, que religata erat a latere maioris galee uenitque rostrum per mediam ratem inter

galee et usque ad medium depulsa. Et cum prope iam esset, ut Spalatina iuuentus insiliret ad eos, ecce una ex liburnis Spalatensium, in qua melior pugnantium erat manus, fortiter remis impulsa percussit unam ex liburnis Traguriensium, que religata erat a latere maioris galee uenitque rostrum per mediam ratem inter remos. Tum hi, qui erant in Traguriensium ligno, insultu hostium tremefacti ascenderunt ad galee presidium et lignum, cui insederant, subleuatum est rostrumque Spalatine liburne ita tenaciter hesit tamque fortiter stetit ac si clauis ferreis fuisset afixum. Cumque multo conatu

utraque preditus dignitate, archiepiscopatus et comitatus, nec his contentus ad altiora semper et ditiora toto mentis desiderio hanelabat. Erat autem sanguinis nobilitate turgidus, iuuenili calore pomposus, stature proceritas et faciei uenustas, quibus ceteros precellebat, non permittebant eum mediocria de se sentire. Secularibus quidem negotiis totus intentus, ecclesiastica uelud superflua quedam et minoris cure indigentia segniter procurabat. Ita demum omnia studio mundane deditus cenodoxe, non sapientum, non relligiosorum appetebat consortia, sed armatorum circa se cateruas habere

dubio tunc subiverunt ad eum.
Exinde reliqui timentes, ne morerentur,
Flectuntur non ire: sic diem usque praesentem.
Venturam Christi gloriam, qui maxime spectans,
Stat illic arcano media in Virginis aede.
Haec super elate narrantia carmina vobis,
Siquid turpe sonat, nam pagina scripta probatur.
Gloria sit Deo seculi per secula trino,
Qui nos indignos ditavit munere

milia galleatorum, cupiens ac proponens tam ciuitates, quam castra prouintię Dalmatię et Croatię sue succumbere potestati. Et accipiente dicta comitiua itinere, cum incolumitate peruenit in fines Bihach, ibi castrametatus est fere per decem et octo diebus. Omnes Slaui sublimes, mediocres et infimi aduentum regis intelligentes, timuerunt quippe, necnon ciuitates maritime, quas tunc temporis Venetorum potentia gubernabat, vehementer conceperunt formidinem, atque ad eum omnes Croati preter tantum duos, quos confestim nominabo, transmearunt debitam reueren-

sitas intra quam extra ciuitatem Iadrę, tradere ac designare sine alicuius ambiguitatis obstaculo velint in potentiam Ducis et totius comunis Venetiarum – hoc addito, quod tribuant comiti electo per ipsum "# nostrum comune liberum et expressum dominium in omnibus iustitiam meditando iuxta ipsius nutum et voluntatem, nihilominus rura possessionesque eorum omnes in vsum et vtilitatem iuxta ipsorum beneplacitum et libitum conuertant- aut ipsi contra Venetorum potentiam viriliter procurent resistere, cum multo plus puto fore sanctius eis velle ad primum applicare

adimplere, sed dum quadam die, sexto dicti mensis Septembris memoratus Capitaneus clasium obsedentium Iadram versus cathenam cum duabus suis galeis mirifice ornatis se direxit, quam conatus est infringere, clangit altior nola S. Chrysogoni, que ad stornium. Iuuenes et mediocres in multa animositate cordis induunt lucentia arma, ad fretum portus se disponunt, ut defensent cathenam. Ibi partes mirabiliter inter se pugnant: Veneti cum dictis galleis a boreali parte, Iadertini cum quibusdam crapulis ex australi. Pars parti crebrat ictus, et Veneti tantam

reuerso de rege Ecce iam Iadrenses claros percipiunt rumores de exercitu, qui in eorum subsidium fuerat aggregatus, debere aduenire, vltra quam decem et octo machinas in circuitu urbis erigunt, quarum vna maior confecta ad Babas, que in maiori parte medie bastide inimicorum iactabat, reliquas vero causa prolixitatis relinquo. Quadam igitur nocte caliginosa in quatuordecimis Kalendas Nouembris mensis ille frater Marinus Minorum ordinis a Magnificentia regali cum prosperitatis augmento est reuersus et Iadram peruenit referens gratiam

illo benigno hero, qui sub protectione sui eos amplexatus est. Nullum ergo pacis et concordię cum Venetis optant offitium, pro quo ipsorum dominium in ciuitate Iadertina principaretur. 18. Quomodo Iadertini erexerunt in medio foro vrbis vexillum regis in festo S. Chrysogoni, eorum patroni Septimo Kalendas decimi mensis, in quo precipue Iadertini solemnissime eorum pastoris festum, mirifici martiris Chrysogoni, celebrando non desistunt, dominus Nicolaus, venerabilis pater et archiepiscopus Iadrensis

adunati vnanimiter cum iubilatione clamauerunt dicentes: Amen. Et dum solemnia explerentur misteria, vniuersus clerus Dalmaticis decoratus vestibus laudibus hymnisque et sanctorum psalmorum ductu in multorum nobilium et plebeiorum comitiua cum eodem antistite in foro in medio ipsius vrbis usque deuenerunt et, susceptam a dicto antistite totus vulgus benedictionem, in trunco eminenti passuum fere vndecim in dicto medio foro dictum vexillum inextimabili letitia erexerunt. Fiunt solatia illo die per vrbem, fiunt per vicos mirrabilia modulamina

Dalmaticis decoratus vestibus laudibus hymnisque et sanctorum psalmorum ductu in multorum nobilium et plebeiorum comitiua cum eodem antistite in foro in medio ipsius vrbis usque deuenerunt et, susceptam a dicto antistite totus vulgus benedictionem, in trunco eminenti passuum fere vndecim in dicto medio foro dictum vexillum inextimabili letitia erexerunt. Fiunt solatia illo die per vrbem, fiunt per vicos mirrabilia modulamina vocum hymnorum et sonetorum, cum tubis et lyris miscuunt suaues melodias. Tota plebs lętatur et in miserabili consolatur tripudio. Omnibus

sed hii in bastidam, isti ingressi sunt ciuitatem. 19. Quomodo Delphinus imposuit vires suas ad iniendum aliquod fędus inter partes, ad quod Iadertini aquiescere non curarunt Existente sole immediate subsequentis diei in medio polo, egregius Delphinus, naturalis dominus Vienensis, qui arcta sanguinis affinitate dicto Lodouico regi fuerat alligatus, cum duabus suis galleis congruenter apparatis, cum quibus versus partes Turchenas cupiebat transfretare, eo quod iussu apostolico erat dux et capitaneus exercitus

defecisse. De quorum numero non excessit numerus bisdenarius, qui gladio hos tunc incubuerunt. Ex infimatibus quidem infinita turba debitum vniuerse carnis persoluit. Horum autem, qui morte accidentali migrauerunt, incerta redditur veritas. Fit męror ingens inter ciues. Fere omnes nobiles mediocris et magnatis possibilitatis existentes elegica et lugubria induunt vestimenta. Nunc iste filium, nunc ille fratrem, nunc reliqui patrem et propinquum sepeliunt, quod multi doloris tactu similem transitum properabant. Fit etiam defectus ac penuria subtilium alimentorum

XII Februarii die fere XIII forinseci aduenę et stipendiarii Iadrę, qui, auidi numismate hostium, pretereuntem numerum trecenarium tam egregiorum quam infimatum virorum vrbis Teronię in sui collegio ad conficienda cum aduersariis certamina conduxerunt, vt saltem aliquem ex magnatibus vel mediocribus ciuibus possent in manibus prodere inimicorum. Fit Venetorum ibidem potestas abundantior quintupla parte. Et cum dictę partes mutuo se miscuissent, cruentaliter se hostes adinuicem deprimunt. Sed Iadertinorum turba non collectim, sed distinctim certat, quibus malefici instantissime

promittimus comunitatem vestram quoad vobis insultantes et rebellantes cum gente nostra et pro potentia nostra vos defenssabimus et protegemus. At tempore in proximo, quo commodius poterimus, contra vestros ęmulos propria persona ob defenssionem vestri, Deo coadiuuante, properabimus. Medio tempore, quotiens necesse fuerit, de vestro statu litteratione et per nuntios, ut exinde certius instruamur, nos opurtunius informare velitis. Tamen preter hoc statum communitatis vestrę numquam de secretario cordis nostri excidere

instructa ex eo, quod illic tuti fore ipsi Veneti reputabantur propter ipsorum classes et galleas, quae ibi continue applicabant et sibi portum eligebant. Nam si euentu eos contigisset et nimia oppressione essent hostium conflicti seu aliquorum non posse resistere potentię, eorum erat meditamen in dictas classes fugam arripere et inimicorum fugam euadere. Fabricare iubent quedam altissima edificia turrium et cathorum lignea vetustate compositorum, quibus ipsis Iadertinis minantibus eos debere cum illa impugnari. Sed ex hoc

castri imperauit statuere, aliam ex boreali plaga ianuę S. Demetrii iuxta portum, tertiam penes ianuam portus S. Marię et vltimam in arsanam. Cęterum vnum ex prenominatis plathis cum ponte ad portunculam ex parte boreali vrbis sitam iussit pugnare, alium versus ianuam Campi vocatam et medium ipsum iuxta angulum boreale ciuitatis prope monasterium dominarum S. Nicolai mandauit altercari. Reliqui vero plathi cum pontibus siqui aptius potuerunt, commodiorem sibi eligerent locum ad inferendam inimicis asperiorem pugnam et molestiam, et cum omnibus galeis, que erant numero triginta

Et Idus quarto ipsius mensis pręfatus rex cum electis duobus milibus equitum penes fines S. Ioannis Baptistę, fundati in capite vallis portus, equitauit intuens vrbem alacri vultu et sincero cordis affectu, quam tenerrime gliscebat a manibus eripere hostium. Ad quem ingens congeries nobilium et mediocrum uirorum conuenerat, multa reuerentia genibus flexis inclinabant, manus pariter et pedes osculando. Et aliquantulum ibidem inducias facientes, cum sui decora et venusta comitiua ad sua properauit tentoria. Quis ergo librare posset solatium

tentoria, intueatur quisquam, quale Iadertini gaudium suscipiebant. Hoc iudicio lectoris est relinquendum. Certe clangunt tybicines et tubę, et nolę ad stornium pulsant plurimaque musicorum instrumentorum genera citarizant. Coreę astilidiaque equestria per vrbem uagant discurrendo et uniuersus mediocris populus, miserabiles uiduatęque femine ac orbati parentes elegicas exuunt vestes nuptialesque nimio assumunt solatio. Omnia eis prospera uidentur et nihil sinistri accidere posse arbitrantur. Soli magnates se disputantur et in tanta cordis elatione mouentur, quod supernus

8. De ingratitudine Et multi ex tyronibus regis ac homines ipsius exercitus non cessabant urbem uisitare. Nunc isti abeunt, nunc recentiores uictualia uenumdanda conducunt, quos Iadertini austerrime predantur, numos exercitus pro medio cambiunt prętio. Falernum trina parte lymphatum, modium unum pro sex uel septem aureis uenumdant, panes candidissimos ipsis interpletaxant, aquam ex puteis absque penuriali pretio aurire non sinunt. Hec enim Iadratini auidissimi contra illos, qui suum cruorem

Inbecilem te reputas nec camum mordibilem super tuos commisisti. Asserebas enim illos cum iuramento tanta charitate dilexisse, quod, licet dimidii tui regni thesaurus esset distrahendus, decet, ut illi liberentur a Venetorum imperio deteriusque foret regio sceptro ab exordio et medio eos renuere quam finem tam terribilem maculare. Minus facinus committeres tuo proprio ipsos iugulare lacerto quam in tanta calamitate et discrimine affici uelle. Hoc quidem est premium illud tam speciosum, quod fidelissimis tuis Iadertinis colargitus fuisti! Sed, o Iadera, ecce tuus

prebuerant, clam urbem reliquerunt propriumque habitaculum multa deserunt celeritate, ea quod nobilium Iadrę imperio exactum fuerat, hostibus singulariter indicarunt. Indagataque rei ueritate modoque tam crudelis proditionis maleficorum, in festo Zebedei apostoli Iacobi in publico et medio foro ciuitatis, ubi vniuersus conuenerat populus deum benedicens ac eorum pastorem, qui patefecit et tam enorme detexit putatum, absque alicuius impeditionis obstaculo illum nobilem pariter cum filio binosque ex illis vndecim plebeiatis elegantioribus idem pretores iusserunt

tenebrosa caligo repente, fumus non credo humana industria conflatus, nimia atra condensatio, extitit in hostium sticato vaporatus et tantum auctus, quod flamme incendium terribili sagacitate ex se euomuit et per diuersa loca bastidę spaciari cernebatur, quod plusquam ipsius medietas sticati exusta affirmatur et, nisi tunc tranquilum temporis ether extitisset, nil mirum, quin totum in cinerem fuisset redactum. Vltra centum aureorum milia habitatores eiusdem perpessi sunt. Et dum pyr sui officium exerceret, conciues

extitit denudata amplius. Quidam Iadertini pro inferenda inimicis grauiora dispendia ac propriam patriam aliquali recreationis esu suffulcire, fabricarunt paronem monos transtrorum viginti et trium, quem die prescripti mensis decima e terra in mare natare student, et iam fere medius in equore pulsus. Veneti cernunt, in nimia cordis angustia mouentur. Ornat octo galleas capitaneus maris tectas laneis armis lausis, ne offensionem balistę spiculorum paterentur, cum quibus audacter se mouit festinanter erga illum paronem, sed more femineo abscessit nihil

in homines Iadre est inserta, quod ex animaduersione et tanto infortunio, iudicio permittente diuino, videtur deficere. Rursum murmurat ganeo populus et pariter cum illo multi generosi conciues suscipiunt maiores alas, cum nullum famis medicamentum nisi comessatio arbitratur. Ingens, cuius non extitit in primordio ipsius vrbis edificatione similis, egestas, nam vnica libra nefrendium argenteis tribus venumdabatur. Arietum intesticulatorum copia haberi non poterat pro vno nec pro infinito obolo. Taurorum et vitulorum libra

mensis praedicti, domina Maria filia senior antedicti regis in civitate praedicta coronata fuit in regem, in cuius coronatione multi milites facti sunt. Die 8. mensis octobris, Iadrae, in cancellaria mediocri, comes Butcho, olim comitis Budislavi, nomine suo, fratrum et nepotum suorum ex una parte, ex alia dominus vir Ottonellus de Discalciis, legum doctor et vicarius Iadrae, ser Crescius de Zivalellis, ser Damianus de Nassis, ser Lodovicus de Georgiis rectores, ac etiam ser Saladinus de

regis Ungariae in Dalmatia, ac etiam vicarius comitis nostri, scilicet domini comitis palatini regni Ungariae. Idem dominus episcopus recessit die 25. augusti de sero, anno proximo sequenti. Die ultimo mensis septembris circa mediam noctem, Ioannes de Palisna, asserens se priorem Auranae, concremavit certas domunculas Iadretinorum nostrorum et certas metas, fori extrahentes ante portas Iadrae, a parte boreali Sancti Martini. Die sabbati 16.

Die primo mensis decembris factus fui rector Iadrae una cum ser Marino de Matafaris et ser Antonio Barthulazi. Die 5. mensis decembris circa mediam noctem, fuit terraemotus magnus. 1391. Die 19. mensis ianuarii in consilio generali, praesentibus patribus domino Petro de Matafaris archiepiscopo

intraverunt Tragurium et fuerunt homines circa triginta quattuor intrantes, qui caute venerant in quattuor barchis piscaritiis et tunc per eos interfectus extitit Lompre Micatii in platea. Die 21. mensis iulii circa mediam noctem, combustae fuerunt plures domus in confinio Sancti Petri Veteris, iuxta domum Victurini Caldarutii. Die primo mensis augusti creatus fui rector Iadrae una cum domino Tibaldo de Nassis et ser Thomasio de

et in logia dominis rectoribus Iadrae praesentati, ubi unus dictorum sacerdotum ser Bermeae mitriatus fuit et in eadem mitria ductus fuit una cum praedictis aliis clericis ligatus ut supra, ad dominum archiepiscopum Iadrae pro eo, quia nitebatur eligi in episcopum Pagi. Laicorum vero tunc a medio fuerunt positi ad torturam. Die lunae sequenti, praedictus capitaneus cum consiliariis post horam tertiam in Pago unum praedictorum rectorum Pagi, scilicet Dissicium, in platea suspenderunt per gulam. Die martis sequenti 24. mensis

Die prima augusti una cum ser Damiano de Nassis et ser Ioanne de Victor, creatus fui in rectorem Iadrae pro duobus mensibus. Die martis penultimo septembris, iam hora mediae noctis, combusta fuit canonica Sanctae Anastasiae. 1395 Die dominicali penultimo madii, accepta fuit nobis per regem terra Pagi, quam dicto die, mandato

ser Andreas, ser Maurus et ser Doyco et die sabbati sequenti recessi ego Paulus, et die martis 6. mensis februarii recessit dominus rex et ivit ad Comichium. Die primo mensis februarii, circa mediam noctem, deruinavit quaedam pars borealis curiae Sancti Salvatoris de Iadra. Die 9. mensis februarii facti fuimus, scilicet ser Damianus de Nassis, ser Cosa de Begna et ego Paulus, conrectatores.

in domo Petri Zori, tunc rectoris existentis et illorum de Papalibus, quaerentes ibi si possent invenire Thomam Dobruli et Dionysium Eliae, Nicolaum Papalis generum praedicti Thomae, causa interficiendi eos statim; et die veneris 28. iunii exeunte, et nocte quasi media iam elapsa, ad auroram sabbati, in quadam parte praedictum Thomam Dobruli invenientes, mox interfecerunt ipsum, nec suum scelus confiteri permittentes, quem Marinus vocatus Casciota ense proprio primus sauciavit, postmodum quidam familiares domini archiepiscopi et similiter omnes qui ibi

Die 21. mensis octobris hora quasi vesperarum fuit maximus terraemotus in Iadra, bene septies successive; ipsorum primus fuit terribilissimus, et nocte sequenti similiter fuerunt plures, et etiam nocte post diem 24. eiusdem mensis, circa mediam noctem et circa matutinos, fuerunt terraemotus, et per omnes dies inter diem et noctem usque ad dies tredecim subsequentes modo cessavit terraemotus, et deinde die novembris, hora quasi vesperarum fuit similiter unus magnus et terribilis terraemotus.

Andreae de Grisogonis, ser Georgio de Zadulinis, ser Simoni Detrico, ser Thomasio de Petrizio et mihi Paulo, ut introduceremus ipsum solemniter cum tubis et cetera, et sic fecimus. Quo ingrediente per portam Sancti Grisogoni, primo et ante omnia ingressus est ecclesiam Sancti Grisogoni de Iadra in medio reverendissimorum patrum dominorum archiepiscopi iadrensis et domini abbatis Sancti Grisogoni petivit plateam et euntibus secum usque ad domum ser Michae de Soppe praedictis dominis, rectore et examinatoribus cum magna comitiva nobilium et ignobilium et tunc immediate elevata fuerunt vexilla

pennatis, ut aiunt, advolare pedibus, caetera omnia ibidem provisa esse. Paruimus tandem, tanta solicitati fiducia, movimus castra, fines hostium transegimus, restabat id solum, ut promissa opperiremur auxilia, ubi pendente spe, dietenus magis ac magis introrsum progredi visum fuit. Paruerant hoc medio nonnulla castra manibus nostris, caetera autem ferro, incursuque expugnavimus; dum ecce omnium quasi frustrati auxilio et omni provisione vacui vidimus insperatam rerum faciem, vidimus quoque supratactorum Principum in hac re optima pessimam nobis plecti amicitiam, vidimus denique pollicita

Diomedis et Glauci Congressus. Locus ex Homeri Iliade Z. a versu 119. sequentes Latino carmine redditus.
1  Glaucus at Hippolocho satus, et Tydeïus heros,
2  In medium coiere, manum conferre parati.
3  Ac jam collato propius se Marte petebant,
4  Cum prior ingenti Diomedes voce profatur:
5  Quisnam tu quaeso mortali e stirpe virorum?

61  Ergo notas postquam generi percepit iniquas,
62  Indomitam primum jubet expugnare Chimaeram.
63  Bellua non hominum, sed erat genus illa Deorum,
64  Ante leo, capra in medio, pone horridus angvis,
65  Turbida flagrantis spirans incendia flammae; 65
66  Sed tamen hanc stravit Divūm portenta secutus.
67  Congreditur Solymis illustribus inde, nec unquam

103  Hanc ego digrediens intra mea tecta reliqui,
104  Tydeos haud memini. Nam me pater optime parvum
105  Deseris, ad Thebas periit cum Graja juventus. 105
106  Hinc ego sum mediis hospes tibi fidus in Argis,
107  Tu contra in Lycia; quando hanc peregrinus adibo.
108  Ergo etiam turba ferro abstineamus in ipsa.
109  Multi nam Troum, sociorum ex agmine multi,

1.10.14  Si mixtus sacer Ennio est Homerus,
1.10.15  Postquam desierat superbus ales,
1.10.16  Pictam sideribus levare caudam;
1.10.17  Nostras labere totus in medullas,
1.10.18  Mentem certe ego si tuam merebor,
1.10.19   Iam nostrae dabo, crede, commeatum. 11. DE

1.75.1  Troïle, non tantum nostrae mea carmina prosunt,
1.75.2  Sed famae prosunt amplius illa tuae.
1.75.3   Fac tamen amborum ponantur commoda in aequo;
1.75.4  Sic etiam medium iure subibis onus.
1.75.5  Pallori nostro sit inanis gloria merces,
1.75.6  At vobis constet, quod venit inde, decus.
1.75.7  Si pro me non vis, vel pro te, Troïle,

1.86.1  Cum tibi mas paritur, laetus convivia ponis,
1.86.2  Femina si fuerit nata, perire iubes.
1.86.3  Rulle, puerperio tua iam Faustina propinquat,
1.86.4  Tempus et a medico poscere mandragoras.
1.86.5  Lesbia iam pariter, pariter Lucina vocatur,
1.86.6  At tibi sollicito pendula vota tremunt.
1.86.7  En! parit, et vulva, primum caput exit,

1.108.7  Illic tota tuo pugnabunt agmina ductu,
1.108.8  Advena cum pacis foedera rumpet avis.
1.108.9  Sed tibi terga tument putri deformia gibbo,
1.108.10  Surgit et e medio pectore turpe caput.
1.108.11  Amplius hoc, fateor, nos te ridemus, at illis
1.108.12  Maiorem incutiet tam nova forma metum.
1.108.13  Unde tamen subiti, tanta inclementia,

1.123.7  Mox cum non aliter naturae iura manerent,
1.123.8  Discrevit propriis, corpora bina, notis.
1.123.9  Quippe puellari raptam de pectine carnem,
1.123.10  Alterius mediis fixit in inguinibus.
1.123.11  Inde suam partem semper locus ille requirit,
1.123.12  Inde suum semper pars petit illa locum.

175. DE EODEM
1.175.1  Nec mercatori, nec nunc ego bella gerenti,
1.175.2  Nec nautae invideo, nec, Macer, agricolae,
1.175.3   Nec medico, nec causidico, nec, crede, poetae,
1.175.4  Coponi multum sed, Macer, invideo. 176. DE EODEM
1.176.1  Utere, copo, tuo, nunc

1.190.2  Ut resaluteris scilicet ista facis.
1.190.3   Quindecies una si fias obvius hora,
1.190.4  Consuetum repetis sedulus officium.
1.190.5  Si quando in summa scribo meditorve fenestra,
1.190.6  Clamatum e platea semper avere iubes.
1.190.7  Sic vaga sollicitae pereunt meditamina mentis,
1.190.8  Avolat et cerebro pulsa Thalia meo.

repetis sedulus officium.
1.190.5  Si quando in summa scribo meditorve fenestra,
1.190.6  Clamatum e platea semper avere iubes.
1.190.7  Sic vaga sollicitae pereunt meditamina mentis,
1.190.8  Avolat et cerebro pulsa Thalia meo.
1.190.9  Ni fallor digitis, hodie centesima nobis
1.190.10  A te dicta modo est, et puto, quinta salus.

oculis centum Argos custodire nequivit:
1.235.2  Quomodo erit custos nunc tibi, Roma, Cyclops? 236. IN URBEM ROMAM
1.236.1  Roma diu medicis male sana immitibus usa est,
1.236.2  E medicis diram decidit in phrenesim,
1.236.3  E phrenesi rigidum in montem delata, verendum est,
1.236.4  Ne rigido e monte

erit custos nunc tibi, Roma, Cyclops? 236. IN URBEM ROMAM
1.236.1  Roma diu medicis male sana immitibus usa est,
1.236.2  E medicis diram decidit in phrenesim,
1.236.3  E phrenesi rigidum in montem delata, verendum est,
1.236.4  Ne rigido e monte praecipitata ruat.

238. ROGAT MAGISTRUM GREGORIUM, UT INCEPTAM CUIUSDAM FONTIS DESCRIPTIONEM
1.238.1  Te precor, inceptum peragas describere fontem;
1.238.2  Quid facit in mediis ancora fixa fretis?
1.238.3   Certe erit optatos melius contingere portus,
1.238.4  Irrita ne media vela morentur aqua!

precor, inceptum peragas describere fontem;
1.238.2  Quid facit in mediis ancora fixa fretis?
1.238.3   Certe erit optatos melius contingere portus,
1.238.4  Irrita ne media vela morentur aqua! 239. AD NICOLAUM SCHOLAM
1.239.1  Dum, Nicolae, tuos cuperemus adire penates,
1.239.2  Intempestivus

deest officio, dextera, lingua, natis.
1.255.7   Postquam effusa tibi est nimium festiva voluptas,
1.255.8  Iam satis est, clamas, Lucia, iam satis est!
1.255.9  Quid medium praecidis opus? quid inepta repugnas?
1.255.10  Expecta, nondum, Lucia, defutui. 256. AD ANTONIUM MARIAM

bibes, servator gurgitis hydrus,
1.269.6  Quae portas dorso, ni mihi dona dabis. 270. DE XERXE ET TITO
1.270.1  Duxerat et Xerxes Medos in Achaida terram,
1.270.2  Duxit et Ausonidum belliger arma Titus;
1.270.3  Ille sed Inachidas missurus sub iuga, venit;
1.270.4  Hic tibi demturus, Graecia, triste

1.275.16  Haud ego sum tanti, nec genus omne meum.
1.275.17  Me satis permitte meis, tu sospes abito,
1.275.18  Quae secet aerias est tibi penna vias.
1.275.19  Dum loquor e mediis ter se ardua sustulit undis
1.275.20  Bellua, ter fuso, contigit astra, salo.
1.275.21  Heu! quam vix diros fugit celer ales hiatus,
1.275.22  Quam paene occasus, occidit

302. DE SUA AETATE
1.302.1  Sextus hic et decimus vitae mihi ducitur annus,
1.302.2  Si verum nato rettulit ipsa parens.
1.302.3   Septimus incipiet, medio cum ardebit Olympo.
1.302.4  Mensis ab Augusti tertia fine dies. 303. IN SEVERUM
1.303.1  Scripsisti egregium, Severe, librum,

307. IN MARCUM
1.307.1  Tempora, Marce, soles praeponere nostra vetustis;
1.307.2  Adiicis hoc etiam qua ratione putes.
1.307.3   Nunc, inquis, media nemo iam nocte salutat
1.307.4  Astutum portans irrequietus ave,
1.307.5  Nunc fallit nemo, nemo nunc inguina lingit.
1.307.6  Nemo facit Florae sacra Bonaeve Deae,

poetae,
1.316.4  Cogunt et muscas fulmina ferre Iovi. 317. EPITAPHIUM IN BARTHOLOMAEUM MONTAGNAM PHYSICUM
1.317.1  Qui fueras medicae doctor celeberrimus artis,
1.317.2  Hoc situs in tumulo, Bartholomaee, iaces.
1.317.3   Credo te Stygias, mundo invidisse, sorores,
1.317.4  Miratas raros Tartara ad ima

Bibliographia locorum inventorum

Anonymus (floruit 1066) [1066], A. Ch. 1066. Cicca monasterium B. V. minoris Iaderae pro monialibus fundat, versio electronica (, Zadar), 154 verborum, Ed. Fejér György [genre: prosa - diploma] [word count] [nnchartcicca1066].

Auctores varii (1080-1105) [1080], Jura sancti Petri de Gomai, versio electronica (, Split), 6348 verborum, Ed. Petar Skok Viktor Novak [genre: prosa - charta] [word count] [aavvsupetarski].

Pop Dukljanin (c. 1149) [1149], Regnum Slavorum, versio electronica (), Verborum 12004, Ed. Vladmir Mošin [genre: prosa oratio - historia] [word count] [presbdoclregnumsl].

Toma Arhiđakon (1200-1268) [1268], Historia seu cronica Salonitanorum atque Spalatinorum pontificum, versio electronica (, Split), Verborum 40426, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio – historia] [word count] [thomashistsalon].

Milecije (c. 1340) [1340], Miletii versus, versio electronica (), 91 versus, verborum 573, Ed. Stjepan Krasić [genre: poesis - historia] [word count] [miletversus].

Anonymus (floruit 1346-1353) [1346], Obsidio Iadrensis, versio electronica (), Verborum 22573, Ed. Veljko Gortan; Branimir Glavičić; Vladimir Vratović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [anonymusobsidioiadrensis].

Pavlović, Pavao (1347-1416) [1371], Memoriale, versio electronica (), Verborum 12550, Ed. Ferdo Šišić [genre: prosa oratio - chronica] [word count] [paulopmemoriale].

Vitez od Sredne, Ivan (c. 1405-1472) [1445], Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio, versio electronica (, Pesth), Verborum 977, Ed. György Fejér [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [viteziepist1445].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Diomedis et Glauci congressus, versio electronica (, Italia; Hungaria), 121 versus, verborum 831, Ed. Samuel Teleki Alexander Kovaczai [genre: poesis - epica; poesis - versio; poesis - fragmentum] [word count] [ianpandiomed].

Jan Panonije (1434-1472) [1447], Epigrammata et elegiae, versio electronica (, Italia; Hungaria), 5735 versus, verborum 37748, Ed. Sándor Kovács [genre: poesis - epigramma; poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [ianpanepigreleg].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report