Your search found 567 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 101-200:

Furtum. Amasis lex, ut quisque apud pręsides monstraret, unde uiuere; qui id legitime non ostenderet, morte mulctaretur, creditus ex furto uiuere 35 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Gloria humana quam anguste habitet 32. Laudatus

Pro caprini uentris omento pugnant Vlisses et Irus. HERODOTVS
Gula. Solis mensa 37 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Iudex. Supra crepidam ne iudicet sutor 330. Lysippus dicebat ab illis antiquis pictoribus factos quales essent

peccatis; gehennę ignis propter carnis incendium, stridor dentium propter risum lasciuum, intolerabilis sitis propter uoluptatem et crapulam, peruigil uermis propter obliquum et malignum cor, caligo perpetua propter ignorantiam et fallaciam. Lymbus abyssi propter superbiam VIII. Infernus secundum BasiliumXVL Interpres. Non oportet omnia quę parabola continet ad litteram pertractare, sed sensum elicientes, cuius causa componitur, nihil aliud perscrutari XV. Incipiens a Moyse et omnibus prophetis interpretabatur illis in omnibus Scripturis quę de ipso erant. Necesse est

Notę censorię in ignauos 283. Marcelli animaduersio in milites, qui fugerant. Cecilius Metellus de Italia deserenda agitat, et ignominia notatur 293. Athenienses in Philippi statuas et in ipsum uerbis pugnant 306. Rex Olor Dacos coegit uxoribus ministrare, cum aduersus Basternas male dimicassent 322. Persei regis capti ignauia. Sergius Galba 324. Qui uitę cupidus interfectorem tantum morę rogauit, donec aluum exoneraret 355. Domitius mortis pauidus 381. Stulta Caii expeditio 414. Inualidus. Adrianus Commodum sibi

Imprudens. In Lero inuecti lepores 5 . HOMERVS
Ira Achillis sedari non potest. BASILIVS MAGNVS Querę alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Lis. Comitem ęris alieni atque litis esse miseriam. Chilonis sententia est. Elephanti fessi a uenantibus dentes arbori impactos

106. Alexandria. Non 117. Terra Canahan, quę et Philistea 139. Moab, nunc Tripolis. Ammon. Philadelphia 139. Senaar, campus Caldeorum, quorum ciuitas Babylon 159. Adremon, nunc Maximianopolis 173. Syon in quo Hierusalem. Ciuitas Dauid 199. Basanregio. Og rex 194. Mulieres, id est urbes 197. Terra promissionis nihil pinguius 199. Samaria, nunc Sebaste 205. Moabitę Arabes 221. Assyrii, nunc Syrii, regio omnis inter Euphratem et Tygrim 225. Pharasim mons, Gabaon uallis 254. Ararath

uitiis 49. Libertas Israhelitica 159. Libertatis desyderium 159. Liberalitas in pauperes, oleum in sacrifìcio 60. Luxus. In eos qui sęcularia curant et diuina negligunt 17. Spectaculorum delectatio 79. Basan turpitudo, Og interclusio 113. Fegor, id est delectatio 121. Dulcedo in amaritudinem transitura 143. Anima carnaliter uiuens. Lex peccati 170. Lux falsa 174. Aioth superat Madianitas. Sysara homo animalis 177,178. Qui seminant in carne 180.

Pindarus ait morem esse omnium regem 40 .
Liberalis. Alcmeon a Croeso auro donatus, quantum ferre potuisset 89 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Mundus. Quod ęternus sit etc. 22. Multitudo. Gentes a minutis animalibus deletę 90. Balearici contra cuniculos petiere auxilium

Saltatrici Herodiadis filię sanguinis pręmium datum est VI. LVCAS Matrimonium. Vxorem duxi et ideo non possum uenire XIIII. Erunt duo in lecto uno: unus assumetur et alter relinquetur XVII. Magnanimus secundum Basilium. Omnia quęcunque habes uende et da pauperibus, et habebis thesaurum in cęlo. Et ueni, sequere me XVIIL Maledicus. Crisostomus de lingua quę maledictiones profert. Quęstio: Quare in prophetis inueniuntur imprecationes contra inimicos VI.

hostibus fugacius 296. Hannibalis prudentia in exercitu regendo 297. Singularis pugna Corbis et Orsuę 298. Enesidemus maluit occidi quam commissę urbis pręsidio decędere 307. Cato 309. Hannibal rogat, ecquem imperatorum maximum arbitraretur 311. Basternę militaribus tantum studiis dediti 323. Catonis indoles 323. Eleazarus 326. Scipionis Emiliani indoles 327. Numantinorum ex desperatione pugna 336. Cymbrorum ferocia 344. Germani testes pugnę adhibent. Turpe ducunt suo

435. Malus. Bestię pessimę animi uitia 30. In templo abominatio, cumanima uitio polluitur 35. Generatio uiperarum 35. Ebrietas cordis 36. Siquis Christi non habet indumentum, nudus est 46. Inauris aurea in naribus porcę 47. Basan 71. Qui facit peccatum, de diabolo natus est 82. Qui ambulat in uiis suis pessimis 91. Ab aquilone exardescunt mala 105. Filius gehennę 172. Genus humanum diuersis fractum uitiis 186. Quorum uermis non moritur 187. Caro et sanguis 194.

exercitum contemplatus lachrymas fudit, quod de tot milibus hominum nullus ad centesimum annum esset superfuturus 95 .
Musica. Arion a delphino uectus 3 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Nobilis. Praxitelis Venus Gnidum nobilitauit 337. Eiusdem Cupido, propter quem Thespię uisebantur.

consueuerunt 82. AVLVS GELIVS Nobilis. Qui ex seruis nobilissimi philosophi euaserunt 15. Cecilius poeta fuit seruus 32. Prothagoras, acerrimus sophista, prius uecturas onerum corpore suo factitauit 33. Ventidius Bassus ex humili et ignobili nobilissimus factus 89. Nauta. Quid obseruatum in undarum motibus austro flante uel aquilone 20. Nauium genera apud ueteres 62. Transfretationem, transgressum et transgredi apud Salustium dici 63. Sparta quibus

Nobilis. Ęgyptii hominum primi 18 . Quomodo Amasis, rex Egypti, se honorandum monstrauit, quamuis esset humili genere natus 35 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS Oratio. Miletus ex qua Cadmus qui primus prosaicam orationem condere instituit 6. De uoce et cantu luscinię

HOMERVS
Hospitatur Vlisses apud Nasicam . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS

211 . De eodem et pręuaricatione Salomonis 213 . Constantius fautor Arrianę hęreseos 259 . Iulianus Apostata. Iouinianus et reliqui qui tandem digna factis receperunt. Basilidis heresis quando coeperit 269 . Contemptores uerbi Dei idolis peiores 298 . Christiani falsi 316 .
Pudicicia.

pro populo isto 352 . Dicunt prophani posse Domino precibus resistere 371 . Oratio pro omnibus 372 . Potentia. Cornu 74 . Assyrii et Basylonii longe lateque dominati 81, 85 . Potentes luxui dediti 118 . Manus pro potentia 329 . Peccatum. Grandis offensa est, postquam peccaueris, iram Domini non mereri

HERODOTVS
Pudicicia. Candaulis uxor uirum suum peremit, indignata, quod alteri nudam ostendisset 2 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS
Religio. Rhadata, oppidum Ęthiopum, in quo felis aurea pro deo colebabatur

HIGINVS
Religio. Ara in qua dii sacrificarunt priusquam Titanas inuaderent 6 . BASILIVS MAGNVS Quęre in alphabeto in fine eius operis. PLINIVS
Sapiens. Nemo mortalium omnibus horis sapit 80 . Aquilę rapta

Strabo a Lilybeo, Sicilię promontorio, classem cernebat exeuntem a portu Cartaginis. Calicrates ex ebore formicas et alia uisum fallentia fecit. Mermecides quadrigam, quam alis musca tegeret, et nauem, quam pennis apicula absconderet. Catoblepas fera et basyliscus serpens uisu necant ę 89 . Lupus, si prior hominem contempletur, adimit uocem. De oculis hominis et uisu 123 . Serpentium catulis et harundinum pullis eruti

Secretum. Libellus intra leporem latens 13 . Litterę in capite impressę 71 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS
Temperantia. Priscorum Romanorum parsimonia 177 . Vinum aqua misceri inuenit

HERODOTVS
Tempus. Annus ab Ęgyptiis in XII menses diuisus 18 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. PLINIVS
Vaticinium. Diuus Augustus leuum calceum prodidit sibi prępostere indutum, quo die seditione militari prope afflictus

utre Vlissi dati. HERODOTVS
Vrbs. Babylon a Cyro capitur 12 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis. MARTIRES CHRISTI Nerone regnante: XLVIIIII milites. Vitalis. Enodius episcopus. Torpetes. Geruasius et Protasius fratres. Priscinus. Processus et Martinianus.

Syrus. Cheramon episcopus. Philippus, imperator primus Christianus et Philippus, eius filius, Cęsar. Falnanus papa. Valerianus et Gallienus: Eugenia uirgo. XL martyres. Patroclus. Fructuosus episcopus. Augurius et Eulogius, diaconi. Perpetua, Felicitas et alii. Iouinus et Basileus, Marinus et Asterius. Lucius papa. Pontius diaconus. Priscus. Malchus. Alexander. Agabus et Secundus, episcop i. Pangratius. Pontius episcopus. Babilla uirgo. Rosina et Secunda, sorores, uirgines. Nenesius et Lucilla filia uirgo. Symphronius. Olympius. Theodolus.

XL. Victor miles. Theopompus episcopus. Donatianus et Rogatianus, fratres. Andinus cum sociis. Vrbanus papa. Cantius. Cantianus et Cantianilla uirgo. Germani: Pamphilus sacerdos, Marcellinus presbiter et Petrus exorcista. Erasmus episcopus. Quirinus episcopus. Primus et Felicianus. Basilides. Cyrinus. Nabor. Nazarius. Ruffinus et Valerius. Vitus et Modestus. Crescentius. Marcus et Marcellinus fratres. Albanus. Luceia uirgo et Ancias, eius dominus. Lucina mater. Tranquillinus. Nicostratus. Claudius. Casterius. Victorinus. Symphorianus. Seuerus. Seuerianus.

papa, Eusebius episcopus, Paulinus episcopus Treuerensis. Sub Constantino, nondum baptizato, Eusebius papa. Sub Constantio Gaudentius episcopus. Sub Constantino Arriano Martinus papa. Iuliano Apostata: Priscus presbiter. Priscilianus clericus. Benedicta mulier. Iulianus et Basilissa et alii. Pigmenius presbiter. Quiriacus episcopus. Ana et Amonius. Gordianus. Barbarus miles. Demetrias uirgo. Gallicanus. Ioannes et Paulus. Hilarianus monachus. Christina uirgo. Donatus episcopus. Theodoricus presbiter. Eustochium

militibus. Demetrius. Fidentius episcopus. Romanus et Esichius. Maximus presbiter. [Germanus]. Valeriano et Gallieno: Eugenia uirgo. XL martyres Romani. Patroclus. Fructuosus episcopus. Augurius et Eulogius, diaconi. Iouinus et Basileus. Marinus et Asterius. Lucius papa. Perpetua et Felicitas et alii. Pontius diaconus. Fontius episcopus. Felix presbiter. Rosina et Secunda, sorores uirgines. Nemesius et Lucilla filia, uirgo. Symphronius. Olympius. Theodolus. Exuperia, Maxima, Donatilla, Secunda uirgines.

episcopus. Donatianus et Gratianus fratres. Anolinus cum sociis. Vrbanus papa. Cantius, Cantianus et Cantianilla uirgo, germani. Pamphilus sacerdos. Marcelinus presbiter et Petrus exorcista. Quirinus episcopus. Artemius. Canidida. Paulina filia, uirgo. Primus et Felicianus. Basilides. Cyrinus. Nabor. Nazarius. Ruffinus et Valerius. Vitus. Modestus et Crescentia. Marcus et Marcellinus, fratres. Albanus. Lucina mulier. Tranquillinus. Nicostratus. Claudius. Castorius. Victorinus. Symphorianus. Seuerus. Simplicius. Carpophorus. Faustinus et Beatrix.

episcopus Treuerensis. Gaudentius episcopus. Paulus episcopus. Eustatius episcopus. Felix Secundus papa. Eusebius episcopus. Iulianus Apostata: Bibiana uirgo, Priscus presbiter. Priscilianus clericus. Benedicta mulier. Iulianus et Basilissa et alii. Pygmenius. Quiriacus episcopus. Anna et Ammonius. Gordianus. Barbarus miles. Demetrias uirgo. Gallicanus. Ioannes et Paulus. Hilarianus. monachus. Christina uirgo. Romanus episcopus. XI milia uirginum. Theodoricus presbiter. Eustochium uirgo. Theodorus. Donatus

comitatur Amorum,
1.4.52   Emeruit socios numen utrunque deos.
1.4.53  Illius comites efrena Licentia, Risus,
1.4.54   Vnguentum, luxus, basia, uina, iocus;
1.4.55  Huic frugi comites Probitas, Prudentia, Virtus,
1.4.56   Rursus et aethereis numina lapsa plagis.
1.4.57  Huic

4.5.15  Quid referam doctae studiosas Pallados artes
4.5.16   Atque tuas dociles plectra mouere manus?
4.5.17  Quid referam uernos spirantia basia flores
4.5.18   Quaeque magis Tyrio murice labra rubent?
4.5.19  Cetera quid referam, Pallas quibus innuba posset
4.5.20   Coniuge

4.7.13   Nec minus amplecti tua membra fugacia durum est
4.7.14   Prothea quam mediis detinuisse uadis.
4.7.15  Basia seu uolui tibi figere – labra repente
4.7.16   Sunt delibatis currere uisa genis;
4.7.17  Siue papillarum libuit tractare tumorem –

4.8.61  Nec tibi candentes dabitur sperare lacertos
4.8.62   Collaque Threicia candidiora niue,
4.8.63  Paestanosque olim redolentia basia flores
4.8.64   Quaeque magis minii labra colore rubent,
4.8.65  Cum tibi uix unum dentem superesse dolebis,
4.8.66   Instar

parcis, nunc uiolare deos?
4.10.53  Quae si seruasses 10,53 seruasses Agić: seruasset promissa, quid inde perisset?
4.10.54   Quod poterat damnum basia sola sequi,
4.10.55  Qualia dilecto siue unica nata parenti,
4.10.56   Seu dare cognatis gaudet adulta soror?
4.10.57  Haec saltem

4.10.61  Qualia et inserto certat decerpere rostro,
4.10.62   Garrula cum uerno tempore prurit auis.
4.10.63  Haec mihi fallaci rapuisti basia lingua
4.10.64   Et quae fingebam gaudia mille modis.
4.10.65  Sed quid ego accusem blandae periuria linguae?
4.10.66  

4.11.60   Porrigis et curas dedidicisse facis. 12.
4.12.1  Gaudia, libertas spatientur, basia, risus,
4.12.2   Cantus et admixto uerba iocosa sale,
4.12.3  Nec quisquam dulces frenet conuiua cachinnos:
4.12.4   Exue morosos,

4.12.38   Pulsaque lasciuis timpana rauca sonis.
4.12.39   Ipsa tuas uires Gangetica terra fatetur
4.12.40   Nigraque Bassaricis India uicta choris.
4.12.41  Non impune tuum nomen contemnitur, Euhan:
4.12.42   Pentheos irati poena cruenta docet,
4.12.43  Et

marito:
4.13.18   O quantum castae uirginis arma iuuant!« 14.
4.14.1  Da mi basia Lesbiana centum,
4.14.2  Da mi basia plura Lesbianis,
4.14.3   Da mi basia quot Catullianas

uirginis arma iuuant!« 14.
4.14.1  Da mi basia Lesbiana centum,
4.14.2  Da mi basia plura Lesbianis,
4.14.3   Da mi basia quot Catullianas
4.14.4  Possint uincere basiationes.
4.14.5  Et

14.
4.14.1  Da mi basia Lesbiana centum,
4.14.2  Da mi basia plura Lesbianis,
4.14.3   Da mi basia quot Catullianas
4.14.4  Possint uincere basiationes.
4.14.5  Et cum tot dederis, subinde nostras
4.14.6  Conturbabimus

centum,
4.14.2  Da mi basia plura Lesbianis,
4.14.3   Da mi basia quot Catullianas
4.14.4  Possint uincere basiationes.
4.14.5  Et cum tot dederis, subinde nostras
4.14.6  Conturbabimus osculationes,
4.14.7  Et rursus totidem subinde nobis

minime reformidans. Intra quod vetustum extat sacellum, nuper intimo tantum ornamento novatum, ubi Christi matris figura celeberrimis clarescit miraculis. Est quoque inferius ad forum et ad aream Veneti vexilli alligero leone signati et ad episcopium et praetorium basylica, Basylica quae miro artificio, ut arbitror, nostro saeculo surgit Iacobo maiori, Christi apostolo, dicata. Sunt et primariorum ordinum in religione constructa coenobia. Sunt et aedes nobilium civium pro Dalmatica conditione satis amplae et

Intra quod vetustum extat sacellum, nuper intimo tantum ornamento novatum, ubi Christi matris figura celeberrimis clarescit miraculis. Est quoque inferius ad forum et ad aream Veneti vexilli alligero leone signati et ad episcopium et praetorium basylica, Basylica quae miro artificio, ut arbitror, nostro saeculo surgit Iacobo maiori, Christi apostolo, dicata. Sunt et primariorum ordinum in religione constructa coenobia. Sunt et aedes nobilium civium pro Dalmatica conditione satis amplae et honestae.

cuius III° Kalendas Octobres celebratur. Supplicationes fiunt, omnes artifices, omnis nobilitas funalia afferunt et festo faventes offerunt. Et in concione nobilitas unum de plebe coetui senatus solet agregare. Et in sedis pontificalis basylica basylica Iacobus maior magna veneratur veneratione VIII. Kalendas Sextiles. Hic mirae Christi transfigurationis contemplator et orationis dominicae testis fidissimus, hic primus inter apostolos martyrii fuit assecutus coronam huiusque sacratissimum

Kalendas Octobres celebratur. Supplicationes fiunt, omnes artifices, omnis nobilitas funalia afferunt et festo faventes offerunt. Et in concione nobilitas unum de plebe coetui senatus solet agregare. Et in sedis pontificalis basylica basylica Iacobus maior magna veneratur veneratione VIII. Kalendas Sextiles. Hic mirae Christi transfigurationis contemplator et orationis dominicae testis fidissimus, hic primus inter apostolos martyrii fuit assecutus coronam huiusque sacratissimum caput foelix possidet

structis in Bossina magni exercitus copiis, quasi populabundus provincias aggreditur et sub vadis Amesię, quam Un fluvius excipit, mediam Sclavoniam transit, et sese Dalmatiam inter et Pannoniam, qua Savus influit, cautius ocludit. Deinde Liburniam superans ad imperatoris oras se contulit, duce bassa nomine Hadum, viro, ut aiunt, armis exercitato militeque veterano cumque iter pariterque prędam ad libitum peregisset iamque ad sua redire se pararet, interim Emericus de Derench, ab Ungarorum rege ad Croatię et Sclavonię partes pro banno missus, presentiens Turchiam propediem reversuram,

prouinciam rege argentum omne pauperibus diuisit. Quod ubi innotuit regi, uinctus ductus est in carcerem. Interim Gad, frater regis, elatus, cum die quarto reuixisset, testatus est uidisse se in cęlo mirabilis structurę basilicam gemmis auroque fulgentem atque audisse a Thoma regi conditam, nisi ea se ipse fecerit indignum. Rex itaque rediuiui fratris tum miraculo attonitus, tum uerbis permotus apostolum uinculis liberat, Christum prędicanti

orasset, legere coepit. Neque minus doctrinę illi unius aut alterius horę oratio contulit quam aliis multorum annorum studium. Quam autem efficaciter Hor ipse pro sua eruditione orauit, tam pro aliena Magnus Basilius, episcopus. Etenim Effren, Syrię solitario, Gręci sermonis usum a Deo precibus impetrauit, cum ille antehac non nisi Syram linguam, in qua natus erat, habuisset. Impletum est in his illud credentium signum:

post orationes et Psalmos, quasi Deo pręsente, recitabat. Quę enim per prophetas et apostolos dictante Spiritu Sancto prolata nouerat, ea non irreuerenter nec inconsyderate neque omnino inepte legenda iudicauit. Basilius ille Magnus, cum primitus mundanę philosophię studiis plurimum delectaretur, ubi deinde scientię spiritalis dulcedinem gustare coepit, illa contempsit et huic soli totum se dedit. Sunt, qui eum dicant

iterum: Suges lac gentium, et mamilla regum lactaberis. Tunc primum quidem Roma ipsa Ecclesię iugum suscepit, multo felicius iam Christo seruiens quam quondam orbi terrarum imperitans. Basilius Magnus eo quidem maior, quod iam desperatę pertinacię uirum euidentissimi tandem experimenti argumento ad credulitatem egit. Cum enim morbo grauiter affectum Ioseph, Iudeus medicus, adiens, deprehensis mortis signis,

affectum Ioseph, Iudeus medicus, adiens, deprehensis mortis signis, eum uesperi illius diei decessurum dixisset: Quid, inquit, si et alterum diem superuixero? Ille tunc Christianum fore, cum id contigisset, respondit. Igitur Basilius non uitę suę in terris producendę, sed salutis proximi cupidus, orando a Domino impetrauit exitus dilationem. Maneque hora tertia sanus de lectulo consurgens ad ecclesiam uenit ac Iudeum tanto miraculo stupentem

prędicare gentibus coepit, tanta constantia, ut sęuientes tyrannos nihil timeret et mori pro Christo cuperet, quando quidem illi ratio iam constabat beatos esse mortuos, qui in Domino moriuntur. Basilius ille Magnus, cum esset gentilis et bonarum artium apprime eruditus, inter conflictantes philosophorum sententias nihil certi asserentium nutabat, donec ab Athenis transiens in Aegyptum, explorato

nostrę sensu, Christo credere coepit. Inde reuersus Eubulum * corr. ex Eubolum pręceptorem suum de ratione uerę sapientię disputando superauit et ad Domini nostri cultum conuertit. Reperit ergo Basilius in Ecclesia, quod in Academia non poterat reperire, et discipulos docuit, quod non didicerat a magistro. Dum autem uterque Hierosolymis a Maximino episcopo baptizaretur, circumfusos lumine uiderunt, qui aderant, eaque

putabatur, ueniam supplex petiit. Tum preda restituta amouit, exercitum matureque recessit, tam deinde fauens Christianis, quam antea fauerat impietati perfidięque Arrianę. Basilius etiam episcopus uere columna ignis (ut cuidam uisum fuit) calore ęstuans charitatis, non est ueritus Valentem imperatorem increpitare, quod ecclesiam quandam, quę Christianorum iuris erat, tradidisset Arrianis.

est res, ut fidei periculum facerent. Clauserunt ecclesię fores, decernentes, ut, ad quorum precationem per se patefierent, illis eius possessio cederet. Arriani dies treis perpetuis supplicationibus in cassum orarunt. Basilius uero, postquam precatus est, leui bacillo portas tetigit dicens: Attollite portas, principes, uestras, et eleuamini, portę ęternales, et introibit rex glorię! Et statim ac si uocem iubentis sensu aurium,

iniit. Post hęc deprehendit mulier nihil prorsus Christiani moris inesse uiro: non orare, non ad ecclesiam ire, non crucis signum facere. Denique causam ab eo curiosius sciscitans plene didicit et anxia remedium quęrens Basilio episcopo rem detulit. Tunc accersitum Phaniam Basilius hortatur, ut reuerti uellet, unde per pręuaricationem recesserat, et credere et confidere in Domino. Conuersum secum domi retinuit ac pro illo orauit. Et post

Christiani moris inesse uiro: non orare, non ad ecclesiam ire, non crucis signum facere. Denique causam ab eo curiosius sciscitans plene didicit et anxia remedium quęrens Basilio episcopo rem detulit. Tunc accersitum Phaniam Basilius hortatur, ut reuerti uellet, unde per pręuaricationem recesserat, et credere et confidere in Domino. Conuersum secum domi retinuit ac pro illo orauit. Et post quadraginta dierum ieiunium multasque interea Sathanę

quadraginta dierum ieiunium multasque interea Sathanę insultationes eduxit; ut purgatum reconciliaret Ecclesię. Ibi frequenti clero plebeque urbis astante uoces terribiles auditę frementium ac lamentantium demonum aduersus Basilium, quasi raptorem alieni serui. Sed eo iubente etiam chyrographum inuiti restituunt. Quo discisso apparuit deletum esse Phanię crimen. Ita per mulierem fidelem uir infidelis saluatus est et, qui desperauerat, episcopi

oratione serpens procul effugatur, et Audax sanus errigitur. Christianorum enim conuenit pietati eos, a quibus offensi sunt, defendere pro uiribus ac tueri nec ab uno lędi permittere. Potamiena uirgo Alexandrię passa Basilidi pręfecto, a quo omnia pene tormentorum genera in suo exceperat corpore pro Christi nomine, postquam ad Dominum cum palma migrasset martyrii, per uisum apparuit et coronam, quam ei a Domino impetrauerat, si credere

fatigatus sitiret et arentis loci solum nullis rigaretur aquis, preces ad Deum fudit, uirga humum percussit atque inde fons emanauit, cuius potu refocillatus iam confidentius ad martyrium cucurrit. Basolus quoque, Rhemensis abbas in Gallię partibus dum montem solitarius incoleret nec aquam haberet, Deum precatus fontem de rupe manare fecit, qui etiamnum fluere dicitur. Beatus etiam Franciscus, dum rustici cuiusdam

imperauit, ne illum tangerent. Mira res! Canes obedierunt, aper discedere noluit et, cuius benignitate se seruatum agnouit, eidem ueluti iampridem mansuefactus humiliter adhesit. Eadem fera ad Basoli, Rhemensis abbatis, cęllam confugiens, pedibus eius prouoluta sic in tuto fuit, ut canes, qui magno cursus impetu iam tergo fugientis imminebant, repente subsisterent. Tunc Attila uenator rem admiratus, prędium, quod

sed tantum seruitio eius usus, quo probaret, posse se ab ipso poenas exigere, si uellet, cuius dorso potuit tam imperiose insidere. At etiam timidissimum animal cerua, dum uenatorum tela saucia fugeret, ad Bassianum, Laudensem episcopum, se recepit. Qui persequebantur, miraculo obstupefacti stetere. Quidam uero licentius accedens, eam de manu episcopi erripere uoluit, sed ipse pręreptus a diabolo uexari coepit.

nuptiali thoro iunctos nuptiale opus, cum tandiu simul uixissent, exercere nunquam uoluisse. Magnum utrunque miraculum, sed multo maius mentem castam habere quam illęsum corpus. Hoc idem in Iuliano, Antiocheno martyre, et Basilissa uirgine mirari licet, qui nuptiis inter se celebratis, cum Iulianus continentię uotum suscepisset, brumę tempore rosarum ac liliorum fragrantiam in cubili collocati senserunt. Stupescentique puellę sponsus dixit

cui dicata est. Huiusce propositi pariter et constantię fuere Dorothea passa Cęsareę, Euphemia Chalcedone, Iuliana et Dula Nicomedię, Euphemia, Dorothea, Tecla, Erasma Aquileię, Susanna, Basilla, Domicilla, Anastasia, Felicula, Daria Romę, Victoria Tiburi, Valeria Lemouici, Ursula cum undecim milibus uirginum Colonię. Hę et alię tum in iis, tum aliis orbis partibus, multę nuptiis
uirginitatem, uitę

se conficeret, die tandem quinto de cęlo sibi a Domino dictum audisse: Tua opera, o Andrea, Nicolaum, quem amiseram, inueni. Quotus quisque est, qui sic suum lugeret delictum ut apostolus alienum? Basilii quoque Magni studio atque industria is, qui diabolo se mancipauerat, peracta poenitentia liber euasit. Coacti sunt maligni spiritus reddere chyrographum, quo ipsum sibi deuinctum tenuerant, cum poenitentem tenere nullo

peracta poenitentia liber euasit. Coacti sunt maligni spiritus reddere chyrographum, quo ipsum sibi deuinctum tenuerant, cum poenitentem tenere nullo modo possent. Et factus est Dei seruus, qui fuerat diaboli. Ita et Basilius ouem de faucibus lupi erreptam gregi Ecclesię reddidit et proximi salutem lucrum suum fecit. Mutius abbas cuidam iam animam agenti Deum precatus trium annorum spacium ad poenitendum impetrauit sanumque secum ad

nihil de foeminis dixisse arguamur, tametsi omnia fere, quę ad uirtutem spectant, utrique sexui communia sint, unum tamen earum exemplum promam. Ferunt mulierem quandam peccata sua in uolumine descripta Basilio Magno porrexisse, supplicantem, uti pro eorum remissione Deum deprecaretur. Orauit ille, et omnia deleta apparuere pręter unum cęteris grauius. Cuius causa dum ad Effren eremitam missa mulier nihil

supplicantem, uti pro eorum remissione Deum deprecaretur. Orauit ille, et omnia deleta apparuere pręter unum cęteris grauius. Cuius causa dum ad Effren eremitam missa mulier nihil profecisset, inde rediens Basilium iam diem suum obisse comperit fleuitque hubertim. Mox chartam illam super iacentis pectus deponens cum tandem sustulisset, id quoque in ea, quod residuum erat, abolitum deprehendit. Hinc nosse licet,

moribus nos esse oportet, cum etiam perfectioris uitę uiri in ea re aliquando lapsi fuisse ferantur. Effren eremita columnam ignis ad cęlum usque porrectam uiderat audieratque talem esse Magnum Basilium episcopum. Et hac uisione illectus Cęsaream uenerat, ut tantę ęstimationis hominem oculis quoque consyderaret. Sed cum solenni Epiphanię die pontificali pompa in magno clericorum coetu fulgentem conspexisset, ipsum

ergo se et peccatum confitens ueniam petiit atque ita iam deinde, ut erat, de ipso deffinire coepit: quanto scilicet exteriori apparatu elatior uideretur, tanto interius humiliorem esse. Alium quoque eremi cultorem in Basilio deceptum tradunt. Qui cum festo quodam die in ecclesia multo compositum ornatu atque in loco editiore sedentem cerneret, non hoc (ut quidem debebat) episcopali dignitati imputauit, sed cuidam inanis glorię fuco atque

dignitati imputauit, sed cuidam inanis glorię fuco atque oblectamento. Quamobrem uoce ad se de cęlo lapsa audiuit multo plus ipsum uoluptatis capere solere felem bestiam, quam in cęlla habebat, manu demulcendo quam Basilium episcopum sacris indumentis se ornando. His exemplis docemur non ex signis, quę foris apparent, animum, qui intra hominem latet, iudicare debere, eius pręsertim, quem multorum opinio commendat, sermo celebrat,

Nunc eandem ipsam Virginem supra omnes lutidam ac sublimem iuxta se ostentat et ueram matrem prę cęteris honorando confitetur, ut uos tantę prauitatis arguat et in tenebras exteriores mittat. Vos quoque, Manichee, Martion, Basilides, qui prophetas et Legem non accepistis, ecce prophetę et Legis obseruatores una cum Euangelii professoribus communi beatitudinis gloria illic collucent. Quoniam ipse angularis lapis Christus parietem ad parietem

5.4  Multa sodalitio more sonabat amor:
5.5  Ille suam recitare mihi iucundus amicam,
5.6  Qualia contulerat basia quotue sibi;
5.7  Felices in amore moras, liuentia colli
5.8  Stigmata, Cecropiis labra refusa fauis;

39.16  Cuius in extremo funere seruus ero,
39.17  Te manet, acceptam perstringet et aurea labris
39.18  Adiciens roseis basia multa dabit.
39.19  Tum leget et releget formoso saepius ore
39.20  Te meus aeterno tempore factus amor.

Quod si non primus, Marce, secundus eris. 64. in laudem Symonides Basantii
64.1  Iupiter horrendo celebratur fulmine, Mauors
64.2  Cuspide, dulcisona pulcher Apollo lyra;

et ita deinceps. Sed quid in his moror? Communem disputationem pariter uniuersi accipite et uestri simul ac mei ingenii memineritis.
Domus nobilium Epidaurinę siue Rhagusinę ciuitatis: quę in hoc libro inducuntur disputantes uidelicet. Basilei Babalii Benesii Bincioli Boni Bondii Bocignioli Buchii Cabogi Crocii Calistii Gradii Georgei Gotii

Euseb. Chron., lemm. ante A. D. 196 [= 195] (M. Aurelius Caracalla) Marcus autem Aurelius filius eius fuit eique successit in regno, cognominatus Caracalla. Sed ante hac Bassiano nomen fuit. Porro pater eius per quietem monitus fore ut Antonino successore moreretur, Marci Aurelii Antonini cognomen ferre dedit. Cf. SHA, Sev. 10,4 11.3. Laudis amborum

99. A 79v/2; cf. CIL III 2922 HVMAGI MELLIA ANNIANA IN MEMOR. Q. LEPICI. Q. F. SERG. BASSI MA- RITI SVI EMPORIVM STERNI ET ARCVM FIERI ET STATVAS SVPERPONI TEST. IVSS. EX. LLS. . DCD. XX. P. R. 99.1. IN MEMOR. In memoriam Quinti Lepici, Quinti filii, Sergii Bassi.

SERG. BASSI MA- RITI SVI EMPORIVM STERNI ET ARCVM FIERI ET STATVAS SVPERPONI TEST. IVSS. EX. LLS. . DCD. XX. P. R. 99.1. IN MEMOR. In memoriam Quinti Lepici, Quinti filii, Sergii Bassi. TEST. IVSS. Testamento iussit. Ex sestertiis centum milibus. P. R. Ponderis Romani uel pecunię Romanę. 99.2. Emporium sterni, id est forum mercaturę Ipse ex uernale (?)

Iordano nomine 3 Venetiis agenti sexto iam circiter abhinc anno tum videlicet, cum ego ex gymnasio Patavino 4 in patriam redirem, ut quaedam opuscula Ioannis illius Pannonii, 5 pro quorum impressione et ego tunc et Manutius (Bassion, 1449–Venice, 1515), Humanist, an emblematic printer of the Renaissance. On his Hungarian connections see: Gerézdi Rabán, Aldus Manutius és magyar barátai, Magyar Könyv szemle, 1945, 38–98. More on his life: Julius Schück, Aldus Manutius und seine Zeitgenossen in Italien und

appointed to the position in 1508 by Szatmári himself, died in 1515. Bishop of Pécs György Szatmári and his home town Kassa won advowson of Provostship of Jászó and the right to elect the Provost on 9 June 1508. The convent, however, also clinged to the right of free election of the Provost based on their privileges upheld by Vladislaus. After the death of Pál Jászai, the convent elected Gergely Karácsondi Provost. Karácsondi was later confirmed by Szatmári himself as Provost. The document about this is dated 23 September 1515. (Compare: MOL DF 269210) Regarding the Jászó

Közlemények, 1983, 48–58. 2  János Lászai (Lazo, 1448?–Rome, 17 August 1523), Humanist, poet, member of the Gyulafehérvár chapter, Archdean of Telegd. He had a chapel built in the Gyulafehérvár cathedral in Renaissance style in 1512. Hungarian confessor of the St. Peter’s Basilica in Rome from 1517 until his death. More on Lászai: V. Kovács Sándor, Egy epigrammaköltő a Jagell-korban = Eszmetörténet és régi magyar irodalom. Tanul mányok, Budapest, 1987, 396–427. 3  Imre Kálnai (1493?–1544), Humanist. He finished his lower school between 1505–1510

sed in his quoque parva est spes ponenda, si Deus pacem aut indutias inter principes non posuerit, tota salutis communis ratio in hac una re posita esse videtur. [2.] Ex Croatia habemus ex litteris comitis Spalatiensis ad illustrissimum dominum Venetorum 4 V. Februarii datis Bassam sive Zanzacum Boznae iam praemisisse non parum peditum numerum ad obsidendum Clyzium 5 subsecuturum ipsum quoque brevi cum valido equitatu. Habuerunt Veneti et ex Constantinopoli litteras VIII. Ianuarii datas Turcum facere ingentes apparatus et terra et mari,

collection of the Vatican Library (BAV, Ottob. Lat. N. 2746. 44–46.), so it is, too, a replica, and is certainly not identical with the one György Pray, who was first to publish the letter, used. The manuscript in the Vatican is severely damaged, and the defects often make it senseless, so the basis for the present publication is the text published by Pray. In spite of this, I indicate all the differences from the manuscript in the Ottoboniana collection. 2  The castle of Ostrovica (Croatia) was overtaken by the Turks in September 1523. 3  The Turkish army kept Klissa, the important

Louis so that he can obtain some substantial benefice. Serenissime Princeps et Domine, Domine mihi Clementissime. Post servitutis meae perpetuae in gratiam Vestrae Maiestatis humillimam commendationem. [1.] Supervenerunt repente nova satis adversa: Bassam illum praefectum Cayri, qui a Turca defecerat, a suis esse obtruncatum. 2 Quae nova venerunt ex Constantinopoli et habentur pro certissimis. Fui hodie, quae est V. Maii, pro hoc cum Sanctissimo Domi 35  Principem Ferdinandum del.

nostra subditorumque et procerum nostrorum negotia, quae incident, nobisque ea, quae nova emergent, scribere per omnem occasionem non gravare, ut et tua erga nos merita et nostrum vicissim in te favorem reddas in dies cumulatiorem. Datum. 1  The letter can be dated based on Statileo’s legation and the return of Brodarics to Rome. Statileo went to Cracow as an envoy in the spring of 1525 and got an answer from the Polish King on 12 April (see AT VII. 241). Brodarics left for Rome in late February 1525. On 5 March he was still in Pécs (he got a letter of

non est illa quidem adhuc penitus sublata sed certe non parum diminuta. Venerunt nova de Constantinopoli, quae Vestra Maiestas intellexisse potuit. Milites prae torianos, quos Ianyczeros vocant, seditione facta, quod augeri sibi stipem annuam postu labant, plures domos et inter ceteras Imbraym bassae et nonnullorum aliorum diripuisse atque in praedam vertisse, adortos deinde locum, in quo thesaurus imperatoris servatur, eum locum expugnare non potuisse, imperatorem aegre tandem seditione oppressa coactum id facere, quod milites postulaverant. Haec pro re vera et certa huc scripta

(1494–1557), daughter of Gian Galeazzo Sforza and Isabella of Aragon. Wife of Polish King Sigismund from 1517. More on her life: Władisław Pociecha, Królowa Bona (1494–1557) I–IV, Poznań, 1949–1958. 2  The manuscript in the Naruszewicz Collection served as the basis of publication. Since this is a replica from the 18th century, I gave variants of the text published in volume VII of Acta Tomiciana in the critical apparatus, because that one is based on a codex from Kórnik from the 16th or 17th century. According to Władisław Pociecha (Władisław

Poznań, 1949–1958. 2  The manuscript in the Naruszewicz Collection served as the basis of publication. Since this is a replica from the 18th century, I gave variants of the text published in volume VII of Acta Tomiciana in the critical apparatus, because that one is based on a codex from Kórnik from the 16th or 17th century. According to Władisław Pociecha (Władisław Pociecha, Królowa Bona... 545.), this letter has a replica in the Czartoryski Library, on page 62 of manuscript 3645. However, in the catalogue of manuscripts in the Czartoryski Library the

et Sorgi celebres et Aranea proles,
7.3.407  Et Zamanna domus, Crucii dictique Bobales,
7.3.408  Buccinolum Restique genus, Palmotaque, gensque
7.3.409  Volcia, Lucarei, Lucę, Sarracha, Bassellus,
7.3.410  Et Martinusia cum gente Cabusius, et uos,
7.3.411  Bucca, Malasconę, Proculi, Binculla, Getaldi,
7.3.412  Et cum Theodosiis Prothanelli. Has hostis et aeui
7.3.413  Relliquias habitura

Quid mali portendant nescio, tamen altera sese in partes orientis altera in meridiem iaculatur. Sunt qui dicant Imperatori Turcae mortem nunciari, nam eiusdem coloris est quo et stella, hoc est chryseus. Ita graviter aegrotat, neque Turcae a tumultu temperant. Duos etiam ex libertis quos Bassalarios vocant qui vestibulo regis assident et ad ipsum res quotidianas referunt a tribunali suo motos exauctoratosque crebri rumores dissipant et Arsacis Alisophi oratores non admissos. Reliquum est ut me Marino Barbo et Traiano Bollano meis patronis commendes.

A puncto x. ducatur linea ad a.b. lineam, quam secet in puncto m. taliter, quod latus m.x. sit aequale lateri x.r. trianguli r.x.m. Item in alia distantia vel fluxu ipsius x. a puncto a. versus b. fiat unus triangulus simili modo, cuius basis secabit lineam a.b. in puncto n. qui triangulus erit x.r.n. Tunc arguo sic: omnium duorum triangulorum, quorum duo latera unius fuerint aequalia duobus lateribus alterius et angulus unius respiciens ipsam basim, fuerit maior angulo alterius respiciente basim, necesse est, quod basis

vel fluxu ipsius x. a puncto a. versus b. fiat unus triangulus simili modo, cuius basis secabit lineam a.b. in puncto n. qui triangulus erit x.r.n. Tunc arguo sic: omnium duorum triangulorum, quorum duo latera unius fuerint aequalia duobus lateribus alterius et angulus unius respiciens ipsam basim, fuerit maior angulo alterius respiciente basim, necesse est, quod basis trianguli habentis angulum maiorem etiam sit maior basi trianguli habentis angulum minorem respicientem ipsam basim per 24. propositionem primi Elementorum Euclidis. Sed angulus r.x.n. est minor angulo r.x.m. quia

unus triangulus simili modo, cuius basis secabit lineam a.b. in puncto n. qui triangulus erit x.r.n. Tunc arguo sic: omnium duorum triangulorum, quorum duo latera unius fuerint aequalia duobus lateribus alterius et angulus unius respiciens ipsam basim, fuerit maior angulo alterius respiciente basim, necesse est, quod basis trianguli habentis angulum maiorem etiam sit maior basi trianguli habentis angulum minorem respicientem ipsam basim per 24. propositionem primi Elementorum Euclidis. Sed angulus r.x.n. est minor angulo r.x.m. quia est extrinsecus ad ipsum per 16. et 36. primi

cuius basis secabit lineam a.b. in puncto n. qui triangulus erit x.r.n. Tunc arguo sic: omnium duorum triangulorum, quorum duo latera unius fuerint aequalia duobus lateribus alterius et angulus unius respiciens ipsam basim, fuerit maior angulo alterius respiciente basim, necesse est, quod basis trianguli habentis angulum maiorem etiam sit maior basi trianguli habentis angulum minorem respicientem ipsam basim per 24. propositionem primi Elementorum Euclidis. Sed angulus r.x.n. est minor angulo r.x.m. quia est extrinsecus ad ipsum per 16. et 36. primi Euclidis: quod autem sit

erit x.r.n. Tunc arguo sic: omnium duorum triangulorum, quorum duo latera unius fuerint aequalia duobus lateribus alterius et angulus unius respiciens ipsam basim, fuerit maior angulo alterius respiciente basim, necesse est, quod basis trianguli habentis angulum maiorem etiam sit maior basi trianguli habentis angulum minorem respicientem ipsam basim per 24. propositionem primi Elementorum Euclidis. Sed angulus r.x.n. est minor angulo r.x.m. quia est extrinsecus ad ipsum per 16. et 36. primi Euclidis: quod autem sit extrinsecus, patet: si accipiatur triangulus x.c.x. et

quorum duo latera unius fuerint aequalia duobus lateribus alterius et angulus unius respiciens ipsam basim, fuerit maior angulo alterius respiciente basim, necesse est, quod basis trianguli habentis angulum maiorem etiam sit maior basi trianguli habentis angulum minorem respicientem ipsam basim per 24. propositionem primi Elementorum Euclidis. Sed angulus r.x.n. est minor angulo r.x.m. quia est extrinsecus ad ipsum per 16. et 36. primi Euclidis: quod autem sit extrinsecus, patet: si accipiatur triangulus x.c.x. et producas latus eiusdem scilicet x.n. in m., cuius angulus r.x.m.

quia est extrinsecus ad ipsum per 16. et 36. primi Euclidis: quod autem sit extrinsecus, patet: si accipiatur triangulus x.c.x. et producas latus eiusdem scilicet x.n. in m., cuius angulus r.x.m. est extrinsecus: quod est intentum. Tunc ultra: angulus r.x.n. est minor angulo r.x.m., ergo basis r.n. est minor basi r.m., ergo linea r. non aequidistat, quia ex una parte est proximior quam alia. Et sic probatum est, quod linea a.b. et linea r. non aequidistant . Tertium

ad ipsum per 16. et 36. primi Euclidis: quod autem sit extrinsecus, patet: si accipiatur triangulus x.c.x. et producas latus eiusdem scilicet x.n. in m., cuius angulus r.x.m. est extrinsecus: quod est intentum. Tunc ultra: angulus r.x.n. est minor angulo r.x.m., ergo basis r.n. est minor basi r.m., ergo linea r. non aequidistat, quia ex una parte est proximior quam alia. Et sic probatum est, quod linea a.b. et linea r. non aequidistant . Tertium etiam faciliter

annos adhuc indolis singulare praebuit experimentum. Nam cum legatione fungeretur apud immanissimum Turcarum Imperatorem missus ab Illustri Despoto qui prope Danubium regnabat et ejus Collega vir, princeps esset Michael Angelus, Machumi Bassae frater (quod nomen est proximae secundum Imperatorem dignitatis) quinque cum quadraginta millibus aureorum pertinaciter flagitantibus Turcis (tanta enim summa vectigalis paciscendae pacis gratia fuerat allata) nec nisi suspecta pax et insidiosa confoederatio, nec aequis conditionibus ad

Bibliographia locorum inventorum

Crijević, Ilija (1463-1520) [1484], Carmina e cod. Vat. lat. 1678, versio electronica (, Dubrovnik), 7675 versus, verborum 46525, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - lyrica; poesis - epica] [word count] [crijevicarm1678].

Šižgorić, Juraj (c. 1445-1509?) [1487], De situ Illyriae et civitate Sibenici, versio electronica (, Šibenik), Verborum 3721, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - descriptio; prosa oratio - chorographia] [word count] [sisgorgdesitu].

Divnić, Juraj (1450?-1530) [1493], Epistula ad Alexandrum VI Georgii Difnici Dalmatae episcopi Nonensis, versio electronica (), Verborum 2068, Ed. Olga Perić [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [difnicgepistalexvi].

Marulić, Marko (1450-1524) [1496], De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica (, Split), Verborum 186963, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarinst].

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Dragišić, Juraj (ante 1445 – 1520) [1499], De natura angelica, libri principium, versio electronica (), 1777 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - tractatus] [word count] [dragisicjang].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], De Epidauro, versio electronica (, Dubrovnik), 573 versus, verborum 3825, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - epica] [word count] [crijeviepidauro].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], Epistula ad Marinum Bonum (1506), versio electronica (, Dubrovnik), versus 6, 432 verborum, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - epistula; poesis - versus intertexti] [word count] [crijeviepist1506].

Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report