Your search found 652 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1-100:

antiqua menia ostenduntur, ibi fuisse Delmis ciuitas memoratur. Nunc uero Dalmatia est regio maritima, incipiens ab Epyro, ubi est Dirachium et protenditur usque ad sinum Quarnarium, in cuius interioribus est oppidum Stridonis, quod Dalmatie Pannonieque confinium fuit. Hec fuit patria tellus beati Hieronymi, egregii doctoris. Dicta est Dalmatia etiam alio nomine Liburnia a quodam genere nauis piratice, que in usu erat apud illos, unde Lucanus: Pugnacesque mari Graia cum classe Liburnos . Exercebant enim piraterium propter oportunitatem locorum, quia mare illud ob multitudinem insularum

et sanctus eius in flamma et succendetur et deuorabitur eius spina et uepres in die una; et gloria saltus eius et Carmeli eius ab anima usque ad carnem consumetur et erit terrore profugus; et reliquiae ligni saltus eius prae paucitate numerabitur et puer scribet eos. Huius amentiam pulchre arguit Hieronymus: O stultissime, ait, mortalium, Dei iram tuam putas esse sapientiam et illius iussionem ad tuam refers fortitudinem? Quomodo si securis glorietur contra eum qui securim tenet, et serra contra eum a quo trahitur, et dicant opera cuncta, quae per securim et

futuram aeternis defleant suppliciis.

Sed hic forsan instabit aliquis: Cum scriptum est “Deus non punit bis in id ipsum”, quomodo ergo hoc stabit, si tamen ob unam noxam peccatores et praesentibus et futuris affligerentur flagris? Cuius contrarium et Hieronymus sensisse uidetur, qui illam Hieremiae tractans imprecationem ait: Quod genus humanum diluuio, Sodomitas igne, Aegyptios mari, Israelitas in eremo perdidit, scitote igitur ideo temporaliter pro peccatis punisse, ne in aeternum puniret, quia non iudicabit

dicere nefas est. – Ceterum hoc de illis dumtaxat intellegere, monet Lombardus, qui inter ipsa flagella paenitentiam egerunt, quam utique Deus uel tenuem aut momentaneam tamen non aspernatur, quod uero hi, qui temporalibus non emendantur uerberibus, aeternis excrucientur tormentis. Idem ipse Hieronymus auctor est. Nam mox fere intulit: Quaeret hic aliquis: Si fidelis deprehensus in adulterio decolletur, quid de eo de eo] corr. lector A1 ex deo postea fiat? Aut enim punietur, et falsum est quod dicitur post dicitur canc. lector A1

quare fiat, demus hoc prouidentiae ipsius, quia non fit fit] correxi ex sit sine causa, et non blasphemamus. Omnia enim quae uanis uidentur in rerum natura temere fieri, non fiunt sine iussu eius. – Deus namque, ut pulchre docet Hieronymus, uarie genus dispensat humanum, nunc punit, nunc miseretur, nunc corripit, nunc defendit, nunc arat, nunc serit, nunc maturas fruges metit et diuisas in areis terit, orbemque suum gubernat ut uoluerit. Caue igitur ne tuum diuino praeferas consilium, putesque ipsum quicquam iniuste agere.

opus, quod de hac ipsa ratione conscripsit, forsan et nos et omnes alios hoc labore leuasset; exstant tamen plereque eius consolatoriae dignae epistulae, quales etiam sunt nonnullae Cypriani, Hieronymi, Basilii Magni aliorumque complurium doctissimorum uirorum tam Latinorum quam Graecorum. Scripserunt enim hac ipsa de re et Graecorum complures: Plato, Cleanthes, Crato, Diogenes, Epicurus, Dicaearchus, Posidonius, Carneades,

et Anna apud Maronem in consolanda Didone sumpsit exordium: "O luce magis dilecta sorori, solane perpetua maerens carpere iuuenta." Hoc ipsum et Hieronymus Theodoram consolando in principio sermonis sui significare curauit: Lugubri nuntio consternatus super sancti ac uenerabilis mihi dormitione Lucinii uix breuem epistulam dictare potui, non quo eius uicem doleam, quem scio ad

Haec et talia pleraque sapiens consolator tam in amissione rerum quam liberorum aut amicorum melius atque aptius ex persona Dei apud pias mentes poterit disserere. Vt Hieronymus ad Tyrasium: Quod dederat, abstulit qui creauit. Quis est alius qui plangat quod ad tempus acceperat: commodaueras ut haberes quantocumque tempore uoluisset et, cum uellet, rursum auferret. Nihil abstulit tuum cui recipere decuit

Sed adde quod prudenti bonorum etiam laudatio quaerenda non est, ne illud ex euangelio referatur: "Recepisti mercedem tuam." Quid ergo nobis prodest, ut sancte monet Hieronymus, si illi nos laudent quibus placere peccatum est, quidue obest si uituperent? Cur non uituperatio plus prodest quam obest laudatio? Audiamus modo quod ille uas electionis et doctor gentium dicat et quo nos, ne hominibus placere

Haec et talia pleraque sapiens consolator tam in amissione rerum quam liberorum aut amicorum melius atque aptius ex persona Dei apud pias mentes poterit disserere. Vt Hieronymus ad Tyrasium: Quod dederat, abstulit qui creauit. Quis est alius qui plangat quod ad tempus acceperat: commodaueras ut haberes quantocumque tempore uoluisset et, cum uellet, rursum auferret. Nihil abstulit tuum cui recipere decuit

Haec et talia pleraque sapiens consolator tam in amissione rerum quam liberorum aut amicorum melius atque aptius ex persona Dei apud pias mentes poterit disserere. Vt Hieronymus ad Tyrasium: Quod dederat, abstulit qui creauit. Quis est alius qui plangat quod ad tempus acceperat: commodaueras ut haberes quantocumque tempore uoluisset et, cum uellet, rursum auferret. Nihil abstulit tuum cui recipere decuit

Haec et talia pleraque sapiens consolator tam in amissione rerum quam liberorum aut amicorum melius atque aptius ex persona Dei apud pias mentes poterit disserere. Vt Hieronymus ad Tyrasium: Quod dederat, abstulit qui creauit. Quis est alius qui plangat quod ad tempus acceperat: commodaueras ut haberes quantocumque tempore uoluisset et, cum uellet, rursum auferret. Nihil abstulit tuum cui recipere decuit

Sed adde quod prudenti bonorum etiam laudatio quaerenda non est, ne illud ex euangelio referatur: "Recepisti mercedem tuam." Quid ergo nobis prodest, ut sancte monet Hieronymus, si illi nos laudent quibus placere peccatum est, quidue obest si uituperent? Cur non uituperatio plus prodest quam obest laudatio? Audiamus modo quod ille uas electionis et doctor gentium dicat et quo nos, ne hominibus placere

Sed adde quod prudenti bonorum etiam laudatio quaerenda non est, ne illud ex euangelio referatur: "Recepisti mercedem tuam." Quid ergo nobis prodest, ut sancte monet Hieronymus, si illi nos laudent quibus placere peccatum est, quidue obest si uituperent? Cur non uituperatio plus prodest quam obest laudatio? Audiamus modo quod ille uas electionis et doctor gentium dicat et quo nos, ne hominibus placere

Sed adde quod prudenti bonorum etiam laudatio quaerenda non est, ne illud ex euangelio referatur: "Recepisti mercedem tuam." Quid ergo nobis prodest, ut sancte monet Hieronymus, si illi nos laudent quibus placere peccatum est, quidue obest si uituperent? Cur non uituperatio plus prodest quam obest laudatio? Audiamus modo quod ille uas electionis et doctor gentium dicat et quo nos, ne hominibus placere

Hinc et illud Ouidii est: "Immensa finemque potentia caeli Non habet: et quicquid superi uoluere peractum est" Hinc et Hieronymus: Resurgere credimus nostros et plangimus: quid faceremus si mori tantummodo praeciperet Deus? Voluntas eius utique sola sufficeret ad solacium cui nullum praeponere iubemur affectum. et alio loco:

annotet gloriosum. Nam si nec uoluntate nec ratione compelleris deuotionis Deo aliquid exhibere, in qua parte Christianum te poterit approbare? Hic Hieronymus, tametsi alios locos prudenter immisceat, praecipue tamen uoluntati Dei innititur, quam nos huic secundo loco assignauimus. III 4 Tertius a uoluntate maiorum

est: "Morieris", sapientissime respondit: "Hac conditione intraui ut exirem." et alia similia, quae superius adduximus, ex conditione humana sumpta. Huc et illud spectat Hieronymi ad Heliodorum episcopum: Xerxes ille rex potentissimus qui subuertit montes, maria constrauit, cum de sublimi loco infinitam hominum multitudinem et innumerabilem uidisset exercitum flesse dicitur quod post centum annos nullus

uacare. Quo magis est aequum tumulis mandare peremptos firmo animo et luctum lacrimis finire diurnis. Vanus est enim dolor, ut sapientissime inquit Hieronymus, "qui nec primus uidetur esse nec solus." Hinc et philosophia ait apud Boethium: delicias tuas ferre non possum, qui abesse aliquid tuae beatitudini tam luctuosus

septem diebus orbatus est, et M. Catonem, qui summo ingenio summaque uirtute filium perdidit. Idem fecit et Hieronymus ad uirginem in exilium missam ita scribens: Sed cur ego te ad tribulationis patientiam humanis aut praesentis uitae prouocare conor exemplis, cum nullum paene sciamus fuisse sanctorum qui procellosum huius temporis agonem absque

Quod si ita est, locus ergo a necessitate praecipue ad mitigandum laborem erit accommodatus; ut ostendas quam stultum sit iniquius ferre eas res quas aliter tenere non uales. Ideo Seneca ait: Stultum est timere quod uitare non possis, et Hieronymus ad Tyrasium: Non tam grauiter eos casus feramus quos nullo modo euitare possimus. Ex hac ratione apud Vergilium uxor Aeneam increpat frustra lacrimantem:

illic fas regna resurgere Troiae. et addit: Durate et uosmet rebus seruate secundis: forsan et haec olim meminisse iuuabit. Hieronymus ad uirginem scribens in exilium missam ex hac praecipue ratione ipsam consolatur, ita hunc locum tractans ut neque elegantius neque doctius neque prudentius quicquam uel fieri

commoda ui tantum tribulationes non minuunt ut etiam mors possit propter illa contemni, siquidem pretiosa in conspectu Domini mors sanctorum eius." Haec Hieronymus . Hoc loco pulchre adicere poteris quomodo clementissima illa diuina prouidentia uniuersa flagella sua, quibus concutit mortales, ad utilitatem patientum semper fere

ualeo et quia sum Romae, et quia curo attendoque quod possum, id tibi affirmo te in istis molestiis, in quibus es hoc tempore, non diutius futurum. – praeterea Hieronymus ad Theodoram: Aduersus mortis duritiam et crudelissimam necessitatem hoc solacio erigimur quod in breui uisuri sumus eos quos dolemus absentes. – hinc

– hinc et ille ait: quidnam est aliud ista uita praesens quam fumus in umbra? – ac si diceret nihil in nihilo. Hunc locum neque ille facundissimus Christi orator Hieronymus in consolatione Heliodori episcopi obmisit: "Sed debemus", inquit, "et nos animo praemeditari quod aliquando futuri sumus, et quod, uelimus nolimus, longius abesse non potest. Nam si nongentos uitae extenderemus

de imperio praeterea tanta imminutio facta est, omnes prouinciae conquassatae sunt; in unius mulierculae animula commoueris tantopere? Hunc locum et ille caelestis rhetor Hieronymus scribens ad Heliodorum episcopum haud segnius pertractauit his uerbis: Verum quid ago medens dolori quem iam reor et tempore et ratione sedatum ac non potius replico tibi uicinas regum miserias et nostri temporis calamitates ut

impendere legum iudiciorum temporum ut optime actum cum eo uideatur esse qui quam leuissima poena ex hac re publica discesserit. Hunc eundem locum et Hieronymus ad Tyrasium sapientissime perstrinxit: Ad quid putas Christianam et fidelem animam intra carcerem mundi remorari debuisse cui totus mundus naufragium est? Tantas ac tales tempestates uitae, tot impugnationes diaboli, tot corporis

ipsum, qui defunctus est, deuotum ac lubentem ex hac uita decessisse, et praesertim si qua ratione euidenti monstrare ualebimus cum eo bene actum beatorumque uitam possidere, ut fecit Hieronymus Heliodorum de morte Nepotiani consolando: Cum aestuaret febribus et uenarum fontes hauriret calor, lasso anhelitu tristem auunculum consolabatur, laetus erat uultu et uniuersis circa se plorantibus solus ipse ridebat.

inuidere. Quod si dicant "Nostras, qui ab eis deserti sumus, non illorum dolemus uices", tu hic apte subicies quam sit iniquum sua commoda ex amici incommodis spectare et salutem suam immeriti interitu quaerere aut optare. Quem locum Hieronymus ad Tyrasium pulcherrime explicauit: His uerbis plangere debuimus de saeculo recedentes si saeculi inimicitias contra nos minime sentiremus; et plangimus Domini beneficia, qui scit infirmitati nostrae quid

filiis quam filii a parentibus prouocante diabolo separari, ad indulgentiam percipiendam nolunt ab inuicem Domino uocante discerni. Ita hunc locum ista oratione tractauit Hieronymus ut nihil addi posse uideatur; quam ob rem eius exemplo contenti simus atque id simul et pro exemplo et praeceptione habeamus. Itaque ad alia pergamus. III

amicum admoneamus sibi diligentius prospicere ne Dominum ad iram prouocare contendat, utpote qui mortalibus uehementius succensere consueuit, quos cernit disciplinas iudiciaque sua ferre impatientius et detractare iugum suum. Hinc Hieronymus Tyrasium monuit. "Sapienter", inquit, "debet dolere qui dolet, ne perdat sine causa quod dolet." Idem et Boethius attigit quando ait:

In hoc sermone, licet et alios locos consolandi attigerit, id est a compassione, a causa mortis, ab officio funeris, praecipue tamen laudis loco immoratus est. Sic et Hieronymus, ut Theodoram de morte Lucinii consolaretur, longa oratione recensere uoluit facta egregia ipsius, uitae sanctimoniam, diuinos mores et alia uirtutum ornamenta dignissima; atque ut magis talem socium, quod habuerat, gaudere uellet,

qui earum commendatione mirifice non tangatur aut cuius aures simul et corda non demulceat. Vnde animus ingenti dulcedine illectus uolens ac lubens ab illa maeroris imaginatione ad iocundissimam laudum suarum speciem adducitur. Quod Hieronymus cum saepe tum Pammachium de morte Paulinae consolando et longo quidem sermone diligentissime exsecutus est, cuius nunc uerba referre studio breuitatis omitto.

quo dicto sapienter declarat praestare homini uel falsam spem habere quam ueram desperationem. Desperatio enim enecat, spes uero qualiscumque refocillat et nutrit. Hinc Hieronymus inquit ad Tyrasium: Numquam spes cum dolore concordat nec fides aliquando sentit quantamcumque iacturam. Et alibi simile quid

et ad Titium: Ego et memoria nostrae ueteris amicitiae et uirtute atque obseruantia tui filii monitus nullo loco deero neque ad consolandum neque ad leuandum fortunam tuam. Idem fecit et Hieronymus ad Theodoram: Carissima filia, hanc epistulam meam amoris mei illum habeto epithaphium et quicquid posse me scieris in opere spirituali, audacter impera, ut sciant saecula post futura eum, qui dicit in Isaia Posuit me ut sagittam

Tunc illud innocentes consequuntur psalmistae solacium: Laetabitur iustus cum uiderit uindictam, manus suas lauabit in sanguine peccatoris. Hieronymus quoque hoc pacto Oceanum consolatus est: Veniet tempus ut eorum risus uertatur in luctum, quibus noster nunc plantus est laetitia. Et

Et tu, fili hominis, ne timueris eos neque paueas a facie eorum quoniam insanient atque conuenient aduersum te in gyro et in medio scorpionum tu habitas. Huc pertinet et illud quod Hieronymus ad Theodoram scribit: Verum est illud super necessitatem mortis prophetale uaticinium quod fratres diuidat et carissima inter se nomina crudelis et dura dissociet.

III.11.6 Per uarios... Troię Verg. Aen. 1,204-6 | Durate... iuuabit Verg. Aen. 1,207,203 III.11.7-9 (...Hęc Hieronymus) desunt in V1 III.11.8 uerius esse pro certius esse

certius esse III.11.8 Hier. ep. 4,1-2 (PL30, 57B-59D) III.11.9 Hieronymus ex Hyeronymus III.11.10-11 (...non distribuat) desunt in V1

esse III.11.8 Hier. ep. 4,1-2 (PL30, 57B-59D) III.11.9 Hieronymus ex Hyeronymus III.11.10-11 (...non distribuat) desunt in V1

III.20.1 Verg. Aen. 5,733-35 III.20.3 Hieronymus ex Hyeronymus | Hier. ep. 40,2 III.20.3 Hier. ep. 40,4

III.20.1 Verg. Aen. 5,733-35 III.20.3 Hieronymus ex Hyeronymus | Hier. ep. 40,2 III.20.3 Hier. ep. 40,4 III.20.5 Hier. ep.

reipublicae cogitationibus impendere consueuerat; quae tales menti eius assidue obuersabantur, quales mortalium animis uix illabi posse putares. In cognatos ac necessarios nequaquam prodigus, immo uero maxime parcus, excepto hoc piissimo fratre comite Hieronymo; quem quoniam ab inclito duce Mediolani connubio filiae dignatum cernebat, uoluit fraterna munificentia illustrare. Qua in re tale temperamentum adhibuit ut id cum ingenti honore ac laude sedis apostolicae

et cum a gubernatore urbis aliquando interrogaretur quidnam de illis, qui iniustam causam fouentes tamen ipsius nomine commendabantur, Illud inquit ut iustitiam mearum precum gratia minime uioles, nec secus feceris etiam si te germanus meus Hieronymus nomine meo aliud precabitur. Hoc ipsum et senatori urbis interrogatus respondit, hoc gubernatoribus, hoc praefectis, hoc omnibus legationis suae iudicibus saepe mandabat. Dicebat enim se amicis operam suam rogantibus negare non posse, sed

ne nostra uetustis
Inuideant semper sęcula temporibus,
Ne semper uictam doleat se fama nepotum,
Te tandem sed auis pręferat et proauis. Ad Hieronymum Martiniacum
Hieronyme, Aonię quanuis nouus incola siluę,
Iudice me potis es dicier esse uetus:
Nam tua iam redolent Phoebeam carmina laurum
Et serta ex hedera iam tibi texta petunt.

semper sęcula temporibus,
Ne semper uictam doleat se fama nepotum,
Te tandem sed auis pręferat et proauis. Ad Hieronymum Martiniacum
Hieronyme, Aonię quanuis nouus incola siluę,
Iudice me potis es dicier esse uetus:
Nam tua iam redolent Phoebeam carmina laurum
Et serta ex hedera iam tibi texta petunt.
5  Eia igitur biiugi cape

perrepere terram
Atque per exiguos uelificare lacus;
Sat mihi uester amor, tristes nam temnere possum
Inuidię uestro tectus amore minas. Ad Hieronymum Papalem
Hieronyme, in teneris sic carmina concinis annis
Vt liceat de te coniicere ista mihi:
Tempora Apollinea gestabis cincta corona
Et solues Lycio debita uota deo;

per exiguos uelificare lacus;
Sat mihi uester amor, tristes nam temnere possum
Inuidię uestro tectus amore minas. Ad Hieronymum Papalem
Hieronyme, in teneris sic carmina concinis annis
Vt liceat de te coniicere ista mihi:
Tempora Apollinea gestabis cincta corona
Et solues Lycio debita uota deo;
5  Tunc tua per terras ibit perque ęquora

De Marino in cęna dulciter canente
Dulcior ambrosia est cęna hęc et nectare sacro;
Dulcius est cęna carmen cantante Marino. In Hieronymum Papalem, psalocitharistam omnium pręstantissimum
Cantibus Orphei Rhodope lętetur et Hemus,
Thebe Amphioniam laudet ametque lyram;
Pandus et argutum quod gessit Ariona delphin,
Hoc Metimna super

et Hemus,
Thebe Amphioniam laudet ametque lyram;
Pandus et argutum quod gessit Ariona delphin,
Hoc Metimna super sydera cuncta ferat.
5  Gloria non leuior Spalatinę contigit urbi:
Hieronymum quo se tam bene iactet habet.
Huic admirantes plaudunt hominesque deique
Quum cytharam digitis pulsat et ore canit.
Hunc prędulce melos Musę sensere sonantem
10   Nullaque non Phoebi credidit

Luxa rogatos
Hinc procul ut condant coniugis ossa meę,
Ne mihi post cineres etiam conuitia dicat
Neue mea exagitet lite sepulchra graui. Epitaphium Hieronymi de Lucaris Spalatensis
Hieronymus tegor hic, Lucarę gentis alumnus,
Messe quaterdena iussus obire diem.
Quid fortuna decens, quid florida profuit ętas?
Quid mihi diuitię nobilitasque

coniugis ossa meę,
Ne mihi post cineres etiam conuitia dicat
Neue mea exagitet lite sepulchra graui. Epitaphium Hieronymi de Lucaris Spalatensis
Hieronymus tegor hic, Lucarę gentis alumnus,
Messe quaterdena iussus obire diem.
Quid fortuna decens, quid florida profuit ętas?
Quid mihi diuitię nobilitasque domus?
5  Quidue pii fratres, uel quid

Primo igitur genito dans ultima basia dixit:
»Viue diu, fili, non mihi: uiue patri!« Epitaphium diui Hieronymi
Condita Hironymi recubant hoc ossa sepulchro;
Ipse colit celsi regna beata poli.
Disce quibus meritis, nostro dum uixit in ęuo,
Tot bona nemo uni contulit ecclesię.

Illo ubi lęta salus, pax candida, uita perennis,
80   Et sine lite quies, et sine nocte dies.
Hactenus hęc. Ipsos nunc nostra Thalia salutat
Intima quos nobis iungit amicicia:
Hieronymum cithara clarum, grauitate Marinum,
Ruris et agrorum cultibus Aluisium,
85  Nicoleon risu facilem; sed ut ipse, iubemus,
Ante salutetur Barbarus usque meus;
Ille licet Musis et sanguine pręstet

ouansque suo.
Passus est anno a Dominica passione XI. DE QUATTUOR ECCLESIĘ DOCTORIBUS De laudibus diui Hieronymi carmen
Delmatię lętis olim generatus in oris
Hieronymus toto notus in orbe fuit.
Inter Catholicos unus facundior omnes,
Iudice me, magno nec Cicerone minor.

DE QUATTUOR ECCLESIĘ DOCTORIBUS De laudibus diui Hieronymi carmen
Delmatię lętis olim generatus in oris
Hieronymus toto notus in orbe fuit.
Inter Catholicos unus facundior omnes,
Iudice me, magno nec Cicerone minor.
5  Cecropia doctus lingua doctusque Latina,
Hebraicos didicit Chaldaicosque

PREPJEVI Ad Virginem beatam M. Marulus Hieronymo Papali salutem. Nuper petenti tibi ut Francisci Petrarchę, inter Thuscos poetas facundissimi, de beata Maria matre semper uirgine cantilenam suo uernaculo sermone compositam Latinam facerem, negare non potui, licet enim

Vt prius, oranti tu sibi in ore sonas.
Te meminit superos tacita si uoce fatigat,
Te licet absentem nocte dieque refert.
Carmen ubi accepit factum de Virgine Sancta
Hieronymus, de te, Marule, mira canit.
Hoc sonat ad citharam, laudat per compita, stringit
Pectoribus, grates hoc tibi semper agit.
Incolumes tibi sunt fratres, charissima mater
Viuit adhuc,

Ad Hieronymum Traguriensem iurisconsultum
2.11.1   Soluere nodosi te solum uincula iuris
2.11.2   Et te credebam sollicitare forum.

Ad Hieronymum Contarenum
2.13.1   Accipe, que nuper cecinit mea garrula Clyo,
2.13.2   Contarene tuis gloria Hieronyme!
2.13.3   Asper erat

Ad Hieronymum Contarenum
2.13.1   Accipe, que nuper cecinit mea garrula Clyo,
2.13.2   Contarene tuis gloria Hieronyme!
2.13.3   Asper erat rigido castigans crimina uerbo
2.13.4   Stigmiferi frater relligione dei,
2.13.5   Asper et

3.12.9.10   Sub pede libriferi perfidus hostis erit.
3.12.9.11   Vltima Septembris magno ueneratur honore
3.12.9.12   Ad decus excelsi condita Hieronymi. October
3.12.10.1   Venit et October uentis imbutus

Tullio Tusculanarum. Eodem De finibus. Pomponio Mella geographo. Hieronymo. Biblia utriusque Testamenti. Ouidio Methamorphoses. Seneca De

Tertullianus. Vergilius. Beati Hieronymi commentaria. Iosephus. Eusebius De pręparatione euangelica.

est 59 . Animę diuersa opinio apud Getas 25 . Animas esse ęternas censent Druidę 45 . BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA
Amicus. Caritas maior spe et fide 22 . Quomodo diligendus inimicus 76 . Amantium cęca iudicia

Auaritia detestabilis 299 . Moniales ob auaritiam ruina oppressę monasterii 319 .
Aduersa. Bellorum calamitas tempore beati Hieronymi 198 . Eiusdem temporibus Roma obsessa. Ad Marcellam in aduersis probatam 248 . Ad uirginem exulem consolatoria 249 . In hac uita plus aduersi quam prosperi

Animę in alia. corpora rediturę. Anima mundi 134 . Herili animę tres 161 . EX PRIMA PARTE COMMENTARIORVM BEATI HIERONYMI
Agricolę officium 255 . Chartalum 341 . Vallis filiorum Ammon amoenissima 344 . Amantium cęca iudicia

Aremphei propter mores iustissimos in ueneratione sunt etiam feris gentibus 21 . Seres iusti et securi 52 . BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA
Beneficium cum pręstatur inimicis, carbones ignis congregari dicuntur super caput eorum, quoniam duritia cordis eorum mollitur et liquescit 201 .

Iterum 152 .
Baptismus. Donec me flumine abluero 81 . PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI
Beneficium. Vinea dabit fructum suum et terra dabit germen suum 163.
Bellum. Senacherib locusta et tonsor gregis, Nabuchodonosor

Credulus. Pelorum gubernatorem occidit Hannibal ab eo se proditum ratus 40 . BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA
Consortium. Quę abigenda et a nobis abscidenda iuxta Pythagoram 151 .
Caritas in Deum. Qui diligit patrem plusquam me

fratri nec uictus oderit 123 . Constantia Romanorum in seruando foedere cum Carthaginiensibus 260 . Magii constantia, cum ad supplicium raperetur 279 . Theodorus ab Hieronymo tyranno tortus socios coniurationis non prodidit 282 . Clementia Nini in Barzanem regem 4 . Iasonis in Pelię filias 30 . Alexandri in Thimocliam

Dedalus 122 . Pernicibus ignea plantis transit equum cursu frenisque aduersa prehensis congreditur 206 . PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI
Consortium. Noxium esse uiuere cum peccatoribus 203 . Fidelis conuertens infidelem 240 . Apostoli recędunt a Iudeis et iunguntur gentibus

Tullius contra quod et summus possit esse diuturnus 31 . Saxum Lemnium flebiles uoces refert 32 . Quod dolor non sit summum malum 34 . Non dolere summum bonum secundum Hieronymum 81 . Dolorem non esse malum 43 . Dolorem maiorem opinio facit, non natura 46 . Pręparatio ad ferendum dolorem 59 . Dolor

Diuitię. Vbi ęs magis in precio quam aurum, quia plus abundant auro Macrobii et Automolę in Meroe, insula Nili 56 . BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA
Deus. Substantia sine initio, sine fine etc. Quomodo Pater genuit Filium, ne discutias. Deus unus tantum 2 . Tantum Filius creditur incarnatus.

Heli sacerdotis 282 .
Dolus. Vulpecula cum leporibus ludit et sic occidit 205 .
Derisio. Beatus Hieronymus illusus ueste muliebri 301 . BIBLIA
Diligentia. Saul, dum Cis patris sollicite perquisiuit asinas, et ipsas inuenit et se regem fore

Amatę uxoris mortem luget 220 . Iuturna soror luget Turnum 225 . EX PRIMA COMMENTARIORVM HYERONYMI
Derisio. Rugare frontem, adducere supercilium, crispare nares, concrepare digitis 32 . Irrisor incredulus 253 . In illusores

Refrigescet charitas 176 . Tumultuabitur puer contra senem et ignobilis contra nobilem 196 . EX SECVNDA COMMENTARIORVM HIERONYMI
Diligentia. Sollicitudo 302. 303 .
Derisio. Noli arguere derisorem, ne oderit te

Cnęus Aufidius cęcus desyderio lucis se moueri dixit, non utilitatis 77 . Sanitas corporis quanti sit momenti 65 . BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA
Ęger. Grandes morbos non esse curandos, sed dimittendos naturę 110 . IDEM IN PARTE SECVNDA

Ętas. Antiquitatis amator 21 . Puerum laudat 26 . EX PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI
Ęger. Imbecillitas corporis animę quoque uires secum trahit. Econtra Apostolus: Quando infirmor, tunc, inquit, fortis sum 66 . Morborum genera 116 .

beatius et diuitius uiuentes, cum uitę sacietas cępit, sibi mortem consciunt 48 . Fides. Asiacę furari quid sit, ignorant 24 . BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA
Felicitas superna beatorum 9 . Terra promissionis, terra uiuentium 185 . Regnum Dei non est cibus nec potus 202 .

pręstet honestas uera 80. Gula. Asoti qui in mensa uomant 18. Gloria. Bona fama Crisippo et Diogeni non uidetur appetenda citra utilitatem 48. BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA Gloria. Quidam incenso templo Ephesię Dianę famam sibi quęsiuit 57. Humilitas Domini Iesu 178. Glorię cupiditas periculosa 195. Gula. Intemperantia cibi

8. Conuiuium Ęneę apud Didonem 67. Harpię 86. Conuiuium 88. Conuiuium 154. Gratus. Et bene apud memores ueteris stat gratia facti 104. PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI Gloria. Titus Liuius de Catone, cuius glorię neque profuit quisquam laudando nec uituperando nocuit, cum utrumque summis pręditi fecerint ingeniis. Signat autem Ciceronem et Cęsarem, quorum alter laudes, alter uituperationes supradicti scripsit uiri 20.

POMPONIVS MELLA IN GEOGRAPHIA Imprudens. Quibus ignis ignotus fuit, amplectebantur, donec noceret 57. BEATVS HIERONYMUS IN PARTE PRIMA Iudex. Iudicium Christi futurum, et qui sunt uiui et mortui qui iudicabuntur 7. Quare de die et hora illa nemo scit 160. Duo aduentus Domini 214. Prodigia Antichristi 215. Iustitia:

sanctam habere quam eloquentiam peccatricem 132. Inimicus. Iacobus apostolus, frater Domini, orauit pro inimicis 82. Dilige inimicos 231. Interpres. Super Psalmo: Domine, refugium factus es nobis 1. Non esse omnes Psalmos Dauid, secundum Hieronymum. Septuaginta pręteritum ponunt, ubi apud Hebreos futurum est 3. Super Psalmum: Eructauit cor meum 4. Idida nomen Salomonis. Super Psalmum: Sicut ceruus desiderat ad fontes 8. Super Psalmum: Confitemini Domino, quoniambonus. Super Psalmum: Nisi Dominus

peruius 147. Imprudens. Sybilla furens 123. Inuidia. Tum Drances idem infensus, quem glorię Turni obliqua inuidia stimulisque agitabat amaris 200. PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI Iudicium ultimum 41. Tuba, dies Domini 42. Dies Domini magnus et horribilis. Vallis Iosaphat 45. Regnum mille annorum 46, 47, 178. Dies tenebrarum 54, 71. Et reuelabitur quasi aqua iudicium 54, 72. Iudex causas, non personas

in littera 390. Littera et spiritus 394. In eos qui omnia secundum litteram exponunt 396. Vbi in fine sunt duo alleluia, alterum est psalmi qui sequitur 400. Mare, id est occidens 402. Gratis, id est sine causa uel frustra 404. Anno Domini CCCC Hieronymus commentatus est super Psalmos 405. Reuela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua 415. Mirabilia testimonia tua, ideo scrutata est ea anima mea 418. Syon, specula, ecclesia, anima quę Deum contemplatur. In generatione et generatione,

reprehendendos, si careant cupiditatibus. Libido quamuis occulta, inhonesta tamen 25. Laborum pręteritorum suauis memoria 34. Herculis erumnę 36. Philosophi orbem peragrantes 84. BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA Libido. Samaritana arguitur sextum habere maritum non suum 30. Lamech primus iniit digamiam. Digamus eligi in clericum non potest. Filii impudici patrem episcopum indignum faciunt 34. Amor formę 41. Scotorum natio pecudum

Acta apostolorum, Epistolę, Prophetę, Pentateuchos, Reges, Paralipomena, Hesdras, Ester, Canticum canticorum, opuscula Cypriani, Athanasii epistolę, Hilarii libri. Caue Apochrypha 129. Nunquam de manu tua sacra lectio deponatur 131. De lectionibus ad mensam 156. Hyeronymus flagellatus, quia libentius gentilium legebat libros quam catholicorum 166. Animus sacrę lectionis amore ocupandus 171. Lectioni et Scripturis ediscendis horam statue 172. Ama Scripturas sanctas 173. Scripturas legens memento esse Dei uerba 180.

Liberalitas. Dona Didonis Eneę missa 66. Heleni dona ad Eneam. Dona Andromaches 90. Crater donatus Acestę 161. Dona Eneę ad Latinum 141. Latini ad Eneam 142. PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI Libertas. Liberata creatura a seruitute corruptionis in libertatem glorię filiorum Dei 15. Liberalitas. Munera uestra non suscipiam. Honora Deum de iustis tuis laboribus 54. Zacheus 72.

limine templi. Aquę pessimę 118. Psalmi non omnes Dauid 157. Thesaurus absconditus in agro 158. Vestis apostolica 168. Regnum Dei Scripturę sanctę 170. Pecunia et argentum sermo diuinus 176. Atheneum auditorium. Gentilium litterarum studia omisit Hieronymus. Academia litium 209. Hypotesis epistolę 211. Quantum prodest Scripturas legere 218. Scripturę legendę 233. Cibi documentorum spiritalium 269. Cibi sapientię 269. Auditor et non factor 273, 274. Comede, fili mi, mel 278.

satietas cępit , sibi ipsi mortem consciunt 48. Indi mortis contemptores 53. Matrimonium. Vxores uiuę uiris consepultę 25. Mores gentis Affricę 8. BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA MARIA uirgo et mater. Prędixit Ezechiel propheta 3. Quomodo probatur possibilis uirginis partus. Euę ad Mariam comparatio 13. Virtus Altissimi obumbrabit tibi 18. De Marię uirginitate contra Heluidium 54. Quare

Galileę 156. Inter uxorem et scortum 161. Quod uxor relicto uiro, quamuis adultero et Sodomita, non possit alteri nubere 216. Mendacium. Omnis homo mendax 89. Mendacium Deo indecens; hominibus interdum utile iuxta Platonem 133. Augustinus arguit Hieronymum, quod dixerit Paulum simulate locutum in reprehensione Petri, quia nullum mendacium in Scripturis admittendum 223. Respondet non mendacium id, sed honestam dispensationem dici debere 228. Rursum respondet Augustinus 233. Maledictum. Benedicendum, non

59. Quare moriuntur infantes, cum propter peccata corpus accipiunt 149. Cum profectus fueris, ne redeas 151. Philosophiam meditationem esse mortis. In Adam morimur, in Christo uiuificamur 166. Magister corripiat peccantes 75. Pręceptores beati Hieronymi 109. Origenis uita 110. Fideliora sunt uulnera amici quam uoluntaria oscula inimici 236. Institutio uiri, uxoris, pueri, iuuenis et religiosi 21. Institutio filiorum, parentum salus 34. Si filii impudici, patri negatur episcopatus. Heli pontifex,

153. Linguam a maliloquio cohibe 160. Nulli detrahas 168, 179. Idem 187, 215, 230. Contra detractores 191. Malorum solatium est bonos carpere 192. Contra calumniantes. Theatrum facti sumus mundo 273. Detractores beati Hieronymi grauia passi 320, 321. Mors. Estote parati. Dies uitę et seculi incertus 140. Vita breuis multos decipiens 181. Reuersa est terra in terram suam 194. Philosophia mortis meditatio, Plato 199. Quandoque moriendum etc. 205.

de morte uxoris consolatoria 264. Ad Oceanum de obitu uxoris, consolatoria 266. Exequię exhibitę Fabiollę 268. Mors dura quę carissimos diuidit. Ad Eustochium de morte Paulę, matris suę 269. Deploratio mortis eius et funus magnificum 275. Beatus Hieronymus moriturus discipulos consolatur 307. Ordinat de sepultura 308. Cum animam ageret, lux circumfulsit eum 310. Et alia miracula euenisse narrantur. De gestu

104. Militaris uirtus. Herculis labores 156. Nysi et Euriali audacia 167. Mezentius funda strauit hostem 174. Tarcon Venulum dextra arreptum ante se tulit captiuum 207. PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI Mundus. Niniue. Koętjlìog ab ornatu 111. Niniue 116. Mulier fornicaria 117. Plagę orbis, quas Gręci appellant KAi|LiaTa 155. Mare propter amaritudinem 169.

169. Ęgyptus pro mundo 238. Mare sęculum 240. Babylon mundus 241. Quantum in sublime nubes tollantur 289. Mundus de quo non erant apostoli 302. Cęlum et terra pertransibunt 380. Multitudo. Locustarum myraculum uidit beatus Hieronymus 43. Senacherib exercitus 75. Miracula. Qui acceperit signa in cęlo sursum et in terra deorsum 205. Primum signum in Chana 210. Miracula maiora Euangelii quam Legis 279. Matrimonium.

et corpore 73. Natura nos ad agendum genuit. Actìonum genera 78. Natura progressionibus perficit. Natalis. Non recte coli natalem eo quod sępius esse non possit, qui semel fiiit 33. BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA
Natura. Vnde ingeniorum diuersitas 166 .
Numerus XXX, LX, C in Euangelio 155 . Numerus impar. Numero Deus impare

ex ignobili factum iactat 20. VERGILIVS Nauibus contendunt ad cursum 109. Neptunni comites. Nauigatio 121. Naues Eneę in Nereidas conuersę 166. PRIMA COMMENTARIORVM HIERONYMI Nobilis 137. Amos pastor et propheta 76. Numerus VII 5. Ismahelis filii XII 6. VII anno abundantia 10. XLV, III, L, X 17. XL 50. XII 52 , 67. VII, L, LXX.

et disserendo. Contra Zenonem nouorum uerborum inuentorem 64. Quo in loco ad strepitum fluctuum declamauit Demosthenes 66. Honos. Atomi inanes imagines quę idola nominant 4. Statua Crisippi in Ceramico 8. BEATVS HIERONYMVS IN PARTE PRIMA Oratio. Hirundinem in domo non suscipiendam, id est garulum hominem 151. Eloquentię ratio minus habenda in ea doctrina, quę spectat ad uniuersos 155. Dictandi genera multa 157.

Bibliographia locorum inventorum

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1463], Nauicula Petri, versio electronica (), Verborum 6607, Ed. Luka Špoljarić [genre: prosa - tractatus; prosa - epistula] [word count] [modrnnavic].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1465], De consolatione liber, versio electronica (, Italija), Verborum 79291, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [modrncons].

Nikola Modruški (c. 1427-1480) [1474], Oratio in funere Petri Riarii, versio electronica (, Rim), Verborum 4115, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [modrnoratioriar].

Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].

Šižgorić, Juraj; Marulić, Marko; Mihetić, Ambroz; Tideo Acciarini; Andrea Banda di Verona; Hilarion di Vicenza; Raffaele Zovenzoni; Giliberto Grineo (c. 1445-1509?; 1450-1524; c. 1420-post 1487) [1477], Elegiarum et carminum libri tres, versio electronica (), 1585 versus, verborum 10077, Ed. Veljko Gortan [genre: poesis - carmen; poesis - elegia] [word count] [sisgorgeleg].

Marulić, Marko (1450-1524) [1480], Repertorium, versio electronica (), Verborum 315700, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - loci communes] [word count] [marulmarrepert].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report