Your search found 2742 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1901-2000:

10 Me tua, quae nostris est inconsulta palaestris
6.188  Pertraxit pietas: animae fraudare palatum
6.189  Sanctum reris opus, sacri quam saepe fatigas
6.190  Esurie panis? postquam te augusta sacravit
6.191  Purpura, praetereunt multi, qui coelitis Agni
6.192  Intermissa tibi dicunt altaria, soles:
6.193  Nunquam vera mihi visa est, placuitque

praetereunt multi, qui coelitis Agni
6.192  Intermissa tibi dicunt altaria, soles:
6.193  Nunquam vera mihi visa est, placuitque dolosa
6.194  Haec pietas: et quem tanti reverentia panis
6.195  Corripit accessum; color est, quem nostra procurat
6.196  Desidies: quas adversus timor obiicit umbras,
6.197  Sincerus contemnit amor; qui primus in ista

6.224  Mutasti votis; quanto fervore tremendam,
6.225  Qua pietate, quibus lacrymis accesseris aram:
6.226  Urgebatque novos hodie libata Synaxis
6.227  Suspirare dies; divini panis orexis
6.228  Tanta fuit, tanta interno dulcedo palato.
6.229  Vis rear, externo Tyrii splendore laboris,
6.230  Pectoris occultum passus languescere lumen,

Nympha.
6.257   13 Nunc age, sublimes reduci dilecta triumphos
6.258  Instrue Parthenope: fortis tua maenia victor
6.259  Intrat, adorando pugnans pro pane strategus.
6.260  Caietane tibi quem Vaticana laborem
6.261  Purpura, quod Latii iactura notabilis ostri
6.262  Suasit iter; publico iam thure Latina rependit

expediat regnis adscribere cives.
6.554   26 Non ignota loquor: mihi tota Britannia testis:
6.555  Gallica sacrilegas ostendunt lilia fraudes;
6.556  Pannonici testis praesens est ira Gradivi:
6.557  Testis adhuc propria fumans Germania clade;
6.558  Et Morini testes, testis Mosa, Moldava testis,
6.559  Exitio humani generis, quos haeresis

Ludovicus XIV. Galliae Rex.
6.633  Sed non vanus adhuc maiora encomia vates
6.634  Concipio: secura tuis cum Lilia regnis
6.635  Iam vireant; pansis pelago quoque Gallica signis
6.636  Lilia, palmifera Victor plantabis Idume.
6.637   29 Quis fuit, impavidus quando iuga regis Iberi

Gangetica flamma.
6.930  Sed prius edomitum lethi quam frigore corpus
6.931  Deficeret; vitae quae danda in margine mandat
6.932  Adiumenta fides, vitalis fercula panis
6.933  Non segnis poscit: quod mox a fratribus aegro
6.934  Delatum vitae sumit dum gutture pignus
6.935  Triticeis velatum umbris, qualem hactenus Agnum

De Athen. praest. suggillatum reperio, quòd nimirum antitheta, isocola, similiterque desinentia conglutinans, et tantùm non dolabris verborum circuitiones complanans ac laevigans, tres penè Olympiadas in Panegyricâ pertexendâ oratione insumpsisset, quanto Pericles tempore Propylaea atque Hecatompedum struxerat. His igitur alijsque de causis persuaderi mihi tandem sum passus, ne limam hìc diutiùs contererem, praesertim cum aliqua (vtinam non Suffeniana) spes affulgeret,

in tua praemia census
1.169  Seposuit: nullum non surgere iussit arenâ,
1.170  Quae bellatoris frontem victricibus vmbris
1.171  Tergerent, palmas: tua signa anteîre, malignos
1.172  Perrumpentem obices, pandentemque ossia fatis,
1.173  Poenituit nunquam: tibi dum constatiùs haeret;
1.174  Visa sui est oblita, et sors propre desijt esse.
1.175  Mitte queri. Capiunt vnum laxissima centum
1.176  Regna virum. Si

opulentia rerum,
1.189  Haud tota haec, spatijs immanè vagantibus, vltra
1.190  Noti Orbis cumulum toties geminata, recentum
1.191  Mundorum series sat erit. Post omnia victa
1.192  Terrarum, pelagique, nouus pandetur auaris
1.193  Limes inexhaustus votis: plura vsque videbis,
1.194  Quae, lacrymans, hominum sorti impermissa, requiras
1.195  Suspicies caelum, et, gemitu testante dolorem,
1.196  Heu miserum! dices:

cui modus est natura volendi.
1.440  Iugera Niliacis, esto, certantia regnis,
1.441  Et Phrygios census sors inuidiosa negarit;
1.442  Quid refert minimum cupienti? Nullus Hydaspes
1.443  Guttura te centum pandentem immania, nullus
1.444  Gurgite vel toto Tagus impleat: ille vocabit
1.445  Se saturum, breuibus modò par sit copia votis.
1.446  17. Vna igitur si Mortali sors maxima, velle,

1.680  Nil dubitem. Vani sumptus. Iactamus arenis
1.681  Semina, fallaces messuri denique ventos,
1.682  Ieiunamque famem. Frustra tot vellera, frustra
1.683  Corticis Eoi lacrymae Panchaeaque thura.
1.684  Fragrantes nebulas, irrisaque vota procaces
1.685  Diripunt Zephyri, nec inanivus hostia Sacris
1.686  Vlla litat. Non hinc (experti credite) non hinc
1.687  Dulcia quaesitos retulisse

diuite luxu
1.718  Regnantûm trabeis, et acu Babylonide pictis
1.719  Obuia Cinyphij subtemina bardocuculli,
1.720  Aut malè consutis, et hiantibus vndique, discors
1.721  Ipse sibi, pannis gelidi centunculus Iri.
1.722  27. Illud at exigui discrimina fortè rependat
1.723  Hac allata tenus pretij, fortuna quòd vni,
1.724  Pauperior quamvis, domino se mancipat, Orbem

nego vos, Croesi, iucundiùs, et vos
1.808  Darij, tempestiuos seu ducere somnos
1.809  Veste super Coam, tumidam seu mergere in aluum
1.810  Fercula regnorum pretijs extructa; secundo
1.811  Addita quàm pani messor lacrymosa trucidet
1.812  Allia, stramineoque cubet resupinus aceruo.
1.813  31. Nempe suum mensis genium non rara saporum
1.814  Scitamenta, vel externo procul Orbe petiti

animus malè digerat iras;
1.1148  Pythagorae ceu discipulus, mutire caueto:
1.1149  Quin sorti rebusque tuis gratare, quòd vna
1.1150  Pars tantùm sublata, quòd hostis cuncta pepercit.
1.1151  Eripere, et pannos misero, vitamque remisit.
1.1152  Tam violens, furibunda, humani nescia sensùs.
1.1153  Diuitiarum est conditio, naturaque: legum
1.1154  Sic tabulas, iusque omne, sibi lex ipsa, reuellit.

Picturae genus est, aliâ de parte aliâque
2.158  Quod diuersa Sui praebet spectacula. Dextro
2.159  Si lateri assistas; en Mirmillonis imago
2.160  Districto mucrone ferox. Laeuâ aspice; scurram
2.161  Pantolabum, gestu cernes, vultuque facetum:
2.162  Rectâ dêinde sacer qui fronte videbitur heros,
2.163  Proteus haud mendax artis, seque illa, vel illa
2.164  In personarum subitò discrimina vertet.

2.1069  Terribiles laruae, et vani simulacra furoris.
2.1070  45. Hac etiam Veri ignarâ e caligine caecus
2.1071  Non semel ille oritur terror, quem prisca Vetustas
2.1072  Panicon authoris Panos de nomine dixit,
2.1073  Attonitas vrbes, vulgique trementia corda
2.1074  Saepe repentinis rumoribus externantem.
2.1075  Qualis in armiferâ Rheni statione Quiritûm
2.1076  Implicuit

2.1069  Terribiles laruae, et vani simulacra furoris.
2.1070  45. Hac etiam Veri ignarâ e caligine caecus
2.1071  Non semel ille oritur terror, quem prisca Vetustas
2.1072  Panicon authoris Panos de nomine dixit,
2.1073  Attonitas vrbes, vulgique trementia corda
2.1074  Saepe repentinis rumoribus externantem.
2.1075  Qualis in armiferâ Rheni statione Quiritûm
2.1076  Implicuit turmas, vinclis cum

liceat temone Iugales. EVTHYMIAE Liber Tertius
3.1  1. Pergite, magnanimis dum non inuitus Apollo
3.2  Pandit iter Coeptis, Sophiae Verique beatos
3.3  Humanum genus ad fontes deducere, Musę.
3.4  Hic dignus vobis labor, hęc pulcherrima vestri,
3.5  Primaque lex operis. Semperne immitia bella,
3.6  Et piceo

Semperne immitia bella,
3.6  Et piceo saturi Phlegetonte Cupidinis ignes
3.7  Carmen erunt? Viduas platanos, laurosque comantes,
3.8  Et Paphias tantùm myrtos Heliconia gignent
3.9  Culimna? Lethiferis nusquam panacea venenis
3.10  Auxilium? Nusquam Fortunae vulnera praesens
3.11  Dictamnus lenire, melampodiumque, pyrethrumque,
3.12  Et maluae, et tamarix, Aeaeaque pharmaca contra
3.13  Moly laborifero fidum tutamen

aegris euellere fibris
3.61  Hactenus experto, superest maeroris iniqui
3.62  Vulnera iam fouisse, et quêis felicibus armis
3.63  Strenua se medio tegat in certamine virtus,
3.64  Pandere: collatis quoties Mars vndique signis
3.65  Incubuit, volitantque hostilia spicula circùm,
3.66  Et varij luctus, et plurima mortis imago.
3.67  Magnae molis opus. Fortem nam fingere, belli
3.68  Dum

sunt et nobis feralia, Thebas
3.304  Quae valeant, et quae solari, exempla, Mycenas.
3.305  Testis, qui Geticum, subitus fragor, increpat axem,
3.306  Pulsaque terrifico Byzanti Regia motu.
3.307  Pangeas trepidare niues, Rhodopeaque saxa,
3.308  Et dubijs video nutantem rupibus Aemum.
3.309  Insonuere poli: diroque à littore cursum
3.310  Territus in sese reuocans, fugientibus vndis
3.311  Vix non

mansurae gaudia pacis.
3.1376  Sola igitur praesens animi fidumque leuamen
3.1377  Rebus in aduersis Ratio: conuellere sola
3.1378  Indomitos imo poterit de pectore luctus.
3.1379  Numinis haec sacrum munus, panaceaque, nullam,
3.1380  Non facilis pepulisse luem: hac immania quaeque,
3.1381  Veriùs, Herculeae ficto quàm robore clauae,
3.1382  Monstra cadunt: Phrygij haec mirabilis illa tyranni
3.1383  Dextera,

festa ad ludibria versis,
4.637  Inter seque, velut restim saltantibus est mos
4.638  Transmisisse, datis, choreas per libera passim
4.639  Aequora cum laetis plaudent Tritonibus vdae
4.640  Nereides, Panope, Xanthoque, et glauca Lycoris,
4.641  Opisque, Clioque, Pherusaque, Cymothoeque.
4.642  Tu quoque, stulta odij, quìd Caelum in praelia poscis;
4.643  Humenti quìd nimbo, et opacis, Terra, laboras

Hactenus externae contra molimina sortis,
4.917  Et sceleris rabidos mentem firmauimus ausus:
4.918  Naturae propiora sequar iam vulnera. Primum,
4.919  Nec mora, Boeoti crassus stupor ingenij se,
4.920  Pancratio factis ceruicibus, auriculisque
4.921  Tempora vix non tota hinc, inde vmbrantibus, offert.
4.922  Margitae faciem agnosco: nec forma repugnat
4.923  Interior. Socij vix effundere quadrigas

aut mobilis aer
4.1229  Luminibus praebere queant spectacula? Formas
4.1230  Non humiles, pingui consecrataque corpora limo
4.1231  Cernimus; augustae species, diuinaque Caeco
4.1232  Panduntur simulacra. Angusto limite noster
4.1233  Clauditur obtutus; sepiri nescius vllis
4.1234  Finibus immensi volat ille per auia Mundi.
4.1235  Fas oculis tantùm praesentia tangere; saeclis

4.1440  Nec longè est, tantos quae finiat, hora, dolores.
4.1441   76. Verùm, age, nil miserum terreni corporis hospes
4.1442  Vita ferat; quantum vel sic, rogo, mortis habendum
4.1443  Munus erit, vitae quòd caelitis ostia pandens
4.1444  Ereptos terris animos inducit olympo?
4.1445  Non toti (procul ex animis temerarius error:
4.1446  Stulta quìd immerito sese mens funere damnet?)
4.1447  Non toti

igitur scelus in poenas, ad gaudia totus
5.621  Quàm potuit Caesar: tantique superbus honore
5.622  Imperij, visus terrarum Numen, et Orbis
5.623  Fatum vnum, placidae iucundo munere pacis,
5.624  Quo neque pannosi faex indiget vltima vulgi,
5.625  Infelix meritò, et nulli miserandus, egebas.
5.626  Talibus (I, lentam, i, Nemesim, gens impia, ride)
5.627  Supplicijs miserum exercent sua crimina pectus.

Excitae varijs tot partibus Orbis,
5.1450  Tam diuersa procul nactae cunabula gentes
5.1451  Vno Danubij ad ripas iacuere sepulcro,
5.1452  Foedum alijs aliae glomeratâ in strage sepulcrum.
5.1453  Pande triumphales portas (non improbus vltra
5.1454  Inclusae trepidis ceruicibus imminet hostis)
5.1455  Austriaci arx Tarpeia Iouis. Fas ire per altos
5.1456  Innumerae caedis cumulos: fas barbara castra

5.1500  Fata semel cursus, torrente refunditur aluêo,
5.1501  Perrumpitque obices, secumque morantia quaeque
5.1502  Conglomerat, nec, quid sint ripae, aut littora, nouit.
5.1503  Iamque adeo exundantem armis non Pannonis ora,
5.1504  Non Dacus, Mysusque capit. Thrace, impia Thrace
5.1505  Poscitur: illò auidi cursus. Saeuissimus ante
5.1506  It pauor, et totum trepidis rumoribus Haemum
5.1507  Concutit: inuictum

frui (iubet id lex tertia) censu:
6.182  Nec querulus musset, Cur ille, vel ille senator;
6.183  Plebs ego? Festino cur illum flammea Sidon
6.184  Ambijt obsequio nascentem cingere; nostra
6.185  Vilibus in pannis infantia vagijt? Illi
6.186  Ingenium velox, perque omnia fusile; crassam
6.187  Cum praeter, nil contigerit mihi pingue, Mineruam?
6.188  9. Ilicet haec hominum totam dementia vitam

subitò malles ad prima reuerti.
6.224  Vndique maeroris Stultus trahit, vndique causas
6.225  Laetitiae, rebus dexter praesentibus vti.
6.226  Non quid agas refert, sed qualis. Spargitur vno
6.227  Hinc felix panacea; hinc tristis rore cicuta.
6.228  Illa sed in medicos vertit communia succos
6.229  Pabula, lethiferum quêis educat ista venenum.
6.230  11. Obscurum sed iter vitae, nec limite in arcto

surdis transcurrere sensibus. Hoc si
6.671  Praeceptum docili seruauerat Heraclitus
6.672  Pectore; non, largos adeo resolutus in imbres,
6.673  Tabida perpetuo vexasset lumina fletu:
6.674  Nec Pandionius, pronam si vocibus aurem
6.675  His dederat, funesta adeo meruisset iniquo (a) (a) Vide Plut. in Antonio, et Laert. lib. 1. et 9.

cauo diffundit ab vbere terris.
6.759  Aut qualis, Phariae terrenus Iuppiter orae,
6.760  Gurgite foecundo siccos descendit in agros
6.761  Nilus, et aestiuo Pelusia rura Tonanti
6.762  Succensere vetat. Pandit gauisa beato
6.763  Diluuio Aegyptus gremium: quàque aureus egit
6.764  Amnis iter, sparsitque gradus, socia agmina iungunt
6.765  Alma Ceres, mitisque Pales, viridesque Napaeae,
6.766  Cumque opibus,

ducens, occursantis discriminis specie. Afferuntur nonnulla exempla inanium terrorum, qui ex rerum obiectarum ignoratione oriuntur. Qualis ille, quo suos Heliogabalus conuiuas affecit, exarmatis leonibus in triclinium immissis. Nec non Panicus, apud Tacitum, Romanis in castris tumultus, quem perturbatus, trepidèque ruens equus conciuerat. Altera ratio, cur Mala praeuisa leuiùs afficiant, ex eo deriuatur, quia minùs

126  Ante aras Superum ceciderunt victima Mystae:
127  In triviis vulgus; tumulavit Curia Patres.
128  Miscentur nullo subiti discrimine lethi
129  Cum pannis trabeae, cum sacris flammea vittis:
130  Patricium funus, plebeja cadavera, sexus 130
131  Imbellis, meliorque, infirma, et fortior aetas.
132  Nec fuga

oriens, ac in Crapinam defluens. Casparus Peucerus ait, /Carionis Chronici libro 4./ quod ab Occasu Croatae gens Heneta progressi paulatim ad ipsam Urbem regiam usque accesserunt populabundi; et tandem obtinuerunt sedem in ea Illyridis et Pannoniae parte, quae olim Liburnia vocata, nunc dicitur Croatia. Clarius Constantinus Porphirogenitus Imperator /De Rausio capite 30./ qui Sarmatas Belochrobatos, id est Albos, sive magnos, aut terram

detortum: quod Babje Gore, quasi vetulae Montes, quos Carpatios appellant, innuit. Fortasse autem iidem Hrvati Heruli sive Hrli sunt, etiam gens Slava, qui Anastasii Imperatoris tempore Danubii oras accolentes Liburniam et Dalmatiam occuparunt, Romanos Pannoniae incolas diu tribulantes: nam hi cum Gothis sive Slavis Croatis Presbyteri Diocleatis in aetate conveniunt. Et quidem Verli sive Herli idem significat, ac Latinis egregii dicuntur. nam et Vidomar sive Vidomir secundus Verlorum Rex circa eadem tempora in

Orientem Bulgari, separante eos Istro, qui et Danubius ad septentrionem Patzi (hodie Poloni) ad Occidentem Franci (Germani) ad Meridiem Chrobati. A Chrobatis namque (ut idem prosequitur) qui in Dalmatiam venerunt, pars secessit et Illyricum tenuit, atque Pannoniam. Pannonia quoque Croatiae olim nomine tenebatur; Branslavonem quippe eius partis Regni Croatorum fuisse Ducem, quae inter Savum et Dravum sita est, Annales Francorum Fuldenses referunt /Anno 884./ et Ioannes

separante eos Istro, qui et Danubius ad septentrionem Patzi (hodie Poloni) ad Occidentem Franci (Germani) ad Meridiem Chrobati. A Chrobatis namque (ut idem prosequitur) qui in Dalmatiam venerunt, pars secessit et Illyricum tenuit, atque Pannoniam. Pannonia quoque Croatiae olim nomine tenebatur; Branslavonem quippe eius partis Regni Croatorum fuisse Ducem, quae inter Savum et Dravum sita est, Annales Francorum Fuldenses referunt /Anno 884./ et Ioannes Lucius /Operis

quoque fuisse qui Saviam occuparunt ex Porphirogenito et Cedreno constare, idem /Ibi libro 12./ asserit. Et alibi /Libro 1. capite 15./ Savia et ager Sirmiensis a Slavis Croatis occupata, Slavonia vocatur. Superiorem item Pannoniae partem Aeneas Sylvius, qui deinde Pius Pontifex et Stephanus Broderich Slavoniae sive Croatiae accensent. Aventinus praeterea /Libro 1./ fidem facit; quod Slavi traiecto Danubio Iustiniani I. Imperatoris tempore, occuparunt Dalmatiam, Liburniam,

item Pannoniae partem Aeneas Sylvius, qui deinde Pius Pontifex et Stephanus Broderich Slavoniae sive Croatiae accensent. Aventinus praeterea /Libro 1./ fidem facit; quod Slavi traiecto Danubio Iustiniani I. Imperatoris tempore, occuparunt Dalmatiam, Liburniam, Pannoniam et partem Norici, quae etiamnum Slavonia dicitur. Nam et Turcae nuper dum in modernae Ungariae possessu fuissent, cis Danubianam Croatensem sive Croaticam, et populos Croatinos (Hrvatjani) appellabant. Sed et trans Danubium amplissimis terminis Croatorum

(eodem Pontifice /Capite 20. et Megiser/ teste) quoties novus Princeps rei publicae gubernationem init, in ipsa functione sermone Schlavonico (sunt enim et ipsi Carinthiani Schlaviae) inclamatur. Sed et Lindevitus Pannoniae Saviae Dux, Carnioliam (inquit Schönleben /Annalium Carnioliae parte 3. ab Anno 820. ad 823./) et Carinthiam, pervasit suaeque adiecit ditioni. Quod ipsum Adelmus /Ad Annum 820./ innuit, ubi de tribus, contra Lindevitum

Schönleben /Annalium Carnioliae parte 3. ab Anno 820. ad 823./) et Carinthiam, pervasit suaeque adiecit ditioni. Quod ipsum Adelmus /Ad Annum 820./ innuit, ubi de tribus, contra Lindevitum Imperatoris exercitibus de Italia in Pannoniam missis, ennarat; quod unus in Alpium Noricarum transitu, hostium manu resistente, prohibebatur; et alter, medius, qui per Carantanos intrabat, in tribus locis hostes sibi resistentes superaverit. Ac post Lindevitum, Carantaniae et Carnioliae Ducem

ac opes amplas tribuit, solus adhuc Imperium detrectabat Sermo, Sermii Dominus, Nestongi frater. Francorum quidem in Occidentali Croatorum Regni parte imperium vetustius erat: Carolus enim, Magnus appellatus, circa Annum Christi 800, /Eginhardus/ in utramque Pannoniam et in altera Danubii parte Daciam, Histriam et Liburniam atque Dalmatiam, exceptis maritimis Civitatibus, dominium extenderat; quod tamen posteris suis tenendum neque testamento reliquit; qui Ludovico Galliam, Carolo Germaniam, Pipino Italiam /Testamento

exceptis maritimis Civitatibus, dominium extenderat; quod tamen posteris suis tenendum neque testamento reliquit; qui Ludovico Galliam, Carolo Germaniam, Pipino Italiam /Testamento Caroli Magni/ legavit: de Dalmatia ne verbum quidem, sed neque Pannonias nominat /Ioannes Lucius, operis citati libro 1. capite 15./. Quod Francorum in Croatia Occidentali sive Alba imperium breve fuisse probat etiam Porphirogenitus Imperator qui /Capite 30./ ait; Ad aliquot vero annos Dalmatiae

Porino, sive Borna. Quos tamen Liburniae Croatos Procopius proprie /De Bello Gothico/ haud Francorum sub potestate fuisse testis est. Primis quippe temporibus, iidem hi nostri Chrobati, /Porphirogenitus ibidem/ qui Illyricum Pannoniamque tenuerunt, habebant et ipsi Principem supremum; qui ad Chrobatiae veteris tantum Principem (id est Francorum Imperatorem) amicitiae ergo, legationem mittebat. Habuit igitur Croatia proprios Principes et Reges, continua procul dubio serie

DISSERTATIO REGNI CROATIAE Sepositis ab hoc instituto veteribus illis Pleurato, Agrone, Teuta, et coeteris Illyricis, uti et Gothicis Ostrivojo, Svevlado, Budimiro, aliisque plurimis Regibus, a postrema Pannonicorum in amplissimo Croatiae Regno dominatione inchoandum fore satis existimabam. Hi namque post Ladislavum Divum (qui sorori Lepae, Zvonimiri sive Demetrii Regis viduae, a Regiae dignitatis Competitoribus persecutae, opem laturus ad Alpes usque Ferreas processerat). Colomanus eiusdem ex

persecutae, opem laturus ad Alpes usque Ferreas processerat). Colomanus eiusdem ex fratre nepos, per legatos duodecim Croatiae Tribuum in Dravi ripa (A. C. 1100.) exceptus, Regnum pacifice obtinuit; et (1102.) in Albae Maritimae Civitate coronatus extitit. Cuius universi successores, legitimi Pannoniae sive Ungariae Reges, in generalis Croatiae, et particularium Dalmatiae, Ramae, Serviae, Regnorum Dominio ad hunc usque diem in interrupta serie perseverarunt. Etenim uti Croatiae olim nomen et Regni eius Iurisdictio sub Ducibus suis Regibusque Slavi sanguinis longe amplius extendebatur

genii sermone loquentis
Attonitusque haesi atque minis perterritus ultra
Nil volui, sed vota animi inconsulta reliqui.
Quas potero tamen ipse novo stimulatus ab oestro
Ignotae telluris opes et commoda pandam. 10.
Hortus erat, divino unus qui consitus hortus
Ingenio curaque fuit, mirabile tantae
Artis opus. Quo nata recens formataque gazas

Deo placuit lethale gementi
Deliquium humanae soboli demittere caelo
Authorem veniae, quo per maiora futuris
Incrementa spei sese disponeret orbis
Auxiliis, mox decretam pro labe salutem
Pandit amans Numen; quod nec celaverat ipsum,
Degenerem vetiti nuper caelestis Adamum.
Hic sceleris poenaeque reus sua damna suumque
Interitum et certum flebat revocabile numquam
Supplicium, nulla miserum

Angelicae grandem numerum impletura ruinae.
Desertas caeli, meriti modo gratia veram
Exornet divina fidem, post funera sedes
Accipiet, postquam Victor caelestis ovanti
Poenali Empyreos pandat prior arbore postes.
Interea tu plange scelus fusoque cruore
Numinis in culpae pretium te crede beandum.
Hoc tua progenies discet tuque ipse futuros
Strenuus hoc terrae doceas arcana colonos.

Innocuos, dantis placidos pro sulphure rores,
Teque tuosque isto cumulantis amore nepotes.
Sed maiore animi quo spe post multa salutis
Saecula venturae possis Adame foveri,
Nomen adorandum pandam tibi, quale Redemptor
Axe feret, Princeps pacis dicetur IESUS.
At Genetrix electa, tuae permagnus, Adame,
Posteritatis Amor, spes et tutela, MARIA est.
Cum tua tu post fata istam cognoveris orbi

Servitium Rachelis amor; cui ille iugali
Foedere coniunctus demum cognovit ( acerbus
Hymen!) dilectae sterilem Rachelis amorem. 17.
Pandite Pierides, quid Sarae, quidve Rebeccae,
Rachelisque notant, de quarum stirpe venire
Debuit agnata, velatum corpore Numen,
Improles uteri? Si me bona fallere nescis
Calliope: steriles ventres vetitamque

Flagitiis poena saturae carbone Gomorhae?
Inde venit, tantis fuerat servata quod olim
Prodigiis Tharea Domus: quo nomine iussus
Stare dies, aequor scindi, Iordania Doris
Ire retro, nubes famulari, panibus aether
Praesto esse, ignotoque silex humore resolvi.
Hinc domiti Reges et quorum robur in armis,
Imbelles timuere tribus. Chananea recepit
Terra peregrinum Iudam, qui gentibus illis

Sceptra: cui inter opes summas numerumque fluentis
Ad nutum gazae vitiorum copia maior
Venerat, augusti genus infamare parentis.
Hic Mariae genitor, Iudae, genitore lucratus
Barpanthere, tribum, cui nec Pantheris avita
Laus deerat, longo regum venientis eorum
Sanguine, quorum alta Davidis origine manans
Fama Palaestino longum duravit in ostro.
Ter fuerant etenim septem, quorum aequa paterni

Suscepit lacrymas; qua re de coniuge gratam
Accipies sobolem, qualem sed nulla tulere
Saecula, nulla ferent: Hebraeae maximus illa
Stirpis honos, ingens populorum gloria, terrae
Prodigium, cuius nomen tibi pando – Maria est.
Haec tibi divinum Iessea e stirpe nepotem,
Promissumque dabit germen, Iudaeque Leonem.
Ille Giganteo Lethaeos robore postes
Destruet et veterum complebit vota parentum.

tacitumque premit sua gaudia pectus.
Urbis ut ad celebrem, quae dicitur aurea, portam
Accessit, videt aversa de Nazareth Annam
Festinare via: solito cui laetior oris
Occurrens coniux, post mutua lumina pandit
Adventusque sui causam, monitusque revelat
Aethereos. Cui illa pari se Praepete doctam
Asserit, improles thalamos ad vota vocari.
Una intrant urbem, sacrisque penatibus agnos

improles thalamos ad vota vocari.
Una intrant urbem, sacrisque penatibus agnos
Bisgeminos, melior quos nutriit herba, litandos
Inducunt, medio quos de grege providus arae
Vir tulit; et coniux instructam panibus Anna
Librabat sportam- quae proximiore pararet
Nocte, litaturis duo mollia liba ministris. 10.
Expletis templo votis, descendit

bonum, similesque referre
Negligat, aspectae pro lucis imagine flammas? 13.
Quod caeli hanc regalis apex spectrumque deceret,
Inde venit (iam pando tui Regina nitorem
Conceptûs Virgo) – primae cum vulnere culpae
Saucia mortiferum penetraret pectora virus,
Atque hominum genus omne gulae sentire paternae
Debuit infaustam Nemesim – quod sola

visum populo ostentum, cui luminis illa
Maiestas vetita est, sed Mysta authore relatum
Prodigium, populi mirùm praesagia tentat.
Omnibus hic unus sensus fuit aureus Arcae
Bisgeminus quod fausta Ales mysteria pandat;
Quod laeti Aligerûm vultusque ostensaque pennis
Gaudia non dubio cogunt expromere signo.
Quid tamen illud erat quod vis praesaga duorum
Panderet Aligerûm, varium fuit ominis huius

Arcae
Bisgeminus quod fausta Ales mysteria pandat;
Quod laeti Aligerûm vultusque ostensaque pennis
Gaudia non dubio cogunt expromere signo.
Quid tamen illud erat quod vis praesaga duorum
Panderet Aligerûm, varium fuit ominis huius
Iudicium: dixere alii quod pressa Latino
Imperio Iudaea, sui sublime rediret
Ad regni solium, pulsoque ultra aequora Varo,
Isacidûm laetis fortuna resurgeret

ulnis.
Saepe tamen genitor sobolem dum visit, amabat
Dulcibus alloquiis suaves producere natae
Amplexus, animaeque sacrum libare calorem:
Quasque hominum fetu Virgo formosior omni,
Donorum pandebat opes, Charitumque fluentes
Pectoribus gazas, teneris quos fusa labellis
Gratia thesauros pleni dabat impete cordis,
Observat tacitus pater expertusque sciebat
Has animi multo spectari faenore

istis
Solatur numeris: “Salve, grandaeve sacerdos!
Quod Messiae almam te conspexisse parentem
Laeteris, Simeon, gratus fuit iste Tonanti
Laetitiae calor; at monitis maioribus imos
Pande sinus, nam spe potiora annuntio missus
Prodigia, emensus caeli convexa minister.
Aetatis rugosa tuae licet area frontis
Non sinat hunc sperare diem, quo visa cupitum
Messiam pariet Virgo, tamen ecce

Cedronis bibulis absorbebatur arenis.
Aequoris illius laevum paris aeris habebat
Concha latus; fonsque iste fuit, quo vota Tonanti
Non nisi lota pecus sacros transibat ad ignes.
Proxima pandebat templi sancta atria porta
Aurea, quae nulli non mystae adeunda patebat.
Grande pavimenti planum procera tegebat
Nodi ignara abies, sed quam non cernere fecit
Aurea quae tecto radiabat lamina

Ista nec arcanis legalibus apta fuere
Atria: claudebant aliae cernique vetabant
Intimius conclave fores, ubi sanctius Arcae
Servatae penetrale fuit, quam corniger olim
Isacidûm iussis panxit caelestibus Heros.
Eripiens adyti visum pandebat ab alto
Obiectum portis, oculorum illustre renidens
Illicio velum. Bysso huic intexta rubebat
Purpura, connexo splendens hyacinthina cocco

Atria: claudebant aliae cernique vetabant
Intimius conclave fores, ubi sanctius Arcae
Servatae penetrale fuit, quam corniger olim
Isacidûm iussis panxit caelestibus Heros.
Eripiens adyti visum pandebat ab alto
Obiectum portis, oculorum illustre renidens
Illicio velum. Bysso huic intexta rubebat
Purpura, connexo splendens hyacinthina cocco
Tela, ferens varios quos finxerat ore Cherubos

cum sanguine miscent. 12.
Inter Idumaeas, Latia quas cuspide miles
Collegit Romanus opes, fuit arca micantis
Illustris splendore auri, fuit aurea panum
Mensa, fuit lampas septem fecunda lucernis
Aurea craterumque argenti immanis et auri,
Oppressam numquam numerus visurus Idumen.
Sic Salomoniacos lusit fortuna labores,
Cuius in

Roma futuros
Dixit Idumaeos patris post funera reges.
Multa super prolis reditu, Romaque petenda
Disseruit. Pariter Simon huic multa reponit
Et grato sermone tenet. Sua somnia tandem
Pandit et Herodem regni sceptrique paventem
Exterret fatis. Qui dum componit obortos
Corde metus, capit ista socer responsa Sacerdos:
“Novi equidem Simon, nec te nescire putabo,
Quam somni sit vana fides.

Unde inopes etiam servat, sibi sufficit agris.
Hoc scio, saepe solent altos subvertere fasces
Fortunae sortisque vices, non commovet ulla
Isacidas Fortuna tamen, nisi caelite signo
Admoniti pandant quae sunt ventura Prophetae.
Si sacer ignota de Nazareth hactenus omnis
Subticuit Vates, quid eam proferre recentis
Famae posse putas? Non provenit inde quod altas
Afficiat mentes.” “Nil me movet

prophetarum Christi de matre figuras,
Arcanumque decus, cuius sub cortice vocum
Virgineus signata tulit praeconia venter.
Illa frequens altum et clare ventura sonantem
Legit Amosiden; Iesseaque viscera pandit
Et virgam et florem; sine semine concepturae
Virginis exponit signum; tum cuius ab aevo
Est iter aeterno, sobolis primordia ructat.
Virginis ut vidit templum accessisse paratos

loci? Qua lege potestas
Ulla, precatura tenera pro Virgine sacras
Reclusit valvas, quas ipsa Aronica tantum
Obiecto poterat velo spectare senectus?
Ista cui adversa licuit penetralia lege
Pandere et horroris plenos attingere postes?
Sed Dominum templi mater paritura Virago
Hoc vetito immunis, nullum violabat avitae
Praescriptum legis, tabulis legalibus impar
Adstringi, proprio nisi se demittere

Hac vero Phario servatus flumine Vates
Corniger inclusit, celso quae vertice Sinae
Descripsit duro legum compendia saxo
Non terrena manus. Qui per deserta profectos
Pavit Abramigenas, panem servavit ibidem:
Hic siccam Aronis dantem vernantia virgam
Lilia, venturos posuit signantia casus.
Noverat haec Virgo: tum singula mente revolvens,
“Messiae matrem haec,” inquit, “ventremque

“Nostra et patrum quid lege cavata
Saxa docent inclusa Arcae, nisi robore petrae
Messiam insignem, recti praecepta daturum,
Et legem quae saxa domet? Sine sede vaganti
Isacidae quae lapsus habet mysteria panis?
Nutritorem hominum signat, labefacta cibantem
Pectora Messiam. Quid flos de stipite sicco
Ascendens? Hic Virgineae praeconia matris,
Promissum populis non terrae ab origine germen

Descendet mox axe puer quem saucia spectat,
Terrigenis factura parem, sumenda nocentis
Adami pellis. Thalamique hunc nescia mundo
Virginitas fecunda dabit, meaque edita terris
Viscera conclusam pandet mortalibus aethram.
Interea pro voto virginitatis habebit
Virgo aequum Solymaea decus statuamque trophaei,
Laude suo numquam carituro insignia facto.
Ardua tollatur, qua parte retorquet Eoos

In medio nexis, augustae sedis imago
Aurea: pressa autem pedibus responsa daturi
Auxiliatoris summi fuit Arca scabellum.
Ista Throni facies, dubios consueverat unde
Eventus rerum consultum pandere Numen.
Hoc ingressa adytum Virgo cumulata ferebat
Vota Deo: tum divinum deposcere lumen
Orsa, maritales mystis urgentibus ignes,
Quid faceret: votumque tenax non prodere; quali

funera lustris
Anna quod aut pietas aut quod dictabat honoris
Divini studium, primis absolvere curis
Fervebat: multam votis producere noctem
Et precibus praeire diem, stipe pectus egenis
Pandere propitium manibusque afferre levamen.
Hic Annae labor, haec pietas: ieiunia castâ
Continuata Domo sanctaeque indemnia legis
Iussa. Probatarum 988 probatarum: probatorum nuruum

Quis novit qua sorte recens nos nympha levabit,
Quanta potest nostris spes inde venire ruinis?
Hic arcana ergo mens est nutusque Tonantis
Expectandus”, ait. “Sortis vocale futurae
Consultum, quid pandat ephod, quid lumine clari
Ostendant onyches, veri responsa probemus!” 3.
Accessere patres dictis operique propinquam
Constituunt, memori

ima
Parte tui siccam, qua flos eruperat autem
Veris erat facies) “quamvis prodentia sponsum
Virginis esse ferant cognatae signa, minister
Numinis o venerande, doce placitumque iubentis
Pande, mihi fixum cui stat parere, Tonantis.”
Huic praesul: “Qua gente venis, quo patre domoque,
Quae regio tibi, quod nomen?” “Pater,” inquit, “Iacob
Est mihi, Davidis soboles, mihi nomen Ioseph

Eoum superasque salem, cur sidera lentis
Volvuntur casura globis? Necdum aethere signa
Atlantea cadunt et necdum Taurus ab alto
Praecipitat meliusque sui vi ponderis astrum
Sublevat adversa pandens nova lumina sphaera?”
Talia, ubi necdum desissent noctis opacae
Scintillare faces, animo volvebat Ioseph.
Mitior illorum calor est leviorque cupido,
Virginitas quorum moritura iugalibus ardet

pusilla
Turba, nec extremus fluxit sine Chloride limbus.
Hanc induta togam Virgo, licet illa relictum
Matris amaret opus, tamen aversata superbum
Tegmen, Virgineo coepit suffusa pudore
Pandere: “Contristant quantum haec terrena prementem
Ornamenta animum!” Matris concessit amori
Hoc tamen et sancti quo iussa migrabat, honori
Connubii, taedis aequos ut ferret amictus.
Maternis etiam

13.
Interea non parca precis Iesseia Virgo,
Curva genu primos surgentis ab aequore solis
Optabat radios. Quamvis iam certa pudoris
Perpetui, casto voluit sua vota marito
Pandere, communique thorum signare smaragdo,
Dignius ut certae fidei candore parentem
Virginei nactus flos intemeratus honoris
Candidus exurgat purusque uterique paternum
Materna nascens imitetur origine

nuru. Quantumvis dotibus impar,
Officiis ero non impar amplectar heriles
Ut nutus, Iosippe tuos, Mariamque daturus
Iussa voca ancillam, nec erit vox gratior ulla.
Nostra etiam sponsam faciunt cum foedera, pandam
Affectus arcana mei. Nec enim utile, nec fas
Id sponsum nescire! Huius licet indice sponso 457 sponso: spons
Notitiam nemo alter habet; cognoscere solum
Te

enim, genitor, mihi peior origo
Nobilitasque minor, nec summis fascibus impar
Condicio. Sine, quos homines Astraea flagellat,
Mitius ipsa regam: si culpae audacibus illa
Te populis metuendum, ego Numen amabile pandam.” 19.
Dixerat haec Patri primum, conversa deinde
Affatam Astraeam Pietas ita voce ferebat:
“Diva soror talique volens te nomine

Aetheris ingratas tempestatumque sonantes
Praecipitare solet laetus qua fronte procellas,
Affulsit. Qualis Borean Eurumque nivalem
In vernos aethrae risus et tenuia mutat
Murmura, quo miram placidus cum pandere rerum
Fatorumque parat seriem, vult ore videri
Aligeris. Pleno radiorum lucis et auri
Vertice mirandum eluxit; quem cernere laeti
Caelicolae iucundi haerent novitate sereni.

verno;
Qua nec Erythraei, libertatisque tribules
Immemores, caeso cenis paschalibus agno
Annua adorato renovabant gaudia templo.
Tunc prope montanum meditari regia Virgo
Cepit iter panditque pio sua vota iugali.
Mox animum flectente Deo gratissima nuptae
Vir responsa dedit fecitque hoc paschatis ardor,
Quod potuit socio Solyma tenus ire marito.

Indigenae, erecti vultum, mirantibus altum
Palmae apicem sortiti oculis, pro floribus ortos
Successisse vident fetus tenerosque per orbem
Numquam speratos escam promittere fructus.
Cumque Deo plenam studio pandentis Elisae
Audissent montana procul venisse puellam,
Non fecit matrona fidem, sed publica plantae
Vincebat populos fama: infecundaque fructu
Facta gravis, puero stabat pro Numine palma.

Ad laudes, vox ista Dei est, velut ora soluti
Ista fuere diu muti praeconia mystae.
Huic fidei Nemesis dubiae pro crimine mentis
Auditum cum voce rapit: sat congrua culpae
Poena, quod aure fides audit panditque loquendo.
Utraque erat fidei rea castigata facultas. 4.
Zacharias vates mutus, sine voce maritus,
Vocis Idumaeas late replentis

Et cum Moeno Albis Druso victore fluebat.
Nec iuga strata gelu, vetuit neque Noricus ensis
Vindelico dare frena Lyco dominumque quieto
Implorare Tibrim: auriferis hunc dives arenis
Pronus adorabat fracto iam Pannone Dravus.
Sequana iam victus, Latii iam pondere ferri
Pressus Arar, iussusque iugo Laurente pacisci
Tranquillis manare vadis puraque cruoris
In mare praecipitem Rhodanum propellere ripâ.

Roma pavebat
Ausoniae ditata opibus: quo tutior esset,
Externas quaesivit opes: spoliavit Iberos,
Assyrios, Numidas, Parthos, nudavit Anubim
Et Tyberim, Nilo, Rhodano Rhenoque bicorni
Pannonicoque Istro, fluviisque ferentibus aurum
Pactolo atque Hebro Medoque explevit Hydaspe.
Et me par fortuna vocat: si praeside regni
Marte legam validas mea sub vexilla cohortes
Hunc ego, quantumvis magni

bona turba, viri, vicinaque Bethlem
Festinate hilares ad moenia. Proxima regem
Hic vobis spelunca dabit tenerumque maritae
Virginis ostendent vobis praesepia natum,
Quem stringunt humiles, plebeia vincula, panni,
Numinis augustam prolem.” Sic dixerat ille,
At comitum spectata phalanx uno incipit ore:
“Duratura almo semper sit fama Tonanti,
Et bona quos potis est homines laudare voluntas,

Obsequium Genetrix et nescia profluat unde
Credulitas peregrina, stupet fideique requirit
Rure satae authorem. Verum testantibus astris
Una omnes didicisse ferunt, natale puelli
Principium: pannos humiles, praesepe, locumque
Desertosque lares subitoque volantia iussos
Ad notam vertisse, aiunt, vestigia Bethlem. 19.
Mirante astrorum

parve infans (ad quem sua lumina torquens
Rettulit haec Aegon) terris mutare superbas
Astrorum dignate faces, ne despice vilem
Obsequii cultum, cum quo tibi nostra sacramus
Aeternum corda; et magnum te dicere Pana
Propitium pecori volumus, pecorumque magistris.
Tu vero (Iosippo humilis fari incipit Aegon)
Et pueri et matris fortunatissime custos,
Cui utriusque potens praesto fluit impete magno

accendit vacuo sua fata deesse
Signantem stellam. Flammis ex omnibus unam
Nam passus stellarum opifex, hanc iussit in ista
Stare olim mutanda imis regionibus aethra.
Impressitque sui speciem: praesepia, panni,
Ipse infans hic lumen erat: concedere terris
Hoc voluit caecisque ostendere gentibus astrum,
Divinus materno utero cum prodiit author,
Ut caeli studiosus Arabs, dictante recenti

30.
Ingreditur modicam, notam stella indice, regum
Maiestas peregrina domum claraque micantem
Paupertate specum. Persaepe rudesque tuentem
Infantis pannos, non est remorata potentem
Memnonidem pietas, ne cultum et munera nato
Externus praeberet Arabs verique latriae
Numinis ignarus, prior ex Oriente Sabaeis
Muneribus staret pius ad praesepia cultor.

concessit egestas,
Nixa Deo quantum fuerat spes ausa, reservant. 33.
Iosippus vero, implendo postquam aera tulisset
Caesaris edicto, templo Panchaea daturus
Thura petit Solymam, quem sexta petebat ibidem
Esse, quaterdenûm numerum impletura dierum
Hebdomas, ut sobolem nuptae pro more iugales
Expertae thalamos Virgo lustranda referret.

quibus est tantae data copia lucis
Et constans oculorum isto de sole voluptas
Atque animorum ardor: felicia viscera proli
Digna reperta tuae, ô mater semperque beata
Digna Deum nutrire parens!” Dein pandit eidem
Talia praesagus Simeon: “En parvulus iste,
Iste tuus, genetrix, infans dabit esse ruinis
Plenam Israëlis plebem, sed quo auspice multi
Horum inter casus fato meliore resurgent.

Herodis rabiem similes fugientibus ibant.
Horum etenim timidas iam forte impleverat aures,
Tergemini regis Solymaeam adventus in urbem,
Divini pueri manifesto sidere cunas
Scitantis. Novere etiam pandentibus ipsis
Regibus, Eoas iussis caelestibus oras
Mutata tentare via, ne dira tyranni
De puero edocta auderet crudele nefandum
Saevities. Herodem etiam novere secutum
Urbis adulantis

regalem praedam: tamen omnia frustra
Experti speque abiecta vestigia torquent
Ad Solymaea, quibus digressi tecta, docentque
Iussam ausis tentare necem frustrato ut omnis
Quaesiti labor infantis remque ordine pandunt. 44.
Hic princeps augere metum famamque putare
Non falsam Hebraei pueri, quem fata furenti
Eriperent regnumque fuga facesque

nullus ibidem
Commendat, pecudum fetus, nulla herba calenti
Germinat in sabulo, ne 170 ne: nec stirps Hebraea periret,
Hac veniente dati fontes caelumque recenti
Pane pluit, quem roris uti medicata coacti
Fragmina, cunctorum (sat erat voluisse) saporum
Illecebras, quaevis populo lux orta ferebat.
Illius annonae certis, migrantibus aequus
Adfuit Isacidis fabulosa per

Bibliographia locorum inventorum

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Rogačić, Benedikt (1646 - 1719) [1690], Proseucticon de terraemotu (, Rim), 300 versus, 1974 verborum, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica; poesis - carmen] [word count] [rogacicbproseuct].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Dissertatio regni Croatiae, versio electronica (, Zagreb), Verborum 780, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia] [word count] [vitezovritterpdiss].

Vičić, Kajetan (?-ante 1700) [1700], Jesseidos libri XII, editio electronica (), 13523 versus, verborum 84448, Ed. Gorana Stepanić [genre: poesis - epica] [word count] [viciccjess].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report