Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: Io.* Your search found 10295 occurrences
First 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 1701-1800:1701. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 50 | Paragraph | Section]
1702. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 50 | Paragraph | Section] we do not add 17 days to the Kalendae, 1 October, but distract 17 days, and this is how we get the real date of the letter, 15 September. This way of dating can be reconciled with Csulai’s trip, who was already in Zengg at the end of September, where he embarked on a ship to Venice. 3 Jordan von Dinslaken, printer from Cologne. He was banned from Venice in 1520 for distributing Luther’s works. Compare: Boda Miklós, Pécs–Medvevár–Pécs. Janus Pannonius a pécsi utóélet tükrében = Bartók István, Jankovits László, Kecskeméti Gábor (ed.), Humanista műveltség
1703. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 51 | Paragraph | Section] et amico optimo. 7 István Brodarics to citizens of Kassa Pécs, 20 August 1515 Manuscript used: MOL, DF 269209 Published: Tóth-Szabó Pál, Oklevelek a kegyúri jog történetéhez, Történelmi Tár, 1903, 105–106. 1. Having heard that the position of the Provost of Jászó is vacant, he asks those in Kassa to give it to scribe Péter. Kristóf Darholczi also wrote about this to them. – 2. He and Darhoczi could have achieved with the Bishop that the
1704. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 51 | Paragraph | Section] worthy of recommendation. Brodarics’ formulation is ambiguous here. Already secretary of György Szatmári at the time. In 1505–1506, probably the patronage of Tamás Bakócz was behind the plans for publication, but the manuscript in question got into the hands of the young Humanist from his original patron Osvát Tuz. (On this compare: Kasza Péter, Egy karrier hajnala. Adalékok Brodarics István tanulmányainak és családi viszo nyainak történetéhez, Századok, 2008, 1193.) Szatmári, on the other hand, undoubtedly supported the publication of Janus’
1705. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 52 | Paragraph | Section] Karácsondi was later confirmed by Szatmári himself as Provost. The document about this is dated 23 September 1515. (Compare: MOL DF 269210) Regarding the Jászó convent see: Tóth-Szabó Pál, Szathmári György prímás (1457–1524), Budapest, 1906; and Tóth-Szabó Pál, Jász a főkegyúri jog történetében II., Századok, 1905, 223–247. 3 An unknown employee of György Szatmári who did not attain Provostship. 4 Brodarics was already the secretary of Szatmári. 5 It is about nobleman Kristóf Darholczi from Sáros County, about whom we have several pieces of data
1706. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 53 | Paragraph | Section] IV. cc. 142v–143r. Published: V. Kovács Sándor, Egy humanista a mohácsi vész korában (Kálnai Imre), Irodalomtörténeti Közlemények, 1970, 372. In Hungarian: V. Kovács Sándor, Magyar humanisták levelei XV–XVI. század, Budapest, 1971, 596. Brodarics calls Cospi’s attention to a youngster who prepares for studies in Italy, even though he is not an old acquaintance of Cospi.
1707. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 58 | Paragraph | Section] Brodarics and Ferenc Frangepán both considered him a close friend. In 1542 he still served Ferenc Frangepán. Paul III wanted to send him on a mission to Ireland in 1541 but it did not happen (see Thomas Maccogg, The Society of Jesus in Ireland, Scotland, and England 1541–1588, Leiden–New York–Köln, 1996, 15.) His brother Joannes (Giovanni) Marsupino was Abbot of Kapornak in 1532 and entered the service of Pál Várday in 1548. Regarding the Marsupino brothers see: ETE I. 232., 309., 310.; ETE II. 186–188.; ETE III. 269., 284., 291., 350., 380., 416., 474.; ETE IV. 131.
1708. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 58 | Paragraph | Section] considered him a close friend. In 1542 he still served Ferenc Frangepán. Paul III wanted to send him on a mission to Ireland in 1541 but it did not happen (see Thomas Maccogg, The Society of Jesus in Ireland, Scotland, and England 1541–1588, Leiden–New York–Köln, 1996, 15.) His brother Joannes (Giovanni) Marsupino was Abbot of Kapornak in 1532 and entered the service of Pál Várday in 1548. Regarding the Marsupino brothers see: ETE I. 232., 309., 310.; ETE II. 186–188.; ETE III. 269., 284., 291., 350., 380., 416., 474.; ETE IV. 131. ex
1709. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 60 | Paragraph | Section] agatque apud illius Sanctitatem, ne quem alium ad episcopatum Plocensem provehere velit praeter reverendissimum dominum Raphaelem, episcopum Premisliensem, virum ecclesiae et reipublicae perquam idoneum et nobis (Old) Sigismund I (1506–1548), King of Poland, the youngest brother of Vladislaus II, uncle of Louis II. He had no child from her first wife Borbála Szapolyai. Izabella, wife of János Szapolyai was born from his second marriage to Bona Sforza. More on his life: Zygmunt Wojciechowski, Zygmunt Stary (1506–1548), Warszawa, 1979. [Bibliography in
1710. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 61 | Paragraph | Section] collectorio. 4 9 After the death of Bishop of Płock Erazm Ciołek the King of Poland wanted to install Rafał Leszczyński, Bishop of Przemiśl into the vacant position. However, Hadrian VI did not wait for Sigismund’s recommendation but appointed Johann Albrecht, brother of Albrecht von Brandenburg, Grand Master of the Teutonic Order which had a hostile relationship with Poland. (Compare: AT VI. 154–155.) The Polish ruler protested angrily. Since neither party would budge, a one-year-long diplomatic struggle began. Brodarics played an
1711. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 64 | Paragraph | Section] 26 victoriosam correxi ex: victoriosum From Sigismund‘s answer below it seems he had not received de Grassis’ letter. Essentially the Pope refused all of Sigismund’s requests. His candidate for the bishopric of Płock remained Marquis Johann Albrecht, he reduced the period of the kermess to half a year, and wanted to charge his own people with the collection of the Peter’s pence. Naturally, Sigismund protested indignantly. See his letter to Cardinal de Grassis: AT VI. 207. 4 Against this argumentation, the Polish court
1712. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 66 | Paragraph | Section] gratia Dei cessimus, neque cessuros nos ipso Deo iuvante confidimus. Datum. 16 Andrzej Krzycki 1 to István Brodarics Cracow, 18 February 1523 Manuscript used: BK 243fol. 222v–223r. 2 1. Krzycki expresses his joy over Brodarics’ letter to him. Neither long years nor distance made him forget their old friendship. – 2. He thanks for Brodarics’ congratulation to him for his appointment as Bishop of Przemiśl. He did not strive for it, did not even think of it. He is afraid, however, that a bishopric
1713. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 69 | Paragraph | Section] suum Romae. Datum Budae prima Iunii 1523. 2 Another reason to date the letter for May is that the same arguments appear in a letter to Cardinal Bernardo Carvajal sent on 15 May 1523. (Compare: AT VI. 275.) 3 Sigismund sent Hieronym Łaski to Rome to protest raising Marquis of Brandenburg Johann Albrecht Bishop of Płock. (Compare: AT VI. 214–216.) 1 The same manuscript can be found in the HHStA in Vienna (HHStA, Ung. Akt. Fasc. 1. Konv. D, fol. 96–97.) 2 Only the first third of the letter (Redditum nobis... societatem allicere.) is included in Veress’ documentary
1714. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 72 | Paragraph | Section] atque adeo in arcem Sancti Angeli coniectum puto Maiestatem Vestram iam pridem intellexisse. De eo adhuc nihil est aliud decretum. 1 Lorenzo Pucci (1458–1531), Bishop of Melf, Cardinal from 1513. Offspring of an influential prelatic family, protonotary apostolic. 2 John Clerk (?–1541), Bishop of Bath. Carried out diplomatic missions in the service of Cardinal Wolsey several times. Cardinales tres, quibus cognitio huius causae demandata fuerat, fere quotidie per multas horas hanc rem in arce ventilant. Quid futurum sit,
1715. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 74 | Paragraph | Section] Urbe X. Iunii. 1523. Eiusdem Maiestatis Vestrae servitor et capellanus humillimus Stephanus Brodericus praepositus Quinqueecclesiensis, orator 8 9 King English King Henry VIII (1509–1547). of Portugal John III (1521–1557). 20 Sigismund I to István Brodarics [Cracow], [July 1523] Manuscript used: BJ 6556 fol. 74v–75r. 1 1. Brodarics is thanked for his help so far regarding the matters of the
1716. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 76 | Paragraph | Section] not fall into the hands of foreigners. – 2. He assumes, Várdai has learnt about the pact among Christian rulers reached on 5 August, which is favourable to Hungary.
1717. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 76 | Paragraph | Section] Imre Kálnai (1493?–1544), Humanist. He finished his lower school between 1505–1510 in Várad, together with Miklós Oláh. He earned Magister degree in Bologna. Royal secretary in 1525–26, member of Jakab Piso’s circle. Withdraws from politics after Mohács, but remains adherent of King John. More on his l m life: V. Kovács Sándor, Egy humanista a mohácsi vész korában (Kálnai Imre), Irodalomtörténeti Köze é nyek, 1970, 661–667. adipiscatur. 4 Nam nisi hanc viam tenerem, nescio, cui conferretur, penitus extraneo
1718. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 77 | Paragraph | Section] Adalékok a pápaság magyar személyi politikájához Mohács előtt, Századok, 2010, 411–431. 5 Várdai had to be familiar with the way such benefices were awarded because 10 years earlier he got bishopric of Transylvania essentially after a foreign beneficiary, elected Bishop of Bordeaux Johannes de Fuxo. See Lukcsics Pál, A gróf Zichy-család okmánytára XII., Budapest, 1931, 368. 1 The letter mentions neither the death of Hadrian VI (14 September) nor the following conclave (1 October–19 November), so presumably it was written before the Pope’s death.
1719. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 80 | Paragraph | Section] this. He suggests accepting the agreement offered, since he cannot expect a better deal: the Pauline Fathers should get their 60 forints that is due, and the 200 forints that Lászai owed them according to his will. – 2. He asks Várdai to send also the 16 forints that Kálnai borrowed for the journey home and for which Brodarics vouched. – 3. There is still no Pope; the French are stationed at Milan; the Emperor is about to intrude in France from Navarra. – 4. Kálnai is brought into his attention again. Kálnai’s loyalty and knowledge make him worthy of becoming Archdean of
1720. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 81 | Paragraph | Section] litem extingui pontificis auctoritate sperabat contra voluntatem executorum, mihi non modo difficile, verum etiam impossibile videtur, alioqui iniustum [...] De ducentis quoque florenis et nuper scripsi et nunc idem scribo. De illis [...] dominus Ioannes archidiaconus piae memoriae testamento Dominationem Tuam Reverendissimam [...] debere scripsit. Etiam si ego (qui minimus sum inter ceteros huius testamenti executores) subticere vellem, tamen alii nullo modo tacebunt, neque cessabunt, quousque illa summa reddatur. Proinde de illis quoque
1721. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 82 | Paragraph | Section] [3.] Reverendissime et colendissime Domine. Haec propter occupationes manu aliena mihi scribendae fuerunt, ignoscat igitur, quaeso, Vestra Reverendissima Dominatio. De his autem curam geram, ne rursus novas habeat curas. Res uti Vestrae Dominationi videt [...] deducta est ad bonum portum. Illum Ioannem [...]rum commendo rursus Vestrae Dominationi Reverendissimae dignetur me facere certiorem, quidnam sit ei sperandum. De quo et per hunc ip[...] [...]um. Nova alia non sunt. Pontificem nondum habemus. Neque scio, quando habituri
1722. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 82 | Paragraph | Section] Transsylvano, Domino observandissimo. This means that the afterword, too, was written before 19 November. did not support appointment of Kálnai in spite of the recommendation of Brodarics and the Pope’s decree, so the young Humanist could receive the income coming from the archdeanship only two years later, when the bishop was János Gosztonyi. Compare: V. Kovács Sándor, Egy humanista a mohácsi vész korában (Kálnai Imre), Irodalomtörténeti Közlemények, 1970, 663. 10 Várdai
1723. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 87 | Paragraph | Section] VI. 9 Pope Hadrian promised aid of 100,000 gold pieces for the fight against the Turks. He really sent 50,000 by Cardinal Vio.
[4.] Misimus ad te litterarum vice wayvodae 10 ad fidelem nostrum spectabilem et magnificum Ioannem comitem Scepusiensem wayvodam nostrum Transsylvaniensem 11 exempla, accipies insuper, quae ex legatione ad nos utriusque wayvodae sunt exceptae, ex quibus fusius omnia, quae ad conatum caesaris cognoscendum pertinent, intelliges. 12
MOL, DL 47545 The inheritance of Hungarian confessor in Rome János Lászai, 147 ducats, should be deposited in the Altoviti bank according to the wishes of Philippus de Senis and Vincenzo Baldi.
2533., and Theiner Augustin, Vetera monumenta Slavorum meridionalium historiam illustrantia, Romae, 1863, 601–602. 5 Vincenzo Baldi de Pistoria. Arrived in Hungary as a member of the retinue of papal legate Cardinal Pietro Isvalies. He soon became Canon of Veszprém, altar director of the St. John altar, at the same time Vicar of Isvalies who became Bishop of Veszprém in 1508. Compare: Lakatos Bálint, Kálnai Imre királyi titkári és főesperesi kinevezése (1523–1525). Adalékok a pápaság magyar személyi politikájához Mohács előtt, Századok, 2010, 423. 1 The text of
Archbishop of Esztergom György Szatmári died on 7 April 1524. 3 In the letter to Cracow the word here is nepote because Sigismund was the uncle of King Louis II while Ferdinand was his brother-in-law. 4 Brodarics had stayed in Rome since the spring of 1522 as an envoy of Louis II. 5 Johann Schnaidpeck von Schönkirchen, an envoy of the Emperor, stayed in the Buda castle since the autumn of 1523. He had huge influence and was the permanent target of attacks from the opposition of lesser nobility. The part magnificum dominum oratorem suum et is missing from the Cracow letter,
obsideri, et ad exeundum ex Italia vehementer urgeri. [3.] Novum Soltanum dicunt se contra Turcas diligenter munire. Credo Maiestatem
2 Archbishop of Esztergom György Szatmári died on 7 April 1524.
3 Louis II was a younger cousin of King Sigismund.
4 Brodarics had stayed in Rome since the spring of 1522 as an envoy of Louis II.
5 László Szalkai, Bishop of Eger, Chancellor. He got archbishopric of Esztergom and the attached position of High Chancellor after
Further manuscripts: BK 213 fol. 52–53; BOss 177 fol. 40 r–v; Libri Legationum vol. XXIII, fol.
38–39.
2 Suleyman pensioned off his chief officer Píri Mehmed in 1523 and gave the position to his friend of his youth Ibrahim. He also transferred Pasha Ahmed one-time second officer to Egypt. Ahmed, feeling put aside, revolted against Suleyman as soon as he arrived in Cairo and declared himself Sultan. However, the riot was suppressed and Ahmed was beheaded. Compare: Káldy-Nagy Gyula, Szulejmán, Budapest,
Chancellor László Szalkai. 5 Pope Clement VII.
2
1
[3.] Ego videor iam esse in procinctu. Non satis tamen certus adhuc, quando sim iter ingressurus. 6 Nuntiavi aliqua per Ioannem Marsupini 7 fratris mei, quem his diebus dimisi. Dominatio Vestra Reverendissima, supplico, dignabitur in illis me habere commendatum. Quam cupio felicissimam esse atque incolumem.
remanserant, sunt vel apud Egidium Zephirum 9 sollicitatorem meum vel inter reculas meas istic relictas. Quibus tamen ubicunque sint, iam non est opus istis aliis nuper missis.
can set out for Rome. He would regret if he didn’t find Salviati in Rome.
which he heard with satisfaction knowing Brodarics’ loyalty. – 2. He asks Brodarics to keep representing him and his subjects in their affairs and to keep informing him about developments.
1. He received several letters from Sigismund in recent days in which he is requested to intervene in certain affairs; he is happy to do this. – 2. He thanks for Sigismund’s intervention on his behalf with Louis II; he strives to repay Sigismund’s goodwill. – 3. According to Johannes Rudniczki’s report, the King’s request has been in part fulfilled, in part it will be put forward to the Pope tomorrow by Brodarics and Cardinal Pucci; Sigismund will be informed about the Pope’s answer promptly. – 4. The Pope is relentless in his attempts to create peace between
Vestram Maiestatem, quod in me conferet, in gratum ac fidelissimum servitorem collaturam, et quicquid mihi accessionis contigerit, id soli Vestrae Maiestati libens debebo. 3 [3.] Verum ut ad ea redeam, de quibus Vestra Maiestas scribit, ea partim sunt expedita, sicut mihi dominus Joannes Rudniczki rettulit, partim cras, unacum reverendissimo domino cardinale Sanctorum Quattuor, 4 sicut Vestra Maiestas iubet (de praelatorum huc missione loquor) Sanctissimo Domino Nostro referentur. De cuius voluntate faciam Vestram Maiestatem ilico certiorem. [4.] Pontifex
to Rome; on the other hand, he hasn’t received any news from Hungary. – 2. King of Poland made peace with the Grand Master of the Teutonic Order; more detail in the attached document. – 3. He hopes that Salviati’s mission for peace is on the right track. The Pope ordered Brodarics to join him for the time of the talks. – 3. Pietro Antoni Berri of Parma, envoy of Louis II to Salviati, has arrived in Rome. He asks Salviati to arrange a smaller benefice for Berri in his birthplace.
the case of the Duchy of Bari to Charles. He was deprived of it without explanation, even though it
was the Emperor himself who put him into its possession. He wrote about it to Cardinal Salviati as well as to his envoy to the Emperor Johannes Dantiscus. – 2. He also informed the envoy about how he had reached an agreement with the Grand Master of the Order and about his peace agreement with the Turks. He asks Brodarics to represent the Polish point of view in this case too.
5
nos et serenissimum nepotem nostrum, dominum regem Ludovicum, ista spes generalis expeditionis adduxerit et quantas nos hic citra ullius auxilium
25 adduxerit correxi ex: adduxerunt.
See the notes for Brodarics’ letter on 17 May 1525. Johannes Dantiscus (German form: Johann von Höfen or Johann Flachsbinder, Polish form: Jan Dantyszek), (1485–1548) humanist, diplomat, Bishop of Kulm, then of Warmia, legate of Sigismund I in the court of Charles V for long years. Parts of his very precious diplomatic correspondence have been
dominum regem Ludovicum, ista spes generalis expeditionis adduxerit et quantas nos hic citra ullius auxilium
25 adduxerit correxi ex: adduxerunt.
See the notes for Brodarics’ letter on 17 May 1525. Johannes Dantiscus (German form: Johann von Höfen or Johann Flachsbinder, Polish form: Jan Dantyszek), (1485–1548) humanist, diplomat, Bishop of Kulm, then of Warmia, legate of Sigismund I in the court of Charles V for long years. Parts of his very precious diplomatic correspondence have been published in Acta Tomiciana.
ista spes generalis expeditionis adduxerit et quantas nos hic citra ullius auxilium
25 adduxerit correxi ex: adduxerunt.
See the notes for Brodarics’ letter on 17 May 1525. Johannes Dantiscus (German form: Johann von Höfen or Johann Flachsbinder, Polish form: Jan Dantyszek), (1485–1548) humanist, diplomat, Bishop of Kulm, then of Warmia, legate of Sigismund I in the court of Charles V for long years. Parts of his very precious diplomatic correspondence have been published in Acta Tomiciana. Preparations for the
very precious diplomatic correspondence have been published in Acta Tomiciana. Preparations for the publication of the whole correspondence are under way. A sample volume has been published so far which includes correspondence from the year 1537 (Jerzy Axer–Anna Skolimowska, Corpus epistolarum Ioannis Dantisci, Part I. Ioannis Dantisci epistulae latinae, Warsaw–Cracow, 2004). 5 Centuries-old Polish-Prussian rivalry came to an end when Albrecht von Brandenburg turned Teutonic Knights into a secular Lutheran state in 1525 and gave fealty to the Polish ruler on 10 April.
correspondence have been published in Acta Tomiciana. Preparations for the publication of the whole correspondence are under way. A sample volume has been published so far which includes correspondence from the year 1537 (Jerzy Axer–Anna Skolimowska, Corpus epistolarum Ioannis Dantisci, Part I. Ioannis Dantisci epistulae latinae, Warsaw–Cracow, 2004). 5 Centuries-old Polish-Prussian rivalry came to an end when Albrecht von Brandenburg turned Teutonic Knights into a secular Lutheran state in 1525 and gave fealty to the Polish ruler on 10 April. See Statileo’s letter on
est nescius. Totam hanc rem, quomodocunque cadat, non Vestris Maiestatibus, quae a tot annis hostes Christianae reipublicae solae sustineretis, sed principibus Christianis, qui nullo modo ad pacem induci possent, esse inputandam.
4 5
Johannes Dantiscus. On him see notes for the previous letter. Paulo Emilio Cesi (1481–1537), Cardinal of Umbrian origin. 6 Cardinal Lorenzo Pucci.
[4.] De negotio vero Prutenico repetivit illa eadem, quae
Later he became Evangelical Lutheran, secularised estates of the Knighthood, and created a secular state in its place by the name of Prussian Duchy. In April 1525 he gave fealty to the Polish King. More about this: Marian Biskup, Das Ende des Deutschordensstaates Preussen im Jahre 1525 = Josef Flenckenstein–Manfred Hellman (hrsg.), Die geistlichen Ritterorden Europas, Sigmaringen, 1980, 403–416. 19 In the decoded text there is a graphic sign in the middle of the group of characters decoded as illum illum that is not a letter. We might conclude than that illum
It is not placed with the text of the letter but in a separate volume (BN. T. 28. fol. 164r). We do not have the slip of paper with the cipher, only the deciphered text can be read. At the same time, the legate mentioned is definitely Brodarics, since the reference is to the younger cousin of Sigismund, Louis II, and his envoy was Brodarics. The fact that this slip of paper belongs to this particular letter follows from subsequent manuscripts (BK 213 fol. 539; BJ 6549 fol. 572). Another manuscript: BCzart TN 37. fol. 869.
48 Bona Sforza 1 to István Brodarics Cracow, 5 July 1525
Manuscript used: BCzart TN 37. fol. 355. 2 Published: Acta Tomiciana VII. 299. Brodarics has been very industrious in the matter of the Duchy of Bari. Bona Sforza is asking him to help their envoy Johannes Dantiscus in every possible way.
5
esse ex corde affectum, eo maxime, quod id ab utraque maiestate sua in commissis habeat, ut nomine illarum maiestatum hoc idem apud caesaream et catholicam maiestatem efficaciter promoveret. Nunc cupimus, et si par sit, rogamus, assistet ibi oratori nostro, magnifico Ioanni Dantisco, 3 et in quibus auxilium suum postulaverit, ita illud impendere velit, quemadmodum rebus nostris prodesse noverit. Nos enim praefato oratori nostro ad Tuam Paternitatem singulare iussimus habere refugium, nam illam scimus ibidem non parvi valere et reputari. Nos, quando
egregium et uenturae stemmata gentis:
viribus operam dare quo litteris quas nunc multum desideras explearis. Interim de meis rebus paucis accipe: quod illud praediolum insulare ultra mille aureos vendiderim et hoc sorti meae accessit, immo tuae, nam mea tua sunt atque ideo tibi illa minus offero: quis enim tibi tua offerat? Quod si me iocari putas, periculum fac, videbis me totum et res meas in tuo censu esse. De publicis rebus habe: duas crinitas quas quidem cometas vocant sub septentrione moveri ex illo genere quas breviores et in mucrones fastigiatas xiphias appellant. Quid mali portendant nescio, tamen altera sese in partes
ut tuarum speculationum eam
participem facias et ad felicitatem speculativam dirigas.
Tibi certe sunt omnes virtutes morales; tibi habitus practici
et speculativi; tibi mens sana in corpore sano cum bona
fortuna; tibi omnis felicitas politica atque speculativa; tibi
sermo gratus, amoenus et iocundus. Tu vel paucis omnes
ad te allicis. Tu quidem unicus in omni genere laudum
materiam praebes te extollendi et tamen numquam es
satis laudatus. Tu denique Chrisogonus es, quod Latine
sonat aureum genus, quia vere aureus es intus et extra. O
nos felices, quibus contigit in haec tempora
dictis Lybicos serenis
nec tenuisse potest.
apparuisse. Inter quos duo uidebantur
luculenta admodum ac uenusta effigie uiri, per omnia pene similes, nisi
quod alter unam plus altero laureolam capite pręferret. Hos autem
quodam de turba referente didicit Ioannem Baptistam et Hieronymum
pręsbiterum esse, atque hunc duas quidem coronas accepisse, alteram
doctrinę, alteram castitatis, illum autem tres, eo quod et ipse quidem
docuerit ac uirginitatem seruarit, sed
ueritate
tuendaque iustitia occisus esset; tertiam itaque laureolam fuisse
martyrij.
Tale est etiam quod Cyrillus ad Augustinum scribit, post laudes
matutinales ante altare Ioannis Baptistę (erat enim solennis natiuitatis
eius dies) obdormienti sibi uisum. Vidit enim (ut ipse ait) multos
ecclesiam intrare luce quadam cęlesti insignitos. Inter quos duo
pręcipui pręclarique
(erat enim solennis natiuitatis
eius dies) obdormienti sibi uisum. Vidit enim (ut ipse ait) multos
ecclesiam intrare luce quadam cęlesti insignitos. Inter quos duo
pręcipui pręclarique uidebantur et hi erant Ioannes Baptista et beatus
pręsbiter Hieronymus qui solus omnibus cęteris considere iussis exurgens
de Ioannis laudibus, ut natalem eius diem honoraret, sermonem fecit.
Deinde se erigens Ioannes gratias illi egit
intrare luce quadam cęlesti insignitos. Inter quos duo
pręcipui pręclarique uidebantur et hi erant Ioannes Baptista et beatus
pręsbiter Hieronymus qui solus omnibus cęteris considere iussis exurgens
de Ioannis laudibus, ut natalem eius diem honoraret, sermonem fecit.
Deinde se erigens Ioannes gratias illi egit et cum multis ipsum uerbis
coram commendasset, in omnibus fere sibi similem fuisse dixit. Cyrillus
uidebantur et hi erant Ioannes Baptista et beatus
pręsbiter Hieronymus qui solus omnibus cęteris considere iussis exurgens
de Ioannis laudibus, ut natalem eius diem honoraret, sermonem fecit.
Deinde se erigens Ioannes gratias illi egit et cum multis ipsum uerbis
coram commendasset, in omnibus fere sibi similem fuisse dixit. Cyrillus
postea uisionem hanc, quę quanta essent Hieronymi merita testabatur,
publice populo
pictum iugularim!. Quam ob rem, ante quam ad damnatorum
locum deductus esset, lapidibus a plebe obrutus interijt et ab imagine
illa in testimonium perpetrati sceleris cruor effluxit.
Ioannes ipsius Cyrilli, qui ista quę recitamus miracula memorię
prodidit, nepos ac forma ęgregius iuuenis a Persis captus Persarum regi
annum seruiuit. Tedio tandem seruitutis affectus beato Hieronymo
identidem
fideliterque enarrauit. Denique nato filio Petrus gratias egit quod
beati Hieronymi meritis ipse diutinę sterilitatis ignominiam iam pater
factus deleuisset.
Sequitur illa Cyrilli uisio, qua Ioanni Baptistę Hieronymus noscitur
comparandus. Quam quoniam supra suo loco descripsimus, hic repetere
superuacaneum foret. Reliqua ergo uideamus.
Peracto, inquit, mense post depositionem, postridie ab
in Micheam explanationum lib II. In Sophoniam lib. I. In
Naum lib. I. In Abacuch lib. II. In Aggeum lib. I. Multaque alia de
opere prophetali, quę nunc habeo in manibus et necdum expleta sunt.
Aduersum Iouinianum lib. II et ad Pamachium apologeticum et
epitaphium.
Hęc Hieronymus. Postea uero uixit annos XXVII, si Prospero credimus
dicenti anno Theodosij iunioris XII ipsum
apponendo.
Ad eundem de oblationibus altaris et elemosynę.
In Montanum hereticum ad Marcellam.
In Montanum iterum.
In Iouinianum lib. II.
In Helvidium de beatę Marię uirginitate perpetua.
In Vigilantium de reliquijs sanctorum uenerandis.
In Vigilantium iterum.
In Pelagianos de libero arbitrio.
In eosdem dialogus lib.
In errores 'Peri archon' Origenis ad Auitum.
In Ioannem Hierosolymitanum episcopum et Ruffinum pręsbiterum,
assertores Origenis.
In eundem Ioannem ad Theophilum papam Alexandrinum.
In Origenianos ad eundem.
De uictoria contra Origenianos gratulatoria ad eundem.
Iterum de uictoria ad eundem.
In hereticos quęrimonia ad Marcum pręsbiterum.
Contra Origenianos de Theophili episcopi strenuitate ad Pamachium
et Marcellam.
In detractores librorum suorum aduersum Iouinianum ad Pamachium.
In garulum monachum detractorem ad Domnionem.
De fide et heresi ad Marcellam.
Ad Alipium et Augustinum episcopos gratulatoria, quod Cęlestinam
pręsbiteri et diaconi dignitate
Ad eundem obiurgatoria quod Leuitam lapsum eiecerit et non potius
corripuerit cum charitate.
Ad Cromatium et Heliodorum episcopos translatio historię Ioachim.
Ad eosdem de Eusebij Cęsariensis martyrilogio.
Ad Cromatium et Eusebium de Bonoso.
Ad Paulinum quod occupatus nondum responderit duabus quęstionibus
Pręterea commentarij eius quos perlegi hi sunt:
In Genesim Hebraicarum quęstionum lib.
prophetam lib. I.
In Iohelem lib. I.
In Amos lib. I.
In eundem lib. II.
In Abdiam lib. II.
In Ionam lib. I.
In Micheam lib. II.
In Naum lib. I.
In Abacuch lib. II.
In Sophoniam lib. II.
In
Hieronymum aeque linguarum, atque doctrinae
et integritatis et omnium virtutum genere cumulatissimum
non admiretur? ut taceam Gothos nobis Conterraneos:
qui rerum potiti sunt: quorum etiam foeminas fuisse bellicosas
ex Amazonum genere memoriae proditum est, ut Pontifices
Romanos Cajum et Joannem etiam Martyrio coronatos
omittam: quis sanctissimum Regem Vladislavum cui coelitus
corona delapsa est? quis illum qui se victimam pro re
Christiana devovit nostri Regis Patruum satis praedicare
posset? ut innumerabiles taceam. Hunc nostrum Regem
Vladislavum cum bello, tum pace
0. Dubrovnica.
^" U. o. Comniertiorum.
" U. 0. ditionis.
Sanctisque quorum reliquias secum attulerant suadentibus
hic esse standum: nec usquam sanctiorem locum esse;
nam nostri Majores in Epidauro Joannem Episcopum habuerunt; et ab inde profugi Christianis manibus huius Civitatis fundamenta jecerunt. Semper enim ab incunabulis
Ragusa Christum professa, nec ullo vicinarum gentium
contaminata est contagio: quibus expurgandis sacrae fidei
lavacro nunquam desiit esse studiosa. Nam et feras
sol annorum, luna mensium vices iteravit: ubi illi neque fortitudo constansque perseverantia neque
ulla tolerantia sive confidentia neque justitia sive aequitas
continentia clementia modestia neque ipsa mater omnium
' A keziratban: sine. Igy sincs sokkal jobb ertelnie. E szo
teljesen folosleges.
- U. o. II. Mahomet szultan.
' Balazs vedszent.
* A keziratban: tollerantia.
' U. 0. claementia.
Sibenicensis Dalmatae
creantem, ex adoptione tanti Viri filius Jacobi Sacrati tui olim Genitoris Barbula, in quo Creationem, Lapsum, et Reparationem Humani Generis adeo concinne cecinit, ut alter suo carmine Maro videatur; nec miror, studuisse potuit, ut id, et majora efficeret; habuit enim Praeceptorem clarissimum Joannem Raphanellum Ferrariensem, utriusque Philosophiae facile Principem dixerim, et hac nostra tempestate Musarum decus, a teneris unguiculis colentem Fontes Aonios, nunc Sacri Palatii Apostolici Magistrum, Fidei Nostrae, ut ita dicam, jam collapsae timonem validum, et Georgium Babbam
accipe munus,
Ferrariensis honos, et gloria Gentis
auctis,
Kal. Augusti MDXXII
1779. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section] Joannis Barbulae Pompilii Sicensis Dalmatae Theologi Ordinis Praedicatorum Solimaidos Liber I Magistri Joannis Policarpi Severitani Sibenicensis Dalmatae Predicatorii Solimaidos. Liber I Narrantur primo pulchre primordia mundi Vnde sibi caelum
1780. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section] pulchritudo
Splendida praefulget facies, oculusque Smaragdo
1781. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
1782. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [page aiii_r | Paragraph | Section]
terrae
mortale genus longa assuetudine fecit, 460
tympana Phoebus
uagum mundum seruat et ipse deus
mihi menia cingunt
Titan qui celum pro cui deceptio paradisi pro descriptio consiliis
quid consilii, nautra pauonis pro natura. Errores ex secundo, inuocat
stetu a fletu, uxores conditio uxoris
offerat ultro."
Dauid
tanto
a
Michola eluduntur. Coram patre coarguta factum excusat.
Lib. II
Inter Dauidem et Ionatham amicicia
captus amore Micholę
Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], De Epidauro, versio electronica (, Dubrovnik), 573 versus, verborum 3825, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - epica] [word count] [crijeviepidauro].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], Epistula ad Marinum Bonum (1506), versio electronica (, Dubrovnik), versus 6, 432 verborum, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - epistula; poesis - versus intertexti] [word count] [crijeviepist1506].
Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.