Your search found 879 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 301-400:

et adorens: et quod sua vehementia omnia confringat, sive in terra, sive in mari. Ieremiae decimo, Vento Euro dispergam eos. Psalmo quadragesimo octavo, Vento orientali franget naves Tharsis. In hanc sententiam dicit Oseas cap. duo decimo, Ephraim pascere ventum, et persequi Eurum: pro, rem inanem, imo etiam sibiloge perniciosissimam sectari, nempe sua idola, quae non tantum nihil prosint, sed etiam ira Dei eos onerent. EX praepositio ob ambiguitatem, Hebr. מן Min, aliquando obscuritatem habet, ut Ezech. 5, Combures

vita. Christus porro per portas Inferni intelligit ipsos summos cacodaemones, omnemque eorum potentiam, sumpta metaphora a rebus humanis, ubi per portas intelliguntur reges et principes, quia reges multum solebant esse in portis, captandi credo ventuli gratia in aestu, quia ibi tanquam in quodam Eurypo ventus aurave magis movetur et sentitur. At inferni infima ardere, longe gravissimas et plane extremas Dei poenas etiam in hac vita significat, Deu. 32. Comparat enim castigationem suam Deus cum igne ex ira sua accenso, qui non tantum superficiem terrae, arbores et animalia sit

petere cogantur. Tali gloria condecorant Prophetae Ierosolymam, eamque veluti matrem omnium Ecclesiarum et magis ram fidei faciunt: quod re ipsa accidisse, Acta Apostolorum abunde narrant. Hoc decus Romana Babylon sibi falsissime usurpare conatur, clamans in suis decretis: Omnes Ecclesias in tota Europa non aliunde quam Roma, et per Romanos doctores propagatas esse. Quod cum omnes historiae, tum et ipsamet acta falsissimum esse liquido convincunt. Lex Dei in alicuius corde tunc esse dicitur, cum is non tantum ore et externa hypocrisi, sed et vero animi affectu legem Dei sequitur. Sic

quinto, Hieremiae quadragesimo octavo: Quoniam contra Dominum magnificavit os suum. Magnificare opera, Ecclesiast. secundo: Magnificavi opera mea, aedificavi mihi domos: pro, magnifica aedificia extruxi. Sic initio 19. Iob. Phrasis haec etiam Graecis et Latinis non est inusitata. Sic enim Euripides utitur verbo Μεγαλυνεσθαι, in Bacchis: et Varro et Plinius, verbo Magnificandi. Magnificare salutes: pro saepe et ex praegrandibus periculis mirabiliter liberare. Psalmo decimo octavo. Magnificans salutes regis sui. Magnificare

Dei iram contra Amalekitas. Sic in malam partem accipitur etiam Apocalypsis decimosexto: Babylon magna venit in memoriam ante Deum, ut praeberet ei poculum vini indignationis irae suae: id est, Deus iusta irae motus, immisit ei meritas poenas. Contra Psalm. 112, In memoria aeterna erit iustus: euram ac favorem Dei erga pios indicat. Perdi alicuius memoriam, est ipsum cum suis interire. Psalmo nono et trigesimotertio: Perdes de terra memoriam eius. Alicuius benefacta ascendere in memoriam coram Deo, Actorum decimo, est, DEUM illa remunerari, eique benefacere. Memoriam

eximia. Hinc est, quod non tantum [?: co--ges ] liberos et amicos exosculantur, sed etiam superares, ut Reges, atque adeo etiam res divinas ex singulis quadam veneratione. Est igitur Osculum, [?: symbo- ] tum amoris, tum venerationis ac subiectionis. Apud Veteres etiam in Europa, non tantum in Asia, fuit mortum amicos, tum et regum manus, aut etiam pedes osculari: quorum posterius fuit in Asia usitatius. In Italia, et inferiori Germania, non tantum amicos, sed et hospites osculantur mulierculae: quod tamen in Belgico et Flandria multo est usitatius, quam usquam

enim ille sibi procreat: sicut Genes. quinto describitur, quod ad imaginem et similitudinem suam liberos Adam genuerit, non ad Dei similitudinem aut imaginem, ad quam initio formatus fuerat. Haec vero extrema [?: ] ditas et tristissima distorsio, nunquam, veluti [?: Eurip- ] quidam, caret suis pessimis aestibus etiam antequam [?: ] cogitationes aut actiones externas, vel etiam internas erumpat. Nam et caret omni vera cognitione, timore amore ac fiducia Dei: et contra, prave de Deo sentit, eumque ac eius voluntatem religionemque pro summa

id est, ἐν δαιτὶ, seu potius ἐξὴν δαιτὸς, aut παρὰ δαῖτα. pro quo Latini dicerent, inter prandendum, aut in prandio: non autem, post prandiam. Sic Eurip. βάκχαις: τα δ' ἱερὰ νύκτων ἢ μεθ' ἡμέραν : id est, interdiu. quod et apud Aristophanem, et apud Plutarchum reperias

sacrificii IESU CHRISTI. Sacrificare sagenae, Abac. 1, Propterea sacrificabit sagenae, suae et suffiet reti suo, quia per illam impinguata est portio eius, et cibus eius pingue. subintell. pecus. id est, omnia tribuet propriae virtuti, industriae, ac viribus. Sic prorsus loquitur Cyclops apud Euripidem, se tantum ventri suo hostias offerre, caeteros deos nescire. Sed de hoc loco paulo ante quoque breviter dixi. Sacrificium vocatur etiam nomine Panis Dei, Levit. 22: De manu alienigenae non offeretis panem Dei vestri. De quo vide Panis. SADAI: Epitheton Dei est, de quo

Ne parcas, prolonga funes tuos, et clavos tuos robora, quoniam ad dexteram et sinistram tuam augeberis. Noachus pater, Genesis nono, in sua benedictione duorum filiorum Sem et Iaphet praedicit, Iaphet habitaturum in tabernaculis Sem: quod recte aliqui exponunt de posteritate Iapheti. id est, Europaeos commigraturos et inserendos per veram religionem in verum Dei Israelem aut populum, qui alioqui ex Sem propagatus est secundum carnem: seu, cum Abramo convivaturos. Tabernaculi metaphora Petrus et Paulus in suis Epistolis nominant ipsum hoc humanum corpus: quia perinde anima in eo

etiam Thren. 2 describitur: Intumuerunt viscera mea, effusum est in terram iecur meum, propter contritionem filiae populi mei. Simili forte ratione a sede affectuum ad ipsos affectus, vox σπλάγχνων etiam apud veteres Graecos translata fuit. Nam apud Euripidem in Medea, splanchnon misericordiam significat. Hinc fit verbum σπλαγχνίζομαι, ex intimis visceribus misericordia moveor, magis Sacris novi Testamenti literis et versione LXX usitatum, quam bonis Graecorum autoribus. Isai. 63: Ubi est

Evangelium ib. 27 Euge 284. 30 Evigilare ibid. [?: 3- ] evigilare Deum ibid. 39 evigilare malum contra aliquem ib. 43 Eunuchus ibid. 45 Eurus ibid. 59 Ex ibid. 69 Ex Deo aut ex diabolo [?: ess- ] 285. 30. [?: 3- ] Exaltare ibid. 49 exaltari aliquem ibid. 53 exaltari Deum

[?:-9 ] . 70 [?: ] [?: M-stum ] mentitur eis 645. 2 [?: ] [?: ] vobis arationem 58. 32 [?: ] Quomodo dedam Ephraim 1001. 33. 34 Ephraim pascit ventum, et persequitur Eurum [?:-29 ] . 42. 43 [?: ] Tollite vobiscum verba, et convertimini ad Iehovam 1252. 39. 40 Quia omnes viae Domini sunt rectae, etc. 1015. 66. 67 [?: ] aufer iniquitatem, et affer bonum, et [?:

carnales tantum ruant 24. 24 cultuum varia genera ib. 7 cultus Dei hodie ad nullum certum locum alligatus ib. 22 etc. cultum externum pii praestantes, Deo in spiritu quoque serviunt ib. 30 etc. Cyclops apud Euripidem 1063. 57 et alibi.
D Dabar Hebraeum nomen 586. 64 et reliquis. David, exemplum fidei et cordis credentis, solumque Deum respicientis, et ex eo pendentis 5. 50 David vir secundum cor Dei 77. 56

suo decedens, tantisper dum causam semel susceptam quo cupit deduxerit. Quapropter quod Graeci de Pericle dicere solent, eum fulminare, tonare, et totam commovere Graeciam: id nos multo iustius de nostro dicemus Paulo, qui vere fulmina et tonitrua sua oratione ciebat, quae in universa Asia atque Europa, imo toto orbe, quam late patet, exaudita sunt: et hodie quoque adhuc vox eius apud nos per Dei gratiam, magnificum quiddam sonat, omnibusque seductoribus infestissima ac plane intolerabilis est. Verum de Paulino sermone postea proprio Capite agetur. Hactenus dixi, quid in

Admonitoria sunt Iesaias, ut cogitet de salute Dei: Ieremias, ut extollat Deum: Aaron, ut sit area scientiae: quia ex ore sacerdotis quaeritur Lex et scientia Dei. A futuro eventu: ut Saul, Noah, Abraam, Sara, Ioannes, gratiae Dei praedicator. Salomon a futuro pacifico regno. Sic in Tragoedia Euripidis est Pentheum, a futuro luctu esse dictum. Item Iacobus ob supplantationem, teste ipsomet Esau. 2 Solent et plura nomina propria uni imponere: ut, idem sunt Simom, Petrus, Cephas, Bar-Iona: Ozias et Azarias: Helen, Heldai et Hem apud Zachariam: Iacobus et Israel: Salomon et

sermonem opponi amplificato. Sermo igitur Scripturae, non ita est simplex, ut sit rudis rusticusve, aut etiam de vulgaribus levibusque rebus, non etiam ut omni ornatu careat: sed ut sit sincerus ac sanus, veritatem simpliciter aperteque profitens, nihilque dolo malo agens. Sic et Euripides dicit veritatis sermonem esse simplicem et apertum, nec variis indigere explicationibus et ambagibus: sed iniustam causam, cum per sese sit morbida, necessario indigere astutis pharmacis. Sic et Lycurgus ait: Simplex est iusta causa. Haec igitur est praecipua simplicitas sacrarum

similitudines, inde ad descriptionem Meschiae, aut aliorum bonorum traductas, aut certe, non perinde illis adficietur. Hic idem fervor regionis fuit etiam in causa, cur ibi fruges, poma, vuae aliique fructus multo citius maturuerint, quam in hisce regionibus. Quod discrimen etiam in multis locis Europae atque adeo Germaniae atque Italiae cernitur. Ex hoc eodem loci fervore accidit, ut omnia meteora sint illic vehementiora, ut notissimum est fulgura et fulmina, ac grandines subitosque turbines, pluvias et tempestates, esse multo violentiores in Italia, quam in Germania. Longe

et non valde dissimilis caeli ac soli Iudaico, plurimas prorsus similes phrases ac similitudines habet: quas si quis cum Scripturae sermone conferret, non malam operam navaret. Iosuas tertio capite scribit, Iordanem exundare toto tempore messis: quod multis aliis fluminibus etiam in Europa accidit, quorum origines ex praealtis montibus veniunt, quorum nives aestate resalvuntur. Tanto ergo maius fuit miraculum, tunc aquas Iordanis repressas fuisse ut populus transiret. Flumina ibi fuêre perparva, seu rivi potius, praeter unum Iordanem, cuius magnitudo celebratur.

esse credant, rationi adhaerent eamque sectantur et adamant. Et si veram falsa, aut apparente, discernere nesciant, etiam falsa trahuntur, et apparenti. Ratio autem, philosophia studiis, maxime, et acuitur, et instruitur. Inter philosophiae Aristotelicae partes, quae Romae, quae in aliis omnibus Europae publicis Gymnasiis praeleguntur, et perleguntur, quaedam sunt, fidei atque Ecclesiae hostes acerrimae. Quas attingam. Physici II. Pars de fortuna, et casu. Pars III. De infinito Pars IIII. de tempore. Sextus, et septimus. Hi omnes ad mundi impiam

5.5.1  Audiit ut Thyrsis siculi pastoris avenam,
5.5.2  Vincimur, heus inquit, Tityre, coge pecus. Sophocles, et Euripides.
5.6.1  Si duo certarent me iudice, palma Sophoclis
5.6.2  Esset, an Euripidis? Victor uterque foret.

Tityre, coge pecus. Sophocles, et Euripides.
5.6.1  Si duo certarent me iudice, palma Sophoclis
5.6.2  Esset, an Euripidis? Victor uterque foret. Pindarus.
5.7.1  Laudet Dircaeum vates Venusinus olorem,
5.7.2  Nam vox rauca Mihi,

ante diem reges, et regna lacessit,
10.28.4  Desipit infaelix, pugnat et ille Deo. Muliebre genus amabile contra Euripidem.
10.29.1  Unice amo muliebre genus. Nam parva puella
10.29.2  Ludere saepe solet, et saepe movere iocos.
10.29.3  Curat adulta domum, et servat sua iura marito.

capitis fiat ut ille reus. E Plutarcho.
10.39.1  Quid vatum ignaras mentes Crispine fatigas?
10.39.2  Sustulit Eurialum debita Parca tuum.
10.39.3  Praestitit et fatis tolli properantibus illum.
10.39.4  Finis enim multis mors fuit una malis.

11.27.7.14  Quae nequit artificis pingere lassa manus. De Theriaca Rochi Pharmacopaei.
11.27.8.1  Cum subit Europae vectorem Phaebus, et aura
11.27.8.2  Prima repeti necdum Sirius urit agros.
11.27.8.3  Icta cadat gemino iam tum tibi vipera cultro
11.27.8.4  Parva caput fulvis

pedibus ut gradu testudineo incedentes, in militiae campum uenirent, nunc temeritatem, quod pauci multis resistere praesumerent, exprobrabant, praeteritam quoque cladem Breztensem illis in memoriam refricabant, ac dira quaeque non minus superbe quam imperiose, ni Euro uelocius, si salui esse uelint, illinc abscederent, minabantur. Verba quidem hostes nostris dare videbantur, interea tamen ab oppugnatione non cessabant, sed quo citius uoti compotes euaderent, dies noctesque stupendos ad euertendam Petriniam agebant

habitus animorum; ortis nuper, et hoc maxime tempore in germen prodeuntibus perniciosis dissensionum seminibus inter maximos, et clarissimos Principes et Reges terrae; quae ne extinctam non ita pridem pessimam zizaniorum segetem iterum immittant in Orbem terrarum, omnemque bellorum incendiis Europam involvant, summum, praesensque periculum est; cujus periculi depulsio salutarem futuri Pontificis curam, opemque desiderat: si is magnus, et placens Deo, in tempore iracundiae conciliator factus audire cupiet. Sed haec omnia, quanquam plena calamitatis, atque discriminum,

ex modicis quantumuis initiis ad magna incrementa, inter rudes bonarum artium nationes sitae, perueniant, et cuncta in circuitu ad se trahant; consilio, et ratione, rudi, et incondita barbarorum ferocia praeualentibus: id quod plerisque olim Punicis, Graecisque ciuitatibus per oras Africae, Europaeque, atque Asiae conditis usu venisse cernimus. Sed Ragusinis huic rationi crescendi moram iniecit ingruens, lateque Orientem uniuersum comprehendens immanis Turcarum Potentia. Quod tamen Ciuitati intra modum angustorum agri finium coercitae licuit, commerciorum frequentia,

et si quae aliae gentes abhorrentem non nihil a proprio eorum usu in hoc opere orationem offendent, eadem venia elegantissimum Poetam dignum iudicare debent, qua Athenienses Pindarum, Calimachum, Theocritum, Doricos vates; et vicissim Siculi, Boetioque, et Lacones Sophoclem, et Euripidem, et Aristophanem Atticos dignati sunt. Quod si vaticinari quoque de summo Poeta loquenti fas est, captos olim horum carminum elegantia omnes Slauorum populos vocabula in iis usurpata, et loquendi formulas, et uniuersam dictionem quasi propriam litterarum, et Musarum linguam iudicaturos

suum ausus nuper est Iunius Palmotta frater meus, delecto argumento omnium grauissimo, amplissimoque; de rebus a Christo Domino inter homines gestis. Id autem exequendum sibi putauit Illyrico carmine; secutus Latinum eiusdem argumenti Poetam Hieronymum Vidam, Albensem Antistitem, quomodo Ennius Euripidem, Caeciliusque, et Terentius Menandrum secuti sunt: operae pretium se facturum pro certo sperans, quod non ex vano sibi auguratus est, captos olim suorum numerorum dulcedine Slauorum populos, partem aliquam otii, quod nunc Vladislais, Coruinis, et Craieuichiis suis memorandis oblectant, ad

quod usus linguae illyricae omnium, quibus Christi nomen invocatur et colitur, latissime patet, quodque illa populares suos adeo sibi addictos habet, ut praecipua quadam animi inductione exteras omnes aspernentur; ut inde vel maxime profectum existimem, quod his unis inter caeteras Europae gentes uti fas est proprio sermone cum in scribendis, legendisque sacris litteris, tum in sacrificiis, caeterisque Divinis officiis obeundis. Adde quod imprimis elegans est, et copiosa, priscisque, et a vulgo semotis vocibus frequens, itemque loquendi formulis ad grandem

52  Perpetuo semper flumine sanguis eat.
53  Non cessat causas rerum explorare latentes,
54  Et noctes animo dispicere, atque dies,
55  Quae terram quatiat vis ima, quis impetus Euros
56  Concitet, in fluvios unde perennis aqua.
57  Nulli aeque sua nota domus, quam fortiter illi
58  Facta olim Graiâ barbaricaque manu.

Homerum ante se è vivis ereptum, quem Gestorum suorum praeconem volebat, beatiores Alexandro ETORADES; qui etiam nolentes (quia agere potius, quàm de se audiri generosa cupientes) Reges, et Imperatores, Europae Monarchas, imò et hostes ipsos Encomiastes toties nacti. Neque ulli saeculo contigit ESTORADUM decora audire non videre; in vitam unâ nascuntur et laudes; nec sibi nascuntur, sed aliis; quia

Patria salutem debebat; quia nullum huic cum Ottomanis bellum, cujus non pars magna ESTORADUM quispiam fuisset, nulla insignis Victoria, cui momentum ingens Virtus ESTORASIANA non attulisset. Nec Arena fortitudinis illius Regnum unum, sed Europa fuit; Asia etiam et Africa hanc ignorare nescivit, dum sub Andrea II. belli sacri Imperatore virtutem EMERICI ESTORADIS stupebat.

Sclavonia, Istria, et vicinioribus inibi Insulis (quarum magnam partem, sicut Diodorus Siculus, ne in descriptione orbis erraret, multas Asiae, Europaeque Provincias, majoris experientiae in lingua gratiâ, non absque magno meo incommodo peragravi) quicquid, inquam, colligere potui, abundè in hoc GAZOPHYLAIUM congessi, congestum in hanc formam redegi, redactum tuos sub oculos posui. Alteram

salubriorem ceteris aeris temperiem amoeniorumque situm a natura matre nacta; intermixtis collium camporum montiumque varietatibus gratiosam desiderabilemque se se suis exterisque praebet. Hinc ab argenti aurique fodinis pretiosa, divitum metallorum faecunda Mater totam fere Americam ac exinde Europeas partes abunde ditat, inde copiosa armentorum pecudumque ubertate facilem reddit vivendi rationem; incolarum multitudine, rivulorum aemoenitate longe extensis in planitiem campis amplissima laetitiae suppeditat argumenta, nec nimio 48 ut Africa aestu 49 torretur, nec

occupent, Indi ab innata pigritia aut parva talium aestimatione prohibeantur. Hinc si sublimior genuit spiritus vitales, excitaret ad curiosa vel utilia aut sanguis gloriosior ingenium ad haec quaerenda et appetenda ea provocaret aut denique politior vivendi ratio stimularet, terra haec cuilibet Europeae similis reddi posset. Est et suus montibus decor ab arborum pinorum quercuumque frequentia; populi iuxta fluvios gratissimas projiciunt umbras. Radices etiam et herbas ad curandos corporum morbos salubres varias natura indulsit; inter quas praecipua, quae viperarum noxium virus

et suavissimo castitatis odore recreatur, dulcissima divini amoris auguria auscultat, et aures oblectantur. Gratissima animarum aucupia intendit et uberi praeda laetabundus exultat, patientiae fructus collegit et mentem dulcedine refocillat. Et, ut ad Historiam regrediar, omnium Europearum deliciarum hic penuria, accedunt quotidiani timores, nulla hic securitas; sicut oves in medio luporum habitamus. Accedit perversa barbarorum vivendi ratio, continui labores. Breviter terrae Tarahumarae descriptionem versus Septentrionem ad altitudinem poli vigesimum 66 nono

pavere cacumen
48  Fulmina ab AUSTRIACO discat flammata TONANTE.
49   Tu Clio dic Pannonici primordia belli,
50  Et ferale caput, rapido qui fulmine saeva
51  Fretus in arma volat, mediosque illapsus in Euros
52  Creber Thracas agit, tonitruque coarguit ALES,
53  Sic nostram docuisse tuum chelyn, atque furenti
54  Quae bonus ausa Deus movit contraria genti,
55  Iuratasque suo direxit numine turmas.

sapiens: elatae etenim sapientia mentis,
1.457  Insanus tumor est, aegro qui vertice turget.
1.458  Ac veluti vallis, laetis securius herbis
1.459  Coelestes conservat aquas; vehementibus Euris
1.460  Expositi, lugent sicci sine gramine montes;
1.461  Non aliter demissa animi convalle receptae
1.462  Indemnes sophiae manant foecundius undae.

Nec sisto; nam Thracis adhuc subscribo timendam
4.605  Imperii molem: ex quatuor queis partibus orbis
4.606  Dividitur, tribus Ismarius violenta tyrannus
4.607  Imposuit fraena: Europam lacerata coercet
4.608  Graecia, quam multis distinctam gentibus, inde
4.609  Bosphorus extrema Bizantius inchoat unda,
4.610  Hinc sparsam Ionio Aegeoque

5.774  Sedes flamma tuas, quam vel prostratus Achivo
5.775  Nemaeus domitore Leo, vel cuspide saevus
5.776  Scorpius, aut audax Tyrii per caerula ponti
5.777  Europae vector, vel qui rabiosus adurit
5.778  Prata Canis; qui te pariter mitissime Titan
5.779  Igne gravi saevire facit, quo reddat amicis
5.780  Gentibus exosum, obscuras praeamantibus

gratam mittam pro munere Nympham.
6.50   3 Dixerat haec; subitoque ardens Neptunus iniquis
6.51  Assensit votis: tempestatesque Notorum,
6.52  Eurorumque simul diversa e parte furentum,
6.53  Emisso Tritone vocat: cui buccina primum
6.54  Cornea cum sonuit; iussa ad Neptunia promptum
6.55  Admonet Hyppotadem rapidos emittere flatus.

6.54  Cornea cum sonuit; iussa ad Neptunia promptum
6.55  Admonet Hyppotadem rapidos emittere flatus.
6.56  Mox illo duras ventis solvente catenas,
6.57  Una Eurusque Notusque ruunt: obducitur aether
6.58  Nubibus; ut Coeli terror spumantibus undis
6.59  Permixtus, fati praesentis imagine primum
6.60  Pallentem quateret; demumque sonora procellis

1.107  Eloquij venam, et foecundum Pallade pectus
1.108  Caelo aequet, stupeatque, et anhelis plausibus inflet;
1.109  Conclamata quies: ne laetos iam sibi soles,
1.110  Otia ne speret mansura. Procacibus Euris,
1.111  Instabili pelago se credidit. Heu! Quibus ille
1.112  Fortunae imperijs, quanto iactabitur aestu,
1.113  Mentis inops, humilis, trepidus, variabilis aurae
1.114  Ludibrium, totus nimborum,

dominum veneratur, et instar Numinis horret.
1.150  Per tua centeni longis erroribus arua
1.151  Lassantur famosi amnes, circumfluus auro
1.152  Pactolus, Tigrisque rapax, gemináque superbus
1.153  Hinc Asiam, Europam hinc Tanais contingere ripâ,
1.154  Euphratesque, Indusque pater. Vix flumina primis
1.155  Hospitibus noscenda dedit; te noscere Nilus
1.156  Incipit, et magno plenus, quàcunque vagatur,

posuisse libido.
1.226  Vltima votorum (haud reor inficiabere) primum
1.227  Martem inuadenti fuerant, perrumpere metas
1.228  Imperij patrij, angustaeque suburbia Pellae
1.229  Ad Persas, ad Bactra, adque Euri extendere nidos,
1.230  Et Cyri solio solium mutare Philippi.
1.231  Audax, quanquam hominis, furor. At nunc omnia rerum
1.232  Claustra remoliri, totque vno niteris Orbes
1.233  Composuisse iugo. Demens!

nec vlli
1.561  Noxia, dum tellure latent, in publica damna
1.562  Eruere, et populos latè vulgare per omnes?
1.563  Plùs satis ah proprijs vrgemur cladibus: ipsa
1.564  Plùs satis ex sese profert Europa Malorum.
1.565  Sunt variae pestes, sunt horrida saecl Ferarum,
1.566  Lethalisque aconiti, et semina dira cicutae.
1.567  Cur noua deuehitis peregrino ex Orbe venena?
1.568  Cur, quibus, ob tristem

lumina somno
2.517  Declinare: negant curae. Vix prima resedit;
2.518  Altera iamque noui surgit terroris imago.
2.519  Non secus, ac vasto cum turbidus Atlanteo
2.520  Seu Boreas, seu nimbisoni furor incidit Euri;
2.521  Rupta quies pelagi: bella, horrida bella minantur
2.522  Littoribus rapido exciti molimine fluctus,
2.523  Instaurantque nouas acies, semper priorem
2.524  Excipit alter, et alter: hic imâ effusus

roseo Tithonia coniux
2.1003  Extulerat temone diem, qua, iudice ferro, (b) (b) Vide Curt. lib. 4.
2.1004  Lis ingens dirimenda, Asiam, Europamne maneret
2.1005  Imperij decus, et Mundi foret vltra subacti,
2.1006  Persepolis, an Pella caput. Iam barbara pugnam
2.1007  Agmina discordi circùm clamore fremebant:
2.1008  Prouectum iam Mane polo.

magistrâ,
3.184  Natorum quae conditio: qua lege parenti
3.185  Obueniant: quàm prona rapi, quàm labilis aetas
3.186  In tumulum, vanâ somni fallacior vmbrâ,
3.187  Mobilior folio, rapidoque fugacior Euro?
3.188  Haec adeo si nota vnus nescisse fateris;
3.189  Viuendi nae tu nimiùm peregrinus et hospes.
3.190  At, si certa sedent olim; perstringis iniquo
3.191  Communes Parcas, immotaque foedera

3.618  Nusquam animus praesens: sed, si quae, tota salutis
3.619  In pedibus ratio: bella hinc metuenda Ferarum;
3.620  Hinc hominum: trepidi semper sub pectore motus:
3.621  Nilque parûm validum, seu frondea concitet Eurus
3.622  Murmura, seu viridis quasset dumeta lacertus,
3.623  Attonitas replere fugâ, et formidine mentes.
3.624  Nec piget obstrictos tam duris legibus annos
3.625  Ducere? Funesti valeat quin aetheris

dum vita suoque
3.953  Prouehitur cursu? Nemo, discriminis expers,
3.954  Haesurum capiti Phoebeae frondis honorem
3.955  Rettulit. Aeolij rupto cum carcere montis,
3.956  Indomitis rapidi certant Aquilonibus Euri,
3.957  Arcturusque minax fundo maris aequor ab imo
3.958  Eruit, impingitque rati; tunc ars tua, Tiphy,
3.959  In pretio, clauique sagax dignoscitur vsus.
3.960  Agminibus nullus, fac, misceat agmina

Lernae,
3.964  Iunonisque odium, nec mollia iussa perenni
3.965  Amphitryoniaden misere in saecula famà.
3.966  Debeat vt multùm Thesêo, Alcmenaeque parenti;
3.967  Plùs tamen Eurysthéo, plùs debuit ille nouercae:
3.968  Plùs Iove patre virum euexit Iovis aspera coniux.
3.969   28. Fortuiti quoties igitur quaecunque Mali vis
3.970  Aggreditur; belli, fac, tempus adesse gerendi

mugire, erumpentisque procellae
3.1312  Horrisonus latè furor increbrescere. Pulsu
3.1313  Cuspidis Aeoliae patuisse immania nimbis
3.1314  Claustra putes: rapidosque aduersa in praelia fratres,
3.1315  Vnà Eurum, horribilemque Notum, Boreamque niualem,
3.1316  (Ne mea, ne pelago volitent tunc carbasa) fundi.
3.1317  Tot tempestatum fremitus, caelique ruinas
3.1318  Tantalus immissi lapidis ciet ictus: inertum

si fòrs caput extulit aruis,
5.639  Regalesque comas, formidatumque tridentem
5.640  Concutiens, Vnda ista licentia? Vos ego: saeuùm
5.641  Increpuit Pater; attoniti subitoque pauore
5.642  Praecipites, hinc Eurus atrox, hinc turbidus Auster
5.643  Certatim Aeolijs properant sese abdere claustris.
5.644  Fit fuga: deseruere fretum: simul horrida cedunt
5.645  Nubila, turbati ponunt simul aequoris aestus.
5.646  At

ad Istrum
5.1375  Edomuit fastus, orbemque implere minantis
5.1376  Perfida Bistoniae Leopoldus cornua Lunae
5.1377  Fatali retudit dextrâ, et victricibus armis,
5.1378  Maximus Europae vindex. Quae saecula tantum
5.1379  Ausa forent sperare decus? Vix gaudia credunt
5.1380  Nostra sibi: vix ipsa capit victoria sortem,
5.1381  Qua fruitur: necdum funesti tota recessit
5.1382  Temporis

Mundi decisa est causa Viennam.
5.1407  Momentum fatorum ingens, arx vna sequestris
5.1408  Moenibus Occiduum hinc texit; confregit Eoum
5.1409  Inde Orbem. Clypeo tua mansit tuta sub illo
5.1410  Libertas, Europa: tuus subsedit ad illum,
5.1411  Barbaries, scopulum fastus. Nempe agmina mille,
5.1412  Excitusque Oriens, bellique immensa supellex
5.1413  Addiderant animos. Retro lapsa omnia: totum

timet anxius hostis:
5.1512  Perge triumphato victricia signa tyranno,
5.1513  Fatalesque inferre aquilas: perge, auspicibus Dîjs,
5.1514  Extremas Asiae in latebras, Scythicosque recessus,
5.1515  Funditus Europâ auulsum, exturbare Memetem.
5.1516  Haec tibi sors decreta: tuis hanc gloria dudum
5.1517  Temporibus nutrit laurum. Iamque illa comantem
5.1518  Altior in syluam excreuit, maturaque tantis

sertum
5.1521  Ingenij vis alta, et par sublimibus orsis
5.1522  Calliope annuerit: qui te, diuisa iugantem
5.1523  Imperia, et gemino clarum diademate, victam
5.1524  Post Asiam, Europam assertam, exarmataque bella,
5.1525  Pegaseo temone super plaudentia Pindi,
5.1526  Austriaci iam Pindi attollent culmina; seu quos
5.1527  Veriùs ipse super Smyrnaeae culmina famae
5.1528  Grandibus

praeter
6.172  Omnia diffusum, claudi renuentibus vndis,
6.173  Temporis aeterni Oceanum lustrare volucri
6.174  Sedula mens nisu, quascunque coercitus arctis
6.175  Noster hic euripus spatijs attollit ab imo
6.176  Spumiferas fortunae hyemes vix aequat anhelis,
6.177  Vndantemque sonum, bullasque cientibus, ignem
6.178  Ad circumpositum, exiguae feruoribus ollae.

illo pariter iucundiùs alter amari
6.943  Nemo queat. Nam nec dulcis, nisi mutuus, ardor;
6.944  Nec, nisi Amatorem aethereum quo pectus anhelat,
6.945  Mutuus ex toto calor est. Da Thesea, da, quem
6.946  Eurialus Niso, Pyladi praeponat Orestes:
6.947  Quisquis erit, cum plura simul cogatur amare,
6.948  Iamque sibi haec animi partem, iamque illa requirant;
6.949  Haud vni, quantus demum est, se impendet Amico:

nuncupati; nunc autem in Carnos, Stirios et Charinthios distincti sunt, quos subditos fuisse Francorum Imperio, Lazius /Migrationibus gentium/ tradit: Et quidem Istriam, hodie Schlavoniam dictam, Aeneas Sylvius /Historiae Europae capite 18./ quod veteres Italiae tradiderunt, redarguit, inquiens; Inconvenienter Italiae iungitur Adriatico sinu disiecta, et in peninsulae modum circundata mari, qua continenti applicatur a tergo. Plinius Istriam adhaerere Liburniae dixit.

Hornius assignat, et quod Romani olim Illyrico attribuerunt; exceptis hinc Rhaetiis, parteque Norici, illinc Achaia Aegaeisque Insulis, quas et ipsas tamen ob Illyrici (quod peculiare Croatorum nomen est) apud Romanos habiti, eiusque Linguae, per magnam Asiae et Europae maximam partem diffusae, amplitudinem declarandam, obiter attingemus: cum propriis tamen singularum limitibus, etymo, Insignibus, rebusque ac magis memorabilibus populi moribus: fidem in iis probatissimorum Auctorum secuti, in patriorum defectu.

Annam.
Attigit ut templo postes, natam Anna recepit,
Et manibus iucunda tulit; nam limine cedens
Illa maritali famulam sibi iunxerat Ormam,
Maturamque viri forma et virtute placentem
Eurionem, quae Rubeni promissa marito,
Iam pactis vicina thoris et robore constans,
Gestandae tenerae laudem est sortita puellae.
Proxima Delubro praedulci hanc pondere laeta
Exonerat genetrix, cum qua prima

Inde etiam externae sectae cultoribus ampla
Non vetita, aprico praestabant atria saxo;
Vestibuli cuius Tyriis asarota nitebant
Marmoribus, varias quae multicolore lapillo
Reddebant rerum formas; contra Euron et imbres
Erectis circa xystis, Libanitide cedro
Desuper in gyro stantes onerante columnas.
Hoc vulgi commune forum; sese obvia templi
Hinc sacra porta dabat, quae non subeunda profanis

effectus operum librataque rerum
Mira creatarum spectacula pectore perflant
Virgineo accensos meditari Numinis ignes.
Non aliter quam caelesti cum fulmine tactae
Silvestres fulsere trabes, si flantibus Euris
Mota tremat pinus, piceo de stipite maior
Flamma venit carpitque alias vis ignea plantas;
Tunc unus fit silva rogus, restinguere molles
Quem nequeant nimbi, vix si comitantibus Haedis,

23.
Tum pater omnipotens, quo nubila pellere vultu,
Aetheris ingratas tempestatumque sonantes
Praecipitare solet laetus qua fronte procellas,
Affulsit. Qualis Borean Eurumque nivalem
In vernos aethrae risus et tenuia mutat
Murmura, quo miram placidus cum pandere rerum
Fatorumque parat seriem, vult ore videri
Aligeris. Pleno radiorum lucis et auri

iisdem
Auriferis nudos stantes Patagones arenis.
Parte sed adversa tellus ignota latebat,
Pervia adhuc nulli, allato cui lucida signo
Incubat Antarctos, noster qua caecus horizon,
Europae regio et nostro fugit ore videri.
Nonacris ursinos odio Iunonis acerbae
Conversa in rictus, eademque ubi circulus axi
Ultimus extremo sphaeraque brevissimus instat,
Fulget Hyperboreis dono Iovis addita

nunc pulsa tumentem
71  Dum vitat Boream flatusque repercutit Afros,
72  Distrahitur Cauris, Zephyrus nunc excipit illam
73  Ingentique anima luctantem impingit in Eurum.
74  Qua Loioleae felix exercitus aulae,
75  Ad primi speciem Recti legesque severas
76  Castiganda manus, primam deponere suevit

hanc merito solvere fata timent.
15  Sic ne a disimili surgant divortia damno,
16  Sors aequa socium torquet utrumque manu.
17  Euriale, occideras, Nisus super ore supino
18  Concidit et Rutulam sanguine tinxit humum.
19  Actoridem Patroclum fidit Hector, frater Achillem,

Palaemon
184  Matris in ulnis.
185  Tunc maris Divae, mea turba, festo
186  Circino ardentes obeant choraeas,
187  Eurus et tanto stupeat tumultu
188  Territus Auster.«

vilia sortis,
36  Nam posthac mundo iudice numen eris. XXXIII. CLEMENS 3.us PACATIS EUROPAE MOTIBUS CHRISTIANORUM PRINCIPUM ARMA IN PALESTINAM CONVERTIT. POEMATIUM
1  Ut primum triplici fulgens terrore potestas
2  Pressit adoratum populis

Pectora, non avidos fraterni sanguinis enses
14  Ignea semideae valuerunt fulmina linguae?
15  Arma tenete tamen, iunctis nam concita signis
16  Agmina ab Europa Solymum devolvit in hostem
17  (Sic superi voluere) Pater. Quas Gallia misit
18  Tempora quaeque suis signare assueta triunphis,
19  Quasque Ister dominus,

sit licet ales Amor.
103  Nam si tantus amas mortalia, ten ego contra
104  Non redamem? Iustum me tua flamma facit,
105  Dum te in nostra iuvat rapidis ardentius Euris
106  Atque Gigantaeo desiluisse gradu. LXIII. OTHO DEVICTUS PROPRIO ENSE

85  Nuda necis totidem, quot messibus Appulus albet,
86  Quot saxa Illyricos conspergunt aspora fines.
87  Quin etiam tot dira inter portenta sedebant
88  Euriale et Glycere Phillisque, Amarillis et Aegle
89  Et malum Galatea gerens, quibus horrida pestis
90  Rosa genas, pallens macie, vix ossibus herens
91  Excubat et Gallam se

47  Et coniuratus regale exscindere nomen
48  Saepe cruentatum properavit Saxo per Albim.
49  Pone modum, Gregori: tibi nam debebimus uni
50  Pacatam Europen renovataque foedera caeli
51  Atque hominum; petimus, tua sit clementia tanti.«

EXTEMPORANEAE SUNT, QUAS CURRENTI CALAMO PRO RHETORICES AUDITORIBUS, CUM IN SOCIETATE IESU ESSET, EXARABAT. CXLII. ORPHEI DE MORTE EURYDICES QUERELA
1  Sederat Odrysias gelidi prope Strimonis undas
2  Orpheus et maestum tentabat pectine carmen.
3  Languebant vires et vox incerta manusque

11  Heu nimium semper fatis agitabor iniquis.
12  Vos, nemora et fontes, tuque, Actias Orythia,
13  Plorabis semper mecum. Mea plectra secutae
14  Euridicen secto servabunt cortice fagi,
15  Atque meos discent Rhodopeia saxa dolores.
16  Te perdant superi, pratorum squallida pestis,
17  Te, lingua vibrante draco, te,

12  Horridus insano glomeratur in aere nimbus
13   Geticoque e sidere saevus
14  Prosilit in pugnam Boreas, confligit Eois
15  Eurus equis, Zephyros dat Atlantias unda frementes,
16  Et Lybicus dat cardo Notum.

arma Britanni
33  Sauromatumque nurus Romani et nominis hostes,
34  Non animus pectusque probum.
35  Sic et Agenoreos linquens Europa penates
36  Credidit infido corpus iuvenile iuvenco,
37  Quaeque audax fuerat durum modo stringere cornu
38  Atque coronata tauri cervice sedebat,

Corporis haud mollis defluxit in aera succus,
96  Dum verna est facies, dum pallor ab ore recedit
97  Et macies tremebunda genis. Quid vilis et excors,
98  Quid cessas, Europa, mori, quid digna moraris
99  Fata, quid Elisio vitam committere nautae?
100  Non cernis patris gladios mortemque iubentes
101  De Tyria regione minas? Non solvere

117  Ridebat formosa Venus, positaque Cupido
118  Crudelis pharetra laxoque inamabilis arcu
119  Mox ait: »O nostro numquam linquenda favori,
120  Macte animis, Europa decens, nec territa mites
121  Incuses superos et pulcrum, virgo, Tonantem.
122  Sat furiis iraeque datum. Iovis uxor et almae
123  Iam pellex Iunonis eris: te sidera et

127  Accipias modice, nec per tua corda superbus
128  Pervolitet, pia virgo, tumor: tua nomina mundus
129  Induet, et sectae terna in divortia terrae
130  Europae magno cupient cognomine dici.
131  Nunc frangenda petas invisi colla iuvenci,
132  Si potes, et grandem laceres furibunda maritum.«

Marcus Sinovcich ex Politiensibus magnis comitibus, Spalatensis patritius, rei militaris gloria insignis, qui ob egregia praelia, quae invictus gessit pro Republica Veneta contra Turcas in Regno Cretae, non unius aut alterius populi et nationis, sed totius fere Europae laudes promeruit. Nicolaus Maphaeus Spalatensis, canonicus et poenitentiarius major Spalatensis ecclesiae, ingenio, doctrina et vitae candore spectabilis, docuit in patria grammaticam, dialecticam et moralem theologiam.

1.584  Infelix nato, bellum infelicius egit;
1.585  Exemplum, Turco quantum credatur amori.
1.586  Jam si Christicolis mens una animusque fuisset,
1.587  Quàm facilè Europa poterant expellere cunctis
1.588  Infensum Turcam, proprio nec sanguini amicum.
1.589  Sed privata domi curans sua commoda quisque,
1.590  Nemo mali alterius voluit, propriique pericli

1.788  Qui, si fortè cadant turres cum moenibus arci,
1.789  Martia Threïciis opponat pectora telis.
1.790  Tantam sustinuit vim Prorex strenuus isthìc,
1.791  Quantae Europeus vix non succumberet orbis:
1.792  Corruerantque priùs turres et moenia circùm
1.793  Quàm defensoris virtus. tandem undique saevis
1.794  Arctatus flammis, funesta

1.1329  Parte sui, extremum tamen expertura periclum,
1.1330  Non cessura hosti, vel in uno milite spirans.
1.1331   Qua tam grande malum vi, formidabile toti
1.1332  Europae frangat Prorex in limine, multum
1.1333  Cogitat, et ferro tentanda extrema resolvit;
1.1334  Cum Patria potiùs forti, ratus, esse cadendum
1.1335  Quàm Patria

2.1060  Tam fuit Odrysiae Pax isthaec prospera genti,
2.1061  Sed malè fausta meis: ut quae victricibus armis
2.1062  Caesareis attrita fugam meditata per omnem
2.1063  Europam, sedes Asiae petitura vetustas,
2.1064  Jam jam cessisset, fortunae afflata recenti
2.1065  Oestro, deposito moerore petulca superbit.
2.1066  Laetum animum dat sors bona, vires

292   „Proritans rabiem lusit uiolenta potestas;
293   „ Sed grauiora parat: iam totum deuorat Orbem,
294   „Iam uestrum domito propendet in Hesperon Euro,
295  295 „Iam tendit cum sole minas. Ceu Caspia tigris,
296   „Si forte Orpheo tentatum barbiton auro
297   „

476   „Cum iam numen eras. Tantae per saecula laudis,
477   „Tantae molis erat memorandum fortibus ausis
478   „Burgundis, Batauis, toti Europaeque timendum 454. Hunc A. — 467. Ercinij A. — 470. Gadia A. 1) Budim je oslobođen od Turaka 2. rujna 1686. 2) Bitka kod Ostrogona 16. kolovoza 1685.

brutorum deterior? Illa enim propriae vocis clamorem exprimunt: iste deterior, qui propriae linguae caret notitia. Orna quae patria sunt. Σπάρτην ἔλαχες, κείνην κόσμει, inquit Euripides. Quapropter ut supradictae meae opinionis veritas, consiliique opportunitas, ac pondus, alienigenis quoque judicibus, eluceret; primum Illyricae Magdalidos Librum Latino verti carmine, et quanquam verbum verbo scrupulose non reddiderim, certe sententiam ex

tempora impendantur. Tu mihi autor, tu praeceptor, tu dux. Τυφλῷ ποδὶ ὀφθαλμὸς εἶ συ, ναυβάταισιν ἄστρον ὥς. Eurip. in Phoenis. Act. 3.
In Lib. II. Mores, artes, fraudes, quibus usa est

hominem, qui sub mitissimo hoc caelo in lucem prodiit, ad quamcunque vel ingenuam vel etiam illiberalem artem se conferant, in eadem excellentes evadunt; ut facilius humanarum divinarumque rerum cognitionem adipiscerentur, exteras quoque regiones peragrare et ad insigniora Europae gymnasia se conferre olim consueverant. Hinc nonnullos Parisiis, Lovanii, Romae, Bononiae, Patavii studiis vacasse atque in eisdem florentissimis gymnasiis cum divinas, tum humanas litteras docuisse memoriae proditum est, ut suis locis demonstrabitur. His vero, qui domi se continuerunt,

memoria tantum non excideret. Ragusii natus est civilis ordinis parentibus, honesto satis loco, e Liliatorum, vulgo Gigliati, gente paulo ante patrum memoriam extincta. Ipse tamen Christophorus, teste Paschale de Primis in epistola, qua ei Euridicem suam nuncupat, in nobilium Romani imperii ordinem ob egregia fratris sui Ioannis promerita a Rodulpho imperatore fuit relatus. Puer liberalibus studiis operam navavit processitque, quo eum acre ingenium cum assidua exercitatione perpetuoque humanarum litterarum cultu coniunctum par erat,

26   Non oculos formae gratia, flosque rapit.
27  Unam te in sylvis, unam in florentibus hortis,
28  Per juga, per valles quaero, nec invenio.
29  Nec magis Eurydice est Vati quaesita marito,
30   Tartareum quamvis viderit ille canem:
31  Nec magis est Cephalo Procris defleta, videnti
32   Deceptae errorem, flagitiumque manus;

opima rigant horum spatia ampla locorum.

1612   Dehinc oculos et ad hanc nostrae, quae dicitur Orbis
1613  Esse vetus, Terrae partem circumfer, et Afros
1614  Europaeque Asiaeque immania regna recense.
1615  Prima Hominum sedes atque altrix prima fuisse
1616  Fertur Terra ferax Asiae: his praegrandibus oris
1617  His Populis Reges magni rerumque Potentes

Numidae, sunt hic Garamantes, et ora
1633  Exusti Aethiopes, Nubiaeque calentia regna:
1634  Multaque praeterea Populorum nomina, multae
1635  Regnatum late ditiones. Ultima restat
1636  Europa, a Tyria tenuit quae Virgine nomen.
1637  Hanc Jove cornigero, dum littore luderet inter
1638  Aequales aetate simul florente Puellas,
1639  Deceptam memorant Vates vestamque per aequor

quorum nomina versu
1653  Claudere Musa vetat, Boreaeque et frigoris ejus
1654  Indigenas; nec non illa tellure Britannos
1655  Avulsos paulum et munitos aequore circum.
1656  Pars alia Europae, qua se convertit ad Austrum,
1657  Cum Regnis te vasta tuis Hispania pulchramque
1658  Italiae pariter tellurem, Pannoniamque,
1659  Et Misûm, et Thracum, et Grajorum continet arva.

perfundit fluctibus oras.
1674  At mare Pacificum jacet inter littus Eoum,
1675  Occidusque plagas Americae: aestumque vocamus
1676  Praeterea Medium, Libycas qui volvit arenas,
1677  Europaeque Asiaeque allabens exedit oras.
1678  Deinde quid Hyrcani, Rubrique tibi aequora ponti,
1679  Euxinum, Adriacumque, minoraque nomina dicam?
1680  Quid freta Bosphorias fauces syrtesque sinusque

Bibliographia locorum inventorum

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Petrić, Frane (1529-1597) [1591], Zoroaster et eius CCCXX oracula Chaldaica Latine reddita, versio electronica (, Ferrara), Verborum 7671, Ed. Erna Banić-Pajnić [genre: prosa oratio - tractatus; prosa oratio - versio] [word count] [petricfzoroaster].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Stepanić Selnički, Nikola; Stjepan Medak (1553-1602; c. 1596.) [1596], Historia obsidionis Petriniae et cladis Szerdarianae, versio electronica (), Verborum 3031, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [stepnobsid].

Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1667], Oratio de eligendo Summo Pontifice, versio electronica (), 2879 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [gradicsoratio].

Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1670], De vita, ingenio, et studiis Junii Palmottae, versio electronica (), 3196 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - vita] [word count] [gradicspalmottaevita].

Palmotić, Džore (1606.-1675.) [1670], Epistula Francisco cardinali Barberino, versio electronica (), 1382 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - epistula; prosa - dedicatio] [word count] [palmoticdzepist].

Gradić, Stjepan (1613. — 1683.) [1672], Ad Venerem Titiani artificio pictam, versio electronica (), 530 verborum, versus 86, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - elegia] [word count] [gradicsvener].

Belostenec, Ivan; Glavinić, Sebastijan; Anonymus (1593./1594. - 1675) [1675], Gazophylacii dedicatio et prologus, versio electronica (), 3558 verborum, 12 versus, Ed. Damir Boras [genre: prosa - dedicatio; prosa - epistula; prosa - prologus; prosa - paratextus; poesis - epigramma] [word count] [belostenecigazophylaciumded].

Rattkay, Ivan (1647–1683) [1683], Relatio Tarahumarum Missionum eiusque Tarahumarae Nationis Terraeque Descriptio, editio electronica (), 9250 verborum, Ed. Ludwig Fladerer [genre: prosa oratio - relatio] [word count] [rattkayitarahum].

Matijašević Karamaneo, Antun (1658-1721) [1686], In Budae a Turcarum tyrannide libertatem, versio electronica (), 234 versus, verborum 1555, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - carmen; poesis - epica; paratextus poetici] [word count] [matiasevcaramaninbudae].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1686], Thieneidos libri sex, versio electronica (), 5415 versus, verborum 33672, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [vicickthien].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], B. Stanislai Kostkae obitus. Poema, versio electronica (), versus 355, verborum 2485, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epica; poesis - carmen; poesis - poema] [word count] [djurdjevikostka].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1700], Poetici lusus varii, versio electronica (), versus 5453, verborum 35062, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - epigramma; poesis - elegiacum; poesis - ode; poesis - sonetto; poesis - idyllium; poesis - metamorphosis; poesis - paraphrasis] [word count] [djurdjevipoe].

Dumanić, Marko; Bernardi, Jerolim (1628-1701; oko 1688-1773) [1701], Synopsis virorum illustrium Spalatensium, versio electronica (), verborum 6745, versus 158, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - catalogus virorum] [word count] [dumanicmsynopsis].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1703], Plorantis Croatiae saecula duo, versio electronica (), 2815 versus, verborum 19809 [genre: poesis - epica; poesis - elegia; paratextus prosaici] [word count] [vitezovritterpplorantis].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1717], Eugenii a Sabaudia... epinicium, versio electronica (), versus 984, verborum 8618, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - epica; paratextus prosaici] [word count] [djurdjeviepinicium].

Đurđević, Ignjat (1675-1737) [1728], Magdalidos liber primus, versio electronica (), versus 426, verborum 2792, Ed. Matea Mrgan [genre: poesis - epica; poesis - versio; prosa - epistula] [word count] [djurdjevimagdalidos].

Crijević, Serafin Marija (1686-1759) [1740], Bibliotheca Ragusina, loci selecti, versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 6633, Ed. Stjepan Krasić [genre: prosa oratio - historia litteraria; prosa oratio - lexicon; prosa oratio - prosopographia; prosa oratio - commentarius] [word count] [crijevicsbiblioth].

Petrović, Vice [1743], Amissa uxore orbitatem suam rursus deflet, versio electronica (), verborum 688, versus 96, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia] [word count] [petrovicvamissaux].

Stay, Benedikt (1714-1801) [1747], Philosophiae versibus traditae libri sex, versio electronica (), 11229 versus, verborum 82047, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epica; poesis - didactica] [word count] [staybphilos].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report