Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: H?IEronIm.* Your search found 652 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 301-400:301. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] post delictorum emundationem beata futura, eo quod Theodonius nomen Sancti huius reuerenter in uita habuisset. Eodem tempore idem monachus uidit adolescentem pulcherrimum ad beatum Hieronymum accurrisse, uotumque Petri patricij eius deuotissimi retulisse, ut uidelicet a Domino sibi filium impetraret generandum; diu enim cum uxore uixerat a patris nomine alienus. Dominus igitur Petri desyderio
302. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] desyderio et sancti precibus annuens prolis futurę gratiam fecit. Et monachus Helias discusso sopore quę uiderat memoriter tenuit fideliterque enarrauit. Denique nato filio Petrus gratias egit quod beati Hieronymi meritis ipse diutinę sterilitatis ignominiam iam pater factus deleuisset. Sequitur illa Cyrilli uisio, qua Ioanni Baptistę Hieronymus noscitur comparandus. Quam quoniam supra suo loco descripsimus,
303. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] fideliterque enarrauit. Denique nato filio Petrus gratias egit quod beati Hieronymi meritis ipse diutinę sterilitatis ignominiam iam pater factus deleuisset. Sequitur illa Cyrilli uisio, qua Ioanni Baptistę Hieronymus noscitur comparandus. Quam quoniam supra suo loco descripsimus, hic repetere superuacaneum foret. Reliqua ergo uideamus. Peracto, inquit, mense post depositionem, postridie ab octaua
304. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] superuacaneum foret. Reliqua ergo uideamus. Peracto, inquit, mense post depositionem, postridie ab octaua Pentecostes plurimis adunatis episcopis ingentique hominum coetu corpus beati Hieronymi exhumatum, ut in sepulchro marmoreo quod parauerant poneretur. Sed prius in altari collocatum, ut ab omnibus uideri posset, et hęc interim miracula secuta: sexdecim cęci tactu eius uisum recuperarunt;
305. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] extumulat. Cumque illum in scrobe, de qua corpus Sancti leuatum fuerat, deposuisset, mox uiuum recępit. Porro soluta funeralis pompę celebritate, cum iam diei uesper esset, beati Hieronymi corpus (ut ait) in illo marmoreo monumento condidere; sed mane rursum in sua pristina fouea iacere inuentum. Nocte sequenti ipsi Cyrillo in quiete Hieronymus apparens dixit, corpus suum humi, ubi primum
306. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] pompę celebritate, cum iam diei uesper esset, beati Hieronymi corpus (ut ait) in illo marmoreo monumento condidere; sed mane rursum in sua pristina fouea iacere inuentum. Nocte sequenti ipsi Cyrillo in quiete Hieronymus apparens dixit, corpus suum humi, ubi primum sepultum fuerat, recubiturum, donec ab infidelibus Hierosolyma capta seruire coeperit; inde ad Italiam translatum Romę diu permansurum. Et hęc quidem
307. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] opere prophetali, quę nunc habeo in manibus et necdum expleta sunt. Aduersum Iouinianum lib. II et ad Pamachium apologeticum et epitaphium. Hęc Hieronymus. Postea uero uixit annos XXVII, si Prospero credimus dicenti anno Theodosij iunioris XII ipsum obisse. In his ergo reliqua ędidit. Sed quę nunc in manibus sunt, uel potius quę me perlegisse nouerim,
308. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Sub2Sect | Section] In Leuiticum. In Numeros. In Iesum Naue. In librum Iudicum, omnes numero CXVII; has quoque a beato Hieronymo Latinas factas constat. Siquis plura extare nouerit, addat; ego adhuc non comperi. Ista autem quę hic retulimus et multa quidem sunt si numerentur et si consyderentur admiranda. Dabunt itaque mihi
309. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] Ipsi
laus et gloria in sempiternum. Amen.
Summa: libri, tractatus, homilię, sermones, epistolę plus minus
CCCCXL.
In eos qui beatum Hieronymum Italum fuisse contendunt
Quum hęc scriberem, attulit mihi quidam librum nuper ęditum,
310. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] CCCCXL.
In eos qui beatum Hieronymum Italum fuisse contendunt
Quum hęc scriberem, attulit mihi quidam librum nuper ęditum,
311. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] appellant. In eo scriptum erat Hieronymum non Delmatam esse, sed Italicum. Vehementer admiratus quęsiui autoris nomen. Vbi et ipsum Italum esse conspexi (Bergomensem enim se profitetur), Zelum , inquam, habuit iste (ut Apostolus ait), sed non secundum scientiam. Hieronymum quippe studiosus, quanuis Delmatam fuisse sciret, sancta quadam inuidia delinitus non indignum monacho putauit de alieno facere si posset suum. Hieronymus , inquit, uir sanctissimus et doctor celeberrimus, Sanctę Romanę Ecclesię cardinalis pręsbiter, natione
312. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] (Bergomensem enim se profitetur), Zelum , inquam, habuit iste (ut Apostolus ait), sed non secundum scientiam. Hieronymum quippe studiosus, quanuis Delmatam fuisse sciret, sancta quadam inuidia delinitus non indignum monacho putauit de alieno facere si posset suum. Hieronymus , inquit, uir sanctissimus et doctor celeberrimus, Sanctę Romanę Ecclesię cardinalis pręsbiter, natione Italicus ex oppido Stridonis in Istria prouincia constituto, quod quidem a Gothis euersum fuerat Pannonię quondam Delmatięque confinium. Quomodo, quęso, ista
313. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] Troiani inuentus sit Ilium in Italiam portans uictosque penates, aut tantam habens fidem, ut non solum montes, sed etiam cum montibus prouincias transtulerit, atque ita Delmatiam cum Stridone oppido de loco suo auulsam ultra Liburniam in Istriam usque iusserit euolare, ut Stridon (sicut Hieronymus ipse dixit) et prius in Delmatię Pannonięque finibus fuerit, et nunc (ut Bergomensis ait) in Istrię agro consistat. Equidem ista consyderans curiosius quęrere coepi, unde homini religioso ueritatisque professori hic error irrepserit, ut etiam pugnantia inter se asserere non dubitet,
314. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] non dubitet, et inueni, ubi Longobardorum regni principium ostendere nititur, Blondum quendam Forliuiensem in medium produxisse; qui, cum Italię regiones describeret, tertiam decimam dixit Istriam esse, in qua, inquit, Iustinopolis Ciuitas et Pola et Stridon oppidum, Sanctissimi Hieronymi patria, quod hodie Sdrigna appellatur. Hęc Blondi uerba cum legissem, monachi Bergomensis pium simplicemque affectum mecum excusare coepi, et Discipuli , inquam, error magistri culpa est. Magister autem parum (ut mihi uidetur) scrutandę antiquitatis curiosus,
315. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] inquam, error magistri culpa est. Magister autem parum (ut mihi uidetur) scrutandę antiquitatis curiosus, nominis similitudine decęptus, Stridonem olim fuisse putauit quod nunc Sdrigna dicitur. Et tamen hoc saltem secum animaduertere debuerat: si Sdrigna Stridon est, quomodo Hieronymus dixit oppidum hoc inter Pannoniam et Delmatiam esse, et non potius inter Pannoniam et Istriam? Quęnam igitur ista nouitij autoris audacia, ut putauerit sibi magis quam Hieronymo de se loquenti homines credituros? Sibi, inquam, in Italia, et quidem post mille et ducentos annos genito,
316. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] putauit quod nunc Sdrigna dicitur. Et tamen hoc saltem secum animaduertere debuerat: si Sdrigna Stridon est, quomodo Hieronymus dixit oppidum hoc inter Pannoniam et Delmatiam esse, et non potius inter Pannoniam et Istriam? Quęnam igitur ista nouitij autoris audacia, ut putauerit sibi magis quam Hieronymo de se loquenti homines credituros? Sibi, inquam, in Italia, et quidem post mille et ducentos annos genito, plus fidei habituros quam illi ipsi, qui patrię suę fines multo plenius exactiusque et uerius nosse potuit, tum a parentibus tum ab indigenis edoctus, quam quisquam alius
317. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] uocatur. Idem ait: Liburnię finis et initium Delmatię Scardona. Tantum igitur ab Istria distat Delmatia, quanta est Liburnię totius longitudo. Quod si Delmatia nostra tam inde procul abesse noscitur, quo pacto Stridon oppidum non aberit? Quod Delmatiam cum Pannonia disterminare a Hieronymo, ibidem nato, ibidem adulto, et conuersato dictum est, ut igitur cognoscas Stridonem non illud oppidum esse, quod nunc (ut Blondus ait) Sdrigna dicitur, sed longe ab eo diuersum, et quod nunc ab accolis Strigoum uocatur, et a Ptolomeo Sidrona olim nuncupatum sit; quanuis ipse Ptolomeus
318. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] dicitur, sed longe ab eo diuersum, et quod nunc ab accolis Strigoum uocatur, et a Ptolomeo Sidrona olim nuncupatum sit; quanuis ipse Ptolomeus Liburnię illud annumeret, ita tunc angustiores Delmatię fines erant, qui postea latius se effuderunt. Nisi enim Stridon Delmatiam attingeret, nequaquam Hieronymus Delmatię potius quam Liburnię mentionem fecisset. Porro Ptolomeus lib.
319. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] Blanona, Ouporum, Nedinum, deinde commemorat Delmatię mediterranea. Sidronam ergo oppidum, postea Stridonem dictum, in Liburnia posuit, non, ut Blondus somniauit, in Istria. Quod autem Sidrona et Stridon idem sit, uide Ptolomei expositorem, qui ait: Sidrona siue Stridon; hinc Sanctus Hieronymus de quattuor Doctoribus ecclesię originem ducit . Hęc ille. Itaque cum Sidrona, siue Stridon, siue (ut nunc appellant) Strigoum, non Istrię sed Liburnię oppidum fuerit, Hieronymus Italicus dici nullo modo debuit. Quod ut clarius tibi constet, qui uera nosse cupis,
320. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] autem Sidrona et Stridon idem sit, uide Ptolomei expositorem, qui ait: Sidrona siue Stridon; hinc Sanctus Hieronymus de quattuor Doctoribus ecclesię originem ducit . Hęc ille. Itaque cum Sidrona, siue Stridon, siue (ut nunc appellant) Strigoum, non Istrię sed Liburnię oppidum fuerit, Hieronymus Italicus dici nullo modo debuit. Quod ut clarius tibi constet, qui uera nosse cupis, inspice apud eundem autorem tabulam quintam Europę. Ibi, si a Scardona, quam Liburnię finem et initium Delmatię esse Plinius deffiniuit, septentrionem uersus lineam intenderis, in radicibus
321. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] eundem autorem tabulam quintam Europę. Ibi, si a Scardona, quam Liburnię finem et initium Delmatię esse Plinius deffiniuit, septentrionem uersus lineam intenderis, in radicibus montis, qui Illyricum cum Pannonia diuidit, Sidronam inuenies; hoc oppidum tametsi Ptolomei tempore, qui multo ante Hieronymum fuit, in Liburnię finibus erat, postea tamen longius productis finibus, quibus Iaderam, Enonam Arbamque Liburnię quondam oppida compręhendimus, Delmatię dictum fuit: iccirco in eo deffiniendo Hieronymus Delmatię non Liburnię fecit mentionem; iuxta quod oppidum Pannoniam incipere,
322. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] Pannonia diuidit, Sidronam inuenies; hoc oppidum tametsi Ptolomei tempore, qui multo ante Hieronymum fuit, in Liburnię finibus erat, postea tamen longius productis finibus, quibus Iaderam, Enonam Arbamque Liburnię quondam oppida compręhendimus, Delmatię dictum fuit: iccirco in eo deffiniendo Hieronymus Delmatię non Liburnię fecit mentionem; iuxta quod oppidum Pannoniam incipere, et ad septentrionem Danubio finiri scriptores testantur. Huc accedit quod ab illis quoque, qui nunc de locis ei oppido proximis ad nos commeant, sępe audimus, in medijs Strigoi ruinis adhuc sacellum stare
323. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] Hieronymus Delmatię non Liburnię fecit mentionem; iuxta quod oppidum Pannoniam incipere, et ad septentrionem Danubio finiri scriptores testantur. Huc accedit quod ab illis quoque, qui nunc de locis ei oppido proximis ad nos commeant, sępe audimus, in medijs Strigoi ruinis adhuc sacellum stare Hieronymo dedicatum, ab accolis quidem conditum, ut ibi eius permaneret memoria, ubi nouerant natum; ędium etiam partem aliquam superesse, quas parentum ipsius fuisse affirmant. Quis ergo tam impudens, tam frontis perfricatę, ut contra tot, taliumque testimonia quicquam diuersum asseueret? Aut
324. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | SubSect | Section] percepisse, licet et in Gręcia Gręcis litteris excultus sit, et in Syria Hebraicis eruditus? Hęc autem ad dignoscendum cuiatem illum dicere debeamus coram recensuisse satis sit. Cęterum disceptationem hanc nostram concertationemque, licet ex animi pietate susceptam, ipsum Hieronymum non tam repręhendere quam ridere reor, quippe qui iam non aliam patriam agnoscit nisi in qua tam feliciter ciuis perpetuus, atque perennis ascribi meruit, hoc est cęlestem illam Hierusalem, quę est mater nostra. Inde ipsum dicentem audire mihi uideor: Ille meus est, et ego suus,
325. Marulić, Marko. Vita diui Hieronymi, versio... [Paragraph | Section] imitari non desistit; ille denique meus est et ego suus, qui Christi Domini mei est, et Dei mei, cui soli cum Patre et Spiritu Sancto laus et gloria in sempiternum Amen. |
cui soli cum Patre et Spiritu Sancto laus et gloria in sempiternum Amen.
(ut puto) fecissem, nisi me domesticę rei cura fratre absente
impedisset. Nunc in eius aduentu hac molestia liberatus operi absoluendo, quod
intermiseram, accingar, eoque libentius, quia ipse prouocas, qui me, cum nondum uideris,
amas.
Interim beati Hieronymi uitam his diebus a nobis ęditam Tibi mittam, cum primum ab
illis, quibus concessi transcribendam, habere potero. Plus aliquid in ea inuenies quam in
istis, quę cum ipsius operibus impręssę sunt. Ac ne nostra commendare uidear, non de
dicendi uenustate
sanguine procreatos non meminit? Quis Orpheum? Quis Zalmoxidem?
quis Anacharsim? quis Democritum? quis ipsum Martem
ejus idem provinciae municipes inficietur? quis Quirinum
Siscianum praesulem Martyrii corona illustrem? quis sanctissimum
virum Hieronymum aeque linguarum, atque doctrinae
et integritatis et omnium virtutum genere cumulatissimum
non admiretur? ut taceam Gothos nobis Conterraneos:
qui rerum potiti sunt: quorum etiam foeminas fuisse bellicosas
ex Amazonum genere memoriae proditum est, ut Pontifices
Romanos Cajum et
quae post Ogygen habitata tantam
famam in regendis civitatibus comparavit: ut S. P. Q. R.
maximam legum et institutionum partem ab inde transtulerit
Nostram vero Epidaurum non aliunde primitus fluxisse ipsum
nomen testatur, cuius meminit Gregorius in Epistolis; et
Hieronymus in Hilarionis vita: et in quarto Caesaris
Commentariorum libro mentio est: et in Plinio capite XXI
libri
Castri Duranti comitem inuictissimi Vrbini et Sorre Ducis Francisci Marie filium Solimaidos Libri tres. +
Quum saepe
Vatem est sortita disertum,
cura quoque est ordinis egregii
spiritalis utilitatis insinuare cupiens
quinquaginta parabolas nuper mecum meditando composui, maxime Domini nostri exemplo prouocatus,
quem hoc dicendi genere ad plebem usum Euangelia testantur. Hunc morem a Syris et pręcipue
Palestinis in omni fere sermone fuisse seruatum diuus Hieronymus in suo super Mattheum
commentario affirmat. Nunc et a nostri temporis uiris religiosis, qui in ecclesiis ad populum
declamant, usurpari uidemus. Istos igitur imitari hoc opusculo uolui, quod nunc ad Te mitto,
Tuum exigens iudicium, ut, si probaueris, edere non formidem
Et cum uidissem eum, inquit,
cecidi ad pedes eius tanquam mortuus.
Sed quo uiso per se stare non poterat,
ab eo errectus mirabili mysteriorum uisione perfrui coepit.
sunt.
Carebit hoc uitio,
qui eorum uitam uictum-que persępe considerabit,
quos Deo constat placuisse,
memoriter-que tenebit,
quid illi in solitudine degentes esitarint |
quid-ue potarint.
quibus (
Pontifices. Episcopi. Abbati. Monachi. Eremi. Virgines
Sic egerunt inter summos pontifices |
Syluester,
Gregorius,
Leo |
et Cęlestinus;
inter episcopos Martinus,
Nicolaus,
Ambrosius et Augustinus;
inter abbates Antonius,
Hilarion,
Hieronymus et Benedictus;
inter monachos Dominicus,
Vincentius,
Franciscus et Bernardinus;
inter eremitas Paulus Thebeus,
Honophrius,
Arsenius,
Archebius et Theonas;
inter uirgines Maria Virgo simul et Mater.
Ipsum
fuge superborum.
Rarum est enim ut quis illorum mores non imitetur,
quorum consuetudine utitur.
Vnde psalmista:
eum iam idoneum esse scias ad omnia dura difficilia atque aspera pro nomine Domini perferenda.
Non potest non habere talem tolerandi affectum,
qui Domino in omnibus obsequendi gerit curam.
dura difficilia atque aspera pro nomine Domini perferenda.
Non potest non habere talem tolerandi affectum,
qui Domino in omnibus obsequendi gerit curam.
Hic pręterea qui diligendo uulnerat,
interdum odiendo lędere desinit.
unde loquitur:
colloquia praua.
Seuerus Sulpicius.
Seuerum Sulpicium,
qui diui Martini Turonensis episcopi uitam scripsit,
cum se iam in senectute sua deceptum a Pelagianis agnouisset,
silentium usque ad mortem tenuisse |
gladio, domus diuidetur, in terra polluta
morieris. Timeant igitur Dei uindictam, qui seruis eius inferunt
iniuriam. Hoc, quod de Amasia dicimus, in uolumine, quod
Lactantius, Lactantius. Tertulianus,
Tertulianus.
Ambroxius,
Ambroxius. Hieronymus,
Hieronymus. Boetius, Boetius.
et quam plurimi praestantissimi auctores: quos anteponendos esse his recentioribus,
Lactantius. Tertulianus,
Tertulianus.
Ambroxius,
Ambroxius. Hieronymus,
Hieronymus. Boetius, Boetius.
et quam plurimi praestantissimi auctores: quos anteponendos esse his recentioribus,
Recentiores scriptores ineloquentes.
putes.
illi: in domo Symonis leprosi.
Quas ob res non parua inter Euangeliorum interpretes dissensio est. Origenes sensit operis
huius tres mulieres fuisse autrices: unam, de qua scripserunt Mattheus et Marcus, alteram, de
qua Lucas, aliam, de qua Ioannes. Hieronymus quoque aliam fuisse censet, quę iuxta Mattheum et
Marcum unguento perfudit Domini caput, aliam, quę iuxta Ioannem unxit pedes et capillis
extersit. Ambrosius posse *add.
fieri asserit, ut eadem sit, quę et ante dies sex Paschę in domo
cum Mattheus dicat: prima die azimorum, et Marcus: primo die
azimorum, quando Pascha immolabant; et Lucas: Venit autem dies azimorum, in qua
necesse erat occidi Pascha. Prima autem dies azimorum quartadecima dies mensis primi
est (ut Hieronymus ait), quando agnus immolatur et luna plenissima est et fermentum abiicitur.
Intelligendum ergo, quod Ioannes iuxta uulgarem locutionem diem uocauit solis ortum. Alii uero
Euangelistę secundum Iudeorum ritum a uespera ad uesperam diem dixerunt. Licet igitur diuersum
scriptura. Ioseph itaque, uir Marię, de tribu et stirpe
Dauid fuit. Sed ingeritur
Quęstio
nobis quęstio: Si Iesus Marię tantum sit filius, quid ad eum spectet generationis ista
series ad Iosephum deducta? Hoc soluitur Hieronymo autore: primo, non esse moris Scripturarum,
ut mulierum in generationibus ordo obseruetur; deinde, ex una tribu fuisse Iosephum et Mariam
atque de eadem cognatione. Hęc enim fuit matrimonii lex, ut in Numeris habetur: Omnes
uiri ducent uxores de tribu et
in Rama audita est, non est
diuersum. Rama enim excelsum significat.
Rachel autem mater fuit Beniamin. Bethlem
Quęstio
uero erat in tribu Iuda. Quomodo ergo Rachel alienę tribus plorat filios? Respondet
Hieronymus noster: quia sepulta est iuxta Bethlem in Effrata et ex corpusculi hospitio matris
nomen accepit. Siue — inquit — quod Iuda et Beniamin duę tribus iunctę erant et quia Herodes
mandauerat non solum in Bethlem interfici pueros, sed et in mnibus finibus eius;
Quod
autem in parabolis doctrinam suam eis insinuare debuerit, Euangelista ostendit dicens:
Sine parabolis non loquebatur eis, ut impleretur, quod dictum est per prophetam
dicentem: Aperiam in parabolis os meum, eructabo abscondita a constitutione mundi.
Hieronymi interpretatio habet: Loquar propositiones ab initio. Dictorum tamen
eadem est sententia.
Illud autem quęstionem** facit, pręsertim si iuxta Hebreos Esaię*** dictum attendimus. Ait
enim ad Esaiam Deus: Vade, et dices populo huic: Audite
doceret, subiunxit: ut adimpleatur
Scriptura: qui manducat mecum panem, leuabit contra me calcaneum suum. Hoc psalmi
quadragesimi est, sed iuxta Septuaginta *corr. ex suscipit
i nterpretum ęditionem. Aliter enim in Hieronymi interpretatione legitur, et
tamen sub uerbis dissonis eadem continetur sententia. Non* aliud intelligitur, siue isto, siue
illo, quo superius diximus, modo proferas. Ait enim Iudam, qui secum manducabat, qui suus
discipulus erat, sibi fore aduersarium atque inimicum.
lachrymas meas in conspectu tuo.
Tunc Pilatus cruci titulum apposuit Hebraicis, Gręcis et Latinis conscriptum litteris: Iesus
Nazarenus, rex Iudeorum. Huius tituli significationem prę se tulisse uidetur
quinquagesimisexti psalmi inscriptio, quam diuus Hieronymus in suo* super psalmos commentario
hanc esse ait: Ne disperdas, ipsi Dauid in** tituli inscriptionem; id est, ne
corrumpas aut mutes uel deleas. Et hoc impletum credimus, quando Iudeis reclamantibus
respondit Pilatus: Quod scripsi, scripsi. Mihi
Israhel, ex parte, dicit, non ex toto; donec plenitudo
gentium intraret, et sic omnis Israhel saluus fieret, sicut scriptum est: Veniet ex Syon, qui
erripiat et auertat impietatem a Iacob. Hoc legitur in Esaia iuxta sensum, alio tamen
textu uerborum secundum Hieronymi translationem. Apostolus autem usus est Septuaginta
interpretum translatione de Hebreo idiomate in Gręcum. Quę quidem interpretatio in nonnullis
dissona, sed in plurimis uel uerba eadem sunt uel sub aliis eadem intelligentia.
Cęterum Petri Ioannisque curriculum
non scribunt Euangelistę, sed hinc
discimus. Vndecim autem apostolis uisum semel et iterum in Ioanne legimus, tertio in Marco.
Quingentis autem fratribus ostensum credimus Paulo, et eidem ipsi post omnes. Iacobo uero, qui
frater Domini appellatus est, apparuisse diuus quoque Hieronymus testatur in eo libello, quem de uiris illustribus inscripsit. Cum enim hic apostolus deliberatum haberet se
nihil gustaturum, donec uideat Dominum a morte ad uitam suscitatum, ipsum ei apparuisse atque,
ut panem iam comederet, imperasse, quando quidem
est,
usque in finem non deserat, opto, et ęternę beatitudinis, quam uotis omnibus concupiscis, faciat
participem.
Erasmi Roterodami libellos, quos misisti, accepi, pietatis eruditionisque plenos nec eloquentię
minus. Magna me afficiunt uoluptate legentem. Etenim post diui Hieronymi tempora ad nostram
usque ętatem abfuit a theologis nostris excultę orationis lepos. Laudabamus multorum in
syllogismis enthimematisque argutias, quorum tamen scripta nemo lectione antiquiorum uel parum
delectatus absque tedio legere poterat. At nunc Erasmo autore ipsa ecclesię
istorum simpliciter philosophantium negligentiam pene nuda erat, pristinis reclarescit pigmentis
rhetoricisque coloribus linita illustratur. Gaudere igitur et exultare maxime nos decet, quod iam Deo
propicio res restitui in integrum coepit. Rursum sacrarum litterarum schola suos habitura est
Hieronymos, suos Ambrosios, si modo, qui Erasmum emulari uoluerint, reperientur. Cuius uenustas
admodum conscriptiones cum abs Te nuper acceperim, ne omnino ingratus uidear, Herculem, Ioue
quondam natum, sed iterum proxima foetura apud nos ęditum, ad Te destinauimus. Quid frontem
contrahis?
XV) : Melior est patiens uiro forti et qui dominatur animo suo
expugnatore urbium. Cęterum, cum Gygantibus pugnare, aduersus Iouem insurgentibus, quid
est aliud quam cum hereticis Ecclesię Dei infestis certare et perniciosos eorum errores ueri
assertione repellere? Hoc egit noster Hieronymus, hoc Augustinus, hoc alii ex doctoribus
Euangelicę ueritatis quamplurimi. Tales Gygantes prosternere gloriosior est uictoria quam
illos ferire, quibus in deorum subsidium Hercules adueniens insultauit. (Prometheus)
Prometheum, inquis, ab aquilę iecur eius
agite ,
inquit, et appropinquabit regnum cęlorum . Moueret me fortasse non parum,
in hac millenarii regni opinione fuisse Tertullianum, Victorinum, Lactantium, et
apud Gręcos Hireneum, Lugdunensem episcopum, nisi illos Hieronymus cunctis
pręferendus redarguisset. Eos ille iudaizare dixit, qui mille annorum regnum in
fine constituunt. Iudei enim tunc se in regnum restituendos aiunt et in
Hierusalem auro gemmisque constructa collocandos, et rursum
lembis commeare. Porro Fridericus, ut fama est, dolore
agitatus propter Apuliae urbeis, quas Veneti pignoris praetextu, ut ante dictum est,
obtinebant, Bazethem ad urgendos bello Venetos uehementer incitabat. Missae igitur
sunt ad intercipiendos hostiles lembos ab Hieronymo Contareno ad classem legato
quatuor triremes, e quibus una Istrica, treis reliquas antecedens, regionibus explorandis
praemissa ad Sasonem insulam accessit (inde Brundusium breuis traiectus intercedit). Et
quum ad hanc insulam, qua ea in Apuliam uergit, sub solis
Puer adhuc egregiam indolem pręseferebat; adolescentiam suam non in libidine (ut alii solent) exercebat, sed studio, sed lucu brationibus omne tempus transigebat; cunctis charus, cunctis gratus, cunctis amabilis extitit. Sub Colla Firmiano, Tydeo Acciarino et Hieronymo Ienesio Picentino, a quo etiam Greca elementa accepit, eius aetatis uiris eruditissimis, in Latinis litteris adeo profecit ut pene puer in laudem serenissimi principis Nicolai Marceli cunctis admirantibus pulcherrimam orationem habuerit.
Egressus tam felici
per exempla sanctorum, libri VI
Euangelistarium, libri VI
De imitatione Christi, liber I
Questiones utriusque testamenti, liber I
Quinquaginta parabole, liber I
Vita diui Hieronymi, liber I
Comentaria in inscriptiones ueterum in marmore incisas, liber I
Dalmatiae regum, liber I
Psichiologia de ratione animae humanę, liber I
Dauidiados carmen, libri XIIII
Poematon libri VII
De humilitate
et sacrae teologię magister, archiepiscopus Spalatensis metropoliticus, et multi alii quorum nomina celeberrima breuitatis causa in presentiarum omittimus.
Secundum opptinuerunt locum uiri probi ac honorati, minus tamen docti, in numero quorum fuaerunt Dominicus et Hieronymus Papales, qui et carmina sua ad lyram argutissimis modulis decantare solebat, Nicolaus Petracha, Marinus Cuteus, Petrus Gregorianus et Aloysius Papalis, quos duos et ob praecipuam fidem post obitum testamenti sui commissarios
carminibus uicisim et pręsentes se ad immortalitatis gloriam acuebant. Cognominantur hii Christophorus Papalis, uir utriusque iuris consultissimus, Thomas Niger, episcopus Traguriensis reuerendissimus, duo fratres Cippici, Petrus et Hieronymus, utriusque iuris doctor eximius, duo fratres Martiniaci, Hieronymus et Franciscus, uiri eruditissimi, ego itidem Franciscus, licet ingenio ac doctrina nouissimus, in amore tamen ipsius secundis honoribus minime contentus, Nicolaus
iuris consultissimus, Thomas Niger, episcopus Traguriensis reuerendissimus, duo fratres Cippici, Petrus et Hieronymus, utriusque iuris doctor eximius, duo fratres Martiniaci, Hieronymus et Franciscus, uiri eruditissimi, ego itidem Franciscus, licet ingenio ac doctrina nouissimus, in amore tamen ipsius secundis honoribus minime contentus, Nicolaus et Antonius Alberti, fratres nobilles ac in litteris admodum consummati. Hii omnes post obitum quoque illius Marci carminibus
Alberti Spalatensis
perennem
4 S f. 108r =
Marković 1954, c. LXXXIII (p. 121); Trag. f. 52v; V f. 59r = Šrepel 1899,
p. 18; tit. Hieronymi Martiniaci fratris ipsius S = Marković
1954, V = Šrepel 1899: Hier-mi Martiniaci. Mar. Mar. ep.;
v. 1 securae: seuerae V = Šrepel 1899, secutae
Trag.;
cathedralis Traguriensis cuius mors notata esse videtur ad annum
1545. Cf. Trag. f. 116r.
17 Trag. f. 34v; tit. Hieronymus Martiniacus
Trag.
18 Trag. f. 43v.
fatebor. Quid autem ei retribuam pro tam salutari re, non habeo, nisi quod rogo supplex omnipotentem deum, ut sibi illam optimam valitudinem tribuat, quam mihi ipsi exopto et semper eam uti deum meum tutellarem venerabor. Accedit huic ingenti suo in me beneficio amor et benivolentia, qua dominum Hieronymum Roraium [Hieronymus Rorarius, camerarius pontificalis, Norimbergae adest a medio mense Ianuario 1524.] intuitu meo complectitur et me lucubrationum suarum pulcherrimo munere donat.
Iis me continue magis constringit d.
re, non habeo, nisi quod rogo supplex omnipotentem deum, ut sibi illam optimam valitudinem tribuat, quam mihi ipsi exopto et semper eam uti deum meum tutellarem venerabor. Accedit huic ingenti suo in me beneficio amor et benivolentia, qua dominum Hieronymum Roraium [Hieronymus Rorarius, camerarius pontificalis, Norimbergae adest a medio mense Ianuario 1524.] intuitu meo complectitur et me lucubrationum suarum pulcherrimo munere donat.
Iis me continue magis constringit d. v., quam enixius obsecro, ut abactis in maximam
Encomium Thomae Nigro alias episcopi Scardonensis et Traguriensis in Vigilias
magistri Vincentii Priboeuii Pharensis ordinis praedicatorum.
lib
de Italia illustrata, in tractatu de Histria. (48)
ac Philippi Bergomatis
Pomponius Mella dicit)
Italiam Tergestum mediat, Illyricam esse nationem diuumque Hieronymum ex oppido Stridonis,
Diuus Hiero. Slauus fuit.
quod Ptolomeus
hoc testante Hieronymo)
de uiris illustribus. (56)
non inter Pannoniam et Histriam, sed inter Pannoniam et Dalmatiam oppidum Stridonis esse dicit? Quapropter esto (ut Strabo inquit)
Romanos imperatores Polam Italiam finire statuisse, quomodo Strigna oppidum seu uilla, quam Hieronymi patriam esse fingunt, ad Italiam uergens (non enim multum a Iustinopoli, quae a parte occidentali Histriae est, distare dicitur) Dalmatiae confinium fuit? An non diuus ipse Hieronymus suae originis regionem
Plutarcusque
autem literis dimicare consuetis locutos fuisse non uerearis. Stelicon uel (ut Platina inquit)
de Pirho. (151)
literarum cultores.
cum famosissimos litterarum cultores hoc solum edat, quorum nonnulli uitalibus adhuc uescuntur
auris, nonnulli, quod eius est, terre redentes, felices spiritus caelestibus commendauerunt. Hinc maximus ille peritorum decor diuus fulsit Hieronymus,
Hieronymus Dalmata
cuius (ut Augustinus contra Iulianum dicit)
famosissimos litterarum cultores hoc solum edat, quorum nonnulli uitalibus adhuc uescuntur
auris, nonnulli, quod eius est, terre redentes, felices spiritus caelestibus commendauerunt. Hinc maximus ille peritorum decor diuus fulsit Hieronymus,
Hieronymus Dalmata
cuius (ut Augustinus contra Iulianum dicit)
(ut Augustinus contra Iulianum dicit)
refulget. Tante auctoritatis uir, ut (quemadmodum Erasmus Rotherodamus inquit)
transferendo. Is enim, ut patrium idioma (Sabellico teste)
et Ioannes Gotius, quorum utique meminit Sabellicus,
Exstant nostra hac tempestate in humanis magni nominis uiri Thomas Nigro Spalatinus et Simon Begnius Iaderita ac Vincentius et Dominicus Bucchii Catharenses ordinis praedicatorum, qui plurima catholice fidei archana suis scriptis illustrauerunt, necnon et Federicus Grisogonius Iaderita et Hieronymus Atticus Hannibalque Lutius, Petrus Hectoreus, qui inter caetera eleganti metro Nasonem de remedio amoris in Illyricum idioma cum magna omnium admiratione transtulit uel minimum iota non ommittens, et Michael Peregrinus, hii quatuor Pharii, cum Andronico Tranquillo Tragurita et Georgio
Andronico Tranquillo Tragurita et Georgio Bixantio Catharensi ac Francisco Niconitio Corculensi, multique alii, quorum uirtus et eruditio in dies elucescit.
Marcus Marulus, Cypicus Coriolanus, Helius, Ioannes Stoicus, Georgius Benignus, Ioannes Staphileus, Ioannes Pelicarpus, Hieronymus Priboeuius, Ioannes Arbensis, Paulus Paladinus, Thomas Nigro, Simon Begnius, Vicentius et Dominicus Buchii, Federicus Grisogonius, Hieron. Atticus, Hannibal Lucius, Petr. Hectoreus, Michael Peregrinus, Andronicus Tranquillus, Georgius Bixantius, Fran. Niconitius.
fatigantes, decem milibus Illyriorum centum lembis impositis, fudisset, magno pauore uniuersa perculsa Graecia (ut idem Polybius asserit), uita functus Teuce, uxori suae, quam Lucius Florus Teusam,
diuus autem Hieronymus Teutam appellat,
manu:] Christophori Frangepan ex Buda Augusti 9.
Beatissime pater, domine, domine ac maior plurimum mihi observandissime! Humili
commendatione praemissa.
Mitto ad Beatitudinem Vestram fidelem servitorem meum, nobilem virum Hięronimum
de Iadera, harum praesentium exhibitorem ea et occasione Sanctitati Vestre
nonnulla nomine meo expositurusque et dicturus. Quapropter quicquid per eundem
Hieronimum dictum aut expositum fuerit Sanctitati Vestre, ea omnia nomine
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Reuerendo in Christo Domino Iacobo Grassolario, versio electronica (, Split), Verborum 328, Ed. Branimir Glavičić Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [marulmarepist15070404].
Crijević, Ilija (1463-1520) [1509], In Junium Sorgium avunculum suum funebris oratio, versio electronica (), Verborum 4212, versus 35, Ed. István Hegedüs [genre: prosa - oratio; prosa - oratio funebris] [word count] [crijevisorgo1509].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Quinquaginta parabolae, versio electronica (), Verborum 13330, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - parabola] [word count] [marulmarquinqu].
Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].
Marulić, Marko (1450-1524) [1517], De Veteris instrumenti uiris illustribus, versio electronica (), Verborum 29840, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvirill].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio de laudibus eloquentiae auctore Tranquillo Parthenio Andronico Dalmata in Gymnasio Lipsensi pronuntiata, versio electronica (, Leipzig), Verborum 4822, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfeloq].
Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Ad Deum Contra Thurcas Oratio Carmine Heroico, versio electronica (, Nürnberg; Ingoldstadt), 326 versus, verborum 2269, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - silva] [word count] [andreisfthurcher].
Marulić, Marko (1450-1524) [1519], De humilitate, versio electronica (), Verborum 81625, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmarhumil].
Marulić, Marko (1450-1524) [1519], Dialogvs de Hercule a Christicolis superato, versio electronica (), Verborum 8236, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [marulmardial].
Marulić, Marko (1450-1524) [1520], De ultimo Christi iudicio sermo, versio electronica (), Verborum 16879, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - sermo] [word count] [marulmarultiudic].
Crijević Tuberon, Ludovik (1458-1527) [1522], Commentarii de temporibus suis, versio electronica (), Verborum 118743; librorum 11, capitum 165, Ed. Vladimir Rezar [genre: prosa oratio - historia] [word count] [tuberocomm].
Božićević Natalis, Frano (1469-1562) [1524], Vita Marci Maruli Spalatensis per Franciscum Natalem conciuem suum composita, versio electronica (), Verborum 1777, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - vita] [word count] [natalisfvitamaruli].
Božićević Natalis, Frano; Martinčić, Franjo; Martinčić, Jerolim; Alberti, Nikola; Alberti, Antun; Papalić, Jerolim; Paskvalić, Donat [1524], Epitaphia Marci Maruli, versio electronica (), 55 versus, verborum 383, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - epigramma; poesis - epitaphium] [word count] [aavvepitaphmaruli].
Baničević, Jakov (1466-1532) [1524], Magnifico et prestantissimo domino Wilibaldo Pirckheymer, versio electronica. (, Milano), Verborum 338, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [banicjepist15240302].
Pribojević, Vinko (mortuus post a. 1532) [1525], Oratio de origine successibusque Slauorum, versio electronica (, Hvar), verborum 14680, Ed. Veljko Gortan [genre: prosa oratio - oratio; poesis - epigramma; poesis - carmen] [word count] [pribojevvor].
Frankapan, Krsto (1482-1527) [1525], Chistophorus de Frangepanibus comes Clementi papae VII, versio electronica (, Budim), Verborum 284, Ed. Bessenyei József [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [frankapankrstoepist15250809].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Delmatię lętis olim generatus in oris
Hieronymus toto notus in orbe fuit.
Inter Catholicos unus facundior omnes,
Iudice me, magno nec Cicerone minor.
Cecropia doctus lingua, doctusque Latina, (5)
Hebraicos didicit, Chaldaicosque sonos.
327. Marulić, Marko. Reuerendo in Christo Domino Iacobo... [Paragraph |
Section]
328. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph |
Section]
329. Crijević, Ilija. In Junium Sorgium avunculum suum... [Paragraph |
Section]
330. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
331. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
f2.7 Clara Redemptoris nec non vestigia Cristi
f2.8 Detegit exemplis non aliena bonis.
Ad Reverendum, et generosae Sacratae stirpis Prolem Hieronymum Ferrariensem utriusque Juris Doctorem, Prothonotarium Apostolicum, et Sapientissimum Auditorem Divi Oliverii Caraphae Cardinalis Neapolitani Senioris Michaelis Parmensis Carmen.
f3.1 Quae Tibi nunc cecinit magno compulsus amore
332. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
f3.4 Haec capias animo, Ferrariane, bono.
f3.5 Verus amor, sincera fides succurrit ubique, 5
f3.6 Hac pro re parva magna parare potes.
f3.7 Dant Arabes casiam tibi, clarae Hieronyme stirpis
f3.8 Sacratae decus; at Barbula Pompilius
f3.9 Versibus his tribuit sancti primordia Mundi,
f3.10 Addidit et vastas Deucalionis aquas; 10
f3.11 Quoque Deus natus Terris satis
333. Severitan, Ivan... . Solimaidos libri III, versio... [Paragraph |
SubSect | Section]
f6.7 Nectoris hic tecum felix per saecula vivat,
f6.8 Virtutis cultor, Relligionis amor.
Ad Clarissimum, et Nobilissimum Dominum Hieronymum Ferrariensem, divinae fere stirpis Sacratae Prolem, et Decus, Pontificii, Caesareique juris moderatorem, Prothonotarium Apostolicum, atque Auditorem Reverendissimi Cardinalis Neapolitani Oliverii Caraphae, Protectoris Praedicatorum Ordinis, Pompilii Carmen, quo sibi dicavit opus.
334. Marulić, Marko. Quinquaginta parabolae, versio... [Paragraph |
Section]
335. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
336. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
337. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
338. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
339. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
340. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
341. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
342. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph |
SubSect | Section]
343. Marulić, Marko. De Veteris instrumenti uiris... [Paragraph |
Section]
344. Marulić, Marko. De Veteris instrumenti uiris... [Paragraph |
SubSect | Section]
345. Andreis, Franjo... . Oratio de laudibus eloquentiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
346. Andreis, Franjo... . Oratio de laudibus eloquentiae... [Paragraph |
SubSect | Section]
347. Andreis, Franjo... . Ad Deum Contra Thurcas Oratio... [Paragraph |
Section]
348. Andreis, Franjo... . Ad Deum Contra Thurcas Oratio... [Paragraph |
SubSect | Section]
5 Ah quales lachrymas / fundit quae vota Tonanti.
6 Flecteret his precibus flumina / saxa / feras.
349. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 431 |
Paragraph |
SubSect | Section]
350. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 439 |
Paragraph |
SubSect | Section]
351. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 511 |
Paragraph |
SubSect | Section]
352. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 521 |
Paragraph |
SubSect | Section]
353. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 568 |
Paragraph |
SubSect | Section]
354. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 577 |
Paragraph |
SubSect | Section]
355. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 602 |
Paragraph |
SubSect | Section]
356. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 629 |
Paragraph |
SubSect | Section]
357. Marulić, Marko. De humilitate, versio electronica [page 674 |
Paragraph |
SubSect | Section]
358. Marulić, Marko. Dialogvs de Hercule a Christicolis... [Paragraph |
Section]
359. Marulić, Marko. Dialogvs de Hercule a Christicolis... [Paragraph |
Section]
360. Marulić, Marko. Dialogvs de Hercule a Christicolis... [Paragraph |
Section]
361. Marulić, Marko. De ultimo Christi iudicio sermo,... [Paragraph |
SubSect | Section]
362. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 161 |
Paragraph |
SubSect | Section]
363. Crijević Tuberon,... . Commentarii de temporibus suis,... [page 167 |
Paragraph |
SubSect | Section]
364. Božićević... . Vita Marci Maruli Spalatensis per... [Paragraph |
Section]
365. Božićević... . Vita Marci Maruli Spalatensis per... [Paragraph |
Section]
366. Božićević... . Vita Marci Maruli Spalatensis per... [Paragraph |
Section]
367. Božićević... . Vita Marci Maruli Spalatensis per... [Paragraph |
Section]
368. Božićević... . Vita Marci Maruli Spalatensis per... [Paragraph |
Section]
369. Božićević... . Vita Marci Maruli Spalatensis per... [Paragraph |
Section]
Cuius pars melior polum petiuit,
Fama sed celebrem magis superstes
Reddit post cineres diuque reddet.
Famam uiuida – quis neget? – perennem
Virtus, religio polum meretur.
Hieronymi Martiniaci, fratris ipsius
Virtutum exemplar, securae regula uitae,
Marcus in hoc tumulo Marulus ille iacet.
Marulus ille, inquam, dicendi atque arte canendi
Notus in Eois Hesperiisque plagis;
Et licet extiterit proauorum stemmate clarus,
370. Božićević... . Vita Marci Maruli Spalatensis per... [Paragraph |
Section]
Maesta Camenarum nigra cum ueste caterua
Exequias Maruli, flebile tractat opus.
Quo gaudent socio superi, terra ipsa superbit
Talis honoratum corpus habere uiri.
Hieronymi Papalis iunioris
Cuius honoratum rutilantia sidera nomen
Transuolat, et Solis pulsat utramque domum,
Pagina sacra uiget cuius uulgata per orbem
Vitaque, sub tumulo Marulus ecce iacet.
Sit licet iste cinis, beneolentes fundit odores,
Maius
371. Božićević... . Epitaphia Marci Maruli, versio... [Paragraph |
Section]
3.7 Virtus, religio polum meretur.
4 Hieronymi Martiniaci fratris
ipsius
4.1 Virtutum exemplar securae regula vitae
4.2 Marcus in hoc tumulo Marulus ille iacet.
4.3 Marulus ille,
372. Božićević... . Epitaphia Marci Maruli, versio... [Paragraph |
Section]
6.4 Talis honoratum corpus habere uiri.
7 Hieronymi Papalis iunioris
7.1 Cuius honoratum rutilantia sidera nomen
7.2 Transuolat, et solis pulsat utramque domum,
7.3 Pagina sacra uiget cuius uulgata per orbem
373. Božićević... . Epitaphia Marci Maruli, versio... [Paragraph |
Section]
374. Božićević... . Epitaphia Marci Maruli, versio... [Paragraph |
Section]
375. Baničević, Jakov. Magnifico et prestantissimo domino... [Paragraph |
Section]
376. Baničević, Jakov. Magnifico et prestantissimo domino... [Paragraph |
Section]
377. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
Quantum Hieronymo, tantum tibi Dalmata debet,
Vincenti, Pharii stella serena soli.
Ille decus nostrum, nostrae tu gloria gentis,
Quam merito cunctis gentibus anteferas.
Hic calet innumeras linguas moresque
378. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
379. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
380. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
381. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
382. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
383. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
384. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
385. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
386. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
387. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
388. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
389. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
390. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
391. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
392. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
393. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
394. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
395. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
396. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
397. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
398. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
399. Pribojević, Vinko. Oratio de origine successibusque... [Paragraph |
SubSect | Section]
400. Frankapan, Krsto. Chistophorus de Frangepanibus... [Paragraph |
Section]
Bibliographia locorum inventorum
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].
1 2 3 4 5 6 7
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.