Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: H?IEronIm.* Your search found 652 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 201-300:201. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_514 | Paragraph | SubSect | Section] indigeat. Nequa igitur huiusce rei in cuiuspiam animo residere possit ambiguitas, ea nunc miracula in medium proferre operęprecium erit. In ea epistola, quam Cyrillus, Hierosolymitanus episcopus, de signis diui Hieronymi post obitum factis ad Augustinum scribit, legimus per id tempus heresim quandam insurrexisse, quę diceret defunctorum animas nec beatitudinem nec poenam sentire, donec communis resurrectionis die suis iungantur
202. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_514 | Paragraph | SubSect | Section] cum ipsis una messurę, quod simul seminarunt; purgatorium quoque post mortem nullum esse. Cumque falsitatis huius pestifera malignitas inualescere coepisset iamque altius multorum animis hereret, quam ut uerbis euelli posset, Hieronymus Eusebio apparens iussit saccum suum, quo pro indumento usus fuerat, trium uirorum cadaueribus, qui ea nocte obierant, imponi, ut uitę redditi doceant, quanto errore tenerentur, qui talia assererent. Resuscitati
203. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_514 | Paragraph | SubSect | Section] miraculum uiderent, magno coetu conuenerant, confitebantur et beatorum pręsentem gloriam et damnatorum poenam et eorum, qui minus plene poenitentiam peregissent, purgamentum. Per quę omnia, ut uiuis testari possent, a beato Hieronymo se circumductos et sic ad uitam redire iussos affirmabant. Rursum die uigesimo una cum Eusebio, eius discipulo, decessuros et cum eodem — si modo ęqualem interim delictis poenitentiam egerint — uitę ęternę
204. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_514 | Paragraph | SubSect | Section] moriente et ipsos iterum mori, ut etiam eiusce rei euentu magis constaret, quam uera essent ea, quę per illos dicta fuerant. Ad hęc Helias quidam, in deserto Aegypti solitarius, multę sanctitudinis uir, et quondam beato Hieronymo familiariter usus, in quiete uidit (sicuti idem Cyrillus testatur) animam cuiusdam episcopi Anchonitani, cum ante diuinę maiestatis tribunal sisteretur, ob uitę luxum atque delicias ad ęternam
205. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_515 | Paragraph | SubSect | Section] Cyrillus testatur) animam cuiusdam episcopi Anchonitani, cum ante diuinę maiestatis tribunal sisteretur, ob uitę luxum atque delicias ad ęternam poenam destinari, animam uero Theodosii senatoris, quod beatum Hieronymum magno semper honore coluisset, ad purgatorii tormenta deducendam decerni. Cumque diem signasset, quo ista uiderat, comperit eodem ipsos ambos fuisse uita defunctos. Et credidit uera esse, quę sibi per somnium
206. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_592 | Paragraph | SubSect | Section] illi Hierosolymis bis morte defuncti, de quibus tunc quoque mentionem fecimus, cum de purgatorio tractaremus. Qui — ut Cyrillus tradit — ad destruendam heresim quandam precibus ipsius Cyrilli et Eusebii Hieronymique iam cum Christo regnantis meritis, qua die mortui fuerant, resuscitati sunt. Tunc palam testari coeperunt se Hieronymo duce loca paradisi, inferni purgatoriique perlustrasse et, cum damnandi essent, eiusdem apud
207. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_592 | Paragraph | SubSect | Section] Qui — ut Cyrillus tradit — ad destruendam heresim quandam precibus ipsius Cyrilli et Eusebii Hieronymique iam cum Christo regnantis meritis, qua die mortui fuerant, resuscitati sunt. Tunc palam testari coeperunt se Hieronymo duce loca paradisi, inferni purgatoriique perlustrasse et, cum damnandi essent, eiusdem apud Deum gratia, antequam iudicarentur, ad uitam redire iussos. Enarratis igitur omnibus, quę uidissent, sola infernalium
208. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_621 | Paragraph | SubSect | Section] et infernum malis. Quod si ita esset, profecto plus glorię cadauera sanctorum, nunc suaui odore fragrantia, nunc ingenti luce conspicua haberent quam ipsę animę nescio ubi neque quo ueterno consopitę. Diui quoque Hieronymi corpus, cum spiritum reddidisset, subita lux circumfulsit, uisi sunt angeli et Christi uox audita, quę illum ad possidendum cęleste regnum inuitaret. Lux cum spiritu abiit, odor suauissimus cum corpore remansit.
209. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_621 | Paragraph | SubSect | Section] tendere conspexit. Eodem die sancta hęc anima miro radians fulgore Augustino Hippone apparuit. Turoni etiam duo monachi lucentem globum aera transire et inde dulciter canentium choros audiri dum admirantur, intellexerunt Hieronymi presbyteri animam tunc apud Bethlehem defuncti ab angelis ad paradisi quietem ferri, et hoc quidem pro laboribus, quos ipse in uita exhausit, Dei laudibus et hominum utilitati semper intentus. Tot pręterea signa de
210. Marulić, Marko. Venerabili pręsbitero Brachiensi... [Paragraph | Section]
nocte dieque refert.
68. epitaphium Hieronymi Srichiae
sarcophago superbiore,
Versionem XML
fecit.
fecit.
carent.
chelin nimia dulcedine curas,
diu laborandum
est. Iam es in possessione, si quod potes cum laude non contempseris.
ut laudibus diuinis uacent, ipsoque deo sine fine perfruantur,
qui caput est in Xpo mystici corporis, principium et finis.
quis
Aurelianum, Maximum improbum, Constantinum, et ex Triballis Justinum, Romanos
duces et imperatores maximos, Illuriciano sanguine procreatos non meminit? Quis
Orpheum, quis Zamolsidem, quis Anacharsim, quis sanctissimum uirum Hieronymum,
ut linguarum ita doctrinae et integritatis et omnium virtutum genere
cumulatissimum, non admiratur? Ut taceam Gothos nobis conterraneos qui rerum
potiti sunt, ut pontificem maximum Romanum Caium et Joannem. Quis sanctissimum
manu in marg. add. Copia litterarum regis Hungariae ad oratorem suum Romae. Datum Budae prima Iunii 1523.
2 Another reason to date the letter for May is that the same arguments appear in a letter to Cardinal Bernardo Carvajal sent on 15 May 1523. (Compare: AT VI. 275.) 3 Sigismund sent Hieronym Łaski to Rome to protest raising Marquis of Brandenburg Johann Albrecht Bishop of Płock. (Compare: AT VI. 214–216.) 1 The same manuscript can be found in the HHStA in Vienna (HHStA, Ung. Akt. Fasc. 1. Konv. D, fol. 96–97.) 2 Only the first third of the letter (Redditum
expers
aëre
facit omnes istas alterationes in sphaera activorum et passivorum.
Quis etiam velocitatem firmamenti compraehendere
potest, quod in minuto horae sua velocitate terram
universam circuiret; 11411, si eadem velocitate circa superficiem
terrae moveretur, qua in orbe proprio? Quamvis
divus Hyeronimus multo velociorem motum ponat, tamen
nos principem astrologiae secuti positionem eius
approbamus. Quis magnitudinem solis, qui terra maior
est clxvi et ipsa luna 6644 nisi periti astrologi? Quis reliquas
stellas, quarum quaelibet visu notabilis, maioris est virtutis quatuor
, hydromantiam, pyromantiam, spatulam
et alias 32 partes in lege nostra modo prohibitas, quae
tamen omnes erant deductae ab ipsa astrorum cognitione.
Quas etiam omnes perscrutatus sum, ut bonorum malorum etiam cognitionem haberem, ut a malis cavere possim
et bona prosequar, divi Hieronymi sententiam insecutus.
Sed cum omnia ista viderim, simul et abstinui me, et manum
ultimam eis imposui.
Plusquam expositio. Quia totalis resolutio
in librum Elementorum Euclidis
acutissimi
devenerunt in artibus suis ad gradum cognitionis possibilem
per naturam. Et quod magnus commentator Averroes
dicit in prooemio De physico auditu, in commento 14. 3.
De anima, primo De generatione commento 38. et divus
Hieronymus illud confirmat scilicet, quod Aristoteles fuit
regula in natura, maxime in philosophia. Illud idem dici
potest de Ptolemaeo in mathematicis. At illa bestiola Gregorius Ariminensis disputans quaestionem de infinitate
Neven Jovanović
Vita diui Hieronymi pręsbiteri a Marco Marulo ędita: adiectis miraculis quę
de illo Cyrillus Nazarethi episcopus commemorat in summamque redactis
breuiorem.
Legimus diui Hieronymi pręsbiteri uitam autore incerto. Quisquis tamen
ille fuit, primo non satis narrandi ordinem tenuisse mihi uidetur, cum
pleraque ante dicantur postea dicenda, ita ut confundat potius legentis
mentem quam
disertissimi cuiusque, uerum et omnium ore
prędicari, in quo nihil quod omnibus optandum sit desyderatur. Sed iam
quod proposuimus, narrare incipiamus.
Hieronymus pręsbiter (ut ipse de se testatur in calce libri illius quem
Gelasius Pontifex in suis Decretalium libris ita inquiens:
Ruffinus uir religiosissimus plurimos ecclesiastici operis
ędidit libros, nonnullas etiam scripturas interpretatus est. Sed
quoniam beatus Hieronymus in aliquibus eum de arbitrij libertate
notauit, illa sentimus, quę per dictum beatissimum Hieronymum
sentire cognouimus, et non solum de Ruffino, sed etiam de uniuersis
quos uir supra
operis
ędidit libros, nonnullas etiam scripturas interpretatus est. Sed
quoniam beatus Hieronymus in aliquibus eum de arbitrij libertate
notauit, illa sentimus, quę per dictum beatissimum Hieronymum
sentire cognouimus, et non solum de Ruffino, sed etiam de uniuersis
quos uir supra memoratus zelo Dei et fidei religione repręhendisset.
Item Origenis nonnulla opuscula quę beatus
Hieronymum
sentire cognouimus, et non solum de Ruffino, sed etiam de uniuersis
quos uir supra memoratus zelo Dei et fidei religione repręhendisset.
Item Origenis nonnulla opuscula quę beatus Hieronymus non repudiat,
legenda suscipimus, reliqua uero omnia cum autore suo dicimus
reijcienda . Hęc Gelasius.
Quantum autem uel eloquio uel eruditione pręstiterit, opera eius quę in
indicio sunt. Quid tamen et alij insignes doctrina
uiri de illo senserint, hic referre operę precium puto.
Beatus Augustinus episcopus in Iulianum hereticum scribens ita illum
alloquitur: Nec sanctum Hieronymum pręsbiterum contemnendum
arbitreris, qui Gręco et Latino insuper et Hebreo eruditus eloquio,
ex occidentali ad orientalem transiens ecclesiam in locis sanctis
atque sacris litteris usque ad
aliter audet uel dicere uel sentire?
Seuerus quoque Sulpicius, qui ijsdem temporibus fuit, in suo de beati
Martini episcopi miraculis dialogo (eius enim discipulus fuit)
Posthumianum monachum de beato Hieronymo adhuc in terris degente inducit
sic loquentem: Inde digressus , inquit, {Bethleem
oppidum petij, quod ab Hierosolymis sex milibus separatur, ab
Alexandria autem XVI mansionibus abest.
sic loquentem: Inde digressus , inquit, {Bethleem
oppidum petij, quod ab Hierosolymis sex milibus separatur, ab
Alexandria autem XVI mansionibus abest. Ecclesiam loci illius
Hieronymus pręsbiter regit. Nam parochia est episcopi qui
Hierosolimam tenet. Mihi iampridem Hieronymus superiore illa mea
peregrinatione compertus facile obtinuerat ut nullum mihi expetendum
rectius
ab Hierosolymis sex milibus separatur, ab
Alexandria autem XVI mansionibus abest. Ecclesiam loci illius
Hieronymus pręsbiter regit. Nam parochia est episcopi qui
Hierosolimam tenet. Mihi iampridem Hieronymus superiore illa mea
peregrinatione compertus facile obtinuerat ut nullum mihi expetendum
rectius arbitrarer. Vir enim pręter fidei meritum non solum Latinis
atque Gręcis, sed Hebreis etiam
atque Gręcis, sed Hebreis etiam litteris ita est institutus, ut se
illi in omni scientia nemo audeat comparare.} Et post
pauca: Ego, inquit, ut dicere institueram,
apud Hieronymum sex mensibus fui, cui iugis aduersum malos pugna
perpetuumque certamen consciuit odia perditorum. Oderunt eum
heretici, quia eos impugnare non desinit. Oderunt eum clerici, quia
uitam eorum
desyderio eremum affectarit, epistola ad
Theodorum abbatem reliquosque in deserto commorantes missa ostendit.
Quam hic apponere, cum breuis admodum sit, non erit molestum:
Hieronymus pręsbiter Theodoro cęterisque Anachoritis in Domino salutem. Quam uellem nunc uestro interesse conuentui, et
admirandum consortium, licet isti oculi non mereantur, aspicere,
tota cum exultatione complecti! Spectarem
Et iterum ad Cromatium et Heliodorum:
Ego, inquit, in scelerum meorum latens
sepulchro, et peccatorum uinculis colligatus quotidie dominicum
illum de euangelio clamorem expecto: 'Hieronyme, ueni foras'. Ego denique omnia tuta
timeo.
Demum annis in eremo quattuor transactis, uel Dei iussu uel quod sibi
ita uisum, ut alij quoque suo exemplo suaque
cultui sedem transisset, nihil
tamen de pristinę uitę rigore remisisse uidetur, cum epistolam illam
legimus, quę Augustini ad Cyrillum episcopum esse creditur. In ea
quidem ab ipso Eusebio Cremonensi sibi de Hieronymo significatum
scribit, quod postquam in solitudinem secessisset, uinum nunquam
gustarit, carnem nullam comederit, nec coctum aliquid in cibum
sumpserit, nisi bis in uita ęgritudine compulsus, quod
coli et obseruari.
Die quadam cum fratribus (ut solebat) nonnihil de scripturis
dissereret, leo rugiens claustra coenobij irrupit. Territi fratres
diffugiunt. Ille nihil ferocię prę se ferens pedem Hieronymo porrigit
aculeo ligneo saucium, quem Sanctus intrepide manibus contrectans
exempto aculeo efficaciter curat. Fera iam mitis nusquam discedit.
Fratres confidentius accedere, seruitio eius uti. Cumque
illi redibant ex
ęgypto cum iumentis oleo oneratis) et infrendens accurrit. Homines in
diuersa diffugiunt, ipse asellum cum camellis ante se agens ad
monasterium compulit. Videntes monachi mirantur. Hieronymus camellos
curari iubet hospitibusque parari, ut benigne accipiantur. Mox illi
uenientes et peccatum confitentes ueniam impetrant, partemque olei
monasterio cędunt, insuper uouent in annos singulos cadum
in annos singulos cadum oleo plenum
eidem se oblaturos. Ex quo cognitum est, ei qui Deo fideliter seruiret
et feras bestias obsequium prębere, et homines uitę alimenta
impendere.
Hieronymus tandem assiduis diutinisque laboribus, legendo, scribendo,
ieiunando, deprecando fatigatus, nunquam conquiescens nisi cum somnum
caperet, et iam longa ętate fractus non poterat de stratu suo sese
apparuisse, quidam uocem se
audisse inuitantis ac dicentis: Veni, mi dilecte, ut a me
mercedem capias, pro cuius amore tot labores tam libenti animo
sustinuisti! . Alij dicebant suis auribus ipsius Hieronymi
uerba se hausisse cum diceret: Ecce iam ad te uenio, pijssime
Domine Jesu, suscipe seruum quem sanguinis tui precio redemisti!
Lux abijt et ipse cum luce relicto corpore cęlum ascendit, ab eo
Ipsa transitus eius hora Cyrillus episcopus in spiritu raptus uidit
sanctam illam animam Christo et Angelis comitatam ferri ad cęlum, cumque
tacitus miraretur et stuperet quid hoc esset, audiuit animam esse
Hieronymi pręsbiteri modo uita defuncti; proinde ire Bethleem maturaret
et quę uiderat referendo discipulos eius consolaretur. Visio disparuit,
et episcopus ad se reuersus iussa nihil moratus peregit.
Eadem
ijsdem litteris illa ipsa hora Turone Sęuerum
Sulpicium cum duobus monachis audisse scribit canentium et
cytharizantium choros multa cum luce cęlum uersus euntium, uocemque inde
delapsam quę nunciaret, Hieronymi pręsbiteri animam ab angelis ad
beatitudinis loca tunc portari pro laboribus pręmia recepturam.
Subiungit etiam Augustinus quarta deinde nocte post primam uisionem sibi
dormienti magnum angelorum
quos duo uidebantur
luculenta admodum ac uenusta effigie uiri, per omnia pene similes, nisi
quod alter unam plus altero laureolam capite pręferret. Hos autem
quodam de turba referente didicit Ioannem Baptistam et Hieronymum
pręsbiterum esse, atque hunc duas quidem coronas accepisse, alteram
doctrinę, alteram castitatis, illum autem tres, eo quod et ipse quidem
docuerit ac uirginitatem seruarit, sed insuper pro asserenda
dies) obdormienti sibi uisum. Vidit enim (ut ipse ait) multos
ecclesiam intrare luce quadam cęlesti insignitos. Inter quos duo
pręcipui pręclarique uidebantur et hi erant Ioannes Baptista et beatus
pręsbiter Hieronymus qui solus omnibus cęteris considere iussis exurgens
de Ioannis laudibus, ut natalem eius diem honoraret, sermonem fecit.
Deinde se erigens Ioannes gratias illi egit et cum multis ipsum uerbis
coram
honoraret, sermonem fecit.
Deinde se erigens Ioannes gratias illi egit et cum multis ipsum uerbis
coram commendasset, in omnibus fere sibi similem fuisse dixit. Cyrillus
postea uisionem hanc, quę quanta essent Hieronymi merita testabatur,
publice populo enarrauit.
Sed redeat unde digressa est oratio. Sanctissimi uiri corpus elatum
condere uolentes, quanuis sepulchrum uacuum astaret, quod ipse uiuens in
Heresim quandam inquit iam inualescentem, quod nec sanctorum animę
beatitudine fruerentur nec damnatorum poenas sentirent, donec in die
iudicij suis iterum corporibus iungi illas contigisset, beatus
Hieronymus Eusebio discipulo apparens repressit. Trium hominum cadauera
die uno ad ecclesiam delata et sacco eius contacta (sicuti ipse
pręmonuerat) populo spectante reuixerunt narraueruntque uidisse se et
uiderant in inferno.
Sabinianus heresiarcha duas in Christo uoluntates ita fuisse asserebat
ut pleraque perficere nequiuerit quę uoluerit. Idque persuadere alijs
uolens opusculum nomine Hieronymi confecerat, quo illum quoque ita
quondam sensisse probaret. Eam heretici fallaciam ęgre ferens Siluanus
Nazarethi episcopus, dum cum illo contenderet, paciscitur ut, si die
crastini Hieronymus libellum
opusculum nomine Hieronymi confecerat, quo illum quoque ita
quondam sensisse probaret. Eam heretici fallaciam ęgre ferens Siluanus
Nazarethi episcopus, dum cum illo contenderet, paciscitur ut, si die
crastini Hieronymus libellum illum minime suum esse miraculo aliquo non
ostenderet, sibi moriendum esset, sin autem indicaret, Sabinianus eandem
subire poenam cogeretur. Adueniente hora et necdum apparente miraculo
Siluanus
indicaret, Sabinianus eandem
subire poenam cogeretur. Adueniente hora et necdum apparente miraculo
Siluanus morti addicitur. Fit hominum conuentus ad spectaculum; exultat
hereticus quasi qui iam uicisset. Sed Hieronymus, qui ueritatem semper
Domino adiuuante tutatus fuerat, tunc quoque mendacio obuiam iuit.
Spiculatoris gladium, ut Siluani ceruicem feriret elatum, illico
apparens retinuit, cumque coram affirmasset,
diaboli pręstigijs, qui sumpta eius forma uim cuidam
honestę mulieri inferre conatus depręhendi se fecerat, infamatur,
persecutionem patitur, in publicum apparere non audet. Cęterum cum se
orationibus beato Hieronymo commendasset, quendam, qui sibi necem
inferre uoluit, conuerso in semet gladio mortuum concidisse uidit. Tale
facinus et alij nonnulli frustra conati idem passi sunt. Commota
ciuitas episcopum, quasi
gladio mortuum concidisse uidit. Tale
facinus et alij nonnulli frustra conati idem passi sunt. Commota
ciuitas episcopum, quasi ipse eos peremisset qui perierant, ad poenam
deposcit. Sed pręsto illi affuit Hieronymus, manifesto plebi apparens
acerrimeque increpans coercuit eorum temeritatem. Conterriti episcopum
illesum dimisere. Tunc Sancti iussu diabolus omnibus uisibilem se
ostendit, ea forma qua ipsis illuserat,
acerrimeque increpans coercuit eorum temeritatem. Conterriti episcopum
illesum dimisere. Tunc Sancti iussu diabolus omnibus uisibilem se
ostendit, ea forma qua ipsis illuserat, et confessus dolos euanuit.
Hieronymus ad Siluanum conuersus laudata eius patientia siquid se
uellet interrogat. Petijt ut iam uita decedens ipsum sequeretur. Quo
impetrato post horam expirauit uictisque tentationibus beatitudinis
pręmia
impetrato post horam expirauit uictisque tentationibus beatitudinis
pręmia recępit.
Duo nobiles ac diuites uiri Alexandrini, licet gentiles, audita
miraculorum fama quę Dominus per sanctum Hieronymum operabatur, pergunt
Bethleem uisendi reliquias eius gratia. Incidunt in latronum insidias.
Qui dum illos taciti persequerentur, ecce non paruam cum ijsdem
armatorum manum incedere uident et territi
recuperant, ad
uisendas Sancti reliquias ire maturant. Deinde ad optatum locum
peruenientes credunt, peccata confitentur, baptizantur. Erant numero
fere trecenti. Tot igitur saluati sunt, dum duorum salus Hieronymi ope
defenditur.
Duo iuuenes Romani ab urbe Syriam uersus reliquias huius Sancti uisendi
gratia tendunt. Iam Bizantium aduentantes ab apparitoribus capiuntur.
Coram
autore incerto) crimen negant, ut qui eiusce rei
nihil omnino conscij essent. Sed dum torquerentur, dolore compulsi
fatentur se reos esse mali illius quod non commiserant. Damnati ergo
cum se precibus beato Hieronymo commendassent, percussi colla gladio
lędi nequeunt, in ignem proiecti ardorem non sentiunt, laqueo suspensi
ueluti in solo stantes uiuunt. Die octauo depositi liberantur et
Bethleem adeuntes uitam
fuit, satis opulentum,
si plus quam satis est non concupissent. His enim quę ibi degebant
moris erat nullam admittere in consortium nisi certum pecunię pondus
secum afferret. Apparens cuidam ex illis beatus Hieronymus mandat ut
reliquis nunciet sororibus, nisi ab auaritię scelere cito desisterent,
diuinam in se ultionem propediem expectarent. Admonitę irrident,
contemnunt, ludibrio habent nunciantem. Iterum atque
Deum timentes. Ea una,
sicuti monita erat, foras exeunte monasterium protinus collapsum cęteras
omnes oppressit ruina. Atque hunc finem habuit pertinax illiciti
quęstus cupiditas. Quo tamen exitio per beatum Hieronymum fuissent
liberatę, si ei obtemperare uoluissent.
Hereticus quidam Hierosolymis publice disputans, cum sibi beati
Hieronymi sententia opponeretur, eum mentitum fuisse respondit, nec
quęstus cupiditas. Quo tamen exitio per beatum Hieronymum fuissent
liberatę, si ei obtemperare uoluissent.
Hereticus quidam Hierosolymis publice disputans, cum sibi beati
Hieronymi sententia opponeretur, eum mentitum fuisse respondit, nec
ultra quicquam effari potuit, mutus illico et elinguis factus.
Alius Arrianę perfidię hereticus, in eandem incidens calumnię culpam,
ultra quicquam effari potuit, mutus illico et elinguis factus.
Alius Arrianę perfidię hereticus, in eandem incidens calumnię culpam,
dolore, quem uisceribus concepit, coactus in clamorem prorupit, se a
Hieronymo torqueri dicens atque in eodem clamore perseuerans ad uesperum
expirauit.
Alius eiusdem insanię hereticus imaginem Sancti in tabella depictam
conspicatus, gutturi illius gladium furibundus infixit.
Alius eiusdem insanię hereticus imaginem Sancti in tabella depictam
conspicatus, gutturi illius gladium furibundus infixit. Sed neque manum
inde neque gladium auellere potuit, donec iudicis iussu, cui per quietem
Hieronymus cum uulnere illo apparuerat, compręhensus poenas daret. Cum
autem ad supplicium duceretur (ea perfidi hominis ferocia erat):
Penitet me , inquit, quod non ita uiuum ut
pictum
effluxit.
Ioannes ipsius Cyrilli, qui ista quę recitamus miracula memorię
prodidit, nepos ac forma ęgregius iuuenis a Persis captus Persarum regi
annum seruiuit. Tedio tandem seruitutis affectus beato Hieronymo
identidem se commendare coepit. Sed a rege deprehensus quod reditum in
patriam desyderaret, carceri traditur. Nocte dormienti Hieronymus
apparet qui manu appręhensum atque eductum Bethleemi in domo
captus Persarum regi
annum seruiuit. Tedio tandem seruitutis affectus beato Hieronymo
identidem se commendare coepit. Sed a rege deprehensus quod reditum in
patriam desyderaret, carceri traditur. Nocte dormienti Hieronymus
apparet qui manu appręhensum atque eductum Bethleemi in domo episcopi
patrui sui sistit. Iuuenis a somno excitus uix agnouit se de carcere
domum translatum. Mirantibus cunctis et re sicuti contigerat
appręhensum atque eductum Bethleemi in domo episcopi
patrui sui sistit. Iuuenis a somno excitus uix agnouit se de carcere
domum translatum. Mirantibus cunctis et re sicuti contigerat comperta,
post Deum beato Hieronymo gratię actę, qui se inuocantibus tam
efficaciter adesse soleret.
Quędam monialis iuuencula et forma pręstans uirgo, sed non minus uitę
sanctitate insignis, atque secundum Deum Deique Genitricem
tam
efficaciter adesse soleret.
Quędam monialis iuuencula et forma pręstans uirgo, sed non minus uitę
sanctitate insignis, atque secundum Deum Deique Genitricem beato
Hieronymo imprimis deuota, cum a iuuene quodam uisa adamaretur, magi
incantationibus misso demone frustra tentatur: Demon quippe uiso ibi
beati Hieronymi simulachro territus fugit. Magum reuersus uerberat; re
autem
sanctitate insignis, atque secundum Deum Deique Genitricem beato
Hieronymo imprimis deuota, cum a iuuene quodam uisa adamaretur, magi
incantationibus misso demone frustra tentatur: Demon quippe uiso ibi
beati Hieronymi simulachro territus fugit. Magum reuersus uerberat; re
autem cognita magus conuertitur. Iuuenis uero propositi sui desperans
laqueo sibi uitam eripit.
Ruffus Cyrilli nepos adolescens duo de uiginti
laqueo sibi uitam eripit.
Ruffus Cyrilli nepos adolescens duo de uiginti annos natus diem obijt.
Cyrillus, quia sibi charus erat, quid de anima eius contigisset nosse
cupidus, cum beatum Hieronymum pręcaretur, uidit iuuenem igneis cathenis
terribiliter colligatum, qui propterea poenam illam se pati dixit quod
de aleę crimine, cuius lusu libenter utebatur, nunquam neque penitere
neque confiteri
reuelare dignatus est, obsecrent, ne tale aliquid committant, ac de ante
commissis ut penitentiam agant.
Alius aleę lusu amissa grandi pecunia ex animi indignatione maledicta
beato Hieronymo irrogare ausus repentino fulminis ictu interijt.
Tres iuuenes apud Tyrum aleę studiosi procaci ausu se etiam inuito beato
Hieronymo lusum suum et incepturos et finituros dixerunt. Mox multis
grandi pecunia ex animi indignatione maledicta
beato Hieronymo irrogare ausus repentino fulminis ictu interijt.
Tres iuuenes apud Tyrum aleę studiosi procaci ausu se etiam inuito beato
Hieronymo lusum suum et incepturos et finituros dixerunt. Mox multis
cernentibus terrę hiatu absorpti pręstare nequiuerunt quod
promiserant.
Erat militi cuidam Hierosolymis filius duodecim
qui ob
nimiam patris indulgentiam licenter talorum lusum tesserarumque
sectabatur. Cumque cum ipso patre luderet nec sibi iactus ad uotum
succederent, ait: A lusione ista nisi uictor non exurgam, uel inuito Hieronymo, qui aleam
prohibet! Vix uerba finierat, cum a demone formam ęthiopis
assimulato raptus nusquam comparuit nihilque fuit patri relictum pręter
lachrimas moeroremque orbitatis, ne et ipse poena
educauerat filium. Crudelis est pater qui delinquentes non castigat
liberos.
Hoc quod sequitur, Cyrillus Nicolao Cretense archiepiscopo referente,
qui ad uisendas beati Hieronymi reliquias Bethleem aduenerat, se
didicisse ait. Cum apud Candidam Cretę ciuitatem sacerdos quidam
perditissimis moribus famęque detestandę uita decedens in ecclesia
fuisset sepultus, magni atque
auditi populum terruere. Die tandem illucescente conueniunt ad
ecclesiam orantque sibi reuelari quid hoc esset. Iam
crassari in plebem pestilentia coeperat. Apparuit ante altare beatus
Hieronymus. Iubet scelesti hominis cadauer exhumari et de ecclesia
eiectum ignibus tradi; sic enim pestilentiam desituram. Quo dicto ex oculis euanuit. Re autem sicuti iussum fuerat peracta
morbus cum
eiectum ignibus tradi; sic enim pestilentiam desituram. Quo dicto ex oculis euanuit. Re autem sicuti iussum fuerat peracta
morbus cum fragore illo simul cessauit. Exinde apud Cretenses beatus
Hieronymus in magna ueneratione haberi coeptus.
Idem Nicolaus retulit in eadem ciuitate fuisse iuuenem quendam, Tito
nomen erat, beati Hieronymi deuotissimum castitatisque amatorem. Qui
cum ad uicesimum usque
morbus cum fragore illo simul cessauit. Exinde apud Cretenses beatus
Hieronymus in magna ueneratione haberi coeptus.
Idem Nicolaus retulit in eadem ciuitate fuisse iuuenem quendam, Tito
nomen erat, beati Hieronymi deuotissimum castitatisque amatorem. Qui
cum ad uicesimum usque ętatis suę annum seruasset uirginitatem, puellam
tandem forma insignem deperire coepit duxitque uxorem. Omnem denique
quem in Deum
in Deum habebat affectum in illam transfudit. Deum ergo deserens a
Deo deseritur: fratrem suum cum uxore in lecto depręhendens ambos
interimit. Inde fugiens latrocinia per annos decem exercuit. Cum tamen
beato Hieronymo orationem facere, sicuti solitus erat, non omitteret,
Hieronymus tandem sub mercatoris habitu iuxta iter agens apparuit. At
eum ille cum socijs inuadens, ut perimat et spoliet, ubi audiuit non
esse
Deo deseritur: fratrem suum cum uxore in lecto depręhendens ambos
interimit. Inde fugiens latrocinia per annos decem exercuit. Cum tamen
beato Hieronymo orationem facere, sicuti solitus erat, non omitteret,
Hieronymus tandem sub mercatoris habitu iuxta iter agens apparuit. At
eum ille cum socijs inuadens, ut perimat et spoliet, ubi audiuit non
esse mercatorem sed Hieronymum doctorem, cui ipse quotidie preces
offerret,
orationem facere, sicuti solitus erat, non omitteret,
Hieronymus tandem sub mercatoris habitu iuxta iter agens apparuit. At
eum ille cum socijs inuadens, ut perimat et spoliet, ubi audiuit non
esse mercatorem sed Hieronymum doctorem, cui ipse quotidie preces
offerret, simul cum socijs repenti stupore correpti subsistunt. Et ille
sui unius causa se uenisse dicens, ut a flagitio desisteret
penitentiamque ageret hortabatur;
hortabatur; hactenus enim Dei ultionem, ne in eum
sęuiret, a se inhibitam fuisse; ultra si peccare pergeret, iram Dei
sensurum. Post monita disparuit. Iuuenis autem cum socijs ad
penitentiam conuersi et beato Hieronymo se commendantes eremi loca
petiere, Deo deinceps seruiendo, cum ante seruissent diabolo. Vno
igitur per gratiam beati Hieronymi requisito multi a perditione liberati
salutem adepti sunt.
Post monita disparuit. Iuuenis autem cum socijs ad
penitentiam conuersi et beato Hieronymo se commendantes eremi loca
petiere, Deo deinceps seruiendo, cum ante seruissent diabolo. Vno
igitur per gratiam beati Hieronymi requisito multi a perditione liberati
salutem adepti sunt.
Monachus quidam iuuenis in superioribus ęgypti partibus manens patre
ęgrotante et filium suum uidere cupiente, perrexit astititque patri.
frustra tamen, cum rursum non repertis clauibus ad cęllam redire coactus
sit. Sic plures transeunt noctes, nec tamen ille miser a tam foedo
proposito conquiescit. Habebat autem secum in cęlla pictam beati
Hieronymi imaginem, quam semper adueniens genuflexus reuerenter
salutabat. Beatus ergo Hieronymus alteri monacho apparens iussit
fratrem moneret ut ab impura turpique cogitatione iam tandem desistere
uellet. Se
plures transeunt noctes, nec tamen ille miser a tam foedo
proposito conquiescit. Habebat autem secum in cęlla pictam beati
Hieronymi imaginem, quam semper adueniens genuflexus reuerenter
salutabat. Beatus ergo Hieronymus alteri monacho apparens iussit
fratrem moneret ut ab impura turpique cogitatione iam tandem desistere
uellet. Se namque ob ipsum salutandi cultum sibi quotidie impensum
procurasse ne cogitatum scelus
perpetraret, frater depręhenditur. Quid autem facturus uenerat non
confitendo prodit. Abijt animi confusus, et tandem diaboli insidias
secum consyderans in se reuertitur, penitentiam suscipit ac beato
Hieronymo gratias agit, quod ne in pertinacia quidem sua se perire
permiserit. Nam si facto etiam sicuti uoluntate peccasset, haud ita
facile ad penitentiam fuisse rediturum. Igitur uigilantior posthac sui
custos
sibi Damasi Portuensis episcopi litteras redditas,
quibus hoc quoque scriptum legit, quod Romę cardinalis quidam nomine
Cęlestinus, dum ineffrenis linguę procacitate in coetu Cardinalium
publice famam beati Hieronymi laceraret, dolore uiscerum correptus
intestinis per inferiora egestis expirarit.
Andreas cardinalis dum sanus in conuentu multorum consisteret
fabulareturque, repente concidit exanimis. Postremo cum
fabulareturque, repente concidit exanimis. Postremo cum peractis
exequijs iam in eo esset ut sepeliretur, exurexit uiuus. Dixit ob
uestium pompam lautitiamque ciborum se fuisse damnandum, nisi beato
Hieronymo pro se deprecante impetrasset ut corpori redderetur. Itaque
Sancti huius beneficio non tantum reuixit, sed etiam poenas euasit
ęternas: uitam enim correxit, ac bene deinde finiuit.
In superioribus
tantum reuixit, sed etiam poenas euasit
ęternas: uitam enim correxit, ac bene deinde finiuit.
In superioribus ęgypti partibus Helię monacho in solitudine degenti ac
sanctitatis fama omnibus noto beatique Hieronymi quondam familiarissimo,
post orationem obdormienti uisum est uenisse se in regiam quandam
amplitudinis eximię ineffabilisque decoris, tribunal in medio positum et
coram iudice ibi sedente ac diuinę
iudice inde ab immundis spiritibus auersam fuisse et ad
inferos relegatam supplicijsque addictam sempiternis. Post hęc
Theodonij senatoris animam coram sisti et a demonibus quidem acriter
accusari, sed a beato Hieronymo defendi, qui eidem impetrauit ut poenis
ęternis libera purgatorio traderetur, post delictorum emundationem beata
futura, eo quod Theodonius nomen Sancti huius reuerenter in uita
habuisset.
Marulić, Marko (1450-1524) [1496], Venerabili pręsbitero Brachiensi Marco Prodich salutem, versio electronica (, Split), Verborum 155, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist14960510].
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1497], Francisci Natalis Carmina, versio electronica (), 3135 versus, verborum 19055, Ed. Miroslav Marcovich [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [natalisfcarmina].
Martinčić, Jerolim (1476-78 - 1550) [1500], Epitaphium Hieronymi Lucii, versio electronica (), 2 versus, verborum 17, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma; poesis - epitaphium] [word count] [marthierepitaphluc].
Bunić, Jakov; Caluus, Hieronymus; Gučetić, Ivan; Hieronymus; And.; Severitan, Ivan Polikarp (1469-1534; c. 1526; 1451-1502; c. 1526; 1472 - c. 1526) [1502], Carmina minora ex libro De vita et gestis Christi, versio electronica (), 360 versus, 4279 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - sapphicum; prosa - epistula] [word count] [aavvcarminavgc].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1502], Oratio funebris in Joannem Gotium (fragmenta), versio electronica (, Dubrovnik), Verborum 775, versus 2, Ed. Darinka Nevenić Grabovac [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevigotius1502].
Marulić, Marko (1450-1524) [1502], Reuerendo in Christo pręsbitero Iacobo Grasolario, versio electronica (, Split), Verborum 792, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15020303].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1506], De Epidauro, versio electronica (, Dubrovnik), 573 versus, verborum 3825, Ed. Darko Novaković [genre: poesis - epica] [word count] [crijeviepidauro].
Grisogono, Federik (1472-1538) [1507], Speculum astronomicum, versio electronica (), Versus 100, verborum 18852, Ed. Mihaela Girardi-Karšulin Olga Perić Tomislav Ćepulić [genre: prosa oratio - epistula; prosa oratio - oratio; prosa oratio - tractatus; poesis - ode; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [grisogonofspeculum].
Makarelić, Jerolim (floruit 1496) [1507], Carmen Hieronymi Macarelli Archipresbyteri Traguriensis, versio electronica (), 10 versus, verborum 68, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma] [word count] [makarelicjepigr].
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.