Your search found 10295 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-10295:

Et tulit abominationem impietatis. Allel. Lectio S. Evangelii secundum Matthaeum. In illo tempore Cap. 10. dixit Jesus Discipulis suis: Euntes praedicate docentes, quia appropinquavit regnum coelorum, et reliqua. Homilia S. Jo: Chrysostomi. Jam quaeritur, quare Christus contraria praeceperit, nam et c. Ad laudes Antiph. et Cap. ut in I. Vesp. Hymnus

Exaltent alii saxa minacia
Turrita, et Spalati moenia nobilis,
Templum mirificum, magnificas

Per Dominum nostrum et c. Alter Hymnus De Translatione SS. Anastasii et Domnii.
Sacra scrutantur pignora,
Pia Sanctorum corpora
Domnii, et Anastasii
Jussu devoti populi.
At Praesul venerabilis
Joannes Deo amabilis
Confortat cives nobiles,
At laudat et ignobiles,
Inter ruinas vepribus
Condensus atque frondibus
Urbis Salonae fodere,
Nutu divinae gratiae.
Muneris tanti praemium
Repertum Anastasium
Primo transferunt

sit gloria,
Laus quoque sit perpetua
Filio Unigenito
Cum Spiritu Paraclito. Amen. CAPUT XVIII. De templo et cultu S. Domnii in insulis Diomedaeis. § I. Cultus S. Domnii per B. Joannem e Fulgineo Monachum ac Martyrem in Diomedaeas insulas allatus esse videtur. B. Joannes natus est Fulginei anno secundi saeculi circiter vigesimo, loco honesto, et oppido Umbriae in primis nobili, unde illi a Fulgineo cognomen obvenit. Is anno quarto et sexagesimo ejusdem saeculi

Amen. CAPUT XVIII. De templo et cultu S. Domnii in insulis Diomedaeis. § I. Cultus S. Domnii per B. Joannem e Fulgineo Monachum ac Martyrem in Diomedaeas insulas allatus esse videtur. B. Joannes natus est Fulginei anno secundi saeculi circiter vigesimo, loco honesto, et oppido Umbriae in primis nobili, unde illi a Fulgineo cognomen obvenit. Is anno quarto et sexagesimo ejusdem saeculi Joannes a Fulgineo in Diomedaeas insulas se recepit. cum ecclesia sub

ac Martyrem in Diomedaeas insulas allatus esse videtur. B. Joannes natus est Fulginei anno secundi saeculi circiter vigesimo, loco honesto, et oppido Umbriae in primis nobili, unde illi a Fulgineo cognomen obvenit. Is anno quarto et sexagesimo ejusdem saeculi Joannes a Fulgineo in Diomedaeas insulas se recepit. cum ecclesia sub Marco Aurelio crudelem in modum exagitari rursus coepisset, patria profugus se recepit in hasce insulas, ab littore Apuliae haud ita late interjecto mari disjunctas, quas olim Veteres appellabant Diomedaeas, quod illuc

essent, modico interfluente Euripo discretae, ex eo Trimitum, seu Trimitarum insulae nominari coeperunt; quamquam verius eas hoc vocabulo appellatas dixeris ab una earum principe, quam Tacitus Annal. lib. 4. Trimerum vocat. Tenet fama, litterisque multorum est memoriae traditum, hunc Joannem a Fulgineo fuisse illum ipsum Eremicolam, de quo in tabulis Trimitanis mentio fit sane honorifica. Huic ergo, ut illae tabulae memorant, nocte quadam vigilanti augustissima specie, ac beatissimo lumine fulgens Virgo Deipara sese palam ostendit, Templum ibidem Deiparae

censuit, quam ut templum exstrueret, quod Deiparae in coelum assumptae titulo exornavit. Hoc templum deinde saeculo quarto jam inito Alexander quidam Episcopus veteri solemnique ritu consecravit, cum S. Sylvester Romanum Pontificatum gereret, imperium vero Constantinus Magnus administraret. Joannes autem asperrimae vitae institutum aggressus brevi apud incolas magnam virtutis et sanctimoniae laudem sibi conciliavit. Quocirca celebritatem hominum, famamque sanctitatis ut vitaret, in patriam redeundi consilium cepit; quo cum venisset, egregiam religionis causa mortem oppetiit.

cepit; quo cum venisset, egregiam religionis causa mortem oppetiit. rediit in patriam, et Martyrii palmam adipiscitur. Ex Antonio Beatillo de Sanctis Umbriae Tom. I. pag. 63. et Tomo 3. pag. 239. sub die 29. Decembris. Jam vero haud est improbabile B. Joannem a Fulgineo virum eximia religione et sanctitate primum auctorem Trimitantis fuisse, ut S. Domnium praecipuo quodam studio ac veneratione prosequerentur. Joannes auctor cultus S. Domnii in Diomedaeis insulis. Etenim cum antiquissimus sit cultus, qui ab illarum

de Sanctis Umbriae Tom. I. pag. 63. et Tomo 3. pag. 239. sub die 29. Decembris. Jam vero haud est improbabile B. Joannem a Fulgineo virum eximia religione et sanctitate primum auctorem Trimitantis fuisse, ut S. Domnium praecipuo quodam studio ac veneratione prosequerentur. Joannes auctor cultus S. Domnii in Diomedaeis insulis. Etenim cum antiquissimus sit cultus, qui ab illarum insularum incolis S. Domnio hodieque adhibetur, et omnem superiorum temporum memoriam antecedat; nisi ejus initium ad B. Joannem referatur, nihil usquam reperies, unde ejusdem originem

studio ac veneratione prosequerentur. Joannes auctor cultus S. Domnii in Diomedaeis insulis. Etenim cum antiquissimus sit cultus, qui ab illarum insularum incolis S. Domnio hodieque adhibetur, et omnem superiorum temporum memoriam antecedat; nisi ejus initium ad B. Joannem referatur, nihil usquam reperies, unde ejusdem originem repetere possis. Quocirca conjectari licet ab ipsomet Joanne una cum Deiparae templo aediculam exstructam fuisse S. Domnio, cui etiam construxit aediculam. quem et ipse ingenti honore coleret, et ab aliis

Etenim cum antiquissimus sit cultus, qui ab illarum insularum incolis S. Domnio hodieque adhibetur, et omnem superiorum temporum memoriam antecedat; nisi ejus initium ad B. Joannem referatur, nihil usquam reperies, unde ejusdem originem repetere possis. Quocirca conjectari licet ab ipsomet Joanne una cum Deiparae templo aediculam exstructam fuisse S. Domnio, cui etiam construxit aediculam. quem et ipse ingenti honore coleret, et ab aliis pari religione cultum esse vellet. Joannis inde auctoritas et exemplum apud posteros valuit. Credibile porro est ipsimet

unde ejusdem originem repetere possis. Quocirca conjectari licet ab ipsomet Joanne una cum Deiparae templo aediculam exstructam fuisse S. Domnio, cui etiam construxit aediculam. quem et ipse ingenti honore coleret, et ab aliis pari religione cultum esse vellet. Joannis inde auctoritas et exemplum apud posteros valuit. Credibile porro est ipsimet Joanni Salonitanos auctores fuisse colendi S. Domnii, quippe cum ad eas insulas e regione obversas littori urbique Salonitanae, sive commercii causa, sive ex itinere appellare consueverint. Praeterea a quibus de

una cum Deiparae templo aediculam exstructam fuisse S. Domnio, cui etiam construxit aediculam. quem et ipse ingenti honore coleret, et ab aliis pari religione cultum esse vellet. Joannis inde auctoritas et exemplum apud posteros valuit. Credibile porro est ipsimet Joanni Salonitanos auctores fuisse colendi S. Domnii, quippe cum ad eas insulas e regione obversas littori urbique Salonitanae, sive commercii causa, sive ex itinere appellare consueverint. Praeterea a quibus de sanctitate et miraculis S. Domnii multa et praeclara accepisset, ab iisdem, ut opinari

Cui donationi et facto interfuerunt hi testes: Desinna, Nonensis iupanus, testis, Cerminicus Breberschico testis, Uocinna Zatinscico testis, Dalizo Poliscico testis, Cosma Luscico testis, Mutimir Sidrascico testis, Saracino sitinico testis, Iacobico Castobriscico testis, Bolano tepciza testis, Iohannes dat testis, Iohannes capellanus testis, Budicio postelnico testis, Desimir Smulie filius testis, Tolimir psar testis, Vitomir duornic. Hii omnes testes fuerunt coram rege. Suchouare uero: Tribigoi grascik. Croatin, Zelodrag, Dragouit, Dobrogoi, Negouan.

facto interfuerunt hi testes: Desinna, Nonensis iupanus, testis, Cerminicus Breberschico testis, Uocinna Zatinscico testis, Dalizo Poliscico testis, Cosma Luscico testis, Mutimir Sidrascico testis, Saracino sitinico testis, Iacobico Castobriscico testis, Bolano tepciza testis, Iohannes dat testis, Iohannes capellanus testis, Budicio postelnico testis, Desimir Smulie filius testis, Tolimir psar testis, Vitomir duornic. Hii omnes testes fuerunt coram rege. Suchouare uero: Tribigoi grascik. Croatin, Zelodrag, Dragouit, Dobrogoi, Negouan.

3. +. Ibidem iuxta eandem terram emimus terras a Zulo pro IIII. modiis frumenti et I. argenteum pro fine; coram Johanne Mesagalina et Stephano Curano, Boledrugo de Tugari. 4. +. Insuper emimus Semianum a suis inimicis

scilicet presbitero Lasca, et alio presbitero Lasca, presbitero Prodano, presbitero Picna et Girgi de Tugari, et Dragonego, et Habraham, et fratre suo Andrea, et omnibus eiusdem loci uillanis, ac coram testibus aliis quos a Spalato mecum duxi: Johanne filio Gastano, Petro filio Salati et Bilza filio Girdeo. 5. +. Post hęc uero Miraslauus cum filiis Michahelis

+. Et comparauimus terram aliam a Dobrouito et filio suo Dedomiro, quę est super terras sancti Stephani, sub rupe quę uulgo dicitur lao, pro VI. galetas uini et media pro fine, coram presbitero Urso et diacono Dabro, Iohanne Mesagalina et Petro Carboni 9. +. Adhuc comparauimus promunctorium, qui dicitur Pissi Rit, a filiis

10. +. Ibidem prope uinea Nycolay comparauimus uineam a Girgi fratre Nycole pro II. solidis et I. modium frumenti pro fine, coram Gregorio Cimpli et Iohanne Cotini. 11. +. Ibidem comparauimus uineam a presbitero sancto Maximo pro I. solido et I. argenteum

Bolano, terra quę fuit de sancto Maximo, infra territorium sancti Petri; nam prefatus Drugana et Bolano mutauerunt suam terram a sancto Maximo quę habuerunt sursum et mihi ista deorsum uendiderunt pro IIII. solidis, et I. modio de sale pro fine; presbiter Iohannes Raguseus testis, Anastasius presbiter testis, et alius Iohannes testis, Iohanne filio Paulelle Isti sunt testimonia Raguseorum: Sabatius subdiaconus filius Gepuci, Uelconiza8" filio Dabraza, testes, Andreas

mutauerunt suam terram a sancto Maximo quę habuerunt sursum et mihi ista deorsum uendiderunt pro IIII. solidis, et I. modio de sale pro fine; presbiter Iohannes Raguseus testis, Anastasius presbiter testis, et alius Iohannes testis, Iohanne filio Paulelle Isti sunt testimonia Raguseorum: Sabatius subdiaconus filius Gepuci, Uelconiza8" filio Dabraza, testes, Andreas presbiter et Dretillo celararius, testes.

terram a sancto Maximo quę habuerunt sursum et mihi ista deorsum uendiderunt pro IIII. solidis, et I. modio de sale pro fine; presbiter Iohannes Raguseus testis, Anastasius presbiter testis, et alius Iohannes testis, Iohanne filio Paulelle Isti sunt testimonia Raguseorum: Sabatius subdiaconus filius Gepuci, Uelconiza8" filio Dabraza, testes, Andreas presbiter et Dretillo celararius, testes.

18. +. Et alia terra comparaui de Bolano filio Dabrouito supra terras sancto Maximo pro II. solidis et I. modio de grano pro fine; duornico Dragonego et Iohannes Calendulo filio, testes. 19. +. Et emi tres pezze de terra, supranominata terra, de fratre eius Dragano

R. 132: comparauerunt. 117 R. 132 izostavlja, S. 281 nije stavio zarez ispred Metazza, te je tako od dva brata, Vraskana i Metace. ucinio Vraskana Metacu. 118 C. 56, K. 173: Velcai. 119 R. 132: dodaje uz et jos a. 120 C. 56: prodsuppo. 121 R. 132: Tomedrago, ali u b. 55, 137: togedrago. 122 C. 56: villana; S. 281: Ui(l)cana — posve bez potrebe stavlja / u zagradu, jer pisar sasvim pravilno

Cotino. 36. Deinde post multos annos insurrexerunt contra me nepus suus et filius Uilcane brauari Iohannes, uolentes per iniustitiam tollere prefatum molendinum. Vnde preiudicauit eos Vilcana brauaro ita dicente: Fili sine 141 requirere prefatum mulendinum quia praue illum requiris; nam ego scio quod pretium tulit exinde, et pretium dedit

40. +. Denique comparaui medietatem de ipsum supra scriptum locum a presbitero ueterano qui cantat missam in sancto Iohanne a Cremen pro II. solidis et I. galeta uini pro fine; coram Prodano nepus de Mattana, presbiter Marco, diaconus Dabro, Duymo de Tule, testes.

+. Adhuc uero comparaui seruum nomine Cyprianum, cum filiis et filiabus, et uineis quę sunt super callem sub ęcclesia sancti Maximi pro fine a Nycola pro XV. solidis; coram Petro Cegayta, Iohanne de Porta, Dabro Laudula, Fusco Pucipani. 42. In eadem Ęcclesia dedimus seruum nomine Nycolaum cum uxore sua Dabrina, cum

III. solidis. 47. Comparaui Zorgi Dracculum a Bartholei setnico pro VII solidis; coram archiepiscopo et Ioahanne capellano, pro fine 48. Comparaui seruum Andriulum nomine, quod dedi patri suo XL. solidos ad laborem et non

dedit omnibus qui eam quesierint; ante Laurentium archiepiscopum, abbatem sancti Bartholomei, Duymum priorem, abbatem sancti Stephani, Dabrum Platichlebi, et Iacobum Marsticum, Dauarado duornicum, Ulcina sagorsticum, presbiterum Petrum cardinalem, Iohannem capellanum, Duymo podsuppum. 82. +. Ad hęc emi terras a filiis Uiseni, Desizo et Bogdano, et

Grasso et totas terras quę pertinent de Tamali pro III. solidis et medium pro fine; coram his testibus: Nyciforo nepote Cini, Gauzulo filio Scanacani et Cegayta, Trunzanni filio Rugate, nec non Paulo Acina, Dominicus abbas sancti Stephani, Iohannes filius Putipani, et Sennica atque Cicla 84. +. Emi uineas de Uilcumiro, fratre Prede suptus

uinxeritis terra a Belay quę terra incipiente a muris usque ad meas terras, quas emi a Tomizay et de fratre suo Sbina. Denique dederunt michi totam hereditatem ipsorum et ipsa terra a Belay; ante presentia horum testimoniorum, presbiterorum Iohannes Kerne filio, Micha de Suliza, Michune monacho, Sauida, Uratinna de Malla. Nam ipsi prenominati testes, presbiter Iohannes et filio Suliza, et Sauida et filio Malla Uratina, ambulauerunt per totam terras, quas michi dederunt

dederunt michi totam hereditatem ipsorum et ipsa terra a Belay; ante presentia horum testimoniorum, presbiterorum Iohannes Kerne filio, Micha de Suliza, Michune monacho, Sauida, Uratinna de Malla. Nam ipsi prenominati testes, presbiter Iohannes et filio Suliza, et Sauida et filio Malla Uratina, ambulauerunt per totam terras, quas michi dederunt parentes illorum. Postea iuimus

interpellaui cum Teobaldo preposito Laurentii Strigonensis archiepiscopi in synodo Iaderensis, coram archiepiscopo Crescentio et Gregorio Iaderensi episcopo, nec non Lupo Arbensi episcopo, atque Petro Absarensi episcopo, et Dominico Ueclensi episcopo, et Iohanne Tragurensi episcopo, et Duymo abbate sancti Stephani, et Desa sancti Grisogoni abbate, et Damiano Tragurensi abbate, et alii plures qui ibi interfuerunt. Nam Teobadus dicebat, quod totas

presbiter Ponesa, et frater eius Belzo, Pradano domiquo, presbiter Clemente de Srenina, et omnes Srenani. Isti testificauerunt coram Crescesntio archiepiscopo et Dabro diacono et presbitero Iohanne filio Kerna, et presbitero Ulcina, et Fusco iudicatore, Nicyforo filio Cino, Lucaro filio Benetie, Gaudio Frucci. 97.

laudabile fore asseritur, ut quecumque sunt digna memoria, ea sollicitudine et cautela priuilegiis annotentur, quod presentibus fidem faciant, et pro his que scripta fuerint, omnem ambiguitatem et errorem a cordibus audientium plane remoueant. Eapropter ego Johannes sancti Domnii sacrista et procurator monasterii sancti Petri de Gomai, una cum Roberto eiusdem monasterii preposito et cum iuppano Talmazo, et cum consensu omnium fratrum predicti monasterii et de uoluntate uniuersorum parentum hoc memoriale scribere

in presentia omnium assistentium perlecta fuit. Auditis igitur utriusque partis allegationibus et uisa carta confirmationis pariter, et audita ratione ac iuistitia dictante dominus Rainerius uenerabilis Spalatensis archiepiscopus iudicauit: quod ego Johannes sancti Domnii sacrista et procurator cenobii sancti Petri de Gomai et iuppanus Talmazo, predictam cartam confirmationis ueram esse, iuramento firmaremus et terre sepedicte, sicut prius fuerant date et confirmate predicto manasterio ita essent in

suscepti sunt. Tunc rex iussit congregari in eadem planitie Dalmae omnes populos terre, et regni sui. Inter haec dum populi congregarentur, advenerunt legati nobiles, et sapientes missi ab imperatore Michaele, Leo, et Joannes, et alii sapientes, qui a rege, et cardinalibus honorifice suscepti sunt. Igitur omnes congregati, tam latina, quam et sclavonica lingua qui loquebantur, iussu Honorii apostolici vicarii, ei christianissimi regis

coactus eorum praecibus accepit uxorem Romanam, valde nobilibus ortam natalibus, de' qua genuit filium, quem Petrislavum vocavit. Post haec in senectute bona mortuus est, et sepultus in ecclesia Sancti Ioannis Lateranensis cum magna honorificentia. XXVI Accepit post haec Petrislavus uxorem puellam nobilem Romanam, de qua genuit filium, quem Pavlomirum vocavit.

peregit bonum opus. Inter haec cernens Vladimirum, et videns quod esset pulcher in aspectu humilis, rnansuetus, atque modestus, et quod esset repletus sapientia, et prudentia Domini, morata locuta est cum illo, videbatur namque ei Ioquela illius dulcis super mel, et favum. Igitur non causa libidinis, sed quia condoluit iuventuti, et pulchritudini illius, et quoniam audiret eum esse regem, et ex regali prosapia ortum dilexit eum, et salutato eo recessit, volens post

filios Branislavi, sed minime valuit, nam innotuit eis quoddam consilium, et ipsi abierunt Durachium ad patruum suum Goyslavum, solus Grubessa comprehensus est, et positus in custodia in Scodarim. Tempore illo dux Calo Joannes Cumano congregans fortem exercitum venit cum Goyslavo, et nepotibus eius supra regem Georgium. Rex etiam congregans populum paravit eis bellum. Committentes itaque bellum cecidit pars Georgii regis et multi interfecti

XI annis in regno ingressus est viam cunctorum et dormivit cum patribus suis in pace. Sepultus est honorifice et cum magnitudine in monasterio Sanctorum martyrum Sergii, et Bachi manibus filiorum suorum Radaslavi knesii, Ioannis et Bladimiri. XLVII Post haec Radaslavus knesius perexit ad imperatorem Hemanuelem, et benigne ab eo susceptus est, deditque ei totam terram dominandam

que nunc Seruia seu Rasia nuncupatur, prope stagnum quoddam ciuitatem fecit construi, quam ex suo nomine Diocliam appellauit. Et quia Dalmatinus erat origine, nobilius edificium prope Salonam edificari iussit in modum urbis munitissime, quasi imperiale palatium, in quo templa facta sunt ydolorum Iouis, Asclepii, Martis, sicut apparet usque in hodiernum diem. In hoc edificio Dioclitianus matrem suam habitare fecit tradens ei Salonam cum tota prouincia. Hoc scilicet edificium Spalatum dictum est a pallantheo, quod antiqui spaciosum dicebant palatium. 3Huius temporibus

ceperunt per Dalmatie litora discurrentes hostibus insidiari. Tantas enim cedes et predas de ipsis cotidie faciebant, quod nullus Sclauorum erat ausus ad mare descendere. His etenim modis Salonitani erumnosam uitam ducentes multo tempore in insulis comorati sunt. 3Eodem tempore Iohannes summus pontifex apostolice sedis, cum esset Dalmatinus natione, audiens sue gentis miserabilem casum ualde condoluit missitque abbatem quendam, Martinum nomine, cum multa pecunie quantitate pro redimendis captiuis. Qui ueniens ad partes Dalmatie multos redemit captiuos de Sclauis eosque ad

cum multa pecunie quantitate pro redimendis captiuis. Qui ueniens ad partes Dalmatie multos redemit captiuos de Sclauis eosque ad parentes suos remisit. Iste Martinus ex apostolica iussione multorum sanctorum reliquias accepit in partibus Dalmatie et Ystrie et detulit eas Romam ad predictum papam Iohannem. Qui uenerabilis pontifex eas reuerenter suscipiens recondidit apud ecclesiam beati Iohannis Lateranensis, ubi est fons baptisterii et ibidem iuxta fecit depingi ymaginem beati Domnii cum pallio et ceteris pontificalibus indumentis totum ex musio aureo. Similiter fecit ymaginem beati

redemit captiuos de Sclauis eosque ad parentes suos remisit. Iste Martinus ex apostolica iussione multorum sanctorum reliquias accepit in partibus Dalmatie et Ystrie et detulit eas Romam ad predictum papam Iohannem. Qui uenerabilis pontifex eas reuerenter suscipiens recondidit apud ecclesiam beati Iohannis Lateranensis, ubi est fons baptisterii et ibidem iuxta fecit depingi ymaginem beati Domnii cum pallio et ceteris pontificalibus indumentis totum ex musio aureo. Similiter fecit ymaginem beati Anastasii inter alios sanctos. 4Per idem fere tempus quidam aduene, ut ferunt,

ergo iussione principum non fuerunt ausi ulterius contra Spalatenses arma mouere. Tunc inter eos pace composita ceperunt Spalatenses cum Sclauis paulatim conuersari, comertiorum negocia exercere, conubia iungere ac paccatos eos sibi et familiares reddere. XI. De Iohanne primo archiepiscopo Spalatino 1Interea summus pontifex misit quendam legatum Iohannem nomine, patria Rauenatem, qui partes Dalmatie et Chroatie peragrando, salutaribus monitis christicolas informaret. In ecclesia autem Salonitana a tempore subuersionis presul non

composita ceperunt Spalatenses cum Sclauis paulatim conuersari, comertiorum negocia exercere, conubia iungere ac paccatos eos sibi et familiares reddere. XI. De Iohanne primo archiepiscopo Spalatino 1Interea summus pontifex misit quendam legatum Iohannem nomine, patria Rauenatem, qui partes Dalmatie et Chroatie peragrando, salutaribus monitis christicolas informaret. In ecclesia autem Salonitana a tempore subuersionis presul non fuerat ordinatus. Venerabilis ergo Iohannes cepit clerum et populum exortari, ut archiepiscopatum ciuitatis

1Interea summus pontifex misit quendam legatum Iohannem nomine, patria Rauenatem, qui partes Dalmatie et Chroatie peragrando, salutaribus monitis christicolas informaret. In ecclesia autem Salonitana a tempore subuersionis presul non fuerat ordinatus. Venerabilis ergo Iohannes cepit clerum et populum exortari, ut archiepiscopatum ciuitatis antique intra se instaurare deberent. Quod illis ualde gratum extitit et acceptum. Tunc coadunato clero, ut moris erat, electio in persona predicti Iohannis concorditer ab omnibus celebrata est. Qui per dominum papam

a tempore subuersionis presul non fuerat ordinatus. Venerabilis ergo Iohannes cepit clerum et populum exortari, ut archiepiscopatum ciuitatis antique intra se instaurare deberent. Quod illis ualde gratum extitit et acceptum. Tunc coadunato clero, ut moris erat, electio in persona predicti Iohannis concorditer ab omnibus celebrata est. Qui per dominum papam consecratione suscepta tamquam bonus pastor ad proprias oues accessit non animo cumulandi pecunias, cum ecclesia tunc esset pauperrima, sed caritatis studio de animarum salute lucrum spirituale querere satagebat. Ipsi concessum

et paulatim rudes populos ad informationem catholicam attrahebat. 3Tunc prenominatus Seuerus domicilium suum, quod in Spalato sortitus fuerat, quando de insulis redierunt, donauit ecclesie cum turri angulari et palatio episcopium ibi fieri statuens ibique uenerabilis presul Iohannes primitus habitare cepit. Videns ergo populum in diuini cultus amore succrescere statim aggredi cepit opus laudabile et templum Iouis, quod in ipso augustali edificio excelsioribus fuerat structuris erectum, ab ydolorum mundauit figmentis ianuas in eo serasque constituens. Tunc solempnitate

in Spalato sortitus fuerat, quando de insulis redierunt, donauit ecclesie cum turri angulari et palatio episcopium ibi fieri statuens ibique uenerabilis presul Iohannes primitus habitare cepit. Videns ergo populum in diuini cultus amore succrescere statim aggredi cepit opus laudabile et templum Iouis, quod in ipso augustali edificio excelsioribus fuerat structuris erectum, ab ydolorum mundauit figmentis ianuas in eo serasque constituens. Tunc solempnitate dedicationis indicta magnus undique populus coadunatus est. Fecit ergo ex phano illo ecclesiam consecrans eam in magna deuotione et

eam in magna deuotione et tripudio omnium, qui conuenerant, ad honorem Dei et gloriose Virginis Marie. Clerum autem ibi statuit, qui diuini cultus obsequia diebus singulis exerceret. XII. De translatione sanctorum Domnii et Anastasii 1Eodem tempore Iohannes reuerendus antistes cepit tractare cum ciuibus, ut corpus beati Domnii pontificis, quod Salone remanserat, leuaretur translatumque in ecclesia, que nuper dedicata fuerat, locaretur. Et ualde placuit omnibus. Explorata itaque temporum uice, quando possent hoc comode atemptare, abierunt

autem in ecclesia Spalatensi archiepiscopi multi, quibus ex priuilegio Salonitane ecclesie omnes episcopi superioris et inferioris Dalmatie obediebant utpote suffraganei ab antiquo. Ipsi autem archiepiscopi non Spalatenses sed Salonitani appellabantur. Postquam autem per predicationem predicti Iohannis ac aliorum presulum Salonitanorum duces Gothorum et Chroatorum ab Arriane hereseos fuerant contagione purgati, preter episcopos Dalmatie in Sclauonia fuerunt alique statute episcopales ecclesie: uidelicet ab oriente fuit episcopus Delmitanus, unde Dalmatia dicta est, ab occidente fuit

martir quondam extitit presul. 3Denique post Salone interitum in Spalato hos inuenimus antiquiores fuisse antistites: Iustinus archiepiscopus extitit anno incarnationis octingentesimo quadragesimo, Marinus archiepiscopus fuit tempore Caroli regis et Branimiri ducis Sclauonie, Iohannes archiepiscopus fuit anno Domini nongentesimo quartodecimo tempore Tamislaui ducis. Martinus archiepiscopus fuit anno Domini nongentesimo septuagesimo tempore Theodosii imperatoris et Dirscisclaui regis. Iste Martinus fuit Spalatinus natione, hic fecit ecclesie unum calicem magnum cum sua

in archiepiscopali palatio tenebat, totum uero episcopium nonnisi uagitibus paruulorum et ancillarum tumultibus erat plenum. Negotiis quippe secularibus implicatus, modicum spiritualia procurabat. Cum autem tam enormis uita pontificis summo fuisset pontifici nuntiata, statim misit quendam legatum, Iohannem nomine, uirum ualde prouidum et discretum. Qui ad partes illas accedens congregata synodo inquisitionem cepit facere in capite et in membris. Et cum crimen Dabralis archiepiscopi esset notorium, cepit se friuolis allegationibus excusare. Ducebat enim predicatam mulierem sibi fore

et ad ampliandum christiane fidei cultum ualde intentus, totum regnum suum ita nobiliter episcopatibus, monasteriis et ecclesiis ordinauit tamque copiose dotauit, ut in toto pene mundo uix status ecclesie uigere melius et dignius uideatur. 6Denique post Dabralem fuit quidam Iohannes archiepiscopus Spalatensis de ipsa ciuitate oriundus. Ipse edificauit ecclesiam sancti Felicis super riuum. Et cum pre senectute iam factus esset inutilis, cessit ab onere pastorali et in eadem ecclesia non longo tempore degens ibidem mortis debitum soluit. XVI.

corde consentit sumptoque temate a ueteribus ystoriis legendas utriusque martiris lepido satis dictamine innouauit. Ymnos etiam composuit et quicquid de beato Domnio musice canitur metrico sermone conscripsit. 4Per idem tempus uacante ecclesia Traguriensi electus est quidam Iohannes, natione Ytalicus, et presentatus Laurentio episcopo munus ab eo consecrationis accepit. Hic pre ceteris episcopis aput Laurentium maioris dilectionis et familiaritatis prerogatiua gaudebat, quia erat uir litteratus et bonus. Pro amore siquidem celestis patrie cuncta carnis blandimenta

Vnde et in uita et post mortem in magna ueneratione habitus est a ciuibus suis. 5Temporibus domni Laurentii archiepiscopi quedam execrandi scismatis fuit suborta contentio in Dalmatie et Chroatie regno. 6Fuerat siquidem tempore domini Alexandri pape et Iohannis decessoris Laurentii supradicti a domino Maynardo quondam Pomposiano abbate, postea episcopo cardinali, quedam synodus omnium prelatorum Dalmatie et Chroatie multum solempniter celebrata, in qua multa fuerunt conscripta capitula. Inter que siquidem hoc firmatum est et statutum, ut nullus

exercendis diuina officia prophanare. 13Sed omnipotentis uirtus non diu passa est fraudem diabolice ludificationis animas decipere infelices. Statim namque cum hec impia gesta summi fuissent pontificis auribus intimata, graui merore confectus, absque omni mora quendam legatum Iohannem cardinalem mittere festinauit ad extirpandam nefandi scismatis fomitem de partibus Sclauonie. Itaque cardinalis ad illas partes adueniens multitudinem populi et cleri coadunari iussit ipsumque pseudoepiscopum coram suis Gothis de tante temeritatis nequitia durissime increpauit, denuntians

et conuocauit suffraganeos Salonitane metropolis uniuersos. Qui cum conuenissent, prouincialem cum eis synodum aput Salonam debita maturitate celebrauit. Interfuerunt autem isti suffraganei ecclesie Spalatensis: primo Laurentius archiepiscopus, secundus post eum Stephanus episcopus Iaderensis, Iohannes Traguriensis, Forminus Nonensis, Gregorius Arbensis, Theodosius Belgradensis, Gregorius Chroatensis, Basilius Absarensis et alii quidam. In hac synodo restauratus est episcopatus Nonensis, cuius episcopus Gregorius multas olim molestias Iohannem Spalatensem archiepiscopum sustinere fecit,

secundus post eum Stephanus episcopus Iaderensis, Iohannes Traguriensis, Forminus Nonensis, Gregorius Arbensis, Theodosius Belgradensis, Gregorius Chroatensis, Basilius Absarensis et alii quidam. In hac synodo restauratus est episcopatus Nonensis, cuius episcopus Gregorius multas olim molestias Iohannem Spalatensem archiepiscopum sustinere fecit, debitam ei subtrahendo obedientiam et sibi ius metropolicum indebite uendicando. 15Interea uenerabilis Girardus legatus, Spalati positus, inuenit ibi supra memoratum Vlfum presbiterum, cui Golfancus agnomen erat, ab annis iam

quod satis abundanter temporalibus preditum subsidiis regularibus instituit disciplinis, ponens ibi religiosas feminas, que iuste casteque uiuentes, sancta conuersatione deberent deo et hominibus complacere. 17His temporibus celebrata fuit synodus in ciuitate Nonensi sub Iohanne cardinali apostolice sedis legato. Vbi proclamationem faciente Laurentio archiepiscopo illustris uir Demetrius, cognomento Suinimir, rex Chroatorum, restituit ecclesie sancti Domnii ecclesias sancti Stephani et sancte Marie in Salona cum omnibus earum bonis. Has siquidem ecclesias

2Defuncto tandem Micha episcopo successit alter in ecclesia Iaderensi, qui decessoris sui sequens uestigia inobediens Spalatine ecclesie permansit. 3Tunc Spalatenses elegerunt quendam Gregorium clericum Iaderensem. Ipse edificari fecit ecclesiam sancti Iohannis, que est capella curie. Sed antequam munus consecrationis suscepisset, morte preuentus est. 4Erat autem eo tempore Gaudius clericus, natione Spalatensis, plebanus ecclesie sancte Anastasie, eleganti statura et inter ceteros litteratior habebatur. Erat autem filius

ceteros litteratior habebatur. Erat autem filius Cotini, nepos Carochule, potens homo, multorum enim erat cognatorum et affinium populositate preditus. Hic ergo Spalatine ecclesie archiepiscopus est effectus. Plebanatum ero ecclesie sancte Anastasie contulit nepoti suo Madio primicerio, fratri Iohannis Mesagalia, quia patronatus iure spectabat ad eum. 5Fuit autem Gaudius iste gratiosus satis aput reges Hungarie, quippe ut elatus homo eorum curias frequentabat. Ordinatus fuit anno Domini millesimo centesimo tricesimo sexto, tempore Cerneche comitis. Vixit autem in

eo tempore congregaretur clerus Spalatine ecclesie pro archiepiscopo eligendo. Et tandem premisso tractatu de electione cuiusdam in archiepiscopum, ut moris est, omnia uota in personam eiusdem cardinalis concorditer conuenerunt. Itaque electionis solempnitate deuote ab omnibus celebrata protinus Iohannes comes, coadunata populari multitudine, sicut solet interdum laycalis ruditas, notos contempnere, ignotos appetere, certa respuere, incerta diligere, ueniunt ad eundem legatum, labiis ex ira trementibus clamosisque uocibus et tunc concionari incipiunt dicentes, quod alias eum diligerent et

De Raynerio archiepiscopo 1Mortuo tandem bone memorie Girardo archiepiscopo in hoc totius ecclesie Spalatine resedit consilium, ut neminem eligerent, sed a sede apostolica pastorem ydoneum postularent. Tunc miserunt legatos suos ad curiam, sacerdotem quendam Ionium sacristam et quendam alium. Qui accedentes ad pedes domini Alexandri pape petitionem Spalatensis ecclesie humiliter porexerunt. 2Erat autem tunc temporis magna controuersia inter clericos Callenses Tuscie ciuitatis ex una parte et Raynerium eorum episcopum ex parte altera

ad banum. 5Cum autem rex Henricus haberet filium paruulum cuperetque eum regni successorem habere, uoluit eum se uiuente in regem inungi. Inuitatus autem Bernardus a rege in Hungariam est profectus. Ibique cum aliis prelatis ecclesiarum regni Hungarie qui ad solempnitatem iocunditatis regie confluxerant, regis filium coronauit multisque a rege honoratus muneribus ad ecclesiam suam reuersus est. 6Eo tempore facta est dissensio inter Henricum regem et Andream ducem, fratrem eius fugatusque est bis Andreas ad maritimas regiones, cui Bernardus

satisque ditauit eos in uita sua. Fecit autem quandam compilationem contra hereticos, composuit etiam librum sermonum. Iste extraxit corpus beati Anastasii ab altari ueteri et collocauit in eodem loco in altari nouo anno Domini millesimo CCIX-o. 12Ordinauit autem uno die Iohannem nepotem Cucille Nonensem episcopum et Bartholomeum nepotem Titionis in episcopum Scardonensem. Hi ambo erant Iaderenses, nec satis legitime in eorum fuerat promotione processum, quippe in etate et in scientia non modicum patiebantur defectum. Unde quia Bernardus non qua debuit

manebant inclusi in turri Calende. Factum est autem, ut quadam die, aduesperascente iam hora, cum uiderent quosdam eorum quasi insultando eis prope ciuitatem accedere, magnum sibi oprobrium fieri extimantes, si in conspectu inimicorum suorum tota die manerent inclusi. Exierunt ergo de turri: Iohannes Cegaida, Lampridius filius Duimi cum ceteris complicibus suis, et uenerunt uersus montem, non quasi pugnandi animo, sed gratia spatiandi. Et ecce, inimici eorum sedebant absque pauore post ecclesiam sancti Felicis. Videntes autem inimicos suos contra se uenientes illico surrexerunt et, ut

filium Gallone, totum iaculis et mucronibus confoderunt, alterum uero Domitium ei succurrere properantem cede simili mactauerunt. Et sic sui sanguinis ultione patrata ad turris sue presidium sunt cum exultatione reuersi munientes se undique, ne qua ex parte ab aduersariis possent inuadi. Iohannes uero, maior ex filiis Vitalis, cum sua sotietate apud portum monasterii positus audiens miserabilem casum fratrum suorum cepit tristis et anxius ad ciuitatem reuerti. 7Tunc communitas congregata cepit fouere partem alteram, partem uero Duimi compulit ire Tragurium

cum sua sotietate apud portum monasterii positus audiens miserabilem casum fratrum suorum cepit tristis et anxius ad ciuitatem reuerti. 7Tunc communitas congregata cepit fouere partem alteram, partem uero Duimi compulit ire Tragurium destructis eorum domibus omnia bona ipsorum Iohanni et eius complicibus adiudicauit, cum ergo ambe partes assidue armate incederent et ex uicinitate ciuitatum sese ad inuicem oculte ac palam crebrius infestarent, ita ut homicidia, rapine, cedes in eos etiam comitterentur, qui neutri parti fautores erant. 8Erat autem tota

omnibus bonis locuplex et fecunda causam prestabat suis filiis ex rerum copia immoderatis delitiis delectari. Quod enim aliud erat iuuenilis etatis studium, nisi polire cesariem, cutem mundare, uirilem habitum in muliebrem cultum mutare? Tota dies exquisitis conuiuiis aut mollibus expendebatur iocis. Nocturnos sopores uix hora diei tertia terminabat. Cuncta quidem sue uite tempora in apricis siluis et amenis pratis cum uxoribus transigentes non de bellorum strepitu cogitare poterant qui non seria sed ludicra cotidie contrectabant. At uero, quibus erat mens sanior, feralibus nuntiis

Tartarorum, ad quandam paludem uenire compulsa, non est permissa diuersam ingredi uiam, sed urgentibus Tartaris in eam ingressa est. Pars maxima Hungarorum ibique ab aqua et luto pene omnes absorti sunt et extincti. Ibi ille famosissimus uir Vgrinus periit, ibi Mathias Strigonensis, ibi Gregorius Ioriensis episcopus, ibi multa prelatorum et clericorum turba occubuit. 10Heu, heu, domine Deus, cur ecclesiastica dignitate preditos tuoque ministerio deputatos, tam acerbo fine concluseris, tam uili sepulchro dampnaueris? Vere iudicia tua abyssus multa. Infelices et miseri, qui

Nicolaum Scardonensem quo defuncto alium ibidem consecrauit episcopum nomine Bartholomeum. Fuerunt autem ambo isti de Spalatensi ciuitate assumpti. In episcopatu Farensi consecrauit Nicolaum, qui erat canonicus Spalatensis. In episcopatu Seniensi consecrauit Borislaum, quo defuncto substituit ei Iohannem. In Nonensi ecclesia consecrauit Samsonem. Omnes hi tres fuerunt Hungari natione. In Corbauia fecit episcopum quendam iuuenem, qui erat de parentella Domaldi comitis, nomine Sarracenum. 2In illis diebus coadunato capitulo et clero ecclesie Spalatensis factus est

toto illo tempore indeterminata permansit. XLI. De seditione apud S. Stephanum 1Interim autem Garganus completo regiminis sui triennio ad propria repedauit. Spalatenses uero fecerunt potestatem quendam iuuenem de domo Vegliensium comitum, nomine Iohannem. Hic, quantum sibi dabatur scire, per Gargani uestigia gradiens rem publicam gubernabat, sed etatis fluide mobilitate lasciuus facile ad inscitiam flectebatur. 2Eo tempore uacante monasterio sancti Stephani rogatus est Thomas archidiaconus et capitulum, quatenus illuc

aliis trucidatis infelix dies luctuosa satis nobis et nimis amara transiuit. Neque tunc finem habuit infausta congressio, sed multis postea dampnis et doloribus affecti luximus et uix tandem flamma huius discordie restincta est et finita. 9Transacto autem sui regiminis anno Iohannes potestas recessit, cui successit Bernardus Tergestinus, uir etate maturus, sed quem assuetudo bellandi asperum effecerat et inquietum. Erat enim homo magnanimus et glorie cupidus, ad arma promptus, ad ciuile regimen tardus. XLII. De secunda captione Iadre

terra marique uertebant, letis successibus exultabant. E contrario Spalatensibus cuncta cedendo sinistre de die in diem ad deteriora uergebant. Nam quasi miraculose gestum est, ut recte tricesimo die, quo ecclesie iura perturbare temere presumpserunt, in illo nautico bello succumberent. Et cum die Iouis post Epifaniam temeratus ab eis fuerit status priuilegii clericalis, die Iouis in carnipriuio, die Iouis in Albis Pascalibus, die Iouis in octauis Pentecostes, pessimos belli euentus et infelices casus personarum et rerum passi sunt. Et quorum antecessores nudis pedibus a Spalatensibus pacis

cuncta cedendo sinistre de die in diem ad deteriora uergebant. Nam quasi miraculose gestum est, ut recte tricesimo die, quo ecclesie iura perturbare temere presumpserunt, in illo nautico bello succumberent. Et cum die Iouis post Epifaniam temeratus ab eis fuerit status priuilegii clericalis, die Iouis in carnipriuio, die Iouis in Albis Pascalibus, die Iouis in octauis Pentecostes, pessimos belli euentus et infelices casus personarum et rerum passi sunt. Et quorum antecessores nudis pedibus a Spalatensibus pacis federa olim rogauerant plurima seruitia et honoris obsequia tamquam maioribus

de die in diem ad deteriora uergebant. Nam quasi miraculose gestum est, ut recte tricesimo die, quo ecclesie iura perturbare temere presumpserunt, in illo nautico bello succumberent. Et cum die Iouis post Epifaniam temeratus ab eis fuerit status priuilegii clericalis, die Iouis in carnipriuio, die Iouis in Albis Pascalibus, die Iouis in octauis Pentecostes, pessimos belli euentus et infelices casus personarum et rerum passi sunt. Et quorum antecessores nudis pedibus a Spalatensibus pacis federa olim rogauerant plurima seruitia et honoris obsequia tamquam maioribus impendentes, nunc uice

Nam quasi miraculose gestum est, ut recte tricesimo die, quo ecclesie iura perturbare temere presumpserunt, in illo nautico bello succumberent. Et cum die Iouis post Epifaniam temeratus ab eis fuerit status priuilegii clericalis, die Iouis in carnipriuio, die Iouis in Albis Pascalibus, die Iouis in octauis Pentecostes, pessimos belli euentus et infelices casus personarum et rerum passi sunt. Et quorum antecessores nudis pedibus a Spalatensibus pacis federa olim rogauerant plurima seruitia et honoris obsequia tamquam maioribus impendentes, nunc uice uersa ciues nostri, dati eis in

decreuit, sed nullo modo prius ire acquieuit, donec ipsimet temeritatis auctores proprio confiterentur ore, quod in subreptione bulle et in cunctis falsitatis processibus contra Deum et contra animas suas presumpsissent. Sic ergo abiit archidiaconus non tam uoluntarius quam coactus et sociatus Iohanne Vitalis layco in Hungariam est profectus. Ibi in presentia domini Bele regis et eius curie qualitercumque Hugrinum denuo elegit. Cui rex ibidem concessit comitatum ciuitatis Spalatensis et dominium insularum cum quibusdam aliis rebus. 17Reuersus igitur archidiaconus ad

Scardonensis episcopi eidem archiepiscopo asignandum. Idem tamen episcopus, licet iam relicto seculo fratrum minorum religionem intrasset, uocatus tamen Spalatum uenit pallioque, ut ei mandatum fuerat, Hugrinum archiepiscopum inuestiuit. 18Hiis diebus contigit quemdam fratrem Iohannem natione Hungarum, de ordine predicatorum, eligi in episcopum ecclesie Scardonensis. Qui presentatus archiepiscopo in illis tunc partibus existenti, confirmationem ab eo suscepit secumque duxit ad metropolitanam ecclesiam consecrandum misitque et uocauit suffraganeos, cum quibus eadem erat

corpus Biblie cum commentis et glosis, sicut solet legi a magistris in scolis. 20Quo defuncto et aput ecclesiam fratrum predicatorum honorifice tumulato suffraganei, qui ad consecrandum Scardonensem episcopum conuenerant, eiusdem archiepiscopi exequias celebrarunt et frater Iohannes, qui in episcopum uenerat consecrari, per electionem unanimem in archiepiscopum extitit postulatus. Prefuit autem Hugrinus a die consecrationis sue usque ad diem sepulture anno uno, mensibus duobus, diebus decem. XLVI. De Rogerio archiepiscopo

cum plenitudine pontificalis officii mitteret secundum sue arbitrium uoluntatis. Sicque factum est, ut cassata postulatione predicta, mitteret Apulum quemdam de partibus Beneuentanis, Rogerium nomine, ex oppido, quod Turris Cepia uocatur. Fuerat autem clericus, capellanus cuiusdam cardinalis Iohannis Toletani, quem frequenter pro suis et ecclesie negotiis procurandis in Hungariam mittere solitus erat. Idem autem Rogerius tempore Tatarorum ibidem inuentus est, et in eorum manus incidens et inter ipsos per biennium fere sub spetie alicuius uilis et pauperis serui delitescens uix euasit

Sedentes autem cum eis et uerbis pacificis de concordia contractantes Hungari mox dato signo insiluerunt et extractis gladiis arripuerunt quinque de ciuibus, uidelicet Desam Michaelis, iudicem, uirum senem et grandeuum, cum suo filio Nicolao ac nepote Michaele, filio Leonardi, iudicem Iohanem Vitalis et iudicem Petrum, filium Cerneche. Quibusdam uero uulneratis alii omnes Deo prestante auxilium de manibus illorum elapsi sunt et euaserunt. 5Audiens autem Bela rex omne malum, quod regina Spalatensibus irrogauerat, ualde indoluit et protinus misit duos uiros

non deberet prelatus testamentum de iure condere, nisi de rebus dumtaxat non ratione ecclesie acquisitis. Sed ciues miseratione comoti permiserunt ipsum suam facere uoluntatem. 9Istos uero episcopos, dum uiueret, consecrauit in prouincia ecclesie Spalatensis, uidelicet dominum Iohannem Scardonensem, dominum Ladislauum Tiniensem. Dominus Columbanus consecratus est in Romana curia, sed ueniens, ut moris est, metropolico iure sibi prestitit iuramentum. Consecrauit etiam dominum Dobroniam episcopum Farensem. 10Obiit autem octauo decimo Kalendis Mai, anno

Hęc sunt statuta et ordinamenta communitatis et hominum ciuitatis Spalati, facta, edita et condita per nobilem et sapientem uirum, dominum Perceualum Johannis, de nobili et honorabili ciuitate Firmana, peritum in iure canonico et ciuili, honorabilem potestatem ciuitatis Spalati sub anno domini Millesimo trecentesimo duodecimo, indictione decima; tempore sanctissimi principis domini Clementis papę quinti, ad laudem et reuerentiam omnipotentis

forte subintrant
Portum Dalmatiae, qui Gravosius vocatur.
Hic pariter inopes fugientes ex Epidauro,
In magnis ripis, tibi nunc est urbs Ragusina,
Castellum statuunt monitis actuque Ioannis,
Qui iam praedictae fuit archiepiscopus urbis.
Atque arcem, vivi tutam munimine saxi,
Aspectu horrendo, praecelso in vertice montis,
Hoc castrum vocitat Epidaurica lingua Labusa,

subiecta. Quo in Croatia existente cum exercitu iuxta sui domini edictum, cepit per ipsam percurere ac discurere regionem. Tandem cum incolumitate in fines Tnini peruenit ibidemque conatus est ipsum Tnini castrum, quod tunc possidebat Vladislaua, relicta Neliptii generationis Suadcich, cum Iohanne, eius filio, sacrę subicere ditioni, quod minime obtinere ualuit; nam ipsum oppidum nullum genus agonis pati poterat eo, quod mire altitudinis necnon et fortitudinis est conualatum. Quod uidens ipse banus cum comitiua castri fasceninas ac

et subditos fideles tractare cum gratia nostra pollicemur. Finitoque regis famine (ipse)met nuntius multorum baronum in presentia hos prorupit sermones. Verba legati ad regem “Serenissime domine princeps! Vladislaua et genitus eius Iohannes, pro quibus ad uos sum legatus, plicatis manibus ac ambobus genibus flexis totos se offerunt eorumque bona, ita oppida quam etiam arua et quasque fortilicias et que et quas regalis Benignitas duxerit acceptandas iuxta mayestatis regię uoluntatem atque mandatum.” Cum rex patefecit sui

formidinem, atque ad eum omnes Croati preter tantum duos, quos confestim nominabo, transmearunt debitam reueren- tiam impendentes ac claues castrorum cunctarumque suarum uallationum et possessionum offerentes. Quas rex gratanter suscepit illumque Iohannem cum sua genitrice offendentes iam bis ad sui gratiam benigne conuocauit ab eis recipiens Tnini oppidum cum suis pertinentiis, quod et ipse rex suo nutu feliciter regit et gubernat. Eidemque Iohanni prefatus rex pro brauio quandam diocesim in Cetina premiauit, preterquam tria

uallationum et possessionum offerentes. Quas rex gratanter suscepit illumque Iohannem cum sua genitrice offendentes iam bis ad sui gratiam benigne conuocauit ab eis recipiens Tnini oppidum cum suis pertinentiis, quod et ipse rex suo nutu feliciter regit et gubernat. Eidemque Iohanni prefatus rex pro brauio quandam diocesim in Cetina premiauit, preterquam tria castra idem rex nequiuit possidere, videlicet Ostrouicam, Clissam et Scardonam, tunc temporis eo, quod comes Paulus Banich seu generationis Subichieuich, cuius brachio oppidum Ostrouice manutenetur, nec non comes

et in deffensionem ipsorum et tutellam nauigiorum et galearum iuxta portum quandam cathenam mire grossitiei ex tredecim tignis adinuicem ferro connexis ac confibulatis, que pęnultimo prefati mensis Augusti in dicto maritimo portu extitit firmata et protensa. Nam a puncta S. Ioannis Euangeliste, constructa vltra portum, erat extensa vsque ad aliam partem, versus vrbem, aliquantulum a uia rectitudinis deuiando versus plagam austri. Tantę enim industrię et virtutis eadem cathena erat stabilita in ęquore, quod eius stipitem nullus architectorum poterat cum speculatione

de Sloradis, Nicolaum Madii Galleli, quem in presenti graphia recolimus nominasse, destinauerunt. Et facta est tregua illo die, que vsque ad vesperarum cantum durauit. Et cum idem legati Iadrenses conspectui ipsius Delphini se manifestassent, honorem decentem impenderunt, quos ille iocunde suscepit et eisdem verba in hunc explicauit tenorem. Prouisione Sedis apostolice et mandato nos elegisse in generalem capitaneum fidei Catholice contra Turcos et paganos. Cuius imperium humiliter duximus acceptandum copiosaque turba disposita est hoc

prosperitatem, tanto ipsi asperius contra hostes acuunt vires. Custodes spargunt nocte arctius, ne victus prebeatur inimicis. Sed ut ipsis leuior habeatur custodia, alium sticatum vltra portum Iadrę extensum ab ecclesia Sancti Petri versus ecclesiam Sancti Ioannis siti ad puntam procedendo a parte transuersali plage, quem vigesimo pręfati mensis die fabricare inchoauerunt. In quo duos trabuchos confecerunt, qui vrbem aduersariorum teterrime deuastabant, vnum quidem situm ex austro, reliquum ex borea. Quodsi Iadertini vires suas cum industria

pontes magnarum classium et aliquorum plathorum penes littus versus męnia se adheserant, quod eorum pontes, scilicet nauium, altitudinem Iadertinorum edificiorum excedebant, que erant mensure vltra passus duodecim. Quibus Iadertini inspectis non territi valde sunt, sed in multa animositate vultu iocundo ad eorum tuendam patriam viriliter super sua ascendunt edificia, audacter pugnant, hostes obsessorum nemini parcunt, impressione ictuum crebrorum cruenter eos percutiunt, multorum missilium percussione recentes sepius assummunt bellatores, nunc istos, nunc illos eligunt aptiores. Sed

suo ualido exercitu vltra centum milia equitum, qui dignabantur in quocumque agone permisceri, in confinio Semelnici districtus Iadrę distans ab urbe fere per spatium septem miliarium castramentatus est. Et Idus quarto ipsius mensis pręfatus rex cum electis duobus milibus equitum penes fines S. Ioannis Baptistę, fundati in capite vallis portus, equitauit intuens vrbem alacri vultu et sincero cordis affectu, quam tenerrime gliscebat a manibus eripere hostium. Ad quem ingens congeries nobilium et mediocrum uirorum conuenerat, multa reuerentia genibus flexis inclinabant, manus pariter et

quam ipse suus naturalis herus patiatur. Non cessant continuis clamoribus ad perpetuum Sabaoth pro ipsius incolumitate humiliter deprecare. Quis ergo tanta perspicacitate decoratus, qui libraret lancem in corde nec in humano sensu quiescere potest tam ingentem Iadertinorum iocunditatem? Iam Iadertinis lata et spatiosa uia conceditur, tuti gradiuntur, iam repellitur a Iadra spernibilis penuria omnique bono fęcundatur. Sed in breui tempore durabilis, nec plus constantiores in regis fidelitate persistunt. Nunc firmiores

poterat propter rupium et altitudinem saxorum in vallatione dicti castri existentium, sed gratia illius proditoris Zoilli in tanta clade pugilles se disponebant, cum idem sceleris confictor signum eis dederat. Pugillatores seu defensores oppidi, licet coacti per reliquum capitaneum castri nomine Ioannem de Scherbeç, conciuem, austerrime defenssabant et viriliter hostes imprimebant, nec eo die valuerunt ipsum superare. Adusque horam sextam ipse agon dicitur perdurasse. Atque eodem Idus insontes quosdam infantullos et inocentes egenos, qui valuas

admirrari uidebantur taliaque ad illos eructarunt verba: Studemus, penitus negamus aliquem ad uos legasse nec nostro scitu fuisse ea, quę per uos narrantur, neminique per nos imperatum fuisse aliquem vestrum ad nostri conspectum debere conuenire nec iota vnum ommittere primęue petitioni. Confestim ipsi legati cum obtenta licentia ciuitatem propriam ingrediuntur. Prętoribus reliquisque consulibus aduersariorum verba distincte patefecerunt. Sed quamuis Iadertini tremefacti, nihilominus aliquale gerebant hortamen de quodam auxilio, quod

et infusa penitentia offensa crimina delentur. Denique manibus Venetorum se tradendum. Et ingrediuntur isti vrbem Venetiarum. Omnes eius conciues concurrunt festinanter ad intuendam Iadertinorum mansuetudinem et multa admirratione cordis commouentur. Ingens iocunditas multiplicatur in ipsa ciuitate, exponunt honorem manthelis extortis ac humili sermone suę legationis seriem coram Duce Andrea Dandolo ac ceteris consiliariis eiusdem in hac forma et tenore: Errauimus sicut ouis, que periit. Parcite deuiatoribus! Veniam petimus, gratiam postulamus. O

priuilegia interueniente hoc fędere nuntiato ratificantesque mutuo pacta et conditiones Iadertinorum, quos Veneti sub potenti deputarent custodia. Vnus eorum Iadram adiuit, ut quod per illos roboratum fuerat, per hos efficaciter impleatur. Et dum iste patriam introiuit, vniuersum vulgus iocundatur. Adherent velle parere quicquid sindici et legati Venetis compromiserunt. Ipsosque die, quo idem nuntius vrbem est reuersus, videlicet solemmitate apostoli Thomę seu vicesima prima die mensis Decembris, circa horam vesperorum vniuerse value, quę erant in ciuitate Iadre clausę

7. mensis aprilis natus fuit filius meus. 1378. Die 7. mensis decembris, iam intrante crepusculo noctis, deruinavit pars quirinalis domus habitationis Ioannis de Gallo. 1380. Die 17. martii applicuit Iadram frater Stephanus de Faventia, ordinis praedicatorum, legatus pontificis Vrbani, ad praedicandum crucem

regem, Ianuenses et Venetos, quae confirmata fuit die 8. dicti mensis. Die 10. mensis septembris venit nova (Iadram, quod) dominus Carolus rex repulit et captivavit (dominum Ottonem ducem Brunsvicensem), virum dominae reginae Ioannae, et cras (die 11. dicti mensis), fuit facta magna festivitas in Iadra. Ea die de nocte, videlicet circa primum somnum, combusta fuit domus magistri Tomani pilliparii cum certis aliis domibus, et cras hora tertiarum fuit ignis in quadam domo seu solario, quae est prope

(quinqueecclesiensis, Stephano de Lindua, regni Sclavoniae bano et Stephano) Lazchovich bano nostro et multis aliis. Die 28. mensis octobris castrum Vranae reddidit se, quod modicum prius rebellaverat iussu Ioannis de Palisna, olim prioris Auranae. Die ultimo mensis octobris domina regina antedicta praecepit domino (Stephano) bano pracdicto, ut acciperet unam clavem arcae argenteae super arcam Sancti

praedictarum, ego fui. 1384. Die 8. mensis februarii fuit rixa inter Iadrenses et Ungaros, qui debebant transfretari in Apuliam in subsidium regis Caroli cum Ioanne bano et nepote dicti prioris Auranae. Die 19. praedicti mensis, Iadrenses defenderunt bladum, carnes et ceteras alias res, quas antedicti Ungari depraedati erant in villis Iadrensium; et hoc fuit in campo

et capita eorum fuerunt amputata in platea Iadrae et corpora ipsorum, separata a capitibus, ibi steterunt per totam diem usque ad vesperas. Die 18. dicti mensis creati fuerunt iudices inter creditores dictorum proditorum: ser Ioannes de Petrizo, ser Damianus de Begna et ego Paulus de Paulo, quibus data fuit auctoritas vendendi bona eorum et solvendi creditoribus. — Die 18. mensis iulii contracta fuit unitas inter dominum Thomam de Sancto Georgio, Dalmatiae et Chroatiae banum, et commune

Die 22. mensis februarii dominus episcopus sagrabiensis et comes Thomasius, frater domini prioris et bani, iter arripuerunt versus Apuliam, cum quibus ivit dominus Paulus de Georgiis et certi alii nobiles de Iadra et cras die sequenti recessit versus Chroatiam dominus Ioannes banus. Die 5. mensis martii hora tertiarum, fuit in Iadra terraemotus magnus. Die 4. mensis iunii de mane

recessi a Nona, licentiatus ab ea. Inde postea sequenti die sabbati, scilicet 15. praedicti mensis, recessit a Nona cum galeis Venetorum et applicuit Segniam cras die dominico, unde recessit die lunae primo mensis iulii, et die iovis in nomine Sanctae Trinitatis coniunxit se cum rege illustrissimo consorte eius. Die lunae 11. mensis novembris venit usque territorium Iadrae exercitus bosnensis magnus, et depraedatus est animalia, ut fertur, scilicet

se deviavit, et dominus Albertus electus prior, ductor dicti exercitus domini regis, in civitatem nonensem se reduxit. Et die 18. praedicti mensis novembris bosnensis exercitus, ut fertur, ipsum territorium egressus est, deinde reversus est idem exercitus cum bano Ioanne et stetit usque die 17. mensis decembris. In illis diebus castrum Ostroviza reddidit se regi Bosnae. Die veneris 27. mensis decembris in Tragurio,

17. mensis decembris. In illis diebus castrum Ostroviza reddidit se regi Bosnae. Die veneris 27. mensis decembris in Tragurio, ad vocem populi interfecti fuerunt ser Petrus Ioseph et ser Stephanus Doymi dictus Chernuch, et cras 28. dicti mensis, incisum fuit caput ser Augustino de Casotis in platea civitatis Tragurii et multis aliis nobilibus diversae iniuriae fuerunt illatae, videlicet Zcgae Ioseph cum filiis, ser Nicole Avelini cum

vocem populi interfecti fuerunt ser Petrus Ioseph et ser Stephanus Doymi dictus Chernuch, et cras 28. dicti mensis, incisum fuit caput ser Augustino de Casotis in platea civitatis Tragurii et multis aliis nobilibus diversae iniuriae fuerunt illatae, videlicet Zcgae Ioseph cum filiis, ser Nicole Avelini cum filiis, ser Zoro cum filiis et nonnulis aliis, qui vix aufugerunt Spaletum diversis modis. Tunc etiam transmissae fuerunt duae barchae armatae a Tragurio, causa quaerendi et capiendi ser Casotum, dicti quondam ser Augustini, ac ser Petrum dicti quondam ser

in Dalmatia, ac etiam vicarius comitis nostri, scilicet domini comitis palatini regni Ungariae. Idem dominus episcopus recessit die 25. augusti de sero, anno proximo sequenti. Die ultimo mensis septembris circa mediam noctem, Ioannes de Palisna, asserens se priorem Auranae, concremavit certas domunculas Iadretinorum nostrorum et certas metas, fori extrahentes ante portas Iadrae, a parte boreali Sancti Martini. Die sabbati 16. mensis

Iadrae, a parte boreali Sancti Martini. Die sabbati 16. mensis octobris (recessimus) quattuor ambasciatores communitatis Iadrae ad comitem Anz, pro habendo exercitu equitum ad destructionem Ioannis de Palisna, asserentis se priorem Auranae. Die martis 19. mensis octobris reversus sum Iadram et die iovis 21. saepedicti mensis pro eadem causa rursum ivi ad comitem praedictum, et

communitatis Iadrae ad comitem Anz, pro habendo exercitu equitum ad destructionem Ioannis de Palisna, asserentis se priorem Auranae. Die martis 19. mensis octobris reversus sum Iadram et die iovis 21. saepedicti mensis pro eadem causa rursum ivi ad comitem praedictum, et die iovis 4. mensis novembris proximi reversus sum Iadram una cum domino Iacobo de Raduchis, qui eadem causa missus fuerat ad eundem comitem Anz.

se priorem Auranae. Die martis 19. mensis octobris reversus sum Iadram et die iovis 21. saepedicti mensis pro eadem causa rursum ivi ad comitem praedictum, et die iovis 4. mensis novembris proximi reversus sum Iadram una cum domino Iacobo de Raduchis, qui eadem causa missus fuerat ad eundem comitem Anz. Die martis 16. mensis novembris prima hora noctis, applicuit Iadram exercitus

Die mercurii 15. mensis decembris, castrum Clissii reddidit se regi bosnensi. Die primo mensis decembris factus fui rector civitatis Iadrae una cum domino Iacobo de Raduchis et cum ser Ioanne de Grisogonis, qui ser Ioannes die 17. mensis ianuarii renuntiavit offitio, causa absentandi se ex districtu pro negotiis suis, in cuius loco eodem die cessit in rectorem una nobiscum, scilicet cum domino Iacobo praedicto (et me), ser Ioannes de

mercurii 15. mensis decembris, castrum Clissii reddidit se regi bosnensi. Die primo mensis decembris factus fui rector civitatis Iadrae una cum domino Iacobo de Raduchis et cum ser Ioanne de Grisogonis, qui ser Ioannes die 17. mensis ianuarii renuntiavit offitio, causa absentandi se ex districtu pro negotiis suis, in cuius loco eodem die cessit in rectorem una nobiscum, scilicet cum domino Iacobo praedicto (et me), ser Ioannes de Victor.

et cum ser Ioanne de Grisogonis, qui ser Ioannes die 17. mensis ianuarii renuntiavit offitio, causa absentandi se ex districtu pro negotiis suis, in cuius loco eodem die cessit in rectorem una nobiscum, scilicet cum domino Iacobo praedicto (et me), ser Ioannes de Victor. 1390. Die scilicet 16. mensis ianuarii, nostri regiminis praedicti, exportatum fuit corpus dominae reginae Elizabeth, facto obsequio in

obsequio in ecclesia Sancti Grisogoni, in uno brigentino per mare usque in Obrovaz, et cum societate eius corporis fuerunt tres nobiles, scilicet ser Benedictus de Gallo, ser Marinus de Matafaris et ser Gregorius de Nassis. Die iovis 10. mensis februarii creatus fui procurator conventus minorum Sancti Francisci de Iadra, exeunte guardiano religioso, venerando domino fratre Benedicto, quondam Lucae de Iadra. Die martis 24. mensis madii, in

Die sabbati 10. mensis septembris, una cum domino Paulo milite de Georgiis, creati ambasciatores ad dominum Detricum Bubech, banum Sclavoniae, existentem cum exercitu sub castro Tinini, recessimus et applicuimus die iovis 15. eiusdem mensis et die veneris immediate sequenti, remanente ibi ipso domino Paulo, inde recessi et Iadram applicui die lunae 19. mensis septembris. Die primo mensis decembris factus fui

quo venerat novum Iadram die 19. (eiusdem) mensis (februarii) . Die (23. mensis martii) obiit Ioannes de Palisna, prior Auranae. Die resurrectionis Domini nostri Iesu Christi 26. mensis martii, obiit dominus abbas Sancti Grisogoni, scilicet dominus frater Grisogonus de Soppe.

Die primo mensis augusti creatus fui rector Iadrae una cum domino Raphaele de Sorba et ser Frederico de Grisogonis. 1392. Die iovis 11. mensis iulii hora meridiei, Tragurini praedicti intraverunt Tragurium et fuerunt homines circa triginta quattuor intrantes, qui caute venerant in quattuor barchis piscaritiis et tunc per eos interfectus extitit Lompre Micatii in platea.

Iadrae una cum domino Tibaldo de Nassis et ser Thomasio de Petrizo. Die 8. mensis septembris recepti fuerunt in cives et consiliarios civitatis Jadrae magnificus Vulch banus, quondam domini Vulchi vojvodae de Bosna, ac comes Ioannes Mislenovich vicebanus eius, qui vicebanus nominibus praedicti domini bani et proprio praestitit iuramentum fidelitatis et civilitatis communis nostri Iadrae, super reliquias existentes in procuratoria dicti communis apud ecclesiam Sanctae Anastasiae, praesente comite Nelipitio quondam

praestitit iuramentum fidelitatis et civilitatis communis nostri Iadrae, super reliquias existentes in procuratoria dicti communis apud ecclesiam Sanctae Anastasiae, praesente comite Nelipitio quondam comitis Constantini et Michaele (Doycich familiari domini comitis Yvani et comitis Ioannis de Nelipitio et aliis. Et ego Paulus de Paulo nomine proprio et consortiorum meorum in offitio rectoratus, videlicet dominorum Tibaldi de Nassis et Thomasii de Petrizo, ac totius communitatis nostrae, interfui.

fratrem eius, comitem Ostrovize, et voluit habere castra Vranae et Ostrovize. — Eodem die venit Iadram, causa visitandi corpus beati Simeonis, comes Draghissa, frater praedicti domini bani, cum uxore sua et quibusdam aliis. Die iovis 6. mensis martii, ivi ambasciator ad comitem Sibenici una cum ser Mazolo de Fanfogna et idem ambasciator (eundo) solus ad magnificum dominum Vulch banum Clissiam, recessit a Iadra. Die martis 6. mensis

veneris 10. mensis octobris applicuit Iadram dominus Antonius Cicchi de Arimino, iudex ad civilia Iadrae deputatus. Die mercurii 12. mensis novembris applicuerunt Iadram domini Nicolaus episcopus corbaviensis et Ioannes episcopus nonensis pro tractanda pace et concordia inter dominum banum Ioannem, comitem Segniae, et communitatem nostram. Die vero sabbati sequenti, electus fui una cum dominis Iacobo de Raduchis, ser Crescio de Nassis

de Arimino, iudex ad civilia Iadrae deputatus. Die mercurii 12. mensis novembris applicuerunt Iadram domini Nicolaus episcopus corbaviensis et Ioannes episcopus nonensis pro tractanda pace et concordia inter dominum banum Ioannem, comitem Segniae, et communitatem nostram. Die vero sabbati sequenti, electus fui una cum dominis Iacobo de Raduchis, ser Crescio de Nassis et ser Cosa de Begna per consilium sapientum Iadrae ad contirmandam dietam

et me Paulo de Paulo. Die mercurii 11. mensis martii rebellaverunt nobis Pagenses et eodem die eligerunt inter se tres rectores pro regimine eorum, videlicet Dissicium, Rastigna dictum Palaz et Cernucum, et praeceperunt ser Ioanni de Soppe, tunc comiti nostro ibidem, poena capitis usque diem tertiam recedere ab insula Pagi, et captivaverunt duos nostros nobiles, ser Ioannem filium quondam Dominici de Nassis et ser Simeonem de Pechiaris et cancellarium per nos eis datum, tunc ibi existentem.

die eligerunt inter se tres rectores pro regimine eorum, videlicet Dissicium, Rastigna dictum Palaz et Cernucum, et praeceperunt ser Ioanni de Soppe, tunc comiti nostro ibidem, poena capitis usque diem tertiam recedere ab insula Pagi, et captivaverunt duos nostros nobiles, ser Ioannem filium quondam Dominici de Nassis et ser Simeonem de Pechiaris et cancellarium per nos eis datum, tunc ibi existentem. Die crastina, videlicet die iovis, hora circa vesperarum, nova attigerunt Iadram. Ergo immediate interposuimus curam parandae ultionis.

nostro ibidem, poena capitis usque diem tertiam recedere ab insula Pagi, et captivaverunt duos nostros nobiles, ser Ioannem filium quondam Dominici de Nassis et ser Simeonem de Pechiaris et cancellarium per nos eis datum, tunc ibi existentem. Die crastina, videlicet die iovis, hora circa vesperarum, nova attigerunt Iadram. Ergo immediate interposuimus curam parandae ultionis. Die dominico proxime sequenti, circa horam meridiei, pro nasciscenda ultione expedivimus unam galearum nostrarum minorum, scilicet optime ad

cum consiliariis post horam tertiam in Pago unum praedictorum rectorum Pagi, scilicet Dissicium, in platea suspenderunt per gulam. Die martis sequenti 24. mensis martii, domini rectores Iadrae erectis furcis super iactum portus, tres praedictorum Pagensium, videlicet Ioannem Tutnich, fratrem Damiani Striani et Jacobum Marangonum suspenderunt per gulam et eodem die duobus ipsorum captivorum, ser Ballio filio Damiani Tutnich et filio Lucae Leonis de Iadra eruerunt oculos. Die 11. mensis aprilis,

Die mercurii 29. mensis iulii recessit a Iadra ser Bandinus de (Padua), olim cancellarius Iadrae. Die prima augusti una cum ser Damiano de Nassis et ser Ioanne de Victor, creatus fui in rectorem Iadrae pro duobus mensibus. Die martis penultimo septembris, iam hora mediae noctis, combusta fuit canonica Sanctae Anastasiae.

canonica Sanctae Anastasiae. 1395 Die dominicali penultimo madii, accepta fuit nobis per regem terra Pagi, quam dicto die, mandato eiusdem regis, intromisit Ioannes Cubretich de genere Cubrianorum. Die martis in festo Sancti Viti, 15. mensis iunii, exeuntibus rectoribus Iadrae, ser Georgio de Zadulinis. ser Thomasio de Petrizo et me Paulo de Paulo, nos habendum

nos praedicti rectores et antedicti quattuor adiuncti, una cum domino archiepiscopo praedicto, domino vicebano recipienti nomine regio, restituimus, dedimus et consignavimus thesauros et res pagensium ecclesiarum, quae erant in manibus domini archiepiscopi praedicti, et hoc in praesentia comitis Ioannis Cubretich, tunc praesidentis in Pago; et hoc fuit in sacristia ecclesiae Sanctae Anastasiae de Iadra, quos thesauros et res idem vicebanus eodem die in duobus capsis clausis aftixis et sigillatis tribus sigillis, videlicet domini archiepiscopi praedicti, sui, ac nostrae communitatis, suo

res idem vicebanus eodem die in duobus capsis clausis aftixis et sigillatis tribus sigillis, videlicet domini archiepiscopi praedicti, sui, ac nostrae communitatis, suo nomine, praesentibus nobis rectoribus et adiunctis, in monasterio Sancti Nicolai monialium de Iadra depositavit, praesente comite Ioanne praedicto. 1396 Die martis 21. (28.) mensis martii, ivi pro ambasciatore communis una cum ser Marino de Ginanis Sibenicum, pro tractanda

ivi pro ambasciatore communis una cum ser Marino de Ginanis Sibenicum, pro tractanda unione cum Spaleto, Tragurio et Sibenico. Die mercurii 5. mensis aprilis factus fui rector Iadrae cum ser Ioanne de Soppe et cum ser Damiano de Begna. Die martis 23. mensis madii applicuit Iadram reverendissimus pater dominus Ioannes episcopus sagrabiensis, una cum domino Ioanne de Gara, fratre domini bani et comite

Die mercurii 5. mensis aprilis factus fui rector Iadrae cum ser Ioanne de Soppe et cum ser Damiano de Begna. Die martis 23. mensis madii applicuit Iadram reverendissimus pater dominus Ioannes episcopus sagrabiensis, una cum domino Ioanne de Gara, fratre domini bani et comite Corbaviae. Die martis penultimo mensis madii secesserunt a Iadra euntes Nonam, causa ibi faciendi synodum, et cras die mercurii

5. mensis aprilis factus fui rector Iadrae cum ser Ioanne de Soppe et cum ser Damiano de Begna. Die martis 23. mensis madii applicuit Iadram reverendissimus pater dominus Ioannes episcopus sagrabiensis, una cum domino Ioanne de Gara, fratre domini bani et comite Corbaviae. Die martis penultimo mensis madii secesserunt a Iadra euntes Nonam, causa ibi faciendi synodum, et cras die mercurii dominus Paulus de Georgiis, ser Marinus de Ginanis et

martis penultimo mensis madii secesserunt a Iadra euntes Nonam, causa ibi faciendi synodum, et cras die mercurii dominus Paulus de Georgiis, ser Marinus de Ginanis et ego Paulus, ambasciatores et syndici communitatis nostrae ivimus Nonam post dominum episcopum et comitem Ioannem de Gara, pro defendendis iuribus nostrae insulae Pagi, cum multis aliis popularibus nostris sociati. Et die sabbati in festo Sancti Ioannis Baptistae, 24. mensis iunii, lata fuit per supradictos dominum episcopum et comitem Ioannem sententia contra nos et in

ser Marinus de Ginanis et ego Paulus, ambasciatores et syndici communitatis nostrae ivimus Nonam post dominum episcopum et comitem Ioannem de Gara, pro defendendis iuribus nostrae insulae Pagi, cum multis aliis popularibus nostris sociati. Et die sabbati in festo Sancti Ioannis Baptistae, 24. mensis iunii, lata fuit per supradictos dominum episcopum et comitem Ioannem sententia contra nos et in favorem Pagensium, videlicet quod dominium ipsius insulae regiae maiestati applicetur. Quo instanti nos ab ipsa sententia appellavimus ad ipsam regiam maiestatem,

post dominum episcopum et comitem Ioannem de Gara, pro defendendis iuribus nostrae insulae Pagi, cum multis aliis popularibus nostris sociati. Et die sabbati in festo Sancti Ioannis Baptistae, 24. mensis iunii, lata fuit per supradictos dominum episcopum et comitem Ioannem sententia contra nos et in favorem Pagensium, videlicet quod dominium ipsius insulae regiae maiestati applicetur. Quo instanti nos ab ipsa sententia appellavimus ad ipsam regiam maiestatem, praesentibus ambasciatoribus Dalmatinorum, videlicet Spalatensium, Traguriensium, Sibenicensium et

Sibenicensium et Nonensium et aliorum quamplurimorum ibi in ipsa prolatione sententiae existentium et eodem die recessimus a Nona et venimus Iadram. Die vero dominicali proxime sequenti, idem dominus episcopus et comes Ioannes de Gara, ac comes Butcho de Corbavia secesserunt de Nona in barchis Pagensium et iverunt Pagum. Die lunae sequenti 26. mensis iunii sex nobiles, videlicet dominus Paulus de Georgiis, dominus Iacobus de Raduchis, ser

iam in primo crepusculo noctis, recessit galea nostra a portu, causa eundi ad partes orientales ad servitium domini nostri regis, in qua ivit dominus admiratus regius ser Philippus de Georgiis, dominus Raphael de Sorba pro ambasciatore nostro ad dictum dominum regem et ser Ioannes pro patrono dictae galeae cum commissione per nos supradictos sex eis data: quae galea fuit soluta pro tribus mensibus. Die sabbati 29. mensis iulii recessimus a civitate Iadrae una cum

credentialibus exposuerunt eorum ambasciatam, videlicet quod domini rectores darent ex se eidem domino regi omnes culpabiles seu participes mortis quondam dominae Elizabeth suae socrus, et eos qui alium dominium introducere in Dalmatia (voluerint), et eos qui participati sunt cum Ioanne Ioannis de Palisna, olim priore in Vrana, et cum Ioanne bano; pro quo inquirendo praecipiebant in praesentia reverendi patris domini Leonardi episcopi segniensis, pro hoc a domino nostro rege specialiter destinati, ut statim mitterent Tininium decem nobiles potiores ex se, et

credentialibus exposuerunt eorum ambasciatam, videlicet quod domini rectores darent ex se eidem domino regi omnes culpabiles seu participes mortis quondam dominae Elizabeth suae socrus, et eos qui alium dominium introducere in Dalmatia (voluerint), et eos qui participati sunt cum Ioanne Ioannis de Palisna, olim priore in Vrana, et cum Ioanne bano; pro quo inquirendo praecipiebant in praesentia reverendi patris domini Leonardi episcopi segniensis, pro hoc a domino nostro rege specialiter destinati, ut statim mitterent Tininium decem nobiles potiores ex se, et quod

quod domini rectores darent ex se eidem domino regi omnes culpabiles seu participes mortis quondam dominae Elizabeth suae socrus, et eos qui alium dominium introducere in Dalmatia (voluerint), et eos qui participati sunt cum Ioanne Ioannis de Palisna, olim priore in Vrana, et cum Ioanne bano; pro quo inquirendo praecipiebant in praesentia reverendi patris domini Leonardi episcopi segniensis, pro hoc a domino nostro rege specialiter destinati, ut statim mitterent Tininium decem nobiles potiores ex se, et quod unus eorum essem ego Paulus, et insuper quod

segniensis, pro hoc a domino nostro rege specialiter destinati, ut statim mitterent Tininium decem nobiles potiores ex se, et quod unus eorum essem ego Paulus, et insuper quod omnino mitterent eidem regi tres nobiles, scilicet ser Andream Nicolai, ser Maurum Petri et ser Doycum olim domini Ioannis, omnes de Grisogonis, qui inculpati veniebant de praedictis, pro adventu quorum praefixus fuit terminus usque ad secundam dominicam proxime venturam; et die 14. eiusdem mensis creati fuimus in ambasciatores praemissa causa ser Crescius de Varicassis, ser Simon

venturam; et die 14. eiusdem mensis creati fuimus in ambasciatores praemissa causa ser Crescius de Varicassis, ser Simon Detrici et ego Paulus, qui die 16. praedicti mensis recessimus in ambasciatam et die iovis 17. pervenimus Tininium, praevenientes dominum regem. (Alii nobiles Iadrae) qui per unam horam die veneris proxime venerunt post nos, fuerunt ser Benedictus de Gallo, ser Ioannes de Victor, ser Damianus de Nassis, dominus Tibaldus de Nassis,

mensis recessimus in ambasciatam et die iovis 17. pervenimus Tininium, praevenientes dominum regem. (Alii nobiles Iadrae) qui per unam horam die veneris proxime venerunt post nos, fuerunt ser Benedictus de Gallo, ser Ioannes de Victor, ser Damianus de Nassis, dominus Tibaldus de Nassis, ser Elia de Grubogna, ser Marcus de Fanfogna, ser Georgius de Rosa et ser Gabriel de Nosdrogna. Deinde die dominico venerunt ser Andreas (Nicolai), ser Maurus (Petri) et ser Doyco (quondam

Gallo, ser Ioannes de Victor, ser Damianus de Nassis, dominus Tibaldus de Nassis, ser Elia de Grubogna, ser Marcus de Fanfogna, ser Georgius de Rosa et ser Gabriel de Nosdrogna. Deinde die dominico venerunt ser Andreas (Nicolai), ser Maurus (Petri) et ser Doyco (quondam Ioannis), omnes de Grisogonis, praedicti. Prima die mei adventus ut supra, exposui meam ambasciatam praedicto domino nostro regi et die veneris 2. mensis februarii recesserunt quasi omnes praedicti nobiles, videlicet ser Benedictus, ser Ioannes, ser Marcus, ser

ser Doyco (quondam Ioannis), omnes de Grisogonis, praedicti. Prima die mei adventus ut supra, exposui meam ambasciatam praedicto domino nostro regi et die veneris 2. mensis februarii recesserunt quasi omnes praedicti nobiles, videlicet ser Benedictus, ser Ioannes, ser Marcus, ser Gabriel, ser Andreas, ser Maurus et ser Doyco et die sabbati sequenti recessi ego Paulus, et die martis 6. mensis februarii recessit dominus rex et ivit ad Comichium. Die primo

nostri regis Sigismundi, interfectus fuit Stephanus Lazchovich cum nepote suo per certos barones Ungariae, de quo venit novum Iadram die 6. mensis martii sequentis. Die iovis 22. mensis februarii venerunt Iadram Adamus castelanus tininiensis et Petricia familiaris domini Nicolai de Gara, Dalmatiae et Chroatiae bani, cum litteris credentialibus scriptis in Toplicia die 13. praedicti mensis et cum duabus litteris regiis, scriptis in Tinino die 3. iam dicti

quod in instrumentis publicis quae conficiuntur in Iadra, non ponatur a modo nomen archiepiscopi, sed instrumenta valeant de cetero facta ac si nomen fuisset impositum, quemadmodum prius imponebatur. Die 11. mensis octobris, die iovis, ivi Nonam nuntius ad dominam Annam, comitissam Segniae et die crastina sum reversus. Eodem anno die dominico iam circa primum somnum, combusta fuit domus olim ser Damiani de Zadulinis, quae est in contrata Sancti Michaelis.

quae est in contrata Sancti Michaelis. 1398. Die primo mensis martii factus sum rector Iadrae ego Paulus de Paulo, una cum ser Marino de Ginanis et cum ser Ioanne de Fumatis. Die sabbati 9. mensis martii, regimini nostro, intromisimus abbatem Sancti Grisogoni in palatio communis, pro excessu quem fecerat eodem die contra homines regios exactores, (qui colegerunt

pecuniam) pro subsidio exercitus regii, et hoc deliberatione consilii sapientum Iadrae et praelatorum et sacerdotum Iadrae. Die mercurii scilicet (27.) mensis martii, per ser Andream Marulae de Spaleto et ser Ioannem de Fumatis de Iadra, in praesentia ser Andreae de Grisogonis, dominae Marchitae suae sororis, et dominae Colizae de Varicassis, fuerunt aestimatae res ac vestes pro dote dominae Michlinae, quas portavit ad virum suum, ducatis centum quadraginta octo.

Andreae de Grisogonis, dominae Marchitae suae sororis, et dominae Colizae de Varicassis, fuerunt aestimatae res ac vestes pro dote dominae Michlinae, quas portavit ad virum suum, ducatis centum quadraginta octo. Die iovis hora circa vesperarum 28. mensis martii, venit Iadram ser-Matthaeus quondam ser Petri de Tragurio pro parte ser Ioseph, filii ser Colani de Tragurio consanguinei sui, ad contrahendum matrimonium cum filia mea Michlina et supradictis die et hora in domo mea, praesente ser Marco de

ac vestes pro dote dominae Michlinae, quas portavit ad virum suum, ducatis centum quadraginta octo. Die iovis hora circa vesperarum 28. mensis martii, venit Iadram ser-Matthaeus quondam ser Petri de Tragurio pro parte ser Ioseph, filii ser Colani de Tragurio consanguinei sui, ad contrahendum matrimonium cum filia mea Michlina et supradictis die et hora in domo mea, praesente ser Marco de Cippico de Tragurio et uxore mea Grubula, coepit primo meam, deinde statim filiae meae Michlinae manum, in nomine Spiritus Sancti,

ad contrahendum matrimonium cum filia mea Michlina et supradictis die et hora in domo mea, praesente ser Marco de Cippico de Tragurio et uxore mea Grubula, coepit primo meam, deinde statim filiae meae Michlinae manum, in nomine Spiritus Sancti, contrahendi illud matrimonium inter praedictos ser Ioseph et dominam Michlinam. Die 12. mensis aprilis dominus Ioannes de Marino miles, ser Marinus Slovi, ser Dessa Iacobi et eiusdem mensis die 22. ser Marinus de Martino, ser Duymus Andreae, omnes de Spaleto, creati fuerunt

et uxore mea Grubula, coepit primo meam, deinde statim filiae meae Michlinae manum, in nomine Spiritus Sancti, contrahendi illud matrimonium inter praedictos ser Ioseph et dominam Michlinam. Die 12. mensis aprilis dominus Ioannes de Marino miles, ser Marinus Slovi, ser Dessa Iacobi et eiusdem mensis die 22. ser Marinus de Martino, ser Duymus Andreae, omnes de Spaleto, creati fuerunt per maius et generale consilium Iadrae, de consilio civitatis Iadrae, existentibus rectoribus Iadrae ser Marino de Ginano, ser Ioanne

dominus Ioannes de Marino miles, ser Marinus Slovi, ser Dessa Iacobi et eiusdem mensis die 22. ser Marinus de Martino, ser Duymus Andreae, omnes de Spaleto, creati fuerunt per maius et generale consilium Iadrae, de consilio civitatis Iadrae, existentibus rectoribus Iadrae ser Marino de Ginano, ser Ioanne de Fumatis et me Paulo de Paulo, licet supradictus ser eodem regimine nostro, de eodem consilio, aliquibus diebus per consilium sapientum ceatus fuerit . Die martis 7. mensis madii, ante

regimine nostro, de eodem consilio, aliquibus diebus per consilium sapientum ceatus fuerit . Die martis 7. mensis madii, ante prandium, supradictus ser Matthaeus quondam ser Petri cum procuratione eiusdem Joseph a Spaleto revenit Iadram, et eadem hora in praesentia ser Andreae de Grisogonis, ser Marculi Petri de Cippicho de Tragurio, domini presbyteri Marchuli canonici traguriensis, ser Artivitii de Rivignano cancellarii Iadrae, dominarum Marchete viduae quondam ser Ioannis de Calzina,

procuratione eiusdem Joseph a Spaleto revenit Iadram, et eadem hora in praesentia ser Andreae de Grisogonis, ser Marculi Petri de Cippicho de Tragurio, domini presbyteri Marchuli canonici traguriensis, ser Artivitii de Rivignano cancellarii Iadrae, dominarum Marchete viduae quondam ser Ioannis de Calzina, Vladislavae uxoris praedicti ser Andreae de Grisogonis, Margaretae uxoris ser Doyci domini Ioannis de Grisogonis, dominae Catharinae uxoris ser Francisci domini Pauli de Georgiis, Perutiae uxoris ser Mazoli Petri Andreae et quamplurimum aliorum procuratorio nomine, cum filia mea

Marculi Petri de Cippicho de Tragurio, domini presbyteri Marchuli canonici traguriensis, ser Artivitii de Rivignano cancellarii Iadrae, dominarum Marchete viduae quondam ser Ioannis de Calzina, Vladislavae uxoris praedicti ser Andreae de Grisogonis, Margaretae uxoris ser Doyci domini Ioannis de Grisogonis, dominae Catharinae uxoris ser Francisci domini Pauli de Georgiis, Perutiae uxoris ser Mazoli Petri Andreae et quamplurimum aliorum procuratorio nomine, cum filia mea Michlina matrimonium per verba de praesenti contraxit, alter alterius manum in nomine Patris et Filii et

Marcus filius ser Petri dicti Pecira et alius nomine Marinus Gavazulich similiter vulneratus extitit cum sagitta ab arcu; ceteri autem nobilium quidam absconderunt se et quidam etiam extra fugierunt Tragurium per moenia civitatis efumsantes se. Cras vero die iovis 27. dicti mensis iunii, quadraginta octo de popularibus fecerunt consiliarios, volentes omnes ipsos de cetero posse fieri iudices, et tunc in eodem consilio Marcolinum Slovi, qui principalis auctor dicitur fuisse huius nefandi sceleris, capitaneum generalem eligerunt atque rectorem,

cooperientes, quodque iam quarta die permiserunt suis inde extractum sepeliri in monumento eius. Consiliarii vero facti per eos sunt hi: Bernardus Clerius Perusinus, filius eius, Bartholomaeus etiam nepos eius, Marcus Crisani, Crisan filius dicti Marci Crisani, Nicolaus et Marinus filii Bercich, Ioannes Ioannis de Bononia, Mladinus recevo de Tragurio, Dominicus Mlinich, Daniel Barbanus et filius eiusdem Danielis, Petrulus Satnich, Franciscus et Nicolaus eiusdem Petruli nepotes, duo Natalichi, Dominicus Prodanicus Bergomensis, Dominicus filius Marci Barberii, Laurentius Cyma,

quodque iam quarta die permiserunt suis inde extractum sepeliri in monumento eius. Consiliarii vero facti per eos sunt hi: Bernardus Clerius Perusinus, filius eius, Bartholomaeus etiam nepos eius, Marcus Crisani, Crisan filius dicti Marci Crisani, Nicolaus et Marinus filii Bercich, Ioannes Ioannis de Bononia, Mladinus recevo de Tragurio, Dominicus Mlinich, Daniel Barbanus et filius eiusdem Danielis, Petrulus Satnich, Franciscus et Nicolaus eiusdem Petruli nepotes, duo Natalichi, Dominicus Prodanicus Bergomensis, Dominicus filius Marci Barberii, Laurentius Cyma, Bosichius

cum 70 hominibus super eam, quae (chocha) dicebatur capacitatis 1200 vascellorum, cuius longitudo erat, ut egomet mensuravi, vargorum meorum 52, praeterea corridorum quod excedebat proram per quattuor vargos, vel longitudo eius erat cum ipso corridorio, quantum est ab angulo domus ser Ioannis et ser Blasii fratrum, filiorum quondam ser Georgii de Soppe, procedendo usque portas bechariae et usque ad finem domus domini Pauli militis de Georgiis, vel quantum distat ab angulo domus alterae, quae est in platea haeredum domini Iacobi de Cesanis militis, procedendo usque

furnos pro coquendo pane 3. 1399 Die lunae, hora quasi tertiarum, 21. mensis aprilis, filia mea Michlina recessit a Iadra causa eundi Tragurium ad virum eius Ioseph, qui venerat cum septem barchis pro ipsa, et eodem die fecit instrumentum dotale 300 ducatorum auri ser Artivitius de Rivignano, cancellarius Iadrae, et etiam instrumentum obligationis centum ducatorum, quos restavi ad dandum viro suo pro residuo dictae dotis, quia quamvis vir

dotale se recipisse omnes trecentos ducatos, tamen non recipit nisi ducatos ducentos igitur, et examenat ser Gregorius de Zivalellis dictus Corizma. Die primo mensis madii intravi rector Iadrae una cum ser Ioanne de Soppe et ser Mauro de Grisogonis, et die 20. eiusdem mensis nos incarceravimus Antonium filium ser Damiani de Nassis, propter uxorem Iacobi merzarii, cum qua adulterium commisit: die 22. dicti mensis condemnavimus ipsum ad

madii mensuravi arborem alterius navis chochae, quae pridie venerat de Segnia, cuius longitudo est vargorum meorum 42 et passuum communis 21 1/2, et arbor eius est per girum palmorum 66. Die 8. mensis madii, scilicet die iovis, post horam coenae fuit facta rixa inter homines suprascriptae chochae, ita quod unus eorum interfecit alium, videlicet quendam Flammengum, et eadem hora bannivimus ipsos de civitate. Die 22. mensis madii de mane

pecuniam et mille ducatos pro aliis expensis ultra eam, et post haec eodem die in consilio secreto et decem adiunctis, creati fuerunt quattuor coritatores et exactores coniectus, qui deberent coniectare dictos quinque milia ducatos, vel pignora aurea, argentea et perlatum, ac aliorum iocalium pro eis, inter quinquaginta nobiles et totidem populares, commissarias et viduas pro libito voluntatis, ac etiam inter monasteria et ecclesias. Die martis 3. eiusdem mensis iunii idem coniectus fuit et coepit exigi

regiae maiestati, etiam si veniret in persona, requirentes ab ipso domino nostro rege, quod, si sic fieret, nos facturi sumus. Die mcrcurii 11. eiusdem mensis venerunt pro parte communitatis Arbi, scilicet Cerne et Cernota et Ioannes de Segna, nuntii ad nos, oferentes se ad beneplacitum nostrum contra Pagenses si expediret. Die sabbati post meridiem, 15. mensis iunii, expedivimus galeam nostram maiorem cum ducatis quattuor milia ducentis decem et

quolibet. Die mercurii 25. mensis iunii creavimus patronum alium pro dicta galea armanda, causa eiusdem insulae Pagi et fuit creatus ser Georgius de Zadulinis. Eodem die 25. mensis iunii, existente rectore me Paulo cum ser Ioanne de Soppe et Mauro de Grisogonis, praedicta creatio revocata fuit per consilium secretum, in quo fuerunt consiliarii undecim, videlicet domini Georgius de Georgiis, ser Benedictus de Gallo, ser Andreas Nicolai de Grisogonis, ser Ioannes de Victor, ser Cosa de Begna, ser Crescius

mensis iunii, existente rectore me Paulo cum ser Ioanne de Soppe et Mauro de Grisogonis, praedicta creatio revocata fuit per consilium secretum, in quo fuerunt consiliarii undecim, videlicet domini Georgius de Georgiis, ser Benedictus de Gallo, ser Andreas Nicolai de Grisogonis, ser Ioannes de Victor, ser Cosa de Begna, ser Crescius Raynorii, ser Bartolomeus de Milano, ser Gregorius de Nassis, ser Georgius de Rosa, ser Simon de Detrico et ser Simon de Fanfogna. Die ultimo eiusdem mensis iunii ante

electus fui in comitem dictae civitatis. Die 29. dicti mensis, venit cursor ad me cum litteris quorundam amicorum, nuntians mihi dictam electionem. Die iovis ultima dicti mensis, ser Thomasius Dominici de Sibenico portavit mihi electionem dicti comitatus. Die iovis 7. mensis augusti venit idem cursor cum litteris regiminis Sibenici, concernentibus ut veniam omnino ad

amicorum, nuntians mihi dictam electionem. Die iovis ultima dicti mensis, ser Thomasius Dominici de Sibenico portavit mihi electionem dicti comitatus. Die iovis 7. mensis augusti venit idem cursor cum litteris regiminis Sibenici, concernentibus ut veniam omnino ad dictum offitium exercitandum per totum mensem augustum, vel prius, si mihi commoditas aderit. Die lunae 18. mensis

lunae 20. octobris, de mane, applicuit Sibenicum uxor, filia et tota familia mea. Die mercurii 26. mensis novembris, existente me in Sibenico in offitio comitatus, ipsa filia mea Michlina una cum praedicto viro suo Joseph et cum una servitiola visitavit me Sibenicum veniens per mare, et die veneris 5. decembris reversa est Tragurium. Die dominico 14. mensis decembris recepi in solutionem mei salarii

Die 27. mensis decembris recepi a ser Florio Tavilich in dicta solutione libros quinquaginta. 1400. Die iovis 8. mensis ianuarii venit ser Andreas Zege, cognatus meus, missus per regimen Traguriense ad confinem Sibenicum per tempus sex mensium. Die 16. mensis ianuarii, recepi a eodem ser Paulo de grano quartas 150 ad

Die 27. mensis martii bannivi unum popularem Miterchum nomine, per tempus unius anni extra civitatem et territorium Sibenici. Die 29. mensis martii condemnavi ser Ioannem Crustionacich in libras ducentum. Die 5. mensis aprilis in generali consilio creati fuerunt quattuor nobiles qui una mecum et cum curia provideant de iactu fiendi inter portas portus Sibenici, data et concessa eis omni

audeat et praesumat accedere Sibenicum sine licentia et permissione nostra speciali, sub certa poena et similiter quod nullus Sibenicensis audeat nec praesumat accedere Spaletum, sub eadem poena. Die 15. mensis aprilis, et fuit iovis sancta, fecimus pacem inter ser Stephanum Dragani cum attinentibus suis et inter Ioannem Naplavich et Georgium Draganich etc., et haec pax fuit facta in palatio comitatus, praesentibus multis nobilibus Sibenici et consanguineis utriusque partis.

certa poena et similiter quod nullus Sibenicensis audeat nec praesumat accedere Spaletum, sub eadem poena. Die 15. mensis aprilis, et fuit iovis sancta, fecimus pacem inter ser Stephanum Dragani cum attinentibus suis et inter Ioannem Naplavich et Georgium Draganich etc., et haec pax fuit facta in palatio comitatus, praesentibus multis nobilibus Sibenici et consanguineis utriusque partis. Die 18. mensis aprilis, in die resurrectionis

Die 18. mensis aprilis, in die resurrectionis Christi, in palatio praedictae communitatis, coram pluribus nobilibus Sibenicensibus, fecimus pacem inter ser Stephanum Dragani et ser Paulum Petrovich. Die iovis penultimo mensis aprilis, ser Ioannes Naplavich iudex et ego comes ivimus ad protomagistrum Sibenici, ad locum ubi debet esse iactus ultra scriptus, et misimus signaculos in mari, inter quos iactari debent lapides et proiectus.

in die resurrectionis Christi, in palatio praedictae communitatis, coram pluribus nobilibus Sibenicensibus, fecimus pacem inter ser Stephanum Dragani et ser Paulum Petrovich. Die iovis penultimo mensis aprilis, ser Ioannes Naplavich iudex et ego comes ivimus ad protomagistrum Sibenici, ad locum ubi debet esse iactus ultra scriptus, et misimus signaculos in mari, inter quos iactari debent lapides et proiectus. Die veneris 7. mensis madii,

transmisi unam barcham cum rebus meis Iadram. Die 2. mensis augusti recepi totum residuum dicti mei salarii. Die 20. mensis augusti intervenit casus Ioannis nepotis mei, scilicet filii ser Andreae de Grisogonis, videlicet quia nocte praeterita inventus in domo ser Zanini Barbae de Sibenico, et eodem die expedivi eum Iadram, ne deterius contigeret dicta occasione, cui dedi de pecunia mea, quando recessit, libras solidos octo.

ne deterius contigeret dicta occasione, cui dedi de pecunia mea, quando recessit, libras solidos octo. Die lunae 23. mensis augusti recessi a Sibenico et ivi Tragurium et venit in societate mea ser Daniel Marini, ser Ioannes Naplavich et ser Nicolaus Dissote. Die iovis 26. praedicti mensis augusti, pervenimus in Tragurium. Die sabbati 2. mensis octobris, recessi a

Die lunae 23. mensis augusti recessi a Sibenico et ivi Tragurium et venit in societate mea ser Daniel Marini, ser Ioannes Naplavich et ser Nicolaus Dissote. Die iovis 26. praedicti mensis augusti, pervenimus in Tragurium. Die sabbati 2. mensis octobris, recessi a Tragurio. Die mercurii 6. mensis octobris

Zore filius Marmaz, Vitus Mazardich et Paparocich; et Augustinus quondam ser Nicolae Avelini, per Spalatenses a manu salva in civitate Spaleti fuit trucidatus et deinde pro maiori contemptu submersus in mari prope civitatem. Die iovis 2. mensis decembris, comes Nicolaus, filius quondam domini comitis Anz, applicuit Iadram, veniens per terram bene cum centum equitibus, cum quo fuerunt plures nobiles Chroatiae, inter quos reverendissimus pater dominus episcopus corbaviensis et dominus Bernhardus vice-comes Segniae.

ser Andreas Mazoy, ser Nicola Maricich et Iusca Petracchis, nobiles cives spalatenses, ac ser Stipe Petri Zegis, nobilis civis traguriensis, qui eodem die intraverunt cum multis equitibus Chroatorum, videlicet Cetinae, Clissii et aliis Dalmatis, videlicet Sibenicensibus, inter quos fuerunt ser Ioannes Miscich, ser Georgius Draganich et ser Stephanus Cicchini fuerunt per Spalatenses intrinsecos interfecti et similiter nonnuli Chroatorum, videlicet Cetinensium, quorum cadavera iacuerunt in platea dictae civitatis Spaleti per duos dies et ultra.

In festo Sancti Nicolai, scilicet die 6. mensis decembris, amputatum fuit caput in platea Iadrae Antonio sartori pro eo, quia tractaverit cum Angelo quondam Nicolai cimatoris et quibusdam aliis forensibus, interficere nobiles Iadrae, et hoc fuit tempore regiminis dominorum Ioannis de Victor, Cosae de Begna et Luciani de Georgiis. 1402. Die sabbati 7. mensis ianuarii, captum fuit in consilio generali Iadrae in quo fuerunt

Die dominico 19. mensis februarii in generali consilio Iadrae, captum fuit quod ser Gaspinus Damianus quondam iudicis Moysi de Segnia, et ser Nicola Theodosii de Spaleto, sint de consilio Iadrae. Die iovis 23. mensis februarii de nocte ante primum somnum, fuit in Iadra grando maxima, ita quod fuerunt grana magnitudinis unius magnae avelanae et quasi unius parvae nucis et eadem nocte fuit portata una creatura unius infantis vivi circa trium mensium apud ecclesiam Sancti Martini ante

fuit cometa in coelo. Die martis 16. mensis madii in consilio generali Iadrae, electus fui in rectoratus offitio loco ser Thomae de Petrizio, qui renuntiaverat offitium eiusdem rectoratus, remanentibus in ipso offitio ser Ioanne quondam ser Mauri de Grisogonis et ser Ancha de Soppe. Die 26. mensis iunii, et fuit dies lunae, in Tragurio obiit ser Stipe, filius ser Zege Ioseph et die martis sequenti fuit sepultus et die

renuntiaverat offitium eiusdem rectoratus, remanentibus in ipso offitio ser Ioanne quondam ser Mauri de Grisogonis et ser Ancha de Soppe. Die 26. mensis iunii, et fuit dies lunae, in Tragurio obiit ser Stipe, filius ser Zege Ioseph et die martis sequenti fuit sepultus et die dominico scilicet 2. mensis iulii proxime sequentis de hoc applicuit novum in Iadra. Die lunae, hora completorii, 3. mensis iulii, recessit

Die lunae, hora completorii, 3. mensis iulii, recessit Grubula et ivit Tragurium pro condolendo se de praedicta morte et ivit cum ipsa ser Petrus de Calzina, gener eius et die mercurii de meridie reversa est Iadram, quam associavit ser Ioseph, gener eius. Die 27. mensis augusti, existentibus rectoribus civitatis Iadrae, videlicet domino Guidone de Matafaris et Paulo quondam domini Francisci de Georgiis, ac ser Simone de Fanfogna, duobus eorum absentibus a

civitatis Iadrae, videlicet domino Guidone de Matafaris et Paulo quondam domini Francisci de Georgiis, ac ser Simone de Fanfogna, duobus eorum absentibus a civitate, scilicet praedictis dominis Guidone et Paulo, militibus, qui una cum ser Damiano de Nassis et ser Georgio de Rosa die praecedenti iovis, scilicet 24. eiusdem mensis augusti iverunt ambasciatores pro communi Iadrae ad Harvoye voyvodam sub castro Ostrovize existentem et eorum loco duobus examinatoribus, videlicet ser Crescio de Grubogna et Gabriele de Nosdrogna ut moris est per tesseram subrogatis usque ad

Iadrensium. Die lunae sequentis, 28. dicti mensis augusti, in consilio sapientum deliberatum fuit, quod ipsae galeae libere intrent in portum Iadrae. Die iovis sequentis 31. mensis augusti, idem dominus capitaneus cum certa comitiva Bosnensium et cum fratre voyvodae et cum aliquibus Iadrensibus equitavit ad voyvodam in Semunich, postulante ipsum cum prandio, causa habendi inter se colloquium de factis regis.

ser Philippi de Georgiis, quae est apud ecclesiam Sanctae Anastasiae et cepit habitare in ea. Die mercurii 18. mensis octobris idem capitaneus cum circa 50 equis et tres galeae eius, iverunt sub castrum Lyube et cras die iovis habuit illud castrum et die veneris iam in crepusculo rediit Iadram. Die sabbati 21. mensis octobris Marculus et Ioannes Garbiza secesserunt de Spaleto, euntes versus Ungariam, ut dicitur.

idem capitaneus cum circa 50 equis et tres galeae eius, iverunt sub castrum Lyube et cras die iovis habuit illud castrum et die veneris iam in crepusculo rediit Iadram. Die sabbati 21. mensis octobris Marculus et Ioannes Garbiza secesserunt de Spaleto, euntes versus Ungariam, ut dicitur. Die mercurii sequentis, scilicet 25 mensis octobris, dominus capitaneus praedictus cum tribus galeis, in quibus fuerunt circa 40 homines, scilicet

Die mercurii sequentis, scilicet 25 mensis octobris, dominus capitaneus praedictus cum tribus galeis, in quibus fuerunt circa 40 homines, scilicet Pagensium, iam de sero profectus est versus Spaletum. Die iovis 9. mensis novembris applicuit Iadram unus barcussius cum circa 30 armigeris domini nostri regis Ladislavi. Die dominico 12. mensis novembris venit Iadram cum una galea dominus Anzulinus, frater domini capitanei

Die sabbati 9. mensis decembris, dominus capitaneus praedictus intromisit domum ser Philippi de Georgiis et ipsam pro parte domini regis Ladislavi donavit Harvoye voyvodae. Die iovis 21. mensis decembris praedictus dominus capitaneus cum litteris credentialibus praefati domini regis praecepit domino abbati Sancti Cosmae et Damiani, ser fratri Frederico de Georgiis, domino Paulo et ser Luciano de Georgiis, Damiano de Begna, ser Georgio de Zadulinis, ser Simone

regis praecepit domino abbati Sancti Cosmae et Damiani, ser fratri Frederico de Georgiis, domino Paulo et ser Luciano de Georgiis, Damiano de Begna, ser Georgio de Zadulinis, ser Simone (Detrico), (ser) Bontiole et Nicole Gregorii, ser Antonio et Cresciolo Damiani, ser Ioanni Michaelis, omnium de Nassis, ser Misciolo de Calzina filiis ser Magioli de Gallo, ut vadant in Apuliam ad praedictum dominum regem, qui omnes in eadem galea domini capitanei antedicti, die mercurii 27. eiusdem mensis decembris, recesserunt a porta

ser Magioli de Gallo, ut vadant in Apuliam ad praedictum dominum regem, qui omnes in eadem galea domini capitanei antedicti, die mercurii 27. eiusdem mensis decembris, recesserunt a porta Iadrae. Die iovis 21. mensis decembris, Spalatenses exititii per concordiam intraverunt Spaletum; quinque illorum de civitate expulsi fuerunt, scilicet duo nobiles et tres populares, et unus fuit privatus oculis. 1403

Die sabbati 25. mensis augusti obiit ser Colanus de Begna. 1404. Die iovis 7. mensis februarii de nocte ante crepusculum, Arbensium exititii intraverunt civitatem Arbi, in quo introitu interfecti fuerunt ser Damianus et ser Stephanus de Dominis, ser Nicolaus de Zaro, eius filius adhuc puer mortaliter fuit vulneratus; interfectus etiam fuit quidam presbyter

domini Pauli de Georgiis, qui etiam ambasciator pro parte nostri comitis ad ipsos intrantes ivit in favorem ipsorum Arbensium, qui aufugerunt una cum domino Lodovico de Matafaris eunte cum brigentino in quo eodem die redierat a Cherso, recessit a portu Iadrae et die iovis eiusdem mensis februarii 21, ipsa galeotta nostra, ipso domino Lodovico adhuc remanente, reversa est Iadram et eodem die iam de sero, ipse dominus Lodovicus similiter applicuit. Die sabbati 22. mensis martii,

remanente, reversa est Iadram et eodem die iam de sero, ipse dominus Lodovicus similiter applicuit. Die sabbati 22. mensis martii, existentibus rectoribus Iadrae dominis Guidone de Matafaris, Antonutio de Grisogonis et ser Ioanne de Victor, bannitus fuit Ioannes filius ser Andreae de Grisogonis extra districtum Iadrae per 50 milliaria et per tempus unius anni, qui die crastina, quae fuit dominica Palmarum 23. eiusdem mensis, quia sic sententiatum fuit et determinatum per ipsos dominos

et eodem die iam de sero, ipse dominus Lodovicus similiter applicuit. Die sabbati 22. mensis martii, existentibus rectoribus Iadrae dominis Guidone de Matafaris, Antonutio de Grisogonis et ser Ioanne de Victor, bannitus fuit Ioannes filius ser Andreae de Grisogonis extra districtum Iadrae per 50 milliaria et per tempus unius anni, qui die crastina, quae fuit dominica Palmarum 23. eiusdem mensis, quia sic sententiatum fuit et determinatum per ipsos dominos rectores, recessit a Iadra in

Die lunae 7. mensis aprilis, religiosa domina Francischina de Zivalellis, abbatissa monialium Sancti Nicolai monialium de Iadra, obiit et cras die sequenti sepulturae tradita fuit. Die iovis 17. mensis aprilis, religiosa domina soror Coliza, filia quondam domini Francisci de Georgiis, monialis eiusdem monasterii, electa et pronuntiata fuit in abbatissam praedicti monasterii et die sabbati eiusdem mensis aprilis 26., ipsa domina soror Coliza

homines praesertim nocte non audebant morari. De quo die veneris (4.) mensis iulii proxime sequentis, me ibi existente (una cum) dominis Iacobo de Raduchis et Blasio de Soppe rectoribus Iadrae, per filios dicti Venturini, scilicet Petrum et Ioannem et per plures insulanos querimonia porrecta extitit et petita licentia, ut possent sepulturam excoperire et infigere cugnum in pectus eius, quoad praedicta iam cessaretur, quibus hoc concessum extitit. Die veneris 3. mensis

veneris 12. mensis martii, existentibus rectoribus Iadrae domino Antonio de Grisogonis tunc absente, ser Colano de Matafaris et ser Gabrieli de Nosdrogna, in secreto consilio Iadrae, in quo fuerunt tredecim nobiles, videlicet domino Guidone da Matafaris, domino Cresciolo de Zadulinis, ser Ioanne de Nassis, ser Cosa de Begna, ser Elia de Grubogna, ser Georgio de Rosa, ser Francisco de Georgiis, ser Iacobo de Ferro, ser Simone de Fanfogna, ser Colano de Galello, ser Crescio de Rainerii, ser Colano de Gnaro examinatore loco domini Antonii rectoris praedicti, et me Paulo de Paulo,

Colano de Gnaro examinatore loco domini Antonii rectoris praedicti, et me Paulo de Paulo, captum et deliberatum fuit per omnes, quod insula Novaliae intromittatur pro communi Iadrae et ibi prope reparetur quoddam fortalitium. Die iovis 4. scilicet mensis iunii sequentis, adhuc unus Pagensis, qui captus fuerat pridie in Scrixa, nomine Zorcus, fuerit coactus ad caudam equi usque furcas et inde suspensus ad furcas prope Iadram. Die sabbati 20. mensis

concordiae cum intrinsecis intraverunt Arbum hora vesperarum, et cras post celebrationem missae solemnis in ecclesia cathedrali, pacem et unionem inter utrosque sacramento solemni firmaverunt. Die 22. mensis iunii, in festo Sancti Ioannis Baptistae exercitus communis Venetiarum intravit Veronam per partem. Die 7. mensis iulii vidi quoddam animal parvulum, non bene poterat discerni an gatta fuisset, quod habebat pedes octo caput unum et caudas

et notarius (extitit) Theodorus Prandinus. Die sabbati 27. mensis martii, existentibus rectoribus Iadrae ser Antonutio de Grisogonis, ser Colano de Matafaris et ser Crescolo de Cressavis, ser Ioannes filius ser Andreae de Grisogonis vulneratus fuit super fronte per famulum ser Cresole de Zivallelis. Die dominicali 6. mensis iunii, existentibus rectoribus dominis Guidone de Matafaris, Crescio de Zadulinis et ser

sabbati 26. mensis februarii exercitus noster per mare, munito castro Novigradi, recessit et ivit versus Scrissia et intromisso fero Scrissiae ac fortificato turribus, die sabbati 12. mensis martii reversus est Iadram. Ser Ioannes, filius ser Andreae de Grisogonis, in exercitu sub castro Novigradi die iovis 10. mensis februarii sagittatus fuit in cosa dextra. Die martis 8. mensis martii, Petrus vir Milize

versus Scrissia et intromisso fero Scrissiae ac fortificato turribus, die sabbati 12. mensis martii reversus est Iadram. Ser Ioannes, filius ser Andreae de Grisogonis, in exercitu sub castro Novigradi die iovis 10. mensis februarii sagittatus fuit in cosa dextra. Die martis 8. mensis martii, Petrus vir Milize servitialis meae, de sera, per quosdam Vlacorum, dum solus pergeret ad molendina, mortaliter super caput

Die primo iulii intravimus electi rectores Iadrae, dominus Andreolus de Dominis, Madius de Fanfogna et ego Paulus de Paulo. Die 16. eiusdem mensis iulii dominus Ioannes de Lusignano, Bareti dux, in generali consilio Iadrae confirmatus fuit per unum annum in comitem Iadrae, cum salario consueto ducatorum auri, ad rationem solidorum septuaginta duo pro ducato. In festo

Iacobi, existentibus rectoribus Iadrae dominis Andreolo de Dominis de Arbo, Mazolo de Fanfogna et me Paulo de Paulo. Die martis 26. mensis iulii proxime sequentis, filius ser Budoli de Rusco vulneravit cum gladio sub barba Ioannem de Casol cancellarium Iadrae. Die martis mensis augusti, electus et constitutus fui procurator monasterii Sanctae Mariae monialium de Iadra. Notarius (extitit) Theodorus de Prandino.

archiepiscopus iadrensis per homines Cyofi castellani Iadrae, captus in archiepiscopatu suo et ductus in castrum extitit, quo facto per omnes ecclesias siluerunt campanae et ecclesiarum aditus, clausis portis, nulli patuit. Die iovis 28. eiusdem mensis iunii, quibusdam pactis et conditionibus liberatus fuit. Die sabbati 14. mensis iulii, existentibus rectoribus ser Simeone Detrici, ser Simeone de Fanfogna et Simeone de Zadulinis, electus fui

quibusdam pactis et conditionibus liberatus fuit. Die sabbati 14. mensis iulii, existentibus rectoribus ser Simeone Detrici, ser Simeone de Fanfogna et Simeone de Zadulinis, electus fui comes Pagi. Die mercurii 25. eiusdem mensis iulii, recessi a Iadra, causa eundi Pagum et die iovis ante vesperas applicui Pagum et cras die veneris in mane elegi vice comitem et iudices.

in me fortunae iacula perpetiar, his tamen a te instructus clipeum oppono ne laedant et, dum me offendere temptat, ambone percusso fracta resiliunt. Dumque eas concludere curarem, nobilis uir affinitate et caritate mihi coniunctus Joannes etc tuas ad me litteras detulit, quas paulo ante Kalendas Iunii amicissime conscripsisti; his enim amantissimis litteris tuis denotas etiam non occurrente causa scribendi te mihi scribere maluisse ut amicitia scriptis saltem augeatur indies, et te mihi sospitem

mutua repraesentatio. Colloquia dulcia et suaues litteras caritas componit amica, abunde scribendi materiam habet fraterno nexu colligata beniuolentia neque ad alienos fontes necesse habet exire cum in se iocundissimo fluento scateat; semper enim inter amicos inest causa scribendi. Scribe igitur, exoro, etiam si abest causa, licet putem causam semper adesse ut scribamus, et, si aliquod commercium non resistat, saepissime scribe; tuis igitur litteris ita

Neven Jovanović 2012-04-29 Prva verzija. Johannes Sobote Mapheo Valaresso salutem Pompa nuptialis clarissimi tui Senatus tantae amplitudinis ac maiestatis mihi visa est, ut si coelum ac pulchritudinem beatorum contempleris. Nescio si ibi quicquam illustrius comperies, qua ex re, Maphee

III martii, ex Civitate. Idem ad eumdem. Maxima laetitia affectus fui, Maphee suavissime, ex iocundissimis tuis litteris, quas hisce diebus veluti quoddam excellens munus deorum suscepi, quibus scribis Patavinam urbem adhuc pestifero sidere commoveri: nullum tamen ex domesticis sociis meis hoc morbo occubuisse: qua ex re

me scribis tantae voluptati esse ut nihil supra meque saepenumero solet exorare, ut cum litteris meis te ad scribendum excitem; qua ex re, si patrem tuum magna voluptate explere vis, saepius illo tuo stilo litterali ad me scribas; mihi etiam tuis litteris nihil iocundius ex Italia afferi potest, praesertim si ad me scribes quo pacto animosissimus Gatamelata sua egregia virtute ac suo ductu nobis excellentem victoriam peperit, quae nobis maximae voluptati esse debet, hostibus vero ad aeternum terrorem. Reliquum est, ut

trogirski je knez 1438. Idem ad eumdem. Superiori die cuidam de Campolongo commisi, ut meis verbis te exoraret, disertissimus iuris consultus Johannes de Prato ut aliquid ipso dignum adderet ad subtile consilium Francisci de Capitibusliste: pecuniam quam miseram. Nihil postea certi habui, quare, si homo ille ad te venerat, me certum facias. Reliquum est, ut luculentam illam

Neven Jovanović 2012-04-29 Prva verzija. Iohannes Traguriensis suo suauisssimo Mapheo Vallaresso salutem Heri vesperi humanissimę tuę litterę mihi oblatę fuerunt: quas sane tanta cum voluptate lectitavi ut,

unificirano zaglavlje. Neven Jovanović 2011-12-30T11:22:06 Epistolae tres Ioannis Vitezii de Zredna (1445-1448) XXI. Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio. An.

Epistolae tres Ioannis Vitezii de Zredna (1445-1448) XXI. Joannis de Hunyad virtus et character militaris, una rei praelio ad Varnam gestae series, sinistri exitus causae ac subsidiorum petitio. An. 1445. Beatissime Pater et Sanctissime Domine. Communem casum communi voto relevandum, etsi

et devote. Conservet altissimus sanctitatem vestram feliciter. Data in Pesth die XI. Mensis Maii Anno Domini MCCCCXLV. Joan. de Zredna. Script. Rer. Hung. Tom. II. epistola I. – Dedit has ad Eugenium IV. PP. litteras e Comitiis Pestini celebratis, in quibus Ladislaus Posthumus, technis Laurentii de Hederwara, Palatini, haud obstantibus, communi voto Rex agnitus, postulatusque fuit; legatis ad Fridericum

EPIGRAMMATA IN ITALIA SCRIPTA 1. DE IMMUTATIONE SUI NOMINIS
1.1.1  Joannes fueram, Janum quem pagina dicit,
1.1.2  Admonitum ne te, lector amice, neges.
1.1.3  Non ego per fastum sprevi tam nobile nomen,
1.1.4  Quo nullum toto clarius orbe sonat.

1.8.4   Huic nam quilibet obligatur uni;
1.8.5   Unus sit licet, obligamur omnes. 9. DE EODEM
1.9.1  Rursus, io! quae tot iacuit sopita per annos,
1.9.2  Guarini studio lingua Latina viget.
1.9.3  Dulcia Maenaliae cedant inventa parentis!
1.9.4  Progenerare leve est, vivificare grave

27. REFELLIT GUARINICAM EXCUSATIONEM
1.27.1  Seria sunt, quae dura vocas, gratissima nobis,
1.27.2  Nec poterunt nostris, illa nocere, iocis,
1.27.3   Immo tua haud parvum, mensae praesentia nostrae,
1.27.4  Splendorem, poterit, clare Guarine, dare.
1.27.5  Frenaque ne nostro nimium sint libera ludo,

quis gravior fuit, aut quis sanctior unquam?
1.27.14  Lusit cum pueris saepius ipse suis.
1.27.15   Isse datur quondam, (non est ea fabula falsa,)
1.27.16  Stoicus ad Florae sacra iocosa Cato.
1.27.17   Tantorum exemplis igitur moveare virorum,
1.27.18  Et quae saepe probas, ne fuge facta sequi.
1.27.19  Ne fuge, sed quamvis cum dispare, iungere turba,

digitum mordes, et saeva minaris;
1.30.8  Quod scripsi, scripsi; quidlibet, i, facias. 31. DE SUO LIBRO
1.31.1  Ludimus ecce iocus, ades huc non tetrice Lector,
1.31.2  Tu procul hinc contra, tetrice Lector, abi.
1.31.3  Triste supercilium cum sit tibi, ne lege nugas,
1.31.4  Aut, si forte legis, pone

quando rapis, te convasare facetus
1.43.2  Dicis, et hoc risu sordida furta premis.
1.43.3   Convasatorem nos te invasabimus ergo,
1.43.4  Videris, an laedat poena iocosa minus. 44. IN FUREM VERGILIANUM
1.44.1  Non te ex Vergilio, sed magno dicis Homero
1.44.2  Furari, furtum quando poeta facis.

Poma nec
1.48.9   Alcinous misisset talia nobis.
1.48.10  Carmina nec Clarius, tam bene culta, Deus. 49. DE PORCELLIO ET IOVINIANO
1.49.1  Disceptant, sit uter poeta peior,
1.49.2   Hinc Porcellius, hinc Iovinianus.
1.49.3   Parcamus patris Aeaci senectae,
1.49.4   Nec

Clarius, tam bene culta, Deus. 49. DE PORCELLIO ET IOVINIANO
1.49.1  Disceptant, sit uter poeta peior,
1.49.2   Hinc Porcellius, hinc Iovinianus.
1.49.3   Parcamus patris Aeaci senectae,
1.49.4   Nec tantam pigeat secare litem.
1.49.5   Est peior reliquis Iovinianus,
1.49.6  

1.49.2   Hinc Porcellius, hinc Iovinianus.
1.49.3   Parcamus patris Aeaci senectae,
1.49.4   Nec tantam pigeat secare litem.
1.49.5   Est peior reliquis Iovinianus,
1.49.6   Sed Porcellius et Ioviniano. 50. AD IULIUM
1.50.1  Gratum est, quod mea perlegenda poscis,

1.49.3   Parcamus patris Aeaci senectae,
1.49.4   Nec tantam pigeat secare litem.
1.49.5   Est peior reliquis Iovinianus,
1.49.6   Sed Porcellius et Ioviniano. 50. AD IULIUM
1.50.1  Gratum est, quod mea perlegenda poscis,
1.50.2   Iuli, carmina; gratius sed illud

1.56.3  Verum simia Martialis haec est,
1.56.4   Cui tu, non quoties sacro poetae,
1.56.5   Sed duntaxat ea vacabis hora,
1.56.6   Qua cum simiola voles iocari. 57. AD LAURENTIUM
1.57.1  Quod mea, Laurenti, placide munuscula sumis,
1.57.2  Quam si tu tribuas, plus, mihi crede, facis,

negant humeri pondera ferre mei.
1.63.15  Postmodo maturis fuero cum doctior annis,
1.63.16  Si potero monitus forte subibo tuos,
1.63.17  Interea fixum teneas sub corde Ioannem,
1.63.18  Digna Maronea carmina voce canens. 64. DE SE IPSO
1.64.1  Laudas me nimium, priscis et vatibus aequas,

vita, tuos, quoties contemplor, ocellos,
1.92.2  Sidera me toties bina videre puto;
1.92.3   Sidera sed toto, longe pulcherrima, coelo,
1.92.4  Qualia sunt nitido cum Iove nostra Venus,
1.92.5  Aut inter fixos stellarum Sirius ignes,
1.92.6  Sirius Arcturo si coeunte micet.

1.93.14  Quo iucundius esse nil putatur.
1.93.15  Primo quod dare virgines recusant,
1.93.16  Aeternum dare deinde concupiscunt,
1.93.17  Quod dat Iuno Iovi, Venus Gradivo,
1.93.18  Quod mortalibus et Deae dederunt.
1.93.19  Quod tu si dederis, lucrum assequeris,
1.93.20  Quod si non dederis, diu dolebis.

Abaddir edas. 112. IN CRESSAM
1.112.1  Lacte tuum nutris caprino, Cressa, puellum,
1.112.2  Numquid vis alium tollere, Cressa, Iovem? 113. DE URSO CINAEDO
1.113.1  Nemo est Etrusco iuvenum lascivior Urso,
1.113.2  Possedit mollem tanta libido virum.

Obtrectes, miniteris, insequaris,
1.158.8  Dum tantum mihi creditum refundas. 159. DE SACRILEGO
1.159.1  Terreus iste Iovem spectans, quasi talia fatur:
1.159.2  Terra, volo, mea sit, tu, pater, astra tene. 160. IN ADULTERUM
1.160.1  Dum quasses

quantos moveat Fortuna tumultus?
1.179.4  Nec sperare sinat nos meliora timor?
1.179.5  Tempore sollicito tragicos deponere luctus
1.179.6  Convenit, et levibus pellere maesta iocis. 180. RESPONSIO
1.180.1  Causaris senium, ne mecum carmine certes,
1.180.2  Sed plus

1.208.1  Fingis te, miser, esse morionem,
1.208.2  Vivas scilicet ut labore nullo.
1.208.3  Nobis morio non tamen videris;
1.208.4  Nunquam morio taliter iocatur,
1.208.5  Nullus morio litigare novit,
1.208.6  Nescit morio corrogare numos,
1.208.7  Nil non morio praestat exigenti,

Paule, Corinthon adis. 219. IN CYPRIANUM
1.219.1  Quod toties ficta tua velas ora figura,
1.219.2  Non solo facis hoc, tu Cypriane, ioco;
1.219.3   Sed magis ut foedus tali sub imagine vultus
1.219.4  Deliteat; larvam sic tibi larva tegit. 220.

scribat bona carmina lingua?
1.226.4  Laudamus mutam, si bene cantat, avem. 227. MANUELI
1.227.1  Accipe quaeso tui munuscula parva Ioannis,
1.227.2  Exhilares frontem, dum capis, ipse tuam.
1.227.3  Ante tamen nobis memor esto ignoscere, quod non
1.227.4  Redduntur meritis praemia digna tuis.

pugnas,
1.232.8  Dedecet ingenuos vincere ventre viros. 233. IN FORMOSUM NOMINE BALTHASAREM
1.233.1  Cum tibi sit facies, qualis Iovis alite rapto,
1.233.2  Convenietque tuis moribus ipsa Charis.
1.233.3   Tertia si extremae vanescens littera cedat,
1.233.4  Rectius etrusco nomine dictus eris.

1.261.1  Quantum nec Titus Anthia flagravit,
1.261.2  Nec Marusius arsit Angelinam,
1.261.3  Nec Lauram Sicula satus Panormo.
1.261.4  Anthia pulchra Titum, Jovianum Cinnama torquet,
1.261.5  Aut odorati strue cinnamomi. 262. AD ANTIMUM
1.262.1  Quid frustra miseros vitta tegis Anthyme

1.268.4   Laeta fuit, quamvis Caesariana foret. 269. CUR AETATEM EXUANT SERPENTES, CUM SENIO INTEREANT HOMINES
1.269.1  Ab Iove perpetuam, mortalis turba, iuventam
1.269.2  Cum peteret, vanas audiit ille preces.
1.269.3   Impositum tardo, reserabat munus, asello,
1.269.4  Ad liquidas, sitiens flexit

fit dulcior, ast ubi tardat,
1.283.2  Tota perit, nec iam nomine digna suo est. 284. VENUS AD PALLADEM
1.284.1  Tu quid me Venerem Iovis edita vertice virgo,
1.284.2  Laedis? et arripiens praemia nostra tumes?
1.284.3   Esto memor quod me, frondenti nuper in Ida,
1.284.4  Non te, formosam censuit ipse Paris.

ego mortalem, nec me esse ignoro diurnum,
1.285.2  At cum sidereas, mente requiro vias,
1.285.3  Non iam tellurem pedibus contingo, sed alma,
1.285.4  Cum Iove discumbens impleor ambrosia. 286. VERBA TROIAE AD PALLADEM
1.286.1  Parce, precor, Pallas; colui nam semper honores,

1.292.3   Proximus ingentem traxit per pulpita pallam,
1.292.4  Aeschylus, et fictas addidit arte genas. 293. HYMNUS IN MUSAS, APOLLINEM IOVEMQUE, AB HOMERO PUERO EDITUS, LATINUS FACTUS JANO PANNONIO INTERPRETE. AD LUDOVICUM CYPRIUM
1.293.1  Vos o Thespiades, et carminis auctor Apollo,
1.293.2  Et tu stelliferi pater ac moderator Olympi,

1.293.13  Cui dedit ipse suum, iaculator Apollo, furorem.
1.293.14  Illi nectareus sacro de pectore sermo
1.293.15  Svavio et flavi manat dulcedine mellis;
1.293.16  De Iove nunc igitur genitae salvete sorores! 294. AD LUDOVICUM CYPRIUM, DE HYMNO
1.294.1  Nos tibi versiculos, Ludovice, dicavimus istos,

Arimineae modicus Malatesta tyrannus,
1.316.2  Caesaribus summis maior in orbe sonat.
1.316.3  Sic e formica faciunt elephanta poetae,
1.316.4  Cogunt et muscas fulmina ferre Iovi. 317. EPITAPHIUM IN BARTHOLOMAEUM MONTAGNAM PHYSICUM
1.317.1  Qui fueras medicae doctor celeberrimus artis,
1.317.2  Hoc situs

Nil tibi, quin caderes, iuvenilis profuit aetas,
1.319.8  Nec genus et mores, ingeniumve capax. 320. IOANNI SAGUNDINEO
1.320.1  Ioannem pete, Musa, Chalcidensem:
1.320.2  Pontani hendecasyllabos poetae
1.320.3  Ad nos mittere ne moretur, insta;

aetas,
1.319.8  Nec genus et mores, ingeniumve capax. 320. IOANNI SAGUNDINEO
1.320.1  Ioannem pete, Musa, Chalcidensem:
1.320.2  Pontani hendecasyllabos poetae
1.320.3  Ad nos mittere ne moretur, insta;
1.320.4  Illos nam cupio videre plus quam

1.320.6  Ut non insipidos nec invenustos,
1.320.7  Sed quales tenero prius Catullo,
1.320.8  Aut Marso lepidove Martiali
1.320.9  Dictavit iocus et levis Cupido.
1.320.10  Quodsi mittere forsitan gravatur
1.320.11  Pontani hendecasyllabos poetae,
1.320.12  Saltem mittere ne suos gravetur.

1.321.3  Agnosco in tenero sinu latentem
1.321.4  Pontani lepidum tui libellum,
1.321.5  Qui plus quam fueram precatus affers
1.321.6  Ioannis pariter gerens tabellas.
1.321.7  O dulces lyricos et elegantes
1.321.8  Ac plenos salis et facetiarum!
1.321.9  Hos nobis dedit ille corrigendos?

1.321.21  Nec sane mea tam potens Thalia est,
1.321.22  Ut magnae Veneris levet catenas,
1.321.23  Quae Martis validos ligant lacertos,
1.321.24  Et telo spoliant Iovem trisulco.
1.321.25  Ipse, inquam, potius lyra sonanti
1.321.26  Blandas, eia iterum canat querelas,
1.321.27  Exoretque sibi suam puellam:

pridem tua certat Oreste
1.322.2  Longius aut ipso si quid Oreste fuit.
1.322.3  Parcere iam sacro debes, Basine, furori,
1.322.4  Iam dudum requiem fessus Apollo petit! Qualis, io,
1.322.5   Latiis ea lux fulgebit in oris:
1.322.6  Quantus in Aonio vertice risus erit!
1.322.7  Hesperis illa tuas quotiens compassa lituras,

1.329.11  Hoc tu magnanimo, nunc es, Marcelle, Renato,
1.329.12  Felix, qui regum dignus amore venis. 330. EPITAPHIUM IOANNIS HUNYADI, MATTHIAE REGIS PATRIS
1.330.1  Pannoniae murus, Turcorum terror in armis,
1.330.2  Si qua, Ioannes hac tegeretur, humo;
1.330.3  Sed sub Belgrado mundi superavit ut

venis. 330. EPITAPHIUM IOANNIS HUNYADI, MATTHIAE REGIS PATRIS
1.330.1  Pannoniae murus, Turcorum terror in armis,
1.330.2  Si qua, Ioannes hac tegeretur, humo;
1.330.3  Sed sub Belgrado mundi superavit ut hostem,
1.330.4  Morte simul domita, sidera vivus adit.
1.330.5  Multi laurigeris Capitolia celsa

1.338.3  Sed Phoenice tamen melius iacet Ilia tellus,
1.338.4  Maiorem cinis hic rettulit, ille parem. 339. EPITAPHIUM IOANNIS HUNIADIS
1.339.1  Ioannes iacet hic, Turcorum ille horror in armis,
1.339.2  Ille gubernatae gloria Pannoniae.
1.339.3   Huniadum creat hunc, comitem Bistricia sumit,

Phoenice tamen melius iacet Ilia tellus,
1.338.4  Maiorem cinis hic rettulit, ille parem. 339. EPITAPHIUM IOANNIS HUNIADIS
1.339.1  Ioannes iacet hic, Turcorum ille horror in armis,
1.339.2  Ille gubernatae gloria Pannoniae.
1.339.3   Huniadum creat hunc, comitem Bistricia sumit,
1.339.4  Nandoris Albe rapit,

eram. 341. CUR STELLATUM SIT COELUM?
1.341.1  Ante fuit simplex coeli color; ast ubi furto
1.341.2  Titanum, paene est regia capta Iovis,
1.341.3  Arcis Olympiacae tum demum in turribus altis,
1.341.4  Astrorum excubias disposuere Dei.

DE MORTE AMICI
1.343.1  O nunquam mihi mors odiosior! o mihi nunquam
1.343.2  Stamina Parcarum flebiliora trium! 344. AD IOANNEM ANTONIUM
1.344.1  Quod tibi, Ioannes Antoni, nulla refertur
1.344.2  Tam magnis in me gratia pro meritis;
1.344.3  Ne crede ingratum, neve admirere; referri

nunquam mihi mors odiosior! o mihi nunquam
1.343.2  Stamina Parcarum flebiliora trium! 344. AD IOANNEM ANTONIUM
1.344.1  Quod tibi, Ioannes Antoni, nulla refertur
1.344.2  Tam magnis in me gratia pro meritis;
1.344.3  Ne crede ingratum, neve admirere; referri
1.344.4  Gratia tunc debet, cum satis aequa

canes, dum viscera victor
1.349.6  Devorat et praeda pascitur ille sua. 350. EPITAPHIUM ALFONSI, REGIS NEAPOLITANI
1.350.1  Si Iovis ossa iacent Dictaeo condita busto,
1.350.2  Alfonsi hic regis condita membra iacent.
1.350.3   Iuppiter aethereas sin possidet integer arces,
1.350.4  Integer Alfonsus, sidera

mox rite locandis,
2.10.8  Commodiora novi tempora veris erunt. 372. DE CAPTIVITATE DRAGULAE WAIVODAE TRANSALPINI
2.11.1  Dicite, Io Paean! captus fert vincla tyrannus,
2.11.2  Si modo non falsum publica fama sonat.
2.11.3   Dicite rursus, Io Paean! et carmina festis,
2.11.4  Pierides Nymphae, iungite festa

372. DE CAPTIVITATE DRAGULAE WAIVODAE TRANSALPINI
2.11.1  Dicite, Io Paean! captus fert vincla tyrannus,
2.11.2  Si modo non falsum publica fama sonat.
2.11.3   Dicite rursus, Io Paean! et carmina festis,
2.11.4  Pierides Nymphae, iungite festa choris.
2.11.5  At tu, cui nullo decus hoc cum sanguine venit,
2.11.6  Ut quid iam medio frigore victor abes?

2.25.3   Sed frustra conata animam retinere volucrem,
2.25.4  Hic cupido, pressit corpus inane, sinu. 387. DE TRANSLATIONE IOANNIS EPISCOPI VARADIENSIS IN ECCLESIAM STRIGONIENSEM
2.26.1  Pangite laurigerae, laetum Paeana, sorores,
2.26.2  Festius et solito, Calliopea sonet.
2.26.3   Metropolitanae

2.26.7  Cedat Strigonio Varadinum, Chrysius Histro,
2.26.8  Sit patrum primus, qui modo quartus erat. 388. DE TECTIS PER IOANNEM ARCHIEPISCOPUM STRIGONIENSEM INSTAURATIS
2.27.1  In cathedra Petri, Paulo residente Secundo,
2.27.2  Tertius imperium dum Fridericus habet,
2.27.3  Haec instauravit Ioannes tecta

DE TECTIS PER IOANNEM ARCHIEPISCOPUM STRIGONIENSEM INSTAURATIS
2.27.1  In cathedra Petri, Paulo residente Secundo,
2.27.2  Tertius imperium dum Fridericus habet,
2.27.3  Haec instauravit Ioannes tecta Sacerdos,
2.27.4  Funditus obruerat quae prius ignis edax.
2.27.5  Pro quibus officiis aeternum vivat Olympo,
2.27.6  Sed postquam in terris vixerit ille diu.

389. INVITAT REGEM MATTHIAM AD HOSPITIUM SUUM
2.28.1  Sic tibi, sed sero, pateat domus aurea Divum,
2.28.2  Matthia regi, rex adamate, Iovi;
2.28.3  Huc ades, et nostris succede penatibus hospes,
2.28.4  Nec modicum Princeps, despice magne, larem.
2.28.5  Fertur et immensi pacator maximus orbis,

exectis duo grandia dona tonanti
2.73.2  Obtuleras nuper religiose pater.
2.73.3  Munera coelestes dum conspexere puellae,
2.73.4  Versa est in risum regia celsa Jovis.
2.73.5  Juppiter exclamat: Mentem castrare necesse est,
2.73.6  Haec obscoena lupis tradere membra potes. 435.

439. GRATULATUR DE DUPLICI VICTORIA MATTHIAE
2.78.1  Nunc age, si quando, sacrum Paeana, Camenae,
2.78.2  Tollite dulcisonis, sidera ad alta, modis;
2.78.3   Qualem Phlegra Iovi cecinit, vel Lydia Baccho,
2.78.4  Sub iuga, cum tigres India victa, dedit.
2.78.5   Sed Iovis et Bacchi felix victoria quondam
2.78.6  Magna licet fuerit, non duplicata

2.78.2  Tollite dulcisonis, sidera ad alta, modis;
2.78.3   Qualem Phlegra Iovi cecinit, vel Lydia Baccho,
2.78.4  Sub iuga, cum tigres India victa, dedit.
2.78.5   Sed Iovis et Bacchi felix victoria quondam
2.78.6  Magna licet fuerit, non duplicata fuit.
2.78.7   Matthiae gemini simul accessere triumphi,
2.78.8  Una simul fixit, bina tropaea,

2.78.15  Quid nunc sancte, tuis optemus, Iane, calendis?
2.78.16  Talibus auspiciis proximus annus eat! 440. DE SIGNO IOANNIS VITÉZII ARCHIEPISCOPI
2.79.1  Dum fera Matthiae premitur Moldavia regi,
2.79.2  Ioannis signum praesulis istud erat.
2.79.3  Rettulit hoc domino, fusis, sua turma, Valachis,

auspiciis proximus annus eat! 440. DE SIGNO IOANNIS VITÉZII ARCHIEPISCOPI
2.79.1  Dum fera Matthiae premitur Moldavia regi,
2.79.2  Ioannis signum praesulis istud erat.
2.79.3  Rettulit hoc domino, fusis, sua turma, Valachis,
2.79.4  Devota templis obtulit ille manu.

DE MUNITIONIBUS AB ARCHIEPISCOPO STRIGONIENSI CONSTRUCTIS
2.89.1  Pannonici dum sceptra tenet felicia regni
2.89.2  Matthias clarum stirps imitata patrem;
2.89.3   Condidit hoc pastor Ioannes nobile saeptum.
2.89.4  In patulo positae ne raperentur oves.
2.89.5  Pro quibus officiis, superae tu ianitor aulae,
2.89.6  Sidera, Petre, duci,

2.89.5  Pro quibus officiis, superae tu ianitor aulae,
2.89.6  Sidera, Petre, duci, sidera pande gregi. 451. AD IOANNEM ARCHIEPISCOPUM STRIGONIENSEM
2.90.1  Quo tibi tot duros et luce et nocte labores,
2.90.2  O nunquam curis non agitate pater?
2.90.3  Hoc ave Caucasia est sine fine Promethea rodi,

aerumna fatiget,
2.90.8  Nec tua perpetuo membra adamante rigent.
2.90.9  Trux quondam Alcides, vagus et requievit Ulixes,
2.90.10  Credimus et dominum saepe vacare Iovem.
2.90.11  Si sapis, ex aliqua, tuus esto, parte, nec unquam
2.90.12  Sic aliis vivas, ut tibimet pereas.

ut vasti pingas pallatia coeli,
3.1.32  Stellarum flammis sint variata licet.
3.1.33  Cum coelum ornaris, coelum, tibi praemia, fiet,
3.1.34  Pictorum et, magno sub Iove, Numen eris.
3.1.35  Nec tamen his fratres cedent pietate poetae,
3.1.36  Sed tibi post Musas proxima sacra ferent.
3.1.37  Nos duo praesertim; quorum tua dextera formas

Interea haec gratam testentur carmina mentem,
3.1.40  Vilior his Arabi turis acervus erit. 2. AD BORSIUM ESTENSEM, MARCHIONEM FERRARIAE, IOANNES DE GAIBANA, PER IANUM PANNONIUM
3.2.1  Marchio, magnorum, decus immortale parentum,
3.2.2  Marchio, Ferrariae, portus et aura, tuae;
3.2.3   Unde meum sumet primordia debita

meas, simulans extollere, nugas?
3.4.10  An potius nostri falsus amore fuit?
3.4.11  Non est tanta eius levitas in pectore, non est,
3.4.12  Ut soleat similes ille referre iocos.
3.4.13  Ipsum praeterea non cari fallit amici,
3.4.14  Sed qui blanda manu spicula torquet, amor:
3.4.15  Quodsi tale nihil fas est me credere, solum

vel progenie totum quae temperat orbem,
3.7.64  Plura, vel officio promereare tuo?
3.7.65  Gentiles Divos mendax Rhea protulit, et quem
3.7.66  Utilius fuerat non peperisse, Iovem.
3.7.67  Editus, alma, tuo summus de ventre sacerdos,
3.7.68  Laudibus Oceanum tangit et astra suis.
3.7.69  Iura velint, et sancta fides, donabere templis,

te magni venerabor Numinis instar,
3.8.12  Virbius in lucem, quo revocante, redit.
3.8.13   Fulmina nec metuas; perhibent nam saepe Cyclopes,
3.8.14  Vindictae illius poenituisse Iovem.
3.8.15   Iussa viri properant; sed quo tamen omine, laeva
3.8.16  In terram e quercu, fusca volavit avis?
3.8.17   Nimirum vitam notat arbor opima Tonantis,

Delphos, Triviaeve incenderat aedem!
3.8.96  Mactaratve boves, Sol venerande, tuas!
3.8.97  Poenigenaeve sacrum mento deraserat aurum!
3.8.98  Dempserat aut summo, pallia fulva, Iovi!
3.8.99  Scilicet hic Veneris violarat vulnere dextram!
3.8.100  Pallada sanguinea surpueratve manu!
3.8.101  Sanctarum aut thalamos tentarat inire Dearum!

similem continget habere ministrum?
3.8.142  Moribus, ingenio, sedulitate, fide?
3.8.143  Morte tua totam, resonant lamenta, per urbem,
3.8.144  Muta nec assuetis perstrepit aula iocis.
3.8.145  Morte tua attoniti, senior simul et puer, horrent,
3.8.146  Ille suis eadem dum timet, ille sibi.
3.8.147  Sed mea praecipua formidine corda tremiscunt,

3.9.8  Ast ego continue, grammasin invigilo,
3.9.9  Aut pingues turdos iucunda fallitis arte,
3.9.10  Ast ego continue, grammasin invigilo.
3.9.11  Vos iocus et ludus, vos blanda fronte voluptas,
3.9.12  Vos requies et pax, vos comitatur amor.
3.9.13  Adsunt conspicuae, formoso corpore, Nymphae,
3.9.14  Quae vobis possunt oscula

grata puella, viro.
3.14.17  Quem probat effectus; doctorem insignia monstrant,
3.14.18  Hoc tibi sacra decus philosophia dedit.
3.14.19  Accedit quod avus Calefina e stirpe Ioannes,
3.14.20  Est tibi, quem gravitas lustrat et alma fides.
3.14.21  In quo tanta viget virtutis opinio, tantum
3.14.22  Iustitiae nomen cuncta per ora volat,

artes, Penelopea, tuas.
3.14.39  Cum quid acu insignit, Coas superare videtur,
3.14.40  Sidoniasque simul Dardaniasque nurus.
3.14.41  Huic regina Deum, coniux Iovis, aurea Iuno,
3.14.42  Matronale decus cum gravitate dedit.
3.14.43  Cernitis eximias specioso in corpore dotes,
3.14.44  Qualis et in niveo splendeat ore decor?

per freta longa vias.
3.16.25  Qui me cunque status, quisquis feret orbis in alto,
3.16.26  Tu mihi, tu semper pectore fixus eris;
3.16.27  Tu pariter fixum serves sub corde Ioannem,
3.16.28  Et nobis facito mutuus adsit amor.
3.16.29  Dicere plura vetor; dolor obstruit ora loquentis,
3.16.30  Extremumque tibi nil nisi dico: Vale.

dubitat nostras barba operire genas.
3.18.7  Iam satis est; depono lyram, depono coronam,
3.18.8  Ac flavis hederas detraho temporibus.
3.18.9  Nescio, quae graviora iocis concepimus istis,
3.18.10  Advocat et nostros area maior equos.
3.18.11  Grande patet pelagus, quod littora nulla coercent
3.18.12  Saevius Euxino.............

Cleonaeos ne tentet Scorpius ungues,
3.18.24  Dividis iratas blanda sequestra feras,
3.18.25  Sive Deos inter sceptro veneranda superbo
3.18.26  Appares magno fida ministra Iovi;
3.18.27  Leges ecce tuas et Romula iura capesse,
3.18.28  Huc ades et coeptis aurea virgo fave.
3.18.29  Sic rursus terras possis habitare relictas,

desposito Siculis in ruribus optem
3.19.14  Iugera fecundi mille tenere soli;
3.19.15  Non digitis Hebes porrectum haurire liquore,
3.19.16  Ipsius in solio non residere Iovis.
3.19.17  Dum calido nostrae fervebunt sanguine venae,
3.19.18  Dum mea vitalis spiritus ossa reget,
3.19.19  Huius amicitiae stabit venerabile foedus,

Phoebi Stella nitore micat.
4.3.13  Quantus conspicuo rutilans fulgore cometes,
4.3.14  Nuntiat horrenda, bella cruenta, iuba.
4.3.15  Sed tu, (sive Iovem mavis te forte vocari,
4.3.16  Grata est Idaliae, seu tua flamma, Deae,
4.3.17  Sive novum coelo modo te Deus addidit ignem,
4.3.18  Ac solis fessae, iussit

4.5.130  Lumina, nec nomen deerat in ore meum.
4.5.131  Cum subito in vacuas discedens spiritus auras,
4.5.132  Destituit tepido, frigida membra, toro.
4.5.133  Mater io cur me rerum inter prospera linquis?
4.5.134  Hoc tibi vivendum tempore, mater, erat.
4.5.135  Cum me florentem, cum me spectare beatum,
4.5.136  Cum poteras omni commoditate

26. INVEHITUR IN LUNAM, QUOD INTERLUNIO MATREM AMISERIT
4.6.1  Vos divini ignes, mundi quibus ima reguntur,
4.6.2  Aurea quis magni pingitur aula Iovis;
4.6.3  Tam quos legitimus propriis agit orbibus error.
4.6.4  Quam quorum coelo lumina fixa micant;
4.6.5  Vos inquam aeternis animati mentibus ignes,

et letiferas equidem tibi iure sagittas,
4.6.84  Crediderim priscos attribuisse patres.
4.6.85  His quondam innocuae Niobes cecidere puellae,
4.6.86  Dilecta et summo Laodamia Iovi.
4.6.87  Sed longe est ipso, gravior dementia, leto,
4.6.88  Cum torquet miseros, te stimulante, furor.
4.6.89  Nam nec philtra magis, nec pocula mixta veneno,

Pannonicam mecum pariter descendere pubem,
4.7.6  Ac procerum coetus regia signa sequi.
4.7.7  Vera quidem nostros vulgarat fama paratus,
4.7.8  Nec quicquam vani finxerat illa ioci.
4.7.9  Hoc siquidem toto, castris indulsimus, anno,
4.7.10  Gessimus et Musis non reticenda tuis.
4.7.11  Nam patrium iuxta vires dum cogimus Histrum,

postquam aetheria nitidi de lampade solis,
4.8.26  Subduxti astuto, lumina adempta, dolo,
4.8.27  Mox letum et leti causas diffudit in orbem,
4.8.28  Vindex decepti scilicet ira Iovis.
4.8.29  Iure igitur Scythica vinctus sub rupe sedebas,
4.8.30  Qua riget aeterno squalida zona gelu.
4.8.31   Nec quicquam Alcides minus hoc

4.8.70  Tolle molesta procul pallia, tolle puer.
4.8.71  Num me flammivoma, quisquam Deus obruit, Aetna?
4.8.72  Per mea num Phlegethon viscera forte fluit?
4.8.73  Uror io, immensum restinguite fluctibus ignem,
4.8.74  Da gelidum laticem, siquis amicus ades.
4.8.75  Nunc quicquid volvunt Tagus, et Pactolus et Hermus,
4.8.76  Vilius est gutta

4.9.37  Nam quid me tam dura inter tormenta iuvarent,
4.9.38  Ambrosiaeve dapes, nectareusve latex?
4.9.39  Ipsa ministraret nobis licet Herculis uxor,
4.9.40  Pennatove Iovi raptus in astra puer.
4.9.41  Vita valetudo est; jugi qui peste laborat,
4.9.42  Non vivit, lenta sed mage morte perit.

4.10.2  Axe sub occiduo mollia strata premis;
4.10.3  Seu tua, gentili madidum te nectare, Lemnos,
4.10.4  Pasitheae tepido detinet in gremio;
4.10.5  Seu Iovis ad mensas, resides conviva, supernas;
4.10.6  Inter siderei, Numina sancta, poli;
4.10.7  (Nam quis tam mitem crudelibus inferat umbris,
4.10.8  Orci qua fauces,

4.10.74  Sensit et anguineis torva Medusa comis.
4.10.75  Dum tibi victa victa: iuncta Delitiae poet. Hung, Windau fovet Tithonum longius Eos,
4.10.76  In Iovis officium Nox geminavit iter.
4.10.77  Huc ades, o hominum, simul et rex, Somne, Deorum!
4.10.78  Huc ades, et placidus languida membra leva!
4.10.79  Non ego te hostiles

suprema alti convexa tegentes,
4.12.20  Aetheris, in terras praecipitantur aquae;
4.12.21  Ingeminant densi, valido sic turbine, nimbi,
4.12.22  Sic agit abruptum, machina laxa, Iovem.
4.12.23  Infelix deflet non unum rusticus annum;
4.12.24  Nam tritura simul cum satione perit.
4.12.25  Squalentes nuda marcent in vite racemi,

sed levius, pelago cessante, nocerent,
4.12.120  Eminet e totis, insula nulla, fretis.
4.12.121  Non pomosa olim Corcyra, nec impia Lemnos,
4.12.122  Non indeprensi, conscia Creta, Iovis.
4.12.123  Non Sardo sunt Cyrnos; nullos, restincta profundo,
4.12.124  Flammarum eructat Sicelis Aetna, globus.
4.12.125  Vasto iterum Rhodos est, iterum sub gurgite

unificirano zaglavlje. Neven Jovanović 2011-12-30T11:22:06 Epistolae tres Ioannis Vitezii de Zredna (1445-1448) XLV. Idem Gubernator aetatis suae annum prodit. An. 1448. Beatissime Pater et Domine metuendissime!

Ecclesiae suae sanctae. Datum in terra Rasciae alias Serviae, in ipso progressu exercituali prope vadum Danubii, quod vulgo lapideum dicitur, die XVII. Sept. Anno Domini MCDXLVIII. Joann. de Zredna epist. 35. XLVII. Joannis de Hunyad victoria, in campo Kossovo seu merularum amissa, relatio et animi constantia. An. 1448. Venerabilis Pater, Frater nobis dilecte!

progressu exercituali prope vadum Danubii, quod vulgo lapideum dicitur, die XVII. Sept. Anno Domini MCDXLVIII. Joann. de Zredna epist. 35. XLVII. Joannis de Hunyad victoria, in campo Kossovo seu merularum amissa, relatio et animi constantia. An. 1448. Venerabilis Pater, Frater nobis dilecte! Quo pacto eventum rerum nostrarum tuleris, facile coniicimus, quandoquidem eas multo prius gestas

hoc; quod summe optamus, maturasse videberis. Sanctissimo Domino nostro et Sacro Collegio nos recommissos facias, certificando rem nostram minoris esse periculi, quam famae. Vale. – Data Segedini die penultima Decembris. Anno Dom. MCCCCXLVIII. Ad Nicolaum Cracoviensem Decanum, regni et suum ad romanum Papam Eugenium IV. epistola Joannes de Hunyad. Apud Zredna I. c. epist. 39.

partem ipsius Consilii, remaneant firme et capte. Et facto scruptinio in predicto Consilio pro eligendo supra scriptos novem nobiles et balotati omnes illi qui fuerunt nominati in scruptinio, remanserunt electi nobiles infrascripti, videlicet, ser Jacobus Naplavich, ser Johannes Tobolovich, ser Ambrosius Michetich, ser Dobroius Johannis, ser Stephanus Draganich, ser Raphael Dragoevich, ser Simon Lubich, ser Thomasius de Mirsa, ser Johannes Mlednich. Qui novem nobiles electi acceptaverunt electionem suam et officium eis impositum.

scruptinio in predicto Consilio pro eligendo supra scriptos novem nobiles et balotati omnes illi qui fuerunt nominati in scruptinio, remanserunt electi nobiles infrascripti, videlicet, ser Jacobus Naplavich, ser Johannes Tobolovich, ser Ambrosius Michetich, ser Dobroius Johannis, ser Stephanus Draganich, ser Raphael Dragoevich, ser Simon Lubich, ser Thomasius de Mirsa, ser Johannes Mlednich. Qui novem nobiles electi acceptaverunt electionem suam et officium eis impositum.

qui fuerunt nominati in scruptinio, remanserunt electi nobiles infrascripti, videlicet, ser Jacobus Naplavich, ser Johannes Tobolovich, ser Ambrosius Michetich, ser Dobroius Johannis, ser Stephanus Draganich, ser Raphael Dragoevich, ser Simon Lubich, ser Thomasius de Mirsa, ser Johannes Mlednich. Qui novem nobiles electi acceptaverunt electionem suam et officium eis impositum.

1444. die 26 mensis septembris. Consecrata fuit ecclesia in nomine sancti Petri in villa Grebac 1444. die 11 mensis octobris. Consecrata fuit ecclesia in monte supra Sibenicum in nomine sancti Johannis baptiste. 1445. die 14. mensis nouembris. Consecrata fuit ecclesia in Barchagno in nomine sancti Martini. 1448. die 8 mensis aprilis. Consecrata fuit

Neven Jovanović Početna verzija. Ioanni Sobbotte iuris consulto clarissimo oratorique eximio et Simeoni Sobbotte adolescenti omnibus virtutibus predito quorum alter acerbo funere interemptus, alter ferro per

visitari exopto. Quod si pro tua humanitate alterum impetravero, alterum vero jam impetratum conservari intellexero, munus divitiarum multarum pretiosius me adquisivisse fatebor. Erit namque mihi hoc praestantissimum munus et ad animi jocunditatem et apud nostros homines ad memoriae dignitatem quam maximam, si in his partibus tua mihi scripta pervenerint. Quamobrem te plurimum exorare ac magnopere obtestari non desinam ne clarissimam auctoritatem spectatissimi et pro maximis gravissimisque causis a toto orbe terrarum cogniti

1451-06-28, Venetiis, ad M. Vallaressum Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi. Bona est epistola et cuilibet legenti digna Novi excellens ingenium tuum, quam cupidissimus sis magnarum rerum, praecipue

Neven Jovanović 2012-09-30 Prva verzija. Nicolai Sagudini fragmentum epistolae ad Joannem Subotam Traguriensem. Per loca angusta, qua nemo solitus esset iter facere: hostis collecta manu derepente irrupit in vallem Cetinam: ubi per omnia currens predam ingentem bovium et cuiusque modi pecudum egit: ut qui improviso facile omnia invasisset. Erat

1452-08-02, Tragurio, ad M. Vallaressum Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi. Omnes qui excellens ingenium tuum novere, clara voce et predicant et fatentur, te iustitiae esse accerimum patronum, nec unquam ullius auctoritas tantum efficere potuit; ut a

1453-05-20, Tragurio Johannes Sobote Clarissimo P. M. S. P. D. Ex Alobrogibus domum salvum te venisse magna laetitia affectus sum. Novi excellens ingenium tuum et magnarum rerum cupidissimum; si quod priscarum illustrium litterarum vel vetustatis

Jovanović Početna verzija. 1453-06-30, Tragurio, ad M. Vallaressum Johannes Sobotae Mapheo archiepiscopo Hyadrensi. Multis de causis, vir clarissime, Stephanus Cige a me et diligitur et amatur; qua ex re maiorem in modum te rogo atque etiam rogo, ita illum suscipias, ut intelligat meam

Jovanović Početna verzija. 1453-07-24, Tragurio Joannes Sobote Clarissimo P. M. S. P. D. Postquam nobis nunciatum est, Bizancium urbem cristianissimam a Machometo Teucrorum principe ingenti cum iactura cristiane rei captam, tanquam ex percepto vulnere vehementer consternati

nec meae nec Heliae, uti istic accepimus, litterae tibi redditae fuerant — meque paene ignotum, qui absens tuae humanitati notus esse cupieram, reddidit. Nihilominus tamen, ut uterque nostrum istuc advenit, tanta te humanitate praeditum conspeximus, ut mox nobis visis te hilarem vultuque iocundo erga nos praebueris nosque tuum in contubernium, ac si sexcentis annis antehac convixissemus, gaudens accepisti iusque hospitii more priscorum colere videbare. Illi etenim maximum aliquid consequi se putabant, si aliquos iure hospitalitatis sibi coniunxissent: tantaeque venerationis id

si aliquos iure hospitalitatis sibi coniunxissent: tantaeque venerationis id nomen ipsis erat, ut nil foedius, nil turpius, nil denique taetrius admitti posse crederent, quam hospitem violare seu quavis affici molestia. Cuius rei et ipse Maro clarissimus omnium vates non ignarus ipsum Iovem summum deorum gentilium, etiam hospitio praefectum memorat. Inquit etenim: Iupiter, hospitibus nam te dare iura loquuntur. Unde et sanctum et inviolatum maximeque religionis ac observantiae nomen hospitii apud illos habebatur. Tua vero benignitas nos non ut hospites, immo ut amicos

re prorsus inepti fuerimus, nobis persuademus, tuus etenim ingenuus animus, tua mansuetudo, tua facilitas hoc nobis pellicere videtur. Cumque tot dies permanserimus, unius tamen instar diei istic moram habuisse nobis creditum est. Sed quid te teneo verbis? Omnia nobis iocunda, omnia suavia, omnia, quae nos oblectabant, dies, quo a te abiimus, praecidit, ademit et absiulitabstulit. Eius etenim consuetudinis usu, qua cottidie fruebamur quamque in noctem, quam maxime potis fuerat, protrahere conabamur,

visendum istuc accedere pollicitus est. Tua me humanitas commendatum habeat, tuam praeterea magnificentiam oro, dominis Petro et Gregorio dominoque Marcello Romano nomine meo dic salutem. Marcello pro suis calamis, quibus me donaverat, age singulares gratiarum actiones dominoque Ioanni Treverensi me commenda. Vale et salve. Ferrariae, octavo Idus Iulias. Litteras iam dudum tuam ad amplitudinem dedissemus, si tabellarios, quibus eas fide committeremus, nos habere contigisset, verum plurimos metuentes,

Jovanović Početna verzija. 1454-07-27, Tragurio Joannis Sobote Dalmate epistola. Superioribus diebus literis significavi illa, que rumore quodam ad nos referri videbantur: secundum Macometum, Teucrorum principem superbissimum, ingenti cum audacia Serviam invasisse. Parvo deinde

disciplina cedendum esse. Alii vero sunt, qui affirmant, nunc inter Panonnes ingentem de principatu contentionem esse, mulieris ritu inter se desides altercantur. Haec sunt, quae mihi digna relatu visa sunt. Audio Johanem Albertum iurisconsultum a senatu praetorem Traguriensem designatum esse. Hortare virum dignissimum, ut veniat, expectatus mihi crede veniet in praesentiarum. Apud nos aer saluberrimus est, valetudo optima, urbs pristine sanitati

Jovanović Početna verzija. 1454-08-14, Tragurio Johannes Sobote clarissimo Patricio P. M. S. P. D. Perpetuis occupationibus factum est, quod hisce diebus nihil ad te scripserim, praecipue gravi aegritudine uxoris, de cujus salute medici desperaverant, dei beneficio ab inferis

verzija. 1454-12-24, Tragurio Clarissimo patricio Petro M. Joannes Sobote S. P. D. Rumore quodam nobis significatum est, (ut opinio mea feret, non vano) inter Panoniae regem et Macometum Teucrorum principem fedus per trienium ictum esse. Panones, et si optimo consilio hoc

epistolis Matthiae regis passim intermistae leguntur. I. Epistola praeposita libello Plutarchi, De capienda ex hostibus utilitate, in Latinum converso. Ioannes Pannonius Marco Aurelio. S. D. Multa sunt, Marce Aureli, quae me unum in tanta interpretantium copia, ne quid ipse interpretarer, sunt hactenus dehortata, verum illud in primis, quod mea proferre quam aliena transferre, semper duxi praestantius: tamen

Kal. Decemb. M.CCCC.LVI. Montanianae. II. Ante libellum Plutarchi, De curiositate, Latine versum. Ioannes Pannonius Marco Aurelio. S. Iterum me acerrimis cohortationibus tuis, Marce aureli, ad interpretandi officium, quod antea constantissime deprecari consveveram, impulisti. Accipe ergo iterum ex eodem Plutarcho libellum, mores negotiosorum hominum comice depingentem;

Kal. Mart. M. Quadringentesimo Quinquagesimo septimo. III. Epistola praemissa Loco Homerico Iliados Z. Latinis versibus reddito. Ioannes Pannonius Galeotto Martio Narniensi. S. D. Cum incidissent in manus meas Homerici cujusdam interpretis aliquot libri; tertius, puta, quartus et quintus; nolui quicquam de illo temere judicare, nisi prius et meas ipse vires, in

quippe et Lycurgi illius fabula intercurrenti narratione inseritur, quem Baccheo furore instinctum, genua sibi succidisse, complures nostratium poetarum prodiderunt, et omnis locus famosa illa Diomedis et Glauci armorum permutatione clauditur; in qua Martialis more suo jocatur, inquiens:
Tam stupidus quondam nec tu, puto, Glauce, fuisti,
Χάλκεα donanti χρύσεα qui dederas. Verum, mea quidem sententia, jam nihil aeque

confirmatur. Proinde, ut ad eam partem unde sequentia dependent, regrediar, Hector quidem, inquit, cohortatis suis, Ilium profectus est.
Glaucus at Hippolocho satus etc. IV. Ioannes Episcopus Quinque-ecclesiensis Cardinali Diacono S. Eustachii. Reverendissime Pater! Accensus fama eminentissimarum virtutum R. P. V. quae jam pridem plurimorum sermone longe ac late praedicantur, accensus inquam hujusmodi

Hungaria, cui omnia suo arbitratu valeat imperare. Altissimus R. P. V. diu servet incolumem ac felicem! cui cupio esse quam commendatissimus. 1460. V. Ioannes Varadinensis, et alter Ioannes Quinque-ecclesiensis, Episcopi, Gregorio Comiti de Blaga. Magnifice Frater, nobis honorande! Quia tam Apostolica Sedes, quam regia Majestas Episcopatum Tinniniensem R. in Christo P. D. Marco Episcopo, amico

valeat imperare. Altissimus R. P. V. diu servet incolumem ac felicem! cui cupio esse quam commendatissimus. 1460. V. Ioannes Varadinensis, et alter Ioannes Quinque-ecclesiensis, Episcopi, Gregorio Comiti de Blaga. Magnifice Frater, nobis honorande! Quia tam Apostolica Sedes, quam regia Majestas Episcopatum Tinniniensem R. in Christo P. D. Marco Episcopo, amico nostro speciali contulerunt;

naturae, quam meritorum meorum contemplatione. Altissimus R. P. V. diu servet incolumem ac felicem! 1462. VII. Episcopus Quinque-ecclesiarum Ioannes, ad Cardinalem S. Angeli. Satisfacturus eram debito meo erga R. P. V. literis longioribus, si non earum portitorem contigisset esse R. P. D. Marcum Episcopum Tinniniensem, quem satis scio et ornatius et copiosius omnia relaturum, quae a me

putavi, plurimam videlicet mei commendationem apud P. R. V. Quam Altissimus servet diu felicem! Budae. 20. die April. 1462. VIII. Joannes Episcopus Quinque-ecclesiensis ad Cardinalem Papiensem. Laetus intellexi R. P. V. novam benevolentiam et humanitatem erga fratrem meum D. Varadinensem; quem ut primum sensi ex his jam esse, quos R. P. V. pro suis

initium auspicetur. Nemo est, cui pro tanto in me collato beneficio malim obligari quam R. P. V. Quam Altissimus servet diu feliciter! 1462. IX. Ioannes Episcopus Quinque-ecclesiensis ad Cardinalem S. Susannae. Reverende Pater! Nisi mihi jam dudum famae praeconio cognita esset illa R. P. V. humanitas singularis, miratus profecto fuissem, quod is, qui et virtute et doctrina et auctoritate,

Ego, mi Compater, excusationem tuam facile accipio. Tu vero illa, quae per Plebanum scripsi, non debebas tam alte intelligere. Scripsi, non quia omnino tibi diffiderem, sed partim ioco, partim ut te exstimularem, quo citius satis faceres desiderio D. N. qui ut scis, propemodum avidior est laboris quam vitae. Cui cum narrassem, quemadmodum tibi scripserim de non tangenda pecunia, indignatus dixit: Tu illum bonum virum facies cadere in aliquam desperationem. Respondi. Sinite

exstimularem, quo citius satis faceres desiderio D. N. qui ut scis, propemodum avidior est laboris quam vitae. Cui cum narrassem, quemadmodum tibi scripserim de non tangenda pecunia, indignatus dixit: Tu illum bonum virum facies cadere in aliquam desperationem. Respondi. Sinite me cum Compatre meo iocari. Nos bene novimus alter alterum. Age igitur, ut melius nosti; nihil opus habes commonefactione nostra, quippe qui virum hunc intus, et in cute noris. Illud scito, quod quanto diligentius morem gesseris, tanto tibi erit utilius. De Magistro Bartholomaeo, quamvis ego non sim bonus Astrologus,

arguit dicens: Π Deus est boni et mali per se auctor not. lector A2 in marg. Ego Dominus, et non est alter formans lucem et creans tenebras, faciens pacem et creans malum; ego Dominus faciens omnia. Π nota not. lector A2 in marg. Vel Iob, in tantis malis positus, cur Deo gratias agebat dicens: Si bona de manu Domini suscipimus, mala autem quare non recipiemus? Et iterum: Dominus dedit, Dominus abstulit; sicut Domino placuit, ita factum est; sit nomen Domini benedictum. – Irrisoria siquidem

not. lector A2 in marg. Figunt cutem claui, claui] correxi ex clauis et quocumque fatigatum corpus reclinauit uulneri incumbit, in perpetuam uigiliam suspensa sunt lumina; quanto plus tormenti, tanto plus gloriae.

Sed utroque horum Iob, ille noster constantissimus, spectabilius multo dedit spectaculum, multoque Deo gratius et iucundius, Π Iob constantissimus not. lector A2 in marg. qui non mundi gloria accensus, ueluti hi quos modo enumerauit Seneca, sed Dei ipsius spectatoris reuerentia;

corpus reclinauit uulneri incumbit, in perpetuam uigiliam suspensa sunt lumina; quanto plus tormenti, tanto plus gloriae.

Sed utroque horum Iob, ille noster constantissimus, spectabilius multo dedit spectaculum, multoque Deo gratius et iucundius, Π Iob constantissimus not. lector A2 in marg. qui non mundi gloria accensus, ueluti hi quos modo enumerauit Seneca, sed Dei ipsius spectatoris reuerentia; spoliatus lautissima substantia, carissimis filiis orbatus, uniuersa priuatus familia, esca uermibus factus, atque in ipso omni miseriarum

inimicos quibus eos coerceret retinuit: Π populum Hebraeum inimicis afflixit not. lector A2 in marg. Quia, inquit, irritum fecit gens ista pactum meum quod pepigi cum patribus eorum, et uocem meam audire contempsit, et ego non delebo gentes quas dimisit Iosue et mortuus est, ut in ipsis /212r/ experiar Israel, utrum custodiant uiam Domini et ambulent in ea sicut custodierunt patres eorum, an non. Et subdit scriptura: Hae Hae] corr. lector A1 ex Haec sunt gentes quas Dominus dereliquit, ut

in futurum prospiciant. Nam plerique uix tandem sub flagello se peccasse sentiunt. Afflicti enim Israelitae a serpentibus ignotis dixerunt ad Moysen: Peccauimus, quia locuti sumus contra Dominum et contra te; ante uero nec peccatum suum recognoscebant, nec diuinum implorabant auxilium. Fratres Ioseph locuti sunt ad inuicem: Merito haec patimur, quia peccauimus in fratrem nostrum et idcirco uenit tribulatio. Et Dauid uidens Dominum propter peccatum elationis eius iratum humiliter culpam suam recognouit et petiit, ut ipsemet puniretur, populo autem

Neven Jovanović 2012-08-23 Prva verzija. Latinski spellcheck. Ioannes Episcopus Quinque-ecclesiensis, Galeotto suo. S. Scribis mihi, quanta malignatus sit inimicus in Sancto . Hic vero parce quaeso, si quae praeter ingenium meum loquar confidentius. Ignorat ille miser, ignorat quanta et ego remachinatus fuerim in eum. Si quid

ducerem! Sed iam sequere fortunam tuam et nata sine cucurbitis. Semper tamen in memoria habeas, ad quid huc veneris? Nempe ut doceas indoctos, exhilares moestos, teipsum locupletes. Cave ergo quidquam dicas agasve contrarium. Proinde nec tuum illud mihi placet, quod de Imperatore et de Rendolo iocaris. Nonne subiit, quam grave sit in eos scribere, qui possunt proscribere, et in eos dicere, qui possunt edicere? Tu tamen in his utere iudicio tuo, et prudentiorum; mihi pro amicitia satis fuerit admonuisse. Quod legationem meam ex te quaeritat rex, mediocriter laetor. Scio voluptati sibi

Neven Jovanović 2008-08-27T00:50:28 Joannes Lipauich post pestem Tragurium rediens composuit
Salue terra tuo populo priuata, diu quae
crudeli morbo languida facta sedes
Salue iterum quoniam pestis demissa periclo es
et quia concessa est iam tibi grata quies,
Salue etiam quod nec

in celo candida luna nitet,
magnifica et quamvis stet lucida marmore et auro
non est illa tamen te mihi cara magis.
Tu mihi sola decens, tu cara et pulcra videris,
judice me nulla est anteponenda tibi.
Tu mihi te referas tam dulcem tamque suauem
et tam jocundam miror ut ipse quidem
an sum percupidus te. Longo tempore uixi
a te, luce mea, dissociatus enim.
An dolor et morbi grauuiter quos passa fuisti
te reddunt quod sis carior inde mihi,
Ac uelut alba dies in noctem uertitur atram,
cum uenit ex

ad speculandum minime esse idoneum, quamuis hoc ipsum et aliter confirmare poteramus: sed in re aperta sine uitio immorari non potest. Nos quoque forsan altius in arcem huius rei inuecti sumus quam praesens ratio postulabat, ut iocunda magis quam apta uideantur. Ad alia ergo, quae magis ad nostrum propositum spectant, ueniamus, et quo discrimine ista aegritudo mortalium pectora perturbet,

et non debita pati, ab his uero affectio contraria omne abigit solacium. At uero homines pii et Deum metuentes, quoniam ea, quibus premuntur omnipotentis iudicio destinata recte arbitrantur, ut Iob, Thobias, et alii sanctorum plerique aequo animo ferunt et consolationem lubentes amplectuntur. Similiter et illi facile maerorem reiciunt, quos natura ipsa finxit hilariores, ut sanguineos aut liberales aut

gestis tuis atque in tua grauitate positam existimare." Et recte sane; quicumque enim aliter agit, id agit ne umquam quietus esse possit, nec ullis iocundis fruatur diebus uniuersamque uitam suam sollicitam transigat ac miseram; quippe cuius uota et desideria ab extra pendere incipiunt, mox fortunae praebet dominae uenale caput, illi se subicit, illius

satis. Ad alios, quos consolari difficile est, reuertamur. Illis igitur, qui multis tempestatibus frequentius contriti sunt, enumerare oportunum erit plerosque qui post uarias multiplicesque iacturas et aerumnas laetos tandem ac iocundos expleuerunt dies multifaria felicitate exuberantes. Vt P. Rutilium, Lucium Lentulum, Cn. Cornelium. Quamuis aptius recentiorum adduci memoria et praecipue eorum, quos

fastum animi ingenio illorum apprime congruat ipsosque summopere delectet. Extremi uero uidelicet melancholici et natura truces aut duriores uariarum uoluptatum pollicitatione oblectationeque demulcendi sunt et aliis iocundioribus cogitationibus releuandi. De quibus omnibus et aliis plerisque, cum ad medelas aegritudinis ueniemus, latius disputabimus; nunc ista congrua singulis generibus sigillatim assignasse sufficiat.

animique magnitudinem diligentius essem mecum recordatus, non putaui esse alienum institutis meis haec ad te scribere. Sic dicit Scriptura et amicos Iob septem diebus ac noctibus, qui ad consolandum uenerant, cum eo in terra et in puluere iacuisse, "et nemo", inquit "loquebatur ei uerbum. Videbant enim dolorem esse uehementem."

beneficiis sedulo auctori suo gratias agere cernimus? Quod nequaquam facerent nisi bona esse intelligerent. Irrisoria quidem esset illa gratiarum actio si pro eo, quod noxium malumque est, gratiae agerentur. Et tamen legimus Iob pro morte filiorum et iactura uniuersae substantiae suae, quin immo et pro ulceribus grauissimis molestissimisque uermibus quibus totus laniabatur et discerpebatur gratias Deo cantantem atque dicentem: Dominus dedit, Dominus abstulit;

inuenire ualeas aliud quam sollicitudines, labores, curas, molestias, anxietates, dolores, et omnis generis miserias? Intuere in omnes aetates eius; nullibi pacem, nullibi quietem, nullibi tranquillitatem, nullibi aliquam reperies iocunditatem quae facile non plus molestiae habeat quam uoluptatis. Nam si ab ipso exordio uitae incipias (est enim opere pretium per singulas discurrere aetates), nonne id plenum tristitia, fetore, et pudore est? Quae si diuina

malum. Haec tibi affert morbos, haec omnes adimit, si quae fuerunt, uoluptates: iam cibus non sapit, gratus somnus aufugit, distillant oculi simul et nasus, languescit caput, genua manusque tremunt. Sed haec ut iocundius legas, satyri tibi egregium senectutis carmen referam, quo merito deridet eos qui ad eam peruenire precantur: "Da spatium uitae, multos da, Iuppiter, annos." Hoc recto uultu solum, hoc et pallidus optas

At non ita apostolus, sed gemitibus, fletibus, rugitibusque magnis clamabat: Infelix ego homo, quis me liberabit de corpore mortis huius? Et recte sane, quandoquidem, ut ait Augustinus Ioannis tractans euangelium: Ista uita nec est nominanda uita quia non est uera uita. Hoc enim nostrum uiuere, ut ait Gregorius, cotidie est a uita transire; quippe dum

qui plangat quod ad tempus acceperat: commodaueras ut haberes quantocumque tempore uoluisset et, cum uellet, rursum auferret. Nihil abstulit tuum cui recipere decuit creditorem, et nihil aliud decet quam creditori gratias agere mutuantem. Sic Iob legimus quam sequamur deuotissimam uocem dicentis: "Dominus dedit, Dominus abstulit, sicut Domino placuit ita factum est. Sit nomen Domini benedictum." Parum non erat haec consolatio contra luctum quod nemo lugere debeat cum aliquid

Zenonis uero et Cleanthis clarius nomen Phalaris eculei quam omnium rerum scientia fecerunt. Sed istos, si libet, omittamus, quandoquidem illustriores ut in ceteris, ita in hoc uirtutis genere plurimos ex nostris habeamus! Nae Iob quidem, illius omnis patientiae exempli, quid aliud praedicatur quam omnium bonorum iactura, orbitas filiorum, fetidissima ulcera, uermes et totius corporis miseranda laceratio? Quo spectabiles et conspicui tres illi gloriosissimi pueri

ignis camino, quem tanta constantia intrepidi subierunt? Quo celebrantur tanta cum omnium dignitate strenuissimi illi Machabaei; nonne furiosis Antiochi cruciatibus? Vel persecutio impiissime Hiezabel Heliae quantae laudi ac splendori fuit? Aut Ioanni Baptistae nonne insanus Herodis gladius supremum honoris ac gloriae cumulum adiecit? Et apostoli quo alio quam sanguine fuso ecclesiae matris nostrae et totius Christianae religionis fundamenta solidissima iecerunt? Quid Stephano,

testimonio spinae sunt diuitiae bonumque semen excrescere non sinunt, sed suffocant et obruunt. Verum dices, fuerunt tamen diuites plerique dilecti amicique dei, ut Abraham, Isaac, Iacob, Ioseph, Dauid, Ezechias, Constantinus, duoque gloriosissimi Vngariae reges Stephanus eiusque filius Ladislaus, et alii tam cum magistratu quam priuati uiri santissimi complures. Minime, inquam, aliquis horum diues fuit, licet omnes

communibus suggestis consistere non auderet, contionari e turri alta solebat. Atque is cum pila ludere uellet, (studiose enim id factitabat) tunicamque poneret, adolescentulo, quem amabat, tradidisse gladium dicitur; hic cum quidam familiaris iocans dixisset: "Huic quidem certe uitam tuam committis", arrisissetque adolescens, utrumque iussit interfici: alterum quia uiam demonstrasset interimendi sui, alterum quia dictum id risu approbauisset. Atque eo facto sic doluit nihil ut

beatus nollet esse. Quo commento calidissimo satis declarauit Dionysius nullas rerum fortunas, nullas diuitiarum copias, nullam denique potentiam illi esse iocundam, cuius animus grauioribus curis sedulo coquitur; quod quidem usu uenire solet uniuersis qui rem publicam administrare aut aliis quorumque modo imperare consueuerunt. Tyranni enim sibi metuunt, legitimos autem principes

meum. Optime enim nouerat quod scriptum est: Vae uobis diuitibus, qui habetis consolationem uestram. Vae uobis, qui saturati estis, quia esurietis. Vae uobis, qui ridetis et iocatis, quia lugebitis et flebitis. Vae cum benedixerint uobis homines, quoniam nemo laudat nisi quae diligit; homines autem mundani, nisi quae mundi sunt, aliud

beneficiis sedulo auctori suo gratias agere cernimus? Quod nequaquam facerent nisi bona esse intelligerent. Irrisoria quidem esset illa gratiarum actio si pro eo, quod noxium malumque est, gratiae agerentur. Et tamen legimus Iob pro morte filiorum et iactura uniuersae substantiae suae, quin immo et pro ulceribus grauissimis molestissimisque uermibus quibus totus laniabatur et discerpebatur gratias Deo cantantem atque dicentem: Dominus dedit, Dominus abstulit;

beneficiis sedulo auctori suo gratias agere cernimus? Quod nequaquam facerent nisi bona esse intelligerent. Irrisoria quidem esset illa gratiarum actio si pro eo, quod noxium malumque est, gratiae agerentur. Et tamen legimus Iob pro morte filiorum et iactura uniuersae substantiae suae, quin immo et pro ulceribus grauissimis molestissimisque uermibus quibus totus laniabatur et discerpebatur gratias Deo cantantem atque dicentem: Dominus dedit, Dominus abstulit;

inuenire ualeas aliud quam sollicitudines, labores, curas, molestias, anxietates, dolores, et omnis generis miserias? Intuere in omnes aetates eius; nullibi pacem, nullibi quietem, nullibi tranquillitatem, nullibi aliquam reperies iocunditatem quae facile non plus molestiae habeat quam uoluptatis. Nam si ab ipso exordio uitae incipias (est enim opere pretium per singulas discurrere aetates), nonne id plenum tristitia, fetore, et pudore est? Quae si diuina

malum. Haec tibi affert morbos, haec omnes adimit, si quae fuerunt, uoluptates: iam cibus non sapit, gratus somnus aufugit, distillant oculi simul et nasus, languescit caput, genua manusque tremunt. Sed haec ut iocundius legas, satyri tibi egregium senectutis carmen referam, quo merito deridet eos qui ad eam peruenire precantur: "Da spatium uitae, multos da, Iuppiter, annos." Hoc recto uultu solum, hoc et pallidus optas

At non ita apostolus, sed gemitibus, fletibus, rugitibusque magnis clamabat: Infelix ego homo, quis me liberabit de corpore mortis huius? Et recte sane, quandoquidem, ut ait Augustinus Ioannis tractans euangelium: Ista uita nec est nominanda uita quia non est uera uita. Hoc enim nostrum uiuere, ut ait Gregorius, cotidie est a uita transire; quippe dum

qui plangat quod ad tempus acceperat: commodaueras ut haberes quantocumque tempore uoluisset et, cum uellet, rursum auferret. Nihil abstulit tuum cui recipere decuit creditorem, et nihil aliud decet quam creditori gratias agere mutuantem. Sic Iob legimus quam sequamur deuotissimam uocem dicentis: "Dominus dedit, Dominus abstulit, sicut Domino placuit ita factum est. Sit nomen Domini benedictum." Parum non erat haec consolatio contra luctum quod nemo lugere debeat cum aliquid

inuenire ualeas aliud quam sollicitudines, labores, curas, molestias, anxietates, dolores, et omnis generis miserias? Intuere in omnes aetates eius; nullibi pacem, nullibi quietem, nullibi tranquillitatem, nullibi aliquam reperies iocunditatem quae facile non plus molestiae habeat quam uoluptatis. Nam si ab ipso exordio uitae incipias (est enim opere pretium per singulas discurrere aetates), nonne id plenum tristitia, fetore, et pudore est? Quae si diuina

malum. Haec tibi affert morbos, haec omnes adimit, si quae fuerunt, uoluptates: iam cibus non sapit, gratus somnus aufugit, distillant oculi simul et nasus, languescit caput, genua manusque tremunt. Sed haec ut iocundius legas, satyri tibi egregium senectutis carmen referam, quo merito deridet eos qui ad eam peruenire precantur: "Da spatium uitae, multos da, Iuppiter, annos." Hoc recto uultu solum, hoc et pallidus optas

At non ita apostolus, sed gemitibus, fletibus, rugitibusque magnis clamabat: Infelix ego homo, quis me liberabit de corpore mortis huius? Et recte sane, quandoquidem, ut ait Augustinus Ioannis tractans euangelium: Ista uita nec est nominanda uita quia non est uera uita. Hoc enim nostrum uiuere, ut ait Gregorius, cotidie est a uita transire; quippe dum

qui plangat quod ad tempus acceperat: commodaueras ut haberes quantocumque tempore uoluisset et, cum uellet, rursum auferret. Nihil abstulit tuum cui recipere decuit creditorem, et nihil aliud decet quam creditori gratias agere mutuantem. Sic Iob legimus quam sequamur deuotissimam uocem dicentis: "Dominus dedit, Dominus abstulit, sicut Domino placuit ita factum est. Sit nomen Domini benedictum." Parum non erat haec consolatio contra luctum quod nemo lugere debeat cum aliquid

inuenire ualeas aliud quam sollicitudines, labores, curas, molestias, anxietates, dolores, et omnis generis miserias? Intuere in omnes aetates eius; nullibi pacem, nullibi quietem, nullibi tranquillitatem, nullibi aliquam reperies iocunditatem quae facile non plus molestiae habeat quam uoluptatis. Nam si ab ipso exordio uitae incipias (est enim opere pretium per singulas discurrere aetates), nonne id plenum tristitia, fetore, et pudore est? Quae si diuina

malum. Haec tibi affert morbos, haec omnes adimit, si quae fuerunt, uoluptates: iam cibus non sapit, gratus somnus aufugit, distillant oculi simul et nasus, languescit caput, genua manusque tremunt. Sed haec ut iocundius legas, satyri tibi egregium senectutis carmen referam, quo merito deridet eos qui ad eam peruenire precantur: "Da spatium uitae, multos da, Iuppiter, annos." Hoc recto uultu solum, hoc et pallidus optas

At non ita apostolus, sed gemitibus, fletibus, rugitibusque magnis clamabat: Infelix ego homo, quis me liberabit de corpore mortis huius? Et recte sane, quandoquidem, ut ait Augustinus Ioannis tractans euangelium: Ista uita nec est nominanda uita quia non est uera uita. Hoc enim nostrum uiuere, ut ait Gregorius, cotidie est a uita transire; quippe dum

qui plangat quod ad tempus acceperat: commodaueras ut haberes quantocumque tempore uoluisset et, cum uellet, rursum auferret. Nihil abstulit tuum cui recipere decuit creditorem, et nihil aliud decet quam creditori gratias agere mutuantem. Sic Iob legimus quam sequamur deuotissimam uocem dicentis: "Dominus dedit, Dominus abstulit, sicut Domino placuit ita factum est. Sit nomen Domini benedictum." Parum non erat haec consolatio contra luctum quod nemo lugere debeat cum aliquid

Zenonis uero et Cleanthis clarius nomen Phalaris eculei quam omnium rerum scientia fecerunt. Sed istos, si libet, omittamus, quandoquidem illustriores ut in ceteris, ita in hoc uirtutis genere plurimos ex nostris habeamus! Nae Iob quidem, illius omnis patientiae exempli, quid aliud praedicatur quam omnium bonorum iactura, orbitas filiorum, fetidissima ulcera, uermes et totius corporis miseranda laceratio? Quo spectabiles et conspicui tres illi gloriosissimi pueri

ignis camino, quem tanta constantia intrepidi subierunt? Quo celebrantur tanta cum omnium dignitate strenuissimi illi Machabaei; nonne furiosis Antiochi cruciatibus? Vel persecutio impiissime Hiezabel Heliae quantae laudi ac splendori fuit? Aut Ioanni Baptistae nonne insanus Herodis gladius supremum honoris ac gloriae cumulum adiecit? Et apostoli quo alio quam sanguine fuso ecclesiae matris nostrae et totius Christianae religionis fundamenta solidissima iecerunt? Quid Stephano,

Zenonis uero et Cleanthis clarius nomen Phalaris eculei quam omnium rerum scientia fecerunt. Sed istos, si libet, omittamus, quandoquidem illustriores ut in ceteris, ita in hoc uirtutis genere plurimos ex nostris habeamus! Nae Iob quidem, illius omnis patientiae exempli, quid aliud praedicatur quam omnium bonorum iactura, orbitas filiorum, fetidissima ulcera, uermes et totius corporis miseranda laceratio? Quo spectabiles et conspicui tres illi gloriosissimi pueri

ignis camino, quem tanta constantia intrepidi subierunt? Quo celebrantur tanta cum omnium dignitate strenuissimi illi Machabaei; nonne furiosis Antiochi cruciatibus? Vel persecutio impiissime Hiezabel Heliae quantae laudi ac splendori fuit? Aut Ioanni Baptistae nonne insanus Herodis gladius supremum honoris ac gloriae cumulum adiecit? Et apostoli quo alio quam sanguine fuso ecclesiae matris nostrae et totius Christianae religionis fundamenta solidissima iecerunt? Quid Stephano,

Zenonis uero et Cleanthis clarius nomen Phalaris eculei quam omnium rerum scientia fecerunt. Sed istos, si libet, omittamus, quandoquidem illustriores ut in ceteris, ita in hoc uirtutis genere plurimos ex nostris habeamus! Nae Iob quidem, illius omnis patientiae exempli, quid aliud praedicatur quam omnium bonorum iactura, orbitas filiorum, fetidissima ulcera, uermes et totius corporis miseranda laceratio? Quo spectabiles et conspicui tres illi gloriosissimi pueri

ignis camino, quem tanta constantia intrepidi subierunt? Quo celebrantur tanta cum omnium dignitate strenuissimi illi Machabaei; nonne furiosis Antiochi cruciatibus? Vel persecutio impiissime Hiezabel Heliae quantae laudi ac splendori fuit? Aut Ioanni Baptistae nonne insanus Herodis gladius supremum honoris ac gloriae cumulum adiecit? Et apostoli quo alio quam sanguine fuso ecclesiae matris nostrae et totius Christianae religionis fundamenta solidissima iecerunt? Quid Stephano,

testimonio spinae sunt diuitiae bonumque semen excrescere non sinunt, sed suffocant et obruunt. Verum dices, fuerunt tamen diuites plerique dilecti amicique dei, ut Abraham, Isaac, Iacob, Ioseph, Dauid, Ezechias, Constantinus, duoque gloriosissimi Vngariae reges Stephanus eiusque filius Ladislaus, et alii tam cum magistratu quam priuati uiri santissimi complures. Minime, inquam, aliquis horum diues fuit, licet omnes

communibus suggestis consistere non auderet, contionari e turri alta solebat. Atque is cum pila ludere uellet, (studiose enim id factitabat) tunicamque poneret, adolescentulo, quem amabat, tradidisse gladium dicitur; hic cum quidam familiaris iocans dixisset: "Huic quidem certe uitam tuam committis", arrisissetque adolescens, utrumque iussit interfici: alterum quia uiam demonstrasset interimendi sui, alterum quia dictum id risu approbauisset. Atque eo facto sic doluit nihil ut

beatus nollet esse. Quo commento calidissimo satis declarauit Dionysius nullas rerum fortunas, nullas diuitiarum copias, nullam denique potentiam illi esse iocundam, cuius animus grauioribus curis sedulo coquitur; quod quidem usu uenire solet uniuersis qui rem publicam administrare aut aliis quorumque modo imperare consueuerunt. Tyranni enim sibi metuunt, legitimos autem principes

meum. Optime enim nouerat quod scriptum est: Vae uobis diuitibus, qui habetis consolationem uestram. Vae uobis, qui saturati estis, quia esurietis. Vae uobis, qui ridetis et iocatis, quia lugebitis et flebitis. Vae cum benedixerint uobis homines, quoniam nemo laudat nisi quae diligit; homines autem mundani, nisi quae mundi sunt, aliud

testimonio spinae sunt diuitiae bonumque semen excrescere non sinunt, sed suffocant et obruunt. Verum dices, fuerunt tamen diuites plerique dilecti amicique dei, ut Abraham, Isaac, Iacob, Ioseph, Dauid, Ezechias, Constantinus, duoque gloriosissimi Vngariae reges Stephanus eiusque filius Ladislaus, et alii tam cum magistratu quam priuati uiri santissimi complures. Minime, inquam, aliquis horum diues fuit, licet omnes

testimonio spinae sunt diuitiae bonumque semen excrescere non sinunt, sed suffocant et obruunt. Verum dices, fuerunt tamen diuites plerique dilecti amicique dei, ut Abraham, Isaac, Iacob, Ioseph, Dauid, Ezechias, Constantinus, duoque gloriosissimi Vngariae reges Stephanus eiusque filius Ladislaus, et alii tam cum magistratu quam priuati uiri santissimi complures. Minime, inquam, aliquis horum diues fuit, licet omnes

communibus suggestis consistere non auderet, contionari e turri alta solebat. Atque is cum pila ludere uellet, (studiose enim id factitabat) tunicamque poneret, adolescentulo, quem amabat, tradidisse gladium dicitur; hic cum quidam familiaris iocans dixisset: "Huic quidem certe uitam tuam committis", arrisissetque adolescens, utrumque iussit interfici: alterum quia uiam demonstrasset interimendi sui, alterum quia dictum id risu approbauisset. Atque eo facto sic doluit nihil ut

beatus nollet esse. Quo commento calidissimo satis declarauit Dionysius nullas rerum fortunas, nullas diuitiarum copias, nullam denique potentiam illi esse iocundam, cuius animus grauioribus curis sedulo coquitur; quod quidem usu uenire solet uniuersis qui rem publicam administrare aut aliis quorumque modo imperare consueuerunt. Tyranni enim sibi metuunt, legitimos autem principes

communibus suggestis consistere non auderet, contionari e turri alta solebat. Atque is cum pila ludere uellet, (studiose enim id factitabat) tunicamque poneret, adolescentulo, quem amabat, tradidisse gladium dicitur; hic cum quidam familiaris iocans dixisset: "Huic quidem certe uitam tuam committis", arrisissetque adolescens, utrumque iussit interfici: alterum quia uiam demonstrasset interimendi sui, alterum quia dictum id risu approbauisset. Atque eo facto sic doluit nihil ut

beatus nollet esse. Quo commento calidissimo satis declarauit Dionysius nullas rerum fortunas, nullas diuitiarum copias, nullam denique potentiam illi esse iocundam, cuius animus grauioribus curis sedulo coquitur; quod quidem usu uenire solet uniuersis qui rem publicam administrare aut aliis quorumque modo imperare consueuerunt. Tyranni enim sibi metuunt, legitimos autem principes

meum. Optime enim nouerat quod scriptum est: Vae uobis diuitibus, qui habetis consolationem uestram. Vae uobis, qui saturati estis, quia esurietis. Vae uobis, qui ridetis et iocatis, quia lugebitis et flebitis. Vae cum benedixerint uobis homines, quoniam nemo laudat nisi quae diligit; homines autem mundani, nisi quae mundi sunt, aliud

meum. Optime enim nouerat quod scriptum est: Vae uobis diuitibus, qui habetis consolationem uestram. Vae uobis, qui saturati estis, quia esurietis. Vae uobis, qui ridetis et iocatis, quia lugebitis et flebitis. Vae cum benedixerint uobis homines, quoniam nemo laudat nisi quae diligit; homines autem mundani, nisi quae mundi sunt, aliud

filii Saruiae dimitte eum ut maledicat! Dominus enim praecepit ei ut malediceret Dauid. Quis est qui audeat dicere quare sic fecit? Posteriore uero ratione utebantur fratres Ioseph quando dicebant: Merito haec patimur quoniam peccauimus in fratrem nostrum et idcirco uenit tribulatio. Et Iudith obsessum ab Holoferne populum

Et nos non ulciscamur nos pro his quae patimur, sed reputantes peccatis nostris haec ipsaque supplicia minora esse flagello quod meremur. Amicus quoque Iob idem attigit cum ait: Numquid homo Dei comparatione iustificabitur, aut factore suo purior erit uir? Ecce qui serui sunt ei non sunt stabiles et in angelis suis repperit prauitatem; quanto magis hi qui habitant domos luteas.

erit uir? Ecce qui serui sunt ei non sunt stabiles et in angelis suis repperit prauitatem; quanto magis hi qui habitant domos luteas. Quibus uerbis prudenter Iob adducit et ad reputandum condicionis suae infirmitatem, quae apud Deum non potest esse nitida aut omnino noxa immunis; quippe, ut ipsemet postea fatetur, in cuius oculis neque caeli mundi sunt. Vnde Isidorus: Scito, o

iubet." Quod nimirum ideo ad consolandum ualet quoniam principi licet quaecumque libet. Vnde Isaac, ut refert Ioseph, ubi cognouit se tam diuina quam paterna uoluntate ad mortem deposci, confirmato magnoque animo parenti respondit: "Iniustus equidem essem, o parens, si uobis duobus auctoribus uitae meae eam reposcentibus denegarem, aut illis, a

7 Sextus locus a societate. Huic loco uicinus ille est quo monstramus non esse hunc aut primum aut solum qui talia sustineat, sed multos habere socios. Hanc rationem pulchre Mantuanus attigit illo carmine quo Iouem induxit Herculem de morte Pallantis consolantem: Tum genitor natum uerbis affatur amicis: "Stat sua cuique dies, breue et irreparabile tempus omnibus est uitae; sed famam extendere factis,

transit ad Abraham illum patriarcharum sanctissimum, eiusque aduersitates carptim perstringendo mirificis conspergit floribus. Simili ratione calamitates Isaac prosequitur, cui subnectit acerbitates Iacob et ueritus sermonis prolixitatem in Ioseph iniuriis finem orationi imponit. In aliis quoque consolatoris epistulis eius paene omnibus exemplorum adhibet patrocinium. Et Antimachus, poeta minime contemnendus, dum se ipsum consolari cuperet de coniugis

ad Lentulum ait: Illustrabit, mihi crede, tuam dignitatem hominum iniuria. Et Ouidius uxorem aptissime consolatur: Nec tibi, quod saeuis ego sum Iouis ignibus ictus, purpureus molli fiat in ore pudor. Sed magis in curam nostri consurge tuendi exemplumque mihi coniugis esto bonae, materiamque tuis tristem uirtutibus imple: ardua per

labores ex quibus lucri aliquid se relaturos arbitrantur? Similiter et militum ducumque genus uel impensas uel inediam, sitim, uigilias, uulnera, cedes referrem, quibus utilitatis gratia sponte se dedunt atque haec cuncta iocundissima putant si optata praeda uel desideratis spoliis potiri concedatur. Deinde quis non uidet languentes et imbecillioribus uiribus morbis confractos, quas

Vnde ne et diuinum illud ingenium sua laude fraudarem et studiosis clarissimum imitandi exemplum proponerem, non putaui superfluum aut absurdum totum illum locum uerbis ipsius in medium afferre. "Ita ergo", inquit, "nos quoque iocundos ac laetos esse oportet dum spei nostrae signa conspicimus, cum probatores eius sumimus, cum per mala praesentia futura bona indubitatae fidei manibus iam teneamus. Siquidem et dictum est: Salus nostra in tempore tribulationis. Nullam

utilitatem patientum semper fere dispensat. Nam ut ait is ipse diuus orator Marcellam de aegrotatione Blesillae consolando: Abraham tentatur in filio et fidelior inuenitur. Ioseph in Aegyptum uenditur ut patrem pascat et fratres. Ezechias uicina morte terretur ut fusus in lacrimas quindecim annorum proteletur spatium ad uitam. Petrus apostolus Domini passione concutitur ut amare flens audiat: Pasce oues meas.

Denique nullum est calamitatis genus quod diuina maiestas summa ratione non distribuat atque alios uerberibus emendat, ut sororem Moysi Mariam; alios exercet, ut Iob; alios cohibet, ne uirtutem eorum per lasciuiam efflui sinat, ut Paulum, cui datus est stimulus carnis ad colaphizandum, ne multitudo reuelationum ipsum extolleret. Plerosque etiam Deus fatigat, ut erudiat, laboribus quos

magis ad Epicuri rationem, quam ad calcem reiecimus, pertinere, propterea quod diuerti quodammodo animus per eorum uoluptatem a dolore uidetur. Verum si omnem locum, qui uoluptatem aut aliquam iocunditatem ingerit, Epicuro deputabimus, nullus fere erit quem aliis relinquere possimus; quandoquidem nullus est qui non aliqua demulceat uoluptate. Istae enim duae animi affectiones, uoluptas scilicet et tristitia, perpetui

cum omnium bonorum est in culmine, cum omnibus est carus atque acceptus, cum nondum et sibi ipsi et aliis est odiosus, ut solet accidere omnibus fere senibus et infortunatis et quacumque aduersa ualitudine laborantibus, quorum omnium iocundior mors esse consueuit quam uita. Praestat quoque desiderium sui amicis quam nausiam aut satietatem relinquere. Praeterea, ut recte Seneca inquit, Quicumque ad extremum sui fati uenit, senex moritur. Non enim refert

in Mopsi uiculo moriens magno dolore hosti reliquit imperium. Iulianus proditor animae suae et Christiani iugulator exercitus Christum sensit in Media quem primum in Gallia denegarat, dumque Romanos propagare uult fines, perdidit propagatos. Iouinianus gustatis tantum regalibus bonis fetore prunarum suffocatus interiit ostendens hominibus quid sit humana potentia. Valentinianus uasto genitali solo et inultam patriam derelinquens uomitu sanguinis extinctus est. Huius germanus Valens

commendaueritque illam quae in sepulturam suam unguento eum perunxerat. Vel Abrahae quanta cura sepulturae et suae et uxoris fuit? Similiter et Iacob qui iussit tot dierum itinere corpus suum ab Aegypto ad sepulchrum suorum referre; Ioseph moriens mandauit, cum ab Aegypto exirent, ossa sua non relinquere; Thobias, quod mortuorum corpora proiecta diligentius colligendo humaret, ab angelo laudatus est, a Domino autem

Proinde ista omnia, id est curatio funeris, conditio sepulturae, pompa exsequiarum, magis sunt uiuorum solacia quam subsidia mortuorum. Licuit hac de re et poetis iocari: Caelo tegitur qui non habet urnam. Et hanc mortalium uanam curam prudentissimo sale ille cynicus derisit Diogenes, qui ab amicis rogatus ubi et

triumphum patris quarto die decessit, alter in triumphali curru conspectus post diem tertium defunctus est, procedens in contionem constantissimi pectoris protulit sententiam: "Quirites", inquit, "cum essem, ne quid mali fortuna moliretur, Iouem Optimum Maximum Iunonemque reginam et Mineruam precatus, ut, si quid aduersi populo Romano immineret, totum in meam domum conuerteretur. Quapropter bene habet: annuendo enim uotis meis id egere ut uos potius casum meum doleatis quam ego

etiam huic rei nobis seruiendum sit, noli committere ut quisquam te putet non tam filiam quam rei publicae tempora et aliorum uictoriam lugere. Simili ratione Ioab a luctu Dauid regem reuocauit, quo ob necem Absalom filii sui uehementius cruciabatur. Cum enim rex capite uelato resideret et filii casum ingemisceret, introiuit ad eum Ioab hisque uerbis allocutus est: "O rex, aperte demonstras ex

Simili ratione Ioab a luctu Dauid regem reuocauit, quo ob necem Absalom filii sui uehementius cruciabatur. Cum enim rex capite uelato resideret et filii casum ingemisceret, introiuit ad eum Ioab hisque uerbis allocutus est: "O rex, aperte demonstras ex his, quae geris, te odio habere et abhorrere eos qui te diligunt et pro te pericula sustinent, immo et te ipsum tuamque generationem uniuersam aspernaris, inimicos autem tuos

quod probe noui, ut si in huiusmodi actu perstabis neque ab eo quam primum reuoces, futurum esse ut hodie uniuersus a te discedat populus et regnum ad alium conferat, et tunc uerum atque amarissimum cognosces luctum." "His dictis," inquit Iosephus, "regem a tristitia reuocauit et ad causas utilitatesque rei publicae adduxit;" – et merito quidem. Eruditissime enim omnes fere partes perstrinxit quae unumquemque inducere possunt ut

Sed ante quam ad proprios locos huius rationis ueniamus, illum nunc locum praemittamus qui et huic quintae rationi et illius, quam secundam posuimus, communis est. Mulcet enim pariter angorem et animum ad uoluptatem iocundissimam abducit a luctu. Hic locus a compassione gignitur, qui ob praestantiam suam (ut mihi quidem probatur) in omni ratione consolandi praecedere debet. Plurimum enim

IV 9 Secundus locus a lamentatione Age nunc huic illum subiciamus qui huius loci, de quo iam disseruimus, aptissimus est comes, immo, cum res postulat, nullus conuenientior aut iocundior. Hic est qui a lamentatione afflicti petitur, cum maerentem prouocamus uel petimus nobis casum infortunii sui exponat. Qua in re fit mirum quoddam ut maestum ad dolorem inuitando dolore tamen leuemus: id quidem fit, uerum

et querelis opinionem malorum oppido extenuari, cuius multiplex causa est, sed praecipua quoniam in lamentatione pergit homo enumerando praeterita bona, quorum sicut possessio fuit iocunda, ita et recordatio, quo fit ut omnis lamentatio, ueluti et ira, admixtam habeat cum dolore uoluptatem. Hinc uenit ut homo, si uel solus apud se ipsum queratur, leuetur miseria. Sed multo melius si apud alium fuerit lamentatus,

sed multo magis laudes ipsorum maerentium. Nemo est enim qui earum commendatione mirifice non tangatur aut cuius aures simul et corda non demulceat. Vnde animus ingenti dulcedine illectus uolens ac lubens ab illa maeroris imaginatione ad iocundissimam laudum suarum speciem adducitur. Quod Hieronymus cum saepe tum Pammachium de morte Paulinae consolando et longo quidem sermone diligentissime exsecutus est, cuius nunc uerba referre studio breuitatis omitto.

uerba referre studio breuitatis omitto. Hoc ipsum et Cicero ingenue fassus est rescribens Lucio Lucceio ipsum de rei publice calamitate consolanti: "Das mihi", inquit, "iocundas recordationes conscientiae nostrae rerumque earum, quas te imprimis auctore gessimus; praestitimus enim patriae non minus certe quam debuimus, plus profecto quam est ab animis cuiusquam aut consilio hominum postulatum. Ignosces mihi de

IV 12 Secundus locus a facete dicto uel facto Amplius diuerti animus plerumque a luctu potest aliquo faceto dicto aut facto seu alia uel grata uel iocunda confabulatione. Qualia sunt apud Senecam complura. Nam dicenti "Peregre morieris," respondit "Vndecumque ad inferos una uia est;" item: "Nulla aliena terra mortuo est."

quantum ualeat, uel ex illo Veneris cognosce: Hoc equidem occasum Troiae tristesque ruinas solabar fatis contraria fata rependens. Quoniam ab Ioue audierat hinc fore ductores reuocato a sanguine Teucri qui mare, qui terras omni ditione tenerent, et alibi hac eadem ratione Iuppiter Venerem consolatur: "Parce metu, Cytherea, manent immota tuorum

Non solum autem haec, sed et alia ex hac ratione exempla apud Vergilium passim comperies. Similiter et in epistulis apud Ciceronem, ut est illud ad Publium Figulum: "Familiares eius," id est Caesaris, "et hi quidem qui illi iocundissimi sunt, familiariter et admirabiliter de te locuntur et sentiunt. Accedit eodem uulgi uoluntas uel potius consensus omnium; etiam illa quae nunc minimum quidem potest, sed ut possit, non cessat res publica, quantascumque uires

hoc proprium esse uiri officium, muliercularum uero et puerorum lites litibus conserere et quibuscumque causis rixas concitare; contra quorum deliramenta et poetae illi placuit disputare qui ait: "At uindicta bonum et uita iocundior ipsa." Ad quod respondit dicens: Nempe haec indocti quorum praecordia nullis interdum aut leuibus uideas flagrantia causis;

Similes sunt et ille indignationes aut exclamationes quas homines contra fortunam, contra imbres, maria, tempestates, proditiones, iniustitias malitiasque, ac perfidias humanas intorquere ac iaculari consueuerunt. Ex quorum numero est illud Iob: Pereat dies in qua natus sum et nox in qua dictum est conceptus est homo. Dies illa uertatur in tenebras non requirat eum Dominus desuper et non sit in recordatione nec illustretur in lumine.

ureretur: Assatum est; uersa et manduca . Non sine uoluptate ac solacio putamus Anaxarchum dentibus suam praecidisse linguam quam ei tyrannus ille amputare minabatur. Itidem et aliis plerisque, quos enumerare praetermittimus, iocundam bonorum suorum fuisse non dubitamus iacturam, quam ipsi sponte fecerunt, ne illa in manus aut potestatem uenirent inimicorum, et, si eis ex sententia contigit, pro magno solacio habuisse. Ex hoc genere solacii est et

hora meum;
nunc quia fallacem mutauit nubila uultum,
protrahit ingratas impia uita moras. Idem queritur Iob: Quare misero data est lux et uita his qui in amaritudine animae sunt, qui expectant mortem et non uenit, quasi effodientes thesaurum gaudentque uehementer cum inuenerint sepulchrum.

meam Cic. fam. 6,13,1, ubi haberemus pro haberem; post quin tibi add. et sententiam | Non obliuione... scribere Cic. fam. 5,17,1 II.2.5Vulg. Iob. 2,13 II.2.6 post uerum delevit decernere | cernere addidit II.2.7 Ov. rem. 119-134, ubi

II.6.5 post questionibus add. V1 bonis uidelicet omnibus | negligi ] neglectum iri V1 II.6.7 gratias addidit | Vulg. Iob 1,21 II.7.1 post ualidissimus addidit est | inire immutavit ex inuenire II.7.2 disseremus

deest in V1 II.8.20 Vulg. Rom. 7,24 II.8.21 Aug. De Eu. Ioan.... II.8.22 iuuentam ] iuuentutem V1 | senecta ] senectus V1 | Greg. Mor. 25,3,4

] uicesimumque V1 | Aug. enarr. in ps. 131 II.14.6 est pro et II.14.8 Auis... labores Vulg. Iob 5,7; Vniuersa... terram Vulg. Iob 7,1 II.14.9 Cic. Tusc. 1,48 (115) (= Eur. Cresph. fr. 449), ubi omni pro omnes

II.14.6 est pro et II.14.8 Auis... labores Vulg. Iob 5,7; Vniuersa... terram Vulg. Iob 7,1 II.14.9 Cic. Tusc. 1,48 (115) (= Eur. Cresph. fr. 449), ubi omni pro omnes

II.6.5 post questionibus add. V1 bonis uidelicet omnibus | negligi ] neglectum iri V1 II.6.7 gratias addidit | Vulg. Iob 1,21 II.6.1 dederunt tamen addidit tamen II.6.2 toto... opere pro in toto ipsorum opere

II.6.5 post questionibus add. V1 bonis uidelicet omnibus | negligi ] neglectum iri V1 II.6.7 gratias addidit | Vulg. Iob 1,21 II.7.1 post ualidissimus addidit est | inire immutavit ex inuenire II.7.2 disseremus

deest in V1 II.8.20 Vulg. Rom. 7,24 II.8.21 Aug. De Eu. Ioan.... II.8.22 iuuentam ] iuuentutem V1 | senecta ] senectus V1 | Greg. Mor. 25,3,4

deest in V1 II.8.20 Vulg. Rom. 7,24 II.8.21 Aug. De Eu. Ioan.... II.8.22 iuuentam ] iuuentutem V1 | senecta ] senectus V1 | Greg. Mor. 25,3,4

deest in V1 II.8.20 Vulg. Rom. 7,24 II.8.21 Aug. De Eu. Ioan.... II.8.22 iuuentam ] iuuentutem V1 | senecta ] senectus V1 | Greg. Mor. 25,3,4

] uicesimumque V1 | Aug. enarr. in ps. 131 II.14.6 est pro et II.14.8 Auis... labores Vulg. Iob 5,7; Vniuersa... terram Vulg. Iob 7,1 II.14.9 Cic. Tusc. 1,48 (115) (= Eur. Cresph. fr. 449), ubi omni pro omnes

II.14.6 est pro et II.14.8 Auis... labores Vulg. Iob 5,7; Vniuersa... terram Vulg. Iob 7,1 II.14.9 Cic. Tusc. 1,48 (115) (= Eur. Cresph. fr. 449), ubi omni pro omnes

] uicesimumque V1 | Aug. enarr. in ps. 131 II.14.6 est pro et II.14.8 Auis... labores Vulg. Iob 5,7; Vniuersa... terram Vulg. Iob 7,1 II.14.9 Cic. Tusc. 1,48 (115) (= Eur. Cresph. fr. 449), ubi omni pro omnes

II.14.6 est pro et II.14.8 Auis... labores Vulg. Iob 5,7; Vniuersa... terram Vulg. Iob 7,1 II.14.9 Cic. Tusc. 1,48 (115) (= Eur. Cresph. fr. 449), ubi omni pro omnes

] uicesimumque V1 | Aug. enarr. in ps. 131 II.14.6 est pro et II.14.8 Auis... labores Vulg. Iob 5,7; Vniuersa... terram Vulg. Iob 7,1 II.14.9 Cic. Tusc. 1,48 (115) (= Eur. Cresph. fr. 449), ubi omni pro omnes

II.14.6 est pro et II.14.8 Auis... labores Vulg. Iob 5,7; Vniuersa... terram Vulg. Iob 7,1 II.14.9 Cic. Tusc. 1,48 (115) (= Eur. Cresph. fr. 449), ubi omni pro omnes

42,21 III.2.6 Vulg. Iudith 8,26 III.2.7 Vulg. Iob 4,17-19 III.2.8 Isid. Syn. (PL83, 835,482,32-836,484,37)

III.4.2 quęcumque ex quę III.4.3-4 in V1 in margine, fortasse manu ipsius auctoris, adscriptum, paulo aliter: Vnde Isac, ut refert Iosephus, uidens se tam dei quam patris uoluntate ad mortem deposci, confirmato ac magno animo... o pater... et non minus parentes quam se prudentissimo dicto consolatus est.

patris uoluntate ad mortem deposci, confirmato ac magno animo... o pater... et non minus parentes quam se prudentissimo dicto consolatus est. III.4.3 cf. Ios. Flav. antiq. Iud. 1,14,4 | eam pro hanc III.4.4 sapientissimo pro prudentissime | post consolatus delevit est

III.16.3 capti ex capiti III.16.3 deest in V1; Hier. ep. 60,15-17, ubi quod de tantis malis; Iulianus perditor; Iouianus; uastato genitali solo; cruentaeque; post exilia; cadauer exanimis; ceteros pretermittam; exulat pro exultat; manus dextera; in Oase pro aduerse; Epiros; cunctasque Pannonias; beluis fuere; ęnea ad altaria; tibi pro et ibi;

III.24.8 mortales pro mortalis III.24.20 Ioseph... Êgypto ] Ioseph quoque moriens iussit ut quom ex Êgypto V1 | relinquere ] relinquerent V1 III.24.11 declarabimus pro referamus

III.24.8 mortales pro mortalis III.24.20 Ioseph... Êgypto ] Ioseph quoque moriens iussit ut quom ex Êgypto V1 | relinquere ] relinquerent V1 III.24.11 declarabimus pro referamus

IV.5.5 Cic. fam. 4,5,6, ubi si qui;; in omnes suos pro tuos; opera et consilio IV.5.6 deest in V1 | cf. Ios. Flav. antiq. Iud. 7,11,5 IV.5.10 Hier. ep. 40,11 IV.5.11 Boeth. Cons. phil. 2P5,26-27,

IV.17.7 inuida pro in uincla; Theophrasti... erudiretur cf. Cic. Tusc. 3,28 (69) IV.17.8 intorquere ac deest in V1 | Vulg. Iob 3,3-4 IV.18.1 tamquam... sumpsissent ] et quasi aliquam ultionem ex hoste se sumpsisse putant si V1

IV.21.6 inquit pro dicebat ] diceret V1 | Boeth. Cons. phil. 1v1,15-20, ubi eheu IV.21.7 Vulg. Iob 3,20-22 IV.21.8 Hannibal, Antonius, et alii V1 IV.21.9

qui experientiae testimonium perhibere possunt. Ne singula percurrendo sim longior, semper gens nostra et principes nostri, huius sacratissimae Sedis auctoritatem longe plurimi fecerunt, et ad eius nutum, inter cetera, pacem pariter ac bellum temperarunt. Novissime illustris Gubernator noster Ioannes, cuius supra mentionem fecimus, cohortantibus et assistentibus legatis Apostolicis, quam saepe cum Turco dimicavit, ac tandem magno praelio victor, inter ipsa trophaea sua, triumphantem spiritum reddidit creatori. Parentis igitur sui et praedecessorum suorum regum sequens vestigia

Neven Jovanović 2012-08-23 Prva verzija. Latinski spellcheck. Serenissimo Hungarorum regi Matthiae Iohannes episcopus Quinqueecclesiarum. Lectitanti mihi, Rex Matthia, nuper apud graecum auctorem Plutarchum multa praeclara, ut est homo in omnium bonarum artium disciplinis copiosus ac elegans, occurrit inter alia liber de dictis regum et imperatorum. Quem cum aliquotiens

tenentis iter.
A tergo postquam decedent lumine turres,
Ante oculos crescent moenia littorea.
Prospicies factam lętis in collibus arcem:
Non simili iactant se loca Dalmatię.
Post arcem Agniferi cernes in uertice templum
Quod tetigit celsi saepius ira Iouis.
Hei mihi quod nostri fulmen prędixerat altam
Perniciem populi, tristia bella, famem!
Ast ubi tetigeris moeste pede littora terrę
Pręcepti caueas immemor esse mei.
ibis, sed pedibus claudis uellataque cultu
Conueniente locis luctibus atque

episcopo Modrusiensi. Cum in omni funebri celebratione duo praecipue dicendi genera a maioribus nostris usurpari soleant, amplissimi patres, alterum quo tristes amicorum animos merore leuarent, quibus, cum amici uita suauissima extitit, mors ipsa iocunda esse non potuit, alterum quo extremum amici munus rebus ab eo bene gestis uirtutumque ipsius copia ac splendore amplissimis laudibus exornarent, illud ego prius consolationis genus ita prorsus in omne tempus perdidi ut magis ipse solatio egeam quam ut

erat ut irasceretur perraro, iratus autem extemplo animum ad tranquillitatem reuocaret. De nullo obloquebatur, detrahebat nemini, et, nisi familiarium suorum, aliorum uitae minime erat curiosus. Maximum eius conuitium putabatur si quem, quod tamen parcissime fiebat, per iocum aliquo urbanitatis sale respersisset. Cibi uinique moderatissimi, somnolentiae nullius, immo uero peruigil, et qui multis quotidie horis auroram solitus esset praeoccupare, quod totum tempus usque ad solis exortum

semperque intentus auribus atque oculis in ea quae legebantur, etiam deficiente spiritu, perstitit, donec lector dominicae passionis ad illum locum peruenit ubi scriptura inquit et inclinato capite emisit spiritum. Cf. Io 19, 30: et inclinato capite tradidit spiritum. Ad hanc uocem illa dilecta deo anima ueluti certo accepto signo ad dominum suum confestim euolauit.

doloribus superuixisset et laboribus; quibus quoniam eum diuina clementia misericorditer subduxit, gratias illi agamus atque dicamus Dominus dedit, dominus abstulit; sicut domino placuit, ita factum est; sit nomen domini benedictum. Cf. Iob 1, 21: Dominus dedit Dominus abstulit sit nomen Domini benedictum ; Noua Vulgata, ibid: Dominus dedit, Dominus abstulit; sicut Domino placuit, ita factum est: sit nomen Domini benedictum. Amen.

ipse cum classe circum Aegeas insulas obnauigat. Timebat enim ne hostis, nactus opportunitatem, aliquam ex foederatis ac subditis insulis opprimeret: nam multa in eis oppida debilia ac male munita sunt. Dum in his locis cum classe moratur, accepit uicum Ioniae opulentissimum temere sine praesidio esse. Situs est in continenti, ex aduerso Chiorum oppido (Passagium incolae uocant), in quem totius paene Asiae prouinciae merces comportantur, inde Chium deuehuntur. Ea urbs his temporibus, sub

iussu classem expectabant. Et quoniam autumni ultimum tempus erat, regius dux accepta missione cum sua classe domum profecturus recessit. Pontificis legatus cum imperatore nostro, antequam hiems ingrueret, aliquod egregium facinus edere statuunt. Edoctus enim erat imperator Smyrnam, urbem Ioniae opulentissimam, male munitam esse. Cuius maxima pars murorum ob uetustatem corruerat, quos ciues, longa pace usi, restituere neglexerant. Et quoniam in longissimo sinu urbs sita est, et a frequenti nauigatione multum recedens, bellum ne senserat quidem. Ciues eius

Thomam ex Imola, oppido Flaminiae, quod olim Forum Cornelii dicebatur. Praeterea ad haec regi deferenda oratorem designant uirum patricium Iosephum Barbarum, aetate grauem et linguae Persicae haud ignarum. Tum omnia parata in tres naues magnas imponunt, quae, etsi remis aguntur, onerariae potius quam actuariae dicendae sunt. Habent enim Veneti huius generis naues multas, quas mercaturae exercendae gratia ad omnes

atque dux suo ductu atque auspiciis Venetorum imperium longe lateque propaget. Impressum est hoc opusculum Venetiis per Bernardum pictorem et Erhardum Ratdolt de Augusta una cum Petro Ioslein de Langencen correctore ac socio. Laus Deo. M. CCCC. LXXVII.

Latinski stihovi MITOLOŠKI EPIGRAMI In Titanas contra Iouem coniuratos
Tu dabis ęternas, proles Titania, poenas:
Sic eat in dominum qui uolet ire suum! De Lycaone in lupum
Haud docuit feritas sic te

De Daphne in laurum
Hęc laurus quondam uirgo Peneia Daphne
In lauro mulier, ni latuisset, erat. Io siue Isis
Isida nunc uocitant, pater Inacus Iona dixit:
Bosque fui Argoę tradita custodię. Io in uaccam
Buccula sum, fueram uirgo dilecta

De Daphne in laurum
Hęc laurus quondam uirgo Peneia Daphne
In lauro mulier, ni latuisset, erat. Io siue Isis
Isida nunc uocitant, pater Inacus Iona dixit:
Bosque fui Argoę tradita custodię. Io in uaccam
Buccula sum, fueram uirgo dilecta Tonanti.
Idem sexus inest: Iuppiter, ergo ueni!

Io siue Isis
Isida nunc uocitant, pater Inacus Iona dixit:
Bosque fui Argoę tradita custodię. Io in uaccam
Buccula sum, fueram uirgo dilecta Tonanti.
Idem sexus inest: Iuppiter, ergo ueni! Io in uaccam
Inachidos si flamma tuę te, Iuppiter,

Io in uaccam
Buccula sum, fueram uirgo dilecta Tonanti.
Idem sexus inest: Iuppiter, ergo ueni! Io in uaccam
Inachidos si flamma tuę te, Iuppiter, urit,
Qualis ad Europam diceris isse, ueni. Phoeton
Quo tibi, parue puer, Phoebei munera

fratris,
Creuerunt plumę, mansit et albus olor. Calisto, Lycaonis filia
Vrsus ista tibi, Iuno, non ursa Calisto
Fiat, ne rursum iuncta sit illa Ioui. Coruus
Quid nisi uerbosę dedit hoc petulantia linguę,
Corue, tibi? Niger es, qui prius albus eras!

Tyresias
Tyresias quondam sexus expertus utrosque
Vno eodem fui foemina uirque modo. Idem
Cęssit Iuno Ioui me iudice: lumine priuor,
Sed pro luminibus scire futura datur. Echo
Arsit amans Echo Cęphiso flumine natum:
Nunc agit extremos deficiendo

De Antheo ab Hercule superato
Antheus Herculea sublatus in aera dextra
Defecit: uictor, si cecidisset, erat. De Męra, Proethi filia, a Ioue uitiata et a Diana interfecta
Cinthia, Proethidem quid curuo confodis arcu?
Parce, satis telum quod tulit illa Iouis! Pluto
Dux Herebi Pluton

uictor, si cecidisset, erat. De Męra, Proethi filia, a Ioue uitiata et a Diana interfecta
Cinthia, Proethidem quid curuo confodis arcu?
Parce, satis telum quod tulit illa Iouis! Pluto
Dux Herebi Pluton superas peruenit ad auras
Frugiferęque rapit pignora chara deę.

Antheus terrę dum cadit usus ope,
35  Oechalię regno fidens Euritus – ab illo
Victi omnes dirę damna tulere necis.
Neptunno natos saxis prostrauit, ut aiunt,
Saxa hęc e cęlo suppeditante Ioue.
Sed licet hic semper uictor superauerit olim
40  Terribilesque feras terribilesque uiros,
Fortior est illo quisquis se uicerit ipsum
Addideritque malis frena cupidinibus,

De Sancto Stephano Protomartyre
Primum pro patria cęlesti uulnera passum,
Stephane, te dicunt: tu, Protomartir, aue! De templo S. Domnii olim Ioui dicato
Hęc sunt templa tibi, Domni, data: Iuppiter absit —
Vanus cum ritu Iuppiter ille suo! De dracone marmoreo
In magnum

POHVALNI EPIGRAMI I EPIGRAMSKE POSLANICE Ad Ioannem Asclepianum poetam de eius Ariminea in qua Robertum Ariminensium ducem Latium Achillem appellat
Pyerios cantus Latiumque sonantia plectra
Eacidem superis, Asclepiane, parem
Legimus. Ipsa suas tibi tanta

Diuinumque dedit Calliope ingenium.
5  Sic, puto, Phlegreę referens certamina pugnę
Increpuit resonam Cinthius ipse lyram
Et toto plaudente polo, mirantibus astris,
Victoris cecinit fortia facta Iouis. Ad Franciscum Sricham saltatriculum
Exercere choros et molli ludere saltu
Et terram tremulo uix tetigisse gradu
Et pede lasciuo

sim uerbaque uentus
10   Nostra ferens auras dissipet in tenues!
Sed nisi discordes iungat commune periclum,
Phoebea fient uera magis tripode! Domino Ioanni Baptistę de Molino Spalati prętori bene merito
Qui Christum profudit aqua Baptista uocatur
Atque eadem noster nomina prętor habet.
Alter sanctus erat, iustus nunc dicitur alter:
Ergo ut nominibus,

Quid Phoebum Musasque uocas Heliconis ab antro
Pyerium quotiens scribere sumis opus?
Non uenient: Cipci celebrant nam tecta poetę
Qui canit antiquo carmina culta sono.
5  Hęc illis iocunda domus: non Tempe lacusque
Bellorophonteos plus pia turba colit.
At tu Vulcanum pete Neptunumque madentem
O, Iacobe, modis numina digna tuis! In

EPIGRAMI Ad Symonem fratrem ut a talorum ludo abstineat
Talorum uetitum tandem fuge, Symone, ludum:
Dedecet ingenuos, dedecet iste iocus.
»Lucror,« ais, »talis doctus subuertere talos
Fallacique dolum composuisse manu.«
5  Id fateor, sed tu meliorem quęrito lucrum:
Lucri habuit semper fama pudica satis.

Vatibus antiquis annumerandus erat. Epitaphium Xarci Draxoeuii
Qui toties sęuum saturauit sanguine Martem
Obtulit et magno parta trophea Ioui,
Hic iacet insidiis Turcarum uictus et astu:
Xarcus, Dalmaticum gloria prima ducum.
5  Hic potius uoluit ferro confossus obire
Pectora, quam turpi uertere terga fuga.
Quod

Esse iubet, non quam nunc habitamus humum.
Propterea quicunque gemit dispendia terrę,
Fallitur hęc patrię si putat esse suę.
Hic lugenda tamen prauę sunt crimina mentis, 75
Vt dolor iratum mitiget iste Iouem.
Hic culpas deflere docet, scandamus ut illo,
Illo ubi tristities non habet ulla locum;
Illo ubi lęta salus, pax candida, uita perennis,
80   Et sine lite quies, et sine nocte dies.

erat.
Omnibus ex illis fuit hic charissimus unus
Quę quandoque animo grata fuere meo.
5  Non sic ipse suum dilexit Castora Pollux,
Eurialus Niso non ita gratus erat.
Illius affatu iocundo sępe fruebar,
Nullo me facto lęserat ille suo.
Promptus et urbanis fuerat disponere rebus
10   Et regere inde suos sedulus usque lares.
Illius cultu largo magis ubere glebę

Perdidit innocuum? Cui male notus eras?
Dente minax nulli fueras nec uoce molestus,
Sed cunctis lusu gratus et obsequio.
5  Tu mihi blanda dabas festiuo gaudia gestu
Et caudę crebra mobilitate iocum.
Tu custos nostrę fueras fidissimus aulę,
Hesperidumque magis, Fusce, dracone uigil.
At nunc uulnifico traiectus uiscera ferro
10   In dura recubas sanguinolentus humo.
Dextera

Si uis tanto igitur non execrarier ore,
Nec tribuas precio sacra nec accipias.
Hinc Lyddam ueniens Aeneam curat hiantem
20  Vi morbi nodis membra soluta suis.
Tabitha mox Ioppe fato collapsa resurgit
Atque iterum illius uiuere coepit ope.
Post hęc Cęsareę Cornelius incipit illi
Gentili posita credere perfidia.
25  Inde abiens Petrus sanctam remeauit ad urbem,

uia.
Post hęc occisi rapuit Hispania corpus:
20  Spiritus ętheria lętus in arce sedet.
Passus est anno a Dominica passione X. Ioannes
Iacobi frater cęlebs et uirgo Ioannes,
Charus prę cunctis, optime Christe, Tibi,
Ille uolans summi super ardua culmina cęli
»Verbum In Principio« uidit et exposuit.

corpus:
20  Spiritus ętheria lętus in arce sedet.
Passus est anno a Dominica passione X. Ioannes
Iacobi frater cęlebs et uirgo Ioannes,
Charus prę cunctis, optime Christe, Tibi,
Ille uolans summi super ardua culmina cęli
»Verbum In Principio« uidit et exposuit.
5  Commemorans pia gesta sui Dominique Deique

Ephesum rediens Drusianam suscitat, ipsum
Cratonem Christo fecit habere fidem.
Credidit hic gemmas quas dudum fregerat ipse
Sanatas cernens illius esse manu.
15  Inde duos iuuenes conuersos forte Ioannes
Pauperibus gazam qui tribuere suam
Vt uidit tristes, formans de sentibus aurum,
De scrupis gemmas fecit utrique satis.
Ast illi uisis moniti post fata loquentis

Ignoscique suis hostibus usque petens,
Vt ueri ignaris; orantis fuste cerebrum
Percussum excutiunt: sic obit ille diem.
35  Tanta autem pietas fuit illi et gratia uitę
(Si quid Iosepho credere teste licet)
Illius ut propter cędem deleta putauit
Hebrea gens urbis tecta fuisse suę.
Martyrii lętus nunc tempora cincta corona
40  Ostentans Christo iungitur ille suo.

esse deos, sed de mortalibus ambos
Mortalique illis conditione pares,
15  Atque ideo uenisse quidem ut per deuia lapsos
Ad rectum reuocent religionis iter.
Mox Paulum iratum post quędam facta Ioanni,
Qui iam discipulus nomine Marcus erat,
Barnabas alio uertens uestigia liquit.
20  Non tamen improbitas dissociauit eos:
Hic pius, ille magis contra commissa seuerus

cui dicata sunt, sanctitudinem maiestatemque contemplans. Id si feceris, non Orphea non Lynum non Thamiram non Amphionem, neque Echiona neque Ariona neque Demodocum neque Terpandrum, nec Simonidem nec Timotheum nec crinitum a Vergilio nostro Iopam desyderabimus. Tu unus pro omnibus satis eris. Vale! Ad Virginem beatam
O pręstans facie Virgo, quam clara coronant

stelliferi semper aperta poli,
Filius ille Tuus, Virgo, Regisque deorum
Aetheria ad nostras uenit ab arce domos
Teque unam elegit per quam conuerteret Euę
In lusum planctus inque iocos lachrymas.
Ergo Tui nati tanto me munere dignum
Effice, nanque Tibi talia posse dedit.
Iam Tu gemmato regni diademate fulges,
Iam Tibi submittunt castra superna caput.

Fragmentum Panegyris ad Iohannem Antonium Dandolum
O ego si tali condenda in carmina cantu
ire queam qualem... Biblioteca Colombina, Sevilla, Abecedarium B (columna 1200, nota

1.1.64   Nil nisi cum studio tedia magna graui.
1.1.65   Ast ego prestabam placidos sine fine uigores,
1.1.66   Vatibus est doctis Musa iocosa suis.
1.1.67   Quid, rogo, cum Baldo ciuilia iura docente?
1.1.68   Arguit hic alios arguiturque simul.
1.1.69   Nescio

qui mores hominum diserta
1.3.11   Scripsit et uicit ueteris poete
1.3.12   Scripta Menandri.
1.3.13   Et sales Plauti memoro iocosi,
1.3.14   Qui Iouem priscum faceretque Musas
1.3.15   Concuti magno penitus cachinno
1.3.16   Arte faceta.

1.3.11   Scripsit et uicit ueteris poete
1.3.12   Scripta Menandri.
1.3.13   Et sales Plauti memoro iocosi,
1.3.14   Qui Iouem priscum faceretque Musas
1.3.15   Concuti magno penitus cachinno
1.3.16   Arte faceta.
1.3.17   Barbyton Flacci potuit

2.2.4   Dedico dum carmen, dum tibi, uirgo, meum.
2.2.5   Perfoelix esset, si te nouisset Homerus,
2.2.6   Qui cecinit placidis plurima ficta iocis.
2.2.7   Te caneret solam, soli tibi carmina libans
2.2.8   Te solam, uirgo, crederet esse deam.
2.2.9   Tu pia, tu

2.9.51   Hec uiolis implet calathos, hec altera gaudet
2.9.52   Flore papauereo et flore, Hyacinthe, tuo.
2.9.53   Saepe Iouem timui, ne formam mutet in illas
2.9.54   Florum delicias, ut solet, ipse suam.
2.9.55   Parte alia pueri currentes gramine gaudent,

Ad Azzonem Phorestum medicum
2.10.1   Docte Phoreste, tuo nato mea Musa puello
2.10.2   Gratatur uotis, carmine, mente, ioco.
2.10.3   Democrito cui nomen erit per secla, puelle,
2.10.4   Sit tua foelici ferrea lana colo.
2.10.5   Sit tibi forma

forum.
2.11.5   Vidi ego Castalio lotum bene flumine carmen
2.11.6   Et redolens laurum, pulcher Apollo, tuam.
2.11.7   Io, tua cygneas imitantur guttura uoces,
2.11.8   Cogis et Aonio saxa mouere sono.

Iudicium Paridis
2.12.1   Pulchrior docta, Venus, es Minerua
2.12.2   Et Iouis dura nimium sorore;
2.12.3   Praemium tante, Citherea, forme
2.12.4   Accipe pomum!
2.12.5   Regna, uirtutem renuo

2.20.4   Preda puelli.
2.20.5   Herculem fregit domuitque, Phoebum
2.20.6   Vicit hic nudus frameamque Martis
2.20.7   Et Iouis pictis iecur occupauit
2.20.8   Saepius alis.
2.20.9   Hic Iouem taurum puer, hic et aurum
2.20.10   Fecit et cygnum,

2.20.6   Vicit hic nudus frameamque Martis
2.20.7   Et Iouis pictis iecur occupauit
2.20.8   Saepius alis.
2.20.9   Hic Iouem taurum puer, hic et aurum
2.20.10   Fecit et cygnum, Cererisque natam
2.20.11   Pluto deformis rapuit, sed huius

Ad Ioannem Chrisanum Hyaderensem
2.21.1   Tu quia pollicitus Musae tua uota daturus,
2.21.2   Ingenium Curis subleuet illa tuis.

2.21.14   Et proceres magnos ad iuga dura trahit.
2.21.15   Hec lacerat si forte tuum sceuissima pectus,
2.21.16   Nulla tibi poterit, io, medicina dari.
2.21.17   Scribe elegos, quales fertur scripsisse Tibullus
2.21.18   Et quales Naso composuisset amans,

Maro.
2.31.13   Ecce Venus sparso deflet tua funera crine,
2.31.14   Qui fuerit nati, Cypria, preco tui.
2.31.15   Heu, Iouis inuidiam referunt nocuisse poete,
2.31.16   Cui, Maro, certabas ingenio ipse tuo.

3.11.23   Cornua tu lunas et turmam figis inertem,
3.11.24   Sentit ut in magno uulnera facta rogo.
3.11.25   Sceue Cupido, Iouem domuisti uulnere ceco,
3.11.26   Miles erat quando Iuppiter ipse tuus.
3.11.27   Tu ductor Martis Mauortia pectora laedis,

3.11.48   Occurrunt misero somnia multa uiro.
3.11.49   Dormit miles amans et clausis cernit ocellis
3.11.50   Saepius et loquitur uerba iocosa tacens.
3.11.51   Saepe audit gratas uoces fallente sopore,
3.11.52   Saepius et lachrymas fudit ineptus amans.

tua.
3.11.63   Omnia tu superas et sunt sine lege ministri,
3.11.64   Quos retines signo, dure Cupido, tuo.
3.11.65   Ipse Iouem magnum fecisti, perfide, taurum,
3.11.66   In Veneris lecto Martia corda domas.
3.11.67   Cecus amor docuit fratrem te, Biblis, amare,

3.12.12.13   Stephanus inmensum sequitur natalis honorem
3.12.12.14   Nomine pro Christi plurima saxa ferens.
3.12.12.15   Post sequitur uolitans alti Iouis alta uolucris
3.12.12.16   Numine prestante celica multa canens.
3.12.12.17   Infantum pia turba deum sine labe sequuntur

Neven Jovanović 2012-07-02 Početna verzija Ioannes Gotius Ragusinus
Flete nouem sacrę decima cum Pallade Musae,
(Nam decet) incomptis nunc ululate comis:
Heu Domiti rapidae sparserunt funera flammae
In cineres! Vestris hunc aluistis aquis,

Tertullianus. Vergilius. Beati Hieronymi commentaria. Iosephus. Eusebius De pręparatione euangelica. Aurelius Augustinus De ciuitate Dei.

PLINIVS
Agricola. Binę messes in anno 65 . Procerissimę arbores in India 75 . Ex una uite Iouis simulachrum 141 . Natura ligno nulli ęternior 142 . Agriculturam quam mercaturam plus conferre 143 . Lucio Opimio consule omnium generum ubertas. Libari uina diis ex

Amicus amico uas factus in tempore occurrit ad sententiam capitis. Dionysius: Vtinam tertius uobis asscriberer 151 . Fructus amiciciarum in quo consilium uitę omni consentiens et iocunditas quotidiano cultu atque uictu 153 .
Agricola. Arbores a natura in suo quęque genere perfectae 147 .

Indigentia est libido inexplebilis 132 . Auaricię diffinitio. Quę res peccatum, cupiditatem afferunt 155 .
Aduersa. Non tam cumulus bonorum iocundus esse potest quam molesta decessio 105 . Nihil in malis habendum quod a Deo uel natura constitutum 106 . Videntur enim omnia repentina grauiora 121 . Malum opinionis,

uictis Moabitis agrum eorum optimum lapidibus repleuerunt, ligna, fructus succiderunt. In transmigratione Babylonis relicti tantum agricolę 69 . Ozias, Amasię filius, rex Iudę agriculturę deditus 80 . Iob: Si aduersum me terra mea clamat etc. 106 . Non oderis laboriosa opera er rusticationem creatam a Domino 142 . Sationes uirides 149 . Hieremias uidit calathos

oderis laboriosa opera er rusticationem creatam a Domino 142 . Sationes uirides 149 . Hieremias uidit calathos ficubus plenos, alterum bonis, alterum malis 173 . Filii Ionadab, filii Rechab patris iussa seruantes nec uinum/biberunt, nec domum ędificarunt, nec sementem fecerunt, nec uineam plantauerunt nec habuerunt 177 . Nabuzardan reliquias

Iudei agricolare coeperunt 218 .
Amicicia. Laban hostili animo persecutus Iacob cum apprehendisset, inierunt amiciciam inter se 5 . Ioseph pientissimus erga fratres, magis tamen erga Beniamin, quia sibi uterinus erat 8 . Iudas se offerebat, ut Beniamin dimitteretur, ne pater dolore confectus deficeret. Diliges amicum sicut te ipsum 17 .

sibi uterinus erat 8 . Iudas se offerebat, ut Beniamin dimitteretur, ne pater dolore confectus deficeret. Diliges amicum sicut te ipsum 17 . Charitas erga proximum 28 . Ionathas diligebat Dauid quasi animam suam 45. 46 . Idem firmauerunt inter se foedus iam tertio 47 . Heliseus sequebatur Heliam etiam ipso inuito 62 . Raguel Tobiam osculatur

difficile rumpitur 133 . Qui enim tetigerit uos, tangit pupillam oculi mei 212 . Vnusquisque malum contra amicum suum ne cogitetis 213 . Triphon simulata amicicia cępit Ionatam etc. 223 . Auxilium petitur contra inimicos. Psalmus LXVIIII 114 . Item Psalmus LXX 114 . Auxilium meum a Domino, Psalmus CXX.

218 . Vidit Iudas in somnis Hieremiam sibi porrigentem gladium in quo deiecturus esset inimicos 229 .
Adulatio. Prophetę idoli Baal prophetarunt prospera Iosaphat, regi Iuda, ut gratificarentur ei. Micheas autem, propheta Dei, omnia aduersa missusque est in carcerem 61 . Sedechię adulatio erga regem Achab 78 . Petit a Deo, ne credat adulantibus.

tu flagellas et saluas, non est qui effugiat manum tuam. Castigauit nos propter iniquitates nostras; saluabit nos propter misericordiam suam 93 . Per aduersa hominem tentari an diligat Deum 95 . Aduersa Iob alia super aliis. Dominus dedit, Dominus abstulit 101 . Eliphaz ait aduersa contingere propter peccatum 101 . Beatus homo qui corripitur a Domino. Ipse uulnerat et medetur. Auferat a me uirgam suam; loquar,

Si impius fuero, ue mihi est, et si iustus, non leuabo caput saturatus afflictione et miseria. Si subuerterit omnia uel in unum coarctauerit, quis contradicet ei, uel dicere poterit, cur ita facis 103 . Iob: Hęc passus sum absque iniquitate manus meę. Item: Non peccaui, et in amaritudinibus moratur oculus meus. Miseremini mei saltem uos etc. 104 . Pharetram suam aperuit et afflixit me 106 .

181 . Petite a Domino pluuiam etc, et Dominus faciet niues et pluuiam imbris, et dabit eis singulis herbam in agro 214 .
Audacia. Iosue et Caleb cęteris perterritis excitabant populi animos, propter quod ingressi sunt Terram promissionis 21 . Helias Achab, prophetarum interfectori, respondit: Non ego turbaui Israel, sed tu etc.

Audax ad malum 128 . Iustus confidit 131 . Qui amat periculum, in illo peribit 141 .
Accusator. Ioseph accusauit fratres criminis pessimi 6 . Siba seruus accusauit dominum innocentem 53 . Contra delatores. Psalmus LI 112 . De eodem.

Comedit me, deuorauit me Nabuchodonosor 181 . Quęrela Hierusalem contra delicta populi 183 . Danielis accusatores talione perierunt 198 . Accusatores Ionatę noluit rex audire, sed induens illum purpura edixit, nequis quicquam in eum diceret 221 . Menelaus nocens liberatur, accusatores innocentes ad mortem damnantur 226 . Menelaus accusatus e turri iussu

ego suscitabo pastorem in terra, qui derelicta non uisitabit etc. 214 . De persecutione Antichristi contra Ecclesiam; et iterum 215 .
Auaritia. Ioram, ut solus possideret bona, occidit fratres suos gladio 78 . Ammonites et Moabites non permittit intrare ecclesiam, qui non occurrerunt filiis Israel cum pane et aqua 87 . Ignis deuorabit tabernacula

XIIII. Apostoli quare mittuntur bini XI.
Adulatio. Adulatores sicut apes mel portantes in ore, aculeum in tergo XII. Aduersa euenire quinque de causis: propter merita augenda ut Iob; propter humilitatem conseruandam ut Paulo, quem collafizat angelus Sathanę; propter peccata intelligenda et corrigenda ut Marię, sorori Moysi; propter gloriam Dei ut cęco nato et Lazaro; quinto ad initium damnationis sicut Herodi III.

Annuerunt socii qui erant in alia naui, ut uenirent et adiuuarent eos; uenerunt et impleuerunt ambas nauiculas V.
Adulatio. Ve cum benedixerint uobis omnes homines VI. Dominus Ioannem laudaturus expectauit donec discederent discipuli eius, ne ipsis pręsentibus adulari putaretur VII.
Auaritia. Publicanis pręcipitur, ut nihil amplius, quam quod constitutum est eis, faciant

mali timor permanet. Ego sum Gabriel, qui asto ante Deum I. Angelus Domini stetit iuxta pastores, et claritas Dei cirumfulsit illos. Olim angeli ad puniendum missi, nunc econtra canunt pacem in terra II. Inter natos mulierum non surrexit maior Ioanne Baptista; qui autem minor est ex angelis, maior est illo VII. Apparuit autem illi angelus de cęlo confortans eum XXII. IOANNES
Amicitia.

pacem in terra II. Inter natos mulierum non surrexit maior Ioanne Baptista; qui autem minor est ex angelis, maior est illo VII. Apparuit autem illi angelus de cęlo confortans eum XXII. IOANNES
Amicitia. Samaritana reliquit hydriam et abiit in ciuitatem, ut Iesum sibi reuelatum aliis nunciet. Sic interest nostra omissis corporeis satagere ad impartiendum aliis de commodis acquisitis IIII.

in sapientem cadere perturbationem animorum etc. Turbetur plane animus Christiani non miseria, sed misericordia XIII.
Apostoli. Tu es Simon, filius Ioanna; tu uocaberis Cephas, quod interpretatur Petrus. Erat Philippus a Bethsaida, ciuitate Petri et Andreę I. Apostoli XII quia per quattuor cardines mundi Trinitatem fuerant denunciaturi VI. Apostoli prius serui, deinde filiolli, postmodum

postmodum fratres XIII. Insufflauit et dixit eis: Accipite Spiritum Sanctum! Quorum remiseritis peccata, remittuntur eis; et quorum retinueritis, retenta sunt. Discipulorum dignitas. Petro agnorum et ouium cura committitur XXI. De Ioanne: Sic, uel si, eum uolo manere, quid ad te etc. XXI. PAVLVS AD ROMANOS
Amicicia. Multi unum corpus sumus in Christo, singuli autem alter alterius

incorruptibili per uerbum Dei I. Fraternitatem diligite II. Ante omnia autem mutuam in uobis metipsis caritatem continuam habentes, quia caritas operit multitudinem peccatorum IIII. IOANNIS I:
Qui diligit fratrem suum, in lumine manet, et scandalum in eo non est II. Qui non diligit fratrem suum etc.--- de dilectione proximi. Non diligamus lingua, sed opere

se in apostolos Christi etc. XI. An experimentum quęritis eius, qui in me loquitur Christus? XIII. AD GALATAS: Qui operatus est Petro in apostolatum circumcisionis, operatus est et mihi inter gentes. Iacobus et Cephas et Ioannes, qui uidebantur columnę esse, dextras dederunt mihi et Barnabę societatis II. ACTVVM: Cecidit sors super Mathiam I. Per apostolos fiebant miracula; etiam per umbram Petri ab infirmitatibus sanabantur V.

Audacia. Gygantes bellum intulerunt diis. De sanguine eorum fulminatorum nati tyranni inter quos Lycaon I . Pheton solis currum agitare ausus periit II . Semele putauit se Iouem ferre posse, qualis congreditur cum Iunone III . Pyeri filię Musas cantu prouocare ausę. Typheus cum diis pugnare ausus othnę subiectus erructat ignem V . Aracne contendit cum

Pyeri filię Musas cantu prouocare ausę. Typheus cum diis pugnare ausus othnę subiectus erructat ignem V . Aracne contendit cum Minerua, cessit in araneam VI . Rodope et Hemus Iunonis et Iouis sibi nomina uindicantes uertuntur in montes. Nyobe filiorum foetu elata sacra Latonę contempsit. Marsyas tybiis cum Apolline contendit VI . Iacinthus puer disci lusum cum Apolline ausus exercere, eo elisus est. Adon a Venere monitus, ut

Auxilium. Prodesse debemus multis; si hoc non possumus, at paucis, at proximis, at uel soli sibi 63 .
Adulatio. Laberii iocus in Ciceronem, quod duabus sellis sederet 14 . Adulatio quantum mali faciat 42 . Adulatores fugiendi 100 . Laberius in Ciceronem ut supra

Laberius in Ciceronem ut supra 133 . De assentatione cauenda 12 . Adulatio eo ipso gratiosa quo lędit 15 . Alexander sagitta ictus: Omnes, inquit, iurant esse me Iouis filium sed uulnus hoc hominem esse clamat. Idem nos facimus, pro sua quemque portione adulatio infatuat 21 . Sermo adulantium diutius hęret quam auditur 62 .

Asiatico, protulit librum et, cum, ut palam recitaretur, postulatum esset, concerpsit, ęgre passus, ut, cui salus imperii accepta esse deberet, ab eo ratio prędaceę2 /posceretur 32 . Cum obiectum est quod negari non queat, responsione ioculari eludas exemplo Tullii 72 . VITĘ PLVTARCHI
Agricola. Plantandi ratio a Solone constituta 23 .

in Italia nouellaret 426 .
Amicicia. Amicicię inimicicięque animalium 13 . Congressus Thesei et Pyrithoi 35 . Ionathę et Dauidis inter se amor 48 . Omnia communia 62 . De delphini et hominis commercio 82 . Adrastus Atyn a se incaute occisum deprehendens, uenia a rege impetrata

388 .
Accusatio. Tarquinius Herdonium coniurationis accusat, cum gladios in domum eius ante clam inferri iussisset 95 . Phoenices supplicio affecti, cum Iones proditionis accusassent 131 . Manlius ab inuidis accusatus. Item Scipio Aphricanus 318 . Titus delatores grauissime

ab illo resciri potuit, liber VII, caput IIII.
Adulatio. Aristoteles Calistenem ad Alexandrum mittens monuit, cum eo aut rarissime aut quam iocundissime loqueretur, liber VII, cap. II.
Auaritia. De auaritia, liber IX, caput IIII. Quintus Fabius Labeo, finium arbiter inter Nolanos et Neapolitanos, utrosque decepit, liber VII,

nostra est. Quisque nobis proximus est 308 . Charitatis opera 309 . Aquillarum amor in pullos 329 .
Auxilium. In Ioppe, portu Iudeę, Andromeda a Perseo liberata 88 . Cadet Assur in gladio non uiri 262 .
Adulatio. Maliciis suis lętificauerunt regem et in mendaciis suis

afflictione 43.50. 65 . Dominus misit uentum magnum in mare 88 . Animę spes in aduersis 100 . De torrente in uia bibit 125 . De Iob expressum uinum et oleum 144 . Aduersa ad correctionem 162 . Igne nos examinasti 175 . Lazarus pauper 184 . Per diem sol non

mane 248 . In angustia requirimus te 249 . Stulta Epicuri sententia, qui asserit recordatione pręteritorum bonorum mala pręsentia mitigari 270 . Lazarus. Iob, nec bona nec mala 301 . In tempore afflictionis dicent: Surge et libera nos 336 . Peruenit gladius usque ad animam 338 . Nostro uitio accidunt mala

Montes et colles 193 . Reliquię sunt apostoli et qui ex Iudeis per eos crediderunt 198 . Nubes prophetę uel apostoli 199 . Lucas, Matheus, Ioannes 204 . Signa legem in discipulis meis 209 . Beniamin lupus rapex 216 . Apostoli per orbem prędicantes 217 . Paulus nauigans

Super muros tuos constitui custodes 317 . Lupus et agnus pascebuntur simul. Paulus et Ananias 327 . Filii Zebedei. Banerehem, id est filii tonitrui 317 . Ioannes Baptista in uentre sanctifitatus 333 . Dabo uobis pastores iuxta cor meum 337 . Et constitui super uos speculatores 342 . Nebulę apostoli

corripuisti hominem 351 . Propter te mortificamur tota die 355 . Deus inuocandus 359 . Ostendisti populo tuo dura 364 . Iob 368 . In tribulatione inuocasti me et liberaui te 380 . Omnia in hoc sęculo in commune patimur 393 . De torrente in uia, bibit 407 .

131 . Gabriel, Raphael, Michael 132 . Ecce uir Gabriel. Quomodo uir, si angelus 133 . Angelis commissę prouincię 136. 141 . Ioannes dictus angelus, id est nuncius 153 . Serui patris familias 158 . Angeli in custodiam deputati 165 . Principatus cęlestium 222 .

potestates, Seraphin, Cherubin 434 .
Apostoli. Euangelista. Quatuor facies uni 23 . Pauli conuersio 73 . Ioannes Euangelista 25 . Montes Israel, Moyses, prophetę, apostoli 90 . Petrus et Ioannes columnę 102 . In omnem terram exiuit sonus eorum 107 .

Quatuor facies uni 23 . Pauli conuersio 73 . Ioannes Euangelista 25 . Montes Israel, Moyses, prophetę, apostoli 90 . Petrus et Ioannes columnę 102 . In omnem terram exiuit sonus eorum 107 . Iacobus et Stephanus 108 . Piscatores 119 . Paulus

120 . Filii Zebedei, filii tonitrui, id est bariarehem, et non boanerges 123 . Euangelistę 143 . Thadeus ad Abagarum missus 151 . Ioannes est Helias 153 . Iudices 155 . Apostoli dii. Petrus petra 162 . Quod etiam Ioannes martyr 167 . Varia dona discipulorum

Thadeus ad Abagarum missus 151 . Ioannes est Helias 153 . Iudices 155 . Apostoli dii. Petrus petra 162 . Quod etiam Ioannes martyr 167 . Varia dona discipulorum 173 . Simon, Andreas, Iacobus, Ioannes 184 . Apostolicorum nominum interpretatio 184 .

155 . Apostoli dii. Petrus petra 162 . Quod etiam Ioannes martyr 167 . Varia dona discipulorum 173 . Simon, Andreas, Iacobus, Ioannes 184 . Apostolicorum nominum interpretatio 184 . Apostolus Hebraice, Latine missus. Quattuor apostolorum genera. Christus apostolus 191 . Duo Iacobi

Alii apostoli pręter XII 195 . Columnę Ecclesię 196 . Cęphas Petrus 197 . Apostoli philosophis pręlati 210 . Ioannes Euangelista 217 . Paulus dictus e Saulo 251 . Viscera 253 . De origine Pauli 254 . Gaudent pro nomine Iesu pati

405 . Arietes 409 . Cęli 410 . Vię, apostoli et prophetę 412 . Apostoli sedes Dei 420 . Ioannes Baptista lucerna 422 . Nubes 425 . Luminaria magna 425 . Petrus negat 430 . Nubes prophetę et apostoli. Celum mysteria

Persecutio. Antichristus contra Deum. Oratio contra Antichristum 326 . Contra Antichristum 326 . Aquilo 387 . IOSEPHVS DE HISTORIA IVDEORVM
Agriculturę studiosus Ozias 83 . Adulatoribus suis exprobrauit rex Agrippa 175 .
Auaritia.

Aduersa. Manasses per flagella corrigitur 86 . Agrippa de carcere gradum fecit ad regnum 164 .
Apostoli. Ioannis Baptistę nex 161 . Iacobus Alphei martyrio coronatur 180 . IDEM DE ANTIQVITATE IVDEORVM
Auaritia contemnit supplicium

possit uirtus ad beate uiuendum 143 . An sit aliquid bonum pręter uirtutem 145 . Epicurus aliquid benedixit, inconstanter tamen: nam et tenuem uictum laudauit, et nisi honeste quis uixerit, non posse iocunde uiuere 146 . Omnes bonos semper beatos esse. Boni beati, improbi miseri iuxta Socratem 147 . Vna honestate uitam contineri beatam 148 . Critolaus in lance

Andabatę gladium in tenebris uentilantes 55 . Andabatę digladiantes 141 .
Bonus. Iustorum non ęqualis gloria contra Iouinianum 49 . Sicut in templo partes diuersę, sic iustorum merita 51 . Sic et operarii diuersarum horarum in Euangelio 52 . Iusti in Scripturis appellati non quod omni

Omne bonum, quod gerimus, a Deo est 85 . Oneratis superponendum onus; deponentibus non cominunicandum 151 . Bonę operationes cęlandę 178 . Ioannis Baptistę conuersatio 181 . Apostoli Iacobus, Ioannes, Matthęus. Christus 182 . Apostoli sal terrę etc. 186 . Iustitia mundi ad comparationem

Oneratis superponendum onus; deponentibus non cominunicandum 151 . Bonę operationes cęlandę 178 . Ioannis Baptistę conuersatio 181 . Apostoli Iacobus, Ioannes, Matthęus. Christus 182 . Apostoli sal terrę etc. 186 . Iustitia mundi ad comparationem iustitię Dei non est iustitia 200 . Et in sanctos cadere

Qui unam uirtutem habet, habet omnes 238 . Baptismo non corpora, sed conscientiam mundari 9 . Baptisma non est sine Spiritu Sancto 63 . Baptisma Ioannis quid differat a baptismate Christi 63 . Presbiteri etiam habent ius baptizandi, non solum episcopi 63 . Quare baptizantur infantes 90 . Quare circumcisio non in

baptizantur infantes 90 . Quare circumcisio non in alia parte corporis, et de uera circumcisione 177 . Moyses lauit Aaron et filios eius. Baptisma 189 . Baptizati Ioannis baptismate rebaptizantur 205 . IDEM IN PARTE SECVNDA
Bonum in quibus consistitur 18 . Iusto dici

calore concepto et ad iuuentutem redit 205 . BIBLIA
Beneficium. Definit Dominus terminos terrę populo Israel obtinendę et per Iosue diuidendę 30 . Termini terrę adhuc acquirendę 32 . Axa, filia Caleph, uxor Othoniel, accepit a patre agrum superius et inferius irriguum 33 . Beneficia Dei

de Lyra, Numeri, cap. II. Iubet Dominus prędam ex ęquo diuidi, partem autem quinquagesimam dari sacerdotibus et Leuitis 25 . Quomodo se habeant pugnaturi uel ciuitatem oppugnantes 28 . Iosue simulata fuga cępit insecutos ex Hai 31. Iosue iussit prędam diuidi etiam iis qui in custodiam possessionis relicti fuerant 34 . Restitutioni non teneri quod iusto bello partum sit quodque Deus concessit et quod diu

ex ęquo diuidi, partem autem quinquagesimam dari sacerdotibus et Leuitis 25 . Quomodo se habeant pugnaturi uel ciuitatem oppugnantes 28 . Iosue simulata fuga cępit insecutos ex Hai 31. Iosue iussit prędam diuidi etiam iis qui in custodiam possessionis relicti fuerant 34 . Restitutioni non teneri quod iusto bello partum sit quodque Deus concessit et quod diu nemo repetiuit 37 . Dauid

Ezechias fidelis Domino omnes abominationes sustulit de Iuda 67 . Salomoni regnum perpetuum promittitur, si ambulauerit sicut Dauid; sin uero neglexerit, contraria denunciantur 76 . Iosaphat ambulauit in uiis Dauid. Et dicitur ei, quod iram Dei meruerit quia communicauerat Achab regi, sed propter bona opera sua placatum fuisse Dominum 78 . Amasias fecit bonum, sed non in corde perfecto

Dominum 78 . Amasias fecit bonum, sed non in corde perfecto 79 . Ezechias bonus de patre malo Achaz 81 . Manasses primo malus, deinde castigatus bonus euasit. Iosias bonus de patre pessimo Ammon, rege Iuda 82 . Iob usque adeo innocentię suę conscius fuit, ut ausus sit dicere grauiorem se habere calamitatem quam peccata 102 . Iob

Ezechias bonus de patre malo Achaz 81 . Manasses primo malus, deinde castigatus bonus euasit. Iosias bonus de patre pessimo Ammon, rege Iuda 82 . Iob usque adeo innocentię suę conscius fuit, ut ausus sit dicere grauiorem se habere calamitatem quam peccata 102 . Iob iustus coram Deo 107 . Beatus uir qui ingreditur sine macula. Psalmus

Iosias bonus de patre pessimo Ammon, rege Iuda 82 . Iob usque adeo innocentię suę conscius fuit, ut ausus sit dicere grauiorem se habere calamitatem quam peccata 102 . Iob iustus coram Deo 107 . Beatus uir qui ingreditur sine macula. Psalmus XIIII 109 . Quibus homo promeretur a Deo. Psalmus XXV 110 . Via iusti.

Benedictio super monte Garizim 27, 29, 31 . Benedictio qua Moyses benedixit Israel in fine 30 . Rex benedixit omni ecclesię Israel 57 . Iehu benedixit Ionadab et duxit in Samariam 65 . Dauid benedixit populo 72 . Item Salomon 75 . Benedictio Gabelli in nuptiis Thobię 92 . Sic

aspersus immundus die III. et VII. mundabatur 12 . Eleazar iussit, ut quę per flammam transire possint, flamma purgentur, cętera aqua 25 . Die III. transierunt Iordanem, quoniam baptisma in nomine sanctę Trinitatis perficiendum erat 31. Helias quattuor hidrias aquę ter infudit super ligna holocausti, et inuocato Deo Abraham, Isaac et Iacob cecidit ignis et uorauit holocaustum 60 .

Trinitatis perficiendum erat 31. Helias quattuor hidrias aquę ter infudit super ligna holocausti, et inuocato Deo Abraham, Isaac et Iacob cecidit ignis et uorauit holocaustum 60 . Naaman leprosus septies lauit in Iordane, et mundatus est a lepra 63 .
Baptisma. Psalmus XXVIII 110 .

MATTHEVS
Bonus. Beati qui esuriunt et sitiunt iustitiam. Nisi abundauerit iustitia uestra etc. Estote perfecti. Caput V. Inter natos mulierum non surrexit maior Ioanne Baptista XI. Elegerunt bonos in uasa XIII. Quis bonus nisi solus Deus XIX. Operari in uinea est iustitiam facere XXI. Multi sunt uocati, pauci uero electi XX. Iustus cadit et resurgit;

bibere XXVII. Iustis gratia datur pro uiribus; ibunt iusti in uitam ęternam XXV. Pilatus lauit manus dicens: Innocens ego etc. XXVII.
Baptisma. Trans Iordanem sanat turbas, quia baptismo sanantur infirmitates spiritales XIX. Docete gentes et baptizate XXVIII. MARCVS
Bonus.

III. Centurionis fides et humilitas VII.
Bonus. Zacharias et Helizabet iusti ambo ante Deum, incedentes in omnibus mandatis et iustificationibus Domini sine querela. De Ioanne Baptista:Multi in natiuitate eius gaudebunt. Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suę. Puer autem crescebat et confortabatur spiritu. Iustorum enim est ire de uirtute in uuirtutem I. Symeon iustus et timoratus. Difficulter enim iustitia sine

iustitia sine timore custoditur. Timorem dico non quo poena formidatur, sed quo cauetur Domini offensio II. Parate uiam Domini--- per conuersationem bonam. Rectas facite semitas eius--- non deuiando a ueritate, ut in te sermo Dei absque offensa perambulet. Ioannes Baptista in tantam opinionem meritis uirtutis ascendit, ut plerisque Christus putaretur III. Non est arbor mala faciens fructum bonum. Bonus homo de thesauro cordis sui profert bonum

Bonus homo de thesauro cordis sui profert bonum VI. Terra bona suscipiens semen et faciens fructum centuplum VIII. Lucernę ardentes in manibus uestris XII.
Baptisma. Ioannis pręparatorium tantum ad fidem Christi suscipendam. Baptismatum quinque genera: figurale, pręparatorium, spiritale, sanguinis et lachrimarum. Inter baptisma Ioannis et Christi. Baptisma Iudaicum, Ioannis, nostrum. Baptizato Iesu apertum est celum. Signat baptizatis

ardentes in manibus uestris XII.
Baptisma. Ioannis pręparatorium tantum ad fidem Christi suscipendam. Baptismatum quinque genera: figurale, pręparatorium, spiritale, sanguinis et lachrimarum. Inter baptisma Ioannis et Christi. Baptisma Iudaicum, Ioannis, nostrum. Baptizato Iesu apertum est celum. Signat baptizatis in Christo patere paradisum et donari Spiritum Sanctum et filios Dei fieri per gratiam III. Parant pasca, ubi aquę infertur

Baptisma. Ioannis pręparatorium tantum ad fidem Christi suscipendam. Baptismatum quinque genera: figurale, pręparatorium, spiritale, sanguinis et lachrimarum. Inter baptisma Ioannis et Christi. Baptisma Iudaicum, Ioannis, nostrum. Baptizato Iesu apertum est celum. Signat baptizatis in Christo patere paradisum et donari Spiritum Sanctum et filios Dei fieri per gratiam III. Parant pasca, ubi aquę infertur amphora; quia tempus adest quo ueri pascę

Eleuatis manibus suis benedixit eis. Et factum est, dum benediceret illis, recessit ab eis. Instruit nos, ut quotiens recedimus, benedictionibus subditos Deo comendemus XXIIII. IOANNES
Bonus. De Nathanael: Ecce uere Israelita, in quo dolus non est I. De Ioanne Baptista: Ille erat lucerna ardens et lucens; uos autem uoluistis ad horam exultare in luce eius V.

benedictionibus subditos Deo comendemus XXIIII. IOANNES
Bonus. De Nathanael: Ecce uere Israelita, in quo dolus non est I. De Ioanne Baptista: Ille erat lucerna ardens et lucens; uos autem uoluistis ad horam exultare in luce eius V. Sancti homines dii appellati in Scripturis X. Siquis ambulauerit in die, non offendit, quia lucem huius mundi uidet; si autem

regnum Dei. Nisi quis renatus fuerit ex aqua et spiritu, non potest introire in regnum Dei. Quod baptisma non potest repeti. Augustinus. Quomodo natiuitas spiritalis carnali comparetur. Figurę: Heliseus eduxit de aqua, ferrum. Iudei mare Rubrum transierunt. Naaman Syrus in Iordane purgatus est. Erat Ioannes baptizans in Ennon iuxta Salim, qui aquę multę erant illic III. Piscina probatica. typus baptismi: illic sanabantur corpora, hic animę; illic operatio angeli, hic Spiritus Sancti V.

ex aqua et spiritu, non potest introire in regnum Dei. Quod baptisma non potest repeti. Augustinus. Quomodo natiuitas spiritalis carnali comparetur. Figurę: Heliseus eduxit de aqua, ferrum. Iudei mare Rubrum transierunt. Naaman Syrus in Iordane purgatus est. Erat Ioannes baptizans in Ennon iuxta Salim, qui aquę multę erant illic III. Piscina probatica. typus baptismi: illic sanabantur corpora, hic animę; illic operatio angeli, hic Spiritus Sancti V. Natatoria Syloe in qua cęcus uisum

typus baptismi: illic sanabantur corpora, hic animę; illic operatio angeli, hic Spiritus Sancti V. Natatoria Syloe in qua cęcus uisum recepit signat baptisma per quod genus humanum a natiuitate cęcum illuminatur IX. Abiit iterum trans Iordanem, ubi erat Ioannes baptizans, et mansit illic, id est transiit de Iudea ad baptizatos ex gentibus X. Iam uos mundi estis propter sermonem, quem locutus sum uobis. Augustinus: Accedit uerbum ad aquę elementum et fit sacramentum. Vnde ista tanta uis

illic sanabantur corpora, hic animę; illic operatio angeli, hic Spiritus Sancti V. Natatoria Syloe in qua cęcus uisum recepit signat baptisma per quod genus humanum a natiuitate cęcum illuminatur IX. Abiit iterum trans Iordanem, ubi erat Ioannes baptizans, et mansit illic, id est transiit de Iudea ad baptizatos ex gentibus X. Iam uos mundi estis propter sermonem, quem locutus sum uobis. Augustinus: Accedit uerbum ad aquę elementum et fit sacramentum. Vnde ista tanta uis aquę, ut corpus tangat

II:
Vos autem curam omnem subinferentes etc. ad opera spiritalia hortatur et subiungit: cui enim non pręsto sunt hęc, cęcus est etc. I. IOANNIS I:
Si autem in luce ambulamus, sicut et ipse est in luce, societatem habemus adiuicem, et sanguis Iesu Christi, filii eius, emundat nos ab omni peccato I. Si scitis quoniam iustus est, scitote quoniam et omnis qui facit

iustitiam ex ipso natus est II. Omnis qui non est iustus, non est ex Deo. Si cor nostrum non reprehenderit nos, fiduciam habemus ad Deum etc. III. IOANNIS II:
Qui benefacit, ex Deo est; qui malefacit, non uidet Deum. APOCALYPSIS:
Vestiti lino mundo et candido, id est induti Christum, et

ROMANOS: Quicunque baptizati sumus in Christo Iesu, in morte ipsius baptizati sumus VI. AD CORINTHIOS I: Omnes nos in unum corpus baptizatis sumus, siue Iudei, siue gentiles etc. XII. ACTVVM: Petrus et Ioannes baptizatis imponunt manus, et illi accipiunt Spiritum Sanctum VIII. Paulus baptizatos Ioannis baptismate rebaptizat in nomine Iesu, et accipiunt Spiritum Sanctum XIX. PETRI I: In archa Noe octo animę saluę factę sunt per aquam,

CORINTHIOS I: Omnes nos in unum corpus baptizatis sumus, siue Iudei, siue gentiles etc. XII. ACTVVM: Petrus et Ioannes baptizatis imponunt manus, et illi accipiunt Spiritum Sanctum VIII. Paulus baptizatos Ioannis baptismate rebaptizat in nomine Iesu, et accipiunt Spiritum Sanctum XIX. PETRI I: In archa Noe octo animę saluę factę sunt per aquam, quod et uos nunc baptisma etc. III.

cum spiritu tuo. Gratia uobiscum. Amen. AD TITVM: Gratia Dei cum omnibus uobis. Amen III. AD HEBREOS: Orate pro nobis. Gratia cum omnibus uobis. Amen XIII. IOANNIS II: Sit uobiscum gratia, misericordia, pax a Deo Patre et a Christo Iesu, Filio Patris in ueritate et caritate 1 . IOANNIS III: Pax tibi.

pro nobis. Gratia cum omnibus uobis. Amen XIII. IOANNIS II: Sit uobiscum gratia, misericordia, pax a Deo Patre et a Christo Iesu, Filio Patris in ueritate et caritate 1 . IOANNIS III: Pax tibi. METHAMORPHOSES

Summum bonum. Honestum in omnibus par. Virtus 26 . Magna pars profectus est uelle proficere 27 . Bona uera ad unumquenque tota perueniunt 27 . Iouem plus non posse quam bonum uirum. Nulla mens bona sine Deo. Vnum bonum quod honestum. Virtus nullo eget. Aut ista bona non sunt quę uocant aut homo felicior Deo est. Quę uera bona. Summum bonum in animo, non in corpore. Bona externa. Quomodo bonum perit. Quamdiu

Maiores esse animi quam corporis uoluptates. Voluptatis causa uirtutes quoque eligi, et a uoluptate solam uirtutem inseparabilem esse, cętera separari. Non potest iucunde uiui, nisi prudenter ac honeste iusteque uiuatur, neque prudenter, honeste ac iuste, nisi iocunde 110 . QVINTVS CVRTIVS
Beneficiorum gratia sempiternna est

peruenitur 369 . Perfectionem non esse in hoc sęculo 374 .
Baptisma. De torrente in uia bibit 7 . Ionas missus in Niniuen itinere trium dierum 91 . Chrisma baptismi oleum exultationis 132 . Fons de domo Dei 174 . Aqua uiua 176 .

Cum abluerit Dominus sordem filiarum Syon 198 . Noua creatura 199 . Occurrentes sitienti ferte aquam, qui habitatis terram austri 242 . Exultabunt deserta Iordanis 266 . Aperiam in montibus flumina 275 . Effundam aquas super sitientem 280 . Diluuium 299 .

Creatus in Christo 223 . Lapides sancti 224 . Inter iustum simplicem et iustum sapientem 233 . Filii lucis, filii Dei 235 . Ioseph unum propositum habens placere Deo. Item Iob. 235 . Indutus lorica iustitię 240 . Incorrupti, 241 . Seruus Dei est, qui non est seruus peccati

Lapides sancti 224 . Inter iustum simplicem et iustum sapientem 233 . Filii lucis, filii Dei 235 . Ioseph unum propositum habens placere Deo. Item Iob. 235 . Indutus lorica iustitię 240 . Incorrupti, 241 . Seruus Dei est, qui non est seruus peccati 242 . Electi Dei

Vnum baptisma 229 . Super aquam refectionis educauit me 336 . Dauid ter unctus 338 . Vox Domini super aquas 340 . Iordanis pro baptisma 354 . Fluminis impetus lętificat ciuitatem 356 . Dedisti metuentibus significationem 364 . Flumen Dei repletum est aquis

218 . Vnguentum pro benedictione 422 . Benedicat te Dominus ex Syon, qui fęcit celum et terram 424. IOSEPHVS DE HISTORIA IVDEORVM
Beneficium. Beneficia Dei in Hebreos 20 . Beneficii exprobratio molesta 175 . Belli gerendi leges

Blandus. Herodes in extraneos mitis, in suos durus 142 . IDEM DE ANTIQVITATE IVDEORVM
Bellum. Iosippi stratagemma scaphis uacuis rebelles terruit et recepit 33 . Romanę militię instituta 35 . Acies Nicena 59 . Cęde potentiori 60 .

Trinitatis 75 . Quidam cathecumini digni, quidam baptizati indigni 94 . Baptismi figura 99 . Renunciat diabolo 112 . Transitus Iordanis 140 . A baptismo exaltatur Iesus 150 . In Mari rubro et in Iordane 151. Secunda circumcisio 152 . Baptisma peccata aufert 164 .

figura 99 . Renunciat diabolo 112 . Transitus Iordanis 140 . A baptismo exaltatur Iesus 150 . In Mari rubro et in Iordane 151. Secunda circumcisio 152 . Baptisma peccata aufert 164 . Martyrium pro baptismo 180 . Qui ad aquam probanur 181 .

Sagitta Apollinis cum frugibus 3 . Delphin in cęlo 3 . Piscis notius 6 .
Bruta. Capra Iouis et hedi 2 . Aquila 3 . Asini 4 . HOMERVS

Vxor a marito perempta, quod uinum bibisset. Matrona inedia mori coacta. Propinquos foeminis osculum dare mos fuit, ut scirent, an temetum olerent. Dote mulctauit mulierem, quę plus uini bibisset quam ualitudinis causa. Lucius Papirius imperator uotum uouit Ioui pocillum uini. Cato: "Non aliud", inquit, "uinum bibi quam remiges". Lucius Lucullus puer apud patrem nunquam lautum conuiuium uidit, in quo plus semel Gręcum uinum daretur. De uitanda ebrietate, caput XXII 147 . Saporum genera

Misericordia Dei 293 .
Cibus ac potus moderatus. Carnium et uini abstinentia 31 . De cibi ac potus discretione contra Iouinianum 43 . Ieiunium et abstinentia Deo grata 44 . Quibus sit aptior esus carnium. De eo exempla 44 . In cibis moderatio. Ieiunium 44.46.

ascenderunt montem et ab hostibus percussi sunt 22 . Quicquid tetigerit immundus, immundum faciet 23 . Saul dixit Ceneis, ut discederent ab Amalechitis 44 . Classes Iosaphat naufragauerunt, quoniam eas communicauerat Ochozię, filio Achab 61 . Arguitur Iosaphat impiis iungi amicicia 78 . Non comunicantes matrimonia cum externis 87 .

immundum faciet 23 . Saul dixit Ceneis, ut discederent ab Amalechitis 44 . Classes Iosaphat naufragauerunt, quoniam eas communicauerat Ochozię, filio Achab 61 . Arguitur Iosaphat impiis iungi amicicia 78 . Non comunicantes matrimonia cum externis 87 . Neemias eiecit uasa thesauri Tobię de gazophilatio, quę ibi posuerat Eliasib

202 . Nolite quęrere Bethel in Galgala nolite intrare etc. 204 . O, o, o, fugite de terra aquilonis 212 .
Callidus. Iosue oppidum Hai simulata fuga ex insidiis cępit 31 . Gedeon Madianitas cum tubis et lampadibus aggressus astu conuertit in fugam 36 . Sanson uulpes facibus ad caudas ligatis immittens incendit segetes

Columna in porticu templi dicta Iachin, id est firmitas 57 . Propheta missus a Domino in Bethel ea lege, nequid ibi comederet aut biberet, prandium et munera sibi oblata refutauit 58 . Iob: Donec deficiam, non recedam ab innocentia mea 105 . Per diem sol non uret te neque luna per noctem. Psalmus CXX. 121 . Non confundetur dum loquetur inimicis suis in porta. Psalmus CXXVI

Diligas Dominum Deum tuum. Ipse enim uita tua et longitudo dierum tuorum. Hortatur Moyses, ut adhęreant Domino semper. Increpat ab ipso recedentes tanquam ingratos et imprudentes 30 . Multis hortatur Iosue, ut Deum timeant 34 . Samuel prophetat populo regem et ipsos bene habituros, si timuerint Dominum 43 . Dauid proponens ędificare templum Domino se metipsum reprehendit, quod ipse habitet in domo

faciant quę placita sunt Deo 93 . Neminem Iudeis resistere potuisse, nisi cum Deum reliquissent 94 . Magnus es, Domine; qui timent te, magni erunt apud te per omnia 97 . Iob surgens diluculo offerebat pro filiis holocausta 101 . Quis Deum digne colat. Psalmus XIIII. Anima timentis Deum habebit bona. Psalmus XXIIII. Inuitat ad offerendum et seruiendum Deo. Psalmus

49 . Clementia Dauid in Absalon 53 . Clementia Salomonis in Adoniam 55 . Crudelis Cayn occidit fratrem suum Abel 1 . Fratres Ioseph proiecerunt in cisternam; inde extractum uendiderunt Hysmaelitis 6 . Pharao iussit obstetricibus, ut foetus mares populi Israel necarent; iterum, ut in fluuium proiicerent 9 . Non eris sanguinarius

9 . Non eris sanguinarius 17 . Lex: Qui sanguinem nolens fuderit. Item qui uolens. Item qui lapide uel ligno uel manu percusserit 25 . Tres ciuitates trans Iordanem ad confugium eorum qui nolentes occiderint proximum suum 26 . Ammonites et Moabites non intrabunt in ecclesiam, quia noluerunt uobis occurrere cum pane et aqua 28 . Iudas et Symeon

et Symeon comprehenso Adonibezech absciderunt summitates manuum ac pedum, quod ipse prius fecerat LXX regibus 24 . Abimelech LXII fratres suos super unum lapidem occidit; Ioathan solus euasit 36 . Idem euersa urbe Sichem sparsit sal. Habitatores in fano Berith compulsos fumo necauit. Ipse a muliere percussus periit. Iepte filiam unigenitam immolauit 37 . Naas

Capita LXX filiorum Achab in cophinis posita missa sunt ad Iehu in Iezrael 64 . Iehu Ochozię, regis Iuda, XLII fratres iugulauit 65 . Athalia interfecit omne semen regium in Hierusalem pręter Ioas, filium Ochozię, quem abscondit Iosaba 65 . 79 . Athalia, interficitur opera Ioiadę sacerdotis, et regnat Ioas 65 . Manahem, rex Israel, percussit Thersa et

in cophinis posita missa sunt ad Iehu in Iezrael 64 . Iehu Ochozię, regis Iuda, XLII fratres iugulauit 65 . Athalia interfecit omne semen regium in Hierusalem pręter Ioas, filium Ochozię, quem abscondit Iosaba 65 . 79 . Athalia, interficitur opera Ioiadę sacerdotis, et regnat Ioas 65 . Manahem, rex Israel, percussit Thersa et terminos eius, quoniam noluerunt aperire ei;

iugulauit 65 . Athalia interfecit omne semen regium in Hierusalem pręter Ioas, filium Ochozię, quem abscondit Iosaba 65 . 79 . Athalia, interficitur opera Ioiadę sacerdotis, et regnat Ioas 65 . Manahem, rex Israel, percussit Thersa et terminos eius, quoniam noluerunt aperire ei; interfecit pręgnantes scindens eas. Achaz, rex Iuda, consecrauit filium iuxta ritum gentium

Athalia interfecit omne semen regium in Hierusalem pręter Ioas, filium Ochozię, quem abscondit Iosaba 65 . 79 . Athalia, interficitur opera Ioiadę sacerdotis, et regnat Ioas 65 . Manahem, rex Israel, percussit Thersa et terminos eius, quoniam noluerunt aperire ei; interfecit pręgnantes scindens eas. Achaz, rex Iuda, consecrauit filium iuxta ritum gentium 66 .

obediens Deo 73. Dauid fatetur non se electum ad ędificationem templi, quia fuderit sanguinem humanum, sed Salomonem, quia pacificus 73 . Ioram fratres suos occidit gladio; ipse percussus a Domino alui profluuio consumptus est 78 . Filii Israel crudelitatis coarguti ab Obed propheta restituerunt captiuos 80 . Aman, ut Iudeos deleret

et comederunt filii prophetarum 63 . Dauid sitiens aquam sibi allatam, quam perrumpentes hostium castra hauserant, noluit bibere, quod periculo suorum sublata esset 71 . Iosaphat indixit ieiunium, cum expectaret aduentum inimicorum 78 . Esdras dolens peccatum populi panem non comedit et aquam non bibit 85. 90 . Triduo ieiunauerunt pro itinere redeuntes cum Esdra de Babylone

140 . Cibabit illum pane uitę et intellectus, et aqua sapientię salutaris potabit illum 144 . Initium uitę hominis aqua et panis. Super mensam esto moderatus etc. Splendidus in panibus. Vinum in iocunditate, non in ebrietate creatum est ab initio 147 . Conuiuium moderatum. Hora surgendi non te contristet 148 . Qui abstinens est, adiiciet uitam 149 . Signum

Cum ieiunauerint impii, non exaudiam preces eorum 171 . Inebriaui animam lassam, et omnem animam esurientem saturaui 176 . Rechabitę absthemii 177 . In anno V Ioachin prędicauerunt ieiunium omnibus qui erant in Hierusalem 177 . Hieremię in carcere torta panis data etc. 178 . Ezechiel comedit uolumen, et factum est in ore quasi mel dulce. Dominus ad eum:

Tollite uobiscum uerba, et conuertimini ad Dominum 203 . Conuertentur sedentes in umbra eius. Conuertimini ad me, et scindite corda uestra, et non uestimenta 204 . Iona merso in mari timuerunt uiri Dominum; hostias immolauerunt, et uouerunt uota 207 . Erit mons domus Domini etc. et fluent ad eum populi 208 . At tamen timebis me, suscipies disciplinam

Moysi, circumcidit filium, quia Dominus eunti occurrens uolebat eum occidere 10 . Die VIII. circumcidetur infans 16 . Circumcidite prępucium cordis uestri 27 . Iosue circumcidit secundo filios Israel 31 . Circumcidimini Domino, et auferte prępucia cordium uestrorum 168 . Incircumcisus corde et incircumcisus carne 194 .

calices; et uenient omnes immolantes, et sument, et coquent in eis 215 . In omni loco sacrificatur et offertur nomini meo oblatio munda 216 .
Consilium. Ionadab consilium dedit Ammon, quomodo stupraret sororem Thamar quam adamarat; quę res illi attulit necem scelere commisso 52 . Roboam iuuenum potius quam senum consilium secutus coegit rebellare populum, et diuisum est regnum

toto XXII. Mulier effudit unguentum super caput Domini, et agnoscitur bonum opus operata. Caritas erga Deum ungit caput, erga proximum pedes. Petrus repugnans pro Domino amputat auriculam seruo XXVI. Ingreditur in atrium, ut uideat finem. Ioseph ab Arimatia sepeliuit corpus Domini XXVII. Mulieres ementes aromata perueniunt ad monumentum XXVIII.
Consortium uel communicatio. Nolite sanctum dare canibus, neque mittatis margaritas uestras

induxerunt. In atrio negat, foris egressus plorat XXVI. Magi ad Herodem diuertentes stellam amittunt, recedentes inueniunt II.
Cibus ac potus. Non in solo pane uiuit homo IIII. Esca Ioannis locustę et mel siluestre III. Discipuli esurientes uellunt spicas et manducant XII. Cum duodecim essent, quinque tantum panes habuerunt. Dominus in deserto pascit turbam, aspiciens in cęlum benedixit ac fregit,

Ieiunabunt cum auferetur ab eis sponsus IX. Dimittere eos ieiunos nolo, ne deficiant in uia XV. Hoc genus non eiicitur nisi per orationem et ieiunium. Ieiunium unguentum est quo caput Domini ungitur XVII. Venit Ioannes neque manducans neque bibens, Filius hominis manducans et bibens XI. Ne solliciti sitis quid manducetis VI.
Communio. Iudam etiam communicat Dominus, docens neminem a societate ecclesię expellendum

carnem et sanguinem suum tradidit sumendum, ut fides haberet meritum. Fides enim de his est quę non uident XXVI. Sindone munda inuoluit Iesum qui mente pura eum suscipit XXVII.
Crudelis. Herodes Ioannem Baptistam decolauit XIIII. Agricolę occiderunt domini sui seruos et filium eius XXI. Ioannes pharisaeos et sadducaeos progeniem uiperarum uocat III. Herodes occidit pueros innocentes II.

Sindone munda inuoluit Iesum qui mente pura eum suscipit XXVII.
Crudelis. Herodes Ioannem Baptistam decolauit XIIII. Agricolę occiderunt domini sui seruos et filium eius XXI. Ioannes pharisaeos et sadducaeos progeniem uiperarum uocat III. Herodes occidit pueros innocentes II.
Conuersi. Multi ab oriente et occidente uenient, id est conuertentur alii in iuuenta,

X. Ve uobis qui ędificatis monumenta prophetarum etc. XI. Hierusalem Hierusalem, quę occidis prophetas, et lapidas eos qui mittuntur ad te XIII.
Cibus, potus. Ioannes Baptista uinum et siceram non bibet. et Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suę I. Ieiunabat Dominus cum tentatorem uicit, ostendens, quod ei qui se uult ad pugnas tentationum accingere, sobrietas est necessaria.. Ieiunium possibilitati

circumcisus. Circumcisio fuit signum futuri per Christum baptismi II.
Contemplatio. Contemplatiua uita exprimitur per Mariam, actiua per Martham X. IOANNES
Caritas. Petrus: Domine, ad quem ibimus? Verba uitę ęternę habes VI. Siquis sitit, ueniat ad me, itemet bibat etc. VII. Dixit Thomas Didymus ad condiscipulos: Eamus et nos, et

nomine Domini, rex Israel XII. Petrus: Domine, tu mihi lauas pedes? Si non lauero te etc. Domine, non tantum pedes, sed et manus et caput. Iesus: Vnus ex uobis tradet me. Petrus quasi statim in traditorem irruiturus, innuit Ioanni, quis esset, de quo Dominus dicerret XIII. Petrus: Animam meam pro te ponam XIII. Si diligitis me, mandata mea seruate. Qui habet mandata mea et seruat ea, ille est qui diligit me. Qui autem diligit me, diligetur a Patre meo, et ego

Caritas. Ipse enim Pater amat uos, quia uos me amastis, et credidistis quia a Deo exiui XVI. Tunica inconsutilis desuper contexta caritatem signat indissolubilem et supereminentem XVIII. Prior Ioannes pręcurrit ad monumentum, sed Petrus prior introiuit XX. Petrus tanquam feruentior cęteris interrogatur a Domino: Simon Ioannis, diligis me plus his? Iterum et tertio interrogato ac confitenti cura pascendarum ouium demandatur XXI.

Tunica inconsutilis desuper contexta caritatem signat indissolubilem et supereminentem XVIII. Prior Ioannes pręcurrit ad monumentum, sed Petrus prior introiuit XX. Petrus tanquam feruentior cęteris interrogatur a Domino: Simon Ioannis, diligis me plus his? Iterum et tertio interrogato ac confitenti cura pascendarum ouium demandatur XXI. Contemplatio significata per Ioannem, actio per Petrum XXI. PAVLVS AD CORINTHIOS

ad monumentum, sed Petrus prior introiuit XX. Petrus tanquam feruentior cęteris interrogatur a Domino: Simon Ioannis, diligis me plus his? Iterum et tertio interrogato ac confitenti cura pascendarum ouium demandatur XXI. Contemplatio significata per Ioannem, actio per Petrum XXI. PAVLVS AD CORINTHIOS I
Consortium. Nescitis quia modicum fermentum totam massam corrumpit. Non commisceamini fornicariis huius mundi,

non commisceamini cum illo, ut confundatur, et nolite quasi inimicum existimare, sed corripite ut fratrem III. AD TITVM: Hereticum hominem post unam et secundam correptionem deuita III. IOANNIS II: Siquis uenit ad uos, et hanc doctrinam non offert, nolite recipere eum in domum, nec aue ei dixeritis. Qui enim dicit illi aue, communicat operibus eius malignis I. APOCALYPSIS: Angelo Pergami:Non negasti fidem meam, sed habeo

Paulus ait: Non solum alligari, sed et mori paratus sum pro nomine Iesu XXI. PETRI I: Deum timete II. In omnibus honorificetur Deus IIII. Caritas operit multitudinem peccatorum IIII. IOANNIS I: Perfecta caritas foras mittit timorem, quoniam timor poenam habet IIII. Omnis qui diligit eum qui genuit, diligit et eum qui natus est ex eo. Hęc est caritas Dei, ut mandata eius custodiamus; et mandata eius grauia non sunt V.