Your search found 2976 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 501-600:

poenas difficile est enumerare nec miracula minus. Nicomedię illas a Maximino rege passus est, auunculo suo magno, sed primum ab infideli patre. Nam cum deos argenteos domi sublatos confregisset egenisque erogasset, ligatur a patre et bubalis neruis nudus acerrime flagellatur. Mox ab angelo spiritali consolatione recreatus et in cęlum suspicere iussus uidit manum coronam incredibilis decoris inde sibi porrigentem, ob quod magis patiendi cupiditate

in Domino. Neque illa in funere angelicis laudibus caruit, quę in tormentis fidem seruauit. Ab angelis quippe adposita fertur sepulturę eius marmorea tabella, in qua scriptum erat: Mentem sanctam, spontaneam, honorem Deo et patrię liberationem. Et, si tam gloriosa iacuit in tumulo, quam felix regnat in cęlo! Vt autem et hinc patescat, quanto sint miseriores, qui torquent quam qui torquentur, Quintianus cum equo, cui insederat, in fluuium

ait: Satiare carnibus, miser, quas genuisti! Filiam comedere potes, at certe, ut impietati tuę consentiat, facere non potes. Hinc rotis alligatur et subdito igne uritur in lacumque deiicitur. Mox defuncto patre a Dione, eius successore, in oleo, resina et pice coquitur. Et cum ab hac quoque pernicie liberasset eam Dominus, ad Apollinem adorandum ducta statuam precatione subuertit. Et ipse uates Apollo, quod futurum de se non

eodem, a quo dimittebatur, didicit nullum adiurationis genus magis timori esse demoniis. Illam quoque efficacissimam contra tentationes precationem esse credimus, qua usus Nicolaus quidam in sancti Patricii specum apud Scotiam ad purgatorii (ut aiunt) loca descendens tanta ac tam uaria demonum tentamenta, tot fraudes, tot blanditias, tot iras, tot terrores unus superauit. Nam quoties ad Dominum conuersus dixit: Domine,

et omni inter fideles probitate pręstantem. Hanc ergo conuersionis suę initio Mammonę spiritus ad pristinas reuocare sordes tali uersutiloquio tentauit, noctu illam adiens: Opes — inquit — quibus affluis, o Pelagia, dii patrii, quorum ego nuncius sum, tibi concessere, et tu nunc illis relictis nescio quem Christum sequeris. Illos tamen et crimen tibi remittere, si ad eorum cultum redieris, et hoc insuper polliceri crede tantum priori opum

censetur. Denique tantę constantię uirum Herodis improbitas occidere potuit, terrere non potuit. Post Dominum sancti apostoli discipulique eius perseuerarunt illum sequendo, illi obediendo, Spiritum Sanctum per illum a Patre mittendum expectando, per orbem ubique baptismi gratiam nunciando nec unquam deficiendo, donec, quod annunciauerant, martyrio confirmarunt, morientes prius quam tacentes religionis ueritatem. Et hi quidem tam fortes

uiuere, ita moriendo, quomodo mori debeamus, nos erudiuit. Mortuus est pro salute nostra, ut nec nos pro salute proximorum mori recusemus. Pro inimicis orauit, ut et nos dimittamus, siquid habemus aduersus alterum. Animam Patri commendauit, ne nos quoque discedentem animam Deo commendare prętermittamus, a quo illam accepimus. In alieno monumento condi uoluit, ne confundamur, si non habuerimus propriam sepulturam. Quocunque loco humati fuerimus,

manibus Deo se commendans, inter discipulorum manus expirauit ea ipsa, qua prędixerat, die. Quidam in uisu uiderunt uiam in sublime tendentem, panno stratam multisque lampadibus quasi stellis fulgentem. Et responsum accepere patri Benedicto, per quam ad cęlum ascenderet, paratam. Qualis quęso, gloria illa, ad quam fruendam pergebat, si talis uia, quam calcabat! Odiloni, Cluniacensi abbati, cum ęgrotaret, diabolum tetra horribilique forma

si recte interpretari uoluerimus, dicemus: Ideo Pater scit, quia communicat Filio. Ideo Filius nescit, quia nemini reuelat. Non autem putemus aliquid latere Filium, quod nouit Pater, aut quicquam minus esse in Filio quam in Patre, ne in Arrii uel Eunonii heresim erroremque incidamus, qui Filium Patri negant esse ęqualem. Scit ergo Iudicii et diem et horam ille, qui iudicaturus est, sicut et ille, qui omne iudicium dedit Filio et qui cum Filio

Filio. Ideo Filius nescit, quia nemini reuelat. Non autem putemus aliquid latere Filium, quod nouit Pater, aut quicquam minus esse in Filio quam in Patre, ne in Arrii uel Eunonii heresim erroremque incidamus, qui Filium Patri negant esse ęqualem. Scit ergo Iudicii et diem et horam ille, qui iudicaturus est, sicut et ille, qui omne iudicium dedit Filio et qui cum Filio unum sunt. Sed ob hoc nos diem illum ignorare uoluit, ut semper uerentes,

quam illa fuerit, quam amisit. Tu, Deus, homo factus ludibria, uincula, sputa, alapas, flagella, spinas, clauos, crucem, fel, acetum, hastam in tuo corpore pertulisti, ut pro hominis peccato hostiam pacificam te offerres Deo Patri. Mori uoluisti, ut ipsum uiuificares; ad infernum descendisti, ut ipsum super sydera exaltares. Resurrexisti et in cęlum ascendisti, ut ipsum post te traheres et beatificares. Dedisti ei carnem tuam in cibum et sanguinem

et eiulantes et plangentes consistent coram illo tanti horroris tantęque maiestatis tribunali. Quod olim admirans Daniel ait: Aspiciebam, donec throni positi sunt, et Antiquus dierum sedit, id est, Christus Deo Patri coęternus. Vestimentum eius candidum quasi nix, et capilli capitis eius quasi lana munda; thronus eius flammę ignis, rotę eius ignis accensus. Fluuius igneus rapidusque egrediebatur a facie eius. Milia

Et illos, quibus institutio spiritalis ludibrio esse solet, damnabit dicens: Parata sunt derisoribus iudicia, et mallei percutientes stultorum corporibus. Et illos, qui parentes probro lacerant: Qui maledicit patri suo et matri, extinguetur lumen eius in mediis tenebris. Rursum alibi: Oculum, qui subsannat patrem, et qui despicit partum matris suę, effodiant * eum corui de torrentibus et

merito nunc ad inferna relegamur, una cum ipsis fatuitatis nostrę diis cruciandi.« Tunc et qui uarias hereses asserere conati sunt, lugentes ac semet inuicem mutuis compellationibus mordentes dicent: »Ecce Arri, quem Patre minorem affirmabas, in maiestate et potestate Patris uenit, ut se Patre ęqualem probaret et te condemnaret erroris. Ecce, Cherinte, et Hebion, et Martion, et Paule Samosatane, et Photine, quem purum

cruciandi.« Tunc et qui uarias hereses asserere conati sunt, lugentes ac semet inuicem mutuis compellationibus mordentes dicent: »Ecce Arri, quem Patre minorem affirmabas, in maiestate et potestate Patris uenit, ut se Patre ęqualem probaret et te condemnaret erroris. Ecce, Cherinte, et Hebion, et Martion, et Paule Samosatane, et Photine, quem purum hominem putabatis, supra omnes angelos et sanctos eminet et mundum sibi

ei et obedient. Et erit — ut Zacharias inquit — in die illa Dominus unus, et erit nomen eius unum. Omnes enim unum erant in Deo, ideo et unus rex omnium erit Christus; et in Christo Pater, et Christus in Patre, et cum utroque Spiritus sanctus. Humanitas diuinitasque pariter in illo uidebitur, sicut scriptum est: Et in lumine tuo uidebimus lumen. Inde iam gloria in excelsis Deo concinetur, neque in terra ut olim, sed in

perpetuo eius conspectu gaudete. Timuistis eum; nunc in illo exultate. Dies festos ei sanctificastis; nunc festiuitate nunquam finienda fruimini. Parentes prępositosque uestros digno honore prosecuti estis; nunc a cęlesti Patre honorem accipite angelorum, et in mansionibus, a quibus Lucifer cum satellitibus suis ob superbiam lapsi sunt, uos pro humilitate uestra Domino fauente succedite. Dilexistis proximos uestros; nunc amici Dei facti estis,

perfunderet, ut Petrus ibi construi tabernaculum sedemque perpetuam sibi constitui expetierit et cum ipso fulgente in deserto uel solus permanere, quem non fulgentem in ciuitate celebrique in loco etiam nosse denegauit. A Patre luminum splendorem istum oriri et per Filium sanctis communicari ipse Filius ad Patrem loquens confitetur, cum ait: Claritatem, quam tu dedisti mihi, dedi eis; non quod aliquando ipse claritatem non habuerit,

splendorem istum oriri et per Filium sanctis communicari ipse Filius ad Patrem loquens confitetur, cum ait: Claritatem, quam tu dedisti mihi, dedi eis; non quod aliquando ipse claritatem non habuerit, sed quod a Patre eam etiam acceperit, qua nunquam caruit. Veruntamen pro meritorum mensura claritas ista singulis impertietur: ut quisque plus lucis capax fuerit, ita plus accipiet. Et sicut cęteris beatitudinis dotibus alii alios

illi, et uidebunt faciem eius. Et ipse Dominus in Euangelio: Beati mundo corde, quoniam ipsi Deum uidebunt! Discipulis quoque rogantibus ostendi sibi Patrem respondit primo id, quod credere debeant: Ego in Patre, et Pater in me est; deinde, quod sperare: In illo die — inquit — uos cognoscetis, quia ego sum in Patre meo, et uos in me, et ego in uobis. O, immensam erga nos diuinę bonitatis charitatem!

quoque rogantibus ostendi sibi Patrem respondit primo id, quod credere debeant: Ego in Patre, et Pater in me est; deinde, quod sperare: In illo die — inquit — uos cognoscetis, quia ego sum in Patre meo, et uos in me, et ego in uobis. O, immensam erga nos diuinę bonitatis charitatem! In hominibus manere dignabitur, ut ab hominibus cognoscatur, cognitus uideatur, uisus beatos efficiat. Vnde sequitur: Qui

et ego in uobis. O, immensam erga nos diuinę bonitatis charitatem! In hominibus manere dignabitur, ut ab hominibus cognoscatur, cognitus uideatur, uisus beatos efficiat. Vnde sequitur: Qui diligit me, diligetur a Patre meo. Et ego diligam eum, et manifestabo ei meipsum. Diligit nunc nos Dominus, ut credamus, postea diliget, ut, quod credidimus, manifeste uideamus, qua scilicet uisione et angeli semper uident faciem Patris, qui

oratorum princeps Demosthenes aut par illi in dicendo Tullius nunquam eloqui potuissent, quod gentilis philosophię antistes Plato aut ipso argutior Aristoteles nunquam inuestigare ualuissent, hoc minimus inter cęlestis patrię ciues deprehendet, intelliget, tenebit, possidebit, dicente Domino per prophetam: Dabo tibi thesauros absconditos, et arcana secretorum, ut scias, quia ego Dominus. Oculus non uidit, nec auris audiuit, nec in cor

et peracto agonis cursu, cum mortua efferretur, angeli sub uisibili specie exequias celebrant et litteris in marmore incisis beatitudinis eius testimonia relinquunt: mentem sanctam, spontaneam, honorem Deo et patrię liberationem. Quis dubitat, quin ab iis ad Sponsi usque thalamum perennesque nuptias euecta sit, quorum tanto obsequio in morte meruit honorari? At cur apostolorum consortio non dignam dixerimus, ad quam sanandam Petrus

12. Hieronymo Martinicho
12.1  Artibus ingenuis, patriae lux clara iuuentae,
12.2  Gratulor. Ecce meo tempore Musa uiget;
12.3  Ecce biceps nostra

16.15  Haec uolui ipse miser, dum me mea uota morantur,
16.16  Dum uolui in uestris fluctibus esse ferox.
16.17  Debebam patrio non soluere littore funes,
16.18  Debebam uestrum non perarasse fretum.
16.19  Iure igitur patior male fidi uerbera ponti,

16.19  Iure igitur patior male fidi uerbera ponti,
16.20  Iure tuis uoluor nunc periturus aquis.
16.21  Ah, quanto melius patria considere terra,
16.22  Iucundae fuerat pacis amore frui
16.23  Et mandare suis mandata nouissima uitae,

19.40  Illum si nomina potentiorum
19.41  Laedunt, qui titulos, decus, triumphos
19.42  Condonat patriae libens beatae;
19.43  Qui rerum dominos scelus nefasque
19.44  Accusat, lacerat, fugat, refellit.

23.10  Suggerit aligero grata trophaea Ioui.
23.11  Felices quibus est concessum sidere fausto
23.12  Munera tot patriae ferre beata suae. 24. ad eosdem distichon
24.1  Astra subire paras claro molimine,

27.20  Corneliosque.
27.21  Hi nisi dextras posuere flammis,
27.22  Sortibus uitas, patriae leuamen,
27.23  Quid nisi largis opibus bearunt
27.24  Martia regna.

27.68  Hoste seratis.
27.69  Quid facis tandem? Venetos reformas
27.70  Latius fines, patriae trecentas
27.71  Exigis uitas, tolerando uincis
27.72  Mille triumphos.

27.72  Mille triumphos. 28. ad eundem
28.1  Alma salus patriae, meritis habitura triumphos,
28.2  Viue Manlipetrae lucida gemma domus!
28.3  Fama per aetherios uolitat memorabilis axes

30.44  Vellet at in nostrum mors uiolenta decus:
30.45  Improba non illi quicquam nocuisset amaris
30.46  Morsibus, at patriae damna suisque feret.
30.47  Damna feret nostro sed qualia quantaque fratri,
30.48  Perpetuo seruus qui cupit esse suus,

31.160  Tam cito, si populi quae tibi cura tui est.
31.161  Sin autem nequeas, ipsum ad maiora reseruans,
31.162  Di faciant patriae magna daturus eat.
31.163  Felix, o nimium felix, cui sorte sub umbra
31.164  Contigerit tanti uiuere posse uiri!

35.18  Virgineis, rabidas concipit illa faces.
35.19  Nomen scire uelis tui furoris
35.20  Et faciem, patria qua sit et ortus. Habe:
35.21  Caelestis patria, beata forma,
35.22  Euphrosyne nomen dicitur esse suum.

35.19  Nomen scire uelis tui furoris
35.20  Et faciem, patria qua sit et ortus. Habe:
35.21  Caelestis patria, beata forma,
35.22  Euphrosyne nomen dicitur esse suum.
35.23  Haec tibi mala parat manu feraci

37.119  Viuit at et dulces uiuunt sua pignora, nati,
37.120  Praesidio Venetae saepe futura togae.
37.121  Viuit amor patriae, pietatis forma supernae,
37.122  Viuit natorum maximus ille pater.
37.123  Eximium laudis specimen, castissima coniunx,

37.140  Fama uolat, uolitet sed sine fine precor." 38. Francisco Raynerio, patricio Venetiarum
38.1  Fama decusque domus patriae uenerabile sidus,
38.2  Vnica Pierii gloria, docte, chori:

sine fine precor." 38. Francisco Raynerio, patricio Venetiarum
38.1  Fama decusque domus patriae uenerabile sidus,
38.2  Vnica Pierii gloria, docte, chori:
38.3  Quid, Francisce, facis, librosne amplecteris ulnis?

46.119  Vrbe licet Veneta probitas cognoscitur omnis,
46.120  Accipe, nam dubitas forsitan iste quis est:
46.121  Fulgida lux patriae, regit hanc Aloysius urbem,
46.122  Ille Capelleae gloria summa domus.
46.123  Quem puto miserunt caelestia numina nobis,

50.58  Haec nimium Venetis terra fidelis erat." 51. de aduentu Petri Cyppici, patricii Spalatensis, hecatonstichon
51.1  Buxea multiforas nunc nunc age, tibia, uoces
51.2  Concine; Threiciis concordent aurea neruis

51.21  Quod Petro dilecta suum remeasse penatum
51.22  Limina, quod reduci licuit tetigisse carina
51.23  Optatos patriae portus, dulcissima natos
51.24  Pignora facundi constringere pectora fratris
51.25  Moribus et nulli cessurae coniugis almam

51.40  Vxor, amica tuae seruabit munera uitae.
51.41  Nec properare domum fama cogeris iniqua:
51.42  Eximium patriae decus et generosa nepotum
51.43  Gloria, Petre, tuum, properauit publica gressus
51.44  Cura tuos, propriae postponens munera

51.45  Dum miseris conferre putas, dum quaeris amicis
51.46  Obsequium patriam firmo munimine fulcis
51.47  Dumque tuam, dignis patriae te quisque parentem
51.48  Laudibus ad summi perducit sidera caeli.
51.49  Perducantque precor uicturi semper in aeui

fortasse tui quid Marce, sodales,
53.8  Quid faciant fratres, quid pia mater ait?
53.9  Ipsa tuos patria infelix qua mente recessus
53.10  Pertulerit? Num quid fleuit amica cohors?
53.11  

tibi sunt fratres, carissima mater
53.30  Viuit adhuc, sine te si tibi uita foret.
53.31  Heu patria altisonas subicit gemebunda querellas,
53.32  Vulsa comam, lacerum pectus et ora notat.
53.33  Nam modo qui fueras

fultum robore pectus habens,
56.3  Exemplar uirtutis, honos, lux, Marule, nostri
56.4  Temporis, o patriae uita salusque tuae!
56.5  Tramite qui recto diuinae sedis ad urbem
56.6  Tendis et inuitans dirigis hinc alios

56.25  Huic inerat gratae quaedam praestantia formae;
56.26  Ingenium, probitas consiliumque decus.
56.27  Non sibi sed patriae carisque uigebat amicis;
56.28  Iuuerat ignotos auxilioque suos.
56.29  Doctus, honoratae meruit praeconia uitae,

66.3  Sic, Francisce, tuum uiuat decus, optima coniunx;
66.4  Sic tibi sint nati, saluus uterque parens;
66.5  Sic domus et patriae crescant uexilla superbae;
66.6  Sic tua quadriiugis fama uehatur equis;
66.7  Sic generosa patrum praestent subsellia

76.1  Ascanius, Leonarde, tuus consurgat, Iulus
76.2  Quantus erat Phrygia nobilitate puer;
76.3  Instauret patriae renascentia moenia lapsae,
76.4  Qualiter in Latio fecerat ille solo.
76.5  Collocet imperium felix tibi Daunia tellus,

79.36  Per iuga, per salebras insuetasque uias.
79.37  Prouehimur nudi, uinctis post terga lacertis,
79.38  Quam procul a patrii nos regione soli.
79.39  Omnia plena madent lacrimarum fontibus, urgent

gentile atque carissimum constat esse omnibus parentibus) se ipso doctiorem, studiosiorem atque (utinam) fortunatiorem. Nosti philosophico illo dogmate corruptum non esse quicquam neque desiisse quod in melius commutatum est cuive nobilius quid successit; quom ergo tu, Sigismonde dulcissime, patri tuo successeris doctior atque praestantior ipseque quodammodo in te sit mutatus, iuvenem profecto qui summam spem civium, quam de te iam puero habuerant, continuo adolescens incredibili virtute superasti; qui et humanis et divinis litteris apprime eruditus es; qui certo virtute omni adeo

ac vita ita discedunt ut discessisse minime putentur, quia sibi similes, vel forsan et meliores, relinquerint heredes. Tibi enim dico qui me patris loco accepisti, qui aetate adhuc tenellus, moribus autem gravis: patrium fatum quid, paternum obitum cur tanto luctu prosequeris? quem in patria sua quicquid fas est homini optare adeptum nosti: qui magistratum petiit nunquam, saepius tamen et iudex et consul factus est, qui florentissimo quoque atque ob divi Blasii, patroni nostri, venerationem celebratissimo tempore dictator praecelsus huiusce nostrae civitatis exstitit, cuius

decoratae, praesertim (ut alios ommitam) Sigismundo illo prisco (cuius tu nomen geris), viro eruditissimo atque sapientissimo, et Damiano fratre eius apud honoratos Misyae inferioris principes viro honoratis, nec non et patriae tuae inclitae valeas ut coepisti esse gloriae perpetuoque splendori, et maiores tuos paene invictos virtutibus et celebri fama superare. Nos, patres optimi una secum pias preces orationumque suffragia pro huius animae expiatione, ut et nostro adunetur piaculo ad ipsum

Neven Jovanović 2012-04-08 Početna verzija. Caroli Putei patricii Ragusini elegiarum libellus de laudibus Gnese puellae elegia prima.
1.1  Quid mea formoso praecordia conficis ore?
1.2  Quid

ipse me, Sic ego multos alios studiosos uiros facerem tam boni particeps. Quibus autem magis hęc impressio dicari debuit angelicorum uoluminum, quam uobis nobilissimis patritiis. Qui auctorem eorum uobiscum habetis, et eum, ut decet, obseruatis et colitis? Quem ego cum pręcoeptorem meum pro patre amem: a uobisque tanquam parentem amari intelligam: necesse est ut ipse quoque uos fraterno quodam amore complectar. Suscipite igitur lętis animis hęc diuina uolumina meamque in uestrum senatum inclytum obseruantiam non ex hac dicatione impressi operis: quę res est minima: Sed ex affectu

uos agnouistis, uos beneficia contulistis: his mihi, uta iam dixi, calcaria prebuistis, et non modo his, sed fide, magnificentia, magnanimitate, et frugalitate uestrę urbis pręclarissimorum ciuium, atque patrio quodam amore: cuius quidem uim maximam esse omnibus exploratum est. Natura enim incunabilis nostris afficimur et loca diligere cogimur in quibus pueri reptauimus. Et quia nescio me ulli quam uobis obligatiorem, multe profecto mihi cum principe et ciuitate urbinatensi obligationes nec solum

quando affatus ab ore es.
25  Ast ego tunc aliis intentus scire nequiui
26  Quid tua tunc oracla canant, et si ipse Senatu
27  Extiterim patrio uates, qui talia suasi,
28  Te prior in nostra et cecini fore iura Patronum.
29  Huc augustus ades tam re quam nomine fautor

quam virtus et fortuna! In illo tamen, quod rarum et infrequens bonum est, sapientia foelix, fortuna sapiens fuit. Sed licet utraque illum continuo cursu certatim ornauerit uirtus tamen fortunam, non fortuna uirtutem quodammodo praeuenit; nisi generis et patriae fortunam, quae illius industriam praecessisse necesse fuit, referre uelimus; quod illi neutrum indecorum fuit. Nam patria est caput Illuriae in sinu Adriatico secunda (Venetis enim semper primas partes tribuo), Illuriam autem ab Illuro et suis posteris denominatam omnium

fortuna sapiens fuit. Sed licet utraque illum continuo cursu certatim ornauerit uirtus tamen fortunam, non fortuna uirtutem quodammodo praeuenit; nisi generis et patriae fortunam, quae illius industriam praecessisse necesse fuit, referre uelimus; quod illi neutrum indecorum fuit. Nam patria est caput Illuriae in sinu Adriatico secunda (Venetis enim semper primas partes tribuo), Illuriam autem ab Illuro et suis posteris denominatam omnium provinciarum amplissimam et numero gentium et dilluvio quondam populorum

tragicus poeta Qui genus iactat suum, aliena laudat : quamuis plaerique contendant suis primordiis et rerum causis uim certam seminum insitam a natura quo multa seu bona, seu mala sint referri necesse sit: quamobrem non fuit nimis alienum in hoc loco et patriae ipsius defuncti et generis meminisse, quae si uilia uis et obscura fuissent, uno tamen hoc uiro (absit inuidia) possent nobilitari; multum enim nominis, multum memoriae, multum dignitatis et gloriae maioribus suis adiecit, ut si nihil dedissent, multum acciperent ornamenti. Omnes

possimus Atticas Veneres, et illud Isocratis Mirothecion, in f..diam uere utramque dicendi copiam, hoc est Graecam et Latinam aduexit. Bis orator creatus primo ad Wladislauum, secundo ad Federicum Regem, luculentissimas habuit orationes quibus et sibi et patriae non mediocri fuit honestamento; quorum hoc illi monimentum mei libelli in secundam orationem seruant:
Non mage Dulichium procerem testatur Homerus
Blandaque miratos Nestoris ora Phrygas

sibi contingat a sapiente regi?
72  Nam Plato tunc cecinit mundum fore iure beatum
73  Cum sapiens regeret, nec sequeretur opes.
74  Gratia sit, rerum genitor tibi magna bonarum,
75  Sceptra pater patriae dux metuenda tenet.
76  Desinat insipiens sapientes Graecia septem
77  Iactare: octavi nos meminisse iuvat.
78  Nec ferat in caelum quos dura silentibus umbris
79  Iustitia insignes reddere iura

Nec ferat in caelum quos dura silentibus umbris
79  Iustitia insignes reddere iura ferunt;
80  Legiferum sileat tot nomina vana Solonum,
81  Tuque tuos sileas Roma beata duces.
82  Cedit enim Lauro patria probitate Camillus,
83  Eloquiis Cicero, religione Numa,
84  Muneribus Caesar, mira pietate Metellus
85  Et salibus Paulus et gravitate Cato,
86  Regulus insignis bello pietate fideque,

89  Moribus ingenuis sanctus uterque Cato.
90  Prodiga turba Deciorum sive Pisonum
91  Laurigeris ducibus cedere iure velit.
92  Curtius immensos ruptae telluris hiatus
93  Non timuit, patriae captus amore pio;
94  Lauretanus herus piceos non horruit ignes,
95  Androgeus, Veneti gloria magna fori.
96  Quantum igitur differt penetrabilis orbis ab Urbe,
97  Inferior tantum Curtius

102  Romulus ille pater, divinae conditor Urbis,
103  Romuleis Venetos praeposuisse cupit.
104  Iure igitur tantae stirpis generosa propago
105  Imperii Veneti Laurea sceptra gerit.
106  Iure pater patriae Leonardus ut imperet orbi
107  Turba rogat superos sollicitatque deos.
108  Maior Alexandro, totus cui paruit orbis,
109  Hic erit, iniciat ni fera Parca manus.
110  Proferet imperium super et

mare navigiis, vix castris terra locandis
86  Sufficit, aequoreas classis obumbrat aquas.
87  Arva natant sanie terramque cadavera celant,
88  More perennis aquae sanguis ubique fluit.
89  Me miserum, patrio quot millia vincula collo
90  Ferrea compedibus associata ferunt!
91  Vidi ego, qui fuerat Latii pars magna senatus
92  Squallidus immensa compede fossor erat,
93  Vespere qui victo referens a monte

ab effectu cui dedit alma parens,
141  Qui vehis innumeras Veneto sub nomine classes,
142  Quem iuvat occidua belliger axis ope.
143  Tu Marcellus eris, seu dux, Pensaure, Camillus,
144  Restituit patrio qui sua signa foro.
145  En, Leonarde, tibi prostratus supplicat orbis
146  Victor ut excipias seque suosque simul,
147  Quos tamen excipies hos ut tueare precatur
148  Ut Veneta liceat his ditione

Hic terra clades intulit, ille mari.
171  Quem faciles dare summa viris eademque tueri,
172  Difficiles iam iam destituere dei.
173  Victor eris, fateor, victriciaque arma repones
174  Lauriger ad patrii templa verenda dei.
175  Hic ubi Daphnea per eburnea colla vagantes
176  Fronde tegit longas diva benigna comas,
177  Cuius utrumque latus cingens pia turba sororum,
178  Quaelibet officium certat

si forte meos, princeps, damnaveris versus
64  Accipiet nostros flamma vel unda modos.
65  Hactenus. Haec brevibus peraretur pagina verbis
66  Postmodo carminibus dux celebrande meis.

67  Inclyte dux, patriae legum sanctissime censor,
68  Quem toga, quem bellum, quem decus omne canit,
69  Seu tua perdendos aperit facundia Turcas,
70  Seu dare pacato convenit hoste fidem,
71  Nam Paphiae Charites et

tua perdendos aperit facundia Turcas,
70  Seu dare pacato convenit hoste fidem,
71  Nam Paphiae Charites et virtus Pallados almae
72  Corpore se pariter constituere tuo.
73  Hinc sophiae, Leonarde, parens, hinc nobile sidus
74  Diceris, et patria nomen in urbe frequens,
75  Quam bene consuluit Veneto fortuna senatu
76  Quae Lauretanum praebuit aequa ducem.

sicuti dilexi uos. Non carnis dilectionem nobis insinuat, sed spiritus, non corporum, sed animarum. Ex huiusmodi enim dilectione oritur sanctus ac salutaris ille consensus, de quo idem ait: Si duo ex uobis consenserint super terram, de omni re quamcunque petierint, fiet illis a Patre meo, qui in cęlis est. Vbi enim sunt duo uel tres congregati in nomine meo, ibi sum in medio eorum. Congregemur igitur, Iacobe charissime, non obuio passuum accessu, quanuis id quoque mihi esset gratissimum, sed potius pari mutuaque cordium uoluntate. Et medius inter nos

ueniet? Coniicere possumus, decernere non possumus, dicente Domino: Non est uestrum nosse tempora uel momenta, quę Pater posuit in sua potestate. Et alibi: De die illo, inquit, uel hora nemo scit, neque angeli in cęlo, neque Filius, nisi Pater. Non quia Filius quicquam minus sciat Patre, cum Pater et Filius unum sint, sed Pater scit, quia Filio communicat, et Filius nescit, quia nemini reuelat. Signa tamen pręcessura iudicium commemorantur in Euangelio, quę partim euenisse credimus, partim euentura expectamus. Bella sęuiunt, pestilentię grassantur, fames

quoties regi dixit: "Quid vota moraris
373   Nostra? quid optatae producis foedera taedae?"
374   Non secus in Tyria Dido miserabilis urbe
375   Sensit Acidalium labefacta per ossa calorem,
376   Quum pius Aeneas Siculo iactatus ab aestu
377   Post patriae cineres, rapti post fata parentis
378   Sorte sua Libycis tandem sese appulit oris.
379   Dum pendet dubioque labant praecordia motu,
380   Spesque timorque instat: "Quae dis donaria vovit
381   Quaeve tulit?" — Sed pone metum, tam regia

Marte Dionaeae pugnasque ciere palaestrae.
435   Has ille exuvias, haec mavult ferre tropaea,
436   Quam si victa iugo collum det perfida Thrace,
437   India cunque suo Meroe circumflua Nilo.
438   Nascetur proles materno gratior ore
439   Plus de patre tamen referens; hunc, quantus in armis
440   Insurgat, toties fecundo sanguine Ganges
441   Decolor agnoscet, laxos huic porriget arcus
442   Parthia, odorati mittent sua thura Sabaei.
443   Sentiet hunc Garamas pronusque subibit habenas
444  

consecrabant, unde integrum interdum legimus: Diis manibus sacrum. LVCRETIAE. Hanc Tarquinus Sextus Pro Sextus Tarquinius stuprauit, Tarquini Superbi regis filius. Illa uocatis uiro Collatino et patre Tricipitino, reddita necis sibi inferendę causa, se ipsam interemit. Ipsi cum Bruto coniurantes regem cum filiis Roma expulerunt. 1.2. Lucretię mors pudicicię testimonium fuit: nequanquam enim adultero consensisse uidetur quę uiolata uiuere

PERIVMQVE POPVLI RO. PRO-
PAGATVM INSIGNIBVS VIRTV-
TIBVS DOMI FORISQVE. S. P. Q. R. 11.1. Integrum sic: Imperatori Cęsari Lucio Septimio, Marci filio, Seuero Pertinaci Augusto, patri patrię, Parthico Arabico et Parthico Adiabenico, pontifici maximo, tribunicię potestatis undecimum, imperatori undecimum, consuli tertium, proconsuli, et imperatori Cęsari Marco Aurelio, Lucii filio, Antonino Augusto Pio Felici, tribunicię potestatis

POPVLI RO. PRO-
PAGATVM INSIGNIBVS VIRTV-
TIBVS DOMI FORISQVE. S. P. Q. R. 11.1. Integrum sic: Imperatori Cęsari Lucio Septimio, Marci filio, Seuero Pertinaci Augusto, patri patrię, Parthico Arabico et Parthico Adiabenico, pontifici maximo, tribunicię potestatis undecimum, imperatori undecimum, consuli tertium, proconsuli, et imperatori Cęsari Marco Aurelio, Lucii filio, Antonino Augusto Pio Felici, tribunicię potestatis sextum,

et Parthico Adiabenico, pontifici maximo, tribunicię potestatis undecimum, imperatori undecimum, consuli tertium, proconsuli, et imperatori Cęsari Marco Aurelio, Lucii filio, Antonino Augusto Pio Felici, tribunicię potestatis sextum, consuli, proconsuli, patri patrię, optimis fortissimisque principibus ob rem publicam restitutam imperiumque populi Romani propagatum insignibus uirtutibus eorum domi forisque senatus populusque Romanus. 11.2 (Seuerus,

Parthico Adiabenico, pontifici maximo, tribunicię potestatis undecimum, imperatori undecimum, consuli tertium, proconsuli, et imperatori Cęsari Marco Aurelio, Lucii filio, Antonino Augusto Pio Felici, tribunicię potestatis sextum, consuli, proconsuli, patri patrię, optimis fortissimisque principibus ob rem publicam restitutam imperiumque populi Romani propagatum insignibus uirtutibus eorum domi forisque senatus populusque Romanus. 11.2 (Seuerus,

NEGLIGENTIA SVPERIOR.
TEMPOR. CORRVPTAS IMPENSA
SVA RESTITVIT. 13.1. Integrum sic: Imperatori Cęsari Vespasiano Augusto, pontifici maximo, tribunicię potestatis tertium, imperatori octauum, patri patrię, consuli tertium, designato quartum, senatus consulto quod uias urbis negligentia superiorum temporum corruptas impensa sua restituit. 13.2. Quando hoc egerit, indicat dum ait "designatus quartum", id est in quarto eius

SVPERIOR.
TEMPOR. CORRVPTAS IMPENSA
SVA RESTITVIT. 13.1. Integrum sic: Imperatori Cęsari Vespasiano Augusto, pontifici maximo, tribunicię potestatis tertium, imperatori octauum, patri patrię, consuli tertium, designato quartum, senatus consulto quod uias urbis negligentia superiorum temporum corruptas impensa sua restituit. 13.2. Quando hoc egerit, indicat dum ait "designatus quartum", id est in quarto eius

BACCHO DIONYSIO NYSEO. P. LEPIDVS BIBVLVS. V. S. L. P. EA LEGE VT BROMIO IACHO QVOT- ANNIS ASELLVS PRO SILENO PA- TRE HOSTIA LITETVR LIBERA- TA LIBERO GENII INGENII ET DEORVM PATRI INTONSO TYR- SIS ORNATA HEDERAVE DIE FESTO BACCHANALIVM SPECTA- CVLO AEDITO PVBLICO EPVLO- NIB. ET BIBVLIS EVCHII LYEI. QVIS POTVS AB HEREDE DABI- TVR OPIPARE AD EBRIETATEM

vici; quare, bonum factum, in Capitolium eqs. Inde in uoluntarium exilium concessit, ubi reliquam egit ętatem. Moriens ab uxore petiit ne corpus suum Romam referetur et tunc aiunt eum dixisse: "Ingrata patria, ossa mea non habebis." Val. Max. 5,3,1b, ubi ne ossa quidem mea habes 51.3. Ex quo constat magnorum uirorum gloriam multorum quidem patere inuidię, sed apud posteros

CIL IX 1575 Ibidem .V..S. CLAVDIO IVLIO PAGATO. V. C. COS. CAMP. OB AEQVITATEM IVDICIS ET PATROCINIA IAM PRIVATI ORDO BENEVENTANVS PATRO- NO POST FASCES DEPOSITOS CENSVIT CONLOCANDAM. 53.1. V. S. Viuenti statuam. V. C. Viro claro. COS. CAMP. Consuli Campano. 53.2. Post fasces depositos, id est postquam

Nęuii pater, talia contulerat, ob eius merita collegium fabrum Nęuio filio locum designatum dono dedit. 59.3. Sed certe pudere debet filios non hęreditare uirtutes patris, cuius meritum hęreditasse uidentur, quotiens accipiunt non quod sibi, sed quod patri debebatur. Qui si degeneres uixerint, duplici poena digni erunt, quod et se deprauent et paternam obterant gloriam. 60. A 76/2; cf. CIL

Integrandum sic: Titus Pro Tiberus Claudius, Drusi filius, Cęsar Augustus Germanicus, pontifex maximus, tribunitię potestatis secundum, consul designatus tertium, imperator quartum, pater patrię, dedit. 62.2. (T. Claudius Hic est Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus ) Siue quod dederit muri siue templi fabricandi impensam, in

CIMBROS FVDIT. EX IIS ET TEOTO- NIS ITERVM TRIVMPHAVIT. REM- PVBLICAM TVRBATAM SEDICIONI- BVS. TR. PL. ET PRAETOR. QVI AR- MATI CAPITOLIVM OCCVPAVERANT. VI. COS. VINDICAVIT. POST. LXX. AN- NVM PATRIA PER ARMA CIVILIA PVLSVS. ARMIS RESTITVTVS. VII. COS. FACTVS EST. DE MANVBIIS CIMBRICIS ET TEOTONICIS AE- DEM HONORI ET VIRTVTI VIC- TOR FECIT. VESTE TRIVMPHA- LI

PLOCINIAE AVG..DIVAE MARCINIANAE CONIVGI AVG. AVG. SORORI AVG. 73.1. F. Filio. AVG. Augusto. PONT. MAX. Pontifici maximo. TR. POT. Tribunicię potestatis. IMP. COS. P. P. Imperatori, consuli, patri patrię. P. Q. R. Populusque Romanus. 73.2. Humanę salutis anno centesimo Nerua post Domitianum imperauit. Anno imperii sui secundo morbo periit, (Traianus) quum iam Traianum, genere Hispanum, qui ei

PLOCINIAE AVG..DIVAE MARCINIANAE CONIVGI AVG. AVG. SORORI AVG. 73.1. F. Filio. AVG. Augusto. PONT. MAX. Pontifici maximo. TR. POT. Tribunicię potestatis. IMP. COS. P. P. Imperatori, consuli, patri patrię. P. Q. R. Populusque Romanus. 73.2. Humanę salutis anno centesimo Nerua post Domitianum imperauit. Anno imperii sui secundo morbo periit, (Traianus) quum iam Traianum, genere Hispanum, qui ei

iterum murum turresque fecit. 77.2. Iulii Cęsaris opus hoc fuit. Sed quota pars glorię eius, uictorias triumphosque quos adeptus est si ęstimabimus? Qui quum omnia sibi subiecisset, in senatu cęsus occubuit. Hic fere finis eorum qui patrię libertatem suo conantur opprimere dominatu. 77.3. (III uiri) Trium uir: Trium uiri etiam creati fuere qui agros nouis colonis diuiderent, urbes designarent, ędificare

confictum sit, nemo negabit quin fuerit maxime omnium execrabile atque detestandum. (Cymon) Quanquam legimus et Cymonem, principem inter Athenienses uirum, Elpenicem sororem habuisse in matrimonio, patria lege tunc istud concedente, Cf. Nep. Prol. 4; Cim. 1,2 (Garamantes) et apud Garamantas nullam certam fuisse uxorem,

(dignitatum quibus functus est hęc nomina sunt) uotum diis soluit quod Tudertes ab infestatione cuiusdam latronis, qui uias cum armis insidens ne ipsis quidem decurionibus parcebat, liberauit eo fugato uel interempto. Hoc itaque uoto soluto ostendit se et de patria benemeritum et erga deos non ingratum. 98.2. (Colonia) COLONIA dicitur ad quam habitatum missi erant maioris urbis ciues. Cf. Per. 3,85,13-14

CVRAT. R. P. 102.1. Mira profecto in tam tenera ętate ingenii maturitas, ut puer tredecim annorum in poetarum certamine uincat et coronetur. Et quoniam hoc honore adepto patriam nobilitarat, non immerito patria illi statuam curauit erigendam. 102.2. Porro quum in ciuitate benemeritis digna pręmia impenduntur, cęteri omnes ad uirtutem capescendam excitantur, non tam mercedis cupiditate quam honestę laudis affectu. 102.3. CVRAT. R. P.

NATVRAE CONLATVM. POSSES- SORES. INQVILINI. NEGOCIANTES. VIAE STRATAE CVLTORES HER- CVLIS RARISSIMO. L. D. D. D. 104.1. Sic integrandum: Tito Flauio, Titi filio, Cultori Isidoro, equiti Romano, patri duorum equitum, publicis omnibus honoribus honeste functo, consuli quinquies, bis auguri, sacerdoti, pontifici, pręfecto sacrorum, patrono municipii Interamnatum, Causentinorum, Vindemnatium, uiro bono, et quę sequuntur. L. D. D. D.

IV. SALONIS IV.1. HACTENVS externa tibi interpretatus sum, Dominice Papalis charissime, nunc maiorum nostrorum aperiemus monumenta, quę sępe tecum per Salonarum rudera parietinasque uagatus passim iacentia spectaui et interdum, patrii soli nostri quanta quondam gloria fuit mecum animo reuoluens, Vergilianum illud ingemiscendo repetebam: Fuimus Troes, fuit Illium et ingens gloria Teucrorum, Verg. Aen. 2,325-6

Salonenses nostri! IV.3. (Diocletianus) Huc accedit quod Diocletianus imperator, Salonis natus, uirtute rebusque gestis ad Romanorum imperium meruit promoueri. Deposito deinde imperio priuatam uitam peregit in patria. Et quum Romam ad pristinam dignitatem reuocaretur, maluit hic consenescere priuatus quam Romę imperare: usque adeo coeperat eum et amoenitas loci et tranquillum in secessu ocium. IV.4. Extat ędificium eius Salonis proximum, quod maiores nostri post

in margine superiore folii 78 recto scriptum est: Apud magnificum Domitium [ sic ] Papalem Salonis L. LIBVRCIO FELICI. V. ANN. XXIIII. PATRIA MIRA FORTITV. DEFEN. INTERFE. ET CVM COMMV. LACH- RI. AD ROG. DVCT. IVLLIOLA MAR- CELLA. V. PI. POST. III. DI. OBIIT. 113.1. Integrum sic: Lucio Liburcio felici. Vixit

FORTITV. DEFEN. INTERFE. ET CVM COMMV. LACH- RI. AD ROG. DVCT. IVLLIOLA MAR- CELLA. V. PI. POST. III. DI. OBIIT. 113.1. Integrum sic: Lucio Liburcio felici. Vixit annos XXIIII. Patria mira fortitudine defensa interfecto et cum communibus lachrimis ad rogum ducto Iulliola Marcella uiro piissimo. Postea tertia die obiit. 113.2. Vixit annos: deest qui. Sic tamen et apud historicos et apud poetas usurpatum inuenies, ut

Verg. Aen. 1,12 quem dicendi modum epexegesim uocat Seruius. Cf. Serv. Aen. 1,12 113.3. Hic igitur quattuor et uiginti annos natus pro patrię salute fortiter pugnando occubuit dignusque uisus est cui a ciuibus cum lachrimis iusta persoluerentur. Eo ammisso et iam sepulto uxor prę animi tristitia tris tamen dies superuixit, posteris relinquens non minus certum sui erga uirum amoris testimonium

Bibliographia locorum inventorum

Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].

Dragišić, Juraj; Crijević, Ilija; Karlo Pucić; Frano Galatin (non post 1445-1520; 1463-1520; 1458?-1522; floruit 1499) [1499], Oratio funebris habita pro magnifico et generoso senatore Iunio Georgio patritio Rhagusaeo, versio electronica (), 28 versus, verborum 2459, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; poesis - epigramma; prosa oratio - oratio] [word count] [dragisicjoratio].

Pucić, Karlo (1458-1522) [1499], Elegiarum libellus de laudibus Gnese puellae, versio electronica (, Dubrovnik), Versus 194, verborum 1177, Ed. Đuro Körbler [genre: poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - cyclus] [word count] [pucicklibellus].

Dragišić, Juraj (ante 1445 – 1520) [1499], De natura angelica, libri principium, versio electronica (), 1777 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - tractatus] [word count] [dragisicjang].

Bunić, Jakov; Caluus, Hieronymus; Gučetić, Ivan; Hieronymus; And.; Severitan, Ivan Polikarp (1469-1534; c. 1526; 1451-1502; c. 1526; 1472 - c. 1526) [1502], Carmina minora ex libro De vita et gestis Christi, versio electronica (), 360 versus, 4279 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - sapphicum; prosa - epistula] [word count] [aavvcarminavgc].

Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].

Niger, Toma [1502], Divina electio ac tempestiva creatio serenissimi principis Veneti Leonardi Lauretani cum pronostico sui invictissimi principatus, versio electronica (), 429 versus, verborum 2723, Ed. Giuseppe Praga Neven Jovanović [genre: poesis - elegia; poesis - panegyris; poesis - epigramma] [word count] [nigertdivin].

Marulić, Marko (1450-1524) [1502], Reuerendo in Christo pręsbitero Iacobo Grasolario, versio electronica (, Split), Verborum 792, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15020303].

Andreis, Matej (c. 1500) [1502], Epithalamium in nuptias Vladislai Pannoniarum ac Boemiae regis et Annae Candaliae reginae, versio electronica (), 451 versus, verborum 3143, Ed. Ladislaus Juhász [genre: poesis - epithalamium] [word count] [andreismepith].

Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report